Relevant bibliographies by topics / Siła mięśniowa

Contents

  1. Journal articles
  2. Dissertations / Theses

Academic literature on the topic 'Siła mięśniowa'

Author: Grafiati
Published: 4 June 2021
Last updated: 27 April 2022

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Siła mięśniowa.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Journal articles on the topic "Siła mięśniowa"

1

Padewski, Rafał, Karina Szczypiór-Piasecka, Krzysztof Antczak, and Alicja Mińko. "OCENA STANU FUNKCJONALNEGO PACJENTÓW ZAKWALIFIKOWANYCH DO ZABIEGU ALLOPLASTYKI STAWU BIODROWEGO." Journal of Education, Health and Sport 11, no. 9 (September 28, 2021): 663–77. http://dx.doi.org/10.12775/jehs.2021.11.09.082.

Full text
Abstract:
WSTĘP Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego jest jednym z najczęściej występujących schorzeń obejmujących ten narząd. Zazwyczaj występuje ona u ludzi w przedziale wiekowym 50-80, jednak istnieje ryzyko jej wystąpienia u osób młodszych ze względu na czynniki predysponujące. Zmiany w stawie są nieodwracalne i jedynym sposobem na ich zatrzymanie jest odpowiednio dobrana rehabilitacja, a w późniejszym etapie, wykonanie alloplastyki stawu biodrowego. Zakres fizjoterapii obejmuje dziedziny takie jak kinezyterapia, fizykoterapia, terapia manualna oraz osteopatia. Cel: 1.Ocena stanu klinicznego i funkcjonalnego pacjentów przed alloplastyką stawu biodrowego. 2.Określenie czynników wpływających na zwiększenie dysfunkcji kończyny dolnej. 3.Ocena bólu w chorobie zwyrodnieniowej stawu biodrowego. Materiały i metody: W przeprowadzonym badaniu wzięło udział 46 osób zakwalifikowanych do zabiegu alloplastyki stawu biodrowego. Badanie obejmowało ocenę zakresu ruchomości przy pomocy inklinometru, ocenę siły mięśniowej według skali Lovetta oraz ocenę bólu wykorzystując skalę VAS. Wyniki: W grupie badanej zaobserwowano największe zmiany w zmniejszeniu zakresu ruchomości zgięcia (p<0,05) oraz ruchu rotacji wewnętrznej (p<0,05). Zaobserwowano zmniejszenie zakresu ruchomości wyprostu, odwodzenia, przywodzenia oraz rotacji zewnętrznej, jednak wyniki nie były istotne statystycznie. Zmiany zwyrodnieniowe predysponują do zwiększenia dolegliwości bólowych (p<0,05). Siła mięśniowa pacjenta zmniejsza się wraz ze stopniem zaawansowania zmian zwyrodnieniowych (p<0,05). Zwiększenie dolegliwości bólowych wpływa na osłabienie siły mięśniowej (p<0,05). Wnioski: 1.Pacjenci z coxarthrosis cechują się zmniejszonym zakresem ruchomości we wszystkich płaszczyznach ruchowych, w szczególności zgięciem i rotacją wewnętrzną. 2.Zmiany zwyrodnieniowe wpływają na obniżenie siły mięśniowej stawu biodrowego. 3.Dolegliwości bólowe zwiększają się wraz ze wzrostem zaawansowania choroby zwyrodnieniowej.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Komasińska, Paulina, and Barbara Steinborn. "Dziecko wiotkie z punktu widzenia pediatry i neurologa dziecięcego." Child Neurology 29, no. 59 (2021): 27–35. http://dx.doi.org/10.20966/chn.2020.59.466.

Full text
Abstract:
Wiotkość mięśniowa to obniżony opór podczas wykonywania ruchów biernych w stawach. Prawidłowe napięcie mięśniowe jest wynikiem współdziałania struktur ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Zatem zespół dziecka wiotkiego może stanowić wynik uszkodzenia górnego neuronu ruchowego – wiotkość centralna lub dolnego neuronu ruchowego - wiotkość obwodowa. Wiotkość centralna charakteryzuje się obecnością prawidłowych lub wygórowanych odruchów, prawidłową lub nieznacznie zmniejszoną siłą mięśniową, towarzyszyć jej mogą ograniczone zainteresowanie bodźcami zewnętrznymi, drgawki. Dla wiotkości obwodowej z kolei typowe są: znaczne osłabienie siły mięśniowej, arefleksja, przy prawidłowym kontakcie wzrokowym. Najczęstszą przyczynę wiotkości centralnej stanowią uszkodzenia i wady ośrodkowego układu nerwowego oraz zespoły uwarunkowane genetycznie. Pierwszy etap diagnostyki hipotonii centralnej stanowią zatem badania obrazowe głowy i/lub rdzenia kręgowego oraz badania genetyczne szczególnie, gdy współwystępują cechy dysmorficzne lub obciążenie rodzinne. Z kolei do najczęstszych przyczyn hipotonii obwodowej zalicza się: rdzeniowy zanik mięśni (SMA) i choroby mięśni. Poszukiwanie przyczyn hipotonii obwodowej należy rozpocząć od wykonania badań genetycznych w kierunku SMA. Następny etap stanowi oznaczenie poziomu kinazy kreatyninowej (CK) oraz badania elektrofizjologiczne. Ostatnim etapem jest poszerzenie diagnostyki o badania inwazyjne - biopsję mięśnia czy biopsję nerwu, z których obecnie coraz częściej rezygnuje się na rzecz badań genetycznych. Jeśli u pacjenta z wiotkością współwystępuje spektrum objawów klinicznych takich jak: wymioty, zaburzenia oddychania, zaburzenia świadomości, zwyrodnienie barwnikowe siatkówki, hepatosplenomegalia, należy uwzględnić choroby metaboliczne. Natomiast jeśli stwierdza się nadmierną ruchomość w stawach przy prawidłowej sile mięśniowej konieczne jest przeprowadzenie diagnostyki w kierunku chorób tkanki łącznej. Zidentyfikowanie przyczyny hipotonii ma szczególne znacznie kliniczne, gdyż w niektórych chorobach (np. SMA, choroba Pompego) istnieją możliwości skutecznego leczenia hamującego ich postęp.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Trzaskoma, Zbigniew, Łukasz Trzaskoma, and Anna Krzesicka. "Strength Training in the Elderly People." Advances in Rehabilitation 27, no. 1 (March 1, 2013): 42–54. http://dx.doi.org/10.2478/rehab-2014-0006.

Full text
Abstract:
Streszczenie Proces starzenia się człowieka charakteryzuje się licznymi zmianami, które dotyczą struktur na poziomie molekularnym, komórkowym, narządowym oraz całego organizmu. Jednym ze skutków zmniejszającej się aktywności fizycznej oraz postępujących procesów starzenia się organizmu człowieka jest systematyczne obniżanie się siły mięśniowej, któremu towarzyszy pogorszenie sprawności w podstawowych czynnościach codziennych. Ćwiczenia fizyczne, w tym ćwiczenia ukierunkowane na zwiększenie siły mięśniowej, wykonywane przez osoby starsze spowalniają proces starzenia się i zapobiegają występowaniu wielu chorób. Jakkolwiek nawet stała i regularna aktywność fizyczna nie może zapobiec spadkowi siły wraz z wiekiem, to zmiany adaptacyjne w centralnym układzie nerwowym i mięśniowym wywołane stosowaniem ćwiczeń siłowych w dużym stopniu mogą rekompensować ten proces. Ćwiczenia ukierunkowane na zwiększenie siły i masy mięśniowej, nazywane ćwiczeniami siłowymi, są na świecie powszechnie znane i stosowane przez ludzi w podeszłym wieku. W Polsce model usprawniania fizycznego osób starszych bazuje prawie wyłącznie na ćwiczeniach wytrzymałościowych i rozciągających, a stosowanie klasycznych ćwiczeń siłowych często wywołuje obawy. Celem pracy jest uzasadnienie potrzeby stosowania ćwiczeń ukierunkowanych na zwiększenie siły mięśniowej w usprawnianiu osób starszych i przedstawienie efektów ich zastosowania.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Tokarski, Tomasz. "Ograniczanie obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego przez zastosowanie wybranych urządzeń wspomagających przemieszczanie ładunków." Occupational Safety. Science and Practice 603, no. 12 (December 15, 2021): 14–17. http://dx.doi.org/10.54215/bp.2021.12.9.tokarski.

Full text
Abstract:
Dzięki zastosowaniu odpowiednich urządzeń wspomagających podnoszenie i przenoszenie ładunków można wyraźnie zmniejszyć obciążenie układu mięśniowo-szkieletowego. Jest to o tyle ważne, że z każdym rokiem przybywa pracowników po 55. roku życia, którzy dysponują mniejszą siłą mięśniową w porównaniu z osobami w młodszym wieku, a pracodawcy muszą dostosować warunki pracy osób starszych do ich możliwości psychofizycznych. W artykule przedstawiono wybrane urządzenia wspomagające podnoszenie i przenoszenie ładunków oraz zasady ich doboru z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb i możliwości pracowników.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Waldon, Karol, Karina Szczypiór-Piasecka, Alicja Mińko, Krzysztof Antczak, and Aleksandra Orłowska. "OCENA STANU FUNKCJONALNEGO PACJENTÓW ZAKWALIFIKOWANYCH DO ZABIEGU ALLOPLASTYKI STAWU KOLANOWEGO." Journal of Education, Health and Sport 11, no. 9 (September 27, 2021): 571–79. http://dx.doi.org/10.12775/jehs.2021.11.09.074.

Full text
Abstract:
STRESZCZENIE Wstęp: Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego jest jedną z najczęstszych dolegliwości kończyny dolnej. Popularność przypadłości jest uzależniona od wieku, im pacjent starszy tym częściej i w większym stopniu występują zmiany zwyrodnieniowe. Dzięki możliwości współczesnej medycyny, choroby zwyrodnieniowe można leczyć w sposób nieinwazyjny oraz inwazyjny. W badaniu poruszony zostaje problem bólu i stanu funkcjonalnego stawu kolanowego. Cele Pracy: Ocena stanu funkcjonalnego i klinicznego pacjenta z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego. Określenie najczęstszych ograniczeń związanych z czynnościami dnia codziennego pacjentów zakwalifikowanych do alloplastyki stawu. Wpływ bólu na stan funkcjonalny pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego. Materiały i Metody: Badanie zostało przeprowadzone w Klinice Ortopedii, Traumatologii i Onkologii Narządu Ruchu. Wzięło w nim udział 49 osób zakwalifikowanych do operacji endoprotezoplastyki, 23 kobiet i 26 mężczyzn. Każdy pacjent został poddany badaniu podmiotowemu, które składało się z 9 pytań, oraz przedmiotowemu w, którym badana była funkcja zajętych chorobowo stawów. Wyniki: Największe korelacje wystąpiły między bólem a siłą mięśniową. Zwiększone dolegliwości bólowe wpływają na obniżenie siły mięśniowej stawu kolanowego. Następną z kolei istotnie statystycznie zmienną była korelacja między zaawansowaniem zmiany zwyrodnieniowej a bólem. Stopień zaawansowania zmian zwyrodnieniowych istotnie statystycznie wpływał na ruchomość stawu. Wnioski: 1.Dolegliwości bólowe wpływają na obniżenie siły mięśniowej stawu kolanowego. Zaawansowany proces zwyrodnieniowy wpływa na ruchomość stawu. 3.Dolegliwości bólowe zwiększają się wraz z zaawansowaniem zmian zwyrodnieniowych.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Jaskólska, Anna, and Artur Jaskólski. "Właściwości fizjologiczne i mechaniczne mięśni szkieletowych - czy są takie same w różnych mięśniach i u wszystkich osób?" Kosmos 69, no. 4 (January 30, 2021): 739–56. http://dx.doi.org/10.36921/kos.2020_2734.

Full text
Abstract:
Nasze zdolności do wykonywania ruchów i wysiłków fizycznych uwarunkowane jest prawidłowym funkcjonowaniem mięśni szkieletowych zależnym od właściwości mięśni. Dlatego celem niniejszego artykułu była charakterystyka właściwości mięśni szkieletowych, począwszy od pobudzenia mięśnia, jego zdolności kurczenia się i rozwijania siły, po właściwości mechaniczne tkanki mięśniowej. W artykule omawiamy kolejno właściwości fizjologiczne, w tym pobudzenie mięśnia i zdolności do rozwijania siły, i czynniki je warunkujące, oraz właściwości mechaniczne tkanki mięśnia. Głównie opisujemy i podajemy wyniki badań własnych w tym zakresie. Następnie, na podstawie wyników badań własnych opisujemy właściwości badanych przez nas mięśni, odnosząc różnice między nimi do pełnionej funkcji. W dwóch ostatnich rozdziałach opisujemy właściwości mięśni u osób w różnym wieku oraz osób chorujących na chorobę Parkinsona, wykazując i odpowiadając na postawione pytania, że właściwości mięśni zmieniają się z wiekiem i w chorobach neurodegeneracyjnych, jaką jest choroba Parkinsona, co zmniejsza zdolność tych osób do rozwijania siły i wykonywania wysiłku fizycznego.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Szczypiór-Piasecka, Karina, Dominik Domrzalski, Krzysztof Antczak, Alicja Mińko, and Aleksandra Orłowska. "Program kompleksowej rehabilitacji po poresekcyjnej alloplastyce kości promieniowej z rekonstrukcją stawu promieniowo-łokciowego i nadgarstka w wyniku leczenia guza olbrzymiokomórkowego." Journal of Education, Health and Sport 11, no. 9 (September 28, 2021): 708–21. http://dx.doi.org/10.12775/jehs.2021.11.09.086.

Full text
Abstract:
Wstęp: Nowotwory kości są stosunkowo rzadkie. Do najczęściej występujących mięsaków kości należą: mięsak kościopochodny (osteosarcoma – 45%), mięsak Ewinga (18%), który częściej występuje u młodzieży oraz chrzęstniakomięsak (chondrosarcoma – 15%), który częściej zdarza się osób dorosłych. Celem poniższej pracy było przybliżenie tematyki nowotworów jako jednego z problemów w dziedzinie ortopedii oraz przedstawienie programu rehabilitacji pacjenta po leczeniu guza olbrzymiokomórkowego. Materiał i metody: Praca została napisana na podstawie historii choroby pacjenta leczonejgo w Klinice Ortopedii, Traumatologii i Onkologii Narządu Ruchu Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie. Wyniki: Po operacji głównym celem rehabilitacji było zapobieganie zanikom mięśniowym oraz utrzymanie prawidłowego zakresu ruchomości w stawach. W tym celu wykorzystano początkowo ćwiczenia wspomagane, które następnie pacjent wykonywał sam jako ćwiczenia czynne. Do rehabilitacji pacjenta wykorzystano m.in. techniki PNF, osteopatii i terapii manualnej. W rehabilitacji poszpitalnej za główny cel obrano wzmacnianie siły mięśniowej. Wnioski: Rehabilitacja jest nieodłącznym elementem postępowania leczniczego pacjentów onkologicznych. Wczesne zapoczątkowanie rehabilitacji przynosi wymierne korzyści w czasie trwania leczenia oraz powrotu chorego do zdrowia.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

A. Chrzanowska, Joanna, Lidia Bubula, Anna Noczyńska, and Agnieszka Zubkiewicz-Kucharska. "To increase body height and muscle strength – one medicine for two diseases? Case report of a boy with Silver-Russell syndrome and Duchenne muscular dystrophy." Pediatric Endocrinology Diabetes and Metabolism 27, no. 4 (2021): 298–304. http://dx.doi.org/10.5114/pedm.2021.107724.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Krzywda, Adam, Agata Wypych-Ślusarska, Karolina Krupa-Kotara, Klaudia Oleksiuk, Joanna Głogowska-Ligus, Michał Skrzypek, and Jerzy Słowiński. "Bipolar pulsed radiofrequency neuromodulation of median nerve for treatment of carpal tunnel syndrome – a preliminary study." Annales Academiae Medicae Silesiensis 75 (October 27, 2021): 107–10. http://dx.doi.org/10.18794/aams/142128.

Full text
Abstract:
WstępWyniki chirurgicznego odbarczenia nerwu pośrodkowego u części chorych z zespołem cieśni nadgarstka są niezadowalające. Celem pracy jest ocena wczesnych wyników leczenia zespołu cieśni nadgarstka (<i>carpal tunnel syndrome</i> – CTS) za pomocą bipolarnej neuromodulacji nerwu pośrodkowego (<i>median nerve</i> – MN) z użyciem prądu o częstotliwości radiowej w trybie pulsacyjnym (<i>pulsed radiofrequency</i> – PRF).Materiał i metodyLeczeniu poddano 15 dorosłych pacjentów z CTS (10 kobiet i 5 mężczyzn, średni wiek 58,5 roku). Zastosowano technikę bipolarnej neuromodulacji z użyciem prądu PRF. Prawidłowość położenia elektrod potwierdzano neurofizjologicznie. Protokół badania składał się z kwestionariusza objawów zespołu cieśni nadgarstka (Boston Carpal Tunnel Questionnaire – BCTQ), skali numerycznej NRS (Numerical Rating Scale) dla oceny bólu oraz oceny siły mięśniowej przed neuromodulacją oraz 4 i 12 tygodni po leczeniu. Ponadto oceniano szybkość przewodnictwa czuciowego w nerwie pośrodkowym (<i>sensory nerve conduction velocity</i> – SNCV) przed i 12 tygodni po interwencji.WynikiStwierdzono znamienną poprawę w zakresie podskal BCTQ dotyczących ciężkości objawów (33,53 ± 8,25 przed zabiegiem vs. 18,33 ± 11,06 i 25,67 ± 12,39 po upływie 4 i 12 tygodni od zabiegu) oraz stanu czynnościowego (21,0 ± 5,79 vs. 12,07 ± 7,20 i 17,73 ± 9,09), a także poprawę siły mięśniowej (3,39 ± 1,68 vs. 5,86 ± 1,98 i 4,93 ± 2,22). Ponadto stwierdzono redukcję bólu i poprawę SNCV, jednak parametry te nie osiągnęły znamienności statystycznej.WnioskiNeuromodulacja nerwu pośrodkowego za pomocą prądu PRF przeprowadzona techniką bipolarną jest obiecującą metodą leczenia pacjentów z CTS i może być alternatywą dla chirurgicznego uwolnienia nerwu pośrodkowego. Dla oceny trwałości poprawy klinicznej po zastosowanym leczeniu konieczny będzie dłuższy okres obserwacji.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Byra, Joanna, and Jolanta Jaworek. "Terapia manualna po alloplastyce stawu kolanowego u pacjenta z artropatią hemofilową w przebiegu hemofilii A – studium przypadku." Acta Haematologica Polonica 50, no. 2 (August 23, 2019): 85–90. http://dx.doi.org/10.2478/ahp-2019-0014.

Full text
Abstract:
StreszczenieWstępStaw kolanowy jest jednym z najczęściej zajętych przez artropatię hemofilową, a zabieg alloplastyki stawu kolanowego jest leczeniem z wyboru w przypadku zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych. Celem pracy było przedstawienie kompleksowego postępowania fizjoterapeutycznego, ze szczególnym uwzględnieniem terapii manualnej, u pacjenta z artropatią hemofilową w przebiegu hemofilii typu A, u którego została wykonana alloplastyka stawu kolanowego.MetodykaMężczyzna, lat 49, po zabiegu alloplastyki stawu kolanowego lewego, z artropatią hemofilową w przebiegu hemofilii A, został poddany 6-tygodniowej rehabilitacji. U pacjenta zastosowano metody terapii manualnej, ćwiczenia usprawniające oraz fizykoterapię. Oceny postępów rehabilitacji dokonano, stosując: kwestionariusz WOMAC, test Timed Up and Go (TUG test), pomiar goniometryczny zakresu ruchu stawów kolanowych, ocenę siły mięśni zginaczy i prostowników kolana w skali Lovetta, ocenę dolegliwości bólowych w skali VAS.WynikiUzyskano wzrost siły mięśniowej oraz poprawę zakresu ruchu stawu kolanowego. W wyniku terapii poprawie uległa stabilność dynamiczna oraz stan funkcjonalny pacjenta (TUG test poprawa o 35%, skala WOMAC o 32%). Dolegliwości bólowe uległy zmniejszeniu z 9 na 3 w skali VAS. Uzyskano wydolny chód. Usprawnianie przebiegło bez powikłań.WnioskiFizjoterapia, w tym terapia manualna, u pacjenta z artropatią hemofilową po zabiegu alloplastyki kolana, jest postępowaniem skutecznym i bezpiecznym.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Dissertations / Theses on the topic "Siła mięśniowa"

1

Guzik, Agata. "Modelowanie i identyfikacja sił mięśniowych kończyny górnej człowieka." Rozprawa doktorska, 2005. https://repolis.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=4989.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Guzik, Agata. "Modelowanie i identyfikacja sił mięśniowych kończyny górnej człowieka." Rozprawa doktorska, 2005. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=4989.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Michnik, Robert. "Model matematyczny ruchu kończyny dolnej człowieka." Rozprawa doktorska, 2002. https://repolis.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=2443.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Michnik, Robert. "Model matematyczny ruchu kończyny dolnej człowieka." Rozprawa doktorska, 2002. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=2443.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
You might also be interested in the extended bibliographies on the topic 'Siła mięśniowa' for particular source types:
Journal articles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography