Dissertations / Theses on the topic 'Mitocondrias'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 dissertations / theses for your research on the topic 'Mitocondrias.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse dissertations / theses on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
Ruy, Fernando. "Canais de potassio em mitocondrias de plantas." [s.n.], 2003. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/312323.
Full textDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Ciências Médicas
Made available in DSpace on 2018-08-03T17:22:58Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Ruy_Fernando_M.pdf: 15784943 bytes, checksum: bc2c0bdafe8e7b37b8978e5f9f282096 (MD5) Previous issue date: 2003
Resumo: o gradiente de prótons (AuH+) gerado através da membrana mitocondrial interna pela oxidação de substratos não é totalmente acoplado à síntese de ATP. Além de transportadores específicos que utilizam a energia do AuH+,a membrana mitocondrial interna possui sistemas dissipadores de energia, tais como a proteína desacopladora de plantas (PUMP) e a oxidase alternativa (AOX), que diminuem a eficiência da fosforilação oxidativa em mitocôndrias vegetais. Outro mecanismo potencialmente dissipativo recentemente descrito envolve um ciclo do íon K+,onde a captação do cátion é mediada por canais de K+ sensíveis a ATP (mitoKATP) e seu efluxo é balanceado através do trocador K+/H+...Observação: O resumo, na íntegra, poderá ser visualizado no texto completo da tese digital
Abstract: The proton gradient (AuH+) across the mitochondrial inner membrane generated by substrate oxidation is not totally coupled to ATP synthesis. In addition to specific uniporters that use the energy contained in AuH+, the mitochondrial inner membrane presents energy-dissipating systems such as the plant uncoupling protein (PUMP) and the alternative oxidase (AOX), which decrease the efficiency of oxidative phosphorylation in plant mitochondria. Another potential dissipative mechanism recently described involves a K+ cycle,where ion import is mediated by ATP-sensitive K+ channels (mitoKATP) and its efllux is obtained through a K+/H+exchanger...Note: The complete abstract is available with the full electronic digital thesis or dissertations
Mestrado
Ciencias Biomedicas
Mestre em Ciências Médicas
Mamede, Maria Eugenia de Oliveira. "Ação antioxidante do dipiridamol em mitocondrias e mitoplastos." [s.n.], 1999. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/314438.
Full textDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia
Made available in DSpace on 2018-07-24T21:31:03Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Mamede_MariaEugeniadeOliveira_M.pdf: 3815005 bytes, checksum: 9cd7800aa3a8a08dac8e767c681a7efd (MD5) Previous issue date: 1999
Resumo: O Dipiridamol (DIP) é um vasodilatador coronário, antiplaquetário que atua de maneira sinergística com várias drogas antitumorais, além de possuir atividade antioxidante em diferentes sistemas de membrana, interagindo com micelas, monocamadas de fosfolipídios, vesículas e membranas biológicas. O efeito antioxidante do DIP sobre a lipoperoxidação mitocondrial induzida por Fé2+ já foi estudado, observando-se boa correlacão com sua característica lipofílica (Nepomuceno et alii, 1997). Neste trabalho, utilizando mitocôndrias e mitoplastos o papel do DIP como inibidor da peroxidação lipídica induzida por Fé2+, foi melhor estudado. A utilização de baixas concentrações de DIP não provocou mudanças no estado respiratório 4 nem no estado respiratório 3 e portanto, a interação do DIP com os receptores periféricos de benzodiazepínicos foi descartada. A constante de associação do DIP com mitoplastos foi estimada em torno de 1,1 ± 0,2 (mg/mL)-1. Este valor é ligeiramente superior ao obtido para mitocôndrias, 0,8 ± 0,1 (mg/mL)-1. Observou-se para os mitoplastos que o DIP não foi totalmente recuperado após incubação com essas membranas, provavelmente devido à metabolização da droga formando um produto não fluorescente. Os estudos de consumo de oxigênio na presença de FeSO4 mostraram que o efeito antioxidante do DIP não provocou mudanças na oxidação do Fé2+. Nossos dados permitem-nos sugerir que o efeito antioxidante do DIP está relacionado com a sua partição na membrana e não à sua ligação específica a proteínas de membrana. A proteção contra a peroxidação lipídica pode ser devida à inibição direta das reações de propagação ou à ação do DIP em sequestrar as espécies radicalares que poderiam iniciar o processo peroxidativo
Abstract: Dipyridamole (DIP), a coronary vasodilator, presents activity for a number of antitumor drugs as well as antioxidant activity in membrane systems. DIP and derivatives interact with membrane systems such as micelles, phospholipid monolayers, vesicles and biological membranes. The antioxidant effect of DIP upon iron induced lipoperoxidation on mitochondria has been reported and a good correlation between the hydrophobicity and its protective effect was found (Nepomuceno et alii, 1997). In the present work an effort is made to betler understand the role of DIP as inhibitor of Fe2+induced lipid peroxidation in mitochondria and mitoplasts. At low concentration, no significant effect on either state IV or state III respiration was found, discarding a possible direct interaction of DIP with the peripheral benzodiazepine receptor. The association constants for DIP in mitoplasts were estimated, being 1.1 ± 0.2 (mg/mL)-1. This value is slight1y higher than that obtained for mitochondria, 0.8 ± 0.1 (mg/mL)-1. It was observed that under mitoplast was used, some of the drug was not recovered, probably due to DIP metabolization into a no fluorescent species. Oxygen consumption studies in the presence of FeSO4 showed that the antioxidant effect of DIP did not involved the initial step of Fé2+ oxidation. Our data strongly support the hypothesis that the antioxidant effect of DIP is related to its partition in the lipid phase of the mitochondrial or mitoplast membrane and not to a specific interaction with membrane proteins. This protection may be due either to a direct inhibition of the propagation steps or a scavenger effect, removing the radicalar species that would trigger the peroxidative process
Mestrado
Bioquimica
Mestre em Ciências Biológicas
Fortes, Fabiane. "Transição de permeabilidade de membrana em mitocondrias isoladas de batata." [s.n.], 2003. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/308201.
Full textTese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Ciencias Medicas
Made available in DSpace on 2018-08-03T18:48:14Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Fortes_Fabiane_D.pdf: 6319841 bytes, checksum: 144a21dcedbb62affbf54b8f2970a375 (MD5) Previous issue date: 2003
Resumo: O dano oxidativo induzido por Ca2+e agentes prooxidantes em mitocôndrias é mediado pelo ataque de espécies reativas de oxigênio geradas pela própria mitocôndria. Estas espécies reativas de oxigênio atacam os grupos tióis de proteínas de membrana promovendo oxidação e ligações cruzadas que conduzem à abertura do poro de transição de permeabilidade mitocondrial (TPM). A TPM em mamíferos caracteriza-se por uma permeabilização não específica e dependente de ea2+que ocorre na membrana mitocondrial interna e é inibida por concentrações submicromolares de ciclosporina A (CsA). No presente estudo foi evidenciado que apesar de mitocôndrias isoladas de tubérculo de batata (Solanum tuberosum) não apresentarem captação e acúmulo significativo de Ca2+, sofrem permeabilização da membrana interna quando tratadas com Ca2+(> 0,2 mM). Esta permeabilização foi potencializada pela adição de diamida, um oxidante de grupos tiólicos que estabelece uma condição de estresse oxidativo devido à oxidação de nucleotídeos de piridina. Esta permeabilização foi inibida pela acidificação do pH do meio de reação, Mg2+ e pelos antioxidantes catalase e ditiotreitol, mas não foi prevenida por inibidores clássicos da TPM de mamíferos como: ADP, bongkrekato e CsA. A ausência de inibição da permeabilização mitocondrial de batata pela CsA contrasta com seu efeito inibitório sobre a atividade da enzima peptidilprolil cis-trans isomerase, que está relacionada com a proteína ciclofilina, um sítio de ligação para CsA. O mersalil, um reagente tiólico monofuncional induz um extenso inchamento insensível à CsA, mesmo na presença de baixas concentrações de Ca2+(> 0,01 mM). Com o objetivo de realizar um estudo comparativo utilizando mitocôndrias vegetais capazes de captar e acumular Ca2+presente no meio extramitocondrial, foram utilizadas mitocôndrias isoladas de batata doce (Impomoea batatas), as quais são capazes de captar Ca2+por um mecanismo eletroforético sensível ao vermelho de rutênio, o que caracteriza a presença de um sistema ativo de captação de Ca2+.O acúmulo de altas concentrações de Ca2+ por mitocôndrias isoladas de batata doce conduziu a uma permeabilização de membrana mitocondrial interna, demonstrada por inchamento da organela e por um lento efluxo de Ca2+. Esta permeabilização induzida por Ca2+também foi estimulada por diamida e inibida parcialmente por catalase. Assim como ocorreu com Solanum tuberosum, o bongkrekato não apresentou efeito inibitório sobre a permeabilização mitocondrial induzida por Ca2+, bem como a CsA não foi capaz de inibir o inchamento mitocondrial e o e fluxo de Ca2+em mitocôndrias de batata doce. Também na batata doce a atividade da enzima peptidilprolil cis-trans isomerase de mitocôndrias foi inibida por CsA. Considerando os resultados aqui apresentados, podemos concluir que foi identificada e caracterizada uma condição de transição de permeabilidade de membrana induzida por Ca2+e espécies reativas de oxigênio, insensível à CsA, em mitocôndrias isoladas de batata e de batata doce. É possível sugerir ainda que a possível existência de um sistema ativo de transporte de Ca2+nestes vegetais não está relacionada com a insensibilidade da transição de permeabilidade destas mitocôndrias vegetais a CsA
Abstract: Oxidative damage of mammalian mitochondria induced by Ca2+ and prooxidants is mediated by the atlack of mitochondria-generated reactive oxygen species on membrane proteins thiols, promoting oxidation and cross-linkage that leads to the opening of the mitochondrial permeability transition pore (MPT). In mammalian mitochondria, 1
Doutorado
Ciencias Biomedicas
Doutor em Ciências Médicas
Freitas, Erika Maria Silva. "Ação toxica da veratrina em mitocondrias e no reticulo sarcomplasmatico." [s.n.], 2006. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/317746.
Full textTese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia
Made available in DSpace on 2018-08-06T03:04:12Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Freitas_ErikaMariaSilva_D.pdf: 24578708 bytes, checksum: bf9367ecdbc315a07f58411feea40089 (MD5) Previous issue date: 2006
Resumo: A veratrina, uma mistura de alcalóides obtidos da espécie de planta Shoenocaulon officinale, é uma toxina lipossolúvel que possui como sítio de ação primária os canais de sódiodependentes de voltagem. Recentemente, nossos estudos mostraram que a veratrina pode causar mionecrose e as evidências sugerem que as mitocôndrias e o retículo sarcoplasmático (RS) possam ser os alvos intracelulares da ação da veratrina. O objetivo deste trabalho foi investigar os efeitos tóxicos induzidos por diferentes concentrações de veratrina sobre o consumo de oxigênio, a atividade dos complexos da cadeia respiratória e a ultraestrutura das mitocôndrias através de análises bioquímicas, citoquímicas e morfométricas e de microscopia eletrônica de transmissão...Observação: O resumo, na íntegra, poderá ser visualizado no texto completo da tese digital
Abstract: The veratrine, a mixture of alkaloids obtained from plant Schoenocaulon officinale, is a lipid soluble toxin, which target voltage-gated Na+ channels for their primary action site. Recently, our studies showed that the veratrine may cause myonecrosis and evidences suggested mitochondria and sarcoplasmic reticuIum (SR) as intracellular cell targets. The aim of this work was to investigate the effects caused by variabIe concentration of veratrine on mitochondrial oxygen consumption, respiratory chain enzymes activities and ultrastructure, combining electron microscopy with biochemical, cytochemical and morphometrical analysis. Moreover, we investigated whether the interference on physiology of sodium channels by veratrine it alters the ultrastructure of SR on different types of muscles. Ultrastructural changes were observed on skeletal muscle mitochondria after intramuscular injection or incubation with veratrine...Note: The complete abstract is available with the full electronic digital thesis or dissertations
Doutorado
Biologia Celular
Doutor em Biologia Celular e Estrutural
Silva, André Augusto Botêga. "Alterações funcionais de mitocondrias hepáticas na tolerância ao lipopolissacarídeo (LPS)." Universidade de São Paulo, 2017. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/5/5164/tde-03012018-110429/.
Full textThe aim of this study was to evaluate the early functional alterations of hepatic mitochondria of wistar rats submitted to the stimulation of sepsis through the technique of cecal ligation and puncture (CLP) and induction of tolerance to lipopolysaccharide (LPS) of Escherichia coli. Mitochondria play a role in altering the cellular metabolism of septic patients. The objectives of the present study were: (1) to standardize the tolerance induction technique for wistar rats with E. coli LPS (2) to evaluate the mitochondrial phosphorylation and oxidative function; (3) quantify mitochondrial DNA in hepatic tissue of animals submitted to CPL and tolerance; (4) to verify the expression of genes responsible for mitochondria biogenesis and mitochondrial DNA replication nuclear mitochondrial biogenesis (NRF-1), mitochondrial transcription factor A (TFAM) and peroxisome proliferator-activated receptor gamma coactivator 1-alpha (PGC-1alpha); (5) to evaluate the function of respiratory complexes I and IV. The results found in the present study revealed that: (a) the mortality rate of the animals submitted to tolerance was 10% when submitted to the lethal dose of LPS, whereas the mortality rate of the control animals was 100% when submitted to the lethal dose of LPS; (B) it was observed that the group receiving controlled doses of LPS and submitted to CLP presented a ratio equal to the control group, suggesting that oxidative phosphorylation remained the same at baseline, whereas the group that underwent CLP procedure without induction of tolerance presented worsening of the respiratory control ratio in relation to the control group; (C) the mitochondrial DNA quantification was higher in the animals submitted to CLP without prior tolerance induction, with an equal increase in mitochondrial biogenesis factors expression in relation to the other groups; (D) there was significant difference in the evaluation of the functionality of complexes I, but no difference in complex IV in all groups. It was concluded that induction of tolerance positively alters mitochondrial function in animals submitted to CLP
Romero, Moya Damià. "Mitochondria and stem cell function: from somatic cells to iPSC-based disease modeling." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2017. http://hdl.handle.net/10803/401864.
Full textEnciso, Salas Hilda Yuliana. "La proteína DOR/TP53INP2 modula negativamente la mitofagia dependiente de Parkin." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2017. http://hdl.handle.net/10803/456375.
Full textTP53INP2/DOR is a nuclear protein that shuttles to the cytosol and stimulates autophagosomal formation and autophagy activity in mammalian cells and in flies. In this study we explored whether TP53INP2 also modulates mitochondrial autophagy. To this end, we analyzed the effects of TP53INP2 on Parkin-dependent mitophagy. TP53INP2 gain-of-function markedly reduced mitophagic activity in response to different stresses in Parkin-expressing cells. In keeping with these observations, genetic manipulation of TP53INP2 caused modifications of mitochondrial metabolism. Thus, TP53INP2 gain-of-function caused enhanced mitochondrial mass and high susceptibility to oxidative stress whereas TP53INP2 loss-of-function reduced mitochondrial mass and mitochondrial membrane potential. Again, in support of an effect of TP53INP2 mediated by changes in mitophagy, TP53INP2-dependent changes in mitochondrial metabolism were not a consequence of alterations in regulators of mitochondrial biogenesis (PGC-1α). In order to analyze the mechanisms by which TP53INP2 attenuates Parkin-dependent mitophagy, we analyzed the cellular localization of the protein. Surprisingly, mitochondrial stressors caused the recruitment of TP53INP2 to the mitochondria and this was accelerated by Parkin. In keeping with the mitochondrial localization of the protein, TP53INP2 inhibited PINK1 accumulation following mitochondrial depolarization, and in parallel it reduced the stimulation of ubiquitin Ser65 phosphorylation, and protein ubiquitination upon mitochondrial damage in Parkin-expressing cells. TP53INP2 showed a surprising property that is to colocalize with Parkin in the nucleus under basal conditions or in mitochondria upon mitochondrial damage. The colocalization of Parkin and TP53INP2 does not require PINK1 (PINK1-deficient cells also show the colocalization under basal or upon mitochondrial damage). Furthermore, TP53INP2 physically interacts with Parkin. This interaction is maintained under conditions in which mitochondrial clustering does not form by mutant forms of Parkin lacking the UBL domain. Furthermore, the interaction was prevented by Parkin mutant forms lacking ubiquitin ligase activity. In all, we document that TP53INP2 participates in the maintenance of mitochondrial integrity and function through a mechanism that entails the inhibition of PINK1 in damaged mitochondria, and in consequence the attenuation of the PINK1/Parkin pathway of mitophagy. Thus, TP53INP2 represents a switch that activates general macroautophagy but prevents PINK1/Parkin-dependent mitophagy in mammalian cells.
Fernández, Millán Pablo. "Estudio estructural de proteínas implicadas en el metabolismo del genoma mitocondrial: Helicasa y Factor de Transcripción A Mitocondrial, TFAM." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2014. http://hdl.handle.net/10803/273565.
Full textIn this thesis are described two projects with two different DNA binding proteins: TWINKLE and TFAM in complex with DNA (Site-X). Both protein are human proteins and are involved into DNA mitochondrial metabolism, Twinkle is involved in mitochondrial DNA replication and TFAM in the DNA transcription and mitochondrial genome packaging. Crystallographic structure of TFAM/Site-X complex was solved using a molecular replacement method. TFAM is composed by two HMGbox, each one of them bind and bend the DNA Site-X in one point, bending the DNA 90º, and adopting a “U-turn” shape. From a structural point of view, all TFAM/DNA complexes did not show great differences between them. The TFAM/DNA complexes were analyzed by Isothermal Titration calorimetry and showed the same endothermic profile, typical from DNA-binding protein which bend the DNA as a consequence of minor groove interactions, and also similar thermodynamic values. However, TFAM-poly-dA complex showed an exothermic profile. In addition, molecular dynamic technique was used to study the rigidity and simulated the structure of Site-X in an unbounded state. This result showed that TFAM recognize a prebending Site-X DNA, and HMGbox1 bends in a rigid region and HMGbox2 in a flexible region, but both are prebended. This result may suggest this is a general recognition for others DNA sequences. The second project, consisted on the study of a human mitochondrial helicase: Twinkle. The structural data from this protein was obtained with a low resolution techniques: electron microscopy (EM) and Small Angle X-ray Scattering (SAXS). Despite the big difference between these two techniques, both showed similar results. With both techniques was seen that Twinkle is in equilibrium between a hexamer and heptamer in solution. Several 3D structure models were generated for both oligomeric states. In these model the C-terminal domain is responsible of oligomerization in a ring shape, even six or seven units for hexamer and heptamer respectively. The N-terminal domain is divided in two subdomains called ZBD and RPD. These domains are responsible of the Twinkle flexibility, both are connected by a disorded linker, and also the subdomains RDP are connected to the ring domain through other disorded linker. This flexibility was observed by EM and SAXS
Silva, Marco Aurelio Pedron e. "Caracteristicas do transporte de calcio, fosfato e protons em mitocondrias de plantas." [s.n.], 1991. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/314852.
Full textTese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia
Made available in DSpace on 2018-07-14T00:25:26Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Silva_MarcoAurelioPedrone_D.pdf: 10964647 bytes, checksum: 4c2f2a52f92774ecf5130af723c937e0 (MD5) Previous issue date: 1991
Resumo: Com o objetivo de acrescentar dados que pudessem ajudar a esclarecer algumas particularidades da fisiologia de mitocôndrias de plantas, foram investigadas algumas das características do funcionamento de mitocôndrias isoladas de milho, batata e beterraba. Numa primeira parte de deste trabalho foram estudados alguns aspectos relacionados ao transporte de 'Ca IND. 2+¿, em mitocôndrias isoladas de coleóptiles de milho. Foi possível observar que o fosfato é estequiometricamente acumulado com o 'Ca IND. 2+¿, mantendo uma razão 'Ca IND. 2+¿/Pi próxima a 1,5 e que a atividade do transportador é independente da idade dos coleóptiles utilizados ... Observação: O resumo, na íntegra, poderá ser visualizado no texto completo da tese digital
Abstract: The first part of this work was dedicated to some aspects related to 'Ca IND. 2+¿ transport by corn coleoptile mitochondria. It was observed that the activity of the 'Ca IND. 2+¿ carrier is independent of the coleoptile age and that phosphate is accumulated together with 'Ca IND. 2+¿ keeping a 'Ca IND. 2+¿/Pi ratio near to 1.5 ... Note: The complete abstract is available with the full electronic digital thesis or dissertations
Doutorado
Doutor em Ciências Biológicas
Martins, Ione Salgado. "Caracteristicas do transporte de Ca27 em mitocondrias de milho (Zea Mays L.)." [s.n.], 1985. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/314853.
Full textTese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia
Made available in DSpace on 2018-07-15T11:27:46Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Martins_IoneSalgado_D.pdf: 3252459 bytes, checksum: 4d405ba9de2a48bb0a70e0f913975223 (MD5) Previous issue date: 1985
Resumo: Mitocôndrias acop1adas isoladas de folhas brancas de repolho (Brassica oleracea L. varo capitata) apresentaram-se incapazes e captar 'Ca POT. 2+¿ quando energizadas por respiração, em contraste com mitocôndrias isoladas de coleoptiles ou raízes de milho (Zea mays L.) que apresentaram a habilidade de captar 'Ca POT. 2+¿ do meio, embora com uma atividade muito menor do que mitocôndrias de fígado de rato. A curva de velocidade inicial de captação de 'Ca POT. 2+¿ ou ejeção de H+ por mitocôndria de coleoptiles de milho em função da concentração de 'Ca POT. 2+¿ mostrou ser sigmoidal e sugeriu uma estequiometria de 2H+/'Ca POT. 2+¿ como ocorrem em mitocôndrias animais. Na presença de baixas concentrações de 'Ca POT. 2+¿ livre no meio de incubação as mitocôndrias de coleoptiles ou raízes de milho foram capazes de captar o íon atingindo uma concentração de ¿steady state" na faixa de 2 'mu¿M e de manter este equilíbrio por vários minutos. Perturbação deste equilíbrio pela adição de 'Ca POT. 2+¿ ou EGTA foi seguida pela captação ou liberação de 'Ca POT. 2+¿, respectivamente, até que o equilíbrio fosse novamente atingido com a concentração livre de 'Ca POT. 2+¿ extramitocondria1 original. A concentração de 'Ca POT. 2+¿ extramitocondrial na qual o "steady state" era atingido mostrou ser dependente do conteúdo de 'Ca POT. 2+¿ intramitocondrial e da presença de 'Mg POT. 2+¿ no meio de reação. Os resultados indicam que mitocôndrias de coleoptiles ou raízes de milho, assim como mitocôndrias animais, têm a habilidade de tamponar o 'Ca POT. 2+¿ externo e talvez estejam envolvidas na manutenção a homeostase do 'Ca POT. 2+¿ na célula
Abstract: Coupled mitochondria isolated from the white leaves of cabbage (Brassica oleracea L. var. capitata) were inactivein respiration-coupled 'Ca POT. 2+¿ accumulation, in contrast to mitochondria isolated from etiolated corn (Zea mays L.) which showed the ability to take up 'Ca POT. 2+¿ from the medium, although with a much lower activity than liver mitochondria. Abstract: The rate of 'Ca POT. 2+¿ uptake or H+ ejection by corn mitochondria plotted versus 'Ca POT. 2+¿ concetration showed a sigmoidal curve and the H+/'Ca POT. 2+¿ ratio was very close to 2.0 as occurs in animal mitochondria. The addition of corn coleoptile or root mitochondria to a medium containing a low free 'Ca POT. 2+¿ concentration resulted in 'Ca POT. 2+¿ uptake with a decrease in free 'Ca POT. 2+¿ concentration until a steady state of about 2.0 'mu¿M was reached and maintained constant for several minutes. Perturbation of this steady state by the addition of 'Ca POT. 2+¿ or EGTA was followed by 'Ca POT. 2+¿ uptake or release, respectively, until the steady state was attained at the original extramitochondrial free 'Ca POT. 2+¿ concentratlon. The steay state free 'Ca POT. 2+¿ concentration was dependent of the intramitochondrial 'Ca POT. 2+¿ content and external 'Mg POT. 2+¿.These results indicate that corn but not cabbage mitochondria, as some animal mitochondria, have the ability to buffer external 'Ca POT. 2+¿ and may be involved in the maintenance of 'Ca POT. 2+¿ homeostasis in the cell
Doutorado
Doutor em Ciências Biológicas
Barros, Susana Raquel Costa. "Metabolic adaptations in liver-specific OPA1 knockout mice." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2020. http://hdl.handle.net/10803/668803.
Full textOPA1 es una proteína relacionada con la dinamina que es responsable de la fusión de la membrana mitocondrial interna y esencial para controlar la morfología de las crestas mitocondriales, afectando directamente la eficiencia de OxPhos y la estabilidad del DNA mitocondrial. En este estudio, hemos explorado los efectos de la eliminación hepática de OPA1 sobre la función mitocondrial y el metabolismo. Hemos demostrado que la ablación de OPA1 en el hígado produce una disfunción mitocondrial caracterizada por alteraciones en la estructura de las crestas mitocondriales, concomitante con una capacidad respiratoria reducida y menor número de copias de DNA miocondrial, y perturbación en la proteostasis mitocondrial. La disfunción mitocondrial causada por la ablación de OPA1 en el hígado desencadena la activación de una respuesta al estrés mitocondrial, incluyendo la respuesta a las proteínas mal plegadas de la mitocondria, que probablemente es mediada por el factor de transcripción ATF5. Curiosamente, hemos observado que la deficiencia de OPA1 en el hígado causa una mejor tolerancia a la glucosa y protege contra la obesidad y resistencia a la insulina inducida por la dieta, en paralelo con un aumento de los niveles de FGF21 circulante, un factor involucrado en la modulación metabólica. Con este estudio proponemos que los efectos sistémicos protectores asociados a la ablación de OPA1 se deben a la acción de FGF21 que probablemente es mediada por la respuesta al estrés mitocondrial asociada a la pérdida de función de OPA1 a través de la activación de ATF5.
Casellas, Díaz Sergi. "Regulación de la bioenergética mitocondrial por Mfn2 mediante los contactos RE-mitocondria y su implicación en la fisiología neuronal." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2021. http://hdl.handle.net/10803/673820.
Full textCatalán, García Marc. "Mitochondrial profile and amyloidogenic molecules in sporadic inclusion body myositis." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2017. http://hdl.handle.net/10803/586382.
Full textLa miositis per cossos d’inclusió en la seva forma esporàdica (MCI) és la miopatia més comú en individus de més de 50 anys tot i ser una malaltia rara. Cursa amb atròfia muscular progressiva distal i proximal i actualment no es coneix cura. A nivell histopatològic presenta un component inflamatori, un component mitocondrial i un component degeneratiu. Degut al seu component degeneratiu i a la similitud de les proteïnes que formen aquests cossos d’inclusió, s’ha establert un possible paral·lelisme amb la malaltia d’Alzheimer. Els objectius d’aquesta tesi doctoral són explorar a nivell molecular les alteracions mitocondriales en la MCI en múscul, però també en cèl·lules mononuclears de sang perifèrica (CMSP), ja que és un teixit menys invasiu. A més, com a segon objectiu principal pretén d’estudiar mol·lècules relacionades amb la inflamació, amb el mitocondri i amb la degeneració en plasma d’aquests pacients per tal de demostrar la seva implicación amb la etiopatogènia i a més per establir nous marcadors menys invasius que permetin diagnosticar la malaltia i diferenciarla d’altres malalties similars com la dermatomiositis i la polimiositis. Fent referència a l’estudi mitocondrial, tant la quantitat de DNA mitocondrial com l’activitat del complex IV de la cadena mitocondrial (COX) es van trobar disminuïts en músculs dels pacients amb MCI. D’altra banda, amb l’estudi de les CMSP, també vam trobar disminuïda l’activitat de la COX, i a més una desregulación de la síntesis de proteïnes mitocondrials. Donat que un 57% dels pacients va presentar delecions múltiples al DNA mitocondrial, la presència d’aquestes delecions correlacionava amb una menor quantitat de DNA mitocondrial i a més amb un decrement de proteïna MFN-2, implicada en la dinàmica mitocondrial. Amb l’estudi de les molècul·les plasmàtiques, es van analitzar en plasma de pacients amb MCI, en controls però també en pacients amb dermatomiositis i polimiositis mol·lècules relacionades amb la inflamació (IL-6 i TNF-α), amb el mitocondri (DNA mitocondrial circulant, FGF-21 i enzim CoQ) i amb la amiloidogènesi (BACE-1, PS-1 i sAPPβ). Les mol.lècules amiloidogèniques es trobaven incrementades en els pacients amb MCI respecte controls i altres miopatíes inflamatòries, demostrant la seva impliació en la etiopatogènia i obtenint un cert valor diagnòstic. Amb aquesta tesi, s’ha demostrat la implicació mitocondrial en la etiopatogènia de la MCI, i s’han trobat alteracions en plasma de mol·lècules amiloidogèniques que, a més, tenen potencial diagnòstic per diferenciar aquesta malaltia d’altres miopatíes inflamatòries com la polimiositis.
Antolin, Fontes Albert. "Mitochondrial and cell cycle functions of SLIMP." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2019. http://hdl.handle.net/10803/666562.
Full textLa Seril-ARNt Sintetasa mitocondrial (SerRS2) és membre de la família de ARNt sintetases de classe II. Aquest enzim es responsable de la lligació de l’aminoàcid serina al corresponent ARNtSer a la mitocòndria. En el procés de desenvolupament d’un model de malalties mitocondrials causades per deficiències en l’aminoacilació de ARNt en Drosophila melanogaster, es descobrí una proteïna paràleg de SerRS2 no caracteritzada fins el moment, anomenada Seril-ARNt sintetasa-Like Insect Mitochondrial Protein (SLIMP). SLIMP representa una nova classe de proteïna semblant a les ARNt sintetases que ha adquirit funcions essencials en insectes. Aquest paràleg ha evolucionat en poc temps i constitueix una proteïna amb unió a ARN però sense capacitat d’aminoacilació. Prèviament s’havia caracteritzat que SLIMP interacciona amb el seu homòleg SerRS2 i també amb la proteasa mitocondrial LON. Ara hem confirmat aquestes interaccions i hem descrit les funcions de SLIMP, caracteritzant l’efecte de la depleció dels seus nivells proteics en cèl·lules S2 de Drosophila melanogaster, que comportà severs defectes mitocondrials i un arrest del cicle cel·lular. Hem definit que SLIMP actua simultàniament com un regulador de la replicació del ADN i la traducció a la mitocòndria i, com a regulador de la progressió del cicle cel·lular. SLIMP activa la síntesis proteica mitocondrial gràcies a la interacció amb SerRS2, i a més regula els nivells de ADN mitocondrial, estimulant la degradació de TFAM per la proteasa LON. Anteriorment, es descrigué que SLIMP és necessari per la correcta progressió del cicle cel·lular. Hem trobat que la depleció d’una isoforma no mitocondrial de SLIMP arresta el cicle cel·lular en la fase G2 i activa la transcripció de gens relacionats amb E2F i amb el punt de control de G2/M. Aquests resultats indiquen la important tasca de SLIMP per la comunicació entre l’anabolisme mitocondrial i la regulació del cicle cel·lular.
Louzao, Boado Ánxela. "Investigating the role of testis-mitochondiral genes in Drosophila lethal (3) malignant brain tumor." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2019. http://hdl.handle.net/10803/667514.
Full textDurante los últimos años, el uso de Drosophila melanogaster como organismo modelo ha servido para identificar nuevos mecanismos moleculares implicados en el crecimiento tumoral. Durante mi tesis doctoral, descubrí que varios genes mitocondriales son necesarios para el crecimiento del tumor cerebral causado por la falta de función del gen lethal (3) malignant brain tumor (l(3)mbt). En concreto, varios genes mitocondriales testiculares, es decir, genes con función mitocondrial y máxima expresión en el testículo de machos adultos, son imprescindibles para el desarrollo de tumores l(3)mbt. Sin embargo, la función de estos genes mitocondriales testiculares es prescindible tanto para el desarrollo de cerebros “wild-type” como del tumor cerebral brat. Uno de estos genes mitocondriales testiculares, ttm2, se expresa tanto en cerebros normales como en cerebros tumorales l(3)mbt. Además, cuando ttm2 es sobreexpresado en el neuroepitelio del cerebro larvario, produce hiperplasia. Esta hiperplasia es específica de las células mediales del “outer proliferative center” (OPC), sin afectar ni al “inner proliferative center” (IPC) ni a los neuroblastos del cerebro. Estos resultados sugieren que los diferentes tipos celulares del cerebro de la larva de Drosophila tienen requerimientos metabólicos distintos y no reaccionan de igual manera a la alteración de la función mitocondrial. Los resultados presentados en esta tesis doctoral proporcionan nuevos datos que confirman el papel crítico de la mitocondria tanto en el proceso de carcinogénesis como en el mantenimiento de la identidad celular.
Revilla, Casalino Andrés Salvador. "Cambios inducidos por tolueno y xileno en el estado energético y oxidativo de mitocondrias aisladas." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2008. https://hdl.handle.net/20.500.12672/233.
Full text--- Toluene and xylene are chemicals present in various solvents and other industrial and laboratory products; their toxicity to the nervous system and to the liver has been well documented. In the present work, we have studied in vitro effects of toluene and xylene on the respiration of succinate-energized isolated rat liver mitochondria, evaluated by measuring oxygen consumption, membrane potential using safranine O as indicator, Ca2+ release using calcium green 5N, reactive oxygen species (ROS) by homovanillic acid, and ATP level changes using the luciferin-luciferase system. Ca2+-dependent, cyclosporine A-sensitive mitochondrial swelling, an indicator of mitochondrial permeability transition (MPT), was followed by measuring the decrease of apparent absorbance at 540 nm. At 0.5-2.5 and 0.25-1 mM concentrations respectively, toluene and xylene stimulated state 4 respiration in apparent association with mitochondrial membrane potential dissipation and Ca2+ release; these effects of both solvents indicate mitochondrial uncoupling. At higher concentrations (2.5 and 5 mM respectively) toluene and xylene also inhibited state 3 respiration. At 0.1-1 mM concentrations, xylene elicited significant ROS generation and partly Ca2+-dependent and partly cyclosporine A-sensitive mitochondrial swelling. At 1 mM concentration, toluene or xylene caused depletions of mitochondrial ATP, amounting to respectively 66.3% and 40.3%; depletions were only slightly dependent on Ca2+. It was concluded that mitochondrial uncoupling via ATP depletion migth be responsible for the earlier described cell toxicity of toluene and in particular, of xylene. In the latter case, mitochondrial generated ROS and MPT also appear to be involved. Key Words: Toluene; Xylene; Mitochondria; Uncoupling; Reactive oxygen species.
Tesis
Faria, da Silva Joana Raquel. "Functional analysis of EXD2 in mitochondrial homeostasis." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2017. http://hdl.handle.net/10803/402171.
Full textLas mitocondrias son orgánulos celulares con una función bioenergética, biosintética y de señalización. A pesar de tener su propio genoma, las mitocondrias requieren genes codificados en el núcleo para su correcto funcionamiento. Nuestro trabajo se centra en el estudio de una proteína no caracterizada llamada Exonuclease 3’-5’ domain like 2 (EXD2), codificada por un gen nuclear que ha sido previamente asociado con la recombinación y reparación del daño en el DNA. Curiosamente, observamos que EXD2 localiza en la mitocondria y que su reducción en los niveles de expresión resulta en un consumo de oxígeno más bajo, defectos en el metabolismo y mtDNA reducido. EXD2 no parece asociarse con proteínas de replicación conocidas y su reducción no afecta la replicación del mtDNA. En cambio, encontramos que EXD2 interacciona con diferentes subunidades del Complejo I de la cadena de transporte electrónico y el mitoribosoma y que su reducción afecta la traducción mitocondrial causando anormalidades metabólicas. Un mal funcionamiento de EXD2 en Drosophila conlleva a defectos en el desarrollo, un desgaste prematuro de las células madre germinales (GSCs) y problemas de fertilidad, los cuales son acompañados de un incremento significante de esperanza de vida. Todos los fenotipos pueden ser revertidos con una dieta anti- oxidante, apoyando la idea de que la reducción de EXD2 genera estrés oxidativo. Finalmente, observamos que una deficiencia en EXD2 afecta al crecimiento de tumores de mama en xenoinjertos, posiblemente por la rendición de células dependientes de glutamina o sensibles a hipoxia. Nuestra hipótesis es que EXD2 afecta a la traducción mitocondrial, y su inhibición resulta en una deficiencia en la fosforilación oxidativa y una acumulación de especies reactivas de oxígeno (ROS). Proponemos que las mutaciones en EXD2 podrían subyacer a una enfermedad metabólica sin diagnosticar y ello podría tener una aplicación como biomarcador o diana en cáncer humano.
Tur, Torres Juan. "Role of Mfn2 in Macrophage Inflammatory Responses." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2017. http://hdl.handle.net/10803/402898.
Full textApart del seu rol en la regulació del metabolisme, és cada cop més acceptat els mitocondris són un dels principals controladors de les respostes immunes. En aquesta tesi ens centrem en l’estudi de Mitofusina 2 (Mfn2), una GTPasa que es troba a la membrana mitocondrial externa i que promou la fusió entre mitocondris. Degut a que Mfn2 controla aspectes clau de la fisiologia mitocondrial com la respiració, la producció de ROS i l’apoptosi, tots ells intrínsecament lligats en el funcionament de les respostes immunes, decidim estudiar el paper que juga aquesta proteïna en els macròfags, cèl·lules clau en la inflamació. Els macròfags Mfn2-/- presenten una xarxa mitocondrial completament fragmentada, així com una pèrdua del potencial de membrana mitocondrial i una disminució de la respiració. Això fa que les mitocòndries d’aquestes cèl·lules, tot i generar ATP de forma normal, siguin incapaces de produir nivells fisiològics de ROS. Aquesta disminució de ROS provoca que vies de senyalització com ERK, p38 i NF-κB no puguin ser activades per LPS, portant els macròfags Mfn2-/- a ser incapaços de sintetitzar citocines inflamatòries com el TNF-α o la IL-1β, i per tant de generar una resposta inflamatòria eficient. Per altra banda, la deficiència de Mfn2 provoca una acumulació d’autofagosomes en els macròfags. Això genera per una banda un increment de l’apoptosi en aquestes cèl·lules, i per altra un defecte en la seva capacitat fagocítica. Tot això a més és combina amb un defecte en la degradació de bacteris fagocitats i el processament de proteïnes necessari per la presentació antigènic, probablement degut també a la falta de ROS. Finalment demostrem que Mfn2 és crucial en les respostes inflamatòries usant 3 models in vivo. En dos d’ells mostrem com els macròfags necessiten Mfn2 per controlar les infeccions de listèria i tuberculosis, mentre que el l’últim demostrem que Mfn2 també és necessària en la inflamació asèptica. Per concloure, en aquesta tesi demostrem que la Mfn2 és crucial per l’activació pro- inflamatòria del macròfag, afectant tres processos clau: la producció de citocines inflamatòries, la fagocitosi i la presentació antigènica.
Revilla, Casalino Andrés Salvador, and Casalino Andrés Salvador Revilla. "Cambios inducidos por tolueno y xileno en el estado energético y oxidativo de mitocondrias aisladas." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2008. http://cybertesis.unmsm.edu.pe/handle/cybertesis/233.
Full text--- Toluene and xylene are chemicals present in various solvents and other industrial and laboratory products; their toxicity to the nervous system and to the liver has been well documented. In the present work, we have studied in vitro effects of toluene and xylene on the respiration of succinate-energized isolated rat liver mitochondria, evaluated by measuring oxygen consumption, membrane potential using safranine O as indicator, Ca2+ release using calcium green 5N, reactive oxygen species (ROS) by homovanillic acid, and ATP level changes using the luciferin-luciferase system. Ca2+-dependent, cyclosporine A-sensitive mitochondrial swelling, an indicator of mitochondrial permeability transition (MPT), was followed by measuring the decrease of apparent absorbance at 540 nm. At 0.5-2.5 and 0.25-1 mM concentrations respectively, toluene and xylene stimulated state 4 respiration in apparent association with mitochondrial membrane potential dissipation and Ca2+ release; these effects of both solvents indicate mitochondrial uncoupling. At higher concentrations (2.5 and 5 mM respectively) toluene and xylene also inhibited state 3 respiration. At 0.1-1 mM concentrations, xylene elicited significant ROS generation and partly Ca2+-dependent and partly cyclosporine A-sensitive mitochondrial swelling. At 1 mM concentration, toluene or xylene caused depletions of mitochondrial ATP, amounting to respectively 66.3% and 40.3%; depletions were only slightly dependent on Ca2+. It was concluded that mitochondrial uncoupling via ATP depletion migth be responsible for the earlier described cell toxicity of toluene and in particular, of xylene. In the latter case, mitochondrial generated ROS and MPT also appear to be involved. Key Words: Toluene; Xylene; Mitochondria; Uncoupling; Reactive oxygen species.
Tesis
Maside, Mielgo Carolina. "Efecto de diversas técnicas para visualizar la placa metafásica y el corpúsculo polar sobre la capacidad de desarrollo de ovocitos porcinos madurados in vitro." Doctoral thesis, Universidad de Murcia, 2012. http://hdl.handle.net/10803/104603.
Full textSomatic cell nuclear transfer (SCNT) technology in porcine has become a very useful tool for the elaboration of genetic models for human diseases and the use in xenotransplantation. The efficiency of SCNT is still very low, although the number of cloned pigs increases each year. One of the hardest steps of porcine SCNT is the enucleation of the oocyte because its cytoplasm contains many lipid droplets. The main objective of this thesis was to assess the effect of several approaches to visualize the metaphase II plate and the first polar body on the developmental ability of in vitro mature porcine oocytes.
Nepomuceno, Maria de Fatima. "Estudo da peroxidação em mitocondrias durante a indução de alterações da permeabilidade da membrana interna." [s.n.], 1994. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/314435.
Full textTese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia
Made available in DSpace on 2018-07-19T11:58:18Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Nepomuceno_MariadeFatima_D.pdf: 6284886 bytes, checksum: c85da90c368d47232e46f8882bc4484f (MD5) Previous issue date: 1994
Resumo: É geralmente aceito que o processo de peroxidação lipídica causa distúrbios nas funções mitocondriais (Vladimirov et alii, 1980) e que tal processo é desencadeado pelo ataque de espécies ativas de oxigênio aos lipídeos de membrana (Bindoli, 1988; Carbonera e Azzone, 1988). A geração de espécies ativas na mitocondria a nível de cadeia respiratória, leva a formação da espécie ativa de oxigênio mais agressiva, o radical hidroxila, de vida extremamente curta e que reage praticamente com todos os compostos orgânicos, oxidando grupos sulfidrílicos, degradandoDNA e causando peroxidação lipídica(Halliwell e Gutteridge, 1988). Por outro lado, o aumento na permeabilidade da membrana mitocondrial, conhecido como transição de permeabilidade, pode ser induzido por vários agentes, entre eles Ca2+ e Pi ou Ca2+ e hidroperóxidos, sendo que estes últimos podem conduzir a um aumento na geração de espécies ativas causando danos à membrana mitocondrial interna devido ao ataque dessas espécies aos lipídios e proteínas componentes de membrana. Neste trabalho estudamos o possível envolvimento do processo de peroxidação lipídica com alterações na permeabilidade da membrana mitocondrial interna e subseqüente liberação de íons e moléculas de baixa massa molecular. Nossos resultados mostraram claramente a independência entre esses mecanismos, pois em condições onde a transição de permeabilidade foi prevenida pela presença de inibidores específicos, mesmo assim foi possível observar ocorrência de peroxidação lipídica. Embora ambos os processos mostrassem ser dependentes de Ca2+, nossos resultados mostraram que a transição de permeabilidade pode ser revertida pela simples remoção do íon pelo quelante EGTA porém a peroxidação lipídica, uma vez iniciada, não sofreu interrupção com a remoção do Ca2+.Também a trifluoperazina e a ciclosporina A, conhecidos inibidores da transição de permeabilidade não impediram ou bloquearam ocorrência de peroxidação lipídica. Por outro lado, alterações na fluidez de membrana só foram detectada quando o processo oxidativo foi provocado por FeSO4 , um clássico indutor da peroxidação lipídica. E interessante ressaltar que este modelo oxidativo mostrou-se ineficaz na indução de transição de permeabilidade, mesmo observando-se a formação de altos níveis de TBARS. Este conjunto de resultados permitiu-nos descartar uma correlação direta entre a peroxidação lipídica e a transição de permeabilidade. o mecanimo do processo peroxidativo parece ocorrer após a transição de permeabilidade (decorrente da abertura de um poro protéico dependente de Ca2+) em situação onde a geração de espécies ativas de oxigênio supera a capacidade dos mecanismos de defesa
Abstract: It is generally accepted that lipid peroxidation leads to mitochondrial disfunction (Vladimirov et alii, 1980) and that this process is triggered by oxygen reactive species on membrane lipids (Bindoli, 1988;Carbonera e Azzone, 1988). The generation of such reactive species, at the level of respiratory chain, leads to formation of radicals among which the hydroxyl radical, a short-lived but extremely reactive one. This radical reacts with nearly all organic compounds, oxidizing sulphydryl groups, breaking DNA and casing lipid peroxidation ( Halliwell and Gutteridge, 1988). On the other hand, mitochondrial permeabilization can be induced by several agents, as Ca2+ and inorganic phosphate (Pi) Of Ca2+ and hydroperoxides. This later condition would increase the generation of oxygen reactive species, leading to damage at the mitochondrial inner membrane level, due to the attack of these species to lipids and proteins of this membrane. We studied the involvement of the lipid peroxidation process with alterations on the mitochondrial inner membrane permeability and, as consequence, the release of ions and low molecular mass compounds, Our results clearly showed that these two processes are independent. Since under conditions where the permeability transition process was. Prevented by specific inhibitors, it was observed the occurrence of lipid peroxidation. Although both processes were dependent on the presence of Ca2+, our reults showed that the permeability transition could be reverted by Ca2+ Chelation with EGTA, but the lipoperoxidation, once initiated , was not stopped by EGTA addition. Two other drugs, cyclosporin A and trifluoperazine, well known permeability transition inhibitors were inefficient in preventing or stopping the lipid peroxidation process. On the other hand, membrane fluidity alteratians evaluated by changes an the sparameter arder, were only detected when the oxidative process was greater, as that induced by a FeS04. lnterestingly this condition did not Ied to permeability transition, even when very high levels of TBARS were observed. These data allowed to discard any direct correlation between lipid peroxidation and permeability transition. The first process seems to occur after the later one, and is probably consequence of the opening of a Ca2+ dependent pore, under conditions where the generation of oxygen reactive species exceeds the capacity of the antiaxidant endogenous systems
Doutorado
Bioquimica
Doutor em Ciências Biológicas
Rovira, Girabal Núria. "Toxicitat mitocondrial i hematològica en pacients pediàtrics no infectats, exposats al VIH i a antiretrovirals." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2016. http://hdl.handle.net/10803/399727.
Full textNowadays in developed countries, only 1-2% of infants born of HIV-infected women become infected thanks to preventive measures, mainly to antiretroviral drugs use. Although the benefits of these drugs are unquestionable, the burden of side effects they produce in otherwise healthy children is of concern. This doctoral thesis consists of five papers about the mechanisms and determinants of mitochondrial and hematological toxicity among HIV and antiretrovirals exposed uninfected infants. Several relevant results are obtained. Regarding mitochondrial disturbances, enzymatic dysfunction of complex IV of mitochondrial respiratory chain is observed longitudinally during the first year of life, negatively correlated to mitochondrial DNA content the first 6 months. Lower CII+CIII and CI+CIII+CIV activities are observed among HIV-infected mothers and their infants, with positive correlation between maternal and neonatal parameters. Respecting haematological data, no reduction on incidence of anemia or neutropenia is observed when shorter neonatal prophylaxis or new generation antiretroviral drugs are used. Zidovudine is the drug most strongly related to haematological toxicity. At 6 weeks of life, lower CIV activity is observed among infants with moderate to severe anemia, suggesting that mitochondrial impairment could partially explain this observed anemia.
Santos, Alves Estela. "Physical exercise as non-pharmacological tool to counteract drug-induced liver mitochondrial injury: effects on mitochondrial bioenergetics, oxidative stress, apoptosis, dynamics and auto (mito) phagy signalling markers." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2018. http://hdl.handle.net/10803/666639.
Full textRibas, Aulinas Francesc. "Regulació de FGF21 en la cèl·lula muscular." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2014. http://hdl.handle.net/10803/284546.
Full textAlthough the liver is generally considered the main production site for fibroblast growth factor-21 (FGF21), high FGF21 levels have been found to be associated with neuromuscular mitochondrial genetic diseases, and there are indications that shows muscle as a source of FGF21 production under conditions of muscular mitochondrial stress. In this thesis we describe that FGF21 expression and release is associated with myogenic differentiation in different muscular cell lines. However, FGFRs transcription levels don’t change across differentiation and β-Klotho is undetectable, suggesting that muscle cells as a source but not as a target of FGF21. Furthermore we have identified MyoD as a major controller of FGF21 gene transcription, as well as we have mapped the most important region in the promoter responsible for MyoD-dependent regulation. Moreover, we determined the role of some transcription factors and co-regulators potentially involved in the control of FGF21 gene transcription, such as PPARs, PGC-1α or Sirt1, as well as several natural and synthetic agents (e.g. fatty acids) On the other hand, mimicking mitochondrial dysfunction by the use of respiratory chain/oxidative phosphorylation inhibitors resulted in enhanced expression and release of FGF21 by muscle cells. Increased production of reactive oxygen species, subsequent induction of p38-MAP kinase and activation of an ATF2-binding site at the proximal promoter region of the FGF21 gene were found to comprise the major mechanism connecting mitochondrial dysfunction and enhanced FGF21 gene transcription in myogenic cells. Furthermore, we show that MyoD is required for the responsiveness of FGF21 gene transcription to experimentally induced mitochondrial dysfunction, which explains the preferential response of muscle cells to enhanced FGF21 secretion in response to mitochondrial alterations. FGF21 release by muscle cells in response to mitochondrial alterations may reflect a physiological mechanism by which the sensing of internal energetic status by muscle tissue results in the release of FGF21 to favor systemic metabolic adaptations. This process highlights the capacity of mitochondrial function to influence systemic metabolism by retrograde signaling, which leads to the expression and release of molecules with endocrine action, such as FGF2,1 and reinforces the concept of considering the skeletal muscle as an important source of the FGF21, as well as to consider FGF21 as a myokine.
Mello, Romario de Araujo. "Efeito de dietas lipidicas sobre a AT Pase mitocondrial e a composição de acidos graxos de lipideos do soro e de mitocondrias hepaticas e encefalicas de ratos normais e tirecidectomizados." [s.n.], 1986. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/318090.
Full textTese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia
Made available in DSpace on 2018-07-17T16:03:29Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Mello_RomariodeAraujo_D.pdf: 7737725 bytes, checksum: c723783f25aaaed340eda1bf2393dd37 (MD5) Previous issue date: 1986
Resumo: Devido ao fato de que a manipulação dietária altera a composição de ácidos graxos (AG) os lipídeos dos tecidos e inclusive de organelas celulares dos organismos, podendo alterar funções hormonais, enzimáticas, estruturais das membranas celulares, investigamos as possíveis alterações causadas pela administração de três dietas diferentes: óleo de semente de soja 12%, óleo de soja 20% e óleo de sardinha 12%, sendo que a dieta de semente de soja é rica em AGPI da série n-6 e óleo de semente de sardinha é rica em AGPI da série n-3, em ratos machos da raça Sprague-Dawley com cerca de 37 dias de idade pseudo-operados e tireoidectomizados durante 30 dias. Durante o período experimental com as três dietas os animais foram pesados e ainda se determina a ingestão de alimento diária. Após 30 dias determinou-se a captação de I131 nos animais controles, a seguir animais pseudo-operados e tireoidectomizados foram sacrificados. O sangue foi retirado para análise dos hormônios tireoideanos T3 e T4 (apenas dos animais pseudo-operados) e do conteúdo de AG de lipídeos daquelas organelas celulares. Demonstramos que os ratos tireoidectomizados quando comparados com sues respectivos controles apresentaram um ganho do peso corpóreo e dos órgãos estudados (fígado e encéfalo) e em relação à ingestão de alimentos os animais tireoidectomizados ingeriram menos alimento que os respectivos controles nos três grupos dietários... Observação: O resumo, na íntegra, poderá ser visualizado no texto completo da tese digital
Abstract: ¿Lipid dierary effect on mitochondrial AT Pase and fatty acid composition of lipids of serum and liver and brain mitochondria of normal and thyroidectomized rats¿. Normal and thyroidectomized Sprangue ¿ Dawley male rats of 37 days old, were fed three different lipid diets during 30 days. Two diets contained soybeam seed oil. Rich in n-6 polyunsaturatede (PUFA), but differente concentrations, one of 12% other 20%. The third diet contained 12% of sardine (sea fish) oil, rich in n-3 PUFA. Thyroidectomized rats had lesser gain of body, liver and brain weight and food ingestion. Normal animals had thyroid activity alterated in fuction of lipid diets. Sardine oil group shown different T3 and T4 serum leves, but similar I131 uptake in comparison to 12% soybeam oil group. Howrever 12% soybean oil group shown different T3 and T4 seryn levels and I131 uptake in comparison to 20% soybeam oil group. The thyroidectomia affected the fatty acid (FA) contents of serum lipids in function of lipid diet. Thyroidectomized animals had similar saturated FA (SFA) content in 12% soybeam oil group, but higher in 20% soybeam oil and 12% sardine oil groups , in comparison to respective controls animals... Note: The complete abstract is available with the full electronic digital thesis or dissertations
Doutorado
Biologia Celular
Doutor em Ciências Biológicas
Cavalcanti, Tereza Cristina Samico. "Efeito do 7,12 dimetilbenzantraceno (DMBA) e de dietas lilidicas sobre a atividade da ATPase mitocondrial e a composição dos acidos graxos do lipideos de mitocondrias do tecido mamario de ratos." [s.n.], 1986. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/318091.
Full textDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia
Made available in DSpace on 2018-07-15T10:33:29Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Cavalcanti_TerezaCristinaSamico_M.pdf: 6606881 bytes, checksum: a5182587efdd3d6cb98c36cf42acc2d0 (MD5) Previous issue date: 1986
Resumo: Ratas Sprague-Dawley virgens de 50-60 dias de idade, quando inoculadas i.p. com 20 mg/ml de DMBA e alimentadas com dietas semi-sintéticas e isocalóricas, contendo 12% de lipídios, provenientes do óleo de semente de girassol (rica em AGPI n-6) ou do óleo de sardinha (rica em AGPI n-3), não apresentaram diferenças importantes no ganho de peso corpóreo nos tempos de 30 ou 63 dias. O tecido mamário das ratas alimentadas com a dieta óleo de semente de girassol, apresentou alterações histológicas mais severas do que o das alimentadas com a dieta óleo de sardinha, após o tratamento com o DMBA nos tempos estudados. A atividade específica da ATPase mitocondrial do tecido mamário dos animais controle e tratados com o DMBA, apresentou alterações mais significativas naqueles animais alimentados com a dieta óleo de semente de girassol, quando comparada com os que se alimentaram com a dieta óleo de sardinha nos tempos estudados. No grupo óleo de semente de girassol, as atividades especificas da ATPase foram de 17,2¿+ ou ¿' 6,4 e 40,3 ' + ou ¿' 12,0 unidades de atividade ATPásica (p<0,01), respectivamente aos dias 30 ou 63 de experimento para as ratas controles e de 33,1 : 21,4 e 70,0: 19,2 unidades especifica de AT Pase (p< 0,01), respectivamente após os 30 ou 63 dias de experimento com DMBA. Neste grupo dietário, o tratamento com o DMBA causou aumento na atividade específicas da ATPase de 92% (p<0,01) e 88% (p<0,01), respectivamente após 30 ou 63 dias. No grupo de óleo de sardinha, as atividades específicas da ATPase foram de 37,6¿ + o0u ¿' 9,2 e 50,3 '+ ou ¿' 25,8 unidades de ATPase especifica (N.S.) para as ratas controles e de 40,2 '+ ou ¿' 16,0 e 59,2 '+ ou ¿' 15,3 unidades específicas de atividade ATPásica (p<0,01) para as ratas tratadas com DMBA, respectivamente após 30 ou 63 dias. Neste grupo dietário o DMBA também causou o aumento na atividade ATp.ásica, porém não foi estatistidaIrente' significante. Quanto a incorporação dos ácidos graxos pelos lipídios das mitocôndrias, ressaltamos que nos animais controles não foi detectado alterações importantes na incorporação dos AGS totais e AGMI totais frente às duas dietas e ao tempo de experimento; que os AGPI n-6 foram mais incorporados pelos animais alimentados com a dieta óleo de semente de girassol, quando comparados com os que se alimentaram com a dieta óleo de sardinha nos tempos estudados, o mesmo acontecendo com os AGPI n-3. O tratamento com o DMBA,diminui a incorporação pelos lipídios das mitocôndrias dos AGS totais, aumentou a incorporação dos AGMI totais naqueles animais alimentados com a dieta óleo de semente de girassol, aumentou a incorporação dos AGPI n-6, principalmente do ácido linoléico e eicosatrienóico, sem contudo aumentar a incorporação do ácido araquidônico nos animais alimentados com a dieta óleo de semente de girassol, ocorrendo o efeito contrário nos animais alimentados com a dieta óleo de sardinha e aumentou a incorporação dos AGPI n-3 pelos lipídios mitocondriais dos animais alimentados com a dieta óleo de sardinha, quando comparados com os que se alimentaram com a dieta óleo de semente de girassol nos tempos estudados
Abstract: Female virgin rats Sprague-Dawley (50-60 days old), were injected, i.p., with 20 mg/ml of 7,12-dimethylbenzenanthracene (DMBA) and fed semipurified and isocaloric diets, containing 12% of sunflower seed oil (rich in AGPI n-6) or 12% of sardine oil (rich in AGPI n-3), during 30 or 63 days. During the experimental time alI groups of rat, present few alterations on the gain of body weights. Rats fed sunflower seed oil showed, more severe histological alterations in the mammary tissues after DMBA treatment in comparasion to controls and to sardine oil. ATPase activity mammary mitochondria were a1ter in function of time, diet and DMBA treatment , after 30 or 63 days, respectively. ATPase of control animaIs of sunflower seed oil diet were 17,2 i 6,4 and 40,3 i 2,0 units of ATPase activity (p<0,01), and after DMBA tre atment we found 33,1 i 21,4 and 70,0 i 19,2 units of ATPase activity (p<0,01) after 30 or 63 days, respectivelYi the specificNP ase of control animaIs fed ardine oil, were 37,6 i 9,2 and 50,3 -98-f 25,8 units of specific ATPase (N.S.), and after DMBA treatment, were 40,2 f 16,0 and 59,2 f 15,3 units of ATPase (p<0,01)." In sun flower seed oil group, after 30 or 63 days of DMBA treatment we bbserved an increase of 92% (p<0,01) and 88% (p<0,01), respective ly in comparisionto controls. In sardine oil group the alterations caused by DMBA treatment after 30 or 63 days in comparasion of controls group was not significant. There was not impoEtant alterations on total saturated fatty acid (SFA), and total monounsaturated fatty acid (MUFA) contents on mammary mitochondriaI lipids of two diets group. The total n-6 polyunsaturated fatty acid (PUFA) and n-3 fatty acids of mitochondrial lipids sunflower seed oil were higher than sardine oil group in function of time. DMBA treatment cause an increase in the SFA contents, and on the n-6 PUFA contents in sunflower seed oil group, mainly increasing linoleic acid and eicosatrienoic acid but noarachildonic acid. However, in the sardine oil group it was observed the reversal event, increasing n-3 PUFA after DMBA treatment
Mestrado
Doutor em Ciências Biológicas
Cosso, Ricardo Guanaes. "Transição de permeabilidade induzida quimicamente por oxigenio singlete em mitocondrias de figado de rato ou pelo estado oxidado de NADPH em mitocondrias isoladas de figado de camundongo hipercolesterolemico por inativação do gene do receptor de LDL." [s.n.], 2003. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/310112.
Full textTese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Ciencias Medicas
Made available in DSpace on 2018-08-03T15:49:03Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Cosso_RicardoGuanaes_D.pdf: 2036557 bytes, checksum: 4baea263070c7b8441be632ff20678be (MD5) Previous issue date: 2003
Resumo: Oxigênio singlete molecular (1O2) gerado por decomposição térmica do 3,3-(1,4-naphthylidene) dipropionate endoperoxide (NDPO2), inibiu a respiração de mitocôndrias isoladas de fígado de rato sustentada por substratos dependentes de NADH ou por succinato, mas não por N,N,N,N-tetramehyl-p-phenylene-diamine (TMPD)/ascorbato. Nesta última condição, as mitocôndrias tratadas com NDPO2 exibiram uma diminuição do potencial elétrico transmembrânico (DY) de maneira dependente do tempo de exposição ao NDPO2. Este processo foi sensível aos inibidores da transição de permeabilidade mitochondrial (TPM) como EGTA, ditiotreitol, ADP e ciclosporina A. A presença de óxido de deutério (D2O), que aumenta a meia vida do 1O2, aumentou significativamente a permeabilização promovida por NDPO2. Além disso, a permeabilização mitocondrial induzida por NDPO2 foi acompanhada por oxidação tiólica de proteínas de membrana sensível à DTT ou ADP. Estes resultados indicam que a TPM induzida por oxigênio singlete gerado quimicamente é mediada por oxidação de tióis de proteínas de membrana. Verificou-se ainda neste trabalho que mitocôndrias isoladas de fígado de camundongos hipercolesterolêmicos por inativação do gene do receptor de LDL, apresentaram controle respiratório e razão ADP/O similares às mitocôndrias isoladas a partir de camundongos controles, mas exibiram maior suscetibilidade a desenvolver TPM induzida por Ca2+. Esta maior susceptibilidade à TPM parece ser conseqüência do estado mais oxidado de NADP mitocondrial nos camundongos hipercolesterolêmicos
Abstract: Pure singlet molecular oxygen (1O2) generated by thermal decomposition of the 3,3-(1,4-naphthylidene) dipropionate endoperoxide (NDPO2), inhibited respiration of isolated rat liver mitochondria supported by NADH-linked substrates or succinate, but not by N,N,N,N-tetramehyl-p-phenylene-diamine (TMPD)/ascorbate. Under the latter condition, mitochondria treated with 2.7mM NDPO2 exhibited a decrease in transmembrane potential (DY) in manner dependent on NDPO2 exposure time. This process was sensitive to the mitochondrial permeability transition (MPT) inhibitors EGTA, dithiothreitol, ADP, and cyclosporin A. The presence of deuterium oxide (D2O), that increases 1O2 lifetime, significantly enhanced NDPO2-promoted mitochondrial permeabilization. In addition, NDPO2-induced mitochondrial permeabilization was accompanied by DTT or ADP-sensitive membrane protein thiol oxidation. Taken together, these results provide evidence that mitochondrial permeability transition induced by chemically generated singlet oxygen is mediated by the oxidation of membrane protein thiols. In this work it was also observed that liver mitochondria isolated from hypercholesterolemic LDL receptor knock out mice present respiratory control and ADP/O ratio comparable to control mitochondria, but exhibit higher susceptibility to develop Ca2+ induced MPT. This higher susceptibility to develop MPT seems to be the consequence of a more oxidized state of mitochondrial NADP
Doutorado
Ciencias Biomedicas
Doutor em Ciências Médicas
Macedo, Denise Vaz de 1959. "Efeitos toxicos de Ca2+ e oxidantes de nucleotideos de peridina sobre mitocondrias de figado e cerebro." [s.n.], 1988. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/313902.
Full textDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia
Made available in DSpace on 2018-07-16T14:43:06Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Macedo_DeniseVazde_M.pdf: 7486042 bytes, checksum: 6557fab1aa2a0dd941ebd6645a9172b8 (MD5) Previous issue date: 1988
Resumo: Os resultados apresentados neste trabalho indicam que as alterações no fluxo de Ca2+,causadas por oxidantes de nucleotídeos de piridina na presença deste íon, secundárias ao aumento de permeabilidade da membrana mitocondrial interna, são influenciadas por vários fatores, tais como: tração de acetato, pH do meio de reação, mudanças no potencial de membrana e regentes tiólicos. Observamos que este efluxo transiente de Ca2+ que acompanha a oxidação transitória dos nucleotídeos de piridina por t-butil hidroperóxido ou diamida é potencializado pelo aumento da concentração de acetato na faixa de O a 20 mM ou pelo decréscimo do pH de do meio, de 7,4 para 6,8. Os diferentes potenciais de membrana foram obtidos pela energização das mitocôndrias com succinato na presença de ATP ou pela hidrólise de ATP apenas. Além disso, a suspensão mitocondrial foi pré-incubada na presença de Ca2+ antes da energização, isto é, na ausência de alto potencial de membrana ou o potencial de membrana foi colapsado pela adição de antimicina A após o acúmulo do cátion. Todos estes procedimentos mostraram que as mitocôndrias são mais sensíveis aos efeitos deletérios do Ca2+ na presença destes agentes oxidantes em potenciais de membrana mais baixos. Observou-se também que mitocôndrias de cérebro, cuja atividade da enzima fosfolipase A2 dependente de Ca2'+ é menor do que em mitocôndrias hepáticas, são mais sensíveis aos efeitos do Ca2+ na presença destes agentes, sugerindo que esta enzima não deve exercer um papel central neste mecanismo. Por outro lado, os efeitos inibitórios de NEM e DTT, ambos reagentes tiólicos, observados em nossos experimentos, corroboram resultados anteriores de nosso laborat6rio indicando que a liberação transiente de Ca2+(aumento transiente na permeabilidade da membrana) induzido pela oxidação transiente dos nucleotídeos de piridina ocorre em paralelo à transições sulfe to-dissulfeto na membrana mitocondrial
Abstract: Ca2+are influenced by several factors such as: acetate concentration, medium pH,changes in membrane potential and thiol reagents. It was observed that the extension of the reversible Ca2+ efflux-influx cycle that accompanies the transient oxidation of pyridine nucleotides by diamide or t-butyl hidroperoxide is augmented by increasing the acetate concentration from O to 20mM or by decreasing the medium pH from 7.4 to 6.8. The different membrane potentials were obtained by energizing mitochondria with succinate in the presence of ATP or by ATP alone. Moreover, the mitochondria were preincubated in the presence of prior to energization, that is, in the absence of an appreciable membrane potential or the membrane potential collapsed by the addition of Antimycin A after the cation had been accumulated. AlI these procedures have shown that mitochondria are more sensitive to the deleterious effects of Ca2+ plus an oxidant of pyridine nucleotides at lower membrane potentials. In addition it was shown that rat brain mitochondria, whose activity of the Ca2+ estimulated phospholipase A2 is much lower than in liver mitochondria, are more sensi tive to the effects of Ca2+ plus these oxidants indicating that this enzyme may not play a major role in this mechanism. On the other hand, the inhibitory effects of NEM.and D'l'T, both thiol reagents, observed in our experiments strongly supports previous data from this laboratory indicating that the transient Ca2+ release (transient increase in membrane permeability) induced by transent oxidation of pyrid1ne nucleotides is paralleled by membrane sulfhydril ¿ disulfide transitions
Mestrado
Bioquimica
Mestre em Ciências Biológicas
Leite, Helena Maria Ferreira. "Caracterização de uma proteina de 35 KDa isolada de mitocondrias de batata com possivel função termogenica." [s.n.], 1992. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/313905.
Full textDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia
Made available in DSpace on 2018-07-17T11:15:10Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Leite_HelenaMariaFerreira_M.pdf: 5073478 bytes, checksum: f45ba206a5e644c432eb6057171da955 (MD5) Previous issue date: 1992
Resumo: Estudos recentes deste laboratório indicaram que o baixo grau de acoplamento entre a respiração e a fosforiIação oxidativa em mitocôndrias isoladas de tubérculos de batata parece estar relacionado à existência de uma proteína de aproximadamente 35 KDa presente na membrana interna destas mitocôndrias, com a propriedade de transportar H+ por um mecanismo sensível a nucleotídeos de purina. No presente trabalho, obtivemos mitocôndrias de batata com controle respiratório mais elevado que em estudos anteriores, graças à modificações introduzidas no procedimento de isolamento. Ainda assim, a velocidade de respiração destas mitocôndrias, no estado IV, foi reduzida pela adição de ATP e ADP, mesmo na presença de carboxiatractilato (CAT). Experimentos de ligação de nucleotídeos de purina mostraram que estas mitocôndrias apresentaram a habilidade de ligar 1,3 nmol ATP.mg proteína; 1,1 nmol -1 . ¿1 ADP. mg proteína; 0,7 nmol GTP. mg ¿1 proteína. Experimentos de competição mostraram ainda: a maior afinidade de ligação destas mitocôndrias por nucleotídeos de adenina. A construção de um potencial de membrana mais elevado por mitocôndrias de batata e de cole6ptiles de milho é dependente da presença de BSA e nucleotídeos de purina. A presença destes não afeta o potencial construído por mitocôndrias de feijão, beterraba e fígado de rato. Anticorpos contra esta proteína de 35KDa isolada de mitocôndrias de batata foram obtidos e utilizando a técnica de Western Blotting foi verificado que as outras mitocôndrias vegetais em estudo neste laboratórIo como as de coleóptiles 'de milho, feijão e beterraba possuem esta proteína ou similar como mostrado pela reação cruzada com estes anticorpos. Contrariamente, uma série de mitocôndrias não vegetaIs, taIs como as de fígado de rato, coração bovino e T.cruzi epimastigotas não mostraram reação com estes anticorpos. Experimentos de reconstituição desta proteína isolada de batata e da UCP isolada de tecido adiposo marrom foram realizados e demonstraram que, no sistema por nós utilizado, elas apresentam comportamento similar, isto é, nas vesículas com proteína incorporada, a velocidade de efluxo de H + foi maior que em vesículas controle, preparadas na ausência de proteína
Abstract: Early studles from thls laboratory have lndicated that the low degree of coupling between respiration and oxidative phosphorylation in potato mitochondria seems to be related to a 35 KDa protein, present in the inner membrane of those mitochondria, with the ability to translocate H with a: mechanism sensitive to purine nucleotides. In this work, we obtained potato mitochondria with better respiratory control, thanks to modificatlons made in the isolation procedure. In spite of the lsolation method, the respiration rate of these mitochondria ln state IV decreased after additltion of ADP or ATP nucleotides ln the presence of carboxyatractylate (CAT). Binding experiments showed that the mitochondria have the ability to bind 1,3 nmol ATP.mg ¿1 protein 1,1 nmol ADP. Mg ¿1 protein; 0,7 nmol GTP. Mg -1proteln. Competition experiments showed the largest affinity of binding of these mltochondria towards adenlne nucleotides. The increase of potato and corn mitochondria membrane potential is dependent on the presence of BSA and purine nucleotides. The presence of BSA and nucleotides dld not affect the membrane potential of red beet roots (Beta vulgaris); bean (Phaseolus vulgaris) and rat liver mltochondria. Antibodies against a 35 KDa protein isolated from potato mitochondria were obtained and, using the Western blotting techique, we verified that the other plant mitochondria in studies in this laboratory, such as corn, red beet roots and bean, have this or a similar protein as shown by cross reactivity wlth these antibodies. In contrast a series of non-plant mitochondria, also studied in thls laboratory, such as those from rat liver, beef heart and T. cruzi epimastigotes did not show cross reactivity with these antibodies. Reconstitution experiments of this protéln and of UCP isolated from brown adipose tissue were performed and showed that, in the system used, they have similar behavior. In the vesicles with protein incorporated, the rate of H+ efflux was larger than in control vesicles, prepared without either protein
Mestrado
Bioquimica
Mestre em Ciências Biológicas
Juárez, Flores Diana Luz. "Mitochondrial and autophagic alterations in human-derived cell models of Parkinson's disease related to LRRK2 (G2019S) and GBA (N370S) mutations." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2019. http://hdl.handle.net/10803/671474.
Full textLa enfermedad de Parkinson (EP) es el trastorno de movimiento más frecuente en la población mundial. Considerada mayoritariamente idiopática y multifactorial, alteraciones mitocondriales y en la regulación autofagica son algunos de los mecanismos moleculares que se han encontrado alterados en la etiopatología de la enfermedad. El descubrimiento de genes relacionados a formas familiares de EP, del cual LRRK2 es el más frecuente, y los genes que aumentan el riesgo de padecer la enfermedad, como GBA, han abierto un campo de estudio en el cual se pueden analizar los mecanismos moleculares que llevan a la neurodegeneración en formas genéticas de la EP. La presente tesis consiste en el estudio de dos modelos celulares obtenidos a partir de portadores asintomáticos de LRRK2(G2019S) (NMLRRK2(G2019S)), pacientes con EP asociada a la mutación LRRK2(G2019S) (PDLRRK2(G2019S)), así como de portadores homozigotos y heterozigotos de GBA(N370S). El primer estudio analizó el perfil mitocondrial y autofágico de fibroblastos NMLRRK2(G2019S) y PDLRRK2(G2019S). El análisis se realizó en dos condiciones, en un medio de cultivo estándar (DMEM, glucosa 25mM) y tras someterlos 24 horas a un reto mitocondrial (DMEM, galactosa 10mM), simulando el ambiente oxidativo de las neuronas dopaminérgicas. En este estudio se confirmó una correlación genotipo-fenotipo en fibroblastos obtenidos de ambos grupos y una función mitocondrial y autofágica que permite diferenciarlos entre ellos. El segundo estudio exploró la correlación genotipo-fenotipo en un modelo celular caracterizado por neuroesferas, un conglomerado de células obtenido a partir de la desdiferenciación de adipocitos humanos en células madres neuronales, y su relación con el inicio de la macroautofagia en sujetos portadores de la mutación GBA(N370S). El hallazgo principal de este segundo estudio es que la disfunción mitocondrial precede a las alteraciones del flujo macroautofágico en sujetos portadores de la mutación GBA(N370S). El estudio de sujetos asintomáticos portadores de mutaciones asociadas a PD representa un relevante método de estudio que evidencia alteraciones moleculares iniciales y la presencia de mecanismos compensatorios que pueden ser estudiados para el desarrollo de estrategias preventivas y tratamientos en lateabas tempranas de la enfermedad.
Delgado, Anglés Alejandro. "Experimental and human studies on aging of adipose tissues: Role for Parkin." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2021. http://hdl.handle.net/10803/673873.
Full textValiente, Pallejà Alba. "ANÀLISI DE LA FUNCIÓ MITOCONDRIAL EN TRASTORNS DEL NEURODESENVOLUPAMENT." Doctoral thesis, Universitat Rovira i Virgili, 2020. http://hdl.handle.net/10803/670606.
Full textHay evidencias que implican la función mitocondrial en algunos trastornos del neurodesarrollo (TN) como el trastorno del espectro autista (TEA), la discapacidad intelectual (DI) y la esquizofrenia (ESQ). Además, en estos trastornos es frecuente la presencia de características clínicas asociadas a las enfermedades mitocondriales (CCAEMs). Es por estos antecedentes que esta tesis doctoral ha querido focalizar en este orgánulo y en el papel que podría tener en la etiología de algunos TN. Concretamente, se han evaluado varios aspectos clínicos, genéticos y metabólicos en un grupo de pacientes con DI (N=115), pacientes con DI y TEA (DI-TEA=122), ESQ (N=57) y personas control (N=33). Según los resultados obtenidos, las personas con DI, DI-TEA y ESQ presentan más frecuencia de determinadas CCAEMs que las persones control. Además, también presentan un menor número de copias de ADN mitocondrial y determinadas variantes de cambio de nucleótido que podrían ser patogénicas. Los pacientes con ESQ mostraron niveles de lactato más elevados que las persones control durante la realización de ejercicio físico. Finalmente, también se han identificado varias alteraciones mitocondriales en una familia con los diagnósticos de ESQ y síndrome de fatiga crónica. Este trabajo de tesis doctoral sugiere que la mitocondria puede tener un papel relevante en la etiopatogenia de algunas enfermedades psiquiátricas.
There are evidences that involve the mitochondrial function as a key factor in some neurodevelopmental disorders (ND) such as autism spectrum disorders (ASD), intellectual disability (ID) and schizophrenia (ESQ). Besides, in these disorders, the presence of clinical characteristics associated with mitochondrial diseases (CCAMDs) is frequently observed. These two premises set the basis of this doctoral thesis, which focuses on the study of this organul and the role it plays in the etiology of some ND. Specifically, several clinical, genetic and metabolic aspects were evaluated in a group of patients with ID (N=115), with ID and ASD (ID-ASD=122), ESQ (N=57) and a control group (N=33). The results showed that, people with DI, DI-ASD and ESQ present higher frequency of certain CCAMDs compared with the control group. In addition, smaller number of mitochondrial DNA copies was found in the aforementioned patients. Furthermore, some variants of nucleotic change that could be pathogenic are observed as well. Patients with ESQ also presented higher lactate levels during physical exercise. Finally, several mitochondrial alterations have also been identified in a family with SCZ and chronic fatigue syndrome. This doctoral thesis suggests that mitochondria plays a relevant role in the etiopathogeny of some psychiatric diseases
Lucendo, Gutiérrez Estefanía. "Understanding and Drugging the Bcl-2 Transmembrane Interactome for Tumor Treatment." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de València, 2020. http://hdl.handle.net/10251/155914.
Full text[CA] La família de proteïnes Bcl-2 regula l'apoptosi a través d'una complexa xarxa d'interaccions. Les cèl·lules tumorals solen presentar mutacions que afecten la seua expressió o les seues interaccions per a millorar la progressió tumoral. A més, alteracions en la seua regulació també promouen la migració de cèl·lules cancerígenes, la invasió i la metàstasi. Per a dur a terme les seues funcions, les proteïnes Bcl-2 interaccionen entre si tant en el citoplasma com en les membranes intracel·lulars. Els equilibris d'interacció dels dominis Bcl citosòlics s'han investigat àmpliament i recentment, s'han proposat com a dianes terapèutiques. No obstant això, l'interactoma dels dominis transmembrana (TMD, de l'anglés transmembrane domains) continua sent poc conegut. Per això, un coneixement profund de la biologia de les proteïnes Bcl-2 és necessari per a explotar eficientment les seues superfícies d'unió en el tractament del càncer. Per a dur a terme aquest objectiu, ens hem centrat en tres àrees: 1. La comprensió detallada de la contribució del TMD de Mcl-1 al seu interactoma en membrana i la seua funció. 2. El descobriment de nous inhibidors de Mcl-1 que actuen sobre el seu TMD i que permeten desenvolupar una classe de drogues anticanceroses encara per explorar. 3. La caracterització molecular de mutacions relacionades amb el càncer descrites en els TMD de Bcl-2 i Bcl-xL i les seues implicacions en la supervivència de les cèl·lules tumorals. La proteïna anti apoptòtica Mcl-1 inhibeix als membres pro apoptòtics Bak, Bax, Bok, Noxa, etc. Encara que s'ha estudiat detalladament la seua activitat promovent la supervivència cel·lular, el mecanisme molecular pel qual prevé l'apoptosi mediada per Bok encara no és clar. A més, el coneixement de les activitats de Mcl-1, descrites fins ara, es basa exclusivament en les estructures resoltes solubles en aigua i en estudis centrats en els dominis externs a la membrana. Per primera vegada, hem demostrat la rellevància del TMD de Mcl-1 el seu equilibri d'interacció. En aquest treball descrivim la seua capacitat específica per a unir-se amb si mateix i per a hetero-oligomeritzar amb el TMD de Bok. També expliquem la influència d'aquestes interaccions en l'apoptosi i ressaltem la rellevància clínica dels mutants del TMD de Mcl-1 identificats en pacients amb càncer. Molts tumors hematològics i sòlids sobre-expressen Mcl-1 com un mecanisme per a adquirir quimioresistència. S'han desenvolupat mimètics de BH3 específics per a modular la seua activitat anti apoptòtica en cèl·lules canceroses. No obstant això, encara no disposem de dades científiques que informen sobre la seua toxicitat i eficàcia en humans. Per això, proposem la nova interacció dels TMDs de Mcl-1 i Bok com un lloc d'actuació de fàrmacs quimioterapèutiques. Hem identificat tres inhibidors d'aquesta interacció amb característiques que els fan prometedors candidats per al desenvolupament farmacèutic, així com bones eines moleculars per a estudiar la interacció dels TMDs de Mcl-1 i Bok. Per a modular l'apoptosi, les cèl·lules tumorals també presenten versions mutades de les proteïnes anti apoptòtiques Bcl-2 i Bcl-xL. En el nostre coneixement, aquest és el primer estudi que analitza mutacions somàtiques de les seues TMDs. El nostre treball demostra com aquestes mutacions alteren l'equilibri en membrana de les proteïnes. A més, els nostres resultats expliquen la influència que alguns mutants somàtics exerceixen en la regulació de l'apoptosi. En general, els resultats científics que apareixen en aquesta tesi ressalten el paper dels Bcl TMDs en l'interactoma de les proteïnes Bcl-2. Aquestes troballes corroboren que les interaccions laterals entre els TMDs són específiques de la seqüència i contribueixen activament a la funcionalitat de la proteïna. Per tant, comprendre els Bcl TMDs pot proporcionar nous coneixements sobre la biologia de les proteïnes Bcl
[EN] The family of the Bcl-2 proteins modulates the apoptotic pathway by a complex network of interactions. Tumor cells frequently present mutations that affect Bcl-2 proteins expression or interactions to enhance cancer progression. Dysregulation of these proteins also promotes cancer cell migration, invasion, and metastasis. To execute their functions, Bcl-2 proteins interact in both the cytosol and intracellular membranes. Binding equilibria of Bcl extramembrane domains has been largely investigated and recently proposed as chemotherapeutic targets. However, the interactome of transmembrane domains (TMDs) remains poorly understood. In this scenario, a deep knowledge of the biology of Bcl-2 proteins is needed to exploit efficiently their binding surfaces for cancer treatment. To address this aim, our research focuses on three areas: 1. The detailed comprehension of the TMD contribution to both the Mcl-1 membrane interactome and protein functionality. 2. The discovery of new Mcl-1 inhibitors that target the transmembrane surface to develop a class of anticancer drugs currently unexplored. 3. The molecular characterization of cancer-related mutations within the Bcl-2 and Bcl-xL TMDs and their implications for the survival of cancer cells. Antiapoptotic Mcl-1 protein inhibits the proapoptotic members Bak, Bax, Bok, and Noxa, among others. Although its prosurvival activity has been well studied, the molecular mechanism to prevent Bok-mediated apoptosis remains unclear. Furthermore, understanding of Mcl-1 activities described to date is only based on water-soluble structures and studies focused on extramembrane domains. For the first time, we uncover the relevance of the Mcl-1 TMD in the interaction equilibria of the protein. In the present work, we describe its specific capacity to self-associate and hetero-oligomerize with the Bok TMD. We also explain the influence of these interactions in the apoptotic pathway and highlight the clinical relevance of Mcl-1 TMD mutants identified in tumor patients. Many hematological and solid malignancies overexpress Mcl-1 as an acquired chemoresistance mechanism. To modulate its antiapoptotic activity in cancer cells, specific BH3 mimetics have been developed; however, there is no scientific data yet regarding human toxicity and efficacy. In this work, we propose the novel Mcl-1 and Bok TMDs interaction interface as a drugging site in the development of chemotherapeutics. We identify three potential inhibitors of such molecular interface with promising features to become both drug candidates for pharmaceutical development and research toosl for the molecular study of the Mcl-1 and Bok TMDs interaction. To take advantage of apoptosis modulation, tumor cells also present mutated versions of the antiapoptotic members Bcl-2 and Bcl-xL. To our knowledge, this is the first study that analyzes patient-derived mutations within Bcl-2 and Bcl-xL TMDs and demonstrates how said mutations alter the membrane equilibria of these proteins. The results presented here also explain the functional influence of some somatic mutants in apoptosis regulation. Overall, the scientific results exhibited in this Thesis highlight the role of Bcl TMDs in the interactome of Bcl-2 proteins. These findings corroborate that lateral interactions between TMDs are sequence-specific and actively contribute to protein functionality. Therefore, understanding of Bcl transmembrane segments may provide new insights into the biology of Bcl 2 proteins for their pharmaceutical modulation in antitumoral therapy.
The student has been granted with a PhD fellowship and a short-term fellowship from the Generalitat Valenciana (Subvenciones para la contratación de personal investigador de carácter predoctoral, 2016-2019, and Grant for predoctoral stays out of the Comunitat Valenciana, 2019). This work has been supported by the Spanish Ministry of Economy and Competitiveness (projects SAF2014-52614-R and SAF2017-84689-R
Lucendo Gutiérrez, E. (2020). Understanding and drugging the Bcl-2 transmembrane interactome for tumor treatment [Tesis doctoral]. Universitat Politècnia de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/155914
TESIS
Alves, Armindo Antonio. "Papel dos ions de ferro na iniciação do processo de peroxidação lipidica em mitocondrias isoladas de figado de rato." [s.n.], 1996. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/314439.
Full textDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia
Made available in DSpace on 2018-07-21T11:31:03Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Alves_ArmindoAntonio_M.pdf: 5893539 bytes, checksum: 3fb5538dc100f360ca6bd135dcc1b6ad (MD5) Previous issue date: 1996
Resumo: Neste trabalho estudamos o papel dos íons de ferro na peroxidação lipídica induzida por FeSO4 em mitocôndrias isoladas de fígado de rato (MFR). Na literatura aparecem duas teorias distintas para explicar o papel dos íons de ferro na iniciação da peroxidação lipídica. A primeira propõe que o ferro é o catalisador das reações de Haber-Weiss e de Fenton que produzem o radical hidroxila (OR) que atacaria os ácidos graxos polinsaturados das membranas. Uma segunda hipótese contesta a primeira, por considerar que o 'OH é muito reativo para difundir-se dos sítios onde é formado até a parte hidrofóbica da membrana, onde estão os ácidos graxos passíveis de ataque. Neste caso, a proposta é que a peroxidação lipídica seria induzida por complexos radicalares fonnados por Fe2+, Fe3+ e O2. Estas espécies teriam reatividade suficiente para abstrair átomos de hidrogênio das pontes metilênicas entre as duplas ligações dos ácidos graxos polinsaturados. Nossos resultados. mostram que a peroxidação lipídica induzida por FeSO4 causa alterações na fluidez das membranas mitocôndriais e é dependente de uma relação Fe2+/Fe3+ equimolar para atingir seu efeito máximo. Fatores que levem a um aumento na velocidade de oxidação do Fe2+ a Fe3+ pelo O2 contribuem para um aumento significativo da lipoperoxidação. Entre esses estão a presença de H2O2, o vazamento de elétrons quando as mitocôndrias estão energizadas, e íons como Pi presentes no meio de reação. Os experimentos em que a peroxidação lipídica foi inibida pelo sequestrador de radicais butilhidroxitolueno (BHT) permitem afirmar que a iniciação do processo peroxidativo depende da geração de uma espécie radicalar além da presença de FeSO4. O fato do manitol, conhecido sequestrador do radical hidroxila, não ter apresentado efeito inibitório sobre essa peroxidação, somado à observação anterior, permite descartar a hipótese de ser o radical hidroxila o iniciador do processo. Os resultados aqui apresentados, corroboram a hipótese de que complexos radicalares de valências mistas de ferro e 02 seriam os iniciadores da peroxidação lipídica induzida por FeSO4 em mitocôndrias isoladas, nas condições por nós estudadas
Abstract: Here we have studied the role of iron ions on the mitochondrial lipid peroxidation induced by FeSO4 in isolated rat liver mitochondria. There are two hypothesis to explain the role of iron ions on the initiation of this peroxidative process. The first one suggests that iron catalyses Haber Weiss and Fenton reactions generating the hydroxyl radical (OR). This later would attack the polly saturated fatty acids of the membrane phospholipids. The second explanation discards a direct participation of OIL as it is a very reactive species to difuse from its generating site to the hydrophobic part of the membrane, where are situated the fatty acids. In this case, the proposal is that the peroxidative process would be initiated by complexes of Fe2+ and Fe3+ and O2. These species would be reactive enough to react with the hydrogen from the methylenic bridges between the polly saturated fatty acid double bonds. Our results show that the FeS04-induced lipid peroxidation causes alterations on the mitochondrial membrane fluidity and the maximum effect is reached when an equimolar Fe2+/Fe3+ relation is achieved. Conditions favouring an increase on the Fe2+ to Fe3+ oxidation by O2 contribute to a significant increase on lipid peroxidation. Among these are the presence of H2O2, the electron leak occuring when energized mitochondria were used and phosphate ions in the reaction medium. The experiments showing that the peroxidation is inhibited by butylhydroxytoluene (BHT), a known radical scavenger, lead to the conclusion that to initiate the peroxidative process a radical should be generated besides the presence of FeSO4. As mannitol was found unable to inhibit this process and it is known that mannitol scavenges OH, the hypothesis that hydroxil is the radical species needed to initiate this process can be discarded by our results. Moreover, our data support the proposal that complexes of iron mixed valences and O2 would be the real initiators of the lipid peroxidation induced by FeSO4 in isolated mitochondria
Mestrado
Bioquimica
Mestre em Ciências Biológicas
Alvarez, Páucar María Angélica. "Tratamiento odontológico integral bajo anestesia general en un paciente con enfermedad neurodegenerativa asociada a discapacidad intelectual en síndrome de Leigh." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2015. https://hdl.handle.net/20.500.12672/13716.
Full textEl objetivo de este estudio de caso fue conocer el tratamiento odontológico integral bajo anestesia general de un paciente con encefalopatía necrosante subaguda o enfermedad mitocondrial ó síndrome de Leigh, con el fin de restablecer la salud oral en el paciente, brindar orientación y promoverle motivación a la madre/cuidador principal. Se reportó a un paciente de género femenino de 12 años portador de esta patología, se analizó sus antecedentes médicos y odontológicos, se realizó la exploración física y clínica, se revisó los exámenes médicos. Fue una paciente renuente a la consulta odontológica, manifestada por el dolor espontáneo en las primeras molares inferiores (1MP) cuyo estado era de deterioro dental y dolor provocado en los incisivos centrales superiores (ICS) que evidenciaba cambio de coloración. El diagnóstico odontológico fue enfermedad gingival debido a acúmulo de placa bacteriana, remanentes radiculares de 1MP inferiores, necrosis pulpar de ICS, presencia de lesiones de caries y anomalías dentomaxilofaciales. Debido a su cuadro clínico estomatológico, su conducta y su condición sistémica, se la consideró como un paciente negativo por lo que se optó por el abordaje farmacológico. La patogénesis de la enfermedad fue discutida, se estudiaron reportes del cuidado operativo y se hizo revisión de literatura. Los datos sugieren el cuidado y el mantenimiento de la salud oral luego de la intervención odontológica que responde a la atención primaria renovada, no sólo, como programa preventivo-promocional en odontología para pacientes con compromiso neuro-psico-motor y en este caso particular de Síndrome de Leigh. Aunque existe controversia respecto a elegir qué tipo de tratamiento farmacológico debido a factores condicionantes, en el presente reporte se utilizó la anestesia general como alternativa de abordaje anestésico seguro porque no se consiguió el grado de cooperación por el cuadro de alta complejidad odontológica con calidad de atención y aceptación de los padres.
Trabajo académico
Cancho, Ccaico Christian Emilio. "Evaluación de la actividad mitocondrial como parámetro de calidad espermática pre y post criopreservación en Apis mellifera de Pichanaki, Junín." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2019. https://hdl.handle.net/20.500.12672/10463.
Full textTesis
García, Villoria Judit. "Deficiencia de 2-metil-3-hidroxibutiril-CoA deshidrogenasa (MHBD o HSD10) e implicaciones en la enfermedad de Alzheimer." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2016. http://hdl.handle.net/10803/398985.
Full textThis thesis is based on diagnosis of patients with 2 methyl 3 hydroxybutyryl CoA dehydrogenase (MHBD or HSD10) deficiency and the study of its pathophysiology and its involvement in Alzheimer's Disease (AD). The development of different methods for quantification of key metabolites in urine and for enzymatic analysis in cultured fibroblasts, as well as the molecular studies performed, has allowed us the diagnosis of 6 patients and 8 carriers, which represents 37% of the patients described in the literature. Expression studies of HSD17B10 demonstrated that this gen not escapes inactivation of the X chromosome, contrary to that published by other authors. The neurological symptoms of patients with deficiency HSD10 differs from other deficiencies in the isoleucine's metabolic pathway, maybe due to the alteration of other functions involved in both, brain and mitochondrial homeostasis. The expression "microarray" studies performed revealed significantly different expression in 31 genes, which could explain the clinical symptoms of the patients. The HSD10 protein appears to be involved in AD, due to their interaction with β amyloid peptide (Aβ). Studies in brain homogenates of AD patients showed decreased HSD10 activity from the early stages of the disease, which could explain the early mitochondrial dysfunction observed in AD. Furthermore, the Aβ incubation caused inhibition of HSD10 activity in control brain homogenates, which was rescued by incubating with high NAD+ concentrations. This observation was also corroborated in AD. This fact could be explained by a competitive interaction that occurs between NAD+ and Aβ. Therefore, the measurement of HSD10 activity could be used as a therapeutic target for AD. To this end, we obtained "in vitro" system to the evaluation of the HDSD10 isoform 1 recombinant protein, which is the mainly expressed in human brain, before and after incubation with Aβ, with and without addition of NAD+. The results were the same as when using human brain homogenates. Therefore, the system was validated for screening therapeutic molecules that could inhibit the Aβ HSD10 interaction and restore HSD10 activity. Among 117 compounds tested, only NAD+ was able to rescue HSD10 activity. Thus, we propose that the precursors of NAD+ could be considered an adjunctive therapy in AD. Recent studies support our results, since administration of NAD precursors mice model for AD, improve mitochondrial dysfunction and cognition.
Valente, Richard Hemmi. "Purificação de isoformas de fosfolipase A2 a partir do veneno total de Crotalus durissus terrificus e estudo de seus efeitos em mitocondrias isoladas." [s.n.], 1996. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/313983.
Full textDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia
Made available in DSpace on 2018-07-21T05:29:20Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Valente_RichardHemmi_M.pdf: 3746690 bytes, checksum: b9cf26d655ff09edd9111b030c9a6161 (MD5) Previous issue date: 1996
Resumo: A crotoxina, isolada e cristalizada em 1938 por Slotta e Fraenkel-Conrat a partir do veneno total de Crotalus durissus terrificus mostrou ser um complexo resultante da interação quaternária de duas sub-unidades representadas por uma proteína ácida com massa molecular de 9 kDa denominada crotapotina e um componente básico, com massa molecular de 14,5 kDa que foi identificado como sendo uma fosfolipase A2 (PLA2 ). Esta última é considerada o principal componente responsável pelo desencadeamento dos efeitos farmacológicos induzidos pelo complexo crotoxina. Estudos mais recentes demonstraram a ocorrência de várias isoformas de PLA2, presentes em diferentes lotes de veneno coletados de várias serpentes, sendo tais isoformas decorrentes da expressão de diferentes RNAs mensageiros. As PLA2 (EC 3.1.1.4.) são enzimas que catalisam especificamente a reação de hidrólise da ligação acil-ester na posição sn-2 de fosfoglicerídeos numa reação dependente de álcio, liberando quantidades equimolares de ácidos graxos livres e lisofosfolipídeos. Já foi demonstrado que trações puras de PLA2 apresentam efeitos inibitórios marcantes sobre várias funções mitocondriais, reduzindo as atividades da NADH oxidase, das succinato e NADH-desidrogenase e da capacidade de fosforilação. Além disso, as PLA2 podem modificar a microviscosidade da fase lipídica da bicamada hidrofóbica de membranas, afetando a atividade funcional de enzimas ligadas à membrana, e, através desse mecanismo, regular vários processos metabólicos. No presente trabalho purificamos e caracterizamos, a partir da crotoxina, três isoformas de PLA2 (F1, F2 e F3) com elevado grau de pureza. As isoformas apresentaram massa molecular aparente com valor igual a 15 kDa e alta homologia seqüencial dos 20 resíduos N-terminais em comparação a isoformas já descritas na literatura. o efeito de cada isoforma de PLA2 purificada sobre mitocôndrias isoladas de fígado de rato foi determinado através de consumo de oxigênio durante o estado respiratório 4 e de inchamento mitocondrial. FI apresentou um estímulo dose dependente do consumo de oxigênio enquanto F2 e F3 causaram estímulo apenas em baixas concentrações e inibição em quantidades maiores. Esses efeitos foram completamente abolidos quando soro albumina bovina a 0,1% ou EGTA a 0,5mM estavam presentes no meio de incubação. Usando-se o inchamento mitocondrial como um parâmetro comparativo, todas as isoformas apresentaram o mesmo comportamento com intensidades diferentes, levando à permeabilização da membrana mitocondrial. Neste caso, a adição de EGTA preveniu o inchamento enquanto a soro albumina bovina foi ineficiente, indicando que o microambiente lipídico foi realmente afetado. Esses resultados sugerem que ácidos graxos livres liberados pela ação das isoformas são diretamente responsáveis pelos efeitos observados nos experimentos de consumo de oxigênio. A proteção oferecida pela CSA contra o inchamento causado pelas isoformas, principalmente quando estas estavam presentes em baixas concentrações, sugere que a ligação da CSA a um sítio da membrana mitocondrial protege esta última contra o ataque das PLA2. Já a pequena proteção oferecida pelo CAT, bem como o prevalecimento do pequeno efeito protetor do CAT quando utilizamos simultaneamente CSA e CAT, sugerem que a ligação do CAT ao seu sítio no carreador ADP/ATP impede a proteção conferida pela CSA
Abstract: Crotoxin, isolated and cristalized in 1938 by Slotta and Fraenkel-Conrat from Crotalus durissus terrificus venom showed to be a complex resultant from the quaternary association between two sub-units: an acidic protein with a molecular mass of 9 kDa named crotapotin and a basic component, with a molecular mass of 14.5 kDa which was identified as a phospholipase A2 (PLA2). This last one is considered to be the main component responsible for the pharmacological effects induced by the crotoxin complex. Recent studies have demonstrated the existence of several PLA2 isoforms which were present in different venom batches collected from several snakes. These isoforms result from the expression of different menssager RNAs. The PLA2 (EC 3.1.1.4) are enzimes that specifically catalyse the hydrolysis of the acyl-ester bond at the sn-2 position of phosphoglycerides in a calcium dependent reaction, producing equimolar amounts of ftee fatty acids and Iysophospholipids. It has already been demonstrated that purified PLA2 fractions show marked inhibitory effects on several mitochondrial features, decreasing NADH-oxidase, succinate and NADH-dehydrogenase activities and phosphorylation capacity. It is also known that PLA2 can modify the microviscosity of the lipid phase of the hydrophobic membrane bilayer, affecting the functional activity of membrane-bound enzymes, and through this mechanism regulate various metabolic processes. In the present work, we have purified and characterized, from crotoxin, three PLA2 isoforms (F1, F2 and F3) with high degree of purity. The isoforms presented an apparent molecular mass of 15 kDa and a high degree of homology regarding the 20 N terminal aminoacid residues when compared to other isoforms already described in the literature. The effect of each purified phospholipase A2 isoform on isolated rat liver mitochondria was determined through mitochondrial swelling and Oz consumption during respiratory state 4. FI showed a dose-dependent stimulation of O2 consumption while F2 and F3 caused stimulation only at low doses and inhibition at higher amounts. These effects were completely suppressed by the presence of 0.1% bovine serum albumin or 0.5mM EGTA in the incubation medium. Taking the mitochondrial swelling as a comparative parameter, alI of them presented the same behaviour at different intensities, leading to permeabilization of the mitochondrial membrane. In this case, addition of EGTA prevented it whereas bovine serum albumin was ineffective, indicating that the lipid microenvironrnent was actualIy,affected. These results suggest that free fatty acids must be directly responsible for the observed effects induced by hospholipase A2 isoforms on oxygen consumption experiments. The protection confered by cyclosporin-A on swelling induced by the isoforms, mainly when they were present in low concentrations, suggests that cyclosporin-A binding to a mitochondrial membrane site protects the membrane against the phospholipase A2 attack. On the other hand, the smalI protection confered by CAT, as well as the prevailment of the small protective CAT effect when we used both CSA and CAT, suggest that the CAT binding to the ADP/ ATP carrier inhibits the protection confered by CSA
Mestrado
Bioquimica
Mestre em Ciências Biológicas
Verge, Estefanía Begoña. "ADN mitocondrial, herencia materna y características clínicas asociadas a las enfermedades mitocondriales en la esquizofrenia." Doctoral thesis, Universitat Rovira i Virgili, 2016. http://hdl.handle.net/10803/458373.
Full textLa etiología de la esquizofrenia es aún desconocida pero hay evidencias de que el ADN mitocondrial (ADNmt), que se hereda exclusivamente a través de la madre, está implicado en el desarrollo de esta enfermedad. La presente tesis doctoral se realizó basándose en esta hipótesis. En el primer trabajo se recogieron todas las evidencias de herencia materna, disfunción mitocondrial y alteraciones del ADNmt asociadas a la esquizofrenia y se identificó la presencia de sintomatología psicótica en pacientes con un trastorno mitocondrial causado por una mutación en el ADNmt. El segundo trabajo analizó el riesgo de presentar esquizofrenia y otras enfermedades psiquiátricas en familiares, considerando si compartían o no el ADNmt con el paciente. Los familiares que compartían el ADNmt con un paciente tenían más riesgo de presentar esquizofrenia y, además, las mujeres tenían más riesgo de presentar depresión, trastornos de ansiedad y características clínicas asociadas a trastornos mitocondriales. El tercer estudio comparó las características clínicas frecuentemente presentes en las enfermedades mitocondriales entre un grupo de pacientes con esquizofrenia y un grupo control. Se observó que la fatiga crónica y las crisis epilépticas eran significativamente más frecuentes en el grupo de pacientes. Las conclusiones de esta tesis doctoral son las siguientes: 1) Existen evidencias de disfunción mitocondrial y de herencia materna en la esquizofrenia, y la sintomatología psicótica puede presentarse en pacientes con un trastorno mitocondrial causado por una mutación en el ADNmt; 2) Los familiares que comparten el ADNmt con un paciente de esquizofrenia tienen más riesgo de presentar la enfermedad, y en mujeres, compartir el ADNmt con un paciente de esquizofrenia confiere riesgo para desarrollar otras enfermedades psiquiátricas como la depresión y los trastornos de ansiedad; y 3) Características clínicas asociadas a las enfermedades mitocondriales son más frecuentes en los pacientes con esquizofrenia que en la población control.
The etiology of schizophrenia is unknown but there is evidence that mitochondrial DNA (mtDNA), which is inherited exclusively from the mother, is involved in the development of this disease. This thesis was conceived based on this assumption. In the first study all evidence of maternal inheritance, mitochondrial dysfunction and mtDNA alterations associated with schizophrenia were collected, and the presence of psychotic symptoms in patients with mitochondrial dysfunction caused by mutations in mtDNA were identified. The second study analyzed the risk of schizophrenia and other psychiatric disorders in relatives, considering if they shared or did not share mtDNA with the patient. Family members who shared mtDNA with a patient had a higher risk of developing schizophrenia and, moreover, women were more likely to develop depression, anxiety disorders and clinical features associated with mitochondrial disorders. The third study compared the clinical features often present in mitochondrial diseases between schizophrenia patients and control subjects. It was observed that chronic fatigue and seizures were significantly more frequent in the group of patients. The conclusions of this thesis are: 1) There is evidence of mitochondrial dysfunction and maternal inheritance in schizophrenia and psychotic symptoms can occur in patients with a mitochondrial disorder caused by a mtDNA mutation; 2) Family members who share mtDNA with a schizophrenic patient have higher risk of developing the disease than those who do not share mtDNA and, in women, to share mtDNA with a schizophrenic patient confers risk for other psychiatric illnesses such as depression and anxiety disorders; and 3) Clinical features associated with mitochondrial disorders are more common in patients with schizophrenia than in the control population.
Vilches, García Ángel. "Estrés oxidativo, actividad antioxidante y senescencia celular en fibroblastos con trisomía del cromosoma 21." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2013. http://hdl.handle.net/10803/116810.
Full textDown syndrome is the most common chromosomal disorder that occurs in 1 in 700 to 1,000 births and is caused by trisomy full or part of human chromosome 21 (HSA21). It is still unknown how the presence of the extra chromosome 21 results in the phenotype of this syndrome. In this sense the involvement of reactive oxygen species (ROS) has been proposed as one of the mechanisms involved in the pathogenesis of same. This mechanism is based on the overexpression of at least 16 genes related HSA21 metabolism of reactive oxygen species (ROS) and mitochondrial energy generation. One of these genes encoding is an important cellular antioxidant enzyme system, the SOD1 gene, proposed as a potential culprit unusual oxidative stress in individuals with DS. Under normal conditions, the ROS produced in vivo mainly by aerobic respiration of the cells are removed by the action of antioxidant enzymes, superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT) and glutathione peroxidase (GPx). The Cu/Zn superoxide dismutase (SOD1) converts the superoxide radical to hydrogen peroxide, which is eliminated by glutathione peroxidase and/or catalase into water and oxygen. SOD1 overexpression can produce an imbalance in the ratio of antioxidant enzymes (SOD1, GPx and CAT) generating oxidative stress and may result in oxidative damage to biomolecules such as polyunsaturated fatty acids in the membrane lipids, proteins and essential DNA, since there is a variability in the levels of antioxidant enzymes in the DS population, which can be related to a complex deregulation affects not only Hsa21 genes but also on other chromosomes. Thus, cell damage can be induced by ROS and associated with some of the cellular changes in the DS, causing various diseases and lead to premature aging. Eighteen samples were obtained from primary human fetal fibroblasts, 9 with Down syndrome (TF21) and 9 normal (NF), which was evaluated in decreasing endogenous antioxidant capacity due to overexpression of the SOD1, causing excess in intracellular production of ROS and oxidative stress origin associated premature oxidative damage to lipids and proteins, as well as mitochondrial dysfunction. We analyzed several markers of cellular senescence in order to contribute to the knowledge of a new aspect of the pathology of this syndrome, premature aging. These pathophysiological mechanisms may be related to the emergence and development of premature cellular senescence in fibroblasts with trisomy 21 (FT21).
Guitart, Mampel Mariona. "Mitochondrial implication in intrauterine growth restriction and cardiovascular remodelling." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2018. http://hdl.handle.net/10803/668102.
Full textEls nounats amb creixement intrauterí restringit (CIR) desenvolupen un remodelat cardiovascular fetal i idiopàtic que pot portar a cardiopatia durant l’etapa adulta. La bioenergètica mitocondrial, essencial pel desenvolupament embrionari i la funció cardíaca, està regulada per diferents proteïnes, entre elles la Sirtuina 3. Es tracta d’una proteïna deacetilasa d’alt interès terapèutic, ja que es pot modular a través de la dieta. Els cors de cries amb CIR d’un model animal de conill mostren alteracions transcriptòmiques i ultraestructurals a nivell mitocondrial. L’objectiu de l’estudi ha sigut determinar la implicació d’una possible disfunció mitocondrial i de la Sirtiuna 3 en el CIR. Les troballes demostren una alteració mitocondrial de la cadena respiratòria en el cor i la placenta de les cries amb CIR del model animal (sobretot a nivell de l’activitat enzimàtica dels complexes II i IV; p<0.05) i també a la placenta de gestants humanes amb CIR (especialment del complex I; p<0.05). A més a més, aquesta alteració mitocondrial s’ha evidenciat en els nounats amb CIR a través de la reducció de l’activitat de l’enzim citrat sintasa (p<0.05), suggerint alteracions a nivell del cicle de Krebs. L’ATP cel·lular i el dany oxidatiu es troba preservat en tots els teixits estudiats, excepte en el cor de les cries del model animal de CIR, on el trobem disminuït significativament (p<0.001). Aquest desajust mitocondrial va acompanyat d’un augment significatiu de l‘expressió de la proteïna Sirtuina 3 en el cor de les cries del model animal de CIR i també a la placenta de les gestants humanes amb CIR (p<0.05). Les troballes derivades d’aquest estudi permeten associar la disfunció mitocondrial al desenvolupament del CIR i el remodelat cardiovascular associat, donant lloc al disseny d’estratègies dietètiques destinades a modular l’esmentat desbalanç bioenergètic a través de la regulació de la Sirtuina 3.
Perelló, Amorós Miquel. "Regulatory mechanisms of muscle growth and metabolism in fish: modulatory by nutritional status, diet composition, exercise and muscular regeneration." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2021. http://hdl.handle.net/10803/673880.
Full textMartorell, Riera Alejandro. "Regulación de la dinámica mitocondrial en neuronas sometidas a excitotoxicidad." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2014. http://hdl.handle.net/10803/286367.
Full textMitochondrial fusion and fission is a dynamic process critical for the maintenance of mitochondrial function and cell viability. During excitotoxicity neuronal mitochondria are fragmented, but the mechanism underlying this process is poorly understood. Here, we show that Mfn2 is the only member of the mitochondrial fusion/fission machinery whose expression is reduced in in vitro and in vivo models of excitotoxicity. Whereas in cortical primary cultures, Drp1 recruitment to mitochondria plays a primordial role in mitochondrial fragmentation in an early phase that can be reversed once the insult has ceased, Mfn2 downregulation intervenes in a delayed mitochondrial fragmentation phase that progresses even when the insult has ceased. Downregulation of Mfn2 causes mitochondrial dysfunction, altered calcium homeo- stasis, and enhanced Bax translocation to mitochondria, resulting in delayed neuronal death. We found that transcription factor MEF2 regulates basal Mfn2 expression in neurons and that excitotoxicity- dependent degradation of MEF2 causes Mfn2 downregulation. Thus, Mfn2 reduction is a late event in excitotoxicity and its targeting may help to reduce excitotoxic damage and increase the currently short therapeutic window in stroke.
Cayo, Gonzales Carmen Rosa. "Análisis del estado taxonómico de Bothrops atrox con enfoque en una población peruana respecto a las poblaciones sudamericanas mediante marcadores mitocondriales y enzimáticos." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2022. https://hdl.handle.net/20.500.12672/17759.
Full textEvalúa el estado taxonómico de la víbora sudamericana Bothrops atrox “jergón” mediante el uso de marcadores mitocondriales y enzimáticos. Los marcadores mitocondriales elegidos fueron la subunidad I de la citocromo oxidasa (COI) y citocromo b (Cytb). Por su parte, los marcadores enzimáticos elegidos por su importancia en el envenenamiento ofídico fueron los siguientes: metaloproteasa tipo III (SVMP-III), L-aminoácido oxidasa (LAAO), hialuronidasa (Hyal), fosfolipasa A2 (PLA2) y enzima similar a trombina (TLE). Se emplearon las secuencias de B. atrox depositadas en la base de datos del GenBank de distintas distribuciones geográficas, adicionando información de individuos peruanos de la localidad de Pucallpa, así como de especímenes con los que presenta una mayor cercanía evolutiva. El análisis de estas secuencias se realizó mediante la determinación de las posiciones variables, preferencia de uso de codón y análisis filogenético para determinar la distancia génica entre las distintas poblaciones de B. atrox. Los resultados obtenidos para los marcadores mitocondriales evidenciaron que los especímenes de Perú son cercanos a la especie brasileña Bothrops leucurus y con algunas poblaciones de B. atrox de Brasil y Colombia. Por otro lado, los marcadores enzimáticos demostraron que existen marcadas variaciones tanto a nivel venómico como genómico entre las poblaciones de B. atrox de Perú y Brasil. Adicionalmente, se encontró que B. atrox de Perú mantiene una elevada afinidad enzimática con Bothrops moojeni. En conjunto, estos resultados, por primera vez, sientan las bases, para establecer la singularidad de la población peruana de B. atrox y poder discutir en un futuro la identidad taxonómica de esta especie en el continente sudamericano.
Cuadros, Arasa Marc. "Efecto de las mutaciones en el ADN mitocondrial sobre la expresión de genes implicados en la función mitocondrial." Doctoral thesis, Universitat Autònoma de Barcelona, 2013. http://hdl.handle.net/10803/113563.
Full textThis work aims to provide new insights into the molecular mechanisms that cause cell involvement in mitochondrial disorders caused by mutations m.14487T>C, m.8993T>G, m.3243A>G and m.8344A>G in mitochondrial DNA. To achieve our goal, as a study model lines cybrids were obtained to study the different mutations, which were grown in culture conditions that allowed the defect state in the OXPHOS system (oxidative phosphorylation system) maintaining the viability, even in those mutations that affect tRNA. In these culture conditions were studied parameters were allowed assess mitochondrial function as the lactate concentration, succinate, ATP, ADP, AMP, adenosine and mitochondrial membrane potential, demonstrating the great defect in the OXPHOS system caused by mutations tRNA affecting not be so apparent in those subunits mutations affecting OXPHOS system. Furthermore gene expression studies allowed us to identify made possible activation of apoptotic and autophagic processes as potential molecular mechanisms responsible for mitochondrial disorders caused by mutations m.3243A>G and m.8344A>G. So as not show the induction of mitochondrial biogenesis in any of the four mutations studied, even those mutations that affect tRNA in a greater depletion of ATP content. All information derived from studies of gene expression, not only showed a differential transcriptional response mutations that affect tRNA and subunits but also showed a specific nuclear response to each of the mitochondrial DNA mutations studied. Noting the complexity of the pathophysiology of mitochondrial diseases. We in this study we manifest this complexity while trying to clarify the pathophysiological mechanisms involved in the mutations studied, in some cases, such as mutations in tRNA (thanks to the culture conditions used) have proposed possible mechanisms (which should be ratified) that may explain the cellular degeneration caused by these and other mutations, such as mutations affecting subunits have identified aspects to consider in the pathophysiology of these mutations.
Anusha, Koneti. "Energy metabolism and Protein synthesis in Parkinson's disease and Dementia with Lewy Bodies." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2015. http://hdl.handle.net/10803/396207.
Full textIzquierdo, Villalba Ismael. "Gαq regulates mitochondrial motility and interacts with ALEX3, MIRO1 and TRAK proteins." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2020. http://hdl.handle.net/10803/668465.
Full textRodrigues, Andresa De Santi [UNIFESP]. "A expressão da proteína mitocondrial ci-39kda na identificação de doenças mitocondriais associadas a defeitos do complexo I." Universidade Federal de São Paulo (UNIFESP), 2005. http://repositorio.unifesp.br/handle/11600/39422.
Full textApproved for entry into archive by Andrea Hayashi (deachan@gmail.com) on 2016-07-29T18:11:02Z (GMT) No. of bitstreams: 1 publico-39-.pdf: 435579 bytes, checksum: 128efa8faf3057e58d047183c5a9e336 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-07-29T18:11:02Z (GMT). No. of bitstreams: 1 publico-39-.pdf: 435579 bytes, checksum: 128efa8faf3057e58d047183c5a9e336 (MD5) Previous issue date: 2005
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP)
As doenças mitocondriais são o resultado de mutações herdadas ou espontâneas do DNA mitocondrial (DNAmt) ou DNA nuclear (DNAn) levando à função anormal do sistema de fosforilação oxidativa. Um dos defeitos no DNAn mais freqüentemente descritos neste grupo de doenças são as deficiências isoladas do Complexo I, que é o maior complexo enzimático da cadeia respiratória com 42 subunidades (7 codificadas pelo DNAmt). Propõe-se que a subunidade de 39kDa (CI-39kDa) apresente estreita correlação com a atividade enzimática do complexo I. Sendo assim, poderíamos interrogar se a diminuição da expressão de CI-39kDa, detectada por Western blotting, poderia ser utilizada como um método diagnóstico para as deficiências do Complexo I, além deste método ter como vantagem a utilização de pequena porção de tecido congelado obtido por biópsia. Este trabalho teve como objetivo avaliar a freqüência da diminuição da proteína mitocondrial CI-39kDa no músculo esquelético de pacientes com suspeita de doença mitocondrial, e verificar se mutações conhecidas em genes codificadores de subunidades do Complexo I estariam associadas à diminuição da expressão desta proteína. As proteínas foram obtidas através do lisado de músculo esquelético de 56 pacientes e 21 controles. As proteínas foram separadas por eletroforese em gel de poliacrilamida denaturante, transferidas para membrana PVDF, que foi incubada com um anticorpo anti-CI-39kDa e SDH-Fp (succinato desidrogenase-fração flavoproteína). As bandas foram obtidas por autoradiografia e quantificadas por densitometria. A diminuição da expressão da proteína CI-39kDa, encontrada nos casos com diagnóstico possível e provável para doença mitocondrial, foi de 6%. O estudo por seqüenciamento mostrou somente uma alteração suspeita: mutação de sentido ainda não descrita em NDUFV2. Nossos resultados mostraram que: (1) a freqüência da diminuição da expressão de CI-39kDa foi baixa nos casos estudados com suspeita de doença mitocondrial; (2) a avaliação molecular desses casos mostrou que mutações em genes codificados pelo DNAmt, e mutações conhecidas em genes nucleares para subunidades do complexo I, não foram a causa do defeito destes pacientes; (3) a alteração de NDUFV2 pode ser a causa de uma disfunção do complexo I, a qual deverá ser melhor investigada para confirmar a sua patogenicidade. A ampliação deste estudo poderá confirmar a utilidade deste método para o diagnóstico das deficiências do Complexo I.
Mitochondrial diseases are caused by mutations in mitochondrial DNA (mtDNA) or nuclear DNA (nDNA), leading to abnormal function of the oxidative phosphorylation. One of the most frequent nDNA defects described in this group of diseases are Complex I deficiency. Complex I is the largest enzymatic complex of the respiratory chain, contains 42 subunits (7 are mtDNA encoded). It is proposed that a 39kDa subunit (CI-39kDa) expression closely correlates with the enzymatic activity of complex I. Thus we could hypothesize that a decrease in the expression of CI-39kDa, detected by Western blotting, would be a good diagnostic method for complex I deficiencies, considering the requirement of low amounts of frozen biopsied tissue as a good advantage of this method. The aim of this study was to evaluate the frequency of decreased expression of the CI- 39kDa in skeletal muscle of patients with a suspicion for mitochondrial disease and to verify whether known mutations in Complex I subunit genes are associated with a decrease in the expression of this protein. Total proteins were obtained by skeletal muscle lysates of 56 patients and 21 controls. Proteins were electrophoresed through a denaturing polyacrylamide gel, transferred to a PVDF membrane and incubated with antibodies against CI-39kDa and SDH-Fp (succinate dehydrogenase-flavoprotein subunit). After autoradiography the bands were quantified by densitometry. A decreased expression of CI-39kDa was found in 6 % of the cases with a possible or probable diagnosis of mitochondrial disease. Sequencing studies demonstrated only one abnormality: a not yet described missense mutation in NDUFV2. Our results show that: (1) the frequency of a decreased expression in CI-39kDa was low in the studied cases with a suspicion of mitochondrial disease; (2) molecular studies of these cases showed that mutations in mtDNA encoded genes and known mutations in nuclear encoded genes for complex I subunits were not the cause of the defects observed in these patients; (3) the mutation in NDUFV2 can be the cause of a complex I defect, but further investigations are still needed to confirm its pathogenicity. Confirmation of the utility of this method for the diagnosis of complex I deficiency will probably be achieved by a continuation of this study.
Picchioni, Daria. "Biological function of SLIMP, a mitochondrial seryl-tRNA synthetase paralog." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2014. http://hdl.handle.net/10803/283974.
Full textEl nostre grup de recerca es centra en la traducció de proteïnes i més específicament en el mecanisme d’aminoacilació dels àcids ribonucleics (ARNs) de transferència (ARNt) per una família d’enzims essencials i universals anomenats aminoacil-ARNt sintetases (aaRSs). Al laboratori s’han analitzat el paper de les aaRSs en la traducció proteica, les seves funcions no canòniques, la seva evolució, així com la seva implicació en malalties humanes. Les aaRSs són components universals i essencials del codi genètic. La seva llarga historia evolutiva explica el creixent número de funcions que s’estan descobrint, tant per a elles com per a proteïnes paràlogues, més enllà del seu paper canònic en traducció genètica. Al laboratori, durant el procés d’obtenció d’un model a Drosophila melanogaster per a l’estudi de malalties humanes degudes a deficiències en l’aminoacilació d’ARNt, es va identificar un nou gen, paràlog de la seril-ARNt sintetasa (SeRS) mitocondrial, anomenat SLIMP. La proteïna SLIMP representa un nou tipus de proteïna similar a aaRS que ha adquirit una funció essencial a insectes, tot i la relativament baixa divergència respecta a una estructura d’SeRS canònica. Tot i amb això, són necessaris estudis addicionals per a identificar el paper biològic de SLIMP. Per aconseguir aquesta fita, s’ha portat a terme el projecte descrit en aquest manuscrit, el qual consisteix en anàlisis addicionals del fenotip resultant de la depleció de SLIMP in vivo, seguits d’estudis detallats de les interaccions moleculars amb àcids nucleics i proteïnes, per acabar amb un estudi dels efectes de SLIMP en la fisiologia cel•lular. En conjunt, els nostres resultats demostren que SLIMP s’uneix específicament a ARNs mitocondrials in vivo i in vitro. SLIMP interacciona amb SerRS2 i les dues són interdependents a nivell d’estabilitat proteica. La depleció de SLIMP o de SerRS2 redueix els nivells basals d’alguns ARNm mitocondrials, però la transcripció d’ARNt és manté inalterada. Es proposa un rol en la regulació post-transcripcional o en l’estabilitat dels ARNm madurs. Hem observat també que la depleció de SLIMP indueix l’aturada del cicle cel•lular en la transició G2/M. Aquests resultats suggereixen que SLIMP, o una conseqüència de la seva funció, podria tenir un paper d’enllaç entre els mitocondris i els factors de transcripció nuclears que regulen la proliferació cel•lular.
Obis, Monné Èlia. "L'atàxia de Friedreich: estudi del dèficit de frataxina en miòcits cardíacs." Doctoral thesis, Universitat de Lleida, 2014. http://hdl.handle.net/10803/300437.
Full textLa ataxia de Friedreich es una enfermedad rara neurodegenerativa causada por el déficit de una proteína mitocondrial denominada frataxina. La miocardiopatía es frecuente en los pacientes y suele ser la principal causa de muerte. Actualmente no existe ningún modelo celular cardíaco para estudiar la patofisiología en estas células. Es por ello que hemos desarrollado un modelo utilizando miocitos ventriculares de ratas neonatales y RNA de interferencia. Utilizando este modelo hemos observado que el déficit de frataxina en estas células causa una alteración de la red mitocondrial y estrés oxidativo. Además, los miocitos cardíacos sufren un cambio en el perfil metabólico y acumulan una gran cantidad de ácidos grasos en gotas lipídicas. Este modelo nos permitirá en un futuro estudiar los mecanismos de la enfermedad cardíaca en la ataxia de Friedreich, descubrir nuevos biomarcadores y probar posibles tratamientos.
Friedreich's ataxia is a neurodegenerative rare disease caused by a deficiency of the mitochondrial protein frataxin. Cardiomyopathy is frequent in patients and is usually the main cause of death. Currently there is no cardiac cell model to study the pathophysiology in these cells. Under these circumstances we have developed a model using neonatal rat ventricular myocytes and RNA interference. Frataxin deficiency in these cells causes an alteration of the mitochondrial network and oxidative stress. Furthermore, cardiac myocytes undergo a change in the metabolic profile and accumulate large amounts of fatty acids in lipid droplets. This model will favor the study of the mechanisms of cardiac disease in Friedreich ataxia, discover new biomarkers and test potential treatments.