To see the other types of publications on this topic, follow the link: Mała konstytucja.
Journal articles on the topic 'Mała konstytucja'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 36 journal articles for your research on the topic 'Mała konstytucja.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Skrzydło, Wiesław, and Wojciech Zakrzewski. "Mała Konstytucja z dnia 19 lutego 1947 r. – geneza i znaczenie." Przegląd Prawa Konstytucyjnego 11, no. 3 (September 30, 2012): 13–30. http://dx.doi.org/10.15804/ppk.2012.03.01.
Full text
2
Zych, Radosław. "Sposób kreacji Prezesa Narodowego Banku Polskiego w ujęciu historyczno prawnym." Roczniki Nauk Prawnych 29, no. 2 (May 25, 2020): 115–37. http://dx.doi.org/10.18290/rnp.2019.29.2-7.
Full textAbstract:
Celem niniejszego artykułu było zbadanie sposobu kreacji (powoływania i odwoływania) Prezesa Narodowego Banku Polskiego w kontekście pozycji ustrojowej polskiego banku centralnego – jako okoliczności mającej istotne znaczenie dla funkcjonowania Banku i jego Prezesa. W prowadzonych badaniach zastosowana została metoda historyczno-prawna oraz językowa. Zbadane zostały polskie akty normatywne różnej rangi, akty prawa międzynarodowego, polskie orzecznictwo sądowe oraz literatura w zakresie wyznaczonym tytułem artykułu.
Narodowy Bank Polski został powołany na podstawie dekretu z 1945 r. Jednak idea jego utworzenia pojawiła się w 1944 r., mimo to ustrojodawca nie uwzględnił go w przepisach małej konstytucji z 1947 r. Stan pominięcia NBP przez akt normatywny o najwyższej randze ustrojowej trwał stosunkowo długo. Sposób kreowania Prezesa NBP przechodził ewolucję, która wynikała z częstych zmian prawa odnośnie do tej materii.
W podsumowaniu wypada zaakcentować najważniejsze konkluzje. Moim zdaniem, nieopublikowanie przez rząd w Monitorze Polskim statutu NBP z listopada 1959 r. spowodowane było świadomością przyjęcia na poziomie uchwały regulacji contra legem wynikających z art. 6 ust. 4 ustawy o NBP z 1958 r. odnoszących się do sposobu kreacji Prezesa NBP. Ustawy z 1982 r. zrywały z długoletnią praktyką podporządkowania NBP organom wykonawczym na rzecz kreowania go przez Sejm. Mała Konstytucja z 1992 r. była pierwszym aktem tej rangi, który regulował elementy funkcjonowania banku centralnego. Jednak pełniejsze postanowienia w tej materii zawiera Konstytucja RP z 1997 r. Współcześnie, tryb powoływania i kadencja Prezesa NBP zyskały rangę konstytucyjną, co utrudnia możliwość dokonywania zmian w tej materii. De lege ferenda, rozważenia wymaga postulat konstytucjonalizacji także trybu odwołania Prezesa NBP.
3
Masing, Johannes. "Konstytucja 3 Maja 1791." Studia Prawnicze / The Legal Studies, no. 4 (192) (December 31, 2021): 7–28. http://dx.doi.org/10.37232/sp.2012.4.1.
Full text
4
Pawluk, Tadeusz. "Sprawy wyznaniowe w Konstytucji 3 Maja." Prawo Kanoniczne 35, no. 1-2 (June 5, 1992): 3–13. http://dx.doi.org/10.21697/pk.1992.35.1-2.01.
Full textAbstract:
La costituzione, votata a Varsavia dal parlamento polacco il 3 Maggio 1791, fu di grande valore, essendo la prima in Europa e la seconda nel mondo, dopo quella degli Stati Uniti di America (1787). Essa fu un coronamento di una lunga attività delle persone colte che desideravano sinceramente di sollevare la Polonia dall’umiliante caduta politica e farne un paese moderno dell’Europa. Con gli autori della Costituzione del 3 Maggio collaboravano numerosi rappresentanti del clero. La Costituzione del 3 Maggio era di stampo cristiano e cattolico. L’articolo primo stabiliva che la fede cattolica sarà in Polonia la religione reggente. Il fatto di aversi dichiarato per la religione cattolica come una religione reggente, non introduceva l’egemonia religiosa ma proteggeva pubblicamente, nello stato multinazionale e multiconfessionale, valori universali provenienti dal cristianesimo e dalla Chiesa cattolica alla quale la Polonia aveva legato la propia sorte. La Costituzione, in parola garantiva la libertà di fede a tutte le confessioni che esistevano in Polonia.
5
Grześkowiak-Krwawicz, Anna. "O pierwszych przekładach Konstytucji 3 Maja." Pamiętnik Literacki 2 (2021): 225–34. http://dx.doi.org/10.18318/pl.2021.2.16.
Full text
6
Krotoszyński, Michał. "Rola filozofii ubuntu w rozliczeniach z przeszłością w Republice Południowej Afryki i wybranych obszarach południowoafrykańskiego prawa." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 81, no. 4 (December 27, 2019): 27–42. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2019.81.4.3.
Full textAbstract:
Zaprzysiężenie 10 maja 1994 r. Nelsona Mandeli na pierwszego demokratycznie wybranego prezydenta Republiki Południowej Afryki stało się symbolem końca apartheidu i otwarcia nowego etapu w historii tego państwa. Wobec istniejących w społeczeństwie głębokich podziałów przejściowa Konstytucja RPA z 1993 r. wyrażała potrzebę pojednania pomiędzy obywatelami RPA, a także rekonstrukcji wspólnoty. Przezwyciężenie spuścizny apartheidu miało być oparte na potrzebie „zrozumienia, a nie zemsty”, „rekompensaty, a nie odwetu” oraz „ubuntu, a nie wiktymizacji”. Filozofia ubuntu (wywodząca się z małych afrykańskich wspólnot filozofia jedności, kooperacji, współczucia i respektu dla ludzkiej godności), do której odwołanie zamieszczono w Konstytucji – stała się rezerwuarem wartości dla całego systemu prawa. Celem artykułu jest przedstawienie filozofii ubuntu oraz omówienie jej roli w rozliczeniach z przeszłością w Republice Południowej Afryki i w wybranych obszarach południowoafrykańskiego prawa: w prawie karnym, regulacjach dotyczących eksmisji z nielegalnie zajmowanego gruntu oraz w regulacjach przewidujących odpowiedzialność deliktową za zniesławienie. RPA jawi się przy tym jako wyjątkowy kazus, w którym zarówno polityczna transformacja, jak i system prawny kształtowały się pod istotnym wpływem omawianych koncepcji filozoficznych i etycznych, silnie nawiązujących do idei sprawiedliwości naprawczej.
7
Dziemidok-Olszewska, Bożena, and Marta Michalczuk-Wlizło. "Initiative of President Andrzej Duda Regarding the Change of the Constitution." Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych 13, no. 1 (December 19, 2018): 25. http://dx.doi.org/10.17951/teka.2018.13.1.25-34.
Full textAbstract:
<p>Celem artykułu jest prezentacja i ocena inicjatywy Prezydenta Andrzeja Dudy w temacie zmiany Konstytucji, z którą wystąpił 3 maja 2017 r. Ukazano działania i wystąpienia prezydenta w tym zakresie w ubiegłym roku oraz problemy z tym związane. Kontrowersje dotyczące prezydenckiej inicjatywy podzielono na prawne i polityczne. Prawne to regulacja instytucji referendum w Konstytucji z 1997 r., polityczne wynikają z opinii i koncepcji partii i obywateli na temat konstytucji i referendum w jej sprawie.</p>
8
Dyda, Konrad. "Prawo i obowiązek przetwarzania danych osobowych byłych wyznawców przez kościoły i inne związki wyznaniowe." Studia z Prawa Wyznaniowego 21 (December 18, 2018): 369–89. http://dx.doi.org/10.31743/spw.200.
Full textAbstract:
Konstytucja RP poręcza kościołom i innym związkom wyznaniowym autonomię i niezależność – zasada ta ma na celu zagwarantowanie swobodnej realizacji prawa do wolności religijnej jednostki. Aby móc w pełni urzeczywistniać swoje cele związek wyznaniowy musi m.in. przetwarzać dane osobowe swoich członków. Jednak w praktyce powstaje problem, czy wraz z formalnym wystąpieniem z kościoła należy zaprzestać przetwarzania danych osobowych byłego wyznawcy. Jak dotąd w doktrynie i orzecznictwie ukształtowano różnorodne rozwiązania tej kwestii. W artykule podjęto próbę znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy konstytucyjna pozycja związków wyznaniowych uprawnia do przetwarzania danych osobowych byłych wyznawców. Kanwą dla przeprowadzonych analiz stało się postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 maja 2018 roku. Autor pozytywnie odpowiadając na tak postawione pytanie wskazał, że jest to niezbędne zarówno dla realizacji wolności religijnej innych wyznawców danej wspólnoty wyznaniowej, jak i konieczne ze względu na przepisy prawa powszechnie obowiązującego. Zgodnie bowiem z ustawą o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach dane byłych członków związku wyznaniowego stanowią Narodowy Zasób Archiwalny, stąd każdy kościół jest zobowiązany je chronić i nie ma prawa dokonywać jakichkolwiek zmian w ich treści. Dlatego apostata nie ma prawa do skutecznego żądania wykreślenia jego danych ze zbiorów prowadzonych przez kościoły i inne związki wyznaniowe. Dokonanie takiej czynności przez administratora danych mogłoby narazić go na odpowiedzialność prawną.
9
Konert, Anna. "Wartości europejskie w Konstytucji 3 maja z 1791 roku." Studia Humanistyczne AGH 11, no. 3 (2012): 171. http://dx.doi.org/10.7494/human.2012.11.3.171.
Full text
10
Dudek, Dariusz. "Referendum – instrument czy iluzja władzy polskiego suwerena?" Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 80, no. 1 (March 29, 2018): 169–85. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2018.80.1.14.
Full textAbstract:
Autor analizuje następujące problemy: polskie tradycje referendalne w XX w., obowiązujące uregulowanie referendum zawarte w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r. i ustawie z 2003 r., współczesną praktykę referendum w Polsce (przedmiot i wyniki referendum przeprowadzonego w 1997, 2003 oraz 2015) oraz prawne granice władzy suwerena, czyli przedmiot dopuszczalnej decyzji Narodu w referendum. Wskazuje także perspektywy referendum konsultacyjnego w sprawie zmiany Konstytucji, związane z inicjatywą Prezydenta Rzeczypospolitej, zgłoszoną 3 maja 2017 r. Dotyczy ona zaangażowania obywateli w proces tworzenia konstytucji od początku, przed pracami w parlamencie, co nie miało precedensu w naszej historii. Wyraża pogląd, że niezależnie od wad obowiązującej regulacji prawnej i negatywnych doświadczeń wynikających z praktyki, referendum to może być dziełem suwerennego Narodu i wzmocnić autorytet nowej konstytucji.
11
Wojtacki, Maciej. "Idea silnego rządu w polskiej myśli polityczno-prawnej u progu niepodległości." Opolskie Studia Administracyjno-Prawne 19, no. 3 (November 18, 2021): 79–99. http://dx.doi.org/10.25167/osap.3439.
Full textAbstract:
W powszechnej opinii przedwojennych prawników i historyków system instytucjonalnypaństwa wyrastający z postanowień konstytucji marcowej (1921) został opartyna konstytucji III Republiki Francuskiej (1875). W konsekwencji bezpośredniej recepcjipogłębione zostały na gruncie polskim niektóre wady systemu francuskiego, w tym słabośćwładzy wykonawczej zdominowanej przez parlament, zwłaszcza jego niższą izbę. W artykuleprzedstawiono najważniejsze uwarunkowania kształtowania się władzy wykonawczejw pierwszej polskiej konstytucji XX wieku.Podstawą rozważań było nawiązanie do tradycji dwóch polskich szkół historycznych ukształtowanychw okresie zaborów, reprezentujących pesymistyczne i optymistyczne wizje polskiejhistorii przed upadkiem państwa. Wykazano, że przyjęty model władzy wykonawczej, wbrewpierwotnym deklaracjom, zrywał z jednym z nakazów kategorycznych wywodzących sięz tradycji politycznej Konstytucji 3 maja, to jest ideą silnego rządu. Spowodowane to byłoosobistymi animozjami i brakiem stałego politycznego konsensusu w zakresie powoływaniapierwszych gabinetów II RP, czego następstwem był głęboki kryzys instytucjonalny, w któregokonsekwencji doszło do przewrotu majowego marszałka Józefa Piłsudskiego i wprowadzeniequasi-autorytarnego reżimu politycznego.
12
Wiązek, Paweł. "Dwie pierwsze nowożytne, europejskie konstytucje – podobieństwa i różnice." Opolskie Studia Administracyjno-Prawne 18, no. 3 (December 10, 2020): 131–52. http://dx.doi.org/10.25167/osap.2593.
Full textAbstract:
Artykuł jest próbą porównania dwóch wyjątkowych, pionierskich aktów normatywnych torujących drogę rozwojowi współczesnego konstytucjonalizmu: Ustawy Rządowej z 3 maja 1791 r. oraz pierwszej francuskiej konstytucji monarchicznej, czyli Konstytucji Królestwa Francji z 3 września 1791 r. Autor nie ogranicza się jedynie do dogmatycznej interpretacji zawartych w nich przepisów, a jednocześnie stara się umiejętnie zastosować metodę badań porównawczych. Z konieczności wynikającej z ogromu przedmiotu badań autor musiał dokonać pewnego wyboru, poświęcając uwagę tym aspektom zagadnienia, które uznał za szczególnie ważne.
13
Leszczyńska, Krystyna. "The Structure and Composition of the Legislature in Non-Parliamentary Draft Constitutions of the Republic of Poland Announced in the Years 1997–2017." Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych 13, no. 1 (December 19, 2018): 49. http://dx.doi.org/10.17951/teka.2018.13.1.49-58.
Full textAbstract:
<p>Wejście w życie postanowień Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r. wpłynęło niewątpliwie na wyciszenie dyskursu (prowadzonego od 1990 r.12) na temat potrzeby reformy parlamentu, w tym przede wszystkich jego struktury (jedna czy dwie izby?) oraz ograniczenia liczby parlamentarzystów jako czynnika gwarantującego – w założeniu autorów tych postulatów – usprawnienie prowadzonych przez niego prac lub zwiększenie oszczędności w finansach publicznych. Jednak spory wokół wyżej wymienionych kwestii, obliczone przede wszystkim na doraźne efekty polityczne, toczyły się nadal, choć z różnym natężeniem i rozłożeniem akcentów. Efektem prowadzonego dyskursu były różnorodne koncepcje zawarte w programach partyjnych, programach wyborczych oraz projektach konstytucji. Jedenaście projektów konstytucji ogłoszonych w latach 1997–2017, ale nigdy niewniesionych do parlamentu, przedstawiły zarówno partie polityczne, jak i politycy na kilkanaście lub kilka miesięcy przed wyborami parlamentarnymi i prezydenckimi 2005 i 2015 r. oraz przed wyborami prezydenckimi w 2010 r. i zarazem na rok przed wyborami parlamentarnymi 2011. Trzy projekty dokumentu przedstawiono w święto Konstytucji 3 maja.</p>
14
Szulc, Tadeusz. "The position of the sovereign in the provisions of the Constitution of 3 May 1791 against the background of the French Constitution of 3 September 1791 and the Constitutional Charter of 4 June 1814." Gubernaculum et Administratio 1(23) (2021): 137–54. http://dx.doi.org/10.16926/gea.2021.01.09.
Full textAbstract:
Three different monarchical systems emerge from the Constitution. From constitutional monarchy based on the English model, through monarchy with some features of a republic, to a monarchy with the principle of unity of state power. The acts show that the Polish king was situated between a monarch dominated by the legislature and a sovereign monarch. He was not a figurehead. The introduction into the constitution of the principles of the sovereignty of the nation and the tripartite division of power meant that the organs of the state, and the king was one of them, performed only such activities as were allowed by the constitution. This is what the May and French Constitutions of 1791 stated. The Constitutional Charter of 1814 returned to the principle of unity of power. The monarch exercised not only the powers enumerated in the Charter, but also those not reserved to other bodies. The provisions of the Charter proved attractive to monarchies seeking a transition from enlightened absolutism to a constitutional parliamentary monarchy.
15
Jedruch, Eva Cristina Hoffman. "Poland’s Legislative Parliament (Seym Ustawodawczy) and the small constitution (Mala Konstytucja) of 1919." Parliaments, Estates and Representation 40, no. 2 (May 3, 2020): 170–82. http://dx.doi.org/10.1080/02606755.2020.1770952.
Full text
16
Segall, Eric J. "Aggressive Judicial Review, Political Ideology, and the Rule of Law." Studia Iuridica 79 (May 12, 2019): 68–77. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.1886.
Full textAbstract:
Od ponad stu pięćdziesięciu lat Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych jest najpotężniejszym organem sądowniczym na świecie, złożonym z sędziów mianowanych na całe życie, którzy są uprawnieni do tego, aby podważać przepisy stanowe i federalne bez wyraźnego umocowania w tekście konstytucji lub w zwyczajach. Niniejszy artykuł koncentruje się na tym, jaka powinna być rola sędziów federalnych, nie pochodzących z wyborów. Autor argumentuje, że Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych powinien zrobić krok do tyłu i oprzeć się bardziej na wyborcach oraz liderach pochodzących z wyborów. Mimo, że reforma strukturalna Sądu Najwyższego byłaby pomocna, to najbardziej potrzebne zmiany wymagałyby zmian tekstu konstytucji, a zatem są mało prawdopodobne do przeprowadzenia. Sędziowie powinni podjąć działania z większą pokorą i skromnością, a prawo zmieniać jedynie tam, gdzie istnieją mocne dowody wyraźnego błędu konstytucyjnego
17
Lis, Rafał. "Między Konstytucją 3 Maja a Targowicą. Poglądy polskich republikantów w latach 1791-1793." Czasopismo Prawno-Historyczne 64, no. 2 (October 31, 2018): 161–91. http://dx.doi.org/10.14746/cph.2012.64.2.07.
Full textAbstract:
The paper aims to present the political aspect of the Republican opposition to the succession to the throne between 1791 and 1793, an uneasy period for the politically divided Polish Republicans. The main focus of the paper is on the political aspects of selected examples that illustrate the dilemmas and contradicting ideas of the Republican thought towards the end of the Republican movement, represented by Polish gentry. The pro-constitutional option adopted by the former opponents of the succession is illustrated by the most famous statements declared by its ardent supporters: Adam Wawrzyniec Rzewuski and Wojciech Turski. Their writings confirm that the earlier criticism of the succession they showed, had not determined the later criticism of the Constitution, although they still a much more serious task, having to justify and explain their former attitudes and motives that governed their earlier actions. As it can be seen, public support of the Constitution did not necessarily demand changing one’s opinions completely, or, in particular, it did not mean that all elements of the former rhetoric had to be abandoned. Later in the paper, two other opposing views are presented, one of Leonard Olizar and one of Szczêsny Potocki. Both were articulated after the victory of the Targowica Confederation, but still before the unexpected second partition. Those opinions, although critical in general, are not void of elements suggesting other concerns and political dilemmas their authors and other Republicans shared in the face of the dramatic developments in Poland.
18
Bernaczyk, Michał. "Dostęp do list poparcia kandydatów do Krajowej Rady Sądownictwa jako przykład neutralizacji aksjologicznej Konstytucji RP." Przegląd Prawa i Administracji 120 (June 10, 2020): 133–46. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1134.120.11.
Full textAbstract:
Artykuł omawia utrudnianie dostępu do informacji publicznej przez Kancelarię Sejmu (list poparcia kandydatów do Krajowej Rady Sądownictwa) mimo jej zasadniczego znaczenia dla oce-ny konstytucyjności Rady. Wątpliwości wyrażone przez TSUE w wyroku z dnia 19 listopada 2019 roku (w połączonych sprawach C-585/18, C-624/18 i C-625/18), podzielone przez Sąd Najwyższy w uchwale BSA I-4110-1/20 z 23 stycznia 2020 roku, można sprowadzić do wymogu weryfikacji całego procesu powoływania członków, ze szczególnym uwzględnieniem inspekcji papierowych do-kumentów posiadanych przez Kancelarię Sejmu. Bezwnioskowe udostępnienie tych list nastąpiło w lutym 2020 roku, w sytuacji, w której status Rady został już rozstrzygnięty w uchwale Sądu Naj-wyższego. Pomimo solidnych podstaw konstytucyjnych dla dostępu do tego rodzaju informacji (art. 54, 61 Konstytucji RP) praktyczny problem z egzekwowaniem Konstytucji RP tkwi w mało skutecz-nej regulacji ustawowej, jak na ironię osłabionej przez władzę sądowniczą, pierwszą ofiarę kultury tajności, oraz dużą niechęć uczestników życia politycznego (w tym opozycji) do zwiększenia poziomu przejrzystości w parlamentarno-gabinetowym systemie rządów. Artykuł dowodzi, że kwestia zakresu i efektywności ustawowego reżimu dostępu do informacji nie może być zakładnikiem politycznego kompromisu, ilekroć informacja ma kluczowe znaczenie dla zachowania porządku konstytucyjnego.
19
Strzymiński, Marcin. "Uwagi na temat organizacji powszechnego głosowania korespondencyjnego w czasie trwania stanu epidemii." Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych 16, no. 1 (January 10, 2022): 67. http://dx.doi.org/10.17951/teka.2021.16.1.67-79.
Full textAbstract:
<p>Wybory prezydenckie zaplanowane pierwotnie na 10 maja 2020 roku zbiegły się w czasie z wybuchem epidemii koronawirusa i wprowadzeniem stanu epidemii. W związku z tym polskie państwo musiało podjąć działania, które umożliwią wszystkim obywatelom skorzystanie z przyznanego im przez Konstytucję RP czynnego prawa wyborczego jednocześnie zapewniając im bezpieczeństwo w wymiarze zdrowotnym. Rozwiązaniem tego problemu miało być powszechne głosowanie wyłącznie w formie korespondencyjnej. Celem artykułu jest zebranie i omówienie najważniejszych wątpliwości związanych z organizacją takiej formy wyborów, w tym między innymi kwestii: zapewnienia tajności głosowania, organu odpowiedzialnego za przeprowadzenie wyborów, zmian w prawie wyborczym w okresie krótszym niż 6 miesięcy przed datą głosowania, a także możliwości przeprowadzenia wyborów w czasie stanu nadzwyczajnego.</p>
20
WOŹNIAK, Ryszard, Mariusz ZAWISZA, Mirosław ZAHOR, and Paweł MADEJ. "Karabinek reprezentacyjny MSBS-5,56R systemu MSBS-5,56." Problems of Mechatronics Armament Aviation Safety Engineering 9, no. 3 (September 30, 2018): 121–34. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0012.2743.
Full textAbstract:
W dniu 3 maja 2016 r. na Placu Zamkowym w Warszawie, podczas uroczystości państwowych z okazji 225. rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja – w obecności Prezydenta RP, najwyższych władz Rzeczpospolitej oraz licznie zebranych gości – po raz pierwszy w dziejach oręża polskiego Kompania Reprezentacyjna Wojska Polskiego wystąpiła z oryginalną, polską indywidualną bronią ceremonialną – karabinkiem reprezentacyjnym MSBS-5,56R kalibru 5,56 mm. Kolejna ważna prezentacja MSBS-5,56R polskiemu społeczeństwu miała miejsce podczas centralnych obchodów Święta Wojska Polskiego w Warszawie, również z udziałem najwyższych władz państwowych, w dniu 15 sierpnia 2016 r.Karabinek reprezentacyjny został skonstruowany przez Fabrykę Broni „Łucznik”-Radom Sp. z o.o. (FB Radom) i Instytut Techniki Uzbrojenia (ITU) Wydziału Mechatroniki i Lotnictwa (WML) Wojskowej Akademii Technicznej (WAT) w ścisłej współpracy z Dowództwem Garnizonu Warszawa (DGW). W artykule przedstawiono genezę opracowania, podstawowe dane taktyczno-techniczne oraz specyfikę konstrukcji karabinka reprezentacyjnego MSBS-5,56R w porównaniu z karabinkiem standardowym (podstawowym) Modułowego Systemu Broni Strzeleckiej kalibru 5,56 mm, który jest opracowywany przez FB Radom i ITU WML WAT dla „polskiego żołnierza przyszłości”.
21
Bąk, Hubet. "Relacje między organami władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej w świetle Konstytucji Królestwa Norwegii z dnia 17 maja 1814 roku." Studia Iuridica Toruniensia 14 (November 23, 2014): 35. http://dx.doi.org/10.12775/sit.2014.002.
Full text
22
Borowska-Stefańska, Marta, and Marta Wojtczak. "Zagospodarowanie parków w Turku i Koninie – studium porównawcze." Biuletyn Uniejowski, no. 7 (November 23, 2018): 119–33. http://dx.doi.org/10.18778/2299-8403.07.08.
Full textAbstract:
W artykule za cel przyjęto identyfikację różnic w zagospodarowaniu parków miejskich Turku i Konina. Według danych z ewidencji jednostek samorządowych na 2016 r., w badanych miastach położonych jest łącznie 11 parków spacerowo-wypoczynkowych, w tym pięć w Turku a sześć w Koninie. Dla realizacji założonego celu zastosowano dwie główne metody: inwentaryzację urbanistyczną (dla analizy zagospodarowania) oraz analizę SWOT (w celu porównania parków w obu miastach, na podstawie wcześniej przeprowadzonych badań). W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że najlepiej zagospodarowanym parkiem w Turku jest Miejski Park im. Konstytucji 3 Maja, najgorzej natomiast – Park im. F. Kowalskiej. W Koninie natomiast – najlepiej zagospodarowany jest Park im. F. Chopina, najgorzej natomiast – Park przy ul. Ślesińskiej. Z kolei różnorodność wyposażenia badanych parków zdecydowanie wyróżnia miasto Konin.
23
Biernacka, Maja. "Prawa człowieka i obywatela w Konstytucji RP a przyzwolenie na obecność islamu w Polsce." Politeja 15, no. 53 (June 30, 2018): 227–41. http://dx.doi.org/10.12797/politeja.15.2018.53.13.
Full textAbstract:
Human and Civil Rights in the Constitution of the Republic of Poland and Approval of the Presence of Islam in Poland. Studies of Students’ Attitudes in the City of BialystokThe article is dedicated to the confrontation of the constitutional grounds of the religious liberties in Poland and institutional enshrinement of faith with social attitudes towards Muslims, exemplified by the data obtained from a study conducted by a team from the University of Białystok: Maja Biernacka (head), Wojciech Wądołowski and Łukasz Wołyniec in the year 2015. The research is dedicated to a large spectrum of issues, including attitudes towards Muslims as displayed by students of three major public academic institutions in Białystok, i.e. University of Białystok, Medical University of Białystok and Białystok University of Technology. The data was collected via a standardized questionnaire, allowing for the answers to be systematically compared and contrasted. The module of the research which is presented in this article refers to contextualized scenarios related to respondents’ approval of the expression of the creed and everyday practices which are grounded in Islamic tradition.
24
Broszkowski, Krzysztof. "The Unity of the Parish and the Celebration of the Eucharist in Small Parish Communities in the Light of Recent Documents of the Magisterium of the Church." Ruch Biblijny i Liturgiczny 66, no. 1 (March 31, 2013): 71. http://dx.doi.org/10.21906/rbl.60.
Full textAbstract:
Autor analizuje zauważane przez niektórych duszpasterzy napięcie pomiędzy celebrowaniem Eucharystii w małych wspólnotach istniejących w parafiach a jednością parafii jako całości oraz teologiczne zasady tej jedności w świetle wybranych wypowiedzi Magisterium Kościoła XX i XXI wieku. Analiza tekstów Magisterium wskazała, że jedność parafii ma wymiar najpierw duchowy, niewidzialny, a następnie także zewnętrzny, widzialny. Konstytuują ją przede wszystkim więzy wyznania wiary, sakramentów, kościelnej hierarchii oraz komunii. Jedność między parafianami buduje się poprzez wtajemniczanie ich w Misterium paschalne oraz w codzienne obcowanie ze Słowem Bożym. W myśl nauczania papieży Jana Pawła II i Benedykta XVI małe wspólnoty zamiast zagrażać jedności parafii, mogą przyczynić się do umocnienia jej jedności poprzez prowadzenie parafian do zjednoczenia z Misterium paschalnym. Wnioski teologiczne autor uzupełnił wynikami badań socjologicznych stanu religijności osób świeckich w parafiach, które sygnalizują poważny kryzys życia wiary i moralności oraz potrzebę sięgania po małe wspólnoty jako środowisko formacyjne i narzędzie wtajemniczenia chrześcijańskiego dorosłych.
25
Liżyńska, Katarzyna, and Anna Płońska. "Analiza obowiązujących w polskim prawie karnym unormowań dotyczących procederu handlu dziećmi." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 75, no. 3 (November 2, 2018): 85–97. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2013.75.3.7.
Full textAbstract:
Niniejszy artykuł wskazuje na karnoprawną ochronę dziecka jako na problematykę, która winna być traktowana przez państwo w sposób priorytetowy. Już sama bowiem Konstytucja RP ochronę dziecka gwarantuje. Tymczasem dokonana analiza przepisów prawa karnego, w szczególności w zakresie handlu dziećmi, wskazuje na brak zapewnienia przez państwo należytej ochrony dziecku. Na mocy ustawy z 20 maja 2010 r. (Dz. U. Nr 98, poz. 626) został dodany do Kodeksu karnego art. 189a k.k., penalizujący handel ludźmi (zastępił dotychczasowy art. 253 k.k.). Ustawą tą wprowadzono także do ustawowych definicji pojęcie handlu ludźmi. Autorki w niniejszym artykule zastanawiają się, w jakim stopniu wprowadzone do Kodeksu karnego zmiany przyczyniły się do zwiększenia ochrony dziecka przed procederem handlu dziećmi. De lege ferenda podnoszą konieczność wprowadzenia do ustawowych definicji pojęcia dziecka oraz handlu dziećmi, co wyeliminowałoby trudności interpretacyjne, oraz opowiadają się za koniecznością wprowadzenia kwalifikowanej postaci przestępstwa z art. 189a k.k. przez zaostrzenie odpowiedzialności wobec sprawców dopuszczających się handlu dziećmi. Powyższe zmiany, zdaniem autorek, zagwarantują ochronę dziecka na najwyższym poziomie, gdyż aktualna ochrona przewidziana w Kodeksie karnym zdaje się niewystarczająca.
26
Schlotheuber, Eva. "Pomysły na „nowy porządek świata”: podróż Karola IV na koronację cesarską do Rzymu w świetle korespondencji Niccolò Acciaiuoliego i Petrarki." Przegląd Nauk Historycznych 19, no. 1 (April 30, 2020): 37–80. http://dx.doi.org/10.18778/1644-857x.19.01.02.
Full textAbstract:
Koronacja cesarska Karola IV w 1355 r. była dotąd powszechnie uważana przez badaczy za wydarzenie mało istotne i bez większego wpływu na przyszłość. W rzeczywistości było jednak odwrotnie. Podróż koronacyjna Karola IV musi być rozpatrywana w szerszym kontekście walki o władzę we Włoszech między Świętym Cesarstwem Rzymskim a papiestwem. W artykule przeprowadzono analizę skomplikowanej sytuacji z perspektywy Karola oraz jego przeciwników i zwolenników we Włoszech. Ukazano, jak koronacja cesarska Karola IV doprowadziła do zasadniczej zmiany układu sił politycznych we Włoszech i w Europie, co skutkowało w konsekwencji wydaniem Złotej Bulli (1356) i Konstytucji egidiańskich (1357). Autorka po raz pierwszy odwołuje się w swoich rozważaniach do nieznanego wcześniej listu Niccola Acciaiuoliego, który kierował polityką Królestwa Neapolu. List ten rzuca nowe światło na taktykę opozycyjnego stronnictwa gwelfów i wpływu obecności Karola w Rzymie na jego polityczne cele. W artykule postarano się również udzielić odpowiedzi na od dawna przykuwające uwagę uczonych pytanie, dlaczego Karol nie zaakceptował prośby Petrarki, aby podjął we Włoszech działania na rzecz obrony tego, co określano mianem res publica, i dlaczego humanista nie przyjął zaproszenia, aby towarzyszyć Karolowi w jego podróży do Rzymu.
27
Drozdowski, Edgar. "Hydra lernejska, czyli o braku możliwości pogodzenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z instytucją klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 82, no. 4 (December 30, 2020): 187–201. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2020.82.4.14.
Full textAbstract:
Teza artykułu sprowadza się do konstatacji, że hipoteza normy obecnie obowiązującej klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania (art. 119a ust. 1 w zw. z art. 119c i 119d Ordynacji podatkowej) nie spełnia kryteriów konstytucyjności tej instytucji postawionych przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 11 maja 2004r. (K 4/03). W tekście wykazano, że próby dookreślenia przesłanek materialnoprawnych zastosowania klauzuli zgodnie z wytycznymi TK nie powiodły się. Nowa klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania jest o wiele bardziej złożona i niejasna od swojej poprzedniczki, stąd należy ją uznać za niezgodną z art. 2 w zw. z art. 217 Konstytucji RP. We wnioskach wskazano, że nie jest możliwe stworzenie klauzuli spełniającej warunki postawione przez TK, ponieważ oznaczałoby to efektywną eliminację klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania z polskiego porządku prawnego. W miejsce obecnie obowiązującej klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania należy wprowadzić zwartą klauzulę, biorąc za wzór objętość przywołanej w tekście klauzuli niemieckiej i uwzględniając wymogi unijne zawarte w art. 6 dyrektywy ATA. Prawa podatników zagwarantować powinna przede wszystkim budowa kultury prawnej opartej na zaufaniu pomiędzy podatnikiem a organami podatkowymi, niezależne sądownictwo i specyficzne rozwiązania proceduralne.
28
Uniejewski, Jan. "Sprawozdanie Wykład Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego pt. Ćwierć wieku polskiej transformacji, 20 lat Konstytucji RP. Co dalej? wygłoszony 10 maja 2017 r. na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Szczecińskiego." Przegląd Prawa Konstytucyjnego 38, no. 4 (August 31, 2017): 247–51. http://dx.doi.org/10.15804/ppk.2017.04.14.
Full text
29
Stefaniuk, Małgorzata. "Ocena elit politycznych w wystąpieniach w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej VIII kadencji." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius) 66, no. 1 (July 17, 2019): 379. http://dx.doi.org/10.17951/g.2019.66.1.379-398.
Full textAbstract:
<p>Problematyka podjęta w niniejszym opracowaniu dotyczy sposobu, w jaki są postrzegane elity polityczne w niższej izbie polskiego parlamentu, przy czym materiał empiryczny (przedmiot badań) stanowią wystąpienia na forum Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej VIII kadencji. Obraz elit politycznych jest zdecydowanie krytyczny, gdyż pozytywnie oceniano jedynie elity historyczne (od czasów Konstytucji 3 Maja po postawę elit w czasie II wojny światowej), z wyjątkiem „tak zwanej” elity komunistycznej. Wiele zarzutów przedstawiciele aktualnej elity rządzącej podnoszą w stosunku do elit Unii Europejskiej (tzw. elit brukselskich) oraz elit III Rzeczypospolitej Polskiej. Elita rządząca po 2015 r., uznając siebie (choć niezbyt chętnie) za elitę polityczną, wyjątkowo mocno podkreśla, iż nie jest rządem elit i nie działa w ich interesie, lecz dla dobra zwykłych obywateli. Dotychczasowa elita polityczna powinna zostać zastąpiona elitą narodową. Nie jest to jedynie zmiana pojęciowa, lecz podkreślenie, iż władzę powinni sprawować ludzie, którzy właściwie rozpoznają potrzeby narodu. Jest to reakcja na politykę prowadzoną przez rządy III Rzeczypospolitej Polskiej, kiedy – zdaniem obecnie sprawujących władzę – nie dbano o interesy ogółu społeczeństwa, a wyłącznie elit. Ze strony przedstawicieli elity opozycyjnej niewiele jest wypowiedzi dających odpór krytycznej ocenie elit politycznych, które rządziły po 1989 r. Wyjątkiem są głosy biorące w obronę elity sędziowskie jako autorytety, które jako jedyne mogą przeciwstawić się działaniom aktualnej władzy. Dostrzegany jest proces wymiany elit we wszystkich dziedzinach życia społecznego.</p>
30
Rolnik, Dariusz. "Idea państwa wolnego, suwerennego i niepodległego – fenomen przemian czasów Sejmu Czteroletniego?" Roczniki Humanistyczne 69, no. 2 (May 7, 2021): 29–48. http://dx.doi.org/10.18290/rh21692-2.
Full textAbstract:
Czasy stanisławowskie przyniosły refleksję obywateli nad istotą Rzeczypospolitej, ta zaś doprowadziła do próby jej reformowania w czasach Sejmu Wielkiego. Proces ten w swej warstwie powierzchniowej jest znany, jednak jak dokładnie on przebiegał, nie wiemy. Z pewnością tym, co skłaniało współczesnych do refleksji, były nieszczęścia, które spadły na państwo polsko-‑litewskie. Można je różnie definiować i wskazywać na większą lub mniejszą rolę w tym procesie „odradzania narodu”. Aby jednak zmiana nastąpiła, musiało dojść do upowszechnienia takiego toku myślenia i to zagadnienie wydaje się kluczowe do tego, by zrozumieć istotę czasów stanisławowskich. Można zgodzić się z tezą, że zaczyn dobrego zrodził się w głowach ówczesnych elit, w tym również Stanisława Augusta. Jednak idee naprawy państwa, by mogły się zmaterializować, musiała przejąć inna siła, wydaje się, że była nią średnia szlachta. To oczywiście hipoteza i jej potwierdzenie wymaga jeszcze wielu badań, ale wiele wskazuje, że to ona doprowadziła nie tyle do uchwalenia Konstytucji 3 maja, ile do sytuacji, w której większość narodu szlacheckiego była gotowa ją zaakceptować. Sugeruję, że zdecydowała o tym zmiana myślenia elit szlacheckich o roli państwa, czemu towarzyszyła przemiana hierarchii wartości wewnętrznych ważnych w życiu społeczeństwa (co bynajmniej nie oznaczało porzucenia idei republikańskich). Ta ostatnia kwestia jest trudna do definiowania, w sferze tej źródła mają bardzo często charakter deklaratywny – np. wartość przysiąg, oświadczenia poświęcenia dla ojczyzny – trzeba je więc konfrontować z konkretnymi zachowaniami obywateli i dopiero na podstawie otrzymanych wyników starać się o ogólniejsze wnioski.
31
ZALEWSKI, Jerzy. "WHAT’S NEXT WITH A CIVILIAN MODEL FOR A MILITARY SERVICE IN POLAND?" National Security Studies 7, no. 1 (May 12, 2015): 55–82. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/135282.
Full textAbstract:
Opracowanie prezentuje zagadnienia związane z prawną, moralną i obywatelską odpowiedzialnością kształtowania jakości powinności obronnych w Polsce po zawieszeniu powszechnego obowiązku służby wojskowej. W świadomości społecznej Polaków wyłonił się nowy problem aksjologiczny, zwracający uwagę na zanik partycypacji tradycyjnej powinności wojskowej. 11 lutego 2009 r. weszła w życie kolejna i zarazem doniosła w skutkach politycznych, społecznych i ekonomicznych nowelizacja ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. W wymiarze politycznym, prawnym i wojskowym był to akt przeniesienia do rezerwy wszystkich obywateli, którzy dotąd nie odbyli służby wojskowej, zrywający historyczną ciągłość poboru do wojska, sięgającego pierwszych chwil funkcjonowania odrodzonej Drugiej Rzeczypospolitej. Zawieszenie odbywania zasadniczej służby wojskowej od 1 stycznia 2010 r. równowało się szybkiemu wprowadzeniu armii zawodowej w Polsce. Okazało się, że wyjątkowo szybko nastąpiło „wypreparowanie” ze świadomości obywatelskiej konieczności kształcenia cnoty żołnierskiej, utrwaliły się w zamian: deprecjacja zachowań proobronnych (mozolnie formowanych na przestrzeni kilkudziesięciu lat); selektywność kształtowania umiejętności żołnierskich i odtwarzania/formowania odpowiednich pod względem jakości i ilości przeszkolonych rezerw wojskowych. Polska jest jedynym krajem europejskim posiadającym „małą konstytucję obronności”, genezą sięgającą lat 60., czyli okresu apogeum zimnej wojny oraz projekcji systemu obronności właściwego dla „armii drugiej fali”. Permanentne przywoływanie w procesie legislacyjnym w Polsce po zmianie ustrojowej, jako podstawy nowych regulacji w dziedzinie bezpieczeństwa i obronności państwa, aktu prawnego sprzed prawie półwiecza wywołuje mieszane odczucia. Rodzi poczucie niedookreśloności polityki obronnej państwa i roli „sił zbrojnych trzeciej fali”, korespondującej z koncepcjami działań i środków właściwych dla sztuki wojennej ery informacyjnej, popartymi odpowiednimi, nowoczesnymi rozwiązaniami normatywnymi.
32
Noga, Zdzisław. "Die Selbstverwaltung der Stadt Krakau in vorindustrieller Zeit." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia 72 (July 3, 2018): 137. http://dx.doi.org/10.17951/f.2017.72.137.
Full textAbstract:
<p>Miasto Kraków funkcjonowało od czasu lokacji (1257) do Konstytucji 3 Maja (1791) na prawie magdeburskim, ale ustrój gminy miejskiej miał także cechy lokalne. W początkach miasta lokacyjnego główną rolę odgrywali wójtowie dziedziczni i ława sądowa. Po konfiskacie wójtostwa przez księcia Władysława Łokietka w 1312 r., będącej skutkiem buntu wójta Alberta, nastąpiła degradacja tego organu. Odtąd wójtowie pełnili tylko funkcje sądowe i policyjne i byli zależni od rady miejskiej.</p><p>Ten organ powstał wkrótce po lokacji miasta. Początkowo mianowany przez wójta, a następnie przez kooptację, był rzeczywistym reprezentantem obywateli. Konsekwencją buntu wójta Alberta była utrata pełnej autonomii gminy miejskiej. Odtąd radę mianował corocznie władca lub jego urzędnik; od XV w. wojewoda krakowski wybierał 8 rajców urzędujących, a rajcy wcześniej urzędujący, nie wybrani w tym roku, tworzyli 16-osobową radę starą. Urząd był dożywotni. Dopiero w końcu XVII w. rada odzyskała prawo do wyboru nowych rajców. Organ ten zyskał uprzywilejowaną pozycję w mieście, skupiając w swoich rękach wszystkie najważniejsze kompetencje, w tym nominacje ławników i urzędników zawodowych, z pisarzem i syndykiem na czele, a także reprezentację miasta w kontaktach zewnętrznych. Obsadzany przez nieliczną grupę rodzin, stał się instytucją oligarchiczną, zabiegającą głównie o interesy własnej grupy na niekorzyść ogółu obywateli, którzy po konfliktach uzyskali w XVI w. prawo do kontroli finansów publicznych przez własną reprezentację, zwaną <em>quadragintaviratem</em>. Wreszcie w drugiej połowie XVII w. wykształciła się szersza reprezentacja pospólstwa (<em>communitas</em>), która przejęła funkcje <em>quadragintaviratu</em>. Te instytucje ustrojowe stały na straży autonomii gminy miejskiej i kształtowały przez wieki postawy obywatelskie krakowian.</p>
33
Gacek, Paweł. "Zakaz członkostwa w partii politycznej funkcjonariusza Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu oraz uczestnictwa w działalności tej partii lub na jej rzecz." Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego 13, no. 24 (2021): 110–31. http://dx.doi.org/10.4467/20801335pbw.21.005.13562.
Full textAbstract:
Niniejszy artykuł dotyczy zakazu członkostwa funkcjonariusza Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu w partii politycznej oraz uczestnictwa w działalności tej partii lub na jej rzecz. Zakaz, o którym mowa, został ustanowiony w art. 81 ust. 1 ustawy z 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu. Służba publiczna wymaga wprowadzenia pewnych ograniczeń praw funkcjonariuszy w stosunku do reszty członków społeczeństwa. Neutralność polityczna stanowi gwarancję właściwej realizacji zadań i celów wymienionych formacji. Wskazano, że przepis art. 81 ust. 1 ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu zawiera dwie niezależne od siebie normy prawne, tj. zakaz członkostwa w partii politycznej oraz zakaz uczestnictwa w działalności partii politycznej lub na jej rzecz. Uwagę skupiono na wskazaniu granic tych zakazów. W tym aspekcie wytyczono sferę dozwolonego zachowania funkcjonariusza. Podkreślono również, że ograniczenia, o których mowa, nie naruszają praw i wolności zagwarantowanych Konstytucją RP. The prohibition of political party membership and of participation in political party activities or on its behalf imposed on officers of the Internal Security Agency and Foreign Intelligence Agency This paper was entirely devoted to the issues connected with the prohibition of membership in a political party of an officer of the Internal Security Agency and Foreign Intelligence Agency and the participation in the activities of that party or on its behalf. This prohibition was established in Article 81 (1) of the Act of 24 May 2002 of the Internal Security Agency and Foreign Intelligence Agency. Public service requires the introduction of certain restrictions on the rights of officers in relation to the rest of members of society. Political neutrality guarantees proper implementation of the tasks and aims of this formation. There was indicated that aforementioned provision of Article 81 (1) of the Act of 24 May 2002 of the Internal Security Agency and Foreign Intelligence Agency contains two independent legal norms i.e. prohibition of membership in a political party and prohibition of participation in the activities of political party or on its behalf. Attention was therefore focused on indicating the limits of these prohibitions. In this aspect, the sphere of official behavior has been demarcated. There was also underlined that these limits in question do not violate the rights and freedoms guaranteed by the Polish Constitution.
34
Nikołajew, Jerzy. "Stanowisko Wszechukraińskiej Rady Kościołów i Organizacji Religijnych wobec realizacji wolności religijnej w okresie pandemii w 2020 r." Studia Prawnoustrojowe, no. 55 (March 21, 2022). http://dx.doi.org/10.31648/sp.7253.
Full textAbstract:
W marcu 2020 r. Gabinet Ministrów Ukrainy wprowadził w życie przepisy dotyczące obowiązkowej kwarantanny na terytorium Ukrainy w związku z pandemią wywołaną wirusem Covid-19. Obostrzenia sanitarne ograniczyły możliwość realizacji podstawowych praw i wolności zagwarantowanych w Konstytucji Ukrainy, w tym wolności sumienia i wyznania. W sposób wyraźny ograniczono dostęp do posług religijnych, kontakty z osobami duchownymi, nakazano samoizolację dla osób duchownych w wieku senioralnym oraz wprowadzono limity osób obecnych w trakcie nabożeństw religijnych. Wszechukraińska Rada Kościołów i Organizacji Religijnych podjęła współpracę z organami władzy w przedmiocie ograniczenia rozprzestrzeniania się epidemii. Jednak jej działania w zakresie dbałości o możliwie pełną realizację wolności religijnej obywateli okazały się mało skuteczne i niewystarczające wobec zdecydowanie reżimowej polityki państwa.
35
Szczerbowska-Prusevicius, Katarzyna. "Kotły Beethovenowskie jako partytura braku." Wortfolge, October 14, 2020. http://dx.doi.org/10.31261/wss.2020.04.01.
Full textAbstract:
W powieści Kotły Beethovenowskie Michała Choromańskiego kategorią centralną jest brak. Dotyczy on nieobecnych osób, zagubionych przedmiotów, nieuchwytnego znaczenia. Tekst akcentuje go wielokrotnie w autoreferencyjny sposób, np. przez użycie w różnych kontekstach pozornie mało atrakcyjnej metafory „dziura”. Obecność i nieobecność nie stanowią tu binarnej opozycji, ale się ze sobą łączą. Kotły Beethovenowskie są zatem i nie są powieścią kryminalną, Janek jest i nie jest pianistą. Znaki prowadzą w tym tekście swobodną grę z czytelnikiem, odraczając, a nawet niwecząc możliwość dotarcia do przekonującej interpretacji. Kotły Beethovenowskie, które konstytuują w świecie przedstawionym wydarzenia i twierdzenia po to, by je następnie poddać rozbiórce, mogą służyć jako literacka ilustracja dekonstruktywizmu.
Autorka stawia sobie za cel prześledzenie zabiegów Choromańskiego zorientowanych na uwypuklenie kategorii braku i odraczanie sensu oraz wskazanie na ich podobieństwo do niektórych założeń dekonstruktywistycznych. Na szczególną uwagę zasługuje tytułowy motyw kotłów Beethovenowskich, który w powieści uruchamia mechanizm błędu kojarzący się z Derridowską différance.
36
Anusik, Zbigniew. "Rzeczpospolita wobec Rosji w ostatniej fazie obrad Sejmu Wielkiego (1791–1792)." Przegląd Nauk Historycznych 16, no. 2 (August 16, 2017). http://dx.doi.org/10.18778/1644-857x.16.02.03.
Full textAbstract:
Po uchwaleniu Konstytucji 3 maja ułożenie stosunków z Rosją było najważniejszą kwestią z punktu widzenia bezpieczeństwa Rzeczypospolitej. Widząc wygasanie pomyślnej dla państwa polsko-litewskiego koniunktury w stosunkach międzynarodowych, przywódcy Sejmu Wielkiego zasugerowali Stanisławowi Augustowi dokonanie zwrotu ku Rosji. To z ich inicjatywy król wprowadził do Straży Praw kilku stronników dworu petersburskiego. Nie pociągnęło to jednak za sobą reorientacji polskiej polityki zagranicznej. Umocniwszy swoją pozycję, Stanisław August zwlekał z nawiązaniem bezpośrednich rozmów z cesarzową. Był przekonany, że wystarczy nie prowokować Rosjan i łagodzić wszelkie konflikty wewnętrzne, żeby uniknąć rosyjskiej interwencji w wewnętrzne sprawy Rzeczypospolitej. Założenie to okazało się błędne. Wbrew twierdzeniu ogromnej większości historyków polskich, którzy uważali, że rosyjska interwencja w Polsce była z góry przesądzona, na dworze petersburskim do ostatniej chwili trwały spory i dyskusje dotyczące kształtu polityki wobec państwa polsko-litewskiego. Część doradców Katarzyny II była zdania, że bez ostatecznego porozumienia z dworami niemieckimi nie należy zaczynać wojny z Rzecząpospolitą, gdyż będzie ona ciężka, długotrwała i kosztowna. Namowy polskich malkontentów sprawiły jednak, że ostatecznie zwyciężyła, lansowana przez faworyta cesarzowej – Płatona A. Zubowa, koncepcja rozpoczęcia działań zbrojnych bez oglądania się na stanowisko Wiednia i Berlina. Bierność dyplomatyczna okazała się fatalnym błędem polskiego króla i jego doradców. Równie błędna była koncepcja prowadzenia wojny w ograniczonym tylko zakresie. Słaby opór polskich armii umacniał bowiem pozycję faworyta cesarzowej. Już w trakcie działań wojennych, po nadejściu do Petersburga listu Stanisława Augusta do Katarzyny II, grupa przeciwników wojny na dworze rosyjskim podjęła ostatnią próbę przerwania działań zbrojnych i rozpoczęcia rozmów z władcą Rzeczypospolitej. Sukcesy wojsk cesarzowej, które w ślad za wycofującymi się Polakami zmierzały szybko w kierunku Warszawy działały jednak na korzyść zwolenników zbrojnej interwencji. Król i jego doradcy zbyt szybko przestali wierzyć w możliwość odniesienia zwycięstwa i skapitulowali w chwili, kiedy wciąż istniały szanse na kontynuowanie wojny, której przedłużenie o kilka tygodni mogło skłonić cesarzową do wyrażenia zgody na rozpoczęcie negocjacji pokojowych. Był to fatalny błąd polityczny, który okazał się w konsekwencji początkiem końca pierwszej Rzeczypospolitej.