Academic literature on the topic 'Uniwersytet Trzeciego wieku w Warszawie'

Celem artykułu jest ukazanie Uniwersytetu Trzeciego Wieku jako miejsca sprzyjającego samorealizacji i samorozwojowi seniorów. Stanowi próbę ukazania aktywności współczesnych osób starszych. Artykuł jest oparty przede wszystkim na doświadczeniach w pracy ze słuchaczami Dębickiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku i wywiadach „na poły skategoryzowanych”, realizowanych na dwudziestopięcioosobowej grupie seniorów. Głównym celem badań było uzyskanie informacji na temat tego, jak sami zainteresowani postrzegają Uniwersytet Trzeciego Wieku w kontekście własnego rozwoju.

Ostatnim okresem życia zdecydowanej większości ludzi jest starość. Starość wiąże się z wieloma problemami, ograniczeniami i trudnościami. Niektóre z tych problemów są ponadczasowe, więc zawsze były i będą doświadczane przez osoby starsze. Należą do nich: choroba, samotność, wykluczenie, ograniczenia... Inne pojawiają się w konkretnych formach społeczeństw, ich strukturach i systemach wartości ... Typowym przykładem takiej sytuacji jest wykluczenie osób starszych z określonych form życia społecznego z powodu przejścia na emeryturę. Będąc na emeryturze, nie przejmują ról społecznych, które są podstawą prestiżu społecznego i kryterium przydatności w społeczeństwie. Konsekwencją takiej sytuacji jest izolacja społeczna osób starszych. Każda inicjatywa mająca na celu zminimalizowanie negatywnych cech starości jest funkcjonalna i pożądana. Dotyczy to zarówno zdrowia fizycznego, jak i psychicznego, a także interakcji społecznych z innymi. To jest powód, dla którego Uniwersytety Trzeciego Wieku mają do odegrania wielką rolę w zaspokajaniu potrzeb osób starszych. Jednak niezależnie od potrzeby tych inicjatyw na rzecz seniorów oczywiste jest, że żadna z nich nie wyeliminuje wszystkich niedogodności związanych ze starością. Pogorszenie stanu zdrowia fizycznego, osłabienie zdolności intelektualnych, choroby są nieodłączną częścią starości; są częścią jej „kodu genetycznego”. Dlatego spokojne przetrwanie deficytów starości należy odnieść do perspektywy innej niż czysto naturalna. Jest to pogląd religijny, który jako jedyny może nadać pełny sens starości i ludzkiej śmierci. Tylko religia, głosząca prawdę o życiu poza granicami śmierci, jest w stanie nadać sens życiu ludzkiemu, pełnemu ograniczeń i braków.

Konferencja naukowa „Wokół Paula Ladewiga i jego Katechizmu biblioteki”, Bydgoszcz, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego, 24-25 IV 2017 r. Zdzisław GębołyśKatedra Informacji Naukowej i Bibliologii Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, Bydgoszcz, Polskazdzislaw.gebolys@ukw.edu.pl Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 545-551. Międzynarodowa konferencja naukowa „The Printed Book in Central Europe”, St Andrews (Szkocja), 29 VI – 1 VII 2017 r. Marianna CzapnikGabinet Starych Druków Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, Warszawa, Polskam.czapnik@uw.edu.pl Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 552-556. The Italian Renaissance Book, and afterwards – warsztaty w ramach „Book History Workshop”, Lyon, 4-7 VII 2016 r. Martyna OsuchGabinet Starych Druków Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, Warszawa, Polskamartyna.osuch@uw.edu.pl Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 557-563. Międzynarodowy Kongres „500 lat białoruskiego drukarstwa książkowego” („500 гадоў беларускага кнігадрукавання”) Mińsk (Białoruś), 14-15 IX 2017 r. Lilia KowkielInstytut Historii PAN w Krakowie, Kraków, Polska lkowkiel@gmail.comZ Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 564-566. Konferencja naukowa „200 lat Ossolineum”, Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 18-20 X 2017 r. Agnieszka Franczyk-CegłaDział Starych Druków, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Polskaagnieszka.franczyk-cegla@znio.pl Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 567-574. Znawcy opraw w Augsburgu. 22. Kongres zorganizowany przez Arbeitskreis für die Erfassung, Erschließung und Erhaltung historischer Bucheinbände, Biblioteka Uniwersytecka w Augsburgu, 12-14 X 2017 r. Joanna Milewska-KozłowskaGabinet Starych Druków Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, Warszawa, Polskaj.milewska-kozlowska@uw.edu.pl Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 575-579. Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Ekslibris: znak własnościowy – dzieło sztuki”, Kraków, Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN, 15 XI 2017 r. „Ekslibris: znak własnościowy – dzieło sztuki”, Międzynarodowa Konferencja Naukowa, Kraków 15 listopada 2017 Bogumiła CelerKsiążnica Pedagogiczna im. A. Parczewskiego w Kaliszu, Kalisz, Polskab.celer@interia.pl Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 580-586. Konferencja naukowa „Hinc Omnia. Zbiory historyczne, artystyczne i specjalne w bibliotekach oraz innych instytucjach kultury: Zbiory XIX-wieczne. Organizacja, terminologia, metodyka badań, konserwacja” Warszawa, 29-30 listopada 2017 r. Marta M. KacprzakGabinet Zbiorów XIX Wieku Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, Warszawa, Polskam.m.kacprzak@uw.edu.pl Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 587-595.

Streszczenie Wstąp. Inwolucyjne zmiany organizmu w procesie starzenia są wieloczynnikowe. a niektóre z nich mają wpływ na pogorszenie jakości lokomocji. Wyróżnia się wśród nich między innymi: spadek sił}' mięśniowej czy zmniejszenie zakresu ruchomości w stawach. Objawy tych zaburzeń manifestują się zmianą niektórych parametrów czasowo-przestrzennych chodu, przede wszystkim: zmniejszeniem prędkości chodu i długości kroku oraz zwiększeniem szerokości kroku. Cel. Celem pracy była ocena wpływu różnych form treningowych na czasowo-przestrzenne parametry chodu osób starszych. Materiał. Badaniem objęto 59 słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku AWF Warszawa. Badania lekarskie i wysiłkowe pozwoliły wykluczyć wszelkie przeciwwskazania zdrowotne. Dokonano podziału na dwie grupy treningowe: TW - trening wszechstronny i TN - trening w pozycjach niskich. Badania ukończyło po 14 osób z każdej z grup. Metody. Pomiary wykonano przy użyciu platformy FDM Zebris. która rejestrowała parametry czasowo-przestrzenne badanych. Ich zadaniem było trzykrotne przejście po platformie z naturalną dla siebie prędkością. Cykl treningów trwał 12 tygodni, zajęcia odbywały się dwa razy w tygodniu i trwały 45 minut. Zasadnicza różnica pomiędzy treningami polegała na eliminacji ćwiczeń lokomocji i ćwiczeń w pozycjach wysokich w grupie TN. Analizę statystyczną przeprowadzono przy użyciu oprogramowania Statistica. Wyniki. W wyniku treningu wszechstronnego wśród badanych zaobserwowano istotną zmianę sześciu parametrów chodu:. długość kroku prawej kończyny dolnej. długości kroku prawej kończyny dolnej (jako % długości kończyny), czas kroku prawej i lewej kończyny dolnej, czas cyklu chodu oraz kadencji. Pozostałe parametry wykazały pewną tendencję, lecz ich zmian nie można przypisać przeprowadzonemu treningowi. Badani grapy TN nie wykazali istotnych zmian w analizowanych parametrach. Wnioski. Zmiany jakości chodu są wieloczynnikowe. istnieje więc potrzeba dalszych dociekań. w celu ich rozpoznania oraz modyfikacji w ramach treningu czy terapii. Dobór ćwiczeń zastosowanych w treningu powinien strukturalnie odzwierciedlać docelowy element, któiy ma być kształtowany.