Academic literature on the topic 'Nastava engleskog jezika'

Teorija samoefikasnosti zasnovana je na ideji važnosti ličnog doživljaja sopstvenih sposobnosti pri realizaciji različitih ciljeva i zadataka. Rad ima za cilj da ispita uticaj problemske nastave (engl. problem-based learning) na razvoj samoefikasnosti studenata. U radu analiziramo razlike u samoproceni studenata o poboljšanju lokalnih i globalnih aspekata pisanja, uz korišćenje problemske nastave u okviru engleskog jezika struke. Rezultati pokazuju da problemska nastava ima pozitivan uticaj na percepcije učenika o razvoju veštine pisanja na kursu engleskog jezika struke. Razvoj samoefikasnosti u velikoj meri određuje ponašanje studenata u ostvarivanju cilja jer pokreće akciju, određuje količinu napora koji treba uložiti, istrajnost pri suočavanju s preprekama i način na koji student reaguje na neuspeh u procesu učenja.

Rad se bavi analizom engleskog predloga of i njegovih prevodnih ekvivalenata dobijenih iz paralelnog korpusa. U ovoj kontrastivnoj analizi korpus se sastoji od 847 primera upotrebe predloga of prikupljenih iz priče Pola Ostera The City of Glass i njenog prevoda na srpski jezik Grad od stakla. Analiza se prvenstveno fokusira na predloške ekvivalente i njihovu distribuciju u srpskom jeziku, ali takođe otkriva da je u većini slučajeva engleski predlog of preveden drugim sredstvima, a ne predlozima. Više od dve trećine primera iz korpusa prevedeno je nultim ili leksičko strukturalnim ekvivalentima, što ukazuje na razlike u strukturi engleskog i srpskog jezika, prvenstveno one na polju padeških nastavaka, a koje u srpskom jeziku omogućavaju znatno širu mogućnost izražavanja istih odnosa. Analiza je pokazala da je broj predloških ekvivalenata koji se javljaju u prevodu predloga of na srpski jezik mnogo veći od broja predloga navedenih u dvojezičnom englesko-srpskom rečniku. Osim toga, kvalitativna analiza dobijenih ekvivalenata pokazuje da najveći broj predloških ekvivalenata predloga of izražava njegovu integrativnu funkciju, manji broj separativnu, a najmanji broj posesivnu funkciju. Dobijeni rezultati studije mogli bi da doprinesu polju leksikografije, ali i da posluže daljoj semantičkoj i sintaksičkoj analizi, a u cilju boljeg razumevanja predloga i u engleskom i u srpskom jeziku.

Rad se bavi analizom glagola jedenja i pijenja u engleskom i srpskom jeziku sa aspekta kognitivne lingvistike kako bi se utvrdilo koji pojmovni mehanizmi dovode do proširenih značenja ovih glagola. Korpus čine glagoli jedenja i pijenja uzeti iz romana Hari Poter, odnosno iz engleskih izvornika i njihovih srpskih prevoda. U radu se vrši analiza engleskih glagola koji se u svom primarnom značenju odnose na jedenje i pijenje, a koji proširuju svoja značenja na neki od drugih pojmova. Cilj analize je utvrđivanje pojmovnih mehanizama koji utiču na stvaranje proširenih značenja ovih glagola. Tokom procesa analize engleski glagoli se kontrastiraju sa prevodnim rešenjima u srpskom jeziku kako bi se utvrdilo u kojoj meri se pojmovni mehanizmi u ova dva jezika preklapaju. Analiza je pokazala da glagoli proširena značenja ostvaruju najčešće putem pojmovne metafore, ređe i putem pojmovne metonimije, kao i da za gotovo sve engleske glagole postoje i prevodni ekvivalenti na srpskom, koji putem istovetnih kognitivnih mehanizama izražavaju istovetne pojmove. Može se zaključiti da preklapanja u pogledu leksikalizacije i konceptualizacije pojmova jedenja i pijenja u engleskom i srpskom jeziku, kao i u pogledu mehanizama njihovog nastanka, odražavaju biološku uslovljenost i univerzalnost samih procesa jedenja i pijenja.

Rad se bavi terminologijom tenisa – jednog od najstarijih i najpopularnijih sportova u svetu, i to engleskim terminima kao izvornim, i srpskim, kao pozajmljenicama ili prevodnim ekvivalentima. Dvojezični korpus za istraživanje predstavlja iscrpna paralelna lista od 950 teniskih termina na engleskom jeziku i odgovarajućih ekvivalenata na srpskom, sastavljena na osnovu relevantnih štampanih i elektronskih izvora. Kvalitativna analiza prikupljenih jedinica sastoji se iz prikaza postupaka primenjenih u tvorbi izvornih engleskih termina, opisa primerâ metafore, metonimije, eponimije i ikoničnosti u oba jezika, te, u slučaju srpske terminologije, utvrđivanja osobina pozajmljenica i postupaka kojima su prevedeni izvorni izrazi. Pretpostavka je da većina termina na srpskom jeziku predstavlja po obličkoj realizaciji očigledne, a po nastanku preoblikovane anglicizme (forhend, gem, viner, čelendž, čip-end-čardž), te, u manjoj meri, ekvivalente dobijene postupcima strukturnog (linijski sudija, osnovna linija, oko sokolovo, neiznuđena greška), definicionog (meč bez takmičarskog značaja u ekipnom teniskom takmičenju) i direktnog prevođenja (teren, sudija, udarac, prednost), ili pak funkcijske aproksimacije (skupljač loptica, meč lopta, dijagonala). Cilj rada jeste utvrđivanje, opis i klasifikacija primerima potkrepljenih izvornih tvorbenih postupaka, semantičkih fenomena prenosa značenja u terminologiji u oba jezika, ali i, pre svega, postupaka kojima su srpski termini nastali, bilo pozajmljivanjem, ili prevođenjem izvorne teniske terminologije sa engleskog jezika.

Rad je rezultat manjeg istraživanja koje je sprovedeno sa studentima treće i četvrte godine komunikologije i žurnalistike. Polazimo od pretpostavke da znanje koje studenti stiču iz svojih užih oblasti može da utiče na usvajanje određenog jezičkog žanra. Drugim riječima, željeli smo da vidimo da li studenti koji su bolje savladali teme iz komunikologije i novinarstva mogu lakše da artikulišu sopstvene ideje na engleskom jeziku i do koje mjere. Rad se usredsredio na kratke izvještaje na engleskom jeziku i pridjeve koje studenti koriste kako bi poslali što snažniju poruku. Naime, teorija jezika struke ističe značaj kurseva koji treba da se usredsrede na učenike i isključivo ispunjavanje njihovih potreba. S druge strane, testirali smo studente koji su još uvijek u procesu izučavanjа sopstvene uže oblasti te njome još nisu potpuno ovladali. Rezultati su pokazali kako postoje određene nijanse u ishodu nastave engleskog jezika usljed boljeg ili lošijeg studentskog ovladavanja sopstvenom oblasti izučavanja. Pretpostavka je da bi ova činjenica mogla da doprinese planiranju kurseva engleskog jezika kao nematernjeg budući da bismo u obzir uzeli ne samo potrebe učenika nego i njihov potencijal da usvoje i artikulišu određeni jezički žanr.

Prevođenje književnih dela koja se mogu sama po sebi posmatrati kao prevod predstavlja jedan od velikih izazova sa kojima se prevodioci susreću. Ovde se prvenstveno misli na multikulturalne tekstove, nastale u dve kulture i na dva jezika paralelno. Multikulturalnom književnošću se smatraju ostvarenja pisaca imigranata, ali i kolonizovanih starosedelaca, koji predstavljaju etničke manjine u okviru dominantnog društva. Multikulturalni pisci najčešće pišu na dominantnom jeziku, ali u svoja dela uključuju i reči, fraze, pa i čitave rečenice napisane na maternjem jeziku kako bi iskazali jedinstven kulturni sadržaj. Ovakve enkodirane poruke predstavljaju izazov za čitaoce, ali i prevodioce koji moraju taj sadržaj da prenesu na druge jezike. Problemi ove vrste prisutni su gotovo u svim delima indijanske književnosti. Luiz Erdrič, u romanu Devojčica sa Ostrva duhova koji piše na engleskom, oslikava kulturu, običaje i verovanja svog naroda, koristeći reči i izraze iz jezika Odžibve. Ovaj rad se bavi analizom prevoda ovog romana sa engleskog jezika na srpski Aleksandre Grubor. Posebna pažnja je posvećena strategijama koje prevoditeljka koristi kako bi prevela reči iz jezika plemena Odžibve, kao i reči iz engleskog jezika obojene kulturnim nasleđem plemena Odžibve.

Ovaj rad se bavi fenomenom glagola podizanja, kao i fenomenom glagola podizanja koji ostavljaju kopiju imeničke fraze u engleskom i srpskom jeziku, pre svega sa stanovišta generativnog pristupa. Ispituju se konstrukcije sa srpskim ekvivalentima engleskih glagola seem ‘činiti se’, appear ‘izgledati/delovati’ i turn out ‘ispostaviti se’. Razmatraju se određeni slučajevi u kojima je podizanje imeničke fraze u srpskom jeziku neophodno (male klauze) i dozvoljeno (tematizacija i fokus, mada se dolazi do zaključka da pravi ekvivalenti engleskim glagolima podizanja u srpskom jeziku ne postoje. Ipak, opisuje se posebna konstrukcija podizanja u kojoj ne dolazi do slaganja subjekta sa glagolom. Glagol u ovoj konstrukciji uvek ima nastavak za treće lice jednine srednjeg roda. Što se tiče glagola podizanja koji ostavljaju kopiju imeničke fraze, kod njih je situacija manje jasna. U engleskom jeziku i dalje postoji debata oko postojanja tematskih i netematskih subjekata kod ove vrste glagola. Takođe, postavlja se pitanje da li zamenica koja predstavlja kopiju imeničke fraze mora biti kopija subjekta. U radu se pomenuta pitanja ispituju na primerima ekvivalentnih konstrukcija ovih glagola u srpskom jeziku. Primeri iz srpskog pokazuju da se kopija imeničke fraze uopšte ne javlja. Zaključak je da su ovi glagoli uglavnom tematski u srpskom jeziku.

Jezička veština slušanja sa razumevanjem podrazumeva procese koji iziskuju veliki mentalni napor. Ipak, razvijanje ove veštine kod učenikâ olakšano je upotrebom strategija za učenje stranog jezika, naročito kompenzatornih strategija. Stoga, ciljevi kvalitativnog istraživanja su: utvrditi da li su učenici upoznati sa kompenzatornim strategijama i doći do saznanja da li i kako ih učenici koriste prilikom rešavanja konkretnih zadataka slušanja sa razumevanjem. Istraživanje je sprovedeno na uzorku od 7 učenika šestog razreda osnovne škole sa naprednim znanjem engleskog jezika. Za prikupljanje podataka korišćen je intervju i protokol razmišljanja naglas. Podaci istraživanja analizirani su metodom analize sadržaja. Rezultati istraživanja pokazuju da učenici sa naprednim znanjem engleskog jezika koriste kompenzatorne strategije, ali da nemaju svesti o njima niti znanje o tome koliko im one mogu pomoći u savladavanju veštine slušanja. Pedagoške implikacije ovog rada odnosile bi se na obuku učenika kompenzatornim strategijama kako bi razvili veštinu slušanja sa razumevanjem.

Ovaj rad tematizira jedno od najvažnijih područja idiomatskog jezika, kolokacije. Posebna se pozornost pritom posvećuje komparativnom prikazu najčešćih konstrukcija sastavljenih od laganog glagola (tal. „verbi supporto“, engl. „light verbs“) i imenice u hrvatskom, engleskom i talijanskom jeziku. Ta je konstrukcija odabrana za analiziranje jer je iznimno česta u najranijem stupnju usvajanja jezika, a cilj usporedbe bio je odrediti podudarnosti u svrhu korištenja pozitivna prijenosa pri poučavanju leksika u talijanskom i engleskom kao stranom jeziku, odnosno spriječiti negativan prijenos u vidu pogrešnih analogija. Istraživanje se temelji na pretpostavci da je količina potpunih podudarnosti u kolokacijama koje se poučavaju u ranim stadijima učenja stranog jezika ograničena, stoga ih je potrebno pravodobno uočiti i svratiti na njih pozornost. Dakle, nakon rasprave o rezultatima usporedne analize istaknuta je važnost poučavanja kolokacija u nastavi, tj. važnost predstavljanja najčešćih kolokacija usporedno s predstavljanjem nove riječi. U skladu s navedenim, zastupa se stav da bi pri učenju jezika bilo korisno i djelotvorno odabrati kolokacijski pristup.

Nastavni proces usmeren na davanje što veće sume gotovih znanja ne može više odolevati potrebama modernog doba. Problemska nastava osmišljena je sa ciljem da pomogne studentima da razviju unutrašnju motivaciju, veštine efikasnog rešavanja problema, saradnje kao i da razviju svoje stvaralačke sposobnosti, samostalno istražuju, analiziraju, zaključuju, izgrađuju sopstveni način mišljenja, a samim tim da se uspešnije snalaze u sve složenijim odnosima koje nameće savremeni razvoj društva.
Istraživanje u okviru ove disertacije imalo je za cilj da utvrdi kako primena problemske nastave doprinosi boljem usvajanju globalnih (organizacija, namena, čitaoci) i lokalnih (stil, gramatika, mehanika) aspekata pisanja u nastavi engleskog jezika struke prvenstveno jer postoji vrlo malo istraživanja koja se bave razvojem specifičnih aspekata pisanja i istraživači najčešće ispituju samo ukupno poboljšanje veštine pisanja.
U istraživanju su učestvovali studenti prve godine na Visokoj poslovnoj školi strukovnih studija u Novom Sadu koji su pohađali predmet Prvi strani poslovni jezik I – engleski. U skladu sa postavljenim problemom, ciljem i zadacima, u istraživanju je primenjena kauzalna metoda – eksperiment sa paralelnim grupama koji je imao za cilj utvrđivanje razlike inicijalnog i finalnog nivoa znanja globalnih i lokalnih aspekata pisanja u eksperimentalnoj i kontrolnoj grupi. Eksperimentalna grupa, učila je o globalnim i lokalnim aspektima pisanja po prethodno osmišljenim nastavnim jedinicama pripremljenim po principima problemske nastave dok su isti sadržaji obrađivani i u kontrolnoj grupi ali putem tradicionalne nastave.
Zbog kompleksnosti jezičke građe koju smo proučavali, opredelili smo se za pismeni sastav (pismo) kao merni instrument na inicijalnom i finalnom merenju i za analitičku skalu procene kao instrument za ocenjivanje pismenih sastava jer smo želeli da dobijemo pojedinačne ocene za svaki od ispitivanih aspekata i što detaljnije informacije o postignuću studenta. U cilju postizanja validnosti, pored autorke, u ovom istraživanju su učestvovala još dva nastavnika engleskog jezika sa dugogodišnjim iskustvom u nastavi engleskog jezika struke. Oni su imali ulogu ocenjivača i pregledali su sve radove kako bi odredili razliku u kvalitetu inicijalnih i finalnih sastava.
Ispitivanjem efikasnosti posmatranog modela dobili smo pozitivan odgovor na pitanje da li problemska nastava utiče na poboljšanje uspeha studenata u nastavi pisanja u jeziku struke. Upoređujući rezultate početnog testiranja i testiranja nakon izvođenja eksperimenta zaključili smo da su značajnije napredovali studenti koji su bili izloženi problemskoj nastavi a koji su pokazali značajna poboljšanja u svih šest ispitivanih aspekata pisanja.
Uz pomoć problemske nastave kao konstruktivističkog pristupa učenju nastavnici engleskog jezika struke pronalaze načine da pomognu studentima da se upoznaju sa tekstualnim karakteristikama relevantnih disciplina, da nauče da analiziraju potrebe ciljnih čitalaca, procenjuju očekivanja publike i pišu tekstove koji su prihvatljivi u diskursima određenih zajednica.
Ključne reči: problemska nastava, tradicionalna nastava, nastava pisanja, jezik struke, lokalni aspekti pisanja, globalni aspekti pisanja, analitička skala procene, ocenjivači.

Ova disertacija bavi se analizom potreba studenata informacionih tehnologija u nastavi engleskog jezika u Srbiji. Analiza potreba najviše je fokusirana na tri aspekta nastave engleskog jezika: (1) odnos kurseva opšteg engleskog jezika i jezika struke; (2) značaj i vladanje četirima jezičkim veštinama (pisanjem, govorom, čitanjem i slušanjem); (3) na zadatke i aktivnosti koje ispitanici vide najkorisnijim za razvijanje četiri jezičke veštine u nastavi engleskog jezika na departmanima informacionih tehnologija u Srbiji.
Istraživanje je sprovedeno u toku akademske 2011/2012. godine na osam departmana informacionih tehnologija u pet gradova u Srbiji. Tri su izvora podataka koja je autorka koristili pri prikupljanju podataka: (1) upitnik za studente (775 studenata II i III godine informacionih tehnologija); (2) upitnik za profesore i asistente (77 profesora i asistenata koji predaju stručne informatičke predmete); (3) strukturisani intervju (16 studenata (II i III godine), 10 asistenata i 10 profesora stručnih predmeta); Nakon što su prikupljeni svi podaci, analizirani su kvantitativno (standardna devijacija, aritmetička sredina, korelacije i t-test) i kvalitativno (upotrebom principa utemeljene teorije).
Dobijeni podaci upućuju da su potrebe studenata informacionih tehnologija delimično zadovoljene. Utvrđeno je da nastavu engleskog jezika na departmanima informacionih tehnologija ne bi trebalo organizovati dihotomno, samo u okviru kurseva opšteg engleskog jezika i engleskog jezika struke, i linearno, za sve studente isto, već stepenovano, da se na osnovu utvrđenog znanja pri upisu na fakultet određuje na kojem stepenu student počinje sa učenjem engleskog jezika. U skladu sa tim, potrebno je definisati obavezne kurseve kao i konkretna znanja i veštine koje je potrebno usvojiti do kraja školovanja, ali je takođe potrebno ponuditi i određeni broj izbornih kurseva i fakultativnih aktivnosti na engleskom jeziku u cilju poboljšanja ili obogaćivanja znanja engleskog jezika. Ispitujući značaj i vladanje u okviru četiri veštine, utvrđeno je da su veštine kojima studenti najbolje vladaju čitanje i slušanje, veština koju vide kao najpotrebniju je čitanje, dok su veštine koje bi trebalo da usavrše pisanje i govor koje smatraju neophodnim, naročito u domenu poslovne komunikacije. Bitno je naglasiti i razliku između mikroveština, u okviru četiri navedene veštine, koje su izdvojili studenti sa fakulteta i studenti sa visokih škola. Pri analizi aktivnosti, koje su studenti naveli u intervjuima, u cilju razvijanja četiri navedene veštine uočena je tendencija prema integrisanju više veština u ovladavanju navedenih aktivnosti i prema upotrebi kompjutera u učenju jezika.
Značaj ove studije ogleda se u predstavljanju okvira za organizovanje nastave engleskog jezika na departmanima informacionih tehnologija na fakultetima i na visokim školama, u ponudi utvrđenih žanrova koji su predstavljeni kroz presek tipa kursa engleskog jezika i jezičkih veština i u navedenim svojstvima koja su direktno u vezi sa potrebama studenata koje se odnose na organizaciju nastave engleskog jezika, na sadržaje koje je potrebno obraditi i na metodologiju podučavanja engleskog jezika.

Predmet ove doktorske disertacije je istraživanje interaktivnog učenja muzike i engleskog jezika primenom digitalnih medija. U fokusu istraživanja su dve matične nauke anglistika i muzička umetnost (muzička pedagogija), sa njihovim metodikama, metodikom nastave engleskog jezika i metodikom nastave muzičkih predmeta. Cilj rada je istraživanje mogućnosti metodičke primene različitih digitalnih medija kao podsticaja za unapređenje procesa povezivanja, integrisanja i korelacije sadržaja u interaktivnom učenju muzike i engleskog jezika. Pored toga, istražuju se mogućnosti primene različitih digitalnih medija radi unapređenja procesa učenja, stručnog usavršavanja i profesionalnog razvoja nastavnika u obe nastavne oblasti. U prvom delu istraživačkog rada cilj je bio (primenom anketnog upitnika) istražiti moguće i trenutne načine povezanosti učenja muzike i engleskog jezika primenom digitalnih medija. U drugom delu rada, istraživani su inovativni nastavni sadržaji i načini njihove moguće primene u digitalnom okruženju radi podsticanja i unapređenja interaktivnog učenja muzike i engleskog jezika na različitim nivoima obrazovanja. Kvalitativnom analizom digitalnih medija, odnosno, digitalnih i virtuelnih okruženja za učenje predstavljeni su različiti načini povezivanja (integracije i korelacije) nastavnih sadržaja iz ovih naučnih disciplina, s ciljem da se ukaže na neke od postojećih mogućnosti, ali i da se podstaknu nova razmišljanja na tu temu. Na osnovu analize i rezultata istraživanja može se zaključiti da primena digitalnih medija u interaktivnom učenju muzike i engleskog jezika, može doprineti kao podsticaj i medijum prikazivanja obrazovnih sadržaja u usvajanju znanja i veština, ali i uspešnom integrisanju drugih umetnosti i medijske pismenosti u nastavi i učenju. Značaj ovog istraživanja je višestruk za teoriju usvajanja engleskog jezika, za teoriju muzičkog obrazovanja i CLIL nastave, dakle, za metodička, didaktička i andragoška pitanja okruženja učenja u oblastima nastave i učenja engleskog jezika i muzičkih predmeta.

Predmet istraživanja je utvrđivanje efikasnosti korišćenja britanskih humorističkih serija u nastavi engleskog kao stranog jezika, radi usavršavanja britanskog izgovora učenika osnovnoškolskog uzrasta. Cilj ove disertacije je sticanje naučnog saznanja o efikasnosti primene britanskih humorističkih serija u nastavi engleskog kao stranog jezika, prevashodno saznanja o mogućnostima usavršavanja izgovora onih engleskih fonema kojih nema u fonološkom sistemu srpskog jezika, kao i fonema koje su karakteristične za izgovorne razlike između britanske i američke varijante engleskog jezika
The object of this research is to determine the efficiency of the use of British sitcoms in teaching English as a foreign language, in order to improve the British English pronunciation of primary school students. The aim of this thesis is to acquire scientific knowledge about the effectiveness of the implementation of British sitcoms in teaching English as a foreign language, primarily the knowledge about the potentials of improving the pronunciation of those English phonemes that are not in the phonological system of the Serbian language and those phonemes that represent the pronunciation differences between British and American varieties of the English language.

Disertacija obuhvata opis tradicionalne nastave engleskog jezika kao podsistema sistema obrazovanja i tradicionalne nastave engleskog jezika: jezičke sposobnosti i jezički elementi, nastavne metode, oblici i sredstva. Dostignuća informatičke tehnologije utiču na neophodne promene u obrazovanju. Model računarski podržane nastave engleskog jezika dat je kroz primenu servisa Interneta i kibernetskih i posebnih metoda nastave u računarskoj laboratoriji.
The dissertation presents a description of the traditional English Language teaching as a subsystem of the educational system: langauge skills and elements, methods, forms, aids.The achievments of information technology make influence on necessary changes in education. It also presents model of Computer Assisted English Language Teaching and Learning applying the Internet services and kibernetics and special teaching methods in acomputer laboratory.

Ciljevi nastave engleskog kao stranog jezika u Japanu prolaze kroz velike promene dolaskom globalizacije i informacionih tehnologija, a jedna takva promena jeste uvođenje engleskog jezika na osnovnoškolskom nivou. Engleski kao strani jezik postaje obavezan u japanskom obrazovnom sistemu. Prema japanskoj obrazovnoj politici učenici počinju da uče engleski jezik u 5. razredu. U Srbiji situacija je drugačija u tom smislu da je engleski jezik obavezan predmet od 1. razreda osnovne škole.U ovoj doktorskoj disertaciji pokušaćemo da saznamo koje su to metode i tehnike u upotrebi u nastavi engleskog jezika u osnovnim školama u Japanu, kao i u Srbiji. Isto tako, pokušačemo da utvrdimo njihovu adekvatnost u smislu postizanja zadatih ciljeva, a samim tim i zaključaka u vezi sa ispunjenošću ciljeva nastave stranih jezika – plana i programa propisanih od strane Ministrastva prosvete u obe države.Cilj ovog istraživanja jeste definisanje aktivnosti koje se koriste na časovima, interakcije između učenika i nastavnika, upotreba maternjeg jezika na času, kao i komunikacije na osnovu savremenih metodoloških težnji u nastavi engleskog jezika Na osnovu teorijsko-metodološkog okvira, ova studija ima za pokušaj da definiše i uporedi način na koji nastavnici uvode aktivnosti na časovima engleskog, a koje se u smislu komunikacije odnose na osnovnoškolske politike u Japanu i Srbiji. Relevantno istraživanju, korišćen je metod triangulacije, te su podaci sakupljani putem opservacije časova, intevjua i ankete za nastavnike u elektronskom obliku. Takođe, izvršena je i komparativna analiza udžbenika odobrenih od strane oba ministarstva, a koji su u upotrebi u obe države.Opservacije časova engleskog jezika u osnovnim školama u Japanu, kao i anonimno anketiranje nastavnika i intervjui pokazali su kod učenika motivaciju za učenje na visokom nivou, ali metode i aktivnosti korišćene na časovima zajedno sa visokim procentom upotrebe maternjeg jezika (japanskog) dovode do nedostatka komunikacije na času, a samim tim i nedostatka prave komunikacije na engleskom jeziku. Istim istraživanjem u Srbiji došlo se do zaključka da je motivacija učenika za učenje engleskog jezika na visokom nivou, kao i da nastavnici teže što manjoj upotrebi maternjeg jezika na času, osim kada je to zaista neophodno, kao što su obrade gramatičkih jedinica i njihova objašnjenja, te da se u školama u Srbiji na časovima engleskog jezika teži animaciji učenika, podizanjem motivacije na najviši nivo.Na osnovu dobijenih podataka izneti su zaključci i sugestije kako bi se pomoglo nastavnicima engleskog jezika, kao i implikacije za dalja istraživanja.
The goals of EFL teaching in Japan haverecently undergone drastic change, withglobalization and information technology’sarrival, one such change being the introductionof English at the elementary-school level.English as a foreign language (EFL) in Japan isbecoming a mandatory subject in compulsoryeducational system. According to Japaneseeducational policy, students are required to startlearning the English language in the fifth grade.In Serbia, the situation is different, meaning thatEFL has been introduced as a mandatory subjectfrom the first grade of elementary school.In this doctoral thesis we are primarilyinterested in discovering the methods andtechniques used in English language teaching inelementary schools in Japan, as well as inSerbia, and their adequacy in terms of achievingthe aims, and therefore fulfillment of thecurricula and syllabi regulated by Ministries ofeducation in both countries.The aim of this study is to define theactivities used in the classes, interactionbetween students and teachers, the use of themother tongue in class, as well ascommunication on the basis of contemporarymethodological aspirations in EFL Teaching.Based on the theoretical-methodologicalframework, this study attempts to define andcompare the ways teachers introduce classroomactivities in English that are communicative intheir given policy contexts in elementaryschools in Japan and Serbia. Using a qualitativedescriptive – triangulation method, relevant tothis study, data were gathered by classroom observations, interviews and also a survey forteachers in electronic form were conducted. Inaddition, comparative analysis of textbooksapproved by the Ministries and in use in bothcountries, was conducted.Observations of English lessons inprimary schools in Japan, as well as ananonymous survey of EFL teachers revealed thestudents’ motivation to learn English is at highlevel, but the methods and activities used inclasses with a high percentage of use of themother tongue (Japanese) lead to the lack of realEnglish communication in the classroom. Otherfindings in Serbia revealed the students’ highmotivation for learning English and teacherstending to reduce the use of the mother tonguein class, except when necessary, for presentingand explaining grammar, thereof, Englishclasses in Serbian schools tend to animatestudents, raising their motivation to the highestlevel.According to the data obtained,conclusions and suggestions were made in orderto help EFL teachers, and recommendations forfuture research and practice in both countrieswere also given.

Disertacija Obrada sintagmatskih i paradigmatskih leksičkih odnosa u nastavi engleskog jezika u osmom razredu osnovne škole: teorijski i praktični aspekti bavi se definisanjem i obradom engleskih kolokacija, idioma i sinonima, kao i njihovim prevoĊenjem u osmom razredu osnovne škole. Istraţivanje je sprovedeno sa jednim odeljenjem uĉenika osmog razreda osnovne škole kroz grupni rad i zadatke koji su podeljeni na tri nivoa znanja: osnovni, srednji i napredni. Ovo istraţivanje bilo je dovoljno za predlog novog modela za obradu, uveţbavanje i ponavljanje kolokacija, idioma i sinonima kroz raznovrsne kreativne aktivnosti, a koji moţe biti od velike koristi nastavnicima stranih jezika, a samim tim i uĉenicima za primenu sistematiĉnog i detaljnog rada sa ovim sintagmatskim i paradigmatskim leksiĉkim odnosima u osnovnoj i srednjoj školi.