To see the other types of publications on this topic, follow the link: Patogenia viral.

Journal articles on the topic 'Patogenia viral'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 24 journal articles for your research on the topic 'Patogenia viral.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Collao, Ximena, and Nicolás Faúndes. "Patogenia de las infecciones virales I." Boletín Micológico 34, no. 1 (June 28, 2019): 43. http://dx.doi.org/10.22370/bolmicol.2019.34.1.1581.

Full text
Abstract:
La patogenia comprende una serie de eventos y procesos que se combinan para producir enfermedad. La patología está relacionada con las anormalidades resultantes de la reacción a la injuria. La relación virus-célula producida durante la infección viral en un huésped no corresponde necesariamente a la observada en el tejido ya que existen factores que determinan que un virus pueda o no infectar un huésped y que dicha infección se manifieste o no en enfermedad.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Cordeiro, Leonardo Pessanha, Isabel Ribeiro Gomes de Queiroz Crespo, Maria Luisa Barcelos Falcão, Yasmim De Souza Leite, Isadora Enne Magalhães, and Valmir Laurentino Silva. "CONSIDERAÇÕES IMUNOLÓGICAS SOBRE A PATOGENIA DA INFECÇÃO PELO SARS-COV-2." Revista Científica da Faculdade de Medicina de Campos 15, no. 2 (October 14, 2020): 69–86. http://dx.doi.org/10.29184/1980-7813.rcfmc.392.vol.15.n2.2020.

Full text
Abstract:
Nas últimas décadas, infecções por coronavírus representaram uma ameaça global à saúde pública. O novo coronavírus, SARS-CoV-2, que surgiu em Dezembro de 2019, levou poucos meses para provocar o surto da nova doença (COVID-19) declarada como pandemia pela Organização Mundial da Saúde (OMS). SARS-CoV-2 se dissemina, inicialmente, pelo trato respiratório com linfopenia e hipercitocinemia, características de desregulação imunitária. Enquanto muitos indivíduos infectados podem apresentar-se assintomáticos ou com sintomas respiratórios superiores, outros desenvolvem pneumonia intersticial que pode rapidamente seguir com insuficiência respiratória, podendo evoluir com falência de múltiplos órgãos. O propósito desta revisão consistiu em apresentar as interações moleculares do SARS-CoV-2 com células hospedeiras; assinalar os efeitos citopáticos; avaliar a extensão da desregulação imunológica; revelar os mecanismos imunológicos associados à patogênese pulmonar e extrapulmonar e verificar a influência de marcadores genéticos de suscetibilidade e de proteção para COVID-19. A produção de conhecimento desde o início da pandemia acerca da resposta imunitária ao SARS-CoV-2 aponta que, em indivíduos infectados, a proliferação viral e o dano tecidual ocorrem para além do tecido pulmonar. Dentre os achados sistêmicos foi demonstrado lesão do tecido linfático submucoso do trato gastrointestinal, hemorragias focais renais, edema e degeneração neuronal, degeneração de hepatócitos, manifestações cardiovasculares, hematológicas, cutâneas e obstétricas. No entanto, a possibilidade de infecções recorrentes sazonais por coronavírus de genótipos distintos estimularem memória imunitária parcial e favorecer o predomínio de casos brandos da doença, deve ser considerada.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Dias, Eliane Pedra, Monica Lage da Rocha, Maria Odete de Oliveira Carvalho, and Lidia Maria da Fonte de Amorim. "Detecção do vírus Epstein-Barr em tonsilites recorrentes." Revista Brasileira de Otorrinolaringologia 75, no. 1 (February 2009): 30–34. http://dx.doi.org/10.1590/s0034-72992009000100005.

Full text
Abstract:
As tonsilites recorrentes têm sido objeto de muitos estudos. Eventos considerados na predisposição e causa incluem a utilização errônea de antibióticos em crises agudas, alterações da microflora, mudanças estruturais nas criptas epiteliais tonsilares e infecções virais. A infecção pelo vírus Epstein-Barr (EBV) ocorre freqüentemente na infância persistindo em linfócitos de tonsilas, podendo causar tonsilites recorrentes. Pouco se conhece sobre a persistência e reativação do EBV em pacientes imunocompetentes. Alguns métodos como a hibridização in situ, a reação em cadeia da polimerase (PCR) e a imuno-histoquímica têm sido utilizados no estudo da patogenia do vírus. OBJETIVO: Para caracterizar a associação do vírus Epstein-Barr com tonsilites recorrentes examinamos a presença do EBV pela PCR e por imuno-histoquímica usando como alvo a proteína viral LMP-1. FORMA DE ESTUDO: Estudo transversal com análise de prevalência amostral. MATERIAL E MÉTODOS: Foram selecionados 24 blocos parafinados de tonsilas, provenientes do Serviço de Anatomia Patológica, removidas de crianças de 2 a 12 anos com diagnóstico de tonsilite recorrente. Resultados: O genoma do EBV foi detectado em 13 (54,1%) e a LMP-1 em 9 (37,5%) dos casos. CONCLUSÃO: As tonsilas das crianças podem ser colonizadas pelo EBV e este pode estar associado à patogenia das tonsilites recorrentes.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Figueiredo, Andreza Soriano, and João Pessoa Araújo Júnior. "Vírus da leucemia felina: análise da classificação da infecção, das técnicas de diagnóstico e da eficácia da vacinação com o emprego de técnicas sensíveis de detecção viral." Ciência Rural 41, no. 11 (November 2011): 1952–59. http://dx.doi.org/10.1590/s0103-84782011001100017.

Full text
Abstract:
O Vírus da leucemia felina (FeLV) pertence à família Retroviridae, gênero Gammaretrovirus. Diferentemente de outras retroviroses, uma parcela dos gatos jovens e adultos exposta ao FeLV não apresenta antigenemia/viremia, de acordo com as técnicas convencionais de detecção viral, como isolamento em cultivo celular, imunofluorescência direta e ELISA. O emprego de técnicas de maior sensibilidade para detecção e quantificação viral, como o PCR quantitativo, permitiu a identificação de animais positivos para a presença de DNA proviral e RNA na ausência de antigenemia/viremia e, com isso, um refinamento da análise das diferentes evoluções da infecção. Assim, reclassificou-se a patogenia do FeLV em 4 categorias: infecção abortiva, regressiva, latente e progressiva. Foi possível também detectar DNA proviral e RNA em animais considerados imunes ao FeLV após vacinação. Diante disso, os objetivos desta revisão de literatura foram demonstrar as implicações da utilização de técnicas sensíveis de detecção viral na interpretação e classificação da infecção do FeLV e rever as técnicas de detecção do vírus para fins de diagnóstico. Além disso, apresentar os resultados referentes à eficácia da vacinação contra o FeLV com a utilização dessas técnicas.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

K Taubenberger, Jeffery, and David M Morens. "Influenza en 1918: La madre de todas las pandemias." REVISTA BIOMÉDICA 17, no. 1 (January 1, 2006): 69–79. http://dx.doi.org/10.32776/revbiomed.v17i1.440.

Full text
Abstract:
La pandemia de influenza “Española” de 1918-1919, causó alrededor de 50 millones de muertes alrededor del mundo y permanece como una ominosa advertencia para la salud pública. Muchas preguntas sobre su origen, sus características epidemiológicas poco comunes y las bases de su patogenia permanecen sin respuesta. Por lo tanto, las implicaciones en salud pública de esta pandemia, aún nos hacen dudar de cómo vamos a enfrentarnos con la temida emergencia de una pandemia causada por el H5N1 o por otros virus. Sin embargo, nueva información acerca del virus de 1918 está emergiendo, como la secuenciación completa del genoma del virus en tejidos de autopsia archivados. Pero el genoma viral solo, es poco factible que proporcione respuestas a algunas preguntas críticas. Entender la pandemia de 1918 y sus implicaciones para futuras pandemias requiere de una cuidadosa experimentación y un profundo análisis histórico.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Silva, Fábio Da Silva e., Débora Scopel e. Silva, Gilberto D`Avila Vargas, Geferson Fischer, Marcelo De Lima, and Silvia De Oliveira Hübner. "TERAPIA ANTIRRETROVIRAL NO CONTROLE DA INFECÇÃO PELO VÍRUS DA IMUNODEFICIÊNCIA FELINA: REVISÃO E PERSPECTIVAS." Science And Animal Health 4, no. 3 (January 26, 2017): 268. http://dx.doi.org/10.15210/sah.v4i3.9668.

Full text
Abstract:
O vírus da imunodeficiência felina (FIV) pertence à família Retroviridae e apresenta estrutura molecular e patogenia similar ao vírus da imunodeficiência humana (HIV). A infecção pelo FIV pode determinar síndrome de imunodeficiência adquirida em gatos (AIDS felina). A eficácia do tratamento em humanos com HIV é obtida com uma combinação de drogas com diferentes mecanismos de ação que promovem a inibição de fases críticas do ciclo de replicação dos retrovírus, sendo tal esquema terapêutico denominado pela sigla HAART (Highly Active Antiretroviral Therapy). Antirretrovirais como zidovudina, lamivudina, fozivudina, estampidina, TL3 e plerixafor foram testados in vivo frente ao FIV no regime de monoterapia e induziram supressão de carga viral. Seguindo a tendência de tratamento anti-HIV, futuros estudos devem testar fármacos antirretrovirais em regime de associação, com o propósito de desenvolver um protocolo HAART em medicina felina. A presente revisão tem o objetivo de discutir e propor condutas na terapia antirretroviral (TARV) em felinos, além de apresentar os principais fármacos antirretrovirais com eficácia comprovada frente ao FIV.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Flores, Eduardo Furtado, Rudi Weiblen, Fernanda Silveira Flores Vogel, Renata Dezengrini, Sabrina Ribeiro de Almeida, Fernando Rosado Spilki, and Paulo Michel Roehe. "Neuropatogênese experimental da infecção pelo herpesvírus bovino tipo 5 em coelhos." Pesquisa Veterinária Brasileira 29, no. 1 (January 2009): 1–16. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-736x2009000100001.

Full text
Abstract:
Vários aspectos da biologia do herpesvírus bovino tipo 5 (BoHV-5) têm sido estudados em coelhos, que desenvolvem infecção aguda e doença neurológica após inoculação experimental. A infecção aguda é seguida pelo estabelecimento de infecção latente, que pode ser reativada natural ou artificialmente. Os primeiros experimentos nesta espécie estabeleceram um protocolo de inoculação e monitoramento da infecção, e caracterizaram os principais aspectos virológicos, clínicos e patológicos da infecção aguda. A patogenia da infecção aguda, desde a replicação viral nos sítios de inoculação, vias e cinética de transporte viral até o encéfalo, distribuição e replicação viral no sistema nervoso central (SNC), tropismo celular e tecidual, manifestações clínicas e patologia no SNC foram detalhadamente estudados nestes animais. Posteriormente, vários aspectos biológicos e moleculares da infecção latente também foram elucidados a partir de inoculações de coelhos. Os coelhos também têm sido utilizados para estudar o fenótipo (neuroinvasividade, neurovirulência) de isolados de campo e de cepas vacinais recombinantes, proteção por imunidade passiva, proteção vacinal, eficácia de drogas anti-virais e terapêuticas de suporte da infecção neurológica. Este modelo experimental também foi utilizado para o estudo da origem e distribuição dos estímulos elétricos produzidos durante as convulsões - uma característica da infecção neurológica pelo BoHV-5 -, e para testes de medicamentos anti-convulsivantes. Ressalvadas as diferenças que certamente existem entre bovinos - os hospedeiros naturais - e coelhos, as observações oriundas deste modelo experimental tem contribuído sobremaneira para o conhecimento da biologia do BoHV-5. O presente trabalho apresenta uma coletânea de resultados e observações, publicadas ou não pelo grupo, ao longo de mais de uma década, envolvendo inoculações de coelhos para estudar diversos aspectos da infecção pelo BoHV-5.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Henzel, Andréia, Diego G. Diel, Sandra Arenhart, Fernanda S. Flores Vogel, Rudi Weiblen, and Eduardo F. Flores. "Aspectos virológicos e clínico-patológicos da infecção genital aguda e latente pelo herpesvírus bovino tipo 1.2 em bezerras infectadas experimentalmente." Pesquisa Veterinária Brasileira 28, no. 3 (March 2008): 140–48. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-736x2008000300003.

Full text
Abstract:
A infecção genital de vacas pelo herpesvírus bovino tipo 1.2 (BoHV-1.2) pode resultar em vulvovaginite e infertilidade temporária. Após a infecção aguda, o BoHV-1 estabelece infecção latente, que pode cursar com episódios periódicos de reativação. O presente trabalho descreve os aspectos virológicos e clínico-patológicos da vulvovaginite aguda e infecção latente resultantes da inoculação de bezerras com uma amostra de BoHV-1.2 isolada de casos de balanopostite em touros. A inoculação do vírus em quatro bezerras pela via genital (10(8.1)TCID50/animal) resultou em replicação viral na mucosa genital e no desenvolvimento de vulvovaginite moderada a severa. Os animais inoculados excretaram o vírus nas secreções genitais até o dia 10 pós-inoculação (p.i.) com título máximo de 10(7.3)TCID50/mL. Foram observados congestão e edema da mucosa vulvovestibular, e formação de pequenas vesículas e pústulas. Durante a progressão clínica, as vesículas e pústulas aumentaram de tamanho e eventualmente se tornaram coalescentes e recobertas por um exsudato fino de coloração amarelada. Estes sinais foram observados a partir do dia 2 p.i. e aumentaram progressivamente de severidade até os dias 5-8 p.i. A administração de dexametasona no dia 55 p.i. resultou em excreção viral nas secreções genitais dos quatro animais por até 10 dias. A reativação da infecção latente foi acompanhada de recrudescência clínica, porém com sinais menos severos e com menor duração do que na infecção aguda. O DNA viral latente foi detectado por PCR, aos 36 dias pós-reativação (p.r.), nos seguintes tecidos: gânglio sacrais: pudendo (4/4); genitofemoral e retal caudal (3/4) e obturador (4/4) e em alguns linfonodos regionais. Estes resultados demonstram que o isolado SV-56/90 é virulento para fêmeas soronegativas, após inoculação genital, e pode ser utilizado em estudos de patogenia e de desafio vacinal.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Flores, Eduardo F., Rudi Weiblen, Fernanda S. Flores Vogel, Paulo M. Roehe, Amauri A. Alfieri, and Edviges M. Pituco. "A infecção pelo vírus da diarréia viral bovina (BVDV) no Brasil: histórico, situação atual e perspectivas." Pesquisa Veterinária Brasileira 25, no. 3 (September 2005): 125–34. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-736x2005000300002.

Full text
Abstract:
O vírus da Diarréia Viral Bovina (BVDV) possui distribuição mundial e é considerado um dos principais patógenos de bovinos. A infecção e as enfermidades associadas ao BVDV têm sido descritas no Brasil desde os anos 60. Diversos relatos sorológicos, clínico-patológicos e de isolamento do agente demonstram a ampla disseminação da infecção no rebanho bovino brasileiro. Além de sorologia positiva em níveis variáveis em bovinos de corte e leite, anticorpos contra o BVDV têm sido ocasionalmente detectados em suínos, javalis, caprinos, cervos e bubalinos. O BVDV tem sido freqüentemente detectado em fetos abortados, na capa flogística de animais persistentemente infectados (PI) oriundos de rebanhos com problemas reprodutivos, em amostras clínicas e/ou material de necropsia de animais com as mais diversas manifestações clínicas, em sêmen de touros de centrais de inseminação artificial, em fetos saudáveis coletados em matadouros e em soro bovino comercial e/ou cultivos celulares. Aproximadamente 50 isolados do vírus já foram caracterizados genética e/ou antigenicamente, enquanto um número semelhante de amostras aguarda caracterização. A maioria dos isolados caracterizados pertence ao genótipo BVDV-1, biotipo não-citopático (NCP), embora vários isolados de BVDV-2 (e alguns BVDV citopáticos CP) já tenham sido identificados. Os isolados brasileiros apresentam grande variabilidade antigênica, além de diferenças antigênicas marcantes quando comparados a cepas vacinais norte-americanas. Algumas vacinas polivalentes (BHV-1, PI-3, BRSV), contendo o BVDV inativado, têm sido utilizadas no rebanho brasileiro. No entanto, o uso de vacinação ainda é incipiente na maioria das regiões; apenas 2,5 milhões de doses foram comercializadas em 2003. A baixa reatividade sorológica cruzada entre os isolados brasileiros e as cepas vacinais tem estimulado laboratórios nacionais a desenvolver vacinas com isolados autóctones de BVDV-1 e 2. O conhecimento sobre a infecção pelo BVDV no Brasil tem aumentado consideravelmente nos últimos anos, à medida em que cresce o número de laboratórios envolvidos em diagnóstico e pesquisa sobre esse vírus. Diagnóstico sorológico, virológico ou molecular; estudos sobre epidemiologia sorológica e molecular, patogenia e produção de reagentes para diagnósitco têm contribuído para o aumento no conhecimento sobre a infecção pelo BVDV no país.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Brum, Mário Celso Sperotto, Charles Fernando Capinos Scherer, Eduardo Furtado Flores, Rudi Weiblen, Claudio Severo Lombardo de Barros, and Ingeborg Maria Langohr. "Enfermidade gastroentérica e respiratória em bezerros inoculados com amostras brasileiras do vírus da diarréia viral bovina tipo 2 (BVDV-2)." Ciência Rural 32, no. 5 (October 2002): 813–20. http://dx.doi.org/10.1590/s0103-84782002000500012.

Full text
Abstract:
Duas amostras brasileiras do vírus da Diarréia Viral Bovina tipo 2 (BVDV-2) foram inoculadas em bezerros com o objetivo de avaliar a sua virulência e estudar a patogenia da infecção. Previamente à inoculação, os animais foram imunodeprimidos com dexametasona. Quatro bezerros com idades entre 45 e 90 dias (grupo A) foram inoculados com a amostra SV-260 (n=2) ou LV-96 (n=2) e quatro bezerros com 6 a 8 meses de idade foram inoculados com a amostra SV-260 (grupo B). Após a inoculação, os bezerros do grupo A apresentaram anorexia, depressão, hipertermia, sinais de infecção respiratória e diarréia profusa, acompanhada de melena em dois animais. Os sinais respiratórios e digestivos progrediram, e os animais morreram ou foram sacrificados in extremis entre os dias 7 e 12 pós-inoculação. Úlceras e erosões no trato digestivo (língua, n=4; esôfago, n=1; rúmen, n=1 e abomaso, n=3), edema pulmonar (n=4) e na mucosa do abomaso (n=3); equimoses e sufusões na serosa do baço (n=2), no rúmen, no intestino delgado e no ceco (n=1), no coração (n=1) e na mucosa da bexiga (n=1) e intussuscepção intestinal (n=1) foram os achados macroscópicos mais marcantes. Úlceras e erosões, acompanhadas de infiltrado mononuclear na mucosa e submucosa do trato digestivo e depleção linfóide nos linfonodos e placas de Peyer, foram as alterações microscópicas mais freqüentes. O vírus foi detectado em vários tecidos e órgãos. Antígenos virais foram demonstrados por imuno-histoquímica, principalmente em células epiteliais do trato digestivo; em células mononucleares nos espaços perivasculares e peribronquiais; na cápsula e septos de linfonodos; e em linfócitos e células mononucleares das placas de Peyer e baço. Os animais do grupo B apresentaram depressão, hipertermia, sinais moderados de infecção respiratória e digestiva, ulcerações na língua e bochecha, mas recuperaram-se após alguns dias. Esses resultados demonstram que as amostras de BVDV-2 foram capazes de reproduzir a enfermidade aguda quando inoculadas em bezerros e que as conseqüências clínico-patológicas da infecção foram mais severas nos animais mais jovens.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
11

Grehete, Gonzalez-Muñoz,. "Adenovirus: ¿patógenos oportunistas en la infección por VIH?" REVISTA BIOMÉDICA 16, no. 2 (April 1, 2005): 139–46. http://dx.doi.org/10.32776/revbiomed.v16i2.409.

Full text
Abstract:
El tracto gastrointestinal(GI) es uno de los órganos que se afecta con frecuencia en el paciente con infección por el Virus de la Inmunodeficiencia Humana (VIH) y el síndrome de inmunodeficiencia adquirida (SIDA), de manera que las alteraciones o patologías en este sitio representan una causa importante de morbilidad y mortalidad. Si bien dicha alteración se localiza desde la orofarínge hasta el recto, el signo cardinal por su frecuencia y magnitud clínica, es la presencia de diarrea, presente en el 55 al 93% de los casos, en algún momento del curso de la enfermedad. Esta manifestación es reflejo de una amplia lista de enfermedades infecciosas, neoplásicas o de otra etiología que afecta en cualquier nivel del tracto GI a los pacientes con infección por VIH. Dentro de los agentes infecciosos se encuentran los virus, sin embargo, en muchos casos no es posible determinar la implicación de ningún agente viral, en parte debido a la no inclusión en los procedimientos diagnósticos rutinarios de pruebas que detecten virus entéricos patógenos, tales como los Adenovirus, cuya potencial importancia y posible papel como infección oportunista en SIDA ha sido minimizada en ocasiones. A pesar de que numerosos reportes reflejan la importancia del estudio de los mecanismos por el cual cepas de Adenovirus, se encuentran colonizando el tracto gastrointestinal de los pacientes con SIDA, el significado de estos virus en la patogenia no ha quedado esclarecido, al no haberse estudiado a profundidad tales mecanismos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
12

Canto-Valdés, María Casandra, Manuel Emilio Bolio-González, Hugo Ramírez-Álvarez, and Carlos Josué Cen-Cen. "Aspectos epidemiológicos, clínicos y de diagnóstico del ViLeF y VIF: una revisión actualizada." Ciencia y Agricultura 16, no. 2 (May 1, 2019): 57–77. http://dx.doi.org/10.19053/01228420.v16.n2.2019.9119.

Full text
Abstract:
Los virus de la leucemia felina (ViLeF) e inmunodeficiencia felina (VIF) están clasificados dentro de la familia Retroviridae y son patógenos que afectan a los gatos domésticos. Estos retrovirus felinos tienen alta capacidad de mutación y recombinación, lo cual favorece una amplia población de subtipos virales con capacidades patogénicas diferentes. Tienen gran relevancia en la salud felina, no solo por la severidad de las manifestaciones clínicas en los pacientes, sino también por la complejidad diagnóstica que pueden representar. El rango de prevalencias es amplio entre distintos estudios y zonas geográficas, probablemente por influencia de los factores de riesgo, las condiciones clínicas de los gatos y las pruebas diagnósticas utilizadas. Las manifestaciones clínicas de la patogenia del ViLeF son variables, dependiendo del subtipo viral y del inmunocompromiso del hospedero, ya que pueden existir linfomas, leucemias, aplasia eritrocitaria, mielosupresión e inmunodeficiencia. Por otro lado, el VIF tiene un marcado tropismo hacia los linfocitos TCD4+, lo cual desencadena una inmunodeficiencia característica, pero también se ha descrito un frecuente neurotropismo. Para ambos virus, el diagnóstico de rutina es de tipo serológico, sin embargo, en algunas situaciones no es posible identificar correctamente a los gatos infectados. En estudios recientes se ha incluido el diagnóstico de estos virus por medio de la reacción en cadena de la polimerasa (PCR), lo que abre una posibilidad a la disminución de errores diagnósticos para el ViLeF, pero aún se discute su efectividad para la detección del VIF. El objetivo del presente artículo es proporcionar información actualizada y precisa sobre los aspectos epidemiológicos, clínicos y de diagnóstico del ViLeF y VIF en gatos domésticos
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
13

Almeida, Sabrina R., Diego G. Diel, Daniel R. Rissi, Rudi Weiblen, and Eduardo F. Flores. "Caracterização clinicopatológica da mamilite aguda em ovelhas lactantes infectadas experimentalmente com o herpesvírus bovino 2." Pesquisa Veterinária Brasileira 28, no. 1 (January 2008): 87–94. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-736x2008000100014.

Full text
Abstract:
A mamilite causada pelo herpesvírus bovino tipo 2 (BoHV-2) possui importante repercussão sanitária em gado leiteiro de alguns países, mas a sua patogenia permanece pouco conhecida. Este trabalho descreve a reprodução e caracterização da mamilite aguda em ovelhas lactantes inoculadas com o BoHV-2 na pele do úbere e dos tetos. Cinco de oito ovelhas inoculadas desenvolveram extensas placas com necrose focal, pequenas vesículas e formação de crostas nos locais de inoculação. As lesões foram inicialmente observadas no 4º dia pós-inoculação (pi), progrediram em extensão e gravidade até os dias 7-8pi e posteriormente regrediram. O vírus foi isolado das lesões entre os dias 7 e 8 pi. Antígenos virais e partículas típicas de herpesvírus foram demonstrados por microscopia eletrônica em biópsias de lesões coletadas nos dias 5, 6 e 10pi. Os achados histológicos foram caracterizados por necrose epitelial, erosões e úlceras, com formação de células sinciciais e infiltrado inflamatório linfoplasmocitário na derme. Associadas a essas lesões observaram-se inclusões eosinofílicas intranucleares em células epiteliais, sinciciais e inflamatórias. Em um segundo experimento, 7 de 10 cordeiros inoculados na mucosa nasal desenvolveram hiperemia e descarga nasal, bem como vesículas e erosões no focinho. O vírus foi isolado das secreções nasais por até três dias e todos os cordeiros soroconverteram ao BoHV-2. Tentativas de reativar a infecção latente pela administração de dexametasona no 40º dia pi foram infrutíferas, pois não foram observados re-excreção viral, recrudescência clínica ou soroconversão. Esses resultados demonstram que ovelhas são susceptíveis à infecção experimental pelo BoHV-2 e desenvolvem lesões semelhantes às observadas em casos naturais de mamilite herpética. Além disso, esses resultados sugerem o uso dessa espécie animal como modelo para o estudo de vários aspectos da biologia da infecção pelo BoHV-2.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
14

Laiton-Donato, Katherine, José A. Usme-Ciro, Angélica Rico, Lissethe Pardo, Camilo Martínez, Daniela Salas, Susanne Ardila, and Andrés Páez. "Análisis filogenético del virus del chikungunya en Colombia: evidencia de selección purificadora en el gen E1." Biomédica 36 (October 23, 2015): 25. http://dx.doi.org/10.7705/biomedica.v36i0.2990.

Full text
Abstract:
<p><strong>Introducción.</strong> El virus del chikungunya, perteneciente al género <em>Alphavirus</em> de la familia Togaviridae, es un virus ARN de 11,8 kb, de cadena sencilla y polaridad positiva, transmitido por <em>Aedes</em> spp. Se han identificado tres genotipos a nivel mundial: el de Asia, el del este-centro-sur de África (<em>East/Central/South African</em>, ECSA) y el de África occidental (<em>West African</em>, WA). La fiebre del chikungunya es una enfermedad febril aguda, acompañada principalmente de inflamación en las articulaciones y erupción cutánea. Después de su aparición en las Américas en el 2013, los primeros casos en Colombia ocurrieron en septiembre de 2014 y hasta junio del 2015 se habían notificado 399.932 casos.<br /><strong>Objetivo.</strong> Identificar el genotipo o los genotipos responsables de la primera epidemia por el virus del chikungunya en Colombia y la variabilidad genética asociada a su dispersión en el territorio nacional.<br /><strong>Materiales y métodos.</strong> Se seleccionaron muestras de suero de pacientes con síntomas indicativos de fiebre del chikungunya durante 2014 y 2015. Se hizo una transcripción inversa seguida de reacción en cadena de la polimerasa del gen <em>E1</em>, así como su secuenciación, análisis filogenético y análisis de evolución adaptativa.<br /><strong>Resultados.</strong> Se demostró la presencia exclusiva del genotipo de Asia en Colombia. Se registró un promedio de 0,001 sustituciones de bases por sitio, una identidad de 99,7 a 99,9 % en los nucleótidos y de 99,9 % en los aminoácidos entre las secuencias colombianas y las secuencias de las Américas. Los análisis de evolución adaptativa indicaron una fuerte selección purificadora en el gen <em>E1</em>.<br /><strong>Conclusiones.</strong> Se determinó la circulación del genotipo de Asia del virus del chikungunya como la causa de la primera epidemia en Colombia. Es necesario continuar con la vigilancia de genotipos, con el fin de detectar posibles cambios en la epidemiología, la eficacia (<em>fitness</em>) viral y la patogenia del virus.</p>
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
15

Diel, Diego Gustavo, Erika Toledo da Fonseca, Soraia Figueiredo de Souza, Alexandre Mazzanti, Fernando Bauermann, Rudi Weiblen, and Eduardo Furtado Flores. "O Herpesvírus bovino tipo 5 (BoHV-5) pode utilizar as rotas olfatória ou trigeminal para invadir o sistema nervoso central de coelhos, dependendo da via de inoculação." Pesquisa Veterinária Brasileira 25, no. 3 (September 2005): 164–70. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-736x2005000300007.

Full text
Abstract:
O herpesvírus bovino tipo 5 (BoHV-5) é um agente importante de meningoencefalite em bovinos. Após replicação na mucosa nasal, acredita-se que o vírus invada o cérebro principalmente pela via olfatória. Para investigar a importância dessa via na patogenia da infecção neurológica em um modelo animal, coelhos recém-desmamados (30 dias) foram submetidos à ablação cirúrgica dos bulbos olfatórios (BOs) e posteriormente inoculados pela via intranasal (IN) ou no saco conjuntival (IC) com uma cepa altamente neurovirulenta do BoHV-5 (SV-507). Após inoculação IN, 10/10 coelhos no Grupo Controle (com BOs) desenvolveram enfermidade neurológica, com início dos sinais clínicos entre os dias 5 e 10 pós-inoculação (pi) (média de 7,5 dias); em contraste, no grupo submetido à ablação dos BOs (n=11), apenas um animal (9,1%) desenvolveu doença neurológica (início no dia 17pi). Administração de dexametasona aos animais sobreviventes (n=10) no dia 50 pi resultou em excreção viral em secreções nasais e/ou oculares por oito destes, demonstrando que o vírus foi capaz de atingir o gânglio trigêmeo (TG) durante a infecção aguda. Esses resultados demonstram que a rota olfatória representa a via principal, mas não única, de acesso ao cérebro de coelhos após inoculação IN. Para investigar o papel de uma segunda possível via de acesso, grupos de coelhos controle (n=12) ou submetidos à ablação dos BOs (n=12) foram inoculados no saco conjuntival (IC), após o qual o vírus poderia utilizar o ramo oftálmico do nervo trigêmeo para invadir o cérebro. Dez coelhos controle (83,3 %) desenvolveram doença neurológica após inoculação IC, com início dos sinais entre os dias 11 e 20 (média 15,3 dias). A ablação prévia dos BOs não afetou a freqüência ou o curso da doença neurológica nesse grupo: 10/12 coelhos (83,3 %) sem os BOs desenvolveram a doença neurológica, com os sinais iniciando entre os dias 9 e 15pi (média 12,7 dias). Esses resultados demonstram que tanto a via olfatória como a trigeminal podem servir de acesso para o BoHV-5 invadir o cérebro de coelhos inoculados experimentalmente, dependendo da via de inoculação. Inoculação IN resulta em um transporte rápido e eficiente pela via olfatória; com a via trigeminal servindo de acesso mais lento e menos eficiente. Inoculação IC resulta em transporte e invasão eficientes, porém mais tardios, provavelmente pela via trigeminal.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
16

Sudaryatma, Putu Eka, and Artanti Tri Lestari. "Imunohistokimia Patogenitas Viral Nervous Necrosis Isolat Lapang Bali yang Diinfeksikan pada Kerapu Macan Budidaya." Acta VETERINARIA Indonesiana 2, no. 2 (February 16, 2016): 54–61. http://dx.doi.org/10.29244/avi.2.2.54-61.

Full text
Abstract:
Di Indonesia dilaporkan bahwa VNN (Viral Nervous Necrosis) telah menyerang sebagian besar budidaya ikan kerapu dengan tingkat kematian 100%. Untuk mencegah penyebaran penyakit VNN pada kerapu yang dilalulintaskan Balai Karantina Ikan Pengendalian Mutu dan Keamanan Hasil Perikanan kelas I Denpasar mengembangkan pemeriksaan imunohistokimia untuk mengetahui tingkat patogenitas VNN sebagai dasar penanggulangan dan pencegahan penyakit VNN di wilayah Bali. Kerapu macan berukuran 150 g - 300 g sebanyak 50 ekor diaklimatisasi, sepuluh ekor kerapu sebagai kontrol, 40 ekor diinjeksi dengan inokulum VNN (isolat Bali) konsentrasi 101,5 yang dipelihara tanpa siklus pergantian air. Pengamatan gejala klinis dan pengambilan sampel organ dilakukan 12 jam pasca infeksi dan berturut-turut setiap 12 jam. Pengambilan organ digunakan untuk pemeriksaan imunohistokimia (streptavidin-biotin) dan uji konfirmasi menggunakan pemeriksaa RT- PCR kit IQ-2000 VNN. Hasil imunohistokimia pada 24 jam pertama hanya menyerang mata dan otak, 36 jam pasca infeksi virus penyebab VNN terdapat di organ jantung, 48 jam pasca infeksi virus penyebab VNN terdapat di organ hati dan limpa yang diakhiri pada 60 jam pasca infeksi virus penyebab VNN berada di organ ginjal. Distribusi VNN yang luas pada seluruh organ tubuh menunjukkan bahwa viraemia menjadi faktor penting dalam patogenesis infeksi penyakit VNN.Kata kunci: VNN, patogenitas, kerapu macan, imunohistokimia (Imunohistochemistry of Pathogenicity Viral Nervous Necrosis Bali Field Isolate are Infected in Tiger Grouper Marine Culture)In Indonesia was reported VNN (Viral Nervous Necrosis) has invaded most of grouper culture with a mortality rate of 100%. To prevent the spread of VNN in groupers export from Balai Karantina Ikan Pengendalian Mutu dan Keamanan Hasil Perikanan kelas I Denpasar, it develop immunohistochemistry to determine the level of pathogenicity VNN as a basis for prevention and disease prevention VNN in Bali. Tiger grouper sized 150 - 300 g as much as 50 animals acclimatized, ten head of grouper as a control, 40 tails were injected with an inoculum concentration of 101.5 VNN are preserved without change of the water cycle. Observation of clinical symptoms and organ sampling performed 12 hours post-infection and successively every 12 hours, making the organ used for immunohistochemistry (streptavidin-biotin) and a confirmatory test using RT - PCR kit examination of the IQ -2000 VNN. Immunohistochemical results on the first 24 hours only attacks the eyes and brain, 36 hours post-infection the virus that was found in cardiac, 48 hours post-infection the virus that VNN contained in the liver and spleen were terminated at 57 hours post-infection the virus in the kidney. Spread of VNN distribution in all organs showed that viraemia is an important factor in the pathogenesis of infectious diseases VNN.Keywords: VNN, immunohistochemistry, tiger grouper, patogenitas
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
17

Suryadi, Yadi, Ifa Manzila, and Muhammad Machmud. "Potensi Pemanfaatan Perangkat Diagnostik ELISA serta Variannya untuk Deteksi Patogen Tanaman." Jurnal AgroBiogen 5, no. 1 (August 8, 2016): 39. http://dx.doi.org/10.21082/jbio.v5n1.2009.p39-48.

Full text
Abstract:
Diseases are<br />major constrains to agricultural crop productions in Indonesia.<br />In the current free world trade system, the chances of<br />introduction of plant quarantine agents are higher, and are<br />difficult to control, due to importation of seeds and other<br />planting materials. Principles of the plant disease control<br />include exclusion and eradication. Early and accurate disease<br />diagnosis is an early and important step for a successful<br />disease control. Enzyme-linked Immunosorbent Assay<br />(ELISA) is a promising technique for an aneffective and<br />efficient disease diagnosis. Some advantages of technique<br />over the conventional and molecular diagnostic techniques<br />are economical use of reagents, high sensitivity, relatively<br />simple and quick, suitable for large numbers of samples,<br />and adaptable for automation. In the past decade, several<br />variants and kits of ELISA had been introduced, such as<br />Indirect ELISA, F(ab’)2 ELISA, Dot Blot ELISA, and Immuno<br />Fluorescence Assay (ELFA). Based on the solid membrane<br />used, the Dot Blot ELISA some variants were developed,<br />such as the NCM-ELISA, Tissue Blotting ELISA, dan Paper ELISA. The ELISA variants had different limit of detection levels. The limit detection of the variants for bacteria is ranging from 102-105 cells/ml, while those for viruses were from 1-10 ng/ml. The times required for the ELISA tests ranging from 5-48 hours. Models and components of ELISA kits for some viral and bacterial plant pathogens had been developed, but more are still needed since generally for each pathogen needs a different kit. The commercially available ELISA kits are limited in numbers, some of them<br />are for pathogens that are not present in Indonesia. Production of ELISA kits for domestic uses will be more effective and efficent, particularly for pathogens that are present in the country. The ELISA kits are applicable not only fo detection and identification of pathogens, but also for<br />ecological study of the pathogens in conjuction with epidemiological study of the disease. This paper is a brief review on the ELISA technique and its variants and potential uses for detection of plant pathogens
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
18

Rondón B, Lang. "Diarrea viral bovina: patogénesis e inmunopatología." Revista MVZ Córdoba, January 1, 2006. http://dx.doi.org/10.21897/rmvz.454.

Full text
Abstract:
La diarrea viral bovina (DVB) representa un problema de ámbito mundial que causa considerables pérdidas tanto en ganado de carne como lechero, afectándolo de diversas formas las cuales están supeditadas a la edad del animal, estado inmunológico y momento de la gestación en el que se produce la infección. La DVB es causada por un virus ARN, género Pestivirus, familia Flaviviridae, el cual ha sido clasificado en 2 biotipos (citopático y no citopático) según su comportamiento en células de cultivo y en 2 genotipos (I y II) basados en su secuencia genética. Dependiendo de las cepas infectantes se presenta un cuadro clínico particular variando en severidad desde una forma subclínica, pasando por la forma clínica e incluso produciendo la fatal enfermedad de las mucosas o causando efectos deletéreos sobre el feto. A pesar de que en nuestro medio ya existen estudios sobre esta entidad, la implementación de metodologías diagnósticas constituye una limitante para el manejo de la misma. La presente revisión se enfoca en la patogenia e inmunopatología de la DVB.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
19

R, Barcudi, Bono J O, and Sarmiento P E. "Compromiso cardiovascular y trombótico en COVID-19. Implicancias clínicas y terapéuticas." Methodo. Investigación Aplicada a las Ciencias Biológicas 6, no. 2 (April 9, 2021). http://dx.doi.org/10.22529/me.2021.6(2)07.

Full text
Abstract:
La infección por el coronavirus 2019 (COVID 19) producida por el virus SARS Cov2 se caracteriza poruna citocinemia exuberante, inflamación endotelial microvascular y macrovascular que afectapredominantemente el sistema respiratorio, pero hay suficiente evidencia que esta enfermedad,particularmente en sus formas más severas afecta también al sistema cardiovascular entre otros. El objetivode la presente revisión es la descripción de las manifestaciones cardiovasculares y trombóticas de estaenfermedad y sus implicancias clínicas y terapéuticas. Para ello se han hemos seleccionado artículospublicados en pubmed medline relacionados con las manifestaciones cardiovasculares y de enfermedadtromboembólica que complican a los pacientes con COVID 19.La enfermedad cardiovascular preexistente y los factores de riesgo cardiovasculares presentes aumentan lamorbilidad y la mortalidad en esta enfermedad.Las manifestaciones cardiovasculares están dadas por la injuria cardiaca manifestada por el incremento delos niveles de troponina asociadas o no a anormalidades electrocardiográficas y/o ecocardiográficas. Ladisfunción miocárdica ocurre en alrededor del 60 % de los pacientes hospitalizados por COVID-19dependiendo de la población que se evalúe. Las potenciales causas de injuria incluyen: desequilibrio entreoferta y demanda de oxígeno por taquicardia hipotensión, hipoxia resultando en un infarto tipo II, síndromecoronario agudo por ruptura de placa en un medio trombótico e inflamatorio resultando en un infarto tipoI, disfunción microvascular debido a microtrombosis difusa, cardiomiopatía por estrés ( síndrome deTakotsubo), injuria miocárdica no isquémica debido a estado hiperinflamatorio por aumento de citosinas,y por toxicidad viral directa produciendo miocarditis.Por otro lado, los mecanismos trombóticos implicados en el COVID-19 son debidos a un estado dehipercoagulabilidad, en donde el virus promueve la formación masiva de fibrina, lo cual explicaría los altosniveles de dímeros D observados. Esta coagulopatía puede causar diversas complicaciones trombóticas ytromboembólicas arteriales y/o venosas, especialmente en pacientes críticamente enfermos, la patogenia sedebe a lesión endotelial, inmovilización y aumento de protrombina circulante. Esta patología en sus formasmás graves va asociadas a biomarcadores tales como, la troponina de alta sensibilidad, el dimero D y laferritina entre otros, todos ellos son el resultado del compromiso cardiovascular y trombótico del COVID19 constituyéndose también marcadores pronósticos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
20

Mamona, Bruna De Jesus. "ANÁLISE MICROBIOLÓGICA PARA A IDENTIFICAÇÃO DE Escherichia coli NA ÁGUA UTILIZADA PARA DESSEDENTAÇÃO DO GADO BOVINO EM UMA FAZENDA NO ESTADO DA BAHIA." Anais dos Seminários de Iniciação Científica, no. 23 (April 1, 2021). http://dx.doi.org/10.13102/semic.v0i23.6400.

Full text
Abstract:
A água é uma substância de vital importância para a sobrevivência da maior partedos organismos vivos. Essa água, quando destinada ao consumo humano e animal deveestar livre de substâncias ou organismos patogênicos. Sendo utilizada na dessedentaçãoanimal, pode ser veículo de agentes biológicos causadores de doenças animais, como:paratifo dos bezerros, as pestes suína e aviária, anemia infecciosa equina, cinomose ecolibacilose (SOUZA et al. 1983). A colibacilose, em particular, é uma patogenia queacomete animais neonatos, causada pela Escherichia coli enterotoxigênica. Ao seproliferar pelo intestino do animal, a E. coli produz enterotoxinas que causam umaumento na secreção de líquido da circulação sistêmica para a luz intestinal, causandovários graus de diarreia e desidratação (RECK, 2009).
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
21

"The Evaluation оf Potential Threat оf Animal’s Coronaviruses аs Human’s Patogens." Journal of NBC Protection Corps 5, no. 1 (March 25, 2021): 42–53. http://dx.doi.org/10.35825/2587-5728-2021-5-1-42-53.

Full text
Abstract:
The introduction of SARS-CoV-2 coronavirus from a natural reservoir into the human population subsequently caused the COVID-19 pandemic, that had a huge impact on all spheres of human activity dramatically increased interest in this group of viruses. Given that such an introduction of the coronavirus was already the third in a row in 21 century (after outbreaks caused by SARS-CoV and MERS-CoV viruses), there are quite good reasons to fear the appearance of new diseases, the etiological agents of which will be representatives of the Coronaviridae family in the future. The purpose of this review is to assess the potential risk of coronaviruses of animals as possible human pathogens. When preparing the review, the following data were used: data published in leading foreign journals as well as in Internet sources that address some aspects of the COVID-19 pandemic. The following main aspects of this problem are considered: a spontaneous formation during the evolution of animal coronaviruses, highly pathogenic to humans; a possibility of transmission of human coronavirus to animals, its genetic interaction with the coronavirus, the owner of which is this animal, the acquisition of viral progeny, a set of new properties and reverse transmission from animal to man a pathogen that may have increased pathogenicity. Animal coronaviruses are considered by belonging to a certain taxonomic group of their natural hosts. The main focus is on bat coronaviruses (as a reservoir of SARS-CoV, MERS-CoV and SARS-CoV-2 viruses), as well as avian coronaviruses, due to the potential ability of these animals to become vectors of spread of new emergent diseases and the coronaviruses of carnivores, due to the established during the COVID-19 pandemic fact of transmission of the SARS-CoV-2 virus from man to mink and from mink to man. Studying the features of molecular evolution it will help you better understand the mechanisms of occurrence and adaptation to humans pathogens of emergent viral diseases.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
22

HABIBAH, NUR. "PEMERIKSAAN KLINIK BERBASIS BIOSENSOR BAGIAN 2: Biosensor Virus Untuk Deteksi Penyakit Patogen." Meditory : The Journal of Medical Laboratory 4, no. 2 (December 5, 2016). http://dx.doi.org/10.33992/m.v4i2.54.

Full text
Abstract:
Nowadays, rapid determination of several viruses which caused pathogen diseases is really important. Most of rapid detection of human pathogen viruses was developed by using biosensor technology. Biosensor technology offers several advantages, such as simple, efficient, low cost, fast response, easy to operate, and reliable. Viral detection by using biosensor can also avoid the delay of diagnosis, so the doctor can determine the type of drugs quickly and also can decide the type of patient care, properly. Most of biosensor for virus detection was exploited by using electrochemical principle, with amperometric and volumetric transducer. Almost of virus biosensor used immobilized antibody onto electrode surface as a biorecognition element. Some of viruses that could be detected by using electrochemical biosensor are HCV, HBV, HIV and influenza virus. However, quality control of the biosensor result is important, so the biosensor could be selected as an alternative method for on-site determination, especially in clinical determination. Keywords: biosensor, virus biosensor, virus detection, pathogen diseases detection
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
23

Novriadi, Romi, Sri Agustatik, Saipul Bahri, Didi Sunantara, and Endang Wijayanti. "Distribusi patogen dan kualitas lingkungan pada budidaya perikanan laut di Provinsi Kepulauan Riau." DEPIK 3, no. 1 (June 2, 2014). http://dx.doi.org/10.13170/depik.3.1.1357.

Full text
Abstract:
Abstract. Increasing of aquaculture production is playing an important contribution to increase of environmental and pathological problems in several aquaculture production centers. Therefore, prevention and control of diseases are now become a top priority for the sustainability of this industry. The objective of the present study was to evaluate the distribution of fish pathogen in some mariculture production centers in Riau Islands Province. The study was conducted from Febrari 2011 to December 2013. The study showed that Nodavirus and Iridovirus as a viral disease-causing agents were commonly found in marine fish farm. While Vibrio spp., Aeromonas spp. and Edwardsiella spp. were general pathogenic microorganism in marine and freshwater fish farms. Furthermore, there were also found various parasites such as Diplectanum sp., Gyrodactilus sp., Caligus sp., Trichodina sp., Rhexanella sp., Hirudinae sp., Benedenia sp. and Cylodonela sp. in various marine and freshwater fish production centers in the Riau Islands Province. Keywords: Monitoring; Fish diseases;Parasite; Bacteria; Virus. Abstrak. Peningkatan laju produksi perikanan budidaya secara umum berperan penting dalam peningkatan masalah lingkungan dan patogen di beberapa unit produksi budidaya. Oleh karena itu, pencegahan dan pengendalian penyakit saat ini menjadi prioritas untuk menjamin keberlanjutan industri ini. Penelitian ini bertujuan untuk melakukan monitoring dan menilai distribusi patogen pada beberapa sentra produksi perikanan laut di Provinsi Kepulauan Riau. Monitoing dilakukan mulai Februari 2011 sampai Desember 2013. Hasil penelitian menunjukkan bahwa Nodavirus dan Iridovirus merupakan agen penyebab penyakit virus yang umum ditemukan di budidaya ikan laut. Sementara Vibrio spp., Aeromonas spp. dan Edwardsiella spp. merupakan mikroorganisme patogen yang umum ditemukan di sentra budidaya ikan laut dan ikan air tawar. Hasil kajian monitoring juga menunjukkan bahwa Diplectanum sp., Gyrodactilus sp., Caligus sp., Trichodina sp., Rhexanella sp., Hirudinae sp., Benedenia sp. dan Cylodonela sp. merupakan parasit yang memiliki distribusi tinggi di berbagai sentra produksi ikan air laut dan tawar di Kepulauan Riau.Kata Kunci : Monitoring; penyakit ikan; ; parasit; bakteri; virus; Kepulauan Riau.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
24

Ester, Katja, and William Lauman Ragland. "CHICKEN ANAEMIA VIRUS IMPAIRS NITRIC OXIDE PRODUCTION IN HD11 CHICKEN MACROPHAGES." SLOVENIAN VETERINARY RESEARCH 57, no. 4 (December 31, 2020). http://dx.doi.org/10.26873/svr-1012-2020.

Full text
Abstract:
Immunosuppressive viruses cause substantial economic losses to the poultry industry. Chicken anaemia virus (CAV) causes severe disease in young chickens, whereas subclinical infection in older birds causes immunosuppression. In this study, we addressed the ability of CAV to interfere with production of antimicrobial molecule nitric oxide (NO) by macrophages. NO production in chicken macrophage cell line HD11 was induced using both Toll-like receptor 4 agonist, bacterial lipopolysaccharide, and an immune modulator, interferon-γ. In addition, we treated macrophages with CAV propagated in chicken lymphoblastoid cells. The levels of NO were measured by the Griess reaction. Addition of CAV decreased both the interferon-γ and the lipopolysaccharide associated induction of NO. Observed effect was not caused by CAV-related cytotoxicity, as no decrease in number of viable cells was observed. Although CAV could not completely abrogate NO production, attenuation of NO induction was clearly present. We have previously shown that CAV interferes with the expression of interferons in chickens during subclinical infection. Since the signalling pathways of expression of interferons and type 2 nitric oxide synthase, enzyme involved in NO formation, overlap, we conclude that measured decrease in NO levels is a consequence of CAV interference with interferon and NO synthase signalling. Regardless of the fact whether the attenuation of NO serves as a viral primary defence, or is only a secondary effect, it could impair the immune response to other pathogens and contribute to the global immunosuppression in chicken houses.Key words: chicken; immunosuppression; chicken anaemia virus (CAV); macrophage; nitric oxide (NO) VIRUS PIŠČANČJE ANEMIJE VPLIVA NA PROIZVODNJO DUŠIKOVIH OKSIDOV V MAKROFAGIH PIŠČANEV HD11 Povzetek: Imunosupresivni virusi povzročajo velike gospodarske izgube v perutninski industriji. Virus piščančje anemije (CAV) pri mladih piščancih povzroča hudo bolezen, medtem ko subklinična okužba pri starejših pticah povzroča oslabljen imunski odziv. V tej raziskavi je bil spremljan vpliv CAV na proizvodnjo dušikovih oksidov (NO) v makrofagih. Proizvodnja NO v piščančjih makrofagih v celični liniji HD11 je bila sprožena z uporabo agonista Toll-u podobnega receptorja 4, bakterijskega lipopolisaharida in imunskega modulatorja interferona-γ, makrofagi pa so bili okuženi s CAV, razmnoženim v piščančjih limfoblastoidnih celicah. Ravni NO so izmerili po Griessovi reakciji. Prisotnost CAV je zmanjšala proizvodnjo NO, spodbujeno tako z interferonom-γ, kot z lipopolisaharidom. Opaženega učinka ni povzročila citotoksičnost, povezana s CAV, saj ni bilo opaziti zmanjšanja števila živih celic. Čeprav CAV ni popolnoma zavrla nastajanja NO, je bilo očitno prisotno zmanjšanje nastajanja NO. Pred tem so pokazali, da CAV moti izražanje interferonov pri piščancih med subklinično okužbo. Ker se poti znotrajceličnega prenosa urejanja izražanja interferonov in sintaze dušikovih oksidov tipa 2, encima, ki sodeluje pri tvorbi NO, prekrivajo, predvidevamo, da je izmerjeno znižanje ravni NO posledica motenj CAV pri znotrajceličnem prenosu sporočila interferona do sintaze dušikovih oksidov. Ne glede na to, ali zaviranje nastajanja NO služi kot primarna virusna obramba ali je le sekundarni učinek, lahko poslabša imunski odziv na druge patogene in prispeva k splošnemu zmanjšanju imunskega odziva v kurnikih ali na kokošjih farmah.Ključne besede: piščanci; zmanjšanje imunskega odziva; virus piščančje anemije (CAV); makrofagi; dušikov oksid (NO)
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography