Academic literature on the topic 'Sakıp Sabancı Müzesi'

Along with the development of information and communication technologies, the phenomenon of leisure time, the transformation of everyday life practices and the effects of changing consumer identity have brought about transformations and new approaches in the understanding of museology as well as in almost every area of social life. Until recently, the museum, which was defined as preserving and exhibiting works of art with its basic functions, has now become a vital space based on user experience, based on the leisure time activities of life, beyond the work of preserving the works it hosts. In this transformation conceptualized as contemporary museology or postmodern museology, the museum which has become a consumption object, has excitement and open details that interact with the day that it is unforgettable to live apart from a constant and chronological journey. These are practices consisting of digital public relations and experiential marketing strategies that are designed and planned to bring and interact with the museum's collection and the creative elements that enable the user experience, as well as the desired visitor experience.In this study, it was aimed to determine digital public relations and experiential marketing practices of contemporary art museums in Turkey which are postmodern. The study is limited to the postmodern museums in Istanbul (Istanbul Modern, Pera Museum and Sakıp Sabancı Museum), which have emerged as extensions of the big holdings in our country and have been working on art management for many years and aiming to offer a multi-service approach. In the study in which in-depth interviews and descriptive analysis methods were used, the result of the obtained data reveals the place and usage of digital public relations and experiential marketing practices in postmodern museum.Extended English abstract is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. ÖzetBilgi ve iletişim teknolojilerinin gelişmesiyle birlikte serbest zaman olgusu, gündelik hayat pratiklerinin dönüşümü ve değişen tüketici kimliğinin etkileri, toplumsal yaşamın hemen her alanında olduğu gibi müzecilik anlayışında da dönüşümleri ve yeni yaklaşımları beraberinde getirmiştir. Yakın tarihe kadar, temel işlevleri geçmişe ait sanat eserlerinin muhafaza edilip sergilenmesi olarak belirlenen müzeler, günümüzde, barındırdığı eserleri muhafaza eden bir yapının ötesinde, hayatın serbest zaman uğraşılarına odaklı, kullanıcı deneyimini temel alan ve tercih edilebilir yaşamsal bir alan haline dönüşmüştür. Çağdaş müzecilik anlayışı ya da postmodern müzecilik şeklinde kavramsal-laştırılan bu dönüşümde, tüketim nesnesi haline gelen müzeler sabit, kronolojik bir gezinin haricinde, ziyaretçiye heyecan veren ve o günü yaşamasını unutulmaz kılan, etkileşime açık detaylar barındırmaktadır. Bunlar müzenin koleksiyonunun ve sergileme biçimlerinin kullanıcı deneyimine imkan veren yaratıcı unsurlarının yanı sıra, bu deneyimi yaşaması arzu edilen ziyaretçiyi müzeye getirmeye ve onunla etkileşim kurmaya yönelik hazırlanmış ve planlanmış olan dijital halkla ilişkiler ve deneyimsel pazarlama stratejilerinden oluşan pratiklerdir.Bu çalışmada, postmodern nitelik gösteren Türkiye'deki çağdaş sanat müzelerinin dijital halkla ilişkiler ve deneyimsel pazarlama pratiklerini belirlemek amaçlanmıştır. Çalışma, ülkemizdeki büyük holdinglerin uzantısı olarak ortaya çıkan, uzun yıllardır sanat yönetimi konusunda çalışmalar yapan ve çoklu hizmet anlayışını bir arada sunmayı hedefleyen İstanbul’daki postmodern müzeler (İstanbul Modern, Pera Müzesi ve Sakıp Sabancı Müzesi) ile sınırlandırılmıştır. Derinlemesine görüşme, gözlem ve betimsel analiz yöntemlerinin kullanıldığı çalışmada elde edilen veriler sonucunda dijital halkla ilişkiler ve deneyimsel pazarlama pratiklerinin postmodern müzecilik anlayışı içindeki yeri ve kullanım şekilleri ortaya konulmuştur.

Araştırmanın temel amacı gerçeklik teknolojisi uygulamalarını deneyimleyen ziyaretçilerin görüşlerini alarak, fayda ve kullanım kolaylığı algısı ile eğlence ve gerçeklik algısı arasındaki ilişkiyi tespit etmektir. Bu bağlamda ilgili ilişkiden hareketle, fayda ve kullanım kolaylığı algısının eğlence ve gerçeklik algısı üzerindeki etkisi incelenmek istenmektedir. Amaca ulaşabilmek için araştırmanın kapsamını, gerçeklik teknolojisini deneyimlemiş olan kullanıcıların, kullandıkları uygulamaya ait olan kullanma kolaylığı algıları, fayda algıları, gerçeklik algıları ve eğlence algıları oluşturmaktadır. Bu değişkenler arasındaki ilişkiler, gerçeklik teknolojisi uygulamalarını deneyimlemiş olan bireyler çerçevesinde incelenmiştir. İskenderun Teknik Üniversitesi etik kurulu kararı onayından geçen yapılandırılmış veri toplama formuyla (anket) veriler toplanmıştır. Olasılığa dayalı olmayan örnekleme yöntemlerinden kolayda örnekleme tekniği ile çevrimiçi ortamda gerçekleştirilen uygulama 21 Kasım 2020 ve 29 Mayıs 2021 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Veriler, Sakıp Sabancı Müzesi ziyaretçilerinden mail yoluyla toplanmıştır. Araştırmanın örneklemini İstanbul Sakıp Sabancı Müzesi sınırı içerisinde gerçeklik teknolojisi ile üretilen uygulamaları en az bir kez deneyimlemiş kullanıcılar oluşturmaktadır. Araştırma neticesinde 190 kişiden veri toplanmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara bakıldığında da, gerçeklik ve eğlence algısını en çok açıklayan değişkenin fayda algısı olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışmanın amaçlarından biri modern kent hayatının dayattığı hız odaklı yaşam tarzlarına tepki olarak ortaya çıkan yavaş yaşam hareketinin bir boyutu olan yavaş sanat hareketinin kuramsal temellerini sosyolojik bakış açısıyla ele almaktır. Bir diğer amacı ise müze ortamında sanata yavaş bakış uygulamasının süreçlerini ele alırken yavaş sanat hareketinin modern kentsel yaşamın dayattığı yaşam stilleriyle, modernitenin bir sonucu olarak yitirilen uzam- zaman bağlamında mekân algısının müze ve sanat galerilerini gezenlere yansımasına ilişkin gözlemleri yorumlamaktır. Araştırmacı bu çalışmada müzede yapılan sanata yavaş bakış etkinliğine katılarak tam katılımlı gözlem yoluyla süreci ve katılımcıları gözlemlemiştir. Bu çalışmanın deseni nitel araştırma yöntemi desenlerinden tam katılımlı eylem araştırmasıdır. Veriler katılımlı yapılandırılmamış gözlem yoluyla toplanmıştır. Araştırma sırasında tutulan notlar yorumlayıcı metin analizi ile değerlendirilmiştir. Sakıp Sabancı Müzesi’nin Müzede Anda atölyesi deneyimini süreç, mekân, katılımcılar, sanatla etkileşim yönleriyle yavaş sanat perspektifinden gözlemlenmesiyle elde edilmiştir.Araştırmacı yöntem kısmında müze mekanı, katılımcılar ve katılım yöntemi ile eserler hakkında bilgi vermiştir