To see the other types of publications on this topic, follow the link: Ochrona.
Journal articles on the topic 'Ochrona'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Ochrona.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Pietruszka, Artur. "Ochrona sygnalistów (whistleblowers) w kontekście wolności wypowiedzi." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 82, no. 1 (March 30, 2020): 115–29. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2020.82.1.8.
Full textAbstract:
Ochrona sygnalistów jest przede wszystkim przedmiotem zainteresowania prawa pracy, jednakże w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka wskazuje się na związki ochrony sygnalistów z ochroną wolności wypowiedzi. Ujawnienie nieprawidłowości przez sygnalistę jest bowiem realizacją prawa do rozpowszechniania informacji, chronionego przez Konstytucję RP oraz Konwencję o ochronie podstawowych praw i wolności. Sygnalizacja pozwala na kontrolę funkcjonowania instytucji publicznych oraz realizację postulatu transparentności życia publicznego, dlatego w demokratycznym społeczeństwie jest szczególnie istotne, by zapewnić sygnalistom ochronę przed różnego rodzaju sankcjami, które mogą być na nich nałożone w następstwie ujawnienia informacji o nieprawidłowościach. Celem niniejszego artykułu jest ustalenie, w jakich warunkach osobie ujawniającej nieprawidłowości przysługuje status sygnalisty, dokonanie analizy związków ochrony sygnalistów z wolnością wypowiedzi, a także próba rozważenia, czy na państwie ciążą obowiązki objęcia sygnalistów ochroną.
2
Kosieradzka-Federczyk, Agata. "Skutki prawne zmiany stosunków wodnych na nieruchomościach sąsiednich." Nieruchomości@ : kwartalnik Ministerstwa Sprawiedliwości III, no. III (September 30, 2020): 69–82. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0014.3521.
Full textAbstract:
Przedmiotem artykułu jest analiza regulacji dotyczących konsekwencji naruszenia stosunków wodnych na nieruchomości sąsiednich, ze względu na chronione dobro. Regulacje zawarte w ustawie prawo wodne należą do tzw. prawa sąsiedzkiego, uregulowanego w aktach prawnych należących do prawa prywatnego oraz publicznego. Regulacje dotyczące zmian stosunków wodnych w ustawie o ochronie przyrody na terenie form ochrony przyrody, ale również ogrodu botanicznego i zoologicznego, mają za cel ochronę stosunków wodnych (ochrona w formie zakazu zmiany). Zakaz ten nie ma jednak charakteru bezwzględnego. Wspólny wyjątek pozwalający na odstępstwo od zakazu stanowią potrzeby uzasadnione ochroną przyrody. W przypadku kolizji pomiędzy chronionymi dobrami, gdy zmiana stosunków wodnych wywołująca szkodę na terenach sąsiednich zlokalizowanych na obszarze formy ochrony przyrody jest uzasadniona potrzebami tej ochrony, do organu rozstrzygającego sprawę należy wyważenie wartości oraz udzielenie ochrony każdemu dobru w stopniu jak najdalej idącym.
3
Szmygin, Boguslaw. "Ewolucja założeń ochrony zabytków – przykład miast Światowego Dziedzictwa UNESCO." Protection of Cultural Heritage, no. 9 (December 4, 2020): 129–40. http://dx.doi.org/10.35784/odk.2406.
Full textAbstract:
Ochrona dziedzictwa jest w okresie transformacji, która polega m.in. na zwiększeniu wpływu interesariuszy na ochronę, zarządzanie i użytkowanie dziedzictwa. Konieczność takiej modyfikacji została sformułowana w dokumentach międzynarodowych – Konwencji z Faro (Rada Europy) i Rekomendacji HUL (Zgromadzenie Generalne UNESCO), które powinny być wdrażane przez państwa - strony tych organizacji. Zadaniem środowiska konserwatorskiego jest dostosowanie teorii i praktyki ochrony dziedzictwa do tych zmian.Wdrożenie nowego podejścia w ochronie dziedzictwa będzie długotrwałym procesem. Obszarem w którym zmiany będą szybko zachodziły jest ochrona miast historycznych. W zespołach staromiejskich konieczne będzie uwzględnienie trzech procesów: ochrony, użytkowania, przekształcania. Konserwatorzy zabytków będą musieli opracować narzędzia służące koordynacji i kontroli tych procesów. Swoistym poligonem tych działań jest zarządzanie miastami wpisanymi na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
4
Frydrych, Jarosław, and Monika Ziółkowska. "Badanie skuteczności warstwy przeciwkorozyjnej wytworzonej przez olej ochronny o niskiej lepkości w warunkach polowych." Nafta-Gaz 76, no. 12 (December 2020): 969–76. http://dx.doi.org/10.18668/ng.2020.12.12.
Full textAbstract:
Zjawisko korozji atmosferycznej metali przynosi znaczne straty ekonomiczne w gospodarce większości krajów rozwiniętych. Chcąc je zmniejszyć, opracowano wiele metod ochrony powierzchni metali przed korozją, wykorzystujących zjawiska fizyczne, jak i reakcje chemiczne. Jedną z metod opartych na zjawisku fizycznej ochrony jest ochrona czasowa metali środkami smarowymi, tj. smarami plastycznymi oraz olejami smarowymi – ochronnymi. Smary plastyczne charakteryzują się bardzo dużą lepkością kinematyczną i wytwarzają szczelne i grube warstwy ochronne na powierzchni metali. Oleje ochronne przeznaczone do ochrony czasowej mają za zadanie utworzyć na powierzchni metalu szczelną, cienką, dobrze przylegającą warstwę ochronną. Ochrona czasowa metali przed korozją olejem ochronnym polega na pokryciu powierzchni metalu łatwo usuwalnymi środkami smarowymi, mającymi za zadanie wytworzenie szczelnej warstwy ochronnej oddzielającej powierzchnię chronionego metalu od niekorzystnego wpływu warunków atmosferycznych. Ochronę czasową metali stosuje się również do zabezpieczenia przed korozją półproduktów pomiędzy etapami produkcyjnymi, a w przypadku gotowych wyrobów – np. podczas magazynowania i transportu. Jedną z najważniejszych cech olejów ochronnych jest wytwarzanie na powierzchni metalu cienkiej warstwy ochronnej mającej za zadanie oddzielenie powierzchni metalu od otaczającego powietrza. Taka warstwa wytwarzana jest przez oleje ochronne o niskiej lepkości kinematycznej. Ze względu na brak jakichkolwiek wymagań dotyczących badań eksploatacyjnych dla olejów ochronnych w warunkach rzeczywistych – podjęto próbę opracowania takiej metodyki i zweryfikowania jej poprzez przeprowadzenie badania w warunkach polowych. W artykule opisana została metoda badania skuteczności ochrony metali przed korozją w warunkach polowych. Przedstawiono sposób przygotowania powierzchni wybranych elementów do ochrony przed korozją i sposób nałożenia warstwy ochronnej na płytki metali o kształcie prostym i o skomplikowanym kształcie powierzchni. Zamieszczono opis stanowiska badawczego, jak i metody wyboru miejsc ekspozycji. Przedstawione zostały wyniki przeprowadzonego badania. Uzyskane wyniki badań mają charakter aplikacyjny.
5
Pankiewicz, Ryszard. "Ochrona życia w prawie kanonicznym i polskim." Kościół i Prawo 9, no. 1 (September 28, 2020): 27–47. http://dx.doi.org/10.18290/kip2091-2.
Full textAbstract:
Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego z 1983 r. ochrona i obrona życia człowieka wraz z poczęciem została uregulowana w przepisach obejmujących przestępstwa przeciwko życiu i wolności człowieka. Ponadto, Kościół katolicki w Katechizmie Kościoła Katolickiego oraz dokumentach kościelnych wyraża jednoznaczne stanowisko ochrony i obrony życia człowieka. W prawie polskim zgodnie z art. 38 Konstytucji RP z 1997 r. Rzeczpospolita Polska zapewnia prawną ochronę życia każdemu człowiekowi. Określenia dolnej granicy temporalnej życia człowieka ustawodawca dokonał w ustawie o Rzeczniku Praw Dziecka z 2000 r. Zgodnie z jej treścią: „w rozumieniu ustawy dzieckiem jest każda istota ludzka od poczęcia do osiągnięcia pełnoletniości”, a Rzecznik Praw Dziecka działa na rzecz ochrony praw dziecka, w szczególności prawa do życia i jego ochrony. Ponadto, w prawie polskim ustawodawca w ustawie o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży z 1993 r. określił sytuacje, w których może być legalnie dokonany zabieg aborcji.
6
Pietraszko, Milena. "Rozwój chorób grzybowych oraz wysokość plonu bulw w zależności od zakresu ochrony." Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, no. 292 (December 9, 2020): 3–12. http://dx.doi.org/10.37317/biul-2020-0023.
Full textAbstract:
W latach 2014‒2016 w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Oddział w Jadwisinie przeprowadzono doświadczenie mające na celu ocenę wpływu różnej intensywności ochrony chemicznej na porażenie roślin ziemniaka przez Phytophthora infestans i Alternaria spp. oraz wielkość plonu bulw. Badano odmiany różnej wczesności i odporności na zarazę. Porównywano trzy warianty ochrony fungicydowej: obiekt kontrolny (bez ochrony), ochrona ograniczona (1‒3 zabiegi) i ochrona intensywna (4‒5 zabiegów). Udowodniono wpływ lat badań, ochrony i odmian na rozwój chorób grzybowych oraz wysokość plonu bulw. Średnio dla lat badań, najniższy stopień porażenia roślin alternariozą oraz najwolniejsze tempo szerzenia zarazy i jednocześnie największy plon bulw odnotowano w kombinacji z ochroną intensywną. Wzrost plonów spowodowany działaniem fungicydów wyniósł średnio 19%. Największy średni wzrost plonu – 21,3%, uzyskano dla wariantu ochrony intensywnej w porównaniu do obiektu kontrolnego. Istotne zróżnicowanie pomiędzy ochroną intensywną a ograniczoną pod względem rozwoju chorób i wielkości plonu było uzależnione od presji patogenów w danym roku badań.
7
Kapsa, Józefa, Marek Mrówczyński, Tomasz Erlichowski, Hanna Gawińska-Urbanowicz, Konrad Matysek, Jerzy Osowski, Maria Pawińska, Janusz Urbanowicz, and Sławomir Wróbel. "Ochrona ziemniaka zgodna z zasadami integrowanej ochrony roślin. Część I. Niechemiczne metody ochrony." Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, no. 273 (September 30, 2014): 129–43. http://dx.doi.org/10.37317/biul-2014-0023.
Full textAbstract:
Od 1. stycznia 2014, wszystkie kraje Unii Europejskiej zobowiązane są do stosowania zasad Integrowanej Ochrony Roślin (IPM), zgodnie z dyrektywą 2009/128/WE oraz rozporządzeniem nr 1107/2009. W pracy omówiono definicje dotyczące integrowanej ochrony roślin i określono różnice między IPM (integrowaną ochroną roślin) a IP (integrowaną produkcją roślin). W ochronie upraw ziemniaka stosuje się więcej fungicydów niż w innych uprawach. Zintegrowana ochrona wymaga zatem połączenie różnych metod postępowania, aby utrzymać niski poziom grzybowych i bakteryjnych patogenów, szkodników i chwastów i jednocześnie zachować dobrą jakość środowiska. Wyniki wieloletnich badań prowadzonych w uprawach ziemniaka przez zespół autorów oraz dane literaturowe pozwoliły uszeregować ważne elementy integrowanej ochrony ziemniaka, wykorzy¬stywane w uprawach ziemniaka na wszystkich etapach jego rozwoju. Działania stosowane w ochronie można podzielić na działania strategiczne i taktyczne. Działania strategiczne (niechemiczne metody) mające na celu zmniejszenie nasilenia i presji agrofagów wykorzystujące elementy, takie jak płodo¬zmian, nawożenie, wybór odmiany i działania ograniczające źródła infekcji zostały przedstawione w tej części pracy.
8
Ćwieląg, Krzysztof, and Marta Maciejasz-Świątkiewicz. "Ochrona niezamożnych konsumentów na rynku usług finansowych." Finanse i Prawo Finansowe 3, no. 1 (March 31, 2016): 51–70. http://dx.doi.org/10.18778/2391-6478.3.1.05.
Full textAbstract:
Opracowanie stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy ochrona osób niezamożnych na rynku usług finansowych powinna być realizowana odrębnie w stosunku do powszechnie obowiązujących zasad oraz jakie elementy powinna obejmować ta ochrona? Ponadto – jakie podmioty powinny jej udzielać – czy te, które już istnieją na rynku, czy inne, nowe? Problem ochrony osób niezamożnych wynika stąd, że w dużej mierze osoby te są wykluczone z rynku podstawowego (mainstream market), objętego ochroną prawną. Część osób korzysta z oferty rynku alternatywnego, czy wręcz nieformalnego. Wydaje się więc, że dodatkowa ochrona osób niezamożnych powinna być ukierunkowana na te właśnie obszary rynku usług finansowych.
9
Tkaczuk, Marek. "Sprawy Kościoła prawosławnego, kościołów ewangelickich i gmin wyznaniowych żydowskich w praktyce prawnej Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919-1939." Kościół i Prawo 10, no. 1 (July 21, 2021): 253–66. http://dx.doi.org/10.18290/kip21101-14.
Full textAbstract:
W lutym 1919 r. na mocy dekretu Tymczasowego Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego utworzono Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej. Sejm Ustawodawczy uchwaloną w lipcu 1919 r. ustawą utrzymał w ustroju państwa Prokuratorię i scentralizowany model ochrony interesów prawnych i majątkowych państwa. Sejm Ustawodawczy powierzył Prokuratorii także ochronę interesów majątkowych kościołów. Ochrona Prokuratorii przyjmowała postać pomocy prawnej w drodze zastępstwa prawnego lub czynności konsultacyjnych albo opiniodawczych. Ochrona Prokuratorii, traktowana przez kościoły jako forma nadzoru państwowego, została zniesiona w 1926 r. Agendę prowadzoną przez Prokuratorię po 1925 r. w kategorii określanej jako sprawy wyznaniowe wypełniały czynności zmierzające do ochrony interesów publicznych i majątkowych państwa w stosunkach z kościołami i innymi związkami religijnymi.
10
Poniatowski, Michał. "Ochrona danych osobowych świadków w sprawach o stwierdzenie nieważności małżeństwa kanonicznego." Ius Matrimoniale 30, no. 4 (October 15, 2019): 81–99. http://dx.doi.org/10.21697/im.2019.30.4.05.
Full textAbstract:
W artykule zostało przedstawione zagadnienie dotyczące ochrony danych osobowych świadków w sprawach o stwierdzenie nieważności małżeństwa kanonicznego.
W pierwszej kolejności przedstawiono ochronę danych osobowych w Kościele. Ochrona ta może być regulowana prawnie w ramach autonomii Kościoła. Ochrona danych osobowych w Kościele ma charakter obowiązku i nie stanowi to novum w kościelnym porządku prawnym.
W dalszej części artykuł przedstawiono problematykę uznania autonomii i niezależności Kościoła w zakresie przetwarzania danych osobowych. W tym zakresie wskazano na relację norm prawa kanonicznego i prawa świeckiego.
Artykuł zawiera również przedstawienie ochrony danych osobowych świadków mając na uwadze to czy są oni członkami Kościoła czy też nie. Kwestia ta ma odpowiednie skutki prawne w zakresie ochrony danych osobowych.
Najważniejsze wnioski przedstawiono w zakończeniu.
11
Krawczyk, Marlena. "WIZERUNEK W KATALOGU DÓBR OSOBISTYCH CZŁOWIEKA A JEGO OKAZANIE JAKO CZYNNOŚĆ PROCESOWA." PRZEGLĄD POLICYJNY 134, no. 2 (June 30, 2020): 208–28. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.7437.
Full textAbstract:
Wizerunek stanowi jedno z dóbr osobistych przynależnych każdemu człowiekowi. Każdy ma prawo do wizerunku, do dysponowania nim i do jego ochrony. Jest to prawo niezbywalne, niemajątkowe i niedziedziczne. W dzisiejszej dobie, gdy nastąpił tak gwałtowny rozwój mediów ochrona wizerunku nabrała szczególnego znaczenia. Należy podkreślić, że wizerunek należy do podstawowych dóbr osobistych i równocześnie dóbr najsilniej chronionych. Podstawą wszelkich wolności i praw człowieka jest jego godność jako osoby ludzkiej. Jest ona niezbywalna i podlega stałej i jednakowej dla wszystkich ochronie prawnej w myśl zasady, że „wszyscy są równi wobec prawa”. Przepisy dotyczące ochrony wizerunku zostały zawarte w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Celem artykułu jest omówienie zagadnienia wizerunku i jego ochrony przewidzianej w prawie cywilnym i w prawie autorskim w kontekście przepisów uprawniających do jego rozpowszechniania i wykorzystania przez Policję w trakcie wykonywania czynności procesowej okazania. Błędne rozpoznanie przez świadków jest główną przyczyną pomyłek sądowych, w związku z powyższym nie wolno bezkrytycznie traktować wyników okazania, trzeba je postrzegać w kontekście całego materiału dowodowego. Wykorzystanie wizerunku podczas jego okazania stwarza konfl ikt pomiędzy interesem prywatnym, jakim jest ochrona dóbr osobistych, ochrony prawa do wizerunku, dobrego imienia, a dobrem wymiaru sprawiedliwości i ochroną bezpieczeństwa i porządku publicznego. W interesie publicznym leży bowiem ustalenie sprawcy przestępstwa i pociągniecie go do odpowiedzialności za swój czyn. Czynność procesowa okazania wizerunku jest więc usprawiedliwiona interesem publicznym i dobrem wymiaru sprawiedliwości, w tym dobrem toczącego się postępowania.
12
Horosz, Piotr. "Ochrona konsumentów przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi na rynku finansowym." Opolskie Studia Administracyjno-Prawne 20, no. 1 (November 29, 2022): 55–74. http://dx.doi.org/10.25167/osap.4753.
Full textAbstract:
Artykuł koncentruje się na problematyce ochrony konsumentów przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi w sektorze finansowym, omawiając pod tym kątem regulacje prawne zawarte w przepisach ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym.
Omawiając praktyki rynkowe godzące w interes konsumentów, zwłaszcza praktyki wprowadzające w błąd oraz agresywne praktyki rynkowe autor wskazuje na generalny zakaz stosowania takich praktyk, obowiązujący również w przypadku konsumentów korzystających z usług finansowych. Jednocześnie autor podkreśla, że ochrona konsumentów przed nieuczciwymi praktykami rynkowym na rynku finansowym jest wzmocniona w porównaniu z ochroną konsumentów na innych rynkach. Wynika to zwłaszcza z funkcjonowania na rynku finansowym szczególnych organów – zwłaszcza Komisji Nadzoru Finansowego i Rzecznika Finansowego, które w ramach swoich ogólnych kompetencji, mogą również podejmować działania służące ochronie konsumentów usług finansowych przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi.
13
Komorowska, Karen. "ZWIĘKSZENIE ŚWIADOMOŚCI SPOŁECZNEJ W ASPEKCIE OCHRONY DÓBR KULTURY – SZANSĄ ROZWOJU BEZPIECZEŃSTWA KULTUROWEGO." Zeszyty Naukowe Pro Publico Bono 1, no. 1 (October 22, 2020): 75–95. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0014.4651.
Full textAbstract:
Kultura dzięki swojej bogatej zawartości niesie pewnego rodzaju przekaz wspierający edukację. O ile zachodząca interakcja pomiędzy edukacją a ochroną dziedzictwa kulturowego jest zdecydowanie odmienna, to ochrona dóbr kultury wymaga wsparcia poprzez edukację. Niezwykle ważne jest przekonanie obywateli do wspierania działań związanych z ochroną dóbr kultury, gdyż stanowi to jeden z warunków funkcjonowania tego przedsięwzięcia. Celem artykułu jest wskazanie, jakie działania należy podjąć, aby usprawnić proces ochrony dóbr kultury oraz jakie warunki muszą być spełnione, aby społeczeństwo było bardziej świadome obowiązków ochrony i dbania o wspólne dziedzictwo narodu. Publikacja w pierwszej części stanowi wprowadzenie do tematu ochrony dóbr kultury w Polsce. Z uwagi na różnorodne definicje przedmiotu ochrony, którym są dobra kultury, przeanalizowano i wyjaśniono istotę tego pojęcia oraz terminów ściśle z nim związanych, wskazano również, jak należy rozumieć przedsięwzięcie ochrony w odniesieniu do dóbr kultury. W dalszej części przedstawiono znaczenie ochrony dóbr kultury dla życia społecznego oraz ukazano wkład kultury w proces tworzenia się grup, społeczeństw i narodów. Zgromadzony przez autorkę materiał stanowi odpowiedź na główny problem badawczy, który przyjął formę pytania: dlaczego bezpieczeństwo kulturowe, a co za tym idzie ochrona dóbr kultury jest i powinna być ważna dla każdego z nas? Ostatnia część artykułu podkreśla ogromną rolę edukacji w obszarze ochrony dóbr kultury, a także wskazuje przełomową szansę dla rozwoju ochrony dóbr kultury, jaką stanowi rozwijanie w świadomości społecznej potrzeby dbania o dziedzictwo wspólne.
14
Blicharz, Jolanta. "Ochrona praw dziecka na tle Konstytucji RP z 1997 roku — ramy normatywne." Przegląd Prawa i Administracji 127 (December 31, 2021): 15–33. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1134.127.1.
Full textAbstract:
Ochrona praw dziecka zyskuje niezwykle mocną podstawę normatywną — tworzą ją nie tylko normy prawa międzynarodowego, ale i krajowego. Regulacje Konstytucji nadały ochronie praw dziecka nie tylko formalnie rangę konstytucyjną, ale także wprowadziły obowiązki organów władzy publicznej do przestrzegania tych norm konstytucyjnych, jak również norm prawa międzynarodowego odnoszących się do ochrony praw dziecka i rodziny. Można więc uznać, że współcześnie ochrona praw dziecka wywiera konkretny i widoczny wpływ na funkcjonowanie całości systemu prawa, którego głównym założeniem jest nakaz uwzględniania w procesie stanowienia i stosowania prawa „dobra dziecka”.
15
Nowak, Paweł. "Gwarancje komercyjne jako narzędzie ochrony konsumenta." Studies of the Industrial Geography Commission of the Polish Geographical Society 30, no. 4 (December 6, 2016): 198–210. http://dx.doi.org/10.24917/20801653.304.15.
Full textAbstract:
Efektywna alokacja zasobów wymaga racjonalnych decyzji konsumenckich. Konsumenci w sposób pośredni i bezpośredni decydują o tym, co i ile w gospodarce jest wytwarzane. Racjonalność wyborów konsumenckich jest często niska, ponieważ decyzje podejmowane są w warunkach nierównowagi pomiędzy konsumentem a przedsiębiorcą. Prowadzi to do utraty, przynajmniej części, korzyści przez konsumentów i obniżenia społecznego dobrobytu. Interesy konsumentów w krajach UE są chronione w sposób obligatoryjny i fakultatywny. Obligatoryjnym narzędziem ochrony konsumenta w sprzedaży konsumenckiej jest ustawowa odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi za wady towaru. Niektórzy przedsiębiorcy oferują konsumentom dodatkowo komercyjne gwarancje. W artykule porównano ochronę konsumenta z tytułu ustawowej odpowiedzialności sprzedawcy z ochroną z tytułu komercyjnych gwarancji w Polsce na tle innych krajów UE. W ocenie wykorzystano głównie przepisy ustawy o prawach konsumenta, informacje pochodzące z dokumentów gwarancyjnych wybranych urządzeń gospodarstwa domowego oraz wyniki badań przeprowadzonych przez sieć Europejskich Centrów Konsumenckich. Z badania wynika, że ustawowa ochrona konsumenta przewyższa ochronę z tytułu komercyjnych gwarancji, dlatego konsumenci powinni przede wszystkim realizować swoje uprawnienia, korzystając z rękojmi.
16
Grześkowiak, Alicja. "Ochrona życia w nauczaniu Jana Pawła II." Studia Prawnicze KUL, no. 4 (December 31, 2017): 125–67. http://dx.doi.org/10.31743/sp.297.
Full textAbstract:
Problem ochrony życia w nauczaniu św. Jana Pawła II jest jednym z najważniejszych tematów. Ojciec Święty poświęcił mu wiele działań i wypowiedzi, wśród których szczególne znaczenie ma encyklika Evangelium vitae z 25. II. 1995r. To nasilenie wypowiedzi z jednej strony wskazuje na wartość życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci, widzianą w świetle przyrodzonej każdemu człowiekowi godności i jego nienaruszalnego prawa do życia, zaś z drugiej – wiązało się z intensyfikacją we współczesnych czasach zamachów na życie człowieka, zwłaszcza w postaci aborcji i eutanazji. W Evangelium vitae św Jan Paweł II mocą nadanej władzy potwierdził, że każde zabójstwo niewinnego człowieka w tym zwłaszcza aborcja i eutanazja, jest aktem głęboko niemoralnym. Wskazywał również na niegodziwość zapłodnienia in vitro i manipulacji genetycznych. Św. Jan Paweł II w nauczaniu o ochronie życia zarysował strategię tej ochrony i wskazał na dwa zasadnicze zadania ją realizujące – są to promocja życia i ochrona życia. Promocja polega przede wszystkim na stanowczym i jednoznacznym potwierdzeniu wartości ludzkiego życia i jego nienaruszalności, co Ojciec Święty wiązał z formacją sumienia i postaw wobec życia. Ochrona życia jest zadaniem wielowymiarowym, którego istotną, ale nie wystarczającą częścią jest jego ochrona prawna. Ojciec Święty podkreślał, że żaden ustawodawca nie może przypisywać sobie prawa do legalizacji zamachu na życie, przeciwnie jego powinnością jest chronić życie każdego człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci. Łączył z tym konieczność usuwania przyczyn prowadzących do aborcji, wskazując na potrzebę prowadzenia odpowiedniej polityki rodzinnej i społecznej przez państwo. Wielokrotnie eksponował niezastąpioną rolę rodziny w ochronie życia. Nauczanie św. Jana Pawła II o ochronie życia ma charakter całościowy i systemowy. Skierowane jest do wszystkich ludzi dobrej woli.
17
Kruk, Emil. "Procedural Powers of Social Organizations in Animal Protection Matters." Roczniki Nauk Prawnych 31, no. 1 (July 21, 2021): 79–93. http://dx.doi.org/10.18290/rnp21311-5.
Full textAbstract:
Kompetencje procesowe organizacji społecznych w sprawach dotyczących ochrony zwierząt
W artykule autor omawia kompetencje procesowe organizacji społecznych, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. Przeprowadzone badanie ukierunkowane było przede wszystkim na określenie przesłanek warunkujących możliwość uczestnictwa organizacji społecznej w postępowaniu administracyjnym oraz przesłanek warunkujących możliwość wykonywania przez organizacje społeczne praw pokrzywdzonego w postępowaniu karnym, w postępowaniu w sprawach o wykroczenia oraz w postępowaniu w sprawach nieletnich. Uzupełnieniem poczynionych w tym zakresie ustaleń są uwagi dotyczące postulowanych w ostatnim czasie zmian w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, odnoszące się do kompetencji procesowych organizacji społecznych, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.
18
Budyn-Kulik, Magdalena. "Karnoprawna ochrona obiektów i terenów chronionych w świetle wybranych przepisów rozdziału XXII Kodeksu karnego (art. 181 § 2 i 5, art. 187, art. 188 K.k.)." Studia Prawnicze KUL, no. 3 (September 30, 2020): 45–64. http://dx.doi.org/10.31743/sp.11506.
Full textAbstract:
Ochrona przyrody to przede wszystkim domena prawa administracyjnego, jednak prawnokarna ochrona środowiska stanowi znaczące uzupełnienie regulacji mających na celu utrzymanie równowagi przyrodniczej oraz dążenie do zachowania możliwości odnawiania zasobów naturalnych. W polskim Kodeksie karnym w rozdziale poświęconym przestępstwom przeciwko środowisku zawartych jest pięć samoistnych typów przestępstw, do znamion których należy szczególne miejsce ich popełnienia w postaci terenu lub obiektu objętego ochroną. Są to przestępstwa stypizowane w art. 181 § 2 i 5, art. 187 oraz art. 188 K.k. We wszystkich przedmiotem ochrony jest środowisko. Ich pozostałe znamiona są zróżnicowane. Ponieważ omawiane przepisy mają charakter akcesoryjny, przy ich wykładni konieczne jest odwołanie się do innych niż Kodeks karny ustaw, co rodzi określone problemy. Mogą one pozostawać w różnych konfiguracjach zbiegu z innymi przepisami.
19
Czerniak-Swędzioł, Justyna. "Dyskryminacja pracowników wypełniających obowiązki rodzicielskie." Z Problematyki Prawa Pracy i Polityki Socjalnej 1, no. 18 (April 1, 2020): 35–60. http://dx.doi.org/10.31261/zpppips.2020.18.03.
Full textAbstract:
Dyskryminacja pracownika, który poza obowiązkami zawodowymi wypełnia również obowiązki rodzicielskie, pozostaje wysoce naganna. Praca zawodowa, jak i życie rodzinne, stanowią najważniejsze sfery życia, które pozostają ze sobą ściśle powiązane i wzajemnie od siebie zależne, a jednocześnie względem siebie silnie konkurencyjne. Ochrona pracownika-rodzica powinna dotyczyć nie tylko przyznania mu stosownych uprawień, ale przede wszystkim stwarzać skuteczne środki ochrony (prawne, poza-prawne) przed dyskryminacją. Jeżeli korzystanie z licznych uprawnień z tytułu rodzicielstwa staje się przyczyną nierównego traktowania, to dochodzi do niedozwolonej dyskryminacji ze względu na rodzicielstwo. Wybór życiowy, jakim pozostaje rodzicielstwo a w konsekwencji wypełnianie obowiązków z nim związanych może mieć znaczący wpływ na traktowanie i pozycję pracownika w środowisku pracy stąd też winno być ono – de lege ferenda – zawarte w treści kodeksowej zasady jako kryterium niedozwolonego różnicowania. Przy czym ochroną przed dyskryminacją z uwagi na rodzicielstwo objęci winni być nie tylko sami pracownicy, ale również kandydaci do pracy oraz byli pracownicy. Ustawodawca stworzył pracownikowi--rodzicowi kilka możliwość, z których ten może skorzystać w przypadku wystąpienia dyskryminacji, takich jak np. rozwiązanie umowy o prace bez wypowiedzenia (choć nie w każdym przypadku) czy roszczenia odszkodowawcze, ale przy faktycznej ochronie przed dyskryminacją wydają się być one jednak niewystarczające. Ochrona przed dyskryminacją pracowników–rodziców nie będzie kompletna, jeśli pozosta-nie oparta jedynie na rozwiązaniach kodeksowych. Bez konkretnych rozwiązań w zakresie obligatoryjnego wdrażania przez pracodawcę stosownych procedur anty-dyskryminacyjnych nie będzie możliwe zapewnienie pełnej i skutecznej ochrony. Jednakże, aby móc sięgnąć do kodeksowych środków ochrony, należy przede wszystkim uregulować je tak, aby nie był wątpliwy ich charakter prawny oraz zakres. I stąd też zmiana obowiązujących regulacji pozostaje absolutnie konieczna.
20
Kosieradzka-Federczyk, Agata. "Prawnomiędzynarodowa ochrona lasów – wybrane aspekty." Studia Ecologiae et Bioethicae 16, no. 2 (June 30, 2018): 101–8. http://dx.doi.org/10.21697/seb.2018.16.2.09.
Full textAbstract:
Problematyka dotycząca ochrony lasów w prawie międzynarodowym jest rozproszona w kilku regulacjach dotyczących różnych aspektów ochrony środowiska. Istniejący stan pokazuje, że akty te wprowadzają przede wszystkim instrumenty ochrony zasadniczego celu konwencji, natomiast ochrona lasów jest traktowana akcesoryjnie. Dotyczy to zarówno konwencji o różnorodności biologicznej, jak również ramowej konwencji narodów zjednoczonych w sprawie zmian klimatu. W tej sytuacji, chociaż ochrona lasów stanowi zagadnienie należące do problemów globalnych, nie znajduje ono prawnomiędzynarodowej ochrony, która gwarantowałaby zrównoważone użytkowanie kompleksów leśnych, a przez to bezpieczne realizowanie funkcji pełnionych przez las.
21
Chałubińska-Jentkiewicz, Katarzyna. "Bezpieczeństwo prawne danych osobowych w nowych warunkach cyfrowych." Zeszyty Naukowe KUL 61, no. 1 (October 16, 2020): 179–96. http://dx.doi.org/10.31743/zn.2018.61.1.179-196.
Full textAbstract:
Ochrona danych osobowych w nowych warunkach cyfrowych wymaga redefinicji i zmian przepisów prawa. Rozwój nowych technologii powoduje, iż obecne przepisy prawa nie są adekwatne do nowych wyzwań w ochronie danych osobowych. Dlatego też prawo to jest ciągle zmieniane i udoskonalane. Istotną rolę odgrywają tu organy powołane do przestrzegania przepisów odnoszących się do ochrony prywatności. Ważna z punktu widzenia osób fizycznych – bo to właśnie ich dotyczy ochrona danych – wydaje się również świadomość związana z istniejącymi zagrożeniami płynącymi z korzystania z serwisów internetowych, w tym w szczególności z serwisów społecznościowych. Użytkownicy korzystając z nich nie zawsze mają pełną świadomość, czy dane umieszczane w sieci – a wymagane np. w procesie rejestracji – nie zostaną wykorzystane przez osoby do tego nieuprawnione. Zagadnienie to dotyka takich kwestii jak: odpowiedzialność za treści umieszczane w sieci, odpowiedzialność za usługi świadczone drogą elektroniczną, prawo do bycia zapomnianym, jurysdykcja w obszarze globalnego świadczenia usług. Ochrona prawna, którą gwarantują nowe przepisy unijne stanowi początek niezbędnej w tym zakresie reformy.
22
Wojciechowski, Paweł. "Znakowanie żywności jako instrument realizacji celów prawa żywnościowego – wybrane problemy." Przegląd Prawa Rolnego, no. 2(29) (December 30, 2021): 509–29. http://dx.doi.org/10.14746/ppr.2021.29.2.26.
Full textAbstract:
W artykule podjęto próbę ustalenia, w jaki sposób cele prawa żywnościowego są realizowane przez przyjętą regulację dotyczącą znakowania żywności, oraz zbadania w tym zakresie relacji pomiędzy realizacją poszczególnych celów. Wychodząc od zarysowania poszczególnych celów prawa żywnościowego, przypisano do nich i omówiono uregulowania znakowania żywności o charakterze ogólnym i szczegółowym, nakierowane na realizację poszczególnych celów. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że dwa spośród celów prawa żywnościowego, tj. ochrona zdrowia i życia oraz ochrona interesów konsumentów i rzetelności obrotu, realizowane są w przeważającej mierze przepisami kształtującymi obowiązkowy zakres informacji podawanych na etykiecie. Ponadto ochronie konsumentów służą zasady znakowania, z podstawową zasadą niewprowadzania w błąd. Z kolei ochrona środowiska i dobrostanu zwierząt realizowana jest w aktualnym stanie prawnym w niewielkim zakresie regulacjami o charakterze szczegółowym. Zważywszy na oczekiwania konsumentów dotyczące informacji środowiskowej i informacji dotyczącej ochrony dobrostanu zwierząt, w artykule zaproponowano wprowadzenie regulacji ramowej, określającej zasady stosowania oświadczeń środowiskowych, podobnej do regulacji oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych.
23
Żurawik, Artur. "Generalne klauzule odsyłające w ustawie z dnia 23 sierpnia 2007 roku o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym. Wybrane zagadnienia na tle regulacji unijnych." Prawo 334 (August 23, 2022): 841–51. http://dx.doi.org/10.19195/0524-4544.334.72.
Full textAbstract:
Ochrona konsumentów w prawie krajowym i unijnym odgrywa bardzo doniosłą rolę. Regulacje dotyczące tej tematyki rozproszone są jednak w różnych aktach prawnych. Do tego ustawodawstwa poszczególnych państw członkowskich Unii Europejskiej chronią konsumentów w różny sposób, daleko im do jednolitości. Ochrona ta wiąże się między innymi z wprowadzeniem do poszczególnych systemów prawnych państw członkowskich rozmaitych klauzul generalnych, za pomocą których zabezpiecza się interesy strony słabszej — konsumenta — przed określonymi zachowaniami profesjonalistów, niewątpliwie zajmujących pozycję uprzywilejowaną. Model polski zdecydowanie preferuje klauzulę dobrych obyczajów. Prawodawca unijny w założeniu chciał uprościć tę ochronę poprzez stosowanie klauzul bardziej zrozumiałych, jednak ustawodawca polski w procesie implementacji dyrektyw mocno skomplikował obowiązujące w tym zakresie regulacje. Niestety nie służy to prawidłowej ochronie konsumentów.
24
CYRKUN, Katarzyna. "SECURITY OF THE ECONOMIC INTERESTS OF CONSUMERS." National Security Studies 18, no. 2 (December 12, 2020): 159–67. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/145305.
Full textAbstract:
Skuteczna polityka ochrony konsumentów zapewnia prawidłowe oraz skuteczne funkcjonowanie jednolitego rynku. Ma ona na celu zagwarantowanie praw konsumentów w stosunku do sprzedawców a także zapewnienie zwiększonej ochrony konsumentów podatnych na zagrożenia. Zasady ochrony konsumentów mogą potencjalnie poprawić wyniki rynkowe całej gospodarki. Sprawiają, że rynki są bardziej sprawiedliwe, a dzięki lepszej jakości informacji dostarczanych konsumentom mogą prowadzić do bardziej ekologicznych oraz społecznych wyników rynkowych. Wzmocnienie pozycji konsumentów i skuteczna ochrona ich bezpieczeństwa a także interesów gospodarczych stały się podstawowymi celami polityki UE. Celem artykułu jest diagnoza ładu prawnego zapewniającego ochronę interesów ekonomicznych konsumentów. Sformułowano problem badawczy: Za pomocą jakich środków można chronić interesy ekonomiczne obywateli?. Do rozwiązania tego problemu odwołano się do metod badania dokumentów źródłowych oraz analizy i syntezy.
25
Trzewik, Jacek. "Człowiek na tle społeczno-gospodarczych uwarunkowań ochrony środowiska." Studia Ecologiae et Bioethicae 15, no. 2 (June 30, 2017): 63–73. http://dx.doi.org/10.21697/seb.2017.15.2.06.
Full textAbstract:
Na przestrzeni ostatnich lat znaczenia nabiera problematyka roli człowieka w jego relacjach ze środowiskiem. Wyrazem postępujących zmian jest chociażby stopniowe poszerzanie dorobku legislacyjnego przewidującego pewne uprawnienia podmiotowe jednostki, których realizacja ma istotne znaczenie dla osiągania celów stawianych ochronie środowiska. Na tym tle uzasadnione są także rozważania dotyczące gospodarczych oraz aksjologicznych uwarunkowań działań określanych mianem ochrony środowiska. Celem niniejszego opracowania jest wskazanie antropocentrycznych podstaw oraz aksjologicznych źródeł zachowań ujmowanych zbiorczo jako ochrona środowiska.
26
TYBURSKA, AGATA. "INFRASTRUKTURA KRYTYCZNA I JEJ OCHRONA W POLSKICH UNORMOWANIACH PRAWNYCH." PRZEGLĄD POLICYJNY 4, no. 132 (December 13, 2018): 43–52. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.6682.
Full textAbstract:
Pojęcia „infrastruktura krytyczna”, „ochrona infrastruktury krytycznej”, a także wykaz systemów infrastruktury krytycznej — w przyjętych w Polsce aktach prawnych i opracowywanych procedurach — zaczęły funkcjonować od 2007 r. Stało się to z chwilą wejścia w życie ustawy z 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym. W Polsce wiodącą rolę w polityce ochrony infrastruktury krytycznej spełnia administracja publiczna. Przeprowadzone analizy elementów uznawanych za kluczowe dla bezpieczeństwa państwa wskazują jednak, że znaczna ich część należy do prywatnych właścicieli. Fakt ten wymusza potrzebę większego zaangażowania w działania ochronne również podmioty należące do sektora prywatnego.
27
Trzcińska, Diana. "Ochrona przyrody jako przesłanka ograniczenia swobody wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorców." Prawo 329 (July 22, 2020): 405–15. http://dx.doi.org/10.19195/0524-4544.329.33.
Full textAbstract:
Niniejszy artykuł jest próbą przedstawienia problematyki ograniczeń swobody wyko-nywania działalności gospodarczej wprowadzanych ze względu na ochronę przyrody. W pierwszej kolejności analizie poddano istotne dla tych rozważań pojęcia przyrody i ochrony przyrody, a na-stępnie odniesiono je do możliwości realizacji swobody działalności gospodarczej w Polsce według przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W ramach tej analizy nakreślono ogólne prze-słanki wprowadzania ograniczeń w zakresie korzystania z konstytucyjnych praw i wolności oraz przesłanki odnoszące się wprost do wprowadzania ograniczeń z korzystania z wolności działalności gospodarczej. Ochrona przyrody, stosownie do tej analizy, może być rozumiana w kategoriach waż-nego interesu publicznego, który stanowi materialną przesłankę wprowadzania ograniczeń swobody wykonywania działalności gospodarczej w Polsce.
28
Liżyńska, Katarzyna, and Anna Płońska. "Analiza obowiązujących w polskim prawie karnym unormowań dotyczących procederu handlu dziećmi." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 75, no. 3 (November 2, 2018): 85–97. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2013.75.3.7.
Full textAbstract:
Niniejszy artykuł wskazuje na karnoprawną ochronę dziecka jako na problematykę, która winna być traktowana przez państwo w sposób priorytetowy. Już sama bowiem Konstytucja RP ochronę dziecka gwarantuje. Tymczasem dokonana analiza przepisów prawa karnego, w szczególności w zakresie handlu dziećmi, wskazuje na brak zapewnienia przez państwo należytej ochrony dziecku. Na mocy ustawy z 20 maja 2010 r. (Dz. U. Nr 98, poz. 626) został dodany do Kodeksu karnego art. 189a k.k., penalizujący handel ludźmi (zastępił dotychczasowy art. 253 k.k.). Ustawą tą wprowadzono także do ustawowych definicji pojęcie handlu ludźmi. Autorki w niniejszym artykule zastanawiają się, w jakim stopniu wprowadzone do Kodeksu karnego zmiany przyczyniły się do zwiększenia ochrony dziecka przed procederem handlu dziećmi. De lege ferenda podnoszą konieczność wprowadzenia do ustawowych definicji pojęcia dziecka oraz handlu dziećmi, co wyeliminowałoby trudności interpretacyjne, oraz opowiadają się za koniecznością wprowadzenia kwalifikowanej postaci przestępstwa z art. 189a k.k. przez zaostrzenie odpowiedzialności wobec sprawców dopuszczających się handlu dziećmi. Powyższe zmiany, zdaniem autorek, zagwarantują ochronę dziecka na najwyższym poziomie, gdyż aktualna ochrona przewidziana w Kodeksie karnym zdaje się niewystarczająca.
29
Chrząścik, Wojciech. "Wybrane aspekty ochrony ludności cywilnej podczas konfliktów zbrojnych w świetle Konwencji genewskich i Protokołów dodatkowych." Zeszyt Prawniczy UAM, no. 11 (December 5, 2022): 59–74. http://dx.doi.org/10.14746/zpuam.2021.11.4.
Full textAbstract:
Międzynarodowe prawo humanitarne konfliktów zbrojnych stanowi obecnie ugruntowane ramy prawne dla ochrony ludności cywilnej i osób cywilnych w czasie konfliktów zbrojnych. Ochrona ludności cywilnej jest współcześnie jednym z najważniejszych i jednocześnie najtrudniejszych celów stawianych prawu humanitarnemu. Spośród wszystkich regulacji szczególne znaczenie posiadają Konwencje genewskie z 1949 r. i oba Protokoły dodatkowe z 1977 r. stanowiące swoisty rdzeń tej ochrony. Jasno określają one zasady postępowania sił zbrojnych stron konfliktu w stosunku do autochtonicznej ludności cywilnej, cudzoziemców, osób poddanych specjalnej lub szczególnej ochronie, zarówno w sytuacji bezpośrednich działań zbrojnych, jak i w trakcie okupacji wojennej. Wreszcie akty te dostarczają również możliwości wykorzystania alternatywnych sposobów ochrony osób i obiektów cywilnych, choćby w postaci ustanowienia stref zdemilitaryzowanych czy zasad pokojowej ewakuacji obszarów wysokiego ryzyka.
30
Jaguszewski, Damian, Katarzyna Karpińska, Sebastian Jaguszewski, Łukasz Wlazło, and Bożena Nowakowicz-Dębek. "Postawa pracowników wobec wymogu stosowania środków ochronnych układu oddechowego spowodowanego pandemią COVID-19." Journal of Animal Science, Biology and Bioeconomy 38, no. 1 (March 30, 2022): 17–30. http://dx.doi.org/10.24326/jasbb.2022.1.2.
Full textAbstract:
Stosowanie środków ochrony indywidualnej (ŚOI; PPE, z ang. personal protective equipment) jest najpopularniejszym sposobem zmniejszenia narażenia pracownika na czynniki szkodliwe występujące w środowisku pracy. Jedną z form ŚOI, niechętnie stosowaną przez pracowników, są środki ochrony układu oddechowego. Ich zadaniem jest ochrona pracownika przed wdychaniem zawieszonego w powietrzu aerozolu. Celem badań było poznanie postaw pracowników wobec obowiązku stosowania ochrony układu oddechowego w trakcie pracy – przed pandemią COVID-19 i w czasie jej trwania. Do realizacji celu badania utworzono autorską ankietę, korzystając z kwestionariusza formularza Google. Ankieta zawierała 25 pytań, w tym pytanie filtrujące, które wykluczało osoby inne niż grupa docelowa. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej, korzystając z programu Statistica v.12.0. Główną ochroną stosowaną przez pracowników w trakcie pracy jest półmaska. Przed pandemią nie wszyscy pracownicy byli pozytywnie nastawieni do noszenia ŚOI. W grupie osób, które nie miały zdania na temat stosowania ochrony dróg oddechowych, 31,71% wymienia zużyte lub uszkodzone ŚOI na nowe, co potwierdzono statystycznie. Pracownicy zwracają dużą uwagę na wygodę noszenia ŚOI.
31
Jachnik, Eliza. "Prawna ochrona dobrostanu zwierząt gospodarskich podczas ich uboju." Przegląd Prawa Rolnego, no. 2(29) (December 30, 2021): 223–36. http://dx.doi.org/10.14746/ppr.2021.29.2.10.
Full textAbstract:
Głównym celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, w jaki sposób przejawia się ochrona dobrostanu zwierząt gospodarskich w momencie dokonywania ich uboju. Analiza zarówno aktów prawa międzynarodowego, europejskiego, jak i krajowego pozwala dostrzec zasadę, że życie zwierząt stanowi prawnie chronione dobro. Prawodawca przewidział jednak od niej pewne wyjątki, m.in. ubój zwierząt gospodarskich ze względu na konieczność pozyskiwania niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego. Ochrona zwierząt gospodarskich podczas ich uśmiercania sprowadza się do ochrony ich dobrostanu i na tyle humanitarnego ich traktowania, na ile jest to możliwe w takiej sytuacji. Podstawowym środkiem ochrony jest obowiązek ogłuszenia zwierząt, czyli skutecznego uniewrażliwienia ich na bodźce otoczenia. Odstępstwo od niego przewidziane jest tylko w przypadku uboju rytualnego. Kwestia ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania, a także skutecznej kontroli tej procedury nastręcza wielu problemów.
32
Hadryjańska, Barbara. "Ochrona środowiska w branży mleczarskiej jako jeden z elementów zapewniających bezpieczeństwo ekologiczne." Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie - Problemy Rolnictwa Światowego 16, no. 3 (September 30, 2016): 101–9. http://dx.doi.org/10.22630/prs.2016.16.3.66.
Full textAbstract:
W pracy zaprezentowano zagadnienia związane z bezpieczeństwem ekologicznym państwa, z uwzględnieniem dokumentów prawnych mających przyczynić się do poprawy takiego stanu. Głównym celem opracowania jest zaprezentowanie działań związanych z ochroną środowiska prowadzonych w przedsiębiorstwach mleczarskich, które wpływają na zapewnienie bezpieczeństwa ekologicznego kraju. Autorka na podstawie badań empirycznych prowadzonych w przedsiębiorstwach mleczarskich przedstawiła, jakimi metodami jest prowadzona ochrona środowiska w tej branży. Zakłady produkcyjne wdrażając gospodarkę wodno-ściekową, gospodarkę odpadami oraz działania mające na celu ochronę atmosfery czynią to głównie ze względów legislacyjnych, ale także z powodu możliwości zwiększenia wydajności produkcji i wzrostu efektywności działania. Oszczędzając wodę oraz minimalizując ilość ścieków, odpadów oraz zanieczyszczeń emitowanych do atmosfery, przedsiębiorstwa poprawiają parametry środowiskowe procesu produkcji, a także pozytywnie wpływają na swoją sytuację ekonomiczną oraz bezpieczeństwo ekologiczne kraju.
33
Hirsch, Robert, and Celina Łozowska. "Problematyka ochrony historycznej zabudowy przemysłowej na przykładzie zespołu portowo-stoczniowego w Gdyni." Protection of Cultural Heritage, no. 11 (June 30, 2021): 27–42. http://dx.doi.org/10.35784/odk.2771.
Full textAbstract:
Na terenach portowo-stoczniowych Gdyni zachowanych jest wiele historycznych obiektów, które ze względu na zmiany w funkcjonowaniu portu oraz przekształcenia użytkowania terenów podlegają określonym zmianom. Najważniejsze z tych budynków są objęte ścisłą ochroną prawną poprzez wpisanie do rejestru zabytków. Zapewnia to ich zachowanie i często także rewaloryzację. Inne, także wartościowe, ale nieobjęte tak ścisłą ochroną – uwzględnione tylko w ewidencjach zabytków, podlegają adaptacjom i przebudowom, które powodują utratę niektórych walorów, ale umożliwiają przynajmniej częściowe zachowanie. Wiele budynków tego typu utraciło swoje funkcje, jest opuszczonych i oczekuje na powtórne zagospodarowanie. Ochrona zabytków w takich sytuacjach jest bardzo problematyczna i wymaga wypracowania kompromisów. Przekształcenia budynków historycznych są nieuniknione. W celu określenia zakresu ochrony i dopuszczalności ingerencji pożądane jest wypracowanie metody oceny wartości zabytkowych, która dałaby narzędzia do zobiektywizowania procesów przekształceń.
34
Konca, Paulina. "Jawność postępowania karnego a prywatność jego uczestników w sprawach o przestępstwa na tle seksualnym. Aspekt prawnoporównawczy." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica 85 (December 20, 2018): 101–18. http://dx.doi.org/10.18778/0208-6069.85.09.
Full textAbstract:
Artykuł dotyczy problemu kolizji prawa do prywatności z zasadą jawności zewnętrznej oraz z niektórymi innymi zasadami procesu karnego w sprawach, w których przedmiotem postępowania jest przestępstwo na tle seksualnym. Autorka, przedstawiając uregulowania polskie na tle regulacji hiszpańskich oraz odwołując się do kampanii społecznych i rozwiązań funkcjonujących w innych krajach europejskich, stara się wykazać, jak ważna jest ochrona godności i prawa do intymności ofiary w kontekście zapobiegania wtórnej wiktymizacji oraz przedstawić mechanizmy zapewniające taką ochronę. Autorka analizuje również kwestię ochrony prawa do prywatności oskarżonego. Jako że zasada jawności zewnętrznej jest ściśle związana z dostępem mediów do procesu, opracowanie poświęcone jest także problemowi sprawozdawczości radiowo-telewizyjnej w kontekście rozwoju nowych mediów, ze szczególnym uwzględnieniem spraw, których uczestnikami są osoby publiczne.
35
Jurgilewicz, Marcin, and Arsen Ovsepyan. "Bezpieczeństwo energetyczne a ochrona środowiska." Studia Prawnicze KUL, no. 2 (June 30, 2017): 71–83. http://dx.doi.org/10.31743/sp.3323.
Full textAbstract:
Artykuł stanowi próbę zaprezentowania w sposób syntetyczny problematyki bezpieczeństwa energetycznego w aspekcie ochrony środowiska. Zważywszy na fakt, że w myśl ustawowej definicji bezpieczeństwo energetyczne oznacza taki stan gospodarki, który umożliwia pokrycie bieżącego i perspektywicznego zapotrzebowania odbiorców na paliwa i energię w sposób technicznie i ekonomicznie uzasadniony, przy zachowaniu wymagań ochrony środowiska, zaś ochrona środowiska z definicji polega w szczególności na racjonalnym kształtowaniu środowiska i gospodarowaniu zasobami środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, przeciwdziałaniu zanieczyszczeniom, przywracaniu elementów przyrodniczych do stanu właściwego, toteż ukazanie w pogłębionym zakresie przedmiotowych zagadnień wydaje się być uzasadnione przede wszystkim z naukowego punktu widzenia.
36
Warchoł, Iwona. "Rola zasad wykonywania zawodu pielęgniarki w ochronie praw pacjenta." Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 15, no. 1 (January 3, 2023): 195–212. http://dx.doi.org/10.32084/sawp.2020.15.1-11.
Full textAbstract:
Artykuł dotyczy ochrony praw pacjenta w szczególnym kontekście związanym z zasadami wykonywania zawodu pielęgniarki. Autorka po wprowadzeniu w ogólny kontekst prawa medycznego przedstawia poszczególne prawa podmiotowe w aspekcie tego, jak mają je respektować osoby wykonujące zawód pielęgniarki. Są to następujące prawa: prawo do odpowiednich świadczeń zdrowotnych, prawo do natychmiastowej pomocy medycznej, prawo do żądania konsultacji, wykonywanie zawodu z należytą starannością, prawo do informacji o stania zdrowia, tajemnica informacji, zgoda na udzielenie świadczeń, ochrona intymności i godności osobistej, ochrona dokumentacji medycznej oraz prawo do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej.
37
Puślecki, Damian. "Kwestia ochrony rolnictwa rodzinnego w systemie rolniczego ubezpieczenia społecznego." Przegląd Prawno-Ekonomiczny, no. 1 (October 5, 2020): 55–75. http://dx.doi.org/10.31743/ppe.6086.
Full textAbstract:
Celem opracowania jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, na ile system rolniczego ubezpieczenia społecznego chroni rolnictwo rodzinne. Chodzi tu o zagadnienie ochrony rodziny, która prowadząc wspólnie gospodarstwo rolne, zapewnia utrzymanie swoim członkom. Zagadnień tych nie sposób rozważyć w oderwaniu od przedmiotu ochrony ubezpieczenia i charakterystyki prowadzenia działalności rolniczej w rodzinnych gospodarstwach rolnych. W konkluzji autor stwierdza, że z uwagi na brak racjonalnej definicji rodzinnego gospodarstwa rolnego, słabej realizacji norm konstytucyjnych w innych aktach prawnych, w tym w rolniczym systemie ubezpieczenia społecznego, ochrona tej kategorii gospodarstw w prawie polskim jest niewystarczająca. Ze względu na swoistość pracy w działalności rolniczej zbyt słabo w ustawie ubezpieczeniowej ustawodawca chroni rolnictwo rodzinne. Ochrona bytu gospodarstwa rolnego wymaga szczególnej troski o podmioty w nim pracujące, a urzeczywistniana jest głównie poprzez odpowiednią jakość uzyskiwanych świadczeń. Zachodzi zatem potrzeba należytej ochrony rodzinnego gospodarstwa rolnego, nie tylko w ujęciu przedmiotowym i funkcjonalnym, lecz przede wszystkim podmiotowym.
38
Łukaszczuk, Agnieszka. "Problematyka prawna mienia komunalnego. Uwagi na tle wybranych orzeczeń TK i NSA." Przegląd Prawa i Administracji 129 (December 20, 2022): 109–22. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1134.129.7.
Full textAbstract:
Mienie definiowane jest przez Europejską Konwencję Praw Człowieka jako kategoria praw majątkowych podlegająca poszanowaniu i ochronie (art. 1 ust. 1 protokołu nr 1). Pojęciem tym objęto różne interesy majątkowe o określonej wartości ekonomicznej.
Na skutek przekształceń własnościowych w Polsce oprócz własności prywatnej (art. 20 Konstytucji) uwzględniono także własność innych podmiotów: Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych czy jednostek samorządu terytorialnego. Wyodrębnienie mienia komunalnego wynikało z potrzeby realizacji zadań publicznych przez jednostki samorządu terytorialnego. Podstawą prawną przyznania jednostkom samorządu terytorialnego istotnych składników majątku Skarbu Państwa było przyznanie im osobowości prawnej, gwarancją zaś ich samodzielności (również w zakresie ochrony własności komunalnej) — ochrona sądowa (art. 1 ust. 2 protokołu nr 1). Z tego względu uregulowania konstytucyjne dotyczące ochrony własności komunalnej znajdują odzwierciedlenie w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego i Naczelnego Sądu Administracyjnego. Trybunał określa własność jako wzorzec konstytucyjny (art. 21 ust. 1, art. 64 i art. 165 ust. 1; z wyjątkiem art. 20) i reguluje zasadę równej ochrony własności bez względu na podmiot, który nią rozporządza, w tym na przykład gminę.
39
Wiśniewski, Grzegorz, and Aneta Więcka. "Odnawialne źródła energii – ochrona powietrza – ochrona klimatu." Energetyka - Społeczeństwo - Polityka 1 (2018): 59–80. http://dx.doi.org/10.4467/24500704esp.18.005.10227.
Full text
40
Siwek, Andrzej, and Magdalena Trafas-Wołoszyn. "HAMMERSHUS - DOBRE PRAKTYKI I ZARZĄDZANIE TRWAŁĄ RUINĄ." Protection of Cultural Heritage, no. 6 (November 29, 2018): 163–76. http://dx.doi.org/10.35784/odk.883.
Full textAbstract:
Zamek Hammershus, to średniowieczna, duńska warownia na wyspie Bornholm. W ruinie od połowy XVIII w. Dewastację powstrzymano w 1822, gdy ruinę zamku uznano za zabytek. Zamek, dominujący w widokach północnego wybrzeża wyspy stał się celem wędrówek romantycznych turystów. Decydujące prace konserwatorskie przeprowadził Peter Hauberg w latach 1885 – 1928, programowo powstrzymując się od rekonstrukcji. Funkcje recepcyjne pomieszczono w zabudowaniach opodal ruin. Polityka ochronna prowadzona od 1907 r. wiązała się z wykupem terenów wokół zamku i systematycznym usuwaniem okolicznych budowli. W 1969r. koncepcję centrum informacyjnego, ukrytego w krajobrazie stworzył Jørn Utzon. W 2013 podjęto realizację jego koncepcji. Projekt opracował duński zespół Arkitema, we współpracy z Buro Happold, i Ch. Harlangiem. Nowoczesne centrum interpretacji zabytku oddane do użytku w 2018 r. jest odsunięte od ruin i ukryte w formach terenu. Ochrona zamku Hammershus jest podporządkowana zachowaniu jego historycznej formy – trwałej ruiny. Jest również prowadzona w sferze krajobrazowej. Nowe centrum recepcyjne zlokalizowano i zaprojektowano tak, by nie konkurowało z formą historyczną i krajobrazem. Model zarządzania zamku Hammershus to przykład dobrej praktyki w ochronie dziedzictwa kulturowego i zabytkowych ruin. Istotą jest wykorzystanie atrakcyjności ruiny historycznej, jako obiektu przyciągającego odwiedzających oraz oddalenie współczesnych funkcji komercyjnych od zabytku wraz ze stworzeniem nowych możliwości kontemplacji zabytku oraz rygorystyczną ochroną krajobrazu.
41
Gądzik, Zuzanna. "Ochrona humanitarna zwierząt utrzymywanych w ogrodach zoologicznych." Studia Prawnicze KUL, no. 2 (June 30, 2019): 113–32. http://dx.doi.org/10.31743/sp.5851.
Full textAbstract:
Artykuł dotyczy regulacji prawnych, odnoszących się do szczególnej kategorii zwierząt, jakimi są zwierzęta utrzymywane w ogrodach zoologicznych - w kontekście ich ochrony humanitarnej. W jego ramach poruszone zostaną m.in. zagadnienia odnoszące się do idei ochrony humanitarnej, kwestii związanych z jej ograniczeniem wyłącznie do zwierząt kręgowych, a także warunkami jakie spełniać muszą ogrody zoologiczne dla zapewnienia ochrony zwierząt w nich żyjących, stanu przestrzegania przepisów prawnych związanych z ochroną humanitarną zwierząt utrzymywanych w ogrodach zoologicznych oraz skutków związanych z ich naruszeniem – zarówno na płaszczyźnie prawa administracyjnego, jak i karnego.
42
Wojcieszak, Agnieszka. "Ochrona autonomii człowieka w ramach wybranych gwarancji dotyczących wolności." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 83, no. 3 (September 30, 2021): 63–75. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2021.83.3.5.
Full textAbstract:
Niniejszy artykuł w syntetyczny sposób prezentuje kwestie ochrony autonomii człowieka w ramach niektórych gwarancji dotyczących wolności. Rozważania podjęte przez autorkę koncentrują się wokół w pierwszej kolejności wokół ustalenia, czym jest wolność. Następnie poddano analizie problematykę ochrony autonomii człowieka z perspektywy obecnych rozwiązań legislacyjnych gwarantujących ochronę wolności, w szczególności przepisów konstytucyjnych, przepisów prawa cywilnego, a także niektórych spośród przepisów regulujących stosunki prawnomedyczne. Celem niniejszego artykułu jest bowiem zaprezentowanie, z jednej strony relacji istniejącej pomiędzy wolnością a autonomią, z drugiej zaś - ustalenie czy obecne przepisy gwarantują właściwą ochronę wolności, a w następstwie również autonomii.
43
Dzienis, Paweł, and Artur Grajewski. "Ochrona praw lokatorów a wykonanie postanowienia o przysądzeniu własności." Nieruchomości@ : kwartalnik Ministerstwa Sprawiedliwości 3, no. 3 (December 31, 2019): 81–98. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.5919.
Full textAbstract:
Zakup lokalu na licytacji jako nabycie pierwotne korzysta z uproszczonego trybu wprowadzenia w posiadanie i opróżnienia go bez konieczności występowania z odrębnym pozwem o eksmisję. Z drugiej jednak strony jest dłużnik będący lokatorem. Sytuacja ta wymaga zbadania, czy prawa obu stron są chronione w należyty sposób. Autorzy poszukują odpowiedzi na pytanie, czy dłużnikowi posiadającemu status lokatora przysługuje ochrona przewidziana w ustawie o ochronie praw lokatorów i czy posiada on skuteczne narzędzie do jej realizacji. Podejmują też próbę oceny, czy poziom ochrony udzielonej dłużnikom zlicytowanych lokali przyznany w art. 1046 § 4 k.p.c. jest wystarczający. Na aktualność problemu wskazują i do pogłębionej refleksji skłaniają: obserwacja praktyki, prolokatorska wykładnia art. 791 § 3 k.p.c. zaprezentowana przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 8 grudnia 2017 r., III CZP 75/17, a także nowelizacja ustawy o ochronie praw lokatorów z dniem 21 kwietnia 2019 r. oraz projekt zmian u.o.p.l. przygotowany przez Sejmową Komisję Petycji. Autorzy przeprowadzają wykładnię językową, systemową i celowościową regulacji tworzącej art. 791, 999, 1046 k.p.c. oraz art. 14 i 35 u.o.p.l. Dokonują krytycznej analizy ww. uchwały SN oraz analizują inne wypowiedzi judykatury, w tym sądów powszechnych, i doktryny powstałe na kanwie tego problemu. Wynikiem przeprowadzonych badań są propozycje de lege ferenda, które mają zachęcić do dalszej refleksji i dyskusji nad pytaniem o potrzebę zmian.
44
Dziergawka, Anna. "Karnoprawna ochrona ustroju konstytucyjnego Rzeczypospolitej Polskiej." Studia z zakresu nauk prawnoustrojowych. Miscellanea IX (December 19, 2019): 53–71. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.7197.
Full textAbstract:
Przedmiotem artykułu jest tematyka dotycząca karnoprawnej ochrony demokratycznego ustroju Rzeczypospolitej Polskiej. Przedstawiono w nim kształtowanie się ustroju konstytucyjnego w Polsce i jego pojęcie oraz rozwój prawodawstwa w tym zakresie. Dodatkowo odniesiono się do katalogu przestępstw przeciwko ustrojowi konstytucyjnemu w kontekście jego prawnokarnej ochrony. Autorka wyraziła stanowisko, że w aktualnej sytuacji, zarówno przepisy konstytucji, jak i kodeksu karnego, pozwalają na prawidłową ochronę i stabilizację demokratycznego porządku prawnego w Polsce oraz mają cały czas istotne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania Rzeczypospolitej Polskiej.
45
Szmygin, Bogusław. "OCHRONA ZABYTKOWYCH RUIN - ZAŁOŻENIA DO TEORII I PRAKTYKI." Protection of Cultural Heritage, no. 6 (November 29, 2018): 191–200. http://dx.doi.org/10.35784/odk.885.
Full textAbstract:
Ochrona ruin jest trudnym zadaniem konserwatorskim. Wynika to przede wszystkim z trwających procesów destrukcji, na które jest narażony niekompletny obiekt. Jednocześnie charakterystyka ruin sprawia, że większość interesariuszy wspiera odbudowę zabytkowych ruin do formy obiektów kubaturowych. Dlatego problem ochrony ruin powinien być ponownie opracowany od strony teoretycznej i praktycznej. Z teoretycznego punktu widzenia ważne jest odróżnienie „ruiny historycznej” i „ruiny współczesnej”. Z praktycznego punktu widzenia kluczowe jest zorganizowanie programów ochrony, które zrównoważą negatywne cechy ruin – oprócz powstrzymania procesów technicznego zniszczenia, umożliwią również ich współczesne zagospodarowanie i użytkowanie.
46
Zębek, Elżbieta. "OGRANICZENIA PRAWNE I UWARUNKOWANIA PRZYRODNICZE DZIAŁALNOŚCI ROLNICZEJ NA OBSZARACH NATURA 2000 W WOJEWÓDZTWIE WARMIŃSKO-MAZURSKIM." Acta Scientiarum Polonorum Administratio Locorum 16, no. 2 (June 30, 2017): 125–42. http://dx.doi.org/10.31648/aspal.467.
Full textAbstract:
Obszary Natura 2000 są tworzone w celu ochrony rzadkich i zagrożonych gatunków roślin i zwierząt (szczególnie ptaków) oraz siedlisk przyrodniczych w UE. Ochrona ich polega na ograniczeniu realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, związanych z intensywną działalnością rolniczą. W ramach programu rolno-środowiskowo-klimatycznego rolnictwo na tych obszarach może rozwijać się w kierunku agroturystyki oraz przyczynić się do ochrony różnorodności biologicznej poprzez zachowanie bagien i torfowisk. W województwie warmińsko-mazurskim na podstawie analizy planów zadań ochronnych zidentyfikowano podstawowe zagrożenia na siedliskach przyrodniczych. Należą do nich na siedliskach łąkowych i murawach – niewłaściwa gospodarka łąkarska i pastwiskowa, na siedliskach torfowiskowych – melioracje, a na starorzeczach i zbiornikach wodnych – spływy pochodzenia rolniczego, z kolei na siedliskach lęgowych ptaków – intensyfikacja i chemizacja rolnictwa, wysuszanie terenów podmokłych oraz wypalanie łąk. W celu zachowania tych siedlisk ustanowiono działania ochronne polegające głównie na odpowiedniej gospodarce łąkarskiej i pastwiskowej oraz ograniczeniu intensyfikacji i chemizacji rolnictwa.
47
Rykowski, Robert, and Małgorzata Kowalska. "Ochrona dóbr osobistych w prawie rodzinnym." Legal Culture 1, no. 1 (December 12, 2018): 36–47. http://dx.doi.org/10.37873/legal.2018.1.1.7.
Full textAbstract:
W artykule została poruszona problematyka możliwości zastoso-wania ochrony prawnej, przewidzianej w kodeksie cywilnym z zakresuochrony dóbr osobistych w sytuacji kiedy, dochodzi do ograniczenialub pozbawienia jednego z rodziców prawa do kontaktu z dzieckiem.Autorzy podjęli próbę przedstawienia aktualnie obowiązującego stanuprawnego i rozbieżności w tej materii, jak również wyjaśnili czym sądobra osobiste i czy ich ochrona, gwarantowana już w Konstytucji RPi aktach prawa międzynarodowego, może być realizowana na gruncieprawa rodzinnego.
48
Pietruszyńska-Jarosz, Katarzyna. "Ochrona przedemerytalna." Praca i Zabezpieczenie Społeczne 2019, no. 9 (September 20, 2019): 48. http://dx.doi.org/10.33226/0032-6186.2019.9.10.
Full text
49
Balawajder, Grzegorz. "Instytucjonalny wymiar ochrony granic zewnętrznych Unii Europejskiej w kontekście bezpieczeństwa państw członkowskich." Pogranicze. Polish Borderlands Studies 6, no. 1 (June 4, 2018): 77–101. http://dx.doi.org/10.25167/ppbs380.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest analiza problemu funkcjonowania instytucji zapewniających ochronę zewnętrznych granic Unii Europejskiej pod kątem zagwarantowania bezpieczeństwa jej państwom w kontekście współczesnych wyzwań. Do chwili, kiedy zaistniał kryzys migracyjny istniało bowiem przekonanie, że Unia Europejska stworzyła instytucjonalne warunki dla skutecznego zapewnienia bezpieczeństwa swoich granic. UE to przestrzeń, w obrębie której realizowana jest swoboda przemieszczania się obywateli, wyrażona poprzez swobodę podróżowania, podejmowania pracy, studiowania czy zamieszkiwania w wybranym kraju Unii. Realizacja tej swobody nastąpiła w wyniku zniesienia kontroli na wewnętrznych granicach UE. Jednak dla państw Unii Europejskiej ceną tej wolności jest zapewnienie bezpieczeństwa narodowego, co czyni szczególnym ochronę granic zewnętrznych. Unia Europejska, dzięki włączeniu Układu z Schengen i Konwencji Wykonawczej do prawa UE, stworzyła instytucje dla ochrony granic zewnętrznych (Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej, Europejska Sieć Patroli, Zespoły Szybkiej Interwencji na Granicy, Europejski System Nadzoru Granicznego) pod kątem zapewnienia bezpieczeństwa państwom członkowskim oraz ich obywatelom. Obecny kryzys migracyjny stanowi poważną weryfikację dla oceny skuteczności działania tych instytucji i w tym względzie wskazuje, jak istotne znaczenie dla bezpieczeństwa państw Unii i ich obywateli, ma odpowiednia ochrona granic zewnętrznych.
50
Perkumierě, Dalia, Iveta Vitkutě Zvezdinieně, and Jolanta Pacian. "PROTECTION AND REGULATION OF CHILDREN’S NON‑PROPERTY RIGHTS IN LITHUANIA AND POLAND." Zeszyty Prawnicze 16, no. 4 (May 14, 2017): 189. http://dx.doi.org/10.21697/zp.2016.16.4.09.
Full textAbstract:
Ochrona i regulacja praw niemajątkowych przysługujących dzieciom na Litwie i w PolsceStreszczenie Każde dziecko, powinno korzystać z wszystkich powszechnych praw człowieka. Dziecko, musi mieć zagwarantowane określone prawa, typowe tylko dla tej grupy osób. Pierwsze zmiany związane z dyskusją i oceną sytuacji dziecka w rodzinie i społeczeństwie rozpoczęły się na początku XX wieku. Jednak jedna z najważniejszych zmian nastąpiła dopiero po przyjęciu Konwencji Praw Dziecka przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Konwencja ONZ o prawach dziecka definiuje dwa podstawowe przepisy ‒ po pierwsze, dziecko musi stać się niezależnym podmiotem prawnym, po drugie dziecko musi być wyposażone w prawo czynnego udziału w realizacji i ochronie przysługujących mu praw. W 1992 roku Litwa przystąpiła do Konwencja o prawach dziecka. Polska ratyfikowała Konwencję 7 czerwca 1991 r. Dzięki przestrzeganiu zobowiązań międzynarodowych, Litwa i Polska zbudowały system ochrony praw dziecka. Powstały warunki prawne do zmiany postawy wobec dziecka, leczenia ich oraz ich statusu w rodzinie i społeczeństwie. Celem referatu jest analiza aspektów teoretycznych i praktycznych w zakresie regulacji i ochrony praw niemajątkowych dzieci.