Academic literature on the topic 'Spektrofotometria UV'

CO zehirlenmesi sonucu ölen kişilerin (n: 18) ve CO'e kronik maruz kalan kişilerin (sigara içenler n: 100, içmeyenler n: 44) kanlarında karboksihemoglobin (COHb) düzeyleri spektrofotometrik yöntemlerle ölçülmüştür. Postmortem kan örneklerinde COHb tayininde, Dubowski ve Buch- wald'in modifiye mikro spektrofotometrik yöntemlerinden yararlanılmıştır. Sigara içenlerin kan örneklerinde COHb tayininde ise türev (derivative) UV spektrofotometresinden yararlanılmış ve yöntemlerin karşılaştırılması yapılmıştır. Postmortem kan örneklerinde COHb düzeyi % 63 - 88 arasında (ortalama % 73.11 ( 6.90) bulunmuştur. Sigara içenlerde COHb düzeyleri ise, günde 1-9 tane içenlerde (n: 44) % 1.94 ( 0.11 COHb, 10-20 tane içenlerde (n: 23) % 3.25(0. 19 COHb ve > 20 tane içenlerde ise (n: 31) % 4.36 ( 0.14 COHb belirlenmiştir. COHb düzeyi sigara içen tüm gruplarda içmeyenlere göre ( % 0.86 ( 0.05) anlamlı yüksek bulunmuştur. Dubowski yöntemi, CO ile akut zehirlenmelerin kantitatif tayininde, kullandığımız diğer spektrofotometrik yöntemlere göre ekonomik ve duyarlı bir yöntem olarak değerlendirilmiştir. Ayrıca kısa zamanda sonuç vermesi açısından da Adli Tıp laboratuvarında uygulanabilirliği bu araştırmada gösterilmiştir.Anahtar Kelimeler: Karbonmonoksit, Karboksihemoglobin, Akut Zehirlenme, Kronik Zehirlenme, UV Spektrofotometre, Türev (derivative) UV Spektrofotometre.

Kelompok senyawa polifenol memiliki kemampuan sebagai antioksidan. Dalam tulisan ini peneliti melakukan skrining polifenol pada sampel tunas bambu betung (Dendrocalamus asper) yang diperoleh dari desa Mataru Kabupaten Alor. Pengukuran kadar polifenol secara kualitatif menggunakan larutan FeCl3 1% dan pengujian secara kuantitatif menggunakan metode spektrofotometeri UV-Vis (CE 2021). Hasil pengukuran secara kualitatif menunjukan bahwa pada sampel terkandung senyawa polifenol. Hal ini diperkuat dengan adanya indikator pembentukan warna coklat kehitaman yang pekat. Pengukuran secara kuantitatif menggunakan Spektrofotometri UV-Vis (CE 2021) menunjukan bahwa pada sampel terkandung senyawa polifenol dengan total kadar 8,065 mg/L. Penelitian ini diharapkan dapat memberikan informasi bagi bidang farmakologi tentang tunas bambu betung sebagai salah satu sumber polifenol dan masyarakat tentang pemanfaatan tunas bambu betung sebagai salah satu sumber polifenol dalam pengawetan bahan makanan yang mudah teroksidasi.

AbstrakSaos merupakan salah satu produk olahan makanan yang digunakan sebagai bahan penyedap makanan. Saos terbagi menjadi dua macam yaitu saos sambal dan saos tomat. Natrium benzoat merupakan pengawet dalam makanan yang jika dikonsumsi secara berlebihan dalam jangka panjang dapat menyebabkan karsinogenik. Penelitian ini bertujuan untuk mengetahui apakah terdapat kandungan pengawet dan berapa jumlah kadar pengawet natrium benzoat dalam saos yang diproduksi di Kota Jambi. Pengujian sampel yang dilakukan yaitu analisis kualitatif dan analisis kuantitatif dengan Spektrofotometeri UV-Vis. Hasil penelitian ini menunjukkan bahwa kadar pengawet pada kode A (saos sambal) dan kode B (saos tomat) yang dijual pada pasar angso duo, keluarga, simpang pulai dan talang banjar melebihi batas yang telah ditentukan oleh BPOM RI No 36 Tahun 2013 yaitu 1g/kg berat bahan.Kata kunci: Saos Sambal, Saos Tomat, Natrium Benzoat, Spektrofotometri UV-Vis

Uvod: Kofein je prirodni alkaloid, izolovan iz više od 60 biljnih vrsta. Preko 80% svetske populacije svakodnevno unosi kofein u organizam kroz konzumaciju kafe, čajeva, čokolade i, u poslednje vreme, energetskih pića. Ne treba zanemariti da kao farmaceutski aktivna supstanca jakog delovanja ulazi u sastav mnogih lekova, koji se na tržištu Republike Srbije izdaju bez lekarskog recepta. Sem toga, kofein je psihoaktivni stimulans, blag je diuretik i pokazuje interakciju sa nekim lekovima usled indukcije CYP1 i CYP2 izoenzima zbog čega je potrebno voditi računa o količini koja se unese u organizam. U skladu sa tim, važno je i da sadržaj kofeina u energetskim pićima odgovara podacima koje proizvođači navode na deklaraciji. Cilj: Cilj ovog rada bio je spektrofotometrijsko sadržaja kofeina u uzorcima energetskih pića i čajeva, proizvođača dostupnih na tržištu R. Srbije. Materijal i metode: Kofein je određivan metodom UV-VIS spektrofotometrije u devet vrsta energetskih pića i po četiri uzorka crnog i zelenog čaja. Rezultati: U uzorcima energetskih pića određeni sadržaj kofeina je u opsegu od 26,81 do 35,44 mg/100 mL i u skladu je sa deklarisanim sadržajem. Sadržaj kofeina u uzorcima čajeva varira u odnosu na vrstu (11,27-22,61 mg/100 mL zeleni i 13,85-22,73 mg/100 mL crni), ali je vezan i za poreklo, uslove gajenja i proces prerade čajeva. Zaključak: UV/VIS spektrofotometrija se pokazala kao brza, precizna i jednostavna metoda za određivanje kofeina u energetskim pićima i čajevima. Imajući u vidu dobijene rezultate, važno je istaći da unos kofeina kroz uobičajenu dnevnu konzumaciju čajeva i energetskih pića ne bi trebalo da utiče negativno na zdravlje ljudi. Svakako treba imati u vidu da se ovaj alkaloid dodatno može uneti i putem drugih izvora, što je posebno važno za određene grupe pacijenata. Ključne reči: kofein, čaj, energetska pića, UV/VIS spektrofotometrija

Buah naga merah terkenal sebagai salah satu sumber beta karoten yang sangat berguna sebagai pengganti antioksidan, meningkatkan sistem imun dan mengobati berbagai penyakit. Penelitian ini bertujuan untuk mengetahuikadar beta karoten pada kulit buah naga merah dan kulit buah naga putih dengan menggunakan metode spektrofotometri UV-Vis. Ekstraksi senyawa beta karoten dari kulit buah naga dilakukan dengan menggunakan petroleum eter kemudian di sentrifuge selama 5 menit. Setelah itu ditambahkan natrium sulfat anhidrat dan dibekukan selama 24 jam.Setelah dilakukan analisis senyawa beta karoten dengan menggunakan spektrofotometri UV-Vis. Hasil dari penelitian menunjukkan bahwa ekstrak kulit buah naga mengandung senyawa beta karoten. Berdasarkan hasil analisis spektrofotometri UV-Vis, pada panjang gelombang maksimum sebesar 451 nm, kulit buah naga merah memiliki kadar rata-rata beta karoten sebesar 0,015%dan kulit buah naga putih memiliki kadar rata-rata beta karoten sebesar 0,027%. Hasil ini sesuai dengan Ha dimana kadar beta karoten pada kulit buah naga merah lebih besar daripada kulit buah naga putih.Kata kunci :kulit buah naga, beta karoten, spektrofotometri UV-Vis

Industri tekstil memproduksi pakaian dengan berbagai macam warna. Dalam proses pewarnaan tekstil, sebagian besar zat warna yang digunakan akan terbuang sebagai limbah. Congo red merupakan salah satu zat warna tekstil yang banyak digunakan. Namun keberadaan zat warna congo red dalam lingkungan perairan dapat merusak berbagai spesies makhluk hidup karena sifat zat warna congo red yang mempunyai toksisitas cukup tinggi. Metode alternatif yang sekarang sedang dikembangkan oleh peneliti untuk mendegradasi limbah adalah metode fotodegradasi. penelitian tentang validasi metode congo red terkatalis ZnO/Zeolit Y secara spektrofotometri UV-Vis, validasi metode bertujuan untuk mendapatkan panjang gelombang optimum, pH optimum, waktu optimum. Pada penelitian ini dilakukan validasi metode congo red terkatalis ZnO/Zeolit Y secara spektrofotometri UV-Vis dengan menentukan linieritas kurva kalibrasi larutan congo red, menentukan limit deteksi (LoD) dan limit kuantifikasi (LoQ), menentukan presisi, menentukan akurasi, dan pengaruh penggunaan katalis ZnO/Zeolit Y. Panjang gelombang optimum larutan pewarna Congo Red 498 nm dengan pH optimum pada pH 5, degradasi warna Congo Red tanpa katalis terjadi pada waktu optimum 120 menit dengan persentase degradasi sebesar 21,68%, penambahan katalis zeolit Y 0,6 mg dapat menurunkan intensitas warna Congo Red sebesar 63,30%, sedangkan penambahkan 0,6 mg ZnO/Zeolit Y dapat menurunkan intensitas warna Congo Red sebesar 78,01%.

Telah dilakukan penelitian fotoreduksi pewarna tekstil kristal violet menggunakan katalis ZnO/Zeolit Y. Hasil Penelitian diperoleh katalis ZnO/Zeolit Y berupa serbuk berwarna putih dengan metode impegnasi. Karakteristik ZnO/Zeolit Y didapatkan dengan metode X-Ray Diffraction (XRD) dan Scanning Electron Microscopy (SEM). Uji linieritas kristal violet diperoleh nilai R2 sebesar 0,998. Uji presisi memberikan nilai % RSD sebesar 1,77 % . Nilai percent recovery dari metil violet sebesar 107,151%. Hasil perhitungan dari Limit of Detection (LoD) memberikan nilai 0,0571 ppm dan nilai Limit of Quantity (LoQ) sebesar 0,1906 ppm. Pada penelitian ini intensitas cahaya pada lampu pijar yang digunakan untuk degradasi sebesar 8000 Lux. Didapatkan waktu optimum fotodegradasi Kristal violet pada menit 150 dengan kondisi pH 5. Zeolit Y tanpa ZnO mampu menurunkan konsentrasi kristal violet mencapai 53,351% (pada penambahan 1,0 mg). ZnO/Zeolit Y sebagai katalis mampu menurunkan konsentrasi dari kristal violet mencapai 81,996 % (pada penambahan 1,0 mg). Berdasarkan hasil pengukuran menunjukkan bahwa fotodegradasi kristal violet dengan bantuan katalis ZnO/Zeolit Y dapat meningkatkan persen penurunan konsentrasi kristal violet terlarut.

Arak adalah minuman beralkohol jenis minuman keras yang dihasilkan dari proses fermentasi nira yang berasal dari tanaman siwalan. Alkohol adalah senyawa organik dengan gugus fungsi –OH (hidroksil). Telah dilakukan penelitian dengan juduk “Analisis Kadar Alkohol Pada Minuman Beralkohol Tradisional (Arak) Dengan Metode Spektrofotometri UV-Vis”. Penelitian ini bertujuan untuk menentukan kadar alkohol pada minuman beralkohol tradisional (Arak) dengan metode Spektrofotometri UV-Vis. Penelitian ini menggunakan metode Spektrofotometri UV-Vis dan parameter-parameter validasi yaitu: ketelitian, linieritas, batas deteksi dan batas kuantitas (LOD dan LOQ), ketepatan. Hasil penelitian didapatkan nilai RSD = 1.796799126 %, persamaan regresi linear y = -0.6759x + 0.8573 dan koefisien regresi R2 = 0.9977, LOD = 0.056 mg/L, LOQ = 0.187 mg/L dan % perolehan kembali = 91.5 %, menunjukkan bahwa parameter validasi ini cukup baik dan layak digunakan untuk penentuan kadar alkohol. Uji kuantitatif penetapan kadar alkohol sampel minuman beralkohol tradisional (arak) didapatkan kadar 58 %. Kata Kunci : Arak ; Alkohol; Spektofotometri UV-Vis

Zaawansowana aparatura badawcza umożliwiła badanie materiałów różnorodnego pochodzenia. Dlatego znalazła ona zastosowanie w wielu dziedzinach nauki, gdzie stanowi podstawowe narzędzie w ocenie fizykochemicznych właściwości próbek. Jednak kompleksowa charakterystyka próbki pociąga za sobą pozyskiwanie danych o złożonej strukturze. Opisując każdą analizowaną próbkę za pomocą od kilku do kilku tysięcy zmiennych otrzymuje się tzw. dane wielowymiarowe, co pociąga za sobą potrzebę zastosowania metod matematycznych, pozwalających na analizę i interpretację wyników oraz formułowanie wniosków. W tym celu korzysta się z metod chemometrycznych, w skład których wchodzą metody wstępnego przygotowania danych do analizy, metody eksploracyjne oraz metody modelowania danych. Szczególnie interesujące są metody eksploracyjne ozwalające na wgląd w ukrytą strukturę analizowanych danych oraz ujawnienie zależności pomiędzy próbkami i/lub parametrami. Jednym z wariantów metod eksploracyjnych są metody grupowania danych, które są szczególnie przydatne w kontekście wyodrębniania grup podobnych obiektów. Podobieństwo analizowanych próbek, oceniane jest na podstawie ich odległości w przestrzeni eksperymentalnej (te które znajdują się blisko siebie wykazują podobne właściwości fizykochemiczne). W celu określenia podobieństwa pomiędzy próbkami wykorzystuje się tzw. miary podobieństwa, które są matematyczną interpretacją odległości pomiędzy nimi. Wzrastająca kompleksowość danych pociąga za sobą potrzebę modyfikacji i rozwoju nowych metod eksploracyjnych oraz miar odległości. W związku z czym w niniejszej pracy doktorskiej skupiono się na modyfikacji algorytmu DBSCAN w celu eliminacji problemu błędnego przypisania obiektów brzegowych do odpowiednich grup w przypadku grup sąsiadujących ze sobą w przestrzeni eksperymentalnej. Modyfikacja algorytmu polegała na zmianie sposobu przetwarzania obiektów oraz przypisaniu obiektów brzegowych do grup na podstawie odległości euklidesowej pomiędzy obiektami brzegowymi, a środkami wyodrębnionych grup obiektów. Następnie skupiono się na rozwinięciu koncepcji nowej miary odległości (sij) pozwalającej porównywać ze sobą dwuwymiarowe chromatograficzne odciski palca, w których występuje problem koelucji substancji i przesunięć pików w czasie. W ostatniej części pracy rozważano problem niepewności pomiarowej towarzyszącej danym eksperymentalnym. Dotychczas, błąd pomiarowy był pomijanym elementem w trakcie analizy danych. Aktualnie rozwój algorytmów uwzględniających niepewności pomiarowe uzyskiwanych danych stanowi nowy trend w pracach naukowych. Korzystając z osiągnieć zaprezentowanych w [1], zaproponowano uwzględnienie niepewności pomiarowych modelowanych dla każdego obiektu np. w algorytmie DBSCAN, poprawiając efektywność metody.

Od wielu lat w Zakładzie Chemii Analitycznej, Instytutu Chemii Uniwersytetu Śląskiego, pod kierunkiem pana profesora Franciszka Buhla są prowadzone systematyczne badania nad zastosowaniem sprzężonych reakcji redoks i kompleksowania do oznaczania substancji o znaczeniu biologicznym, farmaceutycznym i biomedycznym. Praca niniejsza podejmuje problem badawczy związany z analizą związków fenolowych i alkaloidów purynowych o właściwościach redukujących. W tym zakresie wykonane zostały następujące badania: 1. Opracowano spektrofotometryczne metody oznaczania kwasu salicylowego, kwasu galusowego, kwasu taninowego, (+)-katechiny, kofeiny i teofiliny. Jako podstawę efektu analitycznego wykorzystano reakcje redoks i kompleksowania przebiegające w dwoch układach odczynnikow: Ce(IV) - arsenazo III i Fe(III) - 2,2’-bipirydyl. W wyniku reakcji jonow metalu na wyższym stopniu utlenienia z organicznym analitem o właściwościach redukujących powstaje bezbarwna, utleniona postać analitu oraz stechiometryczna ilość jonów metalu na niższym stopniu utlenienia , które są wiązane w związek kompleksowy przez odczynnik chromogenny. W pierwszym układzie odczynników reagują wszystkie badane reduktory. Natomiast wykorzystując do redukcji kationów Fe3+ kwas salicylowy, kofeinę i teofilinę, stwierdzono że reakcja zachodzi powoli i w niewielkim stopniu, co uniemożliwiło zastosowanie pary odczynników Fe3+ i 2,2’-bipirydyl do opracowania nowych warunków spektrofotometrycznego oznaczania tych reduktorów. Wykreślone krzywe spektrofotometryczne dla prób: kation metalu - reduktor - odczynnik kompleksujący, pozwoliły wnioskować o obecności w badanych roztworach związków kompleksowych, odpowiednio: [Ce(A)]~ oraz [Fe(2,2’-bip)3 ]2+. Stąd też analitycznymi długościami fali światła były wartości charakterystyczne dla tych związków kompleksowych, tzn. A.max = 655 nm oraz A™ax = 522 nm . W badaniach nad optymalizacją warunków oznaczania ustalono nadmiary reagentów potrzebnych do przeprowadzenia oznaczeń oraz warunki w jakich zachodzą reakcje redoks i kompleksowania. W temacie walidacji opracowanych metod wyznaczono zakresy liniowości oraz zbadano precyzję oznaczeń. 2. Przeprowadzono badania chromatograficzne nad optymalizacją warunków rozdzielania kwasów: salicylowego, galusowego, taninowego; (+)-katechiny, kofeiny i teofiliny, na cienkiej warstwie żelu krzemionkowego F2 5 4 . Stwierdzono, że najlepsze rezultaty rozdzielenia wymienionych substancji uzyskuje się stosując fazę rozwijającą o składzie: chloroform - octan etylu - kwas mrówkowy w stosunku objętościowym 5:4:1. Jako wywoływacz stosowano światło UV (A, = 254 nm) oraz układ odczynników: Fe(IIl) - 2,2’-bipirydyl. W optymalnych warunkach rozdzielania wyznaczono wartości Rf dla badanych substancji oraz indeksy wykrywalności. Ustalono warunki izolacji kwasu taninowego z materiałów złożonych wykorzystując technikę chromatografowania dwukierunkowego prostopadłego. Wyznaczono krzywe wzorcowe spektrofotometrycznego oznaczania kwasu galusowego i taninowego, po ich izolacji na cienkiej warstwie żelu krzemionkowego, wykorzystując jako podstawę efektu analitycznego sprzężone reakcje redoks i kompleksowania przebiegające w układzie: Fe (III) - 2,2’-bipirydyl. Prowadząc analizę chgromatograficzną w ustalonych warunkach wyznaczono krzywą wzorcową planimetrycznego oznaczania (+)-katechiny. Wizualizację obrazu chromatograficznego uzyskano poprzez spryskanie płytek roztworami Fe(III) a następnie 2 ,2 ’-bipirydylu. Dokonano analizy spektrodensytometrycznej kwasu galusowego, kofeiny i (+)-katechiny na cienkiej warstwie. 3. Wykorzystując sprzężone reakcje redoks i kompleksowania przebiegające w układzie odczynników Ce(IV) i arsenazo III, opracowano metodę oznaczania kwasu taninowego po jego izolacji z materiałów złożonych na drodze chromatografii bibułowej. Badania nad optymalizacją warunków rozdzielania kwasów: salicylowego, galusowego i taninowego przeprowadzono stosując jako fazę stacjonarną bibułę Whatman nr 3. Najlepsze rezultaty rozdzielenia uzyskano przy zastosowaniu fazy rozwijającej o składzie: izopropanol - izobutanol - woda, w stosunku objętościowym 3:2:4. Chromatogramy wywoływano poprzez spryskanie roztworami Fe(III) i 2,2’-bipirydylu. W ustalonych warunkach wyznaczono krzywą wzorcową oraz dokonano oceny statystycznej wyników. 4. Zbadano możliwość spektrofotometrycznego oznaczania kofeiny z wykorzystaniem pary odczynnikow Ce(IV) i arsenazo III, po izolacji analitu techniką SPE. Stosując kolumienki z fazą oktadecylową i wymywając osadzoną kofeinę chloroformem, wyznaczono krzywą wzorcową oznaczania kofeiny po jej ekstrakcji do fazy stałej. 5. W celu zbadania przydatności opracowanych procedur analitycznych oznaczono wybrane reduktory w preparatach farmaceutycznych i naturalnych: oznaczono teofilinę w preparacie Theophyllinum metodą spektrofotometryczną wykorzystującą parę odczynnikow Ce(IV) i arsenazo III dokonano oceny zawartości garbnikow hydrolizujących w liściach jeżyny metodą spektrofotometryczną wykorzystującą parę odczynnikow Ce(IV) i arsenazo III, po izolacji kwasu taninowego na drodze chromatografii bibułowej oznaczono kwas galusowy po izolacji z preparatu „Acifungin forte” techniką TLC. W badaniach wykorzystano opracowaną metodę spektrofotometryczną opartą na reakcjach redoks i kompleksowania przebiegających w układzie Fe(III) i 2,2’-bipirydyl oraz metodę densytometryczną dokonano ilościowej oceny zawartości (+)-katechiny w preparacie „Green tea” oraz w naparze z liści zielonej herbaty, wykorzystując opracowaną metodę densytometrycznego oznaczania analitu t zastosowano opracowane metody: spektrofotometryczną i densytometryczną do oznaczania kwasu galusowego w naparach z różnych rodzajów herbat, po ich rozdzieleniu chromatograficznym techniką TLC opracowaną metodę densytometrycznego oznaczania kofeiny zastosowano do oceny zawartości analitu w naparach z rożnych rodzajow herbaty, liści Yerba Mate oraz preparatów zawierających Guaranę. opracowane warunki spektrofotometrycznego oznaczania kofeiny po jej izolacji techniką ekstrakcji do fazy stałej zastosowano do jej oznaczania w preparacie „Green tea” oraz preparatach zawierających Guaranę

The behaviour of humic acids in aqueous solutions is closely connected to the content of acid functional groups and their dissociation abilities. The titration methods are the most often used for the research of acid-base characteristics of humic acids, their results should lead to the determination of the content of functional groups and their pKa. However the determined values depend on many factors including the titration speed. The spectrophotometric determination of dissociation constant was used in this diploma thesis. Reliability of this method was confirmed in bachelor thesis where is mentioned that spectrophotometric determination of pKa corresponds with realistic dissociation behaviour of humic acids in the water much more better than values obtained from titration methods. The principle of newly used spectrophotometry method is the preparation of humic acids solutions in three different media with different pH values. Acid groups of humic acids are practically completely dissociated in intensely basic environment and the measured absorbance is caused by anion of „humate“. On the contrary their dissociation in acid environment is suppressed so much that we measure the absorbance of non-dissociated molecules of humic acids. Deionized water was used like neutral solvent. Water was replaced by acetic buffer in this thesis because of water’s properties which have significant influence on solutions' pH. Buffer was used for diluting or for solubilisation and in these both cases more stable pH values were occurred. The aim of this diploma thesis is investigate UV/VIS spectra of various solutions of humic acids with different values of pH and determinate mean value of pKa of humic acids which could be used like comparison of dissociation behaviours for vary samples. Values of acid dissociation constant were determined from measured dates and compared with values obtained by titration method. The UV/VIS spectra gained in combination with the results of pH measuring and the conductivity next showed the differences in the behaviour of differently prepared samples of humic acids.

Presented diploma thesis deals with the analysis of juices of selected red and white currant varieties. The theoretical part is dedicated to the characteristics of a currant, biologically active substances of its fruits, its growing proces and the utilization of currants in the food industry. The analyzed parameters of currants - phenolics, anthocyanins and vitamin C are also characterized in the theoretical part with possibůe methods of their determination. The experimental part is devoted to the preparation of samples and the working practices of individual analysis. Six selected varieties of white and eleven varieties of red currant from Research and Breeding Institute of Pomology Holovousy Ltd. and six varieties of white and ten varieties of red currant from private grower were used for the analysis. Total phenolics and anthocyanins were determined spectrophotometrically, the content of vitamin C was determined by HPLC. Higher values of these compounds were measured mainly in the varieties of Research and Breeding Institute of Pomology Holovousy Ltd. Varieties of red currants contained higher amounts of total phenolics and anthocyanins while white currants contained higher amounts of vitamin C.

This master´s thesis deals with the study of the incorporation of low and high molecular weight substances into liposomal systems. The aim of the work was to determine the encapsulation efficiency (EE) of the active substance and the influence of individual components of the liposomal system on EE. Liposomes were prepared from dipalmitoylphosphatidylcholine. They were stabilized by cholesteroland and phosphatidic acid was added to give a negative charge. Stealth properties gain the binding of polyethylene glycol and other trimethyl chitosan we enabled the entry of liposomes into the bloodstream by the paracellular pathway. Vitamin C and the enzyme bromelain were used for incorporation into liposomes. UV-VIS spectrophotometry was used to determine the encapsulation efficiency of liposomes prepared by combining the individual components. It has been suggested that vitamin C and the enzyme can be incorporated into liposomes, but an enzyme with a higher EE. Furthermore, phosphatidic acid and trimethyl chitosan have been found to affect EE, which increases the EE of vitamin C and decreases the EE of the enzyme.

This diploma thesis deals with humic acid gels and their ability to bind metallic ions on their surface. In the thesis, there was studied the adsorption of copper ions on the provided gels. The gels were prepared by dissolving the humic acid in sodium hydroxide or sodium tripolyphosphate and then precipitated with hydrochloric acid or metal chlorides. Adsorption was studied at different concentrations of the copper (II) chloride and measured on UV-VIS spectrophotometer. It was proved from measuring that gels made from sodium tripolyphosphate are adsorbing less copper ions than the ones prepared by sodium hydroxide. Also, the copper ions are bound with smaller force on gels prepared with polyphosphate. Gels precipitated with magnesium chloride adsorb much more than gels precipitated with acid, thus in the case of gels sequestered metal ions extracted higher.

This thesis deals with the preparation of the combined alcoholic beverages based on wine and fruit juices. The fruit juices were obtained from the selected fruits as honeysuckle, mulberry, dogwood, rose hips, elderberry, buckthorn and aronia. Some chemical properties e. g. total fenolics, total anthocyanins, vitamin C and sacharides were determined for characterization of the mentioned juices. As well as chemical parameter of juices, the same chemical parameters were determined on wine. There were prepared three sets of combined beverages from wine and juices. The two best evaluated beverages were chosen on the basis of their sensory evaluation. In the end, the same chemical properties were determined in both particular juices and resulting beverages.

This Ph.D. thesis is focused on kinetic study of propene and hex-1-ene coordination polymerizations initiated by complex [(2-tBuC6H4)N=C(1,8-naphtalenediyl)C=N(2-tBuC6H4)]NiBr2 activated by simple organoaluminium compounds and on product properties. In first three parts proper activators are chosen in model polymerizations. The attention is paid to the reproducibility of polymerizations and analytical methods. The fourth part is focused on propene polymerization kinetics with the aim to define optimal reaction conditions, especially polymerization temperature and time. The four part concerns also properties of polymers. The fifth and sixth parts deal with hex-1-ene polymerization kinetics conducted at various activator/initiator molar ratios and various catalytic precursor concentrations, to find out kinetic orders with respect to catalyst and cocatalyst concentration. Last part is oriented on detail mechanistic investigation of nickel diimine complexes activation process. Results of measurements in presence or absence of monomer enabled to propose new interpretation of UV-vis spectra based on concrete structures of absorbing species.

This diploma thesis focuses on quinine solutions and quality of these solutions after applying plasma discharge. These electric discharges can be used to destroy some substances from the water. The theoretical part is focused on description of electric discharges in liquids and on the properties of quinine. In the experimental part, the properties of quinine solutions containing different electrolytes were analysed by UV-VIS spectrophotometer and fluorescence spectroscopy. Two different types of configurations of plasma discharges in liquids were used. Solutions were compared on the base of different concentration of quinine, different electrolytes, different configurations of plasma discharges and pH values of the solutions. Furthermore, the experimental work focuses on quinine solutions with the sodium nitrate. The time instability of the solutions was analysed. Also, the influence of the solution age and different types of the plasma discharge on the excitation and emission spectra of quinine were investigated.

Creatine is nitrogen-containing organic acid which naturally occurs in the human body. The aim of this work was to determine the optimal dose of creatine in combination with vitamin C and magnesium for male respondents aged 18-26 years. They were divided into two groups differing in the creatine dosage. Group 1 took smaller dose of creatine (3 g per day) and group 2 higher dose of creatine (10 g per day). Both groups took both magnesium and vitamin C at constant doses throughout the study. The effects of significantly different dose of creatine in the individual groups were compared with each other in terms of the performance of individuals in the powerlifting, the anthropological changes and the overal metabolism of the intakes. In all disciplines of powerlifting, group 1 recorded higher average weight gains, which were not found to be statistically significant at a significance level of alpha 0,05. Anthropological changes were measured using the InBody 160 and a diagnostic measuring tape. In both cases, group 1 recorded better results than group 2, but these results were not statistically significant at a significance level of alpha 0,05. The total metabolism of the accepted dietary supplements was investigated through analytical methods. The urine of each respondent was regularly collected and subsequently analyzed during the research. Determination of creatinine, a creatine waste product, was performed by UV-VIS spectrophotometry using the Jaffe reaction. Vitamin C was analyzed by RP-HPLC. Magnesium was determined by the ICP-OES method. After creatine suplemantion of 3 per day, group 1 showed a slight increase in creatinine in the urine, but still in the physiological range. At the significance level alpha 0,05 there was no statistically significant difference. Group 2 showed an increase above the physiological limit which was already a statistically significant difference. Overall, creatine supplementation of 3 g per day has been found as a sufficient intake of creatine needed to build up muscle mass, increase energy metabolism and overall physical performance. The metabolization itself works very well and within the physiological values.