Log in

Relevant bibliographies by topics / Muzeum Narodowe w Kielcach / Journal articles

To see the other types of publications on this topic, follow the link: Muzeum Narodowe w Kielcach.

Journal articles on the topic 'Muzeum Narodowe w Kielcach'

Author: Grafiati

Published: 4 June 2021

Last updated: 31 July 2024

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 33 journal articles for your research on the topic 'Muzeum Narodowe w Kielcach.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Szykuła-Żygawska, Agnieszka. "Nieznany obraz Rafała Hadziewicza „Modlitwa w Ogrójcu”. Przyczynek do historii szczebrzeszyńskich zamówień malarza." Archiwariusz Zamojski 15 (December 31, 2017): 193–200. http://dx.doi.org/10.56583/az.1026.

Full text

Abstract:

Rafał Hadziewicz, którego autorka zalicza do wybitnych malarzy II połowy XIX w., jest doceniany, o czym świadczy choćby przekrojowa wystawa zorganizowana w 2016 r., w 130. rocznicę śmierci artysty, przez Muzeum Narodowe w Kielcach; towarzyszył jej katalog. Tym niemniej autorka przychyla się do opinii innych historyków sztuki i uważa, że twórczość malarza nie jest w pełni poznana. Można spodziewać się odkrycia nieznanych dzieł artysty, np. w kościołach, od których otrzymywał wiele zamówień, niewykluczone, że na Zamojszczyźnie. Hadziewicz stąd właśnie pochodził, urodził się w Zamchu, był synem urzędnika Ordynacji Zamojskiej. Z tego regionu pochodzi osiem znanych jego obrazów w kościołach, m.in. w Radecznicy, Szczebrzeszynie, katedrze w Zamościu (dwa obrazy powstałe na zamówienie ordynata Tomasza Franciszka Zamoyskiego), Zwierzyńcu, Frampolu (nieznany badaczom z muzeum w Kielcach). Autorka ustaliła, że kolejny obraz malarza, przedstawiający Jezusa Chrystusa w Ogrójcu, także znajdował się niegdyś w Szczebrzeszynie, u proboszcza kościoła pw. św. Mikołaja, ks. Marcina Gosiewskiego. W spisie inwentarza sporządzonym po śmierci kapłana (1848), odnalazła informację, że obraz Hadziewicza został pożyczony do „zdjęcia kopii” do Warszawy (i dlatego nie ma go na stanie). Los obrazu jest nieznany. Wiadomo także, że malarz namalował obraz św. Dominika do kaplicy w Biłgoraju; teraz go tam nie ma (ustalenia Piotra Kondraciuka). Artykuł przybliża też sylwetkę zasłużonego ks. M. Gosiewskiego.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

2

Jośko-Ochojska, Jadwiga, Ryszard Brus, and Joanna Sell. "Museotherapy – new trend in therapy of emotional disorders." Annales Academiae Medicae Silesiensis 76 (July 14, 2022): 61–69. http://dx.doi.org/10.18794/aams/147401.

Full text

Abstract:

Jedną z najnowszych metod radzenia sobie ze stresem jest muzeoterapia. To świadome wykorzystanie przez arteterapeutów pozytywnego oddziaływania sztuki zgromadzonej w muzeach na samopoczucie psychiczne, fizyczne, duchowe i socjalne konkretnej osoby. Ta forma terapii wspomagającej klasyczne leczenie chorób somatycznych i psychicznych daje wyjątkowe korzyści. Zmniejsza szkodliwe działanie stresu, polepszając jakość życia w chorobie i rokowania na przyszłość, a nawet przyspieszając powrót do zdrowia. Muzeoterapia zwiększa uważność, a dzięki udziałowi arteterapeuty, który nawiązuje z chorym więź, powoduje, że chory staje się bardziej otwarty, częściej opowiada własne historie, dzieli się skojarzeniami i emocjami. Metoda ta rozwija także empatię, szczególnie pożądaną u studentów medycyny i lekarzy. Muzeoterapia jest już stosowana na świecie jako leczenie wspomagające. W Kanadzie i Francji funkcjonuje praktyka tzw. „muzeum na receptę” i „muzeum w szpitalu”. W Polsce pionierem tej terapii jest prof. Robert Kotowski, dyrektor Muzeum Narodowego w Kielcach. Najczęściej korzystają z niej pacjenci z chorobami onkologicznymi, z demencją (choroby Alzheimera, Parkinsona i inne), nadciśnieniem, cukrzycą, przewlekłym bólem, osoby ze spektrum autyzmu, a także niepełnosprawne. Wspomniane działania wpływają na kreatywność i dobre samopoczucie, pomagają obniżyć poziom lęku, bólu i depresji, zmniejszają samotność i bezsenność, ułatwiają pokonywanie życiowych trudności, zwiększają poczucie własnej wartości, pomagają też w akceptacji samego siebie. Myśląc o przyszłości nowoczesnej medycyny, należy pamiętać o uzupełnieniu zajęć dydaktycznych dla studentów medycyny o takie zagadnienia jak terapie wspomagające, które zyskują coraz większe znaczenie. Nowoczesna medycyna to także medycyna zintegrowana, łącząca medycynę klasyczną z innymi formami terapii, wśród których muzeoterapia zajmuje szczególne miejsce.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

3

Skrzyniarz, Ryszard. "Muzeum Diecezjalne w Kielcach." Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne 83 (June 30, 2005): 449–50. http://dx.doi.org/10.31743/abmk.9887.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

4

Nowak-Kluczyński, Konrad. "Dorota Źołądź-Strzelczyk, Katarzyna Kabacińska (red.), Dawne zabawy dziecięce, Wydawnictwo DiG & Muzeum Zabawek i Zabawy w Kielcach, Kielce – Warszawa 2008, ss. 72." Biuletyn Historii Wychowania, no. 25 (March 6, 2019): 176–78. http://dx.doi.org/10.14746/bhw.2009.25.18.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

5

Nowak-Kluczyński, Konrad. "Dawne zabawy dziecięce, red. Dorota Źołądź-Strzelczyk, Katarzyna Kabacińska, Wydawnictwo DiG & Muzeum Zabawek i Zabawy w Kielcach, Kielce-Warszawa 2008, ss. 72." Biuletyn Historii Wychowania, no. 26 (March 10, 2019): 136–38. http://dx.doi.org/10.14746/bhw.2010.26.13.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

6

Kovač, Peter. "Cud światła. Witraże średniowieczne w Polsce, Muzeum Narodowe w Krakowie, 14 lutego – 15 sierpnia 2020, kurator Dobrosława Horzela." Biuletyn Historii Sztuki 83, no. 2 (August 26, 2021): 431–36. http://dx.doi.org/10.36744/bhs.1002.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

7

Przeniosło, Małgorzata, and Marek Przeniosło. "Powstanie Krajowego Związku Spółdzielni Zabawkarskich w Kielcach (1972 r.)." Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku 25 (December 30, 2022): 125–45. http://dx.doi.org/10.18778/2080-8313.25.06.

Full text

Abstract:

W 1972 r. utworzono w Kielcach Krajowy Związek Spółdzielni Zabawkarskich, który koordynował funkcjonowanie 27 spółdzielni specjalizujących się w Polsce w produkcji zabawek. Jego zadaniem było wspieranie zakładów zabawkarskich w dostawach surowców oraz pomoc w ich unowocześnianiu i rozbudowie. Przemysł zabawkarski miał duże znaczenie ze względu na potrzeby rynku krajowego, także możliwości eksportowe. W artykule przedstawiono okoliczności, w jakiej doszło do utworzenia Związku, w tym przebieg jego I Zjazdu. W kolejnych latach Związek poszerzył liczbę podległych mu spółdzielni, w 1975 r. było ich już 42. Realizował także inicjatywy pozagospodarcze, w 1979 r. utworzył działające do dziś Muzeum Zabawek i Zabawy w Kielcach. Związek funkcjonował do 1989 r.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

8

Maniak, Katarzyna, and Anna Kurpiel. "Przysposobienie i absorpcja." Annual Review of Museum Anthropology, no. 8 (December 29, 2021): 47–64. http://dx.doi.org/10.12775/zwam.2021.8.04.

Full text

Abstract:

Artykuł omawia formy prezentacji przedwojennego dziedzictwa niemieckiego w wybranych muzeach Wrocławia i Szczecina: Centrum Historii Zajezdni we Wrocławiu, Muzeum Miejskim Wrocławia, Muzeum Narodowe w Szczecinie — Centrum Dialogu Przełomy oraz Muzeum Historii Szczecina. Autorzy analizują wyłaniające się z wystaw wizje wspólnoty i relacji polsko-niemieckich. Zwrócono również uwagę na reakcje afektywne, jakie wywołują tworzone narracje oraz wybrane środki wyrazu – przedmioty/rekwizyty – które są wykorzystywane do konstruowania wystaw. Wreszcie autorzy proponują koncepcje adopcji i absorpcji i stosują je do definiowania formuł reprezentacji dziedzictwa.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

Dworniczak, Kamila. "Iconologies. Global Unity or/and Local Diversities in Art History, 23–25 maja 2019, Uniwersytet Jagielloński, Kraków." Biuletyn Historii Sztuki 82, no. 3 (November 10, 2020): 483–89. http://dx.doi.org/10.36744/bhs.651.

Full text

Abstract:

Tekst jest sprawozdaniem z międzynarodowej konferencji naukowej zorganizowanej w dniach 23 - 25 maja 2019 r. przez Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego, Muzeum Narodowe w Krakowie oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Konferencja była poświęcona ikonologii, metodzie przez dekady dominującej w historii sztuki. Skoncentrowano się zwłaszcza na recepcji tej metody zarówno w aspekcie historycznym, jaki geograficznym.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

Pikula-Kuziak, Dorota. "Zabytkowe tekstylia w Muzeum Diecezjalnym w Siedlcach w świetle badań reinwentaryzacyjnych." Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne 118 (June 29, 2022): 275–89. http://dx.doi.org/10.31743/abmk.13165.

Full text

Abstract:

Prace reinwentaryzacyjne w Muzeum Diecezjalnym w Siedlcach, podjęte w 2020 roku, dofinansowane przez Narodowe Centrum Kultury w ramach programu „Kultura w sieci”, objęły zabytkowe tekstylia szyte z tkanin XV-XX-wiecznych gromadzone w magazynie od wielu lat. Ujawniły ponad 140 obiektów (ornatów, kap, mitr, dalmatyk, stuł, manipularzy, palek kielichowych, burs), z których tylko znikoma część była już wcześniej skatalogowana. Pozostałe są w dużej mierze nieznanej proweniencji, zniszczone, często po wielokroć reperowane i przeszywane. Tylko nieliczne z nich odnajdujemy w katalogach zabytków sztuki w Polsce czy w kartach inwentaryzacyjnych gromadzonych w biurze Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków. W ramach prac reinwentaryzacyjnych objęto staranną dokumentacją merytoryczną i fotograficzną wszystkie zgromadzone w zbiorach Muzeum Diecezjalnego zabytkowe paramenty, a także umieszczono ponad 150 z nich na wystawie online Splendor Podlasia (https://splendorpodlasia.pl), by pozwolić poznać ów interesujący zasób szerokiemu gronu odbiorców. Treść artykułu dotyczy także podjęcia badań nad historią dwu najstarszych, późnogotyckich tkanin, z których uszyto ornaty, oraz powtórnego połączenia w całość, przez lata rozproszonego, uroczystego kompletu (sacra paramenta i sacra indumenta) bp. Franciszka Kobielskiego (1679-1755).

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

11

Bender, Agnieszka. "Tapiserie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego." Roczniki Humanistyczne 72, no. 4 (June 11, 2024): 155–85. http://dx.doi.org/10.18290/rh24724-5.

Full text

Abstract:

W artykule postawiono dwa pytania badawcze: po pierwsze, co wiemy na temat tapiserii w zbiorach ostatniego króla Polski, po drugie zaś, czy coś z tych zbiorów przetrwało. Niestety w wiedzy na temat tapiserii ostatniego polskiego króla, ze względu na braki w materiale źródłowym oraz nieliczne przetrwałe obiekty, istnieje wiele luk trudnych do wypełnienia. Reasumując, należy stwierdzić, że w przeciwieństwie do swoich królewskich poprzedników, Stanisław August, mimo kilku inicjatyw, z których większość nie doczekała się realizacji, nie wykazał zbyt dużego zainteresowania tapiseriami. Jego decyzje były i w tej kwestii chwiejne. Wymienić można kilka czynników, które — jak się wydaje — przyczyniły się do takiego stanu rzeczy. Po pierwsze, tapiserie nadal były bardzo drogie, a król, tak jak i cała Rzeczpospolita, stale borykał się z problemami finansowymi. Po drugie, Poniatowski, mimo pewnych nacisków ze strony Madame Geoffrin, wyczuł, że tapiserie jako pożądany od wieków element wystroju wnętrz królewskich rezydencji zaczęły stopniowo wychodzić z mody, wypierane przez styl „à la grecque”, do którego bardziej pasowały obicia ścienne z lekkich i tańszych jedwabnych adamaszków. Zachowały się trzy obiekty związane z omawianym tematem: — projekt tapiserii do Sypialni króla, Paryż, 1766 r., Warszawa — Zamek Królewski, Victor Louis,— tapiseria z portretem króla Jana III Sobieskiego, Polska, lata 60. XVIII w. (?), Muzeum Narodowe w Warszawie, warsztat François Glaize’a,— tapiseria ekran kominkowy z herbem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, Słonim, 1788 r., Muzeum Narodowe w Warszawie, warsztat Johana Carla Kletscha.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

12

Tarsińska-Petruk, Dominika Anna. "Influence of Arsenic Compounds on the Colour Palette of 15th- and 16th-Century Icons from the National Museum in Cracow." Acta Universitatis Nicolai Copernici Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo 52 (January 26, 2022): 183–212. http://dx.doi.org/10.12775/aunc_zik.2021.006.

Full text

Abstract:

Wpływ związków arsenu na paletę barw piętnasto- i szesnastowiecznych ikon z Muzeum Narodowego w Krakowie Muzeum Narodowe w Krakowie posiada w swojej kolekcji piętnasto- i szesnastowieczne ikony z terenów dawnej Rzeczypospolitej, wyróżniające się obecnością związkówarsenu zarówno w barwnych warstwach malowidła, światłach, jak i na powierzchni gładkich teł – co należy do rzadkości. W historycznych traktatach malarskich żółty siarczek arsenu – aurypigment (As₂S₃) – w połączeniu z indygiem stosowano do otrzymania zieleni, a samodzielnie lub w połączeniu z bielami do imitacji złoceń, w tym chryzografii. Wśród najstarszych późnobizantyńskich traktatów malarskich tło wykonane aurypigmentem zostało wymienione jedynie w rękopisie ormiańskim. Mineralne i syntetyczne formy niestabilnych chemicznie pigmentów arsenowych, takie jak aurypigment, realgar i pararealgar (As4S4 lub AsS), ulegają degradacji do częściowo transparentnego trójtlenku arsenu (arsenolitu). Zmiany kolorystyczne zidentyfikowane w mieszaninach kolorystycznych, a szczególnie tłach dziewięciu ikon z kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, wraz z analizą techniki i technologii na podstawie opublikowanych badań, pozwalają na przyporządkowanie czterech z nich: ikony Chrystus Pantokrator z archaniołami (MNK XVIII-27) – omówionej w niniejszym artykule, a także ikon Św. Jan Chrzciciel i św. Paweł (z rzędu Deesis, MNK XVIII-26), Sąd Ostateczny (MNK XVIII-10) oraz Sąd Ostateczny (MNK XVIII-32), do ormiańskiej i południowobałkańskiej tradycji malarskiej.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

13

Kita, Jarosław. "Sprawozdanie z IX Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej Życie prywatne Polaków w XIX wieku „Perspektywa stołu”, Kraków, 8–9 października 2021 r." Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku 24 (April 28, 2023): 191–97. http://dx.doi.org/10.18778/2080-8313.24.14.

Full text

Abstract:

Począwszy od 2012 r., Instytut Historii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (UWM) i Instytut Historii Uniwersytetu Łódzkiego (UŁ) współorganizują kolejne konferencje naukowe z cyklu „Życie prywatne Polaków w XIX wieku”. W dniach 8–9 października 2021 r. odbyła się już IX Ogólnopolska Konferencja Naukowa, której miejscem obrad było Muzeum Dom Jana Matejki Oddział Muzeum Narodowego w Krakowie. Tym razem organizatorzy zaproponowali nową perspektywę poznawczą życia prywatnego i życia codziennego epoki, a mianowicie jego ogląd przez pryzmat „stołu” Polaków z różnych grup i środowisk społecznych. Konferencja naukowa zgromadziła badaczy z kilku polskich ośrodków akademickich i muzealnych (Łódź, Poznań, Kraków, Warszawa, Olsztyn, Rzeszów, Pułtusk, Częstochowa, Katowice), a nawet z dalekiego uniwersytetu w Mikołajowie na Ukrainie. Łącznie podczas konferencji zaprezentowano 21 referatów, które zostały podzielone na cztery tematyczne panele: „Pożywienie a zdrowie”, „Smaki narodowe”, „Wokół stołu” i „Kuchnia w życiu codziennym różnych grup społecznych”.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

14

Pruc-Stępniak, Beata. "Muzeum Narodowe w Gdańsku, jego geneza i funkcja w strukturze i kulturze miasta." Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne 85 (June 30, 2006): 49–67. http://dx.doi.org/10.31743/abmk.10046.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

15

Skrzydlewska, Beata. "Muzea Muzea religijne Lwowa przełomu XIX i XX wieku na tle muzeów miejskich i prywatnychLwowa przełomu XIX i XX wieku na tle muzeów miejskich i prywatnych." Facta Simonidis 15, no. 2 (December 31, 2022): 51–65. http://dx.doi.org/10.56583/fs.1716.

Full text

Abstract:

Historia muzealnictwa lwowskiego jest na tyle bogata, że działalność placówek muzealnych rozpatrywać można w wielu aspektach. Przyczyniła się do tego zapewne specyficzna sytuacja polityczna, religijna, a co za tym idzie i kulturowa tego miasta. Lwów zamieszkiwali przedstawiciele różnych religii, wyznawcy każdej z tych grup postarali się o zorganizowanie własnego muzeum. Działały więc we Lwowie następujące placówki: Muzeum Archidiecezjalne Rzymskokatolickie, Muzeum Instytutu Stauropigialnego, Ukraińskie Muzeum Narodowe, Muzeum Żydowskie i Muzeum Ormiańskie. Podstawę zbiorów stanowiły obiekty wycofane z kultu, poszerzane z czasem o dary i sporadycznie o zakupy. Kolejną ważną grupą na mapie Lwowa są muzea i kolekcje prywatne. Wielu mieszczan, nie tylko tych najbogatszych, rozwijało własne pasje i dawało wyraz swoim zainteresowaniom poprzez gromadzenie kolekcji dzieł sztuki, bogatych zbiorów bibliotecznych, zaś pasjonaci świata przyrody zbierali okazy z pogranicza biologii i geologii. Zbiory te miały zazwyczaj charakter prywatny i dostępne były wyłącznie dla osób indywidualnych. Jednak powstawały też muzea z inicjatywy prywatnych zbieraczy, jak np. Dzieduszyckich, które zostały przekazane miastu i były otwarte dla szerszej publiczności, a także stały się miejscem szeroko zakrojonych badań naukowych.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

16

Mieczkowska, Katarzyna. "„Tamara Łempicka – kobieta w podróży”." Biografistyka Pedagogiczna 8, no. 1 (November 28, 2023): 483–504. http://dx.doi.org/10.36578/bp.2023.08.03.

Full text

Abstract:

Celem artykułu było zaprezentowanie biografii Tamary Łempickiej w kontekście pierwszej w Polsce wystawy malarki, zorganizowanej w 2022 r. przez Muzeum Narodowe w Lublinie. Autorka dokonała analizy projektu komunikacji zastosowanego na wystawie, na której prezentowano nie tylko dzieła artystki, ale także epokę art déco, codzienne życie oraz artystów z lat dwudziestych i trzydziestych XX w. Dokonano analizy komunikacyjnych kontekstów kulturowych, społecznych i biograficznych, w których była prezentowana postać Łempickiej. Podjęto próbę zbadania skuteczności przekazu w kontekście przyjętych rozwiązań narracyjnych, scenograficznych i kompozycyjnych.Analizie poddano także artystyczno-komunikacyjne dążenia artystki, mające na celu promocję własnego wizerunku i kreowania marki. Jako przykład można wskazać słynny obraz Łempickiej Autoportret w zielonym bugatti, który wystąpił w potrójnej komunikacyjnej roli. Z jednej strony użyty został jako okładka do opiniotwórczego magazynu modowego „Die Dame”, z drugiej zaś stał się reklamą marki Bugatti. Podkreślenia wymaga także rola modelki – autorki obrazu i zabieg autokreacji, który polegał na umieszczeniu tuż nad klamką, w miejscu wprowadzenia kluczyka, inicjałów „TL”.Autorka podjęła próbę odpowiedzi na pytanie o fenomen komunikacyjnego sukcesu marki Łempickiej, niesłabnące zainteresowanie jej osobą i sztuką. W odpowiedzi na to zagadnienie pomogło dotarcie do wielu szczegół z życia Łempickiej oraz badanie sposobu ich komunikowania przez Muzeum.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

17

Dyktyńska, Ilona Daria. "Mamo, ja zostaję wśród tych lalek… O wystawie czasowej w Muzeum Zabawek i Zabawy w Kielcach." Annual Review of Museum Anthropology 9, no. 9 (February 24, 2023): 377–82. http://dx.doi.org/10.12775/zwam.2022.9.24.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

18

Kłudkiewicz, Kamila. "Ilustracje w czasopiśmie „Przyjaciel Ludu” – od oświeceniowego encyklopedyzmu do wizualnego kanonu narodowego." Biblioteka, no. 23(32) (December 15, 2019): 121–65. http://dx.doi.org/10.14746/b.2019.23.6.

Full text

Abstract:

Wydawany w latach 1834–1849 w Lesznie „Przyjaciel Ludu” zajmuje wyjątkowe miejsce pośród polskich czasopism ilustrowanych pierwszej połowy XIX wieku. Podobnie jak inne periodyki („Magazyn Powszechny”, „Muzeum Domowe”, „Księga Świata”) odwołuje się do wykształconych na zachodzie Europy wzorców tanich czasopism encyklopedycznych. Wyróżnia go jednak duża liczba ilustracji, a przede wszystkim znaczna część reprodukcji poświęconych tematyce polskiej. Ponad 1100 rycin polskich, które pojawiły się w czasopiśmie przez 15 lat jego istnienia, otwiera pole do rozważań na temat genezy i wzorców „Przyjaciela Ludu”, pochodzenia i tematyki jego ilustracji, wreszcie na temat przekształcenia się uniwersalnego, oświeceniowego spojrzenia na kulturę europejską w indywidualne, narodowe wizje przeszłości i teraźniejszości poszczególnych nacji.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

19

Zeidler, Kamil, and Zofia Zeidler. "Kenya Hara. Japońskie projektowanie graficzne, Muzeum Narodowe w Poznaniu, 24 marca – 30 lipca 2023 r." Gdańskie Studia Azji Wschodniej, no. 23 (August 31, 2023): 252–53. http://dx.doi.org/10.4467/23538724gs.23.019.18165.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

20

Kozieł, Andrzej, and Jolanta Lamla. "Why Were There So Few Female Painters in Silesia during the Baroque Period?" Biuletyn Historii Sztuki 85, no. 2 (July 26, 2023): 51–66. http://dx.doi.org/10.36744/bhs.1426.

Full text

Abstract:

Dlaczego było tak mało malarek na Śląsku w okresie baroku? W dniu 8 marca 2021 roku po raz pierwszy w długoletniej historii Rijksmuseum w Amsterdamie umieszczono w galerii honorowej trzy obrazy stworzone przez kobiety: Judith Jans Leyster, Gesinę Terborch i Rachel Ruysch. Gdyby na podobny krok zdecydowało się Muzeum Narodowe we Wrocławiu – główna instytucja zajmująca się gromadzeniem i eksponowaniem dzieł dawnej sztuki powstałych na Śląsku – to miałoby bardzo poważny problem z jego realizacją. W okresie baroku na Śląsku zawód malarki uprawiały bowiem jedynie trzy kobiety: Anna Elisabeth Willmann, Dorothea Gloger oraz Antonina della Vigna. Co więcej, nie odniosły one znaczącego zawodowego sukcesu, a ich kariery pozostały w zasadzie niespełnione. Spośród około 10 000 obrazów o śląskiej proweniencji z okresu baroku zachowanych do naszych czasów tylko pięć zostało namalowanych przez kobiety. Dlaczego tak mało kobiet zajmowało się zawodowo malarstwem na Śląsku w tym czasie? I dlaczego z tak mizernym rezultatem? Niniejszy artykuł, oparty na wynikach kompleksowych badań malarstwa barokowego na Śląsku, jest próbą odpowiedzi na postawione powyżej fundamentalne pytania.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

21

Trochimczyk, Maja. "Patriotyzm w salonie: tradycje śpiewu domowego w rodzinie Marii Szymanowskiej." Studia Chopinowskie, no. 9-10 (March 16, 2023): 4–40. http://dx.doi.org/10.56693/sc.16.

Full text

Abstract:

Tematem niniejszego artykułu jest muzykowanie domowe podczas spotkań w gronie bliskich przyjaciół rodziny Marii Szymanowskiej, u pianistki w Petersburgu (1828–1831) oraz w domu jej córki, Heleny Malewskiej (ca 1832–1838). Pracę zainspirowały dokumentyze zbiorów Biblioteki Polskiej w Paryżu, kolekcji Muzeum Adama Mickiewicza, nr. sygn. 956, 957, 958. Są to rękopiśmienne zeszyty z tekstami pieśni i wierszy patriotycznych, krakowiaków i mazurów, zebranych i spisanych przez Helenę Szymanowską-Malewską oraz jej brata bliźniaka Romualda Szymanowskiego. Modelem dla domowego wykonywania patriotycznych piosenek były niewątpliwie Śpiewy historyczne Juliana Ursyna Niemcewicza, do których Szymanowska skomponowała pięć pieśni, z nich zaś trzy wydano drukiem w 1816 r. Wiedzy o okolicznościach praktykowania tej tradycji w jej salonie dostarcza natomiast Dziennik jej córki, Heleny Szymanowskiej-Malewskiej, powstały w latach 1827–1857 – przed i po ślubie z Franciszkiem Malewskim (1800–1870), przyjacielem Adama Mickiewicza i współzesłańcem, zesłanym do Rosji za działalność w patriotycznym studenckim Towarzystwie Filomatów. Grupowe wykonywanie pieśni narodowych służyło przekazywaniu wiedzy o narodowej historii i ideałach patriotyzmu. Jak dowodzą nowe badania w dziedzinie psychologii muzyki, tego rodzaju śpiew ma też wielorakie pozytywne skutki zdrowotne, psychologiczne i socjalne – wzmacnia zarówno więzi w grupie, jak i indywidualną odporność ciała; prowadzi do pozytywnych zmian emocjonalnych. W omawianym kontekście łączą się zaś trzy istotne aspekty zbiorowego praktykowania muzycznego patriotyzmu: ideologia bezwzględnego samopoświęcenia w walce zbrojnej o wolność ojczyzny, obecna w większości tekstów piosenek z zeszytu o sygn. 956, prowadząca do zniszczenia i zatracenia tkanki biologicznej narodu; postawa kompromisu i ukrycia patriotyzmu w sferze domowej codzienności, umożliwiająca narodowe przetrwanie, oraz potrzeba jednoczenia, wzmacniania więzów społecznych, której sprzyjały humorystyczne przyśpiewki i kuplety.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

22

Węglewicz, Wiktor. "Recenzja: Mariusz Niestrawski, Lotnictwo w wojnie polsko-ukraińskiej 1918–1919, wyd. Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej, Przemyśl 2019, 174 s." Rocznik Przemyski. Historia 1 (29) (December 2023): 411–15. http://dx.doi.org/10.4467/24497347rph.23.016.18932.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

23

Kardyś, Piotr. "[Recenzja]: Średniowieczne skarby Kielc. Rękopiśmienne księgi dawnej Biblioteki kolegiaty kieleckiej, Muzeum Historii Kielc, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Kielce 2019, ss. 75, il." Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne 112 (2019): 509–11. http://dx.doi.org/10.31743/abmk.2019.112.27.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

24

Sołga, Przemysław. "Przywrócić pamięci. 150. rocznica urodzin księcia kardynała Adama Stefana Sapiehy (1867–1951), red. M. Marynowski, J. Urban, Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu, Przemyśl 2017, ss. 146." Teologia i Człowiek 46, no. 2 (June 18, 2019): 203. http://dx.doi.org/10.12775/ticz.2019.026.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

25

Żurek SDB, Waldemar Witold. "[Recenzja]: Historia – Tożsamość – Kultura. 100-lecie salezjańskiej Parafii Świętego Józefa w Przemyślu, red. Jerzy Gocko SDB, Marta Trojanowska, Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego, ISBN 978-83-61451-29-7, Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej, ISBN 987-83-6684-35-5, Przemyśl 2023, ss. 278." Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne 121 (December 29, 2023): 643–48. http://dx.doi.org/10.31743/abmk.16875.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

26

De Rosset, Tomasz F. "Kaiser-Friedrich-Museum – książka Kamili Kłudkiewicz o niemieckiej historii Muzeum Narodowego w Poznaniu." Acta Universitatis Nicolai Copernici Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo 54 (December 30, 2023). http://dx.doi.org/10.12775/aunc_zik.2023.006.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

27

Błońska, Diana. "Muzeum Narodowe w Krakowie w okresie odzyskania niepodległości." Rocznik Historii Sztuki, December 14, 2023. http://dx.doi.org/10.24425/rhs.2018.124934.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

28

"St. Martin – from Research on Intangible Cultural Heritage." Literatura Ludowa 67, no. 1-2 (June 30, 2023): 207–12. http://dx.doi.org/10.12775/ll.1.2023.015.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

29

Iwan, Dariusz, and Piotr Daszkiewicz. "Pojedynek uczonych – konflikt u zarania Narodowego Muzeum Przyrodniczego w Warszawie w świetle zachowanej korespondencji Jana Sztolcmana (1854–1928) i Benedykta Dybowskiego (1833–1930)." Echa Przeszłości, no. XX/2 (August 21, 2020). http://dx.doi.org/10.31648/ep.5770.

Full text

Abstract:

W 1919 roku utworzono Narodowe Muzeum Przyrodnicze w Warszawie. Jego najistotniejsza część, kolekcja zoologiczna, należała do najważniejszych tego typu zbiorów na świecie. Powstała w rezultacie połączenia zbiorów Warszawskiego Gabinetu Zoologicznego i kolekcji Muzeum Branickich. Tworzeniu Muzeum towarzyszyły naukowe, organizacyjne i polityczne konflikty. W artykule przedstawiamy jeden z nich, pomiędzy Konstantym Janickim, parazytologiem, pełniącym funkcję naukowego opiekuna, a kustoszami zbiorów, głównie Januszem Domaniewskim. Korespondencja Sztolcmana i Dybowskiego, jak i listy związane z wezwaniem na pojedynek, są cennym świadectwem historii nauki w Polsce w okresie po I wojnie światowej.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

30

Talarczyk-Gubała, Monika. "Carol, czyli o śnieniu na jawie. Malarstwo Ewy Kuryluk 1967-1978." Widok. Teorie i Praktyki Kultury Wizualnej, no. 13 (2016). http://dx.doi.org/10.36854/widok/2016.13.847.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

31

Pietrasik, Agata. "Budowniczowie ruin: reprezentacje zburzonej Warszawy w rysunku i wystawach lat 40." Widok. Teorie i Praktyki Kultury Wizualnej, no. 11 (2015). http://dx.doi.org/10.36854/widok/2015.11.961.

Full text

Abstract:

Artykuł analizuje rysunki przedstawiające zniszczoną Warszawę, powstałe bezpośrednio po drugiej wojnie światowej, zwracając szczególna uwagę na rozróżnienie pomiędzy ruinami a gruzem, oraz wzajemną relację pomiędzy dwoma pojęciami. Już w 1945 roku Muzeum Narodowe w Warszawie zorganizowało wystawę rysunków i gwaszy zatytułowaną „Ruiny Warszawy”, a cykl rysunków Tadeusza Kulisiewicza pt. „Warszawa 1945” należy do najżywiej dyskutowanych prac tego czasu. Przedstawienia zrujnowanego miasta ujmuję więc w kontekście współczesnych im praktyk muzealnych, jaki i poezji oraz prozy opłakującej Warszawę, poddając refleksji sposoby w konstruowania obrazu heroicznych ruin z warszawskiego gruzu.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

32

Pietrasik, Agata. "Budowniczowie ruin: reprezentacje zburzonej Warszawy w rysunku i wystawach lat 40." Widok. Teorie i Praktyki Kultury Wizualnej, no. 11 (2015). http://dx.doi.org/10.36854/widok/2015.961.

Full text

Abstract:

Artykuł analizuje rysunki przedstawiające zniszczoną Warszawę, powstałe bezpośrednio po drugiej wojnie światowej, zwracając szczególna uwagę na rozróżnienie pomiędzy ruinami a gruzem, oraz wzajemną relację pomiędzy dwoma pojęciami. Już w 1945 roku Muzeum Narodowe w Warszawie zorganizowało wystawę rysunków i gwaszy zatytułowaną „Ruiny Warszawy”, a cykl rysunków Tadeusza Kulisiewicza pt. „Warszawa 1945” należy do najżywiej dyskutowanych prac tego czasu. Przedstawienia zrujnowanego miasta ujmuję więc w kontekście współczesnych im praktyk muzealnych, jaki i poezji oraz prozy opłakującej Warszawę, poddając refleksji sposoby w konstruowania obrazu heroicznych ruin z warszawskiego gruzu.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

33

Daszkiewicz, Piotr. "Książki gdańskich przyrodników w zbiorach rękopisów Biblioteki Głównej Narodowego Muzeum Historii Naturalnej (Muséum National d’Histoire Naturelle)." Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi, June 19, 2017, 403–12. http://dx.doi.org/10.33077/uw.25448730.zbkh.2017.89.

Full text

Abstract:

W XVII i XVIII w. gdańska szkoła przyrodnicza odgrywała ważną rolę w rozwoju historii naturalnej i położeniu podwalin pod nowoczesną biologię. W tym okresie gabinet przyrodniczy króla Francji, a następnie Narodowe Muzeum Historii Naturalnej (MNHN) stanowił jedno z najważniejszych centrów naukowych Europy. Liczne ślady współpracy gdańskich przyrodników z tą instytucją przetrwały w muzealnej kolekcji. Odegrali oni znaczącą rolę w powstaniu Histoire Naturelle…, pierwszej nowoczesnej encyklopedii przyrodniczej, zredagowanej przez Georges’a-Louisa Leclerca Buffona (1701-1788). Biblioteka Główna MNHN posiada w swoich zbiorach książki Adriana Pauliego, Nicolausa Ölhafena, Georga Segerusa, Ernsta Gottfrieda Heysego, Johanna Adama Kulmusa, Christiana Mentzla, Christophora Gottwalda, Georga Andreasa Helwinga, Joahannesa Philippusiusa i Jacoba Breyniusów, Jacobusa Theodorusa Kleina, Michaela Christopha Hanoviusa, Gottfrieda Reyegera, Johanna Daniela Titiusa, Johanna Reinholda i Georga Forsterów. 90 książek gdańskich przyrodników, a także rękopisy i korespondencja m.in. G. Forstera pozwalają na częściowe odtworzenie historii współpracy gdańszczan z Gabinetem Historii Naturalnej króla Francji i MNHN.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!