To see the other types of publications on this topic, follow the link: Materiał archiwalny.
Journal articles on the topic 'Materiał archiwalny'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Materiał archiwalny.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Konopa, Bartłomiej. "Witryna internetowa jako materiał archiwalny." Archiwa - Kancelarie - Zbiory, no. 7(9)/ (May 26, 2016): 113. http://dx.doi.org/10.12775/akz.2016.006.
Full text
2
Szurmiński, Łukasz, and Małgorzata Kisilowska. "Analiza danych biometrycznych reakcji okoruchowych i mimicznych na archiwalny plakat propagandowy." Studia Medioznawcze 19, no. 2 (March 7, 2019): 130–46. http://dx.doi.org/10.33077/uw.24511617.ms.2019.2.81.
Full textAbstract:
Pomiary biometryczne pozwalają uzyskać dane o nieuświadomionych reakcjach respondentów na prezentowany materiał, w tym przypadku wizualny. Cel: Poznanie reakcji współczesnych widzów na przekaz propagandowy plakatów polskich z okresu po 1945 roku. Metody badań: Pomiary biometryczne: eyetracking i facetracking oraz badanie ankietowe. Wyniki i wnioski: Potwierdzono większe oddziaływanie obrazu niż tekstu oraz silne reakcje emocjonalne na przekaz; odmienne reakcje grup respondentów o różnym przygotowaniu. Wartość poznawcza: Trwały potencjał oddziaływania plakatów propagandowych na widza; wiedza do wykorzystania w działalności edukacyjnej i popularyzatorskiej.
3
Majkowska, Rita. "Z archiwum rodzinnego polonistki profesor Mieczysławy Mitery-Dobrowolskiej – archiwalia brata, legionisty Stanisława Mitery." Krakowski Rocznik Archiwalny 22 (2016): 174–90. http://dx.doi.org/10.4467/12332135kra.16.006.15052.
Full textAbstract:
(archiwum osobiste) Mieczysławy Mitery-Dobrowolskiej (1900–1992), profesor polonistyki Uniwersytetu Śląskiego, przechowywana w zasobie Archiwum Nauki PAN i PAU w Krakowie, jest równocześnie archiwum rodzinnym Miterów. Ten bogaty zespół archiwalny, tylko częściowo uporządkowany, stanowi otwarte pole dla rozważań metodycznych. Zostały one przedstawione w oparciu o analizę materiałów archiwalnych brata Mieczysławy, Stanisława Mitery (1890–1915), polonisty, harcerza, legionisty. Ta niewielka część zespołu archiwalnego (0,40 mb) liczącego około 10 mb w odniesieniu do pozostałej dokumentacji wskazuje na liczne pola badawcze. Materiały pozostałych członków rodziZ archiwum rodzinnego polonistki profesor Mieczysławy Mitery-Dobrowolskiej... 189 ny Pani Profesor – rodziców Adolfa i Walerii oraz ich dzieci Jadwigi (1893–1985), Julii (1895–1971), Kazimierza (1897–1936), Zygmunta (1903–1940), Tadeusza (1905–1985), zasłużonych dla szkolnictwa, nauki i kultury, są jak gdyby spuściznami w spuściźnie. Autorka podejmuje próbę uzasadnienia podejmowanych rozwiązań metodycznych, podkreślając wartość wskazówek metodycznych zawartych w Wytycznych opracowania spuścizn po uczonych (Warszawa 1990) oraz proponowanego w nich schematu inwentarza. Podkreśla, że tak jak każdy człowiek, wytworzony przez niego materiał archiwalny jest niepowtarzalny. From the family archives of Professor Mieczysława Mitera-Dobrowolska – archival materials of her brother, the legionnaire Stanisław Mitera The legacy (personal archive) of Mieczysława Mitera-Dobrowolska (1900–1992), professor of Polish Studies at the University of Silesia, stored in the Archive of Science PAN & PAU in Krakow, is simultaneously the archive of the Mitera family. This rich archival collection, which is only partially ordered, represents an open area for methodical studies. These are presented based on analysis of the archival materials of Mieczysława’s brother, Stanisław Mitera (1890–1915) a Polish Studies specialist, scout and legionnaire. This small part (0.40 metres long) of an archival collection totalling around 10 metres in length indicates the presence of numerous research fields with reference to the remaining documentation. The materials of other members of the Professor’s family – her parents Adolf and Waleria as well as their children, Jadwiga (1893–1985), Julia (1895–1971), Kazimierz (1897–1936), Zygmunt (1903–1940), and Tadeusz (1905–1985), distinguished in education, science and culture, are like legacies within a legacy. The author attempts to explain the reasons behind the conducted methodical studies, emphasising the values of methodical tips contained in Wytyczne opracowania spuścizn po uczonych (A Scholar’s Guidelines for Studying Legacies) (Warsaw 1990) as well as the plan for an inventory proposed in it. The author emphasises that, just like each person, each archival material created by a person is unique.
4
Cieślińska-Lobkowicz, Nawojka. "Śladami nieznanych przedwojennych żydowskich kolekcjonerów i właścicieli dzieł sztuki." Zagłada Żydów. Studia i Materiały, no. 17 (December 23, 2021): 486–522. http://dx.doi.org/10.32927/zzsim.889.
Full textAbstract:
W przedwojennej Polsce istniała spora grupa żydowskich kolekcjonerów i właścicieli dzieł sztuki, w szczególności malarstwa. Nazwiska części z nich pojawiały się w katalogach prestiżowych wystaw organizowanych w Warszawie, Krakowie czy we Lwowie, zarazem wielu innych nie udostępniało publicznie swoich zbiorów lub czyniło to incognito. Niemal wszyscy spośród nich zginęli w Zagładzie, a posiadane przez nich dzieła twórców polskich (w tym polsko-żydowskich) i obcych wraz z całym ich majątkiem przepadły na skutek nazistowskich konfiskat albo przywłaszczone przez nieżydowską ludność. Po wojnie istnienie tej zasłużonej dla kultury i sztuki grupy zostało całkowicie wymazane ze zbiorowej pamięci.
Dopiero niedawno pojawiły się pierwsze publikacje poświęcone niektórym przedstawicielom i środowiskom polskich żydowskich kolekcjonerów, łączące się z próbami rekonstrukcji gromadzonych przez nich zbiorów. Są one odosobnione, ponieważ wymagają żmudnych i nierzadko mało owocnych badań archiwalnych. Przykładem takiego obszernego i w znacznej mierze niezbadanego materiału archiwalnego są przywołane przez autorkę kwestionariusze strat wojennych, których zespoły znajdują się w wielu krajowych archiwach. Ich przydatność do badania pojedynczych kolekcji i ich losów, a także losów ich żydowskich właścicieli jest jednak ograniczona. W tym kontekście tym większą wartość mają ogromne zasoby akt odszkodowawczych z tytułu przyjętej w 1957 r. federalnej ustawy restytucyjnej (BRüG), przechowywane w berlińskim Archiwum Państwowym, jako że duża ich część to wnioski polskich Żydów w sprawie zagrabionego im przez Trzecią Rzeszę ruchomego mienia. Ten dotychczas nieeksplorowany w polskich badaniach materiał archiwalny stanowi niezwykle bogate pod wieloma względami źródło wiedzy. Znajdują się tam dossier dziesiątków nieznanych (lub całkowicie zapomnianych) polskich żydowskich właścicieli dzieł sztuki, wśród nich niezaprzeczalnych kolekcjonerów. Złożone przez nich lub ich potomków na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego wieku w Berlinie Zachodnim wnioski odszkodowawcze dostarczają licznych danych na temat dokonywanej przez Niemców grabieży i jej mechanizmów; niekiedy zawierają wiadomości o pochodzeniu zbiorów, wykaz utraconych dzieł lub ich dokładny opis. Berlińskie archiwalia pozwalają też poznać okupacyjne i powojenne losy ograbionych właścicieli, a także ich przedwojenny status, styl życia i manifestujące się m.in. charakterem kolekcjonowanych dzieł ich wybory tożsamościowe. Znaczenia i bogactwa odkrytych w Berlinie źródeł autorka dowodzi na przykładzie trzech roszczeń krakowskich kolekcjonerów: bankiera Artura Wohla, adwokata Schilima Junga oraz właścicieli fabryki dywanów Jakuba i Reginy Mikenbrunów.
5
Zawacki, Krzysztof. "Archiwum Państwowe w Poznaniu w latach 1939-1945." Przegląd Archiwalno-Historyczny 7 (2020): 205–24. http://dx.doi.org/10.4467/2391-890xpah.20.009.14643.
Full textAbstract:
W niniejszym artykule przedstawiono kwestie związane z organizacją i działalnością Archiwum Państwowego w Poznaniu w latach 1939–1945. W pierwszych akapitach pokazano proces przejmowania poznańskiej placówki przez niemieckie władze archiwalne, do którego należy zaliczyć: zmianę nazewnictwa instytucji na Archiwum Rzeszy w Poznaniu, wymianę kadr, przejęcie kontroli nad państwowym zasobem archiwalnym oraz wprowadzenie systemu opieki archiwalnej. W dalszej części tekstu poruszono wątek związany z zabezpieczeniem i odzyskaniem akt wywiezionych przed rozpoczęciem działań wojennych oraz przejmowaniem dokumentacji instytucji i urzędów, które zakończyły swoją działalność. Niemiecka służba archiwalna interesowała się również archiwaliami kościelnymi, zbiorami prywatnymi oraz aktami zgromadzonymi w archiwach miast i gmin. Poza tym omówiono etapy opracowania materiałów archiwalnych, które nieco odbiegają od współczesnych, a także problemy związane z udostępnianiem State Archive in Poznań in the years 1939–1945 The article presents the history, organization and operation of the State Archive in Poznań in the years 1939–1945. In the first part, the author describes how German archival organizations took control over the Poznań archive. This process involved several elements: changing the name of the institution to the Reich Archive in Poznań, dismissal of the previous staff, taking control over the state archival fond, and the introduction of a system of archival supervision. Subsequent sections highlight the problem of securing and recovering files removed from the archive before the start of hostilities, as well as collecting documentation belonging to institutions and offices that had been shut down. The German archival service was also interested in church archives, private collections or files collected in the municipal or communal archives. The article also discusses the stages of preparing archival materials, which differ slightly from the modern methods, as well as problems related to accessing and sharing archival documents.
6
Wiśniewska-Grabarczyk, Anna. "Konkurs na recenzję cenzorską powieści Wandy Wasilewskiej "Rzeki płoną". Materiał archiwalny z poufnego biuletynu dla cenzorów z roku 1952." Bibliotekarz Podlaski Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne 46, no. 1 (April 3, 2020): 215–33. http://dx.doi.org/10.36770/bp.427.
Full textAbstract:
W sierpniu 1952 roku na łamach poufnego biuletynu Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk ogłoszono konkurs na zbiorową, czyli pisaną przez pracowników danego urzędu cenzury, recenzję powieści Wandy Wasilewskiej pod tytułem Rzeki płoną. Jurorzy docenili trzy prace, które opublikowano w listopadzie tego samego roku.Wszystkie nagrodzone teksty napisano zgodnie z wymogami stawianymi recenzjom pisanym w urzędzie cenzury w okresie stalinowskim. Wyróżnione zespoły cenzorskie uwzględniły w ocenie realizację ideologiczną i realizację artystyczną utworu oraz dotychczasowe dokonania i postawę autora.
7
Budrowska, Kamila. ""O twórczości Kazimiery Iłłakowiczówny". Materiał archiwalny z zespołu Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk (GUKPPiW) z połowy 1955 roku." Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej 1, no. 1 (2017): 364–86. http://dx.doi.org/10.18318/napis.2017.1.21.
Full text
8
Cichoracki, Piotr, and Joanna Dufrat. "U progu dymisji. Wojewoda poleski Jan Krahelski wobec sytuacji na Polesiu w 1932 r." Studia Białorutenistyczne 14 (December 15, 2020): 57. http://dx.doi.org/10.17951/sb.2020.14.57-69.
Full textAbstract:
<p>Na 1932 r. przypadło w II Rzeczypospolitej Polskiej apogeum tzw. wielkiego kryzysu gospodarczego. Odbił się on zwłaszcza na położeniu mieszkańców wsi, także tej zdominowanej przez mniejszości narodowe w województwach wschodnich. Jednym z takich regionów było Polesie. Tekst poświęcony jest odpowiedzi na pytanie, jak w sytuacji załamania ekonomicznego reagowali przedstawiciele administracji państwowej, której przedstawicielem był również Jan Krahelski – wojewoda poleski w latach 1926–1932. Pod koniec okresu sprawowania urzędu niejednokrotnie artykułował on swoje poglądy na temat stanu województwa i pożądanych środków, które powinny zneutralizować skutki kryzysu. Tekst oparty jest o materiał archiwalny pozyskany z archiwów Polski, Białorusi i Rosji. Krahelski był zwolennikiem umiarkowanej polityki narodowościowej. Odżegnywał się od polonizacji mniejszości narodowych i niemal do końca sprawowania stanowiska wojewody starał się nie eskalować represji politycznych. Radykalizacja nastrojów społecznych związana z pogłębiającym się załamaniem ekonomicznym zmusiła go do rewizji stanowiska w kwestii metod zapewnienia bezpieczeństwa wewnętrznego. Analiza materiału źródłowego, dla której ważnym punktem odniesienia jest również wystąpienie zbrojne do jakiego doszło w lecie 1932 r. na pograniczu powiatu koszyrskiego (województwo poleskie) i kowelskiego (województwo wołyńskie), wskazuje, że administracja w województwach wschodnich mogła właściwie diagnozować ogólny stan powierzonego jej terytorium, ale jednocześnie niedoskonale rozpoznać jego źródła, w efekcie czego mogła zostać zaskoczona załamaniem porządku. </p>
9
Cieślak, Stanisław. "Wkład ks. Stanisława Bednarskiego SJ (1896-1942) do Polskiego Słownika Biograficznego." Roczniki Teologiczne 66, no. 4 (August 27, 2019): 55–84. http://dx.doi.org/10.18290/rt.2019.66.4-4.
Full textAbstract:
Ks. Stanisław Bednarski SJ (1896-1942), jezuita z Prowincji Małopolskiej Towarzystwa Jezusowego, z entuzjazmem i energią przystąpił do realizacji podjętej przez prof. W. Konopczyńskiego wiekopomnej narodowej biografii – Polskiego Słownika Biograficznego (PSB). Bardzo szybko stał się jednym z jego najbardziej aktywnych współpracowników. 2 października 1937 r. został członkiem Komitetu Redakcyjnego PSB. Miał świadomość, że uczestniczy w tworzeniu trwałego pomnika kultury narodowej w postaci zbioru życiorysów ludzi różnych grup i zawodów, którzy na przestrzeni wieków przyczynili się do powstania gmachu kultury narodowej. Wybitnymi budowniczymi tego gmachu było także wielu jego współbraci zakonnych z Towarzystwa Jezusowego. W sześciu tomach PSB zamieścił 58 biogramów polskich jezuitów, którzy działali na ziemiach Rzeczypospolitej Obojga Narodów w XVII i XVIII wieku. W sposób rzeczowy, bezstronny i obiektywny przedstawił ich wkład do kultury narodowej. W biogramach wykorzystał bogaty materiał archiwalny zebrany przede wszystkim w centralnym Archiwum Towarzystwa Jezusowego w Valkenburgu (Holandia), Rzymie oraz Archiwum Prowincji Małopolskiej Towarzystwa Jezusowego w Krakowie. Niektóre z opracowanych przez niego biogramów zostały opublikowane w powojennych zeszytach PSB. Jego współpracę z PSB gwałtownie przerwał wybuch II wojny światowej. Ks. S. Bednarski zmarł na skutek szykan i wyczerpania, głodu i ciężkiej pracy 16 lipca 1942 roku w niemieckim obozie koncentracyjnym w Dachau k. Monachium.
10
Nowicki, Tomasz. "Spuścizna fotograficzna ks. prof. Tadeusza Stycznia SDS w zasobie Archiwum Instytutu Jana Pawła II – stan uporządkowania." Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne 117, specjalny (December 30, 2021): 227–42. http://dx.doi.org/10.31743/abmk.13185.
Full textAbstract:
W Archiwum Instytutu Jana Pawła II przechowywana jest spuścizna archiwalna po ks. profesorze Tadeuszu Styczniu, uczniu Karola Wojtyły, długoletnim dyrektorze Instytutu Jana Pawła II. Materiały archiwalne wchodzące w skład spuścizny, obok opracowanej już dokumentacji aktowej, tworzą także liczne obiekty występujące w różnych postaciach i formach fotograficznego zapisu obrazu. Najliczniej występują odbitki pozytywowe, ale przechowywane są także negatywy i obrazowa dokumentacja zapisana cyfrowo. Autor omawia stan uporządkowania tego zbioru przez pryzmat metodyki archiwalnej, wskazuje na ważniejsze serie i tematy fotograficzne, szczególnie przedstawiając te, które zawierają fotografie związane z działalnością na KUL Karola Wojtyły, a potem papieża Jana Pawła II. Zwraca uwagę na te serie dokumentacji fotograficznej, które ukazują wyjątkowe relacje przyjaźni między papieżem a twórcą spuścizny, ks. Tadeuszem Styczniem. Podsumowując określa konieczne kolejne etapy archiwalnego opracowania i zwraca uwagę na konieczność szybkiego uporządkowania, a szczególnie opisania serii tematycznych oraz identyfikacji wydarzeń i osób przedstawionych na pojedynczych fotografiach.
11
Niewęgłowski, Adrian. "Digitalizacja materiałów archiwalnych w świetle prawa autorskiego. Zagadnienia wybrane." Archeion 122 (2021): 365–92. http://dx.doi.org/10.4467/26581264arc.21.001.14481.
Full textAbstract:
W artykule przedstawiono problematykę digitalizacji materiałów archiwalnych, pod którym to pojęciem rozumie się przekształcanie ich tradycyjnego zapisu do cyfrowej postaci. Obecnie coraz częściej materiały archiwalne istnieją od początku w formie cyfrowej. Dawniej przybierały jednak formy wydrukowanych książek, spisanych dokumentów itp. Rozwój technologii sprawia, że bardzo duża część archiwów dokonuje cyfryzacji swoich tradycyjnych zbiorów, m.in. w celu sprawniejszego udostępniania materiałów archiwalnych. Po nadaniu archiwaliom cyfrowej postaci, mogą być one rozpowszechniane na dużą skalę za pośrednictwem Internetu. Takie zabiegi nie są jednak często obojętne z punktu widzenia obowiązujących w danym państwie przepisów z zakresu prawa autorskiego. Czasami regulacje te przewidują zasady, na jakich może odbywać się digitalizacja. Problematyka, której dotyczy artykuł, jest bardzo szeroka. Dlatego też analizie poddano najważniejsze aspekty zagadnienia, mające praktyczny walor dla działalności archiwalnej. W artykule poruszono m.in. problem udostępniania materiałów w postaci cyfrowej. Odniesiono się do nowych przepisów, w tym z zakresu dzieł osieroconych. Digitalization of archival materials in the light of copyright law. Selected issues The article presents the issue of digitization of archival materials, which is the transformation of their traditional form into a digital one. Currently, more and more archival materials are born in digital form. In the past, however, they were created especially as copies of printed books, written documents, etc. Due to the development of technology a large part of archives is digitalizing their traditional collections in order to make access to archival materials more efficient. Once the archives have been digitized, they can be made available on a large scale via the Internet. However, such activities are often not indifferent to the copyright law of a particular country. Sometimes these regulations provide certain rules under which digitization may take place. The problem addressed in the article is very broad. That is why the analysis covers the most important aspects of the issue which have practical value for archival policy. Some topics have been excluded. The article discusses, among others, the problem of making the materials available to the public in digital form. Reference is made to the new legislation, including that concerning orphan works.
12
Ploch, Gregor. "Źródła do badań nad kasatami józefińskimi w Galicji (1782-1848) w archiwach wiedeńskich." Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne 116 (December 6, 2021): 331–50. http://dx.doi.org/10.31743/abmk.11853.
Full textAbstract:
W ramach międzynarodowego, historycznego projektu badawczego pt. Dziedzictwo kulturowe po klasztorach skasowanych na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej oraz na Śląsku w XVIII i XIX wieku: losy, znaczenie, inwentaryzacja zrealizowanego w latach 2012-2016 pod kierunkiem prof. Marka Derwicha przeprowadziłem szereg kwerend w archiwach wiedeńskich w celu identyfikacji oraz obszernego opracowania archiwaliów związanych z kasatą klasztorów i kolegiat w Galicji. Głównym punktem odniesienia badań był obszerny podzespół Stiftungshofbuchhaltung oraz podseria Signatur 102. Stifte und Klöster: Galizien, znajdujące się w zasobach Österreichisches Staatsarchiv. Opracowania tych zbiorów zakończyłem monograficznymi publikacjami. W niniejszym artykule przedstawiam również dalsze zbiory archiwalne, które ze względów czasowych oraz objętości materiału mogłem przejrzeć jedynie wyrywkowo. Są to tzw. akta dot. domen galicyjskich oraz dalsze akta pojezuickie znajdujące się w zasobach Österreichisches Staatsarchiv. Dalsze kwerendy przeprowadziłem w archiwum zakonu Towarzystwa Jezusowego oraz benedyktynów w Wiedniu, których interesujące nas archiwalia przedstawiam. Ponadto nawiązuję w artykule do problematyki badawczej związanej ze strukturą archiwalną, błędami i nieścisłościami w nazewnictwie, a także z nikłym zainteresowaniem historią centralnej administracji austriackiej oraz nakreślam dezyderaty badawcze. Do nich należy szczególnie brak opracowania dokumentacji domen galicyjskich (duchownych oraz państwowych). Ten nieznany dotąd zasób jest fundamentalnym źródłem historycznym. Wykonane kwerendy są przyczynkiem do pełnego opracowania galicyjskich archiwaliów kościelnych znajdujących się w zbiorach archiwów wiedeńskich.
13
Zimny, Piotr. "Ewidencjonowany niepaństwowy zasób archiwalny – wprowadzenie do problemu." Studia Archiwalne 7 (2020): 131–56. http://dx.doi.org/10.4467/17347513sa.20.006.14506.
Full textAbstract:
Artykuł podejmuje temat ewidencjonowanego niepaństwowego zasobu archiwalnego, który stanowi jedną z części narodowego zasobu archiwalnego, jednak należące do niego materiały archiwalne znajdują się głównie w rękach podmiotów prywatnych, niezaliczanych do sektora publicznego. Dokonano podsumowania interpretacji prawnej zagadnienia, przede wszystkim prawnego umocowania relacji miedzy państwową administracją archiwalną a właścicielami niepaństwowego zasobu archiwalnego i ich archiwami oraz archiwami społecznymi. The Registered Non-State Archival Collection – Introduction to the Problem The article discusses the subject of registered non-state archival collection which constitutes one of the parts of national archival collections; however the non-state archival materials are mainly in possession of private entities, not classified as part the public sector. The study recapitulates the legal interpretation of the issue, first of all the legal status of relations between the state archival administration and the owners of non-state archival collections as well as their archives and social archives.
14
Mulak, Łukasz. "Archiwum Państwowe w Lublinie w latach 1944–1989." Studia Archiwalne 5 (2018): 17–50. http://dx.doi.org/10.4467/17347513sa.18.002.14535.
Full textAbstract:
Poniższy artykuł stanowi próbę omówienia dziejów oraz najważniejszych obszarów działalności Archiwum Państwowego w Lublinie w latach 1944–1989. W zakresie spraw organizacyjnych przedstawiono w nim podstawowe akty prawne, normujące działalność archiwum oraz jego miejsce w państwowej sieci archiwalnej w Polsce, strukturę organizacyjną z najważniejszymi zmianami, dzieje jednostek zamiejscowych, ciała kolegialne oraz ich zadania, osoby pełniące funkcję dyrektorów placówki, obsadę kadrową i sprawy lokalowe. W zakresie działalności archiwum omówiony został zasób archiwalny oraz najważniejsze zmiany w jego ilości i strukturze wewnętrznej, jak również organizacja i najważniejsze osiągnięcia pionu nadzoru nad narastającym zasobem oraz pracowni konserwatorsko-reprograficznej. Omówiono również działalność archiwum w zakresie bezpośredniego i pośredniego udostępniania materiałów archiwalnych. Na koniec przedstawiono najważniejsze osiągnięcia placówki w zakresie działalności naukowej, popularyzatorskiej i dydaktycznej. State Archives in Lublin in 1944–1989 The article attempts to discuss the history of the most important fields of activities of the State Archives in Lublin in the years 1944–1989. The article presents the principal legal acts that standardize the activity of the Lublin Archives and its place in the archival network in Poland, the organizational structure with the most important changes, the history of the branches, collegial bodies and their tasks, persons acting as directors of the institution, its personnel, and the matters concerning the housing of the Archives. As far as the activity of the Archives is concerned, the article discusses the archival holdings and the most important changes in its quantity and internal structure as well as organization and the most important achievements of the sector of supervision over the continually growing holdings and the reprographic-conservation workshop. The author also discusses the activity of the Archives in the field of direct and indirect accessibility of archival materials. Finally, the article presents the most important achievements of the institution in scientific, popularizing, and teaching fields.
15
Wrona, Grzegorz. "Materiały źródłowe do dziejów ekonomii samborskiej w zasobach Centralnego Państwowego Archiwum Historycznego Ukrainy we Lwowie." Archeion 120 (2019): 254–82. http://dx.doi.org/10.4467/26581264arc.19.017.11826.
Full textAbstract:
W artykule omówiono materiały źródłowe dotyczące ekonomii samborskiej przechowywane w zasobie Centralnego Państwowego Archiwum Historycznego Ukrainy we Lwowie. Zgromadzone tam dokumenty archiwalne, różniące się pod względem objętości i treści, stanowią istotne źródło informacji na temat funkcjonowania i organizacji samborskich dóbr stołowych. Obejmują swym zakresem XVI–XVIII w., choć wyraźnie przeważają dokumenty z XVIII w. Wśród zachowanych rękopisów dominują akta sądowe będące wytworami działalności sądów zamkowych, komisarskich, radzieckich i żupnych. Stanowią one podstawę do analizy działania aparatu wymiaru sprawiedliwości, położenia mieszkańców miast i wsi ekonomicznych, ich problemów życia codziennego oraz różnorakich przyczyn konfliktów z dzierżawcami kluczy, posesorami wójtostw, przedstawicielami duchowieństwa i szlachty. Procedurę postępowania sądowego odzwierciedlają także licznie zachowane sprawozdania z zeznań świadków (tzw. interrogacje) i apelacje wnoszone do sądów asesorskich i referendarskich. Wśród przechowywanych jednostek archiwalnych należy wymienić również monarsze dekrety i przywileje na łany wójtowskie, wybranieckie, mielnicze, popowskie, protokoły z działalności komisji inwentarzowych oraz rękopisy odnoszące się do Samborskich organizacji cechowych i ludności żydowskiej. Kolekcję materiałów uzupełniają nieliczne fragmenty z inwentarzy krain ekonomicznych oraz – rzucające wiele światła na zagadnienie funkcjonowania żup solnych – dekrety sądów podżupkowskich, ekscerpty z inwentarzy żup i kontrakty dzierżawy nadsańskich składów solnych.
16
Stępień, Robert. "Możliwości zastosowania sztucznej inteligencji i blockchain w działalności archiwalnej. Przegląd doświadczeń zagranicznych." Archeion 122 (2021): 69–93. http://dx.doi.org/10.4467/26581264arc.21.003.14483.
Full textAbstract:
W artykule przedstawiono możliwości zastosowania technologii sztucznej inteligencji oraz blockchain w działalności archiwalnej. Przedmiotem analizy były wyniki projektów badawczych realizowanych w ostatnich latach z udziałem zagranicznych archiwów. Tekst artykułu powstał w oparciu o przegląd anglojęzycznej literatury przedmiotu. Szczególną uwagę zwrócono na informacje zawarte w raportach i sprawozdaniach z badań poświęconych problematyce wykorzystania nowych technologii na gruncie archiwalnym. Przedstawione w artykule przykłady dowodzą, że sztuczna inteligencja i blockchain znajdują zastosowanie w różnych obszarach działalności współczesnych archiwów. Technologie na nich oparte mają potencjał, aby zautomatyzować procesy wartościowania i selekcji dokumentacji elektronicznej oraz wspierać identyfikację danych wrażliwych zawartych w e-dokumentach. Innym polem ich zastosowania są systemy wyszukiwania i udostępniania materiałów archiwalnych w postaci cyfrowej, jak też platformy do rozpoznawania tekstu i struktury dokumentów historycznych. Blockchain, czyli technologia rozproszonego rejestru i łańcuchów blokowych, pozwala zachować integralność i autentyczność obiektów cyfrowego dziedzictwa archiwalnego. Possibilities of using artificial intelligence and blockchain in archival activities. Review of international experiences The article presents the possibilities of using artificial intelligence and blockchain technology in archival activity. The analysis covers results of research projects carried out in recent years with participation of foreign archives. The text of the article is based on a review of literature available in English. Particular attention was given to information contained in research reports devoted to application of new technologies in archival work. The examples presented in the article prove that artificial intelligence and blockchain are used in various areas of activity of modern archives. Technologies based on them have the potential to automate the processes of evaluation and selection of electronic documents and to support identification of sensitive data contained in e-documents. Another possible field of application for such technologies are the systems for searching and accessing archival materials in digital form, as well as platforms for recognition of text and structure of historical documents. Blockchain, or distributed ledger and blockchain technology, preserves the integrity and authenticity of digital archival heritage objects.
17
Krochmal, Anna. "Rozproszone dziedzictwo. Kwestia rewindykacji polskich zasobów archiwalnych." Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL 18 (October 12, 2021): 113–58. http://dx.doi.org/10.18290/teka21.5.
Full textAbstract:
Polska jest krajem posiadającym jeden z najbardziej rozproszonych zasobów archiwalnych. Wyraźny wpływ na taką sytuację wywarły ważne wydarzenia dziejowe, w tym przede wszystkim katastrofa rozbiorów w końcu XVIII stulecia oraz dwie późniejsze wojny światowe. Począwszy od XVII wieku aż do okresu II wojny światowej trwały grabieże lub przemieszczenia polskich dóbr kultury do państw sąsiadujących z Polską (głównie Rosji i Niemiec).
W artykule ukazano główne etapy postępowań rewindykacyjnych w odniesieniu do materiałów archiwalnych, podejmowanych przez państwo polskie wobec sąsiadów z Europy Wschodniej i Zachodniej. Pierwsze próby restytucji zagrabionych zbiorów miały miejsce już w XVII wieku na podstawie zapisów w traktatach pokojowych w Oliwie (ze Szwecją zawarty w 1660 r.) czy w Andruszowie (rozejm z Rosją w 1667 r.). Pierwszą większą akcją rewindykacyjną, która przyniosła konkretne rezultaty i dotyczyła utraconych dóbr kultury, była realizacja postanowień traktatu ryskiego z 18 marca 1921 r. Podstawowe znaczenie dla spraw archiwalnych miał artykuł XI Traktatu. Przewidywał on zwrot z Rosji radzieckiej wszystkich materiałów wywiezionych z Polski po 1 stycznia 1772 r. Do wykonania tych postanowień powołano Mieszaną Polsko-Sowiecką Komisję Specjalną, z udziałem wybitnych specjalistów (historyków, archiwistów, bibliotekarzy). Efektem ich działań był powrót do 1924 r. 31 wagonów materiałów archiwalnych, w tym archiwów z okresu I Rzeczypospolitej oraz akt wywiezionych przez Rosjan w 1915 r. Na znacznie mniejszą skalę rewindykowano w okresie II Rzeczypospolitej akta z Austrii oraz Niemiec.
Druga fala rewindykacji nastąpiła po 1945 r. Główne materiały odzyskane z Niemiec były efektem tzw. misji Adama Stebelskiego w latach 1946-1949. Archiwalia z ZSRR powracały do Polski dwukrotnie, w latach 1945-1952 oraz 1957-1964. Do dnia dzisiejszego nie odzyskano wielu materiałów źródłowych wywiezionych z Polski do ZSRR lub Niemiec, dlatego rewindykacja pozostaje aktualną i otwartą kwestią w relacjach z tymi państwami.
18
Dudzikowski, Piotr. "O profilaktyce i zabezpieczaniu materiałów archiwalnych." Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne 89 (June 27, 2008): 19–34. http://dx.doi.org/10.31743/abmk.10135.
Full text
19
Pawełczyk-Dura, Kamila. "Archival materials concerning Czestochowa in the State Archive in Lodz (on the example of fond Piotrkow Governorate Gouverment)." Ziemia Częstochowska 43 (2017): 13–38. http://dx.doi.org/10.16926/zc.2017.43.01.
Full text
20
Konczewska, Katarzyna. "Dialektologiczne badania terenowe na podstawie kolekcji muzealnej jako metoda budowania nowych kontekstów kulturowych." Gwary Dziś 14 (December 10, 2021): 165–74. http://dx.doi.org/10.14746/gd.2021.14.14.
Full textAbstract:
Dialektologiczne badania terenowe w areałach charakteryzujących się skomplikowaną sytuacją socjolingwistyczną wymagają od eksploratora wiedzy także historycznej i etnograficznej. W artykule została przedstawiona metoda badań kontaktów językowych na pograniczu w oparciu o materiały archiwalne i obiekty muzealne. Korzystając z tej metody, badacz otrzymuje możliwość odczytania nowych kontekstów kulturowych, pozyskania nowego materiału gwarowego, a nawet łatwiejszego nawiązania kontaktu z informatorami. Metoda ta pozwala także spojrzeć na muzealia jako pomocne instrumentarium w dialektologicznych badaniach terenowych, a nie wyłącznie „martwą” materię.
21
Czasopisma, Redakcja. "Feliks Tych in memoriam." Zagłada Żydów. Studia i Materiały, no. 11 (December 1, 2015): 19–22. http://dx.doi.org/10.32927/zzsim.461.
Full textAbstract:
17 lutego 2015 r. zmarł w Warszawie profesor Feliks Tych – historyk, były wieloletni dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego, członek Rady Naukowej naszego pisma.
Kiedy w 2004 r. w kręgu badaczy Holokaustu pojawił się pomysł wydawania rocznika poświęconego zagładzie Żydów, profesor Feliks Tych odniósł się do niego z pełnym zrozumieniem. Jako dyrektor największej w Polsce instytucji zajmującej się historią Żydów, a także jej badacz, w naturalny sposób dołączył do grona autorytetów patronujących naszym poczynaniom i wszedł do Rady Naukowej pisma. Profesor Feliks Tych był dla nas nie tylko badaczem, lecz przede wszystkim świadkiem historii, która w dramatyczny sposób naznaczyła jego wczesną młodość i całe późniejsze życie.
Znaliśmy Feliksa Tycha głównie jako dyrektora i niezwykle dynamicznego menadżera Żydowskiego Instytutu Historycznego, który za swej kadencji (w latach 1995–2006) znacząco zmodernizował oraz rozszerzył jego działalność. Nowy dyrektor rozpoczął unowocześnianie od gruntownego remontu budynku przy ul. Tłomackie (zaplanowanego już za poprzedniej dyrekcji Daniela Grinberga), co zaowocowało poprawą warunków pracy w ŻIH, przede wszystkim zaś umożliwiło odpowiednie przechowywanie archiwaliów. Szczególnie podkreślić należy pietyzm, z jakim Profesor traktował dokumenty archiwalne. Rzec można, że szacunek do nich miał we krwi, co wiązało się bezpośrednio z faktem, że w przeszłości był archiwistą praktykiem (pełnił funkcje kierownicze w Archiwum Centralnym KC PZPR, gdzie pracował po tym, jak w wyniku czystek po Marcu 1968 został zwolniony z Instytutu Historii PAN). Dzięki staraniom profesora Tycha i pozyskaniu zagranicznych partnerów (m.in. Muzeum Pamięci Holokaustu w Waszyngtonie oraz Claims Conference) powstała w ŻIH nowoczesna pracowania konserwatorska oraz specjalnie dostosowane magazyny, zapewniające kolekcjom ŻIH, z najcenniejszym Archiwum Ringelbluma na czele, właściwe warunki przechowywania. Niewiele później jako kolejny krok ku zabezpieczeniu zbiorów rozpoczął się szeroko zakrojony projekt mikrofilmowania i digitalizacji. Uzupełnieniem tego procesu było opracowanie nowych inwentarzy archiwalnych (warto wymienić zwłaszcza siedmiotomowy dwujęzyczny, polsko-angielski, inwentarz do zespołu 301, czyli relacji ocalonych z Zagłady, które jako materiał badawczy profesor Tych bardzo wysoko cenił). Wszystkie te działania były nakierowane na jak najlepsze zachowanie i udostępnienie szerokiemu gronu badaczy bezcennych zespołów archiwalnych
22
Kędzierska, Marzanna. "Rola digitalizacji zasobów archiwalnych." Studia Archiwalne 8 (December 2021): 73–91. http://dx.doi.org/10.4467/17347513sa.21.004.15207.
Full textAbstract:
Artykuł przedstawia cele digitalizacji prowadzonej w archiwach państwowych. Autorka wskazuje, w jaki sposób realizacja działań związanych z cyfryzacją okazuje się skuteczna i potrzebna w bardzo szerokim zakresie – w odniesieniu zarówno do dziedzictwa kulturowego zgromadzonego w państwowych instytucjach, jak i digitalizacji oddolnej, powstającej z inicjatywy archiwów społecznych czy osób prywatnych w ramach istnienia forów oraz tematycznych stron internetowych. Słowa kluczowe: cele digitalizacji, archiwum, kopia cyfrowa, oryginał, zabezpieczanie, popularyzacja, udostępnianie, archiwa społeczne The Role of Digitalization of Archival and Library Resources in the Contemporary World The paper discusses the issues of digitalization of archival resources and the role of digital copies both in the area of protecting national heritage against destruction and also in popularizing the activities of institutions that create such reproductions, and in social life in general. The texts lists the objectives of digitalization defined by the Director General of State Archives and discusses them in brief, presenting only an outline of the broad extent of benefits provided by the sharing of digital versions of their collections by state institutions as well as community archives and private collectors, which translates into popularization of digitalized materials. The study also points out the limitations in sharing digital copies related to the personal data protection and other regulations that do not permit unrestricted publication. The next part of the paper contains a discussion on the value of digital reproduction compared to the original. The author stresses that a digital copy is not equal to the original, which is a priceless value in itself. However, advanced technologies enable a much broader use of a copy, and in some cases, additionally, make it possible to extract from the original the information that is inaccessible or invisible to the naked eye of an ordinary user. The text closes with the issues related to the universality of recording and reading digitalized materials, and to the space that should be provided for the increasing digital resources, and, consequently, the accompanying financial outlays. The issues examined in this study are broad enough to require in-depth research and a separate publication. That is why it does not aspire to exhaust the subject. The growing popularity of digital reproductions in each area of life provokes, however, discussion on this problem. Keywords: digitalization objectives, archives, digital copy, original, protection, popularization, sharing, community archives
23
Różański, Mieczysław. "Status materiałów archiwalnych przechowywanych w historycznych archiwach kościelnych." Kościół i Prawo 6(19), no. 2 (2017): 251–62. http://dx.doi.org/10.18290/kip.2017.6.2-18.
Full text
24
Krzyżan FDC, Justyna. "Źródła do dziejów Zgromadzenia Córek Bożej Miłości w Generalnym Archiwum Zgromadzenia Córek Bożej Miłości w Wiedniu." Nasza Przeszłość 131 (June 30, 2019): 241–56. http://dx.doi.org/10.52204/np.2019.131.241-256.
Full textAbstract:
W artykule przedstawiono źródła do dziejów Zgromadzenia Córek Bożej Miłości, znajdujące się w Generalnym Archiwum Zgromadzenia Córek Bożej Miłości w Wiedniu. Celem łatwiejszego zrozumienia poruszanych treści, we wstępie ukazano w krótkim zarysie charakter, organizację i działalność tej wspólnoty zakonnej. Powstałe w drugiej połowie XIX wieku Zgromadzenie stawiało sobie za cel pomoc dziewczętom migrującym ze wsi do miast w poszukiwaniu pracy oraz kształcenie dzieci i młodzieży w różnych typach szkół. Podejmowana przez siostry Córki Bożej Miłości działalność w zasadniczy sposób wpłynęła na charakter wytworzonej dokumentacji archiwalnej. Na rodzaj i rozmiar spuścizny aktowej generalnego zasobu archiwalnego wpływ miała również struktura Zgromadzenia. Do 1919 roku, czyli do momentu wyodrębnienia pierwszych czterech prowincji, zarządzane ono było centralnie przez przełożoną generalną i jej radę rezydującą w Domu Macierzystym w Wiedniu. W konsekwencji podziału na prowincje, większość dokumentacji pozostawała w kancelariach i archiwach prowincjalnych. Do archiwum generalnego trafiały jedynie akta bardziej selektywne. Zasób archiwum generalnego obejmuje dzisiaj zarówno akta całego Zgromadzenia, jak i akta poszczególnych prowincji. W artykule podano ogólny wykaz akt całego Zgromadzenia i dokonano krótkiej charakterystyki niektórych jednostek archiwalnych, wchodzących w skład poszczególnych grup i podgrup rzeczowych. Omówiono m.in. specyfikę takich archiwaliów, jak: kroniki generalne, Statuty, Reguły, Konstytucje oraz dokumentację związaną z ich opracowywaniem i zatwierdzaniem. Analizie poddano materiał dotyczący członkiń Zgromadzenia: księgi ewidencyjne sióstr i kandydatek, protokoły z posiedzeń Rady Prowincjalnej, spisy przełożonych i asystentek, akta personalne zmarłych sióstr, wspomnienia pośmiertne i nekrologi. Szczególną uwagę zwrócono na materiały statystyczne i sprawozdawcze, które mogą posłużyć do opracowania tematyki związanej z działalnością Zgromadzenia, ponieważ ukazują m.in. liczebność poszczególnych grup osób, do których skierowana była działalność sióstr Córek Bożej Miłości. Rozwój Zgromadzenia można prześledzić również na podstawie jego korespondencji z urzędami kościelnymi i cywilnymi oraz źródeł dotyczących jego misji szkolno-wychowawczej, a także spuścizn członkiń. Zachowane akta stanowią wystarczającą bazę źródłową do opracowania dziejów Zgromadzenia.
25
Spyrka, Grażyna. "Organizacja przejmowania materiałów archiwalnych w Centrali Archiwum Narodowego w Krakowie w okresie od 2012 do czerwca 2016 r." Krakowski Rocznik Archiwalny 23 (2021): 219–29. http://dx.doi.org/10.4467/12332135kra.17.008.14662.
Full textAbstract:
Tekst omawia zmiany, które zaszły w Centrali Archiwum w zakresie organizacji przejmowania materiałów archiwalnych. Omawiając proces, mający największy wpływ na rozmiar przechowywanego zasobu archiwalnego, autor pozwala zapoznać się ze specyfiką działania dużego archiwum z rozproszoną bazą lokalową i brakiem rezerw magazynowych w czasie budowy nowej siedziby Archiwum. Obrazuje skalę nabytków pochodzących z archiwów zakładowych, darowizn i zakupów. Przedstawia również prace nad kolejnymi wersjami Procedury dotyczącej przejmowania materiałów archiwalnych. Organisation of archival material acquisition in the headquarters of the National Archives in Krakow from 2012 until June 2016 The text discusses changes that took place in the headquarters of the Archives concerning the organisation of archival material acquisition. While discussing the process which had the greatest influence on the size of the stored archival resources, the author reveals specific aspects connected with the functioning of a large archive with a dispersed local base and a lack of storage space during the construction of new headquarters. The text depicts the scale of acquisitions from workplace archives, donations and purchases. It also presents work on successive versions of the procedures concerning the acquisition of archival materials.
26
Stulczewski, Jarosław. "Wybory do Rady Miejskiej w Szadku – materiał wyborczy z 1939 roku." Biuletyn Szadkowski 19 (November 20, 2019): 153–58. http://dx.doi.org/10.18778/1643-0700.19.07.
Full textAbstract:
Wiosną 1939 r. odbyły się wybory do Rady Miejskiej w Szadku. Z braku materiałów archiwalnych, nie posiadamy wiedzy, kto tworzył ostatni przed wybuchem II wojny światowej szadkowski samorząd. Pośrednio o niektórych kandydatach do rady i przebiegu kampanii wyborczej dowiadujemy się z zachowanej ulotki zatytułowanej „Do Obywateli miasta Szadku”.
27
Stejskał, Jerzy. "Podmiejskie rezydencje burżuazji łódzkiej i ich funkcje wypoczynkowe dawniej i obecnie." Turyzm/Tourism 2, no. 2 (December 30, 1992): 25–44. http://dx.doi.org/10.18778/0867-5856.2.2.02.
Full textAbstract:
Artykuł jest próbą prześledzenia procu powstawania rezydencji podmiejskich łódzkiej burżuazji w oparciu o materiały archiwalne i badania terenowe. Przedstawione zostało rozmieszczenie obiektów w strefie podmiejskiej, przemiany funkcjonalne oraz próba typologii rezydencji w celu odnalezienia pierwowzoru powstających masowo po II wojnie światowej „drugich domów".
28
Fedorovič, Irena. "Korespondencja Jana Karłowicza z polskimi i litewskimi literatami oraz działaczami kulturalnymi." Slavistica Vilnensis 57, no. 2 (January 1, 2012): 197–210. http://dx.doi.org/10.15388/slavviln.2012.2.1220.
Full textAbstract:
Znany polski językoznawca, historyk, etnograf, muzyk i tłumacz Jan Aleksander Ludwik August Karłowicz (1836–1903) urodził się w majątku Subortowicze (lit. Subartonys), w powiecie trockim, w rodzinie szlacheckiej. Z rodzinną Litwą był związany przez około 46 lat, z Wileńszczyzną — prawie 35 (z przerwami, w latach 1847–1882). Mieszkał wraz z rodziną w majątkach Podzitwa, Bratomierz i Wiszniew, w Wilnie, a także za granicą — w Paryżu, Brukseli, Berlinie i Heidelbergu, w 1876 r. kilkamiesięcy spędził w Ameryce [Gajkowa, Urbańczyk 1966, 53–57]. Od 1887 r. zamieszkał na stałe w Warszawie, gdzie zmarł w 1903 r. W 1909 r. wdowa Irena Karłowiczowa przekazała materiały archiwalne męża (m. in. liczący 3 627 dzieł księgozbiór) na rzecz Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Wilnie [LVIA, F1135, ap. 22, b. 27, 78, 90], stąd dokumenty trafiły do Litewskiego Państwowego Archiwum Historycznego (dalej — LPAH; po litewsku — LVIA=Lietuvos valstybės istorijos archyvas), a książki oraz niektóre dokumenty — do Biblioteki Litewskiej Akademii Nauk im. Wróblewskich (Lietuvos Mokslų akademijos Vrublevskių biblioteka). Archiwalny fundusz Karłowicza ze zbiorów Towarzystwa Przyjaciół Nauk obejmuje 264 teczki. Są to przede wszystkim listy (jego — do rodziców, żony i dzieci, ale głównie adresowane do niego) oraz rękopisy, zdjęcia, rysunki, wycinki z gazet itp. Materiały te dotąd były wykorzystane tylko w nieznacznym stopniu....Irena FedorovichThe Correspondence of Jan Karłowicz with Polish and Lithuanian Writers and Cultural ActivistsThe collection of the Lithuanian State Historical Archives in Vilnius possesses the legacy (mainly letters) of prof. Jan Karłowicz (1836–1903), a famous Polish historian, ethnographer, musicologist and translator. The research of that legacy shows that professor’s correspondence with other writers, mainly Polish, were extensive. While living in Warsaw, he was friends with all of the most famous writers of the era of positivism (E. Orzeszkowa, M. Konopnicka, H. Sienkiewicz), he was interested in their works and encouraged them to cooperate with the monthly magazine “Wisła”. He also brought other Lithuanian writers into cooperation with this valued magazine. The letters of M. Davainis-Silvestraitis and A. Baranauskas, a connoisseur of the classicist Lithuanian literature, prove that the affairs of Lithuania were important to Karłowicz, as it was his historic homeland.Keywords: Jan Karłowicz, Polish literature, Lithuanian literature, XIX century, correspondence.
29
Nieścioruk, Kamil. "Archiwalne materiały kartograficzne źródłem do rekonstrukcji przestrzeni dawnych wsi w strefie zabudowy miejskiej." Studia Geohistorica, no. 1 (June 9, 2017): 39. http://dx.doi.org/10.12775/sg.2013.04.
Full text
30
Syrwid, Robert. "Opis powiatu suskiego z 1947 roku. Archiwalia do badań ekonomiczno-społecznych warunków funkcjonowania jednostek administracyjnych województwa olsztyńskiego po zakończeniu drugiej wojny światowej." Masuro-Warmian Bulletin 314, no. 4 (February 9, 2022): 699–729. http://dx.doi.org/10.51974/kmw-145679.
Full textAbstract:
Publikowany dokument zawiera opis powiatu suskiego według stanu z listopada 1947 roku. Jest to jedno z najobszerniejszych – spośród wytworzonych w pierwszych latach powojennych – opracowań statystycznych, poświęconych szeroko pojętej infrastrukturze ekonomiczno-społecznej powiatu. Dokument, wraz z załącznikami, pochodzi w zasobów Archiwum Państwowego w Olsztynie. Został on sporządzony przez Starostwo Powiatowe w Suszu z siedzibą w Iławie – na polecenie Wydziału Inspekcji Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie – z przeznaczeniem do wykorzystania w ramach czynności kontrolnych jednostek administracyjnych województwa olsztyńskiego prowadzonych przez sam Wydział, a zarazem jako materiał studyjny na potrzeby Ministerstwa Ziem Odzyskanych. W prezentowanym materiale archiwalnym zostały zawarte dane na temat różnych aspektów życia gospodarczego i społecznego ówczesnego powiatu suskiego. Uzupełnienie dokumentu stanowią załączniki z wykazami personalnymi składów gminnych rad narodowych.
31
Adamski, Dariusz, Anna Amrogowicz, Mieczysław Białobrzeski, Dawid Naprawca, and Katarzyna Pliszczyńska. "Archiwum zakładowe Izby Administracji Skarbowej w Krakowie. Organizacja i zasób archiwalny." Krakowski Rocznik Archiwalny 26 (2020): 141–65. http://dx.doi.org/10.4467/12332135kra.20.005.13553.
Full textAbstract:
Archives of the Chamber of Fiscal Administration in Krakow. Organisation and archival resources The archives of the Chamber of Fiscal Administration in Krakow is an independent unit within the structure of the Malopolska fiscal administration. It was established in 2015 based on the employment archives and repository of fiscal records of the Chamber and all tax offices in the Malopolska region, and in 2017 its resources were expanded by the consolidated records of customs and fiscal control offices from the region. At the end of 2020, the archives of the Chamber in Krakow possessed approx. 45,000 metres of records, including around 550 metres of archival documentation. They were taken care of by 25 employees, working in 35 locations and 131 storage rooms throughout the whole region. They include records from a total of 501 organisational units, in which approx. 4,700 clerks and officers worked.The resources of the archives of the Chamber in Krakow consist, to a significant extent, of documentation created by tax and customs bodies in the last dozen years or so, however, the archival materials also include numerous records of bodies that no longer exist, most frequently legal predecessors of, among others, the Regional Liquidation Office in Krakow, the Control-Review Inspectorate in Krakow, the Regional Board of State Income and Financial Control in Krakow, and financial departments of various national council bureaus e.g. the Krakow-Old Town District National Council Bureau or the Directorate of Customs in Krakow.
32
Grygier, Tadeusz. "Wartościowanie materiałów archiwalnych: (uwagi dla potrzeb administracji i archiwistyki kościelnej)." Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne 33 (March 19, 2020): 5–52. http://dx.doi.org/10.31743/abmk.7060.
Full text
33
Niewęgłowski, Adrian. "Własność materiałów archiwalnych. Kilka uwag o potrzebie zmian regulacji prawnych." Archeion, no. 121 (2020): 68–81. http://dx.doi.org/10.4467/26581264arc.20.002.12959.
Full textAbstract:
Ownership of archive materials. Several comments about the need to amend legislation The article presents the problem of ownership relations in the area of archival materials. This issue is not easy, also due to the political transformations that took place in Poland. The author does not believe that a new law on archives should be enacted. Nevertheless, the current law (Law on National Archival Fonds and Archives) requires thorough amendment. In the article, the author tries to indicate which provisions should be changed. These provisions concern various legal issues, not just the fundamental structure of the national archival fonds. The legal regulations related to what happens to archive materials following bankruptcy and liquidation are not less important.
34
Niewęgłowski, Adrian. "Własność materiałów archiwalnych. Kilka uwag o potrzebie zmian regulacji prawnych." Archeion, no. 121 (2020): 68–81. http://dx.doi.org/10.4467/26581264arc.20.002.12959.
Full textAbstract:
Ownership of archive materials. Several comments about the need to amend legislation The article presents the problem of ownership relations in the area of archival materials. This issue is not easy, also due to the political transformations that took place in Poland. The author does not believe that a new law on archives should be enacted. Nevertheless, the current law (Law on National Archival Fonds and Archives) requires thorough amendment. In the article, the author tries to indicate which provisions should be changed. These provisions concern various legal issues, not just the fundamental structure of the national archival fonds. The legal regulations related to what happens to archive materials following bankruptcy and liquidation are not less important.
35
Czarnowski ks., Robert. "Fotografie polonijne jako historyczne dziedzictwo archiwalne Polskiej Misji Katolickiej we Francji." Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne 117, specjalny (December 30, 2021): 29–48. http://dx.doi.org/10.31743/abmk.13204.
Full textAbstract:
Artykuł został poświęcony wybranym zespołom zasobu archiwalnego Polskiej Misji Katolickiej, w którym omówiono znalezione tam fotografie w kontekście historycznym. Zachowany materiał przedstawia uroczystości religijne oraz patronalne poszczególnych stowarzyszeń polonijnych. Zaprezentowano także zdjęcia obiektów sakralnych, fotografie dokumentujące pomoc Polsce w okresie stanu wojennego, a także te znajdujace się w organach prasowych Polskiej Misji Katolickiej: „Polak we Francji”, „Polska Wierna”, „Glos Katolicki”. W dalszej kolejnosci przedstawiono fotografie w zbiorach luźnych. Najstarsze z nich dotyczą wydarzeń po 1919 r., kiedy Polacy przybyli do Francji w celach zarobkowych. Po I wojnie światowej Francja potrzebowała rąk do pracy, głównie w kopalniach, toteż szukała ich w wielu miejscach, również w niedawno odrodzonej Polsce. Zaprezentowano także zdjęcia obozowe, przekazane Archiwum PMK przez Barbarę Kujawską-Biernat, córkę bratanicy zmarłego ks. prałata Wiktora Miedzińskiego, który w latach 1945-1958 był polskim duszpasterzem w Metzu.
36
Woźniak, Wojciech. "Od PRON-u do Europarlamentu. Polscy sportowcy w polityce." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia 27, no. 1 (June 30, 2020): 131. http://dx.doi.org/10.17951/k.2020.27.1.131-149.
Full textAbstract:
<p>Artykuł lokuje się na pograniczu dwóch socjologicznych subdyscyplin: socjologii sportu i socjologi polityki oraz nauk o polityce. Podejmuje temat nieobecny dotąd w polskiej literaturze przedmiotu, tj. kwestię karier politycznych ludzi sportu: byłych sportowców i sportsmenek oraz trenerów i działaczy sportowych. W wyselekcjonowanej na potrzeby artykułu próbie znalazło się dziewiętnaścioro polityków. Materiał źródłowy objęty analizą został pozyskany z różnych źródeł: z archiwów mass mediów, z oficjalnych serwisów z zasobami archiwalnymi polskiego parlamentu, z publicznych wypowiedzi sportowców-polityków oraz ich biografii i autobiografii. Kilka –niewykluczających się – interpretacji zjawiska politycznych karier ekssportowców zaprezentowano i rozważono w odniesieniu do zgromadzonego materiału empirycznego.</p>
37
Staręgowski, Bartosz, Katarzyna Ślusarska, and Żaneta Wasyjczuk. "Archiwum Państwowe w Lublinie. Oddział w Chełmie w latach 1952–2017." Studia Archiwalne 5 (2018): 51–66. http://dx.doi.org/10.4467/17347513sa.18.003.14536.
Full textAbstract:
W artykule przedstawiono dzieje Archiwum Państwowego w Lublinie Oddział w Chełmie, biorąc pod uwagę zarówno zagadnienia organizacyjne i administracyjne (np. problemy lokalowe), jak też te jak najbardziej istotne dla funkcjonowania każdego archiwum, dotyczące wartości przechowywanych w nim materiałów archiwalnych. Zaprezentowano kadrę kierowniczą chełmskiego archiwum. Skupiono się na wykonywanych przez pracowników zadaniach, obrazując sposób ich realizacji przykładami i danymi liczbowymi. Najwięcej uwagi poświęcono zasobowi archiwalnemu, zwłaszcza jego zawartości pod kątem aktotwórców. Następnie skoncentrowano się na wykorzystaniu zasobu, czyli m.in. jego udostępnianiu w czytelni do celów naukowych oraz poprzez kwerendy z urzędów czy od osób indywidualnych z kraju i zagranicy. W ramach popularyzacji wiedzy o archiwach oraz zasobie archiwalnym przywołano tematy wystaw archiwalnych realizowanych na przestrzeni 70 lat, jak również zaznaczono udział chełmskiego archiwum w akcji „Noc Kultury”, która jest przedsięwzięciem realizowanym w ostatnich latach. W artykule zwrócono uwagę na szczególną rolę archiwum, zasobu archiwalnego, archiwistów w życiu nie tylko mieszkańców Chełma i okolic, ale również osób z innych części kraju, jak i z zagranicy. The Lublin State Archives Branch in Chełm in 1952–2017 The article presents the history of the Lublin State Archives Branch in Chełm with respect to both organizational and administrative issues (e.g. problems of housing the Archives) and also the ones that are important for the functioning of all archives, i.e. concerning the value of the stored archival materials. The managing personnel of the Chełm Archives were also presented. The article focuses on the tasks implemented by the personnel, illustrating the way of their implementation by examples and figures. The greatest attention was devoted to the archival holdings, especially their contents regarding the records creators. The authors then focused on the use of the archival holdings i.e. inter alia, on their availability in the reading room for scientific purposes and through archival research ordered by offices or individuals from Poland and abroad. As part of the popularization of the knowledge on archives and archive holdings the subjects of the archival exhibitions held within 70 years were presented. The presence of the Chełm Archives at ‘Noc Kultury’ [The Night of Culture], which is an event organized in recent years was also emphasized. The article pointed out the special role of the Archives, archival holdings, and archivists in the life of not only the residents of Chełm and its vicinity but also people from other parts of Poland and abroad.
38
Kollárová, Zuzana, and Marta Bednárová. "Súkromné archívy na Slovensku." Przegląd Archiwalno-Historyczny 2 (2015): 127–36. http://dx.doi.org/10.4467/2391-890xpah.15.009.14883.
Full textAbstract:
Archiwa prywatne na Słowacji Autorki zwracają uwagę na fakt, iż w systemie słowackich archiwów archiwa i archiwalia prywatne odgrywają coraz większą rolę. Omawiają także strukturę archiwów słowackich i ich prawne usytuowanie oraz najważniejsze, najciekawsze materiały o charakterze spuścizn, wskazując jednocześnie na ich możliwości badawcze. Private Archives in Slovakia The author points out the fact that in the Slovak archival system, archives and private archival materials are gaining more importance. She also discusses the structure of the Slovak archives, their legal situation, and the most important, most interesting legacies, emphasizing their research potential.
39
Sakowicz, Eugeniusz. "Pedagogiczny wymiar polskiej ludowej teologii i pobożności według Edmunda Bojanowskiego. Szkic do badań pedagogiczno-etnologiczno-religijnych." Zeszyty Naukowe KUL 60, no. 4 (October 21, 2020): 125–41. http://dx.doi.org/10.31743/zn.2017.60.4.125-141.
Full textAbstract:
Edmund Bojanowski wpisał się na trwałe nie tylko w dzieje XIX w. Kościoła katolickiego w Polsce, ale i w rzeczywistość współczesną. Pozostawił po sobie bogate materiały archiwalne, pozwalające poznać horyzonty i głębię jego myśli, odkryć oryginalność i aktualność (wtedy i dziś) jego planów i zamiarów, w których centrum zawsze usytuowany był drugi człowiek, najbardziej zaś dziecko. Opracował koncepcję pedagogiczną, kładąc nacisk na podstawy teoretyczne, praktyczne i organizacyjne tzw. ochron – przedszkoli, będących miejscami pracy nad wszechstronnym – integralnym rozwojem dzieci. To właśnie ze względu na tę instytucję założył Zgromadzenie Sióstr Służebniczek. Dorobek pisarski E. Bojanowskiego stanowią rękopisy, notatki z publikacji (książek, artykułów) innych autorów, zarówno jemu współczesnych oraz wcześniejszych. Wytrwały w poszukiwaniach, niestrudzony w sporządzaniu wypisów z lektur, gromadził materiały z wielu dziedzin nauki oraz kultury, w tym z zakresu folklorystyki i historii. W zbiorze archiwalnym znajdują się „dokumenty” mówiące o religijności ludowej, szkice żywotów świętych, formuły oraz teksty modlitw będące przykładem ludowej religijności. Rejestrował opowiadania, legendy, pieśni, piosnki. Zasób źródłowy E. Bojanowskiego ma wysoki walor poznawczy, rzec można – historyczny. Poprzez pracę dokumentalisty, pisarza służył on dziedzictwu kulturowemu Polski, będącej w jego czasach pod zaborami. Był heroldem suwerenności ojczyzny poprzez dzieło edukacji i wychowania dzieci. Ludowa teologia, którą E. Bojanowski znał bardzo dobrze oraz pobożność ludowa, którą praktykował była dlań nie tylko „miejscem teologicznym”, ale równocześnie swoistą przestrzenią wychowywania dzieci i w ogóle młodego pokolenia. Pedagogiczny wymiar polskiej ludowej teologii i pobożności uwyraźniał się w systemie wychowawczym opracowanym przez błogosławionego pedagoga. Oryginalność i specyfika ludowej teologii i pobożności była wyzwaniem dla E. Bojanowskiego i złożonego przez niego zgromadzenia zakonnego. Siostry Służebniczki wpajały dzieciom patriotyczny „ducha”, inspirowanego właśnie przez polską ludową teologię i pobożność. Wychowywały do polskości. Edukacja służyć miała zachowaniu języka i dziedzictwa kultury, a tym samym tożsamości narodowej. Ostatecznie zaś miała przyczynić się do odzyskaniu przez Polskę niepodległości,. Wierzenia, obrzędy i zwyczaje ludowe ujawniały szereg wychowawczych aspektów. Edmundowe ochronki pełniły ludoznawczą misję. Pozwalały odkryć, pielęgnować i utrwalać to, co było cenne właśnie w ludowej teologii i pobożności. E. Bojanowski akcentował w życiu ludu wiejskiego poczucie własnej wartości, posadowionej i ugruntowanej na bogactwie kultury religijnej i dawnych obyczajów. Ochronki miały być „strażnicami” rodzinnej tradycji i narodowych obyczajów. Teoria i pragmatyka pedagogiczna E. Bojanowskiego stanowi wyzwanie dla współczesnej pedagogiki. Prowadzenie badań pedagogiczno-etnologiczne-religijnych jest dziś nakazem chwili.
40
Wadyl, Sławomir. "Naprom, Ostróda county (Gross Nappern, Kr. Osterode). The Cemetery from the Early Medieval Period in the Light of Archival Data." Masuro-Warmian Bulletin 291, no. 1 (May 8, 2016): 3–10. http://dx.doi.org/10.51974/kmw-134967.
Full textAbstract:
The cemetery discovered in the village of Naprom, Ostróda County (former Gross Nappern, Kr. Osterode) is not known in the archaeological literature. Contemporary knowledge of the necropolis comes from the article: Prussians in the early Middle Ages and the outline of their material culture. The content can be inferred that the discovered site was a vast necropolis, within which a large number of sepulchral objects were uncovered. Some information about the discovery can be found in the articles by C. Engel published in the daily press in the 1930s. (Königsberger Stadtspiegel, Johannisburger Zeitung). During the archival inquiry carried out in the Archäologisches Landesmuseum Schloss Gottdorf in Schleswig (the so-called Rudolf Grenz’s files) and the Museum für Vor- und Frühgeschichte in Berlin (the archives of the former Prussia-Museum) interesting unpublished materials concerning the burial ground in Gross Nappern were found. During his journey in Ostróda and Lidzbark county in 1931 Carl Engel carried out a trial excavation. In the trench two cremation graves covered with stone constructions were discovered. The potsherds were the only artifacts found in the graves (on the basis of the description these can be dated back to the 11th – 1st half of 13th c.). The owner of the grounds, where the graves were discovered reported that in the vicinity of the excavated graves there used to be a barrow (it was destroyed around 1905, and the stones from the mound were used during the construction of the barn). That was the reason why C. Engel came back to the village of Naprom to excavate the destroyed barrow.
41
Konstankiewicz, Marek. "Regulacje prawa polskiego mające znaczenie dla działalności archiwalnej." Archeion, no. 121 (2020): 15–67. http://dx.doi.org/10.4467/26581264arc.20.001.12958.
Full textAbstract:
Provisions of Polish law of significance to archival activities Legal provisions significantly affect archival activities, including the state of preservation and availability of archival materials. This article presents the provisions of generally applicable law in Poland as of 1 September 2020, taking into account provisions directly related to the structure of archival institutions, the protection of archival materials and the processes of shaping, developing and sharing of archival resources. These provisions can be found in the Constitution of the Republic of Poland, the Act on National Archive Resources and Archives of 1983 with secondary legislation, a range of other acts and secondary legislation to them, numerous international agreements and legal acts of the EU. It is particularly interesting that there is an increase in the number of regulations which treat archives together with other cultural assets, which locate the activities of archives in the area of general access to information. A major challenge is the dispersion of these norms across many legal acts, as well as frequent and fragmentary amendments to them. Some areas of legal regulations require more in-depth research, especially in terms of their actual impact on the activities of archives. This reflection may be useful in methodological discussions, educating archive staff at all levels and formulating proposals for legislative amendments.
42
Konstankiewicz, Marek. "Regulacje prawa polskiego mające znaczenie dla działalności archiwalnej." Archeion, no. 121 (2020): 15–67. http://dx.doi.org/10.4467/26581264arc.20.001.12958.
Full textAbstract:
Provisions of Polish law of significance to archival activities Legal provisions significantly affect archival activities, including the state of preservation and availability of archival materials. This article presents the provisions of generally applicable law in Poland as of 1 September 2020, taking into account provisions directly related to the structure of archival institutions, the protection of archival materials and the processes of shaping, developing and sharing of archival resources. These provisions can be found in the Constitution of the Republic of Poland, the Act on National Archive Resources and Archives of 1983 with secondary legislation, a range of other acts and secondary legislation to them, numerous international agreements and legal acts of the EU. It is particularly interesting that there is an increase in the number of regulations which treat archives together with other cultural assets, which locate the activities of archives in the area of general access to information. A major challenge is the dispersion of these norms across many legal acts, as well as frequent and fragmentary amendments to them. Some areas of legal regulations require more in-depth research, especially in terms of their actual impact on the activities of archives. This reflection may be useful in methodological discussions, educating archive staff at all levels and formulating proposals for legislative amendments.
43
Józefiak, Piotr. "Edukacja akademicka Marii Okońskiej w świetle archiwaliów." Przegląd Archiwalno-Historyczny 5 (2018): 29–41. http://dx.doi.org/10.4467/2391-890xpah.18.002.14919.
Full textAbstract:
Artykuł przedstawia edukację akademicką Marii Okońskiej, założycielki Instytutu Prymasa Wyszyńskiego i jego najbliższej współpracowniczki. Ukazana została jej krótka biografia prezentująca jej dokonania i zasługi. W tekście została przeprowadzona analiza jej drogi do uzyskania wyższego wykształcenia w oparciu o zachowane materiały archiwalne stanowiące dokumentację przebiegu studiów. W tekście omówiono jej edukację w czasie okupacji i w okresie krótko powojennym. Academic education of Maria Okońska in the light of archival materials The article presents the academic education of Maria Okońska, the closest associate of primate Stefan Wyszyński and the founder of the Stefan Wyszyński Institute. It features a short biography with her most notable achievements, as well as an analysis of her journey towards completing her degree, based on the available archival materials documenting the course of her academic experience. It also includes the description of her education during the period of occupation and shortly after the war.
44
Knapik, Aleksandra. "Aleksandria – ogród krajobrazowy Aleksandry z Czartoryskich Ogińskiej w świetle nowych materiałów." Biuletyn Historii Sztuki 82, no. 1 (May 6, 2020): 97–126. http://dx.doi.org/10.36744/bhs.637.
Full textAbstract:
Przedmiotem badań stał się ogród krajobrazowy Aleksandria w Siedlcach założony przez Aleksandrę z Czartoryskich Ogińską. Na podstawie źródeł archiwalnych i ikonograficznych opracowano takie zagadnienia jak: historia powstania ogrodu, sprawa autorstwa i datowania, rekonstrukcja struktury zatrudnienia, analiza układu przestrzennego, geneza form budowli oraz ich treść ideowa.
45
Kowalczyk, Aneta. "Archiwum Państwowe w Lublinie. Oddział w Kraśniku w latach 1955–2018." Studia Archiwalne 5 (2018): 67–83. http://dx.doi.org/10.4467/17347513sa.18.004.14537.
Full textAbstract:
W artykule przedstawiono historię kraśnickiego Oddziału Archiwum Państwowego w Lublinie od momentu jego powstania 1 VIII 1955 r. do dnia dzisiejszego. W pierwszej kolejności poruszono zagadnienia związane ze zmianami w prawie archiwalnym, które pociągnęły za sobą kilkakrotną zmianę statusu oddziału w Kraśniku. Znaczące były w tym przypadku lata 1976, 1979 oraz rok 1983, kiedy archiwum w Kraśniku zaczęło funkcjonować jako Oddział Archiwum Państwowego w Lublinie. Stan ten trwa do dzisiaj. W następnej części artykułu omówiono zasób oddziału w Kraśniku, który liczy 336 zespołów archiwalnych (stan na 31 XII 2017 r.). Zakres chronologiczny materiałów zgromadzonych w kraśnickim archiwum obejmuje lata 1796–2016. Zasadniczą jego część stanowią akta wytworzone po 1945 r. Przedstawiając historię APL Oddział w Kraśniku zaprezentowano także sylwetki najbardziej zasłużonych archiwistów, pracujących w nim w omawianym okresie. The Lublin State Archives Branch in Kraśnik in 1955–2018 The article presents the history of the Lublin State Archives Branch in Kraśnik from the moment of its foundation (1 August 1955) until the present time. In the first place, the article discusses the issues connected with the changes in the archival law which resulted in the change of the status of the Branch in Kraśnik several times. Particularly significant changes took place in the years 1976, 1979, and 1983 when the archives in Kraśnik started functioning as a Branch of the State Archives in Lublin. This state continues to this day. The next part of the article describes the holdings of the Branch in Kraśnik which consists of 336 archival fonds (as of 31 December 2017). The chronological scope of the materials gathered in the Kraśnik Archives comprises the years 1796–2016. The records produced after 1945 constitute the main part of the Archives. Presenting the history of the Lublin State Archives Branch in Kraśnik, the author also presented the portraits of the most distinguished archivists working in the above mentioned period.
46
Gut, Paweł. "Archiwa i archiwalia prywatne w zasobie Archiwum Państwowego w Szczecinie." Przegląd Archiwalno-Historyczny 2 (2015): 151–64. http://dx.doi.org/10.4467/2391-890xpah.15.011.14885.
Full textAbstract:
Pierwsze archiwalia proweniencji prywatnej znalazły się w zasobie Archiwum Państwowego w Szczecinie już w 1855 r. Były to kolekcje naukowe posiadane przez Pomorskie Towarzystwo Historyczne i Archeologiczne. W 1888 r. do zasobu archiwum przekazano pierwsze archiwalia rodowe. Spuścizny i archiwa rodowe szczecińska placówka otrzymywała w formie darów lub depozytów. Do 1945 r. w zasobie Archiwum Państwowego w Szczecinie znajdowało się 50 archiwów rodzinnych oraz kilkanaście spuścizn i kolekcji. Wiele tych materiałów zostało zabezpieczonych w 1945 r. i stało się częścią zasobu polskiego Archiwum Państwowego w Szczecinie. Od lat 70-tych XX wieku zbiera ono też archiwalia proweniencji prywatnej. Są to głównie spuścizny, zbiory i kolekcje po działaczach społecznych, naukowcach, ale też urzędnikach państwowych i politykach. Obecnie w zasobie archiwum jest 58 archiwów, zbiorów, kolekcji i spuścizn proweniencji prywatnej (ok. 20 tys. j.a.). Archives and private archival materials in the National Archive in Szczecin The first archival materials of private origin were a part of the National Archive in Szczecin collection as early as 1855. These were scientific collections owned by the Pomerania History and Archeology Association. In 1888, the first family archival materials were donated. Legacies and archives were donated or deposited. Until 1945, the Archive had possessed 50 family archives and a dozen or so legacies and collections. Many of these materials were secured in 1945 and became a part of the Polish collection of the National Archive in Szczecin. Since the 1970s, the Archive has also collected archival materials of the private origin. These are mainly legacies and collections of social activists, scientists, public officials and politicians. At present, there are 58 archives, collections and legacies of private origin (about 20,000 archival units) in the Archive.
47
Syta, Krzysztof. "Materiały do przewodnika po archiwaliach hetmanów koronnych w zasobach archiwalnych i zbiorach bibliotecznych." Archiwa - Kancelarie - Zbiory, no. 3(5)/ (December 1, 2012): 109. http://dx.doi.org/10.12775/akz.2012.004.
Full text
48
Zegzuła-Nowak, Joanna. "Mieczysław Wallis a/i Maria Ossowska. Studium relacji na marginesie materiałów archiwalnych." Studia z Historii Filozofii 11, no. 1 (March 31, 2020): 149. http://dx.doi.org/10.12775/szhf.2020.008.
Full text
49
Follprecht, Kamila. "Wzbogacanie zasobu archiwalnego poprzez dary. Przyczynek do dziejów Archiwum Narodowego w Krakowie i jego poprzedników w XIX–XXI w." Krakowski Rocznik Archiwalny 27 (2021): 137–65. http://dx.doi.org/10.4467/12332135kra.21.004.14683.
Full textAbstract:
Powołane przez Radę Miejską w 1887 r. Archiwum Aktów Dawnych Miasta Krakowa wzbogacało swój zasób dzięki darom przekazywanym przez mieszkańców – zarówno archiwaliów czy muzealiów, jak i książek. Natomiast działające od 1878 r. Krajowe Archiwum Aktów Grodzkich i Ziemskich w Krakowie, podlegające galicyjskim władzom krajowym, zaufanie ofiarodawców zaczęło zyskiwać dopiero po przejęciu w 1919 r. przez władze polskie. Te działania kontynuowało od 1952 r. Wojewódzkie Archiwum Państwowe w Krakowie, powstałe z połączenia obu archiwów (obecnie Archiwum Narodowe w Krakowie). Wspieranie powstających w Krakowie w XIX w. muzeów i bibliotek gromadzących pamiątki minionej świetności Rzeczypospolitej było uznawane za patriotyczny obowiązek, z czasem dawało możliwość zabezpieczenia dla przyszłych pokoleń dokumentów rodzinnych, materiałów wytworzonych przez osoby aktywnie działające na różnych polach czy instytucji lub organizacji, które zakończyły działalność. Archiwum zawsze z wdzięcznością przyjmuje ofiarowywane archiwalia dotyczące Krakowa, Małopolski czy szerzej Galicji, bowiem misją archiwów państwowych jest zachowanie wszelkich materiałów archiwalnych będących źródłem do dziejów Polski i jej mieszkańców. Expansion of archival resources through donations. A contribution to the events of the National Archives in Krakow and its predecessors in the 19th–21st centuries Established by the Town Council in 1887, the Krakow Town Archives of Former Records enriched its resources thanks to donations from inhabitants – both archival materials or museum items, and books. However, operating from 1878, the Local Archives of Records of the Courts for the Nobility in Krakow, under the Galician authorities, only began to obtain the trust of benefactors after it was taken over by Polish authorities in 1919. These activities continued from 1952 in the form of the State Archive of the Krakow Province, founded through a merger of both archives (currently the National Archives in Krakow). Supporting the museums and libraries founded in Krakow in the 19th century that collected souvenirs of the past greatness of the Republic was regarded as a patriotic duty, providing an opportunity to safeguard for future generations family documents, materials created by those active in various fields or institutions and organisations which have ended their activities. The Archives always gratefully accepts donated archival materials connected with Krakow, Malopolska or Galicia, as the mission of the state archives is to store all archival materials that could be a source of information concerning the history of Poland and its inhabitants.
50
Wróbel, Łukasz. "Między osobą a wyglądem. O biografii Romana Witolda Ingardena." Polska szkoła reportażu w świecie 18, no. 3 (December 31, 2021): 483–500. http://dx.doi.org/10.4467/23531991kk.21.036.14323.
Full textAbstract:
Artykuł jest komentarzem do biografii Romana W. Ingardena napisanej przez Radosława Kuliniaka i Mariusza Pandurę zatytułowanej „Jestem filozofem świata” (Κόσμου φιλόσοφός εἰμι). Roman Witold Ingarden (1893–1970). Opracowawszy i wydawszy również pokaźną liczbę materiałów archiwalnych dotyczących przed- i powojennej historii polskiej filozofii, autorzy opublikowali, opatrzoną licznymi potwierdzeniami archiwalnymi, książkę spod znaku życia i filozofii. Zastosowali w niej pozytywistyczny model biografii, implikujący określone (biologiczne, historyczne) determinizmy oraz tradycyjnie linearny i sekwencyjny obraz przeszłości, model oparty na substancjalnie ujmowanym podmiocie, wyodrębnialnym z sieci zależności dyskursywnych, instytucjonalnych. W artykule rozważam, czy pozytywistyczny model pisarstwa biograficznego, wraz z zastosowanymi w książce stylem i retoryką, pozwala autorom zrealizować założone przez nich cele. Czy biografia fenomenologa mogła być oparta na innych rozwiązaniach pojęciowych i genologicznych? Czy można takie odnaleźć pośród pojęć i koncepcji czerpanych z pism Ingardena? Between the Person and the Appearance: On the Biography of Roman Witold Ingarden The article is a commentary on Radosław Kuliniak’s and Mariusz Pandura’s biography of Roman Witold Ingarden “Jestem filozofem świata” (Κόσμου φιλόσοφός εἰμι). Roman Witold Ingarden (1893–1970). Having edited and published together a number of archival materials related to the history of Polish pre- and post-war philosophy as well, the authors have brought out a book on life and philosophy that is strongly corroborated by the archival materials. They have employed the positivist model of biography that implies particular (biological, historical) determinisms along with traditionally linear and sequential view of the past, the model based on substantial concept of the subject that can be isolated from its discursive or institutional networks of relations. In the article I discuss whether the positivist model of biographical writing along with the style and rhetoric employed in the book serve to achieve the goals set by the authors. Could the phenomenologist’s biography be based on different conceptual and genological solutions? Can they be found among the notions and conceptions extracted from Ingarden’s writings?