Academic literature on the topic 'Technische Hogeschool Delft. Bibliotheek'

On 2 September 1997, Warner Tjardus Koiter, Emeritus Professor in the theory of the stiffness, strength and stability of structures, died in Delft. A teacher's on, Koiter was born in Amsterdam in 1914, but grew up and went to school in the town of Zutphen. From 1931 to 1936 he studied mechanical engineering at what was then the Technische Hogeschool Delft (now the Technische Universiteit Delft), where he graduated with honours. His first position was at the former Rijks‐Studiedienst voor de luchtvaart (now the Nationaal Lucht‐ en Ruimtevaartlaboratorium), where he immersed himself further in applied mechanics and more especially its practical application to engineering under the guidance of A. van der Neut. Koiter spent his evenings working on his dissertation, which he defended shortly after the war, in November 1945—again with honours, with C.B. Biezeno being his supervisor. Koiter had actually finished the dissertation in 1942 but, not wanting to graduate from a university that required a pledge of loyalty to the occupying forces, he waited until 1945. It was published in Dutch because German had been the only foreign language permitted during the war. Another fifteen years would pass before the original text was translated into English, under the auspices of NASA in the USA. At Harvard University in the late 1950s, Koiter presented the results of his research, which were received enthusiastically. However, when an American colleague asked whether he could publish it, the Dutchman was rather indignant: it had already appeared in 1945, after all.

�Omdat ik nogal ijdel ben, al camoufleer ik het goed, moet ik dus niet aan memoires beginnen.�� Zo opent Henk van Riessen zijn Herinneringen die hij schreef voor zijn kleinkinderen (1990). Opa Van Riessen geeft hierin recht voor z�n raap en eerlijk een beeld van zijn drukke leven. Henk werd geboren op 17 augustus 1911 in Bloemendaal. Zijn vader had er een tuinderij, een boerderij met koeien en varkens, en een groentezaak. Zijn ouders waren met de Doleantie meegegaan. Henk hielp zoals alle negen kinderen zo nu en dan mee in het bedrijf, maar zijn kracht lag in zijn verstand. Maar hij had een matig geheugen, en hij moest het daarom zijn leven lang vooral hebben van zijn creativiteit. Ondanks de financi�le situatie van zijn ouders � die slechts omdat zij in Godsvertrouwen leefden niet zorgelijk genoemd kon worden � mocht hij de Mulo, de MTS, de HBS en tenslotte de Technische Hogeschool in Delft doorlopen. Zoals meer Van Riessens was hij gevat, eigenwijs en trots, maar leefde hij dicht bij de Here. Markant aan hem was zijn onafscheidelijke pijp.

Preface In nummer 2 van 2022 introduceerde het Bulletin KNOB een tweejaarlijkse rubriek ‘afstudeerwerk’, waarin de studenten die hadden meegedongen naar de KNOB Stimuleringsprijs 2021 hun onderzoek presenteerden. In dit nummer vindt u de tweede editie van die rubriek. Het bevat samenvattingen van scripties ingezonden voor de KNOB Stimuleringsprijs 2023. De zestien scripties zijn geschreven aan twee Belgische universiteiten (Katholieke Universiteit Leuven en Vrije Universiteit Brussel), vier Nederlandse (Rijksuniversiteit Groningen, Technische Universiteit Delft, Universiteit Utrecht, Universiteit van Amsterdam) en een hogeschool (Inholland Delft). Ze behandelen herkenbare architectuurhistorische thema’s als de negentiendeeeuwse arbeiderswoning, plafondontwerpen van Daniel Marot en historisch glas-in-lood, maar ook aanverwante onderwerpen als de ‘soundscape’ van de kerken van Christopher Wren, archeologisch erfgoed als herinneringsplaats, en – op het snijvlak van de architectuurhistorie en de sociale geschiedenis – de speeltuin tussen 1878 en 1978. De KNOB Stimuleringsprijs leidt tot meer. Het afstudeeronderzoek van Sara Duisters over kunststof gevels resulteerde al in een publicatie in het recente themanummer Post 65. Winnaar van de Stimuleringsprijs 2023 Lara Reyniers schreef voortbouwend op haar afstudeeronderzoek voor het huidige nummer samen met Stephanie Van de Voorde en Ine Wouters een artikel over de omgang met afbraakmaterialen in Brussel in de periode 1860-1940. Daarmee is dit nummer bijna volledig gevuld met het werk van jonge vakgenoten. In de bijdrage van Reyniers et al staan nu eens niet de creatie en bouw van architectuur centraal, maar de afbraak ervan, en dan met name het beleid ten aanzien van het sloopafval. De behandelde periode was er een van grootschalige stedelijke vernieuwing die veel afval opleverde, waaronder puin, bijzondere bouwfragmenten en van alles daar tussenin. Hoe de Brusselse overheid hiermee omging is interessant, zeker ook in het huidige tijdsgewricht, waarin sloop en sloopafval – nu vanuit een duurzaamheidsoogpunt – opnieuw in de aandacht staan. De redactie