To see the other types of publications on this topic, follow the link: Paisagem na literatura.

Dissertations / Theses on the topic 'Paisagem na literatura'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 50 dissertations / theses for your research on the topic 'Paisagem na literatura.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse dissertations / theses on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Souza, Vanderl?ndia Lima de. "Paisagem, amor e morte em O Largo da Palma, de Adonias Filho." Universidade Estadual de Feira de Santana, 2016. http://localhost:8080/tede/handle/tede/483.

Full text
Abstract:
Submitted by Ricardo Cedraz Duque Moliterno (ricardo.moliterno@uefs.br) on 2017-07-13T22:05:22Z No. of bitstreams: 1 DISSERTA??O - P?S DEFESA-1 (1).pdf: 1302499 bytes, checksum: 109cffd864af130826d690003c94b9e9 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-07-13T22:05:22Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DISSERTA??O - P?S DEFESA-1 (1).pdf: 1302499 bytes, checksum: 109cffd864af130826d690003c94b9e9 (MD5) Previous issue date: 2016-05-16
The present work has been developed by the means of readings and analysis of theoretical and literary texts that articulate among each other promoting the discussion of elements like landscape, love and death represented in O Largo da Palma (2013), by Adonias Filho. Initially it will be presented a short summary of the author?s works that focus the tragic in their character?s lives. They are, Mem?rias de L?zaro (1961), Luanda, Beira, Bahia (1979), O Forte (1965) and As velhas (1982). The second part analyzes some thematic assumptions referring to landscape; the space and allegory, verifying how all the narratives develop in the allegoric space that expresses more than a simple metaphor. Next it highlights some reflections about the fusional love, the companionship and the loneliness, specifically in A mo?a dos p?ezinhos de queijo, O largo de branco e A pedra. Posteriorly it presents considerations about death in the narratives Um corpo sem nome, Um av? muito velho e Os enforcados. It will be observing how the characters behave in face of love and death, as well as how the experience of life favors the passage to resumption and maturation in the person?s wandering. It highlights yet the how the literature establishes a dialogue with historic factor and its relation with the fictional memory. The thematic cuttings highlighted were reasoned in the light of authors like Sergio Alves Peixto, Mir?lia Ramos Basto Marcelino, V?nia L?cia Menezes Torga, Maria Fernanda Arcanjo de Almeida e Benedito Jos? de Ara?jo Veiga, Leandro Konder, Andr? Comte-Sponvile, Fl?vio Gikovate, Maria J?lia kov?cs, Joel Candau, Friedrich Wilhelm Nietzsche, Juan-David Nasio, among others.
O presente trabalho foi desenvolvido por meio de leituras e an?lises de textos te?ricos e liter?rios que se articulam entre si promovendo a discuss?o de elementos da paisagem, do amor e da morte representados em O Largo da Palma (2013), de Adonias Filho. Inicialmente ser? apresentado um breve recorte de obras do autor que focalizam o tr?gico na vida de suas personagens. A saber, Mem?rias de L?zaro (1961), Luanda, Beira, Bahia (1979), O Forte (1965) e As velhas (1982). A segunda parte analisa alguns pressupostos tem?ticos referentes ? paisagem, espa?o e alegoria, verificando como todas as narrativas se desenvolvem neste espa?o aleg?rico que expressa mais do que uma simples met?fora. Em seguida destacamse algumas reflex?es sobre o amor fusional, o companheirismo e a solid?o especificamente em A mo?a dos p?ezinhos de queijo, O largo de branco e A pedra. Posteriormente apresenta-se considera??es sobre a morte nas narrativas Um corpo sem nome, Um av? muito velho e Os enforcados. Ser? observado como as personagens se comportam diante do amor e da morte, tamb?m como a experi?ncia de vida favorece passagem para recome?o e amadurecimento na caminhada do sujeito. Destaca-se ainda como a literatura estabelece di?logo com fatores hist?ricos e sua rela??o com a mem?ria ficcional. Os recortes tem?ticos destacados foram fundamentados ? luz de autores como Sergio Alves Peixoto, Mir?lia Ramos Basto Marcelino, V?nia L?cia Menezes Torga, Maria Fernanda Arcanjo de Almeida e Benedito Jos? de Ara?jo Veiga, Leandro Konder, Andr? Comte-Sponvile, Fl?vio Gikovate, Maria J?lia kov?cs, Friedrich Wilhelm Nietzsche, Juan-David Nasio, dentre outros.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Maschio, Alcione Moraes Jacques. "A paisagem em Darcy Azambuja : outras dimensões." reponame:Repositório Institucional da UCS, 2008. https://repositorio.ucs.br/handle/11338/308.

Full text
Abstract:
A representação da paisagem faz parte do processo de formação da identidade brasileira, e a literatura foi um veículo que concretizou tal concepção. Esta dissertação aborda a importância da paisagem, e suas várias dimensões, na obra No galpão, de Darcy Azambuja. O estudo se desenvolve a partir da perspectiva de que a paisagem pode ser interpretada como um signo da identidade sócio-espacial, inter-relacionada com a linguagem, a estética e o discurso histórico-cultural. Os contos do autor, que aparecem como causos de um narrador, lançam, em 1925, um novo olhar sobre a paisagem da região da Campanha do Rio Grande do Sul que, fixada pela escrita, transforma-se, renovando o seu significado.
Submitted by Marcelo Teixeira (mvteixeira@ucs.br) on 2014-05-20T19:55:39Z No. of bitstreams: 1 Dissertacao Alcione Moraes J Maschio.pdf: 435149 bytes, checksum: 5075dab0d4c9f63d9c4c7ec6d58c1f96 (MD5)
Made available in DSpace on 2014-05-20T19:55:39Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertacao Alcione Moraes J Maschio.pdf: 435149 bytes, checksum: 5075dab0d4c9f63d9c4c7ec6d58c1f96 (MD5)
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Lima, Grazielli Alves de. "CHÃO CULTURAL NAVEIRIANO: COMPOSIÇÕES DA PAISAGEM PANTANEIRA." UNIVERSIDADE FEDERAL DA GRANDE DOURADOS, 2012. http://tede.ufgd.edu.br:8080/tede/handle/tede/213.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-02-26T14:51:50Z (GMT). No. of bitstreams: 1 GrazielliAlvesdeLima.pdf: 1262028 bytes, checksum: eae57f40429900a1a6a6b7040dbdd8ab (MD5) Previous issue date: 2012-03-23
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
The main objective of this dissertation is the analysis of the poetic prose by South Mato Grosso writer Raquel Naveira, focusing on the relationship between literature and painting and covering particularly, in this light, the interartistics studies contemporary as part of the field of Comparative Literature studies. This is roughly the verification of the artistic and literary production of one of the most representative contemporary writers with numerous publications in diverse genres, including the critical essay, and holds a significant critical fortune too. From this perspective our paper seeks to demonstrate the relevance and importance of a singular thematic in the naveirian poetic prose, drawing their connections and dialogues deftly spread in a matrix-practice of intertextuality with other productions and/or artistic spheres aspects of artistic and cultural convergences. This all leads to an operationalization of integrative nature of the intellectual production of the writer in comparison with other artistic voices sharing the same cultural ground; for both the theoretical and critical reflections of Comparative Literature and Cultural Studies of contemporarity provide methodological support necessary to the development of this work. The corpus study, therefore, consists of various and representative selection of poems in poetic prose, justified in our analysis proposal and that were extracted from the following works by Rachel Naveira: Portão de ferro (2006), Casa de tecla (1998), Fiandeira (1992), Fonte luminosa (1990), Via sacra (1989), Stella Maia e outros poemas (2001) and Pele de jambo (1996).
O objetivo principal desta dissertação é a análise da prosa poética da escritora sul-matogrossense Raquel Naveira, enfocando as relações entre literatura e pintura e abordando, particularmente, sob este prisma, os estudos interartísticos contemporâneos como vertente do campo dos estudos de Literatura Comparada. Trata-se, grosso modo, da verificação da produção artístico-literária de uma das mais representativas escritoras contemporâneas, com inúmeras publicações em gêneros diversificados, inclusive no ensaio crítico, bem como já detentora de uma significativa fortuna crítica. Dessa perspectiva, nosso trabalho procura demonstrar a relevância e singular importância temática presente na prosa poética naveiriana, extraindo das suas conexões e diálogos habilmente disseminados numa prática-matriz de intertextualidades com outras produções e/ou esferas artísticas aspectos de convergências artístico-culturais. Isso tudo resulta em uma operacionalização de natureza integradora da produção intelectual da escritora, em confronto com outras vozes artísticas compartilhadoras do mesmo chão cultural; para tanto, as reflexões teórico-críticas da literatura comparada e dos Estudos Culturais contemporâneos fornecem o suporte metodológico necessário ao trabalho desenvolvido. O corpus de estudo, por conseguinte, constitui-se da seleção de vários e representativos poemas em prosa poética, justificados em nossa proposta de análise e que foram extraídos das seguintes obras de Raquel Naveira: Portão de ferro (2006), Casa de tecla (1998), Fiandeira (1992), Fonte luminosa (1990), Via sacra (1989), Stella Maia e outros poemas (2001) e Pele de jambo (1996).
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Barretto, Eleonora Frenkel. "A Paisagem da sarabanda infernal águas-fortes goyescas de R. Arlt." reponame:Repositório Institucional da UFSC, 2012. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/94911.

Full text
Abstract:
Tese (doutorado)- Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Comunicação e Expressão, Programa de Pós-Graduação em Literatura, Florianópolis, 2011
Made available in DSpace on 2012-10-25T17:55:00Z (GMT). No. of bitstreams: 1 290073.pdf: 2721831 bytes, checksum: de902ac8f4a78697eec17e8804ab0a92 (MD5)
Roberto Arlt escreveu suas crônicas em El Mundo (Buenos Aires) entre os anos de 1928 e 1942. O título que as consagrou, aguafuertes porteñas, remete a uma técnica de gravura que se realiza pela inscrição sobre uma placa de metal e pela submersão dessa placa em ácido nítrico. Um dos pontos de partida da pesquisa foi o questionamento sobre a escolha da água-forte para denominá-las e a hipótese mais relevante é a de que a linguagem sarcástica e abjeta de seu narrador age como o ácido nítrico sobre o papel, dando relevo a um espetáculo brutal que provoca e corrói o espaço do jornal em que se inscrevem. Em momentos esparsos, Arlt irá mencionar o qualificativo goyesco para caracterizar suas águas-fortes e um segundo ponto de partida foi pensar o que as definiria como tal. Investiguei a hipótese de que o Goya resgatado por Arlt é o gravurista sardônico destacado por Charles Baudelaire em sua leitura de Goya. De modo que, para entender o Goya de Arlt, procuro o Goya de Baudelaire e aquele apreciado por artistas como Facio Hebequer e Adolfo Bellocq, gravuristas cujas criações foram fortemente marcadas pelos traços grotescos dos Caprichos e Disparates do pintor. Finalmente, o goyesco nas crônicas de Arlt conduz a suas percepções da modernidade, que ganham o tom esquivo da modernidade de Baudelaire, que é paixão e calvário, encantamento pelo novo e penúria por sua infâmia. Nesse embate, o que quero apresentar é a fissura aberta pelas imagens expostas de modo sarcástico nas águas-fortes goyescas de Arlt na linearidade progressiva da construção do homem e do Estado modernos, algo como o assombro que se nos apresenta na série de gravuras dos Desastres da Guerra.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Neto, José Elias Pinheiro. "Tessituras da paisagem cultural às margens do rio Capibaribe e no Recife sob a luz da poética de João Cabral de Melo Neto." Universidade de São Paulo, 2017. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/8/8136/tde-02062017-101821/.

Full text
Abstract:
Esta tese tem como intuito interpelar a abordagem literária como objeto de investigação, revelando, pelo olhar geográfico, aspectos sociais e culturais contrapostos pela categoria paisagem a partir do estudo da obra de João Cabral de Melo Neto. O objetivo é, pelo estabelecimento de um diálogo entre Geografia e Literatura no sentido de articular as reflexões cognoscíveis representativas da realidade por meio da tênue linha separativa entre a ficção e o real, perceber as paisagens geográficas pelas tessituras textuais da poética de João Cabral de Melo Neto descritas ao longo do rio Capibaribe e na cidade do Recife. Para tanto, necessário se faz a apresentação de elementos formalizadores pela mostra da abordagem de interpretação literária por meio de investigação. Esta pode revelar ao pesquisador aspectos sociais, econômicos, culturais, históricos e físicos do objeto de investigação e ele o faz com o intuito em contrapor a paisagem real e/ou ficcional. Toda narrativa é uma paisagem e a paisagem narra, neste sentido, analisando as paisagens pela Literatura é possível explorar diversas possibilidades de estudo nos meandros da interdisciplinaridade. Esta análise interdisciplinar é possível porque traça as (dis)similitudes reveladas entre as paisagens percebidas pelos leitores e a carga subjetiva circundada nas cenas miméticas de realidades descritas nos textos literários. O procedimento metodológico está proposto a partir de uma análise da perspectiva da crítica literária como direcionamento contextual para a produção do conhecimento, este recurso faculta ao pesquisador diversas possibilidades para apresentar uma solução a um determinado problema. A busca parte das leituras da poética com enfoques para um diálogo entre a Geografia e a Literatura. Especialmente, estudando a categoria paisagem como formadora da construção do imaginário das cenas cabralinas do Recife e às margens do rio Capibaribe. A escrita lança um olhar geográfico ao conteúdo ficcional literário, este arcabouço poético pode, também como fonte histórica, oferecer experiência, aproximando-nos da realidade e conduzindo-nos a flagrantes das relações nas tramas que nos dão sustentação para lermos e percebermos a paisagem, seja ela real ou ficcional. As descrições do poeta deixam impressas marcas que evidenciam cenas de questões sociais e ambientais, que podem ser percebidas nos poemas Morte e vida severina, O rio: ou a relação da viagem que faz o Capibaribe de sua nascente à cidade do Recife e O cão sem plumas, indicando ao pesquisador novos olhares para observar o mundo. É neste sentido que este trabalho traça um percurso teórico sobre a paisagem para desvelar as percepções das relações descritas nos poemas cabralinos. Assim, as pesquisas que estabelecem o diálogo entre a Geografia e a Literatura contribuem para a compreensão das dinâmicas espaciais.
This thesis aims at the interpellation of the literary approach as an object of investigation, revealing, through the geographic view, social and cultural aspects contrasted by the landscape category. The objective is, establishing a dialogue between Geography and Literature in order to articulate the knowable reflections representative of reality through the tenuous line separating between fiction and the real, to perceive the geographical landscapes by the textual fabric of the poetics of João Cabral de Melo Neto described along the Capibaribe River and in the city of Recife. For that, it is necessary to present formalizing elements by showing the approach of literary interpretation through of research. It can reveal to the researcher the social, economic, cultural, historical and physical aspects of the research object and he does so in order to counteract the real and/or fictional landscape. Every narrative is a landscape and the landscape narrates, in this sense, analyzing the landscapes through Literature, it is possible to explore various possibilities of study in the meanders of interdisciplinarity. This interdisciplinary analysis is possible because it traces the (dis)similarities revealed between the landscapes perceived by the readers and the subjective load surrounded in the mimetic scenes of realities described in the literary texts. The methodological procedure is proposed from an analysis of the perspective of literary criticism as contextual aim for the production of knowledge, this resource gives the researcher several possibilities to present a solution to a given problem. The search starts from the poetics readings with approaches to a dialogue between Geography and literature. Especially, studying the landscape category as a way of constructing the imagery of the cabralina scenes of Recife and the banks of the Capibaribe River. The writing casts a fictional literary content, this poetic framework can, also as a historical source, offer experience, approaching reality and leading us to flagrant relationships in the plots that give us support to read and perceive the landscape, whether real or fictional. The poet\'s descriptions leave imprinted marks that show scenes of social and environmental issues, they can be seen in the poems Morte e vida severina, O rio: ou a relação da viagem que faz o Capibaribe de sua nascente à cidade do Recife and O Cão sem plumas, indicating to the researcher new looks to observe the world. In this sense, it is that this paper traces a theoretical course on the landscape to unveil the perceptions of the relations described in the cabralinos poems. Thus, the researches that establish the dialogue between Geography and Literature contribute to the understanding of spatial dynamics.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Ferreira, Marina dos Santos. "Paisagem e anacronismo em A rainha dos cárceres da Grécia." reponame:Repositório Institucional da UFSC, 2016. https://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/176698.

Full text
Abstract:
Tese (doutorado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Comunicação e Expressão, Programa de Pós-Graduação em Literatura, Florianópolis, 2016.
Made available in DSpace on 2017-06-27T04:11:23Z (GMT). No. of bitstreams: 1 345990.pdf: 2600459 bytes, checksum: 7def92852d82df31be5fe952ca123905 (MD5) Previous issue date: 2016
O presente trabalho busca realizar uma leitura do romance A Rainha dos Cárceres da Grécia (1976) de Osman Lins sob a perspectiva das paisagens tendo em vista seu aspecto anacrônico. O espaço criado na obra reivindica o momento da Ocupação Holandesa no nordeste brasileiro do século XVII sobreposto ao contexto do então corrente século XX. Considerando o projeto de colonização flamenga bem como o seu legado iconográfico a partir das pinturas de paisagens do primeiro paisagista das Américas, Frans Post, procura-se uma leitura crítica da concepção histórica e literária na obra de Lins. Para isso, parte-se do olhar sobre o romance como forma e conteúdo, com suas raízes em obras prévias do autor, como Avalovara (1973) em que tempo e espaço são dimensões altamente elaboradas e problematizadas a partir da correlação estabelecida com formas geométricas e as noções de finito e infinito. Esta relação, por sua vez, propicia uma abordagem histórica dialética e anacrônica à maneira benjaminiana, ou seja, a contrapelo da oficialidade histórica e da progressão meramente cronológica. Além disso, a preocupação metaliterária bem como a constante transgressão que mistura o passado e o presente, o real e o ficcional também proporciona uma leitura sobre a "literatura" como via de mão dupla no que tange à relação com a "realidade" histórica. Desta forma, a produção de "imagens" no texto torna-se fundamental para a presente proposta de leitura ao ser abordada sob o aspecto paisagístico. Para entender a "paisagem" parte-se do "espaço" clássico até a sua "autonomia" na Idade Média quando a paisagem parece assumir o protagonismo para além da submissão à retórica. Os conceitos relacionados à mimese e alguns de seus desdobramentos - como nas leituras de Erich Auerbach, Luiz Costa Lima, Jacques Ranciére e Anne Cauquelin - a partir da afirmação aristotélica de que "a arte é a imitação da natureza" contribuíram para a reflexão proposta de modo a evidenciar a relação paisagem/natureza observada por Georg Simmel em A filosofia da paisagem. Paralelamente às grandes navegações, a paisagem surge com força nas artes e se torna, entre outras coisas, instrumento de discurso e "testemunho" sobre os novos territórios. No Brasil, a permanência dos holandeses por vinte e quatro anos no Nordeste (1630-1654) contou, durante os últimos sete anos, com a administração do Conde Maurício de Nassau e sua comitiva, da qual participaram artistas, dentre os quais Frans Post, "pintor de paisagens" cuja incumbência era "fundar? a paisagem brasileira. Deste modo, o legado imagético e principalmente paisagístico é nota dominante quanto a este período da história brasileira. Por fim, busca-se observar os efeitos críticos de leituras possíveis dada a combinação dos tempos e discursos que resultam no anacronismo instaurado no romance.

Abstract : The present study aims at a reading of the novel A Rainha dos Cáreceres da Grécia [The Queen of Prisons of Greece] (1976) by Osman Lins under the perspective of landscapes within their anachronistic aspect. The literary space in the novel brings up the Dutch Colonization in the Brazilian Northeast region during the early seventeenth century superposed to what was then the current twentieth century. Taking into consideration the project of the Dutch colonization as well as its iconographical legacy based on landscapes paintings by Frans Post, the first America?s landscapes painter, we intend to perform a critical reading of the literary and historic comprehension within Osman Lins? work. In order to do that, the novel is considered under its form and content, with its roots in previous works by the author, just as Avalovara (1973) in which time and space are dimensions highly elaborated and questioned once there is an established relation with geometrical forms and either finite or infinite notions. This relation allows both a dialetic and an anachronistic historical approach as suggested by Walter Benjamin in the idea of ?brushing history against the grain? and against its merely chronological progress. Besides that, the attention given to meta literary procedure as well as the constant transgression that mixes past and present, reality and fiction also leads to a reading about ?literature? as a double track relation to the historical ?reality?. Therefore the production of ?images? within the text is imperative to present proposal of reading when approached under the aspects of landscaping. In order to understand the ?landscape? we go from the conception of classical ?space? until its ?autonomy? in the Middle Age when landscape seemed to assume protagonism beyond its submission to rethoric. The concepts related to mimesis and some of its unfoldings ? as the works done by Erich Auerbach, Luiz Costa Lima, Jacques Ranciére and Anne Cauquelin ? from the aristotelic affirmation that ?art imitates nature? contributed to the present study as it shows the relation landscape/nature observed by Georg Simmel in Philosophy of landscape. As the great navigations came along the presence of landscape becomes stronger in arts field as it turned into, among other things, instrument of discourse and ?testimonial? of the ?new? lands. In Brazil, the Dutch colony lasted for twenty-four years in the Northeast region (1630 ? 1654), and for the remaining seven years it was managed by Mauricio de Nassau and his selected group of men, among whom some artists who became very well known as Frans Post, ?landscape painter? whose chore was to ?lay the foundation? of Brazilian landscape. Thus the landscaping legacy is a keynote of this period of Brazilian history. Finally, the critical effects of reading have also been persued when considering the combination of times and discourses that create the anachronism within the novel was considered.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Klee, Márcia Morales. "Fantasmas da paisagem gótica feminina: tradição dialoga em Changing Heaven, de Jane Urquharta." reponame:Repositório Institucional da FURG, 2008. http://repositorio.furg.br/handle/1/2660.

Full text
Abstract:
Dissertação(mestrado) - Universidade Federal do Rio Grande, Programa de Pós-Graduação em Letras, Instituto de Letras e Artes, 2008.
Submitted by Cristiane Silva (cristiane_gomides@hotmail.com) on 2012-10-18T15:07:44Z No. of bitstreams: 1 marciaklee.pdf: 2550313 bytes, checksum: b427beaad001d7f4f2de4006e5d323d4 (MD5)
Approved for entry into archive by Bruna Vieira(bruninha_vieira@ibest.com.br) on 2012-11-05T19:39:50Z (GMT) No. of bitstreams: 1 marciaklee.pdf: 2550313 bytes, checksum: b427beaad001d7f4f2de4006e5d323d4 (MD5)
Made available in DSpace on 2012-11-05T19:39:50Z (GMT). No. of bitstreams: 1 marciaklee.pdf: 2550313 bytes, checksum: b427beaad001d7f4f2de4006e5d323d4 (MD5) Previous issue date: 2008
O presente trabalho propõe o estudo de Changing Heaven – romance de Jane Urquhart publicado em Toronto, Canadá, pela editora Emblem Editions, em 1990. Com ele, pretendo demonstrar a relação existente entre o universo romanesco proposto por Urquhart e aquele da tradição gótica inglesa de autoria feminina, com a qual ela abertamente dialoga. Além disso, aproximo Changing Heaven da série anglo-canadense para o mesmo gênero, estabelecendo, entre eles, relações que visam a caracterizar a feição assumida por esta narrativa junto ao país de Urquhart. Por fim, discorro brevemente sobre de que forma Changing Heaven dialoga com ou revisa a linhagem/ancestralidade de romances góticos de autoria feminina. O conceito de gótico feminino utilizado aqui é aquele cunhado por Ellen Moers (1977). Para o estudo do gótico, embora muitas fontes tenham sido consultadas, vali-me principalmente das concepções de Eugenia DeLamotte e seu Perils of the night: a feminist study of the nineteenth century Gothic (1990). Neste estudo, defendo que a moldura gótica adotada por Urquhart em Changing Heaven permite-lhe sublinhar os temas da identidade, alteridade, memória e o processo de criação artística, bem como reafirmar sua escritura através do diálogo com o romance Wuthering Heights (1897), da inglesa Emily Brontë, a grande matriz narratológica por trás do seu romance.
The present work proposes a study of Jane Urquhart’s Changing Heaven, a novel first published in Toronto, Canada, by Emblem Editions Press in 1990. It aims at demonstrating the relation between the novelistic universe as conceived by Urquhart and that of the female Gothic English tradition, with which she overtly dialogs. Moreover, I bring Changing Heaven near the Anglo-Canadian series of the same genre so as to trace parallels that ultimately intend do explicit the features that shape this kind of narrative in Urquhart’s country. Last, I briefly go over on how Changing Heaven dialogs with or contributes to revise the lineage/tradition of female Gothic novels. The concept of female Gothic used here is the one coined by Ellen Moers (1977). For the study of the Gothic itself, even though many sources have been consulted, Eugenia Delamotte’s Perils of the night: a feminist study of the nineteenth century Gothic (1990) has proved to be especially relevant. In this work, the point made is that the Gothic frame used by Urquhart allows this writer to underline issues concerning identity, otherness, memory and the process of artistic creation, as well as to restate her own writing praxis through the dialog with the novel Wuthering Heights (1897), by Emily Brönte, the main intertext behind Urquhart’s novel.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Mendes, Andr? Gustavo Barbosa da Paz. "A inven??o da Terra da Luz: hist?ria, literatura e paisagem (1875-1914)." Universidade Federal do Rio Grande do Norte, 2008. http://repositorio.ufrn.br:8080/jspui/handle/123456789/16925.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2014-12-17T15:25:10Z (GMT). No. of bitstreams: 1 AndreGBPM.pdf: 1092393 bytes, checksum: 01d54ab22acb5e4eb2d2193bce14c8f6 (MD5) Previous issue date: 2008-08-29
Ce travail est un ?tude de cas qui analyse la construction lit?raire du paysage du ? Sert?o? du Cear? entre la fin du si?cle XIX et le d?but du si?cle XX. Pour cela, quelques oeuvre simbole de la production lit?raire du Cear? ont ?t? s?lectionn?s, comme les textes qui suivent: O sertanejo (1875), de Jos? Martiniano de Alencar; Os retirantes (1879), de Jos? Carlos do Patroc?nio; A fome (1890), de Rodolfo Marcos Te?filo; Luzia-Homem (1903), de Domingos Ol?mpio Braga Cavalcanti; Terra de sol: natureza e costumes do Norte (1912), de Gustavo Dodt Barroso et finalement, Aves de arriba??o (1914), de Ant?nio Sales. Ces oeuvres non seulement prend la nature comme personage, elles repr?sentent aussi trois moments de la production lit?raire du Cear? : romantique, r?aliste et naturaliste. A inven??o da Terra da Luz se rapporte ? l id?e d une litt?rature qui fait remarquer le paysage diurne du Sert?o du Cear?, ?labor?e par ces hommes des lettres dans ses discours formidables, beaux et des mat?riaux qui viennent de ses rapports avec le monde naturel. Pour r?aliser une tel entreprise, les id?es de Edmund Burke et Gaston Bachelard se sont constitu?s en r?f?rence de cet ?tude. Et cette r?flexion sur la description, la r?verie et l imagination marchent c?te-?-c?te au discours de ces litt?reurs qui ont construits un espace simbolique sp?cifique : le sert?o du Cear?. Comme ?a, quelques th?mes deviennent canonique ? la forme de penser, repr?senter et imaginer l espace du sert?o du Cear?. De cette mani?re, le paysage est beaucoup plus que la contemplation, une fois qu elle est li?e aussi ? la r?verie po?tique, ? la m?moire et l imagination. C est de l? l invention du paysage, car ces litt?reurs n ont pas l acc?s au paysage purement naturel parce que ses perceptions et sensibilit?es sur le monde du sert?o ont ?t? historiquement, c est-?-dire, dans un certain temps et espace
Este trabalho ? um estudo de caso que analisa a constru??o liter?ria da paisagem sertaneja cearense entre fins do s?culo XIX e in?cio do s?culo XX. Para tanto, algumas obras ?cones da produ??o liter?ria do Cear? foram selecionadas, como os seguintes textos: O sertanejo (1875), de Jos? Martiniano de Alencar; Os retirantes (1879), de Jos? Carlos do Patroc?nio; A fome (1890), de Rodolfo Marcos Te?filo; Luzia-Homem (1903), de Domingos Ol?mpio Braga Cavalcanti; Terra de sol: natureza e costumes do Norte (1912), de Gustavo Dodt Barroso e, por ?ltimo, Aves de arriba??o (1914), de Ant?nio Sales. Essas obras al?m de tomarem a natureza como personagem, representam tr?s momentos da produ??o liter?ria cearense: rom?ntica, realista e naturalista. A inven??o da Terra da Luz est? relacionada ? id?ia de uma literatura que d? ?nfase na paisagem diurna do sert?o do Cear?, elaborada por meio desses homens de letras em seus discursos sublimes, belos e materiais emergidos de suas rela??es com o mundo natural. Para realizar tal empreendimento, as id?ias de Edmund Burke e Gaston Bachelard se constitu?ram em balizas do estudo. A partir desses autores ? poss?vel pensar que a descri??o, o devaneio e a imagina??o andam lado a lado na fala desses literatos ao constru?rem um espa?o simb?lico espec?fico: o sert?o cearense. Dessa maneira, certos temas se tornaram c?nones na forma de pensar, representar e imaginar o espa?o sertanejo do Cear?. Assim, a paisagem ? muito mais do que a contempla??o, uma vez que ela ? ligada tamb?m ao devaneio po?tico, ? mem?ria e a imagina??o. Da? a inven??o da paisagem, pois esses literatos n?o concebem e nem tem acesso a paisagem puramente natural porque as suas percep??es e sensibilidades sobre o mundo sertanejo foram constru?das historicamente, isto ?, em um dado tempo e espa?o
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Miranda, Thalita Xavier Garrido. "O POETA, A CIDADE E O DESASSOSSEGO: PERCEPÇÃO ESPACIAL E PAISAGEM NA PROSA POÉTICA DE FERNANDO PESSOA Salvador." Universidade Federal da Bahia, Instituto de Geociências, 2015. http://repositorio.ufba.br/ri/handle/ri/20254.

Full text
Abstract:
Submitted by Puentes Torres Antônio (antoniopuentes@hotmail.com) on 2016-09-05T12:49:30Z No. of bitstreams: 1 Thalita_Xavier_Garrido_Miranda_Dissertacao_Final.pdf: 5668126 bytes, checksum: f378f0516b377c6ba701078e438e2d0e (MD5)
Approved for entry into archive by Vanessa Reis (vanessa.jamile@ufba.br) on 2016-09-05T14:34:27Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Thalita_Xavier_Garrido_Miranda_Dissertacao_Final.pdf: 5668126 bytes, checksum: f378f0516b377c6ba701078e438e2d0e (MD5)
Made available in DSpace on 2016-09-05T14:34:27Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Thalita_Xavier_Garrido_Miranda_Dissertacao_Final.pdf: 5668126 bytes, checksum: f378f0516b377c6ba701078e438e2d0e (MD5)
Desde a renovação da Geografia Cultural na década de 1970, a relação entre geografia e arte tem se estreitado e esse diálogo vem se reafirmando como uma possibilidade legítima de discussão e análise sob o viés do olhar geográfico. Dentro desse contexto a literatura aparece como fonte de informações preciosas para geógrafos interessados em aprofundar a investigação da relação entre sujeito e espaço geográfico. Além de possibilitar ao leitor uma ampliação da experiência de mundo, algumas obras literárias permitem uma reflexão sobre a percepção espacial como experiência sensorial múltipla. Esse é o caso do Livro do desassossego, de Fernando Pessoa. O grande poeta português passou a maior parte da vida inspirado pela cidade de Lisboa, tendo sido sua obra profundamente marcada pela vivência desse espaço urbano. Na sua combinação de palavras, os sintomas da modernidade saltam aos olhos do leitor através da descrição do cotidiano da cidade e de paisagens compostas por cheiros, cores e sons percebidos pelo poeta. Neste trabalho, busca-se interpretar de que maneira a dimensão espacial é ilustrada na prosa poética do Livro do desassossego. A proposta é ampliar o diálogo entre geografia e literatura com uma abordagem fenomenológica, além de reforçar a importância de considerar o aspecto subjetivo da realidade em estudos que pretendem analisar espaços urbanos através da percepção de seus habitantes.
ABSTRACT Since the renewal of the cultural geography on the 70‘s, the relation between geography and art have grown closer and have re-stated as a real possibility of discussion and analyze under the geographical range. In this particular context, the literature appears as a precious information source to geographers interested in deep investigate the relation between the first-person and the geographical space. Besides enabling the reader an expanding global knowledge experience, some literary works allows a further insight and reflection on the space perception, like a vast and varied sensorial experience. This is the case of Livro do Desassossego (The book of disquiet), wroten by Fernando Pessoa, the well-known portuguese poet. Pessoa had lived in Lisbon during most of his life and wrote part of his work inspired by the city he was born. His work is deeply marked by experiences in this urban space. In his overall word combination, the symptom of modernity can be easily catched by the reader‘s eye through the description of the daily life in the city and of landscapes composed of smells, colours and sounds realized by the poet. This research seeks to interpret how the space dimension is illustrated on the poetic prose of Livro do Desassossego (The book of disquiet). The purpose is to extend the dialogue between geography and literature through a phenomenological approach, apart from reinforce the relevance to consider the subjective aspect of reality in studies that intend to analyze urban spaces through his habitants perception.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Dorneles, Giele Rocha. "Paisagem e viagem em Guilhermino César e Charles Baudelaire." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2010. http://hdl.handle.net/10183/26727.

Full text
Abstract:
A paisagem e a viagem como metáforas da subjetividade, muitas vezes expressas através da iconografia da cidade, tanto de seus elementos humanos como paisagísticos, indicam que o recôndito da subjetividade lança mão de inúmeras e variadas maneiras para se configurar. O entrelaçamento entre o sujeito e sua relação com o Outro e o mundo que o cerca insere a compreensão de interligação entre o meio cultural e a subjetividade de cada um, numa troca incessante de percepções que se completam na fala sobre o mundo e o eu. O sublime se faz marcado pela constante revelação que o contato lento com o mundo do Outro de Charles Baudelaire e Guilhermino César se apresenta em suas produções e nas entrelinhas de seus textos, quando o efeito de completude que esses autores provocam no sujeito leitor se reflete na análise intensa, de leitura sistemática realizada para a compreensão do simbólico e representativo nos seus tecidos textuais. O devaneio presente elenca no Outro um devaneio particular, mas que ao final é apenas mais uma representação da paisagem do eu no contato com o mundo. Um panorama de informações que se desenvolveu sobre Guilhermino César e Charles Baudelaire, cujo objetivo maior de apresentar as figurações da paisagem e da viagem como metáforas de um mundo, seja ele interior, o recôndito do sujeito, ou exterior, pela arquitetura da palavra e a palavra como verbo se faz presente. A cidade como elo imaginário entre a paisagem do eu e do mundo, através de uma viagem exterior ou interior a si se perpassa de uma significação que transcende a obviedade e alude uma riqueza de imagens e noções que reconstroem a própria essência de cidade dentro dos textos lidos. A viagem pelo espaço da cidade elabora uma consciência do sujeito enquanto ser cindido que se desloca em busca de uma identificação, de um autoconhecimento que nunca é suficiente.
El paisaje y los viajes como metáforas de la subjetividad, a menudo expresado a través de la iconografía de la ciudad, tanto de sus elementos humanos tales como paisaje, indican que el recóndito de la subjetividad hace uso de numerosas y variadas formas de configurar. Interconexión entre el sujeto y su relación con unos a otros y el mundo que rodea inserta la comprensión de la interconexión entre el fondo cultural y la subjetividad de cada uno, en un intercambio de percepciones que son complementarias en las conversaciones sobre el mundo y yo. Lo sublime está marcada por la revelación constante que retrasan el contacto con el mundo de otro de Charles Baudelaire y su César da sus producciones y el intermedio de sus textos, cuando el propósito de exhaustividad causantes de estos autores en tema lector es reflejado en el análisis intenso, lectura sistemática celebrada para la comprensión del representante simbólico y textual en sus tejidos. El daydream este elenca en el otro una ensoñación particular pero que al final es simplemente otra representación del paisaje de I en contacto con el mundo. Una visión general de información construido sobre su César y Charles Baudelaire, cuyo mayor objetivo de presentar los figurations del paisaje y los viajes como metáforas para un mundo, ya sea recónditas de interior, el tema, o fuera, por la arquitectura de la palabra y la palabra como un verbo está presente. La ciudad imaginaria como vínculo entre el paisaje de I y en el mundo, a través de un viaje fuera o dentro del si impregna de un significado que trasciende la evidencia y recoge una gran cantidad de imágenes y nociones la reconstrucción de la esencia misma de la ciudad dentro de los textos que se leen. Viaje a través de la ciudad de espacio prepara una toma de conciencia del sujeto mientras se separó con viajar en busca de un ID, una autoconciencia que nunca es suficiente.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
11

Murari, Luciana. "Tudo o mais é paisagem: representações da natureza na cultura brasileira." Universidade de São Paulo, 2002. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/8/8138/tde-24042007-111238/.

Full text
Abstract:
A temática desta tese é a representação da natureza no pensamento social e na literatura brasileira entre as últimas décadas do século XIX e as primeiras do século XX, e suas relações com a emergência de um sentido de modernidade na cultura do país. As fontes pesquisadas foram obras de caráter político, historiográfico, sociológico e literário, compreendendo narrativas de ficção e de não ficção. Os eixos principais adotados em sua abordagem foram: a busca de relações entre os aspectos da natureza brasileira e a formação histórica, política e social do país; a concepção do conflito e da violência na descrição da atividade humana no território; a imagem do sertão na formação da sensibilidade e do sentimento da vida brasileira; a inserção do espaço natural nos projetos de modernização concebidos pela intelectualidade do país, no sentido da promoção do controle, do uso prático e da fruição estética da natureza.
This thesis aims to study the representation of nature in social thought and literature, from the last decades of the XIXth century to the first ones of the XXth, and its connections with the creation of a sense of modernity in Brazilian culture. Its sources consist in works of politics, history, sociology and literature, comprising both ficcion and essay. The main axes adopted to this approach are: the conception of relations between Brazilian natural aspects and its history, political life and society; the use of the ideas of conflict and violence to the description of the human intervention in national territory; the image of the inlands to the development of a brazilian sensibility; the presence of nature in the projects of modernization conceived by the intelligentsia, in order to promote control, best practical use and aesthetical enjoyment of nature.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
12

Costa, Paulo Cesar da. "Poesia, paisagem e realidade em Vidas Secas." reponame:Repositório Institucional da UnB, 2014. http://repositorio.unb.br/handle/10482/24705.

Full text
Abstract:
Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Instituto de Letras, Departamento de Teoria Literária e Literaturas, Programa de Pós-Graduação em Literatura, 2014.
Submitted by Priscilla Sousa (priscillasousa@bce.unb.br) on 2017-10-04T13:11:11Z No. of bitstreams: 1 2014_PauloCesardaCosta.pdf: 683115 bytes, checksum: e82d40d5143a156cb2d967a37559145f (MD5)
Approved for entry into archive by Raquel Viana (raquelviana@bce.unb.br) on 2017-10-05T11:53:14Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2014_PauloCesardaCosta.pdf: 683115 bytes, checksum: e82d40d5143a156cb2d967a37559145f (MD5)
Made available in DSpace on 2017-10-05T11:53:14Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2014_PauloCesardaCosta.pdf: 683115 bytes, checksum: e82d40d5143a156cb2d967a37559145f (MD5) Previous issue date: 2017-10-05
Esta dissertação propõe o estudo de Vidas secas a partir da relação entre poesia e realidade. O ponto de partida deste trabalho foi o poema “Murilograma a Graciliano Ramos”, de Murilo Mendes, por meio do qual se percebe tanto a relação de continuidade e ruptura existente no sistema literário brasileiro, quanto a força poética de Vidas secas, que é extraída por Murilo Mendes e condensada no seu poema, dedicado ao romance e a seu autor. Tendo como hipótese que o poema de Murilo Mendes evidencia a presença da poesia na ficção de Graciliano Ramos, procuramos, neste trabalho, reconhecer na linguagem econômica, na concisão e no silêncio, que caracterizam a composição de Vidas secas, uma força poética que recusa o descritivismo e a representação literária puramente documental, para alcançar uma formulação estética realista, no sentido de ser um reflexo profundo da realidade. Para tanto, analisamos a paisagem poética de Vidas secas e as relações entre poesia e história no romance, considerando que, a partir de uma linguagem condensada e poética, Graciliano Ramos capta a poesia íntima das coisas, da vida dos homens, especialmente do personagem popular, e da história em sua totalidade.
This essay proposes the study of Vidas secas from the relationship between poetry and reality. The starting point of this work was the poem "Murilograma a Graciliano Ramos", by Murilo Mendes, through which one can perceive both the relationship of continuity and rupture found in the Brazilian literary system, as the poetic force of Vidas secas, which is extracted by Murilo Mendes and condensed in his poem, dedicated to the novel and its author. In the hypothesis that Murilo Mendes shows the presence of poetry in the fiction of Graciliano Ramos, we seek to recognize the economic language, brevity and silence that characterize the composition of Vidas secas, as a poetic force that refuses literary representation and pure documentary descriptivism, to achieve a realistic aesthetic formulation, in order to become a deep reflection of reality. For this, we analyze the poetic landscape of Vidas secas and the relationships between poetry and history in the novel, whereas from a condensed and poetic language, Graciliano Ramos captures the intimate poetry of things, the life of men, especially the popular character, and the story as a whole.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
13

Silva, Jucely Regis dos Anjos. "Como rasurar a paisagem: corpo e subjetividade em Ana Cristina Cesar." PROGRAMA DE P?S-GRADUA??O EM ESTUDOS DA LINGUAGEM, 2016. https://repositorio.ufrn.br/jspui/handle/123456789/22246.

Full text
Abstract:
Submitted by Automa??o e Estat?stica (sst@bczm.ufrn.br) on 2017-03-14T20:56:00Z No. of bitstreams: 1 JucelyRegisDosAnjosSilva_DISSERT.pdf: 1147736 bytes, checksum: 746cb90927ff91311ef9f003b94e0be7 (MD5)
Approved for entry into archive by Arlan Eloi Leite Silva (eloihistoriador@yahoo.com.br) on 2017-03-15T19:20:00Z (GMT) No. of bitstreams: 1 JucelyRegisDosAnjosSilva_DISSERT.pdf: 1147736 bytes, checksum: 746cb90927ff91311ef9f003b94e0be7 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-03-15T19:20:00Z (GMT). No. of bitstreams: 1 JucelyRegisDosAnjosSilva_DISSERT.pdf: 1147736 bytes, checksum: 746cb90927ff91311ef9f003b94e0be7 (MD5) Previous issue date: 2016-07-29
Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior (CAPES)
No Brasil, d?cada de 70, diferentes manifesta??es art?sticas sugerem que o sentido da obra acontece na intera??o entre objeto e o corpo do artista e do espectador. Os poetas marginais prop?em a escrita como experimenta??o, mais al?m da signific?ncia e da subjetiva??o. Isso significa pensar a escrita como acontecimento: aquilo que introduz na HHist?ria a diferen?a. Desse modo, propusemos acompanhar, na escrita de Ana Cristina Cesar, a constru??o de um rizoma entre vida e escrita. Abordamos os poemas de Po?tica (2013), especialmente do livro A teus p?s (1998). Adotamos, para tanto, a perspectiva das linhas, pois estas se op?em ao sistema pontual da mem?ria e da hist?ria. A sintaxe particular dessa escrita expressa uma escolha pelo movimento, pelo devir, n?o se fixando num sistema representativo. Contribuem para a an?lise: os conceitos de ?rostidade?, ?rizoma? e ?devir? (DELEUZE; GUATTARI, 2012); a discuss?o cr?tica de Ana Cristina Cesar a respeito da incomunicabilidade da experi?ncia e da explora??o da figura do autor pela cultura oficial (CESAR, 1999); o pensamento sobre a rela??o literatura e vida (DELEUZE, 2011), sobre a imagem-movimento do cinema (DELEUZE, 1986), sobre o tempo e o acontecimento (DELEUZE apud PELBART, 2004); a no??o de ?instante do ato? (CLARK, 1980).
No Brasil, d?cada de 70, diferentes manifesta??es art?sticas sugerem que o sentido da obra acontece na intera??o entre objeto e o corpo do artista e do espectador. Os poetas marginais prop?em a escrita como experimenta??o, mais al?m da signific?ncia e da subjetiva??o. Isso significa pensar a escrita como acontecimento: aquilo que introduz na HHist?ria a diferen?a. Desse modo, propusemos acompanhar, na escrita de Ana Cristina Cesar, a constru??o de um rizoma entre vida e escrita. Abordamos os poemas de Po?tica (2013), especialmente do livro A teus p?s (1998). Adotamos, para tanto, a perspectiva das linhas, pois estas se op?em ao sistema pontual da mem?ria e da hist?ria. A sintaxe particular dessa escrita expressa uma escolha pelo movimento, pelo devir, n?o se fixando num sistema representativo. Contribuem para a an?lise: os conceitos de ?rostidade?, ?rizoma? e ?devir? (DELEUZE; GUATTARI, 2012); a discuss?o cr?tica de Ana Cristina Cesar a respeito da incomunicabilidade da experi?ncia e da explora??o da figura do autor pela cultura oficial (CESAR, 1999); o pensamento sobre a rela??o literatura e vida (DELEUZE, 2011), sobre a imagem-movimento do cinema (DELEUZE, 1986), sobre o tempo e o acontecimento (DELEUZE apud PELBART, 2004); a no??o de ?instante do ato? (CLARK, 1980).
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
14

Silva, Luciana Henrique Mariano da. "A arquitetura da paisagem de João Cabral de Melo Neto." reponame:Repositório Institucional da UnB, 2012. http://repositorio.unb.br/handle/10482/13858.

Full text
Abstract:
Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Instituto de Letras, Departamento de Teoria Literária e Literaturas, Programa de Pós-Graduação em Literatura Brasileira, 2012.
Submitted by Elna Araújo (elna@bce.unb.br) on 2013-07-29T22:20:17Z No. of bitstreams: 1 2012_LucianaHenriqueMarianoDaSilva.pdf: 1150989 bytes, checksum: 70c541c63bc207abd2628a57127f81eb (MD5)
Approved for entry into archive by Guimaraes Jacqueline(jacqueline.guimaraes@bce.unb.br) on 2013-08-05T14:38:43Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2012_LucianaHenriqueMarianoDaSilva.pdf: 1150989 bytes, checksum: 70c541c63bc207abd2628a57127f81eb (MD5)
Made available in DSpace on 2013-08-05T14:38:43Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2012_LucianaHenriqueMarianoDaSilva.pdf: 1150989 bytes, checksum: 70c541c63bc207abd2628a57127f81eb (MD5)
Este trabalho procura analisar as relações existentes entre a construção metafórica da paisagem poética e a formação nacional na obra de João Cabral de Melo Neto, especialmente em Paisagem com figuras (1955) e Quaderna (1959). Para compreender melhor a importância da paisagem na obra do poeta, estabelecemos uma relação entre a forma pela qual o poeta entende o próprio olhar, em um modo crítico de enxergar a si mesmo – como poeta e como ser humano – e como ele vê sua terra natal, como forma de entender a poesia e o País. Nessa perspectiva, ressalta-se a preocupação estrutural própria do engenheiro ou arquiteto, segundo o poeta mesmo afirma, voltada para a construção do olhar, a construção da paisagem concretizada na forma poética. Essa preocupação acaba por expor os mecanismos do sistema literário em cada poema. As leituras dos poemas “Pregão turístico do Recife”, “Alto do Trapuá” e “Mulher vestida de gaiola”, cotejadas com outros poemas e uma fortuna crítica selecionada sobre o poeta são os guias deste trabalho. _________________________________________________________________________ ABSTRACT
This work aims at analyzing the relations built between the metaphoric construction of the poetic landscape and the national formation on João Cabral de Melo Neto’s poetry work, especially in Paisagem com figuras (1955) and Quaderna(1959). For a better comprehension of the importance of the landscape in the poet’s work, it is established a relation between the way the poet understands his own point of view as a critical way to see himself – as a poet and as a human being –, and the way he sees his homeland as a way to understand poetry and to understand his country. Through that perspective, we highlight the poet’s concerns which are typical of an engineer or an architect, as the poet himself said, facing the construction of a way to view the world, and the construction of the landscape materialized as the poetic form. The readings of the poems “Pregão turístico do Recife”, “Alto do Trapuá” and “Mulher vestida de gaiola”, collated with other poems and a fortune critique on the poet’s work are the guidelines of this work.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
15

Ferreira, Armando Olivetti. "Recortes na paisagem: uma leitura de Brazil e outros textos de Elizabeth Bishop." Universidade de São Paulo, 2009. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/8/8151/tde-04092009-155432/.

Full text
Abstract:
Este trabalho tem como objetivo anotar, traduzir e comentar uma parte da obra da escritora norteamericana Elizabeth Bishop (1911-1979), que viveu no Brasil durante cerca de vinte anos: seus textos de caráter jornalístico relacionados ao país. O mais extenso é o livro Brazil (1962), escrito sob encomenda dos editores da revista Life. O livro foi renegado pela autora, inconformada com as intervenções dos editores, e publicado sob coautoria. O cotejo entre os originais (preservados nos arquivos de Bishop, no Vassar College), o texto publicado em 1962 e as anotações da autora em seu exemplar (preservado na Harvard University) permite apontar as similaridades e, especialmente, os importantes contrastes entre a perspectiva de Bishop e a dos editores. Uma investigação sobre o momento em que o livro surgiu na vida da autora e na história do Brasil e dos Estados Unidos auxilia a compreensão não só do texto, mas também de sua escrita e dos episódios associados à sua edição. O trabalho se completa com a tradução e a anotação de outros cinco textos, dois dos quais ainda inéditos mesmo em inglês, vestígios de um projeto abandonado por Bishop: a elaboração de um novo livro sobre o país.
The aim of this work is to annotate, translate, and comment a part of the writings by Elizabeth Bishop (1911-1979), the North-American writer, who lived in Brazil for approximately twenty years, focusing on her journalistic texts about that country. Her largest piece is a book called Brazil (1962) which was commissioned by the editors of Life magazine. However, the book was rejected by the author who refused to accept the interventions made by the editors. As a result, they co-authored it. Comparing the original (preserved in the Bishop archives at Vassar College) with the published text allows us to compare two different views of Brazil, to highlight similarities and especially the important contrasts between them. A research on the period the book was published focused on the author\'s life, as well as on the history of both Brazil and the U.S.A. helps to understand not only the text itself, but also how it was written and the episodes associated to its edition. The present work includes five additional texts, remains of a project that was abandoned by Bishop: the making of another book on Brazil. Two of these texts have remained unpublished to date, even in English.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
16

Benevides, Ricardo. "Caminhos de Mia Couto: estratégias narrativas em torno da paisagem moçambicana." Universidade do Estado do Rio de Janeiro, 2010. http://www.bdtd.uerj.br/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=2910.

Full text
Abstract:
A obra romanesca de Mia Couto é o objeto da investigação desta tese, ponto de partida para tentar compreender a contribuição do autor na afirmação do romance africano e na reconstrução da identidade de seu país, Moçambique. Para tanto, o estudo discute a importância da revelação de uma paisagem oculta ao leitor, de matriz cultural e complexo entendimento. O capítulo que traz esta análise mostra como a obra retrata as condições históricas e políticas de dominação, desigualdade, identificando aqui e lá um tom levemente engajado na escrita miacoutiana, tanto quanto suas posições ideológicas, suas denúncias. Entre os temas mais destacados na obra está o animismo africano que dá origem a uma série de circunstâncias sobrenaturais nos enredos, como uma lembrança constante: em África, os espíritos estão por toda a parte, mantendo intensa relação com os vivos. Em torno da questão, a tese discute o fato de parte da crítica classificar a obra por gêneros como o Realismo Mágico, o Maravilhoso e o Fantástico. Também são investigadas as estratégias narrativas deste autor, suas opções regulares na composição de enredos, personagens, nomes de personagens e epígrafes. Com base nessas marcas e em outros traços comuns a todos os seus romances talvez presentes igualmente em seus contos descobre-se a adequação entre a criação de um sistema de pensamento dicotômico, que atravessa a obra, e estruturas frasais que revelam algo significativo: os romances de Mia Couto são propositivos, especialmente quando convidam o leitor ao movimento constante de questionamento de suas próprias certezas
Mia Coutos romanesque work is the inquiry object of this thesis, trying to comprehend the authors contribution in the assertion of the African novel and in the reconstruction of the identity of his country, Mozambique. In order to do this, the study discusses the importance of revealing an occult landscape to the reader, its cultural origin and complex understanding. The chapter that brings this analysis shows how the work reflects the historical and political conditions of domination, social differences, identifying occasionally a slightly engaged accent in Mia Coutos writing, as much as his ideological position and denouncement. Among the detached subjects in the work is African animism, which originates several supernatural circumstances in the plot, as a constant remembrance: in Africa, spirits are everywhere, keeping intense relationship with the people. Around this issue, the thesis discusses the fact that part of the critics classify the work in genres such as the Magical Realism, the Marvellous and the Fantastic. Also the narrative strategies of this author are investigated, as his regular options in the creation of the plots, characters, names of characters and epigraphs. Based on these marks and in other common traces to all his novels perhaps equally present in his short stories we find adequacy between the dichotomic thought system, through the work, and the phrasings that reveal something significant: Mia Coutos novels are propositive, especially when they invite the reader to the constant movement of questioning their proper certainties
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
17

BARBOSA, Iris de Fátima Lima. "Versos modernos: a paisagem amazônica no imaginário poético de Adalcinda Camarão." Universidade Federal do Pará, 2012. http://repositorio.ufpa.br/jspui/handle/2011/4684.

Full text
Abstract:
Submitted by Edisangela Bastos (edisangela@ufpa.br) on 2014-01-28T18:09:26Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23898 bytes, checksum: e363e809996cf46ada20da1accfcd9c7 (MD5) Dissertacao_VersosModernosPaisagem.pdf: 6760547 bytes, checksum: 4ed2029bf4c336296216931351e66fe3 (MD5)
Approved for entry into archive by Ana Rosa Silva(arosa@ufpa.br) on 2014-01-30T14:42:28Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23898 bytes, checksum: e363e809996cf46ada20da1accfcd9c7 (MD5) Dissertacao_VersosModernosPaisagem.pdf: 6760547 bytes, checksum: 4ed2029bf4c336296216931351e66fe3 (MD5)
Made available in DSpace on 2014-01-30T14:42:28Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23898 bytes, checksum: e363e809996cf46ada20da1accfcd9c7 (MD5) Dissertacao_VersosModernosPaisagem.pdf: 6760547 bytes, checksum: 4ed2029bf4c336296216931351e66fe3 (MD5) Previous issue date: 2012
Este estudo propõe a análise temática de alguns poemas da poeta paraense Adalcinda Magno Camarão Luxardo (1915-2005), levando em consideração os aspectos do imaginário e os elementos, imagens, símbolos e espaço, inseridos e refletidos em suas produções poéticas. A escritora nasceu na cidade de Muaná, na Ilha do Marajó-Pa, e se inseriu no cenário cultural literário paraense como uma das poucas mulheres que militaram no universo da arte durante este período, quando ainda normalista, passou a fazer parte dos grupos de estudantes que lutavam em frentes literárias. Importante é dizer que a autora contribuiu com revistas literárias que circulavam na sociedade belemense na primeira metade do século XX – Guajarina, A Semana e Amazônia –, que ajudaram a difundir sua habilidade poética, além de escrever para os jornais O diário e a Província, o que demonstra sua inserção e importância na cena literária daquele momento, nos auspícios da constituição de um movimento literário local. Portanto, esta pesquisa encontra-se voltada para a análise dos poemas de Adalcinda que deixam transparecer as relações de imaginário, imagens, símbolos e espaço, procurando fazer analogias com autores como: Gilbert Durand (1997), François Laplantine e Liana Trindade (1997), em um panorama com base antropológica; Gaston Bachelard (2008), com suas considerações sobre o espaço poético; e Milton Santos (2006), no que se refere à ideia de paisagem, situando ainda as visões fenomenológicas acerca desses temas através de Sartre (1996).
This study proposes a thematic analysis of some poems of the poet Adalcinda Magno Camarão Luxardo (1915-2005) taking into account aspects of the imaginary and the elements, images, symbols, places and landscape embedded and reflected on her poetic productions. The writer was born in the city called Muaná in Marajó Island, in Pará and entered on the cultural and literary Paraense scene as one of the few women who campaigned in the art world during this period. When she was still normalist, she became part of the student groups who fought in literary fronts. It is Important to mention that the author contributed to literary magazines which circulated in Belemense society in the first half of the twentieth century like: Guajarina, A Semana and Amazônia – which helped to spread her poetry, beyond she wrote for newspapers like: O diário and A Província, which demonstrate her insertion and importance for the literary scene of that time, under the auspices of the constitution of a local literary movement. Therefore, this research is focused on the thematic analysis of the Adalcinda poems that shown the relationship among imagery, images, symbols, place and landscape trying to make analogies with authors such as Gilbert Durand (1997), François Laplantine and Liana Trindade (1997), in a survey based on anthropology, Gaston Bachelard(2008), with his consideration of the poetic space and Milton Santos (2006), regarding the idea of landscape, still placing the phenomenological views on these issues through Sartre (1996).
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
18

Nunes, Elsa de Jesus Roma. "A transfiguração da paisagem na poesia de Teixeira de Pascoaes e Miguel de Unamuno." Master's thesis, Universidade de Évora, 2007. http://hdl.handle.net/10174/16395.

Full text
Abstract:
A transfiguração da Paisagem na poesia de Teixeira de Pascoaes e Miguel de Unamuno Esta dissertação consiste no estudo comparativo do tratamento poético da Paisagem enquanto reflexo do binómio Corpo - Alma que tanto atormenta os autores, Teixeira de Pascoaes e Miguel de Unamuno, figuras incontornáveis das Histórias da Literatura e da Cultura Portuguesas e Espanholas de finais do século XIX e inícios do século XX. De uma forte amizade e admiração mútuas - cuja história vamos traçar - nasceu uma “sintonia teórica” que se traduziu em profundas afinidades ideológicas, filosóficas, metafísicas e poéticas que nos propomos estudar, com base nas suas obras em prosa e em verso. Para uma melhor compreensão de tais similitudes, procederemos antes de mais à contextualização política, social e cultural de cada autor numa Península Ibérica onde sopravam os ventos de mudança do fim-de-século. Neste sentido, conceitos Como “Modernismo” (no sentido hispânico), “Modernidade” e “Geração de 98” serão também alvo do nosso estudo. /ABSTRACT - The transformation of Landscape in the poetry of Teixeira de Pascoaes and Miguel de Unamuno This essay consists in the comparative study of the poetical approach of Landscape as reflex of the binomial Body - Soul which so much torments the authors, Teixeira de Pascoaes and Miguel de Unamuno, unprecedented figures of the History of Portuguese and Spanish Literature and Culture of the late nineteenth century and beginning of the twentieth. Of a great friendship and mutual admiration - whose history we are going to trace - was born a “theoretical harmony” which manifested itself in profound ideological, philosophical, metaphysical and poetical affinities that we propose ourselves to study, based on their prose and verse works. For a better understanding of such similitude, we will proceed, before all else, with the political, social and cultural contextualization of each author in an Iberian Peninsula where the end of the century Winds of change were blowing. Thus, concepts such as “Modernism” (in the Hispanic sense), “Modernity” and “Generation of 98” will also be the object of our study.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
19

Paz, Martha Costa Guterres. "A paisagem sonora em Avalovara, de Osman Lins." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2015. http://hdl.handle.net/10183/148564.

Full text
Abstract:
Uma incursão pelo romance Avalovara, de Osman Lins, abre possibilidades para a descoberta de um universo acústico repleto de simbolismos, permeando as cenas da narrativa. O presente trabalho fundamenta-se nas pesquisas do compositor e educador canadense Raymond Murray Schafer sobre a paisagem sonora mundial. Propõe-se a investigar a relação entre a obra literária Avalovara e a linguagem sonora a partir das expressões acústicas do romance, identificando os possíveis significados de tais conexões. Fez-se necessária a transposição para o mundo ficcional de Avalovara da metodologia de análise e classificação dos sons utilizada por Schafer, tendo sido elaborada uma tabela de categorização contendo os cenários mais significativos com as sonoridades identificadas em cada um deles. Uma passagem pelos caminhos da ecocrítica e da ecologia sonora possibilitam, com base na visão de Schafer sobre ruído associada a diversas expressões de sons estridentes presentes na narrativa, vislumbrar uma proximidade do pensamento de Osman Lins com o ideário da ecologia acústica. Sons naturais, música, ruídos e silêncio se mesclam em uma sinfonia de oposições sonoras em que o ir e o vir dá vida e ritmo à narrativa, estabelecendo uma ligação da linguagem literária com a linguagem musical. Inter-relacionam-se, também, a estrutura do romance e a organização formal de peças musicais relevantes, tais como, a cantata Catulli Carmina, de Carl Orff, e os fragmentos da introdução da Sonata em fá menor (K462) para cravo, de Scarlatti. Quatro músicas de caráter contrastante, aqui denominadas de eixos musicais, revelam o percurso dos protagonistas em suas buscas, seus anseios e suas frustrações. O pássaro Avalovara com seus cantos, gritos e movimentos em espiral, traz à tona um mundo de mistérios que permite fazer associações e interpretar os diversos simbolismos relacionados à ave guia. As palavras no corpo da remetem a um processo de iniciação para o conhecimento, quando o pássaro mítico a introduz no mundo dos sons. Alguns aspectos da filosofia tântrica são aqui abordados em razão da profunda similaridade dos processos de ascensão espiritual com a trajetória de Abel e a , em sua obstinada busca pelo conhecimento absoluto a partir do domínio dos mistérios das palavras que perpassam o corpo da mulher tríplice. O silêncio no romance é analisado sob várias perspectivas, relacionando-o com a filosofia tântrica e com as concepções de Schafer e de John Cage. O romance foi considerado como uma única paisagem sonora e seus fragmentos cênicos denominados, neste trabalho, de cenários sonoros.
A foray into romance Avalovara, Osman Lins, opens up possibilities for the discovery of an acoustic universe full of symbolism permeating the scenes of the narrative. This paper is based on the researches of the Canadian composer and educator Raymond Murray Schafer about the global soundscape. It propose to investigate the relationship between the literary work Avalovara and a sound language from the novel acustic expressions, identifying the possible meanings of such connections. Was necessary a transposition to the fictional world of Avalovara of the analysis methodology and classification of sounds used by Schafer, having been developed a categorization table containing the most significant scenarios with the sounds identified in each of them. A passage along the paths of ecocriticism and sound ecology allow, based on Schafer's view of noise associated with various expressions of strident sounds present in the narrative, to glimpse a proximity of the thought of Osman Lins with the ideas of acoustic ecology. Natural sounds, music, noise and silence blend themselves in a symphony of sound oppositions where the going and coming give life and rhythm to the narrative, connecting the literary language with the musical language. Interrelate also the structure of the novel and the formal organization of relevant musical pieces such as the Catulli Carmina cantata, of Carl Orff, and the fragments of the introduction of the Sonata in F minor (K462) for harpsichord, of Scarlatti. Four musics of contrasting character, here called of musical axis, shows the route of the protagonists in their searches, their anxieties and their frustrations. The Avalovara bird with their chants, shouts and spiral movements brings up a world of mysteries that allows associations and interpret the various symbolisms related to bird guide. The words in the body of refer to a process of initiation into the knowledge, when the mythical bird introduces her in the world of sounds. Some aspects of tantric philosophy are addressed here because of the profound similarity of spiritual ascension process with the trajectory of Abel and , in his dogged pursuit of absolute knowledge from the control of the mysteries of words that permeate the body of the triple woman. The silence in the novel is analyzed from various perspectives, relating it with the tantrik philosophy and the thought of Schafer and John Cage. The novel was regarded as a unique soundscape and its scenic fragments called, in this work, of sound scenarios.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
20

Polesso, Natalia Borges. "Literatura e cidade : cartografias metaf?ricas e mem?ria insol?vel de Porto Alegre (1897-2013)." Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2017. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/7427.

Full text
Abstract:
Submitted by Caroline Xavier (caroline.xavier@pucrs.br) on 2017-06-30T13:37:47Z No. of bitstreams: 1 TES_NATALIA_BORGES_POLESSO_COMPLETO.pdf: 8181672 bytes, checksum: a0c1b2c84d812ddd15d4b4c56c6974b6 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-06-30T13:37:48Z (GMT). No. of bitstreams: 1 TES_NATALIA_BORGES_POLESSO_COMPLETO.pdf: 8181672 bytes, checksum: a0c1b2c84d812ddd15d4b4c56c6974b6 (MD5) Previous issue date: 2017-01-16
Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior - CAPES
This thesis analyzes thirteen novels, written between 1897 and 2013, which expressly mentioned Porto Alegre as a reference space, not episodic or replaceable, to map and list the most prominent elements of the landscape/townscape. The novels, representative of the formation of the imaginary of the city, contribute to the cultural repertoire in the southern capital. The geography of literature deepens the theme, focusing on three major topics: cartography, landscapes/townscapes and horizons. Some constituent aspects of these topics, geographies, referentialities, experiences, urbanities, narratives and virtualities are explored for conducting the research on space in literature. The experience of urbanity determines how the pens?e-paysage emerges as an aesthetic act. The exploration of horizons results in the transformation of the observation that elucidates the city. We understand the subject in his narrative experience as an essential element in the understanding of this gaze at the city.
Esta tese analisa treze romances, escritos entre 1897 e 2013, com men??o expressa a Porto Alegre como espa?o referencial, n?o epis?dico nem substitu?vel, para cartografar e elencar os mais proeminentes elementos da paisagem. Os romances, representativos da forma??o do imagin?rio da cidade, contribuem para o repert?rio cultural da capital sulina. A geografia da literatura aprofunda o tema, enfocando tr?s grandes t?picos: cartografias, paisagens e horizontes. Os aspectos constituintes desses t?picos, geografias, referencialidades, experi?ncias, urbanidades, narrativas e virtualidades s?o explorados para a condu??o da pesquisa acerca do espa?o na literatura. A experi?ncia de urbanidade determina como surge o pensamento-paisagem, enquanto ato est?tico. A explora??o dos horizontes resulta na transforma??o do olhar que elucida a cidade. Entendemos o sujeito em sua experi?ncia narrativa como essencial na compreens?o deste olhar para a cidade.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
21

Terreri, Grida Auyra Pignata. "A formação da paisagem em Dinâmica Subtil, de António Ramos Rosa." Universidade Federal de São Carlos, 2015. https://repositorio.ufscar.br/handle/ufscar/4736.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-06-02T20:11:05Z (GMT). No. of bitstreams: 1 6793.pdf: 1161003 bytes, checksum: 1c56aa16a75af66f1f3b392591da6483 (MD5) Previous issue date: 2015-03-20
Michel Collot, scholar of the new Cultural Geography, proposes us that the literary landscape is a landscape built and, concurrently, a landscape in construction, both passing through the individual. Thus, this work aims to analyze the poetic work in Dinâmica Subtil of António Ramos Rosa, through the Theory of Landscape, demonstrating how the literary landscape shows itself in the work and through witch resources it opens space for the construction of the literary landscape by the reader; this way, it aims to demonstrate how the literary landscape given in Dinâmica Subtil is formed and how can it be transformed by the reader.
Michel Collot, estudioso da nova Geografia Cultural, propõe que a paisagem literária é uma paisagem construída e, concomitantemente, em construção, ambas transpassadas pelo indivíduo. Desse modo, este trabalho pretende analisar a obra poética Dinâmica Subtil de António Ramos Rosa, através da teoria da paisagem, demonstrando como a paisagem literária se afigura na obra e por meio de quais recursos abre espaço para a construção da paisagem pelo leitor. Objetiva-se, assim, demonstrar como a paisagem literária dada em Dinâmica Subtil é formada pelo poeta e como pode ser transformada pelo leitor.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
22

Marques, Ana Martins. "Paisagem com figuras fotografia na literatura contemporânea (W. G. Sebald, Bernardo Carvalho, Alan Pauls, Orhan Pamuk): fotografia na literatura contemporânea (W. G. Sebald; Bernardo Carvalho; Alan Pauls; Orhan Pamuk)." Universidade Federal de Minas Gerais, 2013. http://hdl.handle.net/1843/ECAP-97ZLNU.

Full text
Abstract:
Esta tese propõe uma investigação sobre a incorporação de imagens fotográficas em alguns textos literários contemporâneos. A partir da leitura de livros de W.G. Sebald, Bernardo Carvalho, Alan Pauls e Orhan Pamuk, busca-se analisar alguns dos efeitos produzidos pela presença de fotografias na narrativa, considerando, sobretudo, as relações que aí se estabelecem entre texto e imagem. De gênero dificilmente definível, os livros do alemão W. G. Sebald transitam entre a memória, o perfil biográfico, o relato de viagem, a ficção e o ensaio. Marcados por um tom digressivo e melancólico, os livros do autor caracterizam-se ainda pela reprodução de um grande número de fotos, sem legendas e em preto e branco. O emprego que W.G. Sebald faz das imagens fotográficas em sua obra, em especial em Os emigrantes e Austerlitz, é examinado aqui em articulação com os demais elementos narrativos, com o propósito de discutir o modo como a prosa sebaldiana problematiza o estatuto documental da fotografia, as associações entre imagem, memória e arquivo e o papel da fotografia na construção das narrativas pessoais e familiares, mas também históricas e coletivas. A tese procura ainda examinar o recurso à fotografia em Nove noites e Mongólia, do brasileiro Bernardo Carvalho, em articulação com o motivo da viagem e da representação do 'outro' e com o emprego de estratégias documentais e autoficcionais, bem como avaliar o impacto da incorporação de imagens fotográficas sobre as fronteiras entre texto e paratexto. Por fim, a partir da leitura de A vida descalço, do argentino Alan Pauls, e de Istambul, do turco Orhan Pamuk, em interlocução com outros livros que conectam fotografia e 'escrita de si', a tese se volta para as relações entre fotografia, ficção, ensaio e autobiografia.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
23

Queiroz, Ana Isabel. "A paisagem de terras do Demo : Análise integrada da sua evolução ao longo do século XX e valorização através da literatura." Tese, Porto : Faculdade de Ciências da Universidade do Porto, 2007. http://catalogo.up.pt/F?func=find-b&local_base=FCB01&find_code=SYS&request=000022666.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
24

Queiroz, Ana Isabel. "A paisagem de terras do Demo : Análise integrada da sua evolução ao longo do século XX e valorização através da literatura." Doctoral thesis, Porto : Faculdade de Ciências da Universidade do Porto, 2007. http://hdl.handle.net/10216/64273.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
25

Kleeb, Suzana Cecília. "Transformações da paisagem na área central de Santo André/SP, 1911-2011." reponame:Repositório Institucional da UFABC, 2013.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
26

Trindade, Veronica Almeida. "Encantos l?ricos da cidade: o urbano e a paisagem ecol?gica em Myriam Fraga." Universidade Estadual de Feira de Santana, 2014. http://localhost:8080/tede/handle/tede/344.

Full text
Abstract:
Submitted by Ricardo Cedraz Duque Moliterno (ricardo.moliterno@uefs.br) on 2016-06-16T23:58:49Z No. of bitstreams: 1 Ancantos L?ricos da cidade_O Urbano e a paisagem ecol?gica em Miriam Fraga_Veronica Almeida Trindade.pdf: 1110919 bytes, checksum: d9b52b3b546d6b56434a2f4de5774f86 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-06-16T23:58:49Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Ancantos L?ricos da cidade_O Urbano e a paisagem ecol?gica em Miriam Fraga_Veronica Almeida Trindade.pdf: 1110919 bytes, checksum: d9b52b3b546d6b56434a2f4de5774f86 (MD5) Previous issue date: 2014-07-24
Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior - CAPES
Tomando las esquinas y los encantos de la ciudad como bucles que constituyen las parcelas urbanas entre el sujeto y la naturaleza, revelados por las posibilidades de la literatura y tejidos l?ricamente bajo la precariedad y el esplendor de la metr?polis contempor?nea en constante cambio, proponemonos investigar los paisajes construidos en el texto po?tico de Myriam Fraga, con la finalidad de descubrir otros paisajes que nos sirver?n para dar a conocer trav?s de las imagenes urbanas y/o ecol?gicas presentes en su poes?a, adem?s de los caminos recorridos por la ciudad y su proyecci?n en la coyuntura actual en la que discutese sobre los problemas ambientales y el estar en el mundo. Los enfoques metodol?gicos utilizados impregnan por temas abordados com?nmente en la literatura, como el sujeto y la ciudad, el paisaje y el lugar. En este contexto, la lectura y la tesitura de estos versos siguen esbozados por senderos de la ciudad sobresaltado por las percepciones ecol?gicas representados en la l?rica fragueana.
Tomando os cantos e encantos citadinos como malhas que constituem as tramas entre sujeito urbano e natureza, reveladas pelas possibilidades da literatura e tecidas liricamente sob ? precariedade e esplendor da urbe contempor?nea em constante muta??o, nos propomos a investigar as paisagens constru?das no texto po?tico de Myriam Fraga, a fim de descobrir paisagens outras que nos servir?o para descortinar atrav?s das imagens urbanas e/ou ecol?gicas presentes em sua poesia, al?m de ampararmo-nos pelos caminhos percorridos pela cidade e sua proje??o na atual conjuntura em que se problematiza sobre as quest?es ambientais e o estar no mundo. Os caminhos metodol?gicos utilizados perpassam por tem?ticas abordadas t?o comumente na literatura tais como o sujeito e a cidade, a paisagem e o lugar. Nesse contexto, a leitura e a tessitura desses versos seguem delineadas pelas trilhas citadinas sobressaltadas pelas percep??es ecol?gicas representadas na l?rica fragueana.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
27

PINHEIRO, NETO José Elias. "Uma viagem paisagística pelas zonas geográficas na obra Morte e Vida Severina de João Cabral de Melo Neto." Universidade Federal de Goiás, 2011. http://repositorio.bc.ufg.br/tede/handle/tde/384.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2014-07-29T14:44:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertacao Jose Elias Pinheiro Neto - Geografia.pdf: 1033143 bytes, checksum: 135d80fbe098e92e16019b0d818e4c29 (MD5) Previous issue date: 2011-04-26
This paper describes, under geographic perspective, aspects of landscape perception in poem Morte e Vida Severina, written by João Cabral de Melo Neto in 1956. A legend shows the route of the Northeast Wilderness man from Sertão, to Zona da Mata regions, in which the protagonist tries to get survival and to work in wet lands. In this trip he faces physical landscape which characterizes the location and the subjective landscape. This one is configurated through experience of his life. The reflections presented in this paper focus on Cultural Geography perspective. This bibliographic review. It has theoretical authors as: Monbeig (1940), Segismundo (1949), Ferreira (1990); Marandola (2007), Sousa (2008), Almeida (2010) and Marandola and Gratão Jr (2010). These studies show interest in studying literary works by analyzing them from a geographical view. This junction appears as a first idea of recoverying the categories of Geography that are described in literary sources, which show as human life is seen everywhere: places which are around us or the farthest from us, and, still places which we can imagine. In any situation, the feeling of comprehending the world makes writer create and bring to the reader s perception about the reality. This imagination creates human experiences with nature and gives to the geographer the construction of mental images that influence the intrinsic relationship between man and environment. So as a result, this paper demonstrates the way in which the cabralina poetic let Geography Science and Literature art talk.
Este trabalho descreve, numa visão geográfica, aspectos da percepção da paisagem no poema Morte e Vida Severina, escrito por João Cabral de Melo Neto em 1956. Uma saga que mostra a saída do homem nordestino do Sertão, interior do país, para a Zona da Mata, onde tenta buscar a sobrevivência e a tranquilidade úmida do trabalho. Nessa viagem se depara com a paisagem física que caracteriza a localidade e a paisagem subjetiva, que é entendida através de sua experiência de vida. As reflexões apresentadas nesta dissertação estão estruturadas sob o prisma da Geografia Cultural. Trata-se de um estudo de revisão bibliográfica em que se tem como referencial teórico autores como: Monbeig (1940); Segismundo (1949); Ferreira (1990); Marandola (2007); Sousa (2008); Almeida (2010) e Marandola Jr e Gratão (2010). Esses trabalhos reforçam o interesse em estudar obras literárias analisando-as a partir de um viés geográfico. Essa junção aparece como uma ideia primeira de valorização e recuperação de categorias da Geografia que estão descritas em fontes literárias, as quais demonstram como a vida humana é percebida em todos os lugares, sejam os que nos rodeiam ou os mais distantes de nós, e ainda, os que possamos imaginar. Em qualquer situação, é o sentimento de ver o mundo que dá subsídio ao escritor para criar e levar até o leitor a percepção da realidade. Essa imaginação cria experiências humanas com a Natureza e dá ao geógrafo a construção de imagens mentais que influenciam na intrínseca relação entre o homem e o meio. Então, como resultado, este trabalho demonstra a forma pela qual a poética cabralina permite o conversar entre a ciência da Geografia e a arte da Literatura.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
28

Freitas, Luís Oliveira. "Figuração da paisagem: percepção da geograficidade em Vidas secas e Os flagelados do vento leste." Universidade Federal do Maranhão, 2017. http://tedebc.ufma.br:8080/jspui/handle/tede/1415.

Full text
Abstract:
Submitted by Rosivalda Pereira (mrs.pereira@ufma.br) on 2017-05-17T17:33:24Z No. of bitstreams: 1 LuisFreitas.pdf: 1262995 bytes, checksum: dee88b1bb33b14c95fab4165b30db13f (MD5)
Made available in DSpace on 2017-05-17T17:33:24Z (GMT). No. of bitstreams: 1 LuisFreitas.pdf: 1262995 bytes, checksum: dee88b1bb33b14c95fab4165b30db13f (MD5) Previous issue date: 2017-03-24
This presente study aims to analyze the geographycity in two important Literature books in portuguese language named Vidas secas, by the brazilian author Graciliano Ramos and Os flagelados do vento leste, by the Capeverdian writer Manuel Lopes. The brazilian novel portraits a countryside family which has a hard life in the northeastern backwoods due to the drought phenomenon that reaches the region where these people live and, because of that, they move to other regions in search of surviving.The Capeverdian book points out a sad scenery in which the drought reaches all aspects of life of the characters forcing them to be reduced to the removers plagued condition by hunger. The analysis will be done based on the principles and concepts of the Cultural Humanist Geography, in which discussions related to landscape, space, place, topophilia, topophobia,perception and experience will be held in the light of this Humanist bias of phenomenological-existential basis, developted, by Eric Dardel, YiFu Tuan, Edward Relph and others. The Geography and Literature specificities will be showed as well as the contacts and distance aspects between these two study areas. It will be emphasized the historical, social and cultural contextualization of both books, based on their aesthetic-literary value.
Objetiva-se com o presente estudo analisar a geograficidade em duas obras importantes das literaturas em língua portuguesa intituladas Vidas secas, do brasileiro Graciliano Ramos e Os flagelados do vento leste, do cabo-verdiano Manuel Lopes. O romance brasileiro trata de uma família sertaneja que leva uma vida sofrida no sertão nordestino devido ao fenômeno da seca que assola a região onde vive e, por causa disso, desloca-se para outras regiões em busca da sobrevivência. A obra caboverdiana evidencia um cenário desolador em que a seca assola todos os aspectos da vida das personagens a ponto de reduzi-las à condição de retirantes flageladas pela fome. A análise será realizada a partir dos princípios e conceitos da Geografia Humanista Cultural, em que serão discutidos os conceitos de paisagem, espaço, lugar, topofilia, topofobia, percepção e experiência à luz desse viés humanista de base fenomenológico-existencial, desenvolvido, sobretudo, por Eric Dardel, Yi-Fu Tuan, Edward Relph e outros. Serão evidenciadas as especificidades da Geografia e da Literatura, bem como os pontos de aproximação e distanciamento entre as duas áreas do conhecimento. Será dada ênfase à contextualização histórica, social e cultural das respectivas obras, em que pese seu valor estético-literário.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
29

SOUSA, Andréia Aparecida Moreira de. "Geografia e Literatura: A representação de Goiânia em fragmentos de viver é devagar de Brasigóis Felício." Universidade Federal de Goiás, 2008. http://repositorio.bc.ufg.br/tede/handle/tde/1920.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2014-07-29T15:32:13Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Andreia Aparecida Moreira.pdf: 1033483 bytes, checksum: dd7ef626086f63faab524fe792b02a1a (MD5) Previous issue date: 2008-10-07
The starting goal of this study case is to go through a path that has been built between the geography and the literature by the piece of work analyses: Viver é devagar . For a theoretical basis, this work dealt with the geographic categories of place, landscape, urban space, and time to the social representation theory. In the literary work Viver é devagar , the author, as a spectator and actor, takes over the urban space in Goiânia . Place is his starting point, and landscape is his narration object. The narration begins in his lived place in a metropolis. The conceptual structure of this work starts from a symbolic dimension, because it refers to cognitive contents that allow a person to be someone who knows and interprets the reality. The author demonstrates the representations of affective life, values, believes, knowledge, dreams, hopes, and expresses a way to communicate to the world that surrounds him through literature. The methodology that best fits this research is the qualitative one. Thus, in this work, the researcher became a spokeswoman to the Felicios chronics. She constant tried to reveal what is implicit in the author s city. A question arises: Does the literary work that has been studied offer enough categories and concepts to represent the social historic process in Goiânia ? To answer to this question, several geographers and authors from different areas were studied to establish a dialog through readings, reflections, and analyses concerning to geography and literature.
O objetivo inicial deste estudo é trilhar um caminho que foi construído entre a geografia e a literatura por meio da analise da obra Viver é devagar. Para uma sustentação teórica, o trabalho articulou as categorias geográficas de lugar, paisagem, espaço urbano, tempo, com a teoria da representação social. Na obra literária Viver é devagar, o autor como espectador e ator, apropria-se do espaço urbano de Goiânia. O lugar é o seu ponto de partida, e a paisagem, o seu objeto de narração. A narração inicia-se em seu espaço vivido localizado em uma metrópole. A estrutura conceitual deste trabalho parte de uma dimensão simbólica, pois refere-se aos conteúdos cognoscíveis, que permitem à pessoa ser alguém que conhece e interpreta a realidade. O autor demonstra as representações da vida afetiva, valores, crenças, conhecimento, sonhos, esperanças e expressa uma forma de comunicar-se com o mundo que o cerca por meio da literatura. A metodologia que melhor atende a essa pesquisa é a qualitativa, por isso, neste trabalho, a pesquisadora tornou-se uma porta-voz das crônicas de Felício, na busca constante por desvendar nas linhas e entrelinhas a leitura de cidade do autor. Surge uma pergunta: a obra literária em estudo oferece categorias e conceitos capazes de representar o processo histórico social de Goiânia? Para responder a este questionamento foi necessário buscar vários autores geógrafos e de outras áreas do conhecimento para estabelecer um diálogo por meio de leituras, reflexões e análises a cerca da relação entre a geografia e a literatura.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
30

Machado, Cristiane Marques. "A fábula do lugar no samba." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2013. http://hdl.handle.net/10183/81380.

Full text
Abstract:
Cette étude analyse, sous la lumière de la Géographie Culturelle et de la Géographie Humaniste, en mettant en rélief les paroles de samba, un phénomène géographique brésilien qui complète plus de 100 ans dans la ville de Rio de Janeiro: les favelas. Dans la fable chantée par le sambista (sujet national), ce lieu est symbolisé, desymbolisé et resymbolisé, tout en devenant une Transfavela. Comme part du paysage carioca, brésilien, ces favelas “batucadas” nous représentent et transgressent la géographie, en nous étendant au-delà des limites du local et du national et en redessinant les monts cariocas avec les tonalités de fable de lieu (BESSIÈRE, 1999). Si, dans la littérature, on a des écrivains qui contribuent à composer des fables de villes/régions et/ou pays, en devenant indissociable leur rapport avec les lieux (comme dans le cas de Dublin/Joyce, Sertão/Guimarães, Tropiques/Lévi-Strauss, Prague/Kafka e Lisbonne/Pessoa), cette étude affirme que le rapport entre les favelas et la production musicale des sambistas se montre intrinsèque. Ainsi que dans la littérature, dans les paroles de samba, imaginaire et réalité se trouvent tellement imbriqués, que le lieu référentiel se confond avec le symbolique. Dans ce sens, nous affirmons que comme certains écrivains deviennent auteurs de leur villes, les sambistas peuvent être considérés, eux aussi, les auteurs des favelas. Dans cette fable chantée au son du “cavaco”, “pandeiro” e tamburin, on constate l´impossibilité de la fixité du lieu, dans la mesure où, à travers la samba, les favelas se déplacent et entreprennent des traversées qui vont du périphérique au centre, tout en établissant une réinvention et transmutation comme Favela-Mundi qui répercute, dans l´oreille du monde, la voix des bambas qui y vivent ou ont vécu.
O presente estudo comparatista analisa, sob o viés da Geografia Cultural e da Geografia Humanística, com foco no estudo de letras de samba, um fenômeno geográfico brasileiro contemporâneo que completa mais de 100 anos na cidade do Rio de Janeiro: a favela. Na fábula cantada pelo sambista (sujeito nacional), a favela é simbolizada, dessimbolizada e ressimbolizada, transformando-se em Transfavela. Como parte da paisagem carioca, brasileira, essa favela batucada nos representa e transgride a própria geografia, expandido-nos para além dos limites do local e do nacional, redesenhando os morros cariocas com as tonalidades de fábula do lugar (BESSIÈRE, 1999). Se, na literatura, temos escritores que contribuíram para a composição de fábulas de cidades, regiões e/ou países, tornando indissociável sua relação com os lugares (como no caso de Dublin/Joyce, Sertão/Guimarães, Trópicos/Lévi-Strauss, Praga/Kafka e Lisboa/Pessoa), o presente estudo afirma que se revela intrínseca a relação entre a favela e a produção musical dos sambistas. Assim como na literatura, nas letras de samba, imaginário e realidade estão tão imbricados, que a favela referencial acaba se confundindo com a simbólica. Nesse sentido, é possível afirmar que, como certos autores se tornaram autores de suas cidades, também os sambistas podem ser considerados autores da favela. Na fábula cantada ao som de cavaco, pandeiro e tamborim, constata-se a impossiblidade da fixidez do lugar, uma vez que, pela mediação do samba, a favela se desloca e empreende travessias que vão do periférico ao centro, estabelecendo-se sua reinvenção e transmutação em Favela-Mundi, que repica, no ouvido do mundo, a voz dos bambas que nela vivem ou viveram.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
31

Costa, Daniela Aparecida da. "Cenários do sujeito e da escrita em Paisagem com mulher e mar ao fundo, de Teolinda Gersão /." São José do Rio Preto : [s.n.], 2010. http://hdl.handle.net/11449/94167.

Full text
Abstract:
Orientador: Maria Heloísa Martins Dias
Banca: Maria Lúcia Wiltshire de Oliveira
Banca: Sônia Helena Oliveira Raymundo Piteri
Resumo: Este trabalho propõe-se a verificar os procedimentos ficcionais utilizados na composição do romance Paisagem com mulher e mar ao fundo, 1982, da escritora portuguesa contemporânea Teolinda Gersão. O intuito é mostrar que essa narrativa se estrutura por meio de uma configuração múltipla de cenários e linguagens interligados, que ao se sobreporem revelam os embates do sujeito, em sua relação com o mundo, e os da escrita, em seu rompimento com a tradição romanesca e reflexão metalinguística. Essa configuração múltipla permite-nos visualizar em Paisagem, de um lado, a fragmentação do sujeito em sua relação com o mundo, o espaço opressor, a atmosfera conturbada de fatos recentes da história de Portugal, como a ditadura salazarista, a Guerra Colonial e a Revolução dos Cravos e também questões ligadas ao imaginário cultural e à identidade portuguesa. De outro lado, os cenários da escrita. Uma escrita também fragmentada - espécie de extensão ou prolongamento do sujeito - que remete a si mesma e dialoga com os procedimentos ficcionais do romance moderno (como a projeção móvel do foco narrativo e a fragmentação espácio-temporal), com outros textos e outros sistemas sígnicos, em especial a linguagem pictórica e a arquitetônica, motivada até mesmo pelas personagens Hortense (pintora) e Horácio (arquiteto)
Abstract: This study aims at examining the fictional proceedings used in the novel Paisagem com mulher e mar ao fundo (1982), by the contemporary Portuguese writer Teolinda Gersão. The objective is to show that this narrative is structured through a multiple configuration of linked sceneries and languages which, when overlapped, reveal the subject's conflicts concerning the world as well as those related to the act of writing, in its rupture with the novel tradition and the metalinguistic reflection. This multiple configuration of the novel allows to perceive, on one hand, the subject fragmentation related to the world, the oppressive space, the confusing atmosphere of recent facts in the history of Portugal, as the Salazar dictatorship, the Colonial War and the Carnation Revolution - issues linked to the cultural imaginary and to the Portuguese identity. On the other hand, the writing sceneries, which reflect a fragmented writing - a kind of extension or prolongation of the subject - that refers to itself and dialogues with the fictional proceedings of modern novels, with other sign systems (or other arts), in special painting and architecture and with other texts
Mestre
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
32

Costa, Daniela Aparecida da [UNESP]. "Cenários do sujeito e da escrita em Paisagem com mulher e mar ao fundo, de Teolinda Gersão." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2010. http://hdl.handle.net/11449/94167.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:26:54Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2010-08-09Bitstream added on 2014-06-13T20:16:02Z : No. of bitstreams: 1 costa_da_me_sjrp.pdf: 460811 bytes, checksum: dd51b629c564ace17b2d1340cb0cd3d8 (MD5)
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
Este trabalho propõe-se a verificar os procedimentos ficcionais utilizados na composição do romance Paisagem com mulher e mar ao fundo, 1982, da escritora portuguesa contemporânea Teolinda Gersão. O intuito é mostrar que essa narrativa se estrutura por meio de uma configuração múltipla de cenários e linguagens interligados, que ao se sobreporem revelam os embates do sujeito, em sua relação com o mundo, e os da escrita, em seu rompimento com a tradição romanesca e reflexão metalinguística. Essa configuração múltipla permite-nos visualizar em Paisagem, de um lado, a fragmentação do sujeito em sua relação com o mundo, o espaço opressor, a atmosfera conturbada de fatos recentes da história de Portugal, como a ditadura salazarista, a Guerra Colonial e a Revolução dos Cravos e também questões ligadas ao imaginário cultural e à identidade portuguesa. De outro lado, os cenários da escrita. Uma escrita também fragmentada – espécie de extensão ou prolongamento do sujeito - que remete a si mesma e dialoga com os procedimentos ficcionais do romance moderno (como a projeção móvel do foco narrativo e a fragmentação espácio-temporal), com outros textos e outros sistemas sígnicos, em especial a linguagem pictórica e a arquitetônica, motivada até mesmo pelas personagens Hortense (pintora) e Horácio (arquiteto)
This study aims at examining the fictional proceedings used in the novel Paisagem com mulher e mar ao fundo (1982), by the contemporary Portuguese writer Teolinda Gersão. The objective is to show that this narrative is structured through a multiple configuration of linked sceneries and languages which, when overlapped, reveal the subject’s conflicts concerning the world as well as those related to the act of writing, in its rupture with the novel tradition and the metalinguistic reflection. This multiple configuration of the novel allows to perceive, on one hand, the subject fragmentation related to the world, the oppressive space, the confusing atmosphere of recent facts in the history of Portugal, as the Salazar dictatorship, the Colonial War and the Carnation Revolution – issues linked to the cultural imaginary and to the Portuguese identity. On the other hand, the writing sceneries, which reflect a fragmented writing – a kind of extension or prolongation of the subject – that refers to itself and dialogues with the fictional proceedings of modern novels, with other sign systems (or other arts), in special painting and architecture and with other texts
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
33

Radek, Juliana Cunha Costa. "Percursos da cinematografia ocidental e representações da violência urbana no cinema brasileiro." Instituto de Geociências, 2018. http://repositorio.ufba.br/ri/handle/ri/27507.

Full text
Abstract:
Submitted by Juliana Cunha Costa Radek (hello.juliana@gmail.com) on 2018-09-19T09:27:07Z No. of bitstreams: 2 Radek Costa Cunha, Juliana - POSGEO-UFBA 2018 - Thesis.pdf: 28673960 bytes, checksum: d5a303734ee9447181edf5454fc2c1f2 (MD5) Radek Costa Cunha, Juliana - POSGEO-UFBA 2018 - Thesis.pdf: 28673960 bytes, checksum: d5a303734ee9447181edf5454fc2c1f2 (MD5)
Approved for entry into archive by NUBIA OLIVEIRA (nubia.marilia@ufba.br) on 2018-09-25T20:43:45Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Radek Costa Cunha, Juliana - POSGEO-UFBA 2018 - Thesis.pdf: 28673960 bytes, checksum: d5a303734ee9447181edf5454fc2c1f2 (MD5) Radek Costa Cunha, Juliana - POSGEO-UFBA 2018 - Thesis.pdf: 28673960 bytes, checksum: d5a303734ee9447181edf5454fc2c1f2 (MD5)
Made available in DSpace on 2018-09-25T20:43:45Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Radek Costa Cunha, Juliana - POSGEO-UFBA 2018 - Thesis.pdf: 28673960 bytes, checksum: d5a303734ee9447181edf5454fc2c1f2 (MD5) Radek Costa Cunha, Juliana - POSGEO-UFBA 2018 - Thesis.pdf: 28673960 bytes, checksum: d5a303734ee9447181edf5454fc2c1f2 (MD5)
Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado da Bahia – FAPESB. Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior – CAPES.
O cinema, desenvolvido na Europa no final do século XIX, foi considerado um sistema moderno, científico e mecânico de reprodução e distribuição de imagens em movimento que proporcionava ao espectador experienciar o mundo através da ilusão tridimensional do espaço, transformando-o em um sinônimo de janela sobre a realidade. Na contemporaneidade, o cinema tornou-se a principal forma de arte com capacidade de transmitir, multisensorialmente, as dinâmicas espaciais, temporais e culturais às plateias mundiais, devido a sua competência de unir o tempo e o espaço de maneira concreta e simbólica. A relação simbiótica entre as Ciências Geográfica e Fílmica foi abordada, nesta pesquisa, a partir de diferentes perspectivas interdisciplinares e multidisciplinares com viés qualitativo. Consequentemente, compreende-se que o filme opera como um meio simbólico para análise das representações do espaço, do território e da paisagem. O cinema, como uma arte geográfica, além de oferecer novas alternativas para o estudo das dinâmicas espaciais, proporciona, também, ao cineasta e ao público novos modos de construir, mentalmente, o espaço através das imaginações geográficas de espaços cinematográficos conhecidos, reconhecidos ou inventados. Deste modo, a presente tese objetiva, primeiramente, apresentar o processo evolutivo das tendências estéticas e temáticas do cinema ocidental, com destaque especial para o cinema europeu, estadunidense e brasileiro a partir do momento da primeira exibição pública até os dias atuais. Além disso, investiga-se, também, o desenvolvimento cinematográfico da representação da violência e da ultraviolência criminal urbana no contexto estadunidense e brasileiro. Assim, dentro deste panorama, o trabalho foi estruturado em três partes. A primeira, apresenta um referencial teórico-conceitual centrado em três temáticas; a violência sob o prisma do Processo de Civilização de Norbert Elias, a abordagem cultural na Geografia e, a elaboração dos estudos cinematográficos na Geografia. Na segunda parte, foi construída uma ampla abordagem histórico-geográfica para estabelecer uma periodização, em oito estágios, do cinema ocidental, com ênfase no cinema brasileiro, a partir de influências endógenas e exógenas referentes aos contextos espaciais, sociais, políticos, ideológicos, econômicos e culturais do Oriente e do Ocidente. Deste modo, esta divisão resultou na análise dos períodos da Belle Époque, do Cinema Hollywoodiano, dos Ciclos Regionais, da Chanchada, do Cinema Novo, da Pornochanchada, do Cinema da Retomada e do Cinema da Pós-retomada. A terceira e última parte tem por finalidade explorar as representações cinematográficas da violência no final do século XIX até meados do século XX e da ultraviolência criminal urbana, a partir da segunda metade do século passado, através de estudos centrados no desenvolvimento da censura e do Sistema de Classificação Indicativa de Filmes nos contextos estadunidense e brasileiro. Deste modo, pode-se compreender os fatores que levaram ao estabelecimento de convenções estéticas ocidentais e orientais para a performance e a montagem de conteúdos violentos e ultraviolentos na cinematografia dos Estados Unidos e do Brasil. Por fim, apresentou-se, cronologicamente, uma análise fílmica de seis longas-metragens brasileiros de ficção do circuito comercial lançados entre 1960 e 2010, que tiveram resultados positivos em termos de sucesso de bilheteria, recepção crítica e impactos estético e temático para o desenvolvimento da cinematografia brasileira sobre a violência urbana. Neste recorte temporal, foi demonstrado uma tendência representacional da violência criminal urbana, que evoluiu de roubos as atividades do tráfico de drogas, na região Sudeste, notadamente, nas favelas do Rio de Janeiro e nas periferias de São Paulo.
The technology of cinema started being developed in Europe at the end of the 19th century as a modern, scientific and mechanical system able to reproduce and distribute moving images. Those images allowed viewers to experience the world around them through the three-dimensional illusion of space, transforming the cinema into a synonym of window on reality. Nowadays, cinema has become the main form of art, able to convey, multisensorially, the spatial, temporal and cultural dynamics to world audiences due to its competence of unifying time and space in a concrete and symbolic way. In this research, the symbiotic relationship between Geography and Film Studies was addressed from different interdisciplinary and multidisciplinary perspectives with qualitative bias. Therefore, one can understand that film operates as a symbolic medium for the analysis of representations of space, territory and landscape. Besides that, cinema as a geographic art, offers new techniques to study the dynamics of space and provides a different approach for filmmakers and audiences to mentally build cinematic spaces through the geographical imaginations of the known, recognized or invented spaces. In this way, the thesis aims, primarily, to present the evolutionary process of the aesthetic and thematic tendencies of Western cinema, focusing, especially, on European, US-American and Brazilian cinemas from the moment of their first public exhibitions to the present day. Moreover, the thesis intends to investigate the cinematographic development of representation of urban violence and ultraviolence in the US-American and Brazilian contexts. Consequently, within this outlook, the work was structured in three parts. The first section presents a theoretical-conceptual framework based on three subjects; the concept of violence under the perspective of the Civilizing Process, the cultural approach in Geography, and the formation of the cinematographic studies in Geography. In the second part, a broad historical-geographical approach was designed in order to establish a periodization of eight stages of the Western cinema, with major focus on the Brazilian cinema. The periodization was based on endogenous and exogenous East and West influences related to the spatial, social, political, ideological, economic and cultural contexts. In this way, this division resulted in the analysis of the periods named Belle Époque, Hollywood Cinema, Regional Cycles, Chanchada, Cinema Novo, Pornochanchada, Rebirth of Brazilian Cinema and Post-rebirth of Brazilian Cinema. The third and final part intends to explore the cinematographic representations of violence, from the late 19th century to the mid-20th century, and urban criminal ultraviolence, from the second half of the last century, through the studies of the development of censorship and of the Motion Picture Content Rating System in the US-American and Brazilian contexts. Therefore, one can comprehend the establishment of the Western and Eastern aesthetic conventions and their influences on the performance and montage of violent and ultraviolent contents in the cinematography of the United States and Brazil. Finally, a chronological film analysis was presented based on six Brazilian feature films of the commercial circuit released between 1960 and 2010. Those films were selected due to their great results in terms of box office success, critical reception as well as aesthetic and thematic impacts for the development of the Brazilian cinematography on urban violence. In conclusion, the thesis demonstrated the trend of portraying urban criminal violence in Brazilian cinema, in the past 50 years, in which criminal activities has changed from robberies to drug trafficking in the Southeast region, notably in the favelas of Rio de Janeiro and in the peripheries of São Paulo.
Technika filmowa zaczęła rozwijać się w Europie pod koniec XIX wieku jako nowoczesny, naukowy i mechaniczny system reprodukcji i dystrybucji ruchomych obrazów. Obrazy te dały widzom możliwość doświadczania świata poprzez iluzję trójwymiarowej przestrzeni, przekształcając kino w „okno na świat”. Współcześnie kino, dzięki swojej zdolności do łączenia czasu i przestrzeni w dosłowny oraz symboliczny sposób, jest ważną dziedziną sztuki, zdolną do wielozmysłowej prezentacji dynamik przestrzennych, czasowych i kulturowych publiczności na całym świecie. W niniejszej pracy, symbiotyczna relacja pomiędzy geografią i filmoznawstwem podjęta została z innej, interdyscyplinarnej perspektywy, z uwzględnieniem narzędzi jakościowych. Pozwala ona zrozumieć, że film funkcjonuje jako symboliczne medium zdolne do analizy reprezentacji przestrzeni, terytorium i krajobrazu. Poza tym, kino jako sztuka geograficzna, oferuje nowe sposoby badania dynamiki przestrzeni oraz dostarcza narzędzi dla filmowców oraz publiczności, pozwalając budować mentalnie kinowe krajobrazy poprzez geograficzne wyobrażenia znanych i rozpoznawalnych lub też wymyślonych przestrzeni. Celem niniejszej pracy jest więc przede wszystkim zaprezentowanie ewolucji estetycznych i tematycznych tendencji zachodniego kina, ze szczególnym uwzględnieniem europejskiego, amerykańskiego i brazylijskiego kina od ich początków po dzień dzisiejszy. Co więcej, celem pracy jest zbadanie kinematograficznego rozwoju reprezentacji miejskiej przemocy i ultraprzemocy w amerykańskim i brazylijskim kontekście. W efekcie praca została podzielona na trzy części. Pierwsza sekcja prezentuje ramę teoretyczno-pojęciową, której podstawą stały się trzy tematy – pojęcie przemocy w perspektywie pracy Norberta Eliasa The Civilizing Process, kulturowe podejście do geografii oraz formowanie się studiów nad kinem w ramach geografii. Druga część wykorzystuje szerokie podejście historyczno-geograficzne, za pomocą którego można wyróżnić osiem stadiów rozwoju zachodniego kina, ze szczególnym uwzględnieniem kinematografii Brazylii. Periodyzacja ta jest skutkiem endo- i egzogennych wpływów zachodnich i wschodnich, związanych z przestrzennymi, społecznymi, politycznymi, ideologicznymi, ekonomicznymi i kulturowymi kontekstami. W efekcie analizie podlegać będą poszczególne okresy: Belle Époque, Okres Hollywoodzki, Okres Regionalnych Cykli, Chanchada, Cinema Novo, Pornochanchada, Renesans Brazylijskiego Kina i Post-Renesans Brazylijskiego Kina. Ostatnia, trzecia część ma na celu zbadanie kinowych reprezentacji przemocy, od końca XIX wieku do połowy XX wieku oraz miejskiej przestępczej hiperprzemocy (od połowy XX wieku) poprzez analizę systemu cenzury oraz kategorii wiekowych stosowanych w USA i Brazylii. Dzięki temu można zrozumieć źródła zachodnich oraz wschodnich konwencji estetycznych i ich wpływ na prezentowanie oraz montaż scen przemocy i hiperprzemocy w kinie amerykańskim i brazylijskim. Na końcu zaprezentowana została chronologiczna analiza sześciu brazylijskich filmów, dystrybuowanych komercyjnie w między 1960 a 2010 rokiem. Tytuły te zostały wybrane ze względu na ich duże powodzenie komercyjne, krytyczny odbiór oraz estetyczny i tematyczny wpływ na rozwój brazylijskiego kina i prezentowania przemocy. W zakończeniu uwypuklony został reprezentatywny trend pokazywania w ostatnich 50 latach miejskiej przestępczej przemocy kryminalnej w brazylijskim kinie, zawierający sceny działań kryminalnych, takich jak napady czy przemyt narkotyków w południowo-wschodnim regionie Brazylii, zwłaszcza w favelach Rio de Janeiro i na peryferiach São Paulo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
34

Porto, Júlia Campiolo. "Leitura de textos literários no contemporâneo: contribuições para uma pedagogia da escolha." Universidade de São Paulo, 2015. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/48/48134/tde-06102016-152629/.

Full text
Abstract:
Esta pesquisa, de cunho bibliográfico e abordagem fenomenológica, visa contribuir com as discussões sobre pedagogia da escolha e itinerários de formação buscando articular a maneira como a instituição escolar aborda o texto literário e como este circula socialmente na contemporaneidade. O contraponto à instrumentalização escolar é dado pela noção de formação, pela qual se busca a valorização da experiência e da sensibilidade propiciada pela leitura de literatura. Contribuem teoricamente para esse itinerário as reflexões de Jorge Larrosa Bondía, Antonio Candido, Regina Zilberman e Beatriz Fétizon. Boaventura de Sousa Santos e Néstor García Canclini iluminam as abordagens sobre a circulação da literatura na paisagem contemporânea, pela quais se apresenta sua dimensão formativa frente às desigualdades sociais e de acesso, principalmente, aos dispositivos tecnológicos.
The bibliographical and phenomenological approach of this given research aims to contribute to discussions on the pedagogy of choice and training itineraries, in order to articulate how the literary text is addressed by the school institution and how it circulates socially nowadays. The counterpoint to school instrumentation is given by the idea of formation, in which one seeks the appreciation of the experience and the response triggered by reading literature. The theoretical contributions to this itinerary are based on the reflections of Jorge Larrosa Bondía, Antonio Candido, Regina Zilberman and Beatriz Fétizon. Boaventura de Sousa Santos and Néstor García Canclini shed light on the approaches regarding the circulation of literature within the contemporary landscape, leading to its formative dimension towards social inequality and the lack of access to, mainly, technological devices.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
35

Ferro, Letícia Costa e. Silva. "Paisagens em profusão: as poéticas contemporâneas de Angélica Freitas, Fabiano Calixto, Marília Garcia e Ricardo Domeneck." Universidade Federal de Goiás, 2015. http://repositorio.bc.ufg.br/tede/handle/tede/5156.

Full text
Abstract:
Submitted by Erika Demachki (erikademachki@gmail.com) on 2016-01-28T14:30:24Z No. of bitstreams: 2 Tese - Letícia Costa e Silva Ferro - 2015.pdf: 4184071 bytes, checksum: f623acc1b9d2758ef33ebb7bdce55a7d (MD5) license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5)
Approved for entry into archive by Erika Demachki (erikademachki@gmail.com) on 2016-01-28T14:31:40Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Tese - Letícia Costa e Silva Ferro - 2015.pdf: 4184071 bytes, checksum: f623acc1b9d2758ef33ebb7bdce55a7d (MD5) license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-01-28T14:31:41Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Tese - Letícia Costa e Silva Ferro - 2015.pdf: 4184071 bytes, checksum: f623acc1b9d2758ef33ebb7bdce55a7d (MD5) license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5) Previous issue date: 2015-08-31
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES
The brazilian poetry, in its several manifestations, grant, in these contemporary times, the idea of "landscapes", profusely seen, that, not being hegemonic or static, or even leaded by some sort of unique aesthetical direction, have a lack of perception in the course of an only sight. According to that, the critical contribution of the current work shows itself entirely willing to match critic-theoretical tools in its various ways, which if on one hand - and a priori - can be understood as antagonistic, on the other hand, rest, pertinently, in the poetical manifestations here analyzed for they focus the richness on our days' productions. It becomes hard to recognize, thereby, that many premises, accepted by literature researchers it's been a long time, prompt and finished, are now-a-days opened debate, in constant and unceasing review. To list some of those premises implies, above it all, to pluralize and to disperse the reception's efforts of poetry itself. This is what, on its side, justifies the fact that we depart from the phenomenological notion of "landscape" - analytical key of the whole thesis -, whose definition, finding itself, initially, linked to the idea of horizon, allows us to internalize what we've seen, under our angle, and turn that, not into an absolute and irrefutable sight, but into one sight with a particular order, a sight originated, thus, on specific horizons: firstly, of the poets in study, then, of ours, that has identify them, bringing them together and, at the same time, dispersing them. It is like this that we expand the notion of landscape so we can operationalize it as opened to dialogues and approaches willing to enfold, as well, epistemic configurations of a different order other than only the philosophical one (especially the phenomenological one), but the geographic one, the historical one, the sociological one etc., with the aim of a larger understanding of the means the poetical scenario and our time are being setting the last few years. Among the many poetical landscapes we have right now, we listed the ones presented by four young authors: Angélica Freitas (1973- ), Fabiano Calixto (1973- ), Marília Garcia (1979- ) and Ricardo Domeneck (1977- ). With their works in mind, we launch ourselves into the understanding of matters related to the present moment, such as: the relation the poet engage with the space; the way she/he, the poet, deals with the cultural and literary traditions and the way she/he thinks feeling and fells thinking not just the world, the things around her/him - thing that requests and occurs to her/him -, but also the poetical writing itself.
A poesia brasileira, nas suas mais diversas manifestações, afiança, na contemporaneidade, a ideia de “paisagens”, avistadas profusamente, que, por não serem hegemônicas ou estáticas, ou, ainda, capitaneadas por alguma frente única de estética, carecem de percepção ao largo de uma única visada. Nesse sentido, a contribuição crítica do presente trabalho mostra-se inteiramente pretensa à combinação de alicerces crítico-teóricos os mais diversos, que, se, por um lado, e, a priori, podem ser assimilados como antagônicos, por outro, assentam-se, com pertinência nas manifestações poéticas em análise, na medida em que lançam luz na riqueza das produções dos dias atuais. Torna-se forçoso reconhecer, dessa maneira, que muitos pressupostos há tempos admitidos pelos estudiosos da literatura como peças feitas, prontas e acabadas, hoje, são discussão aberta, em constante e incessante revisão. Listar alguns desses pressupostos implica, acima de tudo, em pluralizar e dispersar os esforços de recepção da própria poesia. Isso é o que, por seu turno, justifica o fato de partirmos da noção fenomenológica de “paisagem” – chave analítica de toda a tese –, cuja definição, ao encontrar-se, inicialmente, vincada à ideia de horizonte, nos permite apropriar daquilo que vimos, sob nosso ângulo, e a fazer disso, não uma visada absoluta e irrefutável, mas uma visada de ordem particular, que seja originária, portanto, de horizonte(s) específico(s): dos poetas, em estudo, primeiramente, e, em seguida, do nosso que os identificou, reunindo-os e, ao mesmo tempo, dispersando-os. Assim, é que dilatamos a noção de paisagem para operacionalizá-la como aberta a diálogos e abordagens dispostos a encampar também configurações epistêmicas de outra ordem que não somente a filosófica (sobretudo a de domínio fenomenológico), mas a geográfica, a histórica, a sociológica etc., em proveito de uma larga compreensão do modo como vêm se afigurando, então, o cenário poético da e na atualidade. Dentre as muitas paisagens poéticas existentes, elencamos as apresentadas por quatro jovens autores, a saber: Angélica Freitas (1973- ), Fabiano Calixto (1973- ), Marília Garcia (1979- ) e Ricardo Domeneck (1977- ). À luz de suas obras, lançamo-nos à compreensão de questões concernentes ao momento presente, tais como: a relação que o poeta trava com o espaço; a forma como ele, o poeta, lida com a tradição cultural e literária e o modo como ele pensa sentindo e sente pensando tanto o mundo, as coisas ao seu redor – que o assediam e o acometem – quanto à própria escrita poética.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
36

Azevedo, Fernanda Mara de Almeida. "Romance policial, psicanálise e cultura contemporânea em Luiz Alfredo Garcia-Roza e Dennis Lehane." Universidade do Estado do Rio de Janeiro, 2012. http://www.bdtd.uerj.br/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=4055.

Full text
Abstract:
Esta tese traça um estudo comparativo entre o Romance policial contemporâneo e o discurso psicanalítico na produção ficcional de Luiz Alfredo Garcia-Roza (1936-) e Dennis Lehane (1963-), tomando, por base, relações de aproximação entre os métodos investigativos na literatura e na psicanálise. Para isso, o corpus constitui-se dos romances O silêncio da chuva (1996) e Espinosa sem saída (2006), ambos do escritor brasileiro e Sagrado [Sacred] (2004) e Paciente 67 [Shttter Island] (2005), do ficcionista norte-americano. A análise destas narrativas revela pontos de aproximação entre os dois discursos inseridos no cenário cultural caótico e desajustado. E questiona a emergência deste novo contexto sociocultural, onde personagens sem identidade definida, sendo o principal deles, o detetive, realizam sua flânerie através de deslocamentos constantes associados à paisagem e em busca do desvendamento do crime urbano. Como seres de ficção perdidos, estes private eyes precisam encontrar os desajustes psíquicos de toda espécie de criminosos daí a representação da cidade, que ora se converte no solo para a flânerie dos investigadores, ora contribui para o apagamento e/ou ocultamento das subjetividades criminais. A relação entre os discursos policial e psicanalítico aponta para a associação entre a obscuridade do texto literário e o da cultura onde estamos inseridos sem falar do mal-estar de um e de outro campo, que tem a ver com as transformações da esfera da sociedade contemporânea
This dissertation aims at outlining a comparative study between the contemporary detective novel and the psychoanalytical discourse in the fictional production by Luiz Alfredo Garcia Roza (1936- ) and Dennis Lahane (1966- ), approaching particular investigative methods in literature and psychoanalysis. To do so, the corpus consists of four novels altogether: O silêncio da chuva (1996) and Espinosa sem saída (2006) by the Brazilian writer and Sagrado [Sacred] (2004) and Paciente 67 [Shutter Island] (2005) by the American fictionist. The analysis on these narratives points out similarities and idiosyncrasies between two discourses within a conflictive and chaotic cultural environment. Moreover, it highlights this new social and cultural realm where characters with undefined identities (the detective, above all) strive to evade from the atmosphere in which they are set and search for the resolution of urban crimes. As lost subjectivities, these private eyes need to decipher psychic dysfunctions of every sort of criminal thence, the representation of the city, featuring sometimes as the ground on which investigators work for the law and, at other times, as a hiding space for murderers. The relation between detective and psychoanalytic discourses remarks the association between the obscurity of the literary text and our cultural background not to mention the overall discomfort triggered by changes in contemporary societies
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
37

Pierini, Mágna Tânia Secchi. "Os pescadores e as ilhas desconhecidas, de Raul Brandão : entre itinerários e paisagens, a miséria /." Araraquara, 2013. http://hdl.handle.net/11449/106358.

Full text
Abstract:
Orientador: Guacira Marcondes Machado Leite
Banca: Renata Soares Junqueira
Banca: Márcia Valéria Gobbi
Banca: Norma Domingos
Banca: Raquel dos Santos Madanêlo Souza
Resumo: A presente tese selecionou Os Pescadores e As Ilhas Desconhecidas para compor o corpus de análise e propõe uma reavaliação da posição subalterna a que essas obras foram relegadas. Por muitas décadas, esses títulos vivenciaram o apreço fervoroso e emocionado dos leitores. Em contrapartida, parte da crítica literária brandoniana proferida no século XX rotulou-as de "menores" por se distanciarem do projeto literário ficcional de Raul Brandão. Edificou-se e perpetuou-se, então, a dicotomia e o silêncio. O objetivo deste trabalho é mostrar que essas obras não se distanciam das outras produções brandonianas justamente porque apresentam componentes temáticos e estilísticos similares às demais obras. Portanto, parte-se da hipótese de que há uma dialética das formas impressionistas e expressionistas que se coadunam e compõem espaços plástico-literários. Tal hipótese solidifica-se nas indagações acerca da utilização de gêneros literários tradicionais como a literatura de viagens, ou no emprego da descrição da paisagem nos dois títulos selecionados, publicados na segunda década do século XX. As ponderações concentram-se em torno das incursões da escrita brandoniana por linguagens artísticas distintas, por meio de uma perspectiva moderna diante da paisagem, do homem e da efabulação. No entanto, desdobram-se no estudo detido dessa perspectiva a partir da construção da figura dos pescadores, marinheiros, pastores e lavradores, além do registro das impressões poéticas e pictóricas, respectivamente, da costa portuguesa e do arquipélago dos Açores e da Madeira. Dessa forma, a aproximação entre as obras ocorre por meio da inovação na perspectiva da paisagem e da viagem, por configurar personagens pobres e vencidos a partir de reflexões de natureza ontológica e sociológica, conforme as delineações peculiares das configurações espaciais
Abstract: The actual research took Os Pescadores ("The fishermen") and As Ilhas Desconhecidas ("The Unknown Islands") to compose the analysis corpus and proposes a reevaluation of the less value given to these works. They obtained the appreciation of the great public for long decades, but a parcel of brandonian critics built in the 20th century labeled them as "minors" for being far from the literary fictional project of Raul Brandão. The dichotomy and the silence dominated since then. The aim of this thesis is to show that these works are not far from the other brandonian productions because they present thematic and stylistics components similar to the rest of the author's works. Therefore, we part from the hypothesis that there is a dialectics between impressionist and expressionist forms combining to compose plastic-literary spaces. Such hypothesis become stronger through questions about the use of traditional aesthetic styles as, for example, the landscape description and the travel literature on the two selected titles, published in the second decade of the 20th century. The reflections focus around the brandonian writing incursions by distinct artistic languages, trough a modern perspective on the landscape, the men and the fabulation. However, the accurate study of this perspective enlarges the comprehension of the fishermen, sailors, shepherds and peasants figure construction, besides the registration of the poetics and pictorial impressions of the Portuguese coast and Azores and Madeira. Thereby the approach between the works happens through the innovation in the landscape and travel perspective, the setting of poor and subdued characters by reflections of ontological and sociological nature, according with peculiar designs of spatial configurations
Doutor
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
38

Panadero, Moyá Miguel, and Martí F. J. Jover. "Literatura y paisaje: recursos para el desarrollo local." Pontificia Universidad Católica del Perú. Centro de Investigación en Geografía Aplicada, 2015. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/119653.

Full text
Abstract:
Tourism has in landscape a very valuable economic good. This is a resource that has been quickly incorporated to the set of exploited products to tourism. There are many different ways to approach landscapes. Reading literary documents easies the idealization oflandscapes in the people's minds. These landscapes have been recreated by an author through his own experience. lts description that integrates natural and cultural elements, helps us to understand space that is patrimony of geography. Local strategies for local development have not remained marginal to this thought of landscape valuation, integrating in it the real shapes and their ideal representations through literature. The fourth centenary commemoration of the prince edition of Don Quijote de La Mancha's adventures is giving force to the proliferation ofinitiatives to support rural tourism in the Spanish region called La Mancha, as part of its strategies of local development.
El turismo tiene en el paisaje un bien económico cada vez más valorado. Este recurso que ha sido incorporado rápidamente al conjunto de productos explotados en esta actividad. Existen diversas modalidades de acercamiento a los paisajes; por ejemplo, la lectura de textos literarios facilita la conformación de paisajes ideales en la imagina­ ción de los lectores. Estos paisajes son recreados por un autor por medio de su perso­ nal experiencia; su descripción integra elementos del medio natural y de la cultura, y nos ayuda a comprender el espacio que es patrimonio de la geografía. Las estrategias de desarrollo local no han permanecido al margen de esta corriente de valorización del paisaje y han integrado, en ella, tanto las formas reales como sus representaciones ideales por medio de la literatura. La conmemoración del cuarto centenario de la aparición de la edición príncipe de las noveladas aventuras de Don Quijote de La Mancha está impulsando una proliferación de iniciativas dirigidas a apoyar el turismo rural en la región española denominada La Mancha, como parte de sus estrategias de desarrollo local.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
39

Camelim, Francine. "Impressões e paisagens : na fronteira entre naturalismo, simbolismo e impressionismo /." Araraquara : [s.n.], 2009. http://hdl.handle.net/11449/91507.

Full text
Abstract:
Orientador: Renata Soares Junqueira
Banca: Orlando Nunes de Amorim
Banca: Jorge Vicente Valentim
Resumo: Propomo-nos aqui um estudo crítico das narrativas simbolistas de Raul Brandão (1867-1930), escritor português pertencente à geração de 1890. Tratamos de identificar, na ficção narrativa brandoniana, valores próprios do Decadentismo-Simbolismo, seja no que toca à temática predileta do autor, seja no que concerne à(s) forma(s) narrativa(s) empregadas para expressar os seus temas. Além disso, pretendemos salientar o diálogo que se estabelece dentro da própria obra de Raul Brandão, demonstrando a importância de seus primeiros escritos, presentes no livro de contos Impressões e Paisagens (1890). Tratamos, em suma, de estudar e divulgar textos literários em prosa simbolista, sobre os quais os críticos ainda não se debruçaram suficientemente. Com base na teoria do conto, em particular, e na teoria da narrativa, em geral, avaliamos a contribuição da obra de Raul Brandão no panorama da contística portuguesa, tendo por principal objeto de estudo dois contos, escolhidos para o corpus da pesquisa por serem muito significativos no seu primeiro livro: "A Maria Trolha" e "O homem do cancro". Nestes contos, estudamos os temas abordados, os personagens retratados e o perfil estético destas narrativas que mesclam elementos naturalistas, simbolistas e impressionistas, os quais demonstram o pioneirismo brandoniano na composição fronteiriça dos seus primeiros escritos.
Abstract: This work proposes a critical study of the Raul Brandão's (1867-1930) symbolist narratives. He is a Portuguese author who belongs to 1890 generation. We want to relate in the Brandão's narrative fiction, values of Decadentism-Symbolism It could be the favorite thematic of the author or the narrative form to express his themes. Additionally, we intend to show the dialogue between the whole work of Raul Brandão, unrolling the importance of his first short-stories in the book Impressões e Paisagens (1890). Thus, we want to study and to reveal literary texts in the symbolist prose, which the critics do not search enough. Using the short-story and narrative theory to support us, we study the author's contribution to the Portuguese narrative history. The main object of our study is two short-stories that are the most meaningful of his first book: "A Maria Trolha" and "O Homem do cancro". Therefore, we study the presenting themes, the acting characters and the construction of the short-stories, which blended into naturalistics, symbolistics and impressionistics elements that prove to be pioneer in the bounds of his first compositions.
Mestre
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
40

Camelim, Francine [UNESP]. "Impressões e paisagens: na fronteira entre naturalismo, simbolismo e impressionismo." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2009. http://hdl.handle.net/11449/91507.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:25:22Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2009-08-17Bitstream added on 2014-06-13T18:26:21Z : No. of bitstreams: 1 camelim_f_me_arafcl.pdf: 348672 bytes, checksum: 8d31877804060b37ff8c31a5ea759970 (MD5)
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
Propomo-nos aqui um estudo crítico das narrativas simbolistas de Raul Brandão (1867-1930), escritor português pertencente à geração de 1890. Tratamos de identificar, na ficção narrativa brandoniana, valores próprios do Decadentismo-Simbolismo, seja no que toca à temática predileta do autor, seja no que concerne à(s) forma(s) narrativa(s) empregadas para expressar os seus temas. Além disso, pretendemos salientar o diálogo que se estabelece dentro da própria obra de Raul Brandão, demonstrando a importância de seus primeiros escritos, presentes no livro de contos Impressões e Paisagens (1890). Tratamos, em suma, de estudar e divulgar textos literários em prosa simbolista, sobre os quais os críticos ainda não se debruçaram suficientemente. Com base na teoria do conto, em particular, e na teoria da narrativa, em geral, avaliamos a contribuição da obra de Raul Brandão no panorama da contística portuguesa, tendo por principal objeto de estudo dois contos, escolhidos para o corpus da pesquisa por serem muito significativos no seu primeiro livro: “A Maria Trolha” e “O homem do cancro”. Nestes contos, estudamos os temas abordados, os personagens retratados e o perfil estético destas narrativas que mesclam elementos naturalistas, simbolistas e impressionistas, os quais demonstram o pioneirismo brandoniano na composição fronteiriça dos seus primeiros escritos.
This work proposes a critical study of the Raul Brandão’s (1867-1930) symbolist narratives. He is a Portuguese author who belongs to 1890 generation. We want to relate in the Brandão’s narrative fiction, values of Decadentism-Symbolism It could be the favorite thematic of the author or the narrative form to express his themes. Additionally, we intend to show the dialogue between the whole work of Raul Brandão, unrolling the importance of his first short-stories in the book Impressões e Paisagens (1890). Thus, we want to study and to reveal literary texts in the symbolist prose, which the critics do not search enough. Using the short-story and narrative theory to support us, we study the author’s contribution to the Portuguese narrative history. The main object of our study is two short-stories that are the most meaningful of his first book: “A Maria Trolha” and “O Homem do cancro”. Therefore, we study the presenting themes, the acting characters and the construction of the short-stories, which blended into naturalistics, symbolistics and impressionistics elements that prove to be pioneer in the bounds of his first compositions.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
41

Mattos, Audrey Castañón de [UNESP]. "O silêncio como produtor de sentidos na ficção de Teolinda Gersão." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2018. http://hdl.handle.net/11449/154562.

Full text
Abstract:
Submitted by Audrey Castanon de Mattos (audreymattos@hotmail.com) on 2018-07-20T18:22:55Z No. of bitstreams: 1 Mattos Audrey tese de doutorado.pdf: 2832448 bytes, checksum: 4eff862d8f4cc54a95ccad84abc08b10 (MD5)
Approved for entry into archive by Aline Aparecida Matias null (alinematias@fclar.unesp.br) on 2018-07-20T19:32:36Z (GMT) No. of bitstreams: 1 mattos_ac_dr_arafcl.pdf: 2832448 bytes, checksum: 4eff862d8f4cc54a95ccad84abc08b10 (MD5)
Made available in DSpace on 2018-07-20T19:32:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 mattos_ac_dr_arafcl.pdf: 2832448 bytes, checksum: 4eff862d8f4cc54a95ccad84abc08b10 (MD5) Previous issue date: 2018-05-22
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
Esta tese explora a presença do silêncio como elemento significante do discurso em romances da escritora portuguesa Teolinda Gersão, notadamente em Os teclados e A cidade de Ulisses. O silêncio pode presentificar-se na obra literária em seus diferentes modos de existir, isto é, silêncio que atravessa as palavras devido à sua condição de anterioridade (as palavras é que rompem o silêncio); silêncio que existe entre as palavras, advindo de sentidos silenciados pela eleição de um determinado discurso que apaga, necessariamente, os demais; silêncio que indica que o sentido pode sempre ser outro ou, ainda, que aquilo que é mais importante nunca se diz. O trabalho procura demonstrar como, por meio desses modos de existir, o silêncio participa dos sentidos do discurso e, no caso do corpus em análise, ajuda a colocar em cena críticas a aspectos da sociedade que caracterizam formas de opressão e autoritarismo. O silêncio, nesse cenário, também surge como meio de resistência. A pesquisa apoia-se nos conceitos teóricos sobre o silêncio propostos por Eni Orlandi (2007), George Steiner (1988), Ludwig Wittgenstein (1968), Santiago Kovadloff (2003) e Susan Sontag (1987).
Esta tesis explora la presencia del silencio como elemento significativo del discurso en novelas, da escritora portuguesa Teolinda Gersão, especialmente en Os teclados y A cidade de Ulisses. El silencio se puede hacer presente en la obra literaria en sus diferentes modos de existir, es decir, silencio que atraviesa las palabras debido a su condición de anterioridad (las palabras es que rompen el silencio); el silencio que existe entre las palabras, proveniente de sentidos silenciados por la elección de un determinado discurso que apaga, necesariamente, a los demás; silencio que indica que el sentido puede siempre ser otro o, aún, que lo que es más importante nunca se dice. Buscamos demostrar cómo, por medio de estos modos de existir, el silencio participa de los sentidos del discurso y, en el caso del corpus en análisis, ayuda a poner en escena críticas a aspectos de la sociedad que caracterizan formas de opresión y autoritarismo. El silencio, en ese escenario, también surge como medio de resistencia. La investigación se apoya en los conceptos teóricos sobre el silencio propuestos por Eni Orlandi (2007), George Steiner (1988), Ludwig Wittgenstein (1968), Santiago Kovadloff (2003) y Susan Sontag (1987).
CAPES 88881.134075/2016-01
CAPES 88882.180351/2018-01
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
42

Delgado, Kelly Beatriz do Prado. "Uma leitura aproximativa de João Cabral de Melo Neto com Alberto Caeiro e Sophia de Mello Breyner Andresen." Universidade Federal de Goiás, 2018. http://repositorio.bc.ufg.br/tede/handle/tede/8771.

Full text
Abstract:
Submitted by Liliane Ferreira (ljuvencia30@gmail.com) on 2018-08-08T12:11:32Z No. of bitstreams: 2 Tese - Kelly Beatriz do Prado Delgado - 2018.pdf: 2834479 bytes, checksum: ff9f2ef84d07b2f34297c06ab2d54e1e (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5)
Approved for entry into archive by Luciana Ferreira (lucgeral@gmail.com) on 2018-08-08T12:49:16Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Tese - Kelly Beatriz do Prado Delgado - 2018.pdf: 2834479 bytes, checksum: ff9f2ef84d07b2f34297c06ab2d54e1e (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5)
Made available in DSpace on 2018-08-08T12:49:16Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Tese - Kelly Beatriz do Prado Delgado - 2018.pdf: 2834479 bytes, checksum: ff9f2ef84d07b2f34297c06ab2d54e1e (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Previous issue date: 2018-07-05
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES
The present work aims to investigate the way in which the poets João Cabral de Melo Neto, Alberto Caeiro and Sophia de Mello Breyner Andresen reconfigure, even if it is in a diverse form, a lyrical tradition founded on the expression of the poet's feelings, when performing a poetry in which subjectivity is circumscribed in favor of an external reality. To the extent that this analysis is based on the construction of poetry characterized by tension, both the Brazilian poet and the Portuguese poets take Cesário Verde as a precursor of their poetry, and this is the first common aspect that they present. From a possible relation between the works of the poets, seen starting from the same ideal of poetry, we seek to understand how the works of the mentioned poets are related in an evident form, such as the dialogue established between João Cabral and Sophia de Mello through the poets' own notes, or, in a secret way, as in the relationship established between João Cabral and Alberto Caeiro, in which the dialogue is created from the analysis, elucidating common aspects between them. For such, we use the text O sujeito lírico fora de si, by Michel Collot (2013), for the analysis of the formative moments of the work of João Cabral, of the complete work of Alberto Caeiro and of the three movements of the work of Sophia de Mello, from her relationship with the Brazilian poet. The approximations established between the three are guided by the decentralization of the poetic subject and the consequent refusal of memory, by the rigor of construction marked by the ideals of absence of the subject, the lucidity and concreteness and, specifically, by the hallucination in the work of João Cabral and Sophia de Mello. From the study of this poetry that differs from the subjective lyric poetry, we can also see the construction of the landscape as a particular case of containment of subjectivity, analysis guided by the work Poética e filosofia da paisagem, also by Collot. Without intending to erase the differences that mark the particularity of the poetic project of each of the poets, it was sought to consolidate the provisions to the contrary according to their own statements, understanding from the analysis a poetry of constitutive interaction that associates poetic state and construction process.
O presente trabalho tem como objetivo investigar o modo como os poetas João Cabral de Melo Neto, Alberto Caeiro e Sophia de Mello Breyner Andresen reconfiguram, mesmo que de forma diversa, uma tradição lírica fundada na expressão dos sentimentos do poeta, ao realizar uma poesia em que a subjetividade é circunscrita em favor de uma realidade exterior. Na medida em que essa análise se baseia na construção de uma poesia que se caracteriza pela tensão, tanto o poeta brasileiro quanto os poetas portugueses tomam Cesário Verde como precursor de suas poesias, sendo este o primeiro aspecto em comum que apresentam. A partir de uma possível relação entre as obras dos poetas, visto partirem de um mesmo ideal de poesia, procura-se depreender como as obras relacionam-se de forma evidente, a exemplo do diálogo estabelecido entre João Cabral e Sophia de Mello por meio dos apontamentos dos próprios poetas, ou, de forma secreta, como na relação estabelecida entre João Cabral e Alberto Caeiro, em que o diálogo é criado a partir da análise, elucidando-se aspectos comuns entre eles. Para tanto, recorre-se ao texto O sujeito lírico fora de si, de Michel Collot (2013), a partir do qual se empreende a análise dos momentos formadores da obra de João Cabral, da obra completa de Alberto Caeiro e dos três movimentos da obra de Sophia de Mello, a partir de sua relação com o poeta brasileiro. As aproximações estabelecidas entre os três norteiam-se pelo descentramento do sujeito poético e pela consequente recusa da memória, pelo rigor de construção marcado pelos ideais de ausência do sujeito, de lucidez e concretude e, especificamente, pela alucinação na obra de João Cabral e Sophia de Mello. A partir do estudo dessa poesia que difere da poesia lírica subjetiva, constata-se também a construção da paisagem como caso particular de contenção da subjetividade, análise orientada pela obra Poética e filosofia da paisagem, também de Collot. Sem a intenção de apagar as diferenças que marcam de forma particular o projeto poético de cada um dos poetas, buscou-se consolidar as disposições em contrário segundo as afirmações deles próprios, depreendendo-se da análise uma poesia de interação constitutiva que associa estado poético e processo de construção.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
43

Pierini, Mágna Tânia Secchi [UNESP]. "Os pescadores e as ilhas desconhecidas, de Raul Brandão: entre itinerários e paisagens, a miséria." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2013. http://hdl.handle.net/11449/106358.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:35:39Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2013-05-07Bitstream added on 2014-06-13T19:24:57Z : No. of bitstreams: 1 pierini_mts_dr_arafcl.pdf: 6854077 bytes, checksum: 8b6305ccdb5b5cbb1abb9fabaa2ab95a (MD5)
A presente tese selecionou Os Pescadores e As Ilhas Desconhecidas para compor o corpus de análise e propõe uma reavaliação da posição subalterna a que essas obras foram relegadas. Por muitas décadas, esses títulos vivenciaram o apreço fervoroso e emocionado dos leitores. Em contrapartida, parte da crítica literária brandoniana proferida no século XX rotulou-as de “menores” por se distanciarem do projeto literário ficcional de Raul Brandão. Edificou-se e perpetuou-se, então, a dicotomia e o silêncio. O objetivo deste trabalho é mostrar que essas obras não se distanciam das outras produções brandonianas justamente porque apresentam componentes temáticos e estilísticos similares às demais obras. Portanto, parte-se da hipótese de que há uma dialética das formas impressionistas e expressionistas que se coadunam e compõem espaços plástico-literários. Tal hipótese solidifica-se nas indagações acerca da utilização de gêneros literários tradicionais como a literatura de viagens, ou no emprego da descrição da paisagem nos dois títulos selecionados, publicados na segunda década do século XX. As ponderações concentram-se em torno das incursões da escrita brandoniana por linguagens artísticas distintas, por meio de uma perspectiva moderna diante da paisagem, do homem e da efabulação. No entanto, desdobram-se no estudo detido dessa perspectiva a partir da construção da figura dos pescadores, marinheiros, pastores e lavradores, além do registro das impressões poéticas e pictóricas, respectivamente, da costa portuguesa e do arquipélago dos Açores e da Madeira. Dessa forma, a aproximação entre as obras ocorre por meio da inovação na perspectiva da paisagem e da viagem, por configurar personagens pobres e vencidos a partir de reflexões de natureza ontológica e sociológica, conforme as delineações peculiares das configurações espaciais
The actual research took Os Pescadores (“The fishermen”) and As Ilhas Desconhecidas (“The Unknown Islands”) to compose the analysis corpus and proposes a reevaluation of the less value given to these works. They obtained the appreciation of the great public for long decades, but a parcel of brandonian critics built in the 20th century labeled them as “minors” for being far from the literary fictional project of Raul Brandão. The dichotomy and the silence dominated since then. The aim of this thesis is to show that these works are not far from the other brandonian productions because they present thematic and stylistics components similar to the rest of the author’s works. Therefore, we part from the hypothesis that there is a dialectics between impressionist and expressionist forms combining to compose plastic-literary spaces. Such hypothesis become stronger through questions about the use of traditional aesthetic styles as, for example, the landscape description and the travel literature on the two selected titles, published in the second decade of the 20th century. The reflections focus around the brandonian writing incursions by distinct artistic languages, trough a modern perspective on the landscape, the men and the fabulation. However, the accurate study of this perspective enlarges the comprehension of the fishermen, sailors, shepherds and peasants figure construction, besides the registration of the poetics and pictorial impressions of the Portuguese coast and Azores and Madeira. Thereby the approach between the works happens through the innovation in the landscape and travel perspective, the setting of poor and subdued characters by reflections of ontological and sociological nature, according with peculiar designs of spatial configurations
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
44

Català, Marticella Rosa. "La geografia com a narració descriptiva i com a construcció d’una "pedagogia del món". La literatura paisatgística de Josep Pla com a cas d’estudi." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2017. http://hdl.handle.net/10803/562674.

Full text
Abstract:
La present tesi, titulada La geografia com a narració descriptiva i com a construcció d’una ‘pedagogia del món’. La literatura paisatgística de Josep Pla com a cas d’estudi, té com a objectiu fonamental estudiar les confluències existents entre dues formes de coneixement de llarga tradició i amb unes connexions molt remarcables, com són la geografia i la literatura. Aquest objectiu, que hem abordat d’entrada en el pla teòric, l’hem desenvolupat també en una perspectiva aplicada: és a dir, prenent com a referència un escriptor concret, Josep Pla, i una part determinada de la seva obra −concretament, la que té un contingut més directament relacionat amb el territori i el paisatge. Després, i sobre la base d’aquest plantejament, hem analitzat les possibilitats que ofereix la literatura paisatgística de Pla com a base d’una proposta de recuperació de la descripció i de la narració geogràfiques amb finalitats didàctiques i divulgatives. La tesi s’estructura en tres parts, de dos capítols cadascuna, i parteix de la premissa d’afirmar la validesa essencial de l’escriptura, entesa tant en la seva dimensió descriptiva com narrativa, com a eina al servei del coneixement geogràfic i de la seva transmissió. En aquesta tessitura, geògrafs i escriptors esdevenen protagonistes de primer ordre. I idees emergents en el context social actual com ara el bé comú, els valors dels paisatges quotidians o les experiències culturals compartides ens porten a pensar que la confluència de la geografia amb la literatura té nombrosos camins per inserir-se en la societat i contribuir, en darrera instància, a fer més rica i més intensa la vivència del món per part de cada persona. A la primera part de la tesi establim unes bases teòriques per a l’estudi de les interaccions entre geografia i literatura en un sentit general. En el primer capítol tractem de delimitar i definir les característiques, els objectius i l’abast d’aquests dos sabers, tot deixant plantejats els seus punts de partida i les seves particulars perspectives. Alhora, hi presentem els àmbits en què geografia i literatura conflueixen a través de les diverses línies de recerca interdisciplinària existents. En el segon capítol prenem la noció de paisatge com a eix d’anàlisi i de reflexió centrals. Anàlisi i reflexió que desenvolupem en diferents plans: considerant el paisatge, per una banda, com a “objecte” de percepció geogràfica amb múltiples formes possibles de representació; d’altra banda, com a concepte portador de sentit per ell mateix i generador potencial d’uns forts lligams a nivell lingüístic i literari; finalment, fent èmfasi en el paisatge com a noció que acumula en la seva essència una gran diversitat de valors culturals, socials i educatius. La segona part se centra en l’estudi dels valors geogràfics de l’obra literària de Josep Pla. En aquest context, dediquem el tercer capítol a presentar les dimensions geogràfiques dels seus textos, fonamentades en la geograficitat de la seva particular forma de veure el món, íntimament relacionada amb determinats aspectes biogràfics que ens expliquen la “construcció” de la seva mirada geogràfica. I en el quart capítol analitzem de quina manera tots aquests factors i ingredients conflueixen en la forma d’escriure de Josep Pla i, en definitiva, en els seus mateixos textos. Hi considerem tant la seva forma d’observar i de viure els paisatges i els llocs, com els valors comunicatius de la seva forma d’expressió literària. Correlativament, acompanyem la nostra anàlisi amb nombrosos fragments de caràcter paisatgístic i descripcions geogràfiques extretes de la seva obra completa. Finalment, a la tercera part proposem un projecte didàctic de geografia i paisatge a partir de l’escriptura amb els models d’observació i de descripció de Josep Pla. Dins aquesta part, el capítol cinquè pretén establir algunes bases teòriques i metodològiques com a fonament del projecte. I al capítol sisè ens centrem en l’aplicació en una experiència didàctica concreta, amb la presentació i valoració dels resultats corresponents. En síntesi, amb l’enllaç entre teoria i pràctica i el model de textos de Josep Pla hem pretès endinsar-nos en una forma de fer geografia que pren el paisatge com a motiu central i que adopta el llenguatge com a recurs per a tractar, conjuntament, de transmetre d’una forma atractiva −i, alhora, rigorosa i precisa− continguts múltiples, temàticament diversos i dotats d’una gran càrrega significativa, i inequívocament geogràfics, sobre el nostre món.
This thesis, entitled “Geography as a descriptive narrative and as a pedagogy of our world. A case study of the landscape literature of Josep Pla”, sets itself the primary goal of examining the points of convergence between two forms of knowledge of long-standing tradition that present a series of notable links and associations, namely, geography and literature. This goal, addressed initially from a theoretical point of view, is also analysed from an applied perspective: that is, with reference to the writer, Josep Pla, and to part of his work – specifically, that which speaks directly of the territory and the landscape. Finally, and drawing on the preceding study, the thesis examines the possibilities afforded by Pla’s landscape literature for serving as the basis for a proposal aimed at recovering geographical description and narrative for educational and learning purposes. The thesis, presented in three parts – each comprising two chapters, is founded on the premise of establishing the essential validity of writing, understood in both its descriptive and narrative dimensions, as a tool at the service of geographical knowledge and of the transmission of this knowledge. In this context, geographers and writers take centre stage. A whole series of ideas emerging in our current social context, such as the common good, the values of everyday landscapes and of shared cultural experiences, lead us to believe that the convergence of geography with literature can take many different paths as it imbeds itself in society and as it contributes to enriching and intensifying the world experience of each and every one of us.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
45

Frozza, Marcia Vidal Candido. "Paisagens, retratos e quadros." Florianópolis, SC, 2003. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/84683.

Full text
Abstract:
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Comunicação e Expressão. Programa de Pós-Graduação em Literatura.
Made available in DSpace on 2012-10-20T11:33:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 197653.pdf: 1072319 bytes, checksum: 98a15c58634b72d3dd49f82b528ca31d (MD5)
A presente dissertação configura, sob o viés da descrição e do descritivo, a leitura de fragmentos textuais selecionados dos livros de contos Bulha d´Arroio, de Tito Carvalho, publicado em 1936, e Amigo Velho, de Guido Wilmar Sassi, publicado em 1957. Objetiva-se identificar nas descrições o paisagismo geográfico, o universo humano e cultural capazes de representar o cotidiano da terra e da gente do Planalto de Santa Catarina em dois momentos históricos, econômicos e sociais diferenciados. Pretende-se, em primeiro lugar, verificar de que maneira a topografia, dominada pelo elemento "terra", está representada nos textos de ambos os escritores; em segundo, constatar a forma pela qual o descritivo e a descrição desenham as características físicas e psicológicas das personagens que integram o universo humano dos textos ficcionais selecionados; na seqüência, comprovar de que modo são usados os recursos da técnica descritiva nos quadros de usos e costumes mais significativos da cultura da região e, por último, tecer questionamentos e reflexões em torno das confluências e divergências entre os fragmentos descritivos presentes nos textos ficcionais de ambos os escritores.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
46

Maldonado, Reny Gomes. "El mito, el paisaje y el hombre en la literatura ando-boliviana." Universidade Federal do Rio Grande do Norte, 2010. http://repositorio.ufrn.br:8080/jspui/handle/123456789/16182.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2014-12-17T15:06:49Z (GMT). No. of bitstreams: 1 RenyGM_DISSERT.PDF: 1550111 bytes, checksum: b510b9a32ff5d6d1acc62c4fdac5b83d (MD5) Previous issue date: 2010-07-05
This research was based on a study regarding the myth, the landscape and then man in Bolivian literature, a country whose cultural tradition transcends myth and reality, with an exotic nature, inherited from extraordinary people from a remote time, with archeological remains that show its glory, making it particular among other Latin American literatures. To contextualize the literary study of this nation, rich in fantasy literature, understanding its traits in the current literature, we have sought to rescue the history of its first inhabitants, the Kollas, and the cultural reference they inherited and reviewed in the acculturation process between indigenous and Spanish people. This study is based on the contributions of Latin American theorists, such as Antonio Conejo Polar, Nestor Canclini, the Cuban ethnologist Fernando Ortiz, and especially the concept of transculturation of the Uruguayan critic ?ngel Rama. Thus, we have tried to rescue a study about the Andean past, approaching the fundamentals of mythic component in literature, addressing landscape and nature as the ones that illustrate, characterize and give life to the mythical characters and social problems of the Andean man
La presente investigaci?n parte de un estudio con respecto al mito, el paisaje y el hombre en la literatura boliviana, un pa?s cuya tradici?n cultural transciende entre lo m?tico y la realidad, con una naturaleza ex?tica, heredera de personajes extraordinarios de un tiempo remoto, con vestigios arqueol?gicos que nos muestran su esplendor, haci?ndola particular entre otras literaturas de hispanoam?rica. Para contextualizar el estudio de la literatura de esta naci?n, rica en literatura fant?stica, comprendiendo sus rasgos en la literatura actual, se ha buscado rescatar en la historia de sus primeros habitantes, los kollas, la referencia cultural que ellos heredaron y repasaron, en el proceso de aculturaci?n entre ind?genas y espa?oles. Se fundamenta el presente estudio en las contribuciones de los te?ricos de latinoam?rica Antonio Cornejo Polar, Nestor Canclini y el etn?logo cubano Fernando Ortiz, sobre todo por el concepto de la transculturaci?n con el cr?tico uruguayo ?ngel Rama. As?, se ha intentado rescatar un estudio sobre el pasado andino, abordando los fundamentos del componente m?tico en la literatura, abordando el paisaje y la naturaleza como los que ilustran, caracterizan y dan vida a los personajes m?ticos y a la problem?tica social del hombre andino
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
47

Wiesse, Rebagliati Jorge Raúl. "Literatura, historia y mito de una ciudad: el Cuzco como prólogo (Paisajes peruanos, I)." Pontificia Universidad Católica del Perú, 2017. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/102820.

Full text
Abstract:
El artículo destaca la relevancia de considerar al primer capítulo de Paisajes peruanos, texto seminal del polígrafo peruano José de la Riva-Agüero y Osma, como el prólogo de todo el libro, pues en la disposición de este —y no solo en su contenido— pueden encontrarse sus grandes temas: la reunión de la naturaleza y la historia del Perú, de lo indígena y lo español. Riva-Agüero contrasta dos perspectivas del Cuzco y descubre en la contemplación del paisaje la esencia de la nación peruana. Al hacerlo, no solo se convierte en el historiador que él mismo añoraba en La Historia en el Perú, sino que genera —mediante procedimientos literarios, imaginativos, connotativos— un mito patrio.
The article highlights the importance of considering the first chapter of Peruvian polygraph José de la Riva-Agüero y Osma’s Paisajes peruanos (Peruvian Landscapes) as the prologue of the entire book, as in the disposition of this and not only in its content, one recognizes its great topics: the meeting of nature and history of Peru, the indigenous and the Spanish. Riva-Agüero contrasts two views of Cuzco and discovers in the contemplation of the landscape the essence of the Peruvian nation. In doing so, he not only becomes the historian who he himself missed in La Historia en el Perú (History in Peru), but generates—through literary, imaginative and connotative procedures—a patriotic myth.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
48

Puig, Parnau Maria. "Tornar. Els paisatges de la inquietud en la narrativa catalana de principis del segle XXI." Doctoral thesis, Universitat de Girona, 2020. http://hdl.handle.net/10803/671509.

Full text
Abstract:
This dissertation is built on the basis that during the first decades of the twenty-first century, it has appeared a diverse corpus of Catalan prose-works characterized by a new representation of both the imaginary and the narrative of rural traditional landscape. Traditionally, the representation of rural landscape was enclosed with specific points of the territory and had idealized visions related to the values of origin and continuity. This dissertation points toward a new representation of the rurality. The critical analysis of seven narratives serves as the starting point to examine a new aesthetics of the rurality and the relationship that individuals build and stablish with it. Hence, this return to the rural place is geographical, literary and it implies a gesture of human and social reflection, as well as the constitution of a new rurality marked by the I-place, as called in this study, and the landscapes of restlessness
En els darrers anys, durant les primeres dècades del segle XXI, han aparegut en català diverses narracions que donen un punt de vista nou al discurs sobre el paisatge rural tradicional. Les representacions del paisatge de la ruralitat es trobaven circumscrites a punts específics del territori i a visions idealitzades relacionades amb els valors de l’origen i la permanència. En canvi, aquesta recerca es proposa mostrar una nova representació de la ruralitat. La lectura crítica del corpus de set obres narratives és la base a través de la qual s’analitza, d’una banda, una nova estètica de la ruralitat i, de l’altra, la relació que hi estableix l’individu. Aquest estudi acaba mostrant una tornada al lloc rural que és geogràfica, literària i de reflexió social i humana, així com la constitució d’una nova representació de la ruralitat marcada pel que aquí s’anomena el jo-lloc i els paisatges de la inquietud
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
49

Kim, Hyung Mi [UNESP]. "Visões de ruralidades: personagens, paisagens e contextos em obras literárias." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2013. http://hdl.handle.net/11449/104446.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:33:21Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2013-04-18Bitstream added on 2014-06-13T20:44:45Z : No. of bitstreams: 1 kim_hm_dr_rcla.pdf: 1358526 bytes, checksum: e8443fca188913a4663cfa0a4990f0c1 (MD5)
Este trabalho procura refletir sobre as representações das paisagens rurais nos textos narrativos estrangeiros e nacionais para pensar as mudanças sociais engendradas na transição ruralidade/modernidade. Nesse sentido, tratou-se de as objetivar e interpretar como fatos sociais que são, levando-se em conta os diferentes processos simbólicos de que resultaram os textos literários em questão. Pensando primeiro na noção durkheimiana de construção social de significados e símbolos, na auto representação relacional da sociedade com seu meio, objetivamos e interpretamos os fatos sociais de acordo com as diferentes abordagens das Ciências Humanas para pensar os processos socioculturais e históricos dessa relação. Dessa forma, o conceito cosgroviano de paisagem, como ideia, é fundamental, pois permite estudar a trama das relações humanas, inscrita num meio natural e cultural. Por fim, refletimos sobre o processo de criação literária de representação dos fenômenos sociais
This work reasons about the rural landscape representations in domestic and foreign narrative texts to analyze the social changes engendered in the tradition/modernity transition. Furthermore, it aimed to objectify and interpret them as social facts, taking into account the different symbolic processes that conformed those literary texts. Thinking first in the Durkheim's notion of social construction of meanings and symbols, such as the self relational representation of society with the environment, we aimed to interpret social facts accordingly to different approaches of Social Sciences to address the socio-cultural and historical processes related to this relationship. Thus, the Cosgrove’s concept of landscape, as an idea, it is essential, because it allows to study the web of human relationships, enrolled in a natural and cultural environment. Finally, we reflect on the process of creating literary representation of social phenomena
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
50

Kim, Hyung Mi. "Visões de ruralidades : personagens, paisagens e contextos em obras literárias /." Rio Claro, 2013. http://hdl.handle.net/11449/104446.

Full text
Abstract:
Orientador: Bernadete Aparecida C. Castro Oliveira
Banca: Paulo R. Teixeira de Godoy
Banca: Renata Medeiros Paoliello
Banca: Marli Sales
Banca: Angelita Matos Souza
Resumo: Este trabalho procura refletir sobre as representações das paisagens rurais nos textos narrativos estrangeiros e nacionais para pensar as mudanças sociais engendradas na transição ruralidade/modernidade. Nesse sentido, tratou-se de as objetivar e interpretar como fatos sociais que são, levando-se em conta os diferentes processos simbólicos de que resultaram os textos literários em questão. Pensando primeiro na noção durkheimiana de construção social de significados e símbolos, na auto representação relacional da sociedade com seu meio, objetivamos e interpretamos os fatos sociais de acordo com as diferentes abordagens das Ciências Humanas para pensar os processos socioculturais e históricos dessa relação. Dessa forma, o conceito cosgroviano de paisagem, como ideia, é fundamental, pois permite estudar a trama das relações humanas, inscrita num meio natural e cultural. Por fim, refletimos sobre o processo de criação literária de representação dos fenômenos sociais
Abstract: This work reasons about the rural landscape representations in domestic and foreign narrative texts to analyze the social changes engendered in the tradition/modernity transition. Furthermore, it aimed to objectify and interpret them as social facts, taking into account the different symbolic processes that conformed those literary texts. Thinking first in the Durkheim's notion of social construction of meanings and symbols, such as the self relational representation of society with the environment, we aimed to interpret social facts accordingly to different approaches of Social Sciences to address the socio-cultural and historical processes related to this relationship. Thus, the Cosgrove's concept of landscape, as an idea, it is essential, because it allows to study the web of human relationships, enrolled in a natural and cultural environment. Finally, we reflect on the process of creating literary representation of social phenomena
Doutor
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography