Academic literature on the topic 'Literatura ludowa'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Literatura ludowa.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Journal articles on the topic "Literatura ludowa"

1

Sattarov, Samir. "Folklor azerbejdżański w badaniach polskich orientalistów XIX wieku." Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne 45, no. 4 (December 20, 2019): 231–42. http://dx.doi.org/10.36770/bp.227.

Full text
Abstract:
W artykule autor analizuje działalność polskich orientalistów z XIX wieku, którzy jako jedni z pierwszych zaczęli badać azerbejdżańską ustną twórczość ludową, zbierając ją i tłumacząc na wiele języków, m.in. polski, angielski, francuski i rosyjski. Zainteresowanie tym tematem narodziło się wraz z rozwojem sentymentalizmu i romantyzmu w Europie i Rosji. Dążono wówczas do odtworzenia „literatury ludowej”, czyli takiej, która w pełni odzwierciedlała by „ducha narodowego”, starożytne tradycje i obyczaje. Polscy orientaliści, o których w artykule mowa, wnieśli potężny wkład w rozwój azerbejdżańskiej folklorystyki. Co więcej, dzieła ich wciąż zachowują aktualność i stanowią ważne dziedzictwo azerbejdżańskiej literatury i folklorystyki.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Ivakh, Svitlana, and Violeta Horodyska. "Development of preschoolers’ spiritual potential by means of folk pedagogy." Lubelski Rocznik Pedagogiczny 37, no. 2 (November 21, 2018): 51. http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2018.37.2.51-74.

Full text
Abstract:
<p>W oparciu o literaturę naukową w artykule przedstawiono definicje pojęć: „duchowość”, „moralność”, „religijność”. Uzasadniono też cel i zadania duchowego wychowania dzieci w wieku przedszkolnym, zaprezentowano treści programowo-metodyczne, dokonano charakterystyki pedagogiki ludowej oraz przedstawiono rekomendacje dotyczące użycia środków pedagogiki ludowej dla duchowego rozwoju dzieci w wieku przedszkolnym. Na podstawie przeprowadzonych badań dowiedziono, że duchowość każdego dziecka i jego humanizm mają swoje początki w domu rodzinnym, w świetle ogniska domowego, śpiewanej przez matkę kołysanki, opowiadanych przez babcię bajek, pachnącego chleba i sadu wiśniowego, a także silnych ojcowskich ramion, dobrych rad dziadka, wiernych przyjaciół z ich poczuciem humoru, różnych zabaw i rozrywek. W pracy wykazano, iż pedagogika ludowa, na którą składają się: tradycja, obyczaje, ceremonie kalendarza ludowego, rozwija w dzieciach przedszkolnych takie cechy, jak dobroć, moralność, poczucie estetyki. Każde dziecko, które poznało korzystny wpływ „ludowych skarbów duchowych”, zamierza zatem godnie przestrzegać testamentu rodziców, dziadków i pradziadków, pragnie utrwalać własny rodowód poprzez dobre uczynki. Wykazano także, że wychowanie w wymiarze duchowym jest realizowane przy pomocy języka, bajki, pieśni, modlitwy, przykładów życia świętych i bohaterów, świąt, rozrywek itp.</p>
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Kupisiński, Zdzisław. "Dzień świętego Szczepana w religijności i kulturze ludowej w Polsce." Roczniki Teologiczne 66, no. 9 (August 27, 2019): 127–39. http://dx.doi.org/10.18290/rt.2019.66.9-9.

Full text
Abstract:
Artykuł poświęcony jest św. Szczepanowi – pierwszemu chrześcijańskiemu męczennikowi, którego święto w liturgii Kościoła katolickiego przypada w drugi dzień Bożego Narodzenia, tj. 26 grudnia. Autor omawia oddziaływanie patrona tego dnia na życie codzienne oraz formy świętowania mieszkańców wsi. Kult świętego Szczepana zauważalny jest nie tylko w religijności ludowej, ale także w obrzędowości ludowej charakterystycznej dla tego święta. W opracowaniu tematu autor wykorzystał własne etnograficzne badania terenowe prowadzone w subregionach opoczyńskim i radomskim nad obrzędowością doroczną (1990-1994) oraz doroczną i funeralną (1997-2006), jak również literaturę przedmiotu z zakresu teologii i religioznawstwa. W wierzeniach ludowych wokół św. Szczepana skoncentrowały się niektóre przedchrześcijańskie praktyki agrarne, ale po nadaniu im chrześcijańskiej interpretacji zostały włączone w liturgię Kościoła. Jednym z powszechnych zwyczajów jest święcenie przez księdza owsa w kościele i wzajemne obsypywanie się nim. Dawniej był to obrzęd magiczny mający zapewnić pomyślność w uprawie zbóż i gospodarstwie. Po uzyskaniu chrześcijańskiej wykładni stał się symbolem ukamienowania św. Szczepana. Ponadto autor przedstawia i analizuje inne zwyczaje i obrzędy ludowe charakterystyczne dla tego dnia, jak składanie życzeń, kolędowanie, rozwiązywanie przez służbę umów o pracę czy kojarzenie małżeństw.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Kelmendi, Labinot. "Madness and Literature." Synthesis philosophica 35, no. 1 (September 21, 2020): 45–62. http://dx.doi.org/10.21464/sp35103.

Full text
Abstract:
Svrha je priloga ocrtati vezu među književnošću, ludilom i jezikom u Foucaultovoj filozofiji. U prvom dijelu rada tri se diskurzivne baze smještaju u »kozmos ludila« u smislu kako to Serres zove »arheologija psihologije«, a Caputo »dekonstrukcija psihologije«. Ovaj dio obilježava jezik književnosti kao prostor dekomponiranja »tribunala cogita« (Derrida). Drugi dio eksplicira impetus »jezika književnosti«, nastojeći promicati lunatičke manifestacije Dostojevskog, De Sadea i Artauda, te kako njihovi radovi imaju simbiotičke veze s Foucaultovim radom. Rad završava raspravom o nerazumnom i parrēsiji kao prilici koja se može pojaviti samo u književnosti kao mjestu opstojanja. Konačno, kako Foucault bilježi, »jezik književnosti« jest »jezik ludila« ili mogućnost slobode izražavanja našega Bitka.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Kupisiński, Zdzisław. "Środa Popielcowa w liturgii Kościoła i obrzędowości ludowej. Tradycja a współczesność." Roczniki Teologiczne 67, no. 9 (September 8, 2020): 127–40. http://dx.doi.org/10.18290/rt20679-9.

Full text
Abstract:
Tematem artykułu jest prezentacja Środy Popielcowej w liturgii Kościoła oraz analiza sposobu przeżywania tego dnia w tradycji i pobożności ludowej, ze szczególnym uwzględnieniem zwyczajów i obrzędów. Autor, odwołując się do dokumentów Kościoła, zwraca uwagę na wartości płynące z połączenia dwóch form kultu, jakimi są liturgia i pobożność ludowa. W opracowaniu zagadnienia autor korzystał z literatury przedmiotu, a także prowadzonych przez siebie w subregionach opoczyńskim i radomskim stacjonarnych etnograficznych badań terenowych nad obrzędowością doroczną (lata 1990–1994) oraz funeralną (lata 1997–2006), w ostatnich latach posługiwał się również metodą obserwacji uczestniczącej. Artykuł podzielony został na dwie części – w pierwszej autor przywołuje genezę liturgii Środy Popielcowej i historię towarzyszących jej obrzędów religijnych, charakteryzuje symbolikę popiołu (i jego obecność w praktykach pokutnych różnych tradycji), koncentrując się przede wszystkim na zwyczajach panujących niegdyś na polskiej wsi – uczestnictwo w liturgii, charakterystyczne postne posiłki, pokutny ubiór. Część druga opracowania ukazuje Środę Popielcową jako datę graniczną pomiędzy okresem karnawału i Wielkiego Postu, niegdyś był to bowiem dzień praktykowania ludowych obrzędów o rozrywkowym charakterze (np. „kłoda popielcowa” czy „babski comber”). Wiele z nich nawiązywało do dawnych przedchrześcijańskich obrzędów wiosennych, a ich kultywowanie miało na celu utylitarne korzyści. Autor ukazuje przemiany, jakie zaszły i wciąż zachodzą w polskim społeczeństwie w percepcji pierwszego dnia Wielkiego Postu. Podkreśla wymarcie wielu popularnych kiedyś obrzędów, wskazując również na aktualność i żywotność zwyczaju posypywania głów popiołem, który wciąż najpełniej oddaje przekaz Środy Popielcowej.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Kadrić, Adnan. "„Problematično” osmansko naslijeđe i opći problemi recepcije, klasifikacije i periodizacije starije bošnjačke književnosti na osmanskom jeziku." Slavia Meridionalis 11 (August 31, 2015): 81–95. http://dx.doi.org/10.11649/sm.2011.005.

Full text
Abstract:
“The problem of the Ottoman heritage” today, with special emphasis on the problems of reception, classification and periodization elderly Bosniak’s literature in the Ottoman language This article focuses on the general sketch of “the problem of the Ottoman heritage” today, with special emphasis on the problems of reception, classification and periodization elderly Bosniak’s Literature in the Ottoman language. The paper attempts to indicate the “syncretic” nature of every imperial civilization, including the Ottoman Empire, and to indicate some general features of the historical dilemmas and development of the written word in a meeting with other cultural traditions. The phenomenon of Bosniak’s literature in Oriental languages, including literature in Ottoman Turkish language, is the phenomenon very interesting for our literary trends in literary production of the Balkan peoples too. It is, simply, about a live tradition that has influenced and still influences on the occurrence of literary works very relevant not only for contemporary Bosniak literature, but for literature of other Slavs in the Balkans. It is a fact worthy for scientific research. „Problematyczne” dziedzictwo osmańskie i ogólne problemy recepcji, klasyfikacji i periodyzacji starszej literatury bośniackiej w języku osmańskim W niniejszym artykule podjęte zostały zagadnienia współczesnego „problematycznego dziedzictwa osmańskiego” ze szczególnym uwzględnieniem kwestii recepcji, klasyfikacji i periodyzacji wczesnej literatury bośniackiej w języku tureckim. Zwrócono w nim uwagę na naturalny „synkretyzm” każdej cywilizacji imperialnej, także imperium osmańskiego, i wskazano podstawowe przyczyny historycznego rozwoju słowa pisanego w zetknięciu z inną tradycją kulturową. Kwestia istnienia literatury bośniackiej w językach orientalnych, włączając w to również literaturę w języku tureckim imperium, jest interesującym zjawiskiem istnienia tendencji dominujących w twórczości literackiej ludów Półwyspu Bałkańskiego, odnosi się bowiem do żywej tradycji, która wpływała i nadal oddziałuje nie tylko na współczesną bośniacką twórczość literacką, ale także na literaturę innych Słowian na Bałkanach, co stanowi przedmiot ważnych badań naukowych.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Lloyd, David. "Ludlow Castle." Milton Quarterly 21, no. 4 (December 1987): 52–58. http://dx.doi.org/10.1111/j.1094-348x.1987.tb00739.x.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Lis-Markiewicz, Przemysław. "THE DEVELOPMENT OF THE UKRAINIAN HORROR FICTION ON THE BACKGROUND OF EUROPEAN GOTHIC TRADITIONS: A BRIEF OVERVIEW." Studia Ukrainica Posnaniensia 8, no. 2 (December 31, 2020): 151–62. http://dx.doi.org/10.14746/sup.2020.8.2.12.

Full text
Abstract:
Przedmiotem publikacji jest ścisły zarys problematyki ukraińskiej literatury grozy przedstawiony na tle europejskich tradycji gotyckich w literaturze. Poruszone zostało zagadnienie niejednoznaczności stosowanej terminologii, którą zazwyczaj wykorzystuje się do tworzenia metodologii badań oraz ich samych. Autor podejmuje próbę umiejscowienia gotycyzmu literackiego w literaturoznawstwie. Artykuł zawiera zwięzłą analizę specyfiki prozy gotyckiej w literaturze Anglii, Francji, Niemiec, Polski i Czech, jednakże szczególnie wyróżniono ukraiński gotycyzm literacki, jego swoistość, wyjątkowość. Dostrzeżona została również ukraińska proza „chimeryczna”, choć jej zaliczenie do literatury gotyckiej jest sporne. Ukraińskiemu nurtowi gotyckiemu w literaturze właściwe jest również zastosowanie mitologii ludowej, folkloru i demonologii. Autor doszedł downiosku, że gotycyzm literacki w twórczości pisarzy ukraińskich stanowi doniosły wkład do literatury europejskiej, również światowej. Wymaga stałych badań literaturoznawczych z uwagi na jego nieustającą ewolucję i pojawianie się takich nowych gatunków nurtu gotyckiego jak fantastyka, fantasy czy literatura grozy.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Wołowiec, Grzegorz. "Filologia i nacjonalizm. Stanisław Pigoń jako ideolog kultury ludowo-narodowej." Teksty Drugie 6 (2017): 107–41. http://dx.doi.org/10.18318/td.2017.6.7.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Kusto, Agata. "Pieśni ludowe Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego. Z prac badawczych i materiałów folklorystycznych Instytutu Muzyki UMCS." Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes 15, no. 1 (December 8, 2017): 103. http://dx.doi.org/10.17951/l.2017.15.1.103.

Full text
Abstract:
<p>W artykule omówiony jest repertuar pieśni ludowych żyjących w tradycji ustnej na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim. Opracowanie zawiera tabelaryczne zestawianie incipitów pieśni, wyposażonych w odesłania do literatury i komentarze dotyczące wykonawców. Podstawą prezentowanego wywodu są rezultaty badań przeprowadzonych w latach osiemdziesiątych XX wieku przez Mirosława Grusiewicza – zamieszczone w jego pracy magisterskiej napisanej pod kierunkiem Zenona Kotera – oraz zebrane przez niego materiały fonograficzne, przechowywane obecnie w Instytucie Muzyki UMCS.</p><p>SUMMARY</p><p>The article discusses the repertoire of folk songs continued in oral tradition in the Łęczna-Włodawa Lake District. The survey contains a tabular specifi cation of song incipits with references to literature and comments concerning performers. The presentation is based on the results of research conducted in the nineteen-eighties by Mirosław Grusiewicz (they are contained in his MA thesis written under the supervision of Zenon Koter, PhD ), and on the phonographic materials he collected, now stored at the Maria Curie-Skłodowska University Institute of Music. In terms of its origin, the repertoire of the Łęczna-Włodawa Lake District consists of three groups. The fi rst group is the archaic collection of ritual wedding songs and couplets, the second comprises traditional common folk songs (inter alia class songs, and courtship and military songs) prone to variability and accommodation, and the third is made up of the youngest repertoire in terms of origin, containing occasional songs or those heard on the mass media.</p><p> </p>
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Dissertations / Theses on the topic "Literatura ludowa"

1

Kinney, Tracey Jane. "Challenging the myth of Young Germany, conflict and consensus in the works of Karl Gutzkow, Heinrich Laube, Theodor Mundt and Ludolf Wienbarg." Thesis, National Library of Canada = Bibliothèque nationale du Canada, 1997. http://www.collectionscanada.ca/obj/s4/f2/dsk3/ftp04/nq25079.pdf.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Oviedo, Seguer Jordi. "El Segon del Cartoixà de Joan Roís de Corella (1500). Edició i estudi." Doctoral thesis, Universidad de Alicante, 2017. http://hdl.handle.net/10045/73652.

Full text
Abstract:
El present treball se centra en la traducció al català d’una part de la Vita Christi del monjo cartoixà alemany del segle XIV Ludolf de Saxònia. En concret, s’edita el Segon del Cartoixà (1500), escrit per Joan Roís de Corella, lletraferit valencià del quatre-cents. L’estudi que acompanya l’edició presenta el context personal, social, literari i teològic en què es va publicar aquesta obra i la seua singularitat pel que fa a la resta dels quatre volums de què consta el Cartoixà. Les tècniques traductològiques emprades per Corella es descriuen amb exemples que recullen la diversa casuística que es reflecteix a les notes de l’edició del text, elaborades arran la comparació amb el text llatí que Joan Roís de Corella “arromança”.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Ponce, Timothy Matthew. "The Hybrid Hero in Early Modern English Literature: A Synthesis of Classical and Contemplative Heroism." Thesis, University of North Texas, 2017. https://digital.library.unt.edu/ark:/67531/metadc1062882/.

Full text
Abstract:
In his Book of the Courtier, Castiglione appeals to the Renaissance notion of self-fashioning, the idea that individuals could shape their identity rather than relying solely on the influence of external factors such as birth, social class, or fate. While other early modern authors explore the practice of self-fashioning—Niccolò Machiavelli, for example, surveys numerous princes identifying ways they have molded themselves—Castiglione emphasizes the necessity of modeling one's-self after a variety of sources, "[taking] various qualities now from one man and now from another." In this way, Castiglione advocates for a self-fashioning grounded in a discriminating kind of synthesis, the generation of a new ideal form through the selective combination of various source materials. While Castiglione focuses on the moves necessary for an individual to fashion himself through this act of discriminatory mimesis, his views can explain the ways authors of the period use source material in the process of textual production. As poets and playwrights fashioned their texts, they did so by consciously combining various source materials in order to create not individuals, as Castiglione suggests, but characters to represent new cultural ideals and values. Early moderns viewed the process of textual, as well as cultural production, as a kind of synthesis. Creation through textual fusion is particularly common in early modern accounts of the heroic, in which authors synthesize classical conceptions of the hero, which privilege the completion of martial feats, and Christian notions of the heroic, based on the contemplative nature of Christ. In this dissertation, I demonstrate how Thomas Kyd in The Spanish Tragedy (1585), Edmund Spenser in The Faerie Queene (1590), William Shakespeare in Titus Andronicus (1594), and John Milton in A Mask Presented at Ludlow Castle (1632) syncretized classical and Christian notions of the heroic ideal in order to comment upon and shape political, social, and literary discourses. By recognizing this fusion of classical heroism with contemplative heroism, we gain a more nuanced understanding of the reception of classical ideas within an increasingly secular society.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Rock, Catherine A. "Romances Copied by the Ludlow Scribe: Purgatoire Saint Patrice, Short Metrical Chronicle, Fouke le Fitz Waryn, and King Horn." [Kent, Ohio] : Kent State University, 2008. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=kent1207073118.

Full text
Abstract:
Thesis (Ph. D.)--Kent State University, 2008.
Title from PDF t.p. (viewed May 29, 2008). Advisor: Susanna Fein. Keywords: British Library; manuscripts; scribal studies; manuscript studies. Includes bibliographical references.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Burgazzi, Riccardo. "František de Meyronnes: Kritická edice a analýza Traktátu Passione Domini." Doctoral thesis, 2015. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-349368.

Full text
Abstract:
Univerzita Karlova v Praze Filozofická fakulta Ústav řeckých a latinských studií Latinská medievistika a neolatinská studia Abstract Francis of Meyronnesʼ Tractatus de passione Domini: Critical edition and analysis Školitel: doc. Mgr. Lucie Doležalová, M.A., Ph.D. 2015 Riccardo Burgazzi Abstract Francis of Meyronnes (1288 - 1328) was a theologian and a sermonist, disciple of John Duns Scotus. He studied at the University of Paris and taught in several provincial studia in France and in Italy. He became master of theology in 1323 and he was named Provincial Minister of Provence in 1324; later, he moved to Avignon, where he worked as a preacher and a counselor. Francis of Meyronnes wrote an impressive number of works that can be classified as philosophical, political, and devotional. Meyronnes' Tractatus de Passione Domini, the subject of this dissertation, could be dated between 1318 and 1320, when Francis was Baccalarius Biblicus in Paris. It was probably written for his brothers in order to provide them with a biblical commentary which could have been an instrument for helping them in the composition of their own sermons and works. As Tobias Kemper claims, the authors from the Late Middle Ages used to tell the Passion mainly in two ways: in form of "meditations" or in form of "narrative representations"....
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Books on the topic "Literatura ludowa"

1

Karpińska, Grażyna Ewa. Bibliografia zawartości "Literatury Ludowej" za lata 1957-1980. Wrocław: Polskie Tow. Ludoznawcze, 1986.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Ludowa bajka nowelistyczna: Źródła, wątki, konwencje. Toruń: Wydawn. Nauk. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2007.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Pisarze ludowi regionu łańcuckiego. Rzeszów: Wydawnictwo Edytorial, 2013.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Między apologią a negacją: Kultura ludowa w polemikach 1939-1948. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydanicza, 1987.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Łysiak, Wojciech. Dawny humor ludowy Pomorza Zachodniego. Międzychód: Wydawn. Eco, 1993.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Kadłubiec, Karol Daniel. Górniczy śmiech: Komizm ludowy pogranicza czesko-polskiego. Wrocław: Polskie Tow. Ludoznawcze, 1995.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Inspiracje ludowe w literaturach słowiańskich XI-XXI wieku. Toruń: Wydawn. Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2009.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Woźniak, Anna. Podanie i legenda: Z badań nad rosyjską prozą ludową. Lublin: Red. Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1988.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Roth, Philip A. Ludzka skaza. Warszawa: Czytelnik, 2004.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Urban, Urszula. Wladza ludowa a literaci: Polityka wladz wobec srodowiska Zwiazku Literatow Polskich 1947-1950. Warszawa: Dom Wydawniczy "Elipsa", 2006.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Book chapters on the topic "Literatura ludowa"

1

Völkel, Markus. "Ludolf, Hiob." In Kindlers Literatur Lexikon (KLL), 1. Stuttgart: J.B. Metzler, 2020. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-476-05728-0_15791-1.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Völkel, Markus. "Ludolf, Hiob: Historia Aethiopica." In Kindlers Literatur Lexikon (KLL), 1–2. Stuttgart: J.B. Metzler, 2020. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-476-05728-0_15792-1.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Burn, Andrew. "Ludo-literary aesthetics." In Literature, Videogames and Learning, 10–34. London: Routledge, 2021. http://dx.doi.org/10.4324/9781003025597-2.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Burn, Andrew. "Ludo-literary encounters." In Literature, Videogames and Learning, 1–9. London: Routledge, 2021. http://dx.doi.org/10.4324/9781003025597-1.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Infantes, Víctor. "Ludo ergo sum. La literatura gráfica del juego áureo." In Pictavia Aurea, 35–55. Presses universitaires du Midi, 2013. http://dx.doi.org/10.4000/books.pumi.2535.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Busby, Keith. "Multilingualism, the Harley Scribe, and Johannes Jacobi." In Insular Books. British Academy, 2015. http://dx.doi.org/10.5871/bacad/9780197265833.003.0003.

Full text
Abstract:
After a brief discussion of the ‘miscellany’, this chapter considers the interaction in their manuscript context of some of the texts copied in or around Ludlow by the ‘Harley scribe’. A brief survey of the kinds of literature in the langue d’oïl copied by Italian scribes then precedes the examination of a bilingual Arthurian manuscript in which one of the scribes switches from French to Italian and back again. The chapter concludes by looking at the work of a scribe called Johannes Jacobi from Verona, who copies texts in French, Occitan, Italian, and Latin. Both the Harley scribe and Johannes Jacobi reflect the narrower interests of their time and place, as well as a corpus of literature in the langue d’oïl that has a universal appeal transcending local contexts.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Dakowicz, Przemysław. "Jak romantycy budowali Polskę Ludową. O jednym wierszu Pawła Hertza i o kilku okolicznościach mających wpływ na jego interpretację." In Wizje romantyzmu w literaturze i publicystyce polskiej XX wieku. Ksiegarnia Akademicka Publishing, 2020. http://dx.doi.org/10.12797/9788381382618.10.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Lewandowska-Malec, Izabela. "Początki kontroli społecznej rad narodowych w Polsce Ludowej (1944-1950) w świetle publicystyki i literatury okresu." In Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego, tom 5, 229–37. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2000. http://dx.doi.org/10.18778/7171-360-6.23.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Conference papers on the topic "Literatura ludowa"

1

Noiński, Emil. "Aktywność społeczna Wandy z Wolskich Umińskiej (1841-1926) w świetle jej wspomnień i zapisków pamiętnikarskich." In Ogólnopolska Konferencja Naukowa pt. „Ruchy kobiece na ziemiach polskich w XIX i XX w. Stan badań i perspektywy (na tle porównawczym)”. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2020. http://dx.doi.org/10.15290/rknzp.2020.04.

Full text
Abstract:
Wanda z Wolskich Umińska, uczestniczka powstania 1863-1864 r., organizatorka pomocy więźniom politycznym i ich rodzinom, opiekunka sierot, od wczesnych lat swej młodości poświęciła się działalności społecznej. Rozpoczęła ją przed wybuchem powstania styczniowego, w okresie manifestacji religijno-patriotycznych, a szczyt jej działalności przypadł na czasy powstania styczniowego. Była wówczas jedną z najdzielniejszych i najczynniejszych członkiń konspiracyjnej organizacji kobiet, tzw. „Piątek”. Nowy rozdział w jej wielowymiarowej aktywności przyniosły lata popowstaniowe. W Warszawie prowadziła dom ludowy, dostarczała na wieś nielegalną literaturę, prowadziła agitację uświadamiającą wśród włościan. Bardzo szybko potrafiła skupić wokół siebie i wciągnąć w działalność ludzi nauki, kultury, literatury. Podczas rewolucji 1905-1907 r. organizowała pomoc dla uwięzionych i ich rodzin. Przed wybuchem I wojny światowej oddana była z kolei pracy na rzecz dzieci z ubogich rodzin, wspierając organizowanie dla nich kolonii letnich. Umińska pozostała aktywna do ostatnich miesięcy swego życia. Działalność społeczną zapomnianej dziś nieco weteranki 1863 r. ukazano na podstawie jej wspomnień i zapisków pamiętnikarskich, znajdujących się w zbiorach lwowskich, wileńskich oraz krajowych.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography