To see the other types of publications on this topic, follow the link: Sonrisa vertical.
Journal articles on the topic 'Sonrisa vertical'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 39 journal articles for your research on the topic 'Sonrisa vertical.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Plata Ramírez, Judith Margarita, Hilda H. H. Torre Martínez, and Gustavo Israel Martínez González. "Determinación del tipo de sonrisa infantil ideal de acuerdo a la percepción de los padres y Odontopediatras." Revista de Odontopediatría Latinoamericana 8, no. 2 (2021): 12. http://dx.doi.org/10.47990/alop.v8i2.153.
Full textAbstract:
Objetivo: Comparar la percepción de los padres de familia y Odontopediatras en relación a la sonrisa infantil ideal. Material y Métodos: 2 Grupos de evaluadores: 97 Padres de familia (grupo 1) y 99 Odontopediatras (grupo 2). Se realizaron observaciones fotográficas en 25 fotografías para determinar la percepción de ambos grupos con respecto a la sonrisa estética. Se compararon los grupos mediante la prueba chi cuadrada con p=0,05. Resultados: Respecto a las expectativas de los padres en cuanto a estética de la sonrisa infantil prefieren una exposición moderada de nivel de tejido gingival, diastemas y espacios interincisales; con una distancia vertical promedio. Los Odontopediatras prefieren una exposición mínima de tejido gingival, dientes juntos, sin diastemas ni espacios interincisales. Conclusiones: Se acepta la hipótesis ya que al comparar la percepción de los padres de familia y Odontopediatras en relación a la sonrisa infantil ideal existió una diferencia significativa entre la percepción visual de los padres de familia y los profesionistas con respecto a la sonrisa ideal.
2
Padilla-Avalos, César-Augusto, and Consuelo Marroquín-Soto. "Tratamiento estético de la sonrisa gingival." Revista Estomatológica Herediana 33, no. 1 (2023): 62–67. http://dx.doi.org/10.20453/reh.v33i1.4436.
Full textAbstract:
La exposición gingival excesiva es una condición conocida como sonrisa gingival. Esta alteración genera en muchos casos insatisfacción y solicitud de tratamiento por parte de los pacientes. Este exceso de exposición gingival podría obedecer a diferentes etiologías como un exceso maxilar en sentido vertical, un labio superior corto e hipermóvil, la erupción pasiva alterada, la extrusión dentoalveolar en el sector anterior o la combinación de estas causas. El enfoque de tratamiento va a depender del diagnóstico, de la complejidad del caso y de las expectativas de cada paciente. Por lo tanto, las rutas terapéuticas principales son el alargamiento de corona clínica, el reposicionamiento labial, la cirugía ortognática o la aplicación de toxina botulínica. Para ello, se debe considerar las ventajas y limitaciones de cada tratamiento estético, para garantizar predictibilidad y éxito.
3
Díaz Fernández, Estrella. "Ficciones literarias eróticas de la memoria trans en "La sonrisa vertical"." Kamchatka. Revista de análisis cultural., no. 22 (December 22, 2023): 481. http://dx.doi.org/10.7203/kam.22.26073.
Full textAbstract:
El objetivo de este artículo es el de realizar un recorrido por las representaciones de personajes trans en la colección erótica “La sonrisa vertical”, creada en 1977 y que desde 1980 empezó a incorporar ficciones que albergaban en sus tramas personajes con sexualidades heterodoxas que hasta entonces habían sido obviadas. Precisamente, fue Leopoldo Azancot quien inició esta inclusión con un personaje trans en ‘Los amores prohibidos’ (1980); esta obra, más que con referentes literarios, conectaba con dos largometrajes que retrataban la realidad trans en la época de la Transición española: ‘Cambio de sexo’, de Vicente Aranda, y ‘El transexual’, de José Jara, ambas de 1977. Siguiendo este recorrido, a finales de los 80 hallamos dos obras que logran realizar un fresco muy vívido de las minorías sexuales de la época: ‘Siete contra Georgia’ (1987) de Eduardo Mendicutti y ‘Las edades de Lulú’ (1989) de Almudena Grandes. Por último, en la década de los 90, las narrativas de Irene González Frei, ‘Tu nombre escrito en el agua’ (1995), y de Abel Pohulanik, ‘La cinta de Escher’ (1997), presentaron una perspectiva diferente de la transición de género, al incluir temas más contemporáneos, como el sida o la influencia de la psicología y la crianza en la identidad de género.
4
Cañar Rivera, Gabriela Elizabeth, and Christian David Zapata Hidalgo. "Uso de mini-implantes para el tratamiento de sonrisa gingival. Revisión de la literatura." MQRInvestigar 7, no. 1 (2023): 2820–37. http://dx.doi.org/10.56048/mqr20225.7.1.2023.2820-2837.
Full textAbstract:
La sonrisa gingival puede ser considerada como el exceso maxilar vertical esquelético (VME) y el tratamiento ideal sería la corrección quirúrgica; sin embargo existe diversas propuestas de tratamiento no quirúrgico, entre las cuales destaca el uso de mecánicas ortodóncicas con mini-implantes/minitornillos, en tal sentido diversos mencionan beneficios y otras literaturas desventajas a su aplicación. Se planteó como objetivo describir el uso de mini-implantes para el tratamiento de la sonrisa gingival. La literatura se seleccionó mediante una búsqueda en las bases de datos electrónicas: Pubmed, Google Académico, Web of science, Proquest y Lilacs. La búsqueda de la información se realizó sin limite de temporalidad en publicaciones y con la inclusión de todos los idiomas. Luego de la exhaustiva revisión de literatura se seleccionaron 501 artículos, posteriormente al aplicar los criterios de inclusión y exclusión en total se obtuvieron y revisaron 21 artículos para el desarrollo de esta revisón de literatura. Esta literatura disponible reveló que el uso de miniimplantes para corregir la sobremordida vertical y la sonrisa gingival es una alternativa válida a los ortognatos, ademas puede controlar más fácilmente el movimiento de íntrusión, así mismo, los factores que influyen en el éxito del tratamiento variarían de acuerdo a la elección del método de tratamiento.
5
Cueva Buendía, Luis Alberto, Pablo Santiago Bonilla Cairo, and Edgar Fernando Almonacid Sosa. "Patrón facial, variaciones de exposición gingival y bordes incisales en el atractivo de la sonrisa." Visionarios en ciencia y tecnología 6, no. 2 (2022): 122–31. http://dx.doi.org/10.47186/visct.v6i2.98.
Full textAbstract:
Objetivo: determinar la influencia del patrón facial en sentido vertical del rostro con diferentes niveles de exposición gingival y altura de bordes incisales superiores en la percepción de la estética de la sonrisa, en odontólogos especialistas, odontólogos generales y profesionales ajenos a odontología. Material y métodos: Estudio básico de diseño correlacional. Para las comparaciones entre las 3 categorías de evaluadores, se utilizó la prueba de Kruskal-Wallis con empates, y para asociar los años de experiencia laboral de los examinadores con sus resultados de calificación., se utilizó el coeficiente de correlación de Spearman. Resultados: Exposición gingival en dolicofacial con diferencias estadísticamente significativas en evaluadores en 1, 2, 3, 4, 5 y 6mm; en mesiofacial en 2, 3, 4, 5, y 6mm (p< 0,05). Altura del borde incisal diferencias significativas en 0mm (p=0,25) en todos los evaluadores y en el resto de alturas, no hubo diferencias significativas (p ≥ 0,05), para todos los evaluadores ninguna altura del borde incisal fue considerada desagradable o muy desagradable (mediana ≥ 3). Correlación positiva débil entre años de servicio de odontólogos generales y exposición gingival de 4mm, en dolicofacial (p=0,029) y correlación positiva débil entre años de servicio de otras profesiones y exposición gingival de 2mm, para mesofacial (p=0,043). No hay correlación entre altura de bode incisal en odontólogos especialistas, correlación positiva débil entre años de servicio de odontólogos generales y otras profesiones en 0,5mm. No se encontró correlación en odontólogos especialistas (p≥0,05). Conclusiones: El patrón facial influye en la evaluación estética de la sonrisa.
6
Tovío Martínez, Eilien, Patricia Vergara Villarreal, Adel Martínez Martínez, and Jonathan Harris-Ricardo. "Tracción de canino maxilar con la técnica quirúrgica incisión vertical y túnel de acceso subperióstico." Duazary 16, no. 3 (2019): 104–11. http://dx.doi.org/10.21676/2389783x.2973.
Full textAbstract:
Los dientes caninos presentan una alta frecuencia de inclusión, ocupando el segundo lugar después de los terceros molares, su permanencia en la arcada dental es importante por las diversas funciones que cumple en la cavidad bucal, permitiendo desgarrar los alimentos al masticar, guían la oclusión dental, son los encargados de centralizar y desprogramar la oclusión durante los movimientos de lateralidad, dan soporte al labio superior, marcan el límite del sector anterior, destacándose en la sonrisa. La técnica de incisión vertical y túnel de acceso subperióstico (VISTA), permite la tracción de dientes impactados por vestibular, es poco traumática para los tejidos blandos, disminuye los problemas periodontales y evita la reabsorción radicular de los dientes adyacentes. El objetivo es reportar caso clínico en el que se especifica la secuencia del abordaje ortoquirúrgico aplicando la técnica VISTA en un paciente con el diente 13 incluido, mostrando buenos resultados, se describen la técnica quirúrgica y manejo ortodóntico.
7
Lara Téllez, Lourdes, Jesús Ochoa Tataje, Jorge Gaitán Velásquez, and Marcos Herrera Cisneros. "Rehabilitación con coronas completas de metal-cerámica y prótesis parciales removibles convencionales." Odontología Sanmarquina 12, no. 2 (2014): 78. http://dx.doi.org/10.15381/os.v12i2.2872.
Full textAbstract:
El tratamiento se realizó en un paciente de sexo femenino de 67 años, con buen estado de salud general, portadora de prótesis removible superior incómoda para sus funciones fisiológica y estética. Al examen presenta PPR (prótesis parcial removible) superior de marcado desgaste incisal y oclusal, soporte y retención deficiente, disminución de la DVO (dimensión vertical oclusal), pérdida de contorno facial, edentulismo superior clase II modificación 2 de Kennedy, rebordes conservados, presencia de piezas 1.7, 1.3 y 2.3; edentulismo parcial inferior clase III modificación 1, sin aditamento protésico, rebordes muy reabsorbidos, presencia de piezas 3.8, 3.4, 3.3, 3.2, 3.1, 4.1, 4.2, 4.3, 4.4, 4.5 y 4.8. Se restauró la DVO confeccionando coronas metal cerámica con islas de metal para los apoyos oclusales y brazos recíprocos en los pilares de las piezas 1.7, 3.8 y 4.5. ; y de placas linguales sobre los cíngulos de la piezas 1.3 y 2.3., de la PPR superior e inferior respectivamente. Se construye la morfología oclusal dándole over jet y over bite, desoclusión canina y protección mutua, con cúspides de 30º. Estéticamente se procedió a restablecer el contorno vestibular superior perdido, con la línea de la sonrisa específica.
8
Laura-Cahuana, Jessica Gabriela, Gustavo Augusto Huertas Mogollón, and Yalil Augusto Rodríguez-Cárdenas. "Métodos para la determinacion del plano oclusal." Revista Científica Odontológica 8, no. 2 (2021): e026. http://dx.doi.org/10.21142/2523-2754-0802-2020-026.
Full textAbstract:
Para el rehabilitador oral, resulta fundamental determinar con precisión la orientación del plano oclusal en pacientes con distintas alteraciones, como desgastes severos, edentulismo parcial, total y sus consecuencias. Es importante que este sea lo más cercano posible a la posición queocupaba en dentición natural, ya que influye principalmente en la función oclusal, de los músculos masticatorios, en la articulación temporomandibular, en la fonética y en la estética. Además, la correcta determinación constituye la base de la planificación, por ser el plano de referencia estético y funcional; determina la guía anterior, los patrones de movimiento mandibular, la eficiencia masticatoria y la dimensión vertical. Por ello, el propósito de este estudio es evaluar los métodos más utilizados y confiables para la determinación del plano oclusal, mediante una revisión de la literatura científica actual. A partir de lo investigado, se concluye que el plano oclusal debe ubicarse en la posición que ocupaban los dientes naturales, y su determinación incluye una secuencia clínica, que se inicia por el sector anterior en reposo y sonrisa, y continúa con el sector posterior. No existeun método absoluto. Es importante el análisis individual de cada paciente para decidir qué métodosserán los más indicados. Existen métodos que icluyen el análisis cefalométrico o tridimensional, lo que aporta una mayor precisión en la planificación.
9
Naranjo Ruiz, Maria I. "Sonrisas verticales. Homoerotismo femenino y narrativa erótica, Estrella Díaz Fernández." Lectora: revista de dones i textualitat, no. 26 (October 28, 2020): 194–96. http://dx.doi.org/10.1344/lectora2020.26.17.
Full text
10
NAS, Şahin, and Maya MOALLA. "İmalat Sanayinde Dikey Uzmanlaşma: Orta ve Doğu Avrupa Ülkelerine Yönelik Bulgular." Fiscaoeconomia 6, no. 3 (2022): 1568–86. http://dx.doi.org/10.25295/fsecon.1069470.
Full textAbstract:
Küreselleşme eğilimlerinin hız kazanmasıyla 1980 sonrası dönemde dünya ekonomisinde meydana gelen önemli dönüşümlerden biri de üretimin uluslararası parçalanmasıdır. Üretimin uluslararası parçalanması, bir nihai malın üretiminde birden fazla ülkenin üretim sürecinde farklı aşamalarında (dikey uzmanlaşma) farklı aşamaların yer alması ve bu süreçten katma değer sağlaması anlamına gelmektedir. Post-sosyalist ülkeler olarak tanımlanan Orta ve Doğu Avrupa (ODA) ülkeleri de özellikle Sovyetler Birliği’nin dağılmasıyla küresel üretim sürecine katılım eğilimleri artmıştır. Bu bağlamda çalışmanın teme amacı 2004 yılında AB’ye üye olana ODA ülkelerinin uluslararası üretimin parçalanma sürecine ne ölçüde katılım sağladığını analiz etmektir. Çalışmanın amacı doğrultusunda Hummels, Ishii &amp; Yi (2001) tarafından önerilen HIY yöntemi kullanılarak analiz yapılmıştır. HIY yöntemini uygulamak için ülkelerin 2000-2014 dönemine ait ulusal girdi-çıktı tablolarından (NIOT) yararlanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre ODA ülkelerinde dikey uzmanlaşma oranı 2008-2009 küresel finans kriz döneminde azalmakla birlikte çalışma dönemi boyunca artış gösterdiği görülmüştür. Dikey uzmanlaşma oranının en yüksek olduğu ülkeler sırasıyla Macaristan, Slovakya, Estonya, Slovenya, Litvanya, Polonya ve Letonya’dır. İmalat sanayisine yönelik yapılan analiz sonucunda elde edilen bulgulara göre dikey uzmanlaşmanın en yüksek olduğu ülkeler sırasıyla Macaristan, Estonya, Slovakya, Letonya, Çek Cumhuriyeti, Slovenya, Polonya ve Litvanya’dır. Ayrıca Estonya, Macaristan, Letonya ve Polonya’da imalat sanayisindeki dikey uzmanlaşma oranı toplam ekonomideki dikey uzmanlaşma oranından daha yüksektir. Son olarak dikey uzmanlaşma Çek Cumhuriyeti, Letonya, Litvanya ve Polonya’da orta-düşük teknolojili sektörlerde daha yüksek iken, Estonya, Macaristan, Slovakya ve Slovenya’da ise orta-yüksek ve yüksek teknolojili sektörlerde daha yüksektir.
11
Peralta, Jorge Luis. "Reseña de Sonrisas verticales. Homoerotismo femenino y narrativa erótica (2018) de Estrella Díaz Fernández." Asparkía. Investigació feminista, no. 36 (2020): 128–30. http://dx.doi.org/10.6035/asparkia.2020.36.10.
Full text
12
Yıldız, Mehmet, and Oğuzhan Engin. "Further improvement of vertical jumping performance of volleyball players through targeted plyometric training." Journal of Human Sciences 16, no. 4 (2019): 951–58. http://dx.doi.org/10.14687/jhs.v16i4.5831.
Full textAbstract:
Background and Aim: The purpose of this study was to investigate the effect of jumping exercises with an overhead target on vertical jump performance of volleyball players. Method: Eighteen male volleyball players (age 21.3 ± 1.8 years, height 183.8 ± 10.0 cm, weight 78.44 ± 12.0 kg) participated in the study. The participants were divided into two groups randomly. Before the study, as a pre-test, jumping heights of all participants were measured by the Sargent method. Then, three days a week, for a total of four weeks, the control group performed 10 vertical jump exercises without targeting, while the study group performed 10 jumps with 10% more of the pretest result after the standard volleyball training. The target of a participant who reached the target three times in one session was increased by 10%. As a final test, maximal jump heights of both groups were measured again with the Sargent method. A 2X2 repeated measures analysis of variance was used to determine vertical jump height changes according to pre-test and post-test measurements of the groups.
 Results: During the study, the maximal jump values of the volleyball players were found to increase by 13% (55,66 ± 6,7 cm) compared to the control group (50,56 ± 7,70 cm). Conclusion: In branches such as volleyball, where jump performance is the most important determinant of success, it is suggested that exercises should be performed through an overhead target to improve vertical jump performance.
 Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.
 
 Özet
 Giriş ve Amaç: Bu çalışmanın amacı baş üstü hedef göstererek yapılan dikey sıçrama egzersizlerinin voleybol oyuncularının dikey sıçrama performansına olan etkisini araştırmaktır. Yöntem: Çalışmaya on sekiz erkek voleybol (yaş: 21,3±1,8 yıl, boy: 183,8±10,0 cm, vücut ağırlığı: 78,44±12,0 kg) oyuncusu katılmıştır. Katılımcılar rastgele yöntemle iki guruba ayrılmıştır. Çalışma öncesi tüm katılımcıların ön test olarak Sargent yöntemiyle sıçrama yükseklikleri ölçülmüştür. Daha sonra haftada üç gün, toplam dört hafta boyunca standart antrenman sonrası kontrol grubu hedef gösterilmeden 10 dikey sıçrama egzersizi yaparken, çalışma grubu ön test sonucunun %10 fazlası hedef gösterilerek 10 sıçrama çalışması yapmışlardır. Gösterilen hedefe bir çalışmada 3 defa ulaşan bir katılımcının hedefi %10 arttırılmıştır. Son test olarak her iki grubunda Sargent yöntemiyle maksimal sıçrama yükseklikleri tekrar ölçülmüştür. Grupların ön test ve son test ölçümlerine göre dikey sıçrama yükseklik değişimlerinin belirlenmesi için 2X2 tekrarlı ölçümler varyans analizi uygulanmıştır. Bulgular: Çalışma sırasında hedef göstererek (55,66±6,7 cm) yapılan egzersizlerin kontrol grubuna oranla (50,56±7,70 cm) voleybolcularda maksimal sıçrama değerlerinin daha fazla arttığı (%13) tespit edilmiştir. Tartışma-Sonuç: Voleybol gibi dikey sıçrama performansının başarının en önemli belirleyicisi olduğu branşlarda sıçrama performansının geliştirilmesi için baş üstü hedef gösterilerek yapılacak egzersizler önerilmektedir.
13
Emine KÜÇÜKER. "Farklı Terbiye Sistemlerinin M26 Anacı Üzerine Aşılı Braeburn ve Red Chıef Elma Çeşitlerinde Ağaçların Gelişimi, Verim ve Meyve Kalitesi Üzerine Etkileri." ISPEC Journal of Agricultural Sciences 5, no. 4 (2021): 1003–13. http://dx.doi.org/10.46291/ispecjasvol5iss4pp997-1007.
Full textAbstract:
Çalışma 2008-2009 yıllarında, Tokat koşullarında M 26 anacına aşılı Braeburn ve Red Chief elma çeşitlerinde yürütülmüştür. Araştırmada, 2006 yılı Aralık ayında tek sıralı 3,5x1,5 m mesafe ile dikilen fidanlara Slender Spindle, Hytec, Vertical Axis terbiye sistemleri uygulanmıştır. Tel-herek kombinasyonu üzerinde geliştirilen ağaçların; vegetatif gelişimi, verim ve meyve kalite performanslarının incelendiği çalışmada dikimden 2 yıl sonra terbiye sisteminin gövde kesit alanına etkisi görülmemiştir. Aynı dikim yoğunluğu ve aynı anaç üzerinde en küçük taç hacmi Hytec (1,04 m3) sisteminde belirlenmiştir. Bu sonuçlara göre terbiye sistemlerinin taç hacmi üzerine etkili olduğu saptanmıştır. Verim etkinliği üzerine terbiye sistemlerinin etkisi görülmezken, dekara verim değerlerinde en yüksek değer M 26/Vertical Axis kombinasyonundan (716,33 kg/da) elde edilmiştir. Meyve kalite kriterleri üzerine terbiye sisteminin etkisi görülmezken, kırmızı rengi temsil eden ‘a’ değeri Red Chief/M 26/Vertical Axis kombinasyonunda (23,68) belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre meyve renk oluşumunda ağaç yüksekliği ile birlikte dikim sıklığının da etkili olduğu tespit edilmiştir.
14
Cabrera Castro, Paula. "Díaz Fernández, Estrella. Sonrisas verticales. Homoerotismo femenino y narrativa erótica. Barcelona: Icaria. Mujeres y culturas, 2018. 238 pp. ISBN: 978-84-9888-879-9." Clepsydra. Revista de Estudios de Género y Teoría Feminista 21 (2021): 369–71. http://dx.doi.org/10.25145/j.clepsydra.2021.21.20.
Full text
15
Göktepe, Mehmet, Meral Miyaç Göktepe, Ferhat Güder, and Mehmet Günay. "The effects of core training given to female soccer players on different vertical jumping methods." Journal of Human Sciences 16, no. 3 (2019): 791–98. http://dx.doi.org/10.14687/jhs.v16i3.5637.
Full textAbstract:
This study aims to determine the effects of core training given to female soccer players on their methods of different vertical jumping. 16 female certified soccer players playing in the female soccer team of Bartın University with average age of 21.07±3.56 years, average height of 163.00±7.18 cm and with weight of 56.60±7.15 kg were included in the study on the basis of volunteering. Prior to the tests, all the female soccer players completed a survey form used in determining their medical status and filled in a form to confirm that they participated in the study voluntarily. The core training programme was applied for 8 weeks two times a week regularly. The pre-test and post-test measurements were made and then subjects’ height and weight were measured, they were asked to run for 10 minutes for warm-up and the activity was ended by making jumping measurement. The research was performed in the physiology laboratory of Bartın University School of Physical Education and Sport (BESYO). Statistical evaluation was made by using SPSS 22.0 programme. The values obtained were compared after checking normality distribution through Shapiro-Wilk test with the help of Wilcoxon signed rank test. This study, we aimed to determine the effect of core strength training on different vertical jump methods applied to female soccer players. It has been observed that it has a favorable effect on counter movement jumping (CMJ) and static jumping (SJ) values (p <0.05). It was found that there was no statistically significant effect on drop jumping (DJ) values (p> 0.05). As a result; It can be said that the core strength training practiced in female soccer players developed counter movement jumpingand static jumping characteristic of vertical jumping methods and did not affect the drop jumpingfeature. In line with these results, it is recommended to take into account the core training programs because the strength training that will be applied in female soccer players can improve the counter movement jumping and static jumping feature.
 Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.
 
 Özet
 Bu araştırmanın amacı, kadın futbolculara uygulanan kor kuvvet antrenmanlarının farklı dikey sıçrama yöntemlerine etkisinin belirlenmesidir. Çalışmaya Bartın Üniversitesi Kadın Futbol Takımında lisanslı, yaş ortalamaları 21,07±3,56 yıl, boy ortalamaları 163,00±7,18 (cm) ve vücut ağırlıkları 56,60±7,15 (kg) olan gönüllü 16 kadın futbolcu dahil edilmiştir. Testlerden önce araştırmaya katılan kadın futbolcular sağlık durumlarını belirtir sağlık anketini ve gönüllü katılım formunu doldurup imzalamışlardır. Kor antrenman programı 8 hafta boyunca, haftada 2 gün düzenli olarak uygulanmıştır. Çalışmaya katılan kadın futbolculara sırasıyla; boy ve vücut ağırlığı ölçümü yapıldı. 10 dakika ısınma koşusu yaptırıldıktan sonra, sıçrama ölçümleri yapılarak çalışma sonlandırıldı. Bu araştırma Bartın Üniversitesi BESYO Fizyoloji Laboratuvarında yapılmıştır. İstatistiksel değerlendirme SPSS 22.0 programı kullanılarak yapıldı. Ön test ve son testten elde edilen değerler, Shapiro-Wilk testi ile normallik dağılımına bakıldıktan sonra Wilcoxon İşaretli Sıralar testi yardımı ile istatistiksel olarak karşılaştırılmıştır. Çalışmamızın bulgularına göre; kadın futbolculara uygulanan kor kuvvet antrenmanlarının farklı dikey sıçrama yöntemlerine etkisinin belirlenmesi amacıyla yapmış olduğumuz çalışmamızda uygulanan kor kuvvet antrenmanlarının dikey sıçrama yöntemlerinden; yaylanarak sıçrama (YS) ve statik sıçrama (SS) değerlerine olumlu düzeyde etki ettiği gözlemlenmiştir (p<0.05). Düşerek sıçrama (DS) değerlerine ise istatistiksel olarak etkisinin olmadığı tespit edilmiştir (p>0.05). Sonuç olarak; kadın futbolcularda uygulanan kor kuvvet antrenmanlarının dikey sıçrama yöntemlerinden statik sıçrama ve yaylanarak sıçrama özelliğini geliştirdiği, düşerek sıçrama özelliğine ise etki etmediği söylenebilir. Bu sonuçlar doğrultusunda kadın futbolcularda uygulanacak kor kuvvet antrenmanlarının statik sıçrama ve yaylanarak sıçrama özelliğine olumlu yönde etkisi olabileceğinden antrenman programlarında göz önünde bulundurulması önerilebilir.
16
ÜNVERDİ, Ömer Faruk, and Sercan YÜCEL. "Nazal Valv ve Tip Stabilitesini Korumak Amacıyla Modifiye Sliding Alar Kartilaj Tekniği Uygulanan Hastaların Retrospektif Analizi." Acta Medica Nicomedia 6, no. 1 (2023): 120–24. http://dx.doi.org/10.53446/actamednicomedia.1145550.
Full textAbstract:
GİRİŞ ve AMAÇ: Rinoplastide, internal nazal valv ve eksternal nazal valv stabilitelerinin sağlanması hem görsel hem de fonksiyonel sonuçları doğrudan etkilemektedir. Scroll ligaman kompleksinin bütünlüğü korunarak hazırlanan scroll ligaman kompleksi destekli alar kartilaj flebi internal ve eksternal valv stabilitesinin korunmasında önemli bir görev üstlenmektedir. 
 YÖNTEM ve GEREÇLER: Nazal şekil bozukluğu nedeniyle opere edilen 25 primer rinoplasti hastası çalışmaya dahil edildi. Nazal flep, scroll ligaman kompleksinin horizontal ve vertikal lifleri tamamen korunarak kaldırıldı. Tip plasti aşamasında alt lateral kartilaj, caudalde 5 mm lik segment korunacak şekilde caudal ve sefalik iki parçaya ayırıldı. Sefalik parça scroll ligaman kompleksi ile bütünlüğü bozulmadan flep olarak caudal parçanın altında hazırlanan cepe yerleştirildi. BULGULAR: Çalışmaya katılan hastaların 19’ u Kadın 6’sı Erkek idi. Hastaların yaş ortalaması 29,6 yıl idi. Takip süresi 14,5 ay idi. Hastaların tümü nefes alıp vermede belirgin iyileşme olduğunubildirdi. Görünümün 24 hastayı memnun ettiği 1 hastayı ise memnun etmediği sözel olarak öğrenildi. Kıkırdakların dışarıdan görünürlüğünde artma veya palpe edilmesi gibi bir komplikasyon gözlenmedi. Hastaların ameliyat sonrası muayenelerinde, internal veya eksternal nazal valv yetmezliği bulguları gözlenmedi. 
 TARTIŞMA ve SONUÇ: Scroll ligaman kompleksi vertikal ve longitudal liflerden oluşmaktadır. Kompleksin fonksiyonunu yerine getirebilmesi amacıyla bütünlüğünün korunması veya bütünlüğü bozulmuş olgularda tekrar onarılması gerekmektedir. Skroll ligament destekli alar kartilaj flebi, internal ve eksternal nazal valv stabilitesini sağlayan ve scroll ligaman kompleksini bir bütün olarak koruyan bir tekniktir.
17
Omer Erdeve, Merih Chetinkaya, Ahmet Yahmur Bash та ін. "COVID-19 (sars-cov2) infeksiyası və ya şübhəsi olan yenidoğulmuş körpələr üçün neonatal və perinatal dövrdə təklif olunan yanaşmalar". EURASIAN JOURNAL OF CLINICAL SCIENCES 2, № 2 (2020): 53–62. http://dx.doi.org/10.28942/ejcs.v2i2.89.
Full textAbstract:
Yenidoğulmuşlar: immun sistemlərinin yetkin olmaması, sübutu olmasa da anadan vertikal keçid ehtimalı, vaginal doğuş zamanı sidik və nəcis vasitəsilə perinatal təmas olma ehtimalı və asimptomatik yoluxmuş bir ana ilə doğuşdan sonra yaxın təmas səbəbiylə yüksək risk qrupundadır. Buna görə perinatal və neonatal dövrdə şübhəli və dəqiq hallar üçün uyğun bir yanaşma müvafiq şöbələrlə əməkdaşlıq etməklə edilməlidir.
 İnkubasiya müddəti ortalama 3-7 gün (min-max: 1-14 gün) olan infeksiyanın əsas yoluxma yolu damcı və təmas ilə olur. Fekal-oral ötürülməsini göstərən tədqiqatlar da mövcuddur. Kinik şəkli patoqnomonik deyildir: həyati əlamətlərdə dəyişikliklər (termolabillik, taxipnoe, taxikardiya), tənəffüs çətinliyi (xırıltı, burun pərlərinin gərginliyi, apnoe, öskürək), mədə-bağırsaq traktı əlamətləri (qusma, ishal, qarın distaniyası) və letargiya müşahidə edilə bilər.
18
ÖZTÜRK, Gülşah, and Kemal PAKSOY. "The Effect of Double Rod Use on Correction of Coronal Imbalance in Lumbar Degenerative Scoliosis." İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, no. 20 (August 31, 2023): 361–75. http://dx.doi.org/10.38079/igusabder.1246166.
Full textAbstract:
Giriş: Lomber dejeneratif skolyozda uygulanan cerrahilerde hedef; koronal ve sagittal dengenin sağlanmasıdır. Uygun hizalanma ile oluşan denge hastanın postoperatif yaşam kalitesi ve memnuniyeti ile yakından ilişkilidir. Sagittal ve koronal denge için her iki düzlemde cerrahi manevralara ihtiyaç duyulur. Bu çalışmadaki amacımız, koronal dengesizlikte tek ya da çift rod kullanımının koronal uyumsuzluğun düzeltilmesi üzerindeki etkisini değerlendirmektir. Yöntem: Çalışmaya Ocak 2019-Aralık 2021 tarihleri arasında kurumumuza başvuran lomber dejeneratif skolyoz tanısı almış toplam 22 hasta (14 kadın ve 8 erkek, ortalama yaş 64,3±10,3 yıl) dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrıldı, birinci grup tekli rod (n:11), ikinci grup çiftli rod (n:11) uygulanan hastalar olarak belirlendi. Hastaların cerrahi öncesi ve sonrası 12. ayda skolyoz grafisi üzerinden pelvik insidans (PI), sakral slope (SS), pelvik tilt (PT), lomber lordoz (LL), sagittal vertikal aks (SVA), cobb açısı, santral sakral vertikal line (CSVL), T1 plumbline dahil olmak üzere her hastanın spinopelvik parametre ölçümleri yapıldı. Ayrica Vizuel Analog Skala (Visual Analog Scale-VAS) ve Oswestry skalası (Oswestry Disability Index-ODI)’na bakıldı. İstatistiksel çalışma için Wilcoxon Signed Ranks testi kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p &lt;0,05 olarak belirlendi. Bulgular: Tek ve çift rod kullanılan hasta gruplarındaki postoperatif cobb açısı, koronal balans, VAS ve ODI değerleri ile preoperatif değerler arasındaki farklılıklar istatistiksel olarak (p&lt;0,05) anlamlıydı. Her bir grup içindeki spinopelvik parametrelerden PI, PT, SS ve SVA değerlerindeki değişiklikler istatistiksel olarak (p&gt;0,05) anlamlı değildi. Her iki grup arasındaki parametrelerde istatistiksel anlamlı bir değişim saptanmadı (p&gt;0,05). Sonuç: Koronal uyumsuzluğun düzeltilmesi için en önemli kriterlerden biri enstrümantasyon için uygun seviyelerin seçilmesi ve yeterli düzeltme yapılmasıdır. Yaptığımız çalışmada klinik iyileşmenin rod sayısı ile ilişkili olmadığı, koronal dengesizliğin ne kadar başarılı şekilde düzeltildiği ile bağlantılı olduğu gözlenmiştir. Bunun yanında uzun süreli takiplerde rodlara binecek yükün implant yetmezliğine neden olabileceği unutulmamalıdır. Bu soruna çözüm olarak çiftli rod kullanılması akılda tutulmalıdır.
19
Fidan İsmayılova, Elman İskəndərov, Hikmət Bəbirov, Fidan İsmayılova, Elman İskəndərov, Hikmət Bəbirov. "DİK BORULARDA FAZALARIN SÜRÜŞMƏSİNİN MULTİFAZALI QARIŞIĞIN SIXLIĞINA TƏSİRİNİN QİYMƏTLƏNDİRİLMƏSİ." PAHTEI-Procedings of Azerbaijan High Technical Educational Institutions 18, no. 07 (2022): 49–54. http://dx.doi.org/10.36962/pahtei18072022-49.
Full textAbstract:
Neftqazçıxarmada dəniz karbohidrogen yataqlarının mənimsənilməsi zamanı neftin və qazın çıxarılması, yığılması və nəqli ilə bağlı aşağıdan yuxarı və yuxarıdan aşağı istiqamətlənmiş qravitasiyalı, vertikal axınlara tez-tez rast gəlinir. Qaz-maye qarışığının aşağıdan yuxarı hərəkəti zamanı qaz fazasının sürüşmə effekti nəzərə alınmaqla onun sıxlığının necə dəyişilməsi tədqiq olunmuş və həcmi sərf qaz tutumunun dik borularda müxtəlif qiymətləri üçün qazın mayeyə nisbətən nisbi sürətindən asılı olaraq qarışığın sıxlığının monoton olaraq artması müəyyən edilmişdir. Qaz-maye qarışığının dik boruda hərəkəti zamanı hərəkət rejiminin dəyişməsi nəticəsində mayedə paylanan qabarcıqların ölçülərindən asılı olaraq qazın disperqlənməsi müxtəlif olur. Qaz qabarcıqları təzyiq azaldıqca bir-biri ilə birləşərək böyüdükləri üçün axının struktur formasının da dəyişilməsinə gətirib çıxarır. Təsadüfi deyil ki, bir çox hallarda uzunluğu böyük olan dik borularda qabarcıqlı strukturun mərmili, sonra isə həlqəvi formaya keçməsi müşahidə olunur. Sürüşmə effektini azaltmaq məqsədilə nisbətən kiçik diametrli dik borudan istifadə olunması hesabına maye axınının sürətinin artırılmasının məqsədəuyğunluğu təklif edilmiş, itkilərlə və diametrin əsaslandırılması ilə bağlı xüsusi hesablamaların da aparılmasının vacibliyi qeyd olunmuşdur. Açar sözlər: dik boru, multifazalı axın, sıxlıq, sürüşmə effekti, qaz tutumu, axının strukturu.
20
Koç, Bige, Doğan Koç, and Deniz Şen. "Rehabilitation of Mandibular Molar Teeth with Single Crown Prosthesis After Root Resection and Hemisection Applications Due to Vertical Root Fracture: Two Case Reports Dikey Kök Kırığına Bağlı Mandibular Molar Dişlerde Kök Rezeksiyonu ve Hemiseksiyon Uygulamaları Sonrası Kuron Protezi ile Rehabilitasyonları: İki Olgu Sunumu." AYDIN DENTAL 10, no. 1 (2015): 91–101. http://dx.doi.org/10.17932/iau.dental.2015.009/dental_v010i10010.
Full text
21
Apaydın, Murat Bekleyiş, Emrah Şengür, and İzzet Turasan. "Investigation of the effect of HITT training applied to basketball players on sportive performance." Journal of Human Sciences 20, no. 4 (2023): 584–95. http://dx.doi.org/10.14687/jhs.v20i4.6387.
Full textAbstract:
Sprint and agility are recognized as important elements for development in basketball. In addition, the effect of anaerobic performance parameters on efficiency scores in basketball players is recognized by coaches and athletic performance trainers. The aim of this study investigate the high-intensity interval training (HITT) effect on female basketball players in some of the performance parameters. The Research group (n=10) with is age mean of 15,74±,933year, body height of 169,95±5,22cm, and body weight of 63,63±9,25kg was applied a total of 16 HIIT training for eight weeks. Also, the control group was asked to continue field training and no training protocol was applied. Measurements were made on different days before the study and at the end of the 8th week. G*Power (1.3.9.4 version) was used to determine the sample size and SPSS 22 program was used to analyze the findings obtained from the measurements. After the training protocol was applied in the study, it was found that there was a significant difference (p<0.05) not only agility test but also in the 10-20-meter sprint performance measurements and basketball shooting test accuracy rates of basketball players (experimental group). As a result, it was determined that high-intensity interval training had a positive effect on agility and vertical jump and shouting tests. (Extended English summary is at the end of this document) Özet Basketbol branşında sürat ve çeviklik gelişim için önemli bir unsur olarak kabul edilmektedir. Ayrıca anaerobik performans parametrelerine basketbolcularda verimlilik puanlarına etkisi antrenörler ve atletik performans uzmanları ttarafından kabul edilmektedir. Bu çalışmanın amacı kız basketbolculara uygulanan yüksek yoğunlukta aralıklı egzersizlerin (HITT) sportif performans üzerine etkisini tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada yaş ortalaması 15,74±,933yıl olan boy ortalaması 169,95±5,22cm vücut ağırlığı ortalaması 63,63±9,25kg olan deney grubuna (n=10) 8 hafta boyunca saha antrenmanlarına ek farklı günlerde haftada 2 gün toplam 16 HIIT antrenman protokolü uygulanmıştır. Kontrol grubuna ise saha antrenmanlarına devam etmeleri istenmiş ve herhangi bir antrenman protokolü uygulanmamıştır. Araştırma öncesi ve 8. haftanın bitiminde olmak üzere farklı günlerde ölçümler yapılmıştır. Örneklem büyüklüğü tespiti için G*Power (1.3.9.4) ölçümlerden elde edilen bulguların analizinde ise SPSS 22 programı kullanılmıştır. Araştırmada uygulanan antrenman protokolü sonrası basketbolcularda (deney grubu) 10,20 metre sürat performans ölçümlerinde, çeviklik testi ve basketbol şut testi isabet oranlarında anlamlı farklılaşma (p<0.05) olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Araştırma sonunda HIIT antrenman metodunun kız basketbolcularda çeviklik, dikey sıçrama ve basketbol şut testlerine olumlu etki yaptığı bulgusuna ulaşılmıştır.
22
Талышинский, Р. Ш. "11-YAŞLI UŞAQLARDA BURUN ÇƏPƏRLƏRİNİN QURULUŞUNUN VƏ CƏRRAHİ KORREKSİYASININ XÜSUSİYYƏTLƏRİ." Azerbaijan Medical Journal, no. 2 (May 10, 2023): 103–9. http://dx.doi.org/10.34921/amj.2023.2.016.
Full textAbstract:
В статье представлены результаты исследования, проведенного с целью изучения возрастных особенностей роста структур носовой перегородки у детей 11 лет. Исследования проводились на препаратах носовых перегородок 30 детских трупов. 3 трупа принадлежали 11-летним детям. Кроме того, с целью сравнения использовали препараты носовой перегородки, взятые с трупов детей 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 и 10 лет (по 4 препарата в 4, 5, 6 лет, и по 3 препарата от 3, 7, 8, 9 и 10 лет включительно). Носовые перегородки вместе с верхней и нижней стенками полости носа извлекали из полости черепа, скелетировали, после чего на них проводили морфометрическое исследование. Исследования показали, что размеры и площадь носовой перегородки и различных ее структур развиваются неравномерно в каждом изучаемом возрасте. В 11 лет быстрое увеличение высоты и площади носовой перегородки сопровождается увеличением вертикальной диагонали четырехугольного хряща, вертикальных размеров сошника, а также высоты и площади перпендикулярной пластинки решетчатой кости. Возрастные особенности развития анатомических компонентов перегородки носа у детей 11 лет могут иметь значение при оперативных вмешательствах. Таким образом, полученные данные могут служить основанием для предложения методов разреза хряща, сошника и перпендикулярной пластинки при корригирующих операциях на перегородке носа, не препятствующих их дальнейшему возрастному росту. Məqalədə 11 yaşlı uşaqlarda burun arakəsməsi strukturlarının böyüməsinin yaşla bağlı xüsusiyyətlərini öyrənmək məqsədilə aparılmış araşdırmanın nəticələri təqdim edilmişdir. Tədqiqatlar 30 uşaq meyitinin burun çəpərlərinin preparatı üzərində aparılıb. Meyitlərdən 3-ü 11 yaşlı uşağa aid idi. Əlavə olaraq müqayisə məqsədilə 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 və 10 yaşlı uşaq meyitlərindən götürülən burun çəpəri preparatından istifadə edilmişdir (4,5,6 yaşda 4 preparat, 3,7,8,9 və 10 yaş üzrə isə 3 preparat olmaqla). Burun arakəsmələri burun boşluğunun yuxarı və aşağı divarları ilə birlikdə kəllə boşluğundan çıxarılıb, skeletləşdirilib və sonra onların üzərində morfometrik tədqiqat aparılıb. Tədqiqat göstərmişdir ki, burun arakəsməsinin və onun müxtəlif strukturlarının ölçüləri və sahəsi hər bir tədqiq edilən yaşda qeyri-bərabər inkişaf edir. 11 yaşda burun arakəsməsinin hündürlüyünün sürətlə artması və sahəsinin genişlənməsi dördbucaqlı qığırdağın şaquli diaqonalının, xış sümüyünün şaquli ölçülərinin, həmçinin xəlbir sümüyünün perpendikulyar lövhəsinin hündürlüyünün və sahəsinin də artması ilə müşayiət edilir. 11 yaşlı uşaqlarda burun arakəsməsinin anatomik komponentlərinin inkişafının aşkar edilmiş yaşla bağlı xüsusiyyətləri cərrahi müdaxilələr zamanı əhəmiyyət kəsb edə bilər. Belə ki, əldə edilmiş məlumat burun çəpərlərinin korreksiyaedici əməliyyatları zamanı qığırdaqlarda, xış sümüyündə və perpendikulyar səhfədə onların yaşla əlaqəli böyüməsinə mane olmayan kəsik üsullarının təklif edilməsinə əsas verə bilər. The article presents the results of a study conducted to examine the age-related characteristics of nasal septum growth in 11-year-old children. Researchers analyzed nasal septum samples from 30 children's cadavers. Among these, 3 cadavers belonged to 11-year-olds. Additionally, for comparison, researchers used nasal septum samples from the cadavers of 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, and 10-year-old children (4 samples from 4, 5, and 6-year-olds, and 3 samples from 3, 7, 8, 9, and 10-year-olds). The nasal septums, along with the upper and lower walls of the nasal cavity, were removed from the skull cavity, skeletonized, and then subjected to morphometric analysis. The study revealed that the size and area of the nasal septum and its various structures develop unevenly at each examined age. At 11 years, a rapid increase in the height and area of the nasal septum is accompanied by an increase in the vertical diagonal of the quadrangular cartilage, the vertical dimensions of the vomer, as well as the height and area of the perpendicular plate of the ethmoid bone. Age-specific features of the development of the anatomical components of the nasal septum in 11-yearold children may be important during surgical interventions. Thus, the obtained data can serve as a basis for proposing incision methods for cartilage, sphenoid bone, and perpendicular plate during corrective surgeries on the nasal septum, which do not hinder their further age-related growth.
23
Göktaş, Erkan, and İsmail Türkmenoğlu. "The effect of eight-week pliometric exercises on some motoric properties of 14-17 years old soccer players." Journal of Human Sciences 19, no. 2 (2022): 112–32. http://dx.doi.org/10.14687/jhs.v19i2.6193.
Full textAbstract:
The aim of the study was to analyze the effects of the Eight Week Plyometric Exercise of male football players of 14-17 ages, done as an addition to their exercise program, on some of their motoric features; to support the studies conducted in this field as well as emphasizing its importance and to provide a new source for the studies to be done in the future. 50 male football players of 14- 17 ages, 25 of whom are in the experimental group and 25 of whom are in the control group, take part in the study. While the players in the control group are provided with in-season football training systematically, the players in the experimental group are provided with 45 minute additional plyometric training program for 3 days a week during a period of eight-week long. The process is measured with a pre-test conducted before the training and a post-test conducted after the training. SPSS 22.0 packaged software is used for statistical analysis. In the evaluation of the results, Two-way Repeated Measures ANOVA is used. When the measures of the experimental and control group is compared, the results of the measures of the pre-test conducted before the training is not meaningful, the results of the post-test conducted after the training is meaningful with the statistical rate P<0,05 in the following tests: Sit and Repeat Test, Illinois Agility Test, Back-Leg-Arm Strength Test, Vertical Jump Test, Flamingo Balance Test, Standing Long Jump Test, and Hand Grip Test. In the 30m. Sprint Test, the result with the statistical rate p>0,05 is found to be meaningless. In short, it is found that the Eight Week Plyometric Exercise Training Program male football players of 14-17 ages, done together with the football branch training program, has a positive effect on some of their motoric features. Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. Özet Çalışmanın amacı; 14–17 yaş grubundaki erkek sporcuların antrenmanlarına ek olarak yapılan 8 haftalık pliometrik antrenman çalışma programının, bazı motorik özelliklere etkisini incelemek, önemini vurgulamak ve bu alandaki yapılan çalışmalara destek olmakla birlikte gelecekteki çalışmalara kaynak oluşturmaktır. Araştırmaya 14-17 yaşlarında, 25 araştırma grubunda, 25 kontrol grubunda olmak üzere toplam 50 erkek sporcu katılmıştır. Araştırmada kontrol grubunda yer alan sporculara sistemli olarak futbol sezon içi branş antrenmanı yaptırılırken, deney grubunda yer alan sporculara ise ilave olarak 8 hafta süresince, haftada üç gün 45’er dakika pliometrik antrenman çalışma programı uygulanmıştır. Antrenman öncesi ön test ve antrenman sonrası son test olmak üzere iki ölçüm gerçekleştirilmiştir. İstatistiksel analizde SPSS 22.0 paket program kullanılmıştır. Değerlendirmede 2*2 tekrarlı ölçümler ANOVA analizi (Two-way Repeated Measures ANOVA) uygulanmıştır. Deney ve kontrol grubunun ölçüm değerleri kıyaslandığında, antrenman öncesinde yapılan ön test ölçüm değerlerinde aradaki çıkan fark anlamlı değilken, antrenman sonrasında yapılan son test ölçüm değerlerinde; Otur Uzan Eriş Testi, İllinois Çeviklik Testi, Sırt, Bacak, Kol Kuvveti Testi, Dikey Sıçrama Testi, Flamingo Denge Testi, Durarak Uzun Atlama Testi ve El Kavrama Kuvveti Testlerinde İstatistiksel olarak anlamlı olduğu görülürken (p<0.05), 30m. Sprint Sürat Testi değerlerinde ise anlamlı fark olmadığı tespit edilmiştir (p>0.05). Sonuç olarak; 14-17 yaş grubundaki erkek çocuklarda, futbol branş antrenman çalışma programı ile birlikte ilave olarak yapılan 8 hafta süresince pliometrik antrenman çalışma programının, bazı motorik özelliklere etkisi üzerinde, pozitif yönde etkisi olduğu tespit edilmiştir.
24
Şahin, Özgür, Nor Ifrah Abdi, and Osman Marian Muse. "Seroprevalence of Hepatitis B, Hepatitis C, and HIV Infections Among Pregnant Women and Newborns in Mogadishu, Somalia: A Four-Year Retrospective Study." Journal of Molecular Virology and Immunology 4, no. 4 (2023): 139–45. https://doi.org/10.46683/jmvi.2023.80.
Full textAbstract:
<strong>Abstract</strong>In Somalia, the prevalence of hepatitis B virus (HBV), hepatitis C virus (HCV), and human immunodeficiency virus (HIV) infections have different distributions according to gender, age, geographical regions of the country with different conditions, and subgroups of the population which have different characteristics or a specific disease. After the increasing number of general prevalence studies across the country in recent years, the need to examine the prevalence of relevant viral infections in subgroups of the society, which are especially important for public health, has arisen. In this study, it was aimed to investigate the frequency and epidemiological characteristics of HBV, HCV, and HIV infections in pregnant women and children under one year of age who admitted to our hospital. In our study, between 2015-November and 2019-November, 4,274 pregnant women (Group 1; mean age of 26.3±5.697 and an age range of 15-49) who were followed up or delivered in our hospital, 1,534 non-pregnant female patients with various diseases (Group 2; mean age 34.5±12.589 years, age range 15-95), and 1,059 infants under one age were retrospectively investigated. Newborn (<1 month) in the third group were also examined as a subgroup. The seroprevalence of anti-HBs, HBsAg, anti-HCV, and anti-HIV, which are viral infection markers, in pregnant women were found as 17.2% (n=644), 2.8% (n=116), 0.17% (n=7), and 0.14% (n=6), respectively. In non-pregnant women, the seroprevalence of anti-HBs, HBsAg, and anti-HCV were found as 27% (n=324), 6.4% (n=95), and 1% (n=14), respectively, and these rates were significantly higher than in pregnant women (Group 1) (p<0.001). The anti-HIV seropositivity rate in non-pregnant women (Group 2) was 0.07% (n=1), and this value was lower than the incidence in pregnant women (p=0.6881). In infants (Group 3), the seroprevalence of anti-HBs, HBsAg, anti-HCV, and anti-HIV was found as 35.6% (n=320), 0.8% (n=9), 1.4% (n=14), and 0.4% (n=4), respectively. High anti-HBs seropositivity was associated with the vaccination campaign carried out across the country and in our hospital. While HBsAg seroprevalence in infants was very low compared to hospital-wide data (0.8% vs. 8.1%), anti-HCV seroprevalence (1.4%) was similar to hospital-wide data (1.41%). Anti-HIV seroprevalence in infants (0.4%) was higher than both hospital-wide data (0.32%) and prevalence data for under 15s (0.15%). The high rate of anti-HBs due to vaccination was also notable in the newborns subgroup, however three (1.09%) newborn babies were HBsAg positive, indicating vertical maternal transmission. Similarly, two out of four HIV-infected infants (50%) were diagnosed in the neonatal period, indicating mother-to-child transmission. Our study data show that in Mogadishu, a region where access to treatment is easier than in the rest of the country, the impact of HBV infection tends to decrease, however HBV and HCV infections and HIV infections, although at low prevalence, continue to be transmitted from mothers to their babies. We think that the results of this study are valuable, especially in terms of revealing the changing trends in the epidemiology of infections in the region.<strong>Özet</strong>Somali'de Hepatit B virusu (HBV), hepatit C virusu (HCV) ve insan immünyetmezlik virusu (<i>human immunodeficiency virus</i>,<i> </i>HIV) enfeksiyonlarının prevalansı cinsiyete, yaşa, ülkenin farklı koşullara sahip coğrafi bölgelerine, toplumun farklı özelliklere veya spesifik bir hastalığa sahip alt gruplarına göre farklı dağılımlar göstermektedir. Ülke genelinde son yıllarda artan sayıdaki genel prevalans çalışmalarından sonra, ilgili viral enfeksiyonların toplumun özellikle halk sağlığı için öncelikli alt gruplarında görülme sıklıklarının incelenmesi gereksinimi doğmuştur. Bu çalışmada HBV, HCV ve HIV enfeksiyonlarının hastanemize gelen gebelerde ve bir yaş altı çocuklarda görülme sıklığını ve epidemiyolojik özelliklerini araştırmak amaçlanmıştır. Çalışmamızda 2015-Kasım ve 2019-Kasım tarihleri arasında; takip veya doğumu hastanemizde yapılan 4.274 gebe (Grup 1; yaş ortalaması 26.3±5.697 ve yaş aralığı 15-49), çeşitli hastalıklara sahip 1.534 gebe olmayan kadın hasta (Grup 2; yaş ortalaması 34.5±12.589 yıl, yaş aralığı 15-95) ve bir yaş altı 1.059 bebek (infant) retrospektif olarak incelenmiştir. Üçüncü grupta yer alan yenidoğanlar (<1 ay) ise bir alt grup olarak ayrıca incelenmiştir. Gebe kadınlarda viral enfeksiyon belirteçlerinden anti-HBs, HBsAg, anti-HCV ve anti-HIV seroprevalansı sırasıyla %17.2 (n=644), %2.8 (n=116), %0.17 (n=7) ve %0.14 (n=6) olarak bulundu. Gebe olmayan kadınlarda ise anti-HBs, HBsAg ve anti-HCV seropozitifliği sırasıyla %27 (n=324), %6.4 (n=95) ve %1 (n=14) olarak bulundu ve bu oranlar gebe kadınlara (Grup 1) göre anlamlı derecede yüksekti (p<0.001). Gebe olmayan kadınlarda (Grup 2) anti-HIV seropozitiflik oranı ise %0.07 olup (n=1), bu değer gebe kadınlara göre daha düşüktü (p=0.6881). İnfantlarda (Grup 3) anti-HBs, HBsAg, anti-HCV ve anti-HIV seroprevalansı sırasıyla %35.6 (n=320), %0.8 (n=9), %1.4 (n=14) ve %0.4 (n=4) olarak bulundu. İnfantlarda gözlemlenen yüksek anti-HBs seropozitifliği ülke genelinde ve hastanemizde yürütülen aşılama kampanyası ile ilişkili idi. İnfantlarda HBsAg seroprevalansı hastane geneli verilerine göre çok düşük (%0.8'e karşın %8.1) iken, anti-HCV seroprevalansı (%1.4) hastane geneline (%1.41) benzerdi. İnfantlarda anti-HIV seroprevalansı (%0.4) ise hem hastane geneli verilerine göre (%0.32), hem de 15 yaş altı prevalans verilerine göre (%0.15) daha yüksekti. Yenidoğan alt grubunda da aşılamaya bağlı yüksek anti-HBs oranı dikkati çekerken, anneden bulaşa işaret edecek şekilde üç (1.09%) yenidoğan bebek HBsAg pozitif idi. Benzer şekilde HIV enfeksiyonu tanısı alan dört infanttan ikisi (%50) yenidoğan döneminde tanı almıştı ve bu durum anneden bebeğe bulaşı gösteriyordu. Çalışma verilerimiz tedavi erişiminin ülke geneline göre daha kolay olduğu değerlendirilen bir bölge olan Mogadişu'da HBV enfeksiyonunun etkisinin azalma eğiliminde olduğuna, ancak HBV ve HCV enfeksiyonlarının ve her ne kadar düşük prevalansta olsa da HIV enfeksiyonlarının annelerden bebeklerine bulaşmaya devam ettiğini göstermektedir. Bu çalışma sonuçlarının özellikle bölgedeki enfeksiyonların epidemiyolojisindeki değişim trendlerini ortaya koyması yönü ile değerli olduğunu düşünüyoruz.
25
Caamones Villafuerte, Tatiana, and Isaac Guzmán Valdivia Gómez. "Tratamiento ortodóncico de maloclusión clase II división 2 en paciente adulto: reporte de un caso." Revista Mexicana de Ortodoncia 6, no. 3 (2019). http://dx.doi.org/10.22201/fo.23959215p.2018.6.3.68791.
Full textAbstract:
La clase II división 2 se caracteriza por tener los incisivos superiores retroclinados, mordida profunda y retrognatismo. Debido a que los músculos son hipertónicos, el maxilar expresa un crecimiento hacia abajo y los incisivos una inclinación palatal actuando como una barrera física de tal forma que bloquea la posición sagital de la mandíbula resultando en una mordida profunda. Este caso se llevó a cabo mediante un tratamiento sin extracciones y el uso de un plano de mordida anterior como aparato funcional removible. Paciente masculino, con maloclusión clase II división 2, sobremordida horizontal y vertical de 5 mm, apiñamiento en ambas arcadas. Clase I esquelética ortógnata, exceso vertical maxilar e incisivos inferiores proclinados. Perfi l convexo, sonrisa gingival. El objetivo de este artículo es presentar el caso de un paciente adulto con una maloclusión clase II división 2 que fue tratado satisfactoriamente en un periodo de 19 meses.
26
Robalino León, Gabriela Verónica, Eduardo Damián Mosquera, Irving Quezada Lara, José Ramón Hernández Carvallo, and Alejandra Rodríguez Pérez. "Cambios en el balance facial de un paciente con exceso de crecimiento vertical del maxilar." Revista Mexicana de Ortodoncia 8, no. 1 (2022). http://dx.doi.org/10.22201/fo.23959215p.2020.8.1.82719.
Full textAbstract:
<p> </p><p><span> </span><strong>Introducción: </strong>La sonrisa es una expresión facial que se da por la contracción de 17 músculos que se encuentran alrededor de los ojos y boca. El balance facial es un punto fundamental a la hora de establecer un plan de tratamiento ortodóncico-quirúrgico, debido a la importancia que se le ha dado a la cara, tanto por las diferentes estructuras que se encuentran allí como por el valor social que representa. La etiología de las alteraciones verticales se considera multifactorial e incluye los aspectos genéticos y los ambientales, junto con la gran variabilidad presente entre las personas. <strong>Caso clínico: </strong>Se reporta paciente femenino de 21 años, clase I esquelética, clase I molar derecha y III izquierda por ausencia de OD 35, clase I canina bilateral, sonrisa gingival de 8 mm, exposición de incisivo en reposo de 6 mm, incompetencia labial, mordida borde a borde anterior, mordida cruzada posterior derecha. El tratamiento consistió en ortodoncia prequirúrgica, cirugía ortognática bimaxilar, ortodoncia postquirúrgica y retención. <strong>Objetivos: </strong>Los objetivos del tratamiento fueron la corrección ortodóncica-quirúrgica del exceso de la dimensión vertical del maxilar, otorgar estabilidad oclusal y estética facial. <strong>Resultados: </strong>Se logró una adecuada relación maxilomandibular, clase I canina bilateral, clase I molar derecha y III izquierda, coincidencia de líneas medias, estética facial y estabilidad oclusal. <strong>Conclusión: </strong>El estudio de los componentes del balance facial es un complemento fundamental para el tratamiento de pacientes con alteraciones faciales y con la valoración de los tejidos blandos es posible predecir los cambios estéticos que tendrá el paciente al final del tratamiento. El ortodoncista debe conocer las alternativas de tratamiento para ofrecérselas al paciente. La cirugía maxilofacial y la ortodoncia deben integrar el estudio de la estética facial en el diagnóstico para brindar al paciente un tratamiento integral.</p>
27
De Loera Rodríguez, Danitza Nallely, Jorge Gregorio Bautista González, Salma Ávila Santacruz, Jacqueline Adelina Rodríguez-Chávez, Alejandra Noemí Paz Cristóbal, and José Luis Meléndez Ruiz. "Tratamiento ortoquirúrgico de una clase III esqueletal con laterognasia: reporte de caso clínico." Revista Mexicana de Ortodoncia 7, no. 4 (2022). http://dx.doi.org/10.22201/fo.23959215p.2019.7.4.82705.
Full textAbstract:
<p><strong>Introducción: </strong>Las maloclusiones más difíciles de diagnosticar y tratar son las de clase III, ya que en ocasiones muestran combinaciones dentales como esqueletales, éstas pueden ser generadas tanto por factores genéticos como ambientales, los cuales son los responsables de su formación. <strong>Reporte de caso clínico: </strong>Paciente femenino de 17 años, presenta un biotipo dolicofacial, región paranasal y proyección malar deficiente, línea media facial desviada hacia la derecha, tercio medio e inferior aumentado, quinto interno izquierdo aumentado y sonrisa gingival, perfil cóncavo y prognatismo con laterognasia mandibular unilateral. Patrón clase III esqueletal, clase III molar derecha, clase I molar izquierda, clase canina no establecida, apiñamiento superior e inferior severo, mordida borde a borde posterior bilateral, línea media inferior desviada hacia la izquierda 4 mm, forma de arco ovalada superior e inferior, sobremordida horizontal y vertical de 0 mm. Objetivos del tratamiento, mejorar el perfil facial y la laterognasia mandibular, establecer clase I molar, clase I canina, obtener guía anterior y una sobremordida horizontal y vertical adecuada, así como coordinación de los arcos. El tratamiento fue realizado en tres fases: fase prequirúrgica: extracción de los cuatro primeros premolares, cementación de brackets, técnica Roth slot 0.018. Fase quirúrgica: impactación maxilar y avance; retroposición mandibular y corrección de la laterognasia. Fase ortodóntica postquirúrgica: utilización de elásticos intermaxilares clase III en el lado derecho y elásticos clase II en el izquierdo. Y por último la retención. El tratamiento fue logrado en un periodo de tres años con resultados exitosos. <strong>Conclusión: </strong>El resultado de un buen diagnóstico, plan de tratamiento y la colaboración del paciente generarán excelentes resultados.</p>
28
Crespo Trujillo, Andrea Zulema, and Isaac Guzmán Valdivia. "Tratamiento ortodóncico-quirúrgico en una maloclusión clase III esquelética severa." Revista Mexicana de Ortodoncia 6, no. 2 (2018). http://dx.doi.org/10.22201/fo.23959215p.2018.6.2.67109.
Full textAbstract:
Paciente masculino de 25 años de edad se presenta a la División de Estudios de Postgrado e Investigación de la Facultad de Odontología de la UNAM y el motivo principal de consulta es que quiere cambiar su aspecto facial. Al examen clínico extraoral, en el análisis de los tercios, el tercio inferior se encuentra aumentado, en vista frontal muestra forma de cara ovalada, alargada, dolicofacial, los planos asimétricos y los quintos faciales desproporcionados. Sonrisa positiva no consonante, exposición dental del 100% de las coronas clínicas, línea media facial no corresponde con la línea media dental. La vista lateral y oblicua mostró un perfil cóncavo, hipoplasia del tercio medio de la cara, mayor proyección del mentón, ángulo nasolabial abierto y escalón labial negativo. Intraoralmente de frente se observó ligera desviación de las líneas medias, dientes inferiores lingualizados, mordida cruzada anterior y posterior unilateral derecha. Clase III molar y canina derecha e izquierda. Arcada superior de forma ovoidal, presentó apiñamiento y falta de espacio de menos 6 mm. Arcada inferior de forma ovoidal y ligeras rotaciones. Sobremordida horizontal de menos 6 mm y sobremordida vertical de menos 2 mm. El tratamiento ortodóncico se llevó a cabo en tres fases: prequirúrgica, quirúrgica, postquirúrgica. En la fase prequirúrgica se descompensó dentalmente al paciente y se preparó para la cirugía. En la fase quirúrgica se realizó una Le Fort alta de avance, osteotomía sagital bilateral y genioplastia de avance. En la fase postquirúrgica se lograron relaciones oclusales ideales, términos de clase canina y molar, resalte, sobremordida y las líneas medias dentales coincidentes, así como un perfil más armónico.
29
Alejandri, Yunuen, and Isaac Guzmán. "Tratamiento ortodóncico quirúrgico de una maloclusión CII esqueletal severa. Reporte de un caso clínico." Revista Odontológica Mexicana 13, no. 3 (2009). http://dx.doi.org/10.22201/fo.1870199xp.2009.13.3.15581.
Full textAbstract:
Las maloclusiones Clase II div. 1 son comunes en nuestro país, sin embargo, un buen diagnóstico determina cómo es que ésta deberá corregirse, cuando el origen de la maloclusión es por alteraciones esqueléticas que se hallan comúnmente afectadas en mayor grado por funciones orales como la respiración, deglución, fonación, y la estética del paciente. En el presente estudio se da a conocer el tratamiento de una CII div. 1 esquelética severa. El caso clínico corresponde a un paciente masculino de 19 años con diagnóstico esquelético de CII div. 1, exceso vertical maxilar, perfil convexo, biprotrusión labial, sonrisa gingival, biproclinación y biprotrusión dental, Clase I molar y canina. Cuyo plan de tratamiento fue ortodóncico-quirúrgico con extracciones de cuatro primeros premolares, realizado en tres fases se usó aparatología con sistema Roth .018 x 0.25, y la siguiente secuencia de alambres: fase prequirúrgica .014 NiTi, .016 acero y NiTi, .016x.016 y .016x.022 Niti, .016x.022 acero de contracción en el arco inf., 16 x 22 y 17 x 25 acero y arcos quirúrgicos. Fase quirúrgica. Se realizó una cirugía LeFort 1 segmentaria con impactación de 2 mm y una mentoplastía de avance. Fase postquirúrgica. Arcos 17 x 25 acero, elásticos CII y de asentamiento. Paciente mejora relación esquelética y los resultados estéticos y funcionales obtenidos son notorios, alcanzándose un perfil recto por la manipulación ósea. Conclusiones: Está en manos del ortodoncista el realizar un buen diagnóstico y dar a conocer el manejo interdisciplinario para la corrección de maloclusiones con discrepancias dento-esqueletales severas cuyo objetivo principal es buscar el máximo beneficio para el paciente.
30
Lefort, Daniel. "In memorian Fernando de Szyszlo en la boca de la sombra, bajo el Arco Iris negro (1925-2017)." Boletín de la Academia Peruana de la Lengua, December 28, 2017, 356–61. http://dx.doi.org/10.46744/bapl.201701.016.
Full textAbstract:
Visité muchas veces a Fernando de Szyszlo en su casa de la calle Ugarte y Moscoso. Siempre, en el vasto taller-salón lleno de libros, de esos enigmáticos personajes blancos de la cultura chancay y de numerosos objetos mágicos, había un lienzo —apenas esbozado, medio aca-bado o casi completamente terminado— que dominaba por sus impresionantes dimensiones y figuras inquie-tantes el cuadrado de sillones negros donde íbamos a sentarnos. Charlábamos de todo, especialmente de los acontecimientos de la vida que transcurría y de nues-tros autores preferidos, de las exposiciones que prepa-raba, pero jamás de sus cuadros, de su trabajo en curso o de su obra en general. Jamás me mostró algo suyo aparte del cuadro que estaba en proceso de ejecución, jamás, salvo la última vez que lo visité, hace casi dos años. Me llevó a un rincón de la sala, en la penumbra debajo de la escalera fatal donde cayó con su amada esposa Lila para siempre, y me enseñó una obra suya que al parecer tenía una importancia particular para él. Era un panel vertical de buen tamaño, tal vez más de un metro de altura, negro, un grabado, me dijo con su sonrisa modesta. Y, unos largos segundos, me quedé inmóvil, petrificado delante de esta obra absoluta-mente, profundamente negra, de un negro tan intenso que parecía lleno de un silencio sideral, el negro del universo después de la desaparición de los planetas y estrellas o quizás, más bien al revés, antes del big bang, un negro lleno de energía invisible e inalcanzable, un negro venido de otro mundo más allá del mundo.
31
Vázquez Valle, Mitzy Avelina, and José David Ortíz Sánchez. "Corrección ortodóncica de canteamiento maxilar mediante un solo dispositivo de anclaje temporal con micro-oseoperforaciones." Revista Mexicana de Ortodoncia 7, no. 4 (2022). http://dx.doi.org/10.22201/fo.23959215p.2019.7.4.82710.
Full textAbstract:
<p> </p><p><span> </span><strong>Introducción: </strong>Los dispositivos de anclaje temporal (TAD, por sus siglas en inglés) ofrecen estabilidad en el tratamiento para lograr diversos objetivos como la distalización, mesialización e intrusión. Brindando la ventaja de manejar la biomecánica de manera estable. Para realizar el tratamiento en menor tiempo se puede aplicar algún método que produzca un RAP (<em>regional acceleratory phenomenon</em>), como lo son las microperforaciones para obtener los resultados deseados. Se trata de paciente femenino de 24 años, acude a Clínica de Ortodoncia en la Escuela Nacional de Estudios Superiores Unidad León para corregir un canteamiento evidente que presenta. Clase I esquelético biprotrusiva, crecimiento neutro. Braquifacial, retroquelia, perfil recto. Asimetría vertical del plano oclusal superior. Incisivos superiores e inferiores proinclinados. Giroversiones OD 32, 31 41. Clase III molar bilateral, clase I canina bilateral. Colocación de aparatología Damon torque bajo. Posterior a la nivelación, en arcos 0.018*0.025 NiTi, se realizan micro-oseoperforaciones en maxilar con microimplante. Posteriormente, se dejó como anclaje temporal en interradicular del OD 23 y 24 para intrusión del cuadrante. Activación con cadena elástica durante tres meses. Se logra la corrección del canteamiento con la aplicación de dispositivo de anclaje temporal óseo durante un periodo de tres meses. <strong>Conclusión: </strong>La intrusión con un solo microimplante fue satisfactoria al manejar fuerzas adecuadas con las biomecánicas pertinentes. El tiempo corto y los buenos resultados también son producto del procedimiento RAP aplicado en el caso, en el cual a los tres meses mejoró la curva de la sonrisa, corrigiendo el canteamiento maxilar.</p>
32
İKİZ, Emine, Ahmet Emre UYSAL, Berna ÖZCAN, and Nurten BAYSAL. "CERRAHİ PLAK KULLANIMI İLE GERÇEKLEŞTİRİLEN FLEPSİZ İMPLANT CERRAHİSİYLE TÜM AĞIZ REHABİLİTASYONU: VAKA SUNUMU." Selcuk Dental Journal, June 11, 2023. http://dx.doi.org/10.15311/selcukdentj.1239220.
Full textAbstract:
AMAÇ: Bu çalışmanın implant cerrahisinin bilgisayar ortamında tasarlanması ve elde edilen cerrahi plaklar ile implant cerrahisinin gerçekleştirilmesidir.
 GEREÇ VE YÖNTEMLER : 65 yaşındaki kadın hasta kliniğimize yetersiz çiğneme fonksiyonu ve diş kayıpları şikayeti ile başvurmuştur. Yapılan intraoral ve radyografik muayenesi sonucunda implant destekli protezler ile tedavinin tamamlanmasına ve cerrahi esnasında cerrahi rehber plak kullanımına karar verilmiştir. Hastadan elde edilen BT görüntüleri eşliğinde bilgisayar ortamında implant pozisyonları planlanmış ve cerrahi gerçekleştirilmiştir.
 BULGULAR: Cerrahi sonrası alınan panoramik radyografide implantların istenilen vertikal konumda olmadığı fark edilmiş ve 48 saat anahtarı (ITI, Strauman, İsviçre) kullanılarak kemik seviyesine getirilmiştir. İmplant yerleşiminden 3 ay sonra tüm ağız rehabilitasyonu tamamlanmıştır.
 SONUÇ: Osseointegrasyon başlamadan 48 saat içerisinde implant pozisyonları değiştirilebilir. Yapılan tedavi sonucunda hasta yetersiz olan çiğneme fonksiyonunu ve estetik görünümünü tekrar kazanmıştır.
 ANAHTAR KELİMELER: Bilgisayar destekli implantoloji, dental implant, flepsiz cerrahi
33
AYDIN, Erbil Murat, Burak GÜNDOĞAN, Esin Çağla ÇAĞLAR, and Ali Fatih SAĞLAM. "The Acute Effects of Foam Roller Exercises Performed on Different Muscles on Vertical Jump." Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, December 31, 2022, 314–22. http://dx.doi.org/10.25307/jssr.1143312.
Full textAbstract:
Foam roller egzersizleri antrenmanlarda özellikle ısınma evresinde sıkça kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı sadece calf, quadriceps veya gluteus maximus kaslarına uygulanan foam roller egzersizlerinin dikey sıçrama performansına akut etkilerini ve bu etkilerin zamanla değişimini incelemektir. Bu çalışmaya 23 erkek birey gönüllü olarak katılmıştır. Araştırma çapraz deney deseni modeli kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada katılımcılar calf, quadriceps ve gluteus maximus kaslarının her birisine ayrı günlerde olmak üzere foam roller egzersizleri uygulamışlardır. Foam roller egzersizleri 3 set ve her set 30 saniye süresince uygulanmıştır. Setler arasında katılımcılara 30 saniye dinlenme verilmiştir. Dikey sıçrama performansı, Bosco Mat’ı kullanılarak havada kalma süreleri ölçülerek belirlenmiştir. Dikey sıçrama testi foam roller egzersizlerinden önce, hemen sonra (0.dk) ve egzersizlerden sonra 5., 10., 15., 20. dakikalarda gerçekleştirilmiştir. Katılımcıların dikey sıçrama performanslarının belirlenmesi için countermovement jump test protokolü uygulanmıştır. Katılımcıların sıçrama yüksekliklerinin karşılaştırılması için istatistiksel analizler tekrarlı ölçümlerde çift yönlü varyans analizi kullanılarak yapılmıştır. Yapılan istatistiksel analizler sonucunda grup, zaman ve grup×zaman etkisinde anlamlı fark saptanmamıştır (p&gt;0,05). Yapılan bu çalışmada farklı kas gruplarına uygulanan 3 set 30 saniyelik foam roller egzersizlerinin dikey sıçrama performansına etkisi olmadığı saptanmıştır.
34
KOZALI UZUN, Şükran, Zeliha FIRAT CÜYLAN, Koray ASLAN, and Murat ÖZ. "Factors effecting the surgical margin positivity in high grade squamous intraepithelial lesions after excisional procedures." Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi, August 1, 2022. http://dx.doi.org/10.38136/jgon.987714.
Full textAbstract:
Amaç: Servikal preinvaziv lezyonlarda eksizyonel işlemler sonrası cerrahi sınır pozitifliği için risk faktörlerinin değerlendirilmesi
 Gereçler ve Yöntem: Şubat 2007 ile Eylül 2018 tarihleri arasında Zekai Tahir Burak Kadın Sağlığı Eğitim ve Araştırma Hastanesinde yüksek dereceli skuamöz intraepitelyal lezyon (HSIL) / servikal intraepitelyal neoplazi (CIN2-3) nedeniyle konizasyon [soğuk konizasyon veya loop elektrocerrahi eksizyon prosedürü (LEEP)] yapılmış hastaların tıbbi kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi. Çalışmada hastaların klinik ve demografik özellikleri (yaş, sigara kullanımı, parite, konizasyon öncesi servikal sitoloji, human papilloma virüs (HPV) varlığı, eksizyonel işlemin tipi), konizasyon materyalinin boyutları (horizantal ve vertikal çap) ve cerrahi sınır durumu (pozitif veya negatif) analiz edildi.
 Bulgular: Konizasyon (LEEP veya soğuk konizasyon) sonrası çalışma kriterlerine uyan toplam 1341 hasta analize dahil edildi. Hastaların %55,1’ine (739/1341) soğuk konizasyon ve %44,9’una (602/1341) LEEP yapılmıştı. Tüm grup incelendiğinde cerrahi sınır pozitiflik oranını toplamda %36,2 olarak bulduk. Soğuk konizasyon yapılan hastalarda cerrahi sınır pozitifliği oranı %30,3 (224/739), LEEP yapılan hastalarda ise bu oran %43,3 (261/602) olarak saptadık (p
35
TANÜRÜN, Himmet Erdi. "Numerical Investigation of the Effect of Solidity on Vertical Axis Wind Turbine Performance by Taguchi Method." Journal of Materials and Mechatronics: A, July 25, 2023, 355–72. http://dx.doi.org/10.55546/jmm.1295748.
Full textAbstract:
Son dönemde, Dikey Eksenli Rüzgâr türbinlerinin (DERT) kullanımı kentsel alan uygulamalarında artmasından dolayı, DERT performansının geliştirilmesi üzerine pasif kontrol çalışmaları yaygınlaşmaktadır. Bu çalışmada, DERT’in güç katsayısı (CP) performansını geliştirmek için sağlamlık oranı optimizasyonu gerçekleştirmiştir. Optimizasyon, Taguchi metodu sayesinde elde edilmiştir. Türbin kanat sayısı (N), türbin kanadı veter uzunluğu (v), türbin çapını (D) içeren 3 kontrol faktörü ile çalışmalar yürütülmüştür. Belirlenen faktörler ile L9 (33) ortogonal dizisi dizayn edilmiştir. Tüm modeller 2.62 kanat uç hız oranı (λ) ile hesaplamalı akışkanlar dinamiği (HAD) kullanılarak elde edilmiştir. Varyant analizi (ANOVA) yöntemiyle her bir kontrol faktörünün performansa olan katkı miktarları elde edilmiştir. Daha sonra Regresyon analiziyle, kontrol faktörlerini içeren lineer denklem oluşturularak, DERT’in tahmini CP değerleri geliştirilmiştir. Sonuçlarda, sistem performansının optimal olmasını sağlayan parametre konfigürasyon N=2, v=60 mm, D=1.2 m, olarak elde edilmiştir. Optimal modelin CP değeri, geleneksel DERT’e göre %9.96 daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. ANOVA yöntemiyle parametrelerin DERT’in CP’ye olan katkı sıralaması D&gt;N&gt;v olarak elde edilmiştir. Bu sonuçlara, göre D parametresi, %62.11 ile en majör etkiyi, v parametresi ise %1.73 ile en az etkiyi sağlamıştır. Doğrulama testi ile regresyon analizinden (RA) elde edilen tahmini sonuçların, nümerik sonuçlar ile oldukça uyumlu olduğu gözlemlenmiştir.
36
BİRGÜL, Ramazan, and Vuslat Pelitli GÜRLÜ. "Comparison of Bimedial Internal Rectus Retraction and Faden Surgeries in Patients with Infantile Esotropia." İzmir Tıp Fakültesi Dergisi, November 7, 2023. http://dx.doi.org/10.57221/izmirtip.1285494.
Full textAbstract:
Amaç: İnfantil ezotropyalı (ET) olgu grubunda uygulanan bimedial iç rektus geriletme (bimedial geriletme) ve bimedial iç rektusa Faden sütüru konulması (bimedial Fd) yöntemlerinin etkinliğini karşılaştırmaktır.
 Gereç ve Yöntemler: Olgular iki gruba ayrıldı. Birinci grupta bimedial geriletme uygulanan 48 olgu (%45.3) , ikinci grupta bimedial Fd uygulanan 58 olgu (%54.7) mevcuttu. 
 Sonuçlar: Yapılan cerrahiler sonrası son muayene sonucunda bimedial geriletme grubunda kayma miktarı yakında 5.69 Δ, uzakta 4.84 Δ’ di. Bimedial Fd grubunda yakında kayma miktarı 4.63 Δ, uzakta 3.51 Δ’ di. Bimedial geriletme grubunda 33 (%68.75) olguda başarı elde edilirken; bimedial Fd grubunda 42 (%72.4) olguda başarı elde edildi ve aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi.
 Tartışma: Bu iki cerrahi tip karşılaştırıldığında başarı, konsekütif ekzotropya(XT) ve reoperasyon açısından birbirlerine üstünlükleri yoktu. Sadece disoasiye vertikal deviasyonu (DVD) düzeltici etki bimedial Fd grubunda daha iyiydi.
37
AYDIN, Nihat, Melek TÜFEK, Mustafa ÇAPRAZ, and Pınar NALÇACIOĞLU. "Hafif Covid-19 enfeksiyonu geçiren hastalarda optik sinir başı parametreleri ve retina sinir lifi tabakası kalınlığı etkilenir mi?" Turkish Journal of Clinics and Laboratory, November 9, 2023. http://dx.doi.org/10.18663/tjcl.1268946.
Full textAbstract:
Amaç: Bu çalışmanın amacı hafif COVID-19 enfeksiyonu geçiren hastalarda peripapiller retina sinir lifi tabakası (RSLT) kalınlığı ve optik sinir başı (OSB) parametrelerini, spektral domain optik koherens tomografi (SD-OKT) cihazı kullanarak değerlendirmektir. 
 Gereç ve Yöntemler: Bu prospektif cross-sectional çalışmaya hafif COVID -19 enfeksiyonu geçirmiş 70 hasta ile 65 sağlıklı birey dahil edildi. Ayrıntılı oftalmolojik muayene sonrası tüm hastalara SD-OKT cihazı ile peripapiller RSLT kalınlığı ve OSB parametrelerinin ölçümleri yapıldı.
 Bulgular: Gruplar arasında yaş ve cinsiyet açısından anlamlı farklılık yoktu (p=0.907, p=0.979, sırasıyla). Ortalama, superior, inferior, nazal ve temporal peripapiller RSLT kalınlığı, gruplar arasında istatistiksel açıdan anlamlı değildi (p=0.797, p=0.488, p=0.079, p=0.820, p=0.820, sırasıyla). OSB parametrelerine bakıldığında disc alanı, cup alanı, rim alanı, cup/disc oranı, horizontal ve vertical cup/disc oranı, cup ve rim volume açısından gruplar arasında anlamlı farklılık tespit edilmedi (p=0.239, p= 0.995, p=0.522, p=0.959, p=0.716, p= 0.873, p=0.476, p=0.701, sırasıyla).
 Sonuçlar: Hafif COVID-19 enfeksiyonu geçiren hastalarla kontrol grubu arasında peripapiller RSLT kalınlığı ve OSB parametreleri açısından anlamlı farklılık tespit edilmedi. Ancak bulduğumuz bu sonuçlar enfeksiyonun şiddeti ile enfeksiyonun akut ve uzun dönem verilerine göre değişkenlik gösterebilir.
38
TÜRK, Çağla. "Vestibüler Sistemin Fonksiyonel Baş İtme Testi ve Supresyon Baş İtme Paradigması ile Değerlendirilmesi." Istanbul Yeni Yuzyil Universitesi, Yeni Yuzyil Journal of Medical Sciences, May 17, 2024. http://dx.doi.org/10.46629/jms.2024.150.
Full textAbstract:
Denge sistemi, duyu verilerinin vestibüler sistem, proprioseptif sistem ve vizüel sistem aracılığıyla alınması, işlenmesi ve motor çıktılara dönüştürülmesi görevlerini gerçekleştirmektedir. Bu derlemede, son yıllarda vestibüler sistemi değerlendirmek amacıyla geliştirilen vestibüler testlere ilişkin literatüre ve bunların klinik kullanımına yönelik bir bakış sunmak amaçlanmaktadır. Vestibüler patolojilerin ayırıcı tanısında anamnez ve fizik muayene gibi vestibüler testler de oldukça önemlidir. Teknolojideki ilerlemeler ile birlikte geliştirilen vestibüler test bataryaları vestibüler sistemin daha detaylı bir şekilde değerlendirilmesine olanak tanımıştır. Son yıllarda geliştirilen ve uygulanmaya başlanan vestibüler testler Fonksiyonel Baş İtme Testi (fHIT) ve Supresyon Baş İtme Paradigması (SHIMP)’dır. SHIMP testi, MacDougall ve arkadaşları tarafından 2016 yılında literatüre kazandırılmıştır ve lateral semisirküler kanalların ayrı ayrı değerlendirilmesini sağlamaktadır. Testin uygulanışı klinikte tüm semisirküler kanalların vestibülo-oküler refleks (VOR) işlevini değerlendirmede kullanılan Head Impulse Paradigması (HIMP) yönteminden farklılık göstermektedir. HIMP’te hızlı baş darbeleri ve küçük bir genlikle hareketin yönü ve zamanı açısından öngörülemeyen pasif baş hareketleri gerçekleştirilir. Katılımcılardan, bakışlarını önlerinde göz hizasında, yere sabitlenmiş bir hedefe sabitlemeleri istenir. SHIMP testinde ise bireyin, HIMP testindeki gibi duvarda sabit bir noktaya değil, gözlükten duvara yansıyan hareketli bir noktaya bakması gerekmektedir. Geliştirilen diğer bir vestibüler test fHIT ile, göz hareketlerinin doğrudan ölçümü gerekmeksizin VOR fonksiyonu değerlendirilir. Hastanın statik görme keskinliği belirlenir ve ardından dinamik görme keskinliği değerlendirilir. Horizontal ve vertikal düzlemlerde rastgele baş itmeleri uygulanarak C Landolt optotipin ekrana yansıtılır. Her baş itme hareketi sonrası, doğru C Landolt optotipini seçilmesi önemlidir, test bu şekilde tamamlanır. Bu derlemede son yıllarda geliştirilen yeni vestibüler test yöntemlerinden fHIT ve SHIMP’e yönelik güncel bilgiler ve araştırma makaleleri sunulmuştur.
39
Şahin, Refaettin, Atakan Tanacan, Hakkı Şerbetçi, et al. "Türkiye'de üçüncü basamak bir merkezde takip edilen 14 HIV pozitif gebe kadının perinatal sonuçları." Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi, February 28, 2024. http://dx.doi.org/10.38136/jgon.1421192.
Full textAbstract:
Amaç: Üçüncü basamak bir merkezde takip edilen 14 HIV (insan immün yetmezlik virüsü) pozitif gebe kadının perinatal sonuçlarını değerlendirmek. Yöntemler: : Bu, Ankara Bilkent Şehir Hastanesi perinatoloji kliniğinde yürütülen retrospektif bir kohort çalışması olup çalışmaya 2020-2023 yılları arasında HIV pozitif tanısıyla takip edilen tüm gebeler dahil edildi Gebelerin demografik özellikleri, tanı zamanı, prenatal ve intrapartum dönemde aldıkları antiretroviral tedavi, bebeklere aldıkları antiretroviral tedavi ve süreleri, vertikal bulaşma oranları değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya toplam 14 HIV pozitif gebe dahil edildi. Olguların 2'si (%14,28) birinci trimesterde, bir olgu (%7,14) ikinci trimesterde, 10 olgu (%71,42) üçüncü trimesterde ve bir olgu (%7,14) postpartum 10. günde idi. Hastalardan dokuzunun (%64,3) düzenli hastane takipleri ve düzenli tetkik ve tedavileri vardı. 5'i (%35,7) düzenli kontrollere gelmemiş ve düzenli tedavi görmemişti. Ortalama CD4+ sayısı 611±243 hücre/mm3, CD8+ sayısı ise 852±366 hücre/mm3 idi. Ortalama CD4/CD8 oranı 0,94±0,74 idi. Bir hastada annenin HIV plazma RNA kopya numarasına bakılmadı, 5 hastada sonuç negatif, 8 hastada ise pozitif çıktı. Medyan HIV RNA'sı 471 (aralık 0-106559) kopya/mL idi. Bebekler farklı zamanlarda doğdukları için 0-18 ay ve 18-40 ay olmak üzere 2 gruba ayrıldılar. Bebeklerin tamamı çocuk doktoru ve enfeksiyon hastalıkları uzmanı tarafından düzenli olarak takip edildi. Tüm bebeklere lamivudin/zidovudin ve raltegravir ile standart tedavi verildi. 18 ay sonra yapılan kontrollerde bebeklerin hiçbirinde HIV pozitifliğine rastlanmadı. Sonuç: Sonuç olarak, annede HIV enfeksiyonu multidisipliner bir ekip tarafından uygun şekilde yönetildiğinde olumlu sonuçlarla ilişkili olduğu gözlenmiştir.