Log in

Relevant bibliographies by topics / Mikrotubuli / Journal articles

To see the other types of publications on this topic, follow the link: Mikrotubuli.

Journal articles on the topic 'Mikrotubuli'

Author: Grafiati

Published: 4 June 2021

Last updated: 9 February 2022

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 27 journal articles for your research on the topic 'Mikrotubuli.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Kliszcz, Beata, Anna Osinka, Ewa Wacławek, Andrzej Kasprzak, and Dorota Włoga. "Modyfikacje potranslacyjne tubuliny." Kosmos 67, no. 1 (July 10, 2018): 95–107. http://dx.doi.org/10.36921/kos.2018_2370.

Full text

Abstract:

Zarówno wolna tubulina, jak i tubulina wbudowana w mikrotubule może być modyfikowana potranslacyjnie poprzez przyłączenie różnorodnych grup funkcyjnych. Wśród kilkunastu zidentyfikowanych modyfikacji α- i β-tubuliny, przynajmniej niektóre zmiany potranslacyjne, jak acetylacja, detyrozynacja czy glutamylacja są zachowane w toku ewolucji od pierwotniaków do człowieka. Modyfikacje potranslacyjne tworzą specyficzny wzór na powierzchni mikrotubul, nazwany kodem tubulinowym, który jest rozpoznawany i „interpretowany” przez białka oddziałujące z mikrotubulami. W efekcie modyfikacje potranslacyjne tubuliny wpływają zarówno bezpośrednio na właściwości mikrotubul, jak i pośrednio, przez białka towarzyszące mikrotubulom. Poziom modyfikacji potranslacyjnych tubuliny na poszczególnych mikrotubulach jest zróżnicowany i zależy od rodzaju tworzonych struktur mikrotubularnych oraz typu komórek. Dodatkowo, poziom modyfikacji potranslacyjnych tubuliny może zmieniać się zależnie od stadium cyklu komórkowego lub stopnia zróżnicowania komórki. Intensywne badania prowadzone w ciągu ostatnich lat zaowocowały odkryciem kluczowych enzymów modyfikujących α- i β-tubulinę oraz częściowo, mechanizmu ich działania. Nadal jednak jesteśmy dalecy od pełnego zrozumienia roli modyfikacji potranslacyjnych mikrotubul w regulacji procesów komórkowych.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

2

Roos, Martin. "Diazonamid attackiert Mikrotubuli." Im Focus Onkologie 20, no. 1-2 (February 2017): 10. http://dx.doi.org/10.1007/s15015-017-3076-6.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

3

Samson-Himmelstjerna, G. von. "Anthelminthika-Resistenzen bei Pferde- und Wiederkäuerhelminthen: neueste Forschungsergebnisse aus molekularbiologischer Sicht." Tierärztliche Praxis Ausgabe G: Großtiere / Nutztiere 32, no. 06 (2004): 312–15. http://dx.doi.org/10.1055/s-0038-1623506.

Full text

Abstract:

ZusammenfassungGegenwärtig sind Anthelminthika-Resistenzen bei Pferdeund Wiederkäuerhelminthen bereits weit verbreitet. Es handelt sich dabei in erster Linie um Resistenzen gegen Wirkstoffe aus den Gruppen der Benzimidazole (BZ) und bei kleinen Wiederkäuern auch der makrozyklischen Laktone (ML). Das Angriffsziel der BZ ist das Beta-Tubulin. Gemeinsam mit dem Alpha-Tubulin bildet dieses Protein die röhrenartigen Mikrotubulin-Strukturen in den Zellen der Parasiten und Wirte. Die BZ binden an das Beta-Tubulin und blockieren dadurch den Aufbau von Mikrotubuli. Ohne Mikrotubuli können wichtige Zellstoffwechselvorgänge, wie z. B. der intrazelluläre Transport von Stoffen oder die Zellteilung, nicht mehr stattfinden, sodass der betroffene Organismus abstirbt. Durch molekularbiologische Untersuchungen konnte nachgewiesen werden, dass bei BZ-resistenten Trichostrongyliden des Schafes im Vergleich zu BZ-empfindlichen Würmern Unterschiede in der Gensequenz des Beta-Tubulins auftreten. Dabei wird durch die Expression von Tyrosin anstelle von Phenylalanin, vor allem an der Position 200 des Proteins, die Bindungsintensität zwischen BZ und dem Zielprotein erheblich reduziert. Beim Pferd sind in erster Linie Populationen der auch als Palisadenwürmer bezeichneten kleinen Strongyliden (Cyathostominae) von BZ-Resistenz betroffen. Ähnlich wie bei den Trichostrongyliden wurden auch hier Veränderungen der Beta-Tubulin- Gensequenz im Zusammenhang mit der Resistenz beobachtet. Allerdings scheint hier die Veränderung in der Position 200 nur eine untergeordnete Bedeutung zu haben. Die molekularen Zusammenhänge der Resistenz gegen ML sind bisher nur vergleichsweise wenig untersucht. Neueste Daten zum Resistenzmechanismus bei Cooperia oncophora des Rindes weisen auf Veränderungen im glutamatgesteuerten Chloridionenkanal, dem Zielprotein dieser Wirkstoffklasse, hin.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

4

Wolf, Klaus Werner, and Konrad Joachim Böhm. "Organisation von Mikrotubuli in der Zelle." Biologie in unserer Zeit 27, no. 2 (March 1997): 87–95. http://dx.doi.org/10.1002/biuz.960270204.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

5

Pfeffer, Stefan, and Elmar Schiebel. "Einblicke in die Entstehung von Mikrotubuli." BIOspektrum 26, no. 2 (March 2020): 145–47. http://dx.doi.org/10.1007/s12268-020-1341-2.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

6

Crous, A., and A. M. De Beer. "Ultrastrukturele kwantifisering van mikrotubuli in volledige selprofiele." Suid-Afrikaanse Tydskrif vir Natuurwetenskap en Tegnologie 10, no. 4 (July 8, 1991): 176–78. http://dx.doi.org/10.4102/satnt.v10i4.510.

Full text

Abstract:

The ultrastructural morphometric quantification of cytoplasmic microtubular distribution densities requires electron micrograph magnifications whereby only small cytoplasmic areas are included per negative. Consecutive electron micrographs can be composed in montages to attain complete profiles of high magnification cell sections. Conventional morphometric methods are not suitable for application on areas that may be as great or even greater than 1 m² in size. Modifications of conventional morphometric technology to facilitate investigations of this nature are described. Statistical comparison of results obtained with this method and a standard method reflect the soundness of the modifications.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

7

Eichbaum, Michael H. R., Christof Sohn, and Ulrich R. Kleeberg. "Inhibitor der Mikrotubuli-Dynamik mit neuartiger Wirkweise." Info Onkologie 14, no. 8 (December 2011): 17–19. http://dx.doi.org/10.1007/bf03363122.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

8

Kadavath, Harindranath, Mariusz Jaremko, Łukasz Jaremko, Jacek Biernat, Eckhard Mandelkow, and Markus Zweckstetter. "Faltungszustand des Proteins Tau bei Bindung an Mikrotubuli." Angewandte Chemie 127, no. 35 (June 19, 2015): 10488–92. http://dx.doi.org/10.1002/ange.201501714.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

Gumpert, J., and U. Taubeneck. "“Mikrotubuli” bei Proteus mirabilis als Produkte defekter Lysogenie." Zeitschrift für allgemeine Mikrobiologie 8, no. 2 (January 24, 2007): 101–5. http://dx.doi.org/10.1002/jobm.19680080203.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

Baumann, Knut. "Neue Mikrotubuli-Stabilisatoren: Jenseits von Paclitaxel und Docetaxel." Pharmazie in unserer Zeit 34, no. 2 (March 2005): 110–14. http://dx.doi.org/10.1002/pauz.200400110.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

11

Jaworski, Jacek. "Białka z rodziny +TIP – „agenci” śledzący mikrotubule w rozwoju i plastyczności neuronów." Kosmos 67, no. 1 (July 11, 2018): 139–49. http://dx.doi.org/10.36921/kos.2018_2374.

Full text

Abstract:

Mikrotubule są jednym z elementów cytoszkieletu a ich rolą jest zapewnienie prawidłowego transportu wewnątrzkomórkowego, utrzymanie kształtu komórek oraz generowanie sił mechanicznych. Aby mikrotubule mogły pełnić swoje funkcje komórkowe konieczna jest licznagrupa białek je wiążących, odpowiedzialnych za ich polimeryzację, stabilizację i dynamikę. Należą do nich między innymi białka śledzące koniec plus mikrotubul (ang. microtubule plus-end tracking proteins, +TIP). W ciągu ostatnich 10 lat poczyniono ogromne postępy w rozumieniu zarówno podstawowych aspektów działania tych białek na poziomie molekularnym, jak i ich udziału w rozwoju i plastyczności komórek nerwowych. Celami niniejszego artykułu są: zapoznanie czytelnika z podstawowymi informacjami na temat białek +TIP oraz z rolą jaką pełnią one w neuronach w trakcie powstawania aksonu, dendrytów i plastyczności synaptycznej.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

12

Mandelkow, E., and J. Bordas. "Untersuchung der Polymerisation von Mikrotubuli mit Synchrotronstrahlung, Elektronenmikroskopie und Bildrekonstruktion." Fresenius' Zeitschrift für analytische Chemie 321, no. 7 (January 1985): 643–44. http://dx.doi.org/10.1007/bf00489621.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

13

Urbańska, Paulina, Ewa Joachimiak, Rafał Bazan, Hanna Fabczak, and Dorota Włoga. "Budowa rzęsek – od ultrastruktury do funkcji." Kosmos 67, no. 1 (July 11, 2018): 195–205. http://dx.doi.org/10.36921/kos.2018_2379.

Full text

Abstract:

Rzęski są strukturami zachowanymi w toku ewolucji, występującymi u większości Eukaryota. Ze względu na strukturę i pełnione funkcje wyróżnia się dwa typy rzęsek: nieruchome rzęski pierwotne, tworzone w fazie spoczynkowej cyklu komórkowego oraz rzęski ruchome. Rzęski pierwotne są odpowiedzialne za odbieranie i przekazywanie sygnałów ze środowiska do wnętrza komórki, natomiast rzęski ruchome umożliwiają ruch pojedynczych komórek, a w organizmach wielokomórkowych, w tym u człowieka, przemieszczanie wydzielin lub drobin wzdłuż powierzchni komórek nabłonka wyścielającego m.in. drogi oddechowe, jajowód i komory mózgowia. Szkielet obu typów rzęsek, tzw. aksomena, zbudowany jest z dziewięciu obwodowych par mikrotubul. Rzęski ruchome mają dodatkowo dwie mikrotubule centralne, które wraz z przyłączonymi do nich kompleksami białkowymi tworzą kompleks pary centralnej, oraz makrokompleksy białek przyłączone do mikrotubul obwodowych. Makrokompleksy te są rozmieszczone periodycznie wzdłuż mikrotubul obwodowych, tworząc wzór powtarzający się co 96 nm. W każdym powtórzeniu znajdują się cztery zewnętrzne ramiona dyneinowe, siedem wewnętrznych ramion dyneinowych, trzy promienie łączące, po jednym kompleksie N-DRC i MIA, oraz inne, mniejsze kompleksy. Skoordynowane działanie tych makrokompleksów jest niezbędne do prawidłowego ruchu rzęsek.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

14

May, R., and H. Gottstein. "Licht- und elektronenoptische Untersuchungen an Protein-kristallen und Mikrotubuli in Hefeprotoplasten." Zeitschrift für allgemeine Mikrobiologie 14, no. 5 (January 24, 2007): 409–18. http://dx.doi.org/10.1002/jobm.19740140506.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

15

Kliszcz, Beata, and Andrzej Kasprzak. "Rola białek motorycznych w transporcie aksonalnym." Kosmos 67, no. 1 (July 10, 2018): 109–19. http://dx.doi.org/10.36921/kos.2018_2371.

Full text

Abstract:

Transport wzdłuż mikrotubul aksonu i dendrytów jest niezbędny nie tylko dla zachowania ogólnej struktury i funkcjonowania komórki nerwowej, ale również całego układu nerwowego. W aksonie transport odbywa się dwukierunkowo, wzdłuż jednorodnie zorientowanych mikrotubul. Transport od ciała komórki w kierunku synapsy wymaga aktywności kinezyn i umożliwia dostarczanie białek (enzymów, cząsteczek sygnałowych, neurofilamentów, motorów molekularnych), pęcherzyków lipidowych i organelli, takich jak mitochondria do dystalnej części aksonu. Za transport w przeciwnym kierunku odpowiada dyneina cytoplazmatyczna, która przenosi zużyte lub niepoprawnie sfałdowane białka oraz cząsteczki sygnałowe do ciała komórki. W niniejszej pracy opisujemy elementy neuronu, które biorą udział transporcie aksonalnym oraz mechanizmy transportu. Przedstawiamy również czynniki, od których zależy transport aksonalny, włączając w to obecność białek adaptorowych (Milton/TRAK), białek MAP (białka związane z mikrotubulami) oraz modyfikacji potranslacyjnych tubuliny.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

16

Kretschmer, Viola, and Helen Louise May-Simera. "Zilienabhängige RPE-Zellentwicklung und der WNT-Signalweg." Klinische Monatsblätter für Augenheilkunde 237, no. 03 (March 2020): 248–58. http://dx.doi.org/10.1055/a-1098-8730.

Full text

Abstract:

ZusammenfassungDas retinale Pigmentepithel (RPE) ist eine hochpolarisierte Einzelschicht quaderförmiger Epithelzellen, die dicht mit Melanin gepackt sind. Sie liegt zwischen den lichtempfindlichen Außensegmenten der Photorezeptoren und der Aderhaut (Choroidea), spielt eine essenzielle Rolle bei der Entwicklung der Photorezeptoren und übernimmt wichtige Funktionen in Bezug auf Nährstoffversorgung und Erhaltung, im Retinalstoffwechsel und bei der Abschirmung von der Blutversorgung der Aderhaut. Die Photorezeptoren durchlaufen täglich einen Erneuerungsprozess, bei dem 10% der äußeren Segmente durch das retinale Pigmentepithel phagozytiert werden. Dies erfordert eine enge Wechselwirkung zwischen dem retinalen Pigmentepithel und der Retina. Daher kann eine Störung oder eine Verzögerung der Reifung des RPE erhebliche krankheitsauslösende Auswirkungen auf die Netzhaut haben, die zu einer Degeneration der Photorezeptoren führen. Auch die Alterung des RPE beeinträchtigt die unterstützenden Funktionen, was zum fortschreitenden Verlust von Photorezeptoren und Sehvermögen beiträgt. Wie viele okuläre Zelltypen bildet auch das RPE während seiner Entwicklung eine Primärzilie, eine auf Mikrotubuli basierende Ausstülpung der Zellmembran. Sie wird mit einigen wichtigen zellulären Prozessen und verschiedenen Signalwegen in Verbindung gebracht, die wichtige Funktionen in der Entwicklung unterschiedlicher Gewebe haben. Unter anderem ist der WNT-Signalweg (WNT: wingless-related integration site) essenziell für die Polarisation und Reifung des RPE und dadurch ausschlaggebend für die Funktion dieses Epithels. Der kanonische WNT-Signalweg ist zunächst für das Zellschicksal unabdingbar. Jedoch ist dessen Herunterregulieren, was von der Lokalisation von Inversin an der Basis des Ziliums und dadurch auch von der Funktionalität der ziliären BBS-Proteine (BBS: Bardet-Biedl-Syndrom) abhängt, unerlässlich für die Umstrukturierung des Zytoskeletts und den RPE-Phänotyp. Die Zilie und ihre regulatorische Funktion sind im RPE nur transient vertreten und bilden sich im Laufe der Entwicklung wieder zurück. Durch Eingriffe in den WNT-Signalweg können die Reifung und Polarisation des RPE in vitro manipuliert werden, sodass dessen Ausdifferenzierung gewährleistet und schlussendlich möglicherweise transplantierfähiges Gewebe hergestellt werden kann. Außerdem kann die Applikation von Substanzen, die in den Signalweg eingreifen, in vivo die Differenzierung des RPE verbessern und zu einer Verbesserung des Phänotyps führen, was die retinale Degeneration aufhalten kann. Diese Literaturrecherche soll die Wichtigkeit des retinalen Pigmentepithels und die Relevanz des Zusammenspiels mit dem WNT-Signalweg für die Entwicklung des Auges deutlich machen und einen Überblick über den derzeitigen Forschungsstand geben.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

17

Grübler, Beate. "Erfolgreiche Monotherapie beim metastasiertem Brustkrebs: Mikrotubulin-Hemmer verbessert Gesamtüberleben." Onkologische Welt 01, no. 04 (2010): 151. http://dx.doi.org/10.1055/s-0038-1632826.

Full text

Abstract:

Die Monotherapie mit der neuartigen Substanz Eribulin kann das Leben von Frauen mit weit fortgeschrittenem Brustkrebs verlängern. Dies zeigen die Ergebnisse der zum ASCO vorgestellten EMBRACE-Studie. Der Mikrotubulin-Hemmer könnte noch in diesem Jahr die US-amerikanische Zulassung erhalten.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

18

Nieznańska, Hanna. "Oddziaływanie białka prionowego z mikrotubulami." Kosmos 67, no. 1 (July 10, 2018): 121–30. http://dx.doi.org/10.36921/kos.2018_2372.

Full text

Abstract:

Nieprawidłowo sfałdowane białko prionowe (PrPTSE) uważane jest za główny czynnik prowadzący do rozwoju zakaźnych chorób neurodegeneracyjnych, zwanych pasażowalnymi encefalopatiami gąbczastymi (TSE). Mechanizm konwersji fizjologicznej formy białka prionowego PrPC do patologicznej PrPTSE, jak i forma neurotoksyczna tego białka, nie zostały jak dotąd w pełni scharakteryzowane. W warunkach fizjologicznych PrPC występuje głównie zewnątrzkomórkowo, gdzie przyczepione jest za pomocą kotwicy GPI do powierzchni błony komórkowej. Znane są jednak, również zlokalizowane w cytoplazmie formy PrP, zwane cytoPrP. Co ciekawe, stężenie cytoPrP znacząco wzrasta w TSE. Badania ostatnich lat dowodzą, że nieprawidłowo zlokalizowane w cytoplazmie PrP może być czynnikiem neurotoksycznym, a mechanizm neurotoksyczności związany jest prawdopodobnie z bezpośrednim oddziaływaniem tej formy białka prionowego z tubuliną. Oddziaływanie to prowadzi do agregacji tubuliny, zahamowania formowania MT, rozpadu cytoszkieletu mikrotubularnego i w konsekwencji śmierci komórki. Stabilizacja MT, np. przez obniżenie poziomu ufosforylowania związanych z mikrotubulami białek MAP chroni neurony przed toksycznością cytoplazmatycznej formy PrP.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

19

Grübler, Beate. "Neues Wirkprinzip bei metastasiertem Mammakarzinom: Mikrotubulin-Hemmer verlängert das Gesamtüberleben." Onkologische Welt 03, no. 02 (2012): 80. http://dx.doi.org/10.1055/s-0038-1630945.

Full text

Abstract:

Seit vorigem Jahr steht mit Eribulin eine neue zytostatische Therapie bei fortgeschrittenem Brustkrebs zur Verfügung. Selbst bei intensiv vorbehandelten Patientinnen mit ungünstiger Prognose ist die Monotherapie mit Eribulin effektiv, wie die Ergebnisse der EMBRACE-Studie zeigen.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

20

Joachimiak, Ewa. "Budowa ciałka podstawowgo i centrioli." Kosmos 67, no. 1 (July 11, 2018): 151–62. http://dx.doi.org/10.36921/kos.2018_2375.

Full text

Abstract:

Ciałko podstawowe i centriola to struktury homologiczne, których zrąb stanowi dziewięć mikrotubularnych tripletów. Mikrotubulom ciałka podstawowego/centrioli towarzyszą liczne struktury mikrotubularne i niemikrotubularne. Ich obecność nie tylko powoduje polaryzację ciałka podstawowego i centrioli, lecz także umożliwia ich prawidłowe funkcjonowanie. Przypuszcza się, że ciałka podstawowe występowały już u ostatniego wspólnego przodka eukariontów, tzw. LECA, a ich budowa i funkcja okazały się tak wydajne, że nie zmieniły się znacząco w toku ewolucji. Ciałka podstawowe i centriole odgrywają istotną rolę w komórce, a zaburzenia ich liczby, struktury lub lokalizacji obserwuje się m.in. w licznych nowotworach, chorobach układu nerwowego czy złożonych zespołach wieloobjawowych zwanych ciliopatiami.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

21

Jatmiko, Safari Wahyu. "SINYAL INTRASEL PEMICU REORGANISASI SITOSKELETON SEL MAST PADA REAKSI HIPERSENSITIVITAS TIPE I." Bioeksperimen: Jurnal Penelitian Biologi 2, no. 1 (April 1, 2016): 1. http://dx.doi.org/10.23917/bioeksperimen.v2i1.1631.

Full text

Abstract:

Sel mast mempunyai peranan yang penting dalam terjadinya reaksi hipersensitivitas tipe I. Degranulasi sel mast diyakini mendasari peran sel mast dalam memunculkan reaksi tersebut. Proses degranulasi sel mast terjadi karena berpindahnya granula sel mast dari sitoplasma menuju ke membran sel dan memuntahkan isi granula ke lingkungan sekitarnya. Proses transport ini sangat ditentukan oleh reorganisasi sitoskeleton yang terdiri atas mikrotubulus, aktin mikrofilamen, dan intermediate filament. Reorganisasi sitoskeleton diawali dengan aktifasi sel mast oleh ikatan antara alergen dengan IgE yang menempel pada FcεR. Aktfasi sel mast diperkuat dengan adanya ikatan antara c-Kit pada permukaan membran sel mast dengan c-Kit ligan. Aktifasi ini menimbulkan serangkaian proses intrasel yang memicu inisiasi reorganisasi.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

22

Fabczak, Hanna, Ewa Joachimiak, Dorota Włoga, and Anna Filipek. "Ciliopatie – choroby spowodowane nieprawidłowym funkcjonowaniem rzęsek." Postępy Biochemii 64, no. 4 (December 29, 2018): 338–50. http://dx.doi.org/10.18388/pb.2018_148.

Full text

Abstract:

Ciliopatie to choroby genetyczne spowodowane zaburzeniami w funkcjonowaniu rzęsek, wypustek komórkowych utworzonych na bazie mikrotubul. Ciliopatie mogą dotyczyć zmian w obrębie jednego jak też wielu organów jednocześnie. Objawy ciliopatii zależą od rodzaju uszkodzonych tkanek i narządów. Najpowszechniej występującymi są wielotorbielowatość nerek i wątroby, utrata wzroku, wady cewy nerwowej, anomalie mózgu i niepełnosprawność intelektualna, nieprawidłowości szkieletu od polidaktylii do nienormalnie krótkich żeber i kończyn, defekty ektodermalne, otyłość, odwrócenie trzewi, niepłodność i nawracające infekcje dróg oddechowych. Zarówno badania na poziomie podstawowym jak i badania kliniczne dostarczają danych na temat nowych białek rzęskowych, których brak lub mutacje są związane z dysfunkcją rzęsek i w konsekwencji leżą u podstaw ciliopatii. Liczba typów ciliopatii (obecnie znanych jest 35) wciąż wzrasta na skutek identyfikacji coraz większej liczby genów, których mutacje odpowiedzialne są za te schorzenia (obecnie zidentyfikowano 187 takich genów). W tym opracowaniu przedstawiono najważniejsze mechanizmy leżące u podstaw nieprawidłowej budowy i funkcjonowania rzęsek, a tym samym będące przyczyną ciliopatii.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

23

Kneussel, Matthias. "Intrazellulärer Transport synaptischer Proteine." e-Neuroforum 17, no. 2 (January 1, 2011). http://dx.doi.org/10.1515/nf-2011-0206.

Full text

Abstract:

ZusammenfassungIntrazellulärer Transport liefert molekulares Frachtgut zu seinen zellulären Bestimmungsorten. Neuronen sind polare und erregbare Zellen, die eine gezielte Belieferung mit mRNAs, Proteinen und Organellen an bestimmte subzelluläre Orte benötigen. Eine Vielzahl von Motorprotein-Komplexen transportiert synaptische Fracht in anterograder und retrograder Richtung entlang von Mikrotubuli und Aktinfilamenten des Zytoskeletts. Bestimmte synaptische Proteine koppeln dabei über Adaptermoleküle an molekulare Motoren. Einzelne Adaptoren fungieren darüber hinaus als Gerüstproteine an postsynaptischen Spezialisierungen oder lenken Transportgüter entweder in Axone oder Dendriten. Zahlreiche Hinweise lassen auf eine funktionelle Kopplung zwischen synaptischer Erregung und der intrazellulären Transportmaschinerie schließen. Ob mikrotubuli-basierter Transport an der funktionellen Verstärkung oder Abschwächung synaptischer Funktionen über lange Zeiträume beteiligt ist, ist Gegenstand zahlreicher Untersuchungen. Diverse posttranslationale Modifikationen von Tubulin beeinflussen intrazellulären Transport in positiver oder negativer Weise und könnten als molekulare „Verkehrsschilder“ bei der Steuerung von zellulären Transportprozessen beteiligt sein.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

24

"Hemmung der Mikrotubuli-Synthese verlängert das Gesamtüberleben." Info Onkologie 14, no. 7 (November 2011): 57. http://dx.doi.org/10.1007/bf03363110.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

25

Eberle, A., R. Reinehr, S. Becker, and D. Häussinger. "CD95 Ligand induziert eine intrazelluläre CD95/EGFR-Assoziation gefolgt von einer Mikrotubuli-abhängigen Membrantransloaktion des CD95/EGFR-Komplexes." Zeitschrift für Gastroenterologie 43, no. 01 (January 14, 2005). http://dx.doi.org/10.1055/s-2005-861626.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

26

Fleisch, MC, F. Sadat, L. Brandi, MA Pujana, CA Maxwell, D. Niederacher, and W. Janni. "BRCA-1 Mutationen blockieren die zelluläre Differenzierung über die Dysregulation mikrotubulus-assoziierter Proteine." Geburtshilfe und Frauenheilkunde 71, no. 08 (August 2011). http://dx.doi.org/10.1055/s-0031-1286443.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

27

Alonso, Edurne, and Maider Bizkarguenaga. "Zitoeskeletoaren konplexutasuna espermiogenesian." Osagaiz: osasun-zientzien aldizkaria 4, no. 1 (June 24, 2020). http://dx.doi.org/10.26876/osagaiz.1.2020.274.

Full text

Abstract:

Espermatidaren zitoeskeletoak egitura oso konplexuak eratzen ditu. Egitura iraunkorrak zein iragankorrak izanda, guztien koordinazioa eta elkarlana ezinbestekoa da zelula helduaren garapen morfofuntzionalerako. Espermatida gameto maskulinoa edo espermatozoidearen aurreko zelula mota da. Espermatozoidea zelula oso espezializatua da, hozi-zelulen murrizketa genetiko eta berrantolaketa zitoplasmatiko konplexu baten emaitza. Prozesu bi horien inguruan asko dakigu, meiosiari buruz, bereziki. Baina, zitoplasmaren berrantolaketan, nahiz eta prozesuan parte hartzen duten egitura zitoesletikoak deskribatuta egon, gutxi dakigu haren garraio, polarizazio, eraketa eta elkarren arteko harremanaren inguruan. Mikrotubulu eta mikropiruzko egiturak dira, hots; akrosomaren eraketarako beharrezkoa den sare trans-Golgi, manchette-a, akroplaxoma, buru-isatsa loturarako aparatua eta axonema dira. Guztiak egitura eta mekanismo erabat garrantzitsuak espermatozoide bideragarriak; mugikorrak, ernaltzeko gaiak, eta azkenbatean, beharrezkoak gure espeziaren iraunkortasunerako, alegia. Ernalezintasuna osasun publikoaren lehentasuna bihurtu da eta haren ikerketa interes handikoa da egun, zientifikoa zein soziala. Gizonezkoen ernalezintasun-kasu gehienak espermatogenesiaren akatsen ondorio dira. Egoera horietan Laguntza Bidezko Ugalketa Teknikak (LBUT) erabiltzen dira eta haien arrakasta espermatozoidearen aukeraketan dago. Gizonezkoaren ernaelezintasun askoren zergatiak ezezagunak direnez eta terapiaren ondorioak LBUT eta hormonen kontrolaren haratago doazenez, zergatien bide asoziatuak eta ernalezintasunean inplikatutako molekulen identifikazioak erabateko garrantzia dauka egun. Espermatogenesiaren azkenengo etapa, non espermatida biribila gameto maskulino funtzionala bilakatzen den, gakoa izan daiteke espermatozoidea aukeratzeko teknikak garatzean. Horren inguruko ezagutza oso tresna erabilgarria izan daiteke LBUTetarako beharrezkoa den gameto maskulinoa aukeratzeko metodoen diseinurako.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!