To see the other types of publications on this topic, follow the link: Teo logos.
Journal articles on the topic 'Teo logos'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Teo logos.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Šimić, Krešimir. "Teopoetika." Diacovensia 28, no. 2 (2020): 247–70. http://dx.doi.org/10.31823/d.28.2.5.
Full textAbstract:
U članku se na temelju analize radova Stanleyja Romainea Hoppera, Amosa Nivena Wildera i Davida LeRoya Millera donose programatske odrednice teopoetike: 1) naša je topologija bitka promijenjena; 2) zapadna se svijest preoblikuje; 3) ono što je važno pri interpretaciji psihička je dubina koja imaginacijskom snagom ostvaruje modalitete identifikacije; 4) naši teo-logoi pripadaju području mitopoetskih iskaza i stoga teo-logos nije teologički, već teo-poetički. Zatim se upozorava na doprinos takvoga projekta (obnova interesa za imaginaciju, korekcija Bultmannova programa demitologizacije i poststrukturalističkoga »zatvaranja« u tekst, pomak prema društveno relevantnoj teologiji, razumijevanju tijela onkraj kartezijanskoga dualizma res extensa – res cogitans, isticanje važnosti doksologije, zahvaljivanja, iskustva i svakodnevnoga). Konačno, upozorava se na potrebnu korekciju projekta teopoetike distingviranjem teološkoga i pjesničkoga diskursa.
2
Fresia, Ivan Ariel. "De las religiones nativas al (teo)logos inculturado. Kusch y Scannone para una perspectiva hermenéutica de la religión." Análisis 50, no. 93 (Jl-Di) (July 1, 2018): 369–84. http://dx.doi.org/10.15332/10.15332/s0120-8454.2018.0093.05.
Full textAbstract:
Este texto muestra las conexiones entre las primeras producciones teóricas sobre religión indígena y popular que formulara Rodolfo Kusch y la reflexión teológica de Lucio Gera sobre la religión del pueblo, con las elaboraciones posteriores de un logos de la sabiduría popular para la filosofía y la teología que propusiera Juan Carlos Scannone.El texto realiza un dialogo cruzado entre perspectivas diversas pero afines para plantear el paso de una fenomenología de las religiones nativas a una hermenéutica de la religión. Para ello realizaremos tres pasos. En primer lugar mostraremos brevemente, la fenomenología de las religiones nativas en el dialogo Kusch-Yorio. (1) Seguidamente mostraré la relación entre pueblo, religión del pueblo y teología a partir de Scannone-Gera. (2) Finalmente, concluiré explicitando las transiciones que se efectuaron a partir de las mutuas influencias entre los autores.
3
Imbelli, Robert P. "Teo-logia: La Parola di Dio nelle parole dell’uomo by Piero Coda, and: Il Logos e il nulla: Trinità, religioni, mistica by Piero Coda." Thomist: A Speculative Quarterly Review 69, no. 3 (2005): 472–75. http://dx.doi.org/10.1353/tho.2005.0018.
Full text
4
Nawotka, Krzysztof. "Logos egipski w "Romansie o Aleksandrze"." Res Historica, no. 46 (April 25, 2019): 11. http://dx.doi.org/10.17951/rh.2018.46.11-27.
Full textAbstract:
<p>Zamierzeniem autora tego artykułu było zbadanie skali i znaczenia egipskich elementów kulturowych w tzw. logosie egipskim, czyli w pierwszych dwunastu rozdziałach księgi I greckiego anonimowego dzieła Romans o Aleksandrze Ps.-Kallistenesa. Zawiera on opowieść o poczęciu Aleksandra Wielkiego bądź przez boga Amona z Siwy, bądź przez udającego go faraona Nektanebo II i o jego narodzinach. Przedmiotem analizy są zarówno realia kulturowe, jak i kompozycja tej opowieści. Wśród tych pierwszych szczególne miejsce zajmuje ukazanie Nektanebo II jako wróżbity i czarownika. Skonfrontowane z poświadczonym w egipskich i greckich źródłach, zwłaszcza papirologicznych, obrazem magii egipskiej, wykazuje ono doskonałą wiedzę Ps.-Kallistenesa o egipskich praktykach magicznych i o pozycji magii w obrazie prawowitego faraona, przy czym uwagę zwraca zerwanie z typową dla literatury greckiej niechęcią do magii. Logos trafnie też odzwierciedla znane ze Steli Metternicha zainteresowanie magią historycznego Nektanebo II. Zestawienie logosu egipskiego z tzw. Snem Nektanebo znanym z fragmentarycznych papirusów greckich i demotycznych wskazuje na duże podobieństwo ideowe tych dzieł, wynikające być może z ich przynależności do – pierwotnie demotycznego – cyklu opowieści o upadku, wygnaniu i powrocie Nektanebo. Logos egipski Romansu o Aleksandrze wykazuje duże związki z tradycją egipskiej literatury mądrościowej, zaadaptowanej do potrzeb czytelnika greckiego. Logos egipski, wraz z passusami poświęconymi założeniu Aleksandrii i pobytowi Aleksandra w Egipcie, pozwala zidentyfikować anonimowego dla nas Ps.-Kallistenesa jako mieszkańca Aleksandrii, zhellenizowanego Egipcjanina, o niezwykłej wiedzy na temat kultury Egiptu przedgreckiego. Pokazuje on Ps.-Kallistenesa jako erudytę swobodnie przekształcającego materiał zapożyczony od poprzedzających go autorów.</p>
5
LEUNG, THOMAS IN-SING. "TAO AND LOGOS." Journal of Chinese Philosophy 25, no. 1 (March 1998): 131–46. http://dx.doi.org/10.1111/j.1540-6253.1998.tb00501.x.
Full text
6
Leung, Thomas In-Sing. "Tao and Logos." Journal of Chinese Philosophy 25, no. 1 (February 10, 1998): 131–46. http://dx.doi.org/10.1163/15406253-02501006.
Full text
7
Maryniak, Bogusław. "Logos i metanoia." Logopaedica Lodziensia, no. 2 (December 30, 2018): 119–36. http://dx.doi.org/10.18778/2544-7238.02.09.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest rozważenie znaczenia dwóch tytułowych pojęć, które można znaleźć u podstaw myśli europejskiej. Nawiązując do pracy Giovanniego Reale, włoskiego historyka filozofii przełomu dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku, autor dokonuje próby rekonstrukcji greckiej refleksji o przemianie duchowej. Zaczynając od Odysei Homera i wybranych dzieł Platona, dokonana zostaje prezentacja „drugiego żeglowania”. W przypadku Platona szczególnie ważną rolę odgrywają Listy, wyraźnie prezentujące to pojęcie. Następnie zostaje omówiona przemiana tego pojęcia w neoplatonizmie Filona z Aleksandrii i Plotyna. Ponadto autor przypomina dwa greckie pojęcia czasu: Kronosa i Kairosa. Prowadzi to do odniesień wziętych ze współczesnej filozofii i literatury. Z jednej strony „drugie żeglowanie” nabiera nowego znaczenia w świetle koncepcji strumienia świadomości Wiliama Jamesa. Z drugiej zaś strumień świadomości został świadomie zastosowany w Ulissesie Jamesa Joyce’a do opisu sytuacji, w której nie dochodzi do „drugiego żeglowania”. W ten oto sposób na nowo może być reinterpretowana historia duchowej przemiany Odysa i Stefana Dedalusa z Ulissesa Jamesa Joyce’a.
8
Muhmidayeli, Muhmidayeli. "FILSAFAT ANALITIK Kritik Epistemologi Ide Analitik Logis Bertrand Russell." Jurnal THEOLOGIA 25, no. 1 (March 2, 2016): 121–42. http://dx.doi.org/10.21580/teo.2014.25.1.340.
Full textAbstract:
Abstract:Each logical statement reflected in the way expressed in a logical language. If a statement is expressed by a language that one would then have it wrong, therefore, necessary test of logical forms that fit with the empirical facts. In short every statement must be understood by returning to the real meaning or context. Russell offers a translation grammatically any statement that may seem misleading to the appropriate forms and logical. Bertrand Russell described his philosophy asan area of human thought that was between theology on the one hand and science on the other side. Philosophy can be said astheology, due to the nature and character of philosophy which also contains a world speculations about the definitive knowledge, but it can notbe ascertained. On the other hand, itcan be said as science, because the working procedures of philosophy that is moreleads and functioning sense like science knowledge (science). Anydogma, because it transcends knowledge certainly, including in the sphere of theology. In between there is this no man's land area that is prone to both theology and science issues. Abstrak: Setiap penyataan logis tercermin dari cara mengungkapkannya dalam bahasa logis. Jika suatu pernyataan diungkap dengan bahasa yang salah maka akan memiliki maka yang salah, oleh karena itu, diperlukan uji bentuk-bentuk logis yang cocok dengan dengan fakta empiris. Pendeknya setiap pernyataan mesti dipahami dengan mengembalikannya pada makna riil atau kontekstual. Russell menawarkan pener¬jemahan secara gramatikal setiap pernyataan yang mungkin saja tampak me¬nyesat¬¬kan ke dalam bentuk-bentuk yang tepat dan logis. Bertrand Russell menggambarkan filsafat sebagai suatu wilayah pemikiran manusia yang berada antara teologi di satu sisi dan ilmu pengetahuan di sisi lainnya. Filsafat dapat dikatakan seperti teologi, karena sifat dan watak filsafat yang juga bersikan dunia spekulasi-spekulasi tentang pengetahun yang pasti namun ia tidak dapat dipastikan. Di lain pihak, ia dapat dikatakan pula seperti ilmu pengetahuan, karena tata kerja filsafat yang memang lebih banyak mengarah dan memfungsikan akal seperti layaknya ilmu ilmu pengetahuan (sains). Segala dogma, karena ia melampaui pengetahuan pasti, termasuk dalam lingkup teologi. Di antara keduanya inilah ada daerah yang tak bertuan yang rentan terhadap kedua persoalan teologi dan sains. Keywords:filsafat analitik,analytic logic, metodologi filsafat, atomic facts, dan logical form.
9
Paek Chong-Hyon. "The Confucian ‘Tao’ and the Stoic ‘Logos’." CHUL HAK SA SANG - Journal of Philosophical Ideas ll, no. 50 (November 2013): 3–33. http://dx.doi.org/10.15750/chss..50.201311.001.
Full text
10
Syafii, Syafii. "Dari Ilmu Tauhid/Ilmu Kalam ke Teologi: Analisis Epistemologis." Jurnal THEOLOGIA 23, no. 1 (September 4, 2017): 1–15. http://dx.doi.org/10.21580/teo.2012.23.1.1756.
Full textAbstract:
Artikel ini membahas tentang paradigma baru dalam kajian ilmu tauhid dan ilmu kalam ke arah teologi dengan mengusung berbagai kepentingan kehidupan manusia di era kekinian. Kajian yang ada dalam ilmu tauhid dan ilmu kalam secara epistemologis dapat dijadikan sebagai modal keagamaan. Namun, dalam sejarahnya kajian yang ada menjadi sesuatu yang cenderung mengada-ada dan kurang menyentuh pada persoalan praktis umat manusia. Apa yang digagas oleh ulama terdahulu merupakan respon kesejarahan dan konsekuensi logis terhadap kebutuhan umat saat itu. Pergeseran epistemologis merupakan suatu keharusan dan mutlak dilakukan untuk menjadikan keagamaan manusia lebih segar dan dinamis.
11
Belim, Célia. "Refugiados e migrantes em campanhas públicas: dar voz a quem não tem voz." Comunicação e Sociedade 38 (December 23, 2020): 79–105. http://dx.doi.org/10.17231/comsoc.38(2020).2553.
Full textAbstract:
Este artigo foca-se no potencial persuasivo das campanhas de comunicação pública sobre refugiados e migrantes. A partir da análise da retórica a suportes (n=62), conclui-se que o discurso adota uma tática retórica assente na proposta aristotélica: ethos, pathos e logos. Os resultados indicam: 1) o uso da credibilidade da fonte e do sujeito ativo, construindo a impressão de que são dignos de confiança; 2) ao nível do pathos, a instigação da dimensão afetiva, motivando, potencialmente e com valor positivo, a empatia, o compadecimento, o exercício de reflexão, o reconhecimento do erro dos preconceitos, o peso da responsabilidade, o ímpeto a agir e a resolver problemas, a gratificação por ajudar e a consciencialização do contributo para algo positivo e, com valor negativo, a frustração e a culpa; 3) ao nível do logos, a força do realismo – alicerçada nos dados estatísticos, factos, exemplos e personalizações –, dos recursos estilísticos como a metáfora, do uso do ponto de interrogação e da riqueza e multiformismo da criatividade.
12
Saussy, Haun, and Zhang Longxi. "The Tao and the Logos: Literary Hermeneutics, East and West." Journal of the American Oriental Society 114, no. 2 (April 1994): 328. http://dx.doi.org/10.2307/605883.
Full text
13
Fuller, Michael, and Zhang Longxi. "The Tao and the Logos: Literary Hermeneutics, East and West." Chinese Literature: Essays, Articles, Reviews (CLEAR) 16 (December 1994): 189. http://dx.doi.org/10.2307/495327.
Full text
14
Misiarczyk, Leszek. "The missing turning point. Apologetic roots of the Nicene creed." Vox Patrum 61 (January 5, 2014): 89–101. http://dx.doi.org/10.31743/vp.3611.
Full textAbstract:
W tekstach apologetów greckich II w. jest wyraźnie powiedziane, że Logos został zrodzony z Ojca, a Justyn i Tacjan na opisanie tego procesu używają zazwyczaj greckiego czasownika gennao (rodzić), nigdy zaś ktizo (stwarzać). Justyn Męczennik jest pierwszym autorem chrześcijańskim, który użył zwrotów „zrodzony z woli Ojca”, „według woli Ojca”, „z Ojca, Jego wolą i mocą”. W Dialogu z Żydem Tryfonem 128, 4 pośrednio potwierdza on, że Syn został zrodzony z substancji Ojca i używa po raz pierwszy w tekstach chrześcijańskich terminu “substancja Ojca” (oÙs…a), aby opisać naturę Boga. Precyzuje również, że to zrodzenie Syna z Ojca dokonało się nie przez odcięcie albo całkowite oddzielenie się, ale przez uczestnictwo, podobnie jak nowy ogień zapala się od starego nie umniejszając jego natury. Ten Syn zrodzony z Ojca jest według Justyna numerycznie odrębny od Niego i różni się od Niego nie tylko imieniem, ale rzeczywistym nowym istnieniem choć nadal uczestniczy w tej samej niepodzielnej substancji. Tak więc przynajmniej w tych dwóch punktach: Syn „został zrodzony z Ojca” i “został zrodzony z substancji Ojca” Credo Nicejskie nie jest żadnym teologicznym punktem zwrotnym, a potwierdza jedynie teologiczne idee wypracowane już przez Justyna i Tacjana w II wieku.
15
Aptacy, Janusz. "La „mistica" della terra nel pensiero teologico dell'oriente cristiano." Studia Ecologiae et Bioethicae 3, no. 1 (December 31, 2005): 433–42. http://dx.doi.org/10.21697/seb.2005.3.1.30.
Full textAbstract:
Niniejszy artykuł jest próbę ukazania refleksji chrześcijańskiego Wschodu na temat natury, ziemi i świata jako manifestacji stwórczej woli Boga. Świat według tej nauki nie jest zwykłą emanacją Boskości ani też uporządkowaniem istniejącej wcześniej materii przez jakiegoś demiurga, jak uważali filozofowie greccy. Świat jawi się tutaj jako coś zupełnie nowego, stworzonego „z niczego” (ex nihilo). Jest on chciany i kochany przez Boga. Bóg przez świat wyraża się i nadaje wszystkim bytom, jawiącym się naszym oczom jako tylko materialne, również głęboki sens i znaczenie duchowe. Bóg przez świat wyraża się w sposób zrozumiały dla człowieka. Szczególne zadanie spoczywa więc na człowieku, który powinien odkrywać ten sens i to znaczenie obecne w bytach stworzonych, aby mogła nastąpić komunikacja między nim a Bogiem. Człowiek jako „kapłan i stróż wszechświata” dzięki duchowemu patrzeniu, dzięki „ognistym oczom” przenikającym głębię istot i rzeczy, ma za zadanie to znaczenie odkrywać i objawiać. Sens, znaczenie (logoi) tego wszystkiego, co istnieje ma swój fundament i spełnienie jedynie w Najwyższym Logosie Bożym.
16
Longxi, Zhang. "The "Tao" and the "Logos": Notes on Derrida's Critique of Logocentrism." Critical Inquiry 11, no. 3 (March 1985): 385–98. http://dx.doi.org/10.1086/448294.
Full text
17
Burrell, David. "Logos and Revelation: Ibn ‘Arabi, Meister Eckhart, and Mystical Hermeneutics by Robert J. Dobie." Thomist: A Speculative Quarterly Review 74, no. 3 (2010): 485–89. http://dx.doi.org/10.1353/tho.2010.0029.
Full text
18
Park, Khil-Boo. "Korea's ten-year book explosion." Logos 4, no. 3 (1993): 136–39. http://dx.doi.org/10.2959/logo.1993.4.3.136.
Full text
19
Brewster, Marty. "Ten Ways to Revive Tired Learning Logs." English Journal 77, no. 2 (February 1988): 57. http://dx.doi.org/10.2307/819519.
Full text
20
Khoo, Kay Keng. "THE TAO AND THE LOGOS: LAO TZU AND THE GOSPEL OF JOHN." International Review of Mission 87, no. 344 (January 1998): 77–84. http://dx.doi.org/10.1111/j.1758-6631.1998.tb00068.x.
Full text
21
Li, Wai-Yee. "The Tao and the Logos: Literary Hermeneutics, East and West. Longxi Zhang." Journal of Religion 74, no. 1 (January 1994): 132–34. http://dx.doi.org/10.1086/489329.
Full text
22
González, Mónica, Rosa María Rivas, and Santiago López. "Trastorno de la comunicación social (pragmático): ¿síndrome o síntoma?" Revista de Estudios e Investigación en Psicología y Educación, no. 09 (November 23, 2015): 012. http://dx.doi.org/10.17979/reipe.2015.0.09.134.
Full textAbstract:
La pragmática es un elemento clave en la comunicación al analizar cómo los hablantes producen enunciados en un determinado contexto. La pragmática considera los elementos extralingüísticos que determinan el uso del lenguaje. Regula, por tanto, el uso del lenguaje en función de la relación que se establece entre el enunciado, el contexto y los interlocutores. Las dificultades pragmáticas repercuten en la comunicación social funcional eficaz del sujeto que las padece, en su participación social, en sus relaciones y logros. Dentro de las alteraciones pragmáticas pueden existir dificultades comunicativas diversas, verbales o no, que limitan y deterioran la comunicación comprensiva y expresiva con propósitos sociales y que afectan a la adaptación hacia el contexto comunicativo, al seguimiento de las normas conversacionales y a la comprensión del lenguaje no explícito, que se tipifican, en el DSM-5, como Trastorno de la comunicación social (TCS). Se trata de un trastorno poco conocido y resulta ser, además, el menos preciso de todos los trastornos de la comunicación, debido a que sus manifestaciones no se observan dentro de dimensiones objetivables y medibles como la semántica o la fonología, sino que se evidencian dentro de la heterogeneidad y amplitud que se delimitan en la interacción social, implicando a las habilidades sociales y a la adaptación de la conducta. La imprecisión actual del TCS es evidente. A esta imprecisión cabe añadir el hecho de que el perfil de dificultades pragmáticas podría variar, pues podría involucrar la existencia de diferentes subtipos de dificultad pragmática. Hay propuestas que consideran al TCS como síntoma, frente a otras que le confieren una entidad gnoseológica propia. Para clarificar esta situación se hace un estudio bibliográfico de las publicaciones que versan sobre el TCS (años 2000-2014) en el WOS. Los resultados obtenidos, tras analizar los artículos seleccionados, muestran que las dificultades pragmáticas repercuten en la comunicación social del sujeto que las padece. La problemática con la pragmática es, en un gran número de estudios, encuadrada como sintomatología de otros trastornos, principalmente dentro de TEA e TEL. Los límites entre TCS e TEL y/o TEA son difusos. Este hecho se define por una fuerte comorbilidad entre el trastorno de la comunicación social y otros trastornos, tales como el TEL y el TEA que es necesario concretar a través de diagnósticos fiables y objetivos de las futuras investigaciones.
23
Romano-Rodríguez, Albert, Hans Norström, and Jan Vanhellemont. "TEM characterisation of lopos structures for submicron CMOS technology." Micron and Microscopica Acta 21, no. 4 (January 1990): 291–92. http://dx.doi.org/10.1016/0739-6260(90)90153-7.
Full text
24
Wise, Christopher. "The Tao and the Logos: Literary Hermeneutics, East and West (review)." Philosophy and Literature 18, no. 1 (1994): 134–35. http://dx.doi.org/10.1353/phl.1994.0096.
Full text
25
Eoyang, Eugene. "The Tao and the Logos: Literary Hermeneutics, East and West (review)." China Review International 1, no. 2 (1994): 294–97. http://dx.doi.org/10.1353/cri.1994.0015.
Full text
26
Sya'roni, Mokh. "ETIKA KEILMUAN: Sebuah Kajian Filsafat Ilmu." Jurnal THEOLOGIA 25, no. 1 (March 2, 2016): 245–70. http://dx.doi.org/10.21580/teo.2014.25.1.346.
Full textAbstract:
Abstract:Scientific knowledge is knowledge which it self has acritical characteristic, rational, logical, objective and open. This is a must for a scientist to do so. But it is also a fundamental problem faced by scientist safter he built a strongsturdy building is theusability of sciences for human life. It cannot bedenied that science has brought people to wards a big change, but can science which is solid, strong, and fundamental to save human, or vice versa. Here is lies there sponsibility of a scientist. The development of science as science axiology embodiment requires properethicalvision to be applied. Man with science will be able to do anything they want, but consideration not only on what can bed one by humans. Which is more important in this context is the need for ethical consideration of what to do with the purpose of human kindness. Abstrak: Pengetahuan ilmiah adalah pengetahuan yang di dalam dirinya memiliki karakteristik kritis, rasional, logis, objektif dan terbuka. Hal ini merupakan suatu keharusan bagi seorang ilmuwan untuk melakukannya. Namun selain itu juga masalah yang mendasar yang dihadapi ilmuwan setelah ia membangun suatu bangunan yang kokoh kuat adalah masalah kegunaan ilmu bagi kehidupan manusia. Memang tak dapat disangkal bahwa ilmu telah membawa manusia ke arah perubahan yang cukup besar, tetapi dapatkah ilmu yang kokoh, kuat, dan mendasar itu menjadi penyelamat manusia bukan sebaliknya.Di sinilah letak tanggung jawab seorang ilmuwan. Pengembangan ilmu pengetahuan sebagai perwujudan aksiologi ilmu mengharuskan visi etik yang tepat untuk diaplikasikan. Manusia dengan ilmu pengetahuan akan mampu berbuat apa saja yang diinginkan, namun pertimbangannya tidak hanya pada apa yang dapat diperbuat oleh manusia. Yang lebih penting pada konteks ini adalah perlunya pertimbangan etik apa yang harus dilakukan dengan tujuan kebaikan manusia. Keywords: al-Quran, etika Islam, estetika, metaetika, ilmu.
27
Grzywaczewski, Jozef. "Święty Józef jako opiekun Jezusa i małżonek Maryi według Orygenesa." Vox Patrum 71 (July 2, 2019): 209–32. http://dx.doi.org/10.31743/vp.3542.
Full textAbstract:
Zasygnowaliśmy najważniejsze punkty nauki Orygenesa na temat św. Józefa. Dało się zauważyć, że teolog ten nie uprawiał tego, co dziś określilibyśmy jako józefologia. Nie interesował się on wprost postacią Józefa, a wspominał o nim, gdy mówił o Chrystusie i Maryi, a szczególnie o dziewiczym poczęciu Jezusa. W centrum myśli teologicznej Orygenesa był zawsze Boski Logos, który dla zbawienia ludzi przyjął ludzką naturę. Czynnikiem, który inspirował Orygenesa do pisania o Józefie, były satyryczne pogłoski, rozsiewane przez wrogów chrześcijaństwa: podczas, gdy jedni głosili, że Jezus był synem Józefa, inni dowodzili, że został poczęty w nielegalnym związku Maryi z jakimś obcym mężczyzną pod nieobecność Józefa. By nadać waloru takim pogłoskom, wymyślono nawet imię tegoż mężczyzny (Pantera). Największym polemistą antychrześcijańskim był Celsus. Jeszcze inni, nie odrzucając wprost nauki o Bożym macierzyństwie Maryi, twierdzili, że po narodzeniu Jezusa Józef i Maryja prowadzili życie małżeńskie i że z tego związku urodzili się tak zwani bracia Jezusa i Jego siostry, o których jest mowa w Ewangeliach. W takich okolicznościach Orygenes podjął zdecydowaną polemikę z fałszywymi pogłoskami i komentował naukę zawartą w Ewangeliach na temat natury Jezusa Chrystusa, Maryi jako Jego Matki oraz św. Józefa jako Jej małżonka, ale nie w potocznym tego słowa znaczeniu.
28
Zou, Zhe, Ting Gan, and Xiduo Yi. "Form Deconstruction of Chinese Contemporary Landscape Architecture-Take the Design of Wuhan University of Technology Innovation and Entrepreneurship Park as an Example." E3S Web of Conferences 236 (2021): 05026. http://dx.doi.org/10.1051/e3sconf/202123605026.
Full textAbstract:
There are several differences in architectural forms and cultural systems between the east and the west, which are attributed to different traditional philosophical ontologies. China takes "Tao" as its ideological basis emphasizes: "Nothing". Chinese fundamental principles are deeply related to philosophy and metaphysics. Traditional culture pursues spiritual connotations. Inversely, the west regards "Logos" as the origin of the world. This emphasizes the "being", with fundamental principles based in geometry, mathematics and science. The west has established a scientific spatial consciousness since the beginning of the Renaissance. It is based on mathematical relations and geometric principles, and focused on the pursuit of matter. "Logos" is an important aspect of Western philosophy, meaning that the “center”, the “source” or the “truth”, is a transcendental "presence." Pythagorean's mathematical theory and Plato's "rational" thinking are ultimately a variant of "Logos". The external imitation of nature in western classical gardens aims to explore the essence of nature. The separation of subject and object as the fundamental formula of Western philosophical epistemology has made mankind dominating nature for a long time. It leads to the deterioration of our living environment. Deconstructive philosophical thought is the subversion and criticism of the "Logos centralism" since ancient Greece. It eliminates the sense of "center" and the "subject-object dichotomy", which is the process of transforming "being" to "nothing". "Anthropocentrism" is disintegrated, when people and nature re-entered in an equal dialogue and symbiosis. Therefore, the symbiotic relationship between man and nature has been reshaped by the spirit of deconstruction. This is highly compatible with the ideological concept of "harmony between man and nature". The cultural spirit of harmony is precious in Chinese traditional philosophy. Taking the design project of the Innovation Pioneer Park of Wuhan University of Technology as a casestudy, this paper analyses the morphological deconstruction characteristics and their cultural connotation to contemporary Chinese courtyard spaces. It explores a design language and method that breaks through the traditional thinking paradigm, bridging it to characteristics of a particular era as well as the aesthetic appeal. This is not a universal design paradigm, but an exploratory series of philosophical speculative processes, which in turn can inform a dynamic and sustainable development. It shows ideological essence of reminiscent of culture and spirit of the traditional Chinese landscape. Contemporary people’s world views should be manifest. By doing so, it becomes a conceptual, radiant and pioneering Chinese cultural spiritual symbol in a chaotic contemporary society.
29
Hilberg, Raul. "Czy istnieje nowy antysemityzm? Rozmowa z Raulem Hilbergiem." Zagłada Żydów. Studia i Materiały, no. 3 (December 1, 2007): 389–95. http://dx.doi.org/10.32927/zzsim.244.
Full textAbstract:
Ostatni wywiad z Raulem Hilbergiem
Logos: Znany jest pański pogląd, iż istniały trzy rozwiązania kwestii żydowskiej: konwersja, wypędzenie i wreszcie eksterminacja. Czy może pan wyjaśnić, co pan przez to rozumie?
Raul Hilberg: Te trzy rozwiązania układają się niewidoczny na pierwszy rzut oka wzór, który nasunął mi się we wczesnej fazie mych badań. Patrząc z perspektywy historycznej, nie można mieć wątpliwości, że celem świata chrześcijańskiego była nawrócenie Żydów. Wypędzenia miały miejsce w późnym Średniowieczu, kiedy wydawało się, że Żydzi nie są gotowi nawrócić się na chrześcijaństwo. Ten wzorzec utrzymywał się w Europie przez kilkaset lat: w Oksfordzie, później w 1492 r. Hiszpanii, a kilka lat później w Portugalii. A zatem, mówiąc o wygnaniach, odnosimy się do późnego średniowiecza i początków ery nowożytnej.
Sprawa ostatecznego rozwiązania, rozwiązania trwałego, to pomysł nazistów. Kiedy prześledzimy początki partii nazistowskiej, okaże się, że i wówczas nadal rozważano projekt o emigracji żydów – tak zwany „plan Madagaskar”, który rozpatrywano również w Polsce, a nawet we Francji (jako że Madagaskar był kolonią francuską). Projekt ten dotyczył przesiedlenia na tę wyspę wszystkich Żydów. Pomysł ten krążył jeszcze w 1940 r. w niemieckim Ministerstwie Spraw Zagranicznych, docierając do bliskiego otoczenia Hitlera, zwłaszcza po kapitulacji Francji w czerwcu tego roku. Kiedy wojna na zachodzie nie zakończyła się zgodnie z oczekiwaniami Niemiec (już wtedy trwały przygotowywania do ataku na Związek Sowiecki), pojawiła się idea unicestwienia Żydów. Po raz pierwszy była o niej mowa w lutym 1941 r. podczas spotkania Hitlera z grupą funkcjonariuszy partyjnych. Wówczas nie podjął tej decyzji, ale było to tylko kwestią czasu.
30
Li, You, Juin J. Liou, James E. Vinson, and Lining Zhang. "Investigation of LOCOS- and Polysilicon-Bound Diodes for Robust Electrostatic Discharge (ESD) Applications." IEEE Transactions on Electron Devices 57, no. 4 (April 2010): 814–19. http://dx.doi.org/10.1109/ted.2009.2039964.
Full text
31
Dalonso, Arilza Landeiro Guimarães. "ADEQUAÇOES CURRICULARES: EIS-ME AQUI, NASCI, LOGO EXISTO!" @rquivo Brasileiro de Educação 5, no. 11 (April 15, 2018): 6–26. http://dx.doi.org/10.5752/p.2318-7344.2017v5n11p6-26.
Full textAbstract:
O presente artigo tem como objetivo discutir o papel das adequações curriculares na vida escolar dos alunos que sofrem alguma disfunção que os impede de seguir com o currículo formal. Para tal, nos baseamos na análise das repostas dadas por professores aos questionários que elaboramos, centrado nos educadores do ensino Fundamental que lecionavam em escolas regulares para os alunos com Transtorno do Espectro Autista (TEA). Dessa forma, foi possível perceber a importância da boa formação docente, para que as adaptações curriculares possam auxiliar na construção de uma escola realmente inclusiva e democrática.
32
Tahi, Hakim, Boualem Djezzar, and Bacharia Nadji. "Modeling and Simulation of Charge-Pumping Characteristics for LDD-MOSFET Devices With LOCOS Isolation." IEEE Transactions on Electron Devices 57, no. 11 (November 2010): 2892–901. http://dx.doi.org/10.1109/ted.2010.2068300.
Full text
33
Heredia Oliva, Esther, and Leandro Navas. "El uso del ipad con el programa AUGIE: ¿Mejora la comunicación de las personas con autismo?" Revista de Discapacidad, Clínica y Neurociencias 6, no. 1 (July 14, 2019): 44. http://dx.doi.org/10.14198/dcn.2019.6.1.04.
Full textAbstract:
Este trabajo parte de la importancia del desarrollo comunicativo para favorecer la autodeterminación e implementar aprendizajes en las personas con Trastorno del Espectro del Autismo (TEA), así como dotarles de la capacidad de comunicarse de forma autónoma haciendo uso de un sistema aumentativo y alternativo de comunicación a través del programa AUGIE en el iPad. Se seleccionan seis personas con TEA; 3 utilizarán el AUGIE y otros 3 el PECS. Se registran los datos por medio de la observación participante y a continuación se analizan los resultados. Se comparan también los avances comunicativos antes y después (pre-test y postest) de utilizar el AUGIE y el PECS. En la primera sesión las personas con TEA que utilizaron el AUGIE consolidaron el aprendizaje de una media de 13 habilidades. Las personas con TEA que han utilizado el iPad han conseguido alcanzar todos los logros planteados independientemente del ritmo de aprendizaje y la comunicación mejora usando ambos instrumentos (AUGIE y PECS). El AUGIE constituye un medio motivador y estimulador para favorecer el aprendizaje de las capacidades de comunicación y permite individualizar la enseñanza al favorecer la autonomía de las personas con TEA.
34
Saidurrahman, Saidurrahman. "ILMU ḤUḌŪRĪ Khazanah Epistemologi Islam." Jurnal THEOLOGIA 25, no. 1 (March 2, 2016): 99–120. http://dx.doi.org/10.21580/teo.2014.25.1.339.
Full textAbstract:
Abstract: Knowledge of the presence (ḥuḍūrī) with mystical experience as describe above is deemed the most popular models of knowledge in Islamic philosophy at the same coloring methodology and epistemology of Islam. Through logical arguments, semantic analysis and epistemo¬logy sharp Suhrawardī considered very successfully demonstrate authenticity huduri science as a science model of non-representational. Among the classical epistemological problems that have not been resolved until now -but able to be dissected in clear and distinct- is about the relationship of subject and object of knowledge, that is the problem more acute in modern Western philosophy. What is interesting is when when to review the issues very carefully and consistently Mehdi directing and bringing the students (who interest in Islamic philosophy) into the recesses of the inner world and the dialogue with the depth of their own existence. It is undeniable that Ha'iri Mehdi Yazdi take existentialist philosophy illumination Suhrawardī and MullaṢadrā as a main reference, as he learned the lesson of Plato, Aristotle, Plotinus, Ibn Sīnā, and al-Ṭūsī, citing the idea of a number of Western philosophers were actually familiar with the science huduri that he wanted to offer. However unique, he expertly directs their ideas to the conclusion that it is inevitable for us to acknowledge the existence of non - phenomenal knowledge. Abstrak:Pengetahuan dengan kehadiran (ḥuḍūrī) dibarengai pengalaman mistik seperti yang paprkan diatas dipandang model pengetahuan yang paling populer dalam filsafat Islam sekaligus mewarnai metodologi dan epistemologi Islam. Melalui argumen-argumen logis, analisis semantik dan epistemologi yang tajam Suhrawardī dipandang sangat berhasil mendemonstrasikan keautentikan ilmu huduri sebagai sebuah model ilmu non-representasional. Diantara problem-problem klasik episte-mologis yang belum terselesaikan hingga kini—tetapi mampu dibedah secara clear dan distink—adalah tentang hubungan subjek dan objek pengetahuan, yang problemnya makin akut dalam filsafat Barat modern. Yang menarik adalah ketika ketika mengulas masalah-masalah itu Mehdi sangat cermat dan konsisten mengarahkan dan membawa para murid-muridnya (peminat filsafat Islam) memasuki relung-relung dunia batin dan berdialog dengan kedalaman eksistensi mereka sendiri. Tak dapat dipungkiri bahwa Mehdi Ha’iri Yazdi mengambil filsafat iluminasi Suhrawardī dan eksistensialis MullaṢadrā sebagai acuan utamanya, seraya memetik pelajaran dari Plato, aristoteles, Plotinus, Ibn Sīnā, dan al-Ṭūsī, mengutip gagasan sejumlah filosof Barat yang sebetulnya asing dengan ilmu ḥuḍūrī yang hendak ia tawarkan. Akan tetapi uniknya, dengan piawai ia mengarahkan gagasan-gagasan mereka kepada penarik¬an kesimpulan bahwa adalah tak terelakkan bagi kita untuk mengakui eksistensi pengetahuan non-fenomenal itu. Keywords: ilmu ḥuḍūrī, khazanah, epistemologi, cogito ergo sum, atheisme.
35
Porol, Polina Vadimovna. "Receptive aesthetics of China’s image in poetry of K. Balmont." RUDN Journal of Studies in Literature and Journalism 24, no. 1 (December 15, 2019): 16–26. http://dx.doi.org/10.22363/2312-9220-2019-24-1-16-26.
Full textAbstract:
The article describes receptive aesthetics of the image of China in the poetry of K. Balmont. New in the work is the hypothesis of coexistence in works of the poet of two principles - Logos and Tao. Texts have been found in Chinese, to which poet addresses. The original text have been identified, which became the basis for the creation of a poem by K. Balmont “Chinese sky”. The reasoning and conclusions of the author are based on critical studies comparing two cultures. Analysis of the poetic works of K. Balmont was carried out basing on the semantic aspect using the method of textual parallels. Study of the receptive aesthetics of the image of China in the poetry of K. Balmont allows us to come closer to the world outlook of the culture of the Silver Age from another side.
36
Santos, Altemar Vilar dos, Luiz Fernando de Abreu Cybis, and Gino Roberto Gehling. "Determinação do tempo necessário para oxidação da matéria orgânica facilmente biodegradável em reator seqüencial em batelada (RSB) com enchimento estático." Engenharia Sanitaria e Ambiental 11, no. 1 (March 2006): 83–91. http://dx.doi.org/10.1590/s1413-41522006000100011.
Full textAbstract:
Este trabalho teve como objetivo propor uma metodologia para determinar o tempo de aeração no RSB necessário para oxidação da matéria orgânica facilmente biodegradável. A metodologia proposta consiste em aplicar o conceito de equações de diferenças não-lineares nos dados de taxa de consumo de oxigênio (TCO). Os dados experimentais utilizados no trabalho foram obtidos num RSB em escala de bancada. As médias do tempo para oxidação da matéria orgânica facilmente biodegradável foram 0,83, 0,83, 1,17 e 1,54 horas para as idades do lodo de 30, 20, 10 e 5 dias, respectivamente. Estes valores se mostraram semelhantes aos valores recomendados na literatura de lodos ativados. A metodologia ora proposta é de fácil aplicação aos dados de TCO e proporciona uma contribuição na busca de minimizar os custos operacionais do RSB.
37
Stigen Drangsholt, Janne. "Muthos as Logos: The Concept of Truth in the Poetry of Ted Hughes." Nordic Journal of English Studies 2, no. 2 (July 1, 2003): 363. http://dx.doi.org/10.35360/njes.142.
Full text
38
González, Mónica, Rosa María Rivas, and Santiago López. "Caracterización y delimitación del trastorno de la comunicación social (pragmático)." Revista de Estudios e Investigación en Psicología y Educación, no. 09 (November 23, 2015): 005. http://dx.doi.org/10.17979/reipe.2015.0.09.132.
Full textAbstract:
Los déficits en la comunicación social son tipificados por primera vez en las clasificaciones internacionales en el DSM-5, reconociéndose como categoría diagnóstica dentro de los trastornos de la comunicación bajo el epígrafe de Trastorno de comunicación social (pragmático) (TCS). El trastorno aborda de manera novedosa la dimensión de uso de la comunicación, que analiza los objetivos o funciones sociales del lenguaje y las influencias del contexto lingüístico y no-lingüístico en su comprensión. El objetivo de esta investigación es delimitar los criterios bajo los cuales cabe establecer el diagnóstico de los sujetos que presentan signos de disfuncionalidad pragmática, considerando los distintos contextos, sociales, situacionales o comunicativos en los que se pueden dar. Se hace un recorrido histórico del trastorno hasta su conceptualización en el DSM-5. La problemática observada en las diversas clasificaciones está en sus límites difusos, encuadrándose como sintomatología de otros trastornos, principalmente dentro de TEA y del TEL. En la actualidad el TCS se caracteriza por una dificultad primaria con la pragmática, o los usos sociales del lenguaje y la comunicación, que se manifiestan por déficits tanto en la comprensión como en el seguimiento de las normas sociales de la comunicación verbal y no verbal en contextos cotidianos, en la falta de adaptación del lenguaje a las necesidades del oyente o de la situación y carencias en el seguimiento de las reglas implícitas de la comunicación y el discurso. Dichos déficits se expresan a modo de limitaciones funcionales en la eficacia comunicativa, la participación social, el desarrollo de relaciones sociales, logros académicos o resultados laborales.
39
Tremblay, Klaire. "La technologie langagière au Secrétariat d’État du Canada : une réalité quotidienne." Meta 37, no. 4 (September 30, 2002): 761–69. http://dx.doi.org/10.7202/004506ar.
Full textAbstract:
Résumé Depuis le début des années 70, le Canada montre un vif intérêt pour tout ce qui touche le traitement électronique du langage. Le projet TAUM MÉTÉO et la banque de terminologie TERMWM en sont d'excellents exemples. Le Secrétariat d'État se livre maintenant à l'essai, en milieu opérationnel, de deux outils de traduction haute technologie, soit du logiciel de TAO LOGOS et du poste de travail du traducteur (PTT). Les expériences menées jusqu'à ce jour ont donné lieu à diverses évaluations techniques ainsi qu'à des études linguistiques et ergonomiques, notamment à l'établissement d'une typologie des textes pouvant se prêter au traitement machine. Le Secrétariat d'État travaille dorénavant en étroite collaboration avec la société Logos et avec le centre de recherche responsable de la conception du PTT afin d'améliorer les prototypes à la lumière des besoins et des recommandations des traducteurs. Outre les deux grands projets-pilotes susmentionnés, le Secrétariat d'État vient également de doter l'ensemble de ses 800 traducteurs de micro-ordinateurs haut de gamme et il procède actuellement à la création d'une trousse d'ouvrages électroniques. De plus, il collabore à la mise au point d'une station de travail pour terminologue appelée LATTER (L'ATelier du TERminologue), dont le premier prototype sera mis à l'essai à l'été 1992. Toutes ces entreprises tendent vers un but à long terme, soit l'intégration en un seul et même système des meilleures aides à la traduction disponibles sur le marché. C'est ainsi que le traducteur de demain pourra, de son poste de travail, communiquer directement avec son client, consulter toutes les sources de documentation et les bases de données terminologiques électroniques nécessaires, confier la traduction de certains passages à un logiciel de traduction et, le cas échéant, procéder à l'éditique de son texte. Les possibilités sont immenses dans le domaine du traitement des langues naturelles, et le Secrétariat d'État du Canada déploie des efforts soutenus afin de demeurer à la tête du peloton.
40
Warzeszak, Józef. "Polifonia nauk w ujęciu Benedykta XVI." Studia Bobolanum 32, no. 1 (June 24, 2021): 43–70. http://dx.doi.org/10.30439/2021.1.3.
Full textAbstract:
Autor artykułu omawia na podstawie przemówień Benedykta XVI skierowanych do ludzi nauki pochodzących z różnych środowisk jego wizję jednościową – polifoniczną – wszystkich dziedzin nauk. Papież odrzuca pozytywistyczną ideę nauki ograniczającą ją jedynie do nauk eksperymentalnych, przyrodniczych, gdyż one nie rozwiązują wszystkich problemów egzystencjalnych człowieka, takich jak jego godność, pochodzenie, przeznaczenie, sens życia i innych. Jeśli nauki poszukują pełnej prawdy o otaczającej rzeczywistości, to nie da się tego osiągnąć bez poszerzenia rozumu na zagadnienia transcendencji, a więc filozofii zajmującej się ontologią bytu i teologii, oraz uznania ich równoprawnej naukowości. Tym bardziej że badany przez nauki mikro- i makrokosmos posiada w sobie zakodowaną logikę, racjonalne prawa, których nie można wyjaśnić bez odwołania się do Stwórcy, odwiecznego Logosu, który przyjął ludzką naturę i kieruje historią świata i ludzkości.
41
Labbé Matus, Elisa, Carola Valdés González, Katherin Andrea Lüer Solorza, Marcela Acevedo M., and Roberto Barna J. "Valoración del impacto funcional producido en participantes de Taller Laboral Protegido Los Coihues." Revista Chilena de Terapia Ocupacional, no. 5 (January 1, 2005): 61. http://dx.doi.org/10.5354/0719-5346.2005.167.
Full textAbstract:
El objetivo principal del estudio es demostrar que el área de desempeño del trabajo tiene una influencia determinante en el quehacer funcional de las personas. Por otra parte es importante poder evaluar y objetivar los logros de los programas de acción dirigidos hacia personas discapacitadas. Para ello se propone el siguiente instrumento de evaluación: la Pauta de Independencia Funcional (PIF) (*). Este instrumento fue aplicado a una población de 14 pacientes que han sufrido un accidente de trabajo y/o trayecto y cuya condición actual es de institucionalización, De estos el 80% secuelados de TEC y 20% lesionados medulares que asisten al Taller Laboral Protegido durante un período de 2 años, rango de edad entre 29 y 74 años (promedio 56 años y tiempo de institucionalización de 8 años promedio). La evaluación PIF consideró 5 áreas en su desempeño y habilidades: motora, social, cognitiva, actividades de la vida diaria y laboral. En todas ellas se observaron logros, principalmente en el área social y laboral, siendo facilitadas también las otras áreas. Los pacientes muestran altos niveles de satisfacción personal y beneficios directos en relaciones interpersonales, ánimo. Es importante destacar el sentido de pertenencia al grupo, mayor identidad en roles sociales y un discreto cambio en la expresión verbal y no verbal que manifiesta indicadores volicionales inherentes al ser humano como persona, estos factores se reflejan en la pauta PIF.
42
Grzegorzyca, Adam. "Koncepcja przebóstwienia w systemie Jana Szkota Eriugeny." Studia Philosophiae Christianae 55, no. 4 (December 30, 2019): 35–60. http://dx.doi.org/10.21697/spch.2019.55.4.02.
Full textAbstract:
W systemie filozoficznym Jana Szkota Eriugeny wszystko, co istnieje, to natura złożona z bytów i niebytów. Poznawalne dla ludzkiego intelektu części natury to byty, natomiast niepoznawalne (w sensie absolutnym) części natury to niebyty. Bytem jest zmysłowa część natury ludzkiej oraz rzeczywistość materialnych form. Dla ludzkiego intelektu Niebytem jest Bóg oraz ustanowione przez Niego prymordialne przyczyny i materia (w swej istocie). Bóg stworzył wszystko z niczego w ludzkiej naturze. Nierozumny wybór człowieka doprowadził do upadku ludzkiej natury i stworzenia, które z doskonałości przeszło do istnienia w świecie doczesnym. Syn Boży – Bóg-Logos stał się człowiekiem, który dokonał odkupienia ludzkości. W ostatecznych czasach rzeczywistość materialna zostanie zniesiona i stworzenie w ludzkiej naturze dostąpi powszechnego powrotu do pierwotnej doskonałości. Ludzkie intelekty dokonają własnego – ostatecznego (samo)sądu i wybrani skierują się ku Stwórcy. Następnie dojdzie do przebóstwienia wybranych – zjednoczenia stworzenia ze Stwórcą bez zmieszania natur, bez zniesienia fundamentalnych różnic ontologicznych oraz bez panteizmu, który w tej koncepcji jest wykluczony. Przebóstwieni będą kontemplować Boga, co oznacza, że będą wiecznie poznawać Niepoznawalnego. Wydaje się, że nawet dla ludzi zgłębiających załomy filozoficznej wiedzy o Bogu w XXI wieku ta szczęśliwa wizja przebóstwienia, które będzie nieustannym procesem poznawania Niepoznawalnego, może być atrakcyjna.
43
Cândido, Danielle. "TEMO, LOGO CONSUMO: sobre a publicidade que se apoia, infunde e explora o medo." Interfaces Científicas - Humanas e Sociais 7, no. 2 (October 17, 2018): 55–66. http://dx.doi.org/10.17564/2316-3801.2018v7n2p55-66.
Full textAbstract:
Neste artigo, apresentamos uma discussão acerca da publicidade que se apoia, infunde e explora o medo, a que chamamos “publicidade de choque”. Buscamos, primeiramente, levantar o que está consolidado no mercado publicitário sobre a categoria anunciada, apresentando um entendimento de estudiosos da Publicidade e áreas afins e, especificamente, a abordagem de Sodré (2005), Teixeira (2011) e Camilo (2013) acerca do “choque” na mensagem publicitária; e também tecer reflexões sobre medo e ideologia, com fundamento em Spinoza e Althusser, para identificar como o medo é utilizado pela publicidade como uma forma de persuadir para o consumo. O trabalho permitiu pensar que, se o medo silencia o percurso histórico dos sentidos, como propõe Pêcheux (2014), ele necessita da revelação desse percurso para se configurar enquanto tal. Assim, a reflexão crítica sobre o tema mostrou que a publicidade está muito além de um espaço lúdico, e sim, a serviço do capital.
44
Zidar, Tatjana. "Spoznajmo retorične sposobnosti." Andragoška spoznanja 2, no. 1 (December 1, 1996): 45–48. http://dx.doi.org/10.4312/as.2.1.45-48.
Full textAbstract:
Znanje retorike nam bo pomagalo, da se bomo začeli zavedati najpogostejših napak, ki jih nehote ponavljamo pri javnem nastopanju. Tako jih bomo lahko tudi odpravili. Katere so te napake, bomo odkrili, ko bomo z analitičnim pristopom spoznali štiri najpomembnejša področja retorike. To so vsebinski del, nebesedni del, psihična priprava, izvedba in razčlemba nastopa. Izhodišče našega učenja naj bo področje nebesednega dela. Najprej skušajmo obvladati telo in glas, v nadaljevanju pa pozornost usmerimo še v vsebinski del sporočila. Izhodišče naj bo torej spoznanje, da komuniciramo prek treh kanalov: vizualnega, avditivnega in kinestetičnega. Naslednja stopnja naj bo osvajanje spretnosti prostega govorjenja (govorov ne beremo). Upoštevajmo ločila govor jenega jezika (vdih in izdih), ne pa ločila pisanega jezika. Pri tem pomaga uporaba miselnih vzorcev. Izhodišče vsebinskega dela naj bo Perelmanova trditev, da je cilj argumentacije predvsem spodbuditi ali povečati strinjanje poslušalcev s tezami, ki jih zagovarjamo. Upoštevajmo Sokratove elemente majevtike (od nespornega k spornemu, zagotovimo si pritrdilne odgovore poslušalcev) ter starogrško retorično pravilo od patosa k logosu.
45
Giergiel, Sabina. "Ciało, trup, śmierć w utworze Götz i Meyer Davida Albahariego." Slavica Wratislaviensia 168 (April 18, 2019): 553–64. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1150.168.47.
Full textAbstract:
Body, corpse and death in David Albahari’s Gotz and MeyerThe article investigates the broadly understood record of Jewish death that emerges from the text of the Serbian prose writer David Albahari. Emphasizing the dominance of economy in the Nazi system, the author indicates those procedures described in Albahari’s book which justify such an assessment e.g. human reification, the body as debris, technical syntax used by German officials. Additionally, these considerations on death representation are supplemented with an endeavor to establish the Belgrade dwellers’ attitude towards the fortunes of the Jews. According to the author, the novel explicitly marks the spatial opposition enclosure vs. opening, the camp vs. the city center that is reinforced by the river, which during World War II divided the capital into Zemun belonging to the Independent State of Croatia, also the place where the camp was situated and Belgrade’s Serbian center. This demarcation intensifies the victims’ feelings of separation and loneliness, at the same time enabling the capital’s dwellers to occupy a comfortable position of bystanders. Telo, mrtvac, smrt u romanu Gec i Majer Davida AlbaharijaRad se bavi vidovima smrti u romanu Gec i Majer Davida Albaharija. Pokazuje mehanizme koje potvrđuju opštepoznatu činjenicu da je u nacističkom sistemu dominirala ekonomija. U te mehanizme se ubrajaju, između ostalih: reifikacija čoveka, tretiranje tela kao otpada i tehnička leksika koju upotrebljavaju nemački funkcioneri. Analiza uključuje i pokušaj odgovora na pitanje kakav je bio odnos stanovnika Beograda prema sudbini Jevreja. Istraživanje pokazuje prostornu opoziciju zatvoren i otvoren prostor, logor i centar grada. Nju naglašava reka koja je za vreme Drugog svetskog rata delila srpsku prestonicu na Zemun, gde je bio smešten logor, a koji je pripadao NDH, i srpski centar Beograda. Ova granica je vezana za osećaj separacije i usamljenost žrtava, s jedne starne, i udobnost i bajstander-efekat stanovnika prestonice, s druge strane
46
Makohon, Anatolii. "Problem zła w eschatologii Maksyma Wyznawcy." Studia Warmińskie 56 (March 6, 2020): 291–305. http://dx.doi.org/10.31648/sw.3245.
Full textAbstract:
Artykuł analizuje doktrynę o złu w filozofii chrześcijańskiego teologa Maksyma Wyznawcy. Problem rozwiązuje się w sferze eschatologicznych poglądów myśliciela, całkowicie niewystarczająco zbadanych w nauce. Autor, wykorzystując metodologię historyczną i filozoficzną, bada najbardziej wpływowe koncepcje zła w filozofii zarówno niechrześcijańskich, jak i chrześcijańskich poprzedników Maxima. Pożyczając od nich koncepcję braku bytu i osłabienia sił naturalnych w stosunku do zła, Maxim rozwinął także własne rozumienie tego tematu. Ujawnia się to w jego eschatologicznym nauczaniu, w którym celem ludzkiej egzystencji jest stan przebóstwienia i odwiecznie-ruchomy pokój. W tym stanie dezaktywuję się gnomiczna wola, odpowiedzialna za popełnienie zła. Przezwyciężając cykliczną metafizykę helleńską i stawiając doskonałość na końcu, nie na samym początku, Maxim odrzuca koncepcję wiecznego powrotu, metafizycznie wymawianą w neoplatońskiej triadzie „przebywanie - wychodzenie – powrót”. Doktryna o niezależnej inkarnacji Logosu także pokonuje helleński pogląd na konieczność zła i wieczność świata. Osobliwe zrozumienie przez Maksyma doktryny o przywracaniu i fundamentalnym wyczerpaniu i skończoności zła, pozostawia jednak pewne złe istoty w stanie nieuczestniczenia w dobrach. W podejściu do rozwiązania źródeł zła poprzez badanie eschatologii Maksyma Wyznawcy, autor daje nowe spojrzenie na uczenie czcigodnego ojca.
47
Costa, Luan Glauco Freire. "A peleja da Música Armorial: o maestro contra o escritor." História Unicap 5, no. 9 (December 1, 2018): 284. http://dx.doi.org/10.25247/hu.2018.v5n9.p284-297.
Full textAbstract:
O presente artigo discorre acerca dos conflitos na constituição erudita das obras da música armorial. O Movimento Armorial surgiu na cidade do Recife, no ano de 1970, sobre a orientação do escritor e tea-trólogo Ariano Suassuna. Sendo historicamente influenciado pelo Movimento Regionalista e Escola de Pernambuco, resgatando o contexto da música erudita brasileira do séc. XX, moldada pelas figuras de Villa-Lobos e Mário de Andrade como principais idealizadores da música erudita nacional. A mú-sica armorial foi constituída por grandes compositores nacionais que versavam sobre temas regionais como Guerra Peixe e Capiba. A peleja tomará lugar a partir dos conflitos agravados entre o escritor Ariano Suassuna e o Maestro Cussy de Almeida, tendo seus ideais estéticos representados pelo Quin-teto Armorial e pela Orquestra Armorial, respectivamente. A análise do conflito na constituição das regras e normas artísticas e criativas na formação das obras resultará na leitura do campo simbólico constituinte da esfera erudita da música do movimento armorial e o lugar histórico ocupado por cada figura aqui apresentada na construção da música erudita nordestina.
48
Artemi, Eirini. "The knowledge of the triune God according to Isidore of Pelusium." Vox Patrum 61 (January 5, 2014): 327–42. http://dx.doi.org/10.31743/vp.3628.
Full textAbstract:
Bóg jest niepojęty i ten fakt musi być zaakceptowany przez każdy umysł ludzki. Możliwe jest jednak poznanie Go poprzez Jego dzieła, ale do tego niezbędny jest wolny od grzechu umysł i posiadanie takich cnót, jak mądrość, sprawiedliwość, miłość i wiara. Tylko wtedy Bóg będzie mógł „mieszkać” i „przechadzać się” w nas, i da nam szansę spotkania Go. Izydor z Peluzjum porównuje prawdziwą wiedzę o Bogu do „wina”, co wynika z obecności wcielonego Boga Logosu na Ziemi i objawienia jego nauczania. Ponieważ Pan opisuje siebie jako winorośl, pewność wiedzy o Nim jest nazywana „winem”. Bóg jest Jeden i Trójjedyny. Dowód ten pochodzi z Biblii. Peluzjota wyjaśnia, że liczba pojedyncza w Biblii, która jest używana odnośnie Boga, odnosi się do wszystkich trzech Osób Bożych, które są współistotne, liczba mnoga zaś odnosi się do hipostazy Boga w Trójcy Jedynego. Izydor podkreśla, że znajomość Boga wymaga wielkiej dojrzałości duchowej i mądrości. Wiara ludzi we wcielone Słowo Boże objawia się pośród Boga w Trójcy Jedynego i pomaga racjonalnemu stworzeniu wspiąć się do rzeczywistości niebieskiej i „rozmawiać” z Bogiem. Osoba przyodziana godłem prawdziwej wiedzy o Bogu, danej jej przez światło Ducha Świętego, czyni ją zdolną do walki z tymi, którzy nadużywają prawd doktryny Kościoła.
49
Lyubokhonskaya, Oksana Valer'evna. "Socrates and Lao Tzu: philosophy and “Sophiphilia”." Философская мысль, no. 5 (May 2021): 19–32. http://dx.doi.org/10.25136/2409-8728.2021.5.35195.
Full textAbstract:
This article discusses the problem of the lost meaning of the philosophy, which emerged as a result of its “technematization” in modern world. The question of “What is philosophy?” is being raised again. The author refers to the two key representatives of philosophical thought of the ancient West and East: Socrates and Lao Tzu, using the comparative approach and considering the category of Tao in the contrast to the main categories of ancient Greek philosophy: being, truth, logos, and action. Reconstruction of the teachings of Socrates and Lao Tzu contributes to the disclosure of philosophy through the four crucial aspects: ontological, gnoseological, anthropological, and ethical. The explanation of these aspects or dimensions of the philosophy gives the key to its initial meaning. The author concludes on the borderline and specificity between “wisdom” and “discretion”, where the latter is the primary foundation of the existence of philosophy. The philosophy itself is viewed as a being and process of cognition, directed not only to the outwards, which is characteristic to the Western European tradition overall, but also to within, which is typical to the Eastern thought. The disclosure of the structure of philosophy indicated the need for coming back to its basic meaning through the ethical dominant, which was initially embedded in the concepts of “wisdom” and “love”. The author introduces a peculiar term of “Sophiphilia”, which corresponds to the level of “discretion” as a pre-philosophical field of existence.
50
Sommerfeld, Beate. "„Ist das denn auch noch Sprache?“ ̶ Visualität als Entgrenzung der Begriffssprache in Thomas Bernhards Roman Frost." Roczniki Humanistyczne 69, no. 5 (June 16, 2021): 83–95. http://dx.doi.org/10.18290/rh21695-5.
Full textAbstract:
„Czy jest to jeszcze język?” – wizualność jako wykraczanie poza ramy języka pojęć w powieści Thomasa Bernharda Mróz
Artykuł analizuje delimitacje języka w powieści Mróz Thomasa Bernharda. Jego bohater, malarz Strauch, porzucił sztukę i oddaje się fantazjom i marzeniom. W literackich inscenizacjach tej imaginatywnej produkcji obrazów rozwijana jest antropologia wewnętrznych obrazów, które sprzeciwiają się logicznemu porządkowi języka pojęciowego. Bernhard przedstawia koncepcję wizjonerstwa, która kwestionuje wyłączną słuszność kategoryzacji pojęciowej i daje pod rozwagę możliwość specyficznego poznania wizualnego. Powstają obrazy czystej wizualności, które wymykają się komunikacji językowej i przypominają o bezsłownym doświadczeniu wizualnym. Strategie wizualizacji Bernharda są przedstawiane i uwidocznione w ich dyskursywnych powiązaniach z pytaniami antropologicznymi.
Der Beitrag geht den Entgrenzungen der Sprache nach, die in Bernhards Roman Frost metapoetisch zur Disposition gestellt und performativ eingelöst werden. Dessen Protagonist, der Maler Strauch, hat der Ausübung seiner Kunst entsagt und gibt sich seinen Phantasien und Traumvisionen hin. In den literarischen Inszenierungen dieser inneren Bildproduktion wird ein Konzept der visionären Schau entfaltet, welches die alleinige Geltung begrifflicher Kategorisierungen infrage stellt und auf die Brückenlosigkeit zwischen wortlosem Bilderlebnis und Sprache verweist. Die aus der Handlung herausgesprengten Tableaus einer von Begriffslogik entbundenen, opaken Visualität zersetzen den Logos der Wissenschaftssprache und werden von dieser mit dem Stigma der Verrücktheit belegt.
Bernhards Visualisierungsstrategien werden auf rhetorischer und synästhetischer Ebene nachvollzogen und dabei in ihren diskursiven Verflechtungen mit anthropologischen Fragestellungen sichtbar gemacht. So wird ein diskursiver Bezug zur Psychopathologie angedeutet, indem die psychopathologischen Anteile einer radikal künstlerischen Existenz herausgestellt werden, die als kommunikative Lähmung in der rational verfassten Welt entworfen wird. Zudem unterhalten die Visionen eine untergründige Beziehung zu menschheitsgeschichtlich früheren Zuständen des Bewusstseins, die als phylogenetische Relikte weiterhin präsent sind und eine tiefere Wirklichkeitsschicht erlebbar machen, die jenseits von Sprache liegt.