Log in

Relevant bibliographies by topics / Pravoslavna crkva / Journal articles

To see the other types of publications on this topic, follow the link: Pravoslavna crkva.

Journal articles on the topic 'Pravoslavna crkva'

Author: Grafiati

Published: 4 June 2021

Last updated: 1 February 2022

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Pravoslavna crkva.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Bremer, Thomas. "Koncept autokefalije u pravoslavlju na primjeru Pravoslavne Crkve u Ukrajini." Crkva u svijetu 54, no. 4 (December 13, 2019): 570–86. http://dx.doi.org/10.34075/cs.54.4.7.

Full text

Abstract:

Tijekom 2018. i 2019. godine crkvene su se prilike u ukrajinskom pravoslavlju bitno promijenile. Uz znatnu pomoć tadašnje ukrajinske vlade, Carigradska patrijaršija jednostrano je proglasila tek stvorenu “Pravoslavnu Crkvu Ukrajine” (PCU) autokefalnom, tj. samostalnom. Ruska Pravoslavna Crkva pak smatra Ukrajinu svojim “kanonskim teritorijem” i ne priznaje PCU valjanom, nego je naziva šizmatičnom organizacijom. Reagirajući na proglašenje autokefalnosti PCU, ruska je Crkva prekinula euharistijsko zajedništvo s Carigradom. Postoji čak opasnost šizme koja bi obuhvatila cijelo pravoslavlje, u ovisnosti o tome kako će reagirati druge pravoslavne crkve. Aktualna rasprava posljedica je činjenice da u pravoslavlju ne postoji konsenzus o tome kako jedna Crkva može postati autokefalnom. U pozadini stoje ekleziološki problemi koji nisu riješeni. Pitanje autokefalnosti pravoslavna je tematika, ali i za Katoličku Crkvu i teologiju, posebno u njezinom trenutačnom položaju, važno je razmišljati o odnosu između sinodalnosti i prvenstva.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

2

Subotic, Momcilo. "IDENTITETSKA PITANJA CRNE GORE." Politička revija 63, no. 1/2020 (May 25, 2020): 11–48. http://dx.doi.org/10.22182/pr.6312020.1.

Full text

Abstract:

Autor u članku polazi od stava da aktuelna crnogorska vlastželi da, putem Zakona o slobodi veroispovesti, izvrši „objedinjavanje pravoslavne crkve u Crnoj Gori“, tako što će umesto Srpske pravoslavne crkve ustoličiti tzv. Crnogorsku pravoslavnu crkvu, što bi predstavljalo završni potez u zaokruživanju crnogorske državne nezavisnosti. To bi istovremeno značilo odricanje od srpskog istorijskog i etnojezičkog identiteta i uspostavljanje novog- crnogorskog, čije bi komponente bile:umesto srpskog, „dukljansko“- „crvenohrvatsko“ istorijsko poreklo, umesto SPC, novonastala „Crnogorska pravoslavna crkva, te preimenovani srpski jezik u – crnogorski.Pored pomenutog, ovaj članak, koji ima izrazit društveni i naučni značaj, sadrži i kratak pregled crnogorske istorije i „etnogeneze“, koja je novijeg datuma i kretala se od srpstva ka crnogorstvu, naročito u periodu druge Jugoslavije, za vreme Titove kroatokomunističke vladavine, zatim od crnogorstva ka antisrpstvu, u savremenom periodu crnogorske državne nezavisnosti pod vladavinom Mila Đukanovića, zatim crnogorsko priznanje „Kosova“, te ambivalentan odnos prema Rusiji i ulazak Crne Gore u NATO, kao i najnovije „događanje“ naroda i mogući politički epilog ovog procesa nagoveštene resrbizacije ekskluzivno crnogorskog identiteta. Kao važno, moguće i ključno, pitanje tiče se psihičkih svojstva i mentaliteta Crnogoraca, koji poseduju veoma izražen „konvertitski sindrom“. U radu je o tome konsultovana odgovarajuća literatura.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

3

Majer Jurišić, Krasanka, and Ivana Hirschler Marić. "Crkva sv. Julijana u Šibeniku, povijesne faze i tipologija." Portal, no. 11 (2021): 23–44. http://dx.doi.org/10.17018/portal.2020.2.

Full text

Abstract:

Prvi pisani spomen šibenske crkve sv. Julijana datira u treću četvrtinu 14. stoljeća, kada se ona navodi kao ecclesia sancti Iuliani. U 15. je stoljeću nad tom crkvom dograđena gornja, crkva sv. Nikole, o čemu svjedoči vizitacija koju je kanonik Juraj Šižgorić obavio 1481. godine. Dana 17. ožujka 1569., prema odluci mletačkog Senata, crkva je dana na korištenje pravoslavnim Grcima i uređena je po propisima istočne crkve, no katolički oltar sv. Mihovila i sv. Julijana, tada smješten na bočnom zidu crkve, i nadalje je održavan. Od 1778. godine crkva je postupno bila u sve lošijem stanju, čak je početkom 19. stoljeća služila kao skladište. Dana 25. srpnja 1875. nadarbenik Ivan Belamarić se u korist pravoslavne šibenske crkvene općine odrekao prava na katolički dio. Gornju su pak crkvu pravoslavni Srbi prepustili starokatolicima 1931. godine, a od 1933. godine je u donjem prostoru bila „Nova štamparija“. U prosincu 1943. cijela je građevina znatno stradala u savezničkom bombardiranju Šibenika. Konzervatorsko-restauratorska i arheološka istraživanja provedena 2019. godine ponudila su uvid u povijesni pregled zbivanja i određivanje pojedinih faza, te su ostvareni preduvjeti za buduće korištenje crkve sv. Julijana, valorizirajući njezinu pripadnost malobrojnom tipološkom krugu dvokatnih crkvi na našoj obali, kao i kontinuitet postojanja i održavanja više liturgija na tom mjestu, ispreplićući različite obrede i vjere kroz nekoliko stoljeća.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

4

Damjanović, Dragan. "Pravoslavna crkva sv. Ilije u Poganovcima." Peristil 57 (2015): 91–101. http://dx.doi.org/10.17685/peristil.57.8.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

5

Radić, Radmila. "Srpska pravoslavna crkva tokom 90-ih." Poznańskie Studia Slawistyczne, no. 10 (June 4, 2016): 257. http://dx.doi.org/10.14746/pss.2016.10.17.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

6

Vukomanović, Milan. "Srpska pravoslavna crkva, desekularizacija i demokratija." Poznańskie Studia Slawistyczne, no. 10 (June 4, 2016): 269. http://dx.doi.org/10.14746/pss.2016.10.18.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

7

Pătcaș, Sorinel. "Društveno poslanje Crkve." Kairos 13, no. 2 (November 22, 2019): 247–54. http://dx.doi.org/10.32862/k1.13.2.5.

Full text

Abstract:

Mnogi teolozi i sociolozi tvrde kako je za reafirmaciju socijalne i postmoderne izvorne čovjekove slike i sličnosti s Bogom potrebno čovjeka iznova pretvoriti u „cjelovitu osobu“, sa svim njegovim duhovnim, religijskim ili kulturnim potrebama, a za to je svakako potreban složen teološki pristup. Ova vrsta pristupa, poznata kao socijalna teologija, uključuje društvenu i teološku dimenziju u kalcedonskom jedinstvu te moralno regulira odnos čovjeka i društva, napose odnos između Crkve i modernog te postmodernog sekularnog društva. Ovim izrazom Pravoslavna Crkva i teologija žele ponovno afirmirati društvenost, baš kao što „sekularizirana kultura doživljava ponovnu afirmaciju religije, koju je prenijela u sferu privatnosti ljudskoga života“; poziva na društveni dijalog, suradnju i uzajamnu odgovornost, sa svrhom afirmiranja „suvremenog pojedinca“.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

8

Peric, Miodrag. "GEOPOLITIČKE TEŽNjE RUMUNIJE KA SEVEROISTOČNOJ SRBIJI I NACIONALNI IDENTITET VLAHA OD KRAJA SEDAMDESETIH GODINA 19. VEKA DO DANAS." Politička revija 68, no. 2/2021 (August 16, 2021): 295–310. http://dx.doi.org/10.22182/pr.6822021.14.

Full text

Abstract:

Autor u članku piše o rumunskim geopolitičkim težnjama ka severoistočnoj Srbiji i Vlasima u njoj od kraja sedamdesetih godina 19. veka do danas. U radu se opisuju metode rumunske agitacije prema Vlasima u severoistočnoj Srbiji, a koju sprovode rumunska država kao i Rumunska pravoslavna crkva. Argumentuje se da je krajnji cilj ovakvih stremljenja prevođenje Vlaha na rumunsku nacionalnost.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

Radulović, Lidija. "(Hiper)produkcija čuda i čudesnih dela: značenja narodnih i crkvenih interpretacija i njihov značaj za proces desekularizacije u Srbiji." Issues in Ethnology and Anthropology 7, no. 4 (March 4, 2016): 919–33. http://dx.doi.org/10.21301/eap.v7i4.2.

Full text

Abstract:

Čuda i čudesa u Srbiji poslednjih dvadesetak godina bitno su obeležje procesa desekularizacije koji se odvija na različitim nivoima. Srpska pravoslavna crkva teži da revitalizuje crkveno pravoslavlje i privuče što više vernika, međutim, među vernicima se istovremeno revitalizuje i narodno pravoslavlje kroz populističke interpretacije sa elementima narodne religije. U ovom radu se analizira javna produkcija čuda u Srbiji na osnovu medijskih izvora, a zatim, lična iskustva ispitanika koji svedoče o nekim manifestacijama čuda.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

Matić, Zlatko. "Sveto pismo u životu pravoslavne Crkve." Diacovensia 27, no. 3 (2019): 417–32. http://dx.doi.org/10.31823/d.27.3.2.

Full text

Abstract:

U članku se analizira mjesto i uloga Svetoga pisma u životu Pravoslavne Crkve, ali se i ispituje praksa molitvenoga (duhovnoga) čitanja Svetoga pisma, tradicionalno nazvanoga Lectio divina u zapadnoj Crkvi. Autor ponajprije nudi osnovne elemente teološkoga pristupa pitanju Svetoga pisma, Biblije, Riječi Božje, tako da prvi dio rada ima jaču ekleziološku notu. U drugom analitičkom poglavlju, temeljenom na teološkim hipotezama, autor pokazuje praksu individualnoga čitanja Biblije nekada i sada u Pravoslavnoj Crkvi. Zbog toga su zastupljeni osnovni elementi asketske teologije i pravoslavne antropologije. U zaključnom dijelu pak možemo pronaći autorske vizije o izazovima Biblije pred suvremenim kršćanima.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

11

Kisić, Rade. "Primus sine paribus - odgovor na tekst Moskovske Patrijaršije o primatu." Sabornost, no. 14 (2020): 199–214. http://dx.doi.org/10.5937/sabornost2014199k.

Full text

Abstract:

U ovom tekstu biće predstavljen i analiziran odgovor Mitropolita Elpidofora Lambriniadisa na dokument sveštenog Sinoda Ruske Pravoslavne Crkve "Stav Moskovske Patrijaršije o prvenstvu u vaseljenskoj Crkvi". Tekst Primus sine paribus u stvari predstavlja nastavak debate o primatu u vaseljenskoj Crkvi, koja je u pravoslavnoj teologiji posebno podstaknuta usvajanjem Ravenskog dokumenta. Ključne teme u ovoj debati su pitanja da li se odnos primata i sabornosti može razmatrati u kontekstu trojičnog bogoslovlja i kako se određuje izvor primata na različitim eklisiološkim nivoima.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

12

Stepic, Milomir. "KOSOVO I METOHIJA: GEOPOLITIČKI ASPEKTI BRZOG REŠENJA I ZAMRZNUTOG KONFLIKTA." Nacionalni interes 38, no. 2/2020 (November 24, 2020): 7–30. http://dx.doi.org/10.22182/ni.3822020.1.

Full text

Abstract:

Prema kosovsko-metohijskom problemu postoje različiti stavovi – dok za arbanaški činilac nema dileme o tzv. kosovskoj nezavisnosti kojoj nedostaje samo priznanje zvaničnog Beograda i članstvo u UN, u srpskom društvu saglasje o Pokrajini kao neupitnom delu Srbije ne postoji. Srpska politička nomenklatura, građanistički i prozapadno orijentisane stranke, organizacije i uticajni pojedinci su za brzo rešenje po cenu gubitka cele ili dela kosovsko-metohijske teritorije. S druge strane, nacionalno profilisana elita, Srpska pravoslavna crkva i velika većina naroda su za očuvanje Ustavom i Rezolucijom 1244 SBUN definisane celovitosti Srbije, tj. za taktičko odlaganje odluke do (još) povoljnijih međunarodnih prilika. U radu se analiziraju posledice prve i druge opcije i ističe se da bi Srbija eventualnim gubitkom Kosova i Metohije postala višedimenzionalno oštećena, invalidna država. Budući da se na globalnom planu odnosi menjaju u srpsku korist, autor ističe prednosti aktivnog zamrznutog konflikta kao trenutno jedinog efikasnog načina da se sačuvaju stanovništvo, teritorijalni integritet, neprocenjivi prirodni resursi, identitetski reperi, geopolitičke prednosti, međunarodni kredibilitet zemlje i naroda.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

13

Jevtić, Miroljub. "SRPSKA PRAVOSLAVNA DIJASPORA I JEDINSTVO PRAVOSLAVNE CRKVE U SAD." Srpska politička misao 30, no. 4 (2010): 237–52. http://dx.doi.org/10.22182/spm.3042010.11.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

14

Markešić, Ivan. "MOGUĆNOSTI I DOMETI SOCIJALNOG UČENJA PRAVOSLAVLJA I PRAVOSLAVNE CRKVE." Drustvena istrazivanja 20, no. 1 (March 17, 2011): 286–90. http://dx.doi.org/10.5559/di.20.1.19.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

15

Papović, Dragutin. "„Ekumenistička” politika Katoličke crkve u Crnoj Gori (1965. – 1970.)." Journal of contemporary history 53, no. 2 (July 15, 2021): 489–516. http://dx.doi.org/10.22586/csp.v53i2.15115.

Full text

Abstract:

U članku se govori o utjecaju odluka Drugoga vatikanskoga koncila na djelovanje Katoličke crkve (Barske nadbiskupije i Kotorske biskupije) u Crnoj Gori. Ekumenizam, ili borba za ujedinjenje kršćanskih crkava, bio je jedan od glavnih zaključaka toga koncila. Ekumenska politika došla je do izražaja u drugoj polovini šezdesetih godina i imala je važnu ulogu u aktivnostima Katoličke crkve u Crnoj Gori. Na taj se način pokušala približiti Srpskoj pravoslavnoj crkvi, a zatim i Islamskoj zajednici i nametnuti im svoje stavove. To je dovelo do intenziviranja vjerskoga života, do novih odnosa između vjerskih zajednica i socijalističkoga režima i do promjena u međunacionalnim odnosima. Ta politika odrazila se i na unutrašnje odnose u Barskoj nadbiskupiji i Kotorskoj biskupiji. Članak je nastao na temelju prvorazrednih arhivskih izvora iz fonda Republičke komisije za vjerska pitanja Crne Gore.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

16

Prvulovic, Vladimir. "DOBROVOLjNA ASIMILACIJA SRBA ?" Nacionalni interes 40, no. 2/2021 (August 4, 2021): 135–53. http://dx.doi.org/10.22182/ni.4022021.6.

Full text

Abstract:

Posle svih nepravdi koje su međunarodni faktori, pre svega ratni neprijatelji, ali i kasniji mirotvorci, učinili srpskom narodu u dva svetska rata, u planiranom razbijanju SFRJ – medijskom harangom, sankcijama i agresijom NATO na SRJ i Srbiju, jasno je da tada, pa ni danas nije bilo lako biti Srbin. Sigurno je rizično javno se tako deklarisati u svetu koji je Srbe svrstao u „loše momke“, a posebno je to teško našim iseljenicima u zemljama sa dominantnim antisrpskim stvavovima. Zato se mnogi naši iseljenici, iz egzistencijalnih, pre svega ekonomskih razloga, ustežu da izraze svoje srpsko poreklo i identitet. Ako moraju, radije ističu da su Jugosloveni. Za razliku od njih, pripadnici bivših jugoslovenskih naroda, razbijanjem Jugoslavije uz pomoć zapadnih zemalja u koje su se kasnije iselili, ponosito ističu svoju novu državnost, odričući se srpske prošlosti, istorije i kulture i distancirajući se od svega što je srpsko. Sve to, pokazali su podaci iz poslednjeg popisa stanovništva u SAD 2011, koji nam daje neverovatne statističke podatke. U SAD ima duplo više Jugoslovena, a od Srba više Hrvata, Slovenaca, pa čak i Albanaca. To je činjenica koja ukazuje da se na duži rok, posebno u drugoj i trećoj generaciji naših ljudi u rasejanju, radi o nekoj vrsti dobrovoljne asimilacije, uz postepeni gubitak srpskog nacionalnog i kulturnog identiteta. Srbija, kao zemlja matica i Srpska pravoslavna crkva, bi morale da preduzmu državničke i verske, obrazovne, međunarodno pravne mere, za ohrabrivanje i zaštitu naših ljudi u rasejanju da sačuvaju svoj srpski identitet i prenose ga na nove generacije svojih potomaka. Inače će polako, ali sigurno čak i statistički nestati.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

17

Milosevic, Zoran. "O GUBITKU TERITORIJA I ASIMILACIJI PRAVOSLAVNIH SLOVENA." Nacionalni interes 40, no. 1/2021 (May 31, 2021): 231–57. http://dx.doi.org/10.22182/ni.4012021.7.

Full text

Abstract:

Prema podacima Konrada fon Hesnera u XVI veku bilo je 60 naroda slovenskog jezika. Preostalo je 14, dok su ostali asimilovani i izbrisani sa etničke mape. Takođe, teritorije koje su Sloveni izgubili iznose blizu 700.000 kvadratnih kilometara. Uz sve to Zapad i dalje nastoji da preostale pravoslavne Slovene uništi stvarajući nove narode sa ideologijom mržnje prema narodu iz kog su potekli. Takođe, na udaru su se našle i pojedine institucije pravoslavnih Slovena, pre svega Crkva, gde se vodi politika poništavanja ili odricanja od autokefalnosti i njihovo potčinjavanje Fanaru, tačnije konstantinopoljskom patrijarhu kao novom istočnom papi.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

18

Rakovic, Aleksandar. "SVETOGORSKI MODEL: NEPRIMENjIV NA KOSOVU I METOHIJI." Srpska politička misao 71, no. 1/2021 (May 31, 2021): 27–40. http://dx.doi.org/10.22182/spm.7112021.2.

Full text

Abstract:

Rad putem analize svetogorskog modela i odnosa Svete Gore prema Grčkoj i Vaseljenskoj patrijaršiji pokazuje da bi istovetno ili slično rešenje za srpske crkve i manastire na Kosovu i Metohiji bilo neprimenjivo, pa čak i veoma štetno za Srpsku pravoslavnu crkvu, Republiku Srbiju i srpski narod ukoliko bi takav model bio nametnut.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

19

Lazovic, Ivica. "AKTUELNI ORGANIZACIONI IZAZOVI SRPSKE PRAVOSLAVNE CRKVE." Nacionalni interes 40, no. 2/2021 (August 16, 2021): 221–42. http://dx.doi.org/10.22182/ni.4022021.10.

Full text

Abstract:

U ovom radu se razmatraju aktuelni organizacioni izazovi koji se stavljaju pred Srpsku pravoslavnu crkvu. Osnovni cilj nam je da se izvrši naučna deskripcija pojava koje prate crkvenu organizaciju u aktuelnom političkom i istorijskom trenutku, da ukažemo na njihove uzroke i mogući dalji tok. Predmet interesovanja nam je organizacija SPC, pa se pravi i kratak osvrt na razvoj, unutrašnje ustrojstvo i propise na osnovu kojih se upravlja. Poslednjih godina se otvara veliki broj pitanja koja se odnose na organizaciju crkve i koja zahtevaju adekvatan odgovor, koji će imati dalekosežne posledice. Mi ukazujemo na četiri posebno važna pitanja, a koja su bila otvorena i za širu javnost i potresla crkvenu organizaciju u poslednjih godinu dana, iako imaju dublju genezu. To su dešavanja u Crnoj Gori podstaknuta donošenjem Zakona o slobodi veroispovesti, zatim pitanje crkvene organizacije u Makedoniji koje dobija na aktuelnosti kroz zainteresovanost Carigradske patrijaršije, zatim pokušaj crkvene reorganizacije eparhija u Americi i događaji oko Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta. Na svako od navedenih pitanja se pravi osvrt i analiziraju se aktuelna dešavanja i mogući pravci daljeg toka.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

20

Škiljan, Filip. "Uzroci smrti u parohiji Vojakovac kod Križevaca u periodima od 1900. do 1914., od 1941. do 1945. i od 1949. do 2015. godine." Studia lexicographica 13, no. 25 (February 6, 2020): 11–34. http://dx.doi.org/10.33604/sl.13.25.1.

Full text

Abstract:

Vojakovac je središte male parohije koja se nalazi sjeverno od Križevaca na južnim obroncima Kalnika. Pravoslavno stanovništvo je na tome području u većem broju doseljeno tijekom XVI. stoljeća. U radu se donosi pregled demografskoga razvoja parohije Vojakovac te se zaključuje da je broj Srba u parohiji Vojakovac tijekom XX. stoljeća opao zbog stradanja u Drugom svjetskom ratu, zbog iseljavanja u velike gradove, zbog asimilacije i zbog etnomimikrije. Rad donosi informacije o uzrocima umiranja na području parohije Vojakovac u različitim periodima tijekom XX. stoljeća. Podatci se donose na temelju matičnih knjiga umrlih parohije Vojakovac koje se nalaze u Arhivi Srpske pravoslavne crkve Mitropolije zagrebačko-ljubljanske u Zagrebu. Rad se također bavi i običajima prilikom umiranja u Kalničkom prigorju i u Podravini kod Srba i kod Hrvata.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

21

Dragić, Marko. "LEGENDE I SVJEDOČANSTVA O ČUDOTVORNOJ SLICI GOSPE SINJSKE." Croatica et Slavica Iadertina 1, no. 12 (March 30, 2017): 153. http://dx.doi.org/10.15291/csi.1162.

Full text

Abstract:

Vjeruje se da je sliku Gospe od Milosti u crkvu na Šćitu u Rami donio sv. Jakov Markijski tridesetih godina 15. stoljeća. Za vrijeme turske okupacije crkva, samostan i fratri na Šćitu stradali su 1557., 1653., 1662., 1667., a 15. listopada 1682. godine crkvu su zapalili pravoslavci s Vukovskoga i Ravnoga kod Kupresa. Međutim čudotvorna je slika Gospe od Milosti svaki put ostajala neoštećena. Nakon turske odmazde zbog poraza pod Bečom 1683. godine Ramljaci su predvođeni fra Pavlom Vučkovićem 1687. godine bili prisiljeni napustiti stoljetna ognjišta, a sa sobom su ponijeli čudotvornu Gospinu sliku. Po milosti Gospe Sinjske, Sinj je 1715. godine čudesno obranjen od najezde 60 000 turskih vojnika. Ivan Marković u svojoj knjizi Gospa Sinjska 1898. godine piše da je za samo mjesec dana prikupio i poimence naveo 360 čudesa koja su se dogodila milošću Gospe Sinjske. U radu se navodi i interpretira 25 suvremenih legendi o milostima Gospe Sinjske koje su se dogodile u Sinju i Rami. Neke od tih milosti dogodile su se u drugoj polovici 20. stoljeća.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

22

Grozdić, Borislav, Dragan Gostović, and Ilija Kajtez. "O UBISTVU U KANONIMA PRAVOSLAVNE CRKVE." Defendologija 16, no. 33 (May 10, 2013): 33–42. http://dx.doi.org/10.5570/dfnd.1333.03.se.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

23

Petrović, Danica. "Muzika u srpskoj pravoslavnoj crkvi u Trstu." Musicological Annual 25, no. 1 (December 1, 1989): 95–105. http://dx.doi.org/10.4312/mz.25.1.95-105.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

24

Novaković, Dragan. "USPOSTAVLJANJE ORGANIZACIONOG JEDINSTVA SRPSKE PRAVOSLAVNE CRKVE 1920. GODINE." Politička revija 37, no. 3 (2013): 111–28. http://dx.doi.org/10.22182/pr.3732013.6.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

25

Jagazoglu, Stavros. "Faith and ethos of the Orthodox Church." Sabornost, no. 1 (2017): 1–11. http://dx.doi.org/10.5937/sabornost1701001j.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

26

Đurković, Miša. "RAD I EKONOMIJA U SOCIJALNOM UČENJU RUSKE PRAVOSLAVNE CRKVE." Politička revija 42, no. 4 (2014): 175–91. http://dx.doi.org/10.22182/pr.4242014.10.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

27

Bošković, Otaš. "ODNOS NOVE VLASTI PREMA SRPSKOJ PRAVOSLAVNOJ CRKVI 1944-1958." Politička revija 45, no. 3 (2015): 77–99. http://dx.doi.org/10.22182/pr.4532015.4.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

28

LOMPAR, Rastko. "Kontakti Nemačke evangelističke crkve i Srpske pravoslavne crkve u kontekstu nemačke spoljne politike prema Balkanu 1935–1941." Tokovi istorije 2/2020, no. 28 (August 18, 2020): 51–73. http://dx.doi.org/10.31212/tokovi.2020.2.lom.51-73.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

29

Simić, Žikica. "Single girls' morality and pre-marital life in the discourse of the orthodox church." Sinteze 3, no. 6 (2014): 5–20. http://dx.doi.org/10.5937/sinteze1406005s.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

30

STOJANOVIĆ, Aleksandar, and Rastko LOMPAR. "Angažman Nezavisne Države Hrvatske na međunarodnom priznanju Hrvatske pravoslavne crkve 1942–1944." Tokovi istorije 27, no. 2/2019 (July 30, 2019): 35–58. http://dx.doi.org/10.31212/tokovi.2019.2.sto.35-58.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

31

Ikić, Niko. "Stadlerova upornost u promicanju jedinstva. Stadlerova skica jedinstva u povodu 100. obljetnice njegove smrti." Služba Božja 59, no. 2 (2019): 125–46. http://dx.doi.org/10.34075/sb.59.2.4.

Full text

Abstract:

U povodu stote obljetnice Stadlerove smrti (†1918.) autor se osvrće na ekumenski odnos prema pravoslavnima prvoga vrhbosanskog nadbiskupa. Autor uočava u njegovu vremenu mnoge vjetrove u prsa a ne u leđa, mnoge procese protivne radu, a ne u prilog njemu oko jedinstva Crkve, posebno u složenim crkvenim, nacionalnim i kulturnim prilikama u Bosni pri kraju 19. i početkom 20. stoljeća. Autor zapaža i ukazuje na veliku Stadlerovu upornost oko promicanja jedinstva Crkve i dokazuje njegova dva prilično različita pristupa istom pitanju. Prvi je tradicionalni skolastičko tridentski pristup do svoga imenovanja vrhbosanskim nadbiskupom i apostolskim promicateljem rada oko jedinstva Crkve, te drugi poslije svoga dolaska u Bosnu na zasadama ćirilo-metodske baštine. Povezano s drugim pristupom neki su Stadleru imputirali nijekanje vlastitoga crkvenog i nacionalnog identiteta, što autor pak argumentirano opovrgava.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

32

Mirovic, Dejan. "MEĐUNARODNOPRAVNI KONTINUITET I ZAKON O SLOBODI VJEROISPOVIJESTI." Nacionalni interes 38, no. 2/2020 (November 24, 2020): 75–87. http://dx.doi.org/10.22182/ni.3822020.4.

Full text

Abstract:

Mitropolija –crnogorsko primorska ima osam vekova dug kontinuitet u okviru Srpske pravoslavne crkve. Sveti Sava je osnovao Zetsku Episkopiju 1219. godine. Nakon propasti srpskog carstva poslednji srpski srednjovekovni pravoslavni vladari iz dinastije Crnojevića prenose sedište Zetske Episkopije, odnosno Mitropolije, na Cetinje gde 1484. godine podižu i manastir. Sve do 1766. godine i ukidanja Pećke patrijaršije od strane sultana Mustafe III cetinjski mitropoliti ili vladike se hirotonišu u Pećkoj patrijaršiji. Nakon 1776. godine pa sve do početka XX veka, Mitropolija ostaje jedini deo srpske Pećke patrijaršije koji nije priznao vlast Carigradske patrijaršije. Najjasniji dokaz za to je titula egzarha Pećkog trona koju nose cetinjski mitropoliti još od 1750. godine. Nakon 1922. godine i dobijanja tomosa od Carigradske patrijrašije, obnavlja se jedinstvena Pećka patrijaršija sa Mitropolijom kao sastavnim delom. Sa druge strane, moderna država Crna Gora nema međunarodnopravni kontinuitet sa srednjovekovnom Zetom Crnojevića niti sa državom koja je 1484. godine podigla sadašnje sedište Mitropolije crnogorsko-primorske – Cetinjski manastir. Pravna teorija nam, dakle, pokazuje da ne postoji međunarodnopravni kontinuitet između srednjovekovne države Crnojevića i moderne Crne Gore. Nakon pada Zete 1496. godine ne postoji nezavisni i međunarodno priznati subjekt na teritoriji današnje Crne Gore, sve do 1878. godine i Berlinskog kongresa. Zato su netačne tvrdnje aktuelnog crnogorskog rukovodstva kojima se pokušava opravdati donošenje nelegalnog i nelegitimnog Zakona o slobodi vjeroispovijesti iz 2019. godine, prema kojima, navodno, postoji 1.000 godina neprekidnog kontinuiteta državnosti. Na osnovu takvih konstrukcija se tvrdi da, navodno, postoji autokefalna CPC još od vremena Crnojevića. Članovi 62 i 63 Zakona o slobodi vjeroispovijesti su doneti upravo u tom kontekstu. Svrha ovih članova je da se na osnovu konstrukcije o navodnom državnom kontinuitetu na nelegitiman i nelegalan način preuzme imovina SPC u Crnoj Gori.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

33

Bećirović, Denis. "Državna politika „diferencijacije“ sveštenika Srpske pravoslavne crkve u Bosni i Hercegovini (1945-1963)." Historijski pogledi 3, no. 3 (May 28, 2020): 195–218. http://dx.doi.org/10.52259/historijskipogledi.2020.3.3.195.

Full text

Abstract:

Addressing the issue of the state policy of separating the "loyal" from the "disloyal" priests of the Serbian Orthodox Church in Bosnia and Herzegovina from 1945 to 1963 is one of the most neglected issues in Bosnia and Herzegovina's historiography. In this paper, based on unpublished historical sources and available literature, the author contextualises the political circumstances of the state policy of differentiation of the "positive" from the "reactionary" priests of the Serbian Orthodox Church in Bosnia and Herzegovina, pointing to the motives and policy-makers of such a policy, and analyses its manifestation and effects. Furthermore, the author separately analyses the causes, motives and flow of the policy of granting state honours and decorations to individual priests in Bosnia and Herzegovina.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

34

Ćirić, Vladimir. "The relationship between the Serbian Orthodox Church and the authorities in modern Serbia (1831-2010)." Kom : casopis za religijske nauke 1, no. 1 (2012): 129–53. http://dx.doi.org/10.5937/kom1201129q.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

35

Kisić, Rade. "The Common statement of the Lutheran-Orthodox joint theological commission: The mystery of the Church: F. ordained ministry/priesthood." Sabornost, no. 12 (2018): 99–122. http://dx.doi.org/10.5937/sabornost1812099k.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

36

Radić, Radmila. "Verski život u Jugoslaviji prema izveštajima episkopa Srpske pravoslavne crkve za 1953. i 1972. godinu." Tokovi istorije 22, no. 1/2014 (April 2014): 11–51. http://dx.doi.org/10.31212/tokovi.2014.1.rad.11-51.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

37

Tomić, Marko. "Canon law issues of the Serbian Orthodox Church in Bosnia and Herzegovina under the administration of the Austro-Hungarian Empire." Zbornik radova Pravnog fakulteta Nis 58, no. 84 (2019): 331–47. http://dx.doi.org/10.5937/zrpfn0-23104.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

38

Božanić, Snežana. "PROŠLOST BAČKOG BRESTOVCA U DISKURSU CRKVENE DELATNOSTI BORIVOJA Č. ĐORĐEVIĆA (1954-1965)." Годишњак Филозофског факултета у Новом Саду 39, no. 1 (December 15, 2014): 41. http://dx.doi.org/10.19090/gff.2014.1.41-57.

Full text

Abstract:

U radu se prati delatnost bačko-brestovačkog pravoslavnog sveštenika Borivoja Č. Đorđevića.Ovaj veliki čovek ostavio je dubok i neizbrisiv trag na duhovnoj i istorijskoj pozorniciBačkog Brestovca i okoline. Hronološki, rad obuhvata period od 1954. do 1965. godine. Od1937. paroh Đorđević se nalazio na čelu „Društva za podizanje spomen-crkve sa kosturnicomu Lazarevcu“. U kosturnici crkve Svetog Dimitrija (Lazarevac) sahranjeni su posmrtni ostacistradalih vojnika u Kolubarskoj bici 1914. godine. Krajem 1964. godine došao je u BačkiBrestovac. Pola godine kasnije, zahvaljujući njegovom zalaganju izvršeni su značajni radovina podizanju tornja i opravci sv. Hrama. Neumorno je organizovao Svetosavske svečanosti,držao versku nastavu i propovedi, širio duhovnost i toleranciju. Sa posebnom pažnjom seodnosio prema hramovnoj slavi. Uzimao je aktivnog učešča u prikupljanju pomoći za postradaleod poplava, zemljotresa i drugih elementarnih nepogoda, na prostoru nekadašnje Jugoslavije.Uredno, marljivo i korektno je vodio „Letopis parohije“. Održavao je dobre odnose sapredstavnicima Katoličke crkve. U više navrata, Episkop Bački Nikanor je posećivao bačkobrestovačkuparohiju, o čemu postoje značajna pisana svedočanstva. Za marljiv i vredan radodlikovan je najpre pravom nošenja crvenog pojasa, a kasnije je postao protonamesnik. Istorijasv. Hrama predstavlja istoriju parohije i njenih ljudi, koja je uklopljena u šira društvenazbivanja, narečenog perioda.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

39

Tomić, Marko. "The view on the legal position of the Serbian Orthodox Church in Bosnia and Herzegovina under the rule of the Austro-Hungarian empire." Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad 53, no. 4 (2019): 1445–65. http://dx.doi.org/10.5937/zrpfns53-19345.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

40

Mišina, Veljko, and Miloš Crnomarković. "About commissions for preservation and maintenance of religious facilities of the Serbian Ortodox Church between the two world wars." Kultura, no. 164 (2019): 247–59. http://dx.doi.org/10.5937/kultura1964247d.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

41

Novaković, Dragan. "Rešavanje materijalnog položaja sveštenika Srpske pravoslavne crkve u Kraljevini SHS/Jugoslaviji do usvajanja crkvenog ustava 1931. godine." Istorija 20. veka 31, no. 2/2013 (August 1, 2013): 59–74. http://dx.doi.org/10.29362/ist20veka.2013.2.nov.59-74.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

42

Stankovic, Vladan. "IDENTITET NACIONALNIH CRNOGORACA I SRPSTVO." Politička revija 63, no. 1/2020 (May 25, 2020): 49–70. http://dx.doi.org/10.22182/pr.6312020.2.

Full text

Abstract:

Tema ovoga naučnog rada je identitet nacionalnih Crnogoraca. Predmet istraživanja će posebnu pažnju posvetiti odnosu crnogorskog nacionalnog identiteta prema srpskom nacionalnom pitanju i njegovom identitetu. Istraživanje je skoncentrisano na Crnu Goru kao prostorni okvir u neograničenom vremenskom opsegu. Najnovija dešavanja oko imovine Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori pobudila su potrebu za preispitivanjem uzroka problemske situacije. I pored aktuelnosti razmatrane društvene i političke pojave, i njene prisutnosti u medijima, čini se, da ovoj temi, u stručnim i naučnim krugovima,nije posvećena dovoljna pažnja. Otuda se cilj, naučne potrebe i društveni značaj teme preklapaju: javlja se potreba da se srpski nacionalni identitet u Crnoj Gori sagledai iz ugla onih koji zagovaraju koncept izgradnje nacionalnog identiteta Crnogoraca, kako bi se stekao potpuni uvid u srpski nacionalni identitet kojem je posvećen projekat ovog časopisa.Šta je sadržina identiteta nacionalnih Crnogoraca i kakav je njegov odnos prema srpstvu? – osnovno je problemsko pitanje ovog istraživanja. Istraživanje polazi od Osnovne predpostavke da je identitet nacionalnih Crnogoraca nedovršen i da još uvek traje proces njegove izgradnje. Pri tomenameće se tendencijaka uobličavanjujedinstvenog identiteta jedne nove „crnogorske nacije“, koja bi obuhvatila ne samo deklarisane Crnogorce, već i „sve druge pravoslavne“ (i Srbe), ali i sve one koji žive u pravnom okviru savremene Crne Gore.Autor pokušava da pronikne u razvojne faze izgradnje nacional-crnogorskog identiteta, te se pored razvojnog pristupa u istraživanju koriste i drugimetodi, poput: poređenja, uporednog metoda, analitičkog pristupa, metoda posmatranja, statističkog metoda…

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

43

Mitrovski, Vasilije. "Uticaj vizantijskog prava na krivično pravo u srednjovekovnoj Srbiji." Vesnik pravne istorije 1, no. 1/2020 (February 3, 2021): 66–99. http://dx.doi.org/10.51204/hlh_20103a.

Full text

Abstract:

U radu se razmatra uticaj koji je napredno i razvijeno vizantijsko pravo vršilo na pravo srednjovekovne srpske države u periodu od početka XIII veka do raspada Dušanovog carstva, za vreme kojeg je taj uticaj dosegao svoj vrhunac. Specifične istorijske i društvene okolnosti, potreba za pooštravanjem sankcija i dominantan uticaj pravoslavne crkve doveli su do toga da se vizantijski uticaj u najvećoj meri ogleda na polju krivičnog prava, tačnije u sistemu kažnjavanja. Ovaj uticaj prodirao je među Srbe postepeno i to direktno iz Vizantije, najviše kroz prevođenje i preuzimanje značajnih vizantijskih pravnih zbornika, ali ima i primera koji pokazuju upliv rimsko-vizantijskog prava koji dolazi iz statuta primorskih gradova, koji su sadržali ovo pravo zahvaljujući obnovljenom pravu Justinijanovog zakonodavstva od strane glosatora. Autor prati ovaj uticaj i nakon smrti cara Dušana i raspada njegovog carstva, koji doseže sve do početka XIX veka.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

44

Andrejić, Živojin. "Inscriptions, writings and symbols on frescoes, facades and books in the St. Trinity Church in Resava as sources for the history of the monastery and the history of Serbian Orthodox Church." Sabornost, no. 1 (2017): 119–42. http://dx.doi.org/10.5937/sabornost1701119a.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

45

Lojović-Milinić, Nina. "Architecture of the orthodox churches in the area of the patriarchate of Peć with the special overview of the architecture in East Herzegovina in the 16th and 17th century." Bastina, no. 48 (2019): 399–418. http://dx.doi.org/10.5937/bastina1948399l.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

46

Vucinich, Wayne S. "Istorija Srpske Pravoslavne Crkve. By Djoko Slijepčević. Vol. 3: Za vreme Drugog svetskog rata i posle njega. Munich: Iskra, 1986. 503 pp. Cloth." Slavic Review 48, no. 3 (1989): 525–26. http://dx.doi.org/10.2307/2499040.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

47

Surlic, Stefan, and Igor Novakovic. "PREOBLIKOVANJE ODREDBI AHTISARIJEVOG PLANA: KULTURNO I VERSKO NASLEĐE I POSTKONFLIKTNI SPORAZUM BEOGRADA I PRIŠTINE." Srpska politička misao 72, no. 2/2021 (September 27, 2021): 11–40. http://dx.doi.org/10.22182/spm.7222021.1.

Full text

Abstract:

Rad identifikuje mehanizme zaštite srpskog verskog i kulturnog nasleđa na Kosovu definisane Ahtisarijevim planom i analizira njihovu dosadašnju primenu. Autori imaju za cilj da ukažu na to da status srpskog kulturnog nasleđa na Kosovu uključuje ali i nadilazi pitanja zaštite, očuvanja i neometane upotrebe u verskim obredima. Kulturno nasleđe ima duboko politički kontekst, koji je do sada bio zanemaren u srpsko-albanskim odnosima, sa uverenjem da će širi sporazum o statusu relativizovati pitanja kulture i identiteta. U prvom delu analiza daje sveobuhvatan pregled pravnih garancija i iskustva u njihovoj primeni, detaljno se bavi primerima zloupotrebe i nepoštovanja usvojenog normativnog okvira, kritikom „posebnog“ statusa za srpsko nasleđe i otvorenim sporovima između Srpske pravoslavne crkve (SPC) i vlasti u Prištini. Ključni nalaz analize je da sadašnje ustavne i zakonske garancije ne mogu biti trajne i efikasne u potpunoj zaštiti srpskog kulturnog nasleđa na Kosovu, kao i da postoji dugogodišnji jaz između propisanih normi i njihove primene u praksi. U drugom delu, tekst daje uporedni pregled posebnih statusa svetih mesta u Evropi. Budući da se eksteritorijalni status često pominje kao konačni model za srpsko versko i kulturno nasleđe, rad je pokušao da ponudi i nekoliko modela teritorijalnih rešenja za manje jedinice, u obliku enklava, eksteritorijalnosti i kondominijuma. Na kraju, autori vrše pregled dosadašnje literature posvećene kulturnom nasleđu u postkonfliktnom periodu i ukazuju na odsustvo univerzalnog normativnog okvira i mehanizama zaštite uprkos razvoju različitih međunarodnih instrumenata.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

48

Arežina, Sanja. "Analysis of real-estate property issues between the Serbian Orthodox Church and the Montenegrin state in the context of adopting the Act on freedom of religion or belief and the legal status of religious communities." Zbornik radova Pravnog fakulteta Nis 59, no. 88 (2020): 111–33. http://dx.doi.org/10.5937/zrpfn0-27939.

Full text

Abstract:

The entry into force of the Act on Freedom of Religion or Belief and the Legal Status of Religious Communities (hereinafter: the Freedom of Religion Act) in January 2020 provoked reactions and protests from the Orthodox population of Serbian descent in Montenegro because some provisions of this Act allow for the confiscation of centuries-old real-estate property of the Serbian Orthodox Church dioceses in Montenegro. It should be noted that the Serbian Orthodox Church (SOC) is the only religious community in Montenegro with which the Montenegrin authorities have not concluded a Fundamental Agreement on the Regulation of Mutual Relations. In order to reach a compromise solution, negotiations have begun between the dioceses of the SOC in Montenegro and the Montenegrin authorities. In this article, the author discusses the history of relations between the SOC and the Montenegrin state in the period from the beginnings of Montenegrin statehood in the 15th century to the enactment of the the Freedom of Religion Act in early 2020. In particular, the paper focuses on the regulation of real-estate property issue in that period, the factors that influenced the adoption of this Act, the adoption process, the analysis of provisions related to real-estate property issues, and the recommendations of the Venice Commission. The author uses the structural-functional analysis, induction and deduction methods to prove the basic hypothesis that the Montenegrin authorities will not be able to ignore the legitimate rights of the SOC's dioceses in Montenegro regarding the regulation of real-estate property issues, and that the two sides will find an interest to reach a compromise during the negotiations on the disputed Act and conclude the Fundamental Agreement in order to permanently resolve the status of the Serbian Orthodox Church in Montenegro.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

49

Knezevic, Milos. "KOSOVSKA SANJIVOST SANU Kosovo (ni)je Srbija: prilog kritičkom tumačenju akademijske prakse samoodricanja." Politička revija 68, no. 2/2021 (August 16, 2021): 13–50. http://dx.doi.org/10.22182/pr.6822021.1.

Full text

Abstract:

Autor u tekstu polazi od stava da je SANU jedna od nekoliko najuglednijih i najznačajnijih institucija srpskog naroda. Njeno delovanje u okrilju srpske nacije i države Srbije ima verodostojan istorijski i kulturni značaj, poput Srpske pravoslavne Crkve, Matice srpske, univerziteta, Vojske. Osim učešća u razvoju primenjenih nauka, književnosti i umetnosti, Akademija se stara u različitim oblicima identitetnog predstavljanja Srbije u balkanskom, evropskom i svetskom kontekstu. Ta uloga Akademiji omogućava jačanje identitetnih postignuća kojima se u raznim oblastima stvaralaštva doprinosi prepoznatljivosti srpske kulture i nauke. U tom smislu, od Akademije se očekuje znalačko i angažovano tumačenje i razumevanje najtežih problema koji opterećuju savremenu Srbiju. Kao potkrepu, autor je tekstu prezentovao glasove ustalasanog javnog mnjenja koje je reagovalo na uzgredno obrazložnu izjavu predsednika Akademije da Kosovo i Metohija više ne pripadaju Srbiji. Kostićeva izjava o potrebi odricanja od Kosova, koja je u javnosti većma primljena sa iznenađenjem i negodovanjem, izazvala je brojne nedoumice. One se roje oko toga da li ličnost koja ju je iskazala predstavlja isključivo njen lični stav kao građanina, ili je u naglašenom svojstvu predsednika SANU data u ime svih, ili pak, tek jednog broja članova Akademije koji ga tom stavu slede i podržavaju? Odatle je autor ocrtao ključnu razliku između privatnog stanovišta građanina Kostića, i izbraanog nosioca izborne javne funkcije, ovlašćenja i dužnosti – predsedika SANU Vladimira Kostića. Autor se takođe osvrnuo na stvarno poreklo ideje o podeli Srbije, prepuštanju KiM Albancima i Albaniji, koja svoj izvor ima u stanovištima Dobrice Ćosića. Na osnovu uvida o evoluciji ideje o amputaciji KiM od Srbije, pisac teksta je došao do zaključka da sadašnji predsednik SANU nije originalni autor te zamisli, nije prvi koji se zalaže za odustajanje Srbije od borbe za reintegraciju pokrajine KiM u svoj državni sastav. Njegove amputacione izjave su samo trenutno pojačani eho već izgovorenih preporuka pomenutog književnika i političara Dobrice Ćosića, Aleksandra Despića i, naravno, evroameričkih i evroalbanskih krugova. Pri svemu, u radu su navedene karakteritične kritike izjava Vladimira Kostića u atmosferi njegovog neodustajanja od kosovoizručiteljnih stanovišta. Osim krucijalane problematičnosti albanolikih stavova predsednika SANU, uskazano je i na neprestano mešanje fundamentalnih i proceduralnih dimenzija u delovanju SANU. Nažalost, takava praksa umanjuje ugled te tradcionalne identitetne institucije srpskog naroda. Pogoršanje u tom pogledu izaziva i višegodišnja negativna selekcija članova odeljenja kao i prodor ideološki i doktrinarno prononsiranih pripadika iz drugosrbijanskih i soroševskih krugova. Takva praksa, ne samo po mišljenju autora teksta, nego i mnogih drugih tumača zbivanja u Akademiji i povodom Akademije, može da dovede do poništavanja njenog naučnog, književnog, umetničkog i, povrh svega, njenog nacionalnog karaktera. Takvo urušavanje Akademije već je primetno tokom nekoliko skorijih izbornih ciklusa, i veliko je pitanjen do čega će najzad dovesti? Naposletku, autor je u kritičkom sagledavanju rada Akademije i izjava njenog predsednika, ipak optimista jer su već uočljivi brojni znakovi buđenja neslaganja i svesti da je reč o pojedinačnom i manjinskom mišljenju koje se vezuje za jednu kako se pokazalo nesmotrenu ličnost koja nastoji na produžetku vlastitog predsedničkog mandata.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

50

BOŽIĆ, JELENA. "TIPSKI PROJEKTI SRPSKOPRAVOSLAVNIH CRKAVA U VRIJEME AUSTROUGARSKE UPRAVE U BOSNI I HERCEGOVINI." ГЛАСНИК УДРУЖЕЊА АРХИВСКИХ РАДНИКА РЕПУБЛИКЕ СРПСКЕ 2, no. 9 (May 16, 2019). http://dx.doi.org/10.7251/guars1709097b.

Full text

Abstract:

Nakon perioda turske uprave, s nizom ograničenja vezanih za izgradnju crkava, realna potreba u novom periodu austrougarske uprave bila je izgradnja velikog broja srpskopravoslavnih crkava. To je tražilo značajna finansijska sredstva, koja osiromašena Srpska pravoslavna crkva i njen narod u Bosni Hercego-vini nisu imali. Austrougarska vlast je pomagala izgradnju sakralnih objekata svih vjerskih zajednica u zemlji, ali je to zbog stanja državnih finansija i prioritetnije izgradnje bilo nedovoljno. Kako bi se uštedjelo na izdacima, u Građevinskom odje-ljenju Zemaljske vlade su rađeni tipski projekti crkava, čija je analiza predmet ovoga rada. Primijenjeni arhitektonski koncept i stilski vokabular potvrđuje politiku Monar-hije i nastojanje vlade da podrži težnju pravoslavnih Srba za izražavanjem vjerskih osobenosti stilskim diferenciranjem svojih sakralnih objekata.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!