Dissertations / Theses on the topic 'Peroxidáza'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 32 dissertations / theses for your research on the topic 'Peroxidáza.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse dissertations / theses on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
Aranda, González Valentina Andrea. "Niveles de mieloperoxidasa (MPO) en fluido gingival crevicular (FGC) de dientes con periodontitis apical asintomática (PAa)." Tesis, Universidad de Chile, 2012. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/115469.
Full text“Niveles de Mieloperoxidasa (MPO) en Fluido Gingival Crevicular (FGC) de Dientes con Periodontitis Apical Asintomática (PAa)” Introducción: La mieloperoxidasa (MPO), es una peroxidasa con rol defensivo contra los agentes infecciosos y paralelamente provoca daño a los tejidos adyacentes. A la fecha, su presencia no se ha asociado a la periodontitis apical asintomática (PAa). Objetivo: Comparar los niveles de MPO presente en fluido gingival crevicular (FGC) de dientes con PAa antes del tratamiento endodóntico con dientes con PAa después del tratamiento endodóntico y dientes sin PAa. Materiales y Métodos: Se obtuvieron muestras de FGC de dientes con PAa antes del tratamiento endodóntico (n=13) y después de siete días finalizado éste (n=12) y de dientes sin PAa (n=13). Las muestras fueron eluidas y se les realizó cuantificación de proteínas totales. Para determinar los niveles de MPO se realizó test de ELISA y para el análisis estadístico el programa GraphPAD prism. 5.0. Resultados: La MPO se expresa en FGC en dientes sanos y con PAa. Si bien se observó que los niveles de MPO fueron ligeramente mayores en FGC de dientes con PAa que en dientes sanos, y que hubo una tendencia a la disminución después del tratamiento endodóntico, las diferencias no fueron estadísticamente significativas. Conclusiones: Los niveles de MPO en el FGC no reflejaron el estado de salud periapical, esto podría estar influenciado por estados inflamatorios gingivales subclínicos.
Castro, Salas Josefa Belén. "Niveles de mieloperoxidasa (MPO) en exudado periapical de dientes con periodontitis apical asintomática (PAA) medidos pre y post medicación endodóntica con hidróxido de calcio." Tesis, Universidad de Chile, 2013. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/117409.
Full textIntroducción: La periodontitis apical asintomática (PAA) corresponde a una patología infecciosa generada por la invasión microbiana del sistema de canales radiculares que resulta en la destrucción del periodonto apical. Clínicamente no presenta sintomatología, por lo que usualmente su hallazgo es radiográfico, observándose un área radiolúcida periapical. La mieloperoxidasa (MPO) es una enzima que cataliza la formación de ácido hipocloroso (HClO) y su presencia ha sido descrita en PAA. El HClO es un potente oxidante con rol defensivo contra los agentes infecciosos y que paralelamente provoca daño a los tejidos adyacentes. Las pastas de hidróxido de calcio (Ca(OH) ) son utilizadas como medicación intracanal entre sesiones en el tratamiento endodóntico de dientes con PAA para desinfectar y evitar la reinfección de los canales ya tratados. A la fecha no se ha estudiado el efecto del Ca(OH) 2 2 sobre los niveles de MPO en patologías periapicales. Objetivo: Comparar los niveles de MPO en exudado periapical de dientes con diagnóstico de PAA antes y después de la medicación intracanal con Ca(OH) Materiales y métodos: Se seleccionaron 15 pacientes con diagnóstico de PAA e indicación de endodoncia, y se obtuvieron muestras de exudado periapical al inicio del tratamiento y después de dos semanas de medicación con Ca(OH) . Las muestras fueron eluídas y se les realizó cuantificación de proteínas totales. Para determinar los niveles de MPO se realizó test de ELISA. Los resultados se analizaron con el programa GraphPad PRISM 5.0. Resultados: La concentración de proteínas totales (CPT) y los niveles de MPO en exudado periapical de dientes con PAA son significativamente mayores previo a la medicación intracanal con Ca(OH) con respecto a los niveles detectados posterior a dicha medicación. 2 Conclusiones: La medicación intracanal con Ca(OH) se asocia a una disminución en los niveles de MPO y CPT en exudado periapical de dientes con PAA, sin embargo faltan estudios para determinar la influencia de otros factores como la instrumentación biomecánica y la utilización de irrigantes durante la terapia endodóntica. 2 IV 2 2 . INTRODUCCIÓN
Cabrera, González Velentina Paz. "Niveles de mieloperoxidasa (MPO) en exudado periapical de dientes con periodontitis apical asintomática (PAA) y abseceso apical agudo (AAA)." Tesis, Universidad de Chile, 2012. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/115487.
Full textIntroducción: La periodontitis apical asintomática (PAA) es una respuesta inmunoinflamatoria local a la invasión microbiana del sistema de canales radiculares (SCR) que resulta en la destrucción de los tejidos periapicales y se caracteriza por no presentar sintomatología clínica. El absceso apical agudo (AAA) corresponde a la inflamación de los tejidos perirradiculares, asociada a la formación de exudado dentro de la lesión, con presencia de sintomatología clínica severa. La Mieloperoxidasa (MPO) es una enzima que cataliza la formación de ácido hipocloroso (HClO), potente oxidante con rol defensivo contra los agentes infecciosos y que paralelamente provoca daño a los tejidos adyacentes. A la fecha su presencia no se ha asociado a estas patologías periapicales. Objetivo: Determinar los niveles de MPO en exudado periapical de dientes con diagnóstico de AAA y PAA para poder comparar y asociar la concentración de esta enzima con la presencia de sintomatología en el tejido periapical. Materiales y Métodos: Se seleccionaron pacientes con diagnóstico de PAA (n=20) y AAA (n=13) e indicación de endodoncia, y se obtuvieron muestras de exudado periapical. Las muestras fueron eluídas y se les realizó cuantificación de proteínas totales. Para determinar los niveles de MPO se realizó test de ELISA. Los resultados se analizaron con el programa GraphPad PRISM 5.0. Resultados: La concentración de proteínas totales (CPT) en exudado periapical de dientes con AAA es significativamente mayor que en dientes con PAA. La MPO se expresa en exudado periapical tanto de dientes con PAA como con AAA. Si bien los niveles de MPO son mayores en exudado periapical de dientes con AAA que con PAA, la diferencia no es estadísticamente significativa. Conclusiones: En el presente estudio existe una asociación entre la CPT y la presencia de sintomatología, sin embargo no se logró demostrar una asociación entre los niveles de MPO y la presencia de sintomatología.
Pérez, Quiroz Melissa Elizabeth, and Gonzáles Ana Edith Vásquez. "Extracción de la enzima peroxidasa a partir de la alcachofa (Cynara Scolymus)." Universidad Nacional de Ingeniería. Programa Cybertesis PERÚ, 2005. http://cybertesis.uni.edu.pe/uni/2005/perez_qm/html/index-frames.html.
Full textCARRILLO, NIETO OSCAR, and VARA IGNACIO ARTURO DOMINGUEZ. "EFECTOS DE UN BOLO DE CRISTAL SOLUBLE CON SELENIO EN VARIABLES HEMÁTICAS, ACTIVIDAD DE GLUTATIÓN PEROXIDASA, CONCENTRACIÓN SÉRICA DE SELENIO Y CALIDAD SEMINAL DE MORUECOS SUFFOLK Y HAMPSHIRE." Tesis de maestría, UNIVERSIDAD AUTÓNOMA DEL ESTADO DE MÉXICO, 2017. http://hdl.handle.net/20.500.11799/68548.
Full textCollao, Reyes Paulina Angélica. "Actividad enzimática de la glutation peroxidasa en corteza cerebral, hipocampo y amígdala de gatos con epilepsia inducida por ampa." Tesis, Universidad de Chile, 2009. http://repositorio.uchile.cl/handle/2250/131453.
Full textLa Glutatión peroxidasa (GSHPx) es un enzima que forma parte de un sistema antioxidante, la cual reacciona en forma efectiva contra lípidos y otros hidroperóxidos contribuyendo a la protección de las células de mamíferos contra el daño oxidativo. Los mecanismos del daño neuronal inducido por la convulsión que acompaña a la epilepsia y los desórdenes relacionados no están completamente entendidos, pero el desarrollo de modelos experimentales animales han sido de gran ayuda en la dilucidación de algunos de los eventos celulares responsables (Jiang et al, 2000). A nivel del cerebro humano la GSHPx es la enzima que da cuenta de la mayor parte de la actividad enzimática capaz de reducir H2O2. Debido a lo anterior este estudio tuvo como objetivo, determinar en un modelo experimental de epilepsia en gatos, la actividad enzimática de la glutatión peroxidasa en tres estructuras cerebrales, las cuales presentan un bajo umbral a la epilepsia, tales como la corteza cerebral, hipocampo y amígdala. Para la realización de este estudio se trabajó con tres grupos de gatos adultos separados en: 1. grupo control, 2. grupo experimental de 24 horas y 3. grupo experimental de 5 días, a los cuales se les implantó una cánula y un electrodo en hipocampo derecho, a su vez electrodos en corteza cerebral, hipocampo izquierdo y ambas amígdalas. En los grupos experimentales de 24 horas y 5 días, se inyectó AMPA (-amino-3-hidroxi-5-metil-4 –isoxazolpropionato) como agente epileptogénico, a través de la cánula implantada en hipocampo derecho, por otro lado en el grupo control se realizó el mismo procedimiento inyectando solución salina (NaCl 0,9 %). Además se realizaron registros de los cambios electroencefalográficos y conductuales en el grupo control y los grupos experimental de 24 horas y 5 días. 2 El grupo control y el grupo experimental de 24 horas fueron sacrificados a las 24 horas y el grupo experimental de 5 días, fue sacrificado a los 5 días post-inyección de AMPA. Bajo anestesia profunda se extrajeron muestras de tejido de corteza cerebral, hipocampo y amígdala. Las muestras posteriormente fueron homogeneizadas para determinar la actividad enzimática de la GSHPx. Los resultados mostraron una variación en la actividad enzimática de la GSHPx, donde se observa una disminución de la actividad a las 24 horas tanto en cortezas cerebrales y amígdalas (p<0,05), con una recuperación hacia los niveles basales a los 5 días. El Hipocampo izquierdo tuvo un comportamiento similar a las estructuras anteriormente mencionadas, pero sin diferencias significativas. El Hipocampo derecho fue la única estructura que mostró un comportamiento totalmente diferente, donde la actividad de la GSPHx tendió a aumentar en el tiempo, sin diferencias estadísticas. Los resultados en la actividad enzimática de la GSHPx concuerda con los resultados electroencefalográficos en los cuales se observan postdescargas y espigas epilépticas, posterior a la inyección de AMPA, las cuales mostraron una disminución del fenómeno epiléptico desde las 24 horas en adelante. Estos resultados, sugieren un compromiso de la enzima en las etapas iniciales de un fenómeno epiléptico focalizado y restringido, en las estructuras estudiadas, pero aún se necesitan más estudios en los que se pueda observar el comportamiento de esta enzima, en las etapas inmediatamente posteriores a la generación del foco epiléptico.
Bolbarán, Gómez Marcela Paz. "Niveles de mieloperoxidasa (MPO) en lesiones periapicales de origen endodóntico." Tesis, Universidad de Chile, 2014. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/130108.
Full textIntroducción: La Periodontitis Apical Asintomática (PAA) es una patología infecciosa en la que se produce la destrucción del periodonto apical debido a una inflamación crónica local, como respuesta a la infección bacteriana del sistema de canales radiculares (SCR). Se manifiesta como un área radiolúcida apical en ausencia de sintomatología clínica. La Mieloperoxidasa (MPO) es una enzima que cataliza la formación de ácido hipocloroso (HClO), potente oxidante con rol defensivo contra los agentes infecciosos, sin embargo, puede provocar daño a los tejidos adyacentes. MPO se ha asociado con la pérdida de los tejidos de soporte del diente en enfermedad periodontal marginal y podría participar en la génesis y progresión de las lesiones apicales de origen endodóntico. Objetivo: Determinar niveles y patrón de localización tisular de MPO en lesiones apicales de origen endodóntico y ligamento periodontal sano. Metodología: Se obtuvieron muestras de ligamento periodontal sano de premolares de pacientes con indicación de extracción por ortodoncia (n=32) y de lesiones apicales en pacientes con diagnóstico de Periodontitis Apical Asintomática (n=31). Luego, las muestras se procesaron para diagnóstico anatomopatológico de ligamento sano (n=3), granuloma periapical (n=3) y quiste radicular inflamatorio (n=3) e inmunohistoquímica y las muestras restantes se homogeneizaron para determinar la concentración de proteínas totales (CPT) mediante el método BCA y los niveles de MPO mediante plataforma Luminex. Los datos se analizaron estadísticamente con el programa Stata V11. Resultados: MPO se inmunolocalizó en el infiltrado inflamatorio de granulomas periapicales (GP) y quistes radiculares inflamatorios (QRI). MPO se detectó tanto en lesiones apicales como en tejido sano, sin embargo los niveles de MPO fueron significativamente mayores en las muestras de lesiones apicales en comparación a las muestras de ligamento periodontal sano. IV Conclusiones: MPO se encuentra elevada en lesiones apicales de origen endodóntico en asociación con la respuesta inflamatoria local. MPO se asocia con la patogénesis de la PAA y podría jugar un papel central en la destrucción de los tejidos perirradiculares.
Moreno, Achurra Ana Karina. "Revisión meta-analítica del efecto de selenio orgánico sobre la retención a nivel muscular y la actividad de glutatión peroxidasa en peces." Tesis, Universidad de Chile, 2012. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/112230.
Full textEl selenio es un mineral traza esencial en la nutrición animal, y posee funciones importantes relacionadas con el sistema antioxidante del organismo. Actualmente los mercados se encuentran dirigidos a una producción más limpia y que implique menores costos para su obtención. Es por esto que surge la idea de suplementar las dietas de peces con selenio orgánico, ya que aumenta su absorción y retención, conllevando con ello un aumento en la biodisponibilidad del mineral. Para evaluar esto, se realizó un meta-análisis, el cual permitió contrastar los resultados obtenidos por siete autores en relación a la suplementación de selenio orgánico en la alimentación de peces y su efecto en la retención de este mismo a nivel muscular y la actividad de la enzima glutatión peroxidasa a nivel plasmático y hepático. Los resultados obtenidos de los estudios fueron llevados a una métrica común mediante el cálculo del índice del tamaño del efecto. A partir de él, se obtuvo la estimación del efecto global (d·), con valores de 2,279, 1,085 y 1,884 para las variables, retención de selenio a nivel muscular, actividad de la enzima glutatión peroxidasa a nivel plasmático y actividad de la enzima glutatión peroxidasa a nivel hepático respectivamente, siendo este efecto alto en cada una de las variables. La homogeneidad calculada entre los estudios presentó valores de p-value iguales a 9,96·10-9, 8,9·10-1 y 7,88·10-3 para cada una de las variables respectivamente, presentando para cada variable heterogeneidad entre los resultados analizados. En tanto, la comparación realizada entre las fuentes de selenio (selenito de sodio y selenometionina), indicó que con un p-value 9,955·10-9 y 7,88·10-3 para retención a nivel muscular y actividad a nivel hepático respectivamente, existe diferencia significativa entre las fuentes, por lo que la selenometionina aumentaría la retención a nivel muscular y la actividad de la enzima a nivel hepático, mientras que con un p-value de 8,6·10-1 no se presenta diferencia entre las fuentes para actividad enzimática a nivel plasmático. Los estudios con mayor influencia en el cálculo del efecto global para cada una de las variables fueron los de Lorentzen et al. (1994) y Wang et al. (2004) para la variable retención a nivel muscular, Lorentzen et al. (1994) y Liu et al. (2010) para actividad enzimática a nivel plasmático y los estudios de Zhou et al. (2009) y Raider et al. (2010) para actividad enzimática a nivel hepático. Estos estudios son además, los que presentaron el mayor cambio en magnitud en la estimación del efecto global al removerlos del meta-análisis y graficar el efecto provocado por su ausencia en el análisis de sensibilidad.
Selenium is a trace mineral which is essential in animal nutrition and has important functions related to the antioxidant system of the organism. At present fish farming markets are oriented towards a cleaner production involving lower costs. Based on this, supplementing fish diets with organic selenium arose as a feasible idea since this mineral increases its absorption and retention, which leads to an increase in the bioavailability of the mineral. To evaluate this possibility, a meta-analysis was carried out to contrast the results obtained by seven authors in relation to supplementing fish feed with organic selenium and its effect on the retention of this mineral at the muscle level and on the activity of the glutathione peroxidase enzyme at plasma and hepatic levels. The results obtained from the above studies were transformed to a common metric by means of the effect size estimation. Based on it, an estimate of the global effect (d·) was obtained with values of 2.279, 1.085, and 1.884 for the variables selenium retention at muscle level, activity of the glutathione peroxidase enzyme at plasma level and activity of the glutathione peroxidase enzyme at hepatic level, respectively, this effect being high in each of the variables. Homogeneity calculated among the studies showed p-values of 9.96·10-9, 8.9·10-1 and 7.88·10-3 for each of the variables, respectively, thus presenting heterogeneity among the results analyzed for each variable. Meanwhile, the comparison among the sources of selenium, sodium selenite and selenomethionine indicated that with p-values of 9.955·10-9 and 7.88·10-3 for retention at muscle level and activity at hepatic level, respectively, there is a significant difference among the sources. Consequently, selenomethionine would increase retention at muscle level and the enzymatic activity at hepatic level, while with a p-value of 8.6·10-1 no difference exists among the sources for the enzymatic activity at plasma level. The studies with greater influence on the estimation of the global effect for each of the variables were those by Lorentzen et al. (1994) and Wang et al. (2004) for the variable retention at muscle level, those by Lorentzen et al. (1994) and Liu et al. (2010) for the enzymatic activity at plasma level, and those by Zhou et al. (2009) and Raider et al. (2010) for the enzymatic activity at hepatic level.
Acebes, Serrano Sandra. "Rational enzyme engineering of heme peroxidases through biophysical and biochemical modeling." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2016. http://hdl.handle.net/10803/399735.
Full textLas enzimas son proteínas que catalizan reacciones bioquímicas y cuyo uso aporta múltiples ventajas, ya que son en general muy selectivas, poco contaminantes (biodegradables), baratas y permiten trabajar en condiciones suaves, en comparación con los procesos tradicionales no enzimáticos. A pesar de sus enormes beneficios, sus aplicaciones a nivel industrial son todavía limitadas, debido principalmente a la baja productividad, baja tolerancia al sustrato (demasiado específicos) y una escasa resistencia a las condiciones industriales en general, y por esta razón el desarrollo de enzimas mejoradas es un campo de investigación muy importante hoy en día. En particular, la aplicación de la química computacional en el campo de la ingeniería de enzimas está en aumento debido a las mejoras en hardware y software. Motivado por este progreso, el objetivo principal de esta tesis es el desarrollo de estrategias de cálculo que, mediante la combinación de diferentes metodologías in silico permitan diseñar y evaluar modificaciones en las enzimas, centrándonos en la obtención de resultados de forma rápida y económica. La primera parte de la tesis está centrada en la descripción del mecanismo enzimático entendido como un proceso de dos pasos que incluyen la difusión ligando y la reacción química, mediante una combinación de diferentes técnicas computacionales. El primer paso, que implica el reconocimiento de la proteína / ligando, se caracterizó con diferentes técnicas basadas en la mecánica molecular (dinámica molecular, docking y Monte Carlo- PELE). Por otro lado, la reacción química (incluyendo la formación de enlaces y la transferencia de electrones) se simuló usando métodos basados en mecánica cuántica por medio de cálculos de energía, la caracterización del spin o cálculos de acoplamiento electrónico. Por ejemplo, siguiendo este procedimiento, se caracterizó la oxidación de alcohol veratrílico por medio de la enzima lignin peroxidasa. Además, con el objetivo de poder calcular los acoplamientos electrónicos de una manera más rápida y fácil, se desarrolló un servidor web: ecoupling server. En la segunda parte de la tesis, los resultados demostraron que el protocolo anterior podría describir funciones enzimáticas no sólo en las especies nativas sino también en las variantes mutadas. Por ejemplo, se identificaron las implicaciones estructurales de la reactividad en una manganeso peroxidasa de la subfamilia larga y su variante modificada obtenida mediante la reducción de los últimos residuos terminales gracias al estudio de simulaciones de Monte Carlo (PELE) y cálculos de acoplamiento electrónico. Además, la resistencia a pH ácido en el mutante 2-1B (que se había obtenido previamente por evolución dirigida al azar) se comparó con la especie nativa y también se racionalizó por dinámica molecular, donde se observó que los residuos del entorno del hemo presentaban diferente conformación debido a las mutaciones introducidas, resultando en una diferente resistencia a pH ácido. La última parte de la tesis se centra en la ingeniería racional de hemo peroxidasas. A partir de predicciones in silico se diseñaron variantes de peroxidasa versátil para tratar de entender los procesos de transferencia electrónica de largo alcance que participan en la oxidación del sustrato de alcohol veratrílico, mediante la identificación de los residuos intermedios involucrados en el proceso. Además, a partir de un estudio computacional completo, se diseñó un mutante mejorado de manganeso peroxidasa, cuyos valores cinéticos estimados computacionalmente se encontraban de acuerdo con los resultados experimentales. En conclusión, en esta tesis se ilustra cómo los métodos biofísicos y bioquímicos computacionales son herramientas prometedoras y valiosas para la ingeniería de enzimas, en particular en el campo del diseño racional.
Vasconcelos, Roseane Carvalho. "Efeitos da terapia fotodin?mica com aluminio ? cloro ftalocianina sobre a peroxida??o lip?dica e produtos antioxidantes em tecidos inflamados animais." Universidade Federal do Rio Grande do Norte, 2016. http://repositorio.ufrn.br/handle/123456789/21274.
Full textApproved for entry into archive by Arlan Eloi Leite Silva (eloihistoriador@yahoo.com.br) on 2016-08-26T20:21:25Z (GMT) No. of bitstreams: 1 RoseaneCarvalhoVasconcelos_TESE.pdf: 4392342 bytes, checksum: 34c1022df207b82c2c7bf8846420e61d (MD5)
Made available in DSpace on 2016-08-26T20:21:25Z (GMT). No. of bitstreams: 1 RoseaneCarvalhoVasconcelos_TESE.pdf: 4392342 bytes, checksum: 34c1022df207b82c2c7bf8846420e61d (MD5) Previous issue date: 2016-02-24
Conselho Nacional de Desenvolvimento Cient?fico e Tecnol?gico (CNPq)
A terapia fotodin?mica (TFD) envolve a administra??o de um agente fotossensibilizador (FS) seguida pela aplica??o do laser, com comprimento de onda adequado, resultando em uma sequ?ncia de processos fotoqu?micos e fotobiol?gicos, que geram esp?cies reativas de oxig?nio (EROs). Este estudo avaliou, os efeitos da TFD com nanoemuls?o de alum?nio-cloro ftalocianina (AlClFc) sobre os n?veis de malondilde?do (MDA), glutationa (GSH), super?xido dismutase (SOD) e glutationa peroxidase (GPx), que representam indicadores envolvidos no estresse oxidativo e defesas antioxidantes. Para tanto, o estudo utilizou 120 ratas da esp?cie Rattus norvegicus, ra?a Wistar, distribu?das em 5 grupos experimentais: Saud?veis (S), com doen?a periodontal (DP), com doen?a periodontal e tratamento com o FS (F), com doen?a periodontal e tratamento com o laser (L) e com doen?a periodontal e tratamento com TFD (FL). Foi utilizado um modelo experimental de doen?a periodontal (DP) induzida por ligadura. Ap?s sete dias, da indu??o da DP, foram institu?dos os tratamentos, conforme os grupos. No grupo tratado, com TFD, foi aplicado 40?l do FS (5?M), seguida da irradia??o do laser diodo fosfeto de ?ndio-g?lio-alum?nio (InGaAlP - 660nm, 100J/cm2). As ratas sofreram eutan?sia no 7? e no 28? dia, ap?s o tratamento. Os esp?cimes teciduais foram removidos para an?lises histol?gicas, ensaios bioqu?micos e imuno-histoqu?mica. Os resultados histol?gicos exibiram, altera??es inflamat?rias, desorganiza??o do tecido conjuntivo e perda ?ssea alveolar, nos grupos com DP induzida. Os ensaios demonstraram, que os n?veis de MDA estavam mais elevados, nos grupos com DP induzida, que no grupo saud?vel. N?o existindo diferen?as estat?sticas significantes (p>0,05). N?veis elevados de GSH foram encontrados nas ratas saud?veis, com diferen?as estat?sticas significativas, nos grupos L (p=0,028) e FL (p=0,028), quando comparados com o grupo DP. Imuno-histoquimicamente, a SOD apresentou maior imunomarca??o nos grupos L e FL, comparados ao grupo saud?vel. Sem diferen?as estat?sticas significativas (p>0,05). GPx mostrou imunomarca??o significativamente menor no grupo DP, comparado ao saud?vel (p=0,05) e no grupo F, comparado ao DP (p<0,05). Os resultados apresentados sugerem discreta participa??o da TFD mediada por nanoemuls?o contendo AlClFc no estresse oxidativo. O protocolo utilizado, neste experimento, demonstrou maior influ?ncia da TFD sobre os mecanismos antioxidantes.
Photodynamic therapy (PDT) consists of a non-toxic photosensitizing agent (FS) administration followed by a laser source resulting in a sequence of photochemical and photobiological processes that generate reactive oxygen species (ROS) that damaging cells. The present work evaluated the effects of PDT nanoemulsion-aluminum chloride phthalocyanine (AlClFc) mediated on malondialdehyde (MDA), glutathione (GSH), superoxide dismutase (SOD) and glutathione peroxidase (GPx) levels, which represent indicators involved in oxidative stress and antioxidant defenses. For this purpose, this study used 120 female rats of the Rattus norvegicus species, Wistar race, divided into 5 groups: Healthy (H), with periodontal disease (PD), with periodontal disease and treatment with FS (F), with periodontal disease and treatment with the laser (L); and periodontal disease and treatment with PDT (FL). An experimental model for represent periodontal disease (PD) was induced by ligature (split-mouth). Seven days later the induction of PD, the treatments were instituted according to the groups. In the group treated with PDT was applied 40?l FS (5?M) followed by laser irradiation diode InGaAlP (660nm, 100J / cm2). The rats were sacrificed on the 7th and 28th day after treatment and tissue specimens were removed and subjected to histological, immunohistochemical methods and enzymatic colorimetric measurements with detection by UV / VIS spectroscopy. Inflammatory changes, connective tissue disorganization and alveolar bone loss were displaying in groups with PD induced. The enzyme dosages showed that MDA levels were higher in PD induced groups, with no statistically significant differences (p> 0.05). High levels of GSH were found in groups L (p = 0.028) and FL (p = 0.028) compared with PD group, with statistically significant differences. Immunohistochemistry for SOD showed higher immunostaining in L and FL groups, compared to the PD group without statistically significant differences (p> 0.05). GPx showed lower immunoreactivity in the DP group when compared to the other groups and statistically significant differences were observed between the DPxL groups (p <0.05). TFD administered in this experiment did not induce elevation of MDA levels significantly increased the GSH levels and showed intense immunostaining pada SOD and GPx, showing that this therapy does not accentuated lipid peroxidation, however, it was able to induce effects on the antioxidant defenses processes. The LBI therapy appeared to show photomodulatory promoting effects reduction of the MDA levels, increasing GSH levels and with intense immunostaining for SOD and GPx, demonstrating that laser therapy induced antioxidant effects.
Libien-Jiménez, Yamel;#0000-0002-0012-1967, and Yamel Libien-Jiménez. "Efecto de la adición de selenio orgánico en la dieta de ovinos en finalización sobre la vida de anaquel de la carne." Tesis de doctorado, Universidad Autónoma del Estado de México, 2014. http://hdl.handle.net/20.500.11799/59205.
Full textFallavena, Vera Lucia Vargas. "Determina??o da mat?ria mineral por tratamento t?rmico e dos teores de formas de enxofre por peroxida??o do carv?o brasileiro." Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2011. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/3190.
Full textThe Brazilian coal has about 50% ash and high sulfur content is usually classified as a low rank. Information about the mineral and organic fractions of coal, through a series of analytical characterization techniques are essential for its sustainable use. In this study, the content of mineral matter (MM) in Brazilian coal, was obtained from the ash content of medium temperature (300?C, 400?C and 370?C) and low temperature (<200?C) with oxygen plasma (LTA) with the purpose to isolate the MM without the changes caused by high temperatures (775?C) and analyze it without the interference caused by organic matter. Due to environmental problems caused by sulfur in the coal, peroxidation was evaluated as a desulfurization process and estimation of the contents of sulfur forms in coals. The results shows that the percentage of MM obtained at 300?C and LTA are approximately 8 to 17% higher than ash contents obtained at high temperatures. The process of peroxidation in hydrochloric acid media showed to be a technique that can be applied to the desulfurization of coal by removal of 86% to 98% of pyritic sulfur. The concentration of sulphate in the extracts can be used to predict the total sulfur (≤ 14% error) for samples with lower relative levels of organic sulfur (<30% Stotal). The sum of the pyritic and sulfate sulfur can also be estimated from the levels of dissolved sulfate, with errors less than 14% for most of the coals studied. Measurements of iron content gives an indication of the amount of pyrite present, with an error of ?12%.
O carv?o brasileiro apresenta em m?dia 50% de cinzas e elevados teores de enxofre sendo normalmente classificado como de baixo rank. A obten??o de informa??es sobre as fra??es mineral e carbonosa do carv?o, atrav?s de uma s?rie de t?cnicas anal?ticas de caracteriza??o ? indispens?vel para o seu uso sustent?vel. Neste estudo o conte?do de mat?ria mineral (MM), em carv?es brasileiros, foi obtido do teor de cinzas a m?dia temperatura (300?C, 370oC e 400?C) e baixa temperatura (<200?C) com plasma de oxig?nio (LTA) com o intuito de isolar a MM sem as transforma??es provocadas por altas temperaturas (775?C) e analis?-la sem a interfer?ncia provocada pela mat?ria carbonosa. Devido aos problemas ambientais causados pelo enxofre presente no carv?o, a peroxida??o foi avaliada como um processo de dessulfuriza??o e estimativa dos teores das formas de enxofre em carv?es. Os resultados mostraram que os teores de MM obtidos a 300?C e LTA s?o em m?dia de 8 a 17% maiores que os teores de cinzas obtidos a altas temperaturas. O processo de peroxida??o em meio ?cido clor?drico mostrou ser uma t?cnica adequada na dessulfuriza??o do carv?o com remo??es de 86% a 98% do enxofre pir?tico. A medida da concentra??o de sulfato presente nos extratos pode ser usada na previs?o do enxofre total (erros ≤ 14%) para amostras com menores teores relativos de enxofre org?nico (<30% Stotal). O somat?rio dos teores de enxofre pir?tico e sulf?tico podem tamb?m ser estimados ? partir dos teores de sulfato dissolvidos, com erros menores que 14% para a maioria dos carv?es estudados. As medidas de teores de ferro dissolvido podem ser utilizadas na estimativa da quantidade de enxofre pir?tico presente, com erro de ? 12%.
Martín, Pérez Valentín. "El septum dorsal de la lagartija común (Podarcis hispanica) un estudio con los métodos de Golgi, M.E., TIMM-M.E. y con la técnica de la HRP (peroxidasa de rábano)." Doctoral thesis, Universitat Autònoma de Barcelona, 2002. http://hdl.handle.net/10803/3730.
Full textPrats, Galino Alberto. "Sistematización morfo-funcional del complejo motor facial del perro. Análisis de las neuronas de origen de los ramos periféricos del nervio facial, identificadas por transporte axónico retrógrado de peroxidasa." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 1987. http://hdl.handle.net/10803/32077.
Full text“MORPHO-FUNCTIONAL SYSTEMATIZATION OF THE FACIAL MOTOR COMPLEX IN THE DOG. ANALYSIS OF ORIGIN NEURONS OF THE FACIAL NERVE PERIPHERAL BRANCHES, IDENTIFIED BY RETROGRADE /\XONAL TRANSPORT OF HORSERADISH PEROXIDASE”. TEXT: In 41 young dogs the morphology and organization of the facial motor nucleus has been analyzed with the aid of four methods: (1) cyto- and myelo-architectonic techniques; (2) selective application of horseradish peroxidise (HRP) to the six main peripheral branches of the facial nerve (anterior and posterior auricular branches, zygomatic branch, superior and inferior buccolabial branches and cervical branch;: (3) morphometric analysis of neurons labelled by retrograde axonal transport; and (4) computer-aided three-dimensional reconstruction of the facial nucleus surface, from parallel serial sections. Based on cytoarchitectonic criteria we divide the facial motor nucleus into six subnuclei: ventrolateral (VL), dorsolateral (DL), intermediate (I), ventromedial (VM), dorsomedial (DM) and intermediate-medial (IM). In the last subdivision we describe two portions: internal and external. After HRP application to the proximal stump of the six branches investigated, the labelling has been exclusively ipsilateral. The mean cellular area of the labelled motoneurons measures 620 mµ 2. The mean perimeter is 113 mµ, being 39 mµ, 25 mµ and 32 mµ the maximum, minimum and medium (D) diameters, respectively. Neurons of origin of the anterior auricular branch (D = 28 mµ) are distributed in the IM subnucleus and certain regions of the VM and OM. The zygomatic branch is represented in the I subnucleus and lateral portion of the IM. Some zygomatic neurons (D = 42 mµ) are also lying at the dorsal border of the DL subdivision. The superior (D = 30 mµ) and inferior (D = 28 mµ) buccolabial motoneurons are localized in the lateral region. The former display a DL predominance, and the later are principally VL. Few buccolabial fibers are originated from the VM subnucleus. Cervical neurons (D = 29 mµ) are restricted to the YM subnucleus, whereas great proportion of posterior auricular neurons (D = 30 mµ) are grouped within the OM subnucleus and medial portion of the IM subdivision.
Gabaldon, Caballero Carlos. "Molecular and functional characterization of one peroxidase responsible for the lignin biosynthesis in vascular plants = Caracterización molecular y funcional de una peroxidasa responsable de la síntesis de ligninas en plantas vasculares." Doctoral thesis, Universidad de Murcia, 2016. http://hdl.handle.net/10803/369833.
Full textZinnia elegans constituye uno de los sistemas modelos más útiles para estudiar la diferenciación en el xilema que incluye la síntesis de la pared celular secundaria, la lignificación de la pared celular, y la muerte celular programada. Además, el cultivo de células del mesófilo de Z. elegans in vitro también se ha utilizado como sistema modelo ya que la diferenciación de las células del mesófilo en traqueidas permite estudiar de manera sencilla la bioquímica y la fisiología de la xilogénesis alejados de la complejidad que imponen los tejidos vegetales. Por otra parte, Z. elegans ha resultado ser una excelente planta modelo para estudiar la implicación de las peroxidasas en la lignificación de la pared celular. Esto es debido a la simplicidad y dualidad del patrón de lignificación mostrado en los tallos e hipocotilos de esta planta y a la naturaleza básica de esta isoenzima de peroxidasa. Sin embargo, esta proteína no solo se expresa en hipocotilos y en tallos sino también en células que se encuentran en diferenciación en traqueidas. Por lo tanto, esta peroxidasa no solo cumple todos los requerimientos catalíticos impuestos para ser la candidata idónea implicada en la lignificación cumpliendo con todas las restricciones impuestas por la etapa de acoplamiento oxidativo de los alcoholes hidroxicinamilicos y polimerización, sino también debido a que su expresión es inherente en la lignificación. De hecho, su naturaleza básica no es excepcional ya que las peroxidasas básicas se expresan diferencialmente durante la lignificación en otros sistemas modelo, mostrando propiedades bioquímicas inusuales y exclusivas tales como la oxidación de las unidades siringilo. Esta Tesis se ha centrado en la realización de las actividades que conducen a un mejor entendimiento de la lignificación en Zinnia, comenzando con el estudio del patrón de lignificación, cómo se sucede este proceso, y la implicación de la peroxidasa, demostrando sus propiedades catalíticas inusuales y cómo esta enzima es regulada por el óxido nítrico (NO) y el H2O2. En relación a la producción de NO y H2O2 en los haces vasculares, utilizando la microscopía confocal láser de barrido, se observó un gradiente espacial de producción de NO inversamente relacionado con el grado de diferenciación del xilema ya que las células del xilema jóvenes, en diferenciación manifestaron una mayor capacidad para producir NO que las células del xilema completamente maduras y diferenciadas. Estos resultados demuestran la fuerte relación entre la producción de NO y la muerte celular programada que se produce durante la diferenciación del xilema y que precede a la lignificación de la pared celular. Además, la producción de NO en los cultivos celulares de mesófilo de Z. elegans que se diferencian a traqueidas, las células del mesófilo mantienen la misma propiedad mostrada por las células del xilema en diferenciación ya que la señal fluorescente se detectó, principalmente, en las células predeterminadas y en las que se encontraban en diferenciación. Por el contrario, las células aisladas del mesófilo que no habían adquirido la capacidad para diferenciarse a traqueidas, manifestaban unos niveles muy débiles de la señal fluorescente que contrastaba con la producción elevada mostrada por las células predeterminadas para diferenciarse a traqueidas. Por otra parte, mediante la utilización conjunta de técnicas de microscopía óptica y electrónica, se realizó un estudio detallado de los sitios de producción de H2O2 en el xilema en lignificación, comprobándose que en las células del xilema en diferenciación y en las células del parénquima adyacentes se localizaba la producción de H2O2 sugiriendo que estas células podrían ser las responsables de la producción de H2O2 que, posteriormente, difunde de célula a célula, a través del espacio intercelular hacia las células del xilema en diferenciación para que tenga lugar la biosíntesis de ligninas en la pared celular secundaria. Una evidencia adicional que apoyó la hipótesis planteada se obtuvo mediante la localización del H2O2 en los cultivos celulares de mesófilo de Z. elegans en diferenciación a elementos traqueales. Utilizando este sistema modelo junto con la microscopía confocal láser y el diacetato de diclorofluoresceína como sonda fluorescente, la producción de H2O2 se localizó mayoritariamente en las células del mesófilo predeterminadas para diferenciarse, detectándose un bajo nivel de H2O2 en las traqueidas completamente diferenciadas.
Zinnia elegans constitutes one of the most useful model systems for studying xylem differentiation, which simultaneously involves secondary cell wall synthesis, cell wall lignification, and programmed cell death. Likewise, the in vitro culture system of Z. elegans has been the best characterized since the differentiation of mesophyll cells into tracheary elements allows study the biochemistry and physiology of xylogenesis free from the complexity that heterogeneous plant tissues impose. Moreover, Z. elegans has resulted in an excellent plant model to study the involvement of peroxidases in cell wall lignification. This has been due to the simplicity and duality of the lignification pattern shown by the stems and hypocotyls, and to the basic nature of the peroxidase isoenzyme. This protein is expressed not only in hypocotyls and stems but also in mesophyll cells transdifferentiating into tracheary elements. Therefore, not only does this peroxidase fulfil all the catalytic requirements to be involved in lignification overcoming all restrictions imposed by the polymerization step, but also its expression is inherent in lignification. In fact, its basic nature is not exceptional since basic peroxidases are differentially expressed during lignification in other model systems, showing unusual and unique biochemical properties such as oxidation of syringyl moieties. This Thesis has focused on the experiments which led to a better understanding of the lignification process in Zinnia, starting with the basic knowledge about its lignin pattern, how lignification takes place, and the involvement of the basic peroxidase in the lignification process, demonstrating its unusual catalytic properties, and how this enzyme is regulated by nitric oxide and H2O2. In relation to the production of NO in the vascular bundles using confocal laser scanning microscopy, a spatial NO gradient inversely related to the degree of xylem differentiation was observed since differentiating xylem cells clearly manifest a higher capacity for NO production than differentiated xylem cells. In addition, the NO production in cultured mesophyll cells which are trans-differentiating in tracheary elements maintain the same property shown by differentiating xylem from the Z. elegans vascular bundles since the fluorescent probe was mainly observed in pro-differentiating thin-walled and differentiating (secondary cell wall forming) tracheary elements. By the contrary, mesophyll cells which have not acquired competence for trans-differentiation showed only background levels of triazolofluorescein green fluorescence. These results confirm that NO formation by tracheary elements is directly related to the early processes of xylem differentiation, which takes place immediately before the late processes of secondary cell wall formation and cell autolysis. On the other hand, a study of both localization and production of H2O2 in the lignifying xylem by the joint use of optical and electronic microscopy and 2,7-dichlorofluorescein diacetate and CeCl3 assays was carried out. Thus, H2O2 production was observed in thin-walled cells surround thick-walled xylem vessels and in the xylem parenchyma cells intercalated between xylem vessels suggesting that these cells could be responsible of H2O2 production and a degree of cell to cell cooperation is produced during lignin biosynthesis. Further evidence that supports this hypothesis was obtained by studying the production and localization of H2O2 during the differentiation of Z. elegans mesophyll cells into tracheary elements. Using this model system and confocal laser scanning microscopy and 2,7-dichlorofluorescein diacetate as fluorescent probe, H2O2 was mainly produced by both differentiating tracheary and parenchyma-like elements being the non-lignifying parenchyma-like cells the main H2O2 source and detecting a low level of H2O2 in the totally differentiated tracheary elements.
Dornelles, Michele Flores. "Efeito dos herbicidas atrazina, glifosato e quinclorac sobre a composi??o bioqu?mica, a peroxida??o lip?dica e a sobreviv?ncia de girinos de Lithobates catesbeianus (Shaw, 1802)." Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2013. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/254.
Full textThe Twentieth Century is marked by numerous technological advances, a fact that allowed related sectors to food, health and agriculture have evolved rapidly. However, such improvements are linked to the use of compounds chemically synthesized by exposing humankind and the environment to harmful compounds, with components often unknown (Oga, 2003). Agricultural chemicals are commonly used in plantations worldwide, in order to avoid crop damage (Moreira et al., 2002). These applications are justified by the fact that a percentage around 10% of the crop is eventually lost because of pests in general, therefore, the use of agrochemicals is related not only for economic reasons, but also technical and social (M?dio and Martins, 1997) ... (continua) All research protocols used in this work were authorized by the Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul Animal Research Ethics Committee with registration number CEUA 11/00250, as set forth in approval letter number 157/11- CEUA, December 2011.
O s?culo XX ? marcado por in?meros avan?os tecnol?gicos, fato este que permitiu com que setores como os relacionados ? alimenta??o, sa?de e agricultura rapidamente evolu?ssem. Contudo, tais melhorias est?o atreladas a utiliza??o de compostos quimicamente sintetizados, expondo o homem e o meio ambiente a compostos nocivos, com propriedades muitas vezes desconhecidas (Oga, 2003). Qu?micos agr?colas s?o comumente utilizados em planta??es no mundo todo, com a finalidade de evitar danos ?s colheitas (Moreira et al., 2002). Estas aplica??es se justificam pelo fato de que uma porcentagem em torno de 10% das safras acaba sendo perdida em raz?es de pragas em geral, portanto, o uso de agroqu?micos est? atrelado n?o s? a raz?es econ?micas, mas tamb?m t?cnicas e sociais (M?dio e Martins, 1997) ... (continua) Todos os protocolos de pesquisa utilizados neste trabalho foram autorizados pelo Comit? de ?tica em Pesquisas Animais da Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande com n?mero de registro CEUA 11/00250, conforme estabelecidos pela carta de aprova??o 157/11- CEUA, Dezembro 2011.
Habáníková, Kamila. "Využití odpadů rostlinného původu." Master's thesis, Vysoké učení technické v Brně. Fakulta chemická, 2010. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-216669.
Full textCórdoba, Agostina. "Catalizadores enzimáticos y biomiméticos soportados para la eliminación de colorantes modelo de soluciones acuosas." Doctoral thesis, Universidad Nacional de Córdoba. Facultad de Ciencias Exactas, Físicas y Naturales, 2015. http://hdl.handle.net/11086/4648.
Full textAborda el estudio de un sistema de eliminación de colorantes fenólicos catalizado por hematin como biomimético de HRP. Presenta estudios de actividad, optimización de las condiciones operativas de reacción, análisis de los productos de decoloración y producción de oxígeno
Greggio, Samuel. "Efeito neuroprotetor do pept?deo NAP sobre o dano oxidativo hipocampal de ratos neonatos submetidos ao modelo de crises convulsivas induzidas por hip?xia." Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2009. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1321.
Full textObjetivos: verificar se crises convulsivas induzidas por hip?xia (CH) s?o capaz de gerar estresse oxidativo no hipocampo de ratos neonatos, e, havendo esta constata??o, analisar se o neuropept?deo NAP exerce atividade antioxidante frente ao dano gerado neste modelo. M?todos: utilizando um modelo animal de CH, investigou-se a forma??o temporal de dano oxidativo em hipocampo imaturo nos diferentes momentos de an?lise (0, 1, 3, 6, 24, 72 e 168 h ap?s aplica??o do respectivo modelo). Somente ratos Wistar com 10 dias de vida, e que apresentaram atividade epileptiforme no EEG caracterizada por pontas de alta frequ?ncia e/ou descargas de polipontas seguidas de atenua??o do ritmo de base (padr?o tipo surto-supress?o) e diminui??o da satura??o de oxig?nio cerebral (StO2 < 20%) durante a hip?xia (5-7% de O2 por 12 min), foram inclu?dos no estudo. Ap?s processamento do tecido hipocampal, ensaio cometa alcalino juntamente com endonucleases (Endo III e Fpg) foi utilizado para detec??o de dano ao DNA e de bases oxidadas. Adicionalmente, n?veis de glutationa reduzida (GSH) e de subst?ncias reativas ao ?cido tiobarbit?rico (TBARS) tamb?m foram verificados. Ap?s ter-se constatado estresse oxidativo hipocampal induzido por CH, ratos neonatos foram administrados via intraperitoneal em dose ?nica de solu??o contendo NAP (0,03, 0,3 ou 3 μg/g) ap?s terem sido submetidos ao respectivo modelo. Para os animais tratados com NAP, somente os momentos de 3, 6 e 24 h foram analisados. Resultados: verificou-se dano ao DNA hipocampal imediatamente ap?s CH (0 h) e at? 72 h, ao passo que oxida??o de purinas e pirimidinas foi detectada apenas entre 3 e 24 h. Verificaram-se n?veis aumentados de TBARS entre 1 e 24 h ap?s aplica??o do modelo de CH, coincidindo com redu??o significativa de GSH durante 3 e 72 h. Neuropept?deo NAP apresentou efeito dose-resposta no restabelecimento da integridade estrutural do DNA hipocampal e membranas lip?dicas, em correla??o ao incremento do sistema glutationa. Conclus?es: a compreens?o dos mecanismos envolvidos no estresse oxidativo associado ?s CH ? etapa fundamental no desenvolvimento de estrat?gias terap?uticas com base na suplementa??o antioxidativa. Desta forma, o neuropept?deo NAP pode se tornar uma terapia vi?vel na preven??o de dano oxidativo cerebral em situa??es de CH.
Lima, Val?ria Morgiana Gualberto Duarte Moreira. "Rela??o entre estresse oxidativo e oesteopenia diab?tica em ratas pr?-menopausadas." Universidade Federal do Rio Grande do Norte, 2010. http://repositorio.ufrn.br:8080/jspui/handle/123456789/13206.
Full textFunda??o de Amparo a Pesquisa do Estado de S?o Paulo
The relationship between lipid peroxidation, antioxidant defense and diabetic osteopenia remains unclear. This study evaluated the relationship between lipid peroxidation index, antioxidant defense parameter and bone metabolism in a premenopausal diabetic model by measurements such as thiobarbituric acid-reactive substances concentration (TBARS) and reduced glutathione (GSH) content in brain homogenates, histomorphometric analysis, biomechanical testing and bone mineral density (BMD). Female Wistar rats with regular estrous cycle were divided into two groups: Group 1: control rats (n = 15) and Group 2: diabetic rats (n = 15). Diabetes mellitus was induced by alloxan and confirmed by glycemia 250 mg/dL. The experimental period understood 1 and 5 after days induction and 45, 75 and 120 days after the installation of diabetes mellitus.The lipid peroxidation index, measured by TBARS concentration, showed a significant increase (p<0.05) in diabetic animals in comparison to animals control. However, the antioxidant parameter, measured by GSH content, was significantly decrease (p<0.05) in diabetic animals. Histomorphometric analysis showed a significant increase (p<0.05) in femoral trabecular separation together with a significant decrease (p<0.05) in trabecular thickness and reduced trabecular bone volume in diabetic rats. Moreover, biomechanical testing and BMD values were significant decrease (p<0.05) in diabetic group. Thus, our results demonstrated that increased lipid peroxidation and altered antioxidant defense could be related to the development of oxidative stress and diabetic osteopenia in premenopausal rats
A rela??o entre peroxida??o lip?dica, defesa antioxidante e osteopenia diab?tica permanece obscura. Este estudo avaliou a associa??o entre ?ndice de peroxida??o lip?dica, par?metro de defesa antioxidante e metabolismo ?sseo em um modelo diab?tico pr?-menopausado atrav?s de medidas como a concentra??o de subst?ncias reativas ao ?cido tiobarbit?rico (SRAT) e conte?do de glutationa reduzida (GSH) no homogenato cerebral, an?lises histomorfom?tricas, teste biomec?nico e densidade mineral ?ssea (DMO). Ratas Wistar com ciclo estral regular foram distribu?das em dois grupos: Grupo 1 - ratas controle (n = 15) e Grupo 2 - ratas diab?ticas (n = 15). O diabetes mellitus foi induzido pela aloxana e confirmado pela glicemia 250 mg/dL. O per?odo experimental compreendeu 1 e 5 dias ap?s a indu??o e 45, 75 e 120 dias ap?s a instala??o do diabetes mellitus. O ?ndice de peroxida??o lip?dica, medido pela concentra??o de SRAT, demonstrou um aumento significativo (p<0.05) nos animais diab?ticos, em rela??o aos animais controle. Entretanto, o par?metro de defesa antioxidante, mensurado pelo conte?do de GSH, foi reduzido significativamente (p<0.05) nos animais diab?ticos. As an?lises histomorfom?tricas mostraram um aumento significativo (p<0.05) da separa??o trabecular do f?mur, associado ? diminui??o significativa da espessura trabecular (p<0.05) e volume ?sseo trabecular reduzido nas ratas diab?ticas. Al?m disso, o teste biomec?nico, medido pela for?a m?xima de compress?o, e valores de DMO foram reduzidos significativamente (p<0.05) no grupo diab?tico. Dessa maneira, nossos resultados demonstraram que a peroxida??o lip?dica aumentada e defesa antioxidante modificada podem estar relacionadas ao desenvolvimento do estresse oxidativo e osteopenia diab?tica em ratas pr?-menopausadas
LÓPEZ, SILVIA CONCEPCIÓN. "Estrés por uranio en plantas. Acumulación en especies vegetales de zonas mineras y estudio de respuestas fisiológicas en remolacha (Beta vulgaris)." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de València, 2009. http://hdl.handle.net/10251/5764.
Full textLópez, SC. (2009). Estrés por uranio en plantas. Acumulación en especies vegetales de zonas mineras y estudio de respuestas fisiológicas en remolacha (Beta vulgaris) [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/5764
Palancia
Drehmer, Rieger Eraci. "Estudio comparativo de aceite de oliva y maíz sobre el metabolismo oxidativo de rata." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de València, 2009. http://hdl.handle.net/10251/4181.
Full textDrehmer Rieger, E. (2007). Estudio comparativo de aceite de oliva y maíz sobre el metabolismo oxidativo de rata [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/4181
Palancia
Manera, Fuente Matias. "Aplicaciones de interés medioambiental, clínico e industrial del análisis por inyección en flujo multiconmutado." Doctoral thesis, Universitat de les Illes Balears, 2007. http://hdl.handle.net/10803/9453.
Full textDe acuerdo con ello, en esta tesis se han desarrollado, implementado y puesto a punto nuevos métodos automáticos de análisis robustos y económicos para la determinación de analitos de interés medioambiental, clínico e industrial. La automatización de las metodologías, empleando las técnicas de flujo MSFIA y MPFS, simplifican de forma considerable el procesamiento analítico con un importante ahorro de reactivos y tiempo, y permiten una mayor frecuencia de análisis, con la consecuente reducción del coste por análisis y en la generación de residuos. Los métodos propuestos son selectivos, reproducibles, precisos, robustos y en casi su totalidad son ejecutados sin la intervención del analista.
O crescente número de controlos analíticos requeridos em diversas áreas como o médio ambiente, a indústria sanitária ou a alimentar, conduziu à necessidade de automatização dos processos analíticos.
Indo de encontro a estes requisitos, nesta tese desenvolveu-se, implementou-se e colocou-se em prática novos métodos de análise automáticos robustos e económicos para a determinação de analitos com interesse ambiental, clínico e industrial. A automatização das metodologias aplicando as técnicas de fluxo MSFIA e MPFS, simplificam de forma considerável o procedimento analítico com um decréscimo importante de reagentes gastos e tempo de análise, permitindo uma maior frequência de análise, com consequente redução do custo de análise e de geração de resíduos. Os métodos propostos são selectivos, reprodutíveis, precisos e robustos.
Bystroňová, Jana. "Studium stresových odpovědí rostlin na přítomnost léčiv v kultivačním médiu." Master's thesis, 2012. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-310803.
Full textSlavíková, Amemori Anna. "Aplikace ligninolytických hub na pevných substrátech pro degradace endokrinních disruptorů." Master's thesis, 2012. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-305417.
Full textKopejtková, Barbora. "Modulace aktivit a exprese enzymů metabolisujících ellipticin inhibitorem histondeacetylas trichostatinem A." Master's thesis, 2010. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-280956.
Full textGöttlicherová, Markéta. "Vliv inhibitoru histondeacetylas valproátu na aktivity a expresi cytochromů P450 a peroxidas oxidujících ellipticin." Master's thesis, 2010. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-285475.
Full textAPPLOVÁ, Markéta. "Je aktivita ligninolytických enzymů při rozkladu opadu závislá na obsahu fenolických látek?" Master's thesis, 2010. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-53449.
Full textHodková, Anna. "Účinky vybraných přírodních látek na antioxidační systém organismu." Doctoral thesis, 2016. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-348470.
Full textBartáková, Jana. "Ekonomické aspekty screeningu tyreopatií v graviditě a u žen s poruchou fertility." Doctoral thesis, 2016. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-352094.
Full textPřenosilová, Lenka. "Biodegradace 17alfa-ethinylestradiolu enzymy ligninolytických hub." Master's thesis, 2012. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-308243.
Full textDoričová, Vlasta. "Vliv přítomnosti proteinu Hsp70 na infekci způsobenou Y virem bramboru." Master's thesis, 2014. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-337136.
Full text