To see the other types of publications on this topic, follow the link: Udział polski.
Journal articles on the topic 'Udział polski'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Udział polski.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Klimiuk, Zbigniew. "Ewolucja stosunków handlowych i umownych Polski z krajami EWG w latach 1960–1990." Historia i Polityka, no. 35 (42) (September 16, 2021): 109–26. http://dx.doi.org/10.12775/hip.2021.007.
Full textAbstract:
Artykuł analizuje kolejne etapy stosunków handlowych i umownych Polski z krajami EWG od momentu powstania tej organizacji. Stosunki Polski z EWG w latach 60. i 70. XX w. pozostawały pod dużym wpływem czynników politycznych. Mniejsza rola przypadała uwarunkowaniom ekonomicznym. W handlu Wschód–Zachód występowały silne ograniczenia, m.in. strategiczne ograniczenia eksportowe, ograniczenia kredytowe oraz stosowane przez kraje EWG ograniczenia ilościowe importu z krajów socjalistycznych. Polskie kontakty z EWG, zwane w odróżnieniu od oficjalnych – technicznymi, rozpoczęły się w 1964 r. W handlu Wspólnoty Polska odgrywała historycznie niewielką rolę i nie miała dla EWG istotnego znaczenia. Udział Polski w globalnym imporcie państw Wspólnoty w 1988 r. wynosił tylko 0,23%. Po podpisaniu w 1989 r. umowy handlowej między Polską a Wspólnotą Europejską rząd polski podjął starania o nawiązanie maksymalnie szerokiej współpracy z EWG.
2
Ciupiński, Andrzej. "Polska wobec rozwoju polityki bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej." Rocznik Integracji Europejskiej, no. 12 (February 18, 2019): 357–70. http://dx.doi.org/10.14746/rie.2018.12.25.
Full textAbstract:
Artykuł dotyczy ewolucji stanowiska rządów Polski wobec kolejnych etapów rozwoju europejskiej autonomii strategicznej (Europejska Tożsamości Bezpieczeństwa i Obrony), Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony oraz Wspólna Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej). Wyodrębnione zostały dwa etapy polskiej Polityki; przed akcesją do UE oraz udział Polski w ESDP/WPBiO, po przystąpieniu do UE. Podczas sprawowania przez Polskę Prezydencji w Radzie, jednym z priorytetów było doskonalenie zdolności wojskowych i systemu reagowania kryzysowego. Scharakteryzowano oficjalne stanowisko władz polskich wobec integracji systemu bezpieczeństwa UE wyrażone w dokumentach strategicznych. Ostatni taki dokument został opublikowany w maju 2017 r. w Ministerstwie Obrony Narodowej. Zwrócono uwagę na sytuacje kryzysowe w problemach dotyczących integracji europejskiej oraz na brak zainteresowania aktualnych władz politycznych Polski udziałem w reformowaniu systemu bezpieczeństwa UE.
3
LASOŃ, MARCIN. "Udział Polski w operacjach wojskowych Unii Europejskiej." Rocznik Integracji Europejskiej, no. 2 (December 15, 2008): 269. http://dx.doi.org/10.14746/rie.2008.2.16.
Full text
4
Ostapowicz, Dariusz. "Pomorzanie w walce o powrót Pomorza Gdańskiego do Polski (1918-1920)." Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL 17 (November 12, 2020): 79–101. http://dx.doi.org/10.18290/teka.20.5.
Full textAbstract:
„Długi” wiek XIX (1772-1920) upłynął na Pomorzu Gdańskim pod władzą zaborcy pruskiego. Na przekór bismarckowskiej germanizacji kształtowała się nowoczesna świadomość narodowa polska, oparta o tradycje walki o niepodległość (1807, 1830, 1848, 1863) i hasła pozytywistyczne, co wpłynęło na postawy Polaków w latach 1918-1920. O połączeniu Pomorza Gdańskiego – Nadwiślańskiego – Prus Zachodnich (niem. Provinz Westpreussen) z odzyskującą niepodległość Polską zadecydowały silne powiązania z powstaniem wielkopolskim i decyzje konferencji pokojowej w Paryżu (1919). Mimo zakazu podejmowania walki na Pomorzu wydanego przez Naczelną Radę Ludową, działały tu różne grupy konspiracyjne na czele z Organizacją Wojskową Pomorza, toczące utarczki z niemieckim Grenzschutzem-Ost, przygotowujące powstanie w Gdańsku na wypadek pojawienia się „Błękitnej Armii” gen. Józefa Hallera, tworzące partyzantkę w Borach Tucholskich. Konspiratorzy wzięli udział w wojnie z Rosją Sowiecką w 1920 r., a symbolem ich zwycięstwa stały się zaślubiny Polski z morzem 10 lutego 1920 r.
5
Kubiciel-Lodzińska, Sabina, and Bogdan Ruszczak. "Atrakcyjność Polski dla imigrantów zarobkowych. Ocena pracodawców : wyniki badań empirycznych." Olsztyn Economic Journal 13, no. 4 (December 3, 2018): 425–40. http://dx.doi.org/10.31648/oej.2744.
Full textAbstract:
W pracy omówiono wybrane wyniki badań przeprowadzonych wśród pracodawców z województwa opolskiego - regionu charakteryzującego się wyjątkową skalą emigracji zarobkowej w Polsce, który zmaga się z coraz wyraźniejszym niedoborem pracowników. Badanie zrealizowano pod koniec 2014 r. i na początku 2015 r., wzięło w nim udział 263 pracodawców. Uczestniczyli w nim właściciele, dyrektorzy, menedżerowie lub osoby odpowiedzialne za politykę personalną w przedsiębiorstwie. Wykorzystano metodę CAWI i PAPI, narzędziem badawczym był kwestionariusz wywiadu. Celem badań było m.in. uzyskanie wiedzy w zakresie oceny atrakcyjności Polski dla zagranicznych pracowników oraz wskazanie przez pracodawców głównych motywów napływu cudzoziemców. Ponad 46% respondentów twierdziło, że Polska jest atrakcyjna dla imigrantów zarobkowych. Zdaniem badanych głównym czynnikiem przyciągającym zagranicznych pracowników do Polski jest względna bliskość od ich kraju pochodzenia.
6
Grupińska, Anka, and Dariusz Libionka. "Rozmowa z Józefem Grynblattem, członkiem Betaru i Żydowskiego Związku Wojskowego w czasie powstania w getcie warszawskim." Zagłada Żydów. Studia i Materiały, no. 3 (December 1, 2007): 317–35. http://dx.doi.org/10.32927/zzsim.241.
Full textAbstract:
Józef Grynblatt urodził się w 1914 roku w Warszawie w zasymilowanej rodzinie. Mieszkał przy ul. Wspólnej. Rodzice jego pochodzili z Klimontowa. Ojciec był oficerem w Pierwszej Kadrowej Józefa Piłsudskiego. Zajmował się handlem futrami. Przed wojną Józef Grynblatt skończył dziewięciomiesięczną szkołę podchorążych i zaczął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku – został ranny w bitwie pod Kutnem. Po powrocie z obozu zamknięty w getcie warszawskim. Brał udział w powstaniu w getcie i w powstaniu warszawskim. Po wojnie nazywał się Jan Bednarczyk, służył w Wojsku Polskim, na Śląsku prowadził akcję Bricha, sam wyjechał z Polski nielegalnie. Od 1950 roku mieszkał w USA, najpierw w Nowym Jorku, gdzie prowadził biuro podróży, a następnie w Anaheim w Kalifornii, gdzie zmarł 11 marca 2003 roku.
7
Tucki, Andrzej, Viktoria Pantyley, Ryszard Dębicki, and Alexandra Viega. "Problems and Perspectives of LCC in Europe. Case Study: Poland and Portugal." Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia 74 (September 10, 2019): 79. http://dx.doi.org/10.17951/b.2019.74.0.79-91.
Full textAbstract:
<p>W ciągu ostatniego dziesięciolecia nastąpił wyraźny wzrost częstotliwości korzystania z transportu lotniczego w Europie. Było to związane z pojawieniem się nowego segmentu działającego w sektorze linii lotniczych, czyli przewoźników niskokosztowych. W artykule dokonano analizy wpływu dostępności infrastruktury regionalnych portów lotniczych na kontynuowanie występującej tendencji na przykładzie dwóch peryferyjnie położonych europejskich destynacji – Polski (do 2004 r. obszar stosunkowo „odizolowany” od mobilności typowej dla Europy Zachodniej) i Portugalii. Jak pokazują przeprowadzone analizy, udział tanich linii w analizowanych rynkach jest duży i wykazuje tendencję wzrostową. W 2016 r. lotniska w Portugalii obsłużyły 40,9 mln pasażerów zagranicznych, z czego około 47% przypadło na tanie linie. Na rynku polskim natomiast w 2017 r. udział ten oszacowano na poziomie prawie 60%.</p>
8
Przybylska-Maszner, Beata. "Udział Polski w operacjach wojskowych Unii Europejskiej w Afryce." Przegląd Politologiczny, no. 3 (September 15, 2016): 7. http://dx.doi.org/10.14746/pp.2016.21.3.1.
Full text
9
Rosicki, Remigiusz. "Espionage against Poland in the Documents and Analyses of the Polish Special Services (1944–1989) – as Illustrated by the Intelligence Activities of the USA." Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, no. 1 (May 29, 2019): 167–90. http://dx.doi.org/10.14746/ssp.2016.1.8.
Full textAbstract:
Tekst omawia problem działalności szpiegowskiej wobec Polski w okresie 1944–1989. Analiza ta została wzbogacana danymi ilościowymi z okresu 1944–1984 w zakresie skazań za udział w obcym wywiadzie, działanie na jego rzecz oraz przekazywanie informacji. Problematykę szpiegostwa przedstawiono na przykładzie działalności USA, co zostało zobrazowane przykładami poszczególnych osób, które zostały skazane za działalność szpiegowską. W rozważeniu problemu badawczego posłużono się dokumentami i analizami opracowanymi przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, głównie przeznaczonymi dla pracowników Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej. W pracy podjęto się zweryfikowania następujących pytań badawczych: (1) W jakim stopniu charakter systemu społeczno-politycznego wpływał na liczbę skazań za szpiegostwo wobec Polski w analizowanym okresie 1944–1989?; (2) Jaki był poziom zainteresowania wywiadowczego obcych służb specjalnych Polską przed 1990 r.?; (3) Czy można wskazać na specyfikę działalności wywiadowczej USA przeciw Polsce?
10
Kwiek, Marek. "Umiędzynarodowienie badań naukowych – polska kadra akademicka z perspektywy europejskiej." Nauka i Szkolnictwo Wyższe, no. 1(45) (December 1, 2015): 39–74. http://dx.doi.org/10.14746/nsw.2015.1.2.
Full textAbstract:
Prezentowany tekst analizuje umiędzynarodowienie polskiej kadry akademickiej z europejskiej perspektywy porównawczej i ilościowej, na podstawie rozległego materiału empirycznego, który obejmuje dane pierwotne pochodzące z dużej próby przedstawicieli kadry akademickiej 11 krajów Europy (Austrii, Finlandii, Niemiec, Irlandii, Włoch, Holandii, Norwegii, Polski, Portugalii, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii). Nasze badania pokazują, że polska wspólnota akademicka jest dziś dość dobrze umiędzynarodowiona w obszarze dydaktyki i nieco gorzej w obszarze badań naukowych i publikacji. W tym drugim przypadku chodzi o grupę publikującą, której udział w całej kadrze jest niestety najmniejszy w 11 badanych krajach. Nie ma również istotnych różnic między Polską a porównywanymi krajami europejskimi w dziedzinie tych przekonań akademickich i (większości) działań akademickich, które bezpośrednio wiążą się z umiędzynarodowieniem. Polski system szkolnictwa wyższego jest mniej umiędzynarodowiony jedynie w kilku parametrach powiązanych z badaniami naukowymi i publikacjami, a same różnice nie są tak duże, jak można by przypuszczać. Polskie wzorce publikowania zagranicznego odpowiadają wzorcom europejskim – naukowcy z „twardych” obszarów nauki są bardziej umiędzynarodowieni niż ich koledzy z obszarów „miękkich” pod względem wszystkich najważniejszych parametrów związanych z publikowaniem i wzorzec ten nie różni się niczym od wzorców występujących w badanych krajach. Nasze badania pokazują też, że produktywność badawcza polskich naukowców (zgodnie z europejskimi wzorcami) jest silnie skorelowana z międzynarodową współpracą badawczą: średni wskaźnik produktywności badawczej dla polskich naukowców włączonych do współpracy międzynarodowej („umiędzynarodowionych”) jest wyższy niż ten sam wskaźnik dla naukowców nieprowadzących współpracy zagranicznej („lokalnych”) we wszystkich dziedzinach nauki (o 60-140%). Polscy naukowcy są średnio mniej umiędzynarodowieni pod względem badań niż wynosi średnia europejska, jednak wskaźnik produktywności badawczej polskich „umiędzynarodowionych” jest średnio dużo wyższy niż wskaźnik produktywności badawczej polskich „lokalnych”.
11
Oleszczuk, Paweł. "Zmiana udziału krajowej wartości dodanej eksportu w eksporcie produkcji przemysłowej ogółem na przykładzie Polski i wybranych krajów w latach 1995–2011." Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów, no. 174 (August 22, 2019): 83–96. http://dx.doi.org/10.33119/sip.2019.174.5.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest przybliżenie koncepcji eksportu wartości dodanej oraz zweryfikowanie hipotezy o importochłonności eksportu wraz z postępującymi procesami fragmentaryzacji produkcji przemysłowej poprzez porównanie różnic w eksporcie wartości dodanej na przykładzie Polski oraz jednego kraju azjatyckiego – Malezji. W publikacji wykazano, że równocześnie ze wzrostem poziomu globalnej wymiany handlowej między poszczególnymi krajami spada udział krajowej wartości dodanej w wartości całego eksportu. Wyniki obliczeń i analizy pozwoliły stwierdzić, że w Polsce zmniejszył się udział krajowej wartości dodanej w eksporcie produkcji przemysłowej z niecałych 81% w 1995 r. do 60% w 2011 r.
W opracowaniu wykorzystano dane Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju za lata 1995, 2000, 2005 oraz 2008–2011 dotyczące eksportu wartości dodanej oraz eksportu produkcji przemysłowej Polski, Czech, Niemiec, Hiszpanii, Korei Południowej oraz Malezji.
12
Pawłowski, Krzysztof K. "UDZIAŁ POLSKI W POCZĄTKOWYCH DZIAŁANIACH NA RZECZ REALIZACJI POSTANOWIEŃ KONWENCJI." Protection of Cultural Heritage, no. 4 (November 29, 2017): 127–34. http://dx.doi.org/10.24358/odk_2017_04_12.
Full textAbstract:
In the period between ratification of the Convention and its coming into effect in 1977, Poland became an important centre for shaping the global identification and cultural heritage preservation system. The 1976 Warsaw Governmental Experts Conference concerning protection and role of historic and traditional complexes allowed for adopting a definition thereof. “A meeting of experts on the improvement and harmonization of systems on the inventories and catalogues of monuments” which took place in Warsaw in 1977, was the next stage.Polish delegate, who had been chosen a vice-president of the Committee during the first session thereof in 1977, submitted a set of comments on operational directives on the criteria for historical value, authenticity, urban complexes, and technological artefacts. Polish nominations provided illustration of this intricate matter. These included: urban complex of Cracow, Wieliczka Salt Mine, Warsaw Old Town (rebuilt after WW2), and the former Concentration CampAuschwitz-Birkenau. Polish ICOMOS presented the “Protection and Management in Cities of Exceptional Monumental Value” programme in 1995, which was subsequently accepted by UNESCO.
13
Podlyuk, Anastasiya. "Przeszłość we współczesności. O ukraińsko-rosyjskiej recepcji "Ogniem i mieczem" Jerzego Hoffmana." Acta Humana 9 (September 12, 2019): 91. http://dx.doi.org/10.17951/ah.2018.9.91-105.
Full textAbstract:
<p>Artykuł stanowi rekonstrukcję ukraińsko-rosyjskiej recepcji filmu Ogniem i mieczem Jerzego Hoffmana. W opisie odbioru ekranizacji za wschodnią granicą Polski wykorzystano zarówno głosy ekspertów – krytyków i historyków kina, jak i nieprofesjonalnych odbiorców. Refleksji został również poddany udział tego filmu w formowaniu stosunku Ukraińców do wspólnych kart siedemnastowiecznej historii. Hoffmanowskie Ogniem i mieczem nie tylko bowiem wpłynęło na przemianę sposobu czytania powieści będącej jego podstawą, przesuwając jej recepcję od ocen wiarygodności historycznej ku eksponowaniu walorów rozrywkowych utworu, ale też zainicjowało przewartościowanie obrazu jednego ze spornych wydarzeń polsko-ukraińskiej historii w duchu poszukiwań tego, co łączy oba narody.</p>
14
Flis-Czerniak, Elżbieta. "Potęgowanie agonu, czyli o literackim starciu Józefa Albina Herbaczewskiego z Tadeuszem Micińskim." Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo, no. 10 (13) (April 26, 2020): 261–76. http://dx.doi.org/10.32798/pflit.573.
Full textAbstract:
Przedmiotem namysłu badawczego w niniejszym artykule jest jedno z najbardziej spektakularnych starć literackich na arenie Młodej Polski. Zainicjowane ono zostało przez Józefa Albina Herbaczewskiego (Juozapasa Albinasa Herbačiauskasa), młodolitewskiego pisarza dwujęzycznego, związanego na początku XX wieku ze środowiskiem artystyczno-naukowym Krakowa i prowadzącego aktywną działalność publicystyczną w kwestii relacji polsko-litewskich. Jego adwersarzem był Tadeusz Miciński, młodopolski poeta, dramaturg i prozaik, podobnie jak Herbaczewski zaangażowany na rzecz odrodzenia narodowego Polski i Litwy. Autorka artykułu próbuje znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego pomimo czytelnego powinowactwa myślowego i ideowego, a także pewnego zbliżenia postaw artystycznych i wyborów estetycznych, dochodzi pomiędzy obu pisarzami do gwałtownego zwarcia na polu literackim. Odsłaniając kulisy przyjęcia przez litewskiego twórcę stanowiska rewizjonistycznego wobec Micińskiego, autorka odwołuje się także do Bloomowskiej teorii „lęku przed wpływem”. Tytułowe potęgowanie agonu oznacza zarówno narastanie napięcia we wzajemnych relacjach, co przełoży się na kolejne akty literackiego starcia, jak i wielopodmiotowość tego pisarskiego pojedynku (m.in. pośredni udział Stanisława Tarnowskiego).
15
Kotyło, Olgierd. "Przychody pierwotne a nierówności dochodowe w krajach wschodzących." Ekonomia Międzynarodowa, no. 26 (June 30, 2019): 96–111. http://dx.doi.org/10.18778/2082-4440.26.02.
Full textAbstract:
Do potencjalnych przyczyn wzrostu nierówności dochodowych zalicza się procesy globalizacyjne, w tym migracje ekonomiczne i BIZ. Dotychczasowe badania koncentrowały się na związku między nierównościami dochodowymi a przepływami osób i kapitału. Niewiele uwagi poświęcano generowanym przez nie transferom dochodów rejestrowanym na rachunku obrotów bieżących jako dochody pierwotne. Dotychczasowe analizy poświęcone tym zagadnieniom skupiają się na skutkach transferów dochodów migrantów do kraju pochodzenia i odnoszą się głównie do krajów słabo rozwiniętych. W niniejszej pracy przeanalizowano zależność między przychodami pierwotnymi a nierównościami dochodowymi za pomocą narzędzi kointegracji panelowej dla sześciu krajów wschodzących: Polski, Czech, Egiptu, Rosji, Turcji i Chile. W odróżnieniu od większości dotychczasowej literatury za miernik nierówności dochodowych przyjęto udział najwyższego centyla w dochodzie narodowym wyznaczony na podstawie danych fiskalnych (baza danych WID). Wyniki analizy wskazują na długookresową, dodatnią zależność pomiędzy udziałem przychodów pierwotnych w PKB a udziałem najwyższego centyla w dochodzie narodowym. Wzrost (spadek) udziału przychodów pierwotnych w PKB stanowi ponadto długookresową przyczynę wzrostu (spadku) nierówności dochodowych. Otrzymane wyniki są odporne na zmianę metody estymacji (CCE, DOLS, VECM). Ograniczeniem niniejszej pracy jest niezadowalająca dostępność porównywalnych danych na temat badanych kategorii, utrudniająca rozszerzenie analizy na większą liczbę krajów wschodzących.
16
Wicherek, Damian. "Udział w wyborach Solidarnej Polski Zbigniewa Ziobro w latach 2014–2015." Krakowskie Studia Małopolskie 22, no. 1 (December 30, 2017): 36–50. http://dx.doi.org/10.15804/ksm201703.
Full text
17
Podstawka, Beata Katarzyna. "Efekty działalności innowacyjnej w Polsce i w województwie lubelskim w latach 2016–2018." Przegląd Prawno-Ekonomiczny, no. 1 (March 31, 2021): 9–24. http://dx.doi.org/10.31743/ppe.11476.
Full textAbstract:
Innowacyjność przedsiębiorstwa jest kluczowa dla jego przetrwania i konstruktywnego rozwoju. Dlatego też istotny jest jej pomiar oraz pomiar efektów tej aktywności i zastosowanie w tym celu odpowiednich metod. Celem artykułu jest prezentacja najważniejszych problemów związanych z tym pomiarem, jak również próba przedstawienia i oceny efektów działalności innowacyjnej przedsiębiorstw z Polski oraz z województwa lubelskiego w latach 2016–2018 na podstawie wskaźników, takich jak: udział przedsiębiorstw innowacyjnych w zakresie innowacji produktowych i procesów biznesowych w ogólnej liczbie przedsiębiorstw oraz udział przychodów netto ze sprzedaży produktów innowacyjnych, innowacyjnych tylko dla rynku i tylko dla przedsiębiorstwa w przychodach netto ze sprzedaży, określający stopień odnowienia produkcji.
18
Mikołajczyk, Katarzyna. "Publiczne wydatki na badania i rozwój i ich oddziaływanie na sektor prywatny: komplementarność czy substytucyjność? Analiza dla krajów Europy Środkowo‑Wschodniej." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica 3, no. 335 (May 16, 2018): 171–88. http://dx.doi.org/10.18778/0208-6018.335.12.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest analiza publicznych wydatków na B+R w Polsce i innych krajach Europy Środkowo‑Wschodniej (ESW) w kontekście ich udziału w strukturze wydatków publicznych ogółem oraz oddziaływania na wydatki na B+R finansowane ze źródeł prywatnych. W artykule postawiono hipotezę badawczą o komplementarności prywatnych i publicznych wydatków na badania i rozwój, którą poddano weryfikacji empirycznej w oparciu o panelowe modele regresji dla okresu 1999–2015. W badaniach potwierdzono komplementarność publicznych i prywatnych wydatków na B+R, jednak w przypadku modeli dla Polski tylko pod warunkiem, że nie wiązało się to ze wzrostem udziału wydatków publicznych w strukturze wydatków na B+R. Głównym wnioskiem wynikającym z modeli dla krajów ESW‑11 jest potwierdzenie braku efektu wypychania inwestycji prywatnych oraz obserwacja, że najbardziej prowzrostowe były nakłady publiczne zrealizowane w sektorze publicznym, pod warunkiem, że udział wydatków publicznych w strukturze wydatków nie był zbyt wysoki.
19
Stefańska, Dorota. "Mieszkańcy Nowego Kromolina w walce o niepodległość i granice II Rzeczypospolitej." Biuletyn Szadkowski, no. 17 (November 20, 2017): 161–80. http://dx.doi.org/10.18778/1643-0700.17.11.
Full textAbstract:
Artykuł prezentuje sylwetki żołnierzy Wojska Polskiego, którzy brali udział w walkach o niepodległość Polski, także na froncie wschodnim w latach 1919– 1920, a po powrocie z wojny osiedlili się we wsi Kromolin należącej do gromady Wielka Wieś w gminie Szadek. W latach 20. wieś tę zamieszkiwali osadnicy-żołnierze, którzy uprawiali zakupioną tu ziemię. Wśród nich byli m.in. Władysław Winiarski – żołnierz, kapitan 5 pułku piechoty I Brygady Legionów Polski, podpułkownik dyplomowany, szef sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu nr I w Warszawie, Kazimierz Lenc – żołnierz 29 pułku Strzelców Kaniowskich, 2 Kompanii Karabinów Maszynowych, 2 baon oraz Jan Kwiram – żołnierz 6 pułku Legionów Polskich.
20
Rohr-Garztecki, Marek. "Długi cień historii. Kontrola cywilna a efektywność polskich sił zbrojnych." Przegląd Politologiczny, no. 2 (June 15, 2021): 145–62. http://dx.doi.org/10.14746/pp.2021.26.2.10.
Full textAbstract:
Artykuł prezentuje wyniki badań stanowiących część historyczno-porównawczego studium wyzwań, jakie wejście do NATO postawiło przed siłami zbrojnymi i polityką obronną Polski. Badając ewolucję stosunków cywilno-wojskowych (SCW) w Polsce przed i po jej wstąpieniu do NATO pytaliśmy czy mają one formę kopii, szablonów czy progów uznanych „zachodnich” rozwiązań instytucjonalnych. Pytaliśmy też, czy można uznać, że Polskie siły zbrojne zaakceptowały demokratyczną kontrolę cywilną nad sobą behawioralnie, postawowo i konstytucjonalnie. Przeprowadziliśmy trzy serie bezpośrednich, częściowo ustrukturalizowanych wywiadów w latach 1996, 2006 i 2015–2016 przy użyciu własnego kwestionariusza zawierającego pytania otwarte. W wywiadach wzięło udział 41 osób reprezentujących istotną część polskich decydentów i ekspertów zaangażowanych w proces poszerzania NATO. Ich wyniki zostały zweryfikowane rezultatami badań archiwalnych pierwotnych źródeł polskiej doktryny obronnej, w tym ustaw i publikowanych oświadczeń dotyczących koncepcji, praktyk i procedur militarnych. Krytyczny przegląd istniejącej, głównie angielskojęzycznej literatury posłużył poszerzeniu perspektywy badawczej. Rezultaty naszych badań wskazują, że Polska przyjęła zachodnie szablony SCW, co wskazuje, że przyjęcie to było dobrowolne, ale użyte tylko w przybliżeniu. Sugerują one też, że polscy wojskowi zaakceptowali kontrolę cywilną konstytucjonalnie i behawioralnie, ale ich akceptacja postawowa jest jeszcze ciągle niepełna.
21
Nowotnik, Dariusz. "Imigracje zagraniczne na stałe do Polski." Studies of the Industrial Geography Commission of the Polish Geographical Society 22 (June 1, 2013): 161–81. http://dx.doi.org/10.24917/20801653.22.12.
Full textAbstract:
W pierwszych latach po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej, szczególne znaczenie miało zjawisko emigracji zarówno czasowej, jak i stałej z Polski do krajów Europy Zachodniej i Północnej o dużym natężeniu. Z biegiem lat ruch emigracyjny trochę osłabł na skutek światowego kryzysu gospodarczego przejawiającego się m.in. mniejszą liczbą miejsc pracy oraz zwolnieniami w krajach imigracyjnych pracowników o krótkim stażu pracy, czyli głównie imigrantów. Nie bez znaczenia był też fakt nieco mniejszego zapotrzebowania na pracę na rynkach zagranicznych, co było związane z tym, iż większość najbardziej zdeterminowanych Polaków wyjechała za granicę w pierwszych latach po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej. Zwiększyło się natomiast natężenie imigracji na stałe do Polski. Wpływ na to mógł mieć duży udział Polaków w strukturze imigracji do Polski. Imigranci przyjeżdżający do Polski na stałe pochodzili przede wszystkim z Wielkiej Brytanii, Niemiec i Irlandii, czyli głównych krajów docelowych polskiej emigracji poakcesyjnej. Do Polski licznie przyjeżdżano również ze Stanów Zjednoczonych i Kanady, krajów, w których mieszka duża liczba ludności polskiego pochodzenia. Pewna część imigrantów pochodziła także z państw słabiej rozwiniętych, w tym głównie z Wietnamu i Ukrainy. W artykule przedstawiono natężenie imigracji zagranicznej na stałe do Polski. Wskazano również pochodzenie imigrantów zagranicznych według wybranych krajów wcześniejszego zamieszkania. Dokonano charakterystyki imigrantów pod względem płci, wieku i stanu cywilnego. W pracy przedstawiono również rozmieszczenie przestrzenne imigrantów zagranicznych na stałe według gmin w Polsce w wybranych latach.
22
Radziwiłłowicz, Dariusz. "Kwatermistrzowskie zabezpieczenie oraz materiałowo-techniczne zaopatrzenie oddziałów polskich na Syberii (1918–1920)." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica, no. 101 (August 30, 2018): 115–33. http://dx.doi.org/10.18778/0208-6050.101.08.
Full textAbstract:
Latem 1918 r. w czasie walk toczonych na Powołżu i Syberii przez oddziały Korpusu Czechosłowackiego i „białych” Rosjan z bolszewikami zostały tam utworzone polskie formacje zbrojne. W październiku 1918 r. miejscem stałej dyslokacji wojsk polskich stał się Nowonikołajewsk nad rzeką Ob. Na przełomie 1918 i 1919 r. zdołano sformować oddział w sile dywizji. Pod koniec 1918 r. w początkowym okresie formowania oddziałów wojska polskiego, zaopatrzenie w prowiant, furaż i umundurowanie zgodnie z zawartym porozumieniem z Filią Czesko-Słowackiej Rady Narodowej (FCz-SRN) odbywało się za pośrednictwem komórki kwatermistrzowskiej Korpusu Czechosłowackiego. W celu usprawnienia rozdziału przekazywanych dla wojsk polskich materiałów zaopatrzeniowych zorganizowano przy Dowództwie Wojsk Polskich we wschodniej Rosji polską służbę kwatermistrzowską. Założono składy żywności i materiałowe, warsztaty krawieckie, szewskie, wydzierżawiono też piekarnię parową. Odrębnym problemem było stworzenie od podstaw służby zdrowia.W czerwcu 1919 r. polskie oddziały wzięły udział w walkach w obronie magistrali transsyberyjskiej. Wobec stale pogarszającej się sytuacji wojska sprzymierzonych rozpoczęły ewakuację na wschód, 5 Dywizja Strzelców Polskich (DSP) otrzymała rolę straży tylnej. Największą bitwę z regularnymi bolszewickimi oddziałami dywizja ta stoczyła 23 grudnia 1919 r. o węzłową stację Tajga. 10 stycznia 1920 r. dowództwo polskie wbrew opinii części oficerów zdecydowało o kapitulacji oddziałów polskich.Część oficerów i żołnierzy, która nie pogodziła się z kapitulacją, przebiła się do Harbinu. Z ocalałych żołnierzy sformowano tu batalion. Dzięki staraniom Polskiej Wojskowej Misji z gen. Antonim Baranowskim na czele, która w lutym 1920 r. przybyła z Polski na Daleki Wschód, zorganizowano powrót batalionu do kraju na statku „Yaroslavl”.
23
Malendowicz, Paweł. "Marsz Niepodległości, czyli inna Europa jest możliwa." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia 23, no. 2 (July 17, 2017): 195. http://dx.doi.org/10.17951/k.2016.23.2.195.
Full textAbstract:
<p>Marsz Niepodległości jest manifestacją organizowaną w Warszawie, corocznie w dniu 11 listopada. Biorą w nim udział przedstawiciele organizacji politycznych, społecznych i kibice sportowi. Gromadzi kilkadziesiąt tysięcy sympatyków. Jego uczestnicy głoszą hasła patriotyczne i nacjonalistyczne. Marsz jest przejawem wizji innej Polski i innej Europy, opartej na państwach jednolitych narodowo i kulturowo. Jego uczestnicy opowiadają się przeciwko Unii Europejskiej.</p>
24
Jarczykowa, Mariola. "Koronacja Jana III Sobieskiego w ujęciu poetów i pamiętnikarzy." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica 53, no. 2 (June 27, 2019): 117–35. http://dx.doi.org/10.18778/1505-9057.53.05.
Full textAbstract:
W artykule przedstawiono polskie teksty odnoszące się do koronacji Jana III Sobieskiego. W. Potocki i W. Kochowski chwalili króla za przedkładanie obrony ojczyzny ponad uroczystości koronacyjne, zorganizowane dopiero 2 lata po elekcji. W ceremoniach tych brał udział J. Pasek, który odnotował, że w Krakowie znaleźli się trzej kolejno panujący królowie, co było związane z tradycją uroczystego pochówku poprzedników przez wstępującego na tron monarchę. M. Jemiołowski skupił się na wygłoszonej przez biskupa krakowskiego A. Trzebickiego mowie, którą przełożył z łaciny na język polski. Szerzej przebieg pogrzebu i koronacji przedstawili diaryści: anonimowy autor „Connotatio variarum occurentiarum 1677” oraz B.K. Maskiewicz, którzy m.in. skopiowali z katafalku królewskiego epitafium autorstwa J.A. Morsztyna. W rękopisie znalazła się także oracja S.H. Lubomirskiego przemawiającego podczas sejmu koronacyjnego przy oddawaniu pieczęci podkanclerzemu J.S. Wyżdze. W artykule wykorzystano nieznane dotychczas źródła rękopiśmienne.
25
Nowak, Anna, and Paweł Marczak. "Miejsce rolnictwa w gospodarce krajów członkowskich Unii Europejskiej." Agronomy Science 76, no. 1 (May 12, 2021): 85–96. http://dx.doi.org/10.24326/as.2021.1.6.
Full textAbstract:
Celem opracowania była ocena znaczenia rolnictwa dla gospodarki krajów Unii Europejskiej, z podziałem na stare (UE-15) i nowe (UE-13) kraje członkowskie. Zakres czasowy badań obejmował lata 2005–2019, zrealizowano je przy wykorzystaniu bazy danych Eurostat. Przeprowadzone badania wykazały zróżnicowanie krajów unijnych pod względem wpływu rolnictwa na wskaźniki makroekonomiczne, zasięgu terytorialnego tego sektora oraz poziomu jego rozwoju. Największy udział użytków rolnych w powierzchni kraju występował w Wielkiej Brytanii, Irlandii i Danii, gdzie stanowił ponad 60%. Wykazano, że większość nowych krajów członkowskich odznaczała się wyższym niż w krajach tzw. starej Unii, udziałem rolnictwa w wartości dodanej brutto, przy jednocześnie wyższym odsetku pracujących w tym sektorze. Kraje te charakteryzowały się również niższą produktywnością pracy w rolnictwie, w największym stopniu dotyczyło to Bułgarii i Rumunii, ale także Polski.
26
Bartosik, Krzysztof. "Share of Labour Factor in Polish Foreign Trade." Gospodarka Narodowa 176, no. 5-6 (May 25, 2002): 20–40. http://dx.doi.org/10.33119/gn/113841.
Full text
27
Tomassi-Morawiec, Hanna, Jacek Wachowiak, and Grzegorz Czapowski. "GEOCHEMIA I WYKSZTAŁCENIE SKAŁ ZUBROWYCH GÓRNEGO PERMU (CECHSZTYN) Z OBSZARU POLSKI." Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego 477 (2019): 69–122. http://dx.doi.org/10.7306/bpig.49.
Full textAbstract:
Praca prezentuje wyniki szczegółowych badań składu chemicznego skał zubrowych dwu głównych wydzieleń litostratygraficznych w cyklotemowej sukcesji osadów polskiego cechsztynu: zubra brunatnego (Na3t; cyklotem PZ3) i zubra czerwonego (Na4t; cyklotem PZ4) oraz innych cechsztyńskich ogniw i formacji zubrowych wyróżnionych na obszarze Polski. Skały te opróbowano w 2 wysadach solnych (Kłodawa i Mogilno) oraz w profilach 7 otworów wiertniczych. Utwory Na3t w wysadzie Kłodawa cechuje wyższy udział halitu w porównaniu ze skałami Na4t, które zawierają więcej materiału terygenicznego (materiał detrytyczny i substancja ilasta) co wyraża się większą średnią zawartością SiO2, Al2O3, Fe2O3 i K2O oraz wzbogaceniem w Mn, Rb, Zn i Zr w porównaniu z osadami Na3t. Skały Na3t w obu wysadach (Kłodawa i Mogilno) charakteryzują się wyższą średnią zawartością CaO, MgO i Sr w porównaniu z wydzieleniem Na4t, przede wszystkim dzięki wyższemu udziałowi węglanów Ca i Mg (głównie magnezytu) i podrzędnie kalcytu i dolomitu. Zawartość bromu w profilach Na3t w obu wysadach jest wyższa niż w osadach Na4t i jest charakterystyczna dla pierwotnych chlorków wytrącanych z morskiej solanki. Podobną zawartość bromu stwierdzono tylko w niektórych partiach sukcesji Na4t. W niektórych skałach profili Na4t zarejestrowany udział bromu <40 ppm sugeruje, że są one mieszaniną pierwotnych i wtórnych chlorków, powstałych wskutek recyklingu (rozpuszczanie i ponowne wytrącanie) wcześniej osadzonych morskich soli. Zmiany zawartości bromu w profilach opisanego wyżej wydzielenia Na4t oraz w profilach skał zubrowych subcyklotemów cyklotemu PZ4, opróbowanych w wybranych otworach wiertniczych z obszaru Niżu Polskiego wskazują, że środowisko depozycji zubrów ewoluowało od basenu morskiego (dolna część profilu Na4t i osady subcyklotemów PZ4a do PZ4b) do kontynentalnego jeziora solnego (górna część sukcesji Na4t i osady subcyklotemów PZ4c do PZ4e), w którym następowała kumulacja materiału terygenicznego i chlorków wytrąconych głównie z wtórnych, recyklingowych solanek. Udział takich składników jak: SiO2, Al2O3, MgO, K2O i Fe2O3, Rb, Zn i Zr, związanych głównie z obecnością substancji ilastej i materiału detrytycznego jest wyższy w przypadku skał typu zubra bezteksturalnego i warstwowanego w porównaniu z solami kamiennymi i zailonym, warstwowanymi i bezteksturalnymi. Obecność Sr i CaO, związanych z węglanami i siarczanami, jest częściej wyższa w solach kamiennych warstwowanych, gdzie pojawiają się laminy ilasto-anhydrytowe.
28
Stojczew, Karolina. "Ocena zmian zachodzących w poziomie rozwoju innowacyjności w branży motoryzacyjnej w Polsce na tle państw Unii Europejskiej." Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna, no. 51 (November 19, 2020): 77–87. http://dx.doi.org/10.14746/rrpr.2020.51.07.
Full textAbstract:
Branża motoryzacyjna stanowi jeden z filarów polskiej gospodarki, mający duży udział w wytwarzaniu wartości dodanej brutto, utrzymywaniu miejsc pracy i przyczynia się do zwiększania nakładów na wdrażanie innowacji. Po kilku słabszych latach spowodowanych ostatnim kryzysem finansowym możemy zauważyć, że polski przemysł motoryzacyjny, a zwłaszcza nakłady na innowacje, które są meritum analizowanego w niniejszej pracy problemu, wzrastają. Celem opracowania jest przeprowadzenie ewaluacji struktury rodzajowej innowacji i nakładów poniesionych na jej wdrażanie w sektorze motoryzacyjnym w latach 2015–2017. Przedmiotem badania są przedsiębiorstwa funkcjonujące w branży na skalę międzynarodową oraz na rodzimym polskim rynku. Zakres obejmuje charakterystykę działalności innowacyjnej w sferze procesowej i produktowej. Na podstawie dostępnych danych przeprowadzono krytyczną analizę materiałów źródłowych, wpływu struktury wydatków na działalność w sferze badawczo-rozwojowej, przebadano nakłady przeznaczane na innowacje w branży, a także dokonano oceny sytuacji na rynku w dziedzinie wdrażania innowacyjnych rozwiązań.
29
Karolczuk, Marzanna. "Obraz Rosjan, Białorusinów i Ukraińców w języku polskich studentów jako potencjalny wyznacznik relacji ze wschodnimi sąsiadami." Roczniki Humanistyczne 69, no. 6 (June 29, 2021): 87–100. http://dx.doi.org/10.18290/rh21696-5.
Full textAbstract:
W artykule przedstawiono wyniki z eksperymentu asocjacyjnego, w którym wzięło udział 128 polskich studentów z województwa podlaskiego. W wyniku badania zgromadzono materiał językowy w postaci 643 polskojęzycznych swobodnych werbalnych reakcji na zawarte w ankiecie bodźce (Rosjanie, Ukraińcy, Białorusini). Przyjęto, że wyobrażenia funkcjonujące w świadomości Polaków na temat przedstawicieli innych kultur – wschodnich sąsiadów Polski i wyrażone poprzez język można interpretować jako przesłankę porozumiewania się między nimi tak w obszarze prywatnym, jak i zawodowym.
30
Biernat, Stanisław. "Prawo Unii Europejskiej w polskich czasopismach prawniczych (kilka obserwacji)." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 83, no. 2 (June 30, 2021): 183–92. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2021.83.2.11.
Full textAbstract:
Wzrost zainteresowania prawem unijnym (wcześniej wspólnotowym) w polskich czasopismach prawniczych następował od czasu zmian ustrojowych w 1989 r., kiedy formalny udział Polski w procesach integracji europejskiej stał się w ogóle możliwy. Mało jest obecnie czasopism poświęconych wyłącznie lub w przeważającej mierze problematyce prawa unijnego. Ukazuje się natomiast wiele czasopism publikujących artykuły z różnych dziedzin prawa, w tym również z zakresu prawa unijnego. Przeważają w nich publikacje w języku polskim, ale coraz więcej jest czasopism publikowanych w języku angielskim, albo poszczególnych numerów czasopism, czy wreszcie poszczególnych artykułów. Krąg autorów jest zróżnicowany. Obejmuje zarówno osoby specjalizujące się w prawie unijnym, jak i autorów zajmujących się różnymi dziedzinami prawa prawa polskiego analizowanymi w ścisłym powiązaniu powiązaniu z prawem unijnym. Przedmiotem artykułów są zagadnienia ustrojowego prawa unijnego, ale także rozmaite aspekty prawa materialnego. Szeroko analizowane jest również orzecznictwo TSUE. Wyraźny jest wpływ publikacji w czasopismach na lepsze zrozumienie prawa unijnego w procesie stanowienia oraz stosowania prawa w Polsce.
31
Kwiatkowska, Ewelina. "European Glass Context 2012 – sztuka szkła w Europie." Ogrody Nauk i Sztuk 3, no. 3 (February 18, 2020): 312–25. http://dx.doi.org/10.15503/onis2013.312.325.
Full textAbstract:
Już po raz drugi na wyspie Bornholm w Danii odbył się European Glass Contex 2012 będący częścią sympozjum poświęconemu współczesnej sztuce szkła i ceramiki. Co dwa lata odbywają się wymiennie European Glass Context oraz European Ceramic Context, które są jednymi z bardziej liczących się przeglądów tych sztuk. Tegoroczne wydarzenie skupiło się przede wszystkim na dwóch wystawach głównych – Europejskie Szkło Artystyczne i Nowy Talent – w których wzięło udział 96 artystów z 28 krajów Europy. Z Polski do udziału zostały zaproszone cztery artystki: Barbara Idzikowska, Monika Rubaniuk (kategoria: Artyści Szkła) oraz Patrycja Dubiel i Marzena Krzemińska (kategoria: Nowy Talent). Program European Glass Context był bardzo rozbudowany (warsztaty, seminarium, konferencja naukowa) którego tematem przewodnim było 50 lecie ruchu Studio Glass powstałego w Stanach Zjednoczonych. Organizatorzy pragnęli poddać rozważaniom aktualną kondycję sztuki szklanej materii, w jaki sposób zmieniała się na przestrzeni lat i co ważniejsze, czy szkło znalazło swoich odbiorców? European Glass Context jest wydarzeniem, które pomaga w odpowiedzi na postawione powyżej pytania. Daje możliwość skonfrontowania różnych postaw artystycznych w jednym czasie, w jednym miejscu.
32
Czerwiński, Marcin. "Udział konsorcjum w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na przykładzie Polski, Wielkiej Brytanii i Francji." Przegląd Prawniczy Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza 6 (December 15, 2016): 307. http://dx.doi.org/10.14746/ppuam.2016.6.20.
Full text
33
Madajczyk, Piotr. "Reakcje w Republice Federalnej Niemiec na polski udział w interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji." Rocznik Polsko-Niemiecki, no. 20 (March 30, 2012): 137–54. http://dx.doi.org/10.35757/rpn.2012.20.07.
Full text
34
Obara-Pawłowska, Anna. "Sprawozdanie z międzynarodowej konferencji naukowej „Kobieta niepoznana: od starożytności po czasy współczesne”." Adeptus, no. 8 (December 22, 2016): 106–12. http://dx.doi.org/10.11649/a.2016.017.
Full textAbstract:
“The Undiscovered Woman: from Antiquity to the Modern Times”: International Conference ReportThe international academic conference “The Undiscovered Woman: from Antiquity to the Modern Times” was organized on 22–23 September 2016 by the Department of Polish Medieval History and Economic History at the Maria Curie-Skłodowska University in Lublin. The purpose of the conference was to identify categories of women and their activities less recognized in the field of contemporary humanities. A number of representatives from academic centres and institutions of scholarly research from Poland and abroad took part in the event. Sprawozdanie z międzynarodowej konferencji naukowej „Kobieta niepoznana: od starożytności po czasy współczesne”Międzynarodowa konferencja naukowa „Kobieta niepoznana: od starożytności po czasy współczesne” została zorganizowana 22–23 września 2016 r. przez Zakład Historii Polski Średniowiecznej i Dziejów Gospodarczych Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Jej celem było wskazanie dotychczas słabo rozpoznanych w nauce kategorii oraz obszarów aktywności kobiet. W spotkaniu wzięli udział przedstawiciele licznych ośrodków akademickich oraz instytucji naukowo-badawczych z Polski i zagranicy.
35
Leszczyńska, Bożena. "Wincenty Pol i ks. Karol Antoniewicz – wspólnota ducha i twórczości." Zeszyty Naukowe KUL 61, no. 1 (October 20, 2020): 511–32. http://dx.doi.org/10.31743/zn.2018.61.1.511-532.
Full textAbstract:
Wincenty Pol i ks. Karol Antoniewicz urodzili się w tym samym – 1807 roku. Pol bardzo cenił ks. Antoniewicza i innych polskich Ormian za ich pracę dla ojczyzny, za to, że wprowadzają polski język, polskie zwyczaje i wiarę katolicką. Podobnie, jak K. Antoniewicz, W. Pol brał udział w powstaniu listopadowym, podobnie też uczestniczył w dramatycznych wydarzeniach związanych z rabacją galicyjską, czy pożarem Krakowa w 1850 roku. Obu poetów łączy umiłowanie ojczystej przyrody, piękno polskiego patriotyzmu i przekonanie, że u źródeł tożsamości narodu leży wspólnota wiary i tradycja języka. Obaj swe pierwsze utwory publikowali we Lwowie. Ich poezja służyła „ku pokrzepieniu serc”. Obaj poeci często odwołują się do tradycji modlitewnej. Ich twórczość przeniknięta jest prostotą. Franciszek Wężyk pisał o W. Polu, że jest to pełen talentu pisarz, który z pięknymi zdolnościami łączy złote serce: „Myśl jego to iskry z niebios, a dźwięk wyrazów − muzyka”. Słowa te doskonale pasują także do osoby ks. Antoniewicza, poety którego również warto przypomnieć. Obaj w głębi nocy cierpienia, dzięki swej głębokiej wierze w Bożą Opatrzność, zachowali godność i pogodę ducha.
36
Kulczycki, Andrzej, Urszula Kaźmierczak, Jarosław Kałużny, and Wojciech Dzięgielewski. "Wybrane zagadnienia wpływu procesów tribologicznych w środkach transportu drogowego na stan środowiska." Studia Ecologiae et Bioethicae 16, no. 1 (March 31, 2018): 83–90. http://dx.doi.org/10.21697/seb.2018.16.1.07.
Full textAbstract:
Artykuł poświęcony jest zagadnieniom uciążliwości transportu samochodowego dla środowiska. Problematyka ta omówiona jest w kontekście procesów tribologicznych, których efektem jest zwiększone zużycie paliwa i w konsekwencji zwiększona emisja składników gazów spalinowych. Na podstawie danych literaturowych określono udział oporów tarcia w poszczególnych zespołach samochodów osobowych, ciężarowych i autobusów w sumarycznej konsumpcji paliwa. Wykorzystując dane statystyczne dla Polski określono wpływ procesów tarcia w poszczególnych grupach pojazdów na roczną emisję CO2 ze środków transportu. W końcowej części artykułu przedstawiono wyniki wstępnych badań nad możliwością obniżania oporów tarcia w różnych węzłach tarcia występujących w pojazdach samochodowych przez wprowadzenie do olejów smarowych nanomateriałów węglowych.
37
Podgórzańska, Renata. "Polish participation in peacekeeping operations of the European Union. Dilemm as and chall enges." Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Politica 32 (2015): 69–84. http://dx.doi.org/10.18276/ap.2015.32-05.
Full text
38
Dunal, Patryk, and Monika Płaziak. "Wpływ kryzysu gospodarczego na politykę klimatyczną Unii Europejskiej i jej konsekwencje dla polskiego przemysłu energetycznego oraz zagospodarowania przestrzennego Polski." Studies of the Industrial Geography Commission of the Polish Geographical Society 27 (January 3, 2014): 236–55. http://dx.doi.org/10.24917/20801653.27.15.
Full textAbstract:
Regulacje klimatyczne Unii Europejskiej obciążają polską energetykę w sposób nieproporcjonalny do innych państw, głównie ze względu na dominację węgla w strukturze paliw zużywanych do produkcji energii w Polsce. Skutki globalnego kryzysu gospodarczego, wywołanego w 2007 roku w USA mogą zmienić kształt polityki klimatycznej w Europie, a tym samym przyczynić się do zmian kierunków rozwoju polskiego przemysłu energetycznego i zagospodarowania przestrzennego kraju. Niniejszy artykuł stanowi próbę projekcji konsekwencji prowadzenia polityki energetycznej przez Polskę na sytuację polskiego przemysłu energetycznego oraz stan zagospodarowania przestrzennego kraju. W artykule rozpatrzono trzy możliwe warianty dotyczące kształtu przyszłej polityki energetycznej dla Polski: 1) kontynuację aktualnej polityki, 2) jej złagodzenie, 3) jej zaostrzenie. Kontynuacja obecnej polityki klimatycznej w ciągu najbliższych lat sprawi, że udział węgla w strukturze paliwowej polskiej elektroenergetyki ulegnie zmniejszeniu. Nastąpi wzrost roli odnawialnych źródeł energii (OZE), a niemal połowa tego typu energii będzie wytwarzana przez energetykę wiatrową, głównie ze względu na relatywnie dogodne w tym względzie warunki geograficzne Polski. Dla zapewnienia efektywnego działania nowych instalacji istnieje potrzeba rozbudowy infrastruktury energetycznej, w szczególności sieci przesyłowych wewnątrz kraju oraz łączących go z państwami sąsiednimi: Niemcami, Słowacją, Litwą i Ukrainą. Powinna nastąpić także integracja ze skandynawskimi systemami energetycznymi. W sytuacji złagodzenia polityki klimatycznej Unii Europejskiej w obliczu kryzysu ekonomicznego kosztowne inwestycje redukujące emisję CO2 zostaną odroczone. Wówczas pewna jest dominacja węgla kamiennego i brunatnego w strukturze zużycia paliw w polskiej energetyce, z uwagi na jego względnie niski koszt oraz wysoką wydajność energetyczną. Elektrownie węglowe będą osiągać wysokie wyniki finansowe. Elektrownie gazowe będą stosowane głównie jako wsparcie w okresach szczytowych zużycia energii. Produkcja energii z OZE, biomasy oraz biogazu nie będzie wymuszana. Energetyka jądrowa nie będzie proponowana. W sytuacji zaostrzenia polityki klimatycznej polski sektor węglowy będzie wypierany przez inne źródła energii, w szczególności przez odnawialne. Do osiągnięcia tego efektu przyczynią się uregulowania prawne poprawiające atrakcyjność inwestowania w instalacje wykorzystujące OZE, przy jednoczesnym obniżeniu rentowności elektrowni konwencjonalnych poprzez rosnące ceny uprawnień do emisji CO2, np. zatwierdzenie planu Komisji Europejskiej w sprawie tzw. blackloadingu, wejście do polskiego porządku prawnego tzw. małego trójpaku energetycznego oraz projektu tzw. dużego trójpaku energetycznego. Polityka dekarbonizacji będzie sprzyjała rozwojowi energetyki jądrowej oraz produkcji energii z OZE. Zbyt restrykcyjna polityka klimatyczna w polskich realiach może doprowadzić do degradacji gospodarki, ponieważ wzrost cen energii wpłynie na wzrost kosztów działalności większości przedsiębiorstw. Z drugiej jednak strony, pod pewnymi warunkami stworzonymi przez odpowiednie prawa i instytucje, alokacja zasobów w sektorach technologii niskoemisyjnych może spowodować rozwój innowacji, wzrost gospodarczy i powstawanie nowych miejsc pracy, m.in. w sektorze produkcji urządzeń dla sektora energetycznego, w firmach budowlano-montażowych, w rolnictwie energetycznym, w obszarze pozyskiwania i przetwarzania biomasy i paliw. Dekarbonizacja może okazać się korzystna dopiero w dalekiej przyszłości. Nadchodząca roczna prezydencja Polski w międzynarodowej konwencji klimatycznej może stać się poważnym impulsem do wzmocnienia polskiego stanowiska oraz szansą na przeforsowanie regulacji korzystnych dla polskiego przemysłu energetycznego.
39
Achremczyk, Stanisław. "Warmia in the Polish Kingdom." Masuro-Warmian Bulletin 294, no. 4 (February 2, 2017): 677–707. http://dx.doi.org/10.51974/kmw-135049.
Full textAbstract:
Warmia rządzona przez biskupów i kapitułę przez 306 lat znajdowała się w granicach Królestwa Polskiego. Biskup warmiński Paweł Legendorf był pierwszym biskupem, który został poddanym wraz ze swymi mieszkańcami króla polskiego a ostatnim polskim biskupem był Ignacy Krasicki. Mocą pokoju toruńskiego z 1466 roku dominium warmińskie wraz z Pomorzem Gdańskim, ziemią chełmińską i powiślańską stało się częścią Królestwa Polskiego. Stosunek Warmii do Królestwa regulowały dwa traktaty z roku 1479 i 1512 dotyczące wyboru biskupów. Traktaty wprawdzie gwarantowały kapitule prawo wyboru biskupa ale w rzeczywistości wola króla decydowała kto biskupem zostanie. Biskup warmiński od 1569 roku zasiadał w senacie państwa i to na wysokiej szóstej pozycji, brał udział w sejmach polskich a od roku 1508 był też prezesem ziem pruskich czyli najważniejszą osobą w Prusach Królewskich. Warmińskie biskupstwo uważano za jedne z ważniejszych biskupstw polskich. Biskupi warmińscy sięgali po najwyższe godności w Rzeczypospolitej – zostawali podkanclerzami koronnymi i kanclerzami wielkimi koronnymi, kardynałami i arcybiskupami gnieźnieńskimi. Do historii jako literaci i uczeni przeszli: Stanisław Hozjusz, Marcin Kromer, Jan Dantyszek a zwłaszcza Ignacy Krasicki. Obecność biskupów z koronnych rodów magnackich umacniała związki Warmii z resztą ziem polskich. Wraz z osiedleniem się jezuitów w Braniewie i utworzeniem gimnazjum, Alumnatu Papieskiego i seminarium duchownego Warmia zaczęła oddziaływać na pozostałe ziemie polskie a nawet nadbałtyckie. Natomiast Reszel wyrastał na ważny ośrodek rzemieślniczy oraz szkolny bowiem w tym mieście jezuici powołali do życie drugie na Warmii gimnazjum. O obecności Polski na Warmii świadczą barokowe świątynie w Stoczku Klasztornym, Krośnie, Chwalęcinie, Chruścielu a przede wszystkim w Świętej Lipce leżącej poza granicami dominium ale z dominium ściśle związanej. Wpływy polskie szły przez nadania dóbr ziemskich szlacheckim rodom przybyłym na Warmię wraz z biskupami. Spolonizowała się kapituła warmińska. Mieszkańcami Warmii byli Niemcy i Polacy i tak pozostało do 1945 roku.
40
Kapera, Izabela, and Ewa Wszendybył-Skulska. "Działania proekologiczne w ocenie gości hoteli." Turyzm/Tourism 27, no. 2 (December 30, 2017): 59–64. http://dx.doi.org/10.18778/0867-5856.27.2.05.
Full textAbstract:
Celem autorek artykułu było zbadanie, czy działania proekologiczne podejmowane w hotelach są istotne dla ich gości. Aby móc odpowiedzieć na to pytanie zastosowano badania ankietowe, w których wzięło udział 274 respondentów goszczących w 23 hotelach na terenie Polski. Wykazano, że 32,1% respondentów przy wyborze obiektu na nocleg bierze pod uwagę fakt prowadzenia w hotelu działań proekologicznych, a blisko 62% gości uważa, że w obiektach powinny być podejmowane tego typy inicjatywy. Wśród głównych korzyści ankietowani wymieniali: ochronę środowiska, oszczędność kosztów operacyjnych oraz efekty promocyjne i pozytywny wpływ na wizerunek. Ponad 35% gości byłoby w stanie zapłacić więcej za pobyt wiedząc, że w hotelu prowadzone są działania przyjazne środowisku.
41
Zbonikowska, Olga. "Jan Żabiński (1897-1974) - zoolog, wizjoner, polak, demokrata." Kosmos 69, no. 2 (August 10, 2020): 243–52. http://dx.doi.org/10.36921/kos.2020_2657.
Full textAbstract:
Jan Franciszek Dionizy Żabiński urodził się 8 kwietnia 1897 r. w Warszawie. Tuż po osiągnięciu pełnoletności został wcielony do odrodzonego po zaborach Wojska Polskiego. Wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Służył też w osobistej ochronie marszałka Józefa Piłsudskiego. Ukończył studia zoologiczne w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Pracę doktorską z fizjologii obronił na Uniwersytecie Warszawskim. Zaangażowany w program ratowania i przywracania naturze żubra, był też redaktorem Ksiąg Rodowodowych Żubra. Po wygranym konkursie, w 1929 r. objął stanowisko dyrektora Miejskiego Ogrodu Zoologicznego w Warszawie. Warszawskie ZOO pod jego kierownictwem znalazło się w ciągu dziesięciu lat wśród najnowocześniejszych ogrodów zoologicznych na świecie. O Żabińskim było głośno w świecie zoologicznym w związku z Jego zaangażowaniem w rozmnożenie likaonów, konia Przewalskiego i, przede wszystkim, słonia indyjskiego.Za kadencji Żabińskiego urodził się jedyny, jak dotąd w ogrodach zoologicznych Polski, słoń. Po zniszczeniu ZOO we wrześniu 1939 r., Żabiński pozostawał w konspiracji. Na terenie ogrodu zoologicznego ukrywał broń. Nauczał na tajnych kompletach. W swoim domu na terenie ZOO ukrywał osoby narodowości żydowskiej, wielokrotnie osobiście wyprowadzał z getta warszawskiego osoby, na które wydano wyrok śmierci. Wraz z żoną Antoniną Żabińską uratował z zagłady około 300 osób, za co został w 1965 r. odznaczony tytułem ?Sprawiedliwy wśród Narodów Świata?. Powstaniec warszawski, po upadku Warszawy, więzień Stalagów w Niemczech. W 1948 r. otworzył na nowo warszawskie ZOO dla zwiedzających. Za przynależność do AK szykanowany przez Urząd Bezpieczeństwa, zmuszony został do opuszczenia Ogrodu w 1951 r. Autor kilkudziesięciuksiążek i 1500 audycji radiowych o charakterze zoologicznym. Dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski z gwiazdą. Zmarł 26 lipca 1974 r. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim.
42
Wysocki, Piotr. "„Jak kropla na kamień...”. Lokalna działalność rodziny Tarczyńskich jako przykład pracy na rzecz niepodległości Polski." Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku 19 (June 17, 2018): 169–90. http://dx.doi.org/10.18778/2080-8313.19.10.
Full textAbstract:
W drugiej połowie XIX w. w Królestwie Polskim popularne stały się hasła pracy organicznej i pracy u podstaw. Realizowali je pozytywiści, którzy wierzyli, że taką drogą można odzyskać niepodległą ojczyznę. Przykładem takich pozytywistów na Mazowszu była rodzina Tarczyńskich. Jej przedstawiciele działali na wielu polach życia społecznego i kulturalnego. Głową rodu był Kazimierz Tarczyński – kolekcjoner monet, archeolog amator, badacz historii dzwonów. Miał on duży wpływ na wychowanie i edukację swoich dzieci. Po wejściu w dorosłość, aktywnie udzielały się one w życiu publicznym. Franciszek Tarczyński brał udział w powstaniu styczniowym. Został za to zesłany do Ufy. Po powrocie pracował w Płocku jako nauczyciel rysunku, zajmował się także archeologią i kolekcjonował pamiątki przeszłości. Józef Tarczyński był muzykiem i nauczycielem w Instytucie Muzycznym w Warszawie. Uczestniczył w manifestacjach patriotycznych w 1861 r. Władysław Tarczyński był stroicielem fortepianów, ale zasłynął jak twórca Muzeum w Łowiczu, współorganizator tamtejszej straży pożarnej, literat oraz działacz społeczny. Hipolit Tarczyński był nauczycielem w szkołach elementarnych w guberni płockiej. Pracował także jako urzędnik na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Jednocześnie działał na niwie literatury. Pisał artykuły i książki moralizatorskie, zachęcające do pracy społecznej. Helena Tarczyńska była nauczycielką domową oraz bibliotekarką. Rodzina Tarczyńskich wpłynęła na rozwój społeczny i kulturalny Płocka, Łowicza i innych miejscowości Mazowsza. Choć nie wszyscy doczekali niepodległej Polski, ich praca miała wielkie znaczenie w drodze do wolnej ojczyzny.
43
Kołbuk, Anna. "Patriotyczne postawy polskich sportowców olimpijczyków w czasie II wojny światowej." Biografistyka Pedagogiczna 4, no. 1 (December 27, 2019): 71–96. http://dx.doi.org/10.36578/bp.2019.04.12.
Full textAbstract:
Sport jako forma zorganizowanej rywalizacji od wieków jest nieodłączną częścią kultury w różnych cywilizacjach. Tak było również w Polsce od XIX wieku, kiedy pod zaborami zaczęły pojawiać się pierwsze stowarzyszenia i kluby sportowe. Sportowcy nie tylko promowali rozwój fizyczny i ducha rywalizacji wśród młodych ludzi, ale także kształtowali postawy patriotyczne. W Polsce, która odzyskała niepodległość po pierwszej wojnie światowej, sport stał się jedną z najpopularniejszych niekomercyjnych dziedzin życia, jednocząc różne środowiska, dostarczając emocji i przynosząc wiele sukcesów. Kulminacją kariery wielu sportowców był udział w igrzyskach olimpijskich, uważanych za największe święto sportów wyczynowych na świecie. Polscy przedstawiciele (ogółem 288) brali udział w ośmiu igrzyskach w okresie międzywojennym. Druga wojna światowa stała się czasem wielkiego patriotyzmu polskich sportowców olimpijskich. Zdecydowana większość z nich wykazała się godnością i odwagą, nierzadko poświęcając własne życie: w bitwach na różnych frontach, w ruchu oporu, w podziemiu, w obozach zagłady i egzekucji. Niektórzy z nich przenieśli się z dala od okupowanej Polski z powodu wojny, inni pozostali na wygnaniu do końca życia. Niektórzy polscy sportowcy olimpijscy współpracowali z okupantami niemieckimi i sowieckimi (zwykle pod przymusem). Sportowcy często też służyli ojczyźnie po wojnie ze względu na swoje doświadczenia wojenne.
44
Rzeczkowska, Ewa. "„Był daleki od nienawiści, także w stosunku do swoich oprawców...” Sprawa Adama Gajdka jako przykład zbrodni komunistycznej." Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL 16 (January 9, 2020): 71–105. http://dx.doi.org/10.18290/teka.2019.7.
Full textAbstract:
Adam Gajdek brał udział w kampanii polskiej we wrześniu 1939 r., walcząc w 3 Pułku Strzelców Podhalańskich w Bielsku. W 1940 r., przybrawszy pseudonim „Olek”, wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej. Po wkroczeniu do Polski wojsk sowieckich pozostał w konspiracji. Brał udział m.in. w nieudanej akcji na więzienie w rzeszowskim zamku przeprowadzonej 7-8 października 1944 r. Na początku 1947 r. wstąpił do Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. W kwietniu 1947 r. objął funkcję kierownika organizacyjnego powstałej pod koniec 1946 r. siatki wywiadowczej o kryptonimie „Instytut Bakteriologiczny”, podlegając bezpośrednio kierownikowi Wydziału Informacji IV Zarządu Głównego WiN Mieczysławowi Kawalcowi. Aresztowany 17 października 1947 r. przez funkcjonariuszy Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Krakowie, przeszedł w tym mieście wstępne śledztwo, a następnie został przewieziony do aresztu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie. Jesienią 1948 r. jego sprawę skierowano do stołecznego Wojskowego Sądu Rejonowego. Wyrokiem z 23 października 1948 r. Adam Gajdek skazany został na karę śmierci. Naczelny Sąd Wojskowy oddalił skargę rewizyjną, a prezydent Bolesław Bierut nie skorzystał z prawa łaski, wobec czego 14 stycznia 1949 r. Adama Gajdka stracono w więzieniu przy ulicy Rakowieckiej w Warszawie.
45
Kozak, Sylwester. "Czy niskie stopy procentowe zmniejszają udział dochodów odsetkowych w bankach spółdzielczych w Polsce?" Zeszyty Naukowe SGGW - Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnościowej, no. 122 (July 16, 2018): 5–15. http://dx.doi.org/10.22630/eiogz.2018.122.10.
Full textAbstract:
The unconventional monetary policy pursued by central banks after the global financial crisis led to the appearance of zero or even negative interest rates. Based on data from the European Central Bank, the Narodowy Bank Polski and the Komisja Nadzoru Finansowego (Polish Financial Supervision Authority) of for the years 2009–2017, it was noticed that the long-term maintenance of ultra-low interest rates contributes to lowering the net interest margin and the share of interest income in the income from banking operations in the euro area countries. There was an opposite process in Poland and other Central and Eastern European countries. Lower interest rates were conducive to increasing lending and increasing the share of net interest income. Large cooperative banks, extending the area of activity to large urban agglomerations pursued a strategy similar to that of commercial banks. Small cooperative banks with limited possibilities of increasing lending increased their share of both interest and non-interest income in much slower pace. The results indicate that for interest income, the non-interest income in large cooperative banks are of complementary character, and in small banks – of substitutive character and are a tool for their income diversification.
46
Piotrowska, Emilia. "Udział organizacji pacjentów w kształtowaniu polityki ochrony zdrowia w Polsce - "koszmar partycypacji" czy remedium na "deficyt demokracji"?" Studia z Polityki Publicznej, no. 3(27) (October 28, 2020): 47–63. http://dx.doi.org/10.33119/kszpp/2020.3.3.
Full textAbstract:
Celem niniejszego artykułu jest analiza sektorowej polityki ochrony zdrowia w świetle zabezpieczenia interesu obywateli poprzez przybliżenie perspektywy zorganizowanych interesów organizacji pacjentów. Tekst jest próbą uzupełnienia dyskusji nt. roli tej szczególnej grupy interesariuszy w procesie podejmowania decyzji w sektorze ochrony zdrowia. Odwołując się do przykładów empirycznych, założono, że cały polski system ochrony zdrowia nie służy dobrze interesom pacjentów z powodu niedoborów organizacyjnych, finansowych i personalnych, a konstytucyjna obietnica równego dostępu do świadczeń ochrony zdrowia jest paradoksalnie skuteczną barierą dla wszelkich zmian zmierzających do poprawy sposobu funkcjonowania tego systemu. Pomimo wrażenia "zwrotu pacjento-centrycznego" w ochronie zdrowia w Polsce zorganizowane interesy pacjentów skupione wokół rzeczniczych organizacji pacjentów wciąż mają niewielki udział w procesie formułowania i wdrażania ważnych zmian w tej polityce sektorowej.
47
Wołoszyn - Cichocka, Agnieszka. "Prawo pacjenta - dziecka do wyrażenia zgody na udzielenie świadczenia zdrowotnego." Studia Prawnicze KUL, no. 4 (December 9, 2018): 119–36. http://dx.doi.org/10.31743/sp.4716.
Full textAbstract:
Prawo do wyrażenia zgody na udzielenie świadczenia zdrowotnego jest jednym z najistotniejszych praw pacjenta, jednakże w stosunku do dzieci, jest ono ograniczone. Zasadą jest, że pacjent małoletni, który ukończył 16 lat wyraża zgodę na działanie medyczne razem ze swoim przedstawicielem ustawowym, natomiast za pacjenta, który nie ukończył 16 lat, decyduje wyłącznie przedstawiciel ustawowy. Dla niektórych świadczeń zdrowotnych polski ustawodawca wprowadził jednak odmienne reguły. W sposób odmienny uregulował zasady wyrażania zgody przez pacjenta małoletniego na udział w eksperymencie medycznym, na pobranie komórek, tkanek i narządów w celu ich przeszczepienia, na pobranie krwi czy też na badanie psychiatryczne. Nadmierna kazuistyka przepisów w zakresie zgody pacjenta małoletniego na udzielenie świadczenia zdrowotnego niewątpliwie utrudnia ich poznanie i stosowanie.
48
Wielgus, Benita, and Jakub Morawski. "Psychiatria środowiskowa w opinii studentów kierunków medycznych i psychologii." Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Psychologica 11 (December 1, 2018): 135–49. http://dx.doi.org/10.24917/20845596.11.9.
Full textAbstract:
Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego na lata 2017-2022 poszerza
zakres lecznictwa środowiskowego, co wymaga wprowadzenia zmian w zakresie
programów edukacyjnych uczelni wyższych w Polsce dotyczących funkcjonowania
oraz rozwoju działań zgodnych z modelem środowiskowym. Celem przeprowadzonego
badania było uzyskanie opinii studentów kierunków medycznych na temat psychiatrii
środowiskowej. W badaniu wzięło udział 171 studentów kierunków medycznych
(lekarski, pielęgniarstwo itd.) i psychologii z różnych miast Polski. W opinii badanych
model leczenia środowiskowego stanowi właściwą alternatywę dla tradycyjnego leczenia
psychiatrycznego, choć nie wszyscy badani potrafią ten model trafnie zdefiniować oraz
postulują włączenie treści związanych z opieką środowiskową w zakres kształcenia
akademickiego lub poszerzenie jego obecnego zakresu, ze szczególnym uwzględnieniem
szkolenia praktycznego.
49
Wallner, Grzegorz. "Ogólnopolska Konferencja Ordynatorów i Kierowników Klinik Chirurgii Ogólnej w Brzegu." Polish Journal of Surgery 89, no. 1 (February 28, 2017): 86–89. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0009.6013.
Full textAbstract:
W dniach 28–29 października 2016 roku, w Zamku Piastów Śląskich w Brzegu, odbyła się Ogólnopolska Konferencja Ordynatorów i Kierowników Klinik Chirurgii Ogólnej pod honorowym patronatem Ministra Zdrowia Konstantego Radziwiłła. Wzięło w niej udział blisko 250 ordynatorów i kierowników oddziałów i klinik chirurgii z całej Polski, a także Konsultanci Krajowi w dyscyplinach zabiegowych i Konsultanci Wojewódzcy w dziedzinie chirurgii ogólnej. Współorganizatorami konferencji byli: Fundacja Wspierania Chirurgii im. prof. Feliksa Skubiszewskiego w Lublinie i wydawnictwo Czelej. Konferencja Ordynatorów i Kierowników Klinik Chirurgii Ogólnej w Brzegu nawiązywała do tradycji spotkań chirurgów kierujących oddziałami chirurgicznymi z lat 90. XX wieku. W trakcie spotkania omówiono najistotniejsze problemy nurtujące środowisko polskich chirurgów, niezależnie od poziomu referencyjności, zakresu wykonywanych procedur chirurgicznych.
50
Organiściak-Krzykowska, Anna, and Tomasz Wiśniewski. "Zabezpieczenie społeczne osób niepełnosprawnych w Polsce na tle państw Unii Europejskiej." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica 5, no. 350 (October 30, 2020): 83–100. http://dx.doi.org/10.18778/0208-6018.350.05.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest klasyfikacja systemów zabezpieczenia społecznego osób niepełnosprawnych w państwach Unii Europejskiej z uwzględnieniem polskiego systemu zabezpieczenia społecznego na tle krajów Wspólnoty. Do oceny wykorzystano wybrane wskaźniki ekonomiczne, takie jak: udział wydatków na osoby z niepełnosprawnością w ogóle wydatków socjalnych i PKB państwa oraz wydatki na osoby niepełnosprawne per capita. Analizy wybranych państw dokonano głównie na podstawie dokumentów opublikowanych przez Komisję Europejską. Zakres czasowy badań to lata 2009–2016. Na podstawie przeprowadzonej klasyfikacji stwierdzono, że polski system zabezpieczenia społecznego zalicza się do średnio zaawansowanych. Do państw z wysoko rozwiniętym systemem zabezpieczenia społecznego osób niepełnosprawnych zaliczono między innymi kraje skandynawskie (Dania, Szwecja, Finlandia). Do państw z nisko zaawansowanym systemem zabezpieczenia społecznego osób niepełnosprawnych zaliczono między innymi Maltę i Cypr.