To see the other types of publications on this topic, follow the link: Sindicalisme.

Dissertations / Theses on the topic 'Sindicalisme'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 50 dissertations / theses for your research on the topic 'Sindicalisme.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse dissertations / theses on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Arnavat, Albert. "Moviments socials a Reus. 1808-1874. Dels motins populars al sindicalisme obrer." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 1991. http://hdl.handle.net/10803/277097.

Full text
Abstract:
La present tesi doctoral pretén d'ajudar a completar el coneixement sobre la història rica, variada i complexa de les classes populars i dels moviments socials a Reus i a Catalunya. L'obra s'obre amb una visió general de les condicions materials del procés d'industrialització, i del sistema productiu a la ciutat, i amb una anàlisi quantitativa i al balanç sectorial de la població obrera. S'estudia l'estructura i les transformacions de les classes populars, les condicions de treball, la tipologia i situació laboral dels empleats, la jornada laboral i els salaris, el comportament obrer i les condicions de vida, l'alimentació, el vestit, l'esbarjo, les societats i ateneus i la culturalització. Es ressegueix l'agitació social urbana, amb diferents avalots i revoltes populars, sempre amb elements de crisi de subsistències, que es produeixen a la ciutat en períodes de manca de treball, i de crisi social o política. Es veuen els moviments sindicals com a avantguarda reivindicativa dels treballadors, les diferents formes del moviment obrer organitzat a la ciutat i als pobles de la comarca. Des de les primeres societats de mútua protecció a l'Associació Internacional de Treballadors, l'AIT i la creació de la nova Federació de Treballadors de la Regió Espanyola (FTRE), el setembre de 1881. L'aproximació al comportament polític de les classes populars reusenques compon el darrer bloc de l'obra. La investigació de les ideologies, de les doctrines i del pensament social i de les seves vinculacions amb les classes populars, S'explica la difusió a la ciutat de l'anomenat socialisme utòpic, i s'hi descriuen els avalots i manifestacions populars contra les lleves, el seu suport majoritari i successiu als pronunciaments i activitats dels liberals, progressistes, demòcrates, i republicans federals. En definitiva, s'estudien els principals aspectes que tenen una relació directa amb les classes populars de la ciutat durant el període de 1808 a 1881. Redefinir el seu nivell de vida, per a entendre millor els seus comportaments.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Marinello, Bonnefoy Juan Cristóbal. "Sindicalismo y violencia en Catalunya 1902-1919." Doctoral thesis, Universitat Autònoma de Barcelona, 2014. http://hdl.handle.net/10803/285135.

Full text
Abstract:
Esta investigación se centra en el análisis y reconstrucción de los episodios violentos ligados al sindicalismo en Catalunya durante las dos primeras décadas del siglo XX, prestando particular atención a las relaciones entre los distintos actores involucrados en la conflictividad laboral, es decir, sindicatos, empresarios, esquiroles y el Estado. El marco cronológico toma como referencia dos grandes hitos de la conflictividad social: la huelga general de febrero de 1902 y el conflicto de la Canadenca en 1919. La huelga general de 1902 marcó una transformación importante con respecto a las políticas de orden público en Barcelona, pasando de una lógica reactiva a una preventiva. Durante los años siguientes, esta nueva política, facilitada por un importante descenso de la movilización sindical, logró controlar e inhibir la acción colectiva de los trabajadores en las calles, aunque esto significó en ocasiones la aparición de un tipo de violencia sindical ligada a pequeños grupos. Por otra parte, el fracaso del régimen de la Restauración en canalizar institucionalmente la conflictividad contribuyó a generar un sistema de relaciones laborales informal basado en la figura del Gobernador civil. De este modo, la violencia sindical se convirtió también en un importante mecanismo de presión política para obligar a las autoridades a intervenir en las huelgas. Tras la Semana Trágica, la violencia sindical sufrió transformaciones importantes, surgiendo algunas huelgas particularmente violentas, aunque éstas fueron la excepción en el panorama laboral barcelonés. En particular, se desarrolló una forma nueva de violencia, los “atentados sociales”, que asumieron un carácter altamente organizado, especialmente en el sector metalúrgico y del ramo del agua. La situación creada por la Primera Guerra Mundial impulsó una importante movilización de los trabajadores, que permitió la recuperación de formas tradicionales de acción colectiva; sin embargo, la huelga general de 1917 y sus repercusiones contribuyeron a frenar momentáneamente el auge sindical. En este contexto, se desarrolló un ciclo de atentados en el sector textil contra empresarios y contramaestres, que culminó con el asesinato del industrial Josep Albert Barret a comienzos de 1918. La creación de los Sindicatos Únicos durante ese año contribuyó a polarizar aún más el ambiente social a través de una alta conflictividad en que la violencia expresaba el poder que había alcanzado el sindicalismo en Barcelona, en vez de representar un signo de debilidad como tradicionalmente había sucedido. Esta dinámica confrontacional alcanzó su culmine durante la huelga general y el lockout patronal de 1919, iniciando un período de extremada violencia y enfrentamientos conocido como pistolerismo. Además de Barcelona, la investigación se centra en seis ciudades catalanas (Palafrugell, Sant Feliu de Guíxols, Terrassa, Sabadell, Reus y Tarragona), analizando los principales momentos de conflictividad de cada una de ellas y determinando las principales diferencias y similitudes con Barcelona. En este sentido, en otras zonas de Catalunya las agresiones físicas fueron un fenómeno más bien excepcional, privilegiándose alternativas como algunos mecanismos de presión comunitarios. Por último, el trabajo incluye una apartado dedicado a situar la situación barcelonesa en una perspectiva comparada, tomando como casos de estudio la violencia sindical en Sevilla, Vizcaya y Milán, destacándose cómo en estas localidades las formas colectivas de violencia fueron preeminentes durante el período estudiado.
This research focuses on the analysis and reconstruction of violent episodes linked to trade unionism in Catalonia during the first two decades of the 20th century, paying particular attention to the relationships among the different actors involved in industrial disputes, i.e. unions, entrepreneurs, strike-breakers, and the State. The study period draws on two major landmarks in social conflict: the general strike of February 1902 and the conflict of the Canadenca in 1919. The general strike in 1902 produced a major transformation in Barcelona’s public order policies, a shift from reactive to preventive policy logic. During the following years, this new policy, favoured by a significant decline in union mobilization, managed to control and inhibit workers’ collective action in the streets; however, it sometimes implied the emergence of a kind of industrial violence linked to small groups. On the other hand, the failure of the Restoration regime to institutionally channel industrial disputes contributed to the development of an informal system of labour relations based on the figure of the civil governor. Accordingly, industrial violence became an important political pressure mechanism to force authorities to intervene in strikes. After the Tragic Week, the industrial violence underwent major transformations which occasionally gave rise to some particularly violent strikes, yet these were of an exceptional kind. Additionally, a new class of violence appeared: the “social attacks”. These were highly organised, especially in the metallurgy and textile finishing industries. The situation created by the First World War motivated an important workers’ mobilization, which in turn allowed the recovery of traditional forms of collective actions. Nevertheless, the general strike of 1917 and its repercussions affected the growth of trade unions negatively. In this context, a round of attacks against textile business owners and wardpressers emerged, ending with the murder of Josep Albert Barret in early 1918. The same year, the establishment of the “Single Unions” polarized the social environment through increased unrest. This way, violence would become the expression of the unions’ power in Barcelona as opposed to the image of weakness it previously represented. This contentious dynamics reached its climax over the general strike and the lock-out of 1919, giving way to a new period of marked violence and confrontations known as pistolerismo. Besides Barcelona, this research analyses the key disputes periods in six Catalan cities, i.e. Palafrugell, Sant Feliu de Guíxols, Terrassa, Sabadell, Reus y Tarragona, and determines the main similarities and differences between them and Barcelona. In this sense, in other cities of Catalonia physical aggressions were very rare, preferring other alternatives as communitarian pressure mechanisms. Finally, this work includes a compared perspective on Barcelona’s situation, considering case studies on union violence in Seville, Biscay, and Milan, highlighting how their forms of collective violence were prominent during this period.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Pomés, i. Vives Jordi. "Sindicalisme pagès i republicanisme popular a Catalunya (1918-1930). La Unió de Rabassaires: entre el radicalisme obrerista i la via cooperativista." Doctoral thesis, Universitat Autònoma de Barcelona, 1998. http://hdl.handle.net/10803/4809.

Full text
Abstract:
La Unió de Rabassaires fué un sindicato campesino catalán que nació el 1922, en un contexto de desorganización cenetista -una vez superado el trienio bolchevique- y, no casualmente, de reorganización político-sindical del republicanismo. Se organizó y desarrolló durante sus primeros ocho años de vida en las comarcas vitícolas de la provincia de Barcelona. Unas comarcas donde el republicanismo mantenía cierta vitalidad -pese a los bajos resultados electorales- y donde la tierra era trabajada mayoritariamente por aparceros y rabassaires, los cuales formaban un componente esencial de la base social del republicanismo comarcal catalán. Al mismo tiempo eran unas comarcas donde la conflictividad social y sindical rabassaire perduró de forma bien candente hasta el primer tercio del siglo XX, después de desarrollarse con fuerza a lo largo del siglo anterior. Desde un posicionamiento político-sindical republicano, la Unió de Rabassaires asumió las reivindicaciones sindicales de este campesinado sin tierra propia, intentando conseguir para él -siempre a través de cauces legales- la mayor estabilidad posible sobre la tierra que trabajaba. Si bien no consiguió ninguna ley que asumiera ni que fuera en parte su programa sobre contratos de cultivo, en buena medida debido a las adversas circunstancias políticas de los años veinte, como mínimo el sindicato rabassaire se distinguió en esta década por la defensa que a nivel individual hizo de los campesinos que tuvieron que enfrentarse con problemas judiciales a causa de los contratos. A pesar de todo, sus mejores éxitos sindicales los recogió en los campos del cooperativismo y de la valoración de la producción agrícola, especialmente del sector de los tubérculos. Estos éxitos consolidaron al sindicato y colaboraron decisivamente a trastocar alrededor de 1930 el color de la hegemonía sindical en el campo catalán que, gracias a instituciones como el IACSI, la Mancomunidad de Cataluña y las federaciones católicas, se había mantenido en buena medida de signo conservador a lo largo de las tres primeras décadas del siglo. La Unió de Rabassaires llegó a ser la principal fuerza sindical rural catalana durante la segunda mitad de los años treinta, especialmente durante la guerra civil.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Mulero, Campoy Marta. "Els models sindicals al món de la fàbrica (1976-1982)." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2019. http://hdl.handle.net/10803/666891.

Full text
Abstract:
L’objecte d’estudi d’aquesta tesi, que porta per títol “Models sindicals al món de la fàbrica (1976-1982)”, és l’anàlisi de l’organització i de les reivindicacions principals de la classe obrera a la Transició a sis de les empreses del metall més importants a Catalunya durant els darrers anys del franquisme i la Transició: SEAT, ENASA, Maquinista Terrestre i Marítima, Hispano Olivetti, Motor Ibérica i Roca Radiadores. A través del seu estudi, aquest treball recull com va ser l’evolució del moviment obrer en aquestes fàbriques (des dels seus inicis a finals dels anys cinquanta fins l’any 1982) i quines van ser les seves principals reivindicacions. L’estudi de la lluita obrera d’aquestes empreses s’ha desenvolupant seguint les reivindicacions més importants, en funció de les accions que van promoure per defensar-les, i que es cataloguen en: la millora de les condicions laborals i salarials, la defensa de les llibertats democràtiques i la defensa dels llocs de treball. En aquest treball no s’han abordat altres qüestions, també importants per a la classe obrera del moment, com la qüestió nacional a Catalunya, ja que s’ha focalitzat essencialment en la problemàtica a l’interior de la fàbrica. Tampoc no s’ha fet un estudi de la dona a la fàbrica perquè les empreses escollides pertanyen al sector del metall, i encara que hi havia presència femenina en aquestes fàbriques (fonamentalment a l’àmbit administratiu), a la cadena de muntatge la immensa majoria eren homes, encara que d’aquestes empreses han sortit dones sindicalistes destacades en la lluita sindical, com Isabel López a SEAT. El marc cronològic en què s’emmarca aquesta tesi comença l’any 1976, després de la mort del dictador, fins l’any 1982. Tot i així, el primer capítol és un resum del moviment obrer, any per any, a cadascuna d’aquestes fàbriques, des de 1958 aproximadament, fins 1975, que serveix per situar la lluita obrera a cada empresa a l’inici de la Transició. D’altra banda, posar una data com a punt final per aquest estudi ha estat un fet complex, ja que si ens fixéssim en l’evolució sindical, el final de la 9 transició es podria donar l’any 1985 amb l‟aprovació de la Llei Orgànica de Llibertat Sindical (LOLS) del 2 d’agost d’aquell any, on finalment es dóna una protecció definitiva a les centrals sindicals o el 1986, quan s’aprova la Llei 4/1986, del 8 de gener del Patrimoni Sindical Acumulat, i que posava fi a una reivindicació de dècades pel retorn del patrimoni sindical, pres pel franquisme als sindicats obrers d’abans de la dictadura. En canvi, en aquesta tesi s’ha escollit 1982 entenent que es donen els canvis suficients tant a l’àmbit polític (victòria del PSOE a les eleccions d’octubre) com sindical (on el model de representació sindical ja s’ha consolidat i, a més, és el moment en què la UGT supera per primera vegada CCOO a les eleccions sindicals, excepte a les comunitats de Catalunya i Madrid) com per tancar una etapa del moviment obrer a Espanya.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Moral, Martín José David. "Los orígenes sindicales del movimiento obrero: de las cofradías medievales a la clase laboriosa." Doctoral thesis, Universitat Rovira i Virgili, 2016. http://hdl.handle.net/10803/441748.

Full text
Abstract:
La irrupció del mercantilisme en el mercat tradicional de l'Edat mitjana va comportar la utilització de noves formes extractores de plusvàlues, protagonitzades per l'ús de capital privat. Aquestes noves tècniques van provocar profundes transformacions en l'estructura industrial-artesanal de l'Edat Mitjana i Moderna. Aspecte que va tenir una evident importància en el comportament dels seus principals agents professionals. Aquests, organitzats sota corporacions professionals, van dissenyar estratègies de resistència davant els canvis produïts. Entre elles cal ressenyar l'impediment de la mobilitat social laboral ascendent dels seus membres, així com el tancament dels seus oficis per part dels seus mestres més poderosos, i aviat comerciants. tot això va contribuir a que es produís un procés de proletarització del qual van sorgir nombrosos col·lectius assalariats (principalment oficials i mestres empobrits, passats a jornal), i als que hem denominat utilitzant el terme classe laboriosa. El nostre interès per aquests assalariats sorgeix del seu comportament col·lectiu, ja que per a la defensa del seu estatut es van organitzar sota actituds solidàries. Aquestes, que van tenir lloc al segle XVI, les hem identificat com l'origen del sindicalisme. Per al seu exercici es van organitzar en diferents associacions, que van estar vinculades a les diferents etapes per les que van transitar fins a la seva conversió en classe obrera: instint sindical, la fórmula organitzativa van ser les confraries de clara reminiscència medieval; la pre-sindical, amb les Societats nascudes després de la Revolució francesa i la prohibició de les corporacions laborals; i finalment, la sindical, vinculada a les primeres associacions reconegudes com a tals (Trade-Union, syndicat i Societats de Socors Mutu). Aquestes últimes van participar en la creació de l'AIT, o Primera Internacional. Transmissió sindical que va fer possible el naixement dels primers sindicats industrials, i al que va contribuir poderosament un tipus d'evolució denominada disruptiva, o de transformació sense ruptura total amb els antecedents socials, organitzatius i morals.
La irrupción del mercantilismo en el mercado tradicional del Medievo trajo consigo la utilización de nuevas formas extractoras de plusvalías, protagonizadas por el uso de capital privado. Estas nuevas técnicas provocaron profundas transformaciones en la estructura industrial-artesanal de la Edad Media y Moderna. Aspecto que tuvo una evidente importancia en el comportamiento de sus principales agentes profesionales. Éstos, organizados bajo corporaciones profesionales, diseñaron estrategias de resistencia ante los cambios producidos. Entre ellas hay que reseñar el impedimento de la movilidad social laboral ascendente de sus miembros, así como el cierre de sus oficios por parte de sus maestros más poderosos, y pronto comerciantes. todo ello contribuyó a que se produjese un proceso de proletarización del que surgieron numerosos colectivos asalariados (principalmente oficiales y maestros empobrecidos, pasados a jornal), y a los que hemos denominado utilizando el término clase laboriosa. Nuestro interés por estos asalariados surge de su comportamiento colectivo, ya que para la defensa de su estatus se organizaron bajo actitudes solidarias. Éstas, que tuvieron lugar en el siglo XVI, las hemos identificado como el origen del sindicalismo. Para su ejercicio se organizaron en diferentes asociaciones, que estuvieron vinculadas a las diferentes etapas por las que transitaron hasta su conversión en clase obrera: instinto sindical, cuya fórmula organizativa fueron las cofradías de clara reminiscencia medieval; la pre-sindical, con las Sociedades nacidas tras la Revolución francesa y la prohibición de las corporaciones laborales; y finalmente, la sindical, vinculada a las primeras asociaciones reconocidas como tales (Trade-Union, syndicat y Sociedades de Socorro Mutuo). Éstas últimas participaron en la creación de la AIT, o Primera Internacional. Transmisión sindical que hizo posible el nacimiento de los primeros sindicatos industriales, y a lo que contribuyó poderosamente un tipo de evolución denominada disruptiva, o de transformación sin ruptura total con los antecedentes sociales, organizativos y morales.
The emergence of mercantilism in the traditional market of the Middle Ages brought the use of new forms of capital gains extraction, featuring the use of private capital. These new techniques led to profound changes in industrial-handicraft structure of the Middle Ages and Modern. Aspect that was obvious importance in the behavior of their main professional agents. These organized under professional corporations, designed strategies of resistance to the changes. Among them should be noted the impediment of upward social mobility work of its members, and the closure of their offices by their most powerful masters, and soon merchants. all contributed to a process of proletarianization of numerous collective wage earners (mostly impoverished officers and teachers, passed wages) they emerged occur, and those who have called using the term laboring class. Our interest in these employees of their collective behavior arises because for the defense of their status were organized under supportive attitudes. These, which took place in the sixteenth century, we have identified as the origin of trade unionism. For your exercise were organized in various associations, which were linked to the different stages through which they transited to its conversion into working class instinct union, whose organizational formula were the brotherhoods of medieval clear reminiscence; the pre-association, with the companies born after the French Revolution and the prohibition of industrial corporations; and finally, union, linked to the first recognized associations as such (Trade-Union, syndicat and Friendly Societies). The latter participated in the creation of the AIT, or First International. union transmission that made possible the birth of the first industrial unions, which contributed mightily to a type of evolution called disruptive, or processing without complete break with the social, organizational and moral background.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Esteba, López Joaquin. "La sindicació de les arts plàstiques a Catalunya durant la Guerra Civil (1936-1939). Institucions d’operacions ideològiques i polarització entre l’art d’avantguarda i el realisme." Doctoral thesis, Universitat de Girona, 2019. http://hdl.handle.net/10803/667199.

Full text
Abstract:
This thesis is focused on conceptions of the avant-garde and realism during the Spanish Civil War in Catalonia from two main mainstays: the conception of the nationalism implicit into the conflict itself, and the mandatory unionisation artists had to follow, from the summer of the 1936. The need of alphabetizing the current civil society had was met by those two mainstays. How did them allow the artist to create from freedom? Since the widening of aesthetics in fields such as politics based on the dichotomy: committed art/ commitment of art, the position of the artist in front of realism, neo romanticism, "wided aesthetics", and the Avant-garde is analysed. In which way the political question is related with the anti-fascist Popular Front and the Spanish revolution is synchronized on the theoretical basis of realism and avant-garde?
El focus de la present tesi el posem en la concepció del realisme i de l'avantguarda durant la Guerra Civil espanyola a Catalunya des de dos grans pilars: la concepció del nacionalisme implícit en el conflicte i la sindicació obligatòria dels artistes plàstics des de l’estiu de l’any 1936, que van suposar la institucionalització de la cultura en la seva necessitat d’alfabetització de la societat civil del moment. De quina manera aquests pilars van permetre una llibertat estètica per part de l’artista? Des de l’eixamplament de l’estètica en àmbits com la política en base la dicotomia art compromès / compromís de l’art, analitzem la posició dels artistes davant del realisme, el neoromanticisme, l’art d’avançada, les Avantguardes. De quina manera la qüestió política relacionada amb el Front Popular antifeixista i la revolució espanyola es sincronitza en la fonamentació teòrica del realisme i de l'avantguarda?
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Varo, Moral Nadia. "Treballadores, conflictivitat laboral i moviment obrer a l’àrea de Barcelona durant el franquisme. El cas de Comissions Obreres (1964-1975)." Doctoral thesis, Universitat Autònoma de Barcelona, 2014. http://hdl.handle.net/10803/133348.

Full text
Abstract:
La següent tesi té com a objectiu analitzar la relació entre Comissions Obreres (CCOO) i les treballadores de l’àrea de Barcelona durant la dictadura franquista. Per fer-ho s’ha estudiat com van participar-hi les dones, l’evolució de la conflictivitat laboral femenina i la seva vinculació amb el moviment sindical antifranquista, així com les relacions de gènere a CCOO. Aquest darrer punt implica estudiar quina percepció tenien els dirigents i militants de les dones treballadores, com consideraven que s’havien d’organitzar i la importància que atorgaven a les seves reivindicacions. A més, s’estudia com les dones van percebre la discriminació que experimentaven en el moviment i el seu qüestionament dels rols de gènere i del discurs de la pròpia organització al respecte. La relació de CCOO amb les treballadores va estar molt condicionada per la definició masculina del moviment obrer, fonamentada en la idea que era un moviment propi d’homes treballadors industrials i que, per tant, havia de defensar les seves reivindicacions. Aquest plantejament va afavorir que en el període entre 1964 i 1969 hi hagués una escassa presència de dones treballadores manuals a CCOO i que moltes de les dones que hi van participar no fossin considerades militants. A més, al llarg de tot el franquisme les reivindicacions de les treballadores van considerar-se secundàries. Tanmateix, la masculinització del moviment obrer es va haver de matisar pel context polític. La voluntat d’augmentar la capacitat de mobilització de CCOO, perquè fos un bon instrument per erosionar el règim franquista, va fomentar que es volgués atreure les dones treballadores al moviment sindical. A partir de 1969 va augmentar la presència de dones en l’organització, i la majoria van ser considerades militants. Aquestes dones van encoratjar el plantejament de reivindicacions als seus llocs de treball, i sovint protagonitzaren conflictes laborals. Van qüestionar els rols de gènere del moment, tant pel mateix fet de militar en una organització obrera i il·legal, com per les implicacions personals que tenia. Tanmateix, van assumir que el principal objectiu del moviment obrer era la lluita antifranquista i la millora de la situació dels treballadors (entesos com a col·lectiu masculí) fins que es va desenvolupar el moviment feminista, durant la Transició. A partir d’aquells moments, algunes militants nascudes cap a 1950 i incorporades a CCOO durant els anys setanta, van començar a posar en entredit la definició de treball, de classe obrera i de quines eren les seves reivindicacions.
The aim of the following thesis is to analyze the relationship among a social and political movement called Comisiones Obreras (Committees of Workers, CCOO) and the female workers during Franco’s dictatorship in the area of Barcelona. In order to do so, we study how women become involved in CCOO, the evolution of female workers’ protests, their links with anti-francoist labor movement and, finally, gender relationships in CCOO. In order to study the last issue, we scrutinize leaders’ and militants’ perceptions on female workers, how they believed women should be organized and how important female workers’ claims were. We also analyze how women perceive sexual discrimination in CCOO and whether they questioned gender roles and the organizational discourse about them. The masculine definition of “working class” assumed by CCOO harmed its relationship with female workers. The masculinisation of working class consisted of the idea that labor movement was a blue-collar men’s issue and consequently, it should fight for male worker’s claims. This way of thinking helps to understand the low presence of female workers in CCOO from 1964 to 1969, and why many women involved in the movement weren’t considered militants. In addition, female workers’ claims were treated as subsidiary during the dictatorship. Nevertheless, labor movement needed to moderate its masculine definition due to the political context. As CCOO wanted to increase its capacity to summon, in order to fight the dictatorship more efficiently, it wanted to attract female workers. From 1969 the female participation in CCOO increased, and these women were treated as militants. These female militants encouraged worker’s claims and often were leaders of labor conflicts. They questioned female domesticity because they took part in an illegal trade union, what had consequences in their private lives, which also questioned gender roles. Nevertheless, these women accepted that the main CCOO aims were to fight the dictatorship and improve workers’ situation (assuming that workers were men). It changed with the development of feminist movement in Spanish transition to democracy. From 1976, some female militants who were born in the 1950’s and took part in CCOO since the early 1970’s, began to doubt about CCOO definition of work, working class and its claims in terms of gender.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Rúa, Fernández José Manuel. "Convergència Democràtica de Catalunya i el món sindical (1974-1990)." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2007. http://hdl.handle.net/10803/1993.

Full text
Abstract:
Aquesta tesi se centra en l'estudi i l'anàlisi dels llaços, les contradiccions i els punts de confluència entre el partit nacionalista més important de l'últim quart del segle XX a Catalunya, Convergència Democràtica de Catalunya (CDC), i el sindicalisme català. Unes relacions on despunta amb força el projecte convergent d'articular un important sindicat nacionalista durant la dècada dels 80. El període que comprendria la nostra investigació abastaria des de l'any de fundació de Convergència Democràtica de Catalunya (1974), fins al 1990, any d'eleccions sindicals i última intervenció del partit per engegar un tercer espai sindical a Catalunya de caràcter nacionalista. Amb la victòria a les eleccions autonòmiques de 1980, una CDC convertida en partit de govern iniciarà les accions necessàries per construir el tan desitjat tercer sindicat d'inspiració nacionalista. Els tres grans intents que conduirà l'home del partit dintre del moviment obrer, Rafael Hinojosa, no fructificaran. El primer, l' "Operació USO" l'any 1983 (on també participaven a més de la Unión Sindical Obrera, la Confederació Sindical de Treballadors de Catalunya -CSTC- i el Sindicat de Quadres de Catalunya -SQC-), no passarà de la taula de negociacions. Els altres dos intents en els quals CDC té un paper destacat sí que arribaran a materialitzar-se. En primer lloc, l'any 1986 es presentarà la nova Confederació Sindical de Catalunya (CSC). Després d'un procés negociador ple d'obstacles i situacions conflictives on prendran part el SQC i la CSTC, la Confederació Sindical de Catalunya celebrarà el seu congrés fundacional l'any 1987. La difícil convivència entre les dues tradicions presents al si de la Confederació acabarà provocant la ruptura del sindicat només un any després de la seva fundació. L'última temptativa de CDC (és a dir de Rafael Hinojosa) d'unificar el sindicalisme nacionalista i minoritari també es concretarà orgànicament, amb la integració de la Confederació de Treballadors de Catalunya [escisió de la Confederació Sindical de Catalunya liderada per Jordi Fayos] dintre de la USO de Catalunya. Malgrat uns resultats en les eleccions sindicals de l'any 1990 francament decebedors, el procés de fusió no es detindrà i en 1993 tindrà lloc el congrés d'unificació, però les lluites internes pel control de l'organització tornaran a fragmentar un espai sindical marginal i dividit. La raó principal per entendre el reiterat fracàs de Convergència dintre del món sindical va estretament lligada al paper desenvolupat, primer, per Comissions Obreres en solitari, i amb posterioritat per CC.OO i UGT conjuntament. Des de diferents posicionaments i plantejaments sindicals (ofensius per part de CC.OO i defensius per part de la UGT), els dos sindicats majoritaris feien seu el tema nacional català, despuntant en aquest aspecte el cas de CC.OO, en ser el primer dels grans sindicats en apostar per la concepció de sindicat nacional i per mantenir-se com la força sindical més important de Catalunya. Per tant, el projecte de Convergència Democràtica de Catalunya d'impulsar i consolidar durant la dècada dels 80 un important sindicat nacionalista no va prosperar per la força i la implantació dels sindicats majoritaris Comissions Obreres i Unió General de Treballadors, que exercien les funcions -primer CC.OO en solitari i després conjuntament amb la UGT- de veritables sindicats nacionals.
"DEMOCRATIC CONVERGENCE OF CATALONIA AND THE UNION WORLD (1974-1990)"TEXT:This thesis focus on the study and the analysis of the contradictions and the points of confluence between the most important nationalistic party of the last quarter of the XXth century on Catalonia, Convergència Democràtica de Catalunya (CDC) -Democratic Convergence of Catalonia-, and the Catalan unionism. At this point, the most important topic was the CDC's project to articulate an important nationalistic union during the decade of the eighties. With the victory in the autonomic elections of 1980, CDC initiated the necessary actions to construct an important union of nationalistic inspiration. There were three big attempts, but no one succeed. The first one (in 1983), with the participation of three minority unions, failed from the beginning. In other two attempts (in 1986 and 1990), there were unitary congresses and the nationalistic unions took part in the union elections, however the results were really bad and the nationalistic unions broke. The main reason to understand Convergència's repeated failure inside the union world is narrowly related to the paper played by both majority unions, "Comissions Obreres" (CC.OO) -Working Commissions- and the "Unió General de Treballadors" (UGT) -Workers' General Union-. From different positions and union expositions (offensive on the part of CC.OO and defensive on the part of the UGT), both majority unions compromised themselves with the national Catalan topic. Comissions Obreres stands outs in this aspect because is the first one big union that bets for the conception of national union and keeps as the most important union force of Catalonia. Therefore, in the eighties, the project of "Convergència Democràtica de Catalunya" to stimulate and consolidate an important nationalistic union did not prosper due to the force and the implantation of the majority unions, "Comissions Obreres" and "Unió General de Treballadors". Both were exercising the functions - first CC.OO in solitarily and later together with the UGT - of real national unions.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Rúa, Fernández José Manuel 1976. "Convergència Democràtica de Catalunya i el món sindical (1974-1990)." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2007. http://hdl.handle.net/10803/1993.

Full text
Abstract:
Aquesta tesi se centra en l'estudi i l'anàlisi dels llaços, les contradiccions i els punts de confluència entre el partit nacionalista més important de l'últim quart del segle XX a Catalunya, Convergència Democràtica de Catalunya (CDC), i el sindicalisme català. Unes relacions on despunta amb força el projecte convergent d'articular un important sindicat nacionalista durant la dècada dels 80. El període que comprendria la nostra investigació abastaria des de l'any de fundació de Convergència Democràtica de Catalunya (1974), fins al 1990, any d'eleccions sindicals i última intervenció del partit per engegar un tercer espai sindical a Catalunya de caràcter nacionalista. Amb la victòria a les eleccions autonòmiques de 1980, una CDC convertida en partit de govern iniciarà les accions necessàries per construir el tan desitjat tercer sindicat d'inspiració nacionalista. Els tres grans intents que conduirà l'home del partit dintre del moviment obrer, Rafael Hinojosa, no fructificaran. El primer, l' "Operació USO" l'any 1983 (on també participaven a més de la Unión Sindical Obrera, la Confederació Sindical de Treballadors de Catalunya -CSTC- i el Sindicat de Quadres de Catalunya -SQC-), no passarà de la taula de negociacions. Els altres dos intents en els quals CDC té un paper destacat sí que arribaran a materialitzar-se. En primer lloc, l'any 1986 es presentarà la nova Confederació Sindical de Catalunya (CSC). Després d'un procés negociador ple d'obstacles i situacions conflictives on prendran part el SQC i la CSTC, la Confederació Sindical de Catalunya celebrarà el seu congrés fundacional l'any 1987. La difícil convivència entre les dues tradicions presents al si de la Confederació acabarà provocant la ruptura del sindicat només un any després de la seva fundació. L'última temptativa de CDC (és a dir de Rafael Hinojosa) d'unificar el sindicalisme nacionalista i minoritari també es concretarà orgànicament, amb la integració de la Confederació de Treballadors de Catalunya [escisió de la Confederació Sindical de Catalunya liderada per Jordi Fayos] dintre de la USO de Catalunya. Malgrat uns resultats en les eleccions sindicals de l'any 1990 francament decebedors, el procés de fusió no es detindrà i en 1993 tindrà lloc el congrés d'unificació, però les lluites internes pel control de l'organització tornaran a fragmentar un espai sindical marginal i dividit. La raó principal per entendre el reiterat fracàs de Convergència dintre del món sindical va estretament lligada al paper desenvolupat, primer, per Comissions Obreres en solitari, i amb posterioritat per CC.OO i UGT conjuntament. Des de diferents posicionaments i plantejaments sindicals (ofensius per part de CC.OO i defensius per part de la UGT), els dos sindicats majoritaris feien seu el tema nacional català, despuntant en aquest aspecte el cas de CC.OO, en ser el primer dels grans sindicats en apostar per la concepció de sindicat nacional i per mantenir-se com la força sindical més important de Catalunya. Per tant, el projecte de Convergència Democràtica de Catalunya d'impulsar i consolidar durant la dècada dels 80 un important sindicat nacionalista no va prosperar per la força i la implantació dels sindicats majoritaris Comissions Obreres i Unió General de Treballadors, que exercien les funcions -primer CC.OO en solitari i després conjuntament amb la UGT- de veritables sindicats nacionals.
"DEMOCRATIC CONVERGENCE OF CATALONIA AND THE UNION WORLD (1974-1990)"

TEXT:

This thesis focus on the study and the analysis of the contradictions and the points of confluence between the most important nationalistic party of the last quarter of the XXth century on Catalonia, Convergència Democràtica de Catalunya (CDC) -Democratic Convergence of Catalonia-, and the Catalan unionism. At this point, the most important topic was the CDC's project to articulate an important nationalistic union during the decade of the eighties. With the victory in the autonomic elections of 1980, CDC initiated the necessary actions to construct an important union of nationalistic inspiration. There were three big attempts, but no one succeed. The first one (in 1983), with the participation of three minority unions, failed from the beginning. In other two attempts (in 1986 and 1990), there were unitary congresses and the nationalistic unions took part in the union elections, however the results were really bad and the nationalistic unions broke.
The main reason to understand Convergència's repeated failure inside the union world is narrowly related to the paper played by both majority unions, "Comissions Obreres" (CC.OO) -Working Commissions- and the "Unió General de Treballadors" (UGT) -Workers' General Union-. From different positions and union expositions (offensive on the part of CC.OO and defensive on the part of the UGT), both majority unions compromised themselves with the national Catalan topic. Comissions Obreres stands outs in this aspect because is the first one big union that bets for the conception of national union and keeps as the most important union force of Catalonia.

Therefore, in the eighties, the project of "Convergència Democràtica de Catalunya" to stimulate and consolidate an important nationalistic union did not prosper due to the force and the implantation of the majority unions, "Comissions Obreres" and "Unió General de Treballadors". Both were exercising the functions - first CC.OO in solitarily and later together with the UGT - of real national unions.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Cornejo, Serrano Alex. "Construcción de la identidad colectiva docente en el Chile de la educación neoliberal (1973-2008)." Doctoral thesis, Universitat Autònoma de Barcelona, 2019. http://hdl.handle.net/10803/669357.

Full text
Abstract:
El movimiento sindical docente y el profesorado se vieron enfrentados a importantes transformaciones desde la década de 1970, cuando el país, mediado por una dictadura militar, adopta el modelo neoliberal como estructuración política y económica de la sociedad y se constituye como una organización gremial unitaria. Con esta investigación se prende comprender las tensiones, continuidades y cambios en la evolución histórica del movimiento sindical docente y su proceso de construcción de una identidad colectiva en el período de instalación y desarrollo del neoliberalismo en el sistema educativo chileno (1973-2008). Parece evidente que esos cambios impactan en la historia organizacional y en la identidad colectiva del profesorado, pero no existen estudios que traten de reconocer como transforma el neoliberalismo la cultura de esta profesión y sus organizaciones en Chile. Teóricamente esta investigación, situada desde el paradigma socio-crítico, se pregunta por la capacidad de construir y cambiar mediante los discursos significados, representaciones sociales, actitudes y acciones de las organizaciones o movimientos el de los sindicatos docentes, constitutivas de la identidad colectiva del profesorado Para abordar el objeto de investigación se utilizan la metodología de la historia y del análisis de contenido con el objeto de reconstruir el discurso que el profesorado presenta la sociedad a través de sus medios de comunicación. Los hallazgos evidencian que la identidad colectiva docente fue profusa y profundamente modificada por la implantación del neoliberalismo, modificando las representaciones socialmente compartidas sobre lo que ser un profesor, como se debe ejercer esa labor y cómo impacta en la comunidad donde presta servicios. El movimiento sindical docente a pesar rechaza el modelo neoliberal, termina aceptando las innovaciones a cambio de mejoras remuneracionales.
The teachers’ union movement has faced significant transformations since the 1970s, when the country, led by a military dictatorship, adopted the neoliberal model as a political and economic structure of society, and, in consequence, became a unitary union. In this paper, we intend to understand the tensions, continuities and changes in the historical evolution of the teacher union movement and its process of building a collective identity in the period of installation and development of neoliberalism in the Chilean educational system (1973-2008). It seems clear that these changes affect the organizational history and collective identity of teachers, but there are not many studies that try to recognize how neoliberalism transforms the culture of this profession and its organizations in Chile. Theoretically, this research, located from the socio-critical paradigm, asks about the ability to build and change through the speeches meaning, social representations, attitudes and actions of the organizations or movements that of the teachers unions, constitutive of the collective identity of the teaching staff To approach the object of research, the methodology of history and content analysis are used in order to reconstruct the discourse that teachers present in society through their means of communication. The findings show that the teachers’ collective identity was profuse and profoundly modified by the implementation of neoliberalism, modifying the social representation of what being a teacher is, how the profession should be exercised and how it impacts the community where it provides services. The teacher’s trade union movement, despite rejecting the neoliberal model, ends up accepting innovations in exchange for remunerative improvements.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
11

Fernández, Segura José. "Participación de los católicos en el movimiento obrero en Barcelona (1946-1978), La." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2005. http://hdl.handle.net/10803/1984.

Full text
Abstract:
La finalidad fundamental de esta tesis es poner de manifiesto la importancia del movimiento obrero durante la dictadura franquista y los primeros años de la transición y cómo contribuyeron en él los militantes obreros católicos. Con ello se pretende recuperar la memoria de los trabajadores y de las trabajadoras que arriesgaron algo más que su puesto de trabajo para mejorar sus condiciones de vida y recuperar las libertades individuales y derechos sociales así como las libertades y derechos nacionales. Se trata, por tanto, de analizar cómo se realizó esta contribución católica al movimiento obrero y cuales fueron sus consecuencias tanto en el ámbito sindical y político como en el eclesiástico. En esta tesis se han estudiado los movimientos apostólicos JOC, HOAC y ACO así como el colectivo de sacerdotes y religiosos en el mundo del trabajo, las Comunidades Cristianas Populares y el movimiento Cristianos por el socialismo. Una vez estudiados estos movimientos se expone la participación de los militantes de estos movimientos y grupos cristianos en las organizaciones sindicales de clase así como su participación en las elecciones sindicales, luchas y conflictos sociales y en las organizaciones políticas situadas en el espectro político de la izquierda. También se estudia la evolución política y religiosa de los militantes entrevistados que aparecen reseñados en el anexo de esta tesis. La repercusión de la acción de estos militantes en el seno de la Iglesia fue prácticamente nula ya que su jerarquía no tuvo en cuenta la manera de vivir y de concebir la fe de éstos. No fue así en algunas parroquias de la diócesis de Barcelona ya que éstas sí que fueron influenciadas por la presencia en ellas de los militantes obreros católicos. Todo ello fue el resultado de la estrecha colaboración de los párrocos de estas iglesias con el movimiento obrero de Barcelona. La repercusión en el ámbito sindical y político sí que fue positivo en cuanto las organizaciones obreras de clase, tanto las del ámbito sindical como político, cambiaron su tradicional anticlericalismo por una orientación ideológica laica. Se normalizó la presencia de cristianos en las organizaciones obreras, fundamentalmente en CCOO y en el PSUC, lo cual demuestra la normalidad y naturalidad en la que convivieron creyentes y no creyentes. También es importante subrayar, la voluntad de los militantes católicos obreros de no crear organizaciones confesionales paralelas a las organizaciones de clase ya existentes en las cuales se integraron. Todo ello contribuyó a la unidad del movimiento obrero y evitar divisiones que se fundamentaran en el hecho religioso. Esta nueva realidad supone una ruptura con el sindicalismo catalán anterior a la guerra civil, el cual se posicionaba claramente enfrentado a la Iglesia. Por otra parte, también es importante destacar la aportación de los militantes no creyentes hacia sus compañeros creyentes, en cuanto que estos últimos se replantearon su manera de vivir la fe a partir de su convivencia con compañeros agnósticos o ateos que eran un ejemplo de coherencia ética y política en su acción cotidiana. La colaboración entre militantes obreros de procedencia católica junto a compañeros no creyentes contribuyó a la humanización y sensibilidad por los sectores más desfavorecidos de la clase obrera. En todo este proceso, muchos militantes obreros católicos no sólo abandonaron la Iglesia institucional sino que también abandonaron la fe. En el aspecto religioso, no cabe duda de que este abandono, junto a la poca influencia que ejercieron los militantes en la cúpula de la jerarquía de la Iglesia católica, ofrece un saldo claramente negativo, mientras que el plano sindical y político el avance que se produjo fue claramente positivo. No obstante, todos los militantes, tanto lo que continuaron siendo creyentes como lo que abandonaron la fe, valoran positivamente su pertenencia a algunos de los movimientos o grupos cristianos estudiados en esta tesis.
The Catholic participation of the workers' movement in Barcelona (1946-1978).

The main aim of this thesis is to highlight the importance of the workers' movement during Franco's dictatorship and the first years of the political transition towards democracy. We will also see how Catholic working activists contributed to this movement. In this way, we recover the memory of all those working men and women who risked something more than their jobs in order not only to improve their living conditions and recover their individual and social rights, but also their national rights. We try, therefore, to analyse the way this Catholic contribution took place in the workers' movement and which were its consequences not only in labour and political matters but also in the church.

The framework is the diocese of Barcelona, but everything in this thesis is within the bounds of the general context of the Catalan and Spanish workers' movement together with the institutional church. Particular emphasis is placed on its social doctrine because it gave guidance to the action of the Catholic working militants in that diocese, which was governed by the archbishops Modrego, González Martín and Narcís Jubany during the period studied here.

We will make a general approach to the HOAC, JOC and ACO, the priests and religious people in the working world, Comunidades Cristianas Populares and Cristianos por el Socialismo, as well as to the participation of these groups of militants in the elections of the trade unions which were called by Franco's regime, in trade union conflicts and in political and labour organizations against Franco.

The most outstanding contributions of this participation were several. We will underline the boost these movements gave to their militants so that they joined trade unions and therefore it was unnecessary to create denominational organizations. It also promoted women's participation in these organizations and contributed to the fact that all former anticlerical political parties not also stopped being anticlerical, but what is more, they admitted Catholic working militants, without them having to renounce their faith.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
12

Sacramento, Ednaldo Mendes. "CUT, do classismo ? coopera??o de classes: a CUT entre press?es, determina??es e escolhas." Universidade Estadual de Feira de Santana, 2014. http://localhost:8080/tede/handle/tede/59.

Full text
Abstract:
Submitted by Ricardo Cedraz Duque Moliterno (ricardo.moliterno@uefs.br) on 2015-07-20T22:46:58Z No. of bitstreams: 1 Disserta??o - Ednaldo Mendes Sacramento.pdf: 666518 bytes, checksum: 84c8c69fc984ecf717565a74b03d2c64 (MD5)
Made available in DSpace on 2015-07-20T22:46:58Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Disserta??o - Ednaldo Mendes Sacramento.pdf: 666518 bytes, checksum: 84c8c69fc984ecf717565a74b03d2c64 (MD5) Previous issue date: 2014-08-28
This paper presents the results of a survey on the changes that will render in the Central ?nica dos Trabalhadores ? CUT, from the beginning of the decade of 1990, which transformed the character of this organization from a central Union classist to a collaborative entity classes. The trajectory of this organization was marked by intense debates and disputes, of the projects, however mark two times when these disputes were decisive: in 1983, when it was founded, with the victory of currents that defended a unionism classist, independent in relation to the State and based on the direct action of the workers, from the perspective of socialism. The other time was in the early 1990, when labor majority in the current joint CUT gradually was abandoning marxist references, passing defending proposals to overcome crises capitalist system and the participation of the Central in conciliation forums of class. The main objective of this research is to contribute to the explanation of these changes, from the analysis of the dynamics of class struggle, the internal organization of the Central dispute of political projects in its interior, as well as social places that the leaders of the CUT began to occupy. Sought to develop the work trying to answer the question on the existence, or not, of possibilities of choices by the direction of the institution, on the difficulties created for workers by the actions of the ruling class, attentive to the idea of reciprocal determinations. The approach to the Central ?nica dos Trabalhadores was a collective organizer, in a gramscian perspective. The central hypothesis is that the process of bureaucratization and the new functions occupied by cutistas leaders had decisive weight to changes.
Este trabalho apresenta os resultados de uma pesquisa sobre as mudan?as que se processaram na Central ?nica dos Trabalhadores ? CUT, a partir do in?cio da d?cada de 1990, que transformou o car?ter desta organiza??o, passando de uma central sindical classista a uma entidade de colabora??o de classes. A trajet?ria desta Central foi marcada por intensos debates e disputas de projetos, podendo-se, no entanto, demarcar dois momentos em que foram decisivas estas disputas: em 1983, quando da sua funda??o, com a vit?ria das correntes que defendiam um sindicalismo classista, independente em rela??o ao Estado e baseado na a??o direta dos trabalhadores, na perspectiva do socialismo. O outro momento se deu no in?cio da d?cada de 1990, quando a Articula??o Sindical, corrente majorit?ria na CUT, gradativamente, foi abandonando os referenciais marxistas, passando a defender propostas no sentido de superar crises do sistema capitalista e a participa??o da Central em f?runs de concilia??o de classe. O objetivo central deste trabalho ? contribuir com a explica??o destas mudan?as, a partir da an?lise da din?mica da luta de classes, da organiza??o interna da Central e da disputa de projetos pol?ticos no seu interior, bem como dos lugares sociais que os dirigentes da CUT passaram a ocupar. Buscou-se desenvolver o trabalho tentando responder ? quest?o sobre a exist?ncia, ou n?o, de possibilidades de escolhas pela dire??o da entidade, diante das dificuldades criadas para os trabalhadores pelas a??es da classe dirigente, atento ? ideia das determina??es rec?procas. A abordagem ? Central ?nica dos Trabalhadores foi a de um organizador coletivo, numa perspectiva gramsciana. A hip?tese central ? que o processo de burocratiza??o e as novas fun??es ocupadas pelos dirigentes cutistas tiveram peso determinante para as mudan?as ocorridas.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
13

Ortega, Vladimir Murillo. "O Sindicalismo no Mercosul." reponame:Repositório Institucional da UFSC, 2012. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/93763.

Full text
Abstract:
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro Sócio-Econômico. Programa de Pós-Graduação em Serviço Social
Made available in DSpace on 2012-10-25T03:11:30Z (GMT). No. of bitstreams: 1 287046.pdf: 859260 bytes, checksum: 48aae8de5ff337c7935890b777b26c5d (MD5)
O presente trabalho tem como objetivo analisar a trajetória e a atuação sindical no âmbito do MERCOSUL, tendo como referência a Coordenadora Central Sindical do Cone Sul (CCSCS), principal órgão representante dos trabalhadores nas comissões e grupos de debate no interior do Conselho do Mercado Comum (CMC). Busca identificar as principais propostas encaminhadas pela CCSCS e sua relação com os interesses de classe e a forma na qual tem defendido os trabalhadores. A análise foi realizada a partir de pesquisa documental no período compreendido entre 1998-2008, nas declarações emitidas pela CCSCS a propósito das reuniões anuais realizadas pelos presidentes das nações integrantes do MERCOSUL. Os eixos analisados foram: As políticas econômicas, os direitos sociais e trabalhistas e as propostas de ação política e ampliação da participação. Estes eixos são analisados a partir das transformações societárias em face da transição em direção a um novo padrão de acumulação conhecido como acumulação flexível # rompendo com o modelo do Welfare State Keynesiano- e as novas variáveis estratégicas ocorridas no grande cenário econômico mundial. Nesse contexto, a necessidade de associar-se tornou-se a melhor alternativa como mecanismo de proteção frente ao mundo globalizado e, em conseqüência, os países viram-se na obrigação de estabelecer alianças comerciais com seus vizinhos mais próximos. A América Latina não foi alheia a esta tendência, e ergueu-se o MERCOSUL como a associação de nações mais visível da região, que posterior a um período de crise ainda consegue manter-se em nível regional e mundial. Todas estas mudanças afetaram sensivelmente o emprego e os direitos sociais e trabalhistas, deteriorando as condições vigentes de contratação laboral e pondo em evidência a fragilidade do poder negociador conquistado pelas organizações sindicais até esse momento. Isto originou a chamada crise sindical referenciada por diversos autores, a qual se caracterizou por atitudes mais defensivas que ofensivas frente ao poder avassalador do capital. A pesquisa evidenciou os rumos da luta sindical no âmbito do Mercosul frente ao novo contexto, concluindo-se que a mesma, embora tenha buscado defender alguns interesses da classe trabalhadora, ainda se mantém mais vinculada ao próprio capital. A partir deste novo panorama se faz necessário uma exaustiva revisão dos procedimentos teórico-práticos utilizados pelos sindicatos, tendo em conta as contingências próprias introduzidas pelas crises cíclicas do capital.
El presente trabajo tiene como objetivo analizar la trayectoria y la actuación sindical en el ámbito del MERCOSUR, teniendo como referencia la Coordinadora Central Sindical del Cono Sur (CCSCS), principal órgano representante de los trabajadores en las comisiones y grupos de debate en el interior del Consejo de Mercado Común (CMC). Busca identificar las principales propuestas realizadas por la CCSCS y su relación con los intereses de clase y la forma en la cual han defendido los trabajadores. El análisis fue realizado a partir de una investigación documental en el período comprendido entre 1998-2008, en las declaraciones emitidas por la CCSCS a propósito de las reuniones anuales efectuadas por los presidentes de las naciones integrantes del MERCOSUR. Los ejes analizados fueron: Las políticas económicas, los derechos sociales y del trabajo, y las propuestas de acción política y la ampliación de la participación. Estos ejes son analizados a partir de transformaciones de la sociedad frente a la transición en la dirección de un nuevo patrón de acumulación conocido como acumulación flexible - rompiendo con el modelo del Welfare State Keynesiano- y las nuevas variables estratégicas ocurridas en el gran escenario mundial. En este contexto, la necesidad de asociarse se tornó la mejor alternativa como mecanismo de protección frente al mundo globalizado y, en consecuencia, los países se vieron en la necesidad de establecer alianzas comerciales con sus vecinos más cercanos. América Latina no fue ajena a esta tendencia, el MERCOSUR se constituyó la asociación de naciones más representativa de la región, que posterior al período de crisis aun se mantiene a nivel regional y mundial. Todos estos cambios afectaron sensiblemente el empleo y los derechos sociales y de trabajo, deteriorando las condiciones vigentes de contratación laboral y colocando en evidencia la fragilidad del poder negociador conquistado por las organizaciones sindicales hasta ese momento. Esto originó la llamada crisis sindical referenciada por diversos autores, la cual se caracterizó por actitudes más defensivas que ofensivas frente al poder avasallador del capital. La investigación evidenció los rumbos de la lucha sindical en el ámbito del MERCOSUR frente al nuevo contexto, llegando a la conclusión que esta, aunque haya buscado defender algunos intereses de la clase trabajadora, aun se mantiene mas vinculada al propio capital. A partir de este nuevo panorama se hace necesaria una exhaustiva revisión de los procedimientos teórico-prácticos utilizados por los sindicatos, teniendo en cuenta las contingencias propias introducidas por las crisis cíclicas del capital.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
14

Dias, Maria de Fatima Sabino. "Sindicalismo e estado corporativista." reponame:Repositório Institucional da UFSC, 2013. https://repositorio.ufsc.br/handle/123456789/106250.

Full text
Abstract:
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Florianópolis, 1985.
Made available in DSpace on 2013-12-05T19:52:32Z (GMT). No. of bitstreams: 1 321240.pdf: 2667381 bytes, checksum: c5ad6a802ac24bb84cea968a901f8668 (MD5)
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
15

Galo, Júnior Adão Araújo. "Sindicalismo rural no Acre." reponame:Repositório Institucional da UFSC, 2012. http://repositorio.ufsc.br/handle/123456789/103408.

Full text
Abstract:
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Filosofia e Ciências Humanas, Programa de Pós-Graduação em Sociologia Política, Florianópolis, 2012.
Made available in DSpace on 2013-07-16T04:31:13Z (GMT). No. of bitstreams: 1 317564.pdf: 2271148 bytes, checksum: 32bf442308561f40b601b5cbff7bb385 (MD5)
Esta pesquisa trata de uma análise sobre os posicionamentos políticos do sindicalismo rural no estado Acre sob a égide do "desenvolvimento sustentável". Toma por objetivo compreender as contradições políticas existentes dentro do sindicalismo rural em torno de um projeto desenvolvimentista que propaga a convergência entre o crescimento econômico e proteção ambiental numa sociedade regida pelas leis de mercado capitalista. Adota o método dialético para a compreensão empírica da realidade estudada, ancorado numa reflexão a partir de categorias como sindicalismo, Estado e sustentabilidade. Tem como ponto de partida uma reflexão sobre o sindicalismo de estado no Brasil no intuito de demonstrar sua estrutura organizacional, sem desconsiderar a possibilidade de autonomia de setores sindicais mesmo dentro de uma rigorosa estrutura sindical. Resgata a história do sindicalismo rural no Acre num contexto em que os seringueiros se "atreveram" ir contra o projeto de desenvolvimento imposto, tendo a defesa de sua morada, ou seja, a defesa da própria floresta, o condicionante central para a garantia de sua sobrevivência enquanto trabalhador extrativista. Quando os conflitos pela terra se "amenizam" e uma nova configuração política administrativa liderada pelo Partido dos Trabalhadores se apresenta, novas relações entre poder institucional e sindicatos rurais são estabelecidas, denotando a cooptação de lideranças sindicais por parte do governo estadual. Numa conjuntura de enfraquecimento das lutas sociais de base e de uma política de ação direta, amplos setores do sindicalismo em análise passam a corroborar com as diretrizes políticas capitaneadas pelo governo estadual, que impõe um projeto de desenvolvimento adjetivado como "sustentável" como sendo o único caminho viável para a Amazônia acriana. A mercantilização dos bens naturais que o "desenvolvimento sustentável" impetra, focando intensamente num processo de extração comercial de madeira sob a técnica de manejo florestal, pautado por um discurso de autorregeneração e autossuficiência da floresta, tem análises distintas entre os camponeses da floresta, gerando dentro do sindicalismo rural posicionamentos antagônicos em torno desse modelo de desenvolvimento. Ao final, centra-se na análise de um gradual contexto contra-hegemônico em relação ao projeto desenvolvimentista, ultrapassando os limites de setores críticos do sindicalismo rural acriano, permeando diversos setores da sociedade civil. Demonstra as contradições existentes dentro do sindicalismo rural em relação ao "desenvolvimento sustentável", em que os setores contrários ao atual modelo de desenvolvimento apresentam severas críticas aos efeitos gerados por este projeto desenvolvimentista. Focaliza uma compreensão a partir das críticas ao "desenvolvimento sustentável" por esses setores do sindicalismo, a partir de um olhar voltado àqueles que não apenas dependem da floresta para sobreviver, mas que outrora lutaram incansavelmente contra as sucessivas investidas do capital para que esse enorme espaço verde não fosse destruído e que hoje se vê ameaçado pelo mesmo poder que outrora se opôs, ou seja, o poder econômico em consonância com os anseios irrestritos do lucro.

Abstract : This research is an analysis of the political positions of rural unionism in Acre state under the aegis of the so called "sustainable development". It aims at understanding the political contradictions existing within the rural unionism which supports a developmental project which propagates the convergence between economic growth and environmental protection in a society governed by the laws of the capitalist market. The dialectical method was adopted in this work for an empirical understanding of the reality studied, anchored in a reflection that deals with categories such as unionism, state and sustainability. Its starting point is a reflection on the state of unionism in Brazil in order to show its organizational structure, without disregarding the possibility of the autonomy of labor unions even within a strict union structure. The history of rural unionism in Acre is recovered in a context when the rubber latex extractors "dared" themselves to face the imposed developmental project, having the defense of his home, and therefore the defense of the forest itself, as the central condition for the guarantee of their survival as extractive workers. When conflicts over land "calmed down" and a new political administrative configuration leaded by the Workers' Party was introduced, new relationships between institutional power and rural unions were established, denoting the cooptation of union leaders by the state government. In an environment of weakening of the base social struggles and the policy of direct action, extensive sectors of unionism analysed in this study corroborated with the political guidelines headed by the state government, which imposed a development project entitled as "sustainable", that was presented as the only feasible way to the Amazon region of Acre. Focusing intensely on the process of commercial extraction of wood under the technique of the forest management, marked by a discourse of self-regeneration and self-sufficiency of the forest, the commodification of natural resources established by the "sustainable development" has distinct analyzes among the peasants of the forest, generating within the rural unionism antagonistic positions around this model of development. At the end, it focuses on the analysis of a gradual counter-hegemonic context in relation to the developmental project, exceeding the limits of critical sectors of Acre rural unionism, permeating various sectors of civil society. Then the contradictions within the rural unionism relating to "sustainable development" is demonstrated, in which the sectors opposed to the current model of development have severely criticized the effects generated by this developmental project. Finally the work focuses on understanding the critiques to the "sustainable development" by those sections of unionism, taking into account those who not only depend on the forest to survive, but those who had fought tirelessly against the successive onslaughts of capital for this huge green space not be destroyed. Regardlessly it is being threatened by the same power they once opposed, ie the economic power in accordance with the unresctricted craving for income.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
16

Dal, Molin Naiara. "Sindicato e Estado no Brasil : o sindicalismo no período populista e o novo sindicalismo." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2005. http://hdl.handle.net/10183/6152.

Full text
Abstract:
Esta dissertação se propõe a examinar a relação entre sindicato e Estado no Brasil, desde o imediato pós-1930 até a Constituição de 1988, e suas conseqüências para a classe trabalhadora brasileira. A investigação procede a uma análise comparativa dos estudos realizados por Leôncio Martins Rodrigues, Maria Hermínia Tavares de Almeida, Ricardo Antunes e Luiz Werneck Vianna, com o objetivo de identificar os pontos fundamentais que têm produzido as discussões sobre a temática, tanto no que se refere às diferentes interpretações teóricas, quanto às práticas do movimento sindical brasileiro. O texto está dividido em três partes: a primeira delas visa a examinar o sindicalismo no período populista; a segunda, o contexto do surgimento do Novo Sindicalismo e suas principais características; e a terceira destina-se ao exame das possibilidades de rupturas e continuidades na relação sindicato e Estado da perspectiva dos autores mencionados e suas conseqüências para o movimento sindical no Brasil.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
17

Boito, Junior Armando 1949. "Politica neoliberal e sindicalismo no Brasil." [s.n.], 1998. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/281352.

Full text
Abstract:
Tese (livre-docencia) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciencias Humanas
Made available in DSpace on 2018-07-24T07:50:24Z (GMT). No. of bitstreams: 1 BoitoJunior_Armando_LD.pdf: 8234990 bytes, checksum: aae539de986f9ecb6322428805ed7352 (MD5) Previous issue date: 1998
Resumo: Não informado
Abstract: Not informed
Tese (livre-docencia) - Univer
Livre-Docente em Ciencia Politica
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
18

Sampaio, Maria Margarida Barbosa. "Sindicalismo presente: estratégias sindicais no Sinergia /." Florianópolis, SC, 1999. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/80632.

Full text
Abstract:
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Filosofia e Ciências Humanas.
Made available in DSpace on 2012-10-18T17:02:41Z (GMT). No. of bitstreams: 0Bitstream added on 2016-01-09T03:23:40Z : No. of bitstreams: 1 170800.pdf: 69016481 bytes, checksum: 68fe8c861ef0b08be14ea1412485dbb7 (MD5)
Contribuição para uma análise do contexto de crise no movimento sindical brasileiro, a partir do estudo de caso do Sindicato dos Eletricitários de Florianópolis. Com a pesquisa busco entender por que o Sinergia na década de 1990, apesar de demonstrar uma certa combatividade, entra num período defensivo. Para explicar esse movimento, ressalto a trajetória do setor elétrico brasileiro e seu movimento de internacionalização e estatização. A partir dele enfatizo a presença do eletricitário e da construção de sua organização e sua trajetória. Como objeto tem, fundamentalmente, as representações elaboradas por alguns dirigentes sindicais, e, além disso, são consultadas outras fontes, estatuto, atas de reuniões, relatórios de planejamento do sindicato e do Movimento Unificado Contra a Privatização; também o material veiculado no tablóide semanal Linha Viva e o material iconográfico desse sindicato.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
19

Cavalcanti, Maria Jose de Figueiredo. "O sindicalismo e a administração publica." reponame:Repositório Institucional do FGV, 1993. http://hdl.handle.net/10438/8062.

Full text
Abstract:
Submitted by Marcia Bacha (marcia.bacha@fgv.br) on 2011-05-12T19:47:24Z No. of bitstreams: 1 000059998.pdf: 7541262 bytes, checksum: 5c98f8ab08e45e7ae9fff922098f6ed0 (MD5)
Approved for entry into archive by Marcia Bacha(marcia.bacha@fgv.br) on 2011-05-12T19:47:35Z (GMT) No. of bitstreams: 1 000059998.pdf: 7541262 bytes, checksum: 5c98f8ab08e45e7ae9fff922098f6ed0 (MD5)
Approved for entry into archive by Marcia Bacha(marcia.bacha@fgv.br) on 2011-05-12T19:47:45Z (GMT) No. of bitstreams: 1 000059998.pdf: 7541262 bytes, checksum: 5c98f8ab08e45e7ae9fff922098f6ed0 (MD5)
Made available in DSpace on 2011-05-12T19:47:54Z (GMT). No. of bitstreams: 1 000059998.pdf: 7541262 bytes, checksum: 5c98f8ab08e45e7ae9fff922098f6ed0 (MD5) Previous issue date: 1993
A dissertação aqui apresentada versa sobre uma temática nova, quer vista sob a ótica do nascimento do fato sociológico analisado - O Sindicalismo e a Administração Pública quer se considere a quase inexistência de fontes nas quais se possa abeberar, para que fosse possível estabelecer o fio condutor no desenvolvimento do tema. A temática foi analisada em dois planos: primeiro, fêz-se uma apreciação crítica da história do associativismo no Brasil, em sua simbiose com o aspecto social, com o lado econômico e com o lastro jurídico, ao ser analisado o caminho percorrido desde o primeiro clarão do Brasil até os dias presentes. Em segundo estágio, perquiriu-se a questão sindical, no que diz respeito à sua etiologia, o seu despertar mais consciente na década de 80 do nosso século, perpassando pela criação das Centrais Sindicais, ao serem detectados os desvios ideológicos, as contradições, a sua fisiologia em função de sua organização, ideário e ação na direção do que se propõem em nome de seus afiliados. Com efeito, o núcleo do trabalho se cinge à arregimentação do corpo de funcionários públicos com vistas a um eficaz - hoje, ainda muito incipiente - congraçamento, ao se deparar com uma forte resistência institucional, de vez que só a partir da Constituição de 1988, é que se abriu caminho para o direito de associação sindical a esse estamento dos agentes públicos. As disfunções são, aí, analisadas em relação ao despreparo dos Recursos Humanos no exercício de liderança e em confronto com a estrutura institucional anacrônica e de feitio autoritário, para fazer valer, de forma eficaz e efetiva, um bom desempenho da ação sindical, que se deseja genuína, autônoma e autógena, em função dos interesses de classe e a ter em vista a excelência dos serviços públicos; o fenômeno estudado, inversamente, mostra o processamento de uma luta sindical radicada em estrutura antidemocrática, em que o Estado financia os sindicatos e todo o aparelhamento sindical vertical, via contribuição sindical e a considerar que esse lastro sustentador da luta sindical é decalque de uma época de predominância de valores chauvinistas, exaltados no Brasil - e em outros países -, nas décadas de 30 e 40. Ainda foi feito um estudo comparativo com três modelos de sindicalismo, quais sejam: o francês, o alemão e o português. Os dois primeiros por razões de se constituirem em paradigmas de países centrais, tendo em vista que: (1) a França é modelo inspirador das instituições ocidentais, em sede político-jurídico-social, haja vista a sua História prenhe de fatos solapadores do statu quo ante; e (2) a Alemanha, por ter uma classe eficazmente institucionalizada de agentes públicos, tendo tradição araigada desde a burocracia prussiana, o que dá o toque de elevado profissionalismo a esses agentes públicos, os quais contam com uma agremiação sindical que guarda independência com relação ao movimento sindical do trabalhador privado, este, também consolidado em poderosa organização sindical naquele país. Portugal aparece no trabalho como o ascendente cultural do Brasil, o que implica em ser mostrado o nascedouro sindical desse país, dentro do clima cultural em que viveu e vive a península lusitana, e com isso se tenta elucidar o estágio de seu sindicalismo, as suas disfunções e auto funções , as suas semelhanças com o modelo brasileiro, as suas inclinações e natureza. As conclusões aferidas registram alguns aspectos relevantes: 1º) o Brasil nasceu de uma Administração centralizadora, marcada por uma máquina administrativa ineficaz, ineficiente, com a marca do Estato-império e sem a presença da construção concomitante de uma nação que é retardatária no assentar a viga da cidadania, o que levou a delongar a formação dos anseios e do espírito genuinamente autóctones. A repressão ao desenvolvimento das letras foi um entrave à criação de um espírito de povo, com a variante de ser uma maioria inculta, massacrantemente iletrada, em meio a uma pirâmide social em que se registrava apenas uma base desmesurada e um vértice acanhado, sem ter de permeio outras classes sociais que pudessem ser ou vir a ser estratificadas. Na esteira desses elementos, concluiu-se que: 2º) o movimento associativo é uma realidade incipiente e adormecido durante séculos, o que desbordou em uma apatia que só hoje começa a ser sacudida, através dos movimentos associativistas e sindical, este último nascido no meio das fábricas e estendido a algumas capitais de maior relevância política ou de maior peso econômico. o aspecto de maior magnitude para o trabalho foi a sinalização aberta aos servidores públicos para que se sindicalizassem, do que decorreu a conclusão de que essa ação precisa ser tangenciada e carreada a ser um movimento mais autenticamente ligado aos interesses da classe, pois por desvirtuamento contingencial em face da iniciante pouca expressão e inexperiência desse estamento, a ação sindical desses servidores sempre esteve à ilharga do movimento sindical do trabalhador privado, o qual tem outra linha de ação direcionada a interesses mais ligados ao conflito trabalho vs. capital, interesses esses que não se coadunam e nem se identificam com as aspirações e necessidades do funcionalismo público, mesmo que, muitas vezes, a questão do conflito desses agentes tenha uma interface no conjunto da pauta de reivindicação dos trabalhadores privados, ou seja, a questão salarial. O imperativo maior - e esta é a base da recomendação mais substancial - é conduzir a ação dos agentes públicos de forma heterodoxa na direção de se independentizar o movimento sindical desses agentes, a ser impulsionado pelas suas peculiaridades e por sua essencialidade ditada pela sua ontologia de servidores da coisa pública e tendo o público como sua clientela. Este é, em síntese, o caminho aqui trilhado.
The paper herein presented treats about a new thematic, either seen under the optic of the sociological fact birth analyzed - Sindicalism and Public Administration - or considering the almost non-existance of source in which one may share in order to be possible to establish a conducting line in the theme development. The thematic was analyzed in two plains: firstly, a criticaI appreciation was made about the History of the associationship in Brazil, in its simbiose with the social aspect, with the economic side and juridical support as well, on being analyzed the way crossed since the first lighting of Brazil, up to the present time. As a second stage, the syndical question was inquired as far as its etiology was concerned, its more conscious awakening in the 80 decade of our century, passing through the creation of the Syndical Centers, on being detected the idiological averts, the contradictions, its physiology in accordance with its organization, idiating and action toward what is proposed in the name of its affiliated. In fact, the labouring nucleous closes an arrangement of government officials' corps in the sight of an efficacious interlacing - today very incipient yet - on facing a strong institutional resistance, since that only from the Constitution of 1988, it was open the way for the right of the syndical association for the steadiness of government officials. The disfunctions are, then, analyzed in connection to the non-preparing Human Resources in the exercising of leadership and in facing the anacronical institutional structure of authoritarian fashion, in order to point out,in an efficient and effective way, a good management of the syndical action, that they may wish to be genuine, autonomous and autogenous, in related to the concern of the class and on having on purpose the excellence of government officials; the phenomena studied, conversely, shows the procedura of a syndical fight rooted in anti-democratical structure, in which the State sponsors the syndicates and the whole syndical apparatus, by syndical contribution and considering that maintaining support of syndical fight is a trace of a time of chauvinists' predominance values, overcoming in Brazil and in other countries - in the 30 and 40 decades. A comparative study was still undertaken with three models of syndicalism, which are: French, German and Portuguese. The two first for the reason of consisting in paradigms of central countries, in view of: (1) France is an inspiring model of occidental institutions, on a political-juridical-social seat, in sight of her History full of sapping facts of statu quo ante; and (2) Germany, for having a class efficaciously institutionalyzed of government officials, having a rooted tradition since the prussian bureaucracy, what gives a touch of high professionalism to these government officials, who count upon a syndical association that keeps independence concerning to the syndical movement of the private worker, and this one also engaged with powerful organization in that country. Portugal appears in this work as a cultural ascendent in Brazil, what implies to show the syndical birth of that country, within a cultural climate, in which lived and still lives the Luzitanian peninsula, and with this we try to elucidate the stage of her syndicalism, her disfunctions, and auto-functions, her likeness withe the Brazilian model, and her inclinations and nature. The conclusions collected register some relevant aspects: lrst.) Brazil was born from a a centralizing Administration, marked by a non-efficatious and efficientless administration machine, holding the mark of an empire-State and without the presence of a concomitant construction of a latercomer nation on fixing the beam of citizenship, what delayed the formation of desires and the autochtonous genuine spirit, as well. The restraint against the letter development, was a hindrance to the creation of people's spirit, with the side line of being an uncultured majority, deeply illiterate, in the middle of a social pyramid in which an enormous base was registered and a shortened vortex without having an intervening space with other social classes that could be or would come to be stratified. In the clearing of these elements, we concluded that: 2nd ) the associating movement is incipient and sleeping reality during centuries, what turned into an apathy that only today begins to be moved by the associating and syndical movements, and the later one born among factories and spread throughout some capital cities of higher political outstanding or heavier economical weight. The aspect of a greater magnitude for the work was the open signaling for the governament officials for them to syndicalize themselves, and from that carne the conclusion that this actions needs to be led and conducted to become a more autentically linked movement to the interests of the class; thus, by a contingential avert, in spite of the beginning and inefficiency of this steadiness, the syndical action of these oficiaIs had always been at the flanc of the syndical movement of the private labourrer, who has another line of action directed to interests far more connected to the conflict work vs. capital, whose interests do not agree and neither identify themselves with the aspirations and needs of officials, evem that, many times, the conflict question of these officials have an interface in the whole of the guide lines of private labourers' vindications, i.e. salary questiono The greatest imperative point - and this is the base of a more substantial warning - is to conduct the action of government officials in a heterodox way in order to become the syndical movement independent from the officials and to be impelled by its peculiarities and by its essentialities dictated by its ontology of government officials concerning to the public affairs, thus having the people as their own clientele. This is, in short, the way traced herein.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
20

Mota, Maria Antónia Gaspar da. "Sindicatos bancários independentes, um sindicalismo emergente." Master's thesis, FEUC, 2014. http://hdl.handle.net/10316/27351.

Full text
Abstract:
Dissertação de mestrado em Sociologia, apresentada à Faculdade de Economia da Universidade de Coimbra, sob a orientação de Hermes Augusto Tadeu Moreira Costa.
Nesta, dissertação intitulada Sindicatos bancários independentes, um sindicalismo emergente, desenvolve-se um exercício reflexivo sobre o perfil do sindicalismo independente (moderno e emergente), face ao sindicalismo tradicional (estagnado, burocrático e envelhecido), num processo de transposição de sindicatos focados na contestação e na luta sindical, para outros que enaltecem a negociação e o consenso. Partindo da contextualização do tema do sindicalismo, onde se abordam conceitos, tipologias e modelos, passa-se para um espaço em que se confere destaque a alguns elementos caraterizadores do modelo de sindicalismo independente no setor bancário. Os traços deste são apreendidos através de várias dimensões, nomeadamente: da interpretação da relação entre sindicatos e partidos políticos, recolhendo indicadores sobre a influência na ou da política sobre o sindicalismo; do reconhecimento das especificidades do sindicalismo prestador de serviços, focando o caso particular do papel dos sindicatos bancários na gestão dos Serviços de Assistência Médico-Social; a problematização da concretização de um verdadeiro sindicalismo independente. Através das várias estratégias de observação é possível perceber que o sindicalismo independente baseia a sua ação numa reconfiguração das funções tradicionais dos sindicatos, propondo modelos alternativos de intervenção que refletem a abertura a uma conceção do sindicato como prestador de serviços. Face à falta de reconhecimento dos sindicatos independentes como parceiros sociais, devido à sua posição marginal face ao sistema político-partidário, o sindicalismo independente opta pela conquista de representatividade através da operacionalização de estratégias de proteção dos trabalhadores, numa perspetiva global, para além do contexto das relações laborais, visando o seu bem-estar pessoal e profissional. A área dos serviços de saúde revela as potencialidades dos sindicatos independentes, uma vez que com estruturas mais flexíveis e de menor dimensão conseguem reforçar as comparticipações e diversificar a oferta de serviços, fazendo concorrência aos outros sindicatos. O sindicalismo independente conquista espaços de representação através de uma maior proximidade/permeabilidade à esfera económica, por oposição à contiguidade/porosidade dos sindicatos tradicionais à esfera político-partidária, procurando através de vários serviços reduzir o impacto tendencialmente diferenciado entre capital e trabalho, afirmando se como um sindicalismo alternativo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
21

Santos, Patrícia Targino Melo. "Espaço representacional do sindicalismo docente das universidades." reponame:Repositório Institucional da UnB, 2007. http://repositorio.unb.br/handle/10482/3749.

Full text
Abstract:
Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Instituto de Ciências Humanas, Departamento de História, 2007.
Submitted by Aline Jacob (alinesjacob@hotmail.com) on 2010-02-25T15:36:23Z No. of bitstreams: 1 2007_PatríciaTarginoMeloSantos.pdf: 463606 bytes, checksum: 8b6cd06a208c55addd79ceb637872299 (MD5)
Approved for entry into archive by Lucila Saraiva(lucilasaraiva1@gmail.com) on 2010-02-26T00:08:29Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2007_PatríciaTarginoMeloSantos.pdf: 463606 bytes, checksum: 8b6cd06a208c55addd79ceb637872299 (MD5)
Made available in DSpace on 2010-02-26T00:08:29Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2007_PatríciaTarginoMeloSantos.pdf: 463606 bytes, checksum: 8b6cd06a208c55addd79ceb637872299 (MD5) Previous issue date: 2007-03-03
A história da Associação Nacional dos Docentes de Ensino Superior (Andes) esteve durante muito tempo associada à história da Central Única dos Trabalhadores (CUT). Neste sentido, a filiação e a desfiliação, entre essas duas instituições sindicais, são marcos norteadores que condicionaram a prática docente e as representações elaboradas sobre o trabalho. Deste modo, pode-se perceber como a dinâmica das transformações conjunturais gerou impasses e contradições, vivenciados na articulação dos interesses sindicais particulares e gerais. A filiação e a desfiliação entre Andes-SN e CUT serviram de marcos norteadores na busca pelo entendimento dos processos de reconhecimento e legitimidade do sindicalismo docente das universidades. Questionando a pertinência da filiação e da desfiliação, tanto para os integrantes da Andes quanto para a direção sindical, buscou-se avaliar o nível de identificação entre o discurso, formalmente instituído por essa mesma direção sindical, e a visão da sua base representada. Identificar as vinculações sociais instituídas no cenário social no qual se constituiu a história dessa Associação Sindical tornara-se imprescindível para o desenvolvimento da análise em questão. Neste sentido, as mudanças no mundo do trabalho, a relevância da teoria classista para a história dos movimentos sociais, bem como as transfigurações da modernidade foram algumas das principais questões incorporadas ao processo de constituição desta temática proposta. No decorrer da pesquisa, descobriu-se que os fatores que contribuíram para a filiação e desfiliação estão para além dos argumentos produzidos pela direção sindical em seu discurso oficial. ______________________________________________________________________________________ ABSTRACT
The Andes history was associated with the Unique Central of Labourers (CUT) for a long time. In this sense, the affiliation and non-affiliation between these two trade union institutions are guided marks that conditioned the docent practice and the representation elaborated about the work. Thus, it can be noted how the dynamic of conjectural transformations generated impasses and contradictions, experienced in the articulation of the union trade interests both private and general. The affiliation and non-affiliation between Andes-SN and CUT served as guided marks in the search for the understanding of the processes of recognition and legitimacy. Inquiring the pertinence of the affiliation and non-affiliation, both the integrants of the Docent Union Association and the union direction. It searched for evaluating the level of identification between the discourse, formally instituted by that union direction with the view of its represented base. Identifying the social entail instituted in the social setting in which constituted this object had become indispensable for the development of the analysis in discussion. In this sense, the changes in the world of work, the relevance of the classist theory for the Social Movement History, as well as the transfigurations of the modernity, were some of the incorporated issues to the process of the constitution of such proposed thematic. In the course of research, it was discovered that the factors that contributed to the affiliation and non-affiliation are beyond the arguments produced by the union direction in its official discourse.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
22

Pereira, Maria Cecília Camargo. "Relações complexas = sindicalismo e autogestão em debate." [s.n.], 2011. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/280607.

Full text
Abstract:
Orientador: Márcia de Paula Leite
Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciências Humanas
Made available in DSpace on 2018-08-18T11:26:19Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Pereira_MariaCeciliaCamargo_D.pdf: 899893 bytes, checksum: 1df4baadf01d658d3f51c255d20e5d39 (MD5) Previous issue date: 2011
Resumo: O objetivo desta pesquisa é estudar a relação entre o cooperativismo e o sindicalismo, a partir de estudos de caso de empresas recuperadas no Estado de São Paulo. De fato, essa relação é importante não só para as fábricas recuperadas (na medida em que o sindicato pode representar um forte apoio para o empreendimento), mas para o próprio sindicato que, ao desenvolver uma política específica para esses experimentos, mantém o contato com trabalhadores de sua base que, sem isso, necessariamente se afastariam da entidade. Pretende-se analisar em que medida o apoio dos sindicatos foi e é importante para o surgimento, desenvolvimento e sustentabilidade das cooperativas e em que medida ele traz novos desafios para a atuação sindical
Abstract: The objective of this research is to study the relationship between the cooperativism and the union through the case study of companies recovered in the state of São Paulo, Brazil. This relationship is relevant not only to the recovered factories (given that the union represent a strong support to the enterprise) but to the union itself because through the development of specific policies for this experience, it manages to keep connected with grassroots workers that otherwise would have moved away from the union. Out intention is to analyze how important the support of the union has been for the development and sustainability of the cooperatives and whether the cooperatives bring new challenges to the union
Doutorado
Trabalho, Politica e Sociedade
Doutor em Ciências Sociais
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
23

Mendes, Marcelho Cunha. "Neoliberalismo e sindicalismo de estado no Brasil." Pontifícia Universidade Católica de São Paulo, 2012. http://tede2.pucsp.br/handle/handle/2320.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-04-25T20:20:39Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Marcelho Cunha Mendes.pdf: 782259 bytes, checksum: bbe38317b4dc61ddde81a7231220477e (MD5) Previous issue date: 2012-05-11
The study on relations between Neoliberalism and the old State syndicate contributes to the analyses of the impacts of the syndical reform and the redefinition of the syndical structure on the actual practices of the Brazilian working class. This structure was important for the implementation of the neoliberal hegemony over the working class in this country
A o estudo das relações entre o neoliberalismo e o velho sindicato de Estado contribui para a análise dos impactos da reforma sindical e da redefinição da estrutura sindical sobre as atuais práticas da classe trabalhadora brasileira. Esta estrutura foi importante para a implementação da hegemonia neoliberal contra a classe trabalhadora
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
24

Sulmont, Denis. "Colección: El sindicalismo latinoamericano en los 90." Pontificia Universidad Católica del Perú, 2013. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/114910.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
25

Santos, Frank Ferreira dos. "O sindicalismo bancário carioca no governo Lula." reponame:Repositório Institucional da UFSC, 2012. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/94335.

Full text
Abstract:
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Filosofia e Ciências Humanas, Programa de Pós-Graduação em Sociologia Política, Florianópolis, 2010
Made available in DSpace on 2012-10-25T08:51:37Z (GMT). No. of bitstreams: 1 286637.pdf: 946119 bytes, checksum: 5fc175ceaa4e136d5f9099815d39bbaf (MD5)
O presente trabalho trata da relação entre entidades sindicais e Estado no período 2003-2009, referente aos dois mandatos de Luiz Inácio Lula da Silva como Presidente da República, utilizando como estudo de caso o Sindicato dos Empregados em Estabelecimentos Bancários do município do Rio de Janeiro (SEEB/RJ), investigando em que medida a ascensão de Lula impactou nas estratégias políticas e corporativas do sindicalismo bancário (carioca), observando mudanças no grupo dirigente em nível municipal, dissídios salariais entre 2003 e 2008, a elaboração das estratégias de negociação e se tal elaboração era aceita pela base. Com base na análise de livros, documentos oficiais, jornais sindicais e entrevistas com personagens do movimento sindical bancário carioca, conclui-se que, em comparação ao governo Fernando Henrique Cardoso (1995-2002), a relação entre as entidades sindicais bancárias e o governo federal passou por mudanças positivas, impulsionada pela aliança histórica entre trabalhadores e Lula. Mas essa modificação (cujo exemplo emblemático é a inclusão dos bancos públicos na mesa de negociação salarial, da qual participavam até 2002 trabalhadores e bancários do setor privado) teve implicações de caráter político: em nível nacional, o apoio do movimento sindical bancário ao governo Lula contribuiu para distanciar ainda mais a luta sindical e política dos trabalhadores de seus interesses de classe; em nível municipal, a estratégia de unidade dos bancários propiciou à fração carioca da Articulação Sindical utilizar-se deste expediente para reforçar sua hegemonia local no setor bancário.
This paper deals with the relationship between unions and State in the period 2003-2009, concerning to two terms of Luiz Inácio Lula da Silva as President of the Republic, as a case study using the Union of Bank Employees in the city of Rio de Janeiro (SEEB / RJ), investigating to what extent the rise of Lula impacted the political and corporative strategies of trade unionism (of Rio), observing changes in the leading group at the city level, wage bargaining between 2003 and 2008, the development of negotiation strategies and if that development was accepted by base. Analyzing books, official documents, newspapers and interviews with trade union figures of Rio's banking unionism, it's concluded that, compared to the Fernando Henrique Cardoso government (1995-2002), the relationship between banking unions and federal government underwent positive changes, pushed by the historical alliance between workers and Lula. But this change (who synthesis is the inclusion of public banks in the wage bargaining table, in the which participated - by 2002 - bank employees in the private sector) has implications of political character: at the national level, the banking union movement's support to Lula government contribute to distanced the political workers fight to class interest; at the municipal level, the unity strategy of the bank workers gave the Rio's fraction of the "Articulação Sindical" use of this expedient to reinforce it's the local hegemony in banking union sector.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
26

Garangou, i. Tarrés Sònia. "Les Joventuts Llibertàries a Catalunya. Origen, Estructura i Context (1932-1939)." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2016. http://hdl.handle.net/10803/398541.

Full text
Abstract:
Aquesta recerca reconstrueix quin va ser l’origen, l’estructura i el context històric de les Joventuts Llibertàries a Catalunya, des de l’any 1932 fins al final de la Guerra Civil. Malgrat existir investigacions prèvies sobre aquesta organització d’àmbit estatal, com la tesi doctoral de Jesús López Santamaría de l’any 1983, no existia cap recerca específica sobre l’organització en el nostre territori, sobretot pel que fa als primers anys de formació. Aquesta manca d’estudis s’estén a bona part de la resta d’organitzacions juvenils de l’època, que malgrat tenir un dels seus moments àlgids de desenvolupament durant el període d’entreguerres, resten sovint oblidades en la historiografia o tractades com a simples annexos de les organitzacions “adultes”. En el cas de les Joventuts Llibertàries catalanes, els indicis en els que es van basar les hipòtesis inicials d’aquesta investigació, assenyalaven que no es van limitar a seguir consignes a cegues. Els joves anarquistes, van tenir una personalitat molt marcada que en alguns moments va entrar en conflicte amb la CNT-FAI, a més de comptar amb una estructura organitzativa i territorial força més complexa del que fins ara es pensava. A partir de la recopilació, ordenació i buidat de la dispersa documentació de l’organització, formada per actes de congressos i reunions, circulars, publicacions d’àmbit local o comarcal... ha estat possible resseguir com es van formar els primers grups a Catalunya durant la Segona República, quins mecanismes van utilitzar per vertebrar la seva estructura, com van intervenir els joves llibertaris catalans en els esdeveniments polítics del moment, quina va ser la seva relació amb la Federación Ibérica de Juventudes Libertarias (FIJL), o la influència del conflicte intern que vivia la CNT entre trentistes i faistes en la creació d’aquesta entitat juvenil, el seu desenvolupament i en la relació amb les JJLL de la resta de l’estat. També s’ha pogut reconstruir quin va ser el paper que van jugar els joves llibertaris catalans durant la Guerra Civil, els seus debats i crisis internes, els enfrontaments que van tenir amb la CNT-FAI i la FIJL, quan començaren a discrepar de la posició oficial adoptada pel sindicat anarcosindicalista, i el creixement de l’organització que va arribar a la major part de comarques catalanes. Va ser des d’aquestes i des de les diferents agrupacions locals que s’inicià aquest estudi, afegint la perspectiva de l’estructura territorial com un element més d’anàlisi que ens apropa a les dificultats i contradiccions a les que s’enfrontaren les agrupacions de base, ajudant-nos a entendre més bé el perfil de la militància i ampliant la imatge que tindríem de l’organització si només ens fixéssim en els discursos dels seus líders. La relació amb els esdeveniments polítics i les disputes ideològiques del moment, ens completa el retrat i ens ajuda a comprendre bona part de les seves actuacions i decisions, refermant la necessitat d’aquest diàleg constant entre l’origen, l’estructura i el context de la que va ser l’organització juvenil més important a Catalunya durant els anys 30.
This research rebuilds the origin, structure and historical context of the Libertarian Youth in Catalonia from 1932 until the end of the Civil War. Despite previous researches on this state organization, such as Jesús López Santamaría’s doctoral thesis in 1983, there was not any specific research focused on our territory and especially within the first formative years. The absence of detailed studies is understood concerning most of other youth organizations of the time which, despite having high points of development during the inter-war period, often remain forgotten in historiography or are seen just as an attachment of other ‘grown-up’ organizations. In the case of the Libertarian Youth in Catalonia, the signs the initial hypothesis of this research is based on, show that they had a highly marked personality which sometimes entered into conflict with the CNT-FAI, besides, they had a more complex organisational and territorial structure than thought. The tracing of how the first groups were formed in Catalonia during the Second Republic, the mechanisms that were used to articulate its structure, how the Catalonian youth participated in the political events of the time, which the connection to the Federación Ibérica de Juventudes Libertarias (FIJL) was and the influence of the internal conflict between the trentistas and the FAI tendency in the creation of this youth organization the CNT was enduring. Its development and its relation to the libertarian youths from the rest of the state has been possible thanks to the collecting, arrangement and extraction of the scattered information about the organisation formed by records of congresses and meetings, circulars, and publications at a local or regional scope. It has also been possible to rebuild which role the young Catalan libertarians played during the Civil War, its debates and internal crisis, the confrontations they had with the CNT-FAI and the FIJL, when they started disagreeing with the official position adopted by the anarcho-syndicalists and the growth of the institution which arrived to most of the Catalan regions. This study departs from these other local organisation adding the perspective of the territorial structure as an extra element to analyse that takes us to the difficulties and contradictions the base groups had to deal with, helping us to understand better the political militancy profile and broadening the image we would have of the organisation if we only focused in the leaders discourses. The connection with the political events and the ideological disputes of the time completes the portrait and helps us to understand most of their actions and decisions, strengthening the need of this constant dialogue among the origin, the structure and the context of what was the most important youth organisation in Catalonia during the 30s
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
27

Alves, Giovanni Antonio Pinto. "Reestruturação produtiva e crise do sindicalismo no Brasil." [s.n.], 1998. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/280484.

Full text
Abstract:
Orientador: Juarez Rubens Brandão Lopes
Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciencias Humanas
Made available in DSpace on 2018-07-23T13:02:14Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Alves_GiovanniAntonioPinto_D.pdf: 14123453 bytes, checksum: f647f9dc368b64bfaa0facb72ac65c52 (MD5) Previous issue date: 1998
Resumo: Não informado
Abstract: Not informed.
Doutorado
Doutor em Ciência Política
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
28

Biavatti, Vania Tanira. "Sindicalismo docente e modos de subjetivacao na contemporaneidade." Pontifícia Universidade Católica de São Paulo, 2006. http://tede2.pucsp.br/handle/handle/2637.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-04-25T20:21:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Vania Tanira Biavatti.pdf: 658189 bytes, checksum: f2ed1fe6d76f57f1d33ab388d9fa7375 (MD5) Previous issue date: 2006-09-25
A pesquisa apresentada incide sobre o sindicalismo brasileiro, com interesse particular no sindicalismo docente, a partir dos diferentes enredos de investimentos sobre o corpo, problematizando-o enquanto emergência da sociedade disciplinar e que a despeito das alterações ocorridas, persiste na sociedade de controle. Estudos sobre sindicalismo costumam tomá-lo por seu termo final, qualificando-o construção que ignora a emergência libertária e destaca outros modelos sindicais como verdadeiros. Entendendo o que se dá a ver como resultado das lutas que estabelecem séries de submissões, a pesquisa se vale de contribuições que tomam os processos para além de seus pressupostos motivos, em seus efeitos. A partir da démarche Michel Foucault e Gilles Deleuze/ Sociedade Disciplinar e Sociedade de Controle, trata-se, sobretudo, das diferenças na participação em uma e outra sociedade, de um específico encontro de jogos de poder e de saber. A abordagem investe em como se chegou ao sindicato de docentes que hoje conhecemos, atentando às relações de poder e na materialidade das sujeições das práticas sindicais. Nestas implicações, a atenção se volta para como alguns professores passam a entender o sindicato como espaço específico para resistir transformando-se em sindicalistas que, deixando de ser os revoltados do passado, atuam hoje, por meio da participação para a cidadania
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
29

Canessa, Montejo Miguel Francisco. "Una aproximación al sindicalismo resolutivo en el Perú." Pontificia Universidad Católica del Perú, 2013. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/114962.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
30

BERTOLAZZI, Annalisa. "Novo sindicalismo no Campo Paraibano: continuidades e mudanças." Universidade Federal de Campina Grande, 1989. http://dspace.sti.ufcg.edu.br:8080/jspui/handle/riufcg/2176.

Full text
Abstract:
Submitted by Johnny Rodrigues (johnnyrodrigues@ufcg.edu.br) on 2018-11-12T22:58:38Z No. of bitstreams: 1 ANNALIZA BERTOLAZZI - DISSERTAÇÃO PPGCS 1989..pdf: 65175904 bytes, checksum: c4f7ea7520179d698acda1ee6583f9d7 (MD5)
Made available in DSpace on 2018-11-12T22:58:39Z (GMT). No. of bitstreams: 1 ANNALIZA BERTOLAZZI - DISSERTAÇÃO PPGCS 1989..pdf: 65175904 bytes, checksum: c4f7ea7520179d698acda1ee6583f9d7 (MD5) Previous issue date: 1989-03
La question syndicale, depuis 1978, occupe les prémières pages des journeaux brésiliens pour la nouveauté que présente la pratique actuelle des syndicalistes par rapport a celle du passé. Les travailleurs des villes et des campagnes s'organisent pour le changement des directions syndicales, des pratiques et des objectifs de lutte du sybdicalisme traditionel; des Centrales Syndicales sont créés représentant de différentes perspectives et conceptions; um "nouveau syndicalisme" se construit, defini en opposition à la structure syndicale encore en place. "Participation" et "combativité" synthétisent les revendications qui développent le "nouveau": "ad intra", en opposant démocratisation et structure horizontale à la structure "verticale en place; "ad extra", en opposant une attitude de combat permanent face aux intérêts antagoniques au syndicalisme de- conciliation des classes consacré par la structure traditionelle. Découpant, pour son analyse, une région de la campagne dans l'Etat de Paraíba, l'auteur cherche à identifier y. les conditions sociales qui rendent possible le changement du syndicalisme . rural ansi que les facteurs de continuité des formes traditionelles. L'analyse considère les différents acteurs qui jouent dans le "champ de forces" du syndicalisme de Paraíba. Mettant le focus sur la naissance du "nouveau syndicalisme". considère de façon plus spécifique les "oppositions syndicales" qui - dans la période 1980/88 - ont lutté pour le réaliser, ainsi que leurs propositions, leur "leadership" et les forces qui les soutienent. Finalement l'auteur se détient sur l'analyse d'un cas pris comme exemple réprésentatif de la problematique abordée. A la conclusion de l'étude, que met en énvidence le fait que les changements se font sans des ruptures brusques avec ce qui existait déjà par la force de la continuité institucionelle, sont indiqués les principaux dilèmes et défi posés, à présent, au "nouveau syndicalisme".
A questão sindical, desde 78 ocupa as manchetes nacionais pelas novidades que apresenta em relação ao passado. Os trabalhadores da cidade e do campo se organizam para a mudança dasdireções sindicais, das práticas e das bandeiras de luta do sindicalismo tradicional; constituem-se as Centrais Sindicais enucleando diferentes perspectivas e concepções sindicais; constrói-se um "novo sindicalismo" que se define por oposição à estrutura sindical ainda vigente. "Participação" e "Combatividade" sintetizam as revindicações que desenvolvem "o novo": "ad intra", contrapondo democratização e estrutura horizontal à atual estrutura vertical; "ad extra" opondo uma atitude de combate, frente aos interesses antagônicos, ao sindicalismo de conciliação de classes consagrado pela estrutura sindical vigente. No recorte de uma determinada região do campo paraibano, a autora busca identificar as condições sociais que viabilizam a mudança do sindicalismo no campo e os fatores de continuidade das formas tradicionais. A análise considera os diversos atores em jogo no "campo de forças" do sindicalismo paraibano em sua atuação recente. Tendo como enfoque o surgimento do "novo sindicalismo" estuda especificamente as "oposições sindicais" que no período I980-88 - lutaram para realizá-lo, bem como suas propostas, suas lideranças e apoios. Finaliza analisando concretamente um caso considerado mais representativo da problemática abordada. A conclusão do estudo, que evidencia como as mudanças vem se desenvolvendo sem bruscas rupturas com o existente pela força da continuidade institucional, são colocados os principais dilemas e desafios com os quais se defronta hoje o "novo sindicalismo".
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
31

Díaz, Ortega Pilar Andrea, and Alvarez Miguel Angel Campos. "Sindicalismo : desafios y perspectivas para el siglo XXI." Tesis, Universidad de Chile, 2000. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/114170.

Full text
Abstract:
Memoria (licenciado en ciencias jurídicas y sociales)
No autorizada por el autor para ser publicada a texto completo
La presente memoria tiene como objetivo principal otorgar una visión crítica de la actual situación que enfrenta el sindicalismo de cara a un nuevo siglo. Los desafios que debe superar el movimiento sindical se entienden mejor al tener una visión de su evolución histórica, por lo que comenzamos el trabajo dando algunas pautas de la formación de los sindicatos. Continuamos con la enumeración y desarrollo de cada uno de los problemas que enfrenta el sindicalismo, tanto coyunturales como estructurales, a nivel mundial; sin dejar de señalar las pautas que deben seguir para superar esta “crisis”. En el capítulo tercero se presentan los mismos tópicos que en el segundo, problemas y soluciones, pero circunscrito al ámbito nacional; hecho que permite obtener una visión de la situación actual de nuestro sindicalismo. El último capítulo muestra ejemplos concretos y empíricos de soluciones que efectivamente pueden ayudar al sindicalismo a salir de la situación dificil en que se encuentra y así poder comenzar el nuevo siglo con optimismo. Además se presentan anexos de materia directamente relacionada con el tema y otros de tipo estadísticos, sin dejar & señalar la bibliografia y las siglas que fueron utilizadas en el trabajo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
32

Ramacciotti, Luna de Oliveira Lucchesi. "Crises e desafios do sindicalismo brasileiro ante ataques neoliberais." Faculdade de Direito de Vitoria, 2018. http://191.252.194.60:8080/handle/fdv/120.

Full text
Abstract:
Submitted by Sandra Azevedo (sandracristina@fdv.br) on 2018-08-24T17:31:32Z No. of bitstreams: 1 Luna Oliveira Lucchesi Ramacciotti.pdf: 795178 bytes, checksum: 7e6ea1b75c58873a15fb0094dd2ef332 (MD5)
Approved for entry into archive by Ana Paula Galdino (repositorio@fdv.br) on 2018-08-24T20:23:51Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Luna Oliveira Lucchesi Ramacciotti.pdf: 795178 bytes, checksum: 7e6ea1b75c58873a15fb0094dd2ef332 (MD5)
Made available in DSpace on 2018-08-24T20:23:51Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Luna Oliveira Lucchesi Ramacciotti.pdf: 795178 bytes, checksum: 7e6ea1b75c58873a15fb0094dd2ef332 (MD5) Previous issue date: 2018-05-21
A concepção de crise do sindicalismo brasileiro passou a ser difundida com maior intensidade a partir da década de 1990, como resultado dos governos neoliberais, à época, em curso. A partir do resgate das visões históricas das associações profissionais brasileiras, à luz do materialismo histórico-dialético, alcançamos a constituição dessas entidades e as influências políticas e econômicas sofridas nessa trajetória. Verificamos que no curso da história sindical, diversas medidas foram adotadas visando colocar sobre a classe trabalhadora a responsabilidade pela retomada do crescimento econômico do país. Destacamos os regimes adeptos desse pensamento, sendo eles o período da ditadura militar, e as duas ondas neoliberais vividas: a primeira, iniciada no governo Collor e intensificada nos governos FHC, e a segunda, após o processo de impeachment de Dilma Rousseff, em 2016. Também identificamos que tradicionalmente foi adotado o modelo legislado das relações de trabalho, o que contribuiu para o engessamento da atuação sindical nos momentos de recessão social e maior procura pelo Poder Judiciário. Foi na década de 1980 que o sindicalismo atingiu o ápice de sua representatividade, e, em contrapartida, a partir de 1990 iniciou o seu declínio. Analisamos os fatores que contribuíram para a ascensão e o enfraquecimento sindical. Constatamos que as transformações na economia e política brasileira, que ocorreram na década de 1990, influenciaram o comportamento sindical, entretanto, não foram capazes de retirá-los da cena política e social do país. Atualmente, novo projeto político neoliberal encontra-se em curso, com ataque à Constituição da República, aos direitos e garantias fundamentais e às normas internacionais de diretos humanos, com destaque às violações aos direitos sociais trabalho. A pesquisa buscou verificar se teriam os sindicatos brasileiros margem de manobra para resistirem às pressões neoliberais de governo, mantendo o seu regular funcionamento e representatividade de base nas lutas em defesa dos direitos dos trabalhadores. Para tanto, realizamos um estudo de caso do Sindicato dos Trabalhadores na Universidade Federal do Espírito Santo, que nos levou a conclusão de que existem alternativas para a adoção de política ativa de valorização do trabalho na sociedade, e que os sindicatos têm papel fundamental na consecução desse ideário.
The conception of crisis in brazilian unionism began to be diffused with greater intensity from the 1990s, as a result of neoliberal governments under way, at the time. From the rescue of historical visions of Brazilian professional associations, in the light of historical-dialectical materialism, we have achieved the constitution of these entities and the political and economic influences suffered in this trajectory. It was verified that in the course of trade union history, several measures were adopted aiming to place on the working class the responsibility for the resumption of the economic growth of the country. We emphasize the regimes adept of this thought, being the period of the military dictatorship, and the two neoliberal waves: the first, initiated in the Collor government and intensified in FHC governments, and the second, after the impeachment process of Dilma Rousseff, in 2016. We have also identified that traditionally the legislated model of labor relations has been adopted, which contributed to inflexibility of union activity in times of social recession and greater demand for the Judiciary. It was in the 1980s that unionism reached the apex of its representativeness, and, on the other hand, from 1990 began its decline. We have analyzed the factors that contributed to the rise and weakening of the unions. We find that the transformations in the Brazilian economy and politics, which took place in the 1990s, influenced the unions behavior, however, were not able to remove them from the political and social scene of the country. Currently, a new neoliberal political project is underway, with attack on the Constitution of the Republic, fundamental rights and guarantees and international human rights standards, with emphasis on violations of social labor rights. The research sought to verify if the Brazilian unions had the margin of maneuver to resist the neoliberal pressures of government, maintaining its regular functioning and basic representation in the struggles in defense of workers' rights. To do so, we conducted a case study of the Union of Workers at the Federal University of Espírito Santo, which led us to the conclusion that there are alternatives for adopting an active policy of valuing work in society, and that unions have a fundamental role in achieving of this idea.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
33

Nogueira, Arnaldo Jose França Mazzei. "Trabalho e sindicalismo no estado brasileiro : experiencias e desafios." [s.n.], 1996. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/280040.

Full text
Abstract:
Orientador: Ricardo L. C. Antunes
Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciencias Humanas
Made available in DSpace on 2018-07-21T22:08:09Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Nogueira_ArnaldoJoseFrancaMazzei_D.pdf: 7412063 bytes, checksum: 009368c3d0b9c2045e3b95296eb00c5b (MD5) Previous issue date: 1996
Resumo: Não informado
Abstract: Not informed
Doutorado
Doutor em Ciências Sociais
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
34

Ostronoff, Leonardo Jose. "Poder, gênero e identidades: um novo momento no sindicalismo." Universidade de São Paulo, 2008. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/8/8132/tde-21052008-122548/.

Full text
Abstract:
Os sindicatos passam por uma situação difícil nos últimos anos: o número de filiados diminuiu e o poder político também. Alguns autores acreditam que isso significaria fim do sindicalismo, porém, esta dissertação demonstra que não se trata disso. As causas da crise são a adaptação deste movimento frente a um novo momento social, em que as políticas de identidade entram em cena. Destas, a de gênero é que mais tem se destacado, sendo uma importante pauta do sindicalismo atualmente. Porém, as mulheres não têm conseguido alcançe igual ao dos homens ao poder, tendo dificuldades de romper a cultura machista do universo sindical e ocupar cargos de direção. Existem avanços na construção da igualdade entre gêneros, mas ainda existe muito a ser feito. O sindicalismo tem investido nessas novas áreas e tem respondido bem ao novo momento social, mostrando que apesar das contradições nas questões de identidade e principalmente na questão de mulheres, existem novos focos do movimento, portanto, não se concentra somente no padrão trabalhista e do emprego, mas avança para a dimensão da vida do trabalhador em seus mais variados espaços e identidades: família, lazer, trabalho, saúde, militância, etc. Desta maneira, não há fim do sindicalismo, nem crise corresponde a declíneo. Significa uma adaptação a um novo momento que tem exigido novas respostas, sendo uma delas a questão das mulheres. O sindicalismo muda como o capitalismo também se altera, se adapta, e seu futuro não é o fim, mas existir de uma outra forma, tratando de questões para além da fábrica.
The unions have passed through a difficult situation in the last years, associates number have declined and politics power too. Some researches believe that means the end of union\'s movement, but this text shows that it is not this way. The reasons of the crisis are the adaptation of this movement to a new social moment. Gender is the most relevant question in this area and has been one important theme of unions today. But women have not reached the same level of power as men, have difficulties to break a mach\'s culture of unions universe and occupy leading positions. There are improvements in the equality construction between genders, but there is a lot to be done. The workers unions have invested in new areas and have answered with success to the new social moment, showing there are new areas of movement that are not the working or jobs standards, but growing to the dimension of workers´ life in all spaces and identities: family, leisure, work, health, politics, and others. In this sense, it is not the end of workers movement, neither crises corresponding to decline. It means adaption to a new moment that requires new solutions, being the women´s question one of them. The trade unions change how capitalism changes itself, and its future is not the end, but exists in another way, discussing questions beyond the factories.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
35

Barbian, Hilário. "Círculo operário e sindicalismo em Ijuí/RS : 1923-1946." reponame:Repositório Institucional da UFSC, 1991. https://repositorio.ufsc.br/handle/123456789/112185.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
36

Zanetti, Lorenzo. "O 'novo' no sindicalismo brasileiro: características, impasses e desafios." reponame:Repositório Institucional do FGV, 1993. http://hdl.handle.net/10438/9188.

Full text
Abstract:
Submitted by Nathanne_estagiaria Silva (nathanne.silva@fgv.br) on 2012-01-27T18:55:02Z No. of bitstreams: 1 000060898.pdf: 5725049 bytes, checksum: 2a73e5e62b0570f64bb40c617ca1c51a (MD5)
Made available in DSpace on 2012-01-27T19:03:29Z (GMT). No. of bitstreams: 1 000060898.pdf: 5725049 bytes, checksum: 2a73e5e62b0570f64bb40c617ca1c51a (MD5) Previous issue date: 1993
O 'Novo Sindicalismo', como se convencionou chamar o movimento sindical nascido com as greves de 1978 no ABC paulista, tem suas raízes num amplo movimento social que veio se desenvolvendo nos anos da ditadura e hoje continua vivo, na Central Única dos Trabalhadores-CUT. Caracterizar o 'novo' deste sindicalismo e a Central que dele nasce é o tema deste trabalho. Com este objetivo, inicíamos o trabalho, partindo de fatos da história do movimento, de sua origem, de sua ação, de sua composição interna, de suas posições políticas e ideológicas, das resoluções dos congressos e da leitura, que destes fatos, fizeram os trabalhadores e os cientistas sociais. Acompanhando estes fatos, desenvolveu-se uma reflexão sobre o processo vivido por amplos setores assalariados, ao longo dos últimos quinze anos, durante os quais, passando por importantes mudanças políticas e profundas crises econômicas, se consolidou, no Brasil, uma nova praxis sindical. O trabalho aponta, finalmente, para os desafios que a CUT enfrenta para superar os impasses em sua organização, para avançar no aprofundamento de sua concepção sindical e para garantir a dimensão ética e cultural em sua prática.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
37

Araujo, Joelzito Almeida de. "Formação Sindical e novo sindicalismo: análise de algumas experiências." Universidade Federal de Minas Gerais, 1989. http://hdl.handle.net/1843/FAEC-873GLX.

Full text
Abstract:
A curiosidade teórica que motivou este trabalho originou da observação da existência de uma estreita relação entre o crescimento das experiências de educação sindical na década de 80 e as propostas da educação popular que tiveram grande impulso nas décadas anteriores. A minha experiência nos últimos cinco anos, como educador em dois sindicatos mineiros e principlamente na escola Sindical do DIEESE, me possibilitou ter um contato razoável com a expansão dos cursos e dos departamentos de formação sindical em todo o Brasil e me levou a crer, por observação empírica e não sistematizada, que a maioria destas experiências recebia grandes influências da educação popular inspirada em Paulo Freire. A criação de escolas sindicais, como a do DIEESE, instituto Cajamar e Nativo da Natividade em São Paulo, a Escola Sete de Outubro em Belo Horizonte, entre outras, e a poliferação de inúmeras entidades de assessoria no campo da formação sindical , é uma demonstração da emergência destas formas alternativas de educação geridas pela classe trabalhadora e por agências institucionais, que se articulam ou se põem a serviço desta mesma classe. O Outro lado interessante da expansão destas experiências alternativas de educação em sindicatos são os departamentos ou comissões de formação sindical criados no interior de cerca de cinquenta entidades sindicais brasileiras (sindicatos, federações, associações e CUT regionais), nascidas quase todas nos últimos cinco anos. A melhor demonstração deste empenho das entidades sindicais em gerir a sua própria formação é, possivelmente, o Sindicato dos Bancários do estado de São Paulo. O seu departamento de formação sindical foi estruturado em maio de 1985 e conta hoje com mais de 20 pessoas atuando no setor, 5 das quais com dedicação integral.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
38

Sampaio, José João Martins. "A nova relação laboral e o futuro do sindicalismo." Master's thesis, Instituto Superior de Economia e Gestão, 1999. http://hdl.handle.net/10400.5/16069.

Full text
Abstract:
Mestrado em Sistemas Sócio-Organizacionais da Actividade Económica
Partindo da relação laboral estável, assente numa lógica de massificação económica e no quadro jurídico que lhe subjaz, pretende-se estudar a problemática das novas relações de trabalho emergentes neste final de século, resultantes das transformações do modelo organizacional das empresas, enquanto as estruturas sindicais não têm sido capazes de acompanhar esta evolução, continuando na maioria dos casos, a desenvolver políticas de actuação típicas do Estado Providência. O anterior paradigma da empresa como local privilegiado do conflito laboral parece estar ultrapassado e é chegado o momento de encontrar uma nova base de entendimento social, assente numa relação de trabalho mais adequada às contigências de uma sociedade em mudança. Procurarei neste trabalho aproximar-me desta temática, analisando os factores que me parecem mais significativos para o entendimento dos novos conceitos de gestão organizacional e das relações laborais que lhe subjazem, com particular incidência para os novos caminhos do sindicalismo.
Departing from a stable industrial relationship, suppoited by a logic of economic massification and the correspondent legal framework, it is our objective to approach the new industrial relations environment, emerging from the modiflcations on the enterprise organization models, towards the new challenges they are facing by the end of the century, while unions have not been able to follow this evolution maintaining, in most of the cases, tipical Wellfare State like behaviour. The paradigm of the enterprise as the labor conflict environment by excelence, seems to be overshot and the moment has come to find new social understanding, based on a labor relationship more adequate to a changing society. In this work I will approach this question, looking to the factors 1 believe to be more significam for the understanding of the new mangement concepts and of the subjacent labor relations, with particular emphasis to the new ways otfered to modern labor unionism.
info:eu-repo/semantics/publishedVersion
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
39

Semedo, Jose Antonio Vaz. "Elementos da crise contemporanea do sindicalismo europeu : o exemplo frances." [s.n.], 1995. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/281428.

Full text
Abstract:
Orientador: Ricardo L. C. Antunes
Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciencias Humanas
Made available in DSpace on 2018-07-19T22:14:07Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Semedo_JoseAntonioVaz_M.pdf: 2805170 bytes, checksum: e902fc858778b81913132326a18c7bf0 (MD5) Previous issue date: 1995
Resumo: Não informado
Abstract: Not informed
Mestrado
Mestre em Sociologia
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
40

Cruz, Helvia Leite. "Condições de construção histórica do sindicalismo docente de educação básica." reponame:Repositório Institucional da UnB, 2008. http://repositorio.unb.br/handle/10482/1218.

Full text
Abstract:
Tese (doutorado)—Universidade de Brasília, Instituto de Ciências Sociais, Departamento de Sociologia, 2008.
Submitted by Jaqueline Oliveira (jaqueoliveiram@gmail.com) on 2008-12-02T15:36:33Z No. of bitstreams: 1 TESE_2008_HelviaLeiteCruz.pdf: 930207 bytes, checksum: 64352be3ddde4245fdae64315303942b (MD5)
Approved for entry into archive by Georgia Fernandes(georgia@bce.unb.br) on 2009-02-13T17:23:52Z (GMT) No. of bitstreams: 1 TESE_2008_HelviaLeiteCruz.pdf: 930207 bytes, checksum: 64352be3ddde4245fdae64315303942b (MD5)
Made available in DSpace on 2009-02-13T17:23:52Z (GMT). No. of bitstreams: 1 TESE_2008_HelviaLeiteCruz.pdf: 930207 bytes, checksum: 64352be3ddde4245fdae64315303942b (MD5)
Esse estudo refere-se às condições de construção histórica do sindicalismo docente de educação básica, tomando como base a organização dos professores e professoras do ensino público oficial, e como caso de análise o Sindicato dos Professores do Ensino Oficial do Estado de São Paulo, Apeoesp. Nasce da constatação de que o sindicalismo de educação básica é tardio em relação ao sindicalismo operário no Brasil. Tem por objetivo discutir a causa ou as causas que retardaram o aparecimento desse sindicalismo, comparando-se o aparecimento das organizações docentes com a organização sindical operária de São Paulo. Parte do pressuposto de que condições objetivas e subjetivas agiram como fatores impeditivos para que esse tipo de sindicalismo não aparecesse a tempo. Por fatores objetivos consideramse a expansão do ensino e as condições de trabalho, reconhecendo-se a existência de interesses contraditórios nessas condições; por fatores subjetivos, consideram-se as idéias, valores e concepções que os professores e professoras possuem sobre sua profissão e sobre a prática sindical que condicionaram e condicionam, ainda hoje, o movimento organizativo dos docentes. A construção de associações e de sindicatos supõe a superação de um tipo de subjetividade docente e a construção de uma outra. Este estudo se propõe a realizar algumas reflexões a partir da hipótese diretiva de que a subjetividade dos professores e professoras pode ter agido como fator impeditivo para a formação do sindicalismo docente, fazendo com que essa organização tenha surgido tardiamente em relação ao sindicalismo operário no Brasil. Portanto, se pode concluir que, quando se utiliza como referencial a fundação da primeira associação docente, o atraso não se torna tão significativo em relação ao aparecimento do sindicalismo operário no Brasil, mas, quando o referencial é a “natureza” da atuação dessas organizações docentes, e utilizando-se como parâmetro o modelo de sindicato na concepção do “novo sindicalismo”, esse atraso chega a extrapolar cerca de um século. Esse estudo mostra ainda, que existe uma relação de continuidade e ruptura entre as associações sindicais docentes desde sua origem, e avança quando se propõe a recuperar o passado histórico do movimento associativo sindical como condição para sua emancipação, concluindo que os professores e professoras mantêm até hoje o imaginário, da profissão enquanto vocação, sacerdócio. Ou seja, ainda impera a consciência positiva ou orgulhosa da profissão em detrimento da imagem de trabalhador da educação. ___________________________________________________________________________________________ ABSTRACT
This research refers to the conditions of historical origin of Labor Unions of basic education. It focuses on teachers’ organizations of the official public teaching system and takes the Official Teachers Trade Union of São Paulo (Apeoesp) as case study. The research takes the assumption that Trade Unions of basic education had very late origin in comparison to the Workers Trade Union in Brazil. The aim of the research is to discuss the cause or the causes that delayed the formation of such Labor Unions of the basic education system. This research assumes that objective and subjective conditions impeded early emergence of teachers Labor Union. As objective factors we include the expansion of education and the working conditions of teachers. As subjective factors we consider the conceptions, ideas and values which teachers have about their profession and about Trade Union practices that have conditioned the teachers’ organizing movement until today. The creation of associations and Trade Unions indicates that some teaching subjectivity was substituted by another type of subjectivity. This study aims to test the hypothesis that teachers subjectivity might have acted as an impeding factor in the establishment of teachers’ trade unions, causing the late formation of this organization in comparison to other working class labor unions. If the comparison takes as reference the origin of any kind of associative organization of teachers, such delay may not be so large. Bu if the nature of the organization is considered, not a mutual association but a true Trade Union, then in this case, the delay exceeds one century in comparison with the so-called “new Labor Union”, a movement that happened in Brazil in the 1980s. This study shows that teachers keep until today an image of their profession as vocation and priesthood, a type of consciousness that prevails the emergence of the image of the teacher as wage worker, a conception important to teachers understand themselves as part of the working class movement.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
41

Quintana, Abbate María Teresa, and Sajuria Victoria Fernanda Silva. "Diagnóstico del Movimiento Sindical en América Latina." Tesis, Universidad de Chile, 2004. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/107407.

Full text
Abstract:
Memoria (licenciado en ciencias jurídicas y sociales)
No autorizada por los autores para ser publicada a texto completo
La Organización Internacional del Trabajo en su constante compromiso de velar por la promoción y mejoramiento del derecho de libertad sindical, ha instado a los países a fortalecerla en sus legislaciones internas y ha dispuesto organismos de control que garanticen el respeto de la ix misma. No obstante, tales acciones no han sido suficientes para contrarrestar esta tendencia y la disminución de la afiliación sindical se ha mantenido. Esta situación ha llevado a cuestionar la permanencia de la organización sindical a través del tiempo. Determinar las causas de este fenómeno ha sido objeto de investigación de distintas disciplinas, concluyendo que los factores que lo originan son múltiples y diversos. Nuestro trabajo pretende exponer tales factores y entregar una visión actualizada del comportamiento del movimiento sindical en la Región Latinoamericana y particularmente en Chile, considerando como elementos de diagnóstico la legislación vigente, la adhesión y cumplimiento de convenios internacionales sobre la materia, apoyados en datos estadísticos y aspectos de orden sociológico
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
42

Mota, Daniel Pestana. "Cut, sindicato orgânico e reforma da estrutura sindical /." Marília : [s.n.], 2006. http://hdl.handle.net/11449/88836.

Full text
Abstract:
Orientador: Giovanni Antonio Pinto Alves
Resumo: O trabalho analisa o desenvolvimento do projeto cutista que visa instituir um modelo de sindicato orgânico, projeto que ganhou impulso na Proposta de Reforma Sindical enviada ao Congresso Nacional pelo Governo Lula após discussões que saíram do Fórum Nacional do Trabalho (FNT), espaço tripartite criado para discutir alterações na estrutura sindical e legislação trabalhista brasileiras. Articulou-se com a hipótese de que, por meio do citado projeto, a Central Única dos Trabalhadores (CUT) acabaria por aprofundar uma pratica sindical defensiva, eis que ao restringir sua atuação às questões afetas ao interior do processo de produção de mercadorias, evidenciaria seus limites e dificuldades na constituição de um sindicalismo classista, privilegiando um consenso cupulista em detrimento da conscientização dos trabalhadores pela base. Pretende-se demonstrar, seja analisando os debates travados durante seus Congressos, ou ainda os resultados obtidos durante o Fórum Nacional do Trabalho, que a CUT afastou-se das principais determinações colocadas pelo capital em face da classe trabalhadora; preferiu, propor alterações na estrutura sindical que distanciariam, ainda mais, o chão de fabrica do aparelho sindical, abrindo as portas para a flexibilização da legislação trabalhista e dificultando, por conseqüência, a participação da base no processo de intervenção política com vistas a sua própria emancipação.
Mestre
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
43

Sória, e. Silva Sidartha. "Intersecção de classes = fundos de pensão e sindicalismo no Brasil." [s.n.], 2011. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/280882.

Full text
Abstract:
Orientador: Ricardo Luiz Coltro Antunes
Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campionas, Instituto de Filosofia e Ciências Humanas
Made available in DSpace on 2018-08-17T19:00:14Z (GMT). No. of bitstreams: 1 SoriaeSilva_Sidartha_D.pdf: 4151628 bytes, checksum: 2b8e07cb1600195615601abbb95d553a (MD5) Previous issue date: 2011
Resumo: Esta tese discute as relações existentes entre os fundos de pensão e o meio sindical, concentrando-se no período em que vigorou o Governo Lula (2003-2010), por se tratar de um momento histórico especialmente relevante, em que as forças políticas principais do governo têm suas bases sociais no sindicalismo-CUT e há um forte interesse destes sujeitos na temática dos fundos de pensão. A pesquisa foi estruturada metodologicamente em dois grandes eixos. Por um lado, considerou-se necessário apreender o objeto realizando-se a uma investigação das experiências internacionais envolvendo as relações entre sindicatos e fundos de pensão, a fim de realizar estudos comparados com a experiência brasileira. Por outro lado, as relações entre sindicalismo e fundos foram entendidas como uma realidade composta por três dimensões, denominadas aqui como: 1) econômica (o papel dos fundos de pensão no desenvolvimento econômico e social nacional); 2) política (os fundos de pensão como fator de fortalecimento do poder sindical); e 3) social (o papel dos fundos de pensão na provisão de direitos previdenciários). Perpassando estes dois eixos metodológicos estão estudos e levantamentos historiográficos, que iniciam a tese descrevendo o processo de reorganização do capitalismo nas últimas décadas, em que a flexibilização produtiva, a liberalização e a financeirização enfraquecem os pilares do Estado forte e do trabalho organizado, enquanto cresce a importância e o poder do mercado "livre". Neste contexto, em que a finança hegemoniza o sistema econômico, inserem-se a emergência e o fortalecimento dos fundos de pensão e o enfraquecimento e recuo do movimento sindical. Assediados pela conjuntura adversa e pela ofensiva cultural-ideológica que dá cobertura ao avanço liberal, os sindicatos buscam alternativas concretas de atuação, em substituição ou adição às suas práticas tradicionais. Neste caminho, encontram os fundos de pensão. Como os fundos são investidores institucionais, aparentemente eles seriam uma via de acesso a outros campos de intervenção, como a gestão das empresas e a promoção do desenvolvimento econômico. Na especificidade brasileira, a opção das forças dirigentes da CUT, do PT e do Governo Lula pelos fundos de pensão pode ser tributária também de uma cultura política reticente ou dúbia em relação ao Estado republicano forte e interventor, e favorável à valorização da "autonomia" dos sujeitos situados na sociedade civil. Isso abriria um espaço de legitimação de entes "não estatais" e compostos com recursos "dos trabalhadores", os fundos de pensão
Abstract: This thesis discusses the relationship between pension funds and the unions, focusing on the period of Lula?s Government (2003-2010), because it?s a historic moment particularly relevant, in which the main politic forces sustaining the government have their bases in social unionism-CUT, which have strong interests in the pension funds issue. The research was methodologically structured in two parts. On the one hand, it was considered necessary to apprehend the object by performing an investigation of international experiences involving the relationship between unions and pension funds in order to make comparative studies with the Brazilian experience. On the other hand, relations between unions and pension funds have been understood as a reality composed of three dimensions, known here as 1) economic (the role of pension funds in economic and social development), 2) politic (pension funds for the strengthening of union power), and 3) social (the role of pension funds in the provision of welfare rights). Running along these two methodological axes are historiography studies, which initiate the theses describing the reorganization of capitalism in recent decades, in which the productive flexibility, deregulation and financialization weaken the pillars of "Strong State" and organized labor, while growing importance and power of "free" market. In this context, in which finance dominates economic system, occurs the emergence and strengthening of pension funds and the weakening and retreat of the labor movement. Harassed by the adverse economic and cultural-ideological offensive which provides coverage to advance of liberalism, unions seek concrete alternatives for action, replacing or adding to their traditional practices. In this way, they find the pension funds. Because the funds are institutional investors, apparently they would be an access to other fields of intervention, such as corporate management and promotion of economic development. Specificity in Brazil, the option of driving forces of CUT, PT and Lula's Government for the pension funds may also be caused by a reticent or dubious political culture about the State, and favorable valuation of the "autonomy" of the social subjects situated in civil society. This would open a space of legitimating for "non-state" institutions, which are composed with workers' resources
Doutorado
Sociologia do Trabalho
Doutor em Sociologia
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
44

Costa, Helio da. "Responsabilidade social e empresarial e sindicalismo no contexto da globalização." Universidade de São Paulo, 2016. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/8/8132/tde-09122016-143510/.

Full text
Abstract:
Nos anos 1980 e 1990 ocorre a difusão da Responsabilidade Social Empresarial (RSE), a partir do cenário de intensificação da globalização e do poder crescente das empresas transnacionais que pressionam governos para desregular as relações de trabalho e os direitos trabalhistas, exercendo, desta forma, forte pressão sobre as negociações coletivas e o poder dos sindicatos. No Brasil, esse processo de difusão da RSE se intensifica na década de 1990, não por acaso, a década de aprofundamento do ajuste neoliberal em nosso país. Nesse período o discurso da RSE ganha mais publicidade entre as empresas. Também é desse marco temporal as denúncias sobre as violações de direitos em empresas multinacionais que exploravam homens e mulheres, adultos e crianças em condições de trabalho análogas a escravidão. A partir do início dos anos 2000, já próximo do fim mais agudo das políticas neoliberais, ocorrem algumas iniciativas do movimento sindical, especialmente da Central Única dos Trabalhadores (CUT), para contrapor a visão hegemônica de responsabilidade social difundida pela mídia e pelas empresas. O que se observa no cenário dos últimos 20 anos, é um grande esforço do movimento sindical internacional a partir dos Sindicatos Globais, em contrapor as iniciativas voluntárias e unilaterais das empresas no campo da responsabilidade social, acionando mecanismos de negociação global com as empresas Multinacionais por meio de Acordo Marco Internacionais (AMIs). Esse esforço, porém padece limitações e evidencia as enormes limitações do sindicalismo para construir ferramentas efetivas de ação global. O objetivo deste trabalho é analisar a difusão da RSE no contexto da globalização, do aprofundamento das políticas neoliberais e do poder crescente das empresas transnacionais e as ações do sindicalismo internacional e brasileiro, com foco na experiência da CUT, para responder ou contrapor a essas ações e discursos das empresas no campo da RSE.
In the 1980s and 1990s, the diffusion of Corporate Social Responsibility (CSR) occurred, based on the scenario of intensification of globalization and the growing power of transnational companies that pressure governments to deregulate labor relations and labor rights and exerting pressure on collective bargaining and about the power of the unions. In Brazil this CSR diffusion process intensifies in the 1990s, not coincidentally, the decade of deepening of neoliberal adjustment in our country. In this period the discourse of CSR gained more publicity among companies. It is also this timeframe the complaints arising from social movements and social networks on multinational companies exploiting rights violations that adult men and women and children and working conditions analogous to slavery. From the early 2000s, as close to the sharper end of neoliberal policies place some initiatives of the trade union movement, especially the CUT, to counter the hegemonic vision of social responsibility diffused by media and by companies. What is observed in the scenario of the last 20 years, is a great effort of the international trade union movement from the Global Unions Federations (GUFs) in countering voluntary and unilateral initiatives of the multinational companies in the field of corporate social responsibility, triggering global negotiation mechanisms with multinational companies by through International Framework Agreement (IFAs). This effort, however, suffers limitations and highlights the enormous limitations of trade unionism build effective tools for global action. The objective of this study is to analyze the spread of CSR in the context of globalization, the deepening of neoliberal policies and the growing power of transnational corporations and the actions of the international and brazilian labor movement, especially the CUT, to respond or counter to these actions and speeches of the corporations in the field of CSR.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
45

Balbi, Scarneo Carmen Rosa. "Sindicalismo y flexibilización del mercado de trabajo en el Perú." Pontificia Universidad Católica del Perú, 2013. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/114992.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
46

Silva, Mônica Regina Gomes da. "Sindicalismo rural, agricultura familiar e desenvolvimento sustentável: uma aproximação crítica/." Universidade Federal de Pernambuco, 2012. https://repositorio.ufpe.br/handle/123456789/10598.

Full text
Abstract:
Submitted by Israel Vieira Neto (israel.vieiraneto@ufpe.br) on 2015-03-05T12:43:32Z No. of bitstreams: 2 DISSERTAÇÃO Monica Regina da Silva.pdf: 1106457 bytes, checksum: 1877d22f0c231506cf7d70c169544aa9 (MD5) license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5)
Made available in DSpace on 2015-03-05T12:43:32Z (GMT). No. of bitstreams: 2 DISSERTAÇÃO Monica Regina da Silva.pdf: 1106457 bytes, checksum: 1877d22f0c231506cf7d70c169544aa9 (MD5) license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) Previous issue date: 2012-05-08
A presente dissertação intitulada “Sindicalismo Rural, Agricultura Familiar e Desenvolvimento Sustentável: Uma Aproximação Crítica” trata da adesão do sindicalismo de trabalhadores rurais à pauta da agricultura familiar associada ao desenvolvimento sustentável e do impacto dessa adesão para a luta de classes no campo. Para tanto realizei um estudo das particularidades da questão agrária no Brasil, do sindicalismo rural, considerando sua história e a crise que se abateu sobre os sindicatos nos anos noventa, bem como da pauta da agricultura familiar associada ao desenvolvimento sustentável no âmbito dessa organização. Considerando o movimento do capitalismo agrário em âmbito econômico e político ideológico, concluo que ao apontar o produtivismo de mercado como a saída comum para os problemas sociais do campo, esta pauta, ao mesmo tempo em que apresenta limites para fazer enfrentamento aos interesses capitalistas, por desconsiderar o conflito entre capital e trabalho presente na agricultura, significou a afirmação de valores burgueses e um avanço na consolidação da hegemonia do agronegócio, pelo que inaugurou uma nova forma de colaboração entre os trabalhadores e as elites rurais.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
47

Cortada, i. Hortalà Josep. "Josep Maria Capdevila, pensament polític i social." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2015. http://hdl.handle.net/10803/362926.

Full text
Abstract:
Hem resseguit la trajectòria vital i intel·lectual de Josep Maria Capdevila per tal d’arribar a la gènesi del seu pensament polític i social. La importància de l’opuscle, ‘Principis de Teoria Política’ (1927), rau en el fet de convertir-se en el fonament teòric dels editorials, a partir dels quals Capdevila desplegaria, poc després, l’anàlisi de la realitat política i social del seu temps en el rotatiu «El Matí». En relació a això, hem presentat la tasca de classificació i estudi del fons editorial, plantejant els criteris metodològics per a l’estudi dels nuclis articulars. Així doncs, s’han cercat les constants que, en certa manera, categoritzen el seu pensament que es desplega bàsicament entre els anys 1929 i 1934. És per això que, a partir d’aquí, podem referir la persona de Capdevila com a exponent del pensament humanista cristià a la Catalunya del primer terç del segle XX.
The vital and intellectual trajectory of Josep Maria Capdevila has been followed in order to reach the genesis of his political and social thinking. The importance of the brief treatise, ‘Principles of Political Theory’ (1927), lies in the fact of becoming the theoretical basis of the editorials from which Capdevila would spread, shortly afterwards, to the analysis of the political and social reality of his time in the Catalan newspaper «El Matí». The task of classification and study of his editorial background and the methodological criteria for the classification and study of the newspaper cores have been presented. These are the constants that, in a certain way, categorize his thinking through his journalistic period, between years 1929 and 1934. Hence, the person of of Capdevila can be related as an exponent of the humanist thought in the Catalonia of the first third of the 20th century.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
48

Jeronimo, Rodrigo Constantino. "Trabalho e barganha coletiva : uma abordagem commonsiana sobre o sindicalismo brasileiro /." Araraquara, 2019. http://hdl.handle.net/11449/181351.

Full text
Abstract:
Orientador: Sebastião Neto Ribeiro Guedes
Banca: Maria Chaves Jardim
Banca: Carolina Miranda Cavalcante
Resumo: John Rogers Commons foi um dos economistas mais proeminentes dos Estados Unidos no final do século XIX e início do século XX. Pioneiro no estudo do que veio a ser chamado de "Economia do Trabalho", foi defensor do fortalecimento da legislação trabalhista, da representação sindical e da regulamentação do conflito entre capital e trabalho, desempenhando papel importante no reformismo social que caracterizou os EUA nas primeiras três décadas do séc. XX. Na concepção Commonsiana, o conflito produzido pela escassez é uma condição inerente ao capitalismo moderno, de modo que a busca de resoluções para esses momentos de atrito entre interesses divergentes é realizada pela seleção das práticas razoáveis capazes de estabilizar momentaneamente o conflito. Com isso, as instituições artificialmente selecionadas resultam da evolução das práticas econômicas de interação entre going concerns na sociedade. Em sua visão, o sindicato surge como instituição fundamental para a equalização do poder econômico dos trabalhadores frente ao capital no processo de negociação para manutenção e conquista de leis capazes de estabilizar suas expectativas, reconhecendo o papel da ação coletiva para tal objetivo. O sindicato Commonsiano deveria ser um agente ativo na regulação do capitalismo Razoável, que, incapaz de transcender o conflito de classes, garantisse o interesse dos trabalhadores sem interferência política ou patronal e que fosse capaz de negociar sem a necessidade de tutela Estatal. O presente t... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo)
Abstract: John Rogers Commons was one of the most prominent economists in the United States in the late nineteenth and early twentieth centuries. A pioneer in the study of what has come to be known as "Labor Economics", he advocated strengthening labor legislation, union representation, and regulation of the conflict between capital and labor, playing an important role in social reformism that characterized the US in the first three decades of the 1900's. In the Commonsian conception, the conflict produced by scarcity is an inherent condition of modern capitalism, so that the search for resolutions to these moments of friction between divergent interests is accomplished by the selection of reasonable practices capable of temporarily stabilizing the conflict. Thus, the artificially selected institutions result from the evolution of economic practices in the interaction between going concerns. From Commons' perspective, the union appears as a fundamental institution for the equalization of the economic power of the workers facing capital in the process of negotiation for the maintenance and conquest of laws capable of stabilizing their expectations, recognizing the role of collective action for that purpose. The Commonsian union should be an active agent in the regulation of reasonable capitalism, which, incapable of transcending class conflict, guaranteed the interest of the workers without political or employer interference, being able to negotiate without the need for State tutelage. ... (Complete abstract click electronic access below)
Mestre
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
49

Barbosa, Mario dos Santos. "Sindicalismo em tempos de crise : a experiencia na Volkswagen do Brasil." [s.n.], 2002. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/286001.

Full text
Abstract:
Orientador : Jose Jorge Eduardo Levi Mattoso
Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Economia
Made available in DSpace on 2018-08-02T23:02:12Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Barbosa_MariodosSantos_M.pdf: 3363886 bytes, checksum: f30846c50ee519e14ca263c0bdafb0d9 (MD5) Previous issue date: 2002
Resumo: O objetivo geral desta pesquisa é aprofundar a análise sobre a trajetória recente do sindicalismo na região do ABC. O estudo aproxima-se de uma "pesquisa-ação", em razão do grande envolvimento pessoal do pesquisador - como dirigente sindical na planta fabril da Volkswagen em São Bernardo do Campo - com o objeto de investigação Partindo de uma visão mais ampla sobre os efeitos da política econômica sobre o mercado de trabalho e a produção nacional, o trabalho analisa o percurso da ação sindical nesta região, no período 1980-2002. O objetivo específico é analisar o papel do sindicalismo na determinação das mudanças nas relações de trabalho que se refletiram numa ação sindical de cunho mais propositivo no contexto de crise econômica e reestruturação produtiva nos anos 90. Como parte deste objetivo o estudo destaca o desenvolvimento da organização nos locais de trabalho, como elemento central da estratégia organizativa dos Metalúrgicos do ABC, tomando como referência a experiência na Volkswagen.
Abstract: The main goal of this research is to deepen the analysis about the recent the trade unionist trajectory at the ABC Region. The study is closed to a "participant research" due to the large involvement of the researcher with the object of the investigation as unionist at São Bernardo Volkswagen's industrial plant. Based on the analysis of the effects of the Brasilian economic policy over the labor market and national production, the work studies the course of the union action at this Region from 1980 to 2002. The specific aim is to identifye the influence of the trade unionism on the changes of the industrial relations. At the ABC experience concerned changes reflected a more proposhive union action during the economic crisis and industrial restructuring that characterized the nineties. As part of this aim the study points out the development of the union organization at the work places, as a central fature of the organizative strategy of the ABC Metalworkers Union, taking as reference the experience at Volkswagen.
Mestrado
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
50

Piolli, Evaldo 1963. "Educação e sindicalismo : o discurso sindical no contexto da reestruturação produtiva." [s.n.], 2004. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/252821.

Full text
Abstract:
Orientador: Jose Roberto Heloani
Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Educação
Made available in DSpace on 2018-08-03T19:51:49Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Piolli_Evaldo_M.pdf: 650754 bytes, checksum: 82c1953e664d296b6ff5c4a3aff31707 (MD5) Previous issue date: 2004
Mestrado
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography