Journal articles: 'Psychologia osobowości'

1

Zeidler, Włodzisław. "Horyzonty psychologii osobowości. Recenzja książki Henryka Gasiula Psychologia osobowości: nurty – teorie – koncepcje." Studia Psychologica 20, no. 1 (January 1, 2020): 57–64. http://dx.doi.org/10.21697/sp.2020.20.1.04.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

2

Skorupski-Cymbaluk, Jacek. "Czy neurotycy boją się skakać? Osobowościowe predyktory uprawiania sportu." Ogrody Nauk i Sztuk 8 (July 23, 2018): 453–58. http://dx.doi.org/10.15503/onis2018.453.458.

Full text

Abstract:

Teza. Celem artykułu jest zebranie i omówienie wiedzy z zakresu psychologii osobowości w sporcie oraz propozycja nowego wykorzystania dotychczasowych osiągnięć nauki w praktycznym treningu sportowym. Autor powołuje się na badania z zakresu osobowości, nawiązując szczególnie do teorii cech osobowości, postulując, że pomiędzy osobami, które uprawiają sport amatorsko i profesjonalnie, istnieją większe niż przeciętne, różnice indywidualne w natężeniu cech osobowości. Omówione koncepcje. Autor odwołał się do modeli osobowości PEN Eysencka, NEOAC Costy i McCrae, 16FP Cattella, koncepcji biologicznej Greya oraz do artykułów opisujących badania relacji osobowości z predyspozycjami i osiągnięciami sportowymi. Przedstawiono argumenty przemawiające za znaczeniem natężenia cech osobowości, takich jak neurotyczność czy ekstrawersja, w doborze metod treningowych (dobór rodzaju bodźców wzmacniających lub ćwiczeń). Wnioski. Współczesna literatura z zakresu psychologii sportu czerpie niewystarczająco z wiedzy z pozostałych gałęzi tej nauki, takich jak psychologia osobowości. Brakuje badań, które pozwoliłby skontrolować wpływ cech osobowości na sposób uprawiania sportu, szczególnie przez sportowców amatorskich. Ze względu na specyficzną konfigurację cech osobowości ludzie w specyficzny sposób reagują na bodźce: neurotycy silnie reagują na zagrożenie karą i ich zachowanie skupia się na unikaniu jej, podczas gdy ekstrawertycy kierują się potrzebą osiągnięć i nagród. Neurotycy charakteryzują się podwyższonym poziom lęku oraz mniejsza tolerancją bólu. Autor postuluje wykorzystanie tej wiedzy w praktyce trenerów sportu.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

3

Śliwerski, Andrzej. "Trzy generacje terapii poznawczo-behawioralnych – rozwój i założenia teoretyczne." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica, no. 20 (May 31, 2016): 5–30. http://dx.doi.org/10.18778/1427-969x.20.01.

Full text

Abstract:

Teorie poznawczo-behawioralne są jednymi z najmłodszych koncepcji w psychologii klinicznej. Ulegają one ciągłym przemianom, co rodzi wiele nieporozumień i błędnych interpretacji. Niektórzy autorzy uważają, że jest to koncepcja „mało spójna”, a kwestie osobowości schodzą na dalszy plan, „gdyż jest to bardziej psychologia zachowań, procesów i struktur poznawczych niż psychologia człowieka” (Sęk, 2005, s. 106). Historia rozwoju koncepcji poznawczych pozwala zrozumieć jej założenia, aktualne miejsce w psychopatologii oraz obecny stan wiedzy. Podział na tzw. trzy generacje koncepcji poznawczo-behawioralnych pozwala oddzielić stereotypy dotyczące tej koncepcji od jej właściwego obrazu. W artykule opisano aktualny stan teorii poznawczych z uwzględnieniem najnowszej generacji koncepcji poznawczo-behawioralnych, obejmujących: terapię poznawczą opartą na uważności (MBCT), terapię akceptacji i zaangażowania (ACT), jak również terapię schematów (SFT).

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

4

Bohucharova, Olena. "Ukrainian Volunteers – New Generation of Social Workers. Problems and Perspectives." Roczniki Teologiczne 67, no. 1 (August 13, 2020): 39–54. http://dx.doi.org/10.18290/rt20671-3.

Full text

Abstract:

Ukraińscy wolontariusze – nowe pokolenie pracowników socjalnych. Problemy i perspektywy Działalność charytatywna w społeczeństwie ukraińskim, które jest w stanie wojny, zakłada zainteresowanie kwestią pracy wolontariuszy socjalnych. W dziedzinie psychologii i pracy socjalnej także nastąpiły poważne zmiany – pojawiła się pozytywna psychologia zdrowia i pozytywne nastawienie do pracy socjalnej. „Rewolucja emocjonalna” następuje w zakresie pracy zawodowej, prawidłowego funkcjonowania osobowości i dobrostanu jednostki. Takie inicjatywy i nastawienie legły u podstaw prezentowanych badań. Próba badawcza obejmowała 100 ochotników ukraińskich grup paramilitarnych. Zbadane zostały powiązania pomiędzy stopniem wypalenia emocjonalnego, cechami osobowości należącymi do „ciemnej triady” a subiektywnym poczuciem zadowolenia i dobrostanem psychicznym. Okazało się, że większość badanych osób znajduje się „w granicach normy” wypalenia emocjonalnego, ale tylko w jego pierwszej i drugiej fazie, tj. „napięcia” i „wyczerpania”. Stosunek liczby ochotników o dużym nasileniu pozytywnych cech osobowości i tych o niskim nasileniu cech negatywnych należących do „ciemnej triady” i na odwrót – tych o niskim poziomie cech pozytywnych i wysokim poziomie cech negatywnych, będących w trzeciej fazie wypalenia emocjonalnego – wynosi 1,5, tzn. 64 / 42%. Paradoksalnie, wykazano także odwrotną korelację pomiędzy wysokimi wynikami w zakresie „ciemnej triady” a niskim wypaleniem emocjonalnym oraz dodatnią korelację pomiędzy narcyzmem a poziomem subiektywnego poczucia zadowolenia. Jedyny element, który różnicuje dwie grupy ochotników, to najwyższe uzyskane wyniki w zakresie dobrostanu psychicznego oraz sumienność jako cecha osobowości (wielka piątka). Dane te świadczą o większej podatności na negatywne konsekwencje wypalenia wśród „dobrych” ochotników o wysokim morale (niskie wyniki w zakresie „ciemnej triady”). Uzyskane wyniki skłaniają badaczy do odpowiedzi na pytanie, czy aby być „najlepszym” ochotnikiem formacji paramilitarnej, nie trzeba mieć dobrego zdrowia, lecz być w stanie znacznego wypalenia emocjonalnego i zawodowego w warunkach wojny?

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

5

Weryszko, Małgorzata. "Współczucie wobec samego siebie. Przegląd badań." Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio 45, no. 1 (March 26, 2021): 6–16. http://dx.doi.org/10.34766/fetr.v45i1.699.

Full text

Abstract:

Współczucie kojarzy nam się najczęściej jako ustosunkowanie do drugiej osoby, doświadczającej cierpienia, trudu, czy przeciwności. Tymczasem, od niedawna, psychologia wskazuje, że taka postawa warta jest również odniesienia do samego siebie. Współczucie względem siebie okazuje się być zdrowym ustosunkowaniem wobec własnej osoby, nieobciążonym negatywnymi konsekwencjami, jakie może nieść m.in. wysoka samoocena. Artykuł przedstawia opis tego konstruktu, wskazuje różnice między samowspółczuciem a użalaniem się nad sobą i samooceną. Zestawia przeprowadzone dotąd badania korelacyjne współczucia do samego siebie i ukazuje jego związki z takimi zmiennymi psychologicznymi jak cechy osobowości, adaptacyjne funkcjonowanie, postrzeganie swojego ciała czy pełnienie roli rodzicielskiej.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

6

Pierzchała, Kazimierz. "Aksjologiczne konteksty resocjalizacji osadzonych w aspekcie założeń personalizmu chrześcijańskiego." Resocjalizacja Polska, no. 16 (October 18, 2018): 9–27. http://dx.doi.org/10.22432/pjsr.2018.16.02.

Full text

Abstract:

Personalizm to nadanie czemuś charakteru osobistego, osobowość człowieka, wychowanie osoby, aksjologia to wartości, a resocjalizacja to przemiana (zmiana) osobowości jednostki (osoby) ukierunkowanej na stronę wolności, samodzielnego podejmowania decyzji i pełnienie ról społecznych, mającej możliwość autonomicznego i wolnego decydowania. Celem artykułu jest rozwinięcie (interpretacja, kontynuacja) ostatniego akapitu mojej − będącej studium naukowym − publikacji, uwzględniającej osiągnięcia współczesnej pedagogiki, psychologii penitencjarnej i nauczania Magisterium Kościoła, pt.: Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. W ramach swoich rozważań pedagogiczno-resocjalizacyjnych, w zgodzie z wymową Magisterium Kościoła, sformułowałem koncepcję (współbrzmiącą z szeroko pojmowanym nurtem humanistyczno-egzystencjalnym, m.in. z psychologią humanistyczną i pozytywną, a także z wychowaniem aksjologicznym ukierunkowanym na osobowościowy potencjał człowieka), którą nazwałem personalistyczną aksjologią resocjalizacji. Metodologią zastosowaną przy pisaniu przedmiotowej publikacji stało się przeprowadzenie krytycznej analizy literatury, w tym własnego dorobku naukowego i innych dokumentów, w tym dostępnych zasobów internetowych.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

7

Pierzchała, Kazimierz. "Aksjologiczne konteksty resocjalizacji osadzonych w aspekcie założeń personalizmu chrześcijańskiego." Resocjalizacja Polska, no. 18 (April 8, 2019): 69–90. http://dx.doi.org/10.22432/pjsr.2019.18.05.

Full text

Abstract:

Personalizm to nadanie czemuś charakteru osobistego, osobowość człowieka, wychowanie osoby − aksjologia to wartości − a resocjalizacja to przemiana (zmiana) − osobowości jednostki (osoby) ukierunkowanej na stronę wolności, samodzielnego podejmowania decyzji i pełnienie ról społecznych, mającej możliwość autonomicznego i wolnego decydowania. Celem artykułu jest rozwinięcie (interpretacja, kontynuacja) ostatniego akapitu mojej − będącej studium naukowym − publikacji, uwzględniającej osiągnięcia współczesnej pedagogiki, psychologii penitencjarnej i nauczania Magisterium Kościoła, pt.: Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. W ramach swoich rozważań pedagogiczno-resocjalizacyjnych, w zgodzie z wymową Magisterium Kościoła, sformułowałem koncepcję (współbrzmiącą z szeroko pojmowanym nurtem humanistyczno- egzystencjalnym, m.in. z psychologią humanistyczną i pozytywną, a także z wychowaniem aksjologicznym ukierunkowanym na osobowościowy potencjał człowieka), którą nazwałempersonalistyczną aksjologią resocjalizacji. Metodologią zastosowaną przy pisaniu przedmiotowej publikacji stało się przeprowadzenie krytycznej analizy literatury, w tym własnego dorobku naukowego i innych dokumentów, w tym dostępnych zasobów internetowych.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

8

Zawadzki, Bogdan. "Lokalizacja zaburzeń osobowości w Kołowym Modelu Metacech Osobowości." Roczniki Psychologiczne 20, no. 2 (2017): 473–91. http://dx.doi.org/10.18290/rpsych.2017.20.2-7pl.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

Banaszkiewicz, Paulina. "Różnice międzypłciowe w zazdrości – perspektywa psychologii osobowości a perspektywa psychologii ewolucyjnej." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia 31, no. 4 (April 26, 2019): 121. http://dx.doi.org/10.17951/j.2018.31.4.121-137.

Full text

Abstract:

Celem badania było określenie, czy różnice w zazdrości wynikają raczej z płci metrykalnej (co jest zgodne ze stanowiskiem psychologii ewolucyjnej) czy z płci psychologicznej (co jest zgodne ze stanowiskiem psychologii osobowości). Dodatkowo sprawdzono, czy obie płcie przeżywają silniejszą zazdrość seksualną w sytuacji pomiaru na skali ilościowej. Na potrzeby badań skonstruowano ankietę mierzącą poziom przeżywania poszczególnych emocji składowych i zarazem ogólne natężenie zazdrości w sytuacji hipotetycznej zdrady emocjonalnej i seksualnej. Oparto się przy tym na modelu zazdrości zaproponowanym przez G.L. White’a i P.E. Mullena. Zastosowano także Inwentarz do Oceny Płci Psychologicznej A. Kuczyńskiej. Badaniem objętych zostało 100 osób (68 kobiet i 32 mężczyzn), które w trakcie prowadzenia badań pozostawały w heteroseksualnym związku partnerskim. Analiza wykazała, że obie płcie przeżywają silniejsze emocje (gniew, smutek, zawiść) w przypadku zdrady seksualnej niż emocjonalnej. Wymiar kobiecości psychologicznej nasilał ogólny poziom zazdrości oraz większość jej emocji składowych, wymiar męskości zaś osłabiał lęk, smutek i winę. Dodatkowo okazało się, że w interakcji płci metrykalnej i psychologicznej to płeć psychologiczna ma znaczenie dla przeżywania emocji w przypadku zazdrości.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

Sprynska, Zorjana. "Psychological Analysis of Value Sphere of Personality." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J, Paedagogia-Psychologia 30, no. 1 (July 11, 2017): 97. http://dx.doi.org/10.17951/j.2017.30.1.97.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

11

Maj, Filip. "Psychoanalityczne i egzystencjalne problemy twórczości." Humanistyka i Przyrodoznawstwo, no. 15 (September 14, 2018): 143–53. http://dx.doi.org/10.31648/hip.947.

Full text

Abstract:

W tekście podjęty zotał problem twórczości i osobowości artysty z perspektywy niektórych XX-wiecznych teorii, m.in. psychoanalizy, psychologii analitycznej i egzystencjalnej. Twórczość może być formą rozwiązania konfliktu i przemiany energii seksualnej (S. Freud), formą obrony psychologicznej i odbudowy swojego ,,ja” (O. Rank), czynnością harmonizowania swojego ,,cienia” ze sobą i wyrazem archetypu (C. G. Jung), sposobem przekroczenia swojego typu psychologicznego i rozwoju osobowości (K. Dąbrowski), a także mistycznym połączeniem przedmiotu i podmiotu oraz egzystencjalną psychosyntezą (H. Elzenberg).

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

12

Kobierzycki, Tadeusz. "Niektóre problemy poznania doświadczenia religijnego (studium filozoficzno – psychologiczne)." Humanistyka i Przyrodoznawstwo, no. 15 (September 14, 2018): 91–112. http://dx.doi.org/10.31648/hip.944.

Full text

Abstract:

Tekst dotyczy trzech koncepcji doświadczenia religijnego: K. Dąbrowskiego, J. Fowlera i K. Osera. Swoje uzasadnienie znajdują one w psychologii rozwoju osobowości i nie są zależne od konkretnej historycznej religii lub teorii religii. Doświadczenie religijne opisywane jest za pomocą modelu rozwoju wielopoziomowego, rozwoju stadialnego i rozwoju orientacji religijnej. Ich kryteriami są postawy, wartości i świadomość, które kształtują się wraz z rozwojem poznawczym i moralnym człowieka, natomiast źródeł metodologicznych można szukać w teoriach rozwoju osobowości J. Piageta i E. Eriksona, L. Kohlberga.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

13

Zawadzki, Bogdan. "The location of personality disorders in the Circumplex of Personality Metatraits." Roczniki Psychologiczne 20, no. 2 (2017): 493–512. http://dx.doi.org/10.18290/rpsych.2017.20.2-7en.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

14

Pluta, Joanna. "Cechy osobowości a preferencja muzyki metalowej – wstępna metaanaliza dotychczasowych badań." Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura 3, no. 10 (2018): 19–33. http://dx.doi.org/10.24917/20837275.10.3.2.

Full text

Abstract:

Personality traits and the preference for metal music – preliminary meta-analysis of previous researches The article presents the relations between personality traits and preference for metal music in view of previous psychological research. First reports concerning the influence of personality traits on music preferences appeared in the middle of the 20th century (Cattel & Anderson 1953). Social stereotypes relating to heavy metal fans have had an impact on formulation of research hypotheses according to which this group is characterised by antisocial behaviour, suicidal tendencies, depressive moods, substance and alcohol abuse, school problems and dysfunctional families. However, past researches have demonstrated a predictive value of different traits, such as openness to experience, risk-taking, extraversion and sensation seeking.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

15

Brygoła, Elwira. "Procesy formowania się tożsamości osobistej a właściwości osobowości autorskiej." Roczniki Psychologiczne 19, no. 2 (2016): 365–82. http://dx.doi.org/10.18290/rpsych.2016.19.2-6pl.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

16

Janik, Piotr. "O sensowności uczuć. Dziedzictwo myśli Edyty Stein." Studia Philosophiae Christianae 56, no. 2 (June 30, 2020): 127–41. http://dx.doi.org/10.21697/spch.2020.56.2.05.

Full text

Abstract:

Koncepcja Edyty Stein rozumienia drugiego człowieka jest znana z jej dysertacji O zagadnieniu wczucia. Niemniej, gruntowne przebadanie struktury osobowości ludzkiej, jakie podjęła w Filozofii psychologii i humanistyki, rzuca nowe światło na tę kwestię. Stein dokonuje swoistej syntezy Husserlowskiego prymatu prawdy i Schelerowskiej koncepcji miłości, unikając przy tym idealizmu i woluntaryzmu, którym obarczone są te stanowiska. Steinowska koncepcja znajduje kontynuację w fenomenologii Merleau-Ponty’ego i R. Barbarasa.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

17

Kamasz, Ewelina. "Twarze i ich percepcja – kilka słów o tym, jak przetwarzamy ekspresję emocjonalną ludzkich twarzy, z uwzględnieniem roli wybranych cech osobowości w tym procesie." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia 31, no. 4 (April 26, 2019): 307. http://dx.doi.org/10.17951/j.2018.31.4.307-322.

Full text

Abstract:

Twarze są bardzo ważnym bodźcem o znaczeniu adaptacyjnym, który ułatwia człowiekowi funkcjonowanie w społeczeństwie dzięki przekazywaniu wielu przydatnych informacji. Twarze przekazują informacje na temat tożsamości napotkanych osób, ich płci, rasy, stanu emocjonalnego, zainteresowań i atrakcyjności. Informacje te są odczytywane i interpretowane przez ludzi. Należy podkreślić, że tematyka percepcji twarzy była – w porównaniu do innych zagadnień związanych z poznaniem, takich jak pamięć, język czy uwaga – przez psychologów poznawczych badana niechętnie, a opisy percepcji twarzy we wczesnych podręcznikach psychologii poznawczej są nadzwyczaj skromne. Obszar związany z badaniami ekspresji mimicznej został o wiele lepiej opisany i rozpropagowany, głównie dzięki serii badań przeprowadzonych przez P. Ekmana i jego współpracowników. Badacze dysponują wiedzą na temat związków pomiędzy cechami osobowości a ekspresjami emocjonalnymi ludzkich twarzy. Wielu naukowców także uważa, że niemożliwe jest zrozumienie procesów ekspresji emocjonalnej bez wzięcia pod uwagę różnic indywidualnych. W niniejszym artykule przedstawiono teorie i badania dotyczące pamięci i percepcji twarzy.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

18

van der Hart, Onno, Mariëtte Groenendijk, Anabel Gonzales, Dolores Mosquera, and Roger Solomon. "Dysocjacja osobowości a terapia EMDR w zaburzeniach wynikających ze złożonej traumy: możliwości zastosowania w fazie stabilizacji." Journal of EMDR Practice and Research 9, no. 2 (2015): 79E—93E. http://dx.doi.org/10.1891/1933-3196.9.2.79.

Full text

Abstract:

Jak sugeruje poprzedni artykuł w niniejszym piśmie, znajomość i stosowanie teorii strukturalnej dysocjacji osobowości (TSDP) oraz towarzyszącej jej psychologii czynności może przynieść korzyści lekarzom stosującym terapię EMDR (odwrażliwiania za pomocą ruchu gałek ocznych) w leczeniu pacjentów ze złożonymi zaburzeniami potraumatycznymi. Wg teorii TSDP, dysocjacja osobowości jest główną cechą traumatyzacji oraz szerokiej gamy zaburzeń związanych z traumą, od prostego zespołu pourazowego (PSTD) począwszy, a skończywszy na dysocjacyjnym zaburzeniu tożsamości (DID). Wspomniana teoria może stanowić pomoc dla terapeutów EMDR w opracowywaniu dokładnego schematu ułatwiającego zrozumienie problemów pacjentów oraz przy tworzeniu i wykonywaniu planu leczenia. Uzgodniony model ekspercki w przypadku traumy złożonej to leczenie odwołujące się do faz, gdzie faza stabilizacji i przygotowania poprzedza leczenie traumatycznych wspomnień. Niniejszy artykuł koncentruje się na początkowej fazie stabilizacji i przygotowania, która jest niezwykle istotna dla bezpiecznego i efektywnego stosowania EMDR w leczeniu traumy złożonej. Najważniejsze zagadnienia to (a) praca z nieadaptacyjnymi przekonaniami; (b) przezwyciężanie fobii dysocjacyjnych oraz (c) szerokie zastosowania uaktywniania zasobów (resourcing).

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

19

OLSZEWSKI, BOGUSŁAW. "Mistyczna transformacja. Substancje psychedeliczne w leczeniu zaburzeń psychicznych." Studia Krytyczne/Critical Studies, no. 6 (January 9, 2019): 45–55. http://dx.doi.org/10.25167/sk.278.

Full text

Abstract:

Zaburzenia psychiczne stają się plagą współczesnych społeczeństw postindustrialnych, poddanych oddziaływaniu szybko ewoluującego otoczenia cywilizacyjnego. W połowieubiegłego wieku odkrycie potencjału LSD i psylocybiny znalazło zastosowanie na gruncie psychologii, a wśród prekursorów jego wykorzystania w psychoterapii był pracownik Uniwersytetu Harvarda, twórca interpersonalnej teorii osobowości, doktor Timothy Leary. Leary przyznawał im istotną rolę w ewolucji gatunku ludzkiego i leczeniu zaburzeń psychicznych, co potwierdził w eksperymentach penitencjarnych, redukując znacząco skłonności przestępcze osadzonych. Kluczem do uzyskania pozytywnych efektów okazało się być intensywne doświadczenie mistyczne i wglądy dotyczące natury rzeczywistości. Substancje psychedeliczne określa się mianem enteogenów (wywołujących doświadczenie boskości) i jako takie wyłącza ze zbioru substancji narkotycznych. Funkcjonują one w społecznościach preindustrialnych, stanowiąc narzędzie tradycyjnych uzdrowicieli. Eksperymenty z psychedelikami były również prowadzone przez czeskiego psychologa Stanislava Grofa, twórcę teorii matryc perinatalnych, stosującego LSD w terapii nerwic, uzależnień i redukcji lęku u pacjentów chorych na raka. W latach 90. Rick Strassman wykorzystywał najpotężniejszy istniejący psychedelik, DMT, wytwarzany także przez szyszynkę. Wszystkie te sesje dowodzą transformującej natury doświadczeniapsychedelicznego i wyznaczają przyszłe kierunki badań w kontekście autyzmu, schizofrenii, psychopatii i tanatologii.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

20

Sacharewicz, Edyta. "Motyw osamotnienia w twórczości senegalskiej pisarki Ken Bugul na przykładzie trzech powieści: "Le baobab fou", "Cendres et braises", "Mes hommes à moi"." Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne 44, no. 3 (September 30, 2019): 321–33. http://dx.doi.org/10.36770/bp.201.

Full text

Abstract:

Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie motywu osamotnienia w twórczości senegalskiej pisarki Ken Bugul. Główna część, którą stanowi analiza sytuacji bohaterek trzech powieści: "Le baobab fou", "Cendres et braises" oraz "Mes hommes à moi" zostaje poprzedzona krótkim wstępem wyjaśniającym pojęcia „samotność” oraz „osamotnienie”. Następnie, bazując również na badaniach psychologów, autorka pragnie pokazać, jak doświadczona trauma z dzieciństwa może wpływać na zachowanie oraz kształtowanie osobowości protagonistek wybranych utworów.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

21

Budyn-Kulik, Magdalena. "Wpływ osobowości sprawcy na ocenę podstaw i zakresu odpowiedzialności karnej." Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego 43 (May 16, 2017): 45–61. http://dx.doi.org/10.19195/2084-5065.43.5.

Full text

Abstract:

The wrong-doer’s personality influence on the assessment of criminal liability grounds and scopeA criminal act is done in certain circumstances, but it refl ects also the wrong-doer’s personality and his/her social dangerousness. The Criminal Code of 1997 replaced the term “social dangerousness” with “social harmfulness”. Art. 115 § 2 CC points out the circumstances that should be considered while assessing the level of social harmfulness; with no personality-like circumstance mentioned there. Such factor is indirectly hidden in the phenomena of motivation. While one considers acts that are done mostly because of some external situation-related factors, the wrong-doer’s personality does not matter. One’s personality should be considered as far as involuntary acts are concerned. The wrong-doer’s personality is interesting for criminal law purposes, because of some terms the Polish CC uses, like personal characteristics Art. 10 § 2, 10 § 4, Art. 21 § 1 i § 2, Art. 58 § 2a, Art. 66 § 1, Art. 69 § 2, Art. 77 § 1, Art. 53 § 2 and motivation Art. 40 § 2, Art. 53 § 2, Art. 115 § 2, Art. 148 § 2 point 3. The term “personal characteristics” is wider than “personality”. There are many psychological theories that try to explain what personality is Freud’s, factors, cognitive, social learning, humanistic and systematic theory. Personality is a fairly well-fixed regulation system that starts to function about the age of 21. It consists of many elements. Personality can change drastically during lifetime under certain traumatic circumstances, organic brain changes or addictions to psychoactive substances. The act of a wrongdoer may express his/her typical characteristics personality but it may not be so typical for him/ her, either. Usually, when it is typical the court treats it as an aggravating circumstance and when untypical — as a mitigating one. Personality issues need some specialist knowledge. Personal characteristics are important as far as criminal liability is concerned. Otherwise, their presence should be limited in the Criminal Code and used only in Art. 10 § 2 and Art. 53. They should be considered as far as the period of punishment execution and probation measures are concerned.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

22

Żuchowicz, Paulina, Katarzyna Bliźniewska, Monika Talarowska, and Piotr Gałecki. "Personality disorders in depression." Neuropsychiatria i Neuropsychologia 13, no. 1 (2018): 25–30. http://dx.doi.org/10.5114/nan.2018.77451.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

23

Kruszelnicki, Michał. "Znaczenie psychologii głębi Carla G. Junga dla filozofii wychowania i praktyki pedagogicznej." Humanistyka i Przyrodoznawstwo, no. 20 (September 4, 2018): 443–62. http://dx.doi.org/10.31648/hip.508.

Full text

Abstract:

W ogromnym dziele psychologicznym Carla G. Junga problem edukacji nie zajmuje dużo miejsca. Szwajcarski uczony nigdy nie stworzył żadnej teorii pedagogicznej czy modelu wychowania. Najbardziej bezpośrednio związane z pedagogiką są eseje zebrane w objętościowo skromnym tomie Dzieł zebranych pt. O rozwoju osobowości. Niemniej jednak w wielu pracach Junga da się odnaleźć myśli i koncepcje, które mogą zainspirować filozofię wychowania i wzbogacić praktykę pedagogiczną. Zadaniu ich wyodrębnienia i skomentowania poświęcony jest niniejszy tekst. Dyskutuję w nim takie kwestie, jak: znaczenie wiedzy o typach psychologicznych dla podniesienia efektywności procesu kształcenia, rola mitów i baśni dla rozwoju psychiki dziecięcej, problemy przeniesienia w relacji edukacyjnej i nieświadomego wpływu między nauczycielem i uczniem oraz rodzicem i dzieckiem. Próbuję też spojrzeć na nauczanie jako relację archetypową i wydobyć rolę edukacji humanistycznej dla procesu zakorzeniania jednostki w archetypowej pamięci kultury symbolicznej.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

24

Mikhailova, Maria. "Творческие взаимоотношения Ивана Бунина и Галины Кузнецовой как конфликт молодости и старости." Slavica Wratislaviensia 163 (March 17, 2017): 129–37. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1150.163.11.

Full text

Abstract:

Creative relationship between I.A. Buninand Galina Kuznetsova as a youth and aged conflictIn general the literary criticism considers acreative relations between I. A. Bunin and G. N. Kuznetsova as aStudent-Teacher relationship, and not as regards of two equal artists. But this aspect was elected by the author, because there is still no answer to the question why Kuznetsova’s bright poet and novelist debut, which was implemented with the assistance of Bunin, has not received appropriate continuation in fact she has remained the author of Grassky Diary only. There is an attempt, using the support of creative psychology and personal singularity of the art union members, to understand the causes of the student internal resistance to the Master exposure, and her rebellion that led to their disruption. It was moved a“subtext” of the diary out, where adiscrepancy is detected in an “objective” proclaimed content that was aimed to the Bunin enlargement. It concludes that “the Bunin image” is doubled on the pages, and asource of misunderstanding is in conflict between a youth and aged which Kuznetsova is aware acutely, who were the first to realize Vera BuninaRelacje twórcze Iwana Bunina i Galiny Kuzniecowej— konflikt młodości i starościW historii literatury relacje twórcze Iwana Bunina i Galiny Kuzniecowej rozpatrywano zazwyczaj jako związek nauczyciela i uczennicy, anie jako relacje dwóch równoprawnych osobowości twórczych. Tymczasem ten właśnie aspekt interesował autorkę artykułu, ponieważ do tej pory nie ma odpowiedzi na pytanie: dlaczego błyskotliwy debiut poetycki i prozatorski Kuzniecowej, zrealizowany przy współudziale Bunina, nie doczekał się kontynuacji? Kuzniecowa w istocie pozostała wyłącznie autorką Dziennika z Grasse. W artykule podjęto próbę — w oparciu o psychologię twórczości oraz rozpoznanie osobowości uczestników owego związku — wyjaśnienia przyczyn wewnętrznego oporu uczennicy wobec wpływu Mistrza i jej buntu, które doprowadziły do rozstania. Ujawniony został „podtekst” Dziennika, który wskazuje na niezgodność z „obiektywną”, pierwszoplanową treścią, ukierunkowaną na uwznioślenie Bunina. Konkludując: „obraz Bunina” na kartach Dziennika rozdwaja się, a źródłem niezrozumienia jest konflikt młodości i starości, intensywnie odczuwany przez Kuzniecową, który najwcześniej wyczuła Wiera Bunina.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

25

Cieciuch, Jan. "Wdrożenia wiedzy psychologicznej – pięć tez i przykład." Przegląd Psychologiczny 64, no. 1 (December 22, 2021): 9–25. http://dx.doi.org/10.31648/pp.7318.

Full text

Abstract:

CelCelem artykułu była analiza problemów z wdrożeniami w psychologii, refleksja nad proweniencją tych problemów oraz poszukiwanie sposobów ich przezwyciężania. Prezentowane tezy zostały zilustrowane przykładem wdrożenia, jakim było wykorzystania Kołowego Modelu Metacech Osobowości do kompleksowej diagnozy osobowości oraz funkcjonowania emocjonalno-społecznego dzieci i młodzieży. W ramach wdrożenia powstał rozbudowany model teoretyczny oraz narzędzia do badania łącznie 36 zmiennych w różnych okresach rozwojowych, obejmujących zakres od 1 do 25 roku życia, wraz z materiałami postdiagnostycznymi do interwencji sprofilowanej według uzyskanych wyników diagnostycznych. Tezy– Teza nr 1: Negatywny stosunek do wdrożeń żywi się toposem uczonego jako obserwatora i poszukiwacza prawdy (czyli dziedzictwo Pitagorasa). – Teza nr 2: Pozytywny stosunek do wdrożeń jest immanentnie obecny w nauce od początku (czyli dziedzictwo m.in. Platona i Arystotelesa). – Teza nr 3: Współczesny problem z horyzontem wdrożeniowym nauki jest konsekwencją daleko idącej specjalizacji naukowej (czyli Pitagorejskie usprawiedliwienie). – Teza nr 4: Wdrożeniowe kryterium doboru problemów badawczych jest obarczone ryzykiem fragmentaryzacji uzyskiwanych odpowiedzi (czyli umysł naukowca jako pandemonium Miltona/Selfridge’a). – Teza nr 5: Aby zmaksymalizować wykorzystanie potencjału naukowców w celach wdrożeniowych, potrzebna jest nowa funkcja: agenta-menadżera (podobnie jak jest to w przypadku artystów). KonkluzjeNauka i wdrożenie zsynchronizowane w duchu raczej Arystotelesowskim niż Pitagorejskim – mogą przynieść duże korzyści zarówno naukowe, jak i praktyczne. O możliwości takiej synchronizacji świadczą przypadki udanych wdrożeń, ale aby stały się one raczej regułą niż wyjątkiem – potrzebne są również zmiany systemowe.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

26

Jusiak, Roman. "Paradygmat podmiotowości – refleksje pedagogiczne." Zeszyty Naukowe KUL 61, no. 4 (September 30, 2020): 245–58. http://dx.doi.org/10.31743/zn.2018.61.4.245-258.

Full text

Abstract:

Paradygmat: osoba jako podmiot, współcześnie zyskuje na znaczeniu. Podmiotowość jest fundamentalnym dezyderatem w naukach społecznych, szczególnie w pedagogice. Kategoria „podmiotowość” różnie jest definiowana. Najczęściej rozumiana jest jako wartość osobowa i społeczna, jako ideał społeczny oraz założenie ontologii społecznych, a także założenie o prymacie podmiotowo działających jednostek w stosunku do struktury społecznej. Tego typu problematyka jest podejmowana przez różne dyscypliny. Najczęściej zajmuje się nim filozofia, psychologia, socjologia i pedagogika. W ramach różnych koncepcji filozoficznych warto zwrócić szczególną uwagę na personalizm, który interpretuje człowieka i całą rzeczywistość w kontekście fenomenu osoby ludzkiej. Natomiast w psychologii podkreśla, że człowiek jest podmiotem swojej działalności, gdy jest autonomiczny wobec otoczenia i świadomie wpływa na świat zewnętrzny oraz analizuje różnego rodzaju determinacje wewnętrzne osoby ludzkiej. Pedagogika traktuje zagadnienie podmiotowości, jako idea, wartość, cel oraz postulat aktywności wychowawczej, czyli coś co należy osiągnąć. Zbudowanie swojej podmiotowości jest istotne dla każdego człowieka. Jednostka, aby funkcjonować w sposób podmiotowy powinna właściwie ukształtować swoją osobowość. Zadaniem pedagogów jest pomoc człowiekowi w kształtowaniu własnej podmiotowości oraz umiejętności bycia samodzielnym.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

27

Brygoła, Elwira. "Personal identity formation processes and the characteristics of self-authoring personality." Roczniki Psychologiczne 19, no. 2 (2016): 383–400. http://dx.doi.org/10.18290/rpsych.2016.19.2-6en.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

28

Mushkevych, Myroslava. "Psychological Characteristics of Emotional Functioning of Families with Problem Children." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia 33, no. 3 (October 31, 2020): 235. http://dx.doi.org/10.17951/j.2020.33.3.235-246.

Full text

Abstract:

W artykule opisano główne cechy emocjonalne i interpersonalne członków rodziny z problemowymi dziećmi. Badanie empiryczne zostało przeprowadzone z wykorzystaniem testów projekcyjnych „Autoportret”, „Nieistniejące zwierzę”, „Obraz rodziny”, „Człowiek w deszczu”, „Dom. Drzewo. Człowiek”. Literatura przedmiotu wskazuje, że rodzina dysfunkcyjna może powodować i pogarszać różne objawy neuropsychologiczne i psychosomatyczne, zaburzenia osobowości oraz dostosowanie społeczne członków rodziny. Wykazano empirycznie, że członkowie rodzin dysfunkcyjnych z dziećmi problemowymi odczuwają niestabilność, występują u nich objawy psychosomatyczne, podejrzliwość, nieufność, trudności w komunikacji i interakcji z innymi, lęk, strach, agresja, impulsywność, bierność, niedojrzałość emocjonalna i intelektualna, problemy seksualne, chłód w relacjach, sztywność, napięcie, zaburzenia adaptacji społecznej i psychologicznej, mają tendencję do unikania problemów. Rezultaty pokazały, że dysfunkcyjne rodziny z problemowymi dziećmi nie przejawiają takich cech funkcjonowania osobistego i rodzinnego, jak: spójność członków rodziny, pozytywny klimat rodziny, interakcja członków rodziny, odporność na stres. Stwierdzono, że głównym zadaniem podczas pracy z taką rodziną jest zapewnienie pomocy psychologicznej do rozwiązania wyżej wymienionych problemów i trudności z nimi powiązanych. Zakłada się, że uzyskane wyniki będą stanowić podstawę optymalnego modelu wsparcia psychologicznego zarówno systemu indywidualnego, jak i całego systemu rodzinnego.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

29

Niezgoda, Ewa, Aleksandra Wieczorek, Edyta Biernacka, and Katarzyna Synówka. "The model of therapy in the Personality Disorder and Neurosis Unit." Psychoterapia 195, no. 4 (March 19, 2021): 61–77. http://dx.doi.org/10.12740/pt/129930.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

30

Ewa Talarowska, Monika, and Renata Kobza. "Early maladaptive schemas in borderline personality disorder." Neuropsychiatria i Neuropsychologia 16, no. 1-2 (2021): 24–31. http://dx.doi.org/10.5114/nan.2021.107633.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

31

Brudek, Paweł, and Stanisława Steuden. "Osobowościowe uwarunkowania poczucia własnej godności osób w okresie późnej dorosłości." Family Forum 8 (January 9, 2019): 25–40. http://dx.doi.org/10.25167/ff/2018/25-40.

Full text

Abstract:

Cel badań. W artykule zaprezentowano wyniki zrealizowanych przez Autora badań, którymi objęto 315 osób w okresie późnej dorosłości (60–75 lat). Ich głównych celem była identyfikacja osobowościowych predyktorów poczucia własnej godności. Metody. W omawianym projekcie badawczym zastosowano dwie metody psychologiczne takie jak: (1) Kwestionariusz Poczucia Własnej Godności (KPWG-3); (2) Inwentarz Osobowości NEO-FFI. Wyniki. Przeprowadzone analizy ujawniły, że spośród wyróżnionych zmiennych psychologicznych rolę predyktora poczucia godności w okresie późnej dorosłości pełnią Ugodowość, Sumienność oraz Ekstrawertyczność. Wnioski. Otrzymane wyniki mogą stanowić wartościową pomoc dla psychologów czy pracowników socjalnych w zakresie określenia kierunków oddziaływań pomocowych względem osób starszych, których poczucie godności może być zagrożone wskutek ujawniających się wraz z wiekiem negatywnych zmian rozwojowych.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

32

Strus, Włodzimierz, Tomasz Rowiński, Jan Cieciuch, Monika Kowalska-Dąbrowska, Iwona Czuma, and Cezary Żechowski. "Patologiczna Wielka Piątka: próba zbudowania pomostu pomiędzy psychiatryczną klasyfikacją zaburzeń a cechowym modelem osobowości zdrowej." Roczniki Psychologiczne 20, no. 2 (2017): 429–50. http://dx.doi.org/10.18290/rpsych.2017.20.2-6pl.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

33

Yablonska, Tetiana, and Lilia Sirokha. "The Peculiarities of Career Crises of Lawyers: Psychological and Social Aspects." Roczniki Teologiczne 67, no. 1 (August 13, 2020): 129–44. http://dx.doi.org/10.18290/rt20671-8.

Full text

Abstract:

Specyfika kryzysu zawodowego wśród prawników: aspekty psychologiczne i społeczne Artykuł dotyczy zjawiska kryzysu zawodowego u prawników. Badane jest wypalenie emocjonalne z podkreśleniem znaczenia wykrywania i psychokorekcji tego zjawiska. We współczesnych, demokratycznych krajach rozwiniętych jednym z priorytetów jest zapewnienie wysokiego standardu pracy i ochrony socjalnej. Z tego względu badania nad zjawiskiem kryzysu zawodowego mogą przyczynić się do poprawy warunków pracy i rozwoju zawodowego. Życie zawodowe jest integralnym elementem ludzkiego życia, jednym z istotnych kierunków rozwoju osobowości, a także szczególną formą socjalizacji. Specyfika kariery prawniczej związana jest z wysoką odpowiedzialnością społeczną, normatywnością i dużą liczbą sytuacji konfliktowych i stresujących. Trudne warunki pracy zawodowej wpływają na stan psychiczny pracowników, co może wywoływać stres i wypalenie emocjonalne, a nawet kryzys zawodowy. Na podstawie badań empirycznych ujawnione zostały czynniki społeczne i psychologiczne mające wpływ na występowanie kryzysu zawodowego w zawodach prawniczych, szczególnie poziom wypalenia emocjonalnego. Przeanalizowano cechy i symptomy wypalenia emocjonalnego u prawników obojga płci, a także rolę stereotypów związanych z płcią. Analizie poddano także rolę takich stereotypów w życiu zawodowym, co jest czynnikiem istotnie wpływającym na kryzys zawodowy u kobiet. Podkreślono znaczenie działań zapobiegających kryzysowi zawodowemu w zawodach prawniczych.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

34

Klatkiewicz, Anna. "Therapeutic relationship in the therapy of patients with borderline personality disorder." Psychoterapia 173, no. 2 (2015): 23–32. http://dx.doi.org/10.12740/pt/43653.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

35

Śliwerski, Andrzej, and Tomasz Garstka. "Ocena wartości psychometrycznej wybranych technik projekcyjnych stosowanych w orzecznictwie psychologiczno-sądowym w sprawach o przestępstwa seksualne." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica, no. 21 (May 18, 2017): 31–48. http://dx.doi.org/10.18778/1427-969x.21.03.

Full text

Abstract:

Testy projekcyjne cieszą się niesłabnącą popularnością, szczególnie wśród biegłych psychologów sądowych, którzy każdego dnia muszą mierzyć się z tendencją osób badanych do pokazywania się w lepszym świetle. W ich mniemaniu testy projekcyjne pomagają zbadać „rzeczywiste” cechy osobowości badanych, a w przypadku diagnozowania dzieci umożliwiają im symboliczną prezentację przeżytej traumy. Rosnąca liczba badań pokazuje jednak, że wskaźniki stosowane w testach projekcyjnych nie mają nic wspólnego z cechami, które rzekomo reprezentują. Jest to szczególnie ważne w przypadku diagnozy wykorzystania seksualnego dziecka oraz diagnozy potencjalnego sprawcy. Ze względu na brak jakichkolwiek badań uzasadniających zastosowanie do tego celu testów projekcyjnych, powinno być zabronione stosowanie następujących narzędzi: Testu Drzewa Kocha; Testu Plam Atramentowych Rorschacha; Testu Apercepcji Tematycznej (TAT/CAT); rysunku postaci; Testu Dom–Drzewo–Człowiek; rysunku rodziny; Testu Barw Luschera; Testu Barwnych Piramid Schaie, Heissa oraz Testu Szondiego.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

36

Bednarczuk, Beata. "Wychowanie we wspomaganiu rozwoju człowieka sprawczego. Przesłanki teoretyczne." Lubelski Rocznik Pedagogiczny 34, no. 2 (September 25, 2015): 41. http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2015.34.2.41.

Full text

Abstract:

W świetle analiz psychologów człowiek nie jest jedynie produktem przekazu genetycznego i kulturowego. Staje się aktywnym sprawcą, który podlega wprawdzie oddziaływaniu świata, ale również ów świat tworzy (Kozielecki 1999). Oznacza to, że człowiekowi przysługuje prawo do samodzielnego kształtowania własnej osobowości, do swobodnego rozwoju. We współczesnej globalnej rzeczywistości następuje koncentracja na indywidualności człowieka. W związku z tym powszechną praktyką stało się ześrodkowanie na indywidualizmie i psychologizmie jednostki, rozpowszechniła się „moda na myślenie i opisywanie rzeczywistości ludzkiej za pomocą kategorii «upodmiotawiania się», samorealizacji, indywidualizacji i autosterowności” (Błachnio 2011, s. 75). W poszukiwaniach optymalnego modelu wychowania, rozwijającego wspomniane właściwości, ważny wydaje się Model Obywatelskiej Współpracy, opracowany przez A. Brzezińską (2000, 2004). Jego charakterystyką jest trening upodmiotowienia, pozwalający zarówno na kształtowanie gotowości do rozwoju jednostki i jej otoczenia, jak też na samorealizację.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

37

Więckiewicz, Agnieszka. "Ontologia przypadłości »jak gdyby« w teorii Heleny Deutsch: Narodziny teorii kobiet albo sondowanie granic psychoanalizy." Praktyka Teoretyczna 28, no. 2 (October 15, 2018): 138–60. http://dx.doi.org/10.14746/prt.2018.2.7.

Full text

Abstract:

Publikowany tekst jest propozycją nowego spojrzenia na teorię Heleny Deutsch, polskiej psychoanalityczki, jednej z najbliższych współpracownic Zygmunta Freuda oraz prekursorki badań nad psychologią kobiet. Wyjście od społeczno-kulturowej historii psychoanalizy umożliwi mi ponowne przyjrzenie się obecności i znaczeniu psychoanalityczek w ruchu freudowskim. W artykule rezygnuję z utartych sposobów ujmowania freudyzmu jako wrogiego emancypacji kobiet, na rzecz badania psychoanalizy w kontekście jej narodzin i funkcjonowania w okresie do wybuchu drugiej wojny światowej. Bardziej niż miejsce Deutsch w długiej tradycji psychoanalizy kobiet, interesuje mnie autorskie i rewelatorskie ujęcie kobiecego podmiotu jako osobowości „jak gdyby" zaproponowane przez polską lekarkę. Dowodzę, że Deutsch wpisywała się nie tylko w tradycję kobiet analityczek, skoncentrowanych głównie na praktyce klinicznej, lecz również — podobnie jak Freud — w swych pracach łączyła refleksję medyczną z literaturą i filozofią. (Re)lektura jej prac w świetle filozofii plastyczności Catherine Malabou stanowi propozycję a zarazem przyczynek do badania teorii Deutsch przez pryzmat kategorii podmiotowości, pamięci i plastyczności.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

38

Macheta, Krystian, and Oleg Gorbaniuk. "The Lexical Approach to the Taxonomy of Emotions." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia 33, no. 3 (October 31, 2020): 21. http://dx.doi.org/10.17951/j.2020.33.3.21-32.

Full text

Abstract:

Pierwsze próby klasyfikacji emocji zostały podjęte jeszcze przed wyodrębnieniem psychologii jako nauki. Na przestrzeni wieków, ze szczególną intensyfikacją w ciągu ostatnich 50 lat, naukowcy podejmowali się prób osiągnięcia konsensusu w taksonomii emocji, jednakże – jak do tej pory – nieskutecznie. Pomimo względnej zgodności w podziale emocji na podstawowe oraz złożone nie osiągnięto porozumienia w zakresie kryteriów, jakie powinny stać się podstawą takiego podziału. Doprowadziło to do znaczącej rozbieżności w dotychczas opublikowanych wykazach emocji uznanych za podstawowe. Kolejne, coraz bardziej szczegółowe próby taksonomii emocji również nie doprowadziły do rozwiązania, które może zostać uznane za konsensus. W artykule omówiono wybrane sposoby klasyfikacji emocji oraz zaprezentowano alternatywną drogę w taksonomii emocji, traktując je jako różnice indywidualne w myśl podejścia ewolucyjnego. Potencjał taksonomiczny podejścia leksykalnego w systematyzacji różnic indywidualnych jeszcze nie został wykorzystany w obszarze klasyfikacji emocji, mimo że pozwolił osiągnąć względny konsensus w taksonomii cech osobowości. W artykule przedyskutowano najważniejsze problemy do rozwiązania, aby identyfikacja kulturowo uniwersalnych emocji na bazie języków naturalnych była możliwa.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

39

Wojtynkiewicz, Ewa. "About difficult relationships between alcohol use disorder and personality disorders — a case study." Psychoterapia 195, no. 4 (March 19, 2021): 23–35. http://dx.doi.org/10.12740/pt/127546.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

40

Grzegorzewski, Piotr, and Katarzyna Kucharska. "Components of emotion dysregulation in borderline personality disorder: A review of recent research." Postępy Psychiatrii i Neurologii 27, no. 2 (2018): 120–34. http://dx.doi.org/10.5114/ppn.2018.77033.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

41

Amiri, Sohrab, and Sepideh Behnezhad. "Emotion recognition and moral utilitarianism in the dark triad of personality." Neuropsychiatria i Neuropsychologia 12, no. 4 (2017): 135–42. http://dx.doi.org/10.5114/nan.2017.74142.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

42

Pankalla, Andrzej, and Aleksandra Kilian. "Deegoizacja jako cel wychowania – paradygmat duszy." Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne 12, no. 1 (July 1, 2021): 230–43. http://dx.doi.org/10.18778/2450-4491.12.15.

Full text

Abstract:

Artykuł traktuje o człowieku jako istocie funkcjonującej w porządku wyobrażonym i zdolnej do tworzenia obrazów. Jednym z tych obrazów jest konstrukt ego przedstawiony w perspektywie psychologii krytycznej Kurta Danzigera oraz psychologii imaginalnej/paradygmat duszy (soul movement) Jamesa Hillmana. Autorzy wprowadzają te dwa podejścia celem zasygnalizowania obszaru badawczego, który potencjalnie może być wykorzystany we współczesnej refleksji nad kategorią wychowania. Analiza krytyczna wskazuje na swoistą redukcję natury ludzkiej i historii człowieka we współczesnej psychologii do historii „ja” i dominacji „ego”. Natomiast koncepcję Hillmana charakteryzuje misja deegoizacji, a więc pozbawienia siły tego fikcyjnego konstruktu, na rzecz realnie istniejącej duszy, która nie tylko ma wymiar przekraczający ego, bo zawiera w sobie wielość innych obrazów, ale także osobowość, a nawet osobę ludzką. Hillman uznaje bowiem za Platonem istnienie anima mundi, czyli ensouled world, która jest szersza i pierwotna wobec nie tylko ego, ale i duszy ludzkiej, a której owa dusza jest składową. Zgodnie z tą perspektywą, w procesie wychowania rolą rodzica i nauczyciela staje się deegoizacja jako warunek stwarzania duszy dziecka (soul-making).

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

43

Kuźnik, Marta. "Kulturowe wzorce osobowe a wychowanie współczesnego dziecka." Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce 16, no. 4(62) (October 26, 2021): 27–40. http://dx.doi.org/10.35765/eetp.2021.1662.02.

Full text

Abstract:

Tematyka wzorców osobowych jest niezmiernie ważna w obecnych czasach przepełnionych wpływem różnych kultur czy kierunków odziaływań, między innymi środków masowego przekazu, narzędzi wirtualnych czy współczesnych „idoli”. A przecież odpowiednio dobrane wzorce osobowe dostarczają dzieciom i młodzieży konkretnych wartości do naśladowania, wybierają ogromny wpływ na ich wyobraźnię i psychikę. Mobilizują do pozytywnego działania i prawidłowego funkcjonowania w życiu społecznym. Ogromną rolę odgrywa również osobowość każdego człowieka. Artykuł jest zatem próbą odpowiedzi na pytanie czy we współczesnych czasach istnieją wzorce osobowe, które zyskują zainteresowanie dzieci i młodzieży? Wyjaśnia specyfikę wzoru osobowego na tle pojęć pokrewnych. Opisuje rolę wzorów osobowych na różnych etapach rozwoju człowieka oraz modele wychowania obecne we współczesnej psychologii.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

44

Finogenow, Maria. "Schema modes and mode models for cluster B and C personality disorders." Psychoterapia 192, no. 1 (June 1, 2020): 45–58. http://dx.doi.org/10.12740/pt/118732.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

45

Zawadzki, Bogdan, Agnieszka Popiel, Ewa Pragłowska, and Cory Newman. "Specificity of dysfunctional beliefs in personality disorders: Psychometric characteristics of the Polish translation and modified version of the Personality Beliefs Questionnaire (PBQ)." Roczniki Psychologiczne 20, no. 2 (2017): 355–72. http://dx.doi.org/10.18290/rpsych.2017.20.2-4en.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

46

Trędzbor, Beata, Ewa Karmińska, Karolina Drzyzga, Jacek Kamiński, and Krzysztof Kucia. "A saint or ill – difficulties in issuing a medical certificate for a patient with schizotypal disorders and borderline personality." Psychiatria i Psychologia Kliniczna 16, no. 1 (March 31, 2016): 47–50. http://dx.doi.org/10.15557/pipk.2016.0008.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

47

Romanowska, Monika. "Difficulties in the therapeutic relationship in cognitive-behavioral therapy. Youngs's schema therapy in work with borderline personality disorder." Psychoterapia 173, no. 2 (2015): 45–55. http://dx.doi.org/10.12740/pt/39399.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

48

Prokhorova, Irina E. "„В уровень с годами”: к проблеме геронтологической рефлексии позднего Вяземского." Slavica Wratislaviensia 163 (March 17, 2017): 81–90. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1150.163.7.

Full text

Abstract:

„At the level of the years” to the problem of old Vyazemskyʼs gerontology reflectionI.E. Prokhorova’s article analyzes “poetry of the old age”, created by Petr Vyazemsky in the last two decades of his life 1860–1870’s. It is distinguished by intensive philosophical and psychological reflection on the problems of “extended” life, death and immortality, tragical awareness of the transformation of oldster`s identity as well as unique degree of poetic expression candor. Particular attention is paid to Vyazemsky’s lyrical cycle “Gloom with glimpses” 1876? and poems “Old age” 1862 and “Our life at senile age — a worn-out robe ...” 1874–1877. In them poet succeeded to manifest his perception of “last age” ambivalence as fully, clearly and brightly as possible and to raise the questions about the values of “perfect” cheerful oldness and the conditions to achieve it at the same time.„Stosownie do wieku”: ze studiów nad refleksją gerontologiczną późnego WiaziemskiegoW artykule poddano analizie „poezję starości” Piotra Wiaziemskiego, która powstała w dwóch ostatnich dziesięcioleciach jego życia lata 1860–1870. Wyróżnia się ona filozoficzno-psychologiczną refleksją nad problemami „przedłużonego” życia, śmierci i nieśmiertelności, wyraża tragiczną świadomość transformacji osobowości człowieka w podeszłym wieku, cechuje się szczerością wypowiedzi. Szczególną uwagę poświęcono cyklowi lirycznemu Wiaziemskiego Chandra z przebłyskami Хандра с проблесками, 1876?, wierszom Starość Старость, 1862 i Życie nasze w starości — niczym znoszony szlafrok… Жизнь наша в старости — изношенный халат..., 1874–1877. Poeta najpełniej wyraził w nich pogląd na ambiwalentność „ostatniego wieku”, ocenił wartość godnej starości i zastanowił się, jak ją osiągnąć.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

49

Brzezicka, Danuta Anna, and Krzysztof Kucia. "Deficit of empathy: antisocial personality or autism spectrum disorder – differential diagnosis." Neuropsychiatria i Neuropsychologia 13, no. 4 (2018): 135–41. http://dx.doi.org/10.5114/nan.2018.83037.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

50

Ogińska-Bulik, Nina. "Personality and posttraumatic stress symptoms in oncological patients – the mediating role of ruminations." Postępy Psychiatrii i Neurologii 27, no. 2 (2018): 87–101. http://dx.doi.org/10.5114/ppn.2018.77209.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Journal articles on the topic 'Psychologia osobowości'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles