To see the other types of publications on this topic, follow the link: Objetos (filosofía).

Dissertations / Theses on the topic 'Objetos (filosofía)'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 50 dissertations / theses for your research on the topic 'Objetos (filosofía).'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse dissertations / theses on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Montalbetti, Mario. "Objetos inaccesibles a la referencia." Pontificia Universidad Católica del Perú - Departamento de Humanidades, 2013. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/113072.

Full text
Abstract:
En este trabajo el autor discute el estatuto ontológico de objetos que no pueden ser tocados por el aparato referencial (nombres, descripciones,variables, pronombres) de una teoría. Dos tipos de argumentos son examinados: los ontológicos (Hilben, Wittgenstein) y los referenciales (Putnam). En la parte final el autor sugiere una forma de convenir el famosoargumento ontológico de San Anselmo en uno referencial.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Robledo, Monti Jacqueline. "Los objetos como generadores del recuerdo doméstico cotidiano." Tesis, Universidad de Chile, 2005. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/108843.

Full text
Abstract:
Tesis para optar al grado de Magister en Filosofía mención en Axiología y Filosofía Política.<br>Se intentará indagar las estrategias generativas del recuerdo doméstico a partir de los objetos de uso que en él circulan. Las sociedades han ido transformando el modo de relacionarse con los objetos, especialmente luego de los cambios que la técnica industrial, el modelo taylorista de producción y el diseño industrial, dieron lugar al surgimiento del consumo imponiendo la idea que lo “novedoso” es bueno, deseable y merece ser comprado.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Narváez, González Camila. "Hacia una posible disposición metafísica del hombre ante la experiencia : el nóumeno como condición de posibilidad de toda referencia a objetos." Tesis, Universidad de Chile, 2014. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/116096.

Full text
Abstract:
Informe de Seminario para optar al grado de Licenciado en Filosofía<br>La mayoría de las veces que se estudia la Crítica de la Razón Pura, las lecturas entabladas se entrampan en la complejidad de momentos como la “Estética Trascendental” o en la intrincada “Deducción Trascendental de las Categorías”, lo que pareciera dejar de lado la importancia del camino que Kant está tomando a lo largo del desarrollo de tal obra. Por ello mismo, se ha llegado muchas veces a la opinión general de la poca consistencia de la visión que el filósofo de Königsberg tenga acerca de asuntos más bien relativos a la aplicación de su teoría del conocimiento a temas de corte metafísico. Por lo mismo, este trabajo recoge una de las punzantes críticas que se han imputado a la filosofía crítica, por la cual se la culpa de amputar todo ámbito de la experiencia al encerrar sus postulados en meras abstracciones. Esto, con el fin de ampliar el punto de vista respecto al cual se pueda hacer una revisión más aclaratoria de lo que significa el nóumeno, en tanto que fundamento de todo aquello cuanto la razón humana sólo puede pensar, pero no conocer. Es decir, abriremos aquí una noción de nóumeno que nos permita comprenderlo como fuente de referencia sobre la cual se podría inspirar toda inclinación metafísica en el sujeto. Será capital, en este sentido,preguntarse por las condiciones de posibilidad de nuestras inevitables aspiraciones metafísicas, lo cual nos exige, quizás, revisar la Crítica de la Razón Pura de maneras poco usuales y, más bien, lejanas a la tradición.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Alarco, Grijalva Abel de Dios. "Una propuesta para entender la ética desde sus posibles objetos de estudio." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2021. https://hdl.handle.net/20.500.12672/16799.

Full text
Abstract:
Busca exponer el problema de la falta de algo tal como una apropiada identificación y discriminación conceptual entro del área de la metaética o de la teoría ética. Mas en esta tesis se ha proseguido con concisos pasos para legitimar este problema y venir con una solución para él sin embargo, esta tesis no deja ya, desde sus oraciones iniciales, o incluso desde su propio título, de despertar imprecisables incógnitas que son, en todo caso, muy propias de la propia investigación que realizamos. El problema es uno dado en relación a la precisión o estructuración de un concepto, pero, al abrir la puerta al cuestionamiento en el uso de un concepto, abrimos la puerta a una dimensión más allá de la metaética, más bien referente a todo lo que pueda ser un concepto. Entonces, naturalmente, se vuelve un reto entender cada palabra que hayamos de utilizar, un reto el saber qué es comprensión, 6 qué es identificación, qué es validez, qué un concepto, qué es una respuesta.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Borchate, Denise. "O CONHECIMENTO POR ACQUAINTANCE EM BERTRAND RUSSELL." Universidade Federal de Santa Maria, 2015. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/9152.

Full text
Abstract:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior<br>The acquaintance is the relation between the mind and certain objects called russell´s objects. These objects are restricted to individuals who can think directly. Appearances, such as colors, are examples of russell´s objects. The acquaintance is a primitive epistemic relation. The individual has the ability to discriminate those objects, distinguishing them from others in the traditional interpretation of acquaintance. The objects are known by acquaintance in the sense that the mind can identify them perfectly. In this case, the subject can not be wrong about the interpretation and the knowledge of what is thinking about it. A individual can, however, be in a relation with one and the same individual at different times, not realizing that it is the same. The cases of the continuous phenomena show that, explaining the difficulty in demonstrating the reference equality through changes in the character of the experience.<br>A acquaintance consiste na relação entre a mente e certos objetos chamados de objetos russellianos. Estes objetos restringem-se a indivíduos que podemos pensar diretamente. As aparências, tais como as cores, são exemplos de objetos russellianos. A acquaintance é uma relação epistêmica primitiva. O sujeito possui a capacidade de discriminar aqueles objetos, distinguindo-os de outros na interpretação tradicional de acquaintance. Os objetos são conhecidos por acquaintance no sentido que a mente pode identificá-los perfeitamente. Neste caso, o sujeito não pode estar errado no conhecimento daquilo que está pensando naquela interpretação. Um sujeito pode, no entanto, estar em uma relação com um e o mesmo indivíduo, em diferentes ocasiões, sem perceber que é o mesmo. Os casos dos fenômenos contínuos mostram isso, explicitando a dificuldade em demonstrar a igualdade de referência através das mudanças no caráter da experiência.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Nunes, Filho Lauro de Matos. "Bretano e o conceito de objeto intencional." reponame:Repositório Institucional da UFSC, 2013. https://repositorio.ufsc.br/handle/123456789/106815.

Full text
Abstract:
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Filosofia e Ciências Humanas, Programa de Pós-Graduação em Filosofia, Florianópolis, 2013.<br>Made available in DSpace on 2013-12-05T22:26:04Z (GMT). No. of bitstreams: 1 321686.pdf: 631325 bytes, checksum: 2b6d3c9b714d7e8edcb3900b96ab14b0 (MD5) Previous issue date: 2013<br>A proposta desta dissertação é tratar das modificações que o conceito de objeto intencional sofre dentro da filosofia de Brentano, contrastada com a ampliação proposta por Twardowski acerca do conceito de objeto intencional. Em um primeiro momento, o conceito será abordado a partir da Psicologia do Ponto de Vista Empírico (1874) e, em um segundo momento, a partir dos cursos de Psicologia Descritiva ministrados por Brentano na Universidade de Viena nos anos 1887-1888. Num terceiro momento, faremos uso de um exemplo paradigmático de abordagem do conceito de objeto intencional, mais especificamente, privilegiaremos a proposta de Twardowski. Ao final, seguindo a posição de Brentano na segunda edição da Psicologia do Ponto de Vista Empírico (1911), propomos que Brentano não só recusa uma posição como a de Twardowski, mas, inclusive, realiza uma profunda reformulação de sua própria teoria do objeto intencional com vistas a evitar um inflacionismo de objetos.<br>
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Hax, Junior Breno. "Conceito e referência : objetos, espécies e identificação." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2006. http://hdl.handle.net/10183/8691.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Lins, Felipe Augusto Witthinrich. "A idealidade do objeto literário." Florianópolis, SC, 2008. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/91857.

Full text
Abstract:
Tese (doutorado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Comunicação e Expressão. Programa de Pós-graduação em Literatura<br>Made available in DSpace on 2012-10-24T03:15:38Z (GMT). No. of bitstreams: 1 254658.pdf: 673172 bytes, checksum: 21cb2cdf6ba54828041c373eb08e1dc2 (MD5)<br>Partindo da tese A idealidade do objeto literário, que Derrida planejara escrever no início de sua carreira, optando por neutralizá-la antes mesmo do surgimento da desconstrução, esta tese trata da neutralização da tese em duas versões: a estrutural (neutralização da tese como abandono da tese doutoral) e a genética (neutralização da tese como suspensão da atitude natural ingênua). Na versão estrutural, mostra-se como a própria desconstrução justifica a neutralização da tese através da noção derridiana de iterabilidade, que é aqui defendida como a estrutura da desconstrução. Dado que a desconstrução implica o abalo à metafísica da presença, a tese de Derrida, devido ao seu necessário vínculo à fenomenologia, à idealidade e à teoria literária - todas tributárias da metafísica -, tem sua neutralização legitimada. Contudo, a versão genética mostra que A idealidade do objeto literário é a própria neutralização da tese, já que é assim que Derrida acaba por definir a literatura; esta passa a ter, neste caso, a mesma definição da fenomenologia, e, por fim, da desconstrução. Revela-se, então, uma inextricável imbricação entre fenomenologia, literatura e desconstrução, o que permite defender a tese de que a neutralizada tese A idealidade do objeto literário é a gênese da iterabilidade, isto é, da própria desconstrução. From the doctoral thesis The Ideality of the Literary Object, which Derrida had intended to write at the beginning of his career, choosing to neutralize it even before the appearance of deconstruction, the present work addresses the neutralization of the thesis in two versions: the structural (neutralization of the thesis as abandonment of the doctoral thesis) and the genetic (neutralization of the thesis as suspension of the naïve natural attitude). In the structural version, it is shown how deconstruction itself justifies the neutralization of the thesis through the derridian notion of iterability, which is here seen as the structure of deconstruction. Since deconstruction implies that the metaphysics of presence is made unsteady, Derrida's thesis, by reason of his necessary tie to phenomenology, ideality and literary theory - all tributary of metaphysics -, has its neutralization made legitimate. However, the genetic version shows that The ideality of the literary object is the very neutralization of the thesis, for it is thus that Derrida defines literature in the last analysis; the latter gains, in this case, the same definition of phenomenology and, eventually, of deconstruction. An inextricable imbrication arises between phenomenology, literature and deconstruction, which allows for claiming that the neutralized thesis The ideality of the literary object is the genesis of iterability, i.e., of deconstruction itself.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Soares, Franco Nero Antunes. "Uma investigação sobre a inevitabilidade da crença em objetos externos segundo David Hume." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2008. http://hdl.handle.net/10183/16907.

Full text
Abstract:
Esta dissertação pretende mostrar que a tese de Hume de que nós estamos inevitavelmente determinados a crer na existência de objetos externos tem a circunscrição de seu significado condicionada à identificação e à resolução de uma inconsistência presente na teoria humeana da crença inevitável em objetos externos. Essa inconsistência se expressa pela incompatibilidade entre a tese de que (P1) nós inevitavelmente cremos em objetos externos e a tese de que (P2) não podemos conceber objetos externos. Essas teses são incompatíveis se se considera que, para Hume, (P4) não podemos crer em algo que não podemos conceber. Esse problema só emerge se se supõe um uso unívoco da expressão "objeto externo" por parte de Hume em (P1) e (P2), e se se supõe que (P4) é o caso para Hume, o que se mostra ser um ponto de partida razoável. Os resultados indicam que as duas interpretações gerais do significado da tese de que nós inevitavelmente cremos em objetos externos, o naturalismo cético e o realismo cético, chegam a conclusões insatisfatórias porque ignoram esse problema. Por fim, conclui que não há, de fato, uma inconsistência na teoria humeana da crença em objetos externos porque não é o caso que não possamos ter uma concepção de objetos externos para Hume. Essa concepção se origina de um sentimento ou instinto original da mente.<br>This paper aims to show that Hume's claim that we are unavoidably determined to believe in the existence of external objects has the delimitation of our meaning conditioned to the identification and resolution of an inconsistency present in Hume's theory of the unavoidable belief in external objects. This inconsistency expresses itself by the incompatibility between the claim that (P1) we unavoidably believe in external objects and the claim that (P2) we can't conceive external objects. These claims are incompatible if we recognize that Hume claims as well that (P4) we can't believe in something that we can't conceive. This problem arises only if we suppose that Hume univocally uses the expression "external object" in (P1) and (P2), and if we suppose that (P4) is the case, a reasonable starting point. The results indicate that both general views of the meaning of the claim that we unavoidably believe in external objects, the skeptical naturalism and the skeptical realism, arrives at unsatisfactory outcomes because they ignore that problem. Finally, concludes that there's not, actually, an inconsistency in Hume's theory of belief in external objects because it's not the case that we can't conceive external objects. This conception of external existences arises out of a sentiment or natural instinct of the mind.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Camargo, Maria Cristina von Zuben de Arruda 1949. "A vida, o corpo e a morte como objetos de apropriação da medicina." [s.n.], 1998. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/251451.

Full text
Abstract:
Orientador: Newton Aquiles Von Zuben<br>Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Educação<br>Made available in DSpace on 2018-07-24T09:15:35Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Camargo_MariaCristinavonZubendeArruda_D.pdf: 4824859 bytes, checksum: 86c98ae9a514b710823d3175083d2026 (MD5) Previous issue date: 1998<br>Resumo: O homem da Medicina, seja o médico, o estudante ou o doente, é apenas um corpo biológico, um organismo vivo, determinado e sujeito às leis da física, da química, do ambiente físico em que vive. Respira, se alimenta, se reproduz, recebe e transmite uma herança genética. Esse corpo-máquina, no caso do médico, é sujeito aos sistemas de saúde presentes na maioria dos países, elaborados freqüentemente por tecnocratas, sem qualquer participação do médico, cabendo a ele apenas o trabalho especializado mecânico e repetitivo. Quando se trata do enfermo, é submetido a medidas intervencionistas, muitas vezes dolorosas, sem ser consultado. A ambos é negada a oportunidade de escolher livremente seu caminho. São apenas corpos anatômicos. Não são pessoas. Os grandes pesquisadores do final deste século não temem infundadamente sobre o futuro moral da ciência e, essa situação de "risco" é agravada quando se trata da existência humana em uma região geográfica de extrema pobreza. Transcender esta realidade é tarefa árdua, porém viável; trata-se de exercitar o movimento de libertar-se. A liberdade é ponto de partida e de chegada, onde se alicerçam as relações entre as pessoas. Ela só é possível baseada na reciprocidade, na responsabilidade, no compromisso, ou seja, no outro. A pessoa só é liberta no coletivo onde o outro não é o limite, mas é condição de liberdade. A vida humana é composta de uma dimensão biológica que interage com outras dimensões, trazendo-lhe a característica única de se expandir em múltiplas expressões e possuir horizontes ilimitados de possibilidades. Mas, acima de tudo, trata-se da vida de um ser pessoal. Através do homem como pessoa, é que se compreende o valor e o significado de sua vida. Esse é um modo singular e irrepetível de vida (ainda que biológica), o que faz com que nenhum ser humano possa estar submetido ou em função de outros. Cada pessoa é dona de sua própria vida, incluindo, evidentemente, a vida biológica, e é chamada a administrá-la com liberdade. A coletividade, enquanto tal tem a função de assegurar a cada pessoa os bens necessários para desenvolver todas as suas potencialidades. A justificativa do valor ético da vida humana é de signo apriorístico. A dimensão ética do viver surge mediante o reconhecimento respeitoso do que existe. O reconhecimento do outro e o reconhecimento de si mesmo fazem passar a vida humana do valor pré-moral para o valor ético. O fato de que o viver humano não resulta indiferente, introduz a vida humana, no sistema de preferências básicas que configuram o universo da ética. A Medicina, às vésperas do terceiro milênio, começa a se dar conta da importância da qualidade da vida, questionando sua sacralidade, dimensão divina e apropriação social. Um caráter peculiar à condição humana é a corporalidade que abrange a totalidade do homem, tanto na relação consigo mesmo quanto no seu relacionamento com os outros. Ela coloca-se basicamente porque o homem não pode pensar sem ser, nem ser sem seu corpo, através do qual ele se expõe a si próprio e ao mundo. As concepções da sociedade a respeito da vida e, conseqüentemente, do corpo, mantêm estreita relação com a visão de morte, exercendo papel determinante na aceitação pelo indivíduo da sua própria morte e dos seus entes queridos. Aqueles que a avistam como possibilidade existencial, não acham que ela seja um acontecimento particular, situável no início ou no término de um ciclo próprio dos seres vivos. Mas, presente na vida humana de modo a dotá-la de características fundamentais. As conseqüências da concepção mecanicista do homem e tecnicista da Medicina atingiram indistintamente os alunos das escolas médicas, os médicos e os enfermos por eles atendidos, tornando a todos, vítimas do modelo mecanicista de saúde. Os problemas morais da biomedicina vêm sendo orientados, desde a muito tempo, pela moral religiosa e códigos deontológicos. Apesar dos aspectos positivos que estas abordagens possam, eventualmente, ter oferecido, a Bioética se configura pela desconfessionalização da ética, ao mesmo tempo em que a liberta dos grilhões dos códigos deontológicos. A escola médica, que trabalha diretamente a questão da vida, do corpo, da morte, da dor e sofrimento humanos deveria manter, com a estrutura social, uma relação crítica, histórica e política, como o faz o próprio homem. A tentativa de divorciar a saúde e a doença da realidade social é a negação de que o ato médico possa se converter em uma ação educativa, do qual o doente sairá fortalecido não apenas do ponto de vista biológico, mas preparado para o exercício do cuidado consigo e com os outros e para a livre disposição de seu corpo. Será inexequível um projeto de atenção médica que desconsidere o ser humano enquanto pessoa e, se o aluno do curso médico não for tratado como pessoa. O conteúdo programático de um curso de Bioética deverá fundar-se num novo paradigma biomédico: centrar-se no bem-estar, na saúde e no uso criterioso de tecnologias, abandonando o modelo ilusório, quixotesco, da "cura sempre e a qualquer preço, ainda que a revelia do doente". Preferencialmente será compacto e contemplará tópicos essenciais que componham a base do conhecimento de Bioética e temas de interesse profissional específico. O docente de Bioética, além de transmitir conhecimentos de Bioética de forma sistematizada, esclarecerá médicos e estudantes de Medicina sobre: a abrangência da questão da ética da vida; os direitos e deveres decorrentes da cidadania que iguala médicos e doentes; o enriquecimento do viver humano a partir da pluriversalidade; a ideologia presente nas posturas deontológicas maniqueístas; a característica de pluralidade do ser humano e, conseqüentemente, da moral por ele gerada. O docente de Bioética, debaterá com alunos e profissionais situações próprias do existir humano e para as quais o homem não quer e não pode ter soluções unânimes, levando o aluno à aquisição e introjeção de conceitos morais, secularizados e pluriversalizados sobre a vida humana e, conseqüentemente sobre a morte, além de vivenciar com os alunos um relacionamento hominizado cuja experiência deverá ser transferida para seu relacionamento com o outro, especialmente com os doentes.<br>Abstract: Not informed.<br>Doutorado<br>Filosofia e História da Educação<br>Doutor em Educação
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
11

Thomaz, Vera Lucia Didonet. "Objetos de pesquisa em artes plásticas: documentos poéticos e relatórios imaginais." Universidade Tecnológica Federal do Paraná, 2015. http://repositorio.utfpr.edu.br/jspui/handle/1/1268.

Full text
Abstract:
Se o que existiu e foi fotografado na paisagem urbana possibilitou a incorporação do que se tornou visível nos artefatos nominados Documentos poéticos, no acervo artístico e no projeto curatorial de exposições do Museu de Arte do Rio Grande do Sul Ado Malagoli (2011-2014), como O Cânone pobre: uma arqueologia da precariedade na arte; em contraste, propiciou a organização dos Relatórios imaginais correspondentes à Coleção Objetos de pesquisa em artes plásticas, os quais existem, foram fotografados durante o experimento e, pelo viés histórico, incorporados ao acervo do Museu Paranaense e socializados no Pergamum (2012- 2014). Esse princípio metodológico para estruturar a investigação sobre o gesto fotográfico como ato criativo em espaços transitórios, das ações museológicas praticadas por seres humanos em relação com os objetos circundantes, assegurou inteligentes graus de interação além da época de nossa cidade Curitiba, ao sul do Brasil. Neste duradouro work in progress, fragmentário, porque é aberto e comunicável como deve ser seu destino, o objetivo acentuado é o de dizer e mostrar algo que se veja da entropia e da ruína na forma de arte em processo observado desde o início. As noções de ‘transitoriedade’, encontrada na Origem do drama barroco alemão; do ‘progresso’ e da ‘atualização’, no Livro de los pasajes, em que estão dispostos, respectivamente, os papéis dos “rollos” D [El tedio, eterno retorno] e N [Teoría del conocimiento, teoría del progreso], obras de Walter Benjamin (1892-1940), são colocadas em movimento dialético com a ‘fenomenologia’ e a ‘comunicação’, de Vilém Flusser (1920- 1991), em Los gestos, de fotografar entre distintos de ‘buscar’ a relação concreta entre o ‘sujeito conhecedor’, o ‘objeto cognoscível’ e a adaptação entre ambos, dando sentido ao que ‘move o observador’. Para novos modos de concretizar, ver, refletir sobre a arte, a ciência, a partir da dúvida que enfrenta o informe, no presente, a noção de ‘espaço’ como resultado da ligação ação-objeto-sujeito com a totalidade, vem da obra A natureza do espaço: técnica e tempo, razão e emoção, de Milton Santos (1926-2001). Na direção do recorte com resultados, foram incluídas as visões de mundo de artistas qual Albrecht Dürer (1471-1528) e Paul Klee (1879-1940), Kurt Schwitters (1887-1948) e Hannah Höch (1889-1978), da vanguarda alemã e dos contemporâneos norte-americanos Robert Smithson (1938-1973) e Gordon Matta-Clark (1943-1978), aptos a recordar o que pensavam fazer.<br>If what existed and was photographed in the urban landscape has allowed the incorporation of what has become visible in the artifacts named Poetic documents, in the art collection and in the curatorial of exhibitions of Art Museum Ado Malagoli at Rio Grande do Sul (2011-2014), as The poor canon: the precariousness of archeology in fine arts; in contrast, this has led to the organization of Imaginal reports corresponding to the Collection Objects for research in Fine Arts, which exist, were photographed during the experiment, and for their historical bias, were incorporated in the collection of the Paranaense Museum as well as socialized in the Pergamum (2012-2014). This methodological principle of structuring research on the photographic gesture as a creative act in transitional spaces, of the museum actions taken by human beings in relation to surrounding objects, has assured intelligent degrees of interaction beyond the era of our city Curitiba, in the south of Brazil. In this long lasting work in progress, fragmentary, because it is open and communicable as its destination should be, the sharp goal is to show and tell something where entropy and ruin may be seen in the form of art in the observed process from the start. The notions of ‘transience’, found in the book Origin of the german baroque drama; of ‘progress’ and ‘updating’, in the Book of passages, in which are displayed, respectively, the roles of “rolls” D [Boredom, the eternal return] e N [Theory of knowledge, theory of progress], both writings by Walter Benjamin (1892-1940), are placed in dialectical movement with the ‘phenomenology’ and ‘communication’, by Vilém Flusser (1920-1991), in The Gestures, of photographing between differences of ‘searching for’ the concrete relationship between the ‘knowledgeable subject’, the ‘knowable object’ and adaptation between them, giving meaning to what ‘moves the observer’. For new ways of realizing, seeing, reflecting on the art, science, staring from doubt that emerges from the report, at present, the notion of ‘space’ as a result of the binding relationship action-object- subject with totality, comes from the work The nature of space: technique and time, reason and emotion, by Milton Santos (1926- 001). In the direction of the clipping with results, were included worldviews of artists such as Albrecht Dürer (1471-1528) and Paul Klee (1879- 1940), Kurt Schwitters (1887-1948) and Hannah Höch (1889-1978), of the German avant- garde and of the contemporary Americans Robert Smithson (1938-1973) and Gordon Matta- Clark (1943-1978), all able to remember what they thought to do.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
12

Calazans, Alex 1978. "George Berkeley e o problema da inteligibilidade dos objetos matemáticos." [s.n.], 2014. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/281139.

Full text
Abstract:
Orientador: Fátima Regina Rodrigues Évora<br>Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciências Humanas<br>Made available in DSpace on 2018-08-25T13:29:44Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Calazans_Alex_D.pdf: 1884458 bytes, checksum: e130faa10a7b5bed837ce429d5d12c5d (MD5) Previous issue date: 2014<br>Resumo: O objetivo desta tese é estabelecer um estudo de como Berkeley concebeu os objetos matemáticos. Interessa saber se há, em seu pensamento, uma unidade no critério de inteligibilidade desses objetos. Busca-se, para isso, reconstruir alguns de seus argumentos quanto ao que ele considera como objetos legítimos não só da aritmética, álgebra e geometria, como também do cálculo infinitesimal. A partir disso, serão avaliadas as consequências interpretativas de seus textos de maturidade - como é o caso do texto O Analista (1734), conhecido pela crítica ao cálculo infinitesimal - sobre se há primazia de tais objetos no processo de avaliação da cientificidade das matemáticas. Não se almeja, portanto, adotar como porta de entrada a macro questão sobre o que é ciência matemática, para Berkeley, mas a questão de como a noção de objeto matemático apresenta-se, ou não, como um dos elementos importantes para o esclarecimento desse problema mais geral<br>Abstract: The aim of this thesis is to establish a study of how Berkeley devised mathematical objects. It is of interest to know whether there is, in his thinking, a unit in the criterion of intelligibility of these objects. To do this, we try to reconstruct some of his arguments about what he considers as legitimate objects, not only in arithmetic, algebra and geometry, but also in the infinitesimal calculus. From this, the interpretive consequences of his maturity texts are evaluated - such as the text The Analyst (1734), which is known for the criticism of the infinitesimal calculus - on whether there is primacy of such objects in the process of evaluating the scientific character of mathematics. Therefore, we don¿t want to adopt as an entrance the more general question of what is mathematical science, to Berkeley, but the question of how the notion of mathematical object is presented, or not, as one of the important elements to enlighten this more general problem<br>Doutorado<br>Filosofia<br>Doutor em Filosofia
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
13

Andrade, Renata Cristina Lopes. "Princípios práticos objetivos e subjetivos em Kant." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2009. http://hdl.handle.net/10183/17658.

Full text
Abstract:
Ao caracterizar o que é urn principio pratico, Kant escreve, por exemplo, na Fundamentação da Metafísica dos Costumes, que "Maxima e o principio subjetivo do querer; o principio objetivo (isto é, o que serviria tambem subjetivamente de princípio prático a todos os seres racionais, se a razão fosse inteiramente senhora da faculdade de desejar) e a lei prática" (nota ao §15). Na Critica da Razão Prática, escreve que "proposições fundamentais práticas são proposições que contém uma determinação universal da vontade, <deterniinação> que tem sob si diversas regras práticas. Essas proposicões são subjetivas ou máximas, se a condição for considerada pelo sujeito como válida somente para a vontade dele; mas elas são objetivas ou leis práticas, se a condição for conhecida como objetiva, isto é, como válida para a vontade de todo ente racional" (A35). Pelo menos a primeira vista é possível dizer que estamos diante de duas posições divergentes. Na Fundamentação, o filósofo parece sugerir que a máxima da açãoé um princípio subjetivo do querer e o princípio objetivo do querer é uma lei prática, porém, diz que o princípio objetivo - lei prática - serviria também de princípio prático subjetivo (máxima) caso a razão fosse a única governante no homem. Isso parece implicar que um princípio objetivo (lei prática) pode ser (tomar-se) um princípio subjetivo, vale dizer, uma máxima - isto é, é sugerido que princípios práticos (leis práticas) também podem ser máximas. Na segunda Critica, Kant parece sugerir uma distinção exclusiva entre princípios práticos objetivos (leis) e princípios práticos subjetivos (máximas): isto é, a máxima da ação é sempre e apenas um princípio subjetivo no sentido de ser considerada válida apenas para um sujeito particular, por contraposição a uma lei que, por ser objetiva, vale para todo ser racional. A questão central desta dissertação diz respeito a divisão kantiana dos princípios práticos fundamentais em princípios práticos objetivos - leis - e princípios práticos subjetivos - máximas. Pretendemos investigar se devemos ou não interpretar a divisão de princípios práticos em objetivos e subjetivos como excludente ou se, ao contrário, há máximas que também são leis.<br>Characterizing what a practical principle is, Kant asserts, for instance, at Foundations of the Metaphysics of Morals that "Maxim is the subjective principle of a wish; the objective (that is, what would also work, in a subjective way, as a practical principle to all the rational being, if the reason would be the head of the wish faculty) is the practical law". (note to §15). At the Critique of Practical Reason, he asserts that "practical fundamental propositions are propositions that contain a universal determination of wish, <determination> under a variety of practical rules. These propositions are subjective ones or maxims, if the condition is considered by the subject as a valid one only for his/her wish; but they are objective or practical laws, if the condition is known as objective one, that is, valid to all rational being" (A35). At least, at the first glance, it is possible to say that we are facing two diverged positions. At Foundations, the philosopher seems to suggest that the maxim of an action is a subjective principle of wish and the objective principle of a wish is a practical law, yet, he says that the objective principle - practical law - would also work as a subjective practical principle (maxim) if the reason would govern the Man. This seems to imply that an objective principle (practical law) can be (or become) a subjective principle, a maxim - that is, it is suggested that practical principles (practical laws) can also be maxims. At the second Critics, Kant seems to suggest an exclusive distinction between objective practical principles (laws) and subjective practical principles (practical laws): that is, the maxim of an action is always and only a subjective principle when it is considered valid to a particular subject, in opposition to a law that, as it is objective, it is valid to all rational being. The central question of this dissertation is Kant's division of the fundamental practical principles into objective practical principles - laws - and subjective practical principles - maxims. We intend to investigate if we should or should not interpret the practical principles division into objective and subjective as excluding or, on the contrary, if we should consider that there are maxims that are also laws.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
14

Cortés, Ivani Rocío. "La muerte como objeto de lo sublime." Tesis, Universidad de Chile, 2004. http://repositorio.uchile.cl/handle/2250/110134.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
15

CASTRO, Jacksonilson dos Santos. "Videoescritura: um objeto-quase." Universidade Federal do Pará, 2012. http://repositorio.ufpa.br/jspui/handle/2011/7738.

Full text
Abstract:
Submitted by Irvana Coutinho (irvana@ufpa.br) on 2017-02-21T16:50:09Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_VideoescrituraObjetoQuase.pdf: 1250903 bytes, checksum: 05cac785bc1f2baf4210767a32f4ffe3 (MD5)<br>Approved for entry into archive by Irvana Coutinho (irvana@ufpa.br) on 2017-02-21T16:50:44Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_VideoescrituraObjetoQuase.pdf: 1250903 bytes, checksum: 05cac785bc1f2baf4210767a32f4ffe3 (MD5)<br>Made available in DSpace on 2017-02-21T16:50:44Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_VideoescrituraObjetoQuase.pdf: 1250903 bytes, checksum: 05cac785bc1f2baf4210767a32f4ffe3 (MD5) Previous issue date: 2012-03-28<br>Esta dissertação de mestrado tem como objetivo uma abordagem do vídeo artístico através de conceitos da filosofia e dos estudos literários, tomando a noção de escritura como procedimento do vídeo. A videoescritura, potência escritural do vídeo, se apresenta como o entrelaçamento de signos eletrônicos do vídeo com as noções de escritura, texto, textualidade, oriundas dos estudos literários em autores como Roland Barthes, Leyla Perrone-Moisés, Neiva Pitta Kadota, Julia Kristeva e outros, assim como das noções de escritura e diferença presentes na filosofia, especialmente em autores como Jacques Derrida, Gilles Deleuze, entre outros. A linguagem do vídeo é abordada a partir de Arlindo Machado, Christine Mello, Philippe Dubois e outros que são trazidos para aproximar campos distintos do saber, mas que operam com códigos comuns de expressão. A partir de um olhar transdisciplinar, estes diferentes campos se juntam para projetar um objeto-quase, objeto dinâmico, híbrido e que dialoga com diferentes linguagens (literatura, cinema, filosofia, etc) formando um corpo diverso e sempre em deslocamento: a videoescritura.<br>This present master thesis brings as its research object artistic vídeos by means of concepts of philosophy and literary studies, taking the concept of writing as a procedure of the video. Videowriting, writing power of the video, presents the interlacement of electronic signs of the video with the notions of writing, text, textuality, originally from the literary studies in authors like Roland Barthes, Leyla Perrone-Moisés, Neiva Pitta Kadota, Julia Kristeva and others, as well as the present notions of writing and difference in the philosophy, specially in authors like Jacques Derrida, Gilles Deleuze, between others. The language of the video is boarded from Arlindo Machado, Christine Mello, Philippe Dubois and others that are brought to bring near different fields of the knowledge, but that operate with common codes of expression. From a transdisciplinar gaze , these different fields are joined to project a quasi-object, dynamic and hybrid object and what talks to different languages (literature, cinema, philosophy, etc.) forming a different body and always in dislocation: the videowriting.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
16

Agostini, Marcelo Neujahr. "Nova filosofia para o projeto de software para sistemas de energia elétrica usando modelagem orientada a objetos." Florianópolis, SC, 2003. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/85821.

Full text
Abstract:
Tese (doutorado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro Tecnológico. Programa de Pós-Graduação em Engenharia Elétrica.<br>Made available in DSpace on 2012-10-20T23:40:55Z (GMT). No. of bitstreams: 1 197795.pdf: 459503 bytes, checksum: 8b7529772a8381726ed9a97cfc7261ef (MD5)<br>Neste trabalho é apresentada uma nova filosofia para o desenvolvimento de softwares para Sistemas de Energia Elétrica (SEE), baseada no paradigma de orientação a objetos. Ela engloba desde aspectos gerais, tais como uma delimitação adequada do escopo de projetos de softwares, e uma separação de conceitos através de diferentes abstrações do sistema, até questões específicas de implementação de códigos, passando por princípios como a mantenabilidade, expansibilidade e robustez das estruturas de dados (com conseqüente redução de custos nessas tarefas), reutilização de códigos, e eficiência computacional. Uma base computacional orientada a objetos para a representação de SEE é também desenvolvida, servindo como núcleo para futuros desenvolvimentos. As estruturas de classes da base possuem mecanismos que permitem futuras expansões, no intuito de se representar as mais diversas instâncias dos SEE. Elas prevêem a representação não somente de elementos físicos que formam o sistema, mas também de conceitos abstratos, tais como metodologias de análise e síntese aplicadas a SEE, ferramentas computacionais de apoio ao planejamento e a operação destes sistemas, e também módulos com funções específicas (operações computacionais e matemáticas), envolvidos na construção destas ferramentas. Metodologias de análise e síntese são organizadas segundo estruturas de classes, as quais conectam-se às estruturas representativas dos elementos físicos do sistema elétrico. Duas aplicações são projetadas e implementadas em linguagem de programação C++. Estas aplicações, um fluxo de potência linearizado e uma simulação dinâmica com modelagem detalhada, são agrupadas em um protótipo de ferramenta computacional. O protótipo exemplifica a construção de ferramentas computacionais para SEE, operando sob um ambiente integrado, e desenvolvidas sob a filosofia de projeto de software proposta neste trabalho.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
17

Costa, Paulo Henrique Dias. "Pensamento e impossibilidade: interseções entre M. C. Escher e Gilles Deleuze." Universidade Federal de Uberlândia, 2010. https://repositorio.ufu.br/handle/123456789/15533.

Full text
Abstract:
This article attempts to establish a relationship between the philosophy of Gilles Deleuze and the artistic productions of M.C.Escher. Thus, we present a discussion on the concepts of representation, simulacra and event, covering the development of these within the Art and Philosophy. We use the artistic productions of Escher to illustrate the appearance of these productions that are on the limit between the definition and the paradox. We believe that both Deleuze as Escher explored this fissure where the paradoxical forces are held in a double sense that never reaches the final term. These thinkers stepped into this space of intensive forces, however, without be engulfed into an abyss undifferentiated. We will use any thoughts available to establish this connection between Escher and Deleuze, so we will use Geometry, Logic, Art and Philosophy, in search of concepts that can help us in this venture. Finally, through this present study we will show Escher as an artist between the geometry and the abysmal forces of abstract art. He sought in his work what he called "espanto" which, in our view, is the same deleuzian discovery of thought without an image. This paradoxical tension that dissipates offering to the spirit an affection that is unrepresentable, a-significant, but at the same time carries all the possible meanings. This element gives us the birth of impossible objects in the fissure existing in compossibility between worlds incompossible. So we try to show how Escher was an artist able to present these elements in their artistic productions.<br>Este texto procurou estabelecer um agenciamento entre a filosofia de Gilles Deleuze e as produções artísticas de M.C.Escher. Desta forma, apresentamos uma discussão sobre os conceitos de representação, simulacro e acontecimento, percorrendo o desenvolvimento destes dentro da Arte e da Filosofia. Utilizamos as produções artísticas de Escher para ilustrar o aparecimento destas produções que se encontram no limite entre a definição e o paradoxo. Entendemos que tanto Deleuze quanto Escher exploraram esta fissura onde as forças paradoxais se desenrolam em um duplo sentido que nunca chega ao termo final. Estes pensadores adentraram este espaço de forças intensivas sem, no entanto, serem tragados para um abismo indiferenciado. Utilizar-nos-emos de qualquer pensamento disponível para estabelecermos este agenciamento entre Escher e Deleuze, por isso, não nos furtaremos à possibilidade de percorrer a Geometria, a Lógica, a Arte e a Filosofia, em busca de conceitos que possam nos ajudar neste empreendimento. Finalmente, através deste estudo apresentamos Escher como um artista atravessado pelo regramento do geômetra e pelas forças abismais da arte abstrata. Ele em sua obra buscou aquilo que denominou de espanto , que, em nosso entendimento, se refere à mesma descoberta deleuzeana de um pensamento sem imagem. Esta tensão paradoxal que se dissipa oferecendo ao espírito um afeto irrepresentável e asignificante, mas, que ao mesmo tempo carrega consigo todas as significações possíveis. Este elemento apresenta-nos o nascimento dos objetos impossíveis na fissura existente na compossibilidade entre mundos incompossíveis. Assim, procuramos mostrar como Escher foi um artista capaz de apresentar estes elementos em suas produções artísticas.<br>Mestre em Filosofia
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
18

Rogoski, Larissa Couto. "Objeto transfigurado e obra de arte na contemporaneidade : Arthur Coleman Danto e Maurice Merleau-Ponty." Pontifícia Universidade Católica do Rio Grande do Sul, 2015. http://hdl.handle.net/10923/7730.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2015-12-08T01:04:53Z (GMT). No. of bitstreams: 1 000476522-Texto+Completo-0.pdf: 1257852 bytes, checksum: 5b3d95ee47f8d897d3ba15dedeb1eab5 (MD5) Previous issue date: 2015<br>This study aims to investigate the transformation of the banal object into a work of art, focusing especially on the art produced in the contemporary world. To carry out this research, the study will use the art theories of Arthur Coleman Danto and Maurice Merleau-Ponty. The method that will be used is a critical reading of philosophical works relevant to the subject, to clarify thoughts and allow connections on the topic. The author opted for a description of the theories of Danto and Merleau-Ponty, addressing their intersections and contributions to the question raised about the transfiguration of the object into a work of art. The concept of interpretation that Danto produces, along with Merleau-Ponty’s theory of perception, are some targets of the investigation. The internal coherence of the work concludes with theoretical research into the case of artistic performance, using this as a point of convergence between both theories and an experiential basis for the relevance of the questioning that the study poses. The artistic performance research focuses, for methodological purposes, on concepts of body, time, space and audience.<br>O presente estudo visa investigar a transformação do objeto banal em obra de arte tendo como foco a arte produzida na contemporaneidade. Para realizar esta investigação se utilizará das teorias de Arthur Coleman Danto e Maurice Merleau-Ponty sobre a arte. O método a ser utilizado é de leitura crítica de obras filosóficas pertinentes ao assunto que esclareçam e permitam conexões de pensamentos sobre o tema. Optou-se pela descrição das teorias de Danto e Merleau-Ponty abordando suas interseções e contribuições para a questão apresentada sobre a transfiguração do objeto em obra de arte. O conceito de interpretação que Danto produz juntamente com a teoria da percepção de Merleau-Ponty são alvos de investigação da pesquisa. A coerência interna do trabalho se conclui com uma pesquisa teórica do estudo de caso da performance artística como ponto de convergência entre ambas as teorias e o embasamento experiencial da importância do questionamento que o estudo busca realizar. Sobre a performance artística a investigação se concentra, para fins metodológicos, nos conceitos de corpo, tempo, espaço e público.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
19

Carrillo, Santana Juan Ramón. "Influencia de la Estética en los objetos virtuales." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2007. http://hdl.handle.net/10803/2045.

Full text
Abstract:
Uno de los ámbitos de actuación de la estética filosófica, con referencia a las artes aplicadas, sería el relativo a los nuevos medios digitales computacionales emergentes y, dentro de éstos, el desarrollo de los mundos virtuales y de las nuevas realidades que propugnan, de gran interés para la investigación crítica tanto del arte como de la estética actual.<br/>Las investigaciones más recientes en este sentido se han centrado en la definición y contraste entre los conceptos de realidad y virtualidad, y en la búsqueda de una nueva estética adaptada a los nuevos medios.<br/>A partir de lo anterior, el presente trabajo desarrolla una investigación, fundamentada en una estética basada en el paradigma constructivista, de las relaciones y los nuevos parámetros que se establecen entre los diferentes ámbitos de actuación que intervienen en el fenómeno estético: el creativo; la obra o el objeto; el espectador, observador o usuario, y los contextos donde se desenvuelve todo ello.<br><i>One of the scopes of aesthetic performance of the philosophical one, in reference to the applied arts, he would be the relative one to new emergent computational digital means and, within these, the development of virtual worlds and the new realities that they advocate, of great interest for the critical investigation as much of the art as of aesthetic the present one. The most recent investigations in this sense have been centered in the definition and resists between the concepts of reality and virtuality, and in adapted the new search of an aesthetic one to new means. <br/>From the previous thing, the present work develops an investigation, based on an aesthetic cradle in the constructivist paradigm, of the relations and the new parameters that settle down between the different scopes of performance which they take part in the aesthetic phenomenon: the creative one; the work or the object; the spectator, observer or user, and the contexts where it develops all. </i>
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
20

Sarno, Ivani Cunha Di. "O ofício de interpretar: objeto enquanto aparência e realidade à luz da filosofia de Peirce." Pontifícia Universidade Católica de São Paulo, 2000. https://tede2.pucsp.br/handle/handle/11729.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-04-27T17:27:16Z (GMT). No. of bitstreams: 1 tese_61346.pdf: 452787 bytes, checksum: b3b0730ff4cac6f99027b406361fd7c8 (MD5) Previous issue date: 2000-03-30<br>In this text, we have sought to demonstrate how we can interpret the object as an appearance and as a reality, according to the philosophy of Peirce, as explained based in triadic logic of symbol interpretation. The construction of this logic is developed in phenomenology, through the categories of Firstness, Secondness and Thirdness, the last one playing the main role in the works of the author. It acts as a mediator for an action of trivalent nature, refuting all diadic concepts, or diadic representations of sign-object, or object-sign, thus "breaking" with the pretention of interpreting in a single absolute way the traditional dichotomy. The first part of this dissertation deals with the development of structure in the philosophical thinking of Peirce, evincing the importance of pragmatism as a method of scientific research. The second part discusses the problem of interpretation, in wich the object as an appearance is studied in phenomenology, and the object as a reality within the Metaphisics of the author. The object is decomposed by the analysis of these sciences and later reconstituted in Semiotics, remade in its totality, in the sign-object-interpreter triad. Therefore, to ensure interpretation as a triadic process, based on this triad, it is necessary for Semiotics to play the main role in the elaboration of this process<br>Neste texto, procuramos demonstrar como podemos interpretar o objeto enquanto aparência e realidade à luz da filosofia de Peirce, o que é explicado a partir de uma lógica triádica da interpretação dos signos. A construção dessa lógica triádica se desenvolve na Fenomenologia, por meio das categorias Primeiridade, Segundidade e Terceiridade, sendo que esta última exerce o papel central na obra do autor. Ela age como mediadora de uma ação de base trivalente, refutando todas as concepções diádicas, ou uma representação diádica signo-objeto, ou sujeito-objeto, "rompendo" dessa forma com a pretensão de interpretar de uma maneira única e absoluta a dicotomia tradicional. A primeira parte desta dissertação está relacionada ao desenvolvimento da estrutura do pensamento filosófico de Peirce, evidenciando a importância do pragmatismo como método de pesquisa científica. A segunda parte discute o problema da interpretação, em que o objeto enquanto aparência é estudado na Fenomenologia, e o objeto enquanto realidade na Metafísica do autor. O objeto é decomposto pela análise dessas ciências e é recomposto na Semiótica, reconstituindo-se na sua totalidade, na tríade signo-objeto-interpretante. Assim, para assegurar a interpretação como um processo triádico, tomando-se por base essa tríade, cabe à Semiótica o papel relevante na elaboração desse processo
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
21

Xavier, César Rey. "Diálogo do imponderável : cinco ensaios sobre o objeto psicológico a partir da filosofia da mente." Universidade Federal de São Carlos, 2008. https://repositorio.ufscar.br/handle/ufscar/4756.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-06-02T20:12:12Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2153.pdf: 1061927 bytes, checksum: d375ec4ebfe571daaa867f73b5808e95 (MD5) Previous issue date: 2008-09-03<br>It is well known by all those who study psychology that an undisguisable difficulty shows up whenever its object of study is called upon. Of all epistemological problems that a science may face, a fragmented definition of its object is certainly the hardest to deal with. This is the cornerstone of the statute of psychology. No matter what explanation shows up to justify such fragmented state, the fact is that the different research communities, known as schools , don t share the same basic notions to form a concept of what they re studying. We understand basic notions as models that precede the object s own definition. In the lack of a model for the psychological object that is wide enough to place the orbits of these schools around a cohesive axis, each one of them elects their own conception of their object of study, which will be consider as psychology s minor objects . If a science is capable of such diversity within its corpus, to the point of making any attempt of unity of its parts a difficult task, for sure there must be a characteristic that makes it sui generis. Such characteristic may only be understood within the nature of the object itself, whose phenomenology may be qualified as double-faced , sometimes describing physical properties (belonging to the field of the nature sciences ), sometimes circumscribing abstract properties (belonging to the field of the spirit sciences ). That s what we call imponderable , for such versatility, intrinsic to the psychological object, also translates its paradoxical character. Throughout this thesis, it will be demonstrated, based upon this character, the intimate dependency of psychology in respect to mind philosophy, for an epistemological solution of the first goes through the mind-body problem of the latter. Carefully examining certain lines of the works of four great thinkers, namely, R. Descartes, G. Ryle, S. Freud and C. G. Jung, this philosophical problem becomes evident under different expressions, something that, even though there are differences among them, points to a common link, that can also be pointing to a possible wider model to the psychological object, that coincides with what this thesis considers to be psychology s major object . To such a hypothetical model, the following work offers the term hybrid to elucidate it, using, for such, an intertwined historical and epistemological reflection, leading to a phenomenological hermeneutics.<br>É bem conhecido por todos os estudiosos do campo psicológico uma indisfarçável dificuldade que surge toda vez que o objeto de seus estudos é evocado. De todos os problemas epistemológicos que uma ciência possa enfrentar, certamente uma conceituação fragmentada de seu objeto é o mais comprometedor deles. Eis aí o ponto crucial do estatuto psicológico. Independente de qual explicação se apresente para justificar tal estado de fragmentação, o fato é que as diferentes comunidades de pesquisa, tidas por escolas , não comungam das mesmas noções de base para conceituarem aquilo que estão estudando. Por noções de base entenda-se modelos que antecedem a própria definição do objeto. Na falta de um modelo para o objeto psicológico que seja amplo o bastante para situar as órbitas das escolas em torno de um eixo coeso, cada uma delas elege sua própria concepção de objeto, o que passaremos a considerar como os objetos menores da psicologia. Se uma ciência é capaz de tanta diversidade em seu corpus, a ponto de tornar temerária qualquer tentativa de coesão de suas partes, por certo deve possuir alguma característica que a faça sui generis. Tal característica só pode ser entendida na própria natureza de seu objeto, cuja fenomenologia pode ser qualificada de dupla-face , ora circunscrevendo propriedades físicas (próprias do terreno das chamadas ciências da natureza ), ora circunscrevendo propriedades abstratas (próprias do terreno das chamadas ciências do espírito ). Isto é o que chamamos imponderável , pois esta versatilidade, intrínseca ao objeto psicológico, traduz também o seu caráter paradoxal. Ao longo desta tese, pretende-se demonstrar, com base neste caráter, a íntima dependência da psicologia com respeito à filosofia da mente, pois a solução epistemológica daquela passa pela dissolução do problema mente-corpo refletido por esta. Examinando minuciosamente certos traços das obras de quatro grandes pensadores, a saber, R. Descartes, G. Ryle, S. Freud e C. G. Jung, este problema filosófico se evidencia sob diferentes roupagens, algo que, não obstante as diferenças entre eles, aponta para um elo problemático comum, o qual também pode estar apontando para um possível modelo mais amplo para o objeto psicológico, que coincida com o que esta tese considera ser o objeto maior da psicologia. A este hipotético modelo, o trabalho a seguir oferece a terminologia do híbrido para elucidá-lo, empregando, para tal, um entrecruzamento de reflexões históricas e epistemológicas, desembocando em uma hermenêutica fenomenológica.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
22

Neves, Miguel José das. "Estruturas narrativas na hipermídia: aplicações metodológicas para objetos educativos filosófico-religiósos." Pontifícia Universidade Católica de São Paulo, 2008. https://tede2.pucsp.br/handle/handle/18225.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-04-29T14:23:47Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Miguel Jose das Neves.pdf: 2741871 bytes, checksum: 9692219e4ea90b85128d12873b12a561 (MD5) Previous issue date: 2008-12-10<br>The research performs an analysis of the methodologies used in digital productions, taking as a guide to methodological proposal of hypermedia as a tool for understanding the various forms of digital expression, applied to cases involving the philosophical knowledge (in reflective objects) with the forms of narrative in the Western tradition. Turning on the methodology hypermedia to the context of philosophical reflection and taking as paradigms, on the one hand, the digital production of the work O Mundo de Sophia and, the universe of games, model presented in Myst, this research reflects on the methodological structures necessary to consider a draft science of religion, back to medium and basic education, that takes into account the aspects of the digital language of hypermedia, They discussed authors who focus on the concepts that underpin the relationship between religion and the theme hypermedia, organizing and presenting the conceptual relations, from the constructivist theory of cognitive references. The use of hypermedia technology geared to the construction of knowledge is analyzed in the light of the proposal to implement the conceptual elements the biblical narrative to the digital world of cyberspace<br>A pesquisa realiza uma análise das metodologias empregadas em produções digitais, tomando como guia a proposta metodológica da hipermídia enquanto instrumento de compreensão das várias formas de expressão digitais, aplicadas a cases que associam os saberes filosóficos (em objetos reflexivos) com as formas de narrativas presentes na tradição ocidental. Ligando a metodologia hipermídia ao contexto da reflexão filosófica e tomando como paradigmas, de um lado, a produção digital da Obra O Mundo de Sophia e, de outro, o universo dos games, apresentado modelarmente em Myst, esta pesquisa reflete acerca das estruturas metodológicas necessárias para se pensar em um projeto de ciências da religião, voltado ao ensino básico e médio, que leve em conta os aspectos da linguagem digital da hipermídia. São discutidos autores que enfocam os conceitos que alicerçam as relações entre o tema religião e a hipermídia, apresentando e organizando as relações conceituais, a partir dos referencias cognitivos da teoria construtivista. O uso da tecnologia hipermídia voltada à construção do conhecimento é analisado à luz da proposta de se transpor os elementos conceituais da narrativa bíblica para o universo digital do ciberespaço
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
23

Machado, Valquíria. "A distinção entre conceito e objeto e a inexpressabilidade da lógica em Frege." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2014. http://hdl.handle.net/10183/156398.

Full text
Abstract:
Esta dissertação tem como objetivo compreender como a distinção entre conceito e objeto opera no sistema fregeano de modo a autorizar ou não alguma concepção de inexpressabilidade como característica fundamental da lógica. O problema de fundo é determinar em que sentido distinções entre categorias lógicas, especificamente a distinção entre conceito e objeto, envolvem algum tipo de inexpressabilidade. A questão é abordada com foco no problema do estatuto da proposição “O conceito cavalo não é um conceito”. Tratamos do problema através da apresentação de duas alternativas que envolvem um esforço de formalização da proposição. A primeira alternativa insere-se numa tradição de comentários que aproxima as considerações de Frege sobre essa proposição a certas ideias do Tractatus de Wittgenstein, atribuindo à proposição o estatuto de contrassenso. A segunda alternativa problematiza, pelo menos em parte, a primeira, ao trazer razões para a consideração da afirmação como uma proposição com sentido. Refletindo sobre as duas alternativas, consideramos que há mais de uma maneira de conceber a ideia de inexpressabilidade da lógica presente nas obras de Frege.<br>This work aims to understand how the distinction between concept and object works in the fregean system in such a way as to authorize some conception of inexpressibility as a fundamental feature of logic. The background problem is to ascertain how distinctions between logical categories, specifically the distinction between concept and object, involve some kind of inexpressibility. Our approach to the question focuses on the problem of the status of the proposition ‘The concept horse is not a concept’. Two alternatives are shown here that involve an effort of formalization of this proposition. The first alternative is part of a tradition of Frege’s exegesis that approximates Frege’s considerations about this proposition to certain ideas of Wittgenstein's Tractatus, assigning to the proposition the status of nonsense. The second alternative probematizes the first one at least in part by bringing reasons to considerate the statement as a proposition with sense. Reflecting on the two alternatives, we believe that there is more than one way of conceiving the idea of inexpressibility of logic in the works of Frege.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
24

Bomfim, Thiago Henrique. "A constituição dos conceitos de ego e objeto na metapsicologia freudiana." Universidade Federal de São Carlos, 2008. https://repositorio.ufscar.br/handle/ufscar/4833.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-06-02T20:13:07Z (GMT). No. of bitstreams: 1 1800.pdf: 728610 bytes, checksum: 356a6803f6d7386c36b49474ea03aa19 (MD5) Previous issue date: 2008-03-03<br>Universidade Federal de Sao Carlos<br>The prospect of submitting the concepts of ego and object to an investigation capable of detecting its conditions of possibility, its guiding principles and its methods, becomes an important tool for elucidating the Freudian analysis of subjectivity. Therefore, this dissertation aims at providing the necessary conceptual fundaments for a more critical and cohesive view of these concepts and analyzing the way we can find some ambiguities throughout its metapsychological construction. Regarding the concept of ego, we addressed its theoretical importance in initial construction of Freud s theory of defense, passing on to its partial ostracism and return , respectively in The interpretation of dreams and in the first papers on the theory of narcissism, and eventually to the topical reformulation which took place in The ego and the id, published in 1923, and the final Freud´s papers. In turn, the concept of object is central in the Freudian theory of sexuality, since Three essays on the theory of sexuality (1905), paper in which the concept of drive [Trieb] is introduced, and from whose fundaments all ulterior metapsychological developments set out. Considering the relations established with key-notions of metapsychology, and the critical presentation of the guiding elements from which one can apprehend the constitution of the concepts of ego and object in Freudian theory, we can conclude that both are important pillars that support the psychoanalytical knowledge and it is possible to examine relevant theoretical impasses in his metapsychology.<br>A possibilidade de submeter os conceitos de ego e objeto a uma investigação capaz de detectar suas condições de possibilidade, seus princípios norteadores e seus métodos, torna-se uma importante ferramenta na tentativa de elucidar o projeto freudiano de análise da subjetividade. Deste modo, essa dissertação propõe-se a fornecer os fundamentos conceituais necessários para uma visão mais coesa e crítica desses conceitos e analisar o modo como encontramos algumas ambigüidades ao longo de sua construção metapsicológica. Em relação ao conceito de ego, acompanhamos sua importância na construção inicial da teoria freudiana da defesa, passando pelo seu parcial ostracismo e retorno , respectivamente em A interpretação dos sonhos e nos primeiros trabalhos sobre a teoria do narcisismo, até a reformulação da tópica em O ego e o id de 1923 e nos trabalhos finais de Freud. Por sua vez, o conceito de objeto apresenta-se como central na teoria freudiana da sexualidade, desde os Três ensaios de teoria sexual de 1905, trabalho no qual é introduzido o conceito de pulsão, e de cujos fundamentos partem todos os desenvolvimentos metapsicológicos posteriores. Considerando as relações que estabelecem com noções-chave da metapsicologia freudiana, a partir da apresentação crítica dos elementos norteadores a partir dos quais pode ser apreendido o modo como se dá a constituição dos conceitos de ego e objeto em sua obra, concluímos que, além de serem pilares de suma importância a para a manutenção de um saber psicanalítico, por meio desta análise, é possível examinar importantes impasses teóricos presentes em seu pensamento.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
25

Faggion, Andrea Luisa Bucchile. "Dedução transcendental e esquematismo transcendental : o problema da possibilidade e da necessidade da constituição de objetos em Kant." [s.n.], 2007. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/281072.

Full text
Abstract:
Orientador: Zeljko Loparic<br>Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciencias Humanas<br>Made available in DSpace on 2018-08-08T21:59:34Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Faggion_AndreaLuisaBucchile_D.pdf: 1765247 bytes, checksum: 66d0eedab94ae9f69896c902e4f5ddc1 (MD5) Previous issue date: 2007<br>Resumo: A expressão ¿Revolução Copernicana¿, usada por Kant para enfatizar a ruptura entre a filosofia crítica e a metafísica tradicional, leva-nos, acima de tudo, a considerar o objeto do conhecimento de uma nova maneira. Agora, o problema da relação entre uma representação e seu objeto tem um conceito do último similar a uma construção matemática como sua condição de solubilidade. Em outras palavras, a forma do objeto é considerada como sendo constituída por operações cognitivas. Explorando a Dedução Transcendental e o Esquematismo Transcendental, nós acreditamos ter descoberto que, mais do que a possibilidade de que um objeto em sentido ¿forte¿ seja constituído por operações cognitivas, Kant teve sucesso mesmo em provar que, em princípio, nós sempre temos que poder executar aquelas operações (desde que nós temos intelecto discursivo e intuição sensível). Isto é o mesmo que dizer que nossa leitura pretende compatibilizar a Semântica Trasncendental, enquanto uma Semântica Construtivista, com uma leitura anti-cética dos fins da Analítica Transcendental<br>Abstract: The expression ¿Copernican Revolution¿, used by Kant to emphasize the rupturebetween critical philosophy and metaphysical tradition, takes us, above all, to consider the object of knowledge in a new way. Now, the problem of the relation between a representation and its object has a concept of the later which is similar to a mathematical construction as its solvability condition. In other words, the form of the object is taken as constituted by cognitive operations. By exploring the Transcendental Deduction and the Transcendental Schematism, we believe to have discovered that, more than the possibility that an object in the ¿weighty¿ sense be constituted by cognitive operations, Kant has even succeed in proving that, in principle, we always have to be able to execute those operations (since we have discursive intellect and sensible intuition). This amounts to say that our reading intends to make Transcendental Semantic as a Constructive Semantic compatible with an anti-skeptical reading of Transcendental Analytic¿s goals<br>Doutorado<br>Doutor em Filosofia
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
26

Ayala, Bosch Loreto. "Contribuciones de Marx a la superación del dualismo sujeto-objeto." Tesis, Universidad de Chile, 2007. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/110436.

Full text
Abstract:
El fracaso de los intentos socialistas del siglo XX ha sido una excelente excusa para tirar el marxismo por la borda. Dos enormes falacias sostienen esta arbitrariedad: la primera es que los llamados “socialismos reales” son el reflejo exacto de la teoría marxista; la segunda, que habiendo fracasado los socialismos reales se puede concluir, casi de manera lógicamente necesaria, que el marxismo no tiene nada que aportar. “Dicen sus críticos hoy, el marxismo yace sin vida bajo los escombros del Muro de Berlín. La máxima concesión que se le puede hacer en nombre de la historia de la filosofía, es a su derecho a descansar en paz en el museo de las doctrinas políticas”. Muchos filósofos con respecto a esto nada alegan: les parece una victoria filosófica el que una teoría tan mundana, tan ligada a las cosas de este mundo no-filosófico, sea olvidada de una vez para siempre, dejando de arrastrar a la filosofía hacia la tierra y permitiéndole elevarse hacia el cielo donde habita lo divino. Las consecuencias de esto son nefastas incluso desde un plano netamente filosófico: nadie hoy lee a Marx, al materialismo dialéctico, a sus críticas a Hegel y a la filosofía clásica alemana, a su análisis del hombre y la sociedad. En los estudiantes los prejuicios ya son comunes: no hemos de leer a Marx –dicen- porque eso es política y no filosofía.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
27

Novakovich, Lefenda Matías. "Amor a objetos y consumo de sujetos: "Reflexiones sobre la posibilidad del amor en la época contemporánea"." Tesis, Universidad de Chile, 2018. http://repositorio.uchile.cl/handle/2250/169911.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
28

MagalhÃes, Francisco LisbÃa. "A Unidade entre Sujeito e Objeto na Pequena LÃgica de Hegel." Universidade Federal do CearÃ, 2007. http://www.teses.ufc.br/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=19954.

Full text
Abstract:
FundaÃÃo Cearense de Apoio ao Desenvolvimento Cientifico e TecnolÃgico<br>O objetivo deste trabalho à apresentar a unidade entre sujeito e objeto, enquanto totalidade, na âPequena LÃgicaâ de Hegel. Para tanto, tomou-se como primeira reflexÃo a IntroduÃÃo da Fenomenologia do EspÃrito, por ser a obra onde Hegel inicia o estudo sobre o tema aqui evidenciado. Nesta obra, Hegel tece uma crÃtica à tradiÃÃo filosÃfica que trata o sujeito separado do objeto, ambos sem nenhuma relaÃÃo. Por isso, apresenta a consciÃncia comum em seus momentos de apreensÃo da realidade, negando e superando cada um deles para revelar a verdade do saber. O saber do objeto que Ã, à o saber da consciÃncia mesma, e agora à a demonstraÃÃo da unidade entre sujeito e objeto. TambÃm serviram de referÃncia os momentos que Hegel expÃe na Doutrina do Ser, da EssÃncia e do Conceito, na EnciclopÃdia das CiÃncias FilosÃficas, em seu volume I. Hegel mostra, em cada seÃÃo desta obra, que o ser traÃa um percurso que tem inÃcio com a imediatez, em que ele, com o nada, mantÃm identidade na diferenÃa, passando para os momentos do ser-aà e do ser-para-si. Na essÃncia, essa relaÃÃo aparece enquanto identidade do uno com o mÃltiplo, enquanto efetividade. No conceito, o ser se manifesta enquanto conceito mesmo, como totalidade objetiva, e cada momento do ser aparece em sua autodiferenciaÃÃo do universal. O fio condutor de todo o itinerÃrio do ser se dà na contradiÃÃo, suprassumindo-se cada momento por outro, de maneira dialÃtica. Nessa suprassunÃÃo, a totalidade se apresenta enquanto manifestaÃÃo de suas partes, e estas sendo a realidade de toda a totalidade. Trata-se de uma totalidade viva, onde a existÃncia e o seu funcionamento nÃo podem ser produzidos por qualquer coisa que nÃo pelo seu funcionamento mesmo. E isso se dà na unidade entre sujeito e objeto, em que o objeto nÃo se explica por si mesmo, mas pelo sujeito que o apreende. E o apreender deste à sempre o apreender de algo. Assim, se dà a dialÃtica enquanto totalidade da unidade ou unidade totalizada.<br>The objective of this work is to present the unit between subject and object, while totality, in the Small Logic of Hegel. For in such a way, the Introduction of the Phenomenology of Mind was overcome as first reflection, for being the workmanship where Hegel initiates the study on the subject evidenced here. In this workmanship, Hegel weaves critical to the philosophical tradition that deals with the separate subject and object, both without no relation. Therefore, he presents the common conscience at its moments of apprehension of the reality, denying and surpassing each one of them to disclose the truth of knowing. Knowing of the object that is, is to know of the same conscience, now it is the demonstration of the unit between subject and object. Equally it served of reference the moments that Hegel displays in the Doctrine of the Being, the Essence and the Concept, in the Encyclopedia of Philosophical Sciences. Hegel shows, in each section of this workmanship, that the being traces a passage that has beginning with the immediate, where the being, with the nothing, keeps identity in the difference, passing to the moments of being-there and be-for-itself. In the essence, this relation appears while identity of I join it with many, while effectiveness. In the concept, the manifest being if while same concept, as objective totality, and each moment of the being appears in its self-differenciation of the universal one. The conducting wire of all the itinerary of the being if gives in the contradiction, over-admintting itself each moment for another one, in way dialectic. In this over-admintation, the totality if presents while manifestation of its parts, and these, being the reality of all the totality. One is about an alive totality, where the existence and its functioning cannot be produced by any thing that not he himself. E this if gives in the unit between subject and object, where the object is not justified by itself, but for the citizen that apprehends it. E apprehending of this is always to apprehend of something. Thus, if it gives the dialectic, while totality of the unit, or totalized unit.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
29

Borges, Carla Luzia Carneiro. "A criança e suas reescritas escolares : as estruturas com determinantes." [s.n.], 2007. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/270934.

Full text
Abstract:
Orientador: Maria Bernadete Marques Abaurre<br>Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Estudos da Linguagem<br>Made available in DSpace on 2018-08-09T23:11:05Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Borges_CarlaLuziaCarneiro_D.pdf: 1132285 bytes, checksum: d54e5867ddf45ade6c2464f6c7e6bb92 (MD5) Previous issue date: 2007<br>Résumé: Le but de l¿étude développé dans cette thése est caracteriser le processus de la production de l¿écriture infantile, en contexte de réecrite scolaire, en identifiant et en analysant les préférences linguistiques de deux enfants, à utiliser les catégories fonctionnels Det (déterminant) et Mod (modicateur), en analysant les conditions et les possibles raisons qui ont conduit ces enfants à opter par un usage determiné. L¿étude contribue pour caractériser l¿écriture infantile scolaire et aussi pour la compréhension de l¿usage de catégories fonctionnels comme éléments aussi responsables pour processus de production du sens. En caractère instrumental d¿analyse, je considérai les notions de référence (objets du discours) et de progression textuel de la Linguistique du Texte, selon Koch & Marcuschi (1998), Marcuschi & Koch (2006) e Koch (2003). Les donnés des deux enfants constituent deux chemins qui partent d¿um même point, mais, au long du trajet, ils prennent directions spécifiques. Les singularités se révèlent, dans les réactions aux interventions de l¿ école et aux choises lingüístiques, parfois comme forme d¿ intervention dans la langage en construction/constituition, parfois comme forme de se rapporter avec l¿ instituition école et de l¿adéquation aux ses propositions d¿écriture<br>Resumo: O estudo desenvolvido, nesta tese, tem como objetivo, caracterizar o processo de produção escrita infantil, em contexto de reescrita escolar, identificando e analisando as preferências lingüísticas de duas crianças, ao usarem as categorias funcionais determinante e modificador, bem como as condições e as possíveis razões que possam ter levado essas crianças a optarem por um determinado uso. O estudo, além de contribuir para a caracterização da escrita infantil escolar, contribui para a compreensão do uso de categorias funcionais, como elementos também responsáveis por processos de produção de sentido. Em caráter instrumental de análise, considerarei as noções de objetos de discurso e de progressão textual da Lingüística de Texto, com base em Koch & Marcuschi (1998), Marcuschi & Koch (2006) e Koch (2003). Os dados das duas crianças constituem dois caminhos que partiram de um determinado ponto comum, mas que, ao longo do percurso, tomaram rumos, de certa forma, específicos. As particularidades revelam-se, nas reações às intervenções da escola e nas escolhas lingüísticas, ora como forma de intervenção na linguagem em construção/constituição, ora como forma de se relacionar com a instituição escola e se adequar a suas propostas de ¿reescrita¿<br>Doutorado<br>Doutor em Linguística
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
30

Marcon, Gilberto Hoffmann. "A linguagem no campo do sentir: um objeto da psicologia à luz da filosofia de Merleau-Ponty." Universidade de São Paulo, 2017. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/59/59142/tde-31082017-190411/.

Full text
Abstract:
A linguagem constitui tema de grande interesse para um estudo compreensivo dos fenômenos subjetivos. Na psicologia e em outras ciências humanas, são várias as abordagens que historicamente se dirigiram aos fenômenos linguísticos como âmbito central no esforço de compreensão precisa daqueles. Na psicologia contemporânea, a linguagem permanece enquanto tema de estudo privilegiado pois abarca, ao mesmo tempo, a ordem da produção de sentidos individuais e intersubjetivos, além de se apresentar enquanto sistema cultural e historicamente instituído. Articula, desta forma, o individual e o social, fenômenos da ordem do particular que remontam a um contexto cultural de subjetivação. Como parte de um esforço para compreender o objeto de estudo da psicologia a partir da filosofia de Maurice Merleau-Ponty (1908 1961), propusemos que um estudo aprofundado da noção de linguagem que suas reflexões subsidiam poderá representar um passo relevante. Veremos que, já no debate com as ciências do comportamento e com a fisiologia clássica, nA Estrutura do Comportamento (1942), Merleau-Ponty realiza uma leitura de que, sem recorrer ao âmbito da consciência, é possível identificar um protótipo da atividade significativa já na relação do organismo vivo com seu meio. Posteriormente, ao voltar-se para a Fenomenologia da Percepção (1945), ponto central do projeto filosófico do autor, veremos de que maneira ele apresenta, em sua descrição da consciência perceptiva e da subjetividade corpórea, suas primeiras teses a respeito da linguagem, que têm como conceitos centrais o sentido gestual da fala e o caráter fundante da atividade expressiva em relação ao significado. Trata-se de propor que as operações de sentido se realizam através da própria expressão, e não que a expressão meramente traduz um sentido que lhe precede em pensamento. Acompanharemos os desenvolvimentos desta temática nos anos 1950, onde o diálogo com a linguística de Saussure dá novos contornos ao projeto de compreensão da linguagem, que vai do sentido gestual para o caráter diacrítico da língua enquanto sistema sedimentado através da fala.<br>Language presents a theme of great importance to the comprehensive study of subjectivity phenomena. In psychology, as well as in other human sciences, there are several schools of thought that historically approached the linguistic phenomena as a central scope in the effort to comprehend the cultural processes of subjectivation. In contemporary psychology, language remains a privileged field of study as it encompasses, at the same time, the orders of production of individual and intersubjective meaning, as well as presenting itself as historically instituted. Therefore, it articulates the individual and social spheres, phenomena of the personal order that remounts to a cultural context of subjectivation. As part of a larger effort to comprehend the object of study of psychology from the point of view of Maurice Merleau-Pontys (1908 1961) philosophy, we proposed an in-depth study of the notion of language as made possible by his reflections. We will see that, already in the discussion with the behavioral sciences and with classical physiology, in The Structure of Behavior (1942), Merleau-Ponty points out that even without resorting to an account of consciousness it is already possible to identify a prototypic signification activity in the relation between the living organism and its environment. Subsequently, in turning to the Phenomenology of Perception (1945), a central point in the author\'s philosophical project, we will see how he presents, on his description of perceptual consciousness and of embodied subjectivity, his first thesis about language itself, that are organized around the gestural meaning of speech and on the founding character of expression in relation to meaning. He proposed that meaning operations are carried out through expression itself, opposing the idea that expression acts as a mere translation of a meaning that precedes it in thought. We accompany the development of this theme in the 1950s, where the dialogue with saussurean linguistics gives new outlines to the project of comprehending language, that develops from the gestural meaning to the diacritic character of language as a system sedimented through speech.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
31

Garcia, Luiz Fernando Botto. "Despertar do real: a invenção do objeto a." Universidade de São Paulo, 2016. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/8/8133/tde-22082016-111115/.

Full text
Abstract:
Trata-se de pensar o conceito de objeto a como o resultado necessário do impasse colocado dentro da metapsicologia lacaniana pela relação tensa entre a apropriação da dialética hegeliana do desejo e a determinação sociolinguística provinda do estruturalismo levistraussiano. Formalizado primeiramente em 1958, o objeto a é o resultado da maneira pela qual o psicanalista pensou a resistência necessária do sujeito à pura negatividade do desejo, quando este se dá com a possibilidade de ver-se suprimido pela estrutura, via determinação do significante. A partir daí, pensa-se o desenvolvimento do conceito, de modo a caracterizá-lo como tema chave na virada lacaniana, realizada entre as décadas de 50 e 60, rumo à ascensão do Real enquanto registro fundamental para o pensamento clínico.<br>It\'s about thinking the concept of object a as the necessary result of the impasse placed within lacanian metapsychology by the strained relation between an apropriation of hegelian dialectic of desire and sociolinguistic determination coming from Lévi-Strauss\' structuralism. First formalized in 1958, object a results from the manner in which Lacan conceived the subject\'s necessary resistance to desire\'s pure negativity, when desire has the possibility of being supressed by structure via signifier determination. Therefore, the development of concept is thought as to characterize it as the key factor in a lacanian twist, which happened between the 1950\'s and 60\'s, towards the rise of the Real as a fundamental record for the clinical theory.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
32

Resende, Júnior José de. "A teoria do objeto de Emil Lask." Pontifícia Universidade Católica de São Paulo, 2005. https://tede2.pucsp.br/handle/handle/11549.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-04-27T17:26:53Z (GMT). No. of bitstreams: 1 A teoria do objeto de Emil Lask - J Resende.pdf: 1357581 bytes, checksum: aa3206cca43099b9aee518f3bbdc405e (MD5) Previous issue date: 2005-08-30<br>Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico<br>The purpose of the present work is to introduce the object theory developed by Emil Lask in his Die Logik der Philosophie und die Kategorienlehre (1910). Even if such theory is not its goal, it works as auxiliary support in the attainment of book´s aim: to hold categorically the validity (Geltung) and save it from all hypostases forms, through that Lask deepens and transforms the value theory (Werttheorie) of Windelband and Rickert indeed under the critics of Husserl and the influence of the Lebensphilosophie. The present work will just expose and analyse the objectivity (Gegenständlichkeit) species developed by Lask, among which is included, for instance, objects as the tree, the green, the being, the beautiful, the ethical, the language and the numbers. In fact such objectivity is a sense theory completely independent of subjectivity<br>Este trabalho visa apresentar a teoria do objeto que Emil Lask desenvolve na sua obra Die Logik der Philosophie und die Kategorienlehre (1910). Apesar de não ser a meta de Lask, esta teoria do objeto se desenvolve como instrumento auxiliar na consecução do objetivo da obra: tratar categorialmente a validade (Geltung) e livra-la de todas as formas de hipóstase, através do que Lask aprofunda e transforma a teoria do valor (Werttheorie) de Windelband e Rickert em face das críticas de Husserl e da influência da Lebensphilosophie. O presente trabalho limita-se à exposição e análise das espécies de objetualidade (Gegenständlichkeit) desenvolvidas por Lask, dentro das quais se incluem, por exemplo, objetos como a árvore, o verde, o ser, o belo, o ético, a linguagem e os números. Objetualidade esta que em última instância se constitui numa teoria do sentido totalmente independente da subjetividade
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
33

Brito, Evandro Oliveira de. "O desenvolvimento da ética na filosofia do psíquico de Franz Brentano." Pontifícia Universidade Católica de São Paulo, 2012. https://tede2.pucsp.br/handle/handle/11596.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-04-27T17:27:00Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Evandro Oliveira de Brito.pdf: 1543996 bytes, checksum: cccc072c2cbdc0314293f7946a776aac (MD5) Previous issue date: 2012-04-23<br>Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior<br>This thesis aims to compare two of Brentano&#8223;s formulations regarding the notion of moral values and analyze them from the philosophy of the mind that serves as their base. I will explain in this way, how the reformulation of the notion of moral values arose from the development of descriptions of the activity of consciousness, presented (or assumed) by Brentano in the first stage of his intellectual development (1874-1892). I will explain, therefore, that moral values, as it was formulated by Brentano in the work Psychology from an empirical standpoint(1874), was the result of an Aristotelian-thomist solution aimed at solving a problem of modern epistemology. As such, the moral value would be only a moral sentiment. I will explain, however, that in The origin of the knowledge of right and wrong (1889) Brentano reformulated this notion by proposing a non-subjectivist moral epistemology, that guided by the works that made up the Descriptive psychology (1888-1892), considered the moral value analogous to a evident judgment. This thesis is supported by the assumption that the theory of moral knowledge, formulated by Franz Brentano in 1889, resulted from two specific changes. On one hand, this theory led to the concept of intentional object being abandoned, taken as the Archimedean point in the formulation of Psychology from an empirical standpoint. On the other hand, it resulted in the formulation of the concept of intentional act, presented in the context of the formulation of Descriptive psychology. The justification of this interpretive hypothesis will be presented through the following arguments: (1) I will present the Brentano&#8223;s theory of moral knowledge, published in 1889 in the work The origin of the knowledge of right and wrong, and (2) I will describe the basic epistemological assumptions of Descriptive psychology who hold this theory of moral knowledge, characterized as conceptual reformulations made by Brentano in Psychology from an empirical standpoint. (3) This hypothesis will be supported by interpretive presentation of the incompatibility between the ethics of moral sentiment and ethics of moral knowledge. This incompatibility also will be supported by comparing the descriptions of Brentano&#8223;s psychic act of moral feeling, present in Psychology from an empirical standpoint, and of Brentano&#8223;s psychic act of moral knowledge characterized as preference, present in The origin of the knowledge of right and wrong. (4) My analysis will lead to the following conclusion. By abandoning the assumptions of the Psychology from an empirical standpoint, Brentano&#8223;s theory of moral knowledge was based on the assumption that the notion of intentional act established an intrinsic and immediate relationship called the consciousness of moral&#8223;s preference, or, the psychic phenomenon of preference. Author: Evandro Oliveira de Brito<br>Esta tese de doutorado tem como propósito comparar duas formulações brentanianas da noção de valor moral e analisá-las a partir da filosofia do psíquico que lhes serve de base. Explicitaremos, desta maneira, o modo como as reformulações da noção de valor moral decorreram do desenvolvimento das descrições da atividade da consciência, apresentadas (ou pressuposta) por Brentano na primeira etapa de seu desenvolvimento intelectual (1874-1892). Explicitaremos, assim, que valor moral&#8223;, tal como foi apresentada por Brentano na obra Psicologia do ponto de vista empírico (1874), seria o resultado de uma solução aristotélico-tomista que visava resolver um problema epistemológico moderno. Como tal, o valor moral seria exclusivamente um sentimento. Explicitaremos, no entanto, que na obra Origem do conhecimento moral (1889) Brentano reformulou tal noção ao propor uma epistemologia moral não subjetivista que, orientada pelos trabalhos que compuseram a Psicologia descritiva (1888-1892), considerava o valor moral um conhecimento análogo ao juízo evidente. Esta tese está sustentada sobre a hipótese de que a teoria do conhecimento moral, formulada por Franz Brentano em 1889, resultou de duas mudanças específica. Por um lado, esta teoria resultou do abandono do conceito de objeto intencional, tomado como ponto arquimediano na formulação da Psicologia do ponto de vista empírico. Por outro lado, ela resultou da formulação do conceito de ato intencional, apresentado no contexto da formulação da Psicologia descritiva. A justificação desta hipótese interpretativa será apresentada por meio dos seguintes passos argumentativos. (1) Apresentaremos a teoria brentaniana do conhecimento moral publicada em 1889, na obra Origem do conhecimento moral, e (2) descreveremos os pressupostos epistemológicos fundamentais da Psicologia descritiva que sustentam esta teoria do conhecimento moral, caracterizados como reformulações conceituais efetuadas por Brentano na Psicologia do ponto de vista empírico. (3) Esta hipótese interpretativa será corroborada pela apresentação da incompatibilidade entre a ética do sentimento moral e a ética do conhecimento moral. Esta incompatibilidade, ainda, será evidenciada por meio da comparação entre as descrições brentanianas do ato psíquico de sentimento moral, vigente na Psicologia do ponto de vista empírico, e do ato psíquico de conhecimento moral caracterizado como preferência, vigente na Origem conhecimento moral. (4) Nossa análise implicará a seguinte conclusão. Ao abandonar os pressupostos da Psicologia do ponto de vista empírico, a teoria brentaniana do conhecimento moral baseou-se no pressuposto de que a noção de ato intencional estabelecia uma relação intrínseca e imediata chamada de consciência da preferência
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
34

MAIONE, Vinícius Rodrigues. "A noção fregiana de objeto abstrato e a crítica ao psicologismo." Universidade Federal de Goiás, 2009. http://repositorio.bc.ufg.br/tede/handle/tde/774.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2014-07-29T15:06:23Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Vinicius Rodrigues.pdf: 924953 bytes, checksum: a900dd6bc1f4e6f711ca14de37b7507d (MD5) Previous issue date: 2009-10-02<br>The objective of this dissertation is to present Gottlob Frege s criticism of psychologism in Mathematics and Logic. Our working hypothesis is that Frege s criticism is based on his notion of an "abstract object". In order to investigate this hypothesis we will contrast the pre and post paradox phases of Fregean s philosophy. We will try to show that there is a continuity between these two periods, and that this continuity depends on Frege s insistence in maintaining the notion of an "abstract object", even if in a somewhat weakened version. Our dissertation will be divided into three chapters. In the first chapter, we will make a brief characterization of psychologism in order to circumscribe the exact focus of Frege s criticism. In the second chapter we will discuss the notion of an "abstract object" in the pre-paradox period of Frege s philosophy and its connection to Frege s main concern: that of defining number upon a pure logical basis. Eventually, in the third chapter, we will show how, even without a logically unassailable method of introducing logical objects, due to Russell s paradox, the philosopher does not give up his main theses concerning the nature of logic and mathematics. They are still grounded on the notion of an "abstract object", even thought in a somewhat feebler form.<br>O objetivo dessa dissertação é expor a critica de Gottlob Frege ao psicologismo na lógica e na matemática. Nossa hipótese de trabalho é a de que a crítica de Frege está fundamentada na sua noção de &#8213;objeto abstrato&#8214;. Para investigar essa hipótese, contrastaremos as fases pré e pós-paradoxo da filosofia fregiana. Tentaremos mostrar que há uma continuidade entre esses dois períodos e que essa continuidade se dá através da insistência, por parte de Frege, em manter uma noção de &#8213;o bjeto abstrato&#8214;, mesmo que numa versão enfraquecida. Nossa dissertação será dividida em três capítulos. No primeiro capítulo, faremos uma caracterização breve do psicologismo, com a finalidade de circunscrever o foco exato das críticas de Frege. No segundo capítulo, discutiremos a noção de &#8213;objeto abstrato&#8214; na fase pré-paradoxo da filosofia fregiana e sua conexão com o que foi o principal projeto filosófico de Frege: definir número em bases puramente lógicas. Finalmente, no terceiro capítulo, mostraremos como, mesmo sem possuir um método logicamente inatacável para introdução dos objetos lógicos em virtude do paradoxo de Russell, o filósofo não abandona suas teses principais em relação à natureza da lógica e da matemática. Essas teses continuarão baseadas na noção de &#8213;objeto abstrato&#8214;, embora em uma versão um tanto enfraquecida.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
35

Martín, Alicia Virginia. "El status epistemológico y el objeto de la ciencia de la educación." Tesis, Universidad de Chile, 2006. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/113590.

Full text
Abstract:
Doctora en Filosofía mención Epistemología de las Ciencias Sociales<br>La temática de este trabajo de tesis se enmarca dentro de los planteamientos epistemológicos referidos a la denominada “Ciencia de la Educación” y a su situación en el “campo científico”, en particular, en el campo de las Ciencias Sociales. Acotamos nuestro planteo al problema del objeto disciplinar, considerando que los rasgos con que se construye este objeto, teórico-epistemológico, definen, a su vez, el modo en que se entiende y posiciona la disciplina. Desarrollamos nuestra tesis tres capítulos, precedidos por una Introducción en la cual incluimos algunas anticipaciones y aclaraciones en relación con ciertas nociones básicas que empleamos a lo largo la tesis, postulando, al mismo tiempo, algunas hipótesis de trabajo y estableciendo nuestros propósitos. En el Primer capítulo nos referimos al estado actual del debate sobre el status epistemológico de la Ciencia de la Educación y planteamos una ausencia, la falta de definición del objeto de la disciplina. Establecemos, así mismo, la relevancia que el planteamiento del objeto tiene en relación con la índole de la disciplina que nos ocupa, con sus posibles ámbitos de desarrollo y con el reconocimiento social de la misma. También debatimos sobre cómo concebir al “objeto disciplinar” desde una epistemología descriptiva no tradicional, y finalmente abordamos el análisis del discurso en tanto enfoque que asumimos para analizar el campo disciplinar y su objeto. En el Capítulo II caracterizamos al objeto disciplinar desde una epistemología constructivista (un objeto concurrente, construido teórica y epistemológicamente) e incursionamos ya en los rasgos del objeto de la Ciencia de la Educación, tal como éste se ha ido construyendo en las últimas décadas. El Capítulo III trata sobre el campo de la disciplina. Describimos su contexto histórico de surgimiento y su desprendimiento de los enfoques tradicionales, para señalar, a continuación, los enfoques alternativos desarrollados en las investigaciones educativas más recientes. También delimitamos el campo y el discurso disciplinar frente al abordaje que de lo educativo han efectuado los discursos de la “pedagogía tradicional”, por un lado, y los discursos provenientes de la Psicología y la Sociología, por otro. Concluimos este capítulo enunciando los rasgos medulares del objeto de la Ciencia de la Educación. Finalmente, en el Capítulo IV, trabajamos sobre algunos debates abiertos dentro de la epistemología de las Ciencias Sociales, y presentamos argumentos que dan apoyo a nuestra concepción del objeto disciplinar en Ciencias Sociales, al planteo de la discursividad y concurrencia de las producciones en tales espacios disciplinares. En las Conclusiones retomamos los puntos más relevantes de la tesis a fin de dar respuesta a nuestros planteos iniciales.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
36

Gomes, Vicente de Paula. "A genese e a compreensão do objeto cultural em Karl Mannheim." [s.n.], 1999. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/282080.

Full text
Abstract:
Orientador: João Carlos Kfouri Quartim de Moraes<br>Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciencias Humanas<br>Made available in DSpace on 2018-07-25T18:13:09Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Gomes_VicentedePaula_M.pdf: 7432690 bytes, checksum: 7acf4adf99bf22dec26481e6bd131dbc (MD5) Previous issue date: 1999<br>Resumo: Uma das principais contribuições da obra do estudioso húngaro Karl Mannheim ao pensamento humano concerne à demonstração da existência de um vínculo entre a gênese dos objetos culturais e as condições humanas de vida. Se o conjunto dessa contribuição não pode ser considerado uma teoria do conhecimento em sua acepção tradicional, não podemos deixar de identificar nela uma proposta metodológica para as ciências humanas. Neste trabalho descrevemos as formulações mais importantes dessa perspectiva teórica sobre os objetos culturais. Destacamos o caráter significativo destes e a estrutura do próprio significado - enfatizando a importância da categoria de Weltanschauung - e caracterizamos o que denominamos o processo de constituição "material" dos significados, através da análise da vinculação existencial da formação do conhecimento humano. Além disso, discutimos o caráter do existencial condicionante do significado dos objetos culturais e a natureza do próprio vínculo entre contexto e significado. Na análise do conhecimento voltada não para o conhecimento enquanto tal, mas para a constituição da própria Sociologia do Conhecimento -, demonstramos que o contexto histórico, existencial, "determina" tanto a forma quanto o conteúdo da nossa estrutura cognitiva. Por fim, demonstramos que o relacionismo do significado dos objetos culturais não é incompatível com um conhecimento objetivo desse significado e descrevemos o método interpretativo e o tipo de controle dos conhecimentos na perspectiva da Sociologia do Conhecimento de Mannheim<br>Abstract: One of the main contribution of the hungarian scholarship Karl Mannheim's work to human thought concerns to demonstrate the existence one bond between cultural objects genesis and human conditions of life. If the whole of this contribution can not be considered as a theory of knowledge according traditional sense, this work identify in it one methodological proposition to human sciences. We trace the most important formulations of this theorical outlook about cultural objects. We point out their meaningful characters and the meaning itself structure - we also point out the importance of the We/tanschauung category in Mannheim's work. We characterize what we designate as "material" constitution of meaning process, through the analysis of existential tie of human knowledge. Besides, we discuss about character of conditioning existential of meaning and the nature of the bond between context and meaning. In the analysis of the knowledge, we argue that the historical context "determines" both the form and the content of our cognitive structure. Finaly, we demonstrate that relationism of the cultural objects meaning is not incompatible with the objetive knowledge of this meaning and we describe the interpretative method and the type of knowledge control when we adopt Mannheim's Sociology of Knowledge<br>Mestrado<br>Mestre em Filosofia
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
37

Larsson, Felix. "Intentional objects : a study of mental and verbal reference /." Göteborg, 2003. http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&doc_number=010397783&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
38

Silva, Eduardo Simões. "Darstellungen nos Princípios da Mecânica e no Tractatus : a representação dos objetos e a figuração do mundo em Hertz e em Wittgenstein." Universidade Federal de São Carlos, 2012. https://repositorio.ufscar.br/handle/ufscar/4788.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-06-02T20:12:17Z (GMT). No. of bitstreams: 1 4231.pdf: 1846377 bytes, checksum: d1541bd7ba691185f35a9e9a9db54b5a (MD5) Previous issue date: 2012-03-15<br>The aim of this thesis is based on the defense of the hypothesis that there are remarkable influences of the physicist Heinrich Hertz s thinking, especially his The Principles of Mechanics (1894), on the Wittgenstein s Tractatus Logico-Philosophicus (1922). From a series of occasions in which Wittgenstein quotes Hertz, it was proposed here to ascertain what extent this could be sustained. Thus, we tried to display Hertz s thinking within a context in which he involves with the analysis and discussions of the mechanics that were previous to Hertz, proposing a kind of purification of these mechanics, presenting his own image. His intention was to present a unique image from which what he calls pseudo-concepts could be understood; that is, force and energy. From this image, it is argued here, Wittgenstein makes use of its substantial elements (material particle, material point and system) in order to construct his ontology as well as the Hertzian notion that we form facts to ourselves . Besides, with his notion of metaphorical network, he uses a Hertzian procedure to determine the operation of a mechanical system through coordinates about Wittgenstein, determining singularity and the non-priority of a scientific theory over the other. However, at no time it is said that Wittgenstein provided some kind of improvement regarding the mechanics of Hertz because it would suggest that both were dealing with the same subjects within the same scope which, obviously, did not occur and Wittgenstein was aware of that. What Wittgenstein does is a reapplication of the elements of the mechanics of Hertz, in a diverse scope, in order to provide his philosophy with determination, generality and formal independence. The importance of this thesis lies in demonstrating that the tribute of the first to the second is permissible.<br>O objetivo da presente tese assenta-se na defesa da hipótese de que existem influências marcantes do pensamento do físico Heinrich Hertz, especificamente de seu Os Princípios da Mecânica (1894), sobre o Tractatus Logico-Philosophicus (1922) de Wittgenstein. Para tal, propôs-se aqui, a partir de uma série de ocasiões em que Wittgenstein cita Hertz, verificar em que medida isso pode ser sustentado. Sendo assim, procurou-se apresentar o pensamento de Hertz dentro de um contexto no qual ele se envolve com a análise e discussão das mecânicas que lhe foram precedentes, onde propõe uma espécie de depuração dessas mecânicas, apresentando a sua própria imagem. Sua intenção era a de apresentar uma imagem peculiar da qual fosse subtraída aquilo que ele chama de pseudoconceitos, a saber, os de força e energia . Dessa imagem, defende-se aqui, Wittgenstein faz uso dos seus elementos substanciais (partícula material, ponto material e sistema) para constituir sua ontologia, bem como, da noção hertziana de que figuramos fatos para nós mesmos . Além do mais, com sua noção de rede-metafórica, ele se utiliza de um procedimento hertziano que é o de, por meio de um sistema de coordenadas, determinar plenamente o funcionamento de um sistema mecânico no caso de Wittgenstein, determinar singularidade e a não-prioridade de uma teoria científica sobre a outra. No entanto, em momento algum é tencionado que Wittgenstein proveu uma espécie de aperfeiçoamento da mecânica de Hertz, isso porque, se assim o fosse, sugeriria que ambos estavam lidando com os mesmos assuntos, dentro de um mesmo domínio, o que obviamente não ocorreu e Wittgenstein era plenamente ciente disso. O que Wittgenstein faz é uma reaplicação dos elementos da mecânica de Hertz, em um domínio diverso, para prover a sua filosofia de determinação, generalidade e independência formal. E a importância desta tese está em demonstrar que o tributo do primeiro para com o segundo é permissível.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
39

Oliveira, Rita de Cassia. "A construção do objeto das ciencias humanas segundo a epistemologia da linguagem de Gilles - Gaston Granger (a linguistica de Saussure como paradigma de ciencias humanas)." [s.n.], 2003. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/281496.

Full text
Abstract:
Orientador: Arley Ramos Moreno<br>Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciencias Humanas<br>Made available in DSpace on 2018-08-03T15:49:14Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Oliveira_RitadeCassia_M.pdf: 10310934 bytes, checksum: de16e77e1046f8bcc05f0214d9fa8e73 (MD5) Previous issue date: 2003<br>Resumo: O presente trabalho tem por objetivo expor e comentar os principais aspectos da proposta de uma epistemologia da linguagem conforme concebida pelo filósofo contemporâneo GILLES-GASTON GRANGER no seu programa de epistemologia comparada, bem como ilustrar esta proposta com sua aplicação à teoria lingüística de FERDINAND DE SAUSSURE. A idéia de GRANGER de uma epistemologia da linguagem se sustenta no pressuposto de que o objeto cientifico é uma construção lingüística resultante de um processo do pensamento formal. Este último se insere na filosofia transcendental, não propriamente nos mesmos moldes da concepção kantiana, mas considerando as condições a priori e os princípios transcendentais de fundamental importância para uma epistemologia, quando deslocados do sujeito para a linguagem<br>Abstract: The present work has the aim to explain and to comment the principal aspects of the proposition of an epistemology of language according the contemporary philosopher GILLES-GASTON GRANGER in his epistemology compared program as well to ilustrate this proposal with its application to the linguistic theory of FERDINAND SAUSSURE. Granger's idea of an epistomology of language supports itself in the purpose that the scientific object is a linguistic construction resultant of a process of the formal thought. This last one inserts itself in the transcendental philosophy, but not in the same patterns of Kant conception, but considering the a priori conditions and the transcendental principles of fundamental importance for an epistemology, when transferred from the subject to the language<br>Mestrado<br>Mestre em Filosofia
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
40

Teixeira, Márlon Henrique dos Santos. "REFERÊNCIA IDENTIFICADORA E OBJETOS MATERIAIS: O REALISMO METAFÍSICO DE PETER FREDERICK STRAWSON." Universidade Federal de Santa Maria, 2010. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/9086.

Full text
Abstract:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior<br>The present dissertation purports to analyze the relationship between the notions of reference and ontology in the Peter Frederick Strawson‟s philosophy. Strawson wants to defend an ontological realism, in which the basic entities are material bodies. We have occupied ourselves with the analysis of the role of identifying reference in his argumentation. In the first Chapter, we analyze how the ontological problem is formulated by Strawson, within ordinary language. The phrase Linguistic Turn‟ is used to denote the set of issues around this topic. Our analysis concluded that ordinary language is the most general and pervasive language, which also has the means necessary for metaphysical researches. In the second Chapter, we deal with the elucidation of the conditions in which an identifying reference is successfully made. The analysis showed that, when referring to particulars, to consider the contextual requirements it is necessary to make a successfully identifying reference, which necessarily include spatio-temporal elements this condition is not necessary when we refer identifyingly to general things. Thus, we use the term spatio-temporal particulars to designate a class of items, which are, in a philosophical sense, concretes. In the Third Chapter, we examine how Strawson uses the notion of identifying reference to get the notions of independent and basic, which ought to be attached to the notion of materials bodies, if the philosopher intends to be a metaphysical realist. Through the analysis of the concept of reference, Strawson comes to the notion of a unified framework of knowledge of particulars, which is necessary for us to refer non-demonstratively to spatio-temporal particulars. However, a condition of this unity is the independent existence of spatio-temporal particulars. Although material bodies are basic in the category of spatio-temporal particulars, the identification of particulars of various subcategories rests on the identification of material objects. In the end, discuss some criticisms of Strawson‟s arguments and make another argument in support of Strawson‟s argument.<br>A presente dissertação tem como objetivo analisar a relação entre as noções de referência e ontologia na filosofia de Peter Frederick Strawson. Strawson pretende defender uma ontologia realista, onde suas entidades básicas são objetos materiais e pessoas, assim, ocupamo-nos em elucidar o papel que a noção de referência identificadora cumpre nessa argumentação. No primeiro Capítulo, analisamos o modo como o problema ontológico é formulado, por Strawson, no âmago da linguagem ordinária. A expressão Giro Linguístico‟ é tomada para designar o conjunto de questões em torno desse tópico. Nossas análises obtiveram como conclusão que a linguagem ordinária é a mais geral e penetrante, a qual também disporia dos meios necessários para as investigações de caráter metafísico. No segundo Capítulo, ocupamo-nos com a elucidação das condições em que uma referência identificadora ocorre com sucesso. As análises mostraram que, quando nos referimos a particulares, é necessário, para o sucesso em referir, a consideração de requerimentos contextuais, os quais necessariamente incluem aspectos espaços-temporais e são dispensáveis na maioria das referências a entidades gerais. Destarte, passamos a usar o termo particulares espaço-temporais‟ para designar um conjunto de itens, os quais seriam, num sentido filosófico, concretos. No terceiro Capítulo, analisamos o modo como Strawson usa a noção de referência identificadora para chegar até as noções de independente e básico, as quais devem estar relacionadas com a noção de objetos materiais, caso o filósofo pretenda defender um realismo metafísico. Através das análises da noção de referência, Strawson chega até a noção de quadro unitário de conhecimento de particulares, o qual é necessário para que possamos referir não-demonstrativamente para particulares espaço-temporais. Porém, uma condição dessa unidade consiste na existência independente de particulares espaço-temporais. Não obstante, objetos materiais são básicos na categoria de particulares espaço-temporais, pois, a identificação de particulares de várias subcategorias descansa sobre a identificação de objetos materiais. No final, serão analisadas algumas críticas aos argumentos de Strawson e será indicada a possibilidade da formulação de outro argumento em suporte da argumentação de Strawson.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
41

Martínez, Dávila Liliana Beatriz. "Las relaciones sociales virtuales: ¿un nuevo objeto de estudio sociológico y epistemológico?" Tesis, Universidad de Chile, 2006. http://repositorio.uchile.cl/handle/2250/106024.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
42

Diez, Serrat Maria. "Procés de simbiosi en el binomi objecte-subjecte en l’art del segle XXI. Noves Corporalitats." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2019. http://hdl.handle.net/10803/667769.

Full text
Abstract:
La tesi s'articula al voltant dels interessos de la pròpia pràctica artística basada en explorar qüestions de la corporalitat a partir de transformacions de l'objecte quotidià. Es traça un recorregut que comprèn obres artístiques internacionals des de la segona meitat del segle XX fins avui amb l’objectiu de corroborar que l’objecte ha adquirit una naturalesa organicista que adopta valors corporals, fins a entreveure una certa forma de reversibilitat del cos que acaba per conformar obres escultòriques com a entitat matèrica en si mateixa, despullada d’altres referències icòniques i transcendint la dicotomia objecte-subjecte.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
43

Junior, Paulo Cesar Gil Ferreira. "A fundamentação do conhecimento: sentido e objetividade na fenomenologia de Edmund Husserl." Universidade do Estado do Rio de Janeiro, 2015. http://www.bdtd.uerj.br/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=9272.

Full text
Abstract:
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico<br>Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior<br>Fundação Carlos Chagas Filho de Amparo a Pesquisa do Estado do Rio de Janeiro<br>A tese a seguir possui como tema norteador a questão da fundamentação do conhecimento em Edmund Husserl. No interior da fenomenologia husserliana, o questionamento epistemológico é colocado em novos termos, na medida em que ele passará a pressupor uma superação do lapso entre sujeito e objeto, bem como do consequente problema do acesso à realidade, tal como instaurados pelo pensamento moderno. Portanto, todo o nosso trabalho consiste em uma confrontação e reapropriação crítica de conceitos decisivos para a teoria do conhecimento, tais como os de, sentido, objeto, consciência, transcendência, entre outros.<br>The following thesis has got as its heading theme the question of foundation of knowledge in Edmund Husserl. This question is posed in new terms in Husserls phenomenology insofar as it presupposes a surpassing of the gap between subject and object and as a consequence of the problem of access to reality, as it was built in the modern thinking. Therefore, this work as a whole consists in a critical confrontation and reconquer of decisive concepts in the theory of knowledge, such as, meaning, object, consciousness, transcendence, amongst others.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
44

Alves, Catharina Edna Rodriguez. "O processo civilizador e o estudo do humanismo como objetivos contemporâneos /." Marília : [s.n.], 2011. http://hdl.handle.net/11449/104804.

Full text
Abstract:
Orientador: Carlos da Fonseca Brandão<br>Banca: Andréa Borges Leão<br>Banca: Wanderley Marchi Júnior<br>Banca: Alonso Bezerra de Carvalho<br>Banca: Sinésio Ferraz Bueno<br>Resumo: A obra de Norbert Elias comporta numerosas análises e interpretações e os autores costumam analisá-la e aprofundá-la com base em pontos de referencia teóricos distintos. Assim, escolho um entre muitos caminhos possíveis, ou seja, o objetivo deste trabalho é analisar as características humanísticas e as concepções e bases filosóficas presentes no sistema de pensamento de Norbert Elias. Isto ocorreu por meio de pesquisa bibliográfica, com obras que relatam o modo de seu pensamento e, por fim, pelos interpretes que servem de auxilio, fonte de confronto de informações e ideias para compreender a teoria e o sistema de pensamento de Elias. O percurso que será seguido é o de discorrer sobre o tipo de humanismo presente nas obras de Elias. A seguir, encontrar as bases e concepções filosóficas tentando contrapor, comparar e legitimar, utilizando as leituras realizadas pelos interpretes com o intuito de decodificar o sistema do pensamento de Elias e, por conseguinte, buscar as características humanísticas presentes em suas obras. Em suma, este trabalho pretende mostrar que o pensamento do sociólogo alemão Norbert Elias possui características humanísticas que permeiam as suas obras e consequentemente o seu modo de pensar, podendo assim afirmar que ele é um humanista na concepção filosófica. Embora aderimos à concepção de que, no limite, a Filosofia da Educação é uma antropologia filosófica e nos remetamos ao humanismo, não tomamos essa definição e esse tema como um meio de identificar, de antemão, a concepção de Elias, ou de pré-concebê-la; ao contrário, tencionamos priorizar, como objeto, a própria obra do autor, produzida entre 1930 e 1990. Por meio da interpretação dos textos selecionados, reconstituiremos sua concepção humanística, identificando as suas fontes filosóficas.<br>Abstract: Norbert Elias's work allows various analyses and interpretations and authors are used to analyzing and exploring it based on distinct theoretical points of reference.Thus, I have chosen one among the many possible ways, that is, this research was carried out to analyze the humanistic features and the philosophical concepts and bases found in Norbert Elias's thought system. That was accomplished by means of bibliographical research, with works which mention the mode of his thinking and, finally, by the interpreters who serve as aid, source of confrontation of information and ideas in order to understand Elias's theory and thought system. The course to be followed is to run through the type of humanism found in Elias's works. Afterwards, to find out the philosophical bases and concepts trying to oppose, compare, and justify the readings carried out by those interpreters in order to decode Elias's thought system and, consequently, seek the humanistic features found in his works.In short, this research was carried out to show that the thought of the German sociologist Norbert Elias presents many humanistic features which permeate his works and, consequently, his way of thinking, and one could even confirm that he is a humanist in his philosophical conception. Although we agree with the idea that, within compass , Philosophy of Education is a philosophical anthropology and we refer to humanism, we neither take that definition and that subject as a means to previously identify Elias's concepts, nor preconceive it; on the contrary, we intend to give priority, as subject, to the author's own work, written from 1930 to 1990. By interpreting selected texts, we will re-establish his humanistic conception, identifying his philosophical sources.<br>Doutor
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
45

Zulueta, Dorado Francisco de. "LOS OBJETOS EN EL ENTORNO DIGITAL: UNA APROXIMACIÓN TEÓRICA AL DISEÑO FUNCIONAL DE LAS INTERFACES DE EXPLORACION EN LA COMUNICACION INTERACTIVA." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de València, 2016. http://hdl.handle.net/10251/63255.

Full text
Abstract:
[EN] This research paper intends to tackle, from a theorical point of view, the functional aspects of exploration interface design and their impact on human communication processes. For that, the interface has been conceived as a technical device that connects people physically and psychologically with «communication machines» in the performance of a certain task; at the same time, however, it is a symbolically constructed space in which the objects interact with each other on different levels of significance. Seen this way, the design of an exploration interface will present two seemingly different realities: on the one side, the one that intends the design to be a functionally efficient, technical device for accessing, navigating and controlling an information system; on the other side, the reality of the design of a space formally represented by semiotic objects whose arrangement determines the flow and sense of a communicative experience. In both cases, the functional equivalences of the objects represented in the interfaces will question the traditional delimitations of both visual and technical design of production. That is why distinguishing any descriptions of the system itself from the ones constitutive of its phenomenology is prioritized in this research paper, that is to say what belongs to our interaction with it, the represented entities, and the context in which it is used. These questions will be analysed in an interdisciplinary way and under a holistic way of looking at the problem with the goal of confronting and evaluating different conceptual approaches of design. The document is structured in four parts. The first puts us in front of the object and its function in the system context that, from a philosophical point of view, describes our natural and technological environment. The second part is centered in the information technologies, tracing a line of historical events whose intent is to describe the motivations that brought such important scientists to invent the concepts and techniques that made it possible for computers to become authentic communication machines. The third one deals with the general aspects of communication and the technological and cultural devices that allow us to acquire and transmit knowledge. The fourth part analyses, in a critical way, the functional design of interfaces, their sense and their domain.<br>[ES] La presente investigación pretende abordar, desde el punto de vista teórico, los aspectos funcionales del diseño de las interfaces informáticas de exploración y su incidencia en los procesos de la comunicación humana. Para ello se ha considerado la interfaz como un dispositivo técnico que conecta física y psicológicamente a las personas con las «máquinas de comunicar» en el desempeño de una tarea. Pero al mismo tiempo como un espacio simbólicamente construido en el que los objetos interaccionan entre sí a diferentes niveles de significación. Visto de este modo, el diseño de una interfaz de exploración nos presentará dos realidades aparentemente distintas: por un lado, la que pretende el diseño de un dispositivo técnico eficiente con el que poder acceder, navegar y controlar un sistema de información; por el otro lado, la del diseño de un espacio formalmente representado por objetos semióticos cuya organización determinará el flujo y el sentido de una experiencia comunicativa. En ambos casos, las equivalencias funcionales de los objetos allí representados pondrán en cuestión tanto las tradicionales delimitaciones del diseño visual como las del propio diseño técnico de producción. Por eso, en nuestra investigación será prioritario distinguir cualquier descripción hecha sobre lo que es propio del sistema y constitutivo de su fenomenología, es decir, lo que pertenece a nuestra interacción con él, con las entidades representadas, y con el contexto en el que se utiliza. Estas cuestiones serán analizadas de modo interdisciplinar y bajo un planteamiento holístico del problema con el propósito de confrontar y valorar diferentes enfoques conceptuales del diseño. El documento se ha estructurado en cuatro partes. La primera nos sitúa ante el objeto y su función en el contexto de los sistemas que desde el punto de vista filosófico describen nuestro entorno natural y tecnológico. La segunda se centra en las tecnologías informáticas, trazando una línea de acontecimientos históricos con la que se pretende describir las motivaciones que llevaron a tan importantes científicos a inventar los conceptos y técnicas que hicieron posible que las computadoras se convirtieran en auténticas «máquinas de comunicar». En la tercera se tratan los aspectos generales de la comunicación y los dispositivos tecnológicos y culturales que nos permiten adquirir y transmitir conocimiento. La cuarta parte analiza, de un modo crítico, el diseño funcional de las interfaces, su sentido y su dominio.<br>[CAT] La present investigació pretén abordar, des del punt de vista teòric, els aspectes funcionals del disseny de les interfícies informàtiques d'exploració i la seua incidència en els processos de la comunicació humana. Per a això, s'ha considerat la interfície com a dispositiu tècnic que connecta física i psicològicament les persones amb les «màquines de comunicar» en l'acompliment d'una determinada tasca. Però, al mateix temps, com a espai simbòlicament construït en què els objectes interaccionen entre si a diferents nivells de significació. Vist d'aquesta manera, el disseny d'una interfície d'exploració ens presentarà dues realitats aparentment distintes: per una banda, la que pretén el disseny d'un dispositiu tècnic funcionalment eficient amb què poder accedir, navegar i controlar un sistema d'informació; per l'altra, la del disseny d'un espai formalment representat per objectes semiòtics organització dels quals determinarà el fluix i sentit d'una experiència comunicativa. En ambdós casos, les equivalències funcionals dels objectes enllà representats posaran en qüestió tant les tradicionals delimitacions del disseny visual com les del mateix disseny tècnic de producció. Per això, a la nostra investigació serà prioritari distinguir qualsevol descripció feta sobre el que és propi del sistema i constructiu de la seua fenomenologia, és a dir, el que pertany a la nostra interacció amb ell, amb les entitats representades, i amb el context en què s'utilitza. Aquestes qüestions seran analitzades de manera interdisciplinar i sota un plantejament holístic del problema amb el propòsit de confrontar i valorar diferents enfocaments conceptuals del disseny. El document s'ha estructurat en quatre parts. La primera ens situa davant l'objecte i la seua funció en el context dels sistemes que, des del punt de vista filosòfic, descriuen el nostre entorn natural i tecnològic. La segona es centra en les tecnologies informàtiques, traçant una línia d'esdeveniments històrics amb què es pretén descriure les motivacions que varen portar tants d'importants científics a inventar els conceptes i tècniques que varen fer possible que les computadores es convertiren en autèntiques màquines de comunicar. En la tercera, es tracten els aspectes generals de la comunicació i els dispositiues tecnològics i culturals que ens permeten adquirir i transmetre coneixement. La quarta part analitza, d'una manera crítica, el disseny funcional de les interfícies, el seu sentit i el seu domini.<br>Zulueta Dorado, FD. (2016). LOS OBJETOS EN EL ENTORNO DIGITAL: UNA APROXIMACIÓN TEÓRICA AL DISEÑO FUNCIONAL DE LAS INTERFACES DE EXPLORACION EN LA COMUNICACION INTERACTIVA [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/63255<br>TESIS
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
46

Sewaybricker, Luciano Esposito. "Felicidade: utopia, pluralidade e política. A delimitação da felicidade enquanto objeto para a ciência." Universidade de São Paulo, 2017. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/47/47134/tde-05102017-175007/.

Full text
Abstract:
Pensar sobre a felicidade não é um exercício particularmente recente. Desde os gregos antigos, pensar sobre a felicidade e propor aquilo que ela significa faz parte da história dos Homens. Em meio a esse longo percurso, de mais de dois mil anos, o tema continua polêmico, sendo entendido de diferentes formas mesmo após ser investigado intensamente como objeto científico desde a segunda metade do século XX. Neste trabalho, a partir de três questões provocadoras (\"por que um mesmo objeto gera conceitos tão diferentes?\", \"por que os recentes achados científicos, com evidências de causalidades confiáveis, não têm sido capazes de aprofundar a compreensão do que é felicidade e não são indicadores de caminhos para se promover felicidade?\" e \"como a ciência poderia estudar a felicidade?\") traçou-se os objetivos a seguir: (1) apresentar definição abrangente de felicidade; (2) identificar inconsistências entre conceito, objetivos e fundamentos nas pesquisas atuais sobre a felicidade; (3) apresentar uma forma de a ciência investigar a felicidade de modo coerente e rigoroso. Para tal, analisaram-se diferentes proposições de felicidade na filosofia, na ciência (especialmente a Psicologia Positiva) e na política, buscando aquilo que há de comum em relação ao conceito. A partir de referencial construcionista social e do conceito de performatividade, chegou-se, ao entendimento de que felicidade \"aquilo que determinada pessoa entende ser, em dado momento, a melhor forma de se viver a partir de sua relação dialética com o mundo\". Entender a felicidade dessa maneira evidencia seu caráter líquido, em constante transformação. Mais promissor do que estudar seu aspecto estável, é estudá-la enquanto objeto em constante transformação. Quanto mais se tenta aprisioná-la e torná-la mensurável, mais complexidade lhe é acrescentada (ao invés de inteligibilidade). É por tal razão que a empreitada empirista da Psicologia Positiva, na medida em que fragmentou o conceito, não fertilizou a discussão sobre o tema. Ao invés disso, acrescentou novos sinônimos e correlatos, bem como exigiu abandonar importantes discussões e adotar termos vagos para definí-la. Ainda, é importante considerar o caráter performativo de se falar sobre a felicidade. Por ser um tema de interesse tão amplo, comunicações sobre a felicidade evidenciam capacidade de interferir no modo com que as pessoas vivem. Falar sobre a felicidade nunca será um simples falar. De modo geral, pode-se apontar para três oportunidades de pesquisa em relação ao tema: aprofundar as consequências de se utilizar o conceito e a rede de construção de credibilidade em torno dele; entender aquilo que faz o entendimento do conceito mudar e de que forma; utilizar o conceito como forma de acessar características individuais e sociais relevantes<br>Happiness is not a particularly recent subject. Since ancient Greece, the exercise of thinking about happiness and proposing what it means is part of human history. In the midst of this long journey, of more than two thousand years, the subject remains controversial. It is understood in different ways even after being intensively investigated as a scientific object since the second half of the twentieth century. This work derives from three provocative questions (\"why does the same object generate such different concepts?\", \"why recent scientific findings, with evidence of reliable causality, have not been able to deepen the understanding of happiness and are not indicators of ways to promote happiness?\" and \"how could science study happiness?\"), outlining the following objectives: (1) introduce a broad and comprehensive definition of happiness; (2) identify inconsistencies between concept, goals and foundations in current research on happiness; (3) present a way for science to investigate happiness in a coherent and rigorous way. To accomplish these three objectives, different propositions of happiness were analyzed in philosophy, in science (especially Positive Psychology) and in governmental practice, seeking what is common in relation to the concept. From a social constructionism referential and using the concept of performativity, it came to the understanding that happiness \"is what a particular person understands to be, at a given moment, the best way to live from their dialetic relationship with the world.\" Understanding happiness in this particular way reveals its liquid character, implying it is in constant transformation. More promising than studying its stable aspect is to study it as an object in constant transformation. The more you try to imprison it and make it measurable, the more complexity you add (rather than intelligibility). It is for this reason that the empiricist enterprise of Positive Psychology did not fertilize the discussion on the subject. Instead, it added new synonyms and correlates, as well as required abandoning important discussions and adopted vague terms to define it. Still, it is important to consider the performative character of happiness. Because it is a subject of such wide interest, talking about happiness shows an ability to interfere with the way people live. Talking about happiness will never be a simple speech. In general, it is possible to point to three research opportunities in relation to the subject: to deepen the consequences of using the concept and the network of credibility building around it; understand what makes the understanding of happiness to change and in what ways; use the concept as a way to access relevant individual and social characteristics
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
47

Peres, Carolina Violante. "A escada de Wittgenstein : as relações entre mundo, linguagem e misticismo no tractatus." [s.n.], 2006. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/279286.

Full text
Abstract:
Orientador: Arley Ramos Moreno<br>Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciencias Humanas<br>Made available in DSpace on 2018-08-05T19:25:38Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Peres_CarolinaViolante_M.pdf: 883162 bytes, checksum: 581c21be5ea6bfce9beb704f48cd469b (MD5) Previous issue date: 2006<br>Resumo: Este trabalho é uma tentativa de mostrar que Wittgenstein, no Tractatus, endossa um misticismo estrito senso, ou seja, que ele entende o Místico, em última instância, de modo monista, como substância una da realidade. No Tractatus Wittgenstein considerava que o indizível, e portanto, o Místico, só poderia ser delimitado a partir do interior do dizível. Assim, só a compreensão correta dos limites do mundo e da linguagem que o expressa poderia revelar o aspecto místico da realidade. A estrutura da linguagem e do mundo que ela afigura seria como uma escada e o Místico seria a verdade encontrada por aquele que conseguisse escalar os degraus dessa escada, passando através dela, por ela e para além dela (6.54). Procuraremos, neste trabalho, reconstituir os degraus que Wittgenstein teria galgado, partindo do interior da estrutura da linguagem e do mundo, de modo a atingir a verdade mais elevada sobre a realidade, que seria o Místico<br>Abstract: This work attempts to show that, in the Tractatus, Wittgenstein assumes a stricto sensu mysticism, i.e., that he understands the Mystic, in the final analysis, in a monist manner or as the one single substance of reality. In the Tractatus, Wittgenstein considers that the unsayable, and therefore the Mystic, could only be delimited starting from the interior of the sayable. Thus, only the correct understanding of the limits of the world and of the language that expresses it could reveal the mystic aspect of reality. The structure of language and of the world that it depicts would be like a ladder and the Mystic would be the truth encountered by whoever succeeds in climbing its steps, thus passing through them, on them, over them (6.54). In this work, we seek to retrace the steps that Wittgenstein would have climbed, starting from the interior of the structure of language and of the world, to reach the highest truth about reality, which would be the Mystic<br>Mestrado<br>Mestre em Filosofia
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
48

Alves, Catharina Edna Rodriguez [UNESP]. "O processo civilizador e o estudo do humanismo como objetivos contemporâneos." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2011. http://hdl.handle.net/11449/104804.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:33:29Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2011-04-08Bitstream added on 2014-06-13T20:05:30Z : No. of bitstreams: 1 alves_cer_dr_mar.pdf: 992362 bytes, checksum: d76e73e600a76f510a261ab8c70681fb (MD5)<br>A obra de Norbert Elias comporta numerosas análises e interpretações e os autores costumam analisá-la e aprofundá-la com base em pontos de referencia teóricos distintos. Assim, escolho um entre muitos caminhos possíveis, ou seja, o objetivo deste trabalho é analisar as características humanísticas e as concepções e bases filosóficas presentes no sistema de pensamento de Norbert Elias. Isto ocorreu por meio de pesquisa bibliográfica, com obras que relatam o modo de seu pensamento e, por fim, pelos interpretes que servem de auxilio, fonte de confronto de informações e ideias para compreender a teoria e o sistema de pensamento de Elias. O percurso que será seguido é o de discorrer sobre o tipo de humanismo presente nas obras de Elias. A seguir, encontrar as bases e concepções filosóficas tentando contrapor, comparar e legitimar, utilizando as leituras realizadas pelos interpretes com o intuito de decodificar o sistema do pensamento de Elias e, por conseguinte, buscar as características humanísticas presentes em suas obras. Em suma, este trabalho pretende mostrar que o pensamento do sociólogo alemão Norbert Elias possui características humanísticas que permeiam as suas obras e consequentemente o seu modo de pensar, podendo assim afirmar que ele é um humanista na concepção filosófica. Embora aderimos à concepção de que, no limite, a Filosofia da Educação é uma antropologia filosófica e nos remetamos ao humanismo, não tomamos essa definição e esse tema como um meio de identificar, de antemão, a concepção de Elias, ou de pré-concebê-la; ao contrário, tencionamos priorizar, como objeto, a própria obra do autor, produzida entre 1930 e 1990. Por meio da interpretação dos textos selecionados, reconstituiremos sua concepção humanística, identificando as suas fontes filosóficas.<br>Norbert Elias’s work allows various analyses and interpretations and authors are used to analyzing and exploring it based on distinct theoretical points of reference.Thus, I have chosen one among the many possible ways, that is, this research was carried out to analyze the humanistic features and the philosophical concepts and bases found in Norbert Elias’s thought system. That was accomplished by means of bibliographical research, with works which mention the mode of his thinking and, finally, by the interpreters who serve as aid, source of confrontation of information and ideas in order to understand Elias’s theory and thought system. The course to be followed is to run through the type of humanism found in Elias’s works. Afterwards, to find out the philosophical bases and concepts trying to oppose, compare, and justify the readings carried out by those interpreters in order to decode Elias’s thought system and, consequently, seek the humanistic features found in his works.In short, this research was carried out to show that the thought of the German sociologist Norbert Elias presents many humanistic features which permeate his works and, consequently, his way of thinking, and one could even confirm that he is a humanist in his philosophical conception. Although we agree with the idea that, within compass , Philosophy of Education is a philosophical anthropology and we refer to humanism, we neither take that definition and that subject as a means to previously identify Elias’s concepts, nor preconceive it; on the contrary, we intend to give priority, as subject, to the author’s own work, written from 1930 to 1990. By interpreting selected texts, we will re-establish his humanistic conception, identifying his philosophical sources.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
49

Petry, Ana Maris. "Franz Brentano: o conceito, o objeto e o método de uma "psicologia do ponto de vista empírico"." Pontifícia Universidade Católica de São Paulo, 2012. https://tede2.pucsp.br/handle/handle/11609.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-04-27T17:27:02Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Ana Maris Petry.pdf: 721205 bytes, checksum: cc064bb634f036d7337e7d9b3094db0d (MD5) Previous issue date: 2012-09-03<br>This work aims to present the program of an empirical psychology of Franz Brentano, identifying the author's fundamental contributions to the foundation of a psychological science. When psychology sought autonomy of the philosophy and recognition as a positive science, it was necessary to: distinguish psychic phenomena of physical phenomena, to justify the distinction of the psychology of physiology; to clarify the concept of psyche, to justify an autonomy of psychology in relation to the philosophy; and also, identify a methodological access such research objects as an alternative to introspection, a possibility strongly opposed not only by positivism, but also by Hume and Kant. Without a clear and distinct definition of such concepts a psychological science would not be possible. Starting from the 19th century scientific historical context, this text introduces the concept of an empirical psychology, the research object of this discipline and the method established for such study as were defined by Brentano. The text follows the development of work Psychology from an empirical standpoint, published in 1874. This is a review of this crucial work of Brentano, showing its key concepts. The particular Brentano s conception of phenomenon and the identification of intentionality as fundamental characteristic of psychic phenomena enable Brentano to define the project of a psychological science that follows the science positivist criteria and, at the same time to avoid a mere phenomenical psychology<br>Este trabalho tem por objetivo apresentar o programa de uma psicologia empírica de Franz Brentano, identificando as fundamentais contribuições do autor para a fundação de uma ciência psicológica. Quando a psicologia buscava autonomia da filosofia e reconhecimento como ciência positiva, era necessário: distinguir fenômenos psíquicos de fenômenos físicos, para justificar a distinção da psicologia da fisiologia; clarificar o conceito de psique, para justificar uma autonomia da psicologia em relação à filosofia; e ainda, identificar um acesso metodológico a tais objetos de investigação como alternativa à introspecção, possibilidade fortemente combatida não só pelo positivismo, mas também por Hume e Kant. Sem uma clara e distinta definição de tais conceitos uma ciência psicológica não seria possível. Partindo do contexto histórico científico do século XIX, esse texto apresenta o conceito de uma psicologia empírica, o objeto de investigação dessa disciplina e o método estabelecido para tal estudo como foram definidos por Brentano. O texto segue o desenvolvimento da obra Psicologia do ponto de vista empírico, publicada em 1874. Trata-se de uma revisão desta fundamental obra de Brentano, explicitando seus principais conceitos. A particular concepção brentaniana de fenômeno e a identificação da intencionalidade como fundamental característica dos fenômenos psíquicos possibilitou a Brentano delinear o projeto de uma ciência psicológica que atendesse aos critérios positivistas de cientificidade e, ao mesmo tempo, evitasse uma psicologia meramente fenomênica
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
50

Rozenberg, Sebastian. "Concepts of Digital Objects : Digital Records and the Relational Objects of Yuk Hui." Thesis, Mittuniversitetet, Institutionen för informationssystem och –teknologi, 2020. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:miun:diva-39348.

Full text
Abstract:
The writings of Yuk Hui, bringing together technical and philosophical insights, provides new theory for the digital, something desired by many in archival research. The aim of this study is to assess the use of Hui’s theories on digital objects and web ontologies as a unifying theory for archival studies, looking at the concept of digital records in particular. Two types of ontology are needed in order to understand digital objects according to Hui: (1) ontologies which relates to the technical language and hierarchies of knowledge representation, like metadata; (2) Ontology, which is the question of Being in the tradition of Heidegger’s phenomenology, the understanding of what it is to be in the world. Both of these ontologies are needed to account for the nature of the digital object. Further, digital objects are produced and constituted through their relations, which can be divided into discursive (technical and logical) and existential (the understanding of being in the world) relations. Digital objects must be approached both as technical formal entities, and as beings in the world. The first register is common, the second – more existential approach – is rarely applied. Using a metatheoretical and hermeneutic method, different conceptions of digital records are discussed, in order to find commonalities and possibilities in relation to Hui’s theory. The digital record as: a process of becoming, information as affordance, context, temporality and evidence are all related to and structured through the application of Hui’s perspective.   The thesis ends with the contribution of a possible redefinition of digital records: A digital record is constituted and concretised as material by discursive and existential relations, that taken together function as a persistent representation. Further, Hui’s digital object theory is suggested as a structuring and unifying theory. In relation to digital records Hui’s theory on digital objects can function as a metatheoretical measure, and a method of critical reading.<br>Yuk Hui för samman tekniska och filosofiska perspektiv och erbjuder ny teori för det digitala, något som ofta efterfrågas inom arkivvetenskapen. Syftet med denna studie är att applicera Huis teori om digitala objekt och webontologier som en förenande teori för arkivstudier, specifikt i förhållandet till konceptet digitala records. Två typer av ontologi behövs för att förstå digitala objekt enligt Hui: (1) ontologier som relaterar till tekniskt språk och hierarkiska kunskapsrepresentationer, så som metadata; (2) Ontologi som frågan om varat i fenomenologen Martin Heideggers bemärkelse; förståelsen av vad det är att vara i världen. Båda dessa ontologier behövs för att redogöra för det digitala objektets natur. Vidare produceras och konstitueras digitala objekt genom sina relationer, som kan delas upp i diskursiva (tekniska och logiska) och existentiella (förståelsen av att vara i världen) relationer. Digitala objekt måste förstås både som tekniska formella entiteter och som varelser i världen. Det första perspektivet är vanligt förekommande medan det andra – mer existentiella förhållningssättet – sällan tillämpas. Med hjälp av en metateoretisk och hermeneutisk metod diskuteras olika föreställningar om digitala records för att hitta likheter och möjligheter i relation till Huis teori. Digitala records som: en process av tillblivande, information som affordance, kontext, temporalitet och bevis är koncept som relateras och struktureras genom tillämpningen av Huis perspektiv.   Uppsatsen bidrar med en möjlig omdefinition av digitala records: Ett digitalt record konstitueras och konkretiseras som materiellt genom diskursiva och existentiella relationer vilka, tillsammans, fungerar som en ihållande representation. Vidare framhålls Huis teori för digitala objekt som en strukturerande och förenande teori. I relation till digitala records kan Huis teori om digitala objekt fungera som ett metatoretiskt mått och en metod för kritisk läsning.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!