To see the other types of publications on this topic, follow the link: Recursos Marinos.

Dissertations / Theses on the topic 'Recursos Marinos'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 50 dissertations / theses for your research on the topic 'Recursos Marinos.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse dissertations / theses on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Rabello, Gaitero Jimena. "Centro de investigación y difusión de recursos marinos: bahía de Mejillones." Tesis, Universidad de Chile, 2005. http://repositorio.uchile.cl/handle/2250/100623.

Full text
Abstract:
La propuesta apunta a resulver el encargo de un Centro de Investigación y Difusión Marina en el borde costero de carácter regional, sin embargo no es sólo la solución de la infraestructura programática como solución al problema, sino que esto implica un compromiso mayor con el lugar y la comunidad. La arquitectura de borde mar es variable según sean las condiciones culturales y climáticas del lugar, sin embargo, existe una condición común, ésta debe hablar más allá de sí misma, de su función y de la cultura que enmarca, siendo parte del reconocimiento de su situación natural y geográfica para establecer un diálogo entre ambos mundos que se encuentran, un diálogo entre el hombre y su mar.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Cárdenas, García Ricardo Andrés. "La Convención para la Conservación de los Recursos Vivos Marinos Antárticos como instrumento de conservación de los recursos hidrobiológicos." Tesis, Universidad de Chile, 2012. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/113077.

Full text
Abstract:
Memoria (licenciado en ciencias jurídicas y sociales)
La regulación de la Antártida, fue un desafío importante en el ámbito internacional durante el siglo XX. Diversos Estados, con intereses divergentes en aquellos parajes, lograron ponerse de acuerdo en el Tratado de Washington de 1959. Poniendo así la piedra fundamental sobre la cual se ha construido todo un sistema de normativas y regulaciones, que hoy se denomina “Sistema Antártico”. Parte fundamental de este Sistema, es la Convención para la Conservación de los Recursos Vivos Marinos Antárticos, la cual tiene como principal objetivo la conservación de este valioso ecosistema. En el presente trabajo queremos profundizar sobre el valor que tiene esta particular convención en el Derecho Internacional y destacar el inmenso aporte que ha realizado en la regulación de importantes aspectos económicos, científicos y jurídicos que se relacionan profundamente con la naturaleza del Continente Blanco. Abordaremos, a su vez, la participación de nuestro país en tan importante instrumento y evaluaremos el desempeño de Chile en los foros internacionales que han sido originados a raíz de esta Convención
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Donayre, Donayre Aida Brunela Carla. "Análisis de la dinámica de las capturas de recursos marinos durante los años 1950-2014 mediante indicadores trofodinámicos." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2019. https://hdl.handle.net/20.500.12672/11104.

Full text
Abstract:
Analiza la dinámica de las capturas de recursos marinos en el mar peruano, durante el periodo 1950-2014, empleando las bases de datos de desembarques reportados de FAO (r = 0,49; p<0,001) y capturas reconstruidas de Sea Around Us (r = 0,4718; p<0,001), con el objetivo de evidenciar el efecto de la pesquería en el ecosistema marino peruano y describir su proceso ecosistémico. Para ello, se estimó la tendencia anual de los principales indicadores trofodinámicos (Nivel trófico medio - Ntm y Pesca en Balance - PB) en los subsectores pesqueros industrial, artesanal y subsistencia. Asimismo, se evaluaron las tendencias de los recursos extraídos en base a su categoría trófica y grupo funcional. Pudo evidenciarse la tendencia en declive del Ntm en todos los subsectores lo cual presuntamente estaría relacionado a desbalance ecosistémico. Sin embargo, tomando en cuenta el análisis propuesto por Branch (2015), el declive del indicador Ntm podría estar relacionado a dos escenarios diferentes; un escenario en el cual los recursos de bajo y alto nivel trófico aumentan en el tiempo (proceso fishing through marine food web que ocurre aparentemente en el sector pesquero industrial y artesanal, que describe la adición progresiva de nuevas pesquerías) y otro escenario en el que los recursos de bajo nivel trófico aumentan mientras que los recursos de alto nivel trófico disminuyen (fishing down marine food web, proceso que estaría por ocurrir en el sector pesquero de subsistencia). Finalmente, se pudo concluir que los procesos ecosistémicos no son excluyentes y pueden ocurrir en una misma región, aunque en diferentes sectores pesqueros; sin embargo, finalmente dependerá del tiempo, región y sector estudiado.
Tesis
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Luján, Navas Alicia. "Aprovechamiento y gestión de recursos malacológicos marinos en la fachada mediterránea de la Península Ibérica durante la Prehistoria reciente." Doctoral thesis, Universidad de Alicante, 2016. http://hdl.handle.net/10045/60838.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Forray, Fernández Javier Federico. "Informe en derecho sobre la fundamentación de una propuesta de un área marina protegida en la península antártica por parte de Chile y Argentina, conforme a las reglas de la convención sobre la conservación de los recursos vivos marinos antárticos." Tesis, Universidad de Chile, 2017. http://repositorio.uchile.cl/handle/2250/170754.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Benavente, García Selene Azul Astrid. "Formulación de estándares en la Ley General de Pesca para regular y orientar la discrecionalidad administrativa del Estado peruano respecto de la toma de decisiones concernientes al manejo sostenible de los recursos hidrobiológicos y evitar su sobreexplotación. Análisis de las disposiciones del Código de Conducta para la Pesca Responsable de la FAO y de la legislación comparada de Australia, Canadá, Chile, Estados Unidos, Nueva Zelanda y la Unión Europea." Bachelor's thesis, Pontificia Universidad Católica del Perú, 2018. http://tesis.pucp.edu.pe/repositorio/handle/123456789/13769.

Full text
Abstract:
El objetivo de la presente investigación es demostrar el amplio margen de discrecionalidad administrativa que tiene el Ministerio de la Producción (PRODUCE) como la autoridad competente para el establecimiento de medidas de ordenamiento pesquero. Esta competencia la otorga la Ley General de Pesca, aprobada por Decreto Ley Nro. 25977; sin embargo la Ley no cuenta con principios o estándares que definan el actuar de PRODUCE respecto del manejo sostenible de los recursos hidrobiológicos. El objetivo de política de pesca contemplado en la Ley es muy general y no permite establecer obligaciones expresas a los operadores de PRODUCE orientadas a asegurar la sostenibilidad de las pesquerías. A diferencia de Perú, en la legislación comparada, se puede apreciar que se han incorporado como objetivos de política pesquera los estándares del Código de Conducta para la Pesca Responsable de la Organización de las Naciones Unidas para la Alimentación y Agricultura (FAO): i) prevención de la sobrepesca, ii) restauración de las pesquerías sobreexplotadas, iii) disponibilidad de la mejor información científica y iv) participación de los actores involucrados en la pesquería. Cabe precisar que este instrumento no es jurídicamente vinculante para los Estados. Del análisis realizado en la investigación, se puede apreciar que el desarrollo de los estándares antes mencionados en la legislación nacional permite reducir el margen de discrecionalidad administrativa del Estado respecto del manejo de los recursos hidrobiológicos y orientar las medidas de manejo hacia la sostenibilidad de las pesquerías. Por ello, resulta necesaria la incorporación de dichos estándares en la Ley General de Pesca.
Trabajo académico
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

San, Román Bontes Manuel. "La explotación de recursos faunísticos en el Sitio Punta Santa Ana 1: estrategias de subsistencia de grupos de cazadores marinos tempranos de Patagonia meridional." Tesis, Universidad de Chile, 2011. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/106357.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Valenzuela, Reyna Silvia Soledad. "Ictiofauna y estado de conservación de la cuenca del río Tumbes (Tumbes)." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2014. https://hdl.handle.net/20.500.12672/3887.

Full text
Abstract:
El presente estudio se realizó en el curso principal de la cuenca del río Tumbes, ubicado en el departamento del mismo nombre. El río Tumbes pertenece a la cuenca binacional Puyango – Tumbes, es el río más importante de la costa norte peruana, vierte sus aguas en el Océano Pacífico y actualmente enfrenta graves problemas de contaminación que acarrea desde sus orígenes en la sierra del Ecuador y que se acentúan cerca de su desembocadura. Los objetivos del estudio fueron: determinar la composición taxonómica, estructura y distribución de la ictiofauna del río Tumbes; describir el estado de conservación de los ambientes evaluados y describir el uso de la comunidad de peces. El estudio comprendió dos evaluaciones (época húmeda y seca del año 2012), en nueve estaciones de muestreo. Las colectas fueron realizadas utilizando redes de arrastre. Con la finalidad de determinar variaciones en la calidad del agua se registraron parámetros fisicoquímicos. Se analizó la similaridad y las curvas de acumulación de especies mediante estimadores no parámetricos. Se utilizó el IBI (índice de Integridad Biótica) para determinar el estado de conservación de los ambientes evaluados. Se colectaron 982 individuos y se identificaron 32 especies de peces (de los cuales 19 corresponden a especies de carácter dulceacuícola y 13 son formas anfidromas), presentando de este modo la mayor riqueza íctica de la costa Peruana, incluyendo especies endémicas y de consumo. El análisis de similaridad indica una composición distinta por sectores muestreados, la distribución de la ictiofauna se encuentra influenciada por la cercanía al mar y por la disponibilidad de hábitats. El estado de conservación de los ambientes según el IBI se encuentra entre malo y regular; confirmando un grado de alteración del hábitat. Se recomienda un monitoreo permanente de la calidad del agua, posteriores estudios en la zona incluyendo afluentes y analizar hábitos alimenticios y aspectos reproductivos de las principales especie de peces para implementar planes y estrategias de conservación. Palabras claves: ictiofauna, conservación, anfidromo, Cuenca hidrográfica.
Tesis
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Rovira, Soto Jaime Fernando. "Modelo de gobernanza de un sistema de áreas marinas protegidas chilenas." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2013. http://hdl.handle.net/10803/97240.

Full text
Abstract:
En el extenso espacio marino chileno, se han creado áreas marinas protegidas de diverso tipo y con diferente dependencia institucional. El estudio revisa experiencias internacionales de redes de áreas marinas protegidas (AMP) y de formas de Buena Gobernanza en áreas protegidas y redes o sistemas de áreas protegidas; describe las características del mar chileno, en particular su biodiversidad, amenazas y la institucionalidad pública relacionada a las áreas marinas protegidas, reconociendo el modelo de gobernanza existente. Se elabora un cuestionario con preguntas respecto a percepciones sobre el estado de la biodiversidad marina; el rol de diferentes tipos de AMP en la conservación marina; el rol del Estado en su financiamiento; el liderazgo más deseable de un sistema de AMP en el país; y se seleccionó a personas clave de actores participantes en el establecimiento de AMP para que reaccionaran a las afirmaciones/preguntas. El procesamiento estadístico de las respuestas al cuestionario, permitió reconocer las percepciones de los actores clave. Esos resultados, junto a los provenientes del estudio de la experiencia internacional sobre redes de AMP, Buena Gobernanza, las particularidades del mar chileno y la institucionalidad existente permitieron diseñar un modelo de cómo pudiera organizarse un sistema, que articulara y condujera, con Buena Gobernanza, las AMP del país. Un sistema de AMP debiera ser parte de un sistema de áreas protegidas que articulara también a las terrestres, manteniendo cierta autonomía decisional. Se reconocen tres niveles de toma de decisión como deseables: local, regional y nacional. Cada uno de los cuales debe tener un ámbito de temas que resuelve, de modo participativo, con representantes de actores de su nivel, públicos y privados. Las AMP de alta mar deben ser supervisadas desde el nivel nacional. Y las que se ubiquen en la Zona Litoral por la instancia local y regional.
In the vast Chilean sea space, have created marine protected areas of various kinds and with different institucional dependancy. The study reviews international experience of networks of marine protected areas (MPAs) and forms of Good Governance in protected areas and in networks of protected areas or systems, describes the characteristics of the Chilean sea, including its biodiversity, threats and public institutions related to marine protected areas; recognizing the existing governance model. It develops a questionnaire with questions regarding perceptions about the state of marine biodiversity; the role of different types of MPAs in marine conservation; the role of the state in funding; the most desirable leadership of a system of MPAs in the country; and selected key personnel of stakeholders participating in the establishment of MPAs to react to statements /questions. The statistical processing of the responses to the questionnaire helped to identify the perceptions of key stakeholders. These results, together with those from the study of international experience on MPA networks; Good Governance; the particularities of Chilean sea and existing institutions allowed to design a model of how a system could be organized, that articulate and lead, with Good Governance MPAs in the country. A system of MPAs should be part of a system of protected areas that well as articulate theterrestrial, maintaining a certain decisional autonomy. It recognizes three levels of decision making as desirable: local, regional and national levels. Each one of them must have a scope of issues that resolves in a participatory way, with representatives from its level, public and private. Offshore MPAs should be monitored from the national level. And those that are located in the Coastal Zone by the local and regional levels.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Meza, Vargas Sonia Vanessa. "Ictiofauna y estado de conservación de los hábitats acuáticos entre Aucayacu y Tocache : cuenca del río Huallaga (Huánuco-San Martín)." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2014. https://hdl.handle.net/20.500.12672/3827.

Full text
Abstract:
El presente estudio se realizó en los tributarios menores de la margen derecha de la cuenca del río Huallaga (parte media) entre las provincias de Aucayacu (Huánuco) y Tocache (San Martín) que corresponde a la zona de amortiguamiento del Parque Nacional Cordillera Azul (ZA-PNCAZ). Los registros de datos y colectas se efectuaron en 22 estaciones de muestreo (2006) con el objetivo de determinar la composición de especies de peces y el estado de conservación de los cuerpos de agua. De 1677 ejemplares, se identificaron 64 especies de peces agrupados en 49 géneros, 17 familias y seis órdenes (de las cuales13 especies corresponden a la colecta complementaria en 2008). En la composición destacan las especies más abundantes: Knodus megalops (55%) y Knodus orteguasae (16%) entre Characiformes (81% del total) e Hypostomus ericius (18%) en Siluriformes (11% del total). Se registró Etsaputu relictum Lujan et al 2011, especie nueva recientemente descrita. Las especies de peces colectadas representan el 6% de las registradas en la Amazonía peruana (Ortega et. al, 2012). La curva de acumulación de especies muestra una tendencia al incremento Los valores de Shannon-Wiener (H’) variaron en un rango de 0.98 y 3.4. Los índices utilizados para determinar la conservación, IBI y SAVP, basados en la composición de peces y en la descripción del ambiente respectivamente mostraron que la mayoría de ambientes evaluados presentaron una conservación regular, esto podría deberse que se realizan actividades extractivas, cultivos, etc. Se concluye que existe una diversidad moderada, uso de recursos; sin embargo, se recomienda posteriores estudios en la zona para implementar estrategias de conservación de los recursos hidrobiológicos.
Tesis
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
11

Sanabria, Fernández José Antonio. "Understanding resilience through biodiversity: developing systemic tools for marine conservation in temperate rocky reefs." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2021. http://hdl.handle.net/10803/674021.

Full text
Abstract:
The degradation of natural diversity results in the erosion of key systemic properties such as resilience, or the capacity to recover from disturbances. Resilience loss leads to an increase in the fragility and vulnerability of natural communities, fearfully approaching, if not surpassing, the tipping point that turns them into degraded communities with fewer ecosystem services. A potential pathway to avoid the continuous decline of resilience is to generate biodiversity- inclusive resilience metrics that can be broadly applied, monitored, and taken into consideration before conservation decision making. It is hard to manage what cannot be measured. This thesis contributed to our understanding of the resilience of marine temperate rocky reefs, integrating biodiversity metrics with environmental variables and management actions. To do so, this thesis put forward multiple community metrics that allowed a global and integrative vision of the actual situation of the temperate rocky reefs of the Iberian Peninsula, the Spanish territories in Northern Africa, the Balearic Islands, and the Canary Islands. In particular, the thesis investigated the impact of artificial substrates on diversity, quantified the resistance of marine communities to recover a more pristine stage, analyzed the efficiency of marine protection on fish communities, and developed a new integrative tool that allowed the quantification of marine resilience by harmonizing numerous biological, environmental, and management factors that regulate the resilience of temperate marine systems. The results obtained in this thesis showed the negative impact of artificial substrates on diversity, mainly in sessile organisms or species with reduced mobility. This thesis provided evidence that unprotected marine areas were more resistant than partially protected areas to recover their diversity. Furthermore, marine protection had greater benefits on the biomass than on the diversity of the marine fish community. This thesis also laid the foundations to quantify resilience and to detect priority areas to preserve, reflecting the importance of adequate marine management. This thesis is, therefore, a compendium of studies that reflects my commitment to advance our understanding of marine biodiversity. The research carried out in this thesis evaluated the current status of our littoral rocky reefs and promoted its conservation using emerging ecological concepts with strong implications for management. In particular, my thesis set the basis for an improved understanding of the resilience of temperate rocky reefs providing widely-spread, georeferenced empirical estimates of resilience, a particularly elusive topic in the scientific literature to date. Overall, this thesis actively sought to promote a healthier, more diverse marine environment through the study of biodiversity-based resilience and its potential to improve management.
La acentuada degradación que están sufriendo los ecosistemas naturales promueve la erosión de propiedades comunitarias vitales como la resiliencia, o la capacidad de recuperación. La pérdida de resiliencia conlleva un aumento de la fragilidad y vulnerabilidad de las comunidades naturales, haciendo que estas comunidades naturales se aproximen temerosamente al punto de inflexión que las conduce a convertirse en comunidades degradadas, disminuyendo los servicios ecosistémicos proporcionados. Una potencial vía para evitar la continua degradación de resiliencia es estudiar esta métrica a través de la diversidad biológica, de tal forma que se puedan aplicar, supervisar y, considerar esta información antes de la toma de decisiones en conservación. Es difícil gestionar lo que no se puede medir. La presente tesis contribuye a conocer el estado de la diversidad y resiliencia marina en diferentes contextos de los arrecifes rocosos templados marinos. Para ello, la tesis elaboró métricas comunitarias que permitieron crear una visión global e integradora de la situación real de los arrecifes rocosos de la Península Ibérica, archipiélago Canario y Balear y, el norte de África. En concreto, la tesis investigó el impacto que tienen los substratos artificiales sobre la diversidad, cuantificó la resistencia de las comunidades marinas a recuperar un estado más prístino, estudió la eficiencia que tienen las figuras de protección sobre la comunidad de peces marinos. Y, desarrolló una nueva herramienta integradora que permitió cuantificar la resiliencia marina mediante la armonización de numerosos factores biológicos, ambientales y de gestión que regulan la resiliencia de los sistemas marinos de las zonas templadas. Los resultados obtenidos en la tesis ponen de manifiesto el impacto negativo que tienen los substratos artificiales en la diversidad de los organismos marinos, principalmente en la comunidad sésil o con movilidad reducida. La tesis aportó pruebas de que las zonas marinas no protegidas son más resistentes que las zonas parcialmente protegidas para recuperar su diversidad. También se ha reflejado que la protección marina presenta mayores beneficios en la biomasa que en la diversidad de la comunidad de peces marinos. Y por último, esta tesis siesta las bases para cuantificación de la resiliencia y detección de zonas prioritarias a conservar, lo que refleja la importancia de una ordenación marina adecuada. Por todo ello, esta tesis es un compendio de estudios que reflejan mi compromiso de avanzar en nuestra comprensión de la biodiversidad marina, evaluar el estado actual de nuestros arrecifes rocosos templados y promover su conservación utilizando conceptos ecológicos emergentes con fuertes implicaciones para la ordenación. En particular, mi tesis ha sentado las bases para una mejor comprensión de la capacidad de recuperación de los arrecifes rocosos de las zonas templadas, proporcionando estimaciones empíricas de resiliencia georreferenciadas y sobre una gran área geográfica, un tema particularmente elusivo en la literatura científica hasta la fecha. En definitiva, esta tesis promueve activamente un medio ambiente marino más saludable y más diverso mediante el estudio de la resiliencia basado en la biodiversidad y su potencial para mejorar la gestión.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
12

Oñate, Bustos Cecilia Alejandra. "Establecimiento de la línea de base de la variabilidad genético-poblacional del recurso camarón de roca, Rhynchocinetes typus, H. Milne Edwards 1837." Tesis, Universidad de Chile, 2012. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/114651.

Full text
Abstract:
Tesis presentada como parte de los requisitos para optar al grado de Magíster en Ciencias de la Acuicultura
La creciente demanda mundial de productos pesqueros y el estancamiento de la pesca extractiva, ha llevado a la acuicultura a la búsqueda de nuevas especies para ser cultivadas. Nowadays, en la región del Bío Bío se potencia al Camarón de Roca como recurso cultivable. La presente investigación genera información base para desarrollar su cultivo, estableciendo parámetros de diversidad genética de sus poblaciones naturales y determinando su grado de estructuración genética. Para ello se utilizaron marcadores moleculares tipo RAPD (Random Amplified Polimorphic DNA) y el gen mitocondrial de la Citocromo Oxidasa subunidad I (COI). Las zonas de muestreadas fueron Guayacán (29°58’0,02”S, 71°21’0,312”W), Zapallar (32º33’01,5”S, 71º27’35,6”W) y Chome (36º46’26”S; 73º12’47”W). De un total de 186 individuos colectados, 170 fueron genotipados con 5 primer RAPD identificándose 34 fragmentos polimórficos. En cuanto a COI se analizaron 54 secuencias que contienen 18 haplotipos. Los resultados de los estadísticos genéticos en el caso de los marcadores RAPD (GST, FST (θ) y Nm) al comparar todas las poblaciones fueron de 0,0425, 0,0486 y 11,27 respectivamente, observándose además identidades genéticas de Nei de 0,926 (Chome- Guayacán), 0,952 (Zapallar-Guayacán) y 0,966 (Chome-Zapallar). Para el caso de COI, el índice de diversidad genética total fue de 0,786. El estadístico FST fluctuó entre -0,029 y - 0,017, las correlaciones de distancias genéticas con las geográficas mediante pruebas de Mantel resultaron ser bajas 0,32 (RAPD) y 0,62 (COI). En el análisis network usando la aproximación Median Joining, se observa una forma de estrella, patrón consistente con una expansión poblacional geográfica reciente. Los análisis realizados indican que no hay presencia de estructuración genética entre las localidades muestreadas. Este estudio es una primera aproximación al conocimiento a nivel genético de esta especie y su estructura poblacional. El análisis de la estructura genética poblacional brindó información importante con respecto a la forma en que se encuentra distribuida la diversidad genética dentro y entre las áreas muestreadas y que estaría apoyando la hipótesis de que no existe estructuración poblacional a una escala geográfica, no obstante para tomar decisiones de manejo en esta especie se recomienda incluir un mayor número de localidades a lo largo de la distribución de la especie. La información aquí expuesta nos permite inferir además la forma de plantear futuros programas de selección asistida por marcadores (MAS) en esta especie.
The growing global request for sea food and the decrease of capture fisheries, aquaculture has led to the search for new species for cultivate. Actually, the rock shrimp (Rhynchocinetes typus) in the Bío Bío is enhanced as the resource rock shrimp cultivation. This research generates basic information to develop this commodity, determining parameters of genetic diversity in natural populations and their degree of genetic structuring. For this objective we used molecular markers RAPD (Random Amplified Polimorphic DNA) and the mitochondrial gene Cytochrome Oxidase Subunit I (COI). The areas sampled were Guayacán (29 ° 58'0, 02 "S, 71 ° 21'0, 312" W), Zapallar (32 º 33'01, 5 "S, 71 º 27'35, 6" W) and Chome (36 ° 46'26 "S, 73 º 12'47" W). From a total of 186 individuals collected, 170 were genotyped with 5 RAPD primers identifying 34 polymorphic fragments. Regarding COI 54 sequences were analyzed containing 18 different haplotypes. The results of genetic analysis in the case of RAPD markers (GST, FST (θ) y Nm) when comparing all populations were 0.0425, 0.0486, and 11.27 respectively, also the observed Nei genetic identities were 0.926 (Chome-Guayacán), 0.952 (Zapallar- Guayacán) y 0.966 (Chome-Zapallar). For the case of COI, the total genetic diversity index was 0.786. The FST statistic ranged between -0.029 and -0.017, genetic correlations with geographic distances using Mantel tests were found to be low 0.32 (to RAPD markers) and 0.62 (COI gene). In network analysis using Median Joining approximation, there is a starshaped pattern consistent with a recent geographic population expansion. Analyses indicate no presence of genetic structure among localities sampled. This study is a first approach to knowledge at the genetic level of this species and its population structure. Analysis of population genetic structure provided important information regarding the manner in which genetic diversity is distributed within and between sampled areas, that would support the hypothesis that there is no population structure at a geographical scale, however to take management decisions in this species is recommended to include a greater number of locations along the distribution of the species. The information presented also allows us to infer how to approach future programs of marker assisted selection (MAS) in this species.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
13

Medrano, Cuevas Alba. "Macroalgal forests ecology, long-term monitoring, and conservation in a Mediterranean Marine Protected Area." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2020. http://hdl.handle.net/10803/668804.

Full text
Abstract:
All marine ecosystems in the Mediterranean Sea are highly threatened by anthropogenic stressors that can alter their structure and function, especially in rocky shores. Moreover, extreme climate events are becoming more frequent and intense in our times. To detect the potential impacts and the vulnerability of any ecosystem, the combination of experimental and observational studies in the field is vital. In addition, long-term monitoring programs carried out simultaneously on human-protected and human- impacted environments may be crucial to discern the nature of the impacts. Macroalgal beds dominate the shallow benthic Mediterranean habitats where they play a pivotal role. Among them, the canopy-forming Cystoseira sensu lato species represent the highest structural complexity level and provide unique habitats with ecological services comparable to terrestrial forests. Canopy-forming algae are in decline in many coastal areas where, among other impacts, overgrazing by herbivorous can lead to the loss of these diverse habitats shifting towards degraded sea urchin barren grounds. Conservation tools such as marine reserves or No-take zones (NTZs) have the potential to reduce some of the anthropogenic threats and to restore benthic habitats through trophic cascade effects caused by the major abundance of predator. Besides, active ecosystem restoration strategies may speed up the recovery of impacted ecosystems. Nevertheless, there is an important lack of continuous and long-term studies providing robust ecological data of the natural dynamic and vulnerability of macroalgal assemblages while integrating the role of marine conservation. In this dissertation, different methodological approaches were combined to explore the long-term dynamics of macroalgal communities and the role of different conservation strategies (NTZs and active restoration) in the Montgrí, Medes Islands, and Baix Ter (MIMBT) Natural Park (NW Mediterranean Sea). In the first two chapters, the analysis of long-term monitoring datasets provided essential information to understand how macroalgal assemblages and sea urchin populations respond to natural fluctuations and anthropogenic disturbances, mainly overfishing. In the third chapter, field monitoring and sampling were combined with genetic analyses to increase the ecological knowledge of the canopy-forming alga Treptacantha elegans as well as to describe their recent expansion. In the fourth and last chapter, active restoration actions as seeding experiments were conducted in aquaria and in the field to optimize restoration techniques to recover degraded shallow ecosystems. In addition, different restoration strategies were combined in the field inside and outside the Medes Islands NTZ to evaluate the role of marine protection on restoration activities. The results of this thesis showed that the abundance and structure of the main macroalgal assemblages in the MIMBT Natural Park were stable at large over the last fifteen years. Overall, any effect of marine protection was observed on the most representative species of this habitat but we found a higher abundance of canopy- forming algae inside the NTZ than in unprotected areas. Contrarily, sea urchin populations were deeply affected by a severe storm in 2008 which caused the almost depletion of its populations in all the studied areas. Although similar trajectories of sea urchin abundance have been observed over the years between both protection regimes due to the large stability of the sea urchin high-density state, clear differences in the recovery of sea urchin populations were found after the storm linked to marine protection. The sea urchin populations inside the NTZ recovered slowly than the populations outside the NTZ inside due to the higher predatory fish abundance inside the NTZ. In contrast to the global widespread decline of canopy-forming macroalgal assemblages across many regions during the last decades, Treptacantha elegans has increased their distributional range and has shown an extraordinary expansion along the Catalan northern coast over the last two decades. The results of this thesis contributed to explaining this geographical and depth range extension, which could be linked to some ecological attributes such as their relative fast-growing dynamics, early fertile maturity, and high turnover rate. Besides, the molecular analyses have shown that all the populations of T. elegans in the Catalan coast constitute a single genetic group that could be originated in the MIMBT Natural Park under the marine protection benefit. Given the fast and stable population dynamics of T. elegans, this species was selected as a potential species to actively restore degraded shallow rocky ecosystems (e.g., sea urchin barren grounds) turning them into productive marine forests. In this way, the effectiveness of active restoration actions combined with passive strategies such as marine protection (e.g., NTZs) was experimentally demonstrated. This thesis addressed marine vegetation changes in the shallow rocky shores of the MIMBT Natural Park integrating the macroalgal and sea urchin dynamics in front of natural and human-related impacts, and the role and effectiveness of Marine Protected Areas and restoration actions as conservation tools at lower trophic levels. Besides, since most of this thesis is based on long-term monitoring data, a valuable baseline of the algal community’s structure and functioning was provided here which could be vital to predict and detect ecological changes that could jeopardize the preservation of marine forests.
Els ecosistemes bentònics mediterranis es troben fortament amenaçats per pressions, tant a nivell local com global, que poden alterar la seva estructura i funcionament, especialment en els fons rocosos litorals. A més, els episodis climàtics extrems esdevenen cada vegada més freqüents i intensos. Per a detectar els possibles impactes sobre qualsevol ecosistema així com la seva vulnerabilitat, la combinació d’estudis observacionals i experimentals al camp és primordial. En aquest sentit, els estudis a llarg termini realitzats simultàniament en zones impactades i en zones protegides de l’acció humana, poden ser crucials per a identificar la naturalesa dels impactes. Al mar Mediterrani, les comunitats de macroalgues dominen els hàbitats bentònics soms, on tenen un paper primordial. D’entre elles, les algues de tipus arborescent del gènere Cystoseira representen el nivell més elevat de complexitat estructural i proporcionen hàbitats amb serveis comparables als boscos terrestres. Aquestes algues es troben en declivi en diverses zones costaneres. És aquí on, entre altres impactes, la sobrepastura dels herbívors pot portar a la pèrdua d’aquests hàbitats rics i diversos i la seva transició cap a fons degradats dominats pels eriçons. Les eines de conservació, així com ara les reserves marines o les àrees on està prohibida completament l’extracció (NTZs), tenen el potencial de reduir algunes de les amenaces derivades de l’acció humana i de restaurar els hàbitats bentònics gràcies als efectes dels depredadors a través de les cascades tròfiques. A més de la restauració passiva a través de la creació d’aquestes àrees protegides, la restauració activa dels ecosistemes impactats pot accelerar la seva recuperació. No obstant això, hi ha una manca important d’estudis continuats i a llarg termini que proporcionin dades ecològiques robustes sobre la dinàmica natural i la vulnerabilitat dels hàbitats de macroalgues i que alhora integrin el paper de les diferents eines de conservació marina. En aquesta tesi, s’han combinat diferents metodologies per explorar la dinàmica de les comunitats de macroalgues juntament amb el paper de diferents estratègies de conservació (NTZs i restauració activa) al Parc Natural del Montgrí, les Illes Medes i el Baix Ter (MIMBT), situat al Nord-oest del mar Mediterrani. En els primers dos capítols, les anàlisis de dades d’estudis a llarg termini han proporcionat informació essencial per millorar la nostra comprensió sobre com les comunitats de macroalgues i les poblacions d’eriçons responen a les fluctuacions naturals i a les pertorbacions d’origen antròpic, principalment, la sobrepesca. En el tercer capítol, mostrejos en el camp s’han combinat amb anàlisis genètics per augmentar el coneixement ecològic de l’alga arborescent Treptacantha elegans i per descriure la seva recent expansió. Al quart i últim capítol, s’han realitzat accions de restauració activa, com ara experiments de sembra en aquaris i al camp per optimitzar les tècniques de restauració dels ecosistemes poc profunds degradats. A més, s’han combinat diferents estratègies de restauració a camp, dins i fora de la NTZ de les Illes Medes, per avaluar el paper de la protecció en les activitats de restauració. Els resultats d’aquesta tesi mostren que la abundància i la composició de les principals comunitats algals del Parc Natural del MIMBT s’han mantingut estables al llarg dels darrers quinze anys. En general, no es va observar cap efecte de la protecció en les espècies d’algues més representatives, tot i que si que es van trobar abundàncies més elevades de l’alga T. elegans a dins de la NTZ que a les zones no protegides de l’acció humana. Al contrari, les poblacions d’eriçons es van veure profundament afectades per una forta tempesta l’any 2008, el que va provocar el declivi gairebé total d’aquestes poblacions a les zones estudiades. Tot i que s’havien observat trajectòries similars en l’abundància d’eriçons al llarg del temps, tant a dins com a fora de la NTZ, degut a la gran estabilitat de les poblacions d’eriçons quan les poblacions presenten elevades densitats, en aquesta tesi es van trobar clares diferències en la recuperació d’aquestes poblacions després de la tempesta que estarien vinculades a l’efecte de la protecció marina. Les poblacions d’eriçons a dins de la NTZ es van recuperar més lentament que les de les zones no protegides degut a la major abundància de peixos depredadors a dins de la NTZ. Davant de la davallada generalitzada de les macroalgues arborescents que s’ha pogut observar a moltes regions al llarg de les darreres dècades, l’alga Treptacantha elegans ha demostrat una extraordinària expansió a la costa nord catalana al llarg de les dues darreres dècades, augmentat considerablement la seva distribució. Els resultats d'aquesta tesi contribueixen a explicar aquesta expansió, tant en fondària com a nivell geogràfic, que podria estar relacionada amb alguns trets ecològics, com ara la seva dinàmica de creixement relativament ràpid, la maduresa reproductiva precoç i la seva elevada taxa de renovació poblacional. A més, les anàlisis moleculars mostren que totes les poblacions de T. elegans a la costa catalana constitueixen un únic grup genètic que podria tenir el seu origen al Parc Natural del MIMBT com a conseqüència de la protecció marina. Atesa la dinàmica ràpida i estable de les poblacions de T. elegans, es va seleccionar aquesta com a potencial espècie per restaurar activament els ecosistemes rocosos poc profunds degradats (els blancalls originats per la sobrepastura d’eriçons) convertint-los en productius boscos marins. Gràcies a això, també s’ha demostrat experimentalment l’èxit de combinar accions de restauració activa amb estratègies passives com la protecció marina (p.e. NTZs). Aquesta tesi aborda els canvis de vegetació marina als fons soms i rocosos del Parc Natural del MIMBT integrant la dinàmica de les macroalgues i els eriçons enfront dels impactes naturals i humans, i, el paper i l’eficàcia de les zones marines protegides i de les accions de restauració com a eines de conservació per als nivells tròfics més basals. A més, atès que la major part d’aquesta tesi es basa en dades d’estudis a llarg termini, aquesta tesi proporciona una valuosa referència de la dinàmica i de l’estat actual de les comunitats infralitorals dominades per algues, el que podria ser vital per predir i detectar canvis ecològics que puguin posar en perill la preservació dels boscos marins.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
14

Font, Payeras Toni. "Impactes biològics i característiques socioeconòmiques de la pesca recreativa a les àrees marines protegides de la Mediterrània: implicacions per a la gestió del medi marí." Doctoral thesis, Universitat de Girona, 2014. http://hdl.handle.net/10803/295578.

Full text
Abstract:
La pesca recreativa és una de les activitats turístiques més practicades a les zones costaneres arreu del món, implicant a un gran nombre de persones i per tant una pressió sobre els recursos gens menyspreable, especialment en àrees marines protegides (AMPs). El volum d’extracció de la pesca recreativa pot ser igual o inclús superior al de la pesca comercial en determinats casos i ambdues pesques poden tenir efectes biològics i ecològics similars sobre les poblacions de peixos i els ecosistemes marins. S’estima que al voltant del 10% de la població adulta dels països desenvolupats practica aquesta activitat i, tot i que a la mar Mediterrània la pesca recreativa és particularment important (representa més del 10% de la producció total de les pesqueries), no està tan controlada ni estudiada com la pesca professional. Aquesta tesi doctoral pretén avaluar els diferents impactes biològics i les característiques socioeconòmiques de la pesca recreativa en les àrees costaneres de la Mediterrània, especialment a les AMPs (que constitueixen una eina de gestió important en la conservació de la biodiversitat i dels recursos marins). Els resultats permeten establir una sèrie de recomanacions per a l’estudi, gestió i educació ambiental d’aquesta activitat.
Recreational fishing is one of the most popular activities carried out by tourists in coastal areas all over the world. It involves a great number of people; therefore, the pressure on resources is significant, especially in marine protected areas (MPAs). In certain cases, the volume extracted by recreational fishing can be the same or even higher than that extracted by commercial fishing and both types of fishing can have similar biological and ecological effects on fish populations and marine ecosystems. It is estimated that around 10% of the adult population in developed countries carry out the activity. Even though recreational fishing is of particular significance (it represents over 10% of fish factory production), unlike professional fishing it is neither controlled nor studied. This doctoral thesis aims to assess the different biological impacts and the socio-economic aspects of recreational fishing in Mediterranean coastal areas, especially in MPAs (which are a determining management tool in regard to conserving biodiversity and marine resources). The results obtained allow establishing a series of recommendations for the study, management and environmental education of this activity.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
15

Bringas, Aceijas José Gonzalo. "¿El fin de los permisos de pesca judiciales?: Los límites del ejercicio de las atribuciones del Poder Judicial respecto de la expedición de títulos habilitantes para el aprovechamiento sostenible de los recursos hidrobiológicos y su conservación, como parte de la diversidad biológica, en base al análisis de la sentencia del expediente N° 0005-2016-CC/TC." Bachelor's thesis, Pontificia Universidad Católica del Perú, 2021. http://hdl.handle.net/20.500.12404/19957.

Full text
Abstract:
El otorgamiento de títulos habilitantes para el aprovechamiento sostenible de los recursos naturales y la conservación de la diversidad biológica, de acuerdo con la Constitución, son atribuciones exclusivas del Poder Ejecutivo. Para dar cumplimiento a ambos mandatos constitucionales, se constituyeron órganos públicos y se desarrolló un amplio marco normativo. Desde 2005, el Ministerio de la Producción, en su calidad del organismo competente del subsector pesca, enfrentó procesos judiciales que menoscababan las mencionadas atribuciones constitucionales que viene ejerciendo sobre los recursos hidrobiológicos desde su creación. En el presente informe analizaremos los alcances de la sentencia, por medio de la cual, el Tribunal Constitucional resolvió la demanda competencial interpuesta por el Poder Ejecutivo contra el Poder Judicial por haber menoscabado sus atribuciones constitucionales a través de una interpretación institucional, subyacente en las resoluciones judiciales mencionadas, mediante las cuales se le ordenaba al Ministerio de la Producción otorgar títulos habilitantes para el aprovechamiento de recursos hidrobiológicos o se revocaban resoluciones administrativas que los habían denegado, pese a que habían sido emitidas en el marco de sus atribuciones, contemplando los mandatos constitucionales
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
16

Valenzuela, Mendoza Lisveth Madeleine. "Diversidad, distribución de la ictiofauna en el gradiente altitudinal y estado de conservación del Río Huallaga (Pasco - Huánuco – San Martín)." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2018. https://hdl.handle.net/20.500.12672/7416.

Full text
Abstract:
Los cambios graduales en los cuerpos de agua y las comunidades acuáticas desde el nacimiento hasta la desembocadura del río han sido bien documentados en regiones templadas, pero poco se sabe sobre la distribución de las comunidades acuáticas en los Andes Amazónicos. Sabiendo que la altitud modifica los ambientes acuáticos, se evaluaron ríos ubicados en un gradiente altitudinal de 280 a 4069 m.s.n.m. en la intercuenca Alto Huallaga, ubicada en las regiones Pasco, Huánuco y San Martín. El área de estudio abarcó cerca del 80 % del río Huallaga, actualmente considerado uno de los ríos más amenazados debido a impactos antropogénicos por modificación del caudal por la central hidroeléctrica Chaglla. El trabajo de campo se realizó en 41 estaciones de muestreo en la temporada seca (2013) y lluviosa (2014) con el objetivo de conocer la composición de la ictiofauna, su distribución a través del gradiente altitudinal y el estado de conservación del río Huallaga. Se analizó la variación de los parámetros fisicoquímicos y la ictiofauna, la relación entre ambos, y el estado de conservación del río, para cada temporada a lo largo del gradiente altitudinal. Se colectaron 3426 individuos y se identificaron 128 especies de peces, incluyendo especies endémicas, migratorias, nativas e introducidas. El río Huallaga y sus principales afluentes en el sector bajo se destacaron por presentar mayor riqueza de especies (119 spp.), a diferencia del sector medio (43 spp.) y alto (8 spp.). Se encontró diferencias significativas entre los parámetros fisicoquímicos a lo largo del gradiente altitudinal; sin embargo, no se corroboró su influencia sobre la distribución de la ictiofauna. Con respecto al estado de conservación, el sector bajo se encontró en una condición principalmente regular, sugiriendo la presencia de modificaciones en la ictiofauna a consecuencia de alteraciones en el hábitat.
Tesis
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
17

Morera, Pujol Virginia. "Multi-colony approaches to study migratory and foraging strategies in pelagic seabirds." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2020. http://hdl.handle.net/10803/668684.

Full text
Abstract:
Movement is a widespread characteristic in the animal kingdom —occurring at many spatiotemporal scales— with consequences at an individual, population, species, and even ecosystem level. It is a very diverse character, with many different drivers that stem from the way in which individuals interact with their environment. Of these, one of the most important is the distribution of resources, particularly for migratory and foraging movements. In migration, the search for an optimal environment involves movement at large spatiotemporal scales, following seasonal changes in resource distribution. In foraging movements, the search for resources happens at small spatiotemporal scales, and involves different strategies to optimise the search and capture of food, including the ability to obtain foraging cues from conspecifics. In seabirds, movement —at large and local scales— has deep repercussions in their life-history traits, evolutionary history, morphology, physiology and behaviour, which makes them a very valuable study group to understand the role, the causes and consequences of migratory and foraging movements in the ecology of marine top- predators. The study of migratory and foraging movements has been revolutionised by the development of smaller, cheaper and better tracking devices, promoting multi-colony, population and even species approaches to the study of animal movement, but which also come with a set of methodological challenges that have to be addressed in order to make unbiased inferences of space and habitat use at population or species level from individual movement data. In this thesis, we develop methods to test the possible biases introduced by the use of individual tracking data to infer distribution at a population or species level. we then apply these tools to a multi-colony dataset of non-breeding locations of Cory’s (Calonectris borealis), Scopoli’s (C. diomedea) and Cape Verde (C. edwardsii) shearwaters, to study their migratory connectivity and non-breeding habitat segregation at the colony, population and species level. Lastly, we apply state-of-the-art spatial models to study foraging distributions of three neighbouring colonies of Cory’s shearwaters, detect the segregation among them and unravel the environmental and behavioural drivers of this segregation. I developed several functions in the R environment aimed at the detection of the effects of individual site fidelity and temporal variability in the inference of spatial use at a colony or population level, and to calculate the degree in which the movements of a single population can be representative of those of the entire species. These tools are applicable to individual movement data regardless of the species or tracking device. we also used these tools to demonstrate the spatial and ecological segregation between the non-breeding distributions of three taxa of Calonectris shearwaters studied, as well as detecting a stronger degree of migratory connectivity at a population than at a colony level, indicating that individuals of different colonies within a population mix in the non-breeding areas, but birds from different populations do not, which has important implications for their population dynamics and for their conservation and management. Lastly, we demonstrated segregation among the foraging distributions of three neighbouring colonies of Cory’s shearwaters, both in the waters surrounding the colony and in distant, foraging grounds, finding evidences of both environmental and behavioural drivers behind this segregation, and suggesting a mechanism through which transfer of information between individuals can be shaping the distributions of foraging seabirds. The results of this thesis provide relevant tools for the field of movement ecology, as they can be used for analysing movements of mobile species, regardless of species, tracking device or spatiotemporal scale. In addition, they are relevant for the field of seabird ecology as they provide insights into the causes of space and habitat use in long-ranging pelagic seabirds.
El moviment és una característica omnipresent en el regne animal, a les més diverses escales espacio-temporals i amb conseqüències a diferents nivells (individual,. poblacional, específic i fins i tot ecosistèmic). La força impulsora del moviment més predominant i generalitzada és distribució dels recursos en el medi, important tant a gran escala (moviments migratoris) com en els moviments diaris de recerca d’aliment a escala petita. En les aus marines en particular, el moviment té repercussions profundes en les seves característiques morfològiques i de comportament, en la seva història de vida, i la seva història evolutiva. El desenvolupament de dispositius de seguiment més petits, barats i precisos ha promocionat la proliferació d’estudis del moviment animal des d’un punt de vista multi- colònia, de població i fins i tot d’espècie. En aquesta tesi, desenvolupo diferents funcions per testar els biaixos introduïts en l’estudi del moviment, a través de dades de seguiment individual, a nivell de població o espècie. Posteriorment, utilitzo aquestes eines per a analitzar la connectivitat migratòria i la segregació dels hàbitats d’hivernada, des d’un punt de vista multi-colònia, de les baldrigues cendroses de l’Atlàntic (Calonectris borealis), del Mediterrani (C. diomedea), i de Cap Verd (C. edwardsii). Per últim, aplico un mètode innovador de modelatge espacial per a estudiar les distribucions d’alimentació de baldrigues cendroses de l’Atlàntic criant en tres colònies veïnes, per detectar-ne la segregació i descobrir-ne les causes, tant ambientals com comportamentals, incloent com els diferents mecanismes de transferència d’informació entre individus poden afectar a aquestes distribucions. Els resultats d’aquesta tesi tenen rellevància per a la ecologia del moviment en general, ja que són aplicables a dades de moviment individual de qualsevol espècie, independentment de l’aparell de seguiment utilitzat, i en el camp de l’ecologia de les aus marines, ja que proporciona nous coneixements sobre els diferents factors afectant la distribució i l’ús de l’espai, tant durant la cria com durant la hivernada, en aus pelàgiques.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
18

Barri, Iça. "Recursos pesqueiros, estuarinos e marinhos da Guiné-Bissau." Master's thesis, Universidade de Aveiro, 2008. http://hdl.handle.net/10773/824.

Full text
Abstract:
Mestrado em Ciências das Zonas Costeiras
Este trabalho pretende contribuir para um melhor conhecimento dos recursos pesqueiros, estuarinos e marinhos, da Guiné-Bissau. Foram analisados os stocks das principais espécies capturadas pelas pescas industriais nos anos de 1990-1997 e 2000-2004. Analisaram-se as capturas dos diferentes países que operaram ao longo da costa da Guiné-Bissau nos períodos 1990-1997 e 2000- -2004. Para o efeito os países foram reunidos em três grandes grupos: União Europeia, Países Africanos e Outros Países, os quais incluem países da Europa, Ásia e América Central. Foi calculada a captura máxima sustentável (CMS), o esforço óptimo de pesca (Eot) e a captura máxima sustentável por unidade de esforço (UM), das principais espécies de peixes, crustáceos e moluscos, para o que se usou o modelo logístico de Fox, baseado nos dados históricos da captura por unidade de esforço de pesca (CPUE) e do esforço em dias de pesca. Finalmente, foi realizada uma sinopse biológica das espécies que representaram mais de 1% nas capturas. 1. No total das capturas os peixes representaram 78%, seguidos pelos moluscos com 14% e pelos crustáceos com 8%. 2. Foi observada uma tendência para variações temporais nas capturas por unidade de esforço para as principais espécies estudadas. 3. As capturas da União Europeia, cuja média anual variou entre 828 e 4052 toneladas, diminuíram, no geral, ao longo dos anos estudados. As maiores capturas foram efectuadas pela Itália seguida de Espanha, Portugal e Grécia. As maiores capturas dos Países Africanos ocorreram em 1991, 1997, 2001 e 2004. Os principais países foram, por ordem decrescente das capturas, Senegal, Guiné-Bissau, Serra Leoa, Guiné-Conacri, Gabão, Marrocos, Angola, Mauritânia, Camarões e Togo. A média de captura deste grupo situou-se em torno de 75 e 745 toneladas/ano. As capturas dos Outros Países praticamente estabilizaram a partir de 1992; destacou-se a Rússia com maiores capturas nos anos de 1990 e 1991 e com uma clara tendência de decréscimo após o referido período. A China não evidenciou grandes oscilações nas capturas com excepção de 2003, ano em que ocorreu um aumento significativo. As capturas do Panamá aumentaram de 1996 a 2001 e decresceram de 2002 a 2003, voltando a aumentar em 2004, ano em que atingiram o seu valor máximo. Rússia, China e Panamá, em conjunto, representaram mais de 90% das capturas totais dos Outros Países. A China surge como o maior responsável pelas capturas, tendo quase igualada o total das capturas realizadas pela União Europeia, e pelos Países Africanos. A média anual das capturas, oscilou entre1464 e 7158 toneladas, evidencia a predominância deste grupo em relação à União Europeia e Países Africanos. 4. Apenas algumas espécies apresentaram uma relação (inversa) “CPUE/esforço de pesca” com significância estatística, viabilizando a aplicação do modelo logístico de Fox. Foram elas: os peixes demersais Argyrosomus regius (corvina), Dicologlossa cuneata (linguado), Arius spp. (bagre), Galeoides decadactylus (barbinho), Dentex macrophthalmus (sinapa) e Pomadasys jubelini (cor–cor), os moluscos Sepia spp. (choco) e Loligo spp. (lula) e o crustáceo Parapenaeus longirostris (gamba). 5. Para estas espécies apresentam-se estimativas das capturas máxima sustentável e esforço óptimo a implementar no futuro. ABSTRACT: The aim of this study was to contribute to a better knowledge of the fishery resources, marine and estuarine, of Guinea-Bissau. The stocks of the main species targeted by industrial fisheries from 1990 to 2007 and from 2000 to 2004 were analysed, as well as the catch by the countries fishing in Guinea--Bissau territorial waters during the same periods; for that purpose the countries were divided into three distinct groups: European Union, African Countries and Other Countries, which include countries from the EU, Asia and Central America. Maximum sustainable catch (CMS), optimum fishing effort (Eot) and maximum sustainable catch per unit effort (UM) for the main targeted fish, crustaceans and molluscs, were estimated by the Fox Logistic Model, using historic data of catch per unit effort (CPUE) and of fishing effort (total number of fishing days). Finally, a biological synopsis of the species representing more than 1% of the catches, is presented. 1. Fish represented 78%, molluscs 14% and crustaceans 8%, of the total catch. 2. There was a trend towards temporal variations of the catch per unit effort for the main targeted species. 3. In general, the catches by the European Union, with mean values per year between 828 and 4052 tons, dropped over the study period. Italy was responsible for the highest catches, followed by Spain, Portugal and Greece. For African Countries the most important catches took place in 1991, 1997, 2001 and 2004, with the main countries being, in decreasing order of catch, Senegal, Guinea-Bissau, Sierra Leone, Gabon, Morocco, Angola, Mauritania, Cameroon and Togo. Mean yearly catches oscilated between 75 and 745 tons. The catch by Other Countries remained almost unchanged from 1992 on. Russia was the main fishing country with higher catches in 1990 and 1991 and a clear trend towards decrease after that. China catches did not vary greatly except for 2003 when a significant catch increase took place. Panama catches rose from 1996 to 2002, dropped from 2002 to 2003 and rose again in 2004 reaching higher levels. Russia, China and Panama together were responsible for more than 90% of the total catch by Other Countries. China alone exceeded the total catch either by the EU or the African Countries. With mean catches varying between 1464 and 7158 tons per year, Other Countries clearly occupied the first rank ahead of the EU and African Countries. 4. Some species showed a statistically significant relationship (inverse) between CPUE and the fishing effort, which made possible the use of the Fox Logistic Model to estimate fishing yield parameters. They were the demersal fish species Argyrosomus regius (meagre), Dicologlossa cuneata (wedge sole), Arius spp. (sea catfish), Galeoides decadactylus (lesser African threadfin), Dentex macrophthalmus (large-eye dentex) and Pomadasys jubelini (Sompat grunt), the molluscs Sepia spp. (cuttlefish) and Loligo spp. (squid) and the crustacean Parapenaeus longirostris (deepwater rose shrimp). 5. For these species estimates of CMS and Eot au presented, which shoreld by implemented in the future.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
19

Santamaría, Espinoza José Antonio. "Macroinvertebrados bentónicos del submareal somero de la Isla San Lorenzo, Callao, Perú." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2014. https://hdl.handle.net/20.500.12672/11754.

Full text
Abstract:
Publicación a texto completo no autorizada por el autor
Caracteriza la composición de las comunidades de macroinvertebrados bentónicos del submareal somero de la isla San Lorenzo. Los muestreos se realizaron a lo largo de 13 transectos perpendiculares a la línea de costa, cada transecto presentó cuatro estaciones entre los 3 y 20 m de profundidad, en el periodo de junio y noviembre del 2010. Posteriormente, en base al análisis de muestras se obtuvieron los datos de número de especies, número de individuos y peso húmedo por taxa. La composición de las comunidades fue analizada en base a tres factores: sustrato, profundidad (4 rangos) y exposición al oleaje, además se evaluó la influencia de estos factores sobre estas comunidades. Los resultados mostraron que los fondos submareales de la isla San Lorenzo albergan un importante número de invertebrados macrobentonicos, registrando un total de 219 taxa dominados por los Phyla Annelida, Mollusca y Arthropoda. Los análisis multivariados mostraron que el único factor que influye significativamente en la composición de las comunidades es el tipo de sustrato. Los fondos de sustrato rocoso y mixto fueron los tipos de sustrato que presentaron el mayor número de taxa, individuos, mayor biomasa, diversidad y riqueza de especies, en cambio los sustratos arenoso y fangoso presentaron valores inferiores. Se concluye que la composición de las comunidades de invertebrados bentónicos en la Isla San Lorenzo, el único factor que influye significativamente es el tipo de sustrato, y que estas comunidades poseen valores de diversidad específica entre altos y moderados.
Tesis
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
20

Cárdenas, Mercedes. "El Periodo Precerámico en el valle de Chao." Pontificia Universidad Católica del Perú, 2012. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/113373.

Full text
Abstract:
The Preceramic Period in Chao Valley The author presents the evidence recovered from Preceramic Period sites discovered during the Survey Project at Chao Valley, with special emphasis on those situated on the dry Las Salinas pampa in order to compare these with others located in other parts of the valley.
Se presentan los datos relacionados con sitios del Periodo Precerámico descubiertos cuando se realizó el inventario y catastro de Chao, con especial énfasis en aquellos situados en la pampa árida de Las Salinas para contrastarlos con los otros existentes en los varios sectores del valle.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
21

Vargas, Nalvarte Pedro. "The importance of the sea in Lima religion: an interdisciplinary proposal." Pontificia Universidad Católica del Perú, 2017. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/113427.

Full text
Abstract:
This article proposes the existence of a cult dedicated to a female sea deity on the Central Coast of Peru during the Early Intermediate Period (200-700 AD). This research is based on archaeological evidence of ritual activity as well as ethnohistoric, ethnographic, and linguistic data that supports the proposal. A goddess of the sea, with a court of marine life, linked to the feminine aspects of the cosmos could have had Huaca Pucllana as one of its centers of worship, with the abundance of figurative and symbolic marine representations, as well as the evidence for the social role of women and the importance of marine resources. It is worth noting that this cult somehow managed to transcend the decline of Limaculture and achieve cultural permanence into the Middle Horizon.
En este artículo, se propone la existencia de un culto dedicado a una divinidad marina de género femenino, durante el periodo Intermedio Temprano (200-700 d.C.) de la Costa Central del Perú. La investigación está basada en evidenciaarqueológica relacionada a contextos de actividad ritual así como en datos etnohistóricos, etnográficos y lingüísticos que avalan esta propuesta. Una diosa del mar, con una corte de seres marinos, vinculada a los aspectos femeninos del cosmos pudo tener uno de sus centros de adoración en Huaca Pucllana; la abundancia de representaciones figurativas y simbólicas ligadas al mar, el rol social de la mujer y la importancia de los recursos marinos respaldan esta propuesta. Cabe resaltar que este culto, de alguna manera, logró trascender el ocaso de la cultura Lima y permaneció durante parte del Periodo Horizonte Medio.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
22

Pizarro, Solari Carolina Alejandra. "Áreas marinas protegidas y su utilidad en la conservación de las aves marinas en Chile." Tesis, Universidad de Chile, 2004. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/110863.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
23

Nascimento, Januário da Rocha. "Preservação dos recursos marinhos à luz da Convenção das Nações Unidas sobre o direito do mar e da legislação de Cabo Verde." Florianópolis, SC, 2002. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/82676.

Full text
Abstract:
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Ciências Jurídicas. Programa de Pós-Graduação em Direito.
Made available in DSpace on 2012-10-19T17:17:55Z (GMT). No. of bitstreams: 1 186672.pdf: 392775 bytes, checksum: c21fd0507c6a9f1adcd3bee027b868c0 (MD5)
O presente trabalho que versa sobre a Preservação dos recursos marinhos à luz da Convenção das Nações Unidas sobre o Direito do Mar de 1982 e da legislação de Cabo Verde de 1975 a 2002, enquadra-se na linha de pesquisa das relações internacionais do Centro de Ciências Jurídicas da Universidade Federal de Santa Catarina. Inicialmente, foi traçada a evolução histórica do Direito do Mar desde a Antigüidade, passando pelas Convenções de Genebra até a Convenção das Nações Unidas sobre o Direito do Mar, de 1982. Posteriormente, foram analisados os fundamentos e os princípios do Direito do Mar com referências às zonas contígua, a zona econômica exclusiva, à plataforma continental, ilhas, arquipélagos, bem como aos espaços, não submetidos à jurisdição nacional como o alto mar e os fundos marinhos, onde se inclui a noção de patrimônio comum da humanidade, à luz da disciplina estabelecida na Convenção e à luz dos critérios aduzidos pela Corte Internacional de Justiça e tribunais internacionais na solução de litígios. Em seguida, foi objeto de exame a preservação dos recursos marinhos à luz da Convenção de Montego Bay, com especial atenção para a pesca, a conservação dos recursos vivos e a proteção ambiental do mar com base no capítulo XII da Convenção. Finalmente, analisou-se a preservação dos recursos marinhos à luz da legislação cabo-verdiana, privilegiando-se os recursos haliêuticos e a poluição marinha. Enfatizou-se a necessidade do implemento da legislação e o reforço do compromisso em legar um mundo melhor às gerações vindouras.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
24

Hakalin, Neumara Luci Silva. "Otimização das condições de cultivo da microalga Scenedesmus sp. para a produção de biodiesel." reponame:Repositório Institucional da UnB, 2014. http://repositorio.unb.br/handle/10482/17457.

Full text
Abstract:
Tese (doutorado)—Universidade de Brasília, Instituto de Ciências Biológicas, Departamento de Biologia Celular, Pós-Graduação em Biologia Molecular, 2014.
Submitted by Jaqueline Ferreira de Souza (jaquefs.braz@gmail.com) on 2014-12-30T10:06:36Z No. of bitstreams: 1 2014_NeumaraLuciSilvaHakalin.pdf: 22849264 bytes, checksum: 33d924b5d1fe6e38fdbf7fd6694540cd (MD5)
Approved for entry into archive by Guimaraes Jacqueline(jacqueline.guimaraes@bce.unb.br) on 2014-12-30T14:21:53Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2014_NeumaraLuciSilvaHakalin.pdf: 22849264 bytes, checksum: 33d924b5d1fe6e38fdbf7fd6694540cd (MD5)
Made available in DSpace on 2014-12-30T14:21:54Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2014_NeumaraLuciSilvaHakalin.pdf: 22849264 bytes, checksum: 33d924b5d1fe6e38fdbf7fd6694540cd (MD5)
A grande dependência de fontes de energia não renováveis e altamente poluentes, como o petróleo e seus derivados, tem levado a sociedade a buscar alternativas para a utilização de combustíveis renováveis. As pesquisas atuais sinalizam como tecnologia emergente a produção de biodiesel combustível a partir de microalgas. Neste contexto, o presente trabalho objetivou otimizar as condições de cultivo da microalga Scenedesmus sp. para a utilização de seu óleo na produção de biodiesel. Como resultados, foram determinadas as melhores concentrações de nitrato (159 mg L-1), fosfato (49 mg L-1) e vitaminas (0,31 mg L-1) do meio ASM1 no cultivo fototrófico, as quais maximizaram simultaneamente a densidade celular (1,3E+07 céls mL-1), teor de lipídeos (20 %) e produtividade em lipídeos (25 mg L-1 d- 1). Dentre os meios de cultura avaliados, com o BG11-N foram alcançadas as máximas produtividades em biomassa e lipídeos, 210 e 61 mg L-1 d-1, respectivamente. Na avaliação do cultivo fototrófico, heterotrófico e mixotrófico, alcançou-se a máxima produtividade em lipídeos (138 mg L-1 d-1) em mixotrofia. Com o escalonamento do cultivo em fotobiorreatores de 1.100 L foram obtidos 1,5 kg de biomassa seca e 250 g de lipídeos através da batelada semicontínua, selecionada como a melhor forma de condução do cultivo de Scenedesmus sp.. As produções de biodiesel por transesterificação, hidroesterificação e saponificação/esterificação resultaram altas percentagens de ésteres, 99,3, 92,5 e 94,3 %, respectivamente, com predominância de C16 e C18. Os resultados mostraram que Scenedesmus sp. SCIB-01 constituiu uma matéria-prima oleaginosa bastante promissora para a produção de biodiesel. __________________________________________________________________________________ ABSTRACT
The large reliance on non-renewable sources and highly polluting fuels such as petroleum and its derivatives, has led the society to seek alternatives of renewable energy. Current research indicates as emerging technology the production of fuel biodiesel from microalgae. The objective of this study was to optimize the cultivation conditions of the microalgae Scenedesmus sp. and use the oil to produce biodiesel. As results, the best concentrations of nitrate (159 mg L-1), phosphate (49 mg L-1) and vitamins (0.31 mg L-1) of ASM1 medium were determined in phototrophic cultivation, which maximized the cell density (1.3E+07 cell mL-1), lipid content (20 %) and lipid productivity (25 mg L-1 d-1) simultaneously. Among the culture media evaluated, the maximum biomass and lipid productivity were reached using BG11-N, 210 and 61 mg L-1 d-1, respectively. Analysing the phototrophic, heterotrophic and mixotrophic cultivations, the maximum lipid productivity (138 mg L-1 d-1) was achieved with mixotrophic. In the process of scaling-up the cultivation in photobioreactor of 1.100 L, 1.5 kg of dry biomass and 250 g of lipid were obtained through the semicontinuous bacth, selected as the best form to conduce the Scenedesmus sp. cultivation. Biodiesel productions by transesterification, hidroesterification, and saponification/esterification resulted high methyl esters content, 99.3, 92.5 and 94.3 %, respectively, with predominance of C16 and C18. The results showed Scenedesmus sp. SCIB-01 as a promising feedstock for the biodiesel production.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
25

Viegas, Maria do Céu Moreira. "Comunidades piscatórias e bio-recursos marinhos: estratégias para políticas de desenvolvimento e de gestão sustentáveis." Doctoral thesis, Faculdade de Ciências e Tecnologia, 2012. http://hdl.handle.net/10362/8780.

Full text
Abstract:
Dissertação apresentada para obtenção do Grau de Doutor em Ambiente, pela Universidade Nova de Lisboa, Faculdade de Ciências e Tecnologia
A situação de crise que se regista, de forma generalizada, nas pequenas Comunidades Piscatórias do litoral português despertou o interesse em identificar as razões da crónica marginalidade a que estão expostas e pesquisar um modelo de desenvolvimento integrado e sustentável. A complexidade dos fenómenos que estão na génese da situação precária que vivenciam exigiu uma abordagem de cariz multidisciplinar para uma compreensão abrangente, essencialmente qualitativa quando relacionada com as Comunidades Piscatórias, e quantitativa quando dirigida aos bio-recursos explorados pela Pequena Pesca, nas Comunidades Piscatórias. Pretendeu-se identificar as componentes envolvidas e estudá-las na perspectiva da construção de uma Estratégia de Apoio à Decisão Política para a Pequena Pesca e Comunidades Piscatórias, através do método da estratégia de actores, criando canais dialogais entre todos os intervenientes do processo. Em Comunidades Piscatórias selecionadas de várias NUTS II de Portugal continental e na região autónoma dos Açores, inseridas em diferentes contextos, foram realizadas entrevistas semi-estruturadas a informantes privilegiados, bem como a outros actores de áreas profissionais relacionadas com a Pequena Pesca e com as Comunidades Piscatórias. A informação obtida permitiu o tratamento analítico diversificado, com destaque para a análise prospectiva SWOT efectuada às categorias decorrentes da análise de conteúdo qualitativa das entrevistas do painel. Reconheceram-se os Constrangimentos e Ameaças sentidos, e identificaram-se as Forças e as Oportunidades intrínsecas. Confirmando a pertinência da questão de investigação do estudo - Pequenas Comunidades Piscatórias: Que futuro? - obtiveram-se informações preocupantes relativamente à Pequena Pesca devido à supremacia das Ameaças que é urgente enfrentar com determinação suficiente para as transformar em Oportunidades. Só desta forma o cenário prospectivo poderá ser mais animador. Decorrente desta, a situação das Comunidades Piscatórias, embora menos grave, revela também um nível de ameaça elevado, a exigir uma intervenção eficaz que garanta a sustentabilidade do seu desenvolvimento, na perspectiva de continuarem a exercer o importante papel que desempenham na gestão sustentável dos bio-recursos explorados, na preservação de valores históricos, culturais e ambientais e na própria definição de estratégias de desenvolvimento integrado e sustentável.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
26

Moura, Francisco José Maciel de. "Aspectos sedimentares e potencialidades da plataforma continental do Ceará, entre Cascavel e Beberibe." reponame:Repositório Institucional da UFC, 2014. http://www.repositorio.ufc.br/handle/riufc/17607.

Full text
Abstract:
MOURA, F. J. M. de. Aspectos sedimentares e potencialidades da plataforma continental do Ceará, entre Cascavel e Beberibe. 2014. 129 f. Dissertação (Mestrado em Ciências Marinhas Tropicais) - Instituto de Ciências do Mar, Universidade Federal do Ceará, Programa de Pós-Graduação em Ciências Marinhas Tropicais, Fortaleza, 2014.
Submitted by Geovane Uchoa (geovane@ufc.br) on 2016-04-28T14:04:06Z No. of bitstreams: 1 2014_dis_fjmdemoura.pdf: 24129357 bytes, checksum: 88995c1beda9f9079588458198d7d76a (MD5)
Approved for entry into archive by Nadsa Cid (nadsa@ufc.br) on 2016-06-10T15:30:33Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2014_dis_fjmdemoura.pdf: 24129357 bytes, checksum: 88995c1beda9f9079588458198d7d76a (MD5)
Made available in DSpace on 2016-06-10T15:30:33Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2014_dis_fjmdemoura.pdf: 24129357 bytes, checksum: 88995c1beda9f9079588458198d7d76a (MD5) Previous issue date: 2014
The purpose of this study was to provide updated and systematic information about the surface sediments of the eastern continental shelf of Ceará, between the municipalities of Cascavel and Beberibe as well as to discuss some of the potential use and limitations of the existing sediments. Then, it has been considered the characteristics of siliciclastic and bioclastic sediments of the study area inner shelf and bathymetric surveys of detail, as well as sampling of surface sediments. Subsequent sedimentological data analysis, coring and description of the marine substrate, the occurrence of bioclastic granules, and zoning of the occurrence of sediment displayed on the maps. It was possible to identify three major bathymetric zones, starting from the coast to the outermost area raised, plus a fourth area representing the area of occurrence of bioclastics. The data indicated that the area of occurrence of siliciclastic expressively extends up to 15 feet deep , from which have begun to dominate the bioclastic granules. The analysis indicated that the superficial sediment consists mostly of medium to coarse sand mainly constituting the litobioclástics sediments. The zoning of the main characteristics of the sediments analyzed by making sedimentological maps proved essential in understanding processes and phenomena, as well as being a contribution to future work in the area of platform between Cascavel and Beberibe. The analysis of the testimony demonstrated that not only the surface sediments of the area of occurrence of bioclastic granules are enriched in CaCO3, but it also extends to the substrate area to a depth of at least 1.3 meters. Despite the good potential for use of bioclastic in the area, there is a big weakness associated with calcareous algae, which demonstrates the need for its preservation. Studies in relation to sedimentary features and capabilities of the continental shelf must be expanded through new methodologies such as geophysical methods, study the hydrodynamic background and issues related to marine biota, in order to better guide the use of the potentials associated these sediments.
A finalidade deste trabalho foi fornecer informações atualizadas e sistemáticas acerca dos sedimentos superficiais da plataforma continental leste do Ceará, entre os municípios de Cascavel e Beberibe, bem como discutir algumas das potencialidades de utilização e limitações quanto ao uso dos sedimentos existentes. Neste sentido, foram consideradas as características dos sedimentos siliciclásticos e bioclásticos contidos na plataforma continental interna da área de estudo. Para tanto, foram realizados levantamentos batimétricos de detalhe, amostragem de sedimentos superficiais e posterior análise sedimentológica dos dados. Além disto, foram feitas testemunhagem e descrição do substrato marinho na área de ocorrência de granulados bioclásticos, e zoneamento da ocorrência dos sedimentos encontrados a partir da confecção de mapas. Foi possível identificar quatro zonas batimétricas, sendo três zonas principais de sedimentos siliciclásticos (mais próximas à costa), além de uma quarta zona representando a área de ocorrência de sedimentos bioclásticos (área mais externa). Os dados indicaram que a área de ocorrência dos siliciclásticos se estende de forma expressiva até os 15 metros de profundidade, a partir da qual começam a predominar os granulados bioclásticos. A análise dos sedimentos superficiais indicou que a maior parte é composta de areia média a grosseira, constituindo principalmente sedimentos litoclásticos a litobioclásticos. A confecção de mapas sedimentológicos se mostrou essencial no entendimento e representação dos processos e fenômenos, além de ser uma contribuição a trabalhos futuros na área de plataforma entre Cascavel e Beberibe. A análise do testemunho demonstrou que não apenas os sedimentos superficiais da área de ocorrência de granulados bioclásticos são enriquecidos em carbonato de cálcio (CaCO3), mas isso se estende também ao substrato da área, a uma profundidade de pelo menos 1,3 metros. Apesar do potencial para utilização de bioclásticos na área, há uma grande fragilidade associada às algas calcárias, o que denota, a princípio, a necessidade da sua preservação. Os estudos realizados em relação aos aspectos sedimentares e potencialidades da plataforma continental precisam ser ampliados, sendo indicados, métodos geofísicos, estudo das condições hidrodinâmicas de fundo e dos aspectos relacionados à biota marinha, como forma de melhor orientar a utilização das potencialidades associadas a esses sedimentos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
27

ALMEIDA, Zafira da Silva de. "Os recursos pesqueiros marinhos e estuarinos do Maranhão: biologia, tecnologia, socioeconomia, estado da arte e manejo." Universidade Federal do Pará, 2008. http://repositorio.ufpa.br/jspui/handle/2011/3426.

Full text
Abstract:
Submitted by Edisangela Bastos (edisangela@ufpa.br) on 2013-02-01T21:40:54Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23898 bytes, checksum: e363e809996cf46ada20da1accfcd9c7 (MD5) Tese_RecursosPesqueirosMarinhos.pdf: 11866312 bytes, checksum: 6944949b58f8f57f0810def49b5b3f24 (MD5)
Approved for entry into archive by Ana Rosa Silva(arosa@ufpa.br) on 2013-02-04T14:30:58Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23898 bytes, checksum: e363e809996cf46ada20da1accfcd9c7 (MD5) Tese_RecursosPesqueirosMarinhos.pdf: 11866312 bytes, checksum: 6944949b58f8f57f0810def49b5b3f24 (MD5)
Made available in DSpace on 2013-02-04T14:30:58Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23898 bytes, checksum: e363e809996cf46ada20da1accfcd9c7 (MD5) Tese_RecursosPesqueirosMarinhos.pdf: 11866312 bytes, checksum: 6944949b58f8f57f0810def49b5b3f24 (MD5) Previous issue date: 2008
O estado do Maranhão possui um grande potencial pesqueiro; entretanto, a pesca foi excluída das prioridades governamentais e científicas. Considerando as lacunas de conhecimento existentes, este trabalho realizou um diagnóstico dos dados pretéritos e atuais disponíveis sobre a pesca no Estado, abordando o estado da arte, caracterização das embarcações e artes de pesca, além da análise de produção, espécies de valor comercial e socioeconomia dos atores sociais envolvidos. A partir do quadro visualizado foi possível delimitar a existência de 21 unidades, aqui denominadas de Sistema de Produção Pesqueira, por meio de um processo de subdivisões sucessivas da atividade pesqueira de acordo com a frota, prática ou arte de pesca, recursos explorados, ambiente, residência, relação de trabalho e renda do pescador e grau de isolamento da área de pesca. Para tanto, foram aplicados questionários com os diferentes atores sociais e vivência em campo. Os sistemas foram caracterizados segundo os aspectos econômicos, sociais, tecnológicos, ecológico e manejo, evidenciando-se uma ampla variedade de práticas e frotas, que atuam, predominantemente, em ambientes costeiros, com pequenas embarcações e artes de pescas simples, capturando diferentes espécies-alvo, principalmente das famílias Scianidae e Aridae. O quadro socioeconômico dos pescadores é de pobreza e abandono, com baixa organização social e pequena renda, precárias condições de moradia e nível educacional e acesso à saúde limitado. O mercado e a legislação têm propiciado o livre acesso aos recursos e práticas predatórias, comprometendo os recursos pesqueiros, que são explotados sem qualquer preocupação com a sustentabilidade, demonstrando insuficiências nas ações de manejo e gerenciamento. Na tentativa de detectar indicadores que estimem o estado de “saúde” dos sistemas utilizou-se a metodologia do Rapfish, através de um conjunto de atributos agrupados em cinco áreas temáticas: ecológica, econômica, social, tecnológica e manejo. Os resultados destacaram como bons indicadores: organização social, número de pescadores explorando o sistema; grau de escolaridade; uso de petrechos destrutivos; medidas de manejo governamentais e tradicionais. A relação de trabalho e renda foram bons critérios para diferenciar três tendências na finalidade das pescarias: subsistência, intermediárias e “semi-indutrial”. Alguns sistemas se destacaram como menos sustentável a exemplo das capturas de siris, que tem declinado por falta de manejo, deficiente organização social e a comercialização de fêmeas ovadas; e das pescarias de lagosta, que utilizam artes consideradas destrutivas. O sistema que envolve a captura de caranguejo sobressaiu-se pela existência de medidas de manejo tradicional e melhor gerenciamento do recurso pelos órgãos públicos. Assim, este estudo permitiu o uso de um sistema de referência para análise e monitoramento da sustentabilidade das pescarias regionais, com em indicadores científicos e/ou etnoconhecimento, que induziu ao surgimento de propostas de manejo norteadas pelo gerenciamento da pesca, organização social e educação ambiental. A seguir, foi realizado estudo de caso do sistema de produção que utilizam as embarcações de médio porte nas pescarias de Cynoscion acoupa utilizando como arte o malhão, para entrar em detalhes de um dos sistemas de produção. Essa escolha teve como base, os grandes volumes de captura, a grande abrangência da área de atuação desse sistema em todo o litoral do Estado, além do grande número de pescadores envolvidos nele, representando importante fonte de renda para o Estado. O estudo de caso prestou especial atenção aos saberes tradicionais da população no uso e na manutenção do recurso, complementados com estudos sobre a pesca e biologia reprodutiva de Cynoscion acoupa, capturadas na região da baía de São Marcos e adjacências. As capturas das pescadas-amarela ocorreram durante todo o ano com safra no início do período chuvoso, e produção estadual estimada em 10.600.00 kg/ano. Verificou-se que este sistema vem sofrendo intensa e desordenada exploração, sendo possível inferir pelas características biológicas da espécie, que o crescente nível de esforço não é compatível com a capacidade de suporte ambiental nem como as necessidades dos pescadores. Quanto aos parâmetros reprodutivos, verificou-se que o comprimento médio de primeira maturação sexual (L50) para os machos foi de 39,9 cm e para as fêmeas a primeira maturação sexual ocorreu com tamanho ligeiramente superior, 41,6 cm de comprimento total. A proporção sexual foi de 1:1,4 favorável aos machos. Constatou-se que a espécie em questão completa todo o seu ciclo de vida na área estudada; o processo reprodutivo ocorre durante todo o ano, com dois picos de desova, um no bimestre novembro/dezembro e outro em março/maio. Acredita-se que por meio das informações obtidas é possível subsidiar melhores propostas e ações de sustentabilidade desta pescaria, combinando o etno-conhecimento e o conhecimento científico deste sistema.
The state of Maranhão (Brazil) has considerable fishery potential. However, its fisheries have been excluded from governmental and scientific priorities. Considering the existing lack of knowledge, the aim of the present study was to carry out a survey on past and present available data regarding fisheries in Maranhão, addressing the state of the art; characterization of fishing vessels and gear; and analyzing yield, commercial value and socioeconomic status of the social actors involved. From this portrait, it was possible to delimit the existence of 21 units, heretofore denominated Fishery Production Systems, by means of a process of successive subdivisions of the fishery activity according to the following factors: fleet; practice or fishing gear; resources exploited; environment; residence, work relations and income of the fishermen; and degree of isolation of the fishing area. For such, questionnaires were administrated to different social actors and fieldwork was carried out. The systems were characterized according to economic, social, technological, ecological and management aspects, revealing a broad variety of practices and fleets that predominantly operate in coastal environments, with small vessels and simple gear, catching different target species, especially from the families Scianidae and Aridae. The socioeconomic status of the fishermen is of poverty and abandonment, with a low degree of social organization and low income level as well as precarious housing conditions, low levels of schooling and limited access to healthcare. The market and legislation have provided open access to resources and predatory practices, thereby compromising fishery resources, which are exploited without any concern for sustainability. This demonstrates the insufficiency of management actions. The Rapfish method was employed in an attempt to detect indicators for estimating the state of “health” of the systems, using a set of attributes grouped in five categories: ecology, economy, social aspects, technology and management. The results revealed the following as good indicators: social organization; number of fishermen exploiting the system; level of schooling; use of destructive gear; governmental and traditional management measures. Work relations and income were good criteria for differentiating three tendencies in the goals of the fisheries: subsistence, intermediate and semi-industrial. Some systems stood out a being less sustainable, such as the blue crab collecting, which has declined due to a lack of management, deficient social organization and the commercialization of ovate females; the lobster fishing, which use gear considered destructive. The system involving crabs other than the blue crab is characterized by the existence of traditional management measures and a better management of the resources on the part of government agencies. Thus, the present study allowed the use of a reference system for the analysis and monitoring of the sustainability of regional fisheries, using scientific and/or ethno-knowledge that led to the emergence of management proposals aimed at the fishery management, social organization and environmental education. A case study was also carried out on the production system using mid-sized vessels in the gillnet fishery targeting Cynoscion acoupa in order to give details on one of the production systems. This choice was based on the large catch volumes, large extension of the area of operations throughout the entire coast of the state of Maranhão and the large number of fishermen involved, representing a significant source of income for the state. The case study paid particular attention to the traditional knowledge of the population regarding the use and maintenance of the resource, complemented by studies on the fishery and reproductive biology of Cynoscion acoupa caught in the region of the São Marcos Bay and surrounding areas. Acoupa weakfish catches occurred throughout the year, with harvest at the beginning of the rainy season and a state production estimated at 10,600.00 kg/year. This system has undergone intensive, unorganized exploitation. It can be inferred from the biological characteristics of the species that the increasing fishery effort is not compatible with the capacity of environmental support or the needs of the fishermen. Regarding reproductive parameters, mean length at first sexual maturity (L50) for males was 39.9 cm and slightly higher for females (41.6 cm of total length). The sex proportion was 1:1.4, favoring males. This species completes its entire life cycle within the study area; reproduction occurs throughout the year, with two spawning peaks – one in November/December and another in March/May. It is believed that the information gathered can contribute toward the drafting of better sustainability proposals and actions regarding this fishery by combining ethnoknowledge and scientific knowledge on this system.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
28

Santos, Juliana Aparecida dos [UNESP]. "Potencial biotecnológico de fungos marinhos e antárticos da central de recursos microbianos da UNESP (CRM-UNESP)." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2015. http://hdl.handle.net/11449/134176.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-02-05T18:30:04Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2015-04-30. Added 1 bitstream(s) on 2016-02-05T18:34:11Z : No. of bitstreams: 1 000857377.pdf: 1866796 bytes, checksum: 83e072efd615d5585f2008373b9ff113 (MD5)
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
As coleções de culturas de micro-organismos apresentam importante contribuição para a preservação, manutenção e disponibilização de material microbiológico para uso acadêmico e em pesquisa. A Central de Recursos Microbianos da UNESP (CRM-UNESP) tem como missão dar suporte ao conhecimento da biodiversidade microbiana, bem como ao desenvolvimento científico e tecnológico, apoiando projetos de relevância. A CRM-UNESP possui um acervo associado de fungos filamentosos e leveduras de ambientes incomuns e/ou extremos. Neste contexto, o presente estudo tem como objetivo reorganizar o acervo de fungos marinhos da costa brasileira, marinhos e terrestres da Antártica e prospectar as enzimas xilanase e L-asparaginase. Para tanto, cerca de 696 fungos marinhos oriundos da costa brasileira e 185 fungos isolados de ambientes antárticos foram avaliados quanto à viabilidade e pureza, fotografados e preservados por dois métodos distintos: criopreservação e Castellani. Destes, 71% dos isolados foram considerados puros e viáveis e submetidos às triagens quantitavas e qualitativas para enzima xilanase e L-asparaginase. Na triagem qualitativa (meio sólido) 112 fungos produtores de xilanase foram isolados de ambiente marinho da costa brasileira e 19 de ambiente antártico. Estes foram submetidos à triagem quantitativa (meio liquído), na qual, o fungo LAMAI 31 identificado como Aspergillus tubingensis apresentou o melhor resultado de produção enzimática (49,41 U/mL). Para a enzima L-asparaginase além dos 622 isolados, 17 fungos filamentosos adicionais foram analisados na triagem qualitativa, totalizando 510 de origem marinha da costa brasileira e 129 de origem Antártica. Dentre estes, 407 fungos foram positivos para L-asparaginase em meio sólido e foram submetidos à triagem em meio liquido. A L-asparaginase foi produzida na faixa de 0,02 a 1,65 U/mL por 103 isolados. Delineamentos experimentais foram aplicados aos isolados que...
Microbial culture collections have an important contribution to the preservation, maintenance, and availability of the microbial material for academic and research pourpose. The mission of the Central of Microbial Resources of the UNESP (CRM-UNESP) is to provide support for the knowledge of the microbial biodiversity, as well as for the scientific and technological development, supporting relevant projects. CRM-UNESP has an associated collection of filamentous fungi and yeast from uncommon and/or extreme environments. In this context, the present study aims to reorganize the marine-derived fungal collection from brasilian coast and the marine and terrestrial collection from Antarctica and to prospect the enzymes xylanase and L-asparaginase. For that end, about 696 marine fungi originating from brasilian coast and 185 isolated from antarctic environments had their viability and purity assessed and were photographed and preserved by two different methods: criopreservation and Castellani. Among them, 71% isolated were considered pure and viable and were submitted to the quantitative and qualitative screening for the production of xylanase and L-asparaginase. In the qualitative quantitative screening (solid medium) 112 filamentous fungi able to produce xilanases were isolated from marine environment (brasilian coast) and 19 from the antartic environment. These isolates were submitted to quantitative screening (liquid medium), in which, the fungus LAMAI 31 indentified as Aspergillus tubingensis presented the best result of enzymatic production (49.41 U/mL). For L-asparaginase besides the 622 isolates, 17 additional filamentous fungi were analysed, being 510 originated from the brasilian marine coast and 129 from Antarctica. Among them, 407 fungi were positive for L-asparaginase in solid medium and were submitted to the screening in liquid medium. L-asparaginase was produced in a range of 0.02 to 1.65 U/mL by 103 isolated. Experimental designs ...
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
29

Santos, Juliana Aparecida dos. "Potencial biotecnológico de fungos marinhos e antárticos da central de recursos microbianos da UNESP (CRM-UNESP) /." Rio Claro, 2015. http://hdl.handle.net/11449/134176.

Full text
Abstract:
Orientador: Lara Durães Sette
Banca: André Rodrigues
Banca: Rafaella Costa Bonugli Santos
Resumo: As coleções de culturas de micro-organismos apresentam importante contribuição para a preservação, manutenção e disponibilização de material microbiológico para uso acadêmico e em pesquisa. A Central de Recursos Microbianos da UNESP (CRM-UNESP) tem como missão dar suporte ao conhecimento da biodiversidade microbiana, bem como ao desenvolvimento científico e tecnológico, apoiando projetos de relevância. A CRM-UNESP possui um acervo associado de fungos filamentosos e leveduras de ambientes incomuns e/ou extremos. Neste contexto, o presente estudo tem como objetivo reorganizar o acervo de fungos marinhos da costa brasileira, marinhos e terrestres da Antártica e prospectar as enzimas xilanase e L-asparaginase. Para tanto, cerca de 696 fungos marinhos oriundos da costa brasileira e 185 fungos isolados de ambientes antárticos foram avaliados quanto à viabilidade e pureza, fotografados e preservados por dois métodos distintos: criopreservação e Castellani. Destes, 71% dos isolados foram considerados puros e viáveis e submetidos às triagens quantitavas e qualitativas para enzima xilanase e L-asparaginase. Na triagem qualitativa (meio sólido) 112 fungos produtores de xilanase foram isolados de ambiente marinho da costa brasileira e 19 de ambiente antártico. Estes foram submetidos à triagem quantitativa (meio liquído), na qual, o fungo LAMAI 31 identificado como Aspergillus tubingensis apresentou o melhor resultado de produção enzimática (49,41 U/mL). Para a enzima L-asparaginase além dos 622 isolados, 17 fungos filamentosos adicionais foram analisados na triagem qualitativa, totalizando 510 de origem marinha da costa brasileira e 129 de origem Antártica. Dentre estes, 407 fungos foram positivos para L-asparaginase em meio sólido e foram submetidos à triagem em meio liquido. A L-asparaginase foi produzida na faixa de 0,02 a 1,65 U/mL por 103 isolados. Delineamentos experimentais foram aplicados aos isolados que...
Abstract: Microbial culture collections have an important contribution to the preservation, maintenance, and availability of the microbial material for academic and research pourpose. The mission of the Central of Microbial Resources of the UNESP (CRM-UNESP) is to provide support for the knowledge of the microbial biodiversity, as well as for the scientific and technological development, supporting relevant projects. CRM-UNESP has an associated collection of filamentous fungi and yeast from uncommon and/or extreme environments. In this context, the present study aims to reorganize the marine-derived fungal collection from brasilian coast and the marine and terrestrial collection from Antarctica and to prospect the enzymes xylanase and L-asparaginase. For that end, about 696 marine fungi originating from brasilian coast and 185 isolated from antarctic environments had their viability and purity assessed and were photographed and preserved by two different methods: criopreservation and Castellani. Among them, 71% isolated were considered pure and viable and were submitted to the quantitative and qualitative screening for the production of xylanase and L-asparaginase. In the qualitative quantitative screening (solid medium) 112 filamentous fungi able to produce xilanases were isolated from marine environment (brasilian coast) and 19 from the antartic environment. These isolates were submitted to quantitative screening (liquid medium), in which, the fungus LAMAI 31 indentified as Aspergillus tubingensis presented the best result of enzymatic production (49.41 U/mL). For L-asparaginase besides the 622 isolates, 17 additional filamentous fungi were analysed, being 510 originated from the brasilian marine coast and 129 from Antarctica. Among them, 407 fungi were positive for L-asparaginase in solid medium and were submitted to the screening in liquid medium. L-asparaginase was produced in a range of 0.02 to 1.65 U/mL by 103 isolated. Experimental designs ...
Mestre
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
30

Castillo, González Carlos Alberto. "Regulación, explotación y conservación de los recursos bentónicos en Chile : las áreas de manejo y explotación de los recursos bentónicos." Tesis, Universidad de Chile, 2011. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/111819.

Full text
Abstract:
No cabe duda en la actualidad, la importancia de los problemas que afectan el medioambiente, partiendo de la base de que “no existe un medio ambiente natural independiente del hombre: la naturaleza sufre siempre su acción transformadora y a su vez lo afecta y determina en un proceso dialéctico de acciones e interacciones” . Esta relación reciproca entre hombre-naturaleza se explica en parte, en base a la concepción de que no existe una división entre sociedad y naturaleza, sino que estos deben ser comprendidos como partes de un todo, un sistema integral, en vista de que es el medio que rodea al hombre, el medio ambiente determinado para caso, el lugar donde este hombre necesariamente desarrolla su vida. Es por ello que al enfrentar aquellas problemáticas medio ambientales, es menester la utilización de sistemas que comprendan como elemento básico no sólo la existencia de esta reciprocidad, sino que tomen en cuenta también el desarrollo histórico de la ciencia y la evolución de las distintas teorías económicas, sociales, filosóficas y científicas que han buscado la solución de los distintos dilemas, una mirada holística del tema. La interacción entre hombre-naturaleza, más bien, sociedad-naturaleza, se determina también en gran parte por un tercer elemento, la tecnología y su relación con la explotación de recursos naturales.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
31

Correia, João Pedro Santos. "Pesca comercial de tubarões e raias em Portugal." Doctoral thesis, Universidade de Aveiro, 2009. http://hdl.handle.net/10773/963.

Full text
Abstract:
Doutoramento em Biologia
O objectivo do trabalho foi analisar os desembarques de tubarões e raias em Portugal no período 1986 – 2006. Esta análise revelou que os desembarques totalizaram 108.671 ton no referido período de 21 anos. Anualmente foram desembarcados, em média, cerca de 5.175 ton, com exemplares representantes de 8 ordens, 14 famílias e 44 espécies. Genericamente, os desembarques anuais destes grupos animais têm diminuído ao longo do tempo, apesar de se verificar um aumento no preço por quilo. O grupo mais desembarcado foi o das Raias (Raja sp.), responsável por 35.614 ton das capturas, ou seja, 33% do total. A este grupo seguiram-se as Patas-roxas (Scyliorhinus sp.), os tubarões Carocho (Centroscymnus coelolepis), Lixa (Centrophorus squamosus) e Barroso (Centrophorus granulosus), correspondendo a 12%, 12%, 10% e 9% dos desembarques, respectivamente. Na ausência de dados consistentes de CPUE, a comparação dos padrões de desembarques e preço foi utilizada como indicador da evolução do recurso, tendo em conta as várias espécies de elasmobrânquios. Centrophorus granulosus, Cações (Mustelus sp.), Tremelgas (Torpedo sp.), Marrachos (Carcharhinus sp.) e Tubarões-anjo (Squatina sp.) indiciaram sinais de possível sobrexploração, situação esta a merecer a atenção de programas futuros de I & DT. A evolução do esforço de pesca ao longo do tempo, ponderada sob a forma de “número de embarcações de pesca”, registou uma diminuição acentuada, embora substancialmente menor que a diminuição registada nos desembarques das espécies referidas. É pouco provável, por isso, que a diminuição dos desembarques seja fruto, unicamente, da diminuição na frota de pesca, mas sim de uma menor rendibilidade da actividade. Paralelamente, os aumentos de preço observados suplantaram largamente a taxa de inflação média, pelo que o aumento dos primeiros não é justificado inteiramente pelo aumento do segundo. Estes resultados tiveram eco nas análises de componentes principais (MAFA e DFA) conduzidas para as espécies, que validaram padrões de diminuição particularmente elevados nas espécies em que métodos anteriores já haviam apontado sinais de sobrepesca. Os resultados obtidos apontam para o facto de que algumas espécies parecem estar fora dos limites biológicos de segurança e, como tal, há necessidade de serem tomadas medidas de gestão eficazes.
Portuguese commercial elasmobranch landings were analyzed for the period 1986 - 2006 and totaled 108.671 ton. An average of 5.175 ton were landed yearly, representing 8 orders, 14 families and 44 species. Annual landings for the fishery generally decreased over time, with a corresponding increase in price per kilogram. The most landed group, Skates (Raja sp.), accounted for 33% of the landings, or 35.614 ton. They were followed by Catsharks (Scyliorhinus sp.), Portuguese dogfish (Centroscymnus coelolepis), Leafscale gulper shark (Centrophorus squamosus) and Gulper shark (Centrophorus granulosus) (accounting for 12%, 12%, 10%, and 9% of the landings, respectively).In the absence of CPUE data, the comparative trends of landings and price were employed as an indicator of the “status” of specific elasmobranch species. Centrophorus granulosus, Smoothounds (Mustelus sp.), Torpedo rays (Torpedo sp.), Requiem sharks (Carcharhinus sp.) and Angel sharks (Squatina sp.) displayed indications of possible overexploitation, and merit the focus of future research. The pattern shown by fishing effort over time (i.e. number of fishing vessels over time) displayed a marked decrease, although this was substantially lesser than the decrease shown by landings of the species mentioned earlier. It is therefore unlikely that such decrease in landings is justified solely by a decrease in number of fishing vessels. Similarly, the increase in price shown by all species was largely superior to the increase in inflation, which would suggest that the increase in inflation alone would not account for the increase in price. All the results and data seem to corroborate the notion that some species are, in fact, under over-exploitation and in need of immediate management. These findings were all substantiated by principal component analysis (MAFA and DFA), which indicated strong decreasing landings patterns in those species where previous methods suggested overfishing.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
32

Fabiano, Roberto Bruno. "Conflitos socioambientais e gestão integrada e sustentável de recursos pesqueiros." Florianópolis, SC, 2004. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/87791.

Full text
Abstract:
Dissertação (Mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Filosofia e Ciências Humanas. Programa de Pós-graduação em Sociologia Política
Made available in DSpace on 2012-10-22T02:06:12Z (GMT). No. of bitstreams: 1 212670.pdf: 1280926 bytes, checksum: 595a3d60da0e60dbd6049c150c6f2acc (MD5)
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
33

Pacheco, Rodrigo Stolze. "Aspecto da ecologia de pescadores residentes na península de Maraú - BA : pesca, uso de recursos marinhos e dietas." reponame:Repositório Institucional da UnB, 2006. http://repositorio.unb.br/handle/10482/2195.

Full text
Abstract:
Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Instituto de Ciências Biológicas, Departamento de Ecologia, Programa de Pós-Graduação em Ecologia, 2006.
Submitted by Kathryn Cardim Araujo (kathryn.cardim@gmail.com) on 2009-11-17T11:12:50Z No. of bitstreams: 1 2006_Rodrigo Stolze Pacheco.pdf: 1448478 bytes, checksum: 19a94bfa3e2a2c7df992158b17b16c3f (MD5)
Approved for entry into archive by Tania Milca Carvalho Malheiros(tania@bce.unb.br) on 2009-11-17T12:56:54Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2006_Rodrigo Stolze Pacheco.pdf: 1448478 bytes, checksum: 19a94bfa3e2a2c7df992158b17b16c3f (MD5)
Made available in DSpace on 2009-11-17T12:56:54Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2006_Rodrigo Stolze Pacheco.pdf: 1448478 bytes, checksum: 19a94bfa3e2a2c7df992158b17b16c3f (MD5) Previous issue date: 2006-03
A freqüente ocorrência de ambientes estuarinos e de manguezais proporciona sustento a um elevado número de pescadores no litoral brasileiro. Uma das atuais abordagens da ecologia humana foca-se nos recursos utilizados pelas populações humanas, e alguns conceitos da ecologia (e.g. nicho) vêm sendo utilizados para entender essas relações de uso. O objetivo geral do presente trabalho é analisar alguns aspectos ecológicos relacionados à pesca, ao uso de recursos marinhos e à dieta da população de pescadores residente na Ilha do Tanque, situada na Península de Maraú – BA. O trabalho foi dividido em duas partes: na primeira foi feita a caracterização da população em estudo e da pesca local; e na segunda foi analisada a alimentação local com especial atenção aos itens de origem animal. O trabalho de campo estendeu-se de dezembro de 2004 a novembro de 2005, em que foram realizadas entrevistas semi-estruturadas, inquérito nutricional domiciliar e acompanhamento dos desembarques de pesca. Os resultados mostraram que a pesca desenvolvida na Ilha do Tanque é tipicamente masculina. Além da pesca, os entrevistados têm outras atividades que acabam complementando a renda da família. As principais tecnologias utilizadas pelos pescadores foram: manzuá, redes de arrasto e “mariquita”. O principal produto da pesca no Tanque é o “catado” de siris. Foi possível ainda observar a utilização de 27 pontos de pesca, nos quais há evidências de territorialidade e que podem servir para uma proposta futura de manejo dos recursos locais. Pescadores de manzuás são os que utilizam o maior número de locais de pesca. Os pescadores que foram observados durante esse estudo, se comportaram como o previsto pelo modelo de forrageio ótimo a partir de um local central, uma vez que a produção média de pescado capturado aumentou à medida que os pescadores freqüentaram pontos de pesca mais distantes. Quanto à dieta dessa população, foi observado que mesmo com a adoção de costumes urbanos, itens locais ainda são importantes fontes de proteína animal na dieta local, e influenciam a amplitude de nicho dessa população. _______________________________________________________________________________ ABSTRACT
The frequent occurrence of estuaries and mangroves provides livelihood for several fishermen in the Brazilian Coast. One current issue in human ecology approaches is related to resources use by human populations and some ecological concepts (e.g. niche) showed to be useful to understand these relationships of use. The main objective of this research is to analyze some ecological aspects related to fishing, the use of seafood resources and the diet of fishermen residents in Ilha do Tanque at “Península de Maraú” – BA. This study was divided in two sections: first, we described the characteristics of the local population and its fishing activity; in the second section, we analysed the local diet, specially the items of animal origin. The field work started on December 2004 and finished on November 2005. During this period, it was conducted semi-structured interviews, and houses were randomly chosen to observe the diet and fishing trips details. Fishing is a typical masculine activity in Ilha do Tanque. Besides fishing activity, the interviewed fishermen supplemented their income with other activities. The most frequent fishing gear used by the fishermen were: “manzuá”, “redes de arrasto” and “mariquita”. The most important fishing product in Tanque is the “catado” of crab. It was also possible to observe that the fishermen have 27 fishing spots, with some territoriality and this result would be useful for future management propositions of local resources. The fishermen who fish with “manzuás” used more fishing spots than those that used other fishing gears. The medium production of fish caught increased as the fishermen frequented fishing spots more far away from the Island. This strongly suggests that, these fishermen behaved as the optimal foraging model from a central place foraging. Analyses of the diet of this population showed that they adopted urban costumes. However, local items were still important animal source of proteins and influences their niche breadth.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
34

SILVA, Robson Liberal da. "Utilização de macroalgas marinhas arribadas em dietas para o camarão Litopenaeus vannamei (Boone,1931)." Universidade Federal Rural de Pernambuco, 2005. http://www.tede2.ufrpe.br:8080/tede2/handle/tede2/6455.

Full text
Abstract:
Submitted by (edna.saturno@ufrpe.br) on 2017-02-20T12:51:55Z No. of bitstreams: 1 Robson Liberal da Silva.pdf: 722134 bytes, checksum: cc46461c215ba2beab0c39a6db2110c6 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-02-20T12:51:55Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Robson Liberal da Silva.pdf: 722134 bytes, checksum: cc46461c215ba2beab0c39a6db2110c6 (MD5) Previous issue date: 2005-12-19
The landed macroseaweed use in diets for shrimp is pioneering, in Brazil. Four a thousand works had been searched more than, in its great majority in international magazines and journal. About 40 if they related to the macroseaweed use for feeding of aquatic organisms. To evaluate the diets to the base of these seaweed two intitled experiments had been carried through: Effect of diets to the base landed macroseaweed in the growth and survival of the marine shrimp Litopenaeus vannamei (Boone, 1931) and Digestibilidade of experimental rations to the landed macroseaweed base as diet of the marine shrimp Litopenaeus vannamei (Boone, 1931). With intention to verify the alimentary conversion, survival and the growth, in the first experiment four diets had been tested (five rejoinders, each one), with 30% of rude protein (isoprotéica) and 300Kcal/100g (isocalóricas), a diet have controlled without macroseaweed (ration D) and three contend 13% (ration C), 26% (ration B) and 39% (ration A) of macroseaweed, of the species Hypnea cervicornis e Cryptonemia crenulata, in a period of 45 days. In the other experiment they had verified it digestibility, hidroestability and the costs ofproduction of the four diets. For the studies of the digestibilidade 300 shrimps had been fed (8% of the biomass), per 10 days, with average weight of 0,68g. The loss of the dry matter (PMS) was evaluated in the times of immersion in water of 30, 60, 90, 120 and 240 minutes. The values of biomass profit, tax of specific growth (SGR) and survival had comparativily not presented significant differences (P>0,05). The alimentary conversion varied between 1,79 and 2,08, presenting significant differences between the treatments, however similar in the rations and the A and B; C and D (P=0,05). The apparent digestibility of the dry matter for the four diets had varied of 73,12%±8,08 77,52%±8,73, not having estatisticamente significant difference (P>0,05). The rations A and the B had been the ones that had presented minors costs. Ration B was the one that presented the best ones resulted of hidroestability.
A utilização de macroalgas marinhas arribadas em dietas para camarão é pioneira, no Brasil. Foram pesquisados mais de quatro mil trabalhos, em sua grande maioria em revistas internacionais, cerca de 40 se referiam ao uso de macroalgas para alimentação de organismos aquáticos. Para se avaliar as dietas à base dessas algas foram realizados dois experimentos intitulados: Efeito de dietas à base de macroalgas marinhas arribadas no crescimento e sobrevivência do camarão marinho Litopenaeus vannamei (Boone, 1931) e Digestibilidade de rações experimentais à base de macroalgas marinhas arribadas como dieta do camarão marinho Litopenaeus vannamei (Boone, 1931). Com o intuito de verificar a conversão alimentar, sobrevivência e o crescimento, no primeiro experimento testaram-se quatro dietas (cinco réplicas, cada uma), com 30% de proteína bruta (isoprotéica) e 300Kcal/100g (isocalóricas), uma dieta controle sem macroalgas (ração D) e três contendo 13% (ração C), 26% (ração D) e 39% de macroalgas (ração A), num período de 45 dias. No outro experimento verificaram-se a digestibilidade, hidroestabilidade e os custos de produção das quatrodietas. Para os estudos da digestibilidade 300 camarões foram alimentados (8% da biomassa), por 10 dias, com peso médio de 0,68g. A perda da matéria seca (PMS) foi avaliada nos tempos de imersão em água de 30, 60, 90, 120 e 240 minutos. Os valores de ganho de biomassa, taxa de crescimento específico (SGR) e sobrevivência comparativamente não apresentaram diferenças significativas (P>0,05). A conversão alimentar variou entre 1,79 e 2,08, apresentando diferenças significativas entre os tratamentos, entretanto semelhantes nas rações A e B; C e D (P≤0,05). A digestibilidade aparente da matéria seca para as quatro dietas variaram de 73,12%±8,08 a 77,52%±8,73, não havendo estatisticamente diferença significativa (P>0,05). As rações A e B foram as que apresentaram menores custos. A ração B foi a que apresentou os melhores resultados de hidroestabilidade.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
35

Araujo, Glacio Souza. "Utilização de microalgas na biotecnologia, com ênfase para biodiesel e análise de imunoparâmetros em camarões marinhos." reponame:Repositório Institucional da UFC, 2011. http://www.repositorio.ufc.br/handle/riufc/1129.

Full text
Abstract:
ARAUJO, Glacio Souza. Utilização de microalgas na biotecnologia, com ênfase para biodiesel e análise de imunoparâmetros em camarões marinhos. 2011. 111f.Tese(Doutorado em Engenharia de Pesca)- Centro de Ciências Agrárias, Universidade Federal do Ceará, Fortaleza, 2011.
Submitted by Maria Naires Souza (marianaires@ufc.br) on 2011-11-11T20:25:08Z No. of bitstreams: 1 2011-tese-gsaraújo.pdf: 839367 bytes, checksum: 094d6eae2d611c78b5a8741676a2a70c (MD5)
Approved for entry into archive by Aline Nascimento(vieiraaline@yahoo.com.br) on 2011-11-16T15:03:09Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2011-tese-gsaraújo.pdf: 839367 bytes, checksum: 094d6eae2d611c78b5a8741676a2a70c (MD5)
Made available in DSpace on 2011-11-16T15:03:09Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2011-tese-gsaraújo.pdf: 839367 bytes, checksum: 094d6eae2d611c78b5a8741676a2a70c (MD5) Previous issue date: 2011-08-05
Microalgae are unicellular organisms capable of using solar energy and carbon dioxide with high photosynthesis efficiency to produce biomass, and are easy to cultivate. Due to these characteristics, they have been the object of research, especially in the fields of aquaculture and biotechnology. This thesis, consisting of four chapters, had as its first objective to evaluate the efficiency of different extraction methods of biomass oil from cultures of microalga Chlorella vulgaris. Four of these methods were ultrasound-assisted (cold) and one by heating. After determining the best method for lipid extraction, we evaluated the influence of salinity of the culture medium in biomass recovery and oil yield for ten microalgae cultivated in Guillard f/2 medium. Next, the influence of different amounts of sodium nitrate was evaluated in the culture medium for biomass recovery and oil yield for four microalgae. Lastly, biomass recovery and oil yield was determined for C. vulgaris cultivated outdoors, and the main fatty acids present in the oil for biodiesel production were identified. Also, the performance and certain immunoparameters of marine shrimp Litopenaeus vannamei were evaluated following inclusion of biomass obtained from outdoor microalgae culture in the diet, before and after the oil extraction process. Lipid extraction using the Bligh and Dyer method showed the highest yield (52.49±3.37%) among the ultrasound-assisted methods. Of the ten microalgae cultivated under different salinities, six saw their oil yields increase when salinity was reduced from 35 to 25; the highest increase (eight-fold) was observed in Tetraselmis sp., whereas oil yield increased in three species when salinity was raised from 25 to 35, with a threefold increase for C. vulgaris. The higher amounts of sodium nitrate in cultivation media resulted in increased biomass recovery from microalgae Nannochloropsis oculata and C. vulgaris, whereas the reduction in the quantity of this nutrient resulted in higher oil yields for all microalgae, especially for the species described above. Finally, it was observed that certain growth performance parameters of marine shrimp were vastly superior in the experiment using inclusion of natural C. vulgaris biomass in replacement of defatted biomass, although 0.5% inclusion of the latter also showed satisfactory results. With regard to immunoparameters, inclusion of natural or defatted biomass of C. vulgaris in the diet of shrimps, regardless of amount used, increased the concentration of total proteins and reduced phenoloxidase activity in animal serum.
As microalgas são organismos unicelulares capazes de usar a energia solar e o dióxido de carbono com elevada eficiência fotossintética para produção de biomassa, além de serem facilmente cultivadas. Devido a essas características são objetos de pesquisa principalmente na aquicultura e biotecnologia. Esta tese, composta de quatro capítulos, teve como primeiro objetivo avaliar a eficiência de cinco métodos de extração de óleo da biomassa obtida de culturas da microalga Chlorella vulgaris, sendo quatro destas extrações assistidas por ultrasom (a frio) e um método por aquecimento. Após a determinação do melhor método de extração de lipídios, foi avaliada a influência da salinidade do meio de cultivo na recuperação da biomassa e rendimento de óleo de dez microalgas cultivadas em meio Guillard f/2. Em seguida, foi avaliada a influência de diferentes quantidades de nitrato de sódio no meio de cultivo na recuperação da biomassa e no rendimento de óleo de quatro microalgas. Por último, foram determinados a recuperação da biomassa e rendimento de óleo de C. vulgaris cultivada em ambiente externo, bem como identificados os principais ácidos graxos presentes no óleo para a produção de biodiesel. Além disso, foram avaliados o desempenho zootécnico e alguns imunoparâmetros do camarão marinho Litopenaeus vannamei após inclusão da biomassa obtida dessa cultura externa da microalga em sua dieta, antes e após o processo de extração de óleo. A extração de lipídios pelo método de Bligh e Dyer apresentou o maior rendimento (52,49±3,37%) dentre os métodos assistidos por ultrasom. Das dez microalgas cultivadas em salinidades diferentes, seis tiveram seus rendimentos de óleo aumentados quando a salinidade foi reduzida de 35 para 25, com um incremento máximo de oito vezes em Tetraselmis sp., enquanto o rendimento de óleo aumentou em três espécies quando a salinidade foi elevada de 25 para 35, com um incremento de três vezes em C. vulgaris. O aumento das quantidades de nitrato de sódio nos meios de cultivo resultou na elevação da recuperação de biomassa das microalgas Nannochloropsis oculata e C. vulgaris, enquanto a redução das quantidades desse nutriente resultou no aumento dos rendimentos de óleo de todas as microalgas, principalmente para as espécies descritas acima. Finalmente, foi constatado que alguns parâmetros zootécnicos de crescimento dos camarões marinhos foram bem melhores no experimento que utilizou inclusão da biomassa natural de C. vulgaris no lugar da biomassa delipidada, embora a inclusão de 0,5% da última também tenha apresentado resultados satisfatórios. Com relação aos imunoparâmetros, a inclusão da biomassa natural ou delipidada de C. vulgaris na dieta dos camarões, independente da quantidade utilizada, aumentou a concentração de proteínas totais e reduziu a atividade da fenoloxidase no soro dos animais.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
36

SOUZA, Carolina Neves. "A governança na implantação de zoneamentos em áreas de proteção ambiental marinhas." Universidade Federal de Pernambuco, 2017. https://repositorio.ufpe.br/handle/123456789/25310.

Full text
Abstract:
Submitted by Fernanda Rodrigues de Lima (fernanda.rlima@ufpe.br) on 2018-07-30T21:23:26Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 811 bytes, checksum: e39d27027a6cc9cb039ad269a5db8e34 (MD5) DISSERTAÇÃO Carolina Neves Sousa.pdf: 3173603 bytes, checksum: 0231657d0ae8adc790a03b1782497848 (MD5)
Approved for entry into archive by Alice Araujo (alice.caraujo@ufpe.br) on 2018-07-31T22:37:45Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 811 bytes, checksum: e39d27027a6cc9cb039ad269a5db8e34 (MD5) DISSERTAÇÃO Carolina Neves Sousa.pdf: 3173603 bytes, checksum: 0231657d0ae8adc790a03b1782497848 (MD5)
Made available in DSpace on 2018-07-31T22:37:45Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 811 bytes, checksum: e39d27027a6cc9cb039ad269a5db8e34 (MD5) DISSERTAÇÃO Carolina Neves Sousa.pdf: 3173603 bytes, checksum: 0231657d0ae8adc790a03b1782497848 (MD5) Previous issue date: 2017-02-23
CAPES
No Brasil a principal estratégia de conservação dos ambientes marinhos é a criação de unidades de conservação - UC da categoria Área de Proteção Ambiental - APA. Seus principais instrumentos de gestão são: os zoneamentos que integram seu Plano de Manejo, por se constituírem como um meio de ordenamento dos seus territórios e, o Conselho Gestor, que se destaca como sua principal instância de governança. Pelas APAs permitirem o uso direto dos recursos naturais e envolverem um leque de distintos atores sociais com objetivos e necessidades muitas vezes divergentes, tornam a inserção da sociedade na tomada de decisão da UC ainda mais necessária nesse processo de governança. Assim, sabendo da importância do zoneamento para a conservação das áreas marinhas protegidas e que sua efetividade depende estreitamente das boas práticas de sua governança, a presente pesquisa buscou explicar como se dá a governança na implementação de zoneamentos em Áreas de Proteção Ambientais marinhas. Para isto, seguindo os princípios para avaliação da governança em áreas protegidas de Lockwood (2010), foram realizadas entrevistas com os conselheiros atuantes na Zona de Conservação - ZC da APA marinha Costa dos Corais e aplicados 375 questionários com os moradores que vivem no entorno da ZC. Os resultados evidenciaram a predominância de boas práticas para o bom funcionamento do Conselho Gestor e no relacionamento entre a gestão da UC e seus conselheiros, se sobressaindo os critérios relacionados aos princípios da legitimidade, da transparência, da responsabilidade, da conectividade e da resiliência. Entretanto, quando a governança da Zona de Conservação é avaliada fora do âmbito do Conselho Gestor da unidade, percebe-se a necessidade de se melhorar os critérios de transparência para a comunidade local, de inclusão e de justiça.
In Brazil the main strategy for the conservation of marine environments is the creation of protected areas - PA of the category Environmental Protected Area - APA. Its priors management instruments are: the zoning that integrate yours Management Plan, for being constituted as an instrument of territorial ordering, and the Management Council, which stands out as its main governance body. Because the APAs allow the direct use of natural resources and involving a range of different social actors with goals and needs that are often divergent, they make the insertion of the society in the decision making of the PA even more necessary in this process of governance. Thus, knowing the importance of zoning for the conservation of marine protected areas and its effectiveness depends closely on the good governance practices, the present research searched to explain how governance occurs in the implementation of zoning in Marine Environmental Protection Areas. In order, following the principles for governance evaluation in protected areas proposed by Lockwood (2010), interviews were conducted with the councilors who works at the Conservation Zone - ZC of the marine protected area Costa dos Corais and applied 375 questionnaires with the residents living in the vicinity of ZC. The results showed the predominance of good practices for the good functioning of the Council and the relationship between the management of the UC and its counselors, highlighting the criteria related to the principles of legitimacy, transparency, accountability, connectivity and resilience. However, when the governance of the Conservation Zone is evaluated outside the PA´s Council, is perceived a need to improve the transparency, inclusion and justice criterias for the local community.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
37

Jalé, João Humberto Pereira da Silva Tavares. "Exploração de recursos vivos marinhos da costa portuguesa. Estudo de caso de pequenos tunídeos: merma ( Euthynnus alletteratus) e judeu (Auxis spp.)." Master's thesis, ISA/UTL, 2012. http://hdl.handle.net/10400.5/5306.

Full text
Abstract:
Mestrado em Engenharia Zootécnica - Produção Animal - Instituto Superior de Agronomia / Faculdade de Medicina Veterinária
The sea related activities always had great importance in Portugal, especially the fishing activity and the processing industry of marine products. However, in the last decades, the decrease of both activities has occurred, with a significant reduction in the number of fishermen and fishing fleet and a major reduction on the number of canning factories in activity, mainly due to the Common Fisheries Politics of EU. In this work, an analysis of the species which make up the food product that retains the case of Auxis spp. (Judeu) and Euthynnus alletteratus (Merma), captured on the Algarve coast and recovered through the process of appertised canning, in nearby Andaluzia, with the designation of "Melva de Andalucía". A sample of 128 individuals was analyzed, in terms of morphometric composition and feeding behavior. The analysis of capture volumes and selling prices variation, in harbor, from 1996 to 2010 was also performed. The assiduous presence of this species was verified, mainly in the summer months, mostly between July and September, when the surface water temperature is higher, although statistically it was not proven, showing similar population composition and feeding and reproductive behavior, in agreement with other authors Works, for the Mediterranean. A sensory evaluation to “Melva de Andalucía” with two other samples of appertised canned products commercialized in Portugal, of similar market segment was performed. The obtained results showed positive answer to the product acceptance by the tasters.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
38

Mendes, Thiago de Araújo. "A expansão do território oceânico do Brasil: negociações internacionais e suas implicações político-normativas nos usos e apropriações dos recursos marinhos." Instituto de Geociências, 2007. http://repositorio.ufba.br/ri/handle/ri/17822.

Full text
Abstract:
Submitted by Edileide Reis (leyde-landy@hotmail.com) on 2014-10-29T12:20:02Z No. of bitstreams: 1 Thiago de Araújo Mendes.pdf: 8304274 bytes, checksum: 1a94d6c5fdc5386c9a62d660462e87f1 (MD5)
Approved for entry into archive by Rodrigo Meirelles (rodrigomei@ufba.br) on 2015-05-30T14:04:43Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Thiago de Araújo Mendes.pdf: 8304274 bytes, checksum: 1a94d6c5fdc5386c9a62d660462e87f1 (MD5)
Made available in DSpace on 2015-05-30T14:04:43Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Thiago de Araújo Mendes.pdf: 8304274 bytes, checksum: 1a94d6c5fdc5386c9a62d660462e87f1 (MD5)
A presente pesquisa buscou a compreensão das relações entre a expansão da fronteira oceânica brasileira e as implicações geopolíticas interiores ao processo de diferenciação dos direitos de uso e apropriação do território marinho brasileiro. A secção temporal adotada na análise de tais relações foi do período em que se inicia o estabelecimento dos novos componentes territoriais construídos pela terceira Conferência das Nações Unidas sobre o Direito do Mar (III CNUDM) até o início do século XXI. Para tanto, à luz da Geografia Política realizou-se reflexões sobre os conceitos de território, poder, saber, técnica e discurso na definição dos processos de normatização dos usos dos recursos marinhos abrigados no território brasileiro. Procurou-se compreender o jogo de forças que legitimou a expansão geográfica e o ordenamento atual do território marítimo no Brasil, analisando como as principais estratégias políticas utilizadas pelos principais agentes sociais envolvidos os fundamentam e identificando os pressupostos político-normativos internos aos novos componentes territoriais. Documentos produzidos pelos organismos públicos, instâncias gestoras da política territorial e os textos integrais de diversos acordos internacionais, em especial da III CNUDM serviram de fonte para a realização da pesquisa. Como resultado identificou-se uma multiplicidade de pressupostos político-normativos contraditórios, mas coexistentes nas definições dos novos componentes territoriais adotados pela III CNUDM e, consequentemente, pelo Estado Brasileiro. Isso foi fruto da cristalização de interesses dos agentes envolvidos na redefinição dos territórios marítimos mundiais. Sob tais percepções compreendeu-se que a expansão do território oceânico brasileiro e sua atual diferenciação em seus usos e apropriações resultaram de uma conformação tanto de interesses de agentes nacionais, estatais e privados, como de fortes projeções territoriais de agentes transnacionais. Na consolidação deste arcabouço normativo identificou-se uma maior eficácia em contemplar a priorização dos interesses dos agentes nacionais estatais associados aos usos dos recursos petrolíferos. Por outro lado, em outras áreas temáticas, como a pesca e a navegação, a conformação político-normativa do atual território oceânico brasileiro, significou uma flexibilização dos direitos soberanos dos agentes nacionais, condicionando seus usos e apropriações dos recursos marinhos às suas capacidade técnicas. Considera-se que a identificação e a análise desta comunhão múltipla de contradições cristalizadas no território marinho brasileiro, somente foram possíveis à luz dos preceitos teórico-metodológicos da Geografia Política. Observou-se através de suas lentes uma intima relação entre a técnica e a norma na constituição política do espaço geográfico. Percebeu-se que o desenvolvimento técnico transforma o comportamento e as interações dos agentes sociais no espaço marinho, reordenando seus interesses políticos na composição dos discursos normativos sobre os territórios oceânicos e do Estado.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
39

Coll, Montserrat Josep. "Avaluació dels esculls artificials i de les reserves marines com a eines de gestió dels recursos íctics litorals a les Illes Balears." Doctoral thesis, Universitat de les Illes Balears, 2013. http://hdl.handle.net/10803/113367.

Full text
Abstract:
Aquesta tesi doctoral ha demostrat que els esculls artificials (ARs) de les Balears presentaren una colonització del 74% de les espècies en els primers 17 mesos de fondeig, i que el substrat original del lloc determinà la velocitat de colonització. El principal efecte dels ARs ha estat el de concentrar peixos de mida mitjana i grossa, si bé s’ha demostrat que aquest efecte no ha incrementat el risc de sobreexplotació en l’àrea d’influència. Les reserves marines de Balears han servit per recuperar les poblacions de peixos d’interès pesquer, tant a zones de màxima protecció com a zones parcialment protegides. La determinació de la capacitat de càrrega a les zones de màxima protecció i la determinació dels factors ambientals que la determinen ha permès avaluar l’estat de conservació del litoral pel que respecta els peixos amb interès pesquer.
Esta tesis doctoral ha demostrado que los arrecifes artificiales (ARs) de Baleares presentaron una colonización del 74% de las especies en los primeros 17 meses de fondeo, si bien el substrato original del lugar determinó la velocidad de colonización. El principal efecto de los ARs ha sido el de concentrar peces de tamaño medio y grande, si bien se ha demostrado que este efecto no ha incrementado el riesgo de sobreexplotación en el área de influencia. Las reservas marinas de Baleares han servido para recuperar las poblaciones de especies de interés pesquero, tanto en las zonas de máxima protección como en zonas parcialmente protegidas. La determinación de la capacidad de carga en las zonas de máxima protección y el análisis de los factores ambientales que la determinan ha permitido evaluar el estado de conservación del litoral balear por lo que respecta a las especies de peces con interés pesquero
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
40

AraÃjo, Glacio Souza. "UtilizaÃÃo de microalgas na biotecnologia, com Ãnfase para biodiesel e anÃlise de imunoparÃmetros em camarÃes marinhos." Universidade Federal do CearÃ, 2011. http://www.teses.ufc.br/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=6332.

Full text
Abstract:
CoordenaÃÃo de AperfeiÃoamento de Pessoal de NÃvel Superior
As microalgas sÃo organismos unicelulares capazes de usar a energia solar e o diÃxido de carbono com elevada eficiÃncia fotossintÃtica para produÃÃo de biomassa, alÃm de serem facilmente cultivadas. Devido a essas caracterÃsticas sÃo objetos de pesquisa principalmente na aquicultura e biotecnologia. Esta tese, composta de quatro capÃtulos, teve como primeiro objetivo avaliar a eficiÃncia de cinco mÃtodos de extraÃÃo de Ãleo da biomassa obtida de culturas da microalga Chlorella vulgaris, sendo quatro destas extraÃÃes assistidas por ultrasom (a frio) e um mÃtodo por aquecimento. ApÃs a determinaÃÃo do melhor mÃtodo de extraÃÃo de lipÃdios, foi avaliada a influÃncia da salinidade do meio de cultivo na recuperaÃÃo da biomassa e rendimento de Ãleo de dez microalgas cultivadas em meio Guillard f/2. Em seguida, foi avaliada a influÃncia de diferentes quantidades de nitrato de sÃdio no meio de cultivo na recuperaÃÃo da biomassa e no rendimento de Ãleo de quatro microalgas. Por Ãltimo, foram determinados a recuperaÃÃo da biomassa e rendimento de Ãleo de C. vulgaris cultivada em ambiente externo, bem como identificados os principais Ãcidos graxos presentes no Ãleo para a produÃÃo de biodiesel. AlÃm disso, foram avaliados o desempenho zootÃcnico e alguns imunoparÃmetros do camarÃo marinho Litopenaeus vannamei apÃs inclusÃo da biomassa obtida dessa cultura externa da microalga em sua dieta, antes e apÃs o processo de extraÃÃo de Ãleo. A extraÃÃo de lipÃdios pelo mÃtodo de Bligh e Dyer apresentou o maior rendimento (52,49Â3,37%) dentre os mÃtodos assistidos por ultrasom. Das dez microalgas cultivadas em salinidades diferentes, seis tiveram seus rendimentos de Ãleo aumentados quando a salinidade foi reduzida de 35 para 25, com um incremento mÃximo de oito vezes em Tetraselmis sp., enquanto o rendimento de Ãleo aumentou em trÃs espÃcies quando a salinidade foi elevada de 25 para 35, com um incremento de trÃs vezes em C. vulgaris. O aumento das quantidades de nitrato de sÃdio nos meios de cultivo resultou na elevaÃÃo da recuperaÃÃo de biomassa das microalgas Nannochloropsis oculata e C. vulgaris, enquanto a reduÃÃo das quantidades desse nutriente resultou no aumento dos rendimentos de Ãleo de todas as microalgas, principalmente para as espÃcies descritas acima. Finalmente, foi constatado que alguns parÃmetros zootÃcnicos de crescimento dos camarÃes marinhos foram bem melhores no experimento que utilizou inclusÃo da biomassa natural de C. vulgaris no lugar da biomassa delipidada, embora a inclusÃo de 0,5% da Ãltima tambÃm tenha apresentado resultados satisfatÃrios. Com relaÃÃo aos imunoparÃmetros, a inclusÃo da biomassa natural ou delipidada de C. vulgaris na dieta dos camarÃes, independente da quantidade utilizada, aumentou a concentraÃÃo de proteÃnas totais e reduziu a atividade da fenoloxidase no soro dos animais.
Microalgae are unicellular organisms capable of using solar energy and carbon dioxide with high photosynthesis efficiency to produce biomass, and are easy to cultivate. Due to these characteristics, they have been the object of research, especially in the fields of aquaculture and biotechnology. This thesis, consisting of four chapters, had as its first objective to evaluate the efficiency of different extraction methods of biomass oil from cultures of microalga Chlorella vulgaris. Four of these methods were ultrasound-assisted (cold) and one by heating. After determining the best method for lipid extraction, we evaluated the influence of salinity of the culture medium in biomass recovery and oil yield for ten microalgae cultivated in Guillard f/2 medium. Next, the influence of different amounts of sodium nitrate was evaluated in the culture medium for biomass recovery and oil yield for four microalgae. Lastly, biomass recovery and oil yield was determined for C. vulgaris cultivated outdoors, and the main fatty acids present in the oil for biodiesel production were identified. Also, the performance and certain immunoparameters of marine shrimp Litopenaeus vannamei were evaluated following inclusion of biomass obtained from outdoor microalgae culture in the diet, before and after the oil extraction process. Lipid extraction using the Bligh and Dyer method showed the highest yield (52.49Â3.37%) among the ultrasound-assisted methods. Of the ten microalgae cultivated under different salinities, six saw their oil yields increase when salinity was reduced from 35 to 25; the highest increase (eight-fold) was observed in Tetraselmis sp., whereas oil yield increased in three species when salinity was raised from 25 to 35, with a threefold increase for C. vulgaris. The higher amounts of sodium nitrate in cultivation media resulted in increased biomass recovery from microalgae Nannochloropsis oculata and C. vulgaris, whereas the reduction in the quantity of this nutrient resulted in higher oil yields for all microalgae, especially for the species described above. Finally, it was observed that certain growth performance parameters of marine shrimp were vastly superior in the experiment using inclusion of natural C. vulgaris biomass in replacement of defatted biomass, although 0.5% inclusion of the latter also showed satisfactory results. With regard to immunoparameters, inclusion of natural or defatted biomass of C. vulgaris in the diet of shrimps, regardless of amount used, increased the concentration of total proteins and reduced phenoloxidase activity in animal serum.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
41

Franchini, Ricardo Augusto Lengler. "Elaboração de um SIG para auxílio na gestão costeira dos recursos energéticos não renováveis do sul da Planície Costeira Sul do RS." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2014. http://hdl.handle.net/10183/95991.

Full text
Abstract:
Atualmente vivenciamos um maior interesse na realização de pesquisas de base tecnologica, cujas aplicações estão diretamente vinculadas à sustentabilidade do planeta a partir do uso de energias renováveis como alternativas aos combustíveis fósseis. Os Municípios de Santa Vitória do Palmar e Chuí, localizados na Planície Costeira Sul do Estado do Rio Grande do Sul – Brasil, integrantes dos arranjos de fronteira, apresentam grandes áreas propícias à utilização de técnicas de geração e aplicação de energias renováveis. A extensão espacial, o contexto geológico, geomorfológico e climático desses municípios revelam sua enorme potencialidade para a instalação de fontes geradoras de energia para a sociedade. O presente trabalho tem como objetivo identificar as áreas potenciais, para energias renováveis nos municípios de Santa Vitória do Palmar e Chuí através da elaboração de um SIG (Sistema de Informações Geográficas) elaborado a partir do uso de técnicas de sensoriamento remoto e abordagem de campo. A caracterização da área de estudo, foi executada através da pesquisa bibliográfica e cartográfica; do levantamento e observações no campo, e da análise com técnicas de Geoprocessamento (Sensoriamento Remoto e SIG). A elaboração do SIG, como ferramenta, nos propiciou a organização do Banco de Imagens do satélite LANDSAT 5 do ano de 2011 com resolução espacial de 30m para análise e identificação das áreas observadas e analisadas em campo. A vetorização dos diferentes espaços relativos ao uso e cobertura do solo ocorreu com a aplicação do software ArcGIS 10®. Como a área de abrangência, envolve toda a linha da costa da Planície Costeira Sul do Rio Grande do Sul, aplicamos o mapeamento do uso do solo e cobertura dos municípios, em virtude de ficar implícito, além da analise e interpretação digital espacial do potencial produtivo, a análise comparativa das práticas sócio-econômicas envolvidas no uso das áreas para aplicação de tecnologias como Fontes de energias renováveis. Foi possível mapear as áreas potenciais de biocombustíveis, representadas pelas culturas de: soja, arroz, reflorestamento e campo concomitantemente com as áreas que foram incluídas nos programas do governo para a implementação dos parques eólicos e analisada a área de estudo para possível uso de energia solar.
Currently we experience a greater interest in conducting research for technological base, where applications are directly linked to the sustainability of the planet from the use of renewable energy sources as alternatives to fossil fuels. The municipalities of Santa Vitória do Palmar and Chui, located in the coastal plain south of the state of Rio Grande do Sul - Brazil, members of the arrangements of the border , have large conducive to the use of techniques for generating and applying renewable energy areas . The spatial extent, geological, geomorphological and climatic context of these municipalities reveal its huge potential for the application of power generating sources to society. This study aims to identify potential areas for renewable energy in the municipalities of Santa Vitória do Palmar and Chui through developing a GIS (Geographic Information System) developed from the use of remote sensing techniques and field approach. The characterization of the study area, was performed by the bibliographic and cartographic research, the survey and field observations, and analysis techniques with GIS (Remote Sensing and GIS) . The development of GIS as a tool, provided us with the organization of the Bank of the LANDSAT 5 Images of the year 2011 with a spatial resolution of 30m for analysis and identification of areas observed and analyzed in the field. The vectorization of different areas related to the use and land cover occurred with the application of ArcGIS ® 10 software. As the coverage area, involves the entire coast line of the Southern Coastal Plain of Rio Grande do Sul, we apply the mapping of land use and coverage of municipalities, due to be implied, in addition to spatial analysis and digital interpretation of the productive potential a comparative analysis of socio - economic practices involved in the use of areas for application of technologies such as renewable energy sources. It was possible to map the potential areas of biofuels, represented by crops: soybeans, rice, forestry and field concurrently with the areas that were included in the government's programs for the implementation of wind farms and analyzed the study area for possible use of solar energy.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
42

Nunes, Alina Sá. "A Utilização da Geologia na Identificação dos Hábitats mais adequados para o Estabelecimento de Áreas Marinhas Protegidas na Costa do Dendê, Bahia, Brasil." Instituto de Geociências, 2009. http://repositorio.ufba.br/ri/handle/ri/22039.

Full text
Abstract:
Submitted by Everaldo Pereira (pereira.evera@gmail.com) on 2017-04-20T12:52:40Z No. of bitstreams: 1 TESE_DOUTORADO_ALINA.pdf: 2900649 bytes, checksum: 591788370f1a1b0a746c779627d228b7 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-04-20T12:52:40Z (GMT). No. of bitstreams: 1 TESE_DOUTORADO_ALINA.pdf: 2900649 bytes, checksum: 591788370f1a1b0a746c779627d228b7 (MD5)
Diante da indiscutível degradação dos hábitats marinhos, cada dia mais é consenso de que manutenção da diversidade biológica marinha depende de uma ação integrada, onde o ambiente e organismos sejam protegidos. O estabelecimento de Áreas Marinhas Protegidas parece ser uma das alternativas mais eficientes de conservação, e em especial para a manutenção e reabilitação dos estoques pesqueiros. Entretanto, a eficiência das AMPs, está diretamente relacionada com a escolha adequada, do ponto de vista geográfico-ecológico da área a ser protegida. O presente trabalho teve como objetivo principal identificar e compreender os aspectos geológicos que controlam a ocorrência das espécies de peixes de plataforma continental, que vivem associados com fundos consolidados. As áreas de pesca tradicionalmente utilizadas na região da costa do dendê foram utilizadas como referencial para estimativas dos parâmetros polulacionais das regiões da plataforma continental mais importantes do ponto de vista ecológicos e passíveis de serem consideradas locais adequados para o estabelecimento das AMP’s. A metodologia utilizada neste trabalho incluiu: (i) localização com GPS das principais áreas de pesca da costa do dendê; (ii) análise de 13 Perfis topográficos realizados com perfilador de sub-superfície; (iii) coleta de 30 amostras de sedimento superficial do fundo (iv) coleta de 30 amostras de macrobentos (v) análise de dados referentes a 57 desembarques amostrados no município de Valença. Entre os principais resultados ficou evidenciado que: (i) a fisiografia da plataforma continental em sua porção mais externa e região de quebra é o fator determinante para a utilização destas áreas pelas espécies de peixes explorados na região; (ii) nas estações de amostragem o cascalho e areia de origem biodedrítica predominaram como principais tipos texturais e composicionais; (iii) a textura do sedimento superficial parece ser o principal fator de controle das comunidades bentônicas; (iv) a predominância de algas coralinas na composição do sedimento indica que os microhabitats proporcionados pelos seus “talos” influenciam positivamente a grande diversidade apresentadas pelas comunidades macrobentônicas. A região externa da plataforma e início do talude onde ocorreu uma topografia acidentada associada com cascalho e areia biodedrítica, foram as regiões que apresentaram as características ambientais mais adequadas para as espécies demersais que dominam as capturas na costa do dendê e, portanto, mais adequadas para o estabelecimento de Áreas Marinhas Protegidas.
Abstract - Nowadays there is a consensus that in order to maintain the biologic diversity, an integrated action in which the environment and organisms are protected is needed. The creation of marine protected areas seems to be an efficient alternative to preserve biological diversity and maitain and rehabilitate fish stocks. The efficiency of MPA’s is directly related to an adequate identification, from a physigraphic and ecological point of view of the area to be protected. This reserch had as its major goal the identification and understanding of the geological aspects that control the distribution of fish species inhabiting the continental sheld hard bottoms of the Dende coast. Traditional fishing areas of the Dende coast (State of Bahia) were used to identify the most important geological features to be considered in the identification of places for creation of MPA’s. The methodology used included: (i) GPS fixing of the most important fishing areas of the Dende coast, (ii) analysis of bathymetric profiles, (iii) collection of sediment and macrozoobenthos samples, (iv) analysis of fishlanding statistics. Main results show that: (i) the physiography of the outer shelf/upper slope is a determinant factor controlling the distribution of the fish species commertially exploited in the region, (ii) the surface sediment at traditional fishing areas are made up of sands and gravels of biogenic origin, (iii) the texture of surface sediments exerts an important control in the distribution of macrozoobentos, (iv) the dominance of coralline algae fragments in the surface sediments indicates that the micro-habitat created by these fragments positively influence the diversity of the macrozoobentos communities. The outer shelf/upper slope with their diverse topography, in association with biogenic gravels and sands were found to be the regions presenting the most favorable conditions for the demersal fish species that dominate the captures at the Dende coast, and therefore are the most adequate areas for creation of MPA’s.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
43

Vinatea, Arana Luis. "Modos de apropriação e gestão patrimonial de recursos costeiros :." Florianópolis, SC, 2000. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/79364.

Full text
Abstract:
Tese (Doutorado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Filosofia e Ciências Humanas.
Made available in DSpace on 2012-10-18T02:41:51Z (GMT). No. of bitstreams: 0
A presente tese trata sobre os modos de apropriação e a gestão patrimonial de recursos costeiros através de um estudo de caso referente ao potencial do desenvolvimento e dos riscos socioambientais que oferecem o cultivo de mexilhões da espécie Perna perna e de ostras da espécie Crassostrea gigas na Baía de Florianópolis, Estado de Santa Catarina. Nesta pesquisa estabeleceram-se como objetivos diagnosticar as formas de apropriação e gestão dos recursos costeiros e avaliar as condições de viabilidade de implementação de uma estratégia alternativa de gestão dos mesmos. Os modos de apropriação foram levantados por meio da descrição dos atores envolvidos com os recursos, das percepções e racionalidades dos mesmos, das modalidades de acesso e de transferência dos direitos de acesso, dos usos efetivos que são feitos dos recursos, dos seus impactos socioambientais e das modalidades de repartição dos frutos da exploração dos recursos costeiros. Já a gestão destes foi verificada através da elucidação dos comportamentos dos atores envolvidos no cultivo de moluscos e dos processos de tomada de decisão. Igualmente, como parte da dinâmica de gestão da maricultura, foram descritos os conflitos socioambientais existentes e as suas formas de resolução. Por último, foram analisadas as regras institucionais que comandam os modos de apropriação e de gestão da maricultura por meio da análise da legislação vigente, das políticas de gestão da Zona Costeira e dos planos de desenvolvimento e gestão da pesca e da aqüicultura existentes no Brasil. Com base nestes dados, foram avaliadas as condições de viabilidade de implementação de estratégias alternativas de gestão baseadas no enfoque de ecodesenvolvimento. Os resultados obtidos demonstram que a maricultura que é praticada na Baía de Florianópolis, sobretudo na Enseada do Brito (Palhoça), está se expandindo numa direção que pode prejudicar, a longo prazo, a sustentabilidade física, biológica e antrópica do referido ecossistema litorâneo, devido ao fato de que esta tecnologia de cultivo vem provocando impactos socioambientais e de que não existe, concretamente, um sistema de gestão integrado de todas as atividades humanas no ambiente de suporte. Esta deficiência pode ter contribuído com o surgimento dos conflitos hoje existentes e a degradação do ecossistema em geral, situação que, de certa forma, parece reproduzir o estilo perverso de desenvolvimento socioeconômico adotado no Brasil, caraterizado pelo oportunismo e a depredação dos recursos naturais renováveis e não renováveis. Contudo, levando em consideração as potencialidades do caso estudado e por meio da aplicação dos critérios que regem o sistema de gestão patrimonial dos recursos naturais, parece viável estruturar uma estratégia alternativa de gestão, que vise a minimização dos conflitos e dos principais impactos da maricultura e das outras atividades econômicas presentes, e que seja capaz de conduzir o ecossistema costeiro em questão para um desenvolvimento integral e sustentável. A referida estratégia incluiria a expansão e consolidação da maricultura, a revitalização da pesca artesanal, a proteção dos recursos costeiros e o saneamento ambiental da Baía de Florianópolis. A análise, negociação, refinamento metodológico e até eventual modificação desta nova estratégia deveria ser realizada necessariamente num espaço comum onde todos os usuários e responsáveis pelo ecossistema costeiro tivessem a oportunidade de analisar e discutir adequadamente os problemas e conflitos existentes, e onde a tomada de decisões possa ser pensada do local ao global, do presente ao futuro e do individual ao coletivo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
44

CARVALHO, Freddy Vogeley de. "Berçário experimental de camarões marinhos em sistema heterotrófico com uso de probiótico." Universidade Federal Rural de Pernambuco, 2010. http://www.tede2.ufrpe.br:8080/tede2/handle/tede2/6320.

Full text
Abstract:
Submitted by (edna.saturno@ufrpe.br) on 2017-02-13T14:16:14Z No. of bitstreams: 1 Freddy Vogeley de Carvalho.pdf: 463787 bytes, checksum: b80fbb83db5f99c4b734647939d38607 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-02-13T14:16:14Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Freddy Vogeley de Carvalho.pdf: 463787 bytes, checksum: b80fbb83db5f99c4b734647939d38607 (MD5) Previous issue date: 2010-02-12
Conselho Nacional de Pesquisa e Desenvolvimento Científico e Tecnológico - CNPq
In the present study compared the growth performance of Litopenaeus vannamei and Farfantepenaeus subtilis in nursery heterotrophic system. The experimental design consisted of two treatments (L. vannamei and F. subtilis) with four replications. The cultivation was carried out during 52 days in tanks like "raceway" (0.9m2 and 300L), with initial stocking density of 222 shrimp/m2 and initial weight of 0.024g and 0.034g for L. vannamei and F. subtilis. The animals were fed a commercial ration (35% crude protein). The formation of heterotrophic environment was induced by adding organic fertilizer (molasses) to adjust the relationship Carbon:Nitrogen (20:1). The physical and chemical parameters of water quality showed no significant differences between treatments. The assessment of growth performance showed significant differences between the species with the highest growth (0.31g/week), higher mean final weight (2.31g) and better-feed conversion factor (0.70) for L. vannamei, compared to F. subtilis with a growth of 0.12g/week, final average weight of 0.88g and feed conversion factor of 1.09. However, F. subtilis had a higher survival (83.50%) than the L. vannamei (63.25%). Despite the best performance obtained by L. vannamei, the results indicate the potential for nursery F. subtilis in heterotrophic systems.
No presente estudo foi comparado o desempenho zootécnico de Litopenaeus vannamei e Farfantepenaeus subtilis em berçário de sistema heterotrófico. O desenho experimental foi constituído por dois tratamentos (L. vannamei e F. subtilis), com quatro repetições. O cultivo foi realizado durante 52 dias em tanques tipo “raceway” (0,9m2 e 300L), com densidade inicial de estocagem de 222 camarões/m2 e peso inicial de 0,024g e 0,034g para L. vannamei e F. subtilis, respectivamente. Os animais foram alimentados com ração comercial (35% proteína bruta). A formação do ambiente heterotrófico foi induzida através da adição de fertilizante orgânico (melaço) para ajuste da relação Carbono:Nitrogênio (20:1). As variáveis físicas e químicas de qualidade da água não apresentaram diferenças significativas entre os tratamentos. A avaliação do desempenho zootécnico apresentou diferenças significativas entre as espécies, com maior crescimento (0,31g/semana), maior peso médio final (2,31g) e melhor fator de conversão alimentar (0,70) para o L. vannamei, quando comparado ao F. subtilis que apresentou crescimento de 0,12g/semana, peso médio final de 0,88g e fator de conversão alimentar de 1,09. Entretanto, o F. subtilis obteve maior sobrevivência (83,50%) que o L. vannamei (63,25%). Apesar do melhor desempenho zootécnico obtido pelo L. vannamei, os resultados indicam potencial para o berçário do F. subtilis em sistemas heterotróficos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
45

Seraval, Tathiana Almeida. "International trends in ocean and coastal management in Brazil." Master's thesis, Universidade de Aveiro, 2010. http://hdl.handle.net/10773/3492.

Full text
Abstract:
Mestrado em Ciências do Ambiente
Face to the current scenario of increasing uses of coastal and marine resources, the pressures on these ecosystems also tend to increase, calling for adjustments on the prevailing forms of coastal use and in the nature of coastal and ocean management currently performed in a manner that risk management could be better addressed. Integrated Coastal Zone Management (ICZM) is being increasingly consolidated as international framework for coastal areas, whilst Marine Spatial Planning (MSP) has emerging as methodological approach for sea use management. Both concepts aim to influence the location, in space and time, of coastal and sea-based human activities, encouraging compatibility of interests and reducing impacts of current and potential uses on these environments. In light of this background, the purpose of the study is to investigate the influence of international trends in ocean and coastal management in Brazil, in theory and practice, mainly with respect to the adoption of ICZM and MSP concepts. The results have shown that Brazilian policy basis and initiatives have responded to ICZM and MSP frameworks mainly with respect to the integration of landward and seaward issues management, improvement of the knowledge about coastal and marine resources and risks management approach. The permanent link among coastal, ocean and the broad environmental policy has been able to harmonise the main guidelines, instruments and competences for planning and managing at federal and subnational levels, improving integration of efforts and instituting a strategic planning rationality.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
46

SOUZA, Rosália Furtado Cutrim. "Dinâmica populacional do pargo, Lutjanus purpureus Poey, 1875 (Pisces: Lutjanidae) na plataforma norte do Brasil." Universidade Federal do Pará, 2002. http://www.repositorio.ufpa.br:8080/jspui/handle/2011/1991.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2011-03-23T21:19:49Z (GMT). No. of bitstreams: 0
Growth, mortality, biometry and reproduction of the red snapper, Lutjanus purpureus was researched from samples obtained from landings of commercial catches in the northern Brazilian coast with auspicious of REVIZEE program and Biology and Fishing of the red snapper in the northern Brazilian Project of the CEPNOR/IBAMA . Total and zoological length data obtained from approximately 500 individuals were collected monthly in the cities of Belém, Vigia and Bragança, from January 1999 to December 2000. Sub-samples of 150 fishes were obtained monthly from April 1998 to January 2000 to study reproduction and biometry. In the CEPNOR/IBAMA laboratory were carried out biometry, identification of sexy type and gonadal maturation stages. The total of 16. 733 specimens, presents percentile superiors at 50% of young individuals. The amplitude of total class varied from 13 to 112 cm of length and the length averages were 45,72 cm and 51,91 cm, respectively for the year of 1999 and 2000. The morphometric and weight/length relationships show positive allometry. The weight/length relation of male and female differ significantly from Student statistic method. The reproduction was researched determining the sexual proportion under chisquare statistics, the size of first maturation and spawning period, that was analyzed temporal variation of frequency of the gonadal stages and gonadal-somatic relation. The whole research period was observed a female predominance in the month analysis only in April 1998, May and June 1999 do not present significant differences between male and female. In sexual proportion, by class length the predominance of female was highly significant from 28 to 45 cm. The total length class of first maturation was estimated between 43 a 46 cm from females by graphic extrapolation method and the 43,67 cm by adjust of Galton ogive. The reproductive period was defined in two points, one more intense in the second quarter of the year, with a larger amplitude in may/1998 and another one reduced in the fourth quarter same year. Growth parameters were estimated by ELEFAN I system, Bhattacharya, Gulland & Holt and Appeldoorn methods in FiSAT program. The Appeldoorn method presents the better adjust to red snapper with value of L= 115 cm, K= 0,091 year-1, and determine von Bertalanffy equation Lt = 115 (1-e 0,091t-to). The natural mortality was estimated in 0,25 year-1 e 0,31 year-1 by Pauly and Rikhter & Efanov equations, respectively. The total mortality estimated by converted length in curve of linearized catch and Beverton & Holt method reached values of 0,59; 0,664 respectively. Mortality by fishing and exploitation rate were also calculated and obtained values F = 0,34 year1 e E = 0,57. The longevity estimated by Taylor equation was 33 years. The red snapper presents slow growth and longevity life with periodic spawn. The fishing in the northern Brazilian coast happen high percentile of young fishes. That can contribute to overfishing growth , compromising the sustentability of the species and the fishing activity in the northern Brazilian coast. It is indispensable to adopt regulation measures to red snapper fishing, at least about minimum size capture.
O crescimento, a mortalidade, biometria e a reprodução do pargo Lutjanus purpureus foram estudadas a partir de amostras obtidas nos desembarques da frota comercial capturadas com pargueira na costa norte do Brasil no âmbito do programa REVIZEE e do Projeto biologia e pesca do pargo no norte do Brasil do CEPNOR/IBAMA. Dados de comprimentos total e zoológico de aproximadamente 500 indivíduos foram coletados aleatoriamente e mensalmente nos desembarques dos municípios de Belém, Vigia e Bragança, no período de janeiro de 1999 a dezembro de 2000. E para realizar estudos de reprodução e biometria foram obtidas subamostras mensais de 150 indivíduos em abril de 1998 a janeiro de 2000. No laboratório do CEPNOR/IBAMA foram realizadas as biometrias, sexagem e identificados os estágios de maturação gonadal. As amostras totalizaram 16.733 indivíduos com percentuais superiores a 50% de indivíduos jovens. A amplitude de classe total variou de 13 a 112 cm de comprimento e as médias de comprimentos foram de 45,72 cm e 51,91 cm, respectivamente para o ano de 1999 e 2000. As relações morfométricas e as relações peso/comprimento apresentaram alometria positiva. E a relação peso/comprimento para macho e fêmea diferem significativamente entre si, pelo teste de Student, bilateral, com alfa = 0,05. A reprodução foi estudada determinando a proporção sexual através do teste quiquadrado, o tamanho de primeira maturação e o período de desova, que foi analisado pela variação temporal das freqüências dos estágios gonadais e relação gonadossomática. Para todo o período estudado foi verificada a predominância de fêmeas e nas análises mensais apenas nos meses de abril de 1998, maio e junho de 1999 não apresentaram diferenças significativas entre os sexos. Na proporção sexual por classe de comprimento a predominância de fêmeas foi altamente significativa de 28 a 45 cm. A classe de comprimento total do tamanho de primeira maturação foi estimado 43 a 46 cm para fêmeas pelo método da extrapolação gráfica e de 43,67 cm pelo ajuste da ogiva de Galton. E o período reprodutivo foi observado em dois picos, sendo um intenso no segundo trimestre, com maior amplitude no mês de maio/1998 e um mais reduzido no quarto trimestre. Os parâmetros de crescimento foram estimados pelo sistema ELEFAN I, método de Bhattacharya, Gulland & Holt e Appeldoorn no programa Fisat. O método de Appeldoorn apresentou o melhor ajuste para a espécie com o valor de L= 115 cm K= 0,091ano-1 , que determinou a equação do crescimento de von Bertalanffy Lt = 115 (1-e 0,091tto). A mortalidade natural foi estimada em 0,25 ano-1 e 0,31 ano-1 pelas equações de Pauly e Rikhter & Efanov respectivamente. A mortalidade total estimada pelos métodos do comprimento convertido em curva de captura linearizada e Berverton & Holt atingiu valores de 0,59; 0,664 respectivamente. A mortalidade por pesca e a taxa de explotação também foram calculados. Os resultados foram F = 0,34 ano 1 e E = 0,57. A longevidade estimada pela fórmula de Taylor foi de 33 anos. O pargo apresenta crescimento lento e vida longa com desova contínua e periódica. A pesca na costa norte do Brasil incide em percentuais elevados de jovens o que pode contribuir para um estado de sobrepesca de crescimento, comprometendo assim a sustentabilidade da espécie e da atividade pesqueira na região norte. É imprescindível adotar medidas de ordenamento para a pesca do pargo, principalmente no que diz respeito ao tamanho mínimo de captura.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
47

Borba, Marlon Cristiano de. "Compostos bioativos e fermentados de algas marinhas no controle da murcha de Fusarium do feijoeiro (Phaseolus vulgaris L.)." reponame:Repositório Institucional da UFSC, 2017. https://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/179915.

Full text
Abstract:
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Ciências Agrárias, Programa de Pós-Graduação em Recursos Genéticos Vegetais, Florianópolis, 2017.
Made available in DSpace on 2017-10-03T04:21:17Z (GMT). No. of bitstreams: 1 349731.pdf: 958802 bytes, checksum: af7a648dfcfc9da10a4ea89c52799b05 (MD5) Previous issue date: 2017
A Murcha de Fusarium (MF), causada por Fusarium oxysporum f. sp. phaseoli (Fop), é uma das principais doenças do feijoeiro. Embora a resistência genética seja a sua principal forma de controle, o desenvolvimento e lançamento de novas cultivares tem sido dificultado pela variabilidade do patógeno. Neste cenário, novas alternativas de controle precisam ser consideradas. O presente trabalho teve por objetivo avaliar o potencial de compostos bioativos e fermentados de algas marinhas no controle da MF do feijoeiro, bem como seu efeito na emergência de plântulas. Inicialmente, quinze compostos foram testados em casa-de-vegetação usando tratamentos de semente, solo e folha. As sementes foram embebidas por 4 h antes da semeadura, enquanto que a irrigação do solo e a pulverização foliar foram realizadas em plantas com as primeiras folhas totalmente expandidas, aos 12 dias após a semeadura. Dentre os compostos testados, somente a ulvana reduziu a intensidade da doença quando pulverizada sobre as folhas e aumentou a emergência de plântulas quando embebida via semente. Em um segundo experimento, foi comparado o efeito da frequência de pulverizações de ulvana no progresso da doença e na colonização do fungo. Adicionalmente, foi testado o efeito do tratamento de semente com ulvana na emergência de plântulas em solo infestado com Fop, esterilizado/não-infestado e não-esterilizado/não-infestado. Uma, duas ou três aplicações de ulvana similarmente protegeram as plantas de feijão contra Fop até o terceiro trifólio expandido. A partir deste estádio, Fop eficientemente colonizou epicótilos de feijão independente do tratamento. A pulverização foliar de ulvana reduziu o progresso da doença comparado as plantas controle, mas não afetou a intensidade final no estádio de enchimento de vagens. Ulvana aumentou a emergência de plântulas em todas as condições testadas, mostrando ser um eficiente tratamento promotor de crescimento no feijão.

Abstract : The Fusarium wilt (Fw), caused by Fusarium oxysporum f. sp. phaseoli (Fop), is one of the most diseases of common bean worldwide. Although the genetic resistance have been the main recommended measure, the development and release of new bean cultivars has been difficult because of the high pathogen variability. In this scenario, new strategies of disease control need to be encouraged. The present study was aimed at evaluating the potential of bioactive compounds and fermented seaweeds in controlling the bean Fw as well as their effect in seedling emergence. Initially, fifteen compounds were screened under greenhouse conditions by using seed, soil and leaf treatments. Seed soaking was carried out for 4 hours previous to sowing, whereas soil irrigation or foliar spraying were performed at the first leaf growth stage (12 days after sowing). Among the tested compounds, only ulvan reduced disease intensity when sprayed onto leaves and increased seedling emergence when soaked in seeds. The effect of ulvan spray frequency was analyzed in follow-up assays on Fw progress and fungal colonization. In addition, seedling emergence was tested in Fop-infested soil, sterilized/non-infested and non-sterilized/non-infested. One, two or three applications of ulvan similarly protected bean plants until the third trifoliate leaf stage. From this stage, Fop efficiently colonized epicotyls of bean plants independently of treatment. Foliar spraying of ulvan reduced disease progress compared to control but did not affect the final intensity at pod filling growth stage. Ulvan showed to be an effective growth-promoting treatment by increased seedling emergence in all tested conditions.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
48

VIEIRA, Pedro Henrique de Sá. "Desenvolvimento e avaliação de embutido tipo linguiça frescal elaborada com filés de bagres marinhos da espécie Sciades herzbergii (Bloch, 1794)." Universidade Federal Rural de Pernambuco, 2017. http://www.tede2.ufrpe.br:8080/tede2/handle/tede2/7057.

Full text
Abstract:
Submitted by Mario BC (mario@bc.ufrpe.br) on 2017-09-28T13:32:30Z No. of bitstreams: 1 Pedro Henrique de Sa Vieira.pdf: 756881 bytes, checksum: 670cbd82375aa5eec739691a21d3672c (MD5)
Made available in DSpace on 2017-09-28T13:32:30Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Pedro Henrique de Sa Vieira.pdf: 756881 bytes, checksum: 670cbd82375aa5eec739691a21d3672c (MD5) Previous issue date: 2017-02-20
Conselho Nacional de Pesquisa e Desenvolvimento Científico e Tecnológico - CNPq
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES
The Sciades herzbergii sea catfish species has low commercial value and the elaboration of accepted products in the market, like sausages, could add value to this species. The aim of this study was to develop fomulations of fresh sausages of marine catfish fillets, using differents smoked pork loin (SPL) proportions (0, 10, 20 e 30%) and to evaluate the technological, nutritional, microbiological and sensorial characteristics. The addition of up to 30% of (SPL) in sausages increases the amount of fat (2,1% a 12,2%), ashes (3,3% a 4,2%) and calorific value (97,3 a 188,2 kcal/100g), and decreases its moisture content (75,1% a 64,7%) and water activity (0,974 a 0,960). As for the physical-chemical aspects, the increase of SPL increases the weight loss (28,16% a 44,26%), shrinkage (11,91% a 17,58%) and values of luminosity (42,6 a 58,6), intensity of red (6,74 a 7,66) and yellow (6,61 a 10,8), besides improving the odor (7,1 a 7,9), taste (6,8 a 7,9) and overall acceptance (7,0 a 7,7) aspects. The sausages presented microbial counts according to the limits allowed for human consumption, but without difference between the treatments. Therefore, fresh sausages made with sea fish catfish fillets showed physical-chemical, microbiological and sensory analysis successful. However, although the notes on global acceptance improved as the percentage of SPL increased, there was no significant variation from the inclusion of 10%. Therefore, it is possible to elaborate fresh sausages with a 10% (SPL) inclusion, to maintain satisfactory technological and sensory characteristics and a healthier product.
Os bagres marinhos (Sciades herzbergii) são peixes de baixo valor comercial e a elaboração de produtos aceitos no mercado, como as linguiças, pode agregar valor a esta espécie. O objetivo do presente estudo foi desenvolver linguiças frescais de bagres marinhos, utilizando diferentes proporções de toucinho suíno defumado (TSD) (0, 10, 20 e 30%) e avaliar as características tecnológicas, nutricionais, microbiológicas e sensoriais. A adição de até 30% de TSD nas linguiças aumentou a quantidade de gordura (2,1% a 12,2%), cinzas (3,3% a 4,2%), valor calórico (97,3 a 188,2 kcal/100g) e diminui a umidade (75,1% a 64,7%) e atividade de água (0,974 a 0,960). Quanto aos aspectos físico-químicos, o incremento de TSD aumentou a perda de peso na cocção (28,16% a 44,26%), encolhimento (11,91% a 17,58%), luminosidade (42,6 a 58,6), intensidade de vermelho (6,74 a 7,66) e amarelo (6,61 a 10,8), além de melhorar os aspectos de odor (7,1 a 7,9), sabor (6,8 a 7,9) e aceitação global (7,0 a 7,7). As linguiças apresentaram contagens microbianas de acordo com os limites permitidos para o consumo humano. Portanto, linguiças frescais elaboradas com filés de bagres marinhos apresentam boas características físico-químicas, microbiológicas e sensoriais. No entanto, embora as notas referentes à aceitação global tenha melhorado conforme foi aumentando a porcentagem de TSD, não houve variação significativa a partir da inclusão de 10%. Logo, é possível elaborar linguiças frescais de bagres marinhos com o mínimo de 10% de TSD, para que se mantenham características tecnológicas e sensoriais satisfatórias e um produto mais saudável.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
49

ARCANJO, Carlos de Souza. "Segurança ambiental: mapa de riscos ambientais da pesca artesanal com espinhel, litoral nordeste do Pará." Universidade Federal do Pará, 2010. http://repositorio.ufpa.br/jspui/handle/2011/3143.

Full text
Abstract:
Submitted by Edisangela Bastos (edisangela@ufpa.br) on 2012-11-06T20:28:27Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23898 bytes, checksum: e363e809996cf46ada20da1accfcd9c7 (MD5) Dissertacao_SegurancaAmbientalMapa.pdf: 23128721 bytes, checksum: eead0e7714728c5f49760740633ff187 (MD5)
Approved for entry into archive by Ana Rosa Silva(arosa@ufpa.br) on 2012-11-07T16:59:53Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23898 bytes, checksum: e363e809996cf46ada20da1accfcd9c7 (MD5) Dissertacao_SegurancaAmbientalMapa.pdf: 23128721 bytes, checksum: eead0e7714728c5f49760740633ff187 (MD5)
Made available in DSpace on 2012-11-07T16:59:53Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23898 bytes, checksum: e363e809996cf46ada20da1accfcd9c7 (MD5) Dissertacao_SegurancaAmbientalMapa.pdf: 23128721 bytes, checksum: eead0e7714728c5f49760740633ff187 (MD5) Previous issue date: 2010
Esta pesquisa foi realizada na Vila de Caratateua e adjacências, parte da microrregião bragantina, litoral nordeste do Pará, com o objetivo de identificar, avaliar e mapear os riscos ambientais ocupacionais, inerentes à utilização do espinhel pelos pescadores artesanais, por meio de uma avaliação qualitativa in loco durante a execução desta modalidade de pesca, com a colaboração participativa de pescadores experientes. Como resultado, elaborou-se um mapa de riscos ambientais ocupacionais dessa modalidade de pesca, que deverá ser utilizado em programas de gestão de segurança no trabalho (PPRA, PCMSO, PPP) e políticas públicas prevencionistas para o setor, por ser um instrumento importante para o pescador artesanal. Sua análise possibilita identificar, no layout da área de trabalho, pontos vulneráveis de acidentes. Esse mapa facilita encontrar soluções práticas para eliminar ou controlar os riscos do processo de pesca artesanal com espinhel.
This research was conducted in the Village of Caratateua and environs, part of the micro bragantina, northeastern Pará, in order to identify, assess and map the occupational risks inherent in the use of longline artisanal fisherman, through a qualitative assessment spot during the execution of this type of fishing, with the collaboration of participatory experienced fishermen. As a result, we elaborated a map of occupational risks of this type of fishing, which should be used in programs of occupational safety management (PPRA, PCMSO, PPP) preventers and public policy for the sector, being an important tool for the fisherman. Their analysis enables the identification, the layout of the desktop, accident vulnerabilities. This map helps you find practical solutions to eliminate or control risks in the process of longline fishing.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
50

Franco, Ana Cristina Novelino Penna. "Monitoramento e conservação de cavalos-marinhos (Syngnathidae - Hippocampus reidi (GINSBURG, 1933)) no estuário do rio Vaza-Barris - SE." Universidade Federal de Sergipe, 2016. https://ri.ufs.br/handle/riufs/4056.

Full text
Abstract:
The study was conducted in the Estuarine Complex of Vaza-Barris River, an area near to city of Aracaju, Sergipe State, Brazil. The aim of this study is to analyze the pattern of occurrence, population structure and ecological aspects of H. reidi in order to find out ways for the conservation of these animals. In total 21 monthly samplings from September 2013 to May 2015 were carried out. 473 observations of seahorses were done in three sampling points: Riacho da Baleia point (total of 279 observations), Viral point (total of 105 observations) and Caruara point (total of 89 observations). The length of the seahorses observed ranged from 2.1 cm to 19.2 cm, and the overall length mean was 14.4 cm. All over the sample period more male individuals than female individuals were found likewise more adult individuals than juveniles. The population density showed significant differences according to the collection point, but this has not varied significantly over time. Individuals have been found in stage of the reproductive cycle in almost every month of sampling, and the reproductive peaks occurred in February 2014, July 2014 and October 2014. Starting January 2014, the markings were initiated for the observed organisms using elastomers and 232 individuals were marked. Through the mark-recapture, population density was estimated at 294 fish in Riacho da Baleia point, 69 fish in Viral point and 65 fish in Caruara point. The growth of the tracked organisms showed an average of 0.8 cm per month, and male and female individuals showed quite similar pattern of growth. The variations related to the growth pattern according to size classes was obtained and it showed the highest average growth rates in April, May and June. In total 26 couples, 11 pairs of males, 3 pairs of females, two pairs of males with juveniles and nine groups with three or more seahorses were observed. Throughout time, five couples, two pairs of male with juvenile, in the same way that a pair of males, remained together. The data about the clustering of seahorses indicate that there is fidelity to the partner, and demonstrate the highly structured social behavior of seahorses. The spatial fish distribution in the environment was monitored and the results corroborate the literature as it relates to loyalty to the habitat. No fish recaptured moved to another point monitored within the estuary. It was concluded that there is a population in the estuary of the Vaza-Barris River of seahorses H. reidi which is found throughout the year distributed in patches of low mobility, moving according to the tide and changing location, but always remaining within the same areas. The study area gets the impact of various anthropogenic sources, such as professional and recreational fishing, floating bars, boats navigation and jet-skis, construction of houses and condominiums, requiring actions and policies that limit the multiple uses of the region in order to conserve the biota in general and specifically the species H. reidi, which appears today as vulnerable to extinction. The areas used as home for the populations of seahorses must be delineated and human activities with the greatest impact should be avoided in those locations. Also the removal of mangrove vegetation should be avoided since this substrate is essential for the Seahorses continue surviving on such sites. Through the implementation of community management projects of fishery resources, the H. reidi can become a flagship species for the estuary of the Vaza-Barris River, allowing the implementation of conservation projects and ecotourism in the region.
O trabalho foi realizado no Complexo Estuarino do Rio Vaza-Barris, área próxima à cidade de Aracaju. O objetivo geral deste estudo é analisar o padrão de ocorrência, estrutura populacional e aspectos ecológicos do Hippocampus reidi (GINSBURG, 1933), de modo a buscar a conservação desses peixes. Foram realizadas 21 coletas mensais, de setembro de 2013 até maio de 2015. Foram feitas 473 observações de cavalos-marinhos, em três pontos de amostragem: Riacho da Baleia, com 279 observações, Viral, com 105 observações e Caruara, com 89 observações. O comprimento dos cavalos-marinhos observados variou de 2,1 cm até 19,2 cm, e a média geral foi de 14,4 cm. Em todo o período amostral, foram encontrados mais indivíduos machos que fêmeas, e muito mais indivíduos adultos que juvenis. A densidade populacional variou significativamente de acordo com o ponto de coleta, porém esta não variou significativamente ao longo do tempo. Foram encontrados indivíduos em estágio do ciclo reprodutivo em quase todos os meses de amostragem, sendo que os picos de reprodução ocorreram em fevereiro de 2014, julho de 2014 e outubro de 2014. A partir de janeiro de 2014, foram iniciadas as marcações com elastômeros nos peixes observados, sendo marcados 232 indivíduos. Através da marcação e recaptura, a densidade populacional foi estimada em 294 peixes no Riacho da Baleia, 69 no Viral e 65 no Caruara. Em média, o crescimento dos peixes monitorados foi de 0,8 cm por mês, sendo que fêmeas e machos tiveram o padrão de crescimento bem próximos. Já o padrão de crescimento de acordo com as classes de tamanho obteve variação. As maiores médias nas taxas de crescimento ocorreram em abril, maio e junho. Foram observados 26 casais, 11 duplas de machos, 3 duplas de fêmeas, duas duplas de machos com indivíduos juvenis e nove grupos com três ou mais cavalos-marinhos. Ao longo do tempo, cinco casais se mantiveram juntos, duas duplas de machos com juvenis, e uma dupla de machos. Os dados relacionados ao agrupamento dos cavalos-marinhos indicam que existe fidelidade ao parceiro, e demonstram o comportamento social altamente estruturado dos cavalos-marinhos. A distribuição dos peixes no ambiente foi monitorada, e os dados corroboram a literatura na questão relacionada à fidelidade ao hábitat. Nenhum peixe recapturado se locomoveu para outro ponto monitorado do estuário. Conclui-se que existe uma população de cavalos-marinhos da espécie H. reidi distribuída em manchas no estuário do rio Vaza-Barris, que é encontrada ao longo de todo ano, e que possui baixa mobilidade, e se movimenta de acordo com a maré, mudando de localização, mas permanecendo sempre nas mesmas regiões. A área estudada possui diversas fontes de impacto antrópico, tais como pesca profissional e recreativa, bares flutuantes, navegação de lanchas e jet-skis, construção de casas e condomínios, e necessita de ações e políticas que limitem os diferentes usos desses locais, com o objetivo de conservar a biota em geral, e especificamente, a espécie H. reidi, que figura atualmente como vulnerável à extinção. As áreas de residência dessas populações de cavalos-marinhos devem ser delimitadas e atividades antrópicas de maior impacto devem ser evitadas. Além disso, deve-se evitar a supressão da vegetação de manguezal, já que esse substrato é fundamental para que os cavalosmarinhos continuem nestes locais. Através da implantação de projetos de gestão comunitária de recursos pesqueiros, o H. reidi pode se tornar uma espécie bandeira para o estuário do Rio Vaza-Barris, possibilitando a execução de projetos de conservação e ecoturismo na região.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography