Journal articles: 'Terapie medyczne'

1

Pałka, Julianna, Natalia Jelonek, Paulina Juszczakiewicz, Agnieszka Pluta, and Maria Budnik-Szymoniuk. "Zamknięty system infuzyjny jako metoda zapewniająca bezpieczeństwo – ocena wiedzy personelu medycznego na temat terapii infuzyjnej." Pielęgniarstwo w Anestezjologii i Intensywnej Opiece 6, no. 2 (December 2020): 39–45. http://dx.doi.org/10.15374/pwaiio2020014.

Full text

Abstract:

Terapia infuzyjna to forma leczenia wykorzystywana w codziennej praktyce klinicznej. Odnosi się do wielu procedur związanych z podażą dożylną płynów infuzyjnych, roztworów leków, preparatów krwiopochodnych czy też żywienia parenteralnego. Na bezpieczeństwo terapii ma wpływ personel medyczny, wykorzystywany sprzęt, podawane w infuzji produkty lecznicze oraz stan pacjenta. W badaniu ankietowym starano się ocenić stan wiedzy personelu pielęgniarskiego, położnych i ratowników medycznych dotyczący terapii infuzyjnej – w tym subiektywną ocenę ryzyka omawianej metody i prawidłowego wykorzystywania systemów infuzyjnych, z uwzględnieniem umiejętności ich różnicowania na otwarte i zamknięte. Szczególny nacisk położono na poprawne kwalifikowanie i użytkowanie systemów zamkniętych. Materiał i metody Badanie przeprowadzono w latach 2016 2018 w grupie personelu medycznego. Wykorzystano kwestionariusz ankiety własnej. Grupa badana liczyła 1553 osoby. Uzyskane dane poddano analizie statystycznej. Wyniki Subiektywna ocena ryzyka procedur infuzyjnych nie przekłada się na poprawność odpowiedzi dotyczących zamkniętego systemu infuzyjnego. Większość badanych było zdania, że procedury infuzyjne są obarczone wysokim ryzykiem (n=1023; 65,8%), jednak aż 115 osób (7,4%) nie umiało ocenić tego ryzyka. Odnotowano istotne statystycznie różnice pomiędzy grupami oceny ryzyka procedur infuzyjnych a poprawnością udzielanych odpowiedzi (p<0,05). W badaniu wykazano, że personel medyczny jest świadomy ryzyka terapii infuzyjnej, chociaż stan wiedzy dotyczący jej bezpieczeństwa jest niewystarczający. Wnioski Wyposażenie oddziałów szpitalnych w sprzęt gwarantujący pracę w zamkniętym systemie infuzyjnym oraz przeprowadzanie szkoleń z zakresu terapii infuzyjnej jest kwestią kluczową w aspekcie profesjonalnej pracy personelu medycznego. Nadzór uwzględniający systematyczną edukację i pracę w systemie zamkniętym ograniczy ryzyko występowania tzw. zakażeń odcewnikowych, zapewniając bezpieczeństwo terapii infuzyjnej.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

2

Orzechowski, Rafał. "ENG ZASTOSOWANIE TERAPII REMINISCENCYJNEJ U OSÓB STARSZYCH W TURYSTYCE MEDYCZNEJ." Folia Turistica 52 (September 30, 2019): 187–200. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.3005.

Full text

Abstract:

Cel. Ocena możliwości wykorzystania terapii reminiscencyjnej w ramach turystyki zdrowotnej. Metoda. Analiza danych wtórnych dotyczących efektywności stosowania terapii reminiscencyjnej u osób starszych. Zaprezentowanie wniosków wyciągniętych z analizy porównawczej artykułów omawiających możliwości poprawienia sytuacji osób starszych: zarówno cierpiących na choroby pogarszające ich zdolności kognitywne, jak i odczuwających dyskomfort psychiczny. Wyniki. Rezultaty terapii reminiscencyjnych wykorzystujących wizualną stymulację pamięci osób starszych sugerują możliwość wywoływania „efektu reminiscencji” u osób starszych nie tylko za pomocą fotografii, ale także wyjazdów zorganizowanych bezpośrednio w miejsca mogące wywołać taki efekt. Ograniczenia badań i wnioskowania. Nie odnaleziono artykułów, omawiających możliwości wykorzystania „terapii reminiscencyjnej” w kontekście turystyki medycznej. Implikacje praktyczne. Prognozowany wzrost liczby osób starszych może stanowi podstawę do szerszego zainteresowania się tworzeniem produktów turystycznych ukierunkowanych na zaspokojenie potrzeb osób uskarżających się na problemy z pamięcią. Oryginalność. Przedstawienie możliwości zastosowania efektu reminiscencji nie tylko w kontekście czynnika wywołującego wspomnienia osobiste zachęcające do odbywania podróży, ale także jako metody pozwalającej poprawić jakość życia ludzi starszych, poprzez zastosowanie terapii reminiscencyjnej poza obszarem placówek terapeutycznych. Rodzaj pracy. Artykuł ma charakter przeglądowy. Słowa kluczowe: terapia reminiscencyjna, turystyka medyczna, efekt reminiscencji, pamięć

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

3

Ferdynus, Marcin. "O uporczywej terapii oraz środkach zwyczajnych i nadzwyczajnych w polskim kontekście bioetycznym. Na marginesie dwóch debat Polskiego Towarzystwa Bioetycznego." Roczniki Filozoficzne 69, no. 2 (June 28, 2021): 65–81. http://dx.doi.org/10.18290/rf21692-3.

Full text

Abstract:

W artykule rozważam opinię mówiącą o rezygnacji z terminu „uporczywa terapia” i o potrzebie zastąpienia go terminem „terapia medycznie daremna”. Ponadto zastanawiam się nad przydatnością podziału środków medycznych na zwyczajne i nadzwyczajne. Opowiadam się przeciwko odrzuceniu terminu „uporczywa terapia”, jak również staram się pokazać, że klasyfikacja środków medycznych, która łączy pary pojęć „proporcjonalne/nieproporcjonalne” i „zwyczajne/nadzwyczajne”, może stanowić skuteczną pomoc w podejmowaniu decyzji o rezygnacji z uporczywej terapii zarówno dla lekarza, jak i dla pacjenta. Przedmiotem refleksji czynię wypracowaną przez Polską Grupę Roboczą ds. Etyki Końca Życia definicję uporczywej terapii oraz jej zmodyfikowaną wersję. Zasadniczym kontekstem prowadzonych analiz są opinie niektórych autorów biorących udział w debatach zorganizowanych przez Polskie Towarzystwo Bioetyczne na temat uporczywej terapii oraz terapii medycznie daremnej.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

4

Jurewicz, Błażej, Joanna Oberska, Artur Prusaczyk, Paweł Żuk, Marika Guzek, and Magdalena Bogdan. "Istota kwestionariusza przeglądu lekowego farmaceuty z perspektywy koordynowanej opieki zdrowotnej." Journal of Education, Health and Sport 12, no. 1 (January 29, 2022): 312–20. http://dx.doi.org/10.12775/jehs.2022.12.01.26.

Full text

Abstract:

Idea opieki farmaceutycznej zakłada ścisłą współpracę farmaceuty z przedstawicielami innych profesji medycznych w celu objęcia pacjenta holistyczną opieka zdrowotną. Zadaniem farmaceuty jest rozpoznawanie oraz proponowanie rozwiązań w zakresie problemów i interakcji lekowych. Realizacji tego procesu nie byłaby możliwa bez odpowiednich narzędzi. W ramach niniejszej pracy zaprezentowano istotę i zakres kwestionariusza przeglądu lekowego farmaceuty. Kwestionariusz ten jest autorskim narzędziem stworzonym w oparciu o doświadczenie i praktykę medyczno-biznesową podmiotu leczniczego Centrum Medyczno-Diagnostyczne w Siedlcach. Kwestionariusz przeglądu lekowego farmaceuty umożliwia zbieranie następujących informacji: dane osobowe pacjenta, subiektywne odczucia pacjenta dotyczące jego stanu zdrowia, informacje o chorobach, alergiach, szczepieniach, badaniach okresowych i prewencyjnych oraz inne dodatkowe dane medyczne. Istotną częścią kwestionariusza jest blok informacji dot. farmakoterapii, w tym rodzaju i typie leków przyjmowanych przez pacjenta, dawkowaniu, efektywności terapii, działaniach niepożądanych związanych z przyjmowaniem produktów leczniczych oraz zasobach lekowych pacjenta. Prezentowane narzędzie zawiera także dodatkowe informacje bazujące na wywiadzie z pacjentem oraz odpowiednie zalecenia farmaceuty. Prawidłowa identyfikacja oraz poszerzenie zakresu informacji zawartych w ramach kwestionariusza przeglądu lekowego farmaceuty ma kluczowe znaczenie dla implementacji oraz realizacji koordynowanej opieki zdrowotnej, uwzgledniającej aspekt opieki farmaceutycznej.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

5

Marciniak-Firadza, Renata. "Współpraca logopedy z laryngologiem i foniatrą w procesie rehabilitacji zaburzeń głosu i mowy." Logopaedica Lodziensia, no. 2 (December 30, 2018): 107–17. http://dx.doi.org/10.18778/2544-7238.02.08.

Full text

Abstract:

W związku z olbrzymimi postępami w medycynie i tworzeniem się wielospecjalistycznych zespołów w ostatnich kilkunastu latach zacieśnia się związek logopedii z medycyną. Celem artykułu jest omówienie wybranych aspektów współpracy logopedy z laryngologiem (przede wszystkim specjalizującym się w onkologii laryngologicznej) i foniatrą. Zaprezentowano wybrane aspekty tej współpracy, między innymi zadania logopedy – członka interdyscyplinarnego zespołu specjalistów – w procesie terapii osób z chorobami nowotworowymi w obrębie jamy ustnej, jamy nosowej, krtani i gardła oraz osób z zawodowymi dysfoniami.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

6

Musielak, Marika. "Historia zastosowania promieniowania protonowego w radioterapii." Letters in Oncology Science 18, no. 4 (January 21, 2022): 99–106. http://dx.doi.org/10.21641/los.2021.18.4.211.

Full text

Abstract:

Historia terapii protonowej rozpoczęła się w 1946 roku kiedy Robert Wilson opublikował artykuł, w którym zaproponował wykorzystanie akceleratorów formujących wiązkę protonową do leczenia głęboko zlokalizowanych guzów. W konwencjonalnej radioterapii wykorzystywane jest promieniowanie fotonowe. Opisując przewagę promieniowania protonowego nad fotonowym należy zwrócić uwagę na jego aspekty fizyczne m.in. rozkład głębokościowy dawki. Rozkład dawki w ośrodku maleje wykładniczo dla fotonów, natomiast dla protonów rozkład głębokości dawki ma charakterystyczny kształt, zwany pikiem Bragga. Celem pracy jest przedstawienie historii terapii protonowej rozpoczynając od odkrycia protonu, a kończąc na współczesnej radioterapii klinicznej. W 1990 rozpoczęła się nowoczesna era terapii wykorzystujących cząstki, kiedy został otwarty pierwszy specjalistyczny szpital leczący terapią protonową w Centrum Medycznym Uniwersytetu Loma Linda w Kalifornii. Od tamtej pory leczenie protonowe było przeprowadzane w placówkach szpitalnych używając technologii i technik, które były porównywalne z nowoczesną radioterapią fotonową. Dane kliniczne jednoznacznie potwierdzały, że terapia protonowa jest przodującą i lepszą metodą leczenia od konwencjonalnej radioterapii. W tym okresie pacjenci byli leczeni w kilku ośrodkach na świecie, gdzie metody i techniki napromieniania były różne, a nowe technologie były stale implementowane. Finalnie, dane kliniczne uzyskane w naukowych placówkach wykazały dobrą powtarzalność i wydajność terapii protonowej.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

7

Wieczorkowska, Magdalena. "Celiakia – perspektywa socjomedyczna." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica, no. 79 (December 30, 2021): 7–30. http://dx.doi.org/10.18778/0208-600x.79.01.

Full text

Abstract:

Celiakia (choroba trzewna, enteropatia glutenowa) to choroba genetyczna (związana z występowaniem u chorych specyficznego wariantu genów HLA-DQ2 oraz HLA-DQ8) o charakterze autoimmunologicznym. U chorych spożywanie glutenu prowadzi do zaniku kosmków znajdujących się w błonie śluzowej dwunastnicy i jelita cienkiego, co w konsekwencji prowadzi do zaburzeń wchłaniania i innych związanych z tym dolegliwości (utrata masy ciała, anemia, niedobory witamin, osteoporoza). Jest to choroba przewlekła, nieuleczalna i w większości wypadków jedynym lekarstwem jest restrykcyjna dieta polegająca na eliminacji z pożywienia frakcji białek zawartych w takich zbożach jak pszenica (gliadyna), żyto (sekalina), jęczmień (hordeina) i owies (awenina). Celiakia to choroba najczęściej kojarzona z okresem dzieciństwa, jednak coraz częściej rozpoznawana jest w życiu dorosłym. Dieta bezglutenowa, będąca jedynym lekarstwem, wymaga od chorego systematyczności oraz konsekwencji i często wiąże się ze zmianą stylu życia. Celem artykułu jest zaprezentowanie złożoności medycznego podłoża choroby i wynikających z niego implikacji dotyczących reakcji na chorobę, życia i radzenia sobie z nią oraz społecznych i środowiskowych czynników wpływających na poprawę stanu zdrowia chorych na celiakię. Przyjęto bowiem założenie, iż jest to schorzenie wciąż mało rozpoznane w społeczeństwie, a także mało uświadomione w środowisku medycznym (o czym świadczy średni czas diagnozy celiakii). Główna teza artykułu głosi, iż celiakia jest chorobą złożoną, zaś brak klasycznego lekarstwa czyni ją schorzeniem, w którym sukces terapii zależy w ogromnym stopniu od pacjenta, jego wiedzy oraz determinacji w stosowaniu wymagającej diety eliminacyjnej. Z punktu widzenia społeczeństwa niezrozumienie chorego często negatywnie wpływa na jego zachowania w chorobie, co może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia. Pacjenci z celiakią borykają się dodatkowo z ograniczeniami w codziennym funkcjonowaniu – pracy, podróżach czy spotkaniach towarzyskich. Artykuł wpisuje się w ramy rozważań socjomedycznych. W pierwszej części prezentuje perspektywę medyczną dotyczącą istoty choroby, jej typów i odmian oraz diagnostyki. Prezentacja tych aspektów w pierwszej kolejności jest kluczowa dla zrozumienia istoty choroby i trudności w radzeniu sobie z nią oraz schorzeniami współwystępującymi. W drugiej części zaprezentowano – na podstawie wybranych koncepcji socjologii medycyny – chorobę z perspektywy pacjenta – jego reakcji i przyjmowania roli chorego, zachowań w chorobie, zarządzania piętnem z nią związanym, relacji z otoczeniem, a także codziennych problemów wynikających z konieczności stosowania diety eliminacyjnej. Prezentowane rozważania nie wyczerpują złożoności tematu i wieloaspektowości problematyki związanej z życiem oraz funkcjonowaniem pacjentów z celiakią. Wyodrębnione podrozdziały mają na celu ukazanie złożoności poruszanej w artykule problematyki i mogą stać się przyczynkiem do dalszych pogłębionych i szczegółowych analiz. Artykuł opiera się na przeglądzie przedmiotowej literatury polskiej i zagranicznej oraz badań w tym obszarze.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

8

Styczyński, Jan, Katarzyna Dzierżanowska-Fangrat, Michał Matysiak, Krzysztof Kałwak, Ninena Irga-Jaworska, and Tomasz Szczepański. "Program Racjonalnej Terapii Przeciwgrzybiczej „WYLECZ!”." Forum Zakażeń 12, no. 3 (June 2021): 133–38. http://dx.doi.org/10.15374/fz2021016.

Full text

Abstract:

Epidemiologia inwazyjnej choroby grzybiczej (IFD) dowodzi rosnącego udziału szczepów opornych, dotyczącego wszystkich klas leków. Odpowiedź na leczenie zależy od wielu czynników, z których część jest modyfikowalna. Takim czynnikiem jest stosowanie zasad racjonalnej terapii przeciwgrzybiczej (zasady zarządzania środkami przeciwgrzybiczymi, AFS). Jest to strategia wprowadzona analogicznie do procesu stosowania zasad racjonalnej terapii przeciwdrobnoustrojowej (zarządzania środkami przeciwdrobnoustrojowymi, AMS). AFS w kontekście ogólnych AMS wyrażone jest w praktyce stosowaniem czynników, określonych jako 6D: diagnosis, debridement/drainage, drug, dose, deescalation, duration. Koncepcja zwracania uwagi na racjonalność działań i unikanie błędów występujących w codziennej praktyce klinicznej ma już swoją historię w medycynie, z początkiem w Stanach Zjednoczonych w 2012 roku w postaci kampanii „Choosing Wisely” („Wybierz mądrze”). Pomimo rozwoju możliwości profilaktyki, diagnostyki i terapii, problem inwazyjnych zakażeń grzybiczych utrzymuje się od wielu lat. W maju 2021 roku, podczas X Zjazdu Polskiego Towarzystwa Onkologii i Hematologii Dziecięcej (PTOHD), pod patronatem PTOHD został ogłoszony Program Racjonalnej Terapii Przeciwgrzybiczej. Cztery główne cele programu to: racjonalne stosowanie leków przeciwgrzybiczych, ograniczenie rosnącej oporności grzybów na leki przeciwgrzybicze, unikanie błędów występujących w praktyce klinicznej oraz edukacja personelu medycznego, pacjentów i rodzin. Koncepcja Programu Racjonalnej Terapii Przeciwgrzybiczej jest oparta na 6 zasadach określonych akronimem WYLECZ!: właściwe rozpoznanie, wyczyszczenie chorego miejsca, lek, efektywna dawka, czas trwania leczenia, zakończenie i podsumowanie terapii.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

Koper, Beata. "Rest cure – XIX-wieczna terapia nudą Silasa Weira Mitchella w opowiadaniu „Żółta tapeta” Charlotte Perkins Gilman." Stan Rzeczy, no. 2(11) (November 1, 2016): 103–18. http://dx.doi.org/10.51196/srz.11.6.

Full text

Abstract:

Artykuł zawiera kulturową analizę wpływu przymusowego odpoczynku od aktywności intelektualnej i domowej nałożonego na XIX-wieczne pacjentki diagnozowane jako cierpiące na neurastenię. Historia terapii Weira Mitchella Rest Cure, stworzona dla kobiet cierpiących z powodu nerwów, stanowi kontekst dla interpretacji sztandarowego opowiadania C.P. Gilman Żółta tapeta. Teoria choroby zaproponowana przez słynnego lekarza była wyraźnie skorelowana z płcią. Mimo że sam opis terapii (odpoczynek, dieta, masaże) brzmi trywialnie, to Mitchell stał się czarnym charakterem w opowiadaniu amerykańskiej prozaiczki. Tekst Gilman w metaforyczny sposób pokazuje, jak rygorystycznie zastosowana terapia nudą doprowadza narratorkę do szaleństwa. Terapia spoczynkowa pokazuje represyjne oblicze medycyny, tym samym nuda, stanowiąca główne założenie leczenia, jest nudą wręcz zabójczą. Nie ma tu miejsca na odpoczynek, postrzegany pozytywnie, pozostaje nuda, która w tym przypadku ma znaczenie wyłącznie pejoratywne.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

Wróblewska, Joanna P. "Komórki macierzyste i reprogramowanie komórek somatycznych – wybrane zagadnienia." Letters in Oncology Science 15, no. 1 (March 12, 2018): 35–42. http://dx.doi.org/10.21641/los.15.1.62.

Full text

Abstract:

Historia badań nad komórkami macierzystymi (embryonic stem cells, ES) sięga początków XX wieku. Już wtedy obserwowano komórki, które w organizmie myszy tworzyły specyficzny, wysoce zróżnicowany guz nowotworowy - potworniak. Jednakże dopiero druga połowa XX wieku przyniosła znaczący postęp w badaniach, co zaowocowało uzyskaniem pierwszych linii komórek macierzystych w hodowli in vitro. Poznanie cech charakterystycznych i potencjału komórek ES wzbudziło ogromne nadzieje na wykorzystanie komórek macierzystych nie tylko w badaniach podstawowych, ale przede wszystkim w nowo rozwijającej się gałęzi medycyny – medycynie regeneracyjnej. Jednakże ze względu na etyczne kwestie związane ze sposobem pozyskiwania komórek ES, badania tego typu nie miały większych szans na powodzenie. Przełom nastąpił w 2006 roku, po opracowaniu metody uzyskiwania indukowalnych komórek pluripotentnych (induced pluripotent stem cells, iPSC) na drodze reprogramowania komórek somatycznych. Komórki iPS posiadają wszystkie zalety komórek ES, jednakże ich pozyskiwanie nie jest obarczone restrykcjami prawnymi i etycznym. Daje to nadzieję na szybki postęp badań z zakresu medycyny regeneracyjnej i terapii komórkowej, zwłaszcza w przypadku chorób dotychczas uznawanych za nieuleczalne.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

11

Pawłowska‑Jaroń, Halina, and Zdzisława Orłowska‑Popek. "Problemy rozwojowe dzieci przedwcześnie urodzonych z perspektywy logopedycznej." Logopaedica Lodziensia, no. 3 (December 30, 2019): 149–62. http://dx.doi.org/10.18778/2544-7238.03.11.

Full text

Abstract:

Dzięki ogromnemu postępowi wiedzy i technologiom medycznym ratuje się obecnie skrajnie niedojrzałe noworodki – nawet te o masie ciała poniżej 1000 g, urodzone z ciąży o czasie trwania krótszym niż 28 tygodni. Częstość urodzeń wcześniaków o masie ciała 1000–1500 g z ciąży trwającej 28–32 tygodnie wynosi w Polsce około 1%. Przedwczesne zakończenie ciąży stanowi poważny problem, szczególnie w aspekcie dalszych losów dziecka. Zagrożenia podlegają jednak pewnej ewolucji wraz z zaawansowaniem ciąży. Do powikłań okresu noworodkowego, będących istotnym elementem wpływającym na rokowania dotyczące życia i zdrowia noworodka urodzonego przedwcześnie, należą: uszkodzenia mózgu, zaburzenia oddychania, krążenia, zaburzenia pokarmowe, nieprawidłowości w obrębie narządów zmysłów. W praktyce logopedycznej spotykamy się coraz częściej z problemami dotykającymi dzieci przedwcześnie urodzonych, dotyczącymi między innymi dysfunkcji analizatorów zmysłów, co w istotny sposób przekłada się na funkcjonowanie poznawcze, a w konsekwencji na proces nabywania języka. Wcześniaki wymagają jak najwcześniejszej diagnostyki oraz stymulacji jako profilaktyki zaburzeń poznawczych i komunikacyjnych. Połączenie wczesnej interwencji medycznej i wczesnej stymulacji lub w skrajnych przypadkach konsekwentnie prowadzonej terapii neurobiologicznej zdaje się mieć największy wpływ na szanse rozwojowe i jakość życia tej grupy dzieci i ich rodzin.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

12

Kozłowska, Elżbieta, Aleksandra Popow, and Oliwia Kwiatkowska. "The use of vacuum therapy in medicine." Leczenie ran 16, no. 3-4 (2019): 79–83. http://dx.doi.org/10.5114/lr.2019.94620.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

13

Bazaliński, Dariusz, Mateusz Skórka, Daria Kiedryś, Paweł Florek, and Marek Kucharzewski. "Zastosowanie kontrolowanego podciśnienia w leczeniu rany po resekcji odbytu z powodu raka jelita grubego – opis przypadku." Forum Leczenia Ran 1, no. 3 (September 2020): 123–28. http://dx.doi.org/10.15374/flr2020024.

Full text

Abstract:

Jedną z radykalnych metod terapeutycznych leczenia zaawansowanego raka odbytnicy jest resekcja brzuszno-kroczowa związana z wysoką częstością występowania powikłań pooperacyjnych, takich jak zakażenie rany krocza oraz ryzyko powstania przetoki jelitowo-skórnej. Zastosowanie kontrolowanego ujemnego ciśnienia przyspiesza proces gojenia rany poprzez eliminację wysięku, zwiększenie miejscowego przepływu krwi, zmniejszenie obciążenia bakteryjnego i stymulację wzrostu tkanki ziarninowej. W pracy zaprezentowano przypadek 58-letniej pacjentki, u której wykonano resekcję odbytu i odbytnicy z powodu zaawansowanego raka jelita grubego, a powstałe powikłania miejscowe leczone były przy użyciu terapii podciśnieniowej. Na podstawie przeprowadzonych obserwacji wyciągnięto następujące wnioski: zastosowanie NPWT w leczeniu powikłanej rany w obrębie krocza stworzyło możliwości kontroli stanu rany, ewakuacji wysięku i ogólnej poprawy samopoczucia pacjentki. Terapia podciśnieniowa jest bezpieczną metodą zaopatrzenia rany, która może być prowadzona przez przeszkolony personel medyczny. NPWT może być z powodzeniem stosowana jako metoda leczenia ran powikłanych w obrębie krocza, lecz wymaga dalszych badań.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

14

Żelezik, Marcin, and Marcin Sadowski. "Hypnosis as a part of holistic medical treatment: a systematic review." Neuropsychiatria i Neuropsychologia 15, no. 1-2 (2020): 21–32. http://dx.doi.org/10.5114/nan.2020.97399.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

15

Matras-Mastalerz, Wanda. "Biblioterapia – ewolucja teorii i rozwój praktyki. Przegląd na podstawie doświadczeń polskich i zagranicznych." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum 1, no. 22-23 (December 30, 2016): 29–44. http://dx.doi.org/10.18778/0860-7435.22.23.03.

Full text

Abstract:

Artykuł stanowi próbę omówienia ewolucji teoretycznych podstaw biblioterapii oraz możliwości jej zastosowań praktycznych w działaniach z zakresu profilaktyki, terapii, wychowania, edukacji i socjalizacji czytelników. Atrakcyjność, ale i trudność opisywania biblioterapii łączy się z jej interdyscyplinarnością. Płynnie łączą się w jej obrębie literaturoznawstwo, bibliologia, psychologia, pedagogika, socjologia, filozofia, historia, antropologia, a nawet nauki medyczne. Zróżnicowane, a jednocześnie bliskie zagadnienia, połączone wspólnym mianownikiem przynależności do refleksji humanistycznej, mogą przekształcić się w poręczny zestaw elastycznych narzędzi przydatnych w procesie umacniania kondycji psychicznej i fizycznej odbiorców.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

16

Szydlak, Renata. "Advanced cellular therapy products based on mesenchymal stem cells." Farmacja Polska 74, no. 3 (March 15, 2018): 178–83. http://dx.doi.org/10.32383/farmpol/119194.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

17

Kubiak, Rafał. "Zmiany w art. 30 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty i ich systemowe konsekwencje." Gdańskie Studia Prawnicze, no. 1(49) (March 11, 2021): 29–45. http://dx.doi.org/10.26881/gsp.2021.1.02.

Full text

Abstract:

Fundamentalnym obowiązkiem lekarza, stanowiącym istotę tej profesji, jest niesienie pomocy osobom chorym i cierpiącym. Toteż zarówno w aktach etyczno-deontologicznych, jak i prawnych powinność ta jest wyraźnie podkreślana. Przepisy definiują zakres tego obowiązku i przypadki legalnego odstąpienia od leczenia. Na gruncie prawa polskiego zagadnieniu temu poświęcony jest przede wszystkim art. 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty. W pierwotnym brzmieniu przepis ten nakazywał udzielanie pomocy medycznej nie tylko w sytuacji zagrożenia życia i poważnego niebezpieczeństwa dla zdrowia, ale również w tzw. „przypadkach niecierpiących zwłoki”. Przesłanka ta była rozumiana szeroko. Lekarz był więc zobowiązany do niesienia pomocy wówczas, gdy pacjent doraźnie jej wymagał, gdy jej odwleczenie mogło spowodować pogorszenie stanu zdrowia, wydłużenie terapii itd. Jednakże regulacja ta została zmieniona w wyniku nowelizacji u.z.l., która weszła w życie z dniem 8 sierpnia 2020 r. W jej skutek usunięto fragment dotyczący przypadków niecierpiących zwłoki. W opracowaniu przedstawiono uzasadnienie tej zmiany oraz jej systemowe konsekwencje. Następstwem tego posunięcia jest bowiem zawężenie obowiązku niesienia pomocy i de facto zrównanie pod tym względem lekarzy z innymi osobami, które nie mają wykształcenia medycznego. W efekcie, lekarze mogą teraz częściej odmawiać wykonania świadczenia zdrowotnego (odpowiednio zostały bowiem zmodyfikowane przesłanki opisane w art. 38 i art. 39 u.z.l.). Rezultatem tej noweli jest jednak także zmniejszenie karnej ochrony lekarza, przysługującej funkcjonariuszowi publicznemu (na zasadach art. 44 u.z.l.). Zagadnienie to zostało zatem również przybliżone.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

18

Karlnoski, Rachel, Elia Charbel Abboud, Peggy Thompson, Asa Z. Oxner, John T. Sinnott, and Jorge E. Marcet. "Zmniejszenie liczby zakażeń krwiobiegu związanych z wkłuciem centralnym, skorelowane z wprowadzeniem innowacyjnego opatrunku ze srebrem do cewników żyły centralnej, stosowanego przez 6 lat." Forum Zakażeń 12, no. 1 (March 2021): 11–16. http://dx.doi.org/10.15374/fz2021003.

Full text

Abstract:

Cel Ocena innowacyjnego opatrunku ze srebrem (OP) do cewników do żyły centralnej w porównaniu z opatrunkami z gąbki impregnowanej glukonianem chlorheksydyny (GIGCH) w zapobieganiu zakażeniom krwiobiegu związanym z wkłuciem centralnym (ZKZWC) u dorosłych pacjentów na oddziałach intensywnej terapii (OIT). Projekt Retrospektywne badanie kohortowe. Miejsce Tampa General Hospital, akademicka placówka medyczna. Pacjenci Wszyscy dorośli pacjenci OIT w akademickiej placówce medycznej od stycznia 2009 do grudnia 2010 roku. Pomiary i główne wyniki W ciągu 2 lat przebadano łącznie 3189 kartotek pacjentów z 7 różnych OIT. Pacjenci otrzymywali opatrunki GIGCH (styczeń 2009 – grudzień 2009) lub OP (styczeń 2010 – grudzień 2010). Pierwszorzędowymi wynikami mierzonymi były wskaźniki ZKZWC na 1000 dni cewnikowania i długość pobytu na OIT. Było 30 696 dni cewnikowania z opatrunkami GIGCH i 31 319 dni cewnikowania z OP. Wystąpił statystycznie istotny spadek wskaźnika ZKZWC na 1000 dni cewnikowania w grupie z OP – z 2,38 do 1,28 (P=0,001), przy bezwzględnym zmniejszeniu ryzyka o 1,1. W grupie z OP stwierdzono istotnie mniejszą częstość występowania ZKZWC na 1000 dni cewnikowania (współczynnik zapadalności [IRR] ¼ 0,54; 95% przedział ufności [CI]: 0,36–0,80). Względne ryzyko ZKZWC w grupie z OP wynosiło 0,502 (95% CI: 0,340–0,730; P<0,001). Jeśli we wszystkich cewnikach stosowane byłyby OP, obserwowany zmniejszony wskaźnik ZKZWC dałby oszczędności rzędu od 4070 USD do 39 600 USD na 1000 dni cewnikowania. Po pomyślnym wdrożeniu OP zaobserwowano znaczące obniżki wskaźników ZKZWC i trwały spadek w kolejnych 6 latach. Wniosek Stosowanie opatrunków posrebrzanych (OP) wiąże się ze znacznym spadkiem częstości ZKZWC u dorosłych pacjentów OIOM w porównaniu z opatrunkami GIGCH, przy szacowanej oszczędności kosztów od 4070 do 39 600 USD na 1000 dni cewnikowania.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

19

Łuczak-Wawrzyniak, J. "297. Oczekiwania pacjentów onkologicznych wobec personelu medycznego w trakcie terapii." Reports of Practical Oncology & Radiotherapy 8 (2003): S337—S338. http://dx.doi.org/10.1016/s1507-1367(03)70780-9.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

20

Jączak-Goździak, Małgorzatak, and Barbara Steinborn. "Terapie genowe i genetyczne w chorobach nerwowo- mięśniowych wieku dziecięcego." Child Neurology 29, no. 58 (2020): 11–18. http://dx.doi.org/10.20966/chn.2020.58.453.

Full text

Abstract:

Osiągnięcia genetyki, biologii molekularnej i inżynierii genetycznej zrewolucjonizowały współczesną medycynę: umożliwiły poznanie i zrozumienie genetycznego podłoża wielu chorób i utorowały drogę do poszukiwania leczenia poprzez naprawę wadliwych genów. W ostatnich latach największe sukcesy w zakresie terapii genowej i genetycznej zostały osiągnięte w chorobach nerwowo-mięśniowych wieku dziecięcego: w rdzeniowym zaniku mięśni i dystrofii mięśniowej Duchenne'a. To nowoczesne leczenie wykorzystuje różnorodne techniki takie jak: transport genów za pomocą wektorów wirusowych czy modyfikację ekspresji genów z użyciem antysensownych oligonukleotydów i "małych cząsteczek" oraz jeszcze badaną, ale bardzo obiecującą, edycję genomu z zastosowaniem systemu CRISPR-Cas9. W pracy przedstawiono przegląd: przełomowych terapii w leczeniu SMA i DMD oraz leczenia genetycznego, badanego w innych chorobach nerwowo- mięśniowych wieku dziecięcego

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

21

Cebulska, Violetta, Violetta Koźlak, and Piotr Dybalski. "Knowledge and opinions on conducting persistent therapy in the work of medical staff in anaesthesiology and intensive care departments." Palliative Medicine 11, no. 4 (2019): 170–79. http://dx.doi.org/10.5114/pm.2019.93185.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

22

Augustynowicz, Anna, and Iwona Wrześniewska-Wal. "Stosowanie przymusu bezpośredniego przez personel medyczny w procesie diagnozowania i terapii małoletnich pacjentów." Pediatria Polska 88, no. 2 (March 2013): 206–12. http://dx.doi.org/10.1016/j.pepo.2013.01.009.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

23

Czuba, Miłosz, and Józef Langfort. "Hipoksja - wykorzystanie w treningu i terapii." Kosmos 69, no. 4 (January 30, 2021): 785–92. http://dx.doi.org/10.36921/kos.2020_2735.

Full text

Abstract:

Pierwsze badania z zakresu wpływu hipoksji na organizm człowieka koncentrowały się głównie na zastosowaniach w obszarze wojskowości, medycyny lotniczej, oraz treningu sportowego. W ostatnich latach dużo uwagi poświęca się koncepcji wykorzystania środowiska hipoksycznego jako środka terapeutycznego w celu wspomagania leczenia i profilaktyki niezakaźnych chorób przewlekłych, a także poprawy jakości życia pacjentów i osób starszych. Ekspozycja organizmu na warunki hipoksji, zarówno w spoczynku, jak i w połączeniu z aktywnością fizyczną, przyczynia się do uruchomienia w organizmie licznych mechanizmów adaptacyjnych. Zmiany te w znacznej mierze mogą przyczyniać się do poprawy skuteczności tradycyjnych metod treningowych i terapeutycznych. Szerokie spektrum oddziaływania hipoksji na organizm człowieka sprawia, że zjawisko to może być niezwykle skutecznym środkiem treningowo-terapeutycznym w leczeniu i profilaktyce otyłości, cukrzycy typu II, nadciśnienia tętniczego, chorób układu krążenia i oddechowego, a także w zaburzeniach neurologicznych.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

24

Kierasińska, Amelia, Damian Ciunowicz, Marta Węgierska, Ewelina Stoczyńska-Fidelus, and Piotr Rieske. "CAR-T therapy in oncology and other fields of medicine." Alergologia Polska - Polish Journal of Allergology 8, no. 2 (2021): 77–91. http://dx.doi.org/10.5114/pja.2021.106685.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

25

Filo-Rogulska, Marta, Dominika Wcisło-Dziadecka, and Ligia Brzezińska-Wcisło. "Rola mikrobiomu skóry w trądziku pospolitym." Dermatologia Praktyczna 10, no. 3 (August 30, 2017): 27. http://dx.doi.org/10.26625/2017.10.3.02.

Full text

Abstract:

W ostatnich latach nastąpił rozkwit badań nad drobnoustrojami bytującymi w organizmie człowieka, zwanymi kolektywnie mikrobiomem. Prawidłowa fl ora bakteryjna człowieka chroni organizm przed kolonizacją fl orą patogenną, moduluje nabytą i wrodzoną odporność poprzez wpływ na układ immunologiczny, uczestniczy w procesie trawiennym czy w syntezie witamin. Mikroorganizmy bakteryjne i produkty ich przemiany materii pomagają ponadto w utrzymaniu funkcji barierowej skóry. Badanie zarówno całego składu mikrobiomu, jak i genetycznych oraz metabolicznych zależności pomiędzy poszczególnymi mikroorganizmami stało się możliwe dzięki wprowadzeniu nowoczesnych technik biologii molekularnej, takich jak analiza bakteryjnego genu 16S rRNA oraz sekwencjonowanie kompletnych genomów bakteryjnych.Zaburzenia mikrobiomu obserwuje się w wielu chorobach, zatem przywracanie równowagi mikrobiologicznej jako formy terapii jest poddawane obecnie intensywnym badaniom w wielu dziedzinach medycyny. Wśród schorzeń dermatologicznych do tej pory najwięcej uwagi poświęcono atopowemu zapaleniu skóry, co zaowocowało powstaniem nowej grupy emolientów opartych na prebiotykach, których skuteczność znajduje potwierdzenie w badaniach klinicznych.W artykule przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat mikrobiomu w kontekście patofizjologii i leczenia chorób skóry ze szczególnym uwzględnieniem trądziku pospolitego. Liczne badania wskazują, że również w przypadku tej choroby terapia ukierunkowana na mikrobiom może dać korzystne efekty przy minimalnych działaniach niepożądanych.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

26

Ciechanowska, Katarzyna. "The use of radio frequency currents in musculoskeletal injuries." Journal of Education, Health and Sport 12, no. 2 (February 4, 2022): 69–77. http://dx.doi.org/10.12775/jehs.2022.12.02.007.

Full text

Abstract:

Elektroterapia to dział medycyny fizykalnej, który wykorzystuje energię elektryczną w celach leczniczych i diagnostycznych. Jednym z najnowocześniejszych zabiegów z zakresu elektroterapii, który wykorzystuje prądy wielkiej częstotliwości to terapia Indiba. Jest to zabieg oparty na zastosowaniu przepływu elektrycznego prądu radiofrekwencyjnego o częstotliwości 448 kHz. Prądy o częstotliwości radiowej stały się jednym z podstawowych metod leczenia dolegliwości bólowych i urazów mięśniowo-szkieletowych. Badania kliniczne pokazują, że terapia prądami wielkiej częstotliwości zmniejszają dolegliwości bólowe, przyspieszają przepływ krwi, dotleniają organizm oraz przyspieszają metabolizm komórkowy. W literaturze można spotkać także artykuły, w których przedstawione są znakomite rezultaty takie jak: szybsze zdrowienie tkanek i powrót do aktywności fizycznej.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

27

Macura, Barbara, Aneta Kiecka, and Marian Szczepanik. "Bakterie Modyfikowane Genetycznie – Perspektywy Zastosowania w Profilaktyce, Diagnostyce I Terapii." Postępy Mikrobiologii - Advancements of Microbiology 61, no. 1 (March 1, 2022): 21–29. http://dx.doi.org/10.2478/am-2022.0003.

Full text

Abstract:

Streszczenie Prawidłowy stan mikrobioty warunkuje wiele efektów prozdrowotnych w organizmie człowieka. Zaburzenia w równowadze mikrobioty mogą być regulowane poprzez dostarczanie do organizmu probiotyków. Niestety, ich podawanie wiąże się z pewnymi ograniczeniami. Probiotyki są głównie wykorzystywane w profilaktyce wielu schorzeń, a w terapii wykazują jedynie działanie wspomagające. Ponadto probiotyki w czasie obróbki technologicznej oraz w czasie przechodzenia przez przewód pokarmowy mogą tracić swoją biologiczną aktywność. Ograniczenia te mogą zostać pokonane dzięki wprowadzeniu modyfikacji genetycznych do komórek bakteryjnych. Aktualne badania wykazują, że takie modyfikacje mogą zmienić właściwości biologiczne bakterii i znacznie rozszerzyć zakres ich wykorzystania w medycynie o właściwości diagnostyczne i terapeutyczne.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

28

Szkiler, Elżbieta, Marek Kucharzewski, and Aleksandra Bitenc-Jasiejko. "Stymulacja tkanek w leczeniu ran." Forum Leczenia Ran 2, no. 4 (December 2021): 145–50. http://dx.doi.org/10.15374/flr2021021.

Full text

Abstract:

Pobudzenie i przyspieszenie gojenia tkanek, przyspieszenie zatrzymanej w ranach niegojących się fazy zapalnej jest możliwe przy zastosowaniu odpowiednio dobranych metod wspomagających. Medycyna fizykalna oferuje specjalistom w dziedzinie leczenia ran kilka metod, a ich synchroniczne działanie może przynieść pozytywne efekty. Różnorodność terapii fizykalnych pozwala na ich dobór do indywidualnych potrzeb i możliwości pacjenta. W pracy przedstawiono mało znaną wiedzę o stymulacji tkanek w procesie leczenia ran.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

29

Zoń, Anna Maria, and Katarzyna Maria Zoń. "Prawne i medyczne aspekty modyfikacji aktywności wszczepialnych urządzeń do elektroterapii serca u pacjentów u kresu życia." Przegląd Prawa i Administracji 123 (November 3, 2020): 167–83. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1134.123.11.

Full text

Abstract:

Choroby układu krążenia przyczyniają się do prawie połowy zgonów w Polsce. Określone zaburzenia czynności serca leczone są przy pomocy wszczepialnych urządzeń do elektroterapii serca. Celem pracy jest kompleksowa analiza problematyki modyfikacji funkcji implantowanych urządzeń do elektroterapii na przykładzie dwóch z nich: stymulatora serca (PM) i kardiowertera-defibrylatora (ICD). W powyższym kontekście znaczenie ma zaakcentowanie statusu prawnego tych urządzeń oraz wyjaśnienie podstawowych kwestii medycznych (rodzaje urządzeń, występujące różnice i podobieństwa), których przedstawienie jest konieczne do prowadzenia dalszych rozważań. W tym zakresie omówiono zagadnienie modyfikacji funkcji urządzeń do elektroterapii zarówno w ujęciu prawnym, jak i medycznym. Poruszono zatem problematykę zgody uprawnionego podmiotu oraz zakresu obowiązku informacyjnego. Wskazano też, na czym może polegać modyfikacja aktywności urządzeń, z jakich przyczyn, kiedy oraz w jakim zakresie się jej dokonuje. Dodatkowo w świetle tytułowego zagadnienia rozważono, czy, a jeśli tak, to w jakich przypadkach przedmiotowa terapia może być traktowana jako uporczywa. Rozważania zostały zakończone wnioskami z przeprowadzonej analizy.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

30

Wachowiak, Roman, Marian Krawczyński, and Barbara Steinborn. "Current status and prospects for cannabinoids ("medical marihuana") used in children therapy. Review of opinions and standpoints." Child Neurology 25, no. 51 (2016): 55–65. http://dx.doi.org/10.20966/chn.2016.51.386.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

31

Wartalski, Kamil, Gabriela Gorczyca, and Małgorzata Duda. "W poszukiwaniu części zamiennych – czy dorosłe komórki macierzyste okażą się kamieniem milowym medycyny regeneracyjnej?." Kosmos 67, no. 3 (October 24, 2018): 529–39. http://dx.doi.org/10.36921/kos.2018_2439.

Full text

Abstract:

Zastosowanie komórek macierzystych w transplantologii czy medycynie regeneracyjnej budzi z jednej strony ogromne nadzieje, z drugiej zaś kontrowersje. W ostatnich latach szczególną uwagę poświęcono dorosłym komórkom macierzystym, zasiedlającym wyspecjalizowane nisze w większości organów. Komórki te mogą stanowić alternatywę dla problematycznych etycznie embrionalnych komórek macierzystych, izolowanych z zarodków. W niniejszym artykule przedstawiono główne kryteria podziału komórek macierzystych oraz podstawowe źródła ich pozyskiwania. Osobny rozdział poświecono przełomowym odkryciom, takim jak uzyskanie indukowanych pluripotencjalnych komórek macierzystych, czy opracowanie rewolucyjnych terapii opartych na zastosowaniu komórek macierzystych. Informacje zawarte w artykule stanowią zaledwie fragment tego dynamicznie rozwijającego się obszaru wiedzy. Wiele aspektów dotyczących komórek macierzystych pozostaje w dalszym ciągu tajemnicą. Priorytetem jest znalezienie etycznych sposobów powadzenia badań, dzięki którym komórki macierzyste będzie można bezpiecznie stosować w terapii, w której tkwi klucz do poprawy jakości życia i jego wydłużenia.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

32

Dmitruk, Michał. "Ogrody lecznicze jako forma wspomagania terapii." Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych 11, no. 2 (September 17, 2016): 15–21. http://dx.doi.org/10.35784/teka.543.

Full text

Abstract:

Bliskość natury zawsze wywierała pozytywny wpływ na zdrowie człowieka i jego dobre samopoczucie. Od czasów rewolucji neolitycznej, zapoczątkowanej 10000 lat przed naszą erą i rozpoczęcia procesu przechodzenia z łowiectwa i zbieractwa do osiadłego trybu życia, świętym ogrodom, gajom czy formacjom skalnym zaczęto przypisywać mistyczną moc. W średniowieczu, stałymi elementami zespołów klasztornych były ogrody. Zarówno te ziołowe o funkcji czysto pragmatycznej – leczniczej, jak i ogrody rekreacyjne i wypoczynkowe – jako miejsce sprzyjające kontemplacji i zadumie. Wraz z rozwojem cywilizacyjnym, obecność ogrodów w przestrzeni osadniczej człowieka stała się trwałym elementem krajobrazu. Zauważono ich dobroczynny wpływ na psychikę i stan zdrowia człowieka, jak i doceniono walory czysto estetyczne. Wraz z rozwojem nowoczesnych technik medycznych, uzdrawiająca rola ogrodów została zmarginalizowana, bądź zupełnie pominięta. Skupiono się na czysto fizjologicznych efektach terapii a niezwykle istotny aspekt psychologii w przebiegu leczenia uznano za drugorzędny. Obecnie wiemy, że stan psychiczny pacjenta ma niejednokrotnie kluczowy wpływ proces zdrowienia. W Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, w Kanadzie, jak i w niektórych krajach Europy Zachodniej ogród jest nieodłącznym elementem planu budynków służby zdrowia. Służy on nie pracownikom, ale przede wszystkim pacjentom, w celach wypoczynkowych i relaksacyjnych co ma wymierne przełożenie na proces rekonwalescencji. Zaplanowany jest w sposób pomagający wyzbyć się stresu i obciążeń psychicznych związanych z chorobą, dający poczucie spokoju i bezpieczeństwa. W Polsce ogrody lecznicze, towarzyszące budynkom szpitali czy przychodni nie są uważane za niezbędny element ich architektury, a zasady kompozycyjne takiej przestrzeni nie są dla wszystkich projektantów znane, bądź czytelne. Pojawia się więc konieczność edukacji społecznej, a wśród architektów pojawienia się trendu, skupionego na umiejscawianiu takich przestrzeni w towarzystwie budynków opieki medycznej i traktowaniu ich jako element nieodzowny. Korzyści zdrowotne dla pacjenta z takich udogodnień jakimi są ogrody lecznicze są niewspółmierne do kosztów ekonomicznych. A przecież to zdrowie jest najcenniejsze.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

33

Tarasiuk, Aleksandra, Leon Pawlik, and Jakub Fichna. "Berberyna jako potencjalny terapeutyk w leczeniu ostrego zapalenia trzustki." Postępy Biochemii 65, no. 3 (October 1, 2019): 224–30. http://dx.doi.org/10.18388/pb.2019_278.

Full text

Abstract:

Berberyna (BRB) jest związkiem należącym do grupy izochinolinowych alkaloidów pochodzenia roślinnego od dawna wykorzystywanym w tradycyjnej medycynie chińskiej (TMC). Ze względu na m.in. właściwości przeciwzapalne BRB jest potencjalnym farmaceutykiem w leczeniu ostrego zapalenia trzustki (OZT). W badaniu na modelu indukowanego L-argininą OZT u myszy wykazaliśmy, że BRB podawana drogą dożylną w dawce 0.1 oraz 0.5 mg/kg m.c istotnie obniża poziom aktywności mieloperoksydazy (wskaźnik stanu zapalnego) w trzustce i płucach. Obiecujące wyniki wskazują na potrzebę przeprowadzenia większych, zrandomizowanych badań w celu oceny skuteczności długoterminowej oraz skutków ubocznych terapii BRB.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

34

Nowak, Agata. "Ocena tolerancji i toksyczności leczenia u pacjentów w trakcie radioterapii skojarzonej z hipertermią." Letters in Oncology Science 16, no. 2 (June 10, 2019): 32–37. http://dx.doi.org/10.21641/los.2019.17.2.138.

Full text

Abstract:

Hipertermia jest dodatkową metodą leczenia wykorzystywaną w terapii guzów litych. Wielkopolskie Centrum Onkologii wykorzystuje aparat Celsius 42+ do przeprowadzania zabiegów hipertermii lokoregionalnej. Badanie przeprowadzono na 20 pacjentkach z nowotworem szyjki macicy. Zabiegi wykonywane były 1-2 razy w tygodniu, w schemacie hipertermia – maksymalnie godzina przerwy – radioterapia, zgodnie z rekomendacjami producenta. Wydaje się, iż ocena komfortu leczenia u pacjentów onkologicznych jest niezwykle ważna, zarówno dla pacjentek, jak i dla rozwoju medycyny. W trakcie przeprowadzonego badania udało się ustalić 4 główne problemy, które pojawiły się w trakcie zabiegu hipertermii, w zależności od ilości sesji czy BMI pacjentki.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

35

Tadeja, Agata. "Drugs in therapy. LSD, MDMA, marijuana, psilocybin, designer drugs and its potential in modern medicine." Farmacja Polska 76, no. 8 (September 28, 2020): 430–37. http://dx.doi.org/10.32383/farmpol/127922.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

36

Jach-Salamon, Natalia. "Autyzm jako wyzwanie w wymiarze medycznym, diagnostyczny i terapeutyczny." Journal of Education, Health and Sport 12, no. 1 (January 17, 2022): 172–91. http://dx.doi.org/10.12775/jehs.2022.12.01.014.

Full text

Abstract:

Wprowadzenie i cel pracy: Autyzm stanowi całościowe, rozległe zaburzenie rozwoju. Wpływa na przebieg różnych procesów i znacznie ogranicza osobom nim dotkniętym, możliwość samodzielnego, niezależnego od opieki innych ludzi, życia. Zgodnie ze współczesną wiedzą autyzm zaliczany jest do problemów o podłożu neurobiologicznym. Budzi on duże zainteresowanie badaczy, pozostając wciąż stosunkowo słabo poznanym [24]. Celem pracy był przegląd wiedzy w obszarze wieloaspektowego podłoża autyzmu oraz diagnostycznego i terapeutycznego charakteru zaburzeń autystycznych. Opis stanu wiedzy: Obecnie autyzm traktowany jest jako zaburzenie neurorozwojowe, którego objawy ujawniają się zwykle przed osiągnięciem przez dziecko wieku trzech lat. Osoby dotknięte tym zaburzeniem przejawiają deficyty w zakresie interakcji społecznych, komunikacji werbalnej i niewerbalnej, jak również prezentują zaburzone (ograniczone lub stereotypowe) wzorce zachowania. Autyzm jako schorzenie niejednorodne, może również współistnieć z różnego rodzaju zaburzeniami m.in. upośledzeniem umysłowym, padaczką, zaburzeniami lękowymi czy nastroju [1, 35]. Podsumowanie: Prognozy dotyczące rozwoju, stopnia przystosowania się i wyjścia z autyzmu nie są optymistyczne. Mimo postępów w diagnozowaniu, terapii i edukacji sukces w postaci pełnego wyleczenia jest wciąż „rzadki”. Natomiast istotny jest fakt, że sytuacja osób dotkniętych tych zaburzeniem rozwoju stopniowo poprawia się, dzięki coraz lepszym programom edukacyjnym oraz terapeutycznym, jak również dzięki podejmowanym inicjatywom na rzecz zwiększania możliwości uczestniczenia tych osób w życiu społecznym.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

37

Sikora, Monika, Maria Wiśniewska-Wrona, and Michał Arabski. "Biomedyczne właściwości chitozanu – zastosowanie w inżynierii tkankowej Biomedical properties of chitosan: Application in tissue engineering." Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej 75, no. 1 (December 1, 2021): 1020–37. http://dx.doi.org/10.2478/ahem-2021-0015.

Full text

Abstract:

Abstrakt Inżynieria tkankowa to interdyscyplinarna dziedzina badań, która stosuje zasady inżynierii i nauk przyrodniczych do opracowywania substytutów biologicznych, przywracania, utrzymywania lub poprawy funkcji tkanek. Łączy medycy-nę kliniczną, inżynierię mechaniczną, materiałoznawstwo i biologię molekularną. Chitozan jest związkiem, który może być stosowany na szeroką skalę w biomedycynie, m.in. jako nośnik leków, nici chirurgiczne, materiały opatrunkowe przeznaczone do przyspieszonego gojenia ran oraz rusztowania komórkowe w inżynierii tkankowej. Chitozon spełnia najważniejsze kryteria dla biomateriałów, m.in. kompatybilność, odpowiednie właściwości mechaniczne, morfologia i porowatość, nietoksyczność i biodegradowalność. Rusztowania chitozanowe mogą sprzyjać adhezji, różnicowaniu i proliferacji na powierzchni komórek. Z chitozanu można tworzyć różne formy funkcjonalne w zależności od potrzeb i wymagań, w tym: hydrożele 3D, gąbki 3D, folie i membrany oraz nanowłókna. Ze względu na unikalne właściwości fizykochemiczne biopolimer ten może być również wykorzystany do oczyszczania białek terapeutycznych z endotoksyn bakteryjnych, co jest dziś istotnym problemem w oczyszczaniu produktu końcowego w zastosowaniach medycznych. Obecnie terapie oparte na białkach rekombinowanych znajdują szerokie zastosowanie w terapiach celowanych, inżynierii tkankowej oraz szeroko pojętej medycynie regeneracyjnej. Dlatego tak ważny jest współistniejący, dobrze zapro-jektowany system oczyszczania produktu białkowego, który nie zmieni swoich zasadniczych właściwości. Artykuł jest przeglądem aktualnych badań nad zastosowaniem materiałów bioaktywnych na bazie chitozanu w medycynie regene-racyjnej różnych tkanek i narządów (m.in. tkanki chrzęstnej i kostnej, tkanki skórnej czy tkanki nerwowej).

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

38

Mączyńska, Aleksandra. "Skin disinfection procedures on intensive care unit for adults and children as the prevention of hospital infections – review of the world literature." Pielęgniarstwo w Anestezjologii i Intensywnej Opiece 1, no. 4 (December 12, 2015): 171–75. http://dx.doi.org/10.15374/pwaiio2015017.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

39

Gruza, Andrzej, and Katarzyna Winiarska. "HIF - czynnik transkrypcyjny na miarę Nagrody Nobla 2019." Kosmos 69, no. 2 (August 10, 2020): 269–76. http://dx.doi.org/10.36921/kos.2020_2647.

Full text

Abstract:

W 2019 roku Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny została przyznana za ?odkrycie, w jaki sposób komórki wykrywają i dostosowują się do dostępności tlenu?. W pracy wyjaśniono, co tak naprawdę kryje się pod tym sformułowaniem i jakie praktyczne znaczenie ma odkrycie dokonane przez G.L. Semenzę, P.J. Ratcliffa i W.G. Kaelina. Scharakteryzowano budowę i mechanizmy regulacji czynnika transkrypcyjnego indukowanego hipoksją (HIF). Omówiono jego decydującą rolę jako przełącznika metabolizmu ? z tlenowego pozyskiwania energii na beztlenową glikolizę. Szczególne miejsce poświęcono także znaczeniu HIF w procesach nowotworzenia. Na koniec podkreślono najważniejsze ? perspektywy wykorzystania nagrodzonego Nagrodą Nobla 2019 odkrycia w terapii chorób, w tym chorób nowotworowych i anemii.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

40

Kutaj-Wąsikowska, Halina, Jarosław Woroń, Marcin Siwek, and Halina Kutaj-Wąsikowska. "Farmakoterapia bólu u pacjenta leczonego lekami psychotropowymi – dlaczego należy zachować ostrożność?" BÓL 18, no. 2 (September 22, 2017): 22–28. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0010.5856.

Full text

Abstract:

Farmakoterapia bólu u pacjenta, który równocześnie leczony jest z powodu chorób psychicznych jest znacznym wyzwaniem terapeutycznym. Zarówno wpływ analgetyków, szczególnie opioidowych, na stan psychiczny pacjenta oraz wpływ leków psychotropowych na efektywność i bezpieczeństwo analgezji sprawiają, że każdorazowo należy dokładnie rozważyć konsekwencje tak prowadzonej terapii skojarzonej. Co więcej interakcje, szczególnie farmakokinetyczne, zachodzące pomiędzy lekami psychotropowymi i analgetykami mogą być przyczyną powikłań w farmakoterapii bólu. Szczególnie jest to widoczne w medycynie paliatywnej gdzie pacjenci doznają wielu, często wielopoziomowych interakcji, które stają się przyczyną pogorszenia ich stanu klinicznego. W pracy przedstawiono najczęstsze interakcje, które mogą wystąpić u pacjenta leczonego analgetykami, u którego istnieje konieczność jednoczasowego podawania leków psychotropowych.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

41

Węgrzyn, Grzegorz, Karolina Pierzynowska, Magdalena Podlacha, Joanna Brokowska, Lidia Gaffke, Jagoda Mantej, Zuzanna Cyske, et al. "Molekularne mechanizmy działania genisteiny w świetle terapii chorób genetycznych i immunologicznych." Postępy Biochemii 64, no. 4 (December 29, 2018): 262–76. http://dx.doi.org/10.18388/pb.2018_140.

Full text

Abstract:

Choroby genetyczne i immunologiczne mimo wielu podejmowanych prób leczenia ciągle stanowią duże wyzwanie dla współczesnej medycyny. Obecne formy terapii tychchorób obejmują farmakologiczne łagodzenie ich objawów, rehabilitację czy pomoc psychologiczną, które choć bardzo ważne, nie są niestety wystarczające. Dlatego poszukiwanie nowych terapeutyków, które mogłyby z powodzeniem usuwać główne przyczyny tych chorób, ma ogromne znaczenie dla społeczeństwa. Związki pochodzenia naturalnego wykazują bardzo wiele aktywności biologicznych, dzięki którym są one kandydatami na leki w takich chorobach. Jednym z nich jest genisteina należąca do grupy flawonoidów. Dzięki szeregowi procesów na które wpływa, genisteina znalazła się w centrum zainteresowania naukowców pracujących nad chorobami o różnej etiologii, przebiegu i sposobie dziedziczenia. Wykorzystana została już w eksperymentalnej terapii chorób genetycznych (choroby Huntingtona, stwardnienia zanikowego bocznego, choroby Parkinsona, mukowiscydozy) lub autoimmunizacyjnych i alergicznych. W trakcie przebiegu są próby kliniczne z zastosowaniem genisteinyw chorobie Alzheimera oraz mukopolisacharydozy typu III (w tym drugim przypadku odbywa się próba kliniczna trzeciej fazy). Niezwykle interesującym faktem jest wykorzystanie bardzo zróżnicowanych właściwości genisteiny w próbach leczenia każdej z tych chorób. W niniejszej pracy zebrane zostały informacje o dokładnych molekularnych mechanizmach działania genisteiny w aspekcie terapii wymienionych wyżej chorób genetycznych oraz immunologicznych wraz z określeniem terapeutycznego potencjału każdej z aktywności opisywanego flawonoidu, efektywności jego działania oraz potencjalnego wdrożenia leczenia w przyszłości.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

42

Jastrzębski, Tomasz, and Wojciech Zegarski. "Przerzuty do otrzewnej raka jelita grubego." Polish Journal of Surgery 89, no. 5 (October 31, 2017): 34–42. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0010.5605.

Full text

Abstract:

Częstość przerzutów do otrzewnej w raku jelita grubego wynosi 5%-15% w przypadku przerzutów synchronicznych i aż 40% w przypadku wystąpienia wznowy miejscowej. Najlepsze wyniki leczenia uzyskuje się poprzez skojarzone wykonanie zabiegu cytoredukcyjnego w połączeniu z dootrzewnową chemioterapią perfuzyjną w hipertermii (HIPEC). Wyniki takiego leczenia są zdecydowanie lepsze i pozwalają na osiągnięcie przeżyć 5-letnich na poziomie 30%-50%. Zabiegi te wymagają dużego doświadczenia w chirurgii jamy brzusznej, są czasochłonne (średni czas procedury chirurgicznej wynosi 6-8 godzin) i obarczone powikłaniami związanymi nie tylko z zabiegiem operacyjnym, ale także podaniem cytostatyku do jamy otrzewnej w podwyższonej temperaturze (41,5 st. C). Chorzy po zabiegu wymagają pobytu na oddziale intensywnej terapii, co jest związane z wystąpieniem potencjalnych powikłań spowodowanych rozległością zabiegu, długością procedury chirurgicznej, zastosowaniu chemioterapii w połączeniu z hipertermią. Prowadzenie pooperacyjne tych chorych wymaga doświadczenia całego zespołu lekarskiego i pielęgniarskiego. Zabiegi cytoredukcyjne w połączeniu z HIPEC jako wysoce specjalistyczne procedury medyczne powinny być merytorycznie ocenione pod kątem korzyści długoterminowych dla chorych i odpowiednio skalkulowane pod względem realnej wysokości refundacji. Jako procedura zalecana w wytycznych Kionsultanta Krajowego d.s. Chirurgii Onkologicznej oraz wytycznych ESMO, niezbędna jest jej realna wycena i refundacja pokrywająca jej całkowite średnie koszty.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

43

Ulatowski, Łukasz, and Bartłomiej Noszczyk. "BREAST-Q questionnaire: tool for evaluation of quality of life following breast reconstruction with DIEP/SIEA flap." Polish Journal of Surgery 90, no. 4 (June 4, 2018): 16–20. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0012.0758.

Full text

Abstract:

Leczenie raka piersi stanowi ważne zagadnienie dla onkologów i chirurgów plastycznych. Dokonuje się znaczący postęp dotyczący wiedzy i sposobów terapii tego nowotworu. Leczenie niejednokrotnie wymaga rekonstrukcji amputowanej piersi. Współczesne metody są coraz doskonalsze i coraz bardziej dopasowane do potrzeb pacjentki. Jednocześnie obserwowany jest stały wzrost zainteresowania oceną jakości życia po wykonywanych procedurach medycznych. Taki trend obserwowany jest szczególnie w chirurgii plastycznej, gdzie prosta ocena ilości powikłań nie jest wystarczająca. Aby skutecznie pomagać, istnieje potrzeba skrupulatnej oceny leczenia dokonanej przez pacjentki. Celem pracy jest omówienie i przedstawienie zastosowania kwestionariusza BREAST-Q. Pozwala on na ocenę zadowolenia chorej ze zrekonstruowanej piersi, satysfakcji z całego procesu leczenia rekonstrukcyjnego i opieki medycznej. W pracy przedstawiono wyniki badania jakości życia kwestionariuszem BREAST-Q u 20 pacjentek po wtórnej rekonstrukcji piersi płatem DIEP bez usuwania żebra podczas uzyskiwania dostępu do naczyń dawczych. Ocena jakości życia pacjentek służy chirurgowi zajmującemu się rekonstrukcją do analizy swojej pracy. Pozwala na głębsze zrozumienie potrzeb i lepsze doradzanie kolejnym pacjentkom podczas konsultacji przedoperacyjnych. Uzyskane wyniki mogą być też przydatne dla płatnika przy podejmowaniu decyzji odnośnie do poziomu refundacji poszczególnych procedur.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

44

Osowska, Klaudia, Marta Makowska, and Jakub S. Gąsior. "Wpływ muzyki Mozarta na stan pacjentów pediatrycznych z padaczką - przegląd piśmiennictwa." Child Neurology 29, no. 58 (2020): 79–85. http://dx.doi.org/10.20966/chn.2020.58.462.

Full text

Abstract:

Wstęp: Muzykoterapia wykorzystuje muzykę i/lub jej elementy w celu poprawy stanu klinicznego pacjentów z różnymi schorzeniami. Wyniki wielu badań wykazują korzystny wpływ muzykoterapii na stan pacjentów neurologicznych, m.in. pacjentów z chorobą Parkinsona, demencją starczą, zaburzeniami snu czy padaczką. Eksperymenty wykazały, że najlepszy wpływ na aktywność mózgu ma muzyka Mozarta. Wpływ muzyki tego kompozytora na różne dolegliwości został nazwany „Efektem Mozarta”. Celem pracy jest ocena wpływu muzyki Mozarta na stan kliniczny pacjentów pediatrycznych z padaczką na podstawie przeglądu piśmiennictwa. Materiał i metody: Przegląd piśmiennictwa przeprowadzono zgodnie z rekomendacjami PRISMA (Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-Analyses). Dokonano przeglądu medycznej bazy danych Pubmed, używając słów/zwrotów kluczowych: dziecko, padaczka, „efekt Mozarta”, muzykoterapia. Wyniki: Od roku 2010 do 2018 zidentyfikowano 97 publikacji spełniających wstępne kryteria włączenia, z których wybrano 7 do szczegółowej analizy. Wnioski: We wszystkich badaniach wykazano zmniejszenie liczby napadów padaczkowych u badanych pacjentów. Autorzy włączonych badań zasugerowali mechanizmy działania muzyki Mozarta obejmujące m.in. zwiększenie poziomu dopaminy w śródmózgowiu oraz wzrost aktywności układu przywspółczulnego. Muzyka Mozarta może stanowić dodatkową, wspomagającą formę terapii u pacjentów pediatrycznych z padaczką.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

45

Pukas, Anna, Wojciech Suda, Magdalena Kwiatkowska-Gruca, Jakub Behrendt, and Urszula Godula-Stuglik. "Poziom lęku u rodziców noworodków leczonych w oddziale intensywnej terapii a wsparcie ze strony rodziny i personelu medycznego." Pediatria Polska 85, no. 4 (July 2010): 341–44. http://dx.doi.org/10.1016/s0031-3939(10)70006-8.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

46

Andrasiak, Iga, and Tomasz Wróbel. "Statystyka w praktyce hematologicznej." Acta Haematologica Polonica 49, no. 3 (December 31, 2018): 121–27. http://dx.doi.org/10.2478/ahp-2018-0019.

Full text

Abstract:

StreszczenieWraz ze stale rosnącą liczbą badań w dziedzinie hematologii, znajomość metod statystycznych wykorzystywanych w analizie i interpretacji wyników stała się niezbędnym narzędziem pracy klinicystów. W artykule omówiono najczęściej stosowane testy statystyczne oraz zdefiniowano punkty końcowe stosowane podczas raportowania rezultatów badań klinicznych. Testy statystyczne funkcjonują na zasadzie testowania hipotez. Odrzucenie lub nieodrzucenie danej hipotezy zależy od wybranego poziomu istotności oraz wyliczonej wartości p. Z kolei otrzymany przedział ufności wskazuje na wielkość efektu i precyzję oszacowania. W hematologii głównie raportowanymi punktami końcowymi są: całkowite przeżycie (ang. overall survival – OS), przeżycie wolne od progresji (ang. progression-free survival – PFS), odpowiedź na leczenie (ang. overall response rate – ORR) oraz coraz częściej spotykana, ocena terapii raportowana przez pacjenta (patient reported outcome – PRO). Biorąc pod uwagę kierunek rozwoju medycyny, znajomość biostatystyki jest niezbędna w podejmowaniu decyzji terapeutycznych, a także ocenianiu, interpretowaniu i raportowaniu wyników przeprowadzonych badań.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

47

Szczypiór-Piasecka, Karina, Dominik Domrzalski, Krzysztof Antczak, Alicja Mińko, and Aleksandra Orłowska. "Program kompleksowej rehabilitacji po poresekcyjnej alloplastyce kości promieniowej z rekonstrukcją stawu promieniowo-łokciowego i nadgarstka w wyniku leczenia guza olbrzymiokomórkowego." Journal of Education, Health and Sport 11, no. 9 (September 28, 2021): 708–21. http://dx.doi.org/10.12775/jehs.2021.11.09.086.

Full text

Abstract:

Wstęp: Nowotwory kości są stosunkowo rzadkie. Do najczęściej występujących mięsaków kości należą: mięsak kościopochodny (osteosarcoma – 45%), mięsak Ewinga (18%), który częściej występuje u młodzieży oraz chrzęstniakomięsak (chondrosarcoma – 15%), który częściej zdarza się osób dorosłych. Celem poniższej pracy było przybliżenie tematyki nowotworów jako jednego z problemów w dziedzinie ortopedii oraz przedstawienie programu rehabilitacji pacjenta po leczeniu guza olbrzymiokomórkowego. Materiał i metody: Praca została napisana na podstawie historii choroby pacjenta leczonejgo w Klinice Ortopedii, Traumatologii i Onkologii Narządu Ruchu Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie. Wyniki: Po operacji głównym celem rehabilitacji było zapobieganie zanikom mięśniowym oraz utrzymanie prawidłowego zakresu ruchomości w stawach. W tym celu wykorzystano początkowo ćwiczenia wspomagane, które następnie pacjent wykonywał sam jako ćwiczenia czynne. Do rehabilitacji pacjenta wykorzystano m.in. techniki PNF, osteopatii i terapii manualnej. W rehabilitacji poszpitalnej za główny cel obrano wzmacnianie siły mięśniowej. Wnioski: Rehabilitacja jest nieodłącznym elementem postępowania leczniczego pacjentów onkologicznych. Wczesne zapoczątkowanie rehabilitacji przynosi wymierne korzyści w czasie trwania leczenia oraz powrotu chorego do zdrowia.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

48

Pasek, Jarosław, Tomasz Pasek, Marek Kucharzewski, and Grzegorz Cieślar. "Ozonoterapia w leczeniu rany po operacji plastyki sztywnego palucha – opis przypadku." Forum Leczenia Ran 2, no. 4 (December 2021): 175–79. http://dx.doi.org/10.15374/flr2021023.

Full text

Abstract:

Rany trudno gojące się stanowią istotny problem zdrowotny w populacji światowej. Właściwa diagnoza i odpowiednie leczenie są niezbędne w celu przyspieszenia ich gojenia oraz zapobiegania dalszym powikłaniom. Z dotychczasowych doświadczeń klinicznych wynika, że w przypadku wielu ran trudno gojących się o różnej etiologii jedynie kompleksowe postępowanie terapeutyczne skraca czas trwania leczenia, łagodzi cierpienie pacjentów, zmniejsza liczbę powikłań oraz ogranicza ryzyko wystąpienia ewentualnych powtórnych hospitalizacji. Szerokie możliwości terapeutyczne zabiegów fizykalnych powodują, iż metody te wykorzystywane są coraz częściej w wielu dziedzinach medycyny. Dotyczy to m.in. coraz bardziej powszechnego stosowania zabiegów ozonoterapii, jako metody wspomagającej leczenie ran. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki leczenia 51-letniego pacjenta po zabiegu operacyjnym plastyki sztywnego palucha, u którego po zastosowaniu 20 zabiegów miejscowej ozonoterapii uzyskano całkowite zagojenie niegojącej się rany pooperacyjnej. Zastosowana terapia fizykalna spowodowała również całkowite ustąpienie dolegliwości bólowych oraz zmniejszenie przekrwienia skóry i intensywności stanu zapalnego tkanek wokół rany. Uzyskane wyniki leczenia wskazują, że ozonoterapia może stanowić przydatną metodę wspomagającą leczenie ran po zabiegach operacyjnych.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

49

Gierek, Danuta, Adriana Kaczmarska, Barbara Budziarz, Tomasz Cyzowski, Łukasz Krzych, and Michał Gierek. "Analysis of complications among patients hospitalized in the Intensive Care Unit of the Upper Silesian Medical Centre after cardiac surgery in 2010-2011." Polish Journal of Cardio-Thoracic Surgery 4 (2012): 463–67. http://dx.doi.org/10.5114/kitp.2012.32685.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

50

Nowicki, Roman, Magdalena Trzeciak, Lidia Rudnicka, Jacek Szepietowski, Marek Kulus, Maciej Kupczyk, Agnieszka Mastalerz-Migas, et al. "Biological drugs in the treatment of atopic dermatitis – recommendations of the Polish Dermatological Society, the Polish Society of Allergology, the Polish Pediatric Society and the Polish Society of Family Medicine." Alergologia Polska - Polish Journal of Allergology 7, no. 4 (2020): 171–79. http://dx.doi.org/10.5114/pja.2020.102084.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Journal articles on the topic 'Terapie medyczne'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles