Contents
Academic literature on the topic 'Przekazy wizualne'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Przekazy wizualne.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Journal articles on the topic "Przekazy wizualne"
1
Pethe, Aleksandra. "Wizualny aspekt przekazu treści religijnych w polskiej prasie katolickiej. Od teorii do praktyki (na przykładzie „Gościa Niedzielnego” i „Tygodnika Powszechnego”)." Zeszyty Naukowe KUL 61, no. 1 (2020): 297–318. http://dx.doi.org/10.31743/zn.2018.61.1.297-318.
Full textAbstract:
Wizualny aspekt przekazu medialnego stanowi często przedmiot refleksji zarówno w nauce o komunikowaniu, jak i na gruncie nauk teologicznych. Współobecność słowa i obrazu oraz ich wzajemne relacje stanowią element konstytutywny tygodników definiowanych jako katolickie. Nowatorstwo i oryginalność rozwiązań polega na konkretnych realizacjach, które zmierzają do wizualizacji treści przekazu medialnego w dwóch relacjach wizualno-werbalnych (głównie okładki pism) i werbalno-wizualnych (poszczególne artykuły brane pod uwagę holistycznie). Dynamika form obrazowych oraz korelacja między tekstem a obrazem (fotografią) nie tylko intensyfikuje przekaz medialny, ale także wpisuje się w nurt nowoczesnej estetyki przekazu prasowego, a co za tym idzie podnosi jakość i atrakcyjność „nowego” języka komunikacji treści religijnych. Do grona najbardziej opiniotwórczych należy bez wątpienia katowicki „Gość Niedzielny” i krakowski „Tygodnik Powszechny”. Troska i dbałość o ten wymiar są nader widoczne w edycjach obu tygodników. Werbalna i wizualna płaszczyzna stanowi tu ważne narzędzie pośredniczenia w przekazie treści religijnych, ewangelizacyjnych i duszpasterskich.
2
Szkudlarek-Śmiechowicz, Ewa. "Sposoby wyrażania emocji w propagandowych przekazach werbalno-wizualnych (na przykładzie okładek tygodników opinii)." Prace Językoznawcze 21, no. 2 (2019): 189–209. http://dx.doi.org/10.31648/pj.3920.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest opis mechanizmów wyrażania mocji (więc i wartościowania) w zideologizowanych przekazach werbalno-wizualnych, stanowiących określoną, najczęściej jednoznaczną, interpretację aksjologiczną otaczającego świata. Okładki tygodników opinii jako przekazy propagandowe są nastawione nie na zmianę postaw czy światopoglądu odbiorcy, ale na akceptację lub odrzucenie implikowanych sądów aksjologiczno-emotywnych. Relacje między emocjami a wartościami są ujęte w artykule z punktu widzenia psychologii emocji (w części wprowadzającej) oraz komunikacji językowej (w części analitycznej). Analizie poddano przede wszystkim strukturę warstwy wizualno-werbalnej okładek, która jest w większości oparta na prostym schemacie predykatywnym (X jest / to / to jest Y), tworzącym propagandowe etykiety słowno-obrazowe. W zakończeniu zwrócono uwagę na nazwy emocji i wizualne symbole emocji zawarte na okładkach. Materiałem analitycznym i egzemplifikacyjnym są frontowe strony czterech tygodników opinii z 2016 i 2017 roku: „Newsweeka”, „Polityki”, „Do Rzeczy”, „W Sieci” („Sieci Prawdy”).
3
Steliga, Anna. "Język sztuki – analiza porównawcza twórczości plastycznej artystów (nie)pełnosprawnych." Forum Pedagogiczne 6, no. 1 (2016): 195–211. http://dx.doi.org/10.21697/fp.2016.1.13.
Full textAbstract:
Sztuka stanowi formę przekazu informacji za pomocą fizycznego medium. Analiza dzieła sztuki to zwrócenie uwagi na dwie płaszczyzny: formę i treść. Forma to elementy wizualne użyte w trakcie procesu twórczego, treść zaś stanowi przekaz emocjonalny lub intelektualny. Działalność artystyczna służy do zaspokajania wielu potrzeb osobistych i społecznych. Ważnym motywem do jej podjęcia może być pragnienie uzewnętrznienia swojej osobowości bądź potrzeba obiektywnego zapisu. Artykuł zawiera analizę porównawczą twórczości plastycznej niepełnosprawnych i pełnosprawnych artystów.
4
Gieba, Kamila. "Fotografia – obraz – tekst. Wizualno-językowe formy obrazowania katastrofy czarnobylskiej." Er(r)go. Teoria - Literatura - Kultura, no. 41 (December 30, 2020): 111–25. http://dx.doi.org/10.31261/errgo.8014.
Full textAbstract:
Artykuł dotyczy wizualno-narracyjnych sposobów reprezentacji katastrofy czarnobylskiej. Analizie poddano dwa teksty kultury: album fotograficzny Czarnobyl. Spowiedź reportera Igora Kostina oraz komiks Czarnobyl. Strefa Natashy Bustos i Francesco Sancheza. Łączy je nie tylko tematyka, ale również połączenie kodu wizualnego i językowego. Jak wynika z przeprowadzonej analizy, dla artykulacji tego doświadczenia jednokodowy przekaz okazuje się niewystarczający. Intermedialność stanowi sposób na oddanie traumatycznego doświadczenia postkatastroficznego.
5
Stępniak, Krzysztof. "Kampanie społeczne w dobie pandemii COVID-19 jako uniwersalne komunikaty perswazyjne w globalnym świecie." Studia Medioznawcze 22, no. 1 (2021): 852–70. http://dx.doi.org/10.33077/uw.24511617.sm.2021.1.644.
Full textAbstract:
Artykuł jest fragmentem szerszego projektu badawczego, realizowanego przez autora w październiku, listopadzie i grudniu 2020 roku, dotyczącego materiałów reklamowych wykorzystywanych przez WHO oraz wybrane kraje świata (Polskę, Australię, Kanadę, Nową Zelandię i RPA) w kampaniach społecznych związanych z pandemią SARS-CoV-2. W niniejszym tekście zaprezentowano jedno studium przypadku – kampanię przeprowadzoną w Nowej Zelandii, porównując jej przekazy z materiałami reklamowymi WHO. Główna teza: pandemia pokazała, że w obliczu globalnego zagrożenia wszyscy ludzie są mieszkańcami „Jednego Świata”. Metoda badawcza: triangulacja takich metod badawczych jak case study i analiza kompozycyjna Gillian Rose. W celu zbadania warstwy werbalnej komunikatów posłużono się modelem komunikacji językowej Romana Jakobsona. Analizując językową warstwę komunikatów, założono ich znaczną perswazyjność. Badając wizualną warstwę komunikatów ograniczono się, ze względu na prostotę ich formy, do modalności kompozycyjnej ze szczególnym uwzględnieniem kolorystyki i znaków ikonicznych. Wyniki i wnioski potwierdzają tezę główną przyjętą w badaniu. Materiały dotyczące pandemii, opracowane przez WHO oraz rządy wybranych do badania krajów, leżących na różnych szerokościach geograficznych, są bardzo podobne. Materiały krajowe są czasami wręcz kalką kampanii reklamowych WHO. Zarówno w materiałach WHO, jak i w tych krajowych dominuje funkcja informatywna i impresywna języka przekazu. W warstwie werbalnej nadawcy skupiają się na przekazywaniu niezbędnych informacji o pandemii; ich przekazy, dotyczące zarówno profilaktyki, jak i walki z pandemią, są przy tym silnie perswazyjne. W warstwie wizualnej występują jednak różnice w kolorystyce i znakach ikonicznych, co wykazało zwłaszcza porównanie kampanii prowadzonych przez WHO i rząd Nowej Zelandii. Wartość poznawcza: tekst pokazuje, jak ważną rolę w komunikacji pełnią, zwłaszcza w czasach pandemii, społeczne kampanie reklamowe. Paradoksalnie, pandemia, stanowiąca zagrożenie dla ludzkości, może się przyczynić do rozwoju badań komparatystycznych dotyczących skuteczności środków komunikacji masowej, które zostały zastosowane w jednych krajach i które z powodzeniem będą mogły być wykorzystane w innych.
6
Wojewoda, Mariusz. "Prawda a wiarygodność fotografii – epistemologiczne i etyczne aspekty rozumienia obrazów." Er(r)go. Teoria - Literatura - Kultura, no. 41 (December 30, 2020): 145–60. http://dx.doi.org/10.31261/errgo.8022.
Full textAbstract:
Artykuł poświęcony jest analizie problemu prawdy i wiarygodności w kontekście komunikacji obrazami fotograficznymi w przestrzeni publicznej. Użytkowanie nowych mediów sprawia, że wszystkie aspekty komunikacji internetowej powinny być traktowane jako przekaz publiczny. W przekonaniu autora artykułu, zagadnienie prawdy w rozumieniu epistemologicznym (gdy chodzi o reguły postrzegania), oraz prawdy i wiarygodności w rozumieniu etycznym (mając na myśli postawę i ocenę fotografii), stanowi ważny element refleksji nad współczesną komunikacją wizualną. Artykuł napisany jest z perspektywy filozoficznej, autor artykułu preferuje metodę hermeneutyczną. W części analitycznej autor odwołuje się przede wszystkim do filozofa Hansa-Georga Gadamera oraz teoretyka kultury wizualnej Williama J. T. Mitchella.
7
Pietrych, Krystyna. "Młodzieńcze intermedia Aleksandra Wata (Anatola Sterna i Henryka Berlewiego)." Porównania 28, no. 1 (2021): 163–84. http://dx.doi.org/10.14746/por.2021.1.8.
Full textAbstract:
Artykuł omawia trzy awangardowe dokonania Aleksandra Wata o charakterze wizualno-językowym, realizowane razem z Anatolem Sternem i Henrykiem Berlewim. Interpretacja w transmedialnej perspektywie ujawnia ich heterogeniczny charakter łączący różne kody – ikoniczny i werbalny. Rozpatrywane powyżej realizacje wykorzystują niezwykły układ drukarski, posługują się liternictwem różnego kroju, różnej wielkości i różnego koloru, zróżnicowaną grafią, co w konsekwencji burzy linearność płaszczyzny przekazu, proponując w to miejsce ekspresywność i dynamikę, wymagające od odbiorcy większej kreatywności i innowacyjności w odczytywaniu znaczeń. Zastosowana typografia nie jest w prezentowanych dziełach jedynie wizualnym dodatkiem do treści komunikatu, lecz aktywnie go modyfikuje i współtworzy.
8
Szcześniak, Karolina. "Interwencyjne aspekty fotografii reporterskiej." Studia Medioznawcze 21, no. 2 (2020): 520–34. http://dx.doi.org/10.33077/uw.24511617.ms.2020.2.166.
Full textAbstract:
Cel/teza: Analiza mechanizmów wieloaspektowego przekazu medialnego fotografii reporterskiej w perspektywie interwencyjności. Autorka rozważa znaczenie funkcji interwencyjnej w fotodokumentalnych przedstawieniach wizualnych, w kontekście kontaminacji znaczeń kodów kulturowych i społecznych. Podkreśla, że w medioznawstwie fotografia reporterska może służyć do badania oddziaływania mediów na odbiorców przez emocjonalność, perswazyjność oraz apelatywność. Metody badań: Autorka dekoduje treści fotografii reporterskiej w kontekście znaków metonimicznych i synekdochalnych, które są skorelowane z funkcjonalno-pragmatycznym ujęciem tych przekazów medialnych. Wyniki i wnioski: Interwencyjność fotografii reporterskiej jest zwykle wartością potencjalną, może zwiększać świadomość i odpowiedzialność społeczną. Fotoreportaże o wyraźnej funkcji interwencyjnej spełniają również rolę aktywizującą społecznie odbiorców. Jednak celem prymarnym dziennikarskiej fotografii interwencyjnej pozostaje przede wszystkim naprawa zastanej rzeczywistości i zapobieganie negatywnym zjawiskom społecznym. Wartość poznawcza: Problem interwencyjności medialnych przekazów fotograficznych był rzadko poruszany w badaniach społeczno-kulturowych. Studium poświęcone interwencyjności massmedialnych fotodokumentów wpisuje się w szerszą dyskusję dotyczącą interpretacji kultury wizualnej w kontekście receptywnego rezonansu społecznego.
9
Bloch, Jagoda. "Oglądając, słuchając, czytając – na co zwracamy uwagę?" Studia Medioznawcze 22, no. 4 (2021): 1077–87. http://dx.doi.org/10.33077/uw.24511617.sm.2021.4.671.
Full textAbstract:
Cel: artykuł dotyczy nierozłączności komunikacji werbalnej i niewerbalnej w przekazach medialnych, szczególnie telewizyjnych. Odbiorcy czerpią informacje z przekazów medialnych na podstawie tego, co widzą i słyszą w połączeniu z treścią, jaka do nich dociera. Ich uwaga jest więc podzielona na śledzenie różnych kanałów komunikacyjnych, a to oznacza, że część informacji może zostać pominięta. Aby sprawdzić, ile informacji może pozostać niezauważonych, zostało wykonane specjalne badanie. Metody badań: do badania wykorzystano nagranie jednego z orędzi noworocznych Prezydenta RP, a więc przekazu należącego do specyficznego gatunku mowy. Badanie polegało na rozwarstwieniu przekazu, a następnie sprawdzeniu, ile informacji jest zauważanych, gdy uwaga odbiorcy skierowana jest tylko na jeden kanał komunikacyjny: (1) na kanał wizualny, bez dźwięku; (2) na kanał audialny – bez obrazu; (3) na sam tekst orędzia. Badanie zostało przeprowadzone z zastosowaniem zogniskowanego wywiadu grupowego, metody często wykorzystywanej w celu uzyskania opinii względem danej kwestii. Wyniki nie stanowią zaskoczenia – okazuje się, że czerpanie informacji z kilku kanałów równocześnie dostarcza wielu informacji, jednakże dopiero rozwarstwienie kanałów pokazuje, ile nowych informacji dociera do odbiorcy, gdy jego uwaga skierowana jest na każdy z nich oddzielnie. Oryginalność/wartość poznawcza: badanie potwierdza intuicyjne przekonanie o zachowaniu uważności w odbiorze wszelkich treści medialnych. Ponieważ publiczne wystąpienia są częstą praktyką polityków czy ekspertów, należy być skupionym, by nie ulec fałszywym informacjom, czemu może sprzyjać tzw. szum informacyjny. Badanie służy również wykazaniu dużego znaczenia retorycznej zasady decorum dla tworzenia przekazów medialnych.
10
Didenko, Natalya. "Некоторые особенности перевода мультипликационного фильма Маша и медведь на польский язык". Slavica Wratislaviensia 171 (14 січня 2020): 57–66. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1150.171.5.
Full textAbstract:
Some properties of the Polish translation of the animated film Masha and the BearThe paper touches upon the issue of the translation into Polish of the animated film Masha and the Bear. As an audiovisual entity, the animations are characterised by polysemiotics. Therefore, four channels of information transfer were analysed: the verbal-acoustic channel, the verbal-visual channel, the acoustic-non-verbal channel and the visual-non-verbal channel. As a result of the study, it was shown that the animated film Masha and the Bear — as regards the visual-non-verbal and acoustic-non-verbal channels, can be characterised as highly reflecting the Russian culture. What was also observed was the transformation of the verbal-visual channel which — in translation — changes into the verbal-acoustic channel. This transformation resulted in the information excess noticed in translation. The verbal-acoustic channel is characterised, on the one hand, by the neutralisation of intertextual and Soviet elements and, on the other hand, by a low level of the naturalisation of the Polish translation. Niektóre cechy przekładu filmu animowanego Masza i Niedźwiedź na język polskiArtykuł poświęcony jest tłumaczeniu filmu animowanego Masza i Niedźwiedź na język polski. Animacja, jako twór audiowizualny, charakteryzuje się polisemiotycznością. W związku z tym zostały zbadane cztery kanały przekazu informacji: werbalno-akustyczny, werbalno-wizualny, akustyczno-niewerbalny i wizualno-niewerbalny. Przeprowadzone badanie wykazało, że animacja Masza i Niedźwiedź na płaszczyźnie wizulano-niewerbalnej oraz akustyczno-niewerbalnej w wysokim stopniu cechuje się przynależnością do rosyjskiej kultury. Zaobserwowano transformację kanału werbalno-wizualnego, który w przekładzie zmienia się w kanał werbalno-akustyczny. To przekształcenie skutkowało nadmiarem informacji w tłumaczeniu. Kanał werbalno-akustyczny charakteryzuje się, z jednej strony, neutralizacją elementów intertekstualnych i radzieckich, z drugiej — małym stopniem naturalizacji przekładu, czyli spolszczenia.
Books on the topic "Przekazy wizualne"
1
Sztompka, Piotr. Vizual'naa sociologia: Fotografia kak metod issledovania ; [uc ebnik]. Logos, 2007.
Book chapters on the topic "Przekazy wizualne"
1
Ferenc, Tomasz. "Bohater, wróg, zdrajca – amerykańskie i niemieckie plakaty z okresu II wojny światowej." In Socjologia wizualna w praktyce. Plakat jako narzędzie propagandy wojennej. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2011. http://dx.doi.org/10.18778/7525-616-1.07.
Full textAbstract:
Autor w swojej pracy analizuje sposób tworzenia i oddziaływania plakatów amerykańskich oraz nazistowskich w okresie II wojny światowej. W strukturze plakatu wojennego nie ma miejsca na zbędne subtelności, przekaz musi być prosty, jednoznaczny i wywołujący lub przynajmniej wzmacniający określone pożądane reakcje.
2
Biskupska, Kamilla. "Analiza dyskursywna amerykańskich plakatów rekrutacyjnych okresu II wojny światowej." In Socjologia wizualna w praktyce. Plakat jako narzędzie propagandy wojennej. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2011. http://dx.doi.org/10.18778/7525-616-1.06.
Full textAbstract:
Autorka w niniejszym tekście przedstawiła nowe podejścia do materiału wizualnego, opartego na tradycji językoznawczej – analizie dyskursu (discourse analysis – dalej DA). Chciała pokazać możliwości zastosowania tego interdyscyplinarnego ujęcia obrazowości. Analizowanym nośnikiem informacji był plakat, a materiałem badawczym amerykański plakat rekrutacyjny z okresu II wojny światowej. Przedstawiła propozycję dyskursywnej analizy zebranego materiału, ze szczególnym uwzględnieniem roli barw w tym przekazie.