To see the other types of publications on this topic, follow the link: Silahdar Kara Mustafa Paşa.
Journal articles on the topic 'Silahdar Kara Mustafa Paşa'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 25 journal articles for your research on the topic 'Silahdar Kara Mustafa Paşa.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Özcan, Abdülkadir. "Kara Murad Paşa." Belleten 63, no. 237 (1999): 489–508. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.1999.489.
Full textAbstract:
XVI. yüzyıl sonları Osmanlı Devleti'nin başta merkez teşkilâtında olmak üzere hemen her alanda bozulmaya başladığı bir dönemdir. Doğuda ve batıda çok geniş sınırlara ulaşan Devlet-i Aliyye, merkezde ve taşrada başlayan isyanlarla sarsılırken, bunlara dur diyecek rical sıkıntısı içerisindeydi. XVII. yüzyıl başlarında alınan zecrî tedbirlerle geçici de olsa kısmî bir sükûnet sağlanmışsa da, geleneksel cülûs sisteminden ayrılma, daha işin başında olumsuz meyvelerini vermeye başlamıştı. Yeni usule göre tahta çıkan I. Mustafa ile başlayan ehliyetsiz padişahlar dönemi bu asrın ortalarında Sultan İbrahim'le devam etmiştir. Bu arada, çocuk yaşta hükümdar olan IV. Murad ve IV. Mehmed'in saltanatlarının yaklaşık ilk onar yılı yine kaht-ı ricalin had seviyede olduğu dönemler olmuştur.
2
Yörük, Gamze. "17. Yüzyıl Osmanlı Siyasetinde Bir Taşra Beyinin Yükselişi İpşir Mustafa Paşa Örneği." Akademik Tarih ve Araştırmalar Dergisi 8, no. 12 (2025): 117–43. https://doi.org/10.56448/ataddergi.1663641.
Full textAbstract:
İpşir Mustafa Paşa, Osmanlı taşra yönetiminde Budin, Şam ve Halep beylerbeyliklerinde görev almış; Varvar Ali Paşa İsyanı’nın bastırılması ve Abaza Hasan Ağa ile kurduğu ittifak sayesinde Osmanlı iç siyasetinde öne çıkmıştır. IV. Murad döneminde Revan ve Bağdat Seferleri'nde mirahurluk yapmış, 1654'te sadrazamlığa yükselmiştir. Ancak mali vaatlerin yerine getirilememesi, yeniçerilerle kurduğu ittifakın zayıflamasına ve saray hiziplerinin desteğini kaybetmesine yol açmıştır. 1655’te Kara Murad Paşa’nın yönlendirdiği ve Kürd Mehmed’in başlattığı isyan sonucunda idam edilmiştir. Bu olay, 17. yüzyılda Osmanlı yönetiminde askerî ve bürokratik hizipler ile mali krizlerin doğurduğu zafiyetleri yansıtmaktadır. Bu çalışma, İpşir Mustafa Paşa’nın taşradan saraya uzanan idari ve askerî kariyerini, sadrazamlık sürecindeki siyasi, ekonomik ve toplumsal dinamikler çerçevesinde analiz etmektedir. Literatürde taşra yöneticileri ve merkez-taşra ilişkileri üzerine araştırmalar bulunmakla birlikte, İpşir Mustafa Paşa’nın yönetim anlayışı ve güç dengeleri içindeki konumu yeterince incelenmemiştir. Bu bağlamda çalışma, arşiv belgeleri, Münir Aktepe’nin çalışmaları ve Evliya Çelebi'nin Seyahatname'si gibi kaynaklar ışığında İpşir Mustafa Paşa’nın yükseliş ve düşüşünü değerlendirmektedir.
3
TORUN, Firdevs KULAK. "OSMANLI DÖNEMİ KERVANSARAY MİMARİSİ: İNCESU MERZİFONLU KARA MUSTAFA PAŞA KERVANSARAYI." Journal of Academic Social Sciences 158, no. 158 (2024): 89–102. http://dx.doi.org/10.29228/asos.78344.
Full text
4
Yılmaz, Yasir. "Grand vizieral authority revisited: Köprülüs’ legacy and Kara Mustafa Paşa." Mediterranean Historical Review 31, no. 1 (2016): 21–42. http://dx.doi.org/10.1080/09518967.2016.1173359.
Full text
5
DEMİL, Emine. "دار الحديث في العهد العثماني: نموذج دار حديث والدة سلطان (والدة تورهان)". HADITH, № 11 (31 грудня 2023): 1–24. http://dx.doi.org/10.61218/hadith.1383457.
Full textAbstract:
XVII. yüzyılda IV. Mehmed’in 40 yılı aşkın saltanatı süresince siyasî kargaşalara, fikrî ve ilmî tartışmalara rağmen darulhadislerin sayısında büyük bir artış olmuştur. IV. Mehmed devrinde 1654-1691 yılları arasında on beş civarında darulhadis inşa edilmiştir. Bu dönemde 1654 yılında Osman Efendi ve Fudayl Efendi Darulhadisleri, 1656’dan önce İbrahim Paşa-yı Atîk Darulhadisi, 1656 yılında İbrahim Ağa ve Sinan Ağa Darulhadisleri, 1662’de Bosnevî İsa Efendi Darulhadisi, 1664 yılında Çivizâde Efendi Darülhadisi, 1687 yılında İzzet Efendizâde ve Burhan Efendi Darulhadisleri, 1690-1691 yıllarında Merzifonlu Kara Mustafa Paşa Darulhadisi ve 1663 yılında Eminönü’nde Yeni Cami Külliyesi içindeki Turhan Vâlide Dârülhadisi kurulmuştur. Osmanlı dönemi darulhadislerine dair pek çok çalışma vardır, fakat Eminönü’ndeki Yeni Cami Külliyesi içindeki Turhan Vâlide Darulhadisi’ne dair kapsamlı bir çalışma bulunmamaktadır. Bu makalenin amacı, Turhan Vâlide Darulhadisi’nin inşası, müfredatı, hadis öğretimi ve diğer medreseler arasındaki konumunu tespit etmektir. Bu çerçevede XVII. yüzyılda inşa edilen Turhan Vâlide Sultan Darulhadisi’ne dair geniş bir malumat sunulacaktır.
6
Olnon, Merlijn. "«Amost Agreeable and Pleasant Creature»? Merzifonlu Kara Mustafa Paşa in the Correspondence of Justinus Colyer (1668-1682)." Oriente Moderno 83, no. 3 (2003): 649–69. http://dx.doi.org/10.1163/22138617-08303006.
Full text
7
Abduzhemilev, Refat R. "Dervish Mehmed bin Mubarek Geray Genghisi. The Chronicle “Tarikh-i Mehmed Geray” (“Mehmed Geray’s History”). Part 1." Crimean Historical Review 9, no. 1 (2022): 189–214. http://dx.doi.org/10.22378/kio.2022.1.189-214.
Full textAbstract:
The Chronicle “Tarikh-I Mehmed Geray” (1682–1703) by Crimean Tatar historiographer Dervish Mehmed bin Mubarak Geray Ginghisi is the narrative source reflecting the history of the Ottoman state in 1682–1703. The date of the work is 1703 (completed in the month of Rejeb 1115). A copy of the chronicle has been preserved in the funds of the Austrian National Library (Österreichische Nationalbibliothek) under the cipher (inventory number). No. 1080, Cod. H.O.86 HAN MAG. Volume (folio) – 125 sheets in taalik script, sheets are small. There are verses on 125 sheets. The manuscript is not marked with the title, but has an appraisal prescript: “Tarih-i Mehmed Geray: Qara Mustafa Paşa cenklerin söyler Avcı Sultan Mehmed Han vaqtlarından Sultan Ahmed Han, biñ yüz on beş tarihınacek söyler bir maqbul tarihdır” / “Tarikh-i Mehmed Geray: the generally accepted history in the narration about the wars of Kara Mustafa Pasha, since the times of Avjy (“The Hunter”) Sultan Mehmed Khan till Sultan Ahmed Khan, up to the year one thousand one hundred and fifteen”. The translation of the Chronicle’s extracts into Russian (the author of the translation is R.R. Abduzhemilev) was made from the manuscript’s transliteration into Latin, presented in the Turkish edition of Ughur Demir’s master thesis “Tarikh-i Mehmed Giray” (assessment – text’s transcription) ”(consultant: Prof. Dr. Nejdet Öztürk, Istanbul, 2006, 163 pages).
8
Abduzhemilev, Refat R. "Dervish Mehmed bin Mubarek Geray Genghisi. The Chronicle “Tarikh-i Mehmed Geray” (“Mehmed Geray’s History”) (part 5)." Crimean Historical Review 11, no. 2 (2024): 149–67. https://doi.org/10.22378/kio.2024.2.149-167.
Full textAbstract:
The Chronicle “Tarikh-i Mehmed Geray” (1682–1703) by the Crimean Tatar historiographer Dervish Mehmed bin Mubarek Geray Genghisi is the narrative source reflecting the history of the Crimean Khanate and the Ottoman state in 1682–1703. The date of the work is 1703 (completed in the month of Rejeb 1115). A copy of the chronicle has been preserved in the funds of the Austrian National Library (Österreichische Nationalbibliothek) under the cipher (inventory number) No. 1080, Cod. H.O.86 HAN MAG. Volume (folio) – 125 sheets in taalik script, sheets are small. There are verses on 125 sheets. The manuscript is not marked with the title, but has an appraisal prescript: “Tarih-i Mehmed Geray Qara Mustafa Paşa cenklerin söyler üçünci Sultan Mehmed Han vaqtlarından Sultan Ahmed Han biñ yüz on beş tarihınacek söyler bir maqbul tarihdır” / “Mehmed Tarikh-i Mehmed Geray narrating about the wars of Kara Mustafa Pasha, the acceptable story telling from the time of Sultan Mehmed Khan III to the period of Sultan Ahmed Khan, up to the year one thousand one hundred and fifteen”. The Chronicle’s translation into Russian (the author of the translation is R.R. Abduzhemilev) was made from the text’s transliteration of the manuscript into Latin, presented in the Turkish edition of Ugur Demir’s master thesis “Tarikh-i Mehmed Giray” (assessment – text’s transcription)” (consultant: Prof. Dr. Nejdet Öztürk, Istanbul, 2006, 163 pages).
9
Abduzhemilev, Refat R. "Dervish Mehmed bin Mubarek Geray Genghisi. The Chronicle “Tarikh-i Mehmed Geray” (“Mehmed Geray’s History”). Part 2." Crimean Historical Review 9, no. 2 (2022): 176–92. http://dx.doi.org/10.22378/kio.2022.2.176-192.
Full textAbstract:
The Chronicle “Tarikh-i Mehmed Geray” (1682–1703) by the Crimean Tatar historiographer Dervish Mehmed bin Mubarek Geray Genghisi is the narrative source reflecting the history of the Crimean Khanate and the Ottoman state in 1682–1703. The date of the work is 1703 (completed in the month of Rejeb 1115). A copy of the chronicle has been preserved in the funds of the Austrian National Library (Österreichische Nationalbibliothek) under the cipher (inventory number) No. 1080, Cod. H.O.86 HAN MAG. Volume (folio) – 125 sheets in taalik script, sheets are small. There are verses on 125 sheets. The manuscript is not marked with the title, but has an appraisal prescript: “Tarih-i Mehmed Geray Qara Mustafa Paşa cenklerin söyler üçünci Sultan Mehmed Han vaqtlarından Sultan Ahmed Han biñ yüz on beş tarihınacek söyler bir maqbul tarihdır” / “Mehmed Tarikh-i Mehmed Geray narrating about the wars of Kara Mustafa Pasha, the acceptable story telling from the time of Sultan Mehmed Khan III to the period of Sultan Ahmed Khan, up to the year one thousand one hundred and fifteen”. The Chronicle’s translation into Russian (the author of the translation is R.R. Abduzhemilev) was made from the text’s transliteration of the manuscript into Latin, presented in the Turkish edition of Ugur Demir’s master thesis “Tarikh-i Mehmed Giray” (assessment – text’s transcription) ”(consultant: Prof. Dr. Nejdet Öztürk, Istanbul, 2006, 163 pages).
10
Abduzhemilev, Refat R. "Dervish Mehmed bin Mubarek Geray Genghisi. The Chronicle “Tarikh-i Mehmed Geray” (“Mehmed Giray’s History”). Part 3." Crimean Historical Review 10, no. 1 (2023): 176–97. http://dx.doi.org/10.22378/kio.2023.1.176-197.
Full textAbstract:
The Chronicle “Tarikh-i Mehmed Geray” (1682–1703) by the Crimean Tatar historiographer Dervish Mehmed bin Mubarek Geray Genghisi is the narrative source reflecting the history of the Crimean Khanate and the Ottoman state in 1682–1703. The date of the work is 1703 (completed in the month of Rejeb 1115). A copy of the chronicle has been preserved in the funds of the Austrian National Library (Österreichische Nationalbibliothek) under the cipher (inventory number) No. 1080, Cod. H.O.86 HAN MAG. Volume (folio) – 125 sheets in taalik script, sheets are small. There are verses on 125 sheets. The manuscript is not marked with the title, but has an appraisal prescript: “Tarih-i Mehmed Geray Qara Mustafa Paşa cenklerin söyler üçünci Sultan Mehmed Han vaqtlarından Sultan Ahmed Han biñ yüz on beş tarihınacek söyler bir maqbul tarihdır” / “Mehmed Tarikh-i Mehmed Giray narrating about the wars of Kara Mustafa Pasha, the acceptable story telling from the time of Sultan Mehmed Khan III to the period of Sultan Ahmed Khan, up to the year one thousand one hundred and fifteen”. The Chronicle’s translation into Russian (the author of the translation is R.R. Abduzhemilev) was made from the text’s transliteration of the manuscript into Latin, presented in the Turkish edition of Ugur Demir’s master thesis “Tarikh-i Mehmed Giray” (assessment – text’s transcription)” (consultant: Prof. Dr. Nejdet Öztürk, Istanbul, 2006, 163 pages).
11
Abduzhemilev, Refat R. "Dervish Mehmed bin Mubarek Geray Genghisi. The Chronicle «Tarikh-i Mehmed Geray» (“Mehmed Geray’s History”) (part 4)." Crimean Historical Review 10, no. 2 (2023): 181–89. http://dx.doi.org/10.22378/kio.2023.2.181-189.
Full textAbstract:
The Chronicle “Tarikh-i Mehmed Geray” (1682–1703) by the Crimean Tatar historiographer Dervish Mehmed bin Mubarek Geray Genghisi is the narrative source reflecting the history of the Crimean Khanate and the Ottoman state in 1682–1703. The date of the work is 1703 (completed in the month of Rejeb 1115). A copy of the chronicle has been preserved in the funds of the Austrian National Library (Österreichische Nationalbibliothek) under the cipher (inventory number) No. 1080, Cod. H.O.86 HAN MAG. Volume (folio) – 125 sheets in taalik script, sheets are small. There are verses on 125 sheets. The manuscript is not marked with the title, but has an appraisal prescript: “Tarih-i Mehmed Geray Qara Mustafa Paşa cenklerin söyler üçünci Sultan Mehmed Han vaqtlarından Sultan Ahmed Han biñ yüz on beş tarihınacek söyler bir maqbul tarihdır” / “Mehmed Tarikh-i Mehmed Geray narrating about the wars of Kara Mustafa Pasha, the acceptable story telling from the time of Sultan Mehmed Khan III to the period of Sultan Ahmed Khan, up to the year one thousand one hundred and fifteen”. The Chronicle’s translation into Russian (the author of the translation is R.R. Abduzhemilev) was made from the text’s transliteration of the manuscript into Latin, presented in the Turkish edition of Ugur Demir’s master thesis “Tarikh-i Mehmed Giray” (assessment – text’s transcription) ”(consultant: Prof. Dr. Nejdet Öztürk, Istanbul, 2006, 163 pages).
12
Öztürk, Eyüp. "Geç Dönem Bir Osmanlı Aliminin Kenar Notlarında Saklı Dünyası: Filyozî ve Kıyamet Mecmuası." Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 66, no. 1 (2025): 49–73. https://doi.org/10.33227/auifd.1624579.
Full textAbstract:
Mustafa Rüşdî b. Ahmed b. Recep Filyozî, ömrünün büyük kısmını 19. yüzyılın ikinci yarısında sürdürmüş bir Osmanlı âlimidir. Kendisi hakkında, Hisarönü adlı bir yere mensup olduğu ve bir müddet Kemankeş Kara Mustafa Paşa Medresesi’nde dersiâm olarak görev yaptığı dışında bir bilgi bulunmamaktadır. Filyozî’nin üçü telif düzeyinde birisi de derleme mahiyette (mecmūʿa) olmak üzere dört eseri tespit edilebilmektedir. Bunlar içerisinde, tek nüsha hâlinde Hacı Mahmud Efendi Koleksiyonu 594 numaralı demirbaşta kayıtlı olan Mecmūʿa bu yazının odak noktasını oluşturmaktadır. Mecmūʿa’da kıyamet ve alametleri konulu çok sayıda risale yer almakta olup hepsi de Filyozî’nin kendisi tarafından istinsah edilmiştir. Bununla birlikte Filyozî sayfa kenarlarına derç ettiği çok sayıda not ile risalelerin içeriğine dair yorumlar ve çıkarımlarda bulunmuştur. Bu haliyle söz konusu notlar, Filyozî’nin hem kendi hayatına hem de yaşadığı döneme dair, belki başka kaynaklarda tesadüf edilemeyecek türde, özgün bilgiler ihtiva etmektedir. Zira bu bilgiler, kendisiyle ilgili sınırlı kaynaklardan çıkarılan mutedil dersiâm portresini değiştirmekte, onu kıyametin kopmasının an meselesi olduğunu düşünen apokaliptik zihne sahip bir kimseye dönüştürmektedir. Daha da önemlisi söz konusu bilgiler, Filyozî’nin cifr ve keşf gibi metotlarla elde edilen bilgilere sonsuz güven duyan ve çevresindeki bütün gelişmeleri yaklaşan kıyamet ile -yer yer paranoya düzeyinde- ilişkilendiren bir kimse olarak görebilmeye/değerlendirebilmeye imkân tanımaktadır. Bu nedenle makalede, iki temel başlık altında bir içerik oluşturulmuş; ilk aşamada kenar notlarına yansıyan bilgiler olmadan Filyozî tasvir edilirken ikincisinde ise kenar notlarındaki bilgiler göz önünde bulundurulduğunda belirginleşen portre ortaya koyulmuş ve bunlar son kertede bir mukayeseye tabi tutulmuştur. Bu sayede de yazma eserlerin kenarlarına kaydedilen notların biyografi ve tarih yazıcılığı noktasında ne kadar önemli ve tamamlayıcı olabileceği hususu öne çıkarılmıştır.
13
Bulut Hacıalioğlu, Fatma. "MUSTAFA KEMAL BEY’İN (ATATÜRK) ÇANAKKALE CEPHESİNE GELİŞİ VE ECEABAT FAALİYETLERİ." Çanakkale Araştırmaları Türk Yıllığı 24, no. 38 (2025): 117–31. https://doi.org/10.17518/canakkalearastirmalari.1609805.
Full textAbstract:
1. Dünya Savaşı, diğer savaşlara göre oldukça uzun sürmüş, çok daha geniş bir coğrafyayı etkisi altında bırakmıştır. Osmanlı Devleti’nin yenilip tarih sahnesinden silinmesi ile Türk tarihinin önemli dönüm noktalarından birisi olmuştur. Suriye, Irak, Filistin, Kafkas, Galiçya, Yemen ve Hicaz, gibi birbirinden çok farklı coğrafyalarda savaşmak zorunda kalmıştır ve başarısız olmuştur. Çanakkale Cephesi, Türkiye Cumhuriyeti’ne giden yolda önemli bir adım teşkil etmiştir. İtilaf Devletleri’nin Çanakkale’de bir cephe açma kararı alması üzerine 1. Ordu tarafından 19. Tümen’in kurulmasına karar verilmiştir. 19. Tümen 57., 58. Ve 59. Alaylardan oluşacaktır. Harbiye Nazırı Enver Paşa tarafından; Sofya Askeri Ataşesi Yarbay Mustafa Kemal Bey (Atatürk), Tümen Kumandanı olarak atanmıştır. Henüz teşkil edilmemiş olan tümen önce Gelibolu ardından da Tekirdağ’a gitmiştir. Buralarda hem eğitim hem tatbikat çalışmalarına ağırlık verilmiştir. Kuruluşunu tamamlayamadan Çanakkale Boğazına yapılması muhtemel bir saldırı haberinin gelmesiyle derhal Eceabat’a gönderilmiştir. 19. Tümen; Tekirdağ’dan yanında sadece 57. Alay’ı getirmiş, 72. Ve 77. Alayların Eceabat’ta kendilerine katılmasıyla teşkil olmaya devam etmiştir. Eceabat’ta bulunan 9. Tümen’in 26. ve 27. Alayları ile topçu bataryalarının da Yarbay Mustafa Kemal’in emrine verilmesi üzerine “Maydos Mıntıka Kumandanlığı” oluşturulmuştur. Müttefik Donanması’nın 19 ve 25 Şubatlarda denizden yaptığı saldırı ve karaya asker çıkarma teşebbüsleri başarısız olmuştur. İngiliz ve Fransız donanmalarından oluşan düşman deniz gücü, kahraman Türk askeri karşısında 18 Mart 1915’te büyük zayiat vererek çekilmek zorunda kalmıştır. Yapılan saldırılar sonucunda bu saldırıların karadan devam edebileceğini öngören Mustafa Kemal Bey (Atatürk), talim, terbiye, eğitim, taktik ve tatbikatlara aralıksız devam etmiştir. Zaman zaman, düşmanın karaya çıkma girişimlerini engellemek üzere hızlı toplanma ve harekete geçmede gösterdiği sürat ve düzenden dolayı alaylarını takdir etmiştir. Düşmana gösterilen mukavemet ve saldırıların da ödüllendirilmesi hususunda da rapor vermiş, yerine getirilmesini sağlamıştır. Zaman zaman da gördüğü eksik ve yanlışların cezalandırılması ve infazı için emir vermiştir. İtilaf Devletleri’nin Boğazı geçme girişimlerinin başarısız olması olası bir kara harekâtını kaçınılmaz kılmıştır. Bu sebeple Genelkurmay Başkanlığı’nca Gelibolu’da 5. Ordu’nun kurulmasına karar verilmiştir. Ordu’nun kumandanlığına, Türk Ordusu’nun yenilenmesi için gönderilen Alman Askeri Heyetinin Komutanı Liman von Sanders getirilmiştir. 19. Tümen de ordu ihtiyatına alınmıştır. Eceabat’taki görevini tamamlamış olan 19. Tümen görülen lüzum üzerine 17 Nisan 1915 tarihinde Karargâhı ile beraber Bigalı Köyü’ne taşınmıştır.
14
ERKMEN, Alev, and Sultan YILMAZ. "Bir simge yapının mimari tarihçesi: Yapımından günümüze Karaköy Camisi." Yakın Mimarlık Dergisi 7, no. 2 (2023): 137–202. http://dx.doi.org/10.32955/neujna202372765.
Full textAbstract:
Karaköy Camisi, İstanbul Beyoğlu’nda Karaköy Meydanı’nda Ziraat Bankası binasının kuzeyindeki yapı adasının batı ucunda konumlanmaktaydı. Sokak kotunda iki katlı dükkânların üzerinde yükselen merkezi mekânlı, küçük ölçekli bir semt camisiydi. Merzifonlu Kara Mustafa Paşa Vakfı’na bağlı olarak ilk defa on yedinci yüzyılda inşa edilen cami on dokuzuncu yüzyıl sonlarında harap olup kullanılamaz hale gelince Sultan II. Abdülhamid (h.d. 1876-1909) tarafından yeniden yaptırılmasına karar verildi. Sultan, bu iş için 1893’te İstanbul’a gelen ve saray mimarı olarak kentte geçirdiği on beş senede İstanbul mimarlık üretimine önemli katkılarda bulunan İtalyan mimar Raimondo D’Aronco’yu görevlendirdi. Esasında Karaköy Camisi için hazırlanmış ve Udine arşivinde saklanan üç farklı proje önerisi1 daha vardır. D’Aronconun projesi bu öneriler arasından seçilmiştir. 1903-1909 yıllarında Art Nouveau üslubuyla inşa edilen cami güçlü bir plastik etkiye sahipti. Meydana doğru öne çıkan bir konumda bulunduğundan kullanımda olduğu yıllarda çekilen pek çok Karaköy fotoğrafında görülebilmektedir. İstanbul’da 1956-1960 yılları arasında gerçekleştirilen imar faaliyetlerinden Karaköy Camisi de etkilendi. Karaköy Meydanı’nı genişletme gerekçesiyle 1958’de caminin Kınalıada’da yeniden inşa edilmek üzere taşınmasına karar verildi. Bu maksatla sökülen cami parçaları kayboldu ve yeniden yapım gerçekleştirilmedi. Yıkımının üzerinden elli iki yıl geçtikten sonra İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin 2010’da onayladığı Koruma Amaçlı Uygulama İmar Planına göre Karaköy Camisi’nin rekonstrüksiyonunu öngören yasal düzenlemeler yapıldı.Mimarlık tarihinde önemli bir yapı olmasına karşın Karaköy Camisi’nin bir monografisi yoktur. Bu çalışma günümüzde ulaşılan tarihsel belgelere dayanarak bu önemli yapının tarihçesini sunmayı amaçlamaktadır.
15
KIRCA, Ersin. "Dönemin Yazarlarının Gözünden Kemankeş Kara Mustafa Paşa (1639-1644)." Hazine-i Evrak Arşiv ve Tarih Araştırmaları Dergisi, December 19, 2023. http://dx.doi.org/10.59054/hed.1389910.
Full textAbstract:
Kemankeş Kara Mustafa Paşa (ö. 1644), okuma yazma bilmemesine rağmen, XVII. yüzyılda iktidara gelen başarılı sadrazamlardan biridir. Koçi Bey'in tavsiyeleri ve Kemankeş Mustafa Paşa'nın yöneticiliği sayesinde, Sultan İbrahim’in saltanatının ilk dört yılında (1639-1644) sorunsuz bir devlet yönetimi sergilenmişti. Bu süreçte sikke tashihi yapılarak paranın ayarı düzeltilmesiyle paralel olarak ülkede ticaret canlanmış, gıda ve ihtiyaç maddelerinde bolluk yaşanmıştı. Ayrıca arazi tahriri yaptırılmış, kapıkulu askerlerinin sayısı azaltılmış, sarayın gereksiz masrafları kısılarak hazinenin gelirleri arttırmıştı. Kemankeş Mustafa Paşa bu başarılarına rağmen, devleti tek başına yönetme hususundaki aşırı kararlılığı, onu kendisine rakip olabilecek kişileri bir şekilde merkezden uzaklaştırma ya da hile ile öldürtme yoluna sevk etmiştir. Kendine rakip olarak gördüğü Silahdar Yusuf Paşa'ya karşı yeniçerileri el altından kışkırtma teşebbüsü ise onun idamına neden olmuştur. Onun ölümünden sonra 1656 yılına kadar devlet siyasi ve ekonomik bir kaosa sürüklenmiştir. Kemankeş Kara Mustafa Paşa hakkında daha önce yapılan çalışmalar daha çok Naîmâ ve Kâtib Çelebi'nin verdiği bilgiler ekseninde ele alınmıştır. Bu makalede Anonim Osmanlı Vekayinamesi, Abdurrahman Hibrî Efendi, Kâtib Çelebi, Evliya Çelebi, Topçular Kâtibi Abdülkadir Efendi, Kara Çelebizâde Abdülaziz Efendi, Vecihî, Ahmed bin Yakub, Mehmed Halife, Solakzâde Mehmed Hemdemî, Naîmâ Mustafa Efendi gibi Osmanlı tarihçileri ile Habsburg Elçisi Rudolf Schmid'in anlatılarından yola çıkılarak Kemankeş Mustafa Paşa'nın icraatları ve kişiliği değerlendirilmiş, ayrıca bu yazarların görüşleri karşılaştırılmalı olarak ele alınmak suretiyle konuya yeni bir bakış açısı kazandırılması amaçlanmıştır.
16
Emirhan, ÖZÇELİK. "Silahdar Kara Mustafa Paşa'nın Basra Seferleri ve Basra Eyaletinin İntizamı (1667-1671)." October 15, 2022. https://doi.org/10.54462/kadim.1134510.
Full textAbstract:
Silahdar Kara Mustafa Pasha’s Basra Campaigns and the Reorganization of Basra Province (1667-1671): This article deals with the particularities of the administration of Basra as one of the Ottoman provinces in its first two parts. After the conquest of Basra, Ottoman State introduced specific administrative and economic rules and regulations to govern the province better. However, several factors have prevented Ottoman governors from governing Basra effectively. Therefore, the Ottomans preferred turning over the management of Basra province to Afrasiyabs, a local noble family of the region, at the beginning of the seventeenth century. After the Afrasiyabs attempted to gain autonomy in Basra, the Ottomans decided to exercise direct control over the province for this purpose again. Accordingly, they organized several military campaigns under the command of the Baghdad governors. The third part of this article focuses on two Basra campaigns launched by Silahdar Kara Mustafa Pasha between 1667 and 1671. It evaluates his success in ending the Afrasiyab rule and making Basra one of the state-controlled provinces in the light of archival documents from the state archives.
17
BOZKURT, DOĞUKAN. "IV. Murad ve Silahdar Paşaları: Silahdar Mustafa Paşa Örneği." Tarih Tetkikleri Dergisi 1, no. 2 (2023). https://doi.org/10.5281/zenodo.10429558.
Full text
18
ÖZÇELİK, Emirhan. "Silahdar Kara Mustafa Pasha’s Basra Campaigns and the Reorganization of the Province of Basra (1667-1671)." Kadim, September 13, 2022. http://dx.doi.org/10.54462/kadim.1134510.
Full textAbstract:
Bu makalede Osmanlı İmparatorluğu’nun Basra ve etrafını hakimiyeti altına alma ve yönetme pratikleri incelenecektir. Basra’nın Osmanlı kontrolüne girmesinden sonra askeri, idari ve ekonomik gelişmeler ekseninde yaşadığı değişim ve Osmanlı merkezinin eyaletin daha iyi yönetilebilmesi noktasında aldığı kararlar değerlendirilecektir. Bu çerçevede, 16. Yüzyılda Basra eyaletinin idaresinin yerel Afrâsiyâb-oğullarına devredilmesinin sebepleri ve sonuçlarına temas edilecektir. Afrâsiyâbların Basra’da özerklik kazanma teşebbüslerinin ardından Osmanlı merkezinin, eyaleti doğrudan yönetmek için harekete geçmesi ve bu maksatla Bağdat valilerinin emrindeki orduların düzenlediği seferler incelenecektir. Çalışmada Silahdar Kara Mustafa Paşa’nın 1667-1671 yılları arasında düzenlediği iki Basra seferine odaklanılacaktır. Onun, Afrâsiyâblar yönetimine son vermesi ve Basra’yı maktuâ merbut eyaletlerden biri haline getirmesi sürecinde yaşadıkları, Osmanlı arşivindeki belgeler üzerinden değerlendirilecektir.
19
KATGI, İsmail. "Priyepolye'den İstanbul'a Bir Osmanlı Paşa'sı: Sadrazam Sarı Süleyman Paşa'nın Yükselişi ve Düşüşü." Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tarih Dergisi, October 19, 2023. http://dx.doi.org/10.47437/esogutd.1317972.
Full textAbstract:
Sarı Süleyman Paşa IV. Mehmed dönemi sadrazamlarındandır. Boşnak asıllı olup Prepol’da doğmuştur. Saraya girmiş ve çeşitli görevlerde bulunmuştur. Bu görevleri sırasında Sultan Mehmed’in sevgi ve takdirini kazanmıştır. Mekke’de su yollarının tamiri ve Merzifonlu Kara Mustafa Paşa’nın mallarının müsaderesindeki gayretinden sonra paşalığa terfi ettirilmiştir. Nihayet Leh Cephesi’ndeki başarıları yıldızının parlamasına neden olmuştur. Kara İbrahim Paşa’nın yerine sadrazam ve ardından Avusturya seferine serdar-ı ekrem olmuştur. Budin başta olmak üzere bazı önemli kalelerin kaybı ve Şikloş Muharebesi’ndeki mağlubiyetten sonra ortaya çıkan askeri isyan üzerine İstanbul’a kaçmıştır. Macaristan’da Osmanlı hâkimiyetinin sona ermesinin ve orduda baş gösteren isyanın müsebbibi olarak görülür. Nitekim asi elebaşılarının isteği ile önce azl bilahere katledilmiştir. Sadaret müddeti bir yıl, dokuz ay, iki gündür. Üsküdar’da bir camisi vardır ve kabri bu caminin haziresindedir.
20
ATEŞ, Şuayp. "1075-1099 / 1664-1688 TARİHLİ ANONİM BİR ESERE GÖRE II. VİYANA SEFERİNDE SADRAZAM KARA MUSTAFA PAŞA." Erzurum Teknik Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu Dergisi, November 25, 2021. http://dx.doi.org/10.29157/etusbed.984143.
Full text
21
Kostak, Ercan. "CUMHURİYET DÖNEMİNDE TÜRK DENİZ KUVVETLERİ’NE BAKIŞ (1923-1960)." Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, April 3, 2024. http://dx.doi.org/10.18244/cttad.1432351.
Full textAbstract:
Türk Deniz Kuvvetleri’nin Cumhuriyet döneminde: Bahriye Dairesi, Bahriye Vekâleti, Müsteşarlık ve Deniz Kuvvetleri Komutanlığı olmak üzere dört evre hâlinde incelenmesi mümkündür. 1921 yılının başından itibaren Deniz Kuvvetleri’ne komuta eden Bahriye Dairesi, harekât ve idarî işlerin tamamının sorumluğunu üstlenmiştir. Donanma, Cumhuriyet’in ilanı ile TBMM Hükûmeti’nin emrine sokularak Cumhuriyet Donanması olarak adlandırılmıştır. Mustafa Kemal Paşa, bu dönemde kuvvetli bir donanma tesis etmeyi amaç edinmiştir. Bu hedef doğrultusunda, 1924 yılının sonunda donanma ile kara tesisleri Bahriye Vekâleti’nin komutası altında yer almıştır. 1925 yılında yurt dışından ilk defa savaş gemisi sipariş edilmiştir. 1928 yılında Bahriye Vekâleti’nin yerini Deniz Müsteşarlığı almıştır. 1933-1938 yılları arası periyotta Cumhuriyet Donanması’nın Balkanlar ya da Orta Doğu’da yer alan donanmaların herhangi ikisinin toplamından daha üstün olması amaçlanmıştır. İkinci Dünya Savaşı’nı takiben ABD-Türkiye ilişkilerinde yaşanan yakınlaşma neticesinde alınan askerî yardımlar sayesinde Türk Deniz Kuvvetleri güçlenmiştir. 1949 yılında ise Deniz Kuvvetleri Komutanlığı dönemine geçiş yapılmıştır.
22
ÖZTAŞ, Doç dr Sezai, and Uğur HACIOĞLU. "BATI SİNEMASINDA TÜRK İMAJI YANSIMASI: “11 SETTEMBRE 1683” FİLMİ ÖRNEĞİ." Anadolu ve Balkan Araştırmaları Dergisi, May 15, 2023. http://dx.doi.org/10.32953/abad.1245981.
Full textAbstract:
Köprülüler Dönemi itibarıyla yakaladığı düzen ve istikrarın devamında tekrardan eski kudretine dönme arzusu taşıyan Osmanlı Devleti’nde bu hedef için en önemli harekâtlardan biri, Temmuz 1683-Eylül 1683 tarihleri arasında gerçekleşen ve 17. yüzyılın en önemli kuşatma savaşlarından biri olan İkinci Viyana Kuşatması’dır. Kuşatma, gerçekleştiği şartlar ve sonrasında meydana gelen diplomatik ve siyasal sonuçlarıyla Osmanlı Devleti’nin Avrupa ile ilişkileri açısından önemli kırılma anlarından biridir. Savaş sonrası süreçte devletin daha önce karşılaşmadığı derecede büyük toprak kayıpları yaşamaya başlaması teknolojik, ekonomik, siyasal ve askeri açıdan gittikçe Avrupa’nın gerisinde kalınan bir dönemin başlangıcı olmuştur. 2012 yılında Polonya ile İtalya’nın ortak yapımı olan ve Renzo Martinelli’nin yönetmenliğinde izleyiciyle buluşan “11 Settembre 1683” filmi İkinci Viyana Kuşatması’nın sebepleri ve savaşı aktarması bakımından önemli bir filmdir. Filmde savaşın seyrini etkileyen olayların aktarılmasının yanında kahraman özelinde Marco d'Aviano, Merzifonlu Kara Mustafa Paşa ve III. Jan Sobieski gibi tarihsel şahsiyetlerin üzerinde durulmuştur. Aynı zamanda tarihsel ve kültürel bakımdan bir Türk imajı çizilmiştir. Çalışmada, Osmanlı Devleti’nin gerçekleştirmiş olduğu II. Viyana Kuşatması, kavramsal olarak imaj, Türk imajı ve sinemaya yansımaları ile film özelinde Batı sinemasındaki Türk imajının yansımaları incelenmiştir.
23
Aytan, Deniz. "Millî Mücadele Dönemi'nde Denizden Verilen Lojistik Desteğin Batı Cephesi'ndeki Zaferlere Etkisi." Askeri Tarih Araştırmaları Dergisi, December 26, 2024. https://doi.org/10.46953/askeritarih.1531319.
Full textAbstract:
Birinci Dünya Savaşı’nı Osmanlı Devleti için sona erdiren Mondros Mütarekesi hitamında İtilaf Devletleri antlaşmadan aldıkları yetkiyle Anadolu’nun birçok yerini işgal etmiştir. Vatanın savunması ve milletin özgürlüğü için Mustafa Kemal Paşa önderliğinde başlatılan Millî Mücadele neticesinde düşman yurttan kovulmuştur. Yaklaşık beş yıl süren ve ordu-millet dayanışmasının en iyi örneklerinden birini oluşturan Millî Mücadele süresince kara ordusunun yanı sıra denizci subay ve sivillerin gösterdiği azim ve kahramanlıklar da düşmanın yurttan çıkarılmasında büyük önem taşımaktadır. Silahlı mücadele açısından özellikle Batı Cephesi’nin lojistik desteğinin sağlanmasında deniz teşkilatı tarafından Karadeniz’de yapılan nakliyat belirleyici rol oynamıştır. Karadeniz’deki lojistik faaliyetlere destek vermek amacıyla denizci subaylar tarafından Ankara’da Millî Müdafaa Vekâleti (Millî Savunma Bakanlığı) teşkilatı içerisinde Umur-u Bahriye Müdürlüğü teşkil edilmiştir. Müdürlük tarafından emrindeki sahil teşkilatı, az sayıdaki gemi ve sivil gemiciler ile İstanbul, Trabzon ve Batum’dan taşınan yaklaşık 300.000 ton malzeme Batı Cephesi’ne ulaştırılmıştır. Bu makalede; Millî Mücadele’nin kazanılmasında Batı Cephesi’ne denizden sağlanan lojistik desteğin etkisi; arşiv belgeleri, Genelkurmay Başkanlığının Türk İstiklâl Harbi serisinde yer alan çalışmalar ve literatürdeki çeşitli araştırmalar ile döneme tanıklık etmiş asker ve sivil kişilerin anılarından istifade edilerek açıklanmaya çalışılmıştır. Çalışmada nitel, nicel ve karşılaştırmalı yöntem kullanılarak kaynaklar analiz edilmiştir.
24
KILINÇ, Aslıhan. "OSMANLI İSTİHBARATI KARAKOL CEMİYETİ’NDE KOD ADI KULLANIMINA ÖRNEKLER: “NUH/MUSTAFA KEMAL PAŞA, MUSA/ ALİ FUAT CEBESOY, İSA/ MİRALAY ŞEVKET BEY, CENGİZ/KARA VASIF”." Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi, August 13, 2021. http://dx.doi.org/10.35239/tariharastirmalari.953746.
Full text
25
Aydar, Metin. "Savaş ve Barış Arasında: 1683 Viyana Seferi'ne Giden Süreçte Diplomasi, Dezenformasyon ve Karar Alma." May 5, 2024. https://doi.org/10.54462/kadim.1280002.
Full textAbstract:
İkinci Viyana Kuşatması (1683), Orta Avrupa’da yerel bir çatışmayı büyük bir savaşa dönüştüren bir dizi siyasî, askerî ve diplomatik kararlar neticesinde ortaya çıkmıştır. Bu kuşatma savaşı, ortak bir tehdit karşısında Avrupa devletlerinin birleşmesine zemin hazırlayan ve kültürel hafızada kalma eğilimi gösteren önemli bir hadise olmuştur. Çalışmada Osmanlı yönetici elitlerinin tutumları ve savaş ilanına giden süreç yeni ve mevcut kaynaklar ışığında karşılaştırmalı bir şekilde tartışılmıştır. Bu bağlamda, Fransa Millî Kütüphanesi’nde kayıtlı bir mecmuada yer alan “Der-beyân-ı sefer-i Nemçe” başlıklı bir anlatıya odaklanarak savaşa giden sürecin perde arkasındaki gelişmeler ayrıntılı bir şekilde incelenmiştir. Böylece dönemin politik atmosferi, Osmanlı karar alıcıları arasındaki fikir ayrılıkları ve savaş kararının alınma sürecine dair daha önce bilinmeyen yönler ortaya konmuştur.