To see the other types of publications on this topic, follow the link: Mukaddime.

Journal articles on the topic 'Mukaddime'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Mukaddime.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Yazır, Elmalılı Muhammed Hamdi, and Ayşe Betül Argun. "Mukaddime." Marife 9, no. 1 (2009): 291–99. https://doi.org/10.5281/zenodo.3344045.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Yar, Halim. "Celālzāde Muṣṭafā Çelebi'ye Atfedilen Hediyyetü'l-Müʾminīn Risalesine Dair: Selīmnāme Mukaddimesi". Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 66, № 1 (2025): 329–82. https://doi.org/10.33227/auifd.1603677.

Full text
Abstract:
Nişāncı Celālzāde Muṣṭafā (ö. 975/1567) Kanuni döneminin en önemli diplomatlarından birisi olup birçok eser kaleme almış, çeviriler yapmış, nesirdeki ustalığıyla tanınmış bir yazardır. Celālzāde’nin nişancılık görevinden emekliliğe ayrıldığı 964/1556-57 sonrasında, eserlerinin arttığı görülmektedir. Bu dönemde yazdığı düşünülen ve ikincil kaynaklarda Hediyyetü’l-Müʾminīn ismiyle anılan metin; İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi, NEKTY07204 numarada kayıtlıdır. Bir sebeb-i teʾlīfi olmadığından metnin hangi türe ait olduğu anlaşılamamaktadır. İkincil kaynaklarda konusu dolayısıyla metnin bir dinî ahlaki risale olduğu belirtilir. Metnin ḥamdele, ṣalvele ve İslam büyüklerine övgüye dair bir içeriğe sahipliğinden ötürü bir mukaddime olabileceği göze çarpar. Önceden incelenmediğini gördüğümüz Hediyyetü’l-Müʾminīn’i şekil ve içerik yönünden araştırmayı ve metnini ortaya koymayı düşündük. Celālzāde’nin diğer eserlerini tetkikimiz neticesinde nüshanın aslında Selīmnāme’nin mukaddimesi olduğunu tespit ettik. Selīmnāme’nin mukaddimesi hakkında şu ana kadar iki tane çalışma yapılmıştır. Ahmet Uğur’un makalesinde çevriyazı kullanılmakla birlikte mukaddime tamamlanmamış, ikinci çalışma olan Selīmnāme metninin yayınında ise çevriyazı kullanılmamıştır. Her iki çalışmada da içerik incelemesi yapılmamıştır. Biz bu makalede öncelikle yazarın hayatı ve eserleri hakkında kısa bilgiler sunacağız. Müstensiḫ tarafından Hediyyetü’l-Müʾminīn şeklinde yeniden isimlendirilen söz konusu mukaddimenin hem mensur hem manzum bölümlerinin şeklî unsurlarını, yazarın mensur ve manzum üslubu ile içerik incelemesini de vereceğimizden dolayı bu iki çalışmadan ayrılacağız. Söz konusu metnin; aslında başka eser olduğu tespiti aşamalarımızı gösterecek, mukaddimenin eğer bir müstakil eser olsaydı türü ne olurdu hakkında çıkarsamalarda bulunacağız. Selīmnāme kitabı ile elimizdeki nüshayı karşılaştırdığımız ve kitapta hatalı bulduğumuz yerleri bir çizelgede serdedeceğiz.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Özer, Hasan. "Molla Samsûnîzâde'nin Ta'lîka 'ale'l-Mukaddimâti'l-Erba'a Adlı Risalesinin Tahkikli Neşri." Tahkik İslami İlimler Araştırma ve Neşir Dergisi 1, no. 1 (2018): 169–240. https://doi.org/10.5281/zenodo.3475069.

Full text
Abstract:
Bu çalışma, Tenkîh ve onun şerhi olan Tavzîh isimli eserler dahilinde Sadrüşşerîa tarafından ilk defa dile getirilen “el-Mukaddimâtü’l-erba‘a” isimli bölüme, Molla Samsûnîzâde’nin Teftâzânî’nin haşiyesini esas alarak yaptığı talikadır. Daha sonra üzerinde çok sayıda çalışma yapılan Dört Mukaddime, fıkıh usulü, kelam ve dil ile ilgili konuların kesiştiği meseleleri ele almaktadır. Hüsün-kubuhun işlendiği bu risale içerisinde kelam ve usul-i fıkıh ilkeleri doğrultusunda meselelerin ele alındığı görülür. Eser özellikle de dört temel mukaddime olan varlık [mevcûd], varoluş [îcâd], vücuda gelme [îkâ‘] ve tercihi incelemektedir. Mukaddimelerdeki konuların, hüsün-kubuh bağlamında incelendiğinde derin bir ahlak ve hukuk düşüncesini barındırdığı görülmektedir. Söz konusu risalenin Fatih Sultan Mehmed’in emri üzerine kaleme alındığı, eserin giriş bölümünde belirtilmekte ve bu da esere ayrı bir önem kazandırmaktadır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Özben, Zübeyde. "Hanefîler’in Mukaddime Temelli Hadis Usulü Literatürüne Katkısı." İslâm Araştırmaları Dergisi, no. 36 (December 1, 2016): 1–31. http://dx.doi.org/10.26570/isad.327028.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

İstek, Emrah, and Mehmet Emin Türklü. "Osmanlı Kroniklerinde Mukaddime Geleneği (15-17. YÜZYILLAR)." Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2017, no. 27 (2017): 952–82. http://dx.doi.org/10.14520/adyusbd.348829.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

İNAÇ, Hüsamettin, and Fatma ÖZATEŞ. "Ak Parti ve İbni Haldun’un Mukaddimesindeki Kimlik İnşasının Mukayesesi." Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Çalışmalar Dergisi 4, no. 2 (2023): 320–34. http://dx.doi.org/10.62001/gsijses.1332200.

Full text
Abstract:
Bugüne kadar farklı muhafazakârlık türleri gün yüzüne çıksa da AK Parti'nin muhafazakâr demokrasi tasviri birtakım noktalarda bunlardan ayrılmaktadır. Zamansal boyutu olmayan her çağa uygun kabul edilmiş İbn-i Haldun'un Mukaddime eserinde devletin yapısı, bu devlette oluşması gereken toplumun kimlik yapılanması ve bunların tamamına atfedilen anlam büyük ölçüde önemlidir. Çalışmamızda günümüz Türkiye'sine uyarlanmış bu eserin temel parametreleri kimlik eşliğinde incelenmiştir. Son 20 yılına damgasını vuran AK Parti, “Muhafazakâr Demokrasi” kavramındaki kimlik tasviri ile her çağa ve topluma uygun olan İbn Haldun'un Mukaddime eserinde oluşturulmaya çalışılan kimlik tasvirleri mukayeseli olarak incelenmiştir. Sonuç olarak çalışmamız AK Parti'nin mukaddimeden esinlenerek politik faaliyetlerine yön verdiği kanısında olmakla birlikte bu noktada bir takım öneriler sunmayı amaç edinmiştir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Kurtoğlu, Egemen. "Mukaddime de İnsan Doğası ve Bilimsel Tarihin İmkanı." Journal of Ibn Haldun Studies, Ibn Haldun University 5, no. 2 (2020): 153–69. http://dx.doi.org/10.36657/ihcd.2020.71.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Mehmed Hayri, KIRBAŞOĞLU. "İBN HALDUN'UN "MUKADDİME"SİNİN YENİ BİR TERCÜMESİ ÜZERİNE." Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 27, no. 1 (1986): 1. http://dx.doi.org/10.1501/ilhfak_0000000679.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Wahyudi, Yudian, and Doğan Kaplan. "Hanefi'nin Mukaddime Fi İlmi'l-İstigrâb'ına Arap Dünyasının Cevabı." Marife 6, no. 3 (2006): 341–55. https://doi.org/10.5281/zenodo.3343797.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Öztürk, Mustafa Bilal. "Şeyhülislam Mehmed Mekkî'nin Risâle fî şerhi Mukaddimâti'l-Erba'a min Kitâbi't-Tavzîh Adlı Eseri: Neşir ve Tahlil." Tahkik İslami İlimler Araştırma ve Neşir Dergisi 1, no. 2 (2018): 1–47. https://doi.org/10.5281/zenodo.3474588.

Full text
Abstract:
Sadrüşşerîa’nın (ö. 747/1346) başlattığı Teftâzânî’nin (ö. 791/1390) etkili ve eleştirel bir haşiye yazdığı Dört Mukaddime literatürü kelam ve fıkıh zemininde hüsün-kubuh problemiyle bağlantılı bir biçimde insan eylemlerini konu edinir. Bu bağlamda XVIII. Yüzyıl Osmanlı Şeyhülislamlarından Mehmed Mekkî’nin “Risâle fî şerhi Mukaddimâti’l-Erba‘a min Kitâbi’t-Tavzîh” isimli eseri de özel olarak bu geleneğe tahsis edilmiş yazma halde bulunan Arapça bir risaledir. Bu risale kavram analizlerinden başlayarak sırasıyla Mu‘tezile, Cebriye, Eş‘arî ve Mâtürîdî gibi ekollerin temel savlarını ve dayanaklarını irdeler. Bu makale tek bir nüshaya dayalı ilk kez ilmi tahkik esaslarına bağlı kalarak, kısa değerlendirmeyle neşretmeyi ve bu literatüre katkı sunmayı hedeflemektedir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
11

Baran, Tamer. "İbn Haldun un Mukaddime sinden Pazar Bölümlendirme Stratejilerine Bakış." Journal of Ibn Haldun Studies, Ibn Haldun University 2, no. 1 (2017): 41–53. http://dx.doi.org/10.36657/ihcd.2017.19.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
12

AKBAŞ, Bahattin. "İbn Haldun'un "Mukaddime"'si Bağlamında Hadis Tahlil ve Tevil Yöntemleri." Journal of Turkish Studies 12, Volume 12 Issue 35 (2017): 547–76. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.12742.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
13

Ahmad, Zaid, Nobaya Ahmad, and Haslinda Abdullah. "İbn Haldun da Şehir Planlaması: Mukaddime nin Güncel Bir Okuması." Journal of Ibn Haldun Studies, Ibn Haldun University 1, no. 2 (2016): 299–314. http://dx.doi.org/10.36657/ihcd.2016.14.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
14

Özdemir, Muhammet. "Eflâtûn ve Aristoteles'in Politikaya Dair Görüşleri Açısından İbn Haldûn'un Mukaddime Metni." Mütefekkir 1, no. 2 (2014): 107–21. http://dx.doi.org/10.30523/mutefekkir.130224.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
15

IŞIK, Yasemin. "İbn Haldun’un Mukaddime İsimli Eserinin Yabancılaşma Sorunsalı Çerçevesinde Karşılaştırmalı Bir Analizi." Turkish Studies-Social Sciences Volume 17 Issue 5, Volume 17 Issue 5 (2022): 807–25. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.57329.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
16

Şavluk, Hikmet, and Muhammet Emin Efe. "Mâtürîdîlerin Hüsün-Kubuh Meselesindeki Özgünlük İddialarına İlişkin Bir İnceleme." Bingöl Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, no. 25 (June 25, 2025): 39–57. https://doi.org/10.34085/buifd.1631297.

Full text
Abstract:
Kelâm ilminin ve fıkıh usulünün temel meselelerinden olan hüsün-kubhun aklîliği meselesi, mezheplerin ilâhiyyât ve nübüvvât tasavvurlarını ontolojik ve epistemolojik olarak şekillendirmesi bakımından önemlidir. Mütekaddim dönemde Mu‘tezilîler ile Eş‘arîler arasında aklîlik – şer‘îlik ayrımı temelinde cereyan eden hüsün-kubuhla ilgili tartışmalarda, Mu‘tezilîler hüsün-kubhun akıl ile bilinebileceği ve sabit olacağı düşüncesindeyken Eş‘arîler sübut için şer‘î bildirimin gerekli olduğunu savunmuşlardır. Mâtürîdîliği benimsemeden önce Mu‘tezile ile benzer görüşlere sahip olan Hanefîler, Mâtürîdîliğe geçiş sonrasında hüsün-kubuh meselesindeki kabullerini gözden geçirerek bir revizyona tabi tutmuşlardır. Hanefî-Mâtürîdîler bu revizyonu tartışmaların temelinde yer alan salah – aslah ile aklın hüküm koyucu olması prensiplerini tenkit ederek yapmışlardır. Müteahhir Mâtürîdîlerden Sadrüşşerîa (öl. 747/1346) tartışmanın iki tarafı olan Mu‘tezile ile Eş‘ariyye’yi ayrıntılı ve dakik bir tenkide tabi tutarak Mâtürîdîlerin hüsün-kubuh meselesinde nasıl bir pozisyon aldığını et-Tavdîh adlı fıkıh usulü eserinde ortaya koymuştur. Sadrüşşerîa’nın dört önerme üzerine inşa ettiği bu tenkit, sonraki kelâmcı ve usulcüler arasında geniş bir şöhret bulmuş ve “Mukaddimât-ı Erba‘a / Dört Mukaddime” adıyla anılır olmuştur. Bu çalışmada, Sadrüşşerîa’nın hüsün-kubuh meselesinde Mâtürîdîler adına ortaya koyduğu özgün yaklaşım erken dönem Hanefî usul metinleri ile mukayese edilmiş, bu metinler aracılığıyla oluşan anlam söylem analizi yöntemi kullanılarak incelenmiş, inceleme sonucunda 5./11. yüzyıla kadarki Hanefî söylemin müteahhir dönemde Mu‘tezilîlikten ayrılıp “Sünnî”liğe yaklaşan bir dönüşüme uğradığı tespit edilmiştir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
17

YAKUT, Emrullah. "Nüzhet Ortanca'nın Manzum Sâib-i Tebrîzî Tercümesinin Çeviri İşlemleri Açısından Tahlili." MUKADDİME 6, no. 1 (2015): 151. http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.210173.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
18

Süt, Abdulnasır. "İlahi Teklifin Ahlakî ve Kelâmî Arka Planı Teklîf-i mâ lâ yutâk Örneği / Moral and Theological Background of the Divine Offer: Things That Offered, But Cannot Be Done (Teklîf-i Mâ Lâ Yutâk) Sample." MUKADDİME 6, no. 2 (2016): 283. http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.210185.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
19

Kılıç, Bilge. "Dârimî’nin Mukaddimesinin Kavram, Literatür ve Hadis Usûlü Açısından Tahlili." Dicle İlahiyat Dergisi, October 20, 2023. https://doi.org/10.58852/dicd.1293228.

Full text
Abstract:
Gelecek bahislerin dayanağı, kıyâsın bir cüzʾü olan kaziye ve delilin sıhhatinin kendisine dayandığı temel olarak görülen mukaddime, çoğunlukla kitap veya ilmî bahislerin başında yer alan ön söz ve giriş yazısı anlamında kullanılmıştır. Bir eserin mukaddimesi eserden esere kimi farklılıklar içermekle birlikte genel olarak iki noktada yoğunlaşmıştır. Birincisi, müellifin kitabın ana konularından önce kendince önemli ve öncelikli gördüğü hususları ilk olarak zikretmesidir. İkincisi, kitabın ilgili olduğu ilim dalına ilişkin usûl bilgileri sunmasıdır. Dârimî’nin (ö. 255/869) es-Sünen ismiyle bilinen eserinin mukaddimesi kısmen ikinci özelliğe sahip bir mukaddimedir. Dârimî, mukaddimede bâb başlıkları ve bâb başlıklarının altında sıraladığı rivayetlerle hadis ilmine ve usûlüne dair bilgiler ortaya koymuştur. Hadis tahammül ve edâ metotları, hadislerin korunması ve yazılması, muhaddis ve tâlibin uyması gereken prensipler, sika ravîlerden hadis rivayeti, mana ile hadis rivayeti, hadis dirayeti, hadis müzâkeresi ve hadis yolculuğu gibi hadis ilmine ve usûlüne ilişkin rivayetlere genel hatlarıyla yer vermiştir. Bunu yaparken kendinden önceki rivayet müktesebatından geniş ölçüde istifade etmiş ve söz konusu usûl ile ilgili meseleleri rivayetlerle delillendirmeye çalışmıştır. Böylece Dârimî, hem erken dönemdeki ilmi teamülü izhar etmede, hem de hadis usûlü kaidelerinin şekillenmesinde önemli bir rol üstlenmiştir. Bu makalede mukaddime kavramı ve literatürü çerçevesinde Dârimî’nin mukaddimesi incelenmiş ve hadis usûlüne dair kanaatleri tespit edilmiştir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
20

Yürekli, Hüseyin. "Mukaddimetü İbni's-Salâh Adlı Esere Yöneltilen Bazı Eleştiriler ve Değerlendirilmesi." Universal Journal of Theology, June 28, 2024. http://dx.doi.org/10.56108/ujte.1484784.

Full text
Abstract:
Mukaddimetü İbni’s-Salâh, diğer adıyla Ulûmü’l-hadîs, İbnü’s-Salâh’ın hadis ilimlerine dair kaleme aldığı köşe taşı eseridir. İbnü’s-Salâh, bu eseriyle hadis ilimleri alanında bir çığır açarak kendinden önceki çalışmalarda görülmeyen birçok yeniliğe imza atmıştır. O, Mukaddime’yi telif ederken, kendisinden önceki hadis müelliflerinin kitaplarında ele aldığı konuları düzenli bir hâle getirmeye çalışmış, onların eserlerinde geçen bazı ibareleri güzelleştirmiş ve onların değinmediği konulara ise ilk kez temas etmiştir. Mukaddime, yazıldığı dönemdeki hadis ıstılahlarını canlandırmış ve âdeta onları yeniden tanımlamıştır. Bu nedenle o, kendisinden sonra yazılan eserlere kaynaklık etmiş ve; onun üzerine birçok ta’lik, şerh, ihtisâr ve nüket yazılmıştır. Bununla birlikte Mukaddime, hadis alanında getirdiği birçok farkındalık ve değişime rağmen bazı konularda eleştirilmiştir. Mukaddime üzerine çalışmalar yapan İbn Hacer el-Askalânî (ö. 852/1449) gibi âlimler, eserlerinde Mukaddime’ye yönelik tenkitlere genişçe yer vermiştir. Binaenaleyh bu çalışmada âlimlerin, Mukaddime’ye yönelik bu eleştirilerine ana hatlarıyla temas edilecek ve bu eleştiriler makale sınırları içerisinde ayrıntıya inilmeden değerlendirilecektir. Bu çalışmanın amacı, Mukaddime üzerine yazılan eserlerden, ona yöneltilen bazı eleştirileri sistematik bir şekilde tespit ederek konu başlıkları hâlinde düzenli bir şekilde ele almaktır. Özellikle Mukaddime’nin konu dağılımı ile tertibine ve İbnü’s-Salâh’ın hadislerin sıhhatinin tespitine dair kriterlerine yöneltilen eleştiriler belirlenerek değerlendirilecektir. Anahtar Kelimeler: Hadis, Mukaddime, İbnü’s-Salâh, Ulûmü’l-hadîs, Eleştiri.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
21

ÇAKMAKTAŞ, Büşra. "FUSÛSU’L-HİKEM ŞÂRİHLERİNİN MUKADDİME YAZMA GELENEKLERİ VE YAZICIZÂDE KARDEŞLERİN el-MÜNTEHÂ MUKADDİMESİ." Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (SAUIFD), May 31, 2021. http://dx.doi.org/10.17335/sakaifd.872285.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
22

KILIÇ, Bilge. "İBN MÂCE’NİN MUKADDİMESİNİN MUKADDİME KAVRAMI VE HADİS USÛLÜ AÇISINDAN TAHLİLİ." Dokuz Eylül Ünivesitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, December 20, 2023. http://dx.doi.org/10.21054/deuifd.1369719.

Full text
Abstract:
Bu makalede, İbn Mâce’nin (ö. 273/887) es-Sünen ismi ile meşhur olan eserinin girişinde yer alan ve herhangi bir kitap/bölüm başlığı taşımayan bâblar ve ihtiva ettikleri rivayetler Hadis usûlü açısından ele alınmıştır. Söz konusu bâbların mukaddime sayılıp sayılmayacağı, mukaddime isminin kim ya da kimler tarafından ve neden verildiği araştırılmış bu konuda farklı birçok baskı incelenmiştir. Mukaddime isminin müellif tarafından verilmediği anlaşılan bu bölüme sonraları mukaddime adı verilip bu şekilde yaygınlaşmış olması dikkate alınarak bir Hadis usûlü kavramı olarak mukaddime özelliğini ne ölçüde taşıyıp taşımadığı konu edilmiştir. Her bir müstakil bâb başlığı ve ihtiva ettiği rivayetler bu çerçevede incelenerek bunlardan hareketle hangi Hadis usûlü kavramlarının elde edilebileceği gösterilmeye çalışılmıştır. Ayrıca Hadis usûlü ile ilgili sonuçlar çıkarılmıştır. Genel olarak farklı pek çok çalışmaya konu edilmiş olan es-Sünen bu açıdan ele alınmamıştır. Makale bu anlamda bir ilk olma özelliği taşımakta ve İbn Mace’nin es-Sünen’ine Hadis usûlü açısından bakmanın önemini mukaddime özelinde örneklemektedir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
23

BARDAKÇI, Ramazan, and Yusuf Can TIRAŞ. "Eyyûb Bin Halil’s Translation of Acâyibü’l-Mahlûkat: Tezkiretü’l-Acâyib ve Tercemetü’l-Garâyib." Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi 7, no. 3 (2023). http://dx.doi.org/10.34083/akaded.1327819.

Full text
Abstract:
İnsan, yaratıldığından beri doğayı ve doğadaki unsurları tanıma arayışına girmiştir. Gördüğü, yaşadığı ve gezdiği yerlerdeki farklılıklar ilgisini çekmiş, bu farklılıkları tanımaya başlamıştır. Doğanın her unsurunu keşfetme çabası içine girmiştir. Bununla birlikte tanıdığı bu çevreyi çeşitli vesilelerle başkalarına anlatma ihtiyacı hissetmiştir. Böylece coğrafî bilgiler elde edilmiştir. İslam dünyasında da bu coğrafî bilgiler seyahatnamelerin yanı sıra Acâyibü’l-Mahlukât türü eserlerle insanlara aktarılmıştır. İlk örneklerini İran ve Arap edebiyatında gördüğümüz bu tür, Türk edebiyatında da beğenilmiş ve tercümeleri yapılmıştır. İncelemesi yapılan Eyyûb b. Halîl’e ait 16. yüzyılda kaleme alınmış Tezkiretü’l-Acâyib ve Tercemetü’l-Garâyib adlı eser de Kazvînî’nin eserinden yapılmış bir tercümedir. Mütercim eserini iki cilt olarak planlamış, ancak birinci cildini tamamlayabilmiştir. Kaynak metinde olduğu gibi eser, dört mukaddime ve iki makaleden meydana gelmiştir. İlk mukaddimede “aceb”, ikinci mukaddimede yaratılanlar, üçüncü mukaddimede “garîb”, dördüncü mukaddimede ise varlıklar anlatılmıştır. Eserin ana bölümleri ulviyyat ve süfliyyat başlıklı iki makaleden oluşmaktadır. Eserde, gökyüzüne ve yeryüzüne ait tüm unsurlar anlatılmaya çalışılmış, anlatılan konular hakkında ayet, hadis ve hikayeler verilerek anlatımın zenginleşmesi sağlanmıştır. Bugün için sondan eksik olan ünik nüshasıyla bilinen eser, taşların anlatıldığı bölümde kesilmektedir. Buna rağmen, içermiş olduğu bilgiler nedeniyle hem kültürümüz hem de dilimiz açısından önemli unsurlar barındırmaktadır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
24

BAYRAM, Enver. "İbn Haldûn’un Nübüvvet Anlayışı (Mukaddime Bağlamında)." Turkish Academic Research Review - Türk Akademik Araştırmalar Dergisi [TARR], June 27, 2020, 205–18. http://dx.doi.org/10.30622/tarr.712054.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
25

KABAKCI, Ersin, Necmettin Salih EKİZ, and Feyza ÇELİK. "Arapça Aslından Yapılan İlk İngilizce Kur'ân Tercümesi: George Sale'in The Koran’ı." Hitit İlahiyat Dergisi, November 8, 2022. http://dx.doi.org/10.14395/hid.1161799.

Full text
Abstract:
Bu makalede Arapça aslından İngilizceye yapılan ilk Kur’ân tercümesi olarak literatüre geçen İngiliz oryantalist George Sale’in The Koran adlı çalışması analiz edilmektedir. Makale, İngilizce Kur’ân tercümelerinin analizine dair Türkçe literatürde yok denecek kadar az çalışma bulunduğu tespitinden hareket etmektedir. Çalışmanın varsayımı, İslam’ın temel kaynağı Kur’ân’ın İngilizce tercümelerinin, ortaya çıktığı dönemin İslam ve Kur’ân algısına ilişkin önemli veriler sunacağı gibi müteakip dönemi de etkileme potansiyeline sahip olduğudur. Buradan hareketle, kronolojik bir okumanın gerekliliği de düşünülerek, içerdiği 187 sayfalık geniş mukaddimesi ile birlikte The Koran’ın tetkik edilmesi amaçlanmıştır. Sale’in tercümesinin kronolojik önceliğe sahip olmasının yanı sıra müteakip literatürü de etkilediği yönündeki veriler, bu makalenin önemini ortaya koyan hususlar olarak öne çıkmıştır. Böylece sonraki dönemlerde daha akademik bir zeminde gerçekleştirilen İslam’a ve Kur’ân’a yönelik oryantalistik araştırmalara etki etmesi muhtemel eserlerin mercek altına alınmayı hak ettiği, haklı bir tez olarak ortaya çıkmıştır. Bu arka planda öncelikle Sale’in hayatına dair mevcut olan sınırlı bilgiler ve tercümesinde atıf yaptığı geniş literatür paylaşılmaktadır. Tercümede Latince, Arapça, İngilizce ve Fransızca çok sayıda kaynağa referans verilmektedir. Buna rağmen söz konusu kaynakların tamamının Sale’in elinde mevcut olmadığı, onun bu noktada özellikle Ludovico Marracci tarafından kaleme alınan Latince tercümeden yararlandığı yönündeki tespitler ele alınmaktadır. Sale tercümede literal çeviriye büyük oranda bağlı kalmakta ve ayetlere yaptığı ilâve izahları metnin aslından ayırmak amacıyla italik olarak vermektedir. Ancak onun ilave izahları italik olarak verme hassasiyetini zaman zaman koruyamadığı fark edilmektedir. Tercümenin, her sayfasında yer alan detaylı dipnotlarıyla bir meal-tefsir özelliğine sahip olduğu görülmektedir. Ayrıca ayetlerin izahında gerek Kitâb-ı Mukaddes’e gerekse bazı mitolojik anlatılara yapılan atıflar, Sale’in bazen metinlerarası bir perspektifle izahlar yaptığını göstermektedir. Eserin mukaddime kısmı, Kur’ân tercümesinde izlenilen metoda ilişkin bir bilgi vermemektedir. Cahiliye dönemi Araplarının dinî, sosyokültürel ve ekonomik durumları, İslam’ın gelmesiyle birlikte ortaya çıkan gelişmeler, İmanın ve İslam’ın şartları, Kur’ân’ın kelime anlamı, genel özellikleri, edebî yapısı, cem’i ve istinsahı gibi pek çok konuya ayrıntılı olarak değinilmektedir. Bu itibarla mukaddimenin Kur’ân tercümesine yazılan bir içerikten daha fazlasını ifade ettiği gözlenmektedir. Mukaddimede Kur’ân özelinde yapılan değerlendirmelere bakıldığında, Kur’ân’ın yapısal özelliklerinden ritüellere kadar pek çok konuda Yahudilikten etkilendiği tezi ortaya atılmaktadır. Bu bağlamda makalenin önemli bulgularından birisi de mukaddimede ortaya atılan Yahudi köken iddialarının tercüme ve dipnotlara hemen hiç yansımaması olarak ortaya çıkmaktadır. Söz gelimi abdest, teyemmüm, hurûf-ı mukatta‘a gibi pek çok konuya ilişkin ayetlerin dipnotlarında mukaddime kısmında değinilen Yahudi köken iddialarına dair hemen hiçbir veri yer almamakta yalnızca mukaddimedeki ilgili bölüme atıfla yetinilmektedir. Diğer yandan Sale pek çok yerde Beydâvî, Celâleyn, Keşşâf gibi tefsirlerde mevcut olan izahları neredeyse motamot vermektedir. Sale’in teslis ve Garânîk olayıyla ilişkilendirilen ayetlerin izahında bile aynı tutumu sergilediği açıkça görülmektedir. Mütercimin gerek tercüme kısmındaki italik izahlarda gerekse dipnotlarda Beydâvî tefsirinden yaptığı alıntılarda elindeki Beydâvî tefsirini kullandığı anlaşılmaktadır. Kendisinde mevcut olmayan diğer tefsirlere yönelik atıflarının ise içerik olarak Marracci’nin tercümesindeki atıflarla örtüşmesi, Sale’in tercümesindeki Marracci etkisini gösteren önemli bir bulgu olarak ortaya çıkmaktadır. Yine de Sale’in tercümesini Marracci’nin “Kur’ân’a reddiye” amacıyla kaleme aldığı Latince tercümesinin İngilizceye çevirisi mesabesine indirgemenin doğru olmadığı fark edilmektedir. Zira her sureye müstakil bir reddiye kısmı ekleyen Marracci’nin aksine Sale’in gerek tercümede gerekse dipnotlarda ilmî bir içerik ve üslup gözetme gayreti içinde olduğu açıkça görülmektedir. Bu bağlamda tercümenin mukaddimesi ile tercüme kısım arasında iki farklı Sale ortaya çıkmaktadır: Oryantalist Sale ve mütercim Sale. Neticede İngilizce Kur’ân tercümelerinin tarihî serencamına dair bir incelemenin ilk inisiyatifini ifade eden bu makale, Sale’in tercümesinin müteakip tercümelere ya da daha genel anlamda oryantalistik literatüre etkisinin de araştırılmayı hak eden bir konu olduğunu ortaya koymaktadır. Bu bağlamda tercüme literatürüne ilişkin yapılacak müteakip çalışmaların Batı’nın Kur’ân algısında Kur’ân tercümelerinin yerine dair daha kapsamlı veriler sunacağı öngörülmektedir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
26

Kılıç, Muzaffer. "VUSÛLÎ MEHMED ÇELEBİ NİN NESÂYİH-İ CÜNDİYYE Sİ." Turk Kulturu lncelemeleri Dergisi, July 1, 2022. http://dx.doi.org/10.24058/tki.2022.449.

Full text
Abstract:
Bu çalışmada XVI. asrın tanınmış âlim ve şairlerinden Vusûlî Mehmed Çelebi’nin askerler başta olmak üzere padişah, komutan ve halka yönelik nasihatleri içeren Nesâyih-i Cündiyye adlı eseri ele alınacaktır. Bu eser, müellifi bilinmeyen Risâle-i Cündiyye adlı bir risalenin “nesayihi cündiyye” başlıklı ilk faslına mukaddime ve hâtime eklenerek vücuda getirilmiştir. Tür bakımından nasihatname ve siyasetname özelliklerini gösteren Nesâyih-i Cündiyye, uzun manzum mensur bir mukaddime, asıl konunun işlendiği bölüm ve kısa bir hâtimeden müteşekkildir. Mukaddimede; besmele, hamdele, münacat, tevhid ve na‘t bölümlerinin ardından Sultan II. Selim’in övüldüğü methiyeler yer almaktadır. Asıl konunun işlendiği bölümde sebebi telif, nasihatler ve konuya uygun hikâyeler bulunmaktadır. Nasihatlerin “nesâyih-i cündiyye” başlıkları ile ayrı ayrı işlendiği bu bölümde; sır saklamak, padişaha itaat etmek, ihsan ve lütuf, takva ve taat, komutanın kararında sebatkâr olması ve askerlerini tanıyıp onları tehlikelerden koruması, akıllı ve olgun kimselerle bir arada bulunmak ve sabır hakkında nasihatler ile konulara uygun hikâyeler yer almaktadır. Metnin hâtime bölümünde ise kısa bir hitam cümlesi ile mesnevi şeklinde dört beyitlik bir dua manzumesi bulunmaktadır. Makalede, Vusûlî Mehmed Çelebi’nin hayatı ve eserlerine kısaca değinilerek Nesâyih-i Cündiyye’nin incelemesine geçilmiştir. Nesâyih-i Cündiyye’nin kısaca tanıtıldığı bu bölümde sırasıyla; Risâle-i Cündiyye ile benzer ve farklı yönleri üzerinde durulmakta, eserin nüshası tanıtılarak tür, şekil ve üslup özelliklerine değinilmekte ve son olarak muhteva bakımından ele alınarak eserin özetine yer verilmektedir. İnceleme, genel bir değerlendirmenin yapıldığı sonuç kısmıyla tamamlanmaktadır. İkinci bölümde ise Nesâyih-i Cündiyye’nin transkripsiyonlu metni ile metinde geçen ayet, hadis, şiir ve kelam-ı kibar gibi Arapça-Farsça kısımların tercüme ve kaynakları sunulmaktadır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
27

DEMİRTAŞ, Funda. "ÖZGÜN BİR OSMANLI KRONİĞİNİN MUKADDİMESİ TABAKÂTÜ'L-MEMÂLİK ve DERECÂTÜ'L-MESÂLİK." KARE, October 6, 2023. http://dx.doi.org/10.38060/kare.1362804.

Full text
Abstract:
İslam telif geleneği çerçevesinde mukaddime IX. yüzyıldan itibaren genel bir anlam kazanarak mensur eserlerin baş kısmında bulunan ön söz, sunuş ve giriş formunun ismi olmuştur. Bu asırda içerik ve şekil şartları olgunlaşan mukaddime, X. yüzyılda tamamen geleneksel bir yazım tarzı özelliği kazanmıştır. İslam telif geleneğini miras alarak sürdüren Osmanlı döneminde de mukaddime minimal değişikliklerin haricinde aynı şekil ve içerik özelliklerini devam ettirmiştir. Bu çalışma da I. Süleyman dönemini anlatan kronikler ve Süleymannâmeler arasında yazarı Celâlzâde Mustafa Çelebi’nin birinci elden bilgiye sahip üst düzey bir devlet adamı olarak verdiği detaylı ve güvenilir bilgiler sebebiyle emsallerinden pozitif ayrışan Tabakâtü’l-memâlik ve derecâtü’l-mesâlik adlı eserin mukaddimesini Türk-İslam telif geleneği çerçevesinde incelemeyi konu edinmiştir. Çalışmada eserin mukaddimesinin şekil ve içerik noktasında hem İslam klasikleriyle hem de Osmanlı kronikleriyle büyük oranda örtüşmesinden hareketle Türk-İslam dünyasında telif geleneğinin ve yöntem biliminin köklü geçmişini Tabakâtü’l-memâlik özelinde aydınlatma hedeflenmiştir. Yazarının bir müverrihten ziyade I. Süleyman döneminde vaki olan hadiselerin tanığı olan bir devlet adamı olarak verdiği birinci elden bilgiler çalışmada hazır bilgiden yararlanma tekniğinin baskın bir şekilde kullanımını gerektirmiştir. Çalışmanın temasına da uygun olan bu teknik yazarın ifadesiyle “kalem, kelam ve rakam” vasıtasıyla abartılan veya işitilen verileri içermediği için hem dönem hem de eser hakkında sağlıklı değerlendirmeler yapmayı mümkün kılmıştır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
28

CANATAN, Kadir. "Sosyal Bilimler Metni Olarak Mukaddime: Bir Meta-Anlatı." MUKADDİME 7, no. 2 (2016). http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.64184.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
29

Gezer, İbrahim, та Ramazan Ege. "Bediʿ Arts in the Muḥammad B. Muṣtafa al-Mudurnī's Muḥammad B. Muṣtafa al-Mudurnī's Muqaddim of ‘Verdat al-Meliḥ Fī Sharḥi Bürdeti al-Mediḥ’ as a Commentary of Ḳaṣīda al-Burda". Turkish Research Journal of Academic Social Science, 1 липня 2024. http://dx.doi.org/10.59372/turajas.1494007.

Full text
Abstract:
İslam dünyasında eserlerin mukaddimeleri, genel olarak Allah (cc)’a hamd ve Rasûlüne salavat ile başlamaktadır. Hamdele ve salvele getirilirken de eserin muhtevasına işarette bulunan kelimelerin kullanılmasına özen gösterilmektedir. Bu kısmın ardından أَمَّا بَعْدُ / وَبَعْدُ kelimeleri kullanılarak mukaddimenin asıl kısmına geçiş yapılmaktadır. Bu kısımda ise müellif, eseri niçin kaleme aldığını, eserin önemini, niçin kaleme aldığını, kime ithaf ettiğini açıklamaktadır. Genel itibariyle müellifler, eserlerin mukaddime kısımlarında, nesrin en sanatlı örneklerini ortaya koymaktadırlar. Müellifimiz, Muhammed b. Mustafa el-Mudurnî de Verdetü’l-Meliḥ adlı eserinin mukaddimesinde tasvir ettiğimiz tarzda bir mukaddime örneği ortaya koymuştur. Biz de bu çalışmamızda Verdetü’l-Meliḥ adlı eserin mukaddimesinde yer alan Belagat ilminin üç ana disiplininden biri olup lafzı ve manayı güzelleştirmeyi amaçlayan bedîʿ ilmine dair bazı örnekler üzerinde duracağız.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
30

GEZER, İbrahim, and Ramazan EGE. "Muhammed b. Mustafa el-Mudurnî'nin "Verdetü'l-Melîh Fî Şerhi Bürdeti'l-Medîh" Adlı Eserinin Mukaddimesinin Muhteva İncelemesi." RumeliDE, August 21, 2024. https://doi.org/10.5281/zenodo.13337921.

Full text
Abstract:
İslam medeniyetinde ve onun bir par&ccedil;ası olan Osmanlı&rsquo;da, eserlerin mukaddimeleri Kur&rsquo;&acirc;n-ı Kerim&rsquo;in girişine uyma amacı da g&uuml;d&uuml;lerek, genel olarak besmeleden sonra Allah (cc)&rsquo;a hamd ve Resul&uuml;ne salavat ile başlamaktadır. Hamdele ve salvele kısmında eserin muhtevasına işarette bulunan kelimelerin kullanılmasına &ouml;zen g&ouml;sterilmektedir. Bu kısmın ardından&nbsp;أَمَّا بَعْدُ / وَبَعْدُ kelimeleri kullanılarak mukaddimenin asıl kısmına ge&ccedil;iş yapılmaktadır. Bu kısımda ise m&uuml;ellif, eseri ni&ccedil;in kaleme aldığını, eserin &ouml;nemini, kime ithaf ettiğini a&ccedil;ıklamaktadır. Zaman zaman da eserde hangi b&ouml;l&uuml;mlerin yer aldığını yazar eserin mukaddime kısmında ortaya koymaktadır. Biz de bu &ccedil;alışmamızda İmam B&ucirc;sır&icirc;&rsquo;nin (&ouml;. 695/1296) t&uuml;m İslam d&uuml;nyasında haklı bir &uuml;ne kavuşmuş ve T&uuml;rk d&uuml;nyasında da b&uuml;y&uuml;k ilgi g&ouml;rm&uuml;ş ve &uuml;zerine şerh ve haşiye gibi &ccedil;ok sayıda &ccedil;eşitli &ccedil;alışmalar yapılmış olan <em>Kas&icirc;de-i B&uuml;rde</em>&rsquo;si &uuml;zerine yazılmış şerhlerden biri olan Muhammed b. Mustafa el-Mudurn&icirc;&rsquo;nin <em>Verdet&uuml;&rsquo;l-Mel&icirc;h</em> <em>f&icirc; Şerhi B&uuml;rdeti&rsquo;l-Med&icirc;h</em>&rsquo;in mukaddimesini ele aldık. Eserin m&uuml;ellifi Mudurn&icirc;, 18. y&uuml;zyılın ilk yarısında Osmanlı medreselerinde talebe yetiştirmiş, İbn Hacer el-Askal&acirc;n&icirc;&rsquo;nin (&ouml;. 852/1449) <em>N&uuml;zhet&uuml;&rsquo;n-nazar f&icirc; tavzihi Nuhbeti&rsquo;l-Fiker</em> adlı eserine hacimli sayılabilecek bir şerh yazmış, fıkh&icirc; risalelerinin yanı sıra kelime-i tevhid &uuml;zerine de eseri olan bir Osmanlı alimidir. Eserleri &uuml;zerine şu ana kadar hi&ccedil;bir &ccedil;alışma yapılmamış olması bile &ccedil;alışmamızı &ouml;nemli hale getirmektedir. Bu &ccedil;alışmamızda <em>Verdet&uuml;&rsquo;l-Mel&icirc;h&rsquo;</em>in mukaddimesinin muhteva incelemesini yaptık. Zaman i&ccedil;inde mukaddimelerin unsurları haline gelen hamdele, salvele, eserin yazılış amacı, &ouml;nemi, kime ithaf edildiği gibi hususların Mudurn&icirc; tarafından nasıl ifade edildiğini ayrıntılı olarak ortaya koyduk. Mukaddimede ge&ccedil;en beyitleri ele aldıktan sonra mukaddimeye mahsus olarak g&ouml;rd&uuml;ğ&uuml;m&uuml;z beraat-i istihlal ve h&uuml;sn-&uuml; tahallus sanatlarını ve incelediğimiz mukaddimede nasıl uygulandığı hususu &uuml;zerinde durduk.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
31

KILIÇ, Zülal, та Hayati YILMAZ. "Abū al-Ḥasan al-Qābisī and the Methodology of Ḥadīth in the introduction of Kitāb al-Mulakhkhas al-Muwatta'". Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (SAUIFD), 1 червня 2023, 89–120. http://dx.doi.org/10.17335/sakaifd.1246424.

Full text
Abstract:
Bu makalede Mağrib coğrafyası muhaddislerinden Kâbisî’nin (ö. 403/1012) Mâlik b. Enes’in (ö. 179/795) Muvatta’ının İbnü’l-Kâsım rivâyetindeki muttasıl senedleri bir araya getirmek üzere kaleme aldığı Kitâbü Mülahhısi’l-Muvatta’ eserine yazmış olduğu mukaddime ele alınmaktadır. Söz konusu mukaddimede müellif Kitâbü Mülahhısi’l-Muvatta’ın telif amacı ve eserde izlediği yöntemi belirtmesinin yanı sıra bazı hadis usûlü meselelerine yer vermiştir. Onun bu kısımda ele aldığı hadis usûlü kavramlarının ve konularının tespit edilmesi çalışmanın ana gayesini oluşturmaktadır. Bu bağlamda önce Kâbisî’nin hayatı ve ilim tahsîlinden söz edilmiş, ardından bahse konu olan eserinin özelliklerine ilişkin birtakım bilgiler sunulmuştur. Sonrasında onun eserinin mukaddimesinde değindiği hadis usûlü kavramları ve bu konulara yönelik açıklamaları ayrı başlıklar altında incelenmiştir. Meşrik rıhlesi dönüşünde Mağrib’in Doğu literatürüne ait bazı hadis eserleri ile tanışmasına öncülük eden Kâbisî’nin hadis usûlü bağlamındaki görüşlerinden istifâde edip ona referansta bulunan Endülüs bölgesi âlimleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Ayrıca Kâbisî’nin hadis usûlü ile ilgili bahsettiği konularda Mâlik’in yaklaşımlarını benimsediği ve ona atıfla meseleleri izaha yöneldiği kısımlar ve Mâlik’ten farklılaştığı hususlar zikredilmiştir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
32

GÜZEL, Mehmet Emin. "Poets on al-Mukaddima al-Âcurrûmiya: The Example of Emir Burhaneddin's Poem Named ed-Dürretü'l-Burhaniyye fî Nazmi'l-Âcurrûmiyye." Abant İzzet Baysal Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, November 27, 2023. http://dx.doi.org/10.33931/dergiabant.1358478.

Full text
Abstract:
İbn Âcurrûm’un (ö. 723/1323) el-Mukaddimetü’l-Âcurrûmiyye adlı eseri, birçok dilci tarafından nazmedilmiştir. Bu çalışmada Âcurrûmiyye nâzımlarından Emîr Burhaneddin’in (ö. 960/1553) ed-Dürretü’l-burhâniye fî nazmi’l-Âcurrûmiyye adlı manzumesi incelenmiştir. Hicrî onuncu yüzyıla ait olan bu eser, günümüze ulaşabilen erken dönem Âcurrûmiye nazım örneklerinden olması hasebiyle öneme haizdir. Çalışmada öncelikle nahiv ilminde nazım geleneği ve Âcurrûmiyye metni üzerine yazılan manzum eserler hakkında kısaca bilgi verilmiş, ardından müellif ve eseri tanıtılmıştır. Manzumeye ait el yazmanın fiziksel özellikleri ve içerik analizi yapıldıktan sonra metnine yer verilmiştir. Eserin neşrinde günümüze ulaşan hicrî on üçüncü yüzyıla ait tek nüsha esas alınmıştır. Eserin, didaktik manzumelerde yaygın olduğu gibi recez bahrinin urcuze formunda nazmedildiği görülmüştür. Yüz elli sekiz beyitten oluşan eserde, mukaddime ve hatimenin yanı sıra otuz konu başlığı yer almaktadır. Bu başlıklarda kelime türleri, i’râb, i’râb alametleri ve mu’reb çeşitleri ele alınmıştır. Müellif, mukaddimede belirttiği üzere Âcurrumiyye’den farklı olarak az da olsa manzumede bazı ilave ve eksiltmeler yapmıştır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
33

Aydar, Hidayet, and Nesibe Kablander. "EBU’L-LEYS TEFSİRİ TERCÜMESİNİN MUKADDİME KISMININ TRANSKRİPSİYONLU METNİ VE MUHTEVÂ DEĞERLENDİRMESİ." Pamukkale Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, no. 4 (September 27, 2015). http://dx.doi.org/10.17859/pauifd.20509.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
34

Emrullah, Yüksel. "Buhari'de iman anlayışı." August 5, 2019. https://doi.org/10.5281/zenodo.3360821.

Full text
Abstract:
lmamel-Buhari (&ouml;lm. 256/870). &quot;Sahilııııne vahiy ile ilgili bir mukaddime yaptıktan sonra ilk babını &quot;lman&quot; konusuyla başlatmaktadır. &ccedil;&uuml;nk&uuml; m&uuml;kellefe ilk vacip olan şey imandır. O her şeyin en efdali ve en şerefl1sidJr. Dlnin emir ve nehtyleri, iman temeli &uuml;zerine bina edilmektedir. M&uuml;&#39;mininher iki d&uuml;nyada da kurtuluşu onunla m&uuml;mk&uuml;n olmaktadır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
35

KASKA, Çetin. "SULTAN II. SELİM’E İTHAF EDİLEN FARSÇA BİR TAHMÎS: TAHMÎS-İ DÎVÂN-İ HÂFIZ." Eski Türk Edebiyatı Araştırmaları Dergisi [Journal Of Old Turkish Literature Researches], November 28, 2023. http://dx.doi.org/10.58659/estad.1385781.

Full text
Abstract:
Bir gazel, tercî-i bend, terkîb-i bend, kaside, rubâî, kıta veya mesnevinin her beytinin önüne aynı vezin ve kafiyede üçer mısranın ilave edilmesiyle oluşan nazım biçimine tahmîs denilmektedir. Beşleme ve beşli hale getirme anlamlarına gelen tahmîsin muteber sayılabilmesi için ilave edilen mısraların söz konusu manzumenin beyitleriyle anlam ve ses bakımından kaynaşması gerekmektedir. İlave edilen mısraların ilave edildikleri mısralarla kafiyeli olması elzemdir. Şairler daha çok kendilerinden önce gelen veya çağdaşı olan meşhur şairlerin şiirlerini tahmîs etmişlerdir. Ancak kendi şiirlerini tahmîs eden bazı şairler de bulunmaktadır. Tahmîs divan edebiyatında diğer nazım türlerinden daha çok rağbet görmüştür. Nitekim hemen her şairimiz kendinden önceki veya çağdaşı bir şairin şiirine tahmîs yazmıştır. Hatta nerdeyse her şairimizin divanında tahmîs bulunmaktadır. Edebiyatımızda sadece Türkçe tahmîsler kaleme alınmamış, Farsça tahmîsler de yazılmıştır. Yümnî ve Beyânî gibi şairlerimiz bu alanın en meşhurları olarak bilinmektedir. Beyânî, Hâfız’ın 88 gazeline Farsça tahmîs yazmış ve bu eseri Sultan II. Selim’e ithaf etmiştir. Beyânî’nin bu eseri mensur bir mukaddime ve 88 gazelin tahmîsinden oluşmaktadır. Asıl beyitlerle ilave edilen beyitlerin anlam bakımından kaynaştığı bu eserde Beyânî mahlası kullanılmıştır. Mukaddime hariç eser basit ve sade bir üslup ile kaleme alınmıştır. Bu çalışmada Arap edebiyatında doğan, oradan Fars edebiyatına geçen ve daha sonra Türk edebiyatında yer edinen tahmîse değinilecek ve Beyânî’nin Hâfız’ın Dîvânı’na yazdığı Farsça tahmîs (Kayseri Râşid Efendi Kütüphanesi, nr. 1278) ilk defa detaylı ele alınacak ve eserdeki kırk tahmîs Türkçe’ye tercüme edilecektir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
36

Şentürk, Recep. "SLANE, William Mac-Guckin de (1801-1878)." May 6, 2003. https://doi.org/10.5281/zenodo.2668420.

Full text
Abstract:
12 Ağustos 1801&#39;de Belfast&#39;ta doğdu. 1830 yıllarına doğru &ouml;ğrenim i&ccedil;in Paris&#39;e gitti, Ecole des Langues Orientales&#39;de okudu ve Silvestre de Sacy&#39;in en parlak &ouml;ğrencilerinden biri oldu. Fransız h&uuml;k&uuml;meti tarafından 1843-1845 yıllarında Cezayir ve istanbul&#39;da g&ouml;revlendirildi. Ardından Fransa&#39;nın Afrika ordusunda m&uuml;tercimlik yaptı ve başm&uuml;tercimliğe y&uuml;kseldi (1846) lkgion d&#39;Honneur nişanının &quot;chevalier&quot; (1846) ve &quot;officier&quot; (1852) payelerini aldı. Ordudaki g&ouml;revinden ayrıld ıktan sonra Par is&#39;te Ecole des Langues Orientales&#39;de y&ouml;neticilik yaptı, Arap&ccedil;a okuttu. Societe Historique Algerienne&#39;in kurucuları arasında yer alan Slane, ordudaki g&ouml;revi ve Fransa&#39;nın s&ouml;m&uuml;rge siyasetine sağlayacağı katkı sebebiyle Kuzey Afrika tarihine yakın ilgi duydu. Yaptığı tenkitli neşirler ve başta İbn Hald&uuml;n&#39;un Mukaddime&#39;si ile İbn Hallikan&#39;ın Vefeyat&uuml;&#39;l-a&#39;yan&#39;ı olmak &uuml;zere Arap&ccedil;a&#39;dan yaptığı terc&uuml;melerle tanındı. Mukaddime&#39;yi Fransızca&#39;ya &ccedil;evirirken Pirizade Mehmed Sahib Efendi ve Cevdet Paşa terc&uuml;melerinden yararlanmasından Arap&ccedil;a yanında T&uuml;rk&ccedil;e de bildiği anlaşılmaktadır. Academie des lnscriptions et Belleslettres, Conseil de la Societe Asiatique de Paris, Academie lmperiale des Sciences de Turin&#39;in &uuml;yesi idi.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
37

KILINÇ, Zeynel Abidin. "IDEAL POLITICAL SYSTEM IN KUTADGU BİLİG IN ACCORDNACE WITH IBN KHALDUN’S CLASSIFICATION OF POLITICAL SYSTEMS." Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, September 16, 2022. http://dx.doi.org/10.53443/anadoluibfd.1139203.

Full text
Abstract:
Bu çalışmada Türk yönetim düşüncesinin öncü düşünürlerinden Yusuf Has Hacib’in Kutadgu Bilig başlıklı eserinde ortaya koyduğu ideal yönetici ve yönetim anlayışı, İbn Haldun’un Mukaddime adlı eserinde analiz ettiği yönetim biçimleri ve yönetici tipleri tasnifi ve değerlendirmesinden hareketle incelenmiştir. İbn Haldun, ideal yönetimin temel kriterini halkın yararına hizmet etmek olarak belirlerken yönetimin halkın yararına olacak biçimde hizmet etmesinin şartını da yasaya bağlılık olarak belirler. Yusuf Has Hacib’e göre de ideal yönetimin temel kriteri halkın yararını gözeterek yönetmesidir ve yönetimin halkın yararına hizmet edecek biçimde yönetebilmesinin en temel şartı töreye uygun hareket etmesidir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
38

YAŞAR, Şükran. "Mor Evgin ve Hristiyan Mistisizminin Tur Abdin Bölgesine Girişi." Mukaddime, March 10, 2021. http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.820700.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
39

GÖKDAĞ, Kamuran. "İbn Haldûn’un Habitusu’na İbn Haldûncu Bir Ziyaret: Et-Ta‘rîf’teki Sosyal, Siyasî ve Fikrî Koşullar." Mukaddime, April 18, 2021. http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.894778.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
40

SUBAŞI, Kenan. "Nirxandina Helbestên Zarokan ên Kurdî li Gorî “Rastîya Zarokan” û “Îzafîyeta Zarokan”." Mukaddime, February 26, 2021. http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.803810.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
41

ÇAKMAKCI, Selami. "Osman Şahin’in “Beyaz Öküz” Adlı Hikâyesinde Aşk ve Namus İkilemi." Mukaddime, April 18, 2021. http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.854281.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
42

ÇİFTÇİ, Gülbahar. "Ölüm Siyaseti: Cihatçı “Üst-Müslümanlar”, Fethi Benslama, Çev. Orçun Türkay, İletişim Yayınları, İstanbul 2018, 101 Sayfa." Mukaddime, March 16, 2021. http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.835184.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
43

KURT, Menderes. "Yahudi Nüfus Problemi ve İsrail Devleti’nin Yahudi Karakteri." Mukaddime, April 18, 2021. http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.820999.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
44

DOĞAN, Cem. "Tender Mothers: Breastfeeding, Wetnursing, and the Limits of Social Critique From the Late Ottoman to the Early Republican Periods (1880-1930)." Mukaddime, April 18, 2021. http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.860918.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
45

YARDIM, Müşerref. "Malik Bin Nebi’nin Sömürülebilirlik ve Bourdieu’nün Sembolik Şiddet Kavramları Işığında Aşağılık Kompleksi." Mukaddime, April 18, 2021. http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.867303.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
46

BALIBEY, Menekşe. "Aşkın Suretleri: Hint Üslubunda Müşterek İmgeler, Emrullah Yakut, İstanbul Kesit Yayınları, 2020, 200 sayfa." Mukaddime, April 27, 2021. http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.874352.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
47

ERGÜL JORGENSEN, Feride Aslı. "The Role of Greek Merchants in European Capitalism and Greek Independence Movement." Mukaddime, January 24, 2021. http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.786495.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
48

AFACAN, Serhan. "Between Law and Tradition: Women and Womanhood in Iran’s Nasim-e Shomal." Mukaddime, April 18, 2021. http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.809094.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
49

DEMİR, Vecdi. "Osmanlı'nın Çöküşü: Ortadoğu’da Büyük Savaş 1914-1920, Eugene Rogan, Çev. Özkan Akpınar, İletişim Yayınları, İstanbul, 2017. 477 sayfa." Mukaddime, March 2, 2021. http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.838942.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
50

KÜTÜK, Ahmet. "Metinler Arası İlişki Bağlamında Orta Çağ Tarih Yazımında İktibas Yöntemi ve Bilgi Deformasyonu." Mukaddime, January 22, 2021. http://dx.doi.org/10.19059/mukaddime.781096.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!