To see the other types of publications on this topic, follow the link: Służba Bezpieczeństwa.
Journal articles on the topic 'Służba Bezpieczeństwa'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Służba Bezpieczeństwa.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Roman, Łukasz, and Krzysztof Cygańczuk. "SŁUŻBA WIĘZIENNA W SYSTEMIE BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO – WYBRANE ASPEKTY." International Journal of New Economics and Social Sciences 21, no. 5 (December 30, 2023): 81–105. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0054.4996.
Full textAbstract:
Zapewnienie bezpieczeństwa państwa oraz jego obywateli należy do żywotnych interesów narodowych Rzeczypospolitej Polskiej. Bezpieczeństwo narodowe oznacza zdolność państwa i jego społeczeństwa do zapewnienia warunków jego istnienia i rozwoju, integralności terytorialnej, niezależności politycznej, stabilności wewnętrznej oraz jakości życia. Zdolność ta jest kształtowana poprzez działania polegające na wykorzystaniu szans, podejmowaniu wyzwań, redukowaniu ryzyka oraz eliminowaniu zagrożeń zewnętrznych i wewnętrznych, co zapewnia trwanie, tożsamość, funkcjonowanie i swobody rozwojowe państwa i narodu (społeczeństwa). Służba Więzienna jest umundurowaną i uzbrojoną formacją apolityczną podległą Ministrowi Sprawiedliwości, a jej paramilitarny charakter nadaje jej własną, choć zbliżoną do wojskowej strukturę organizacyjną. Więziennictwo pełni istotną rolę w działaniach podejmowanych na rzecz zapewnienia porządku i bezpieczeństwa publicznego. Chroni społeczeństwo przed sprawcami przestępstw osadzonymi w zakładach karnych i aresztach śledczych, nie tylko izolując ich od społeczeństwa, ale przygotowując do poprawnego w nim funkcjonowania, bez wchodzenia w konflikt z prawem, powstrzymywania się od powrotu do przestępstwa, prowadząc oddziaływania resocjalizacyjne i readaptacyjne.Służba Więzienna pełniąc bardzo ważną funkcję w strukturach bezpieczeństwa państwa, współpracuje z innymi formacjami mundurowymi: Policją, Strażą Pożarną, Strażą Graniczną, ABW, CBA, Siłami Zbrojnymi. W realizacji zadań resocjalizacyjnych współdziała ze stowarzyszeniami, organizacjami pożytku publicznego i instytucjami, kościołami i związkami wyznaniowymi, kuratorami. Opracowanie ma na celu przedstawienie identyfikacji bezpieczeństwa jako fundamentalnej wartości, charakterystyki systemu bezpieczeństwa narodowego oraz przybliżenie charakterystyki i zakresu działania Służby Więziennej oraz ukazanie jej roli w systemie bezpieczeństwa narodowego.
2
Zawadzki, Wiesław, and Krzysztof Konopka. "ŚRODKI OCHRONY PRAWNEJ JAKO ELEMENT BEZPIECZEŃSTWA FUNKCJONARIUSZY SŁUŻBY WIĘZIENNEJ." International Journal of New Economics and Social Sciences 21, no. 5 (December 30, 2023): 31–46. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0054.4993.
Full textAbstract:
Służba więzienna pełni istotną rolę w działaniach podejmowanych na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa wewnętrznego państwa. Chroni społeczeństwo przed sprawcami przestępstw, nie tylko izolując ale i przygotowując ich do powrotu do społeczeństwa, prowadząc oddziaływania resocjalizacyjne i readaptacyjne. Realizujący służbowe zadania funkcjonariusze Służby Więziennej stają na przeciw zagrożeniom i wyzwaniom kreowanym szczególnymi warunkami służby zarówno z uwagi na miejsce, jak też konieczność kontroli i nadzoru osób uznanych przez wymiar sprawiedliwości za przestępców. Celem artykułu jest przedstawienie unormowań prawnych, które zapewniają środki ochrony prawnej stanowiące element bezpieczeństwa funkcjonariuszy Służby Więziennej, oraz wskazanie konieczności podnoszenia świadomości ochrony prawnej w trakcie wykonywania przez nich swoich obowiązków służbowych. Zagadnienia dotyczące ochrony prawno-sądowej omówione zostały na podstawie różnych gałęzi prawa, w szczególności prawa konstytucyjnego, prawa karnego, prawa cywilnego i prawa pracy.
3
Żmijewski, Łukasz. "SŁUŻBA OCHRONY PAŃSTWA JAKO ELEMENT POTENCJAŁU OCHRONNEGO PLACÓWEK ZAGRANICZNYCH RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ." Zeszyty Naukowe SGSP 82 (June 24, 2022): 193–207. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0015.8888.
Full textAbstract:
W artykule przedstawiono rolę oraz zadania Służby Ochrony Państwa jako formacji odpowiedzialnej za bezpieczeństwo oraz ochronę personelu dyplomatyczno-konsularnego, a także polskich misji dyplomatycznych. Zaprezentowano aktualną kategoryzację placówek zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej w oparciu o przepisy prawne Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej. Zagwarantowanie bezpieczeństwa polskim dyplomatom oraz ich rodzinom na całym świecie stało się nadrzędną wartością, która zdominowała wszystkie wcześniejsze cenione wartości materialne i niematerialne. Szerokie spectrum wymagań, które są niezbędne do zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa i ochrony osób i obiektów podlegających szczególnej ochronie, niewątpliwie ma istotny wpływ na sposób planowania, organizowania i realizowania działań ochronnych przez instytucje do tego powoływane. Nie bez znaczenia pozostaje stale zmieniający się katalog zagrożeń dla osób sprawujących kierownicze funkcje w państwie, w tym dla personelu dyplomatyczno- konsularnego Rzeczypospolitej Polskiej. Scharakteryzowane zostały wybrane zagrożenia dla placówek zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej. Przedstawiono i przeanalizowano dotychczasowe zamachy oraz próby pozbawienia życia polskich dyplomatów. Podczas przygotowania artykułu wykorzystane zostały teoretyczne metody badawcze. Rozważania przedstawione przez autora publikacji wskazują jednoznacznie, iż system ochrony placówek zagranicznych RP oraz system ochrony kluczowych osobistości wymaga badań naukowych oraz wyciągania odpowiednich wniosków, co w efekcie ma zoptymalizować bezpieczeństwo i ochronę kierowniczych organów państwa, w tym personelu dyplomatyczno-konsularnego.
4
Gross, Radosław. "Stanowiska kierowania Wojewódzkiego Komitetu Obrony w Olsztynie w świetle dokumentów Służby Bezpieczeństwa." Echa Przeszłości, no. XXI/2 (February 1, 2021): 353–88. http://dx.doi.org/10.31648/ep.6359.
Full textAbstract:
Wojewódzkie Komitety Obrony w okresie tzw. Polski Ludowej, obok innych zadań, miały przede wszystkim sprawować władzę na podległym im obszarze w czasie wojny, podejmować działania zmierzające do zorganizowania obrony w oparciu o jednostki terytorialne i powszechną samoobronę. W stanach bezpośredniego zagrożenia lub wojny działać miały w miejscach ukrytych, zamaskowanych, spełniających dość surowe wymogi dotyczące bezpieczeństwa. Wytypowanie miejsc lokalizacji stanowisk kierowania i ich przygotowanie stało się niezwykle ważnym zadaniem Wojewódzkich Komitetów Obrony. Służba Bezpieczeństwa zajęła się zabezpieczeniem kontrwywiadowczym stanowisk kierowania. W ramach tych działań dążono do zachowania w tajemnicy ich lokalizacji i właściwego przeznaczenia. Analiza dokumentów wytworzonych przez Służbę Bezpieczeństwa skłania do refleksji na temat motywów, którymi kierowano się w wyznaczaniu ich lokalizacji (m.in. w obiektach o funkcjach edukacyjnych), a także ogromnej roli jaką przypisywały tym obiektom ówczesne władze centralne i lokalne.
5
Karpiuk, Mirosław. "Status prawny Służby Parku Narodowego." Zeszyty Naukowe KUL 61, no. 1 (October 19, 2020): 233–44. http://dx.doi.org/10.31743/zn.2018.61.1.233-244.
Full textAbstract:
Zachowanie, zrównoważone użytkowanie oraz odnawianie zasobów, tworów i składników przyrody są jednym z ogniw składających się na sferę bezpieczeństwa ekologicznego postrzeganego poprzez pryzmat ochrony przyrody. W ramach tego systemu wyróżnić należy służby ochrony przyrody, których zadania i kompetencje będą się mieściły w tej przestrzeni. Zadania w zakresie ochrony przyrody na terenie parku narodowego wykonuje Służba Parku Narodowego. Osoby, którym powierza się zadania w ramach instytucji, jaką jest Służba Parku Narodowego, nie realizują ich na podstawie stosunku służbowego (stosunek administracyjnoprawny), a na podstawie stosunku pracy, gdyż są to pracownicy zatrudnieni na poszczególnych stanowiskach w tej strukturze. Pracownicy ci wykonują czynności związane z ochroną przyrody, badaniami naukowymi oraz działalnością edukacyjną, jak również związane z ochroną mienia parku narodowego, czy zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie ochrony przyrody.
6
KŁOSOWIAK, Miłosz. "THE IMPORTANCE OF CONTROLS PROVIDED ON THE BASIS OF THE ACT ON NATIONAL FISCAL ADMINISTRATION FOR STATE ECONOMIC SECURITY." National Security Studies 21, no. 3 (August 25, 2021): 34–45. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/146369.
Full textAbstract:
Poruszanym w publikacji problemem naukowym jest określenie jakiego rodzaju czynności kontrolne mogą być podejmowane przez organy administracji skarbowej na podstawie regulacji ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej oraz ocena znaczenia omawianych kontroli z punktu widzenia bezpieczeństwa ekonomicznego państwa. W pracy wykorzystano metodę formalno-dogmatyczną polegającą na analizie aktów prawnych, jest to główna metoda stosowana w naukach prawnych. Posłużono się także metodą krytycznej analizy piśmiennictwa. Służba Celno-Skarbowa została powołana z dniem 1 marca 2017 r. Tworząc Służbę Celno-Skarbową przyznano jej uprawnienia należące wcześniej do Służby Celnej oraz organów kontroli skarbowej, ponadto przyznano również dodatkowe uprawnienia. Przepisy ustawy o KAS przede wszystkim nakierowane są na przeciwdziałanie przestępczości podatkowej. Analizując kwestię bezpieczeństwa państwa z punktu widzenia regulacji prawnych należących do gałęzi prawa podatkowego na pierwszy plan wysuwa się bezpieczeństwo ekonomiczne. Bezpieczeństwo ekonomiczne będzie zagrożone wówczas, gdy nastąpi spadek wpływów do budżetu państwa lub też do budżetów jednostek samorządu terytorialnego, spowodowany działalnością niezgodną z prawem. Naruszenie przepisów prawa podatkowego może mieć charakter działalności przestępczej , unikania opodatkowania , jak i nieświadomego naruszania prawa przez podatników z racji na niejasność regulacji prawnych i niejednolitość co do ich wykładni po stronie organów podatkowych oraz sądów. Instrumenty przewidziane w ustawie o KAS to oprócz kontroli przestrzegania przepisów przez podatników także takiego rodzaju kontrole, które są przeprowadzane przed przyznaniem podatnikowi wybranych uprawnień. Przede wszystkim kontrole te mają za cel weryfikację dotychczasowego stopnia przestrzegania prawa, jak i ustalenie spełniania nakazanych prawem warunków, zanim podatnikowi zostanie przyznane określona preferencja lub status, z którym będą się wiązać uprawnienia. Ustawa o KAS przewiduje: kontrolę celno-skarbową, audyt, czynności audytowe, urzędowe sprawdzenie, kontrolę wyrobów akcyzowych przeznaczonych na cele specjalne oraz ocenę wykorzystania środków budżetowych i mienia państwowego przeznaczonych na cele specjalne.
7
Przegiętka, Marcin. "Generalne Gubernatorstwo w raportach Służby Bezpieczeństwa Reichsführera SS." Rocznik Polsko-Niemiecki, no. 27 (December 30, 2019): 45–72. http://dx.doi.org/10.35757/rpn.2019.27.1.03.
Full textAbstract:
Służba Bezpieczeństwa Reichsführera SS (SD) była organizacją wywiadowczą SS i NSDAP w III Rzeszy. Po przejęciu władzy przez NSDAP w Niemczech w 1933, rosły wpływy SD, która rozciągnęła swoją kontrolę na wszystkie najważniejsze stanowiska w aparacie bezpieczeństwa III Rzeszy. Od 1939 r. SD stała się częścią Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy (Reichssicherheitshauptamt; RSHA). Podlegały jej również grupy operacyjne Policji Bezpieczeństwa i SD, które działały w Polsce po niemieckiej inwazji (1 września 1939 r.). Podczas okupacji (m.in. w Generalnym Gubernatorstwie) SD stanowiła wsparcie dla Gestapo.SD odpowiadała za zbieranie informacji służących badaniu stosunku obywateli III Rzeszy i terytoriów okupowanych do władz Rzeszy, lecz również bieżących wydarzeń politycznych i przebiegu wojny. Opinie społeczeństwa Generalnego Gubernatorstwa (Polaków, Żydów, Ukraińców i Niemców) były nie tylko probierzem aktualnego stosunku ludności wobec władz Rzeszy, lecz również pozwalały na ocenę efektywności oficjalnej propagandy.
8
Goryca, Tomasz. "BEZPIECZEŃSTWO PLACÓWEK ZAGRANICZNYCH RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W KONTEKŚCIE WSPÓŁCZESNYCH ZAGROŻEŃ." International Journal of New Economics and Social Sciences 21, no. 5 (December 30, 2023): 47–61. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0054.4994.
Full textAbstract:
W opracowaniu przedstawiono zadania wybranych służb i instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo placówek zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej a także scharakteryzowano współczesne zagrożenia dla polskiego personelu dyplomatyczno – konsularnego. Szerokie spektrum zadań związanych z zapewnieniem odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa placówkom zagranicznym Rzeczypospolitej Polskiej a także polskiemu personelowi dyplomatyczno-konsularnemu determinuje służby oraz instytucje do tego powołane do planowania, organizowania i realizowania zadań ochronnych w ścisłej między sobą kooperacji. Podczas przygotowania pracy wykorzystano teoretyczne metody badawcze. Zaprezentowane w artykule rozważania potwierdzają, że system ochrony placówek zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej wymaga badań naukowych, a wnioski konfrontowane z doświadczeniami różnych służb i instytucji powinny służyć optymalizacji oraz poprawie poziomu bezpieczeństwa polskich misji dyplomatycznych na całym świecie.
9
MARCINIAK, Zofia Joanna, and Paweł WILKANIEC. "POLICE MANAGMENT OF THE INCYDENT AS A RESULT OF THE ACTIONS OF THE POLICE IN KALISZ." National Security Studies 30, no. 4 (November 26, 2023): 77–94. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/175890.
Full textAbstract:
Poprzez ogólne zdefiniowanie bezpieczeństwa starano się ukazać kwestię wielowymiarowości zadań polskiej Policji wodnej. Celem artykułu w związku z przedstawionymi założeniami, jest wskazanie sposobu zarządza bezpieczeństwem Policji wodnej nad wodą na przykładzie funkcjonowania Komendy Miejskiej Policji w Kaliszu. Kształtowanie, a zarazem utrzymywanie przez władze państwowe właściwego stanu bezpieczeństwa, zobowiązuje do postawienia w stan najwyższej efektywności zaangażowanych organów. Policja wodna, będąca jednym z filarów służb mundurowych, stanowi kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa na obszarach wodnych. W artykule opisano zadania oraz wyzwania, z którymi Policja wodna spotyka się w codziennej służbie, a dokładniej: nadzór nad żeglugą – za sprawą kontroli i regulacji ruchu jednostek pływających na rzekach, jeziorach i morzach, zwalczanie przestępczości morskiej – przemyt i kradzieże, co wymaga skoordynowanych działań z innymi służbami, także na poziomie międzynarodowym, specjalistyczne umiejętności i wyzwania – umiejętność pływania, znajomość prawa, obsługa sprzętu oraz prowadzenie działań ratowniczych często w niesprzyjających warunkach atmosferycznych. Skuteczność zadań wykonywanych przez Polską Policję wodną uzależniona jest od prawidłowo działającego systemu doboru kandydatów do służby wraz z ich specjalistycznym przeszkoleniem zawodowym. W artykule zostały przedstawione najistotniejsze kwestie organizacyjne dotyczące tej formy służby policyjnej, obsady – kadry, zadań, sprzętu i regulacji prawnych. Podkreślono również, że praca w policji wodnej jest wymagająca i wiąże się z ryzykiem zawodowym, na co wpływają nielegalne połowy czy katastrofy morskie. Istotnym są także zmiany klimatyczne, które wpływają na warunki pogodowe na wodach, czego konsekwencją może być zwiększone ryzyko powstawania incydentów morskich. To sprawia, iż funkcjonariusze powinni wyróżniać się ogromną elastycznością i gotowością na szybkie reagowania w różnorodnych sytuacjach. Zatem zasadniczy problem badawczy brzmi: jakie metody zarządzania bezpieczeństwem wykorzystują funkcjonariusze Policji wodnej na przykładzie Komendy Miejskiej w Kaliszu?
10
Ptaszyński, Radosław. "Przebaczenie pod lupą Służba Bezpieczeństwa wobec listu Episkopatu Polski z 10 lutego 1966 r." Polish Biographical Studies 6, no. 1 (December 31, 2018): 209–21. http://dx.doi.org/10.15804/pbs.2018.11.
Full text
11
Rzeczkowska, Ewa. "Kryptonim „Nadajnik”. Służba Bezpieczeństwa PRL wobec Radia Solidarność w Świdniku w latach 1983-1989." Roczniki Humanistyczne 65, no. 2 (2017): 149–76. http://dx.doi.org/10.18290/rh.2017.65.2-8.
Full text
12
Trepka, Tomasz. "Duchowni katoliccy zaangażowani w działalność obwodu buskiego "Służba Wolnej Polsce" w świetle dokumentów aparatu bezpieczeństwa." Nasza Przeszłość 125 (June 30, 2016): 263–82. http://dx.doi.org/10.52204/np.2016.125.263-282.
Full textAbstract:
Działalność księży Stanisława Połetka oraz Stefana Rzemieńca stanowiła przykład bezkompromisowej walki z dyktaturą komunistyczną w Polsce. Byli oddanymi sługami nauki Kościoła katolickiego oraz obrońcami suwerenności i demokracji. Zapłacili za to wysoką cenę. Skazani na kary bezwzględnego pozbawienia wolności mieli poddać się indoktrynacji Polski „ludowej”. W latach 1949-1955 duchowni stanowili cel numer jeden dla władz partyjno-państwowych, których próbowano zmarginalizować za wszelką cenę, m.in. poprzez podkopywanie ich autorytetu i poparcia społecznego. Mimo nagonki na polskich duchownych, pozostali oni aż do 1989 roku najbardziej nieprzejednanymi oponentami poprzedniego systemu.
13
TOCZYŃSKI, Patryk. "USE OF DOGS IN CRISIS MANAGEMENT OPERATIONS." National Security Studies 26, no. 4 (December 28, 2022): 73–88. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/158790.
Full textAbstract:
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie istoty wykorzystania psów oraz ich roli w działaniach zarządzania kryzysowego w Polsce. Zdefiniowano następujące pytania badawcze: W jakiego typu działaniach zarządzania kryzysowego są wykorzystywane psy w Polsce? Jaka jest rola psów w działaniach zarządzania kryzysowego? Jakiej specjalności psy znajdują zastosowanie w działaniach związanych z zapobieganiem sytuacji kryzysowej? Przyjęto hipotezę, iż: Psy znajdują zastosowanie w działaniach zarządzania kryzysowego, wspierając służby państwowe oraz podmioty ratownicze w zażegnaniu sytuacji kryzysowych. Wykorzystano metodę badania dokumentów w zakresie analizy literatury przedmiotu oraz aktów prawnych wykorzystania psów w służbach mundurowych oraz ratowniczych. Z badań jakościowych zastosowano metodę obserwacji procesu szkolenia i wykorzystania psów na potrzeby Straży Granicznej oraz psów ratowniczych (terenowych i do ratownictwa wodnego) z terenu województwa pomorskiego. Z przeprowadzonych badań wysuwają się następujące wnioski: W Polsce wykorzystuje się psy w takich działaniach jak: ochrona antyterrorystyczna, czynności ratownicze czy zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego. Działania te stanowią element zapanowania nad sytuacją kryzysową. Utrzymanie oraz szkolenie psów do realizacji zadań służb mundurowych oraz ratowniczych jest kosztowne oraz czasochłonne. Jednakże psy służbowe oraz ratownicze wykonują szereg zadań, istotnie wspierających działania podmiotów odpowiedzialnych za reagowanie w sytuacji kryzysowej (zarządzania kryzysowego). Przeprowadzone badania stanowią nowatorski charakter w zakresie nauk o bezpieczeństwie, ponieważ tematyka związana z wykorzystaniem psów na potrzeby bezpieczeństwa narodowego nie była dotychczas popularna w środowisku naukowym. Przejawia się to ubogą literaturą przedmiotu. Wartym wydaje się kontynuowanie badań w zakresie kynologii służbowej oraz ratowniczej z uwagi na istotną rolę, jaką pełnią psy w podmiotach odpowiedzialnych za bezpieczeństwo w Polsce.
14
Kochańczyk, Rafał. "Racjonalizacja działań w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa w obliczu niekorzystnego zjawiska demograficznego w Polsce." Zeszyty Naukowe SGSP 76 (December 21, 2020): 115–33. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0014.5981.
Full textAbstract:
Od wielu lat demografowie zwracają uwagę na niekorzystny trend, jakim jest depopulacja. Zjawisko to nie dotyczy jedynie Polski, ale i też prawie całej Europy. Należy zdać sobie sprawę, że kryzys demograficzny będzie miał wpływ na wiele dziedzin naszego życia, takich jak na przykład ekonomiczne, społeczne, medyczne, kulturowe i co będzie tematem poniższego artykułu – szeroko pojęte bezpieczeństwo. Niekorzystne wskaźniki demograficzne mogą skutkować wyludnianiem się obszarów mniej zurbanizowanych, migracją ludzi z mniejszych ośrodków do większych, emigracją zarobkową, ograniczonym dostępem do edukacji itp. Każde państwo w ramach stworzonego systemu bezpieczeństwa wykorzystuje zasoby ludzkie, jednak co będzie w przypadku, gdy zacznie brakować ludzi chcących podjąć służbę w Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej? Jakie kroki należy przedsięwziąć już teraz, aby te służby były przygotowane na reakcję, w przypadku gdy diagnoza demografów potwierdzi się? Tego typu zagadnienie powinno zainteresować badaczy zajmujących się bezpieczeństwem.
15
Patrycja ZAREMBA, Monika DZIUBA Judyta CHAJĘCKA. "Charakterystyka wybranych służb specjalnych Federacji Rosyjskiej w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa informacyjnego państwa." Zeszyty Naukowe Akademii Sztuki Wojennej 109, no. 4 (April 4, 2018): 63–84. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0011.7441.
Full textAbstract:
Służby specjalne współczesnych państw stanowią kluczowy element służący zapewnieniu bezpieczeństwa zarówno wewnętrznego, jak i zewnętrznego (w tym również informacyjnego). W aspekcie współczesnej sytuacji międzynarodowej na szczególną uwagę zasługują służby specjalne Federacji Rosyjskiej. Rozpad Związku Radzieckiego, a co za tym idzie upadek bipolarnego podziału świata sprawił, że służby wywiadowcze ZSRR zostały zmuszone do transformacji o charakterze strukturalnym i funkcjonalnym. Nowe warunki geopolityczne zaczęły generować nieznane dotąd wyzwania i zagrożenia. Celem niniejszego artykułu jest scharakteryzowanie najbardziej elitarnych, z punktu widzenia autorów, służb specjalnych Federacji Rosyjskiej – Federalnej Służby Bezpieczeństwa, Głównego Zarządu Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych, Służby Wywiadu Zagranicznego oraz Federalnej Służby Ochrony w aspekcie ich wpływu na zapewnienie państwu bezpieczeństwa informacyjnego. Hipotezą, jaką autorki weryfikowały w trakcie wywodu, było stwierdzenie, że służby specjalne Federacji Rosyjskiej mają istotne znaczenie dla bezpieczeństwa informacyjnego państwa ze względu na swoją działalność pozwalającą na dostarczanie właściwych i użytecznych informacji dotyczących przeciwnika oraz obszaru jego działania. Dla realizacji tak zakreślonych celów tekst podzielony został na trzy zasadnicze części: pierwszą poświęconą sytuacji problemowej oraz teorii dotyczącej szeroko poję- tego bezpieczeństwa informacyjnego i działalności służb specjalnych; drugą definiującą charakterystykę służb wywiadowczych FR, ich istotę, zadania oraz obszary zainteresowań; oraz trzecią traktującą o praktycznym wymiarze aktywności służb specjalnych Federacji Rosyjskiej. W podsumowaniu zamierzeniem autorów jest przybliżenie zagadnień związanych ze specyfiką rosyjskich służb wywiadowczych oraz zwrócenie uwagi na ich rolę w zapewnianiu bezpieczeństwa państwa w sferze informacyjnej
16
Słabig, Arkadiusz. "Aktywność wyznaniowa ludności ukraińskiej w województwie krośnieńskim w latach 1975-1989 z perspektywy Służby Bezpieczeństwa." Resovia Sacra 28 (December 31, 2021): 539–59. http://dx.doi.org/10.52097/rs.2021.539-559.
Full textAbstract:
Teren uformowanego w 1975 roku województwa krośnieńskiego od setek lat był pograniczem wyznaniowym, kulturowym i etnicznym. Przenikały się tu wpływy Kościoła rzymskokatolickiego, Kościoła greckokatolickiego i Cerkwi prawosławnej. Ludność polska sąsiadowała z ludnością pochodzenia rusińskiego, której część deklarowała przynależność do narodu ukraińskiego, a część do wspólnoty etnicznej Łemków. Aktywność grekokatolików i wyznawców prawosławia była próbą odbudowy tożsamości religijnej i kulturowej po drastycznych zmianach wywołanych przez powojenne akcje deportacyjne. W zależności od obowiązującej „linii politycznej” i lokalnych uwarunkowań aktywność ta była ograniczana, tolerowana, bądź też stymulowana (tylko w przypadku prawosławia) przez komunistyczne władze partyjno-państwowe. Istotną rolę w stanowieniu polityki wyznaniowej wobec wyznań nierzymskokatolickich odegrała Służba Bezpieczeństwa (SB) – policja polityczna, której powierzono zadanie rozpoznania i „neutralizacji” wszelkich inicjatyw kolidujących z interesem państw komunistycznych. Świadectwem działań jest dokumentacja zgromadzona w tzw. sprawach obiektowych o kryptonimach „Ortodoksi”, „Wspólnota” i „Góral”. Aktywność operacyjna SB na polu religijnym i narodowościowym została definitywnie zakończona na przełomie 1989 i 1990 roku wraz z kolejnym etapem transformacji ustrojowej w Polsce.
17
Durka, Jarosław. "Pielgrzymki nauczycieli na Jasną Górę w latach 60. i 70. XX wieku w dokumentach Służby Bezpieczeństwa." Forum Pedagogiczne 6, no. 2/2 (November 19, 2016): 161–75. http://dx.doi.org/10.21697/fp.2016.2.35.
Full textAbstract:
Pierwsze pielgrzymki nauczycieli na Jasną Górę miały miejsce na przełomie XIX i XX wieku. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, mimo licznych trudności związanych z podziałami politycznymi, starano się zintensyfikować ten ruch. Pierwsza ogólnopolska pielgrzymka nauczycieli odbyła się w 1937 roku. II wojna światowa uniemożliwiała zorganizowany ruch pielgrzymkowy. Po wojnie, w Polsce Ludowej rządzonej przez partię komunistyczną, pielgrzymowanie nauczycieli na Jasną Górę było traktowane jako realne zagrożenie dla działań związanych z laicyzacją i indoktrynacją społeczeństwa. Dlatego kontrolowano liczby uczestników, uważnie analizowano treść kazań i referatów wygłaszanych podczas konferencji. Niemal zawsze odnosiły się one zarówno do aktualnej problematyki społecznej, relacji państwo – Kościół, jak i do polityki wewnętrznej rządu PRL-u. W warunkach silnej cenzury i monopolu informacyjnego władz państwowych pielgrzymki organizowane pod hasłem zjazdu czy dni modlitw przełamywały wyłączność partii komunistycznej na kształtowanie obrazu rzeczywistości społeczno-politycznej w środowisku nauczycieli i wychowawców. Służba Bezpieczeństwa (SB) dokumentowała swoje działania.
18
Fałdowski, Marek. "BEZPIECZEŃSTWO I PORZĄDEK PUBLICZNY NA PRZYKŁADZIE II RP." PRZEGLĄD POLICYJNY 4, no. 128 (January 2, 2017): 48–61. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.7360.
Full textAbstract:
Znajomość burzliwych dziejów państwa polskiego, w tym dziejów policji, jest konieczna dla rozumienia etosu służby. Policja Państwowa, mimo wielu niedoskonałości w swojej organizacji, w ogólnym zarysie daje wzorce nacechowane patriotyzmem, podkreślając rolę etosu w policyjnej służbie. Przybliżenie początków formowania się policji jest cenne nie tylko poznawczo. Przechowywanie pamięci o poświęceniu polskich policjantów oraz ich zaangażowaniu w walkę o niepodległość Polski jest fundamentem, na którym budujemy obecne pojmowanie etosu służby. Przekazywanie tej wiedzy kolejnym pokoleniom policjantów jest obowiązkiem policyjnych jednostek szkoleniowych, szczególnie Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie będącej uczelnią służb państwowych. Celem opracowania jest przybliżenie budowy formacji policyjnej w Polsce, jej organizacji i problemów, jakie napotykała zwłaszcza w początkach swojego istnienia.
19
Wicenty, Daniel. "Wokół projektu biografii Adama Podgóreckiego: wyzwania koncepcyjne, metodologiczne i społeczne." Przegląd Socjologii Jakościowej 9, no. 4 (November 30, 2013): 82–102. http://dx.doi.org/10.18778/1733-8069.9.4.06.
Full textAbstract:
Życie Adama Podgóreckiego, obfitujące w paradoksy i dramatyczne zwroty, pozostaje słabo rozpoznane. Z tego względu artykuł w pierwszej kolejności ukazuje krótki szkic biograficzny polskiego badacza, bazujący na wspomnieniach oraz dokumentach, w tym osobistych. Szczególną uwagę poświęcono latom powojennym, w tym okresowi studenckiemu oraz udziałowi Podgóreckiego w Klubie Logofagów, niezwykłej i nieoficjalnej grupie dyskusyjnej. Tekst wskazuje również na cenę, jaką naukowcy „nieposłuszni w myśleniu” musieli płacić w reżimie komunistycznym. W tym kontekście przypadek Podgóreckiego odkrywa mechanizmy stopniowego wykluczania w środowisku naukowym skutkującego w ostateczności przymusową emigracją z kraju. Ważna jest tu także rola, jaką odegrała w życiu Podgóreckiego Służba Bezpieczeństwa. Po drugie, artykuł analizuje różne socjologiczne podejścia do biografii. Podkreślono w nim pewne ograniczenia oraz bariery o charakterze koncepcyjnym i metodologicznym. Pisanie biografii ukazane jest również jako praktyka społeczna, uwikłana w rozstrzyganie dylematów kariery naukowej biografa oraz jako wyzwanie dla aktualnej hierarchii w polskim środowisku socjologicznym.
20
Żurek, Jacek. "Powtórna kasata placówek wychowawczych Kościoła katolickiego w Polsce (1958-1963)." Nasza Przeszłość 102 (December 30, 2004): 193–242. http://dx.doi.org/10.52204/np.2004.102.193-242.
Full textAbstract:
Artykuł dotyczy procesu likwidacji katolickich szkół, domów, szpitali i organizacji charytatywnych w PRL w latach 1958-1963. Komunistyczne represje wobec wszystkich katolickich placówek pełniących funkcje utylitarne, zwłaszcza tych prowadzonych przez zakony, miały miejsce pod rządami Władysława Gomułki (sekretarza generalnego Polskiej Partii Robotniczej w latach 1943-1948 i I sekretarza Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w latach 1956-1970). Nastąpiło to po wcześniejszej fali zamknięć podczas stalinowskiej "zimy" w latach 1947-1956, kiedy to wiele instytucji sponsorowanych przez Kościół, które odrodziły się w latach 1944-1947 po spustoszeniach okupacji niemieckiej i rosyjskiej, zostało zmuszonych do likwidacji. Krótka "odwilż" w latach 1956-1958 zakończyła się drugą falą zamknięć, która trwała pięć lat. Odrodzenie instytucji parakościelnych nastąpiło dopiero w 1989 r., kiedy komuniści musieli oddać część swojej władzy. Metody, strategia i taktyka represji z lat 1958-1963 odzwierciedlały politykę czasów stalinowskich. Wydaje się, że plan został opracowany w Moskwie, gdzie pod rządami Nikity Chruszczowa rozpoczęto podobną, bezwzględną kampanię mającą na celu oczyszczenie ZSRR z instytucji religijnych. W niniejszym artykule placówki kościelne dotknięte represjami podzielono na kategorie odzwierciedlające ich status własnościowy i funkcje w strukturach Kościoła w Polsce. Są one następujące: 1. Placówki kontrolowanego przez państwo Katolickiego Stowarzyszenia Caritas; 2. Placówki prowadzone przez zakony; oraz 3. Niższe seminaria duchowne prowadzone przez poszczególne diecezje i zakony. Poniższe tabele przedstawiają zakres zamknięć: 1. Przedszkola prowadzone przez Caritas w 1959 r.; 2. Placówki prowadzone przez Caritas w 1963 r.; 3. Alumni I roku w diecezjalnych Wyższych Seminariach Duchownych w latach 1945-1970; 4. Szkoły prowadzone przez zakony 1947-1978 oraz wykres obrazujący zmiany w liczbie szkół prowadzonych przez zakony w latach 1947-1978. W Aneksie wymieniono sygnatury niedostępnych dotychczas źródeł dotyczących zakonów i instytucji świeckich z archiwów organów bezpieczeństwa państwa (Urząd Bezpieczeństwa, 1944-1956, i Służba Bezpieczeństwa, 1956-1990).
21
KOBUSZEWSKI, MACIE. "BEZPIECZEŃSTWO WEWNĘTRZNE PAŃSTWA W KONTEKŚCIE UTWORZENIA BIURA NADZORU WEWNĘTRZNEGO MINISTERSTWA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI." PRZEGLĄD POLICYJNY 4, no. 132 (December 13, 2018): 234–45. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.6695.
Full textAbstract:
Autorzy opracowań dotyczących systemu bezpieczeństwa państwa definiują w sposób podobny przedmiot ochrony systemu. Na przestrzeni lat dostrzegalna jest także zmiana podejścia identyfikowania obszarów zagrożeń bezpieczeństwa państwa. „Nadrzędnym celem działań państwa w dziedzinie bezpieczeństwa wewnętrznego jest utrzymanie systemu podmiotów w ciągłej gotowości i zdolności do reagowania w przypadku wystąpienia różnorodnych zagrożeń” (M. Zdyb, J. Stelmasiak, K. Sikora, <i>System bezpieczeństwa i porządku publicznego</i>, Warszawa 2015, s. 13.). Autor niniejszego artykuły wskazuje nie tylko na realizację zadań poszczególnych służb w tym systemie, ale przede wszystkim na nowe ustawowe zadania ministra właściwego do spraw wewnętrznych w zakresie sprawowanego nadzoru nad podległymi służbami, które realizowane są przy pomocy inspektora nadzoru wewnętrznego. Ustawowe dookreślenie zadań i uprawnień ministra właściwego do spraw wewnętrznych pozwoliło na usystematyzowanie zakresu obowiązków nałożonych na poszczególne służby nie tylko w zakresie informacyjnym, ale także dostępu ministra do informacji będących w ich dyspozycji. Przyjęte rozwiązanie dotyczące utworzenia Biura Nadzoru Wewnętrznego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji zgodnie z oczekiwaniami ustawodawcy ma doprowadzić do urealnienia nadzoru ministra właściwego do spraw wewnętrznych nad podległymi służbami, co ma skutkować podniesieniem jakości ich pracy oraz sprawnym diagnozowaniem i skuteczną likwidacją obszarów nadużyć, których dopuszczają się funkcjonariusze Policji, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa oraz Państwowej Straży Pożarnej.
22
Kozłowska, Marta. "SYSTEM PENITENCJARNY A SYSTEM BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTWA." International Journal of New Economics and Social Sciences 21, no. 5 (December 30, 2023): 133–46. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0054.4999.
Full textAbstract:
Instytucja Służby Więziennej odgrywa ogromną rolę w systemie bezpieczeństwa państwa, zapewnia bezpieczeństwo oraz ochronę społeczeństwa. Opracowanie ma na celu przybliżenie zakresu działania Służby Więziennej oraz ukazanie jej funkcji w systemie bezpieczeństwa państwa. W artykule dokonano charakterystyki: systemu penitencjarnego, pojęcia kary pozbawienia wolności oraz zadań i kompetencji Służby Więziennej.
23
Żukowski, Arkadiusz. "Triada determinant bezpieczeństwa pracowników służb społecznych: determinanty środowiskowe." Praca Socjalna 32, no. 6 (November 30, 2017): 74–85. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0012.2062.
Full textAbstract:
Determinanty środowiskowe stanowią trzecią grupę czynników warunkujących bezpieczeństwo pracowników służb społecznych. Są istotnym dopełnieniem prezentowanej koncepcji triady determinant bezpieczeństwa. Obejmują następujące czynniki: środowisko rodzinne, środowisko zawodowe (pracy), postawy społeczne wobec służb społecznych, status społeczny i prestiż zawodowy, kulturę prawną oraz kulturę bezpieczeństwa. Katalog ten jest otwarty i elastyczny. Jego pojemność może zwiększać się w toku dyskursu prowadzonego wokół zagadnień bezpieczeństwa pracowników służb społecznych.
24
Prus, Łukasz. "Służba na rzecz totalitarnego państwa jako przesłanka obniżenia zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy zatrudnionych w organach bezpieczeństwa w latach 1944–1990." Studia nad Autorytaryzmem i Totalitaryzmem 43, no. 4 (December 31, 2021): 447–61. http://dx.doi.org/10.19195/2300-7249.43.4.35.
Full textAbstract:
The paper describes term of service in a totalitarian state as a basis for reducing the pension of officers employed in the security service in the years 1944–1990. The legislators decided to hold liable the officers of the communist political police by reducing their pensions again, 26 years after the transformation. In this aspect, the crucial issue is the concept of service in a totalitarian state. The thesis of the paper is that the qualification of service in a totalitarian state cannot be determined only by formal conditions, that is, the time and place of service, but should also take into account substantive criteria, especially violation of the fundamental rights of individuals by former officers.
25
Gwardyński, Robert, and Bogusław Kogut. "ZNACZENIE PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ W SYSTEMIE BEZPIECZEŃSTWA WEWNĘTRZNEGO PAŃSTWA." Bulletin of Lviv State University of Life Safety 24 (January 10, 2022): 74–82. http://dx.doi.org/10.32447/20784643.24.2021.09.
Full textAbstract:
Streszczenie: Polska Państwowa Straż Pożarna jest formacją zawodową, umundurowaną i wyposażoną w specjalistyczny sprzęt, podległą ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, powołaną przez ustawodawczą władzę państwową do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami. Do jej głównych zadań należą: rozpoznawanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń; organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczych w czasie pożarów, klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń; wykonywanie pomocniczych specjalistycznych czynności ratowniczych w czasie klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń przez inne służby ratownicze. Funkcjonowanie Państwowej Straży Pożarnej wpisuje się w funkcjonowanie całego systemu bezpieczeństwa państwa. Funkcjonowanie systemu bezpieczeństwa wewnętrznego przyjmuje formę procesu bezpieczeństwa zwanego bezpieczeństwem wewnętrznym. Tak ujmowane bezpieczeństwo wewnętrzne to zamierzona aktywność elementów systemu bezpieczeństwa wewnętrznego, realizowana w ramach strategicznej polityki bezpieczeństwa narodowego, przejawiająca się głównie ochroną bezpieczeństwa publicznego i bezpieczeństwa powszechnego. Analizując funkcjonowanie Państwowej Straży Pożarnej nasuwa się pytanie: jakie znaczenie ma jej zamierzona aktywność dla funkcjonowania całego systemu bezpieczeństwa wewnętrznego państwa? W odniesieniu do problemu badawczego postawiono hipotezę o treści: Znaczenie Państwowej Straży Pożarnej w systemie bezpieczeństwa wewnętrznego wynika ze zdolności tej formacji do prowadzenia działań wiodących w sferze utrzymywania bezpieczeństwa powszechnego oraz działań wspomagających w sferze utrzymywania bezpieczeństwa publicznego. W badaniu zastosowane metodę badawczą: badanie dokumentów, techniką jakościową. W toku przeprowadzonego badania hipoteza została uznana za prawdziwą, a problem badawczy został rozwiązany.
26
Mierzejewska, Lidia. "Bezpieczeństwo ludzi i mienia w Poznaniu." Studia Miejskie 12 (October 27, 2020): 45–58. http://dx.doi.org/10.25167/sm.2376.
Full textAbstract:
Zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego należy do zadań władzy publicznej mających bardzo długi rodowód. Wiąże się to zapewne z faktem, iż potrzeba bezpieczeństwa jest jedną z fundamentalnych potrzeb człowieka, której zaspokojenie decyduje w dużej mierze o jakości życia. Z tego też względu władza publiczna podejmuje liczne działania, których celem jest ochrona jednostki i społeczeństwa oraz ich mienia przed niebezpieczeństwami grożącymi ze strony gwałtownych czynów ludzi oraz gwałtownych działań sią przyrody (Bolesta 1983, s. 236, Olejniczak-Sza³owska 2009). Ochrona ludzi i ich mienia przed wszelką agresją, w tym przed klęskami żywiołowymi, takimi jak powodzie, trzęsienia ziemi, huragany, a także przed agresją ze strony marginesu społecznego, jest też jednym z podstawowych celów gospodarki przestrzennej. Zgodnie z polskimi regulacjami prawnymi zapewnienie bezpieczeństwa oraz porządku publicznego jest jednym z zadań własnych gminy, w tym także miejskiej. W celu jego realizacji władze miejskie organizują funkcjonowanie odpowiednich służb do tego powołanych, takich jak policja, straż pożarna, zespoły ratownictwa medycznego, straże miejskie itp. Bezpieczeństwo mieszkańców oraz niski stopień przestępczości świadczą bowiem nie tylko o poziomie rozwoju cywilizacyjno-kulturowego miasta, ale także o jego atrakcyjnoTmci zarówno dla obecnych, jak i przyszłych mieszkańców i potencjalnych inwestorów. Celem niniejszego opracowania jest określenie roli, jaką odgrywa bezpieczeństwo we współczesnym świecie, a także przeprowadzenie krótkiej analizy bezpieczeństwa ludzi i mienia w Poznaniu oraz zmian, jakie zaszły w tym względzie od początku lat 90. XX w. Badanie polegać będzie jednak nie na określeniu z założenia subiektywnego poczucia bezpieczeństwa mieszkańców, ale na cechach obiektywnych, takich jak liczba popełnianych przestępstw czy liczba i struktura interwencji podejmowanych przez wybrane służby powołane do zapewnienia bezpieczeństwa w Poznaniu.
27
MARTUSZEWSKA, Jolanta. "EDUCATION FOR SECURITY TOWARDS CREATING CRISIS-RESILIENT SOCIETY." National Security Studies 20, no. 2 (May 25, 2021): 21–32. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/146281.
Full textAbstract:
Bezpieczeństwo i edukacja dotyczą każdego obywatela, pośrednio i bezpośrednio niemal wszystkich jego sfer życia oraz typów jego aktywności od urodzenia, aż do późnej starości. Pełnego bezpieczeństwa nie jest w stanie zagwarantować żadne państwo oraz służby funkcjonujące w jego ramach. O bezpieczeństwo musimy zatroszczyć się sami. Jednym ze sposobów jego zapewnienia jest poszerzanie wiedzy i podążanie za zmianami. Powszechna samoobrona jako część obrony cywilnej polega na obowiązkowym udziale ludności w zajęciach podstawowych lub ćwiczeniach praktycznych. W czasie ćwiczeń wykonywane są przedsięwzięcia, dające możliwość nabycia umiejętności ochrony własnego zdrowia i życia, gospodarstwa domowego i udzielania pomocy poszkodowanym. Powszechne przeszkolenie i dobre przygotowanie obywateli niewątpliwie stanowi wzmocnienie zdolności obronnych państwa. Celem edukacji dla bezpieczeństwa jest m.in. wyposażenie uczniów w wiedzę związaną z bezpieczeństwem państwa, kształtowanie umiejętności niezbędnych do skutecznego działania w sytuacji zagrożenia oraz działań zapobiegawczych i gotowości do niesienia pomocy. Jednakże zajęcia praktyczne w ramach przedmiotu, które pozwalają utrwalić prawidłowe reakcje występują w ograniczonym zakresie. Celem artykułu jest opisanie działań państwa podczas przygotowania do samoobrony, w których znaczącą rolę, w ramach obrony cywilnej, pełni edukacja dla bezpieczeństwa. Odporność należy rozumieć jako przygotowanie się społeczeństwa narażonego na zagrożenia, poprzez edukację i ćwiczenia praktyczne w celu adaptacji w nowej sytuacji. Natomiast kształtowanie odporności na zagrożenia ma na celu wzbudzić zaangażowanie do działań ograniczających ryzyko wystąpienia zagrożenia.
28
POŻARSKI, DANIEL. "DEFINICJA I ISTOTA FUNKCJONOWANIA POLSKICH SŁUŻB SPECJALNYCH." PRZEGLĄD POLICYJNY 133, no. 1 (March 20, 2019): 221–39. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.6705.
Full textAbstract:
W treści przedstawionego artykułu podjęto próbę usystematyzowania oraz scharakteryzowania polskich służb specjalnych. Kwestia dotycząca działalności przedmiotowych instytucji nie należy do łatwych i przyjemnych w treści swych działań. Zajmując się problematyką dotyczącą tylko i wyłącznie służb specjalnych jest nie lada wyzwaniem. Działalność służb specjalnych to materia dość wrażliwa, mało wdzięczna oraz należąca do zadań tzw. zbioru otwartego. Rola oraz funkcje, jakie pełnią w systemie bezpieczeństwa opisane poniżej instytucje, są bardzo ważne — można byłoby rzec, że nawet są elementem nie zastępowalnym. Ich specyfika, obszar działania i niekonwencjonalność w realizacji działań są elementem wyróżniającym je spośród wszystkich instytucji systemu bezpieczeństwa państwa. Charakteryzowane instytucje zajmują swoje miejsce w systemie operacyjnym, będącym częścią systemu bezpieczeństwa państwa . Służby specjalne występują w systemie obronnym oraz ochronnym. Przenikają się w swoich właściwościach, wielokrotnie współdziałają, wymieniają się informacjami, wspierają oraz pomagają sobie nawzajem. Pomimo swojego wyróżnika, służby specjalne nie tylko realizują zadania stricte związane z bezpieczeństwa państwa, ale także wykonują szereg istotnych zadań w świetle uwarunkowań międzynarodowych. Dlatego też w zakresie aktualnego artykułu dążono do omówienia kwestii związanych z działalnością wskazanych instytucji w zakresie legislacyjnym.
29
KRAMARCZYK, MARIUSZ. "EFEKTYWNOŚĆ POLICJANTÓW W INTERWENCJACH." PRZEGLĄD POLICYJNY 3, no. 131 (September 11, 2018): 54–66. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.6665.
Full textAbstract:
Zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego jest nie tylko konstytucyjnym obowiązkiem i politycznym celem państwa, ale też priorytetowym zadaniem Policji, jako formacji mundurowej stojącej na najwyższym szczeblu przestrzegania prawa, których nadrzędną służbą jest dbanie o spokój i ochronę ludności przed wynikającymi zagrożeniami, ochrona mienia oraz wszelkich dóbr chronionych prawem. W związku z tym, że zagrożeń tych nie można całkowicie wyeliminować, na państwie spoczywa obowiązek właściwego przygotowania działalności służb w celu zminimalizowania skutków niebezpieczeństw. Policjant, aby mógł rzetelnie wykonywać swoje obowiązki, powinien charakteryzować się ponadprzeciętnymi predyspozycjami psychofizycznymi oraz wysokimi wskaźnikami morfofunkcjonalnymi jako podstawowymi czynnikami determinującymi jego zdolność do podejmowania i realizowania działań interwencyjnych na rzecz bezpieczeństwa. Na efektywność pracy każdego policjanta składa się sprawność i skuteczność działania, bezpieczeństwo, przeciwdziałanie zagrożeniom oraz wyszkolenie specjalne. Dlatego w tym zakresie powinny znaleźć się umiejętności posługiwania się środkami przymusu bezpośredniego (adekwatnie do zaistniałego zagrożenia) oraz zdolność stosowania odpowiednich działań taktycznych, a także skutecznych technik interwencyjnych. Do głównych celów artykułu należy zaliczyć przedstawienie oraz charakterystykę istotnych czynników warunkujących wysoką efektywność pracy policjantów podczas podejmowania i realizowania czynności interwencyjnych na rzecz bezpieczeństwa osobistego.
30
Maciejewski, Dariusz. "Safety of participants of a mass event on the example of a selected festival." Systemy Logistyczne Wojsk 57, no. 2 (December 31, 2022): 85–100. http://dx.doi.org/10.37055/slw/163230.
Full textAbstract:
Głównym celem artykułu jest przybliżenie zadań i roli służby wiodącej w czasie przygotowań, a następnie realizacji zabezpieczenia masowej imprezy artystyczno-rozrywkowej. Przedmiotem rozważań jest bezpieczeństwo uczestników festiwalu muzycznego Pol’and’Rock, który odbywał się w województwie lubuskim, na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Szczególnej ocenie poddano proces od przedłożenia dokumentacji przez organizatora festiwalu, aż po przyjęte rozwiązania przez służbę wiodącą, w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa uczestnikom w związku z pojawiającymi się nowymi zagrożeniami, w postaci rozwoju nowych technologii. Zidentyfikowane zagrożenia, to między innymi dynamicznie rozwijający się rynek bezzałogowych statków powietrznych oraz nowe metody działania sprawców zamachów terrorystycznych. Zakres czasowy obejmuje swoim zasięgiem okres od 1997 do 2019 roku. W artykule podjęto próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie stanowiące główny problem badawczy: czy w czasie trwania imprezy masowej podmiot wiodący realizuje ustawowe obowiązki wynikające z treści obowiązujących aktów normatywnych w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa jej uczestnikom? Metody wykorzystane w badaniu to metoda teoretyczna (metoda analizy i metody wnioskowania), oraz metoda praktyczna (metoda porównawcza). Wnioski z przeprowadzonych badań zostały przedstawione w podsumowaniu.
31
Gacek, Paweł. "Zakaz członkostwa w partii politycznej funkcjonariusza Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu oraz uczestnictwa w działalności tej partii lub na jej rzecz." Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego 13, no. 24 (2021): 110–31. http://dx.doi.org/10.4467/20801335pbw.21.005.13562.
Full textAbstract:
Niniejszy artykuł dotyczy zakazu członkostwa funkcjonariusza Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu w partii politycznej oraz uczestnictwa w działalności tej partii lub na jej rzecz. Zakaz, o którym mowa, został ustanowiony w art. 81 ust. 1 ustawy z 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu. Służba publiczna wymaga wprowadzenia pewnych ograniczeń praw funkcjonariuszy w stosunku do reszty członków społeczeństwa. Neutralność polityczna stanowi gwarancję właściwej realizacji zadań i celów wymienionych formacji. Wskazano, że przepis art. 81 ust. 1 ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu zawiera dwie niezależne od siebie normy prawne, tj. zakaz członkostwa w partii politycznej oraz zakaz uczestnictwa w działalności partii politycznej lub na jej rzecz. Uwagę skupiono na wskazaniu granic tych zakazów. W tym aspekcie wytyczono sferę dozwolonego zachowania funkcjonariusza. Podkreślono również, że ograniczenia, o których mowa, nie naruszają praw i wolności zagwarantowanych Konstytucją RP. The prohibition of political party membership and of participation in political party activities or on its behalf imposed on officers of the Internal Security Agency and Foreign Intelligence Agency This paper was entirely devoted to the issues connected with the prohibition of membership in a political party of an officer of the Internal Security Agency and Foreign Intelligence Agency and the participation in the activities of that party or on its behalf. This prohibition was established in Article 81 (1) of the Act of 24 May 2002 of the Internal Security Agency and Foreign Intelligence Agency. Public service requires the introduction of certain restrictions on the rights of officers in relation to the rest of members of society. Political neutrality guarantees proper implementation of the tasks and aims of this formation. There was indicated that aforementioned provision of Article 81 (1) of the Act of 24 May 2002 of the Internal Security Agency and Foreign Intelligence Agency contains two independent legal norms i.e. prohibition of membership in a political party and prohibition of participation in the activities of political party or on its behalf. Attention was therefore focused on indicating the limits of these prohibitions. In this aspect, the sphere of official behavior has been demarcated. There was also underlined that these limits in question do not violate the rights and freedoms guaranteed by the Polish Constitution.
32
Sychowicz, Krzysztof. "Władze komunistyczne wobec uroczystości milenijnych w Łomży i Drohiczynie (1966 r.)." Nasza Przeszłość 109 (June 30, 2008): 239–65. http://dx.doi.org/10.52204/np.2008.109.239-265.
Full textAbstract:
Uroczystości Tysiąclecia Chrztu Polski były niewątpliwie jednym z największych wydarzeń w kraju, nie tylko ze względu na polityczny charakter nadany im przez władze komunistyczne, ale przede wszystkim ze względu na ich znaczenie religijne i moralne. Surowa postawa władz i długi okres przygotowań poprzedzający główne uroczystości w 1966 r. odegrały istotną rolę, prowadząc do szeregu posunięć wymierzonych w Kościół katolicki.Choć główne uroczystości w województwie białostockim odbyły się w drugiej połowie 1966 r., informacje o przygotowaniach zbierano już na początku roku. W dniu 1 marca 1966 r. płk Leon Sobczyk, zastępca komendanta wojewódzkiego Milicji Obywatelskiej ds. bezpieczeństwa w Białymstoku, poinformował kpt. Edwarda Rodziewicza, kierownika Samodzielnej Sekcji Organizacyjnej w Komendzie Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej, że program obchodów Tysiąclecia Chrztu Polski w Drohiczynie został opracowany na podstawie wytycznych zawartych w programie ogólnopolskim. Zaznaczył między innymi, że jubileusz ma charakter głównie maryjny, kościelny, narodowy i duszpasterski. Jednak według SB w Łomży, pierwszej miejscowości w województwie, którą odwiedzili przedstawiciele Episkopatu, miejscowe duchowieństwo przystąpiło do etapowego organizowania obchodów tysiąclecia już po zakończeniu oficjalnych rozmów nad manifestem. 42 biskupów i 107 księży z diecezji przybyło do miasta wraz z kardynałem Stefanem Wyszyńskim w ramach pielgrzymki milenijnej w dniach 6-7 sierpnia 1966 roku. Spośród wszystkich kazań najbardziej krytykowane było to wygłoszone przez kardynała Wyszyńskiego i arcybiskupa Kominka. W Łomży i Drohiczynie (1-2 października 1966 r.) organizowano różnego rodzaju imprezy i manifestacje, które miały odciągnąć młodzież i społeczeństwo od obchodów. W miastach tych bardzo aktywnie działała Służba Bezpieczeństwa, wykorzystując swoją siatkę szpiegowską.Przykład Łomży i Drohiczyna pozwala ocenić stosunek władz państwowych do tych obchodów i starania o umniejszenie ich znaczenia. Choć wiele z opisanych w artykule działań było prowadzonych przez aparat bezpieczeństwa i administracji na terenie całego kraju, to jednak w tym regionie dochodziło do specyficznych sytuacji. Jedna z nich była związana z faktem, że obejmowała trzy diecezje z duchowieństwem i wiernymi, przeciwko którym zorganizowano serię represji. Innym ciekawym zjawiskiem był stosunek ludności prawosławnej zamieszkującej wschodnią część województwa do organizacji i przebiegu obchodów tysiąclecia. Problem ten był o tyle istotny, że obchody te były postrzegane przez część duchownych tego kultu jako zagrożenie dla Cerkwi prawosławnej.
33
Janczewski, Jerzy, and Danuta Janczewska. "Problemy bezpieczeństwa urządzeń transportu osobistego." Zarządzanie Innowacyjne w Gospodarce i Biznesie 2020, no. 1(30)/2020 (March 5, 2021): 149–63. http://dx.doi.org/10.25312/2391-5129.30/2020_09jjdj.
Full textAbstract:
Urządzenia transportu osobistego najczęściej wykorzystuje się na dojazdy lub powroty z pracy, szkoły, uczelni, dojazdy do urzędów, jako połączenie z transportem publicznym, w celach towarzyskich i rekreacyjnych. UTO służą również do przemieszczania się po korytarzach biur, halach targowych i przemysłowych. Kluczowe wyzwania dla takich form przemieszczania związane są z przystępnością infrastruktury, dopuszczalną prędkością, wrażliwością na warunki pogodowe, brakiem przestrzeni dla bagażu i pasażera, ładowaniem akumulatorów, korzystnym modelem biznesowym i operacyjnym. Pojawiają się również istotne wątpliwości co do zgodności z prawem i wyzwania związane z bezpieczeństwem pieszych i pozostałych użytkowników ruchu drogowego, a ostatnio także bezpieczeństwem epidemiologicznym. Artykuł ma na celu przedstawienie niektórych aspektów bezpieczeństwa użytkowania urządzeń transportu osobistego zarówno z perspektywy ruchu drogowego, jak i z perspektywy bezpieczeństwa epidemicznego. Praca ma charakter opisowy i prezentuje cztery aktualne i tym samym istotne zagadnienia dotyczące urządzeń transportu osobistego. Pierwsze to uwarunkowania prawne definiowania i korzystania z UTO, drugie to przytoczenie badań popularności tych urządzeń w Polsce, zaś dwa pozostałe dotyczą wybranych problemów bezpieczeństwa ich użytkowania. Słowa kluczowe: urządzenia transportu osobistego, mikromobilność, mikro-pojazdy, bezpieczeństwo
34
BERNATEK, Monika, and Mieczysław Jan MAGIERSKI. "SELECTED ASPECTS OF PRODUCT SAFETY IN THE ARMS INDUSTRY." National Security Studies 32, no. 2 (February 3, 2024): 26–50. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/183643.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest przedstawienie problematyki bezpieczeństwa produkcji przemysłu zbrojeniowego dostarczającego sprzęt i uzbrojenie dla Sił Zbrojnych RP, Policji NATO oraz innych służb dbających o bezpieczeństwo i stabilizację pokoju w kraju i na świecie. Artykuł ma charakter teoretyczno-opisowy. W pracy sformułowano następujący problem badawczy: jakie wymagania normatywno - prawne powinna spełniać firma zbrojeniowa podczas procesu produkcji, kontroli, odbioru i dostawy sprzętu wojskowego, w celu zapewnienia bezpiecznego wyrobu dla życia, zdrowia użytkownika, środowiska z jednoczesną dbałością o zachowanie niezawodności i terminowości dostaw? Hipotezą badawczą pracy jest sformułowanie, iż zakłada się, że warunki w jakich wykonywane są potwierdzenia metrologiczne przyrządów pomiarowych, służących do kontroli produkcji na różnych etapach procesu technologicznego, mogą wpłynąć na bezpieczeństwo produkowanych wyrobów oraz określić związki przyczynowo-skutkowe. Dla zweryfikowania hipotezy i udzielenia odpowiedzi na pytanie problemowe zastosowano metodę analizy źródeł i konstrukcji logicznej, badaniu poddano dokumenty oficjalne obowiązujące w RP: akty normatywne i prawne. Zastosowano także obserwację pośrednią, wynikającą z wieloletniego doświadczenia autorów w pracy z branżą zbrojeniową i uczestnictwem w działalności naukowej. Przedstawione w artykule zagadnienia dotyczą systemu metrologicznego mającego istotny wpływ na jakość i bezpieczeństwo wyrobu, systemu oceny zgodności wyrobów (OiB), w którym producent gwarantuje na własną odpowiedzialność, że wyrób jest zgodny ze specyfikacją techniczną wystawiając deklarację zgodności w zakresie Obronności i Bezpieczeństwa oraz wprowadzając Wewnętrzny System Kontroli (WSK) dotyczący obrotu uzbrojeniem i produktami podwójnego zastosowania oraz usługami i technologiami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także utrzymania międzynarodowego pokoju. Ważnym zagadnieniem dla dostawców produkujących wyroby obronne jest szacowanie i analiza ryzyk mających wpływ na przedsięwzięcie/projekt. Zarządzanie ryzykiem rozpoczyna się na etapie planowania wyrobu i jest monitorowane przez znaczące komórki organizacyjne tj. konstrukcja, zaopatrzenie, produkcja, kontrola do czasu zakończenia umowy. Informacje z realizacji zarządzania ryzykiem stanowią „kopalnię wiedzy” przy realizacji przyszłego projektu. Kolejnym ważnym aspektem ujętym w artykule jest ochrona informacji niejawnych i stosowanie odpowiednio do nadanej klauzuli tajności właściwych środków bezpieczeństwa. Producent powinien posiadać świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego wydane przez Służbę Kontrwywiadu Wojskowego (SKW) lub Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego (ABW) zgodnie z aktualną ustawą o ochronie informacji niejawnych.
35
Szymański, Andrzej. "Sprawa operacyjnego sprawdzenia kryptonim „Zakonnik”. Inwigilacja ks. Henryka Surmy przez Służbę Bezpieczeństwa w latach 1974-1977." Studia z Prawa Wyznaniowego 21 (December 18, 2018): 221–38. http://dx.doi.org/10.31743/spw.189.
Full textAbstract:
Celem opracowania jest ukazanie na przykładzie jednego z zakonników sposobu postępowania Służby Bezpieczeństwa wobec duchownych, którzy znaleźli się w spektrum zainteresowania tej instytucji, z uwagi na podejrzenie prowadzenia „antypaństwowej” działalności. Tego rodzaju sprawy operacyjnego sprawdzenia zakładane były przez Służbę Bezpieczeństwa PRL bardzo często i miały na celu sprawdzenie doniesień o prowadzeniu przez duchownych działalności uznawanej przez władze komunistyczne za wrogą ustrojowi PRL. Ks. Henryk Surma, nie godząc się na komunistyczne ograniczenia praw człowieka, ani na dążenia władz PRL zmierzające do marginalizacji Kościoła, próbował na własną rękę pozyskać środki na remont kościoła parafialnego, wykorzystując przy tym swoje prywatne kontakty z obywatelami RFN. Podejrzany o działania antypaństwowe, poddany został przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa wszechstronnej kontroli i naciskom. Ostatecznie inwigilację zakończono po kilku latach, nie udowodniwszy duchownemu działania na szkodę PRL. Akta sprawy pokazują, że ks. Surma był dobrym duszpasterzem, który za swe zaangażowanie zapłacił zainteresowaniem ze strony Służby Bezpieczeństwa. Artykuł oparty został na materiałach archiwalnych zgromadzonych w Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej.
36
LASKOWSKI, Dariusz. "RULES OF PROVIDING CLASSIFIED INFORMATION BY OFFICERS OF POLISH SPECIAL SERVICES, ON THE EXAMPLE OF ART. 39 OF THE ACT OF MAY 24, 2002 ON THE INTERNAL SECURITY AGENCY AND THE INTERVIEW AGENCY." National Security Studies 1, no. 1 (December 1, 2011): 79–95. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/129724.
Full textAbstract:
Niniejszy artykuł jest próbą kompleksowego opisania zasad i przepisów, jakimi powinni kierować się funkcjonariusze i pracownicy polskich służb specjalnych w sytuacji konieczności udzielenia przez nich informacji niejawnych. Opisuje również merytoryczne i formalne aspekty udostępniania takich informacji przez organy administracji rządowej, kierujące służbami specjalnymi. Przedstawiając powyższe reguły i zasady, artykuł opiera się głównie na przepisach ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, której rozwiązania stanowiły później wzorzec dla rozwiązań znajdujących się w przepisach regulujących działanie pozostałych służb specjalnych Rzeczypospolitej Polski. Artykuł ukazuje również problemy i różnice interpretacyjne, występujące w przepisach ustawowych, które należałoby rozstrzygnąć, biorąc pod uwagę dobro informacji niejawnych i chronionych nimi dóbr. Problemy te uwydatniły się zwłaszcza po wejściu w życie nowej ustawy o ochronie informacji niejawnych, która obowiązuje od 1 stycznia 2010 r. Zmieniła ona szereg ustaw, regulujących sprawy związane z udostępnianiem informacji niejawnych, a to z kolei wywołało konieczność przyjrzenia się konsekwencjom tych zmian w funkcjonowaniu takich instytucji jak służby specjalne.
37
Banasiak, Piotr. "ZAKRES ZADAŃ GRUP INTERWENCYJNYCH SŁUŻBY WIĘZIENNEJ W ZAPEWNIENIU BEZPIECZEŃSTWA DLA POZOSTAŁYCH FUNKCJONARIUSZY SŁUŻBY WIĘZIENNEJ I OSADZONYCH – WYBRANE ZAGADNIENIA." International Journal of New Economics and Social Sciences 21, no. 5 (December 30, 2023): 121–32. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0054.4998.
Full textAbstract:
Grupy Interwencyjne Służby Więziennej są jednym z kluczowych podmiotów gwarantujących poczucie bezpieczeństwa w obiektach nadzorowanych przez Służbę w związku z wystąpieniem sytuacji o charakterze nadzwyczajnym. Ich specjalistyczne przeszkolenie, umiejętności i wyposażenie dają gwarancje realizacji wyznaczonego zdania w sposób minimalizujący ryzyko wystąpienia potencjalnych zagrożeń dla życia i zdrowia osadzonych. W literaturze przedmiotu jednostki GISW są bardzo rzadko analizowane ze względu na ograniczony dostęp do informacji wynikającej z elitarnego charakteru. W myśl autora tekstu, uznano za zasadne wskazanie roli opisywanej formacji w gwarancji bezpieczeństwa dla funkcjonariuszy Służby Więziennej i samych osadzonych w Zakładach Karnych i Aresztach Śledczych, by uzmysłowić konieczność zwiększenia nakładów sił i środków na rozwój opisywanej formacji. Artykuł w sposób teoretyczny ma na celu przybliżyć rolę i charakter GISW w ramach zapewnienia bezpieczeństwa.
38
Krassowski, Krzysztof, Tomasz Wierzchowski, and Anna Wierzchowska. "ROLA I ZADANIA SŁUŻB SPECJALNYCH W PAŃSTWACH NIEDEMOKRATYCZNYCH I DEMOKRATYCZNYCH NA PRZYKŁADZIE ROSJI I POLSKI." International Journal of Legal Studies ( IJOLS ) 8, no. 2 (December 31, 2020): 293–312. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0014.6372.
Full textAbstract:
Niniejsza publikacja poświęcona jest problematyce roli oraz funkcjonowania służb specjalnych w uwarunkowaniach państwa demokratycznego oraz niedemokratycznego, w szczególności w kontekście potrzeby zapewniania przez te służby adekwatnych informacji dla potrzeb instytucji państwowych, jako warunku sine qua non jego sprawnego funkcjonowania w aktualnych warunkach geopolitycznych. Jest to zagadnienie multidyscyplinarne, z pogranicza nauk o bezpieczeństwie oraz nauk prawnych. Analizie poddano zarówno umocowanie instytucjonalne, w pewnym zakresie otoczenie prawne, jak również wymagania i zadania stawiane służbom specjalnych, przeciwstawiając sobie dwa porządki – państwa niedemokratycznego na przykładzie Rosji oraz państwa demokratycznego – na podstawie Polski. Wskazano na aktualne wyzwania informacyjne w kontekście rozwoju technologicznego i cyfryzacji społeczeństwa, a także dokumentów oraz polityk państwa o znaczeniu strategicznym.
39
TELUK, Tomasz. "POLISH ENERGY SECURITY AND THE GREENHOUSE EFFECT PROBLEMS." National Security Studies 4, no. 1 (December 1, 2013): 381–97. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/129813.
Full textAbstract:
Artykuł powstał na podstawie autorskiej książki pt. Mitologia efektu cieplarnianego, wydanej przez Instytut Globalizacji w 2009 roku i wyróżnionej Templeton Freedom Award przez Fundację ATLAS w Waszyngtonie. Tytułowe zagadnienie dotyczy problemu zgodności głoszonej dla ogółu ideologii „efektu cieplarnianego” i zgodności z naukowymi dowodami określającymi wiedzę na temat zmian klimatycznych, z przełożeniem na działania polityczne i bezpieczeństwo państwa. Zdaniem autora, na podstawie racjonalnych dowodów można sądzić, iż głoszone tezy na temat ocieplania klimatu służą celom polityczno-ekonomicznym, a nie naszemu bezpieczeństwu. Autor uzasadnia swoje tezy, odwołując się do twierdzeń najważniejszych naukowych specjalistów w dziedzinie. Jak zauważa, przyjęcie ideologii „efektu cieplarnianego” przez polskich polityków może mieć zgubny wpływ dla polskiego rozwoju ekonomicznego i tym samym dla bezpieczeństwa kraju.
40
BOLZ, Katarzyna. "FLIGHT SAFETY – SERIOUS ACCIDENTS ANALYSIS." National Security Studies 19, no. 1 (February 25, 2021): 77–89. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/146050.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest omówienie problematyki bezpieczeństwa lotów z uwzględnieniem analizy wypadków ciężkich. Na podstawie obowiązujących przepisów zaprezentowano rolę, aktualne zadania oraz kompetencje Służby Bezpieczeństwa Lotów (SBL) w lotnictwie Sił Zbrojnych RP. Problem badawczy określono następująco: jak wypadki ciężkie wpływają na bezpieczeństwo lotnictwa? Poruszono kwestię wypadków lotniczych noszących oficjalnie miano wypadków ciężkich – zaprezentowano model przeliczeniowy wskaźnika wypadków ciężkich, dokonano analizy czynników wpływających na powstawanie ww. zdarzeń. Zastosowano analogię, analizę systemową, metodę obserwacji, analityczną i porównawczą. Na podstawie realnych przykładów szacowano przyczyny zdarzeń-katastrof. Wyszczególniono rodzaje sytuacji szczególnych w locie, stanowiących nieodzowny faktor wysokiego ryzyka w powietrzu. Omówiona problematyka została skorelowana z narzędziami stosowanymi na etapie badania wypadku lotniczego. Wyniki dokonanej analizy, połączonej z syntezą wyselekcjonowanych faktów oraz danych pochodzących z raportów Służb Bezpieczeństwa Lotów dowodzą, że podstawowym faktorem zachowania należytego poziomu bezpieczeństwa w powietrzu jest utrzymanie zarówno odpowiednich terminów obsług, staranności przeglądów przedlotowych, jak również konieczność wzmożonej ostrożności w ocenie warunków psychofizycznych pilotów podczas doboru personelu do zadania lotniczego. W lotnictwie wojskowym czynnik presji, nacisk na ukończenie zadania lotniczego/ćwiczenia/misji bojowej, zdaje się być istotnym czynnikiem wpływającym na wypadkowość. Szacowanie ryzyka na każdym etapie przygotowania zadania lotniczego w kwestii czynnika ludzkiego i sprzętu, to kluczowa kwestia utrzymania odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa lotu. Analiza możliwości i zagrożeń powinna być poprzedzona odpowiednią oceną ekspercką. W powietrzu, dążeniem powinno być niezmiennie zachowanie bezpieczeństwa w powietrzu, nie zaś samo powodzenie misji lotniczej. Kardynalnym błędem popełnianym w procesie planowania zadań bojowych bywa nastawienie na cel w kategorii ukończenia ćwiczenia. „Zadaniowe” podejście w powietrzu, w odniesieniu do czynnika ludzkiego, może spowodować wprost odwrotny, tragiczny w skutkach finał.
41
Nowacki, Robert. "CHARAKTERYSTYKA KOMPONENTÓW OCHRONNYCH ZAPEWNIAJĄCYCH BEZPIECZEŃSTWO W JEDNOSTKACH PENITENCJARNYCH." International Journal of New Economics and Social Sciences 21, no. 5 (December 30, 2023): 177–93. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0054.5002.
Full textAbstract:
Podstawowym zadaniem ochronnym Służby Więziennej jest zapewnienie w jej jednostkach organizacyjnych porządku i bezpieczeństwa. Zadanie to realizowane jest przez personel penitencjarny stosując przedsięwzięcia ochronne, czynności profilaktyczne oraz działania ochronne. Opracowanie to ma na celu przybliżenie elementarnych pojęć funkcjonujących w nomenklaturze ochronnej zakładów karnych i aresztów śledczych oraz ich znaczenia dla skutecznego wykony-wania zadań przez formację. Podkreślono również znaczenie realizacji zadań przez pełniący służbę lub zatrudniony w zakładach karnych i aresztach śledczych personel, od osób zarządzających jednostką do każdej osoby pełniącej służbę lub zatrudnionej w bezpośrednim kontakcie z osobami pozbawionymi wolności.
42
Klonowska, Iwona, and Jadwiga Stawnicka. "Rola pedagogiczno-wychowawcza Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa – nowa forma dialogu społeczności lokalnej z Policją." Resocjalizacja Polska, no. 16 (October 19, 2018): 79–92. http://dx.doi.org/10.22432/pjsr.2018.16.07.
Full textAbstract:
Podstawową potrzebą człowieka jest poczucie bezpieczeństwa. Współpraca z podmiotami zewnętrznymi ma ogromny wpływ na realizację ustawowych zadań Sił Policyjnych w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego państwa. Obecnie Policja kładzie większy nacisk na znaczenie społeczeństwa w zapobieganiu i zwalczaniu przestępczości. Przykładem roli społeczeństwa jest interaktywne narzędzie Krajowej Mapy Zagrożenia Bezpieczeństwa, w którym mieszkańcy mogą anonimowo zgłaszać informacje o zagrożeniach pojawiających się w ich sąsiedztwie, zmuszając odpowiednie służby do reagowania jako radykalna zmiana pracy konstabla, przybliżając go obywatelom. Artykuł poświęcony jest pedagogicznej i edukacyjnej roli Krajowej Mapy Zagrożeń dla Bezpieczeństwa Słowa kluczowe: Bezpieczeństwo, Krajowa Mapa Zagrożeń Bezpieczeństwa, przestępczość, zagrożenia, rola pedagogiczna, rola edukacyjna, komunikacja, funkcja wychowawcza i społeczność lokalna.
43
Klonowska, Iwona, and Jadwiga Stawnicka. "Rola pedagogiczno-wychowawcza Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa – nowa forma dialogu społeczności lokalnej z Policją." Resocjalizacja Polska, no. 16 (October 19, 2018): 79–92. http://dx.doi.org/10.22432/pjsr.218.16.07.
Full textAbstract:
Podstawową potrzebą człowieka jest poczucie bezpieczeństwa. Współpraca z podmiotami zewnętrznymi ma ogromny wpływ na realizację ustawowych zadań Sił Policyjnych w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego państwa. Obecnie Policja kładzie większy nacisk na znaczenie społeczeństwa w zapobieganiu i zwalczaniu przestępczości. Przykładem roli społeczeństwa jest interaktywne narzędzie Krajowej Mapy Zagrożenia Bezpieczeństwa, w którym mieszkańcy mogą anonimowo zgłaszać informacje o zagrożeniach pojawiających się w ich sąsiedztwie, zmuszając odpowiednie służby do reagowania jako radykalna zmiana pracy konstabla, przybliżając go obywatelom. Artykuł poświęcony jest pedagogicznej i edukacyjnej roli Krajowej Mapy Zagrożeń dla Bezpieczeństwa Słowa kluczowe: Bezpieczeństwo, Krajowa Mapa Zagrożeń Bezpieczeństwa, przestępczość, zagrożenia, rola pedagogiczna, rola edukacyjna, komunikacja, funkcja wychowawcza i społeczność lokalna.
44
CYWIŃSKI, Artur. "THE PROFESSIONAL EQUIPMENT AND SERVICES AS THE CONSTITUTIVE ELEMENTS OF AIR TRANSPORT SECURITY SYSTEM USING COUNTER-IED." National Security Studies 14, no. 2 (December 19, 2018): 311–32. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/132139.
Full textAbstract:
Artykuł przedstawia problem jakim są IED (improwizowane urządzenia wybuchowe) w transporcie lotniczym. Skutecznemu przeciwdziałaniu ich użycia służą właściwe przepisy bezpieczeństwa, które scharakteryzowano we wcześniejszych publikacjach. W opracowaniu niniejszym skupiono się na takich czynnikach jak służby bezpieczeństwa działające w rejonie lotniska oraz na sprzęcie specjalistycznym jaki wykorzystują w swojej pracy. W dalszej części dokonano podziału sprzętu specjalistycznego, który wykorzystywany jest w systemach bezpieczeństwa w portach lotniczych. Scharakteryzowano jego możliwości oraz etapy na których jest on wykorzystywany w przypadku wykrycia IED. Zaprezentowano warunki oraz procedury użycia sprzętu specjalistycznego przez upoważnione służby w warunkach zagrożenia wybuchem IED.
45
MACIEJEWSKI, Dariusz, and Waldemar KAAK. "POLICE ACTIONS DURING A CRISIS SITUATION - THE SARS-COV-2 (COVID-19) CORONAVIRUS PANDEMIC IN THE LUBUSKIE VOIVODESHIP." National Security Studies 22, no. 4 (December 31, 2021): 29–42. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/147011.
Full textAbstract:
Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie działań formacji służącej społeczeństwu i przeznaczonej do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego, jaką bez wątpienia jest Policja, w czasie wystąpienia sytuacji kryzysowej, pandemii koronawirusa – SARS-COV-2, wywołującej chorobę koronawirusa COVID-19. W artykule omówiono również rolę Państwa, w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa swoim obywatelom, poprzez uchwalenie odpowiednich aktów normatywnych regulujących funkcjonowanie służb, inspekcji, straży w ramach zarządzania kryzysowego. Podjęto również próbę zdefiniowania pojęcia bezpieczeństwo, jedną z podstawowych potrzeb człowieka, w tym przypadku, w czasie zaistnienia sytuacji kryzysowej, która niewątpliwie może powodować strach przed utratą najbliższych, lęk o zdrowie, chaos, czy niepewność tego co będzie jutro. Szczególną uwagę skupiono na działaniu podmiotu wspomagającego (Policji), działania instytucji wiodącej (Sanepid), od pierwszego ujawnionego przypadku zachorowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez podejmowane działania zabezpieczające, koordynujące, wspomagające, aż po działania represyjne. Omówiono rolę Policji, w systemie bezpieczeństwa wewnętrznego państwa poprzez, wskazanie podstaw prawnych jej funkcjonowania, ujęcia kadrowego, absencji, procedur postępowania opracowanych i wdrożonych w celu skutecznego działania służby w czasie zaistnienia sytuacji kryzysowych oraz przedłużających się w związku z nią działań. Przedstawiono działania podejmowane przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gorzowie Wielkopolskim, od pierwszego przypadku zaistnienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zachorowania na COVID-19. Należy również podkreślić, iż przedmiotowy artykuł nie wyczerpuje wszystkich działań podejmowanych przez podmiot wspomagający, jak również nie opisuje wszystkich poziomów współpracy z innymi podmiotami, w tym z podmiotem wiodącym, min. z uwagi na fakt objęcia tych działań klauzulą niejawności.
46
PIOTRKOWSKI, Kazimierz. "Szkolenie funkcjonariuszy służb granicznych jako istotny instrument rozwoju zawodowego i bezpieczeństwa państwa." Nowoczesne Systemy Zarządzania 12, no. 4 (December 22, 2017): 77–92. http://dx.doi.org/10.37055/nsz/129399.
Full textAbstract:
Artykuł dotyczy szkolenia funkcjonariuszy służb granicznych jako istotnego instrumentu ich rozwoju zawodowego wpływającego na bezpieczeństwa naszego państwa. Na wstępie przedstawiono istotę i znaczenie szkolenia funkcjonariuszy służby granicznej w kontekście ich pożądanych kompetencji.Kolejno zaprezentowano główne instrumenty rozwoju zawodowego wpływające na rozwój kapitału ludzkiego funkcjonariuszy w Straży Granicznej. Przedstawiono ogólną klasyfikację i charakterystykę metod i technik szkolenia wpisujących się w system kształcenia i rozwoju zawodowego funkcjonariuszy Straży Granicznej. Zaprezentowano model szkolenia i doskonalenia zawodowego funkcjonariuszy Służby Granicznej w określonych korpusach osobowych.
47
Machniak, Arkadiusz. "Historyczno‑polityczne przesłanki reformy polskich służb specjalnych w latach 1989–1990." Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica 28, no. 370 (January 14, 2024): 131–44. http://dx.doi.org/10.24917/20813333.28.10.
Full textAbstract:
Aparat bezpieczeństwa w PRL odegrał jedną z głównych ról w instalacji władzy komunistycznej, jej utrwaleniu i organizacji systemu represji. Aparat bezpieczeństwa został stworzony przez komunistów w celu utrwalenia wprowadzonej przez nich władzy. Wydarzenia 1989 roku stały się symbolem przełomu, jaki dokonał się w ważnych segmentach funkcjonowania Polski. Reforma służb specjalnych w latach 1989–1990 była jednym z głównych wyzwań stojących przed Polską w okresie transformacji ustrojowej. Reforma służb specjalnych miała być jednym z najważniejszych wyzwań, gdyż aparat bezpieczeństwa PRL funkcjonował pod kontrolą ZSRR i był w dużej mierze wykorzystywany do walki z opozycją lub Kościołem. Istotnym punktem zwrotnym w dalszym rozwoju polskich służb specjalnych była transformacja ustrojowa w Polsce w latach 1989–1990. Jednym z głównych zadań transformacji ustrojowej i ustrojowej w Polsce w latach 1989–1990 było rozwiązanie starych służb i powołanie nowych. Służby te miały być neutralne politycznie. Równolegle z rozwojem demokracji w Polsce ważne było, aby kształtowanie zadań i uprawnień nowych służb uwzględniało dokonujące się zmiany polityczne i społeczne, zarówno w wymiarze zewnętrznym, jak i wewnętrznym. W Polsce po 1989 roku rozpoczął się proces znaczących zmian polegający na przejściu od społeczeństwa socjalistycznego do społeczeństwa demokratycznego. Na początku lat 90. uważano, że zmiany mają charakter modernizacyjny i stanowią próbę przejścia do sprawdzonych wariantów zachodnich.
48
Świerczek, Marek. "Metody działania rosyjskich służb specjalnych w świetle afery Olega Kulinicza." Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego 15, no. 29 (December 6, 2023): 63–93. http://dx.doi.org/10.4467/20801335pbw.23.020.18762.
Full textAbstract:
Autor dokonuje analizy przypadku zatrzymania oficera Służby Bezpieczeństwa Ukrainy Olega Kulinicza pod zarzutem szpiegostwa na rzecz Federalnej Służby Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Na podstawie analizy zadań stawianych temu rosyjskiemu agentowi dochodzi do wniosku, że sposób działania rosyjskiego kontrwywiadu diametralnie różni się od metod zachodnich służb. Główną różnicą jest przeniesienie środka ciężkości działań operacyjnych z pracy rozpoznawczo-informacyjnej na próby agenturalnego przejęcia kontroli nad instytucjami przeciwnika, głównie cywilnymi i wojskowymi służbami specjalnymi, oraz na realizację infiltracji wywiadowczej przez ludzi dysponujących tym samym habitusem co kandydaci do werbunku. Korzystając z dorobku psychologii po-znawczej oraz badań z zakresu historii najnowszej, autor udowadnia, że od ponad 100 lat rosyjskie służby wykorzystują i udoskonalają te metody. Working methods of the Russian secret services in the light of the Oleg Kulinich case: The author analyses the case of the detention of Ukrainian Security Service officer Oleg Kulinich on suspicion of espionage for the Federal Security Service of the Russian Federation. On the basis of the analysis of the tasks posed to this Russian agent, he concludes that the modus operandi of Russian counterintelligence is diametrically opposed to the methods of Western services. The main difference is the shifting of the centre of gravity of operational activities from reconnaissance-information work to attempts at agentic seizure of control over enemy institutions, mainly civilian and military special services, and the realisation of intelligence infiltration by people with the same habitus as recruitment candidates. Drawing on the achievements of cognitive psychology and research in recent history, the author demonstrates that the Russian services have been using and refining these methods for more than 100 years.
49
Dróżdż, Adriana. "Pandemia COVID-19 a bezpieczeństwo funkcjonariuszy i osadzonych w zakładach karnych – zmiany i zagrożenia." De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności 8, no. 1 (July 31, 2022): 30–47. http://dx.doi.org/10.34739/dsd.2022.01.03.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest omówienie pojęcia bezpieczeństwa w kontekście funkcjonariuszy Służby Więziennej i osadzonych, a także dostrzeżenie i poznanie zmian, które musiały zostaćwprowadzone w zakładach karnych z powodu sytuacji epidemicznej, a także opis zagrożeń bezpieczeństwa(wyżej wymienionych podmiotów) spowodowanych koronawirusem w więzieniach. Podjęcie pewnych działań mających na celu utrzymanie dotychczasowego poziomu bezpieczeństwa, zarówno funkcjonariuszom Służby Więziennej, jak i osadzonym, zostało niejako wymuszonepoprzez pandemię. Artykuł ma za zadanie ukazać odpowiedzi na następujące pytania: Czyi jak pandemia wpłynęła na widzenia z najbliższymi? Czy i jakie środki potrzebne do utrzymywania higieny przez osadzonych zostały zwiększone? Czy i jak sytuacja pandemiczna wpłynęła na zatrudnienie osadzonych? Czy wystąpiły ograniczenia związane z zajęciami dydaktycznymiprowadzonymi dla osadzonych oraz jakimi utrudnieniami musieli zmierzyć się prowadzący takie praktyki? Czy więźniowie mają prawo do modlitwy? Czy więźniowie zaangażowali się w prospołeczne prace związane z pandemią? Podstawową metodą badawczą realizującą wymienione cele, jest analiza literatury oraz dostępnych materiałów źródłowych poruszających tematykę ogólnierozumianego bezpieczeństwa, a także zagadnienia związane z bezpieczeństwem funkcjonariuszyi osadzonych w zakładach karnych, w czasach pandemii COVID-19.
50
Schnepf-Kołacz, Zuzanna. "Losy pracowników niemieckiej gadzinówki „Nowy Kurier Warszawski” w świetle powojennych procesów z dekretu sierpniowego." Zagłada Żydów. Studia i Materiały, no. 2 (December 2, 2006): 132–59. http://dx.doi.org/10.32927/zzsim.183.
Full textAbstract:
The main sources used in this article are investigation and court files of post-war trials of 15 former journalists of Nowy Kurier Warszawski, so-called “reptile newspaper” (gadzinówka), a newspaper published by German authorities in General Government throughout the entire occupation. They were charged and convicted of collaboration on the basis of the so-called “August decree” of the Polish Committee of National Liberation. The sentences in this trial were surprisingly low as compared with those of others tired for collaboration with the Germans, including many Home Army soldiers. Such trials were used by the communist government to eliminate political opponents in post-war Poland. In this article, the author considers whether the journalists' trials should also be treated as a political issue, and formulates a definition of collaboration, delineating its boundaries in the light of court rulings. The defendants' and witnesses' testimonies are used to present work conditions in Nowy Kurier Warszawski and methods of recruitment among the Poles. A reconstruction of the newspaper's employees' line of defence made it possible to determine the structure of this type of narration and confront it with the witnesses' testimonies, recollections of other journalists and documents of the Home Army, the Delegatura Rządu RP na Kraj (Government Delegate's Office at Home), as well as personal files of the Security Service (Służba Bezpieczeństwa, SB). Available materials made it possible to get acquainted with the post-war fate of the defendants and analyse what influence on their future lives had their work for the “reptile newspaper” (gadzinówka).