Relevant bibliographies by topics / Św Mikołaj

Contents

  1. Journal articles
  2. Books
  3. Conference papers

Academic literature on the topic 'Św Mikołaj'

Author: Grafiati
Published: 24 April 2022

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Św Mikołaj.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Journal articles on the topic "Św Mikołaj"

1

Kijewska, Agnieszka. "Bóg jako primum cognitum – dyskusje i kontrowersje (bł. Duns Szkot, Henryk z Gandawy, św. Tomasz z Akwinu, św. Bonawentura, Mikołaj z Kuzy)." Roczniki Filozoficzne 67, no. 2 (June 29, 2019): 5–30. http://dx.doi.org/10.18290/rf.2019.67.2-1.

Full text
Abstract:
W artykule przedstawiam, jak u najważniejszych przedstawicieli XIII-wiecznej scholastyki kształtowała się koncepcja pierwszego przedmiotu ludzkiego intelektu (primum cognitum), takiego przedmiotu, który określa horyzont ludzkich możliwości poznawczych. Ta szczegółowa kwestia wymaga określonych rozwiązań teoriopoznawczych, metafizycznych i antropologicznych. Wśród różnych stanowisk należy wyróżnić stanowisko Henryka z Gandawy i św. Bonawentury, którzy głosili, że pierwszym przedmiotem naszego intelektu jest Bóg, oraz stanowisko św. Tomasza, który uważał, że tym przedmiotem jest istota rzeczy materialnej. Duns Szkot zaproponował rozwiązanie, które łączy stanowiska poprzedników, a zarazem wychodzi poza różnorodne ograniczenia ich koncepcji. Uważam, że epistemologia Mikołaja z Kuzy, wybitnego myśliciela XV wieku, pozostawała pod silnym wpływem rozwiązań scholastyków.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Cichy, Bogdan. "Inskrypcje łacińskie i herby możnowładców w kościele św. Wita w Tuliszkowie." Nasza Przeszłość 134 (December 30, 2020): 95–115. http://dx.doi.org/10.52204/vol134iss0pp95-115.

Full text
Abstract:
W Tuliszkowie – w kościele pw. św. Wita męczennika – znajdują się inskrypcje w języku łacińskim, a także herby możnowładców związanych z Tuliszkowem. Do tej pory nie dokonano analizy treści tych inskrypcji. Nie poświęcono też należytej uwagi zachowanym herbom. Celem artykułu jest opisanie istniejących obiektów, analiza treści inskrypcji i krytyczna w ich świetle ocena dotychczasowych publikacji związanych z kościołem w Tuliszkowie. Za metodę badawcza obrano wizję lokalną, kwerendę w archiwach państwowych i kościelnych oraz przegląd literatury przedmiotu. Analiza pokazała, że Mikołaj z Kalinowej Zaremba, syn kasztelana kaliskiego,był mężem Anny z Sieprskich. Ich córka – Katarzyna – wyszła za mąż za Jana Krotoskiego – dyplomatę Stefana Batorego. Po śmierci mężów Anna i Katarzyna w 1597 roku ufundowały zmarłym epitafium znajdujące się w kościele w Tuliszkowie. W kościele tym znajduje się też chrzcielnica z 1890 r. fundacji Zofii – Jadwigi z Zamoyskich, żony Ludwika Wodzickiego. Chrzcielnicę i wieżę kościoła zdobią herby Zamoyskich i Wodzickich. W niniejszym tekście po raz pierwszy wykazano również, że Jan Krotoski był żonaty z Katarzyną Zarembianką.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Cichy, Bogdan. "Inskrypcje łacińskie i herby możnowładców w kościele św. Wita w Tuliszkowie." Nasza Przeszłość 134 (December 30, 2020): 95–115. http://dx.doi.org/10.52204/np.2020.134.95-115.

Full text
Abstract:
W Tuliszkowie – w kościele pw. św. Wita męczennika – znajdują się inskrypcje w języku łacińskim, a także herby możnowładców związanych z Tuliszkowem. Do tej pory nie dokonano analizy treści tych inskrypcji. Nie poświęcono też należytej uwagi zachowanym herbom. Celem artykułu jest opisanie istniejących obiektów, analiza treści inskrypcji i krytyczna w ich świetle ocena dotychczasowych publikacji związanych z kościołem w Tuliszkowie. Za metodę badawcza obrano wizję lokalną, kwerendę w archiwach państwowych i kościelnych oraz przegląd literatury przedmiotu. Analiza pokazała, że Mikołaj z Kalinowej Zaremba, syn kasztelana kaliskiego,był mężem Anny z Sieprskich. Ich córka – Katarzyna – wyszła za mąż za Jana Krotoskiego – dyplomatę Stefana Batorego. Po śmierci mężów Anna i Katarzyna w 1597 roku ufundowały zmarłym epitafium znajdujące się w kościele w Tuliszkowie. W kościele tym znajduje się też chrzcielnica z 1890 r. fundacji Zofii – Jadwigi z Zamoyskich, żony Ludwika Wodzickiego. Chrzcielnicę i wieżę kościoła zdobią herby Zamoyskich i Wodzickich. W niniejszym tekście po raz pierwszy wykazano również, że Jan Krotoski był żonaty z Katarzyną Zarembianką.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Przybyszewska-Jarmińska, Barbara. "Informacje ze źródeł augustiańskich o życiu muzycznym w warszawskim kościele św. Marcina w XVII wieku oraz o działających w tym czasie muzykach królewskich." Muzyka 65, no. 2 (July 15, 2020): 25–61. http://dx.doi.org/10.36744/m.446.

Full text
Abstract:
Kościół św. Marcina oo. augustianów w Warszawie od XVII w., kiedy warszawski Zamek Królewski stał się główną siedzibą kolejnych królów Polski, stanowił nie tylko miejsce dość intensywnego uprawiania muzyki przez samych zakonników i muzyków przez nich wynajmowanych, ale i występów kapeli królewskiej. W samym klasztorze zaś znajdowali mieszkanie muzycy królewscy, którzy należeli do zakonu św. Augustyna. Zachowane, pomimo ogromnych strat związanych z kasatą klasztoru po powstaniu styczniowym, rozproszone rękopisy dokumentujące jego dzieje, jak również akta prowincji polskiej oo. Augustianów stanowią niewykorzystywane przez muzykologów cenne źródła wiedzy na ten temat. Pierwszy paragraf artykułu poświęcony jest muzyce i muzykom w kościele św. Marcina. Zawiera informacje o organach i ich remontach oraz o zapoznanych organistach (wśród których był Izajasz z Bochni, Wilhelm Ruczkowski, Mikołaj Sieracki, Marian Chebdowski, Hieronim Bobowski), a także kantorach (jak znani z nazwiska Andreas Jaslav, Ambrosius Gruzelowicz, Marian Chebdowski, Hieronim Bobowski, który w klasztorze w Krakowie pełnił funkcję organisty, Bonawentura Krawarski, Chrysostomus Truszkowski, Esaias Pawlikowicz (?)) i muzykach innych specjalności należących do klasztornej społeczności (tu ponownie Bonawentura Krawarski oraz Andrzej Chrzanowski), jak również o zatrudnianych przez zakonników muzykach świeckich. Na podstawie zachowanych rachunków z lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XVII w. podane są okazje, z jakich w kościele wielokrotnie występowała kapela króla Jana III Sobieskiego, a jednorazowo kardynała Michała Stefana Radziejowskiego. Kolejne paragrafy przynoszą nieznane informacje, zaczerpnięte z rękopisów augustiańskich i różnej proweniencji źródeł uzupełniających, do biografii muzyków królewskich. Dotyczą one nieznanych i niezrealizowanych planów Asprilia Pacellego wyjazdu w 1623 r. do Rzymu, lokalizacji kamienicy, którą w 1648 r. nabył Marcin Mielczewski wraz z małżonką Jadwigą Kołaczkówną, związków Bartłomieja Pękiela z klasztorem św. Marcina i rocznej daty jego śmierci (muzyk zmarł w 1666, a nie ok. 1670 r., jak się dotąd przyjmowało), czasu działalności w Warszawie augustianina, królewskiego śpiewaka-basa Adeodata Barochiusa, jego pochodzenia (z Perugii) oraz udziału, wraz z franciszkaninem konwentualnym Vincenzo Scapittą da Valenza i augustaninem Alfonso Selvaticim w założeniu w kościele św. Marcina bractwa św. Cecylii, wreszcie biografii tego ostatniego, w tym jego związków z kapelą królewską w charakterze śpiewaka-alta sięgających czasów Władysława IV, a kontynuowanych, po przerwie w latach pięćdziesiątych i być może początkach lat sześćdziesiątych, za panowania Jana II Kazimierza, Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego, augustianina-muzyka zmarłego, według źródła wytworzonego w warszawskim klasztorze augustianów w 1678 r., jako królewski kapelmistrz.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Kuźma, Andrzej. "Kościół rzymski i pierwszeństwo jego biskupa w eklezjologii ks. Mikołaja Afanasjewa." Studia Oecumenica 18 (February 11, 2019): 161–84. http://dx.doi.org/10.25167/soe/18/2018/161-184.

Full text
Abstract:
Ks. Mikołaj Afanasjew jest jednym z najbardziej znaczących teologów prawosławnych XX w. w dziedzinie eklezjologii. Rozwinął i uzasadnił koncepcję eklezjologii eucharystycznej, w pewien sposób przeciwstawiając ją eklezjologii uniwersalistycznej. Na bazie tych obu eklezjologii poruszył problem prymatu w Kościele. Wychodząc z założeń eklezjologii eucharystycznej, podkreślał równość biskupów poszczególnych lokalnych Kościołów w ich posłudze. Równość biskupów jednak nie jest w sprzeczności z tym, że niektóre Kościoły cieszyły się większym autorytetem od pozostałych. W okresie apostolskim Kościołem, który posiadał największy autorytet, był Kościół jerozolimski, natomiastod II w. stał się Kościół rzymski. Rozwój eklezjologii uniwersalistycznej, przede wszystkim za sprawą św. Cypriana z Kartaginy, jak uważa ks. M. Afanasjew, przyczynił się to tego, że autorytet Kościoła rzymskiego w osobie jego biskupa zyskał wymiar prawny. W ten sposób biskupi rzymscy zaczęli się uważać za zwierzchników całego Kościoła powszechnego. Afanasjew podkreśla, że Kościół prawosławny na bazie eklezjologii eucharystycznej zawsze akceptował pierwszeństwo Kościoła i biskupa rzymskiego, natomiast nie może przyjąć jego prymatu o charakterze jurydycznym na bazie eklezjologii uniwersalistycznej.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Grajewski, Czesław. "Ex eius tumba. Intrygujący szczegół średniowiecznej liturgii godzin." Saeculum Christianum 27, no. 1 (September 30, 2020): 41–55. http://dx.doi.org/10.21697/sc.2020.27.1.4.

Full text
Abstract:
Autor analizuje oficja o św. Katarzynie z Aleksandrii. W niektórych oficjach istnieje responsorium Ex eius tumba. Jest to utwór, który istnieje również we wszystkich oficjach o św. Mikołaju. Autor wskazuje, że powodem tej zbieżności jest zjawisko wyciekającego pachnącego i leczniczego oleju z relikwii św. Katarzyny i św. Mikołaja. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie o to, czy oba oficja mogły powstać w klasztorze Św. Trójcy w Rouen w połowie XI w. oraz czy ich twórcami mogli być benedyktyni o imionach Isembert i Ainard.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Nowiński, Janusz. "Opat Lądu Jan Zapolski, inicjator barokowej przebudowy, wystroju i wyposażenia kościoła Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja w Lądzie, i jego portret." Artifex Novus, no. 4 (March 9, 2021): 68–85. http://dx.doi.org/10.21697/an.7926.

Full text
Abstract:
Jan Zapolski (1619–1689) herbu Pobóg w 1643 r. został opatem cysterskiego opactwa w Lądzie; wcześniej był kanonikiem katedry krakowskiej i sekretarzem króla Władysława IV. W 1661 r. kapituła cysterskiej prowincji wybrała go wikariuszem generalnym i komisarzem Polskiej Prowincji Cystersów, pełnił ten urząd przez 28 lat – do śmierci. W styczniu 1651 r. opat Zapolski podpisał z architektem Tomassem Poncinem kontrakt na remont i rozbudowę gotyckiego klasztornego kościoła w Lądzie. Konflikt z niesumiennym architektem i proces sądowy zatrzymały tę inwestycję. W 1679 r. Zapolski zdecydował się wznieść w Lądzie nowy kościół według planów królewskiego architekta Giuseppe Simone Bellottiego. Do 1687 r. zbudowano prezbiterium i transept nowego kościoła. Sklepienia udekorowały stiuki wykonane przez włoskich sztukatorów według projektu Bellotiego, w prezbiterium ustawiono stalle – dzieło warsztatu brata Bartłomieja Adriana. Prawdopodobnie w 1687 r. powstał portret Jana Zapolskiego, na którym opat trzyma plan nowego kościoła w Lądzie. Autorem portretu jest prawdopodobnie cysterski malarz Łukasz Latkowski. Portret ten stał się wzorem dla innych wizerunków: portretu trumiennego Zapolskiego (1689); jego wizerunku w Sali Opackiej klasztoru (1722); portretu opata Mikołaja A. Łukomskiego (1747). Summary: Jan Zapolski (1619–1689) of the Pobóg coat of arms in 1643 became the abbot of the Cistercian abbey in Ląd; previously he was a canon of the Krakow cathedral and secretary of King Władysław IV. In 1661 the Cistercian chapter of the province elected him vicar general and commissars of the Polish Cistercian Province, he held this office for 28 years – until his death. In January 1651 abbot Zapolski signed a contract with the architect Tomasso Poncino for the renovation and expansion of the Gothic monastery church in Ląd. The conflict with the unscrupulous architect and the lawsuit stopped this investment. In 1679 Zapolski decided to build a new church in Ląd according to the plans of the royal architect Giuseppe Simone Bellotti. Until 1687 the presbytery and the transept of the new church were built. The vaults were decorated with stuccoes made by Italian stucco makers according to the design of Bellotti (figs. 3–4); stalls were placed in the presbytery - the work of the workshop of brother Bartholomew Adrian (fig. 5). Probably in 1687 a portrait of Jan Zapolski was created (fig. 2), on which the abbot holds a card with a plan for a new church in Ląd. The author of the portrait is probably the Cistercian painter Łukasz Latkowski. This portrait became a model for other images: the coffin portrait of Zapolski (1689; fig. 8), his image in the Abbey Hall (Sala Opacka) of the monastery (1722; fig. 9); portrait of abbot Mikołaj A. Łukomski (1747; fig. 10).
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Pajor, Piotr. "Kaplice św. św. Piotra i Pawła oraz św. Mikołaja w przestrzeni katedry krakowskiej w XIII–XV wieku." TECHNE. Seria Nowa, no. 5 (December 30, 2020): 39–59. http://dx.doi.org/10.18778/2084-851x.09.03.

Full text
Abstract:
Artykuł prezentuje propozycję nowego odczytania funkcji, historii i przekształceń formalnych kaplic św. św. Piotra i Pawła oraz św. Mikołaja, przylegających do korpusu nawowego katedry w Krakowie. Kaplice te dostawiono jako aneksy do katedry romańskiej, ale podczas powstawania obecnego kościoła (1320–1364) zostały przebudowane i włączone do nowej budowli. Kaplica św. św. Piotra i Pawła została prawdopodobnie ufundowana przez biskupa Prandotę jako miejsce spoczynku relikwii św. Stanisława po jego kanonizacji w 1253 roku. W gotyckiej katedrze ołtarz tego świętego przeniesiono do jej centralnego punktu, ale obie kaplice także odgrywały rolę w jego kulcie. W kaplicy św. Mikołaja wystawiano bowiem relikwie głowy męczennika, zaś w kaplicy św. św. Piotra i Pawła – relikwie ramienia oraz dawny kamienny sarkofag, w którym szczątki spoczywały w okresie po kanonizacji.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Jarno-Cichosz, Katarzyna. "Kościół parafialny św. Mikołaja i św. Doroty w Kwiatkowicach." Biuletyn Szadkowski, no. 16 (February 9, 2016): 77–90. http://dx.doi.org/10.18778/1643-0700.16.04.

Full text
Abstract:
Kościół parafialny w Kwiatkowicach to przykład świątyni pochodzącej z fundacji szlacheckiej i pełniącej funkcję mauzoleum rodowego fundatorów wzniesionej na początku XVII w. przez Kacpra Puczka i jego żonę Annę z Sarnowa. Walory kościoła stanowią dobrze zachowane nowożytne wyposażenie oraz niewielkie zmiany, jakim na przestrzeni lat podlegały jego formy. W kościele znajdują się trzy ołtarze: główny św. Mikołaja oraz dwa ołtarze boczne – Trójcy Świętej (południowy) i Serca Jezusa (północny) – usytuowane w części korpusu przylegającej do prezbiterium. Ołtarz główny powstał w pierwszej połowie lat 30. XVIII w., najprawdopodobniej z inicjatywy zmarłej w 1732 r. Konstancji Kossakowskiej. Ołtarz p.w. Świętej Trójcy powstał w latach 20.–30. XVII w., stanowi pierwotny element wyposażenia świątyni podobnie jak ołtarz Św. Trójcy. Z początku XVII w. pochodzą także dwie drewniane, polichromowane rzeźby: Madonna Immaculata oraz św. Jan Nepomucen. Omawiany obiekt świadczy o pozycji i zamożności fundatorów, którzy zdecydowali się na budowę świątyni murowanej, wyposażonej zgodnie z panującymi na tym obszarze w początku XVII w. trendami.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Longosz, Stanisław. "Bibliografia o św. Mikołaju z Myry." Vox Patrum 38 (December 31, 2000): 687–702. http://dx.doi.org/10.31743/vp.7318.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Books on the topic "Św Mikołaj"

1

Uspenskiĭ, Boris Andreevich. Kult św. Mikołaja na Rusi. Lublin: RW KUL, 1985.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Sosna, Grzegorz. Cerkiew i monaster św. Mikołaja w Bielsku Podlaskim. Bielsk Podlaski: Bractwo Młodzieży Prawosławnej, 1996.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Kuś, Jan. Z dziejów kościoła i parafii św. Mikołaja w Pcimiu. Kraków: Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1986.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Flik, Józef. Epitafium Mikołaja Kopernika w bazylice katedralnej św. Janów w Toruniu. Toruń: UMK, 1996.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Fikus, Jan. Siedem wieków fary w Lublińcu: Kościół św. Mikołaja od XIV do XX wieku. Lubliniec: Wydawn. Edyty Stein, 1998.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Gosztyła, Marek. Kościół św. Mikołaja w Przemyślu: Na tle rotund prostych w Polsce. Przemyśl: Parafia Św. Jana Chrzciciela przy Bazylice Archikatedralnej w Przemyślu, 1997.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Pianowski, Zbigniew. Rotunda św. Mikołaja w Przemyślu: Po badaniach archeologiczno-architektonicznych w latach 1996-1998. Przemyśl: Archiwum Państwowe w Przemyślu, 1998.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Konferencja Międzynarodowa pt.:Gdańskie i Europejskie Dziedzictwo - Zakon Dominikanów w Dziejach Gdańska (2002 Gdańsk). Dominikanie, Gdansk - Polska - Europa: Materiały z konferencji międzynarodowej pt.: "Gdańskie i europejskie dziedzictwo. Zakon Dominikanów w dziejach Gdańska" zorganizowanej przez Klasztor O.O. Dominikanów w Gdańsku, Instytut Historii Uniwersytetu Gdańskiego, Instytut Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, z okazji 775-lecia powstania klasztoru św. Mikołaja w Gdańsku (9-10 maja 2002). Gdansk: Wydawnictwo Diecezji Pelplińskiej "Bernardinum", 2003.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Brzeziny - 500 lat Kościoła św. Mikołaja 1501-2001: Materiały z sesji popularnonaukowej odbytej w dniu 6.10.2001 r. w Brzezinach. Ropczyce: Wyższa Szkoła Inżynierii Rolniczej i Zarządzania, 2001.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

1935-, Szorc Alojzy, ed. Rywalizacja katolików z luteranami o Kościół Św. Mikołaja w Elblagu 1520-1621: Źródła do dziejów reformacji w prusach królewskich. Olsztyn: Wydawn. "Hosianum", 2002.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Conference papers on the topic "Św Mikołaj"

1

Jakubowska, Bogna. "Kościół pw. św. Mikołaja w Gdańsku i jego tablica inskrypcyjna." In Studia i materiały z dziedzictwa kulturowego Torunia i regionu. Tom 2. Wydział Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, 2018. http://dx.doi.org/10.12775/simdzktir_t2.2018.007.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
You might also be interested in the extended bibliographies on the topic 'Św Mikołaj' for particular source types:
Journal articles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography