Academic literature on the topic 'Ludowy Związek Kobiet'

W artykule poddano analizie baśń George’a MacDonalda Lekka księżniczka (1864) i jej musicalową adaptację wystawioną w 2013 roku na deskach Royal National Theatre w Londynie. Autorami libretta są dramatopisarz Samuel Adamson i pio­senkarka Tori Amos, która napisała również muzykę na potrzeby spektaklu. Jed­nym z głównych tematów baśni jest dojrzewanie księżniczki pozbawionej ciężaru i zdolności odczuwania smutku, a także jej proces stawania się w pełni ukształto­waną dorosłą kobietą. Autorka artykułu wykazuje podobieństwa i różnice między oryginałem powstałym pod koniec XIX wieku a jego adaptacją z początku XXI wieku i ich związki ze schematami baśni ludowej. Analiza pozwala nie tylko zba­dać wizję dorosłości, którą przedstawia w swoim dziele MacDonald, lecz także wy­kazać, w jaki sposób mogły się zmienić definicje dorosłości i kobiecości na prze­strzeni stu lat znaczących dynamiczny rozwój praw kobiet. Jak dowodzi autorka, w przeciwieństwie do MacDonalda, który świadomie przetwarza wiele baśniowych wątków, Adamson i Amos wprowadzają do tekstu współczesne elementy, nie inte­grując ich z adaptowaną baśnią literacką czy też jej ludowymi inspiracjami. Jed­nocześnie, chcąc stworzyć nowoczesną, feministyczną wersję XIX-wiecznej baśni, Adamson i Amos nierzadko osiągają skutek odwrotny do zamierzonego.

Celem artykułu jest ustalenie roli ruchu młodowiejskiego, jako autonomicznej części polskiego ruchu ludowego, w działaniach emancypacyjnych na rzecz kobiety wiejskiej w okresie II Rzeczypospolitej. Ruch ten zintegrowany wokół Związku Młodzieży Wiejskiej Rzeczypospolitej („Wici”) w latach 1928–1939, podjął pionierskie w środowisku społecznym wsi działania na rzecz wydobycia kobiety z tzw. niewoli tradycyjnego patriarchatu. Było to trudne zadanie w rzeczywistości zacofanej cywilizacyjnie międzywojennej wsi. Na treść artykułu składają się trzy części merytoryczne. Najpierw zaprezentowano materiał pozwalający na charakterystykę wizerunku krzywdzonej niewiasty. Następnie opisano wpływ patriarchatu na jej uprzedmiotowienie, m.in. poprzez stosowanie wobec niej przemocy fizycznej i psychicznej. Na koniec poddano analizie dokumenty programowe ruchu młodowiejskiego dotyczące rozwiązania tzw. kwestii kobiecej w wizji agrarystycznej. Ich celem było doprecyzowanie kierunku działalności emancypacyjnej, przejętych nadzieją, że kobieta wiejska stanie się jednostką w pełni kreatywną, świadomą swej podstawowej roli w życiu rodziny, wsi i państwa, że będzie dobrze przygotowana do twórczego udziału w budowie nowej, sprawiedliwej społecznie i demokratycznej, ludowej Polski.

Contemporary Slavery and the Struggle for Self-Determination: The Case of the Guaraní People from the Bolivian ChacoFor over a century, the Bolivian Guaraní people have been subjected to infrahuman treatment which involved practices such as slavery, forced labor and servitude. The new agrarian legislation, aimed at reversing the concentration of the economic and social power in the hands of a small regional elite, represented a shift in a state policy, facilitating the access of indigenous peoples to collective land property and thereby enabling them to break away from the conditions of debt bondage and forced labor. The article examines the current situation of the Guaraní and focuses on the changes and challenges that have been introduced to their way of life due to the implementation of the clearing title process which brought about a partial reconstitution of their territory. It presents the recent data on their struggle to redefine and reconstruct their cultural identity and places emphasis on specific cultural elements considered valuable by the Guaraní society: territorial management, native language, customary law and wider inclusion of women in decision-making structures within the indigenous political organization. Współczesne niewolnictwo i walka o autodeterminację: casus kultury Guaraní z boliwijskiego Chaco Przez ponad stulecie boliwijscy Indianie Guaraní byli przedmiotem nieludzkiego traktowania z powodu praktyk takich jak niewolnictwo, praca przymusowa oraz poddaństwo. Reformy agrarne, których celem była redystrybucja władzy ekonomicznej i społecznej, skoncentrowanej w rękach niewielkiej regionalnej elity, spowodowały zmianę w polityce rządowej, gwarantując dostęp ludów tubylczych do kolektywnej własności ziemi. Proces ten umożliwił przedstawicielom kultury Guaraní zerwanie zależności wynikających z systemu pracy przymusowej i więzienia za długi. Niniejszy artykuł jest poświęcony obecnej sytuacji Indian Guaraní, a w szczególności zmianom i wyzwaniom, którym muszą stawić czoło w związku z uzyskaniem tytułów własności ziemi oraz częściową odbudową utraconego terytorium. Omówione zostały aktualne dane związane z walką o ponowne zdefiniowanie i odbudowanie kulturowej tożsamości tej grupy, jak również specyficzne elementy kulturowe, uważane za wartościowe przez społeczność Guaraní, w tym zarządzanie terytorialne, język ojczysty, prawo zwyczajowe oraz szerszy udział kobiet w strukturach decyzyjnych ruchu indiańskiego.