Academic literature on the topic 'V-J Day, 1945'

An investigation was conducted on infestation and reviewed biodiversity of metazoan parasites in Channa punctatus of Mymensingh region from July 2013 to June 2014. A total of 235 fish were examined and 9 species of four groups of parasites were recorded. They were (i) Euclinostomum multicaecum Tubangui and Masilungan, 1935 (ii) Euclinostomum heterostomum (Rudolphi, 1809) (iii) Genarchopsis goppo Ozaki, 1925 (iv) Allocreadium handiai Pandey, 1937 (v) Senga ophiocephalina (Tseng, 1933) (vi) Porrocaecum sp. (vii) Ascaridia sp. (viii) Contracaecum sp. (ix) Pallisentis ophiocephali (Thapar, 1930).The maximum (86.67%) prevalence was found in (86.67%) October and minimum (35.00%) in December whereas the maximum mean intensity (10) was observed in June and the minimum (1.42) was recorded from December. The prevalence was observed higher (68.85%) in smaller size of fish and in case of larger fish the prevalence was lower and the value was (53.62%). On the other hand, the mean intensity (5.45) was higher in smaller fish and lower (3.39) in medium sized fish. Both prevalence and mean intensity was found maximum in female fish than male fish. Among the four groups of parasites, infestation of Digenetic trematode is much higher than Nematoda, Cestoda and Acanthocephala. During the study, a list of parasites reported from Channa punctatus of Indian sub-continent was prepared. It was found that 38 species of Digenea, 4 species of Cestoda, 26 species of Nematoda and 5 species Acanthocephala were recorded. The Biodiversity of parasites seemed to be declined day by day. The responsible factors for this declination may be environmental degradation, entry of exotic fish and modernization of aquaculture etc. J Bangladesh Agril Univ 17(3): 409–416, 2019

Lupinus polyphyllus Lindl., a perennial ornamental belonging to the Leguminosae family, is grown in gardens for flower beds and borders. During the summer of 2006, in several gardens located in the Biella Province (northern Italy), a new wilt of Lupine was observed in 20 to 30% of the plants. The vascular tissue in stems of affected plants appeared brown. These plants were stunted and developed yellow leaves with brown or black streaks in the vascular tissue. Verticillium dahliae was consistently isolated from symptomatic vascular tissue and leaves when cultured on potato dextrose agar (PDA) (3). Microscopic observations revealed hyaline hyphae, with many irregular, dark microsclerotia, ranging from 17 to 61 μm. Conidiophores showed two verticils of three elements. Conidia were hyaline, elliptical, single-celled, measuring 3.4 to 6.0 × 1.8 to 3.1 μm (average 4.5 × 2.4 μm). The ITS region (internal transcribed spacer) of rDNA was amplified using the primers ITS4/ITS6 (2) and sequenced. BLASTn analysis (1) of the 521 bp obtained showed an E-value of 0.0 with V. dahliae. The nucleotide sequence has been assigned GenBank Accession No. EF015891. Healthy 30-day-old plants (10 per treatment) of L. polyphyllus were inoculated by root dip with a conidial suspension (0.5 × 106 CFU/ml) of V. dahliae isolated from infected plants. Ten noninoculated plants served as control treatments. All plants were transplanted into pots filled with a mix of sphagnum peat/pomix/pine bark/clay (50:20:20:10) and grown outdoors at temperatures ranging from 15 to 25°C. First wilt symptoms and vascular discoloration in the roots, crown, and veins developed within 20 days on each inoculated plant and become evident after 50 days. V. dahliae was consistently reisolated from infected plants. Noninoculated plants remained healthy. The pathogenicity test was conducted twice. To our knowledge, this is the first report of V. dahliae on L. polyphyllus in Italy. A wilt caused by V. dahliae on L. polyphyllus was observed in the Netherlands in 1925 (4). References: (1) S. F. Altschul et al. Nucleic Acids Res. 25:3389, 1997. (2) D. E. L. Cooke and J. M. Duncan. Mycol. Res. 101:667, 1997. (3) G. F. Pegg and B. L. Brady. Verticillium Wilts. CABI Publishing, Wallingford, UK, 2002. (4) J. H. H. Van der Meer. Meded. Landbouwhogesch. Wagening. 28, 1925.

This research was conducted to analyze and describe the role of the members of the Regional Representative Council (DPRD) of the DKI Jakarta Province E Commission 2014-2019 in absorbing the aspirations of the community in the field of education. The research method uses qualitative methods with a descriptive approach. Based on the results of the study that the role of the DKI Jakarta Provincial Parliament Member Commission E in absorbing community aspirations in the education sector still has to be optimized with efforts to intensify programs / activities carried out to the community intensively, so that the public can know the policies produced, and establish an information center and community service so that it can help facilitate the public in expressing their aspirations. School enrollment rates in Jakarta must be increased, the dropout rate at the Jakarta high school level is quite high. This large gap between regions indicates that there is still a need for encouragement for certain regions to be able to catch up with other regions. Because of the importance of the role of the DKI Jakarta Regional Representative Council (DPRD), especially Commission E in the field of community welfare, it is expected to be able to automate the use of IT technology in community management and services concerning community aspirations. Daftar PustakaA. Referensi BukuAmbar Teguh Sulistyani, Kemitraan dan Model-Model Pember-dayaan, Yogyakarta: Graha Ilmu, 2004.Budiarjo, Miriam, Pengertian – Pengertian Masyarakat, Jakarta: Rajawali Pers, 1992.C.S.T Kansil dan Christine S.T. Kansil, Sistem Pemerintahan Indonesia, Jakarta: PT. Bumi Aksara, Cetakan kedua, 2005.Chambers, R., Lembaga Penelitian, Pendidikan, Penerangan Ekonomi dan Sosial, Pembangunan Desa Mulai dari Belakang, Jakarta, 1995.Dahl, Robert Alan., On Democracy. Connecticut: Yale University Press, 1999.Deutsch, Karl W. et al., Comparative Government: Politics of Industrialised and Developing Nations, Boston: Houghton Mifflan, 1981.Dwiyanto, Agusdkk, Reformasi Tata Pemerintahan Dan Otonomi Daerah, Yogyakarta: PSKK-UGM, 2003.Freidmann J, Empowerment: The Politics of Alternative Development, Cambridge: Blacwell, 1992.Heywood, Andrew, Politics 4th edition, Terj. Ahmad Lintang Lazuardi, Yogyakarta: Pustaka Pelajar, 2013._______________, Politics, 2nd ed. New York: Palgrave, 2002.Hurlock, E. B. 1979. Personality Development. Second Edition. New Delhi :McGraw-Hill.Ife, Jim, Community Development: Creating Community Alternatives, Vision, Analysis & Practice, Australia: Logman,1995.Lasswell, Harold, The Structure and Function of Communication in Society, dalam Mass Communications, a Book of Readings Selected and Edited by the Director of the Institute for Communication Research at Stanford University, Editor: Wilbur Schramm, Urbana: University of Illinois Press, 1960. Malinowski, Bronislaw K., A Scientific Theory of Culture, New York: The University of North Carolina Press, 1944.Mas’oed, Mohtar., Politik, Birokrasi dan Pembangunan, Yogyakarta: Pustaka Pelajar. 2003.Miles, M. B. Dan Hubermen, A. M., Analisis Data Kualitatif Buku Sumber Sumber tentang Metode – Metode Baru, Alih Bahasa Tjetjep Rohendi Rohidi, Jakarta: UI-Press, 1984.Moh. Nazir, MetodePenelitian, Jakarta: Ghalia Indonesia, 1988.Nasikun, SistemSosial Indonesia, Jakarta: Penerbit Raja GrafindoPersada, 1995.Ndraha, Taliziduhu, Budaya Organisasi, Jakarta: Rineka Cipta, 2003_______________, Metodologi Ilmu Penelitian, Jakarta: PT. Rineka Cipta, 1997.Pamudji S, Kerjasama Antar Daerah Dalam Rangka Pembinaan Wilayah, Jakarta: Bina Aksara, 1985.Parson, et. Al, The Integration Of Social Work Practice, California Wardworth.inc., 1994.Prijono, O.S. dan Pranaka A.M.W.(ed), Pemberdayaan: Konsep, Kebijakan dan Implementasi, Jakarta: CSIS, 1996.Rappaport, J., Studies in empowerment: Introduction to the issue, prevention in human issue, New York, 1984.Rousseau, Jean Jacques, Kontrak Sosial, Terjemahan, Sumardjo, Jakarta: Erlangga, 1986.Slameto, Belajar dan Faktor-faktor yang Mempengaru-hinya. Jakarta: Rineka Cipta, 2003.Soekanto, Soerjono, Sosiologi Suatu Pengantar. Jakarta: Raja Grafindo Persada, 2007._______________, Sosiologi Suatu Pengantar. Jakarta: Rajawali Pers, 2012.Soetrisno, Loekman.,Menuju Masyarakat Partisipatif, Yogyakarta: Kanisius, 1995.Sugiyono, Memahami Penelitian Kualitatif. Bandung: Afabet, 2005.Suharto,Edi.,Membangaun Masyara-kat Memberdayakan Rakyat, Bandung: Refika Aditama, 2006. Suradinata, Ermaya, Peranan Kepala Wilayah Dalam Analisis Masalah dan Potensi Wilayah, Bandung: Ramadan, 1995._____________,Manajemen Sumber Daya Manusia. Bandung: CV Ramadhan, 1996._______________,Pemimpin dan Kepemimpinan Pemerintah Suatu Pendekatan Budaya, Jakarta: PT. Gramedia Pustaka Utama, 1997.Surbakti, Ramlan, Memahami Ilmu Politik, Jakarta: Gramedia Widya Sarana, 1992.Suyanto, Bagong, Metode Penelitian Sosial: Berbagai Alternatif Pendekatan, Jakarta: Prenada Media, 2005.Swift, C. dan G. Levin., Empowerment: An emerging mental health technology, New York: Journal of primary prevention,1987.Syafiie, Inu Kencana, Kepemimpinan Pemerintahan Indonesia, Bandung:Refika Aditama, 2003._______________,Sistem Pemerin-tahan Indonesia. Jakarta: Rineka Cipta, 2002.Tannen baum, R, et al, Partisipasi dan Dinamika Kelompok, Cetakan Pertama, Semarang: Dahara Pres, 1992.Walter S. Jones., Logika Hubungan Internasional; Kekuasaan, Ekonomi Politik Internasional dan Tatanan Dunia, Jakarta: PT. Gramedia Pustaka Utama, 1993. B. Dokumen Undang-Undang Dasar Negara Republik Indonesia 1945 Amandemen ke 4 tentang Hak dan Kewajiban Negara, Pasal 31 ayat (4)Undang-Undang Nomor 20 tahun 2003 pasal 1 Tentang Sistem Pendidikan Nasional, Pasal 49 ayat (1)Undang-Undang Nomor 32 Tahun 2004 tentang Pemerintah Daerah, Pasal 46.Undang-Undang Nomor 20 tahun 2003 pasal 1 Tentang Sistem Pendidikan Nasioal, Pasal 49.Undang-Undang Nomor 32 Tahun 2004 tentang Pemerintah Daerah, Pasal 46.Undang-Undang Negara Republik Indonesia Tahun 1945 tentang MPR, Pasal 3 ayat (1)Undang-Undang Negara Republik Indonesia Tahun 1945 tentang Presiden Republik Indonesia memegang kekuasaan Pemerintahan menurut Undang-undang Dasar, Pasal 4 ayat (1)Undang-Undang Negara Republik Indonesia Tahun 1945 tentang Dewan Perwakilan Rakyat memegang kekuasaan membentuk undang-undang, Pasal 20 ayat (1)Undang-Undang Negara Republik Indonesia Tahun 1945 tetang Kekuasaan kehakiman, Pasal 24 ayat (2).Undang-Undang Negara Republik Indonesia Tahun 1945 tentang pengelolaan dan tanggung-jawab tentang keuangan negara, Pasal 23 E ayat (1).Undang-Undang Negara Republik Indonesia Tahun 1945 tentang Otonomi Daerah, Pasal 18 ayat (1).Undang-Undang Nomor 17 Tahun 2014 tentang MPR, DPR, DPD, dan DPRD, Bab V DPRD Provinsi, dan pasal 217.Undang-Undang Nomor 23 Tahun 2014 tentang Pemerintah Daerah dan Tata Tertib DPRDPeraturan Pemerintah Nomor 25 Tahun 2004 tentang Pedoman Penyusunan Tata Tertib DPRD, Pasal 43.Putusan Mahkamah Konstitusi Nomor : 013/PUU-VI/2008, Perihal Pengujian UU No 15 Tahun 2008.Peraturan DPRD Provinsi DKI Jakarta No. 1 Tahun 2014 tentang Tata Tertib Anggota Dewan Perwakilan Rakyat Daerah.BPS Prov DKI Jakarta, Statistik Kesejahteraan Jakarta,2016. C. Internethttp://jakarta.bps.go.id/backend/pdf_publikasi/Jakarta-Dalam-Angka-2016.pdf http://dprd-dkijakartaprov.go.id/ http://peraturan.go.id/pp/nomor-25-tahun-2004 11e44c4edccf11e0b846313231373132.html

Straipsnyje nagrinėjama Amerikos lietuvių spaudos (laikraščių ir kny­gų) istorijos sritis – lietuviškos spaustuvės. Svarbiausias dėmesys ir vieta ski­riami spaustuvių darbininkams, su spaustuvių veikla ir amatu susijusiems žmonėms, jų darbo, buities ir kitiems klausimams. Faktų ir žinių daugiausia rasta aptariamojo laikotarpio Amerikos lie­tuvių periodikoje. Duomenų ir svarbių teiginių taip pat teikia vėliau išleisti Amerikos lietuvių istorijos veikalai (Stasio Michelsono „Lietuvių išeivija Amerikoje 1868–1961“ (S. Bostone 1962 m.); Antano Kučo „Amerikos lietuvių istorija“ Bostone 1971 m.; Aleksandro Ambroze`o „Chicagos lietu­vių istorija 1868–1959“ (Čikaga, Ill., 1967); Alfonso Eidinto „Litovskaja emigracija v strany Severnoj i južnoj Ameriki v 1868–1940 g.“ (Vilnius, 1989 m.) ir kt. Nors minėti veikalai nėra skirti spaustuvių istorijai, bet jų skyriuose, skirsniuose, kitose vietose yra nagrinėjamai temai svarbios fakto­grafinės bei kitos medžiagos. Šiuo požiūriu išskirtinos Antano Miluko knygos: „Pirmieji Amerikos lietu­viai profesionalai ir kronika“ (Philadelphia, Pa, t. 1, 1929 m); „Spaudos lais­vės ir Amerikos lietuvių organizuotės sukaktuvės“ (2-as leid., Philadelphia, Pa, 1930 m.); „Amerikos lietuviai XIX šimtmetyje 1868–1900“ (Philadelphia, Pa, 1938 m. ir kt.). A.Miluko darbai turtingi naujos medžiagos, kuri, beje, susijusi ir su spaustuvių, jų steigėjų ir kita istorija. Duomenys straipsniui rinkti iš bibliografinių darbų, kurie leidžia nu­statyti konkretaus laikotarpio spaustuvių skaičių, jų gyvavimo vietą, savi­ninkus, leidėjus, redaktorius, spausdintą produkciją ir pan. Iš jų išskirtini šie: Vaclovo Biržiškos „Amerikos lietuvių spauda 1874–1910“ (Chicago, Ill., 1994), į kurį įeina V. Biržiškos 1951 m. rašytas straipsnis tokiu pat pavadinimu lietuvių ir anglų kalbomis ir bibliografijos redaktorės Stasės Vaškelienės papildymai; taip pat „Lietuvos TSR bibliografija“ (Serija A., t. 2. Vilnius, 1985 m.), kurioje yra Danutės Gargasaitės straipsnis „JAV lie­tuvių knyga (1874–1904); „Lietuvos bibliografija. Knygos lietuvių kalba 1905–1917“ (t. 3. V., 2006 m.), kur galima rasti Violetos Černiauskaitės straipsnį „Lietuviškoji knyga nepriklausomos valstybės atkūrimo išvakarėse 1905–1917 metais“. Straipsnio autoriui buvo naudingi Amerikos lietuviškų spaustuvių (ypač laikraščių) jubiliejiniai leidiniai: Dominyko T. Bačkausko „Aprašymas apie drukarnę „Saulės“ ir „Linksmos valandos“ knygoje „Kalendorius ant 1904“ (Mahanoj Sitis, 1903); F. V. (Pranciškaus Vytauto) Bačkausko „25 metai „Saulės“ gyvenimo sukaktuvės“ knygoje „Laikraščio „Saulė“ kalendorius ant meto 1913“ (Mahanoj Sitis, 1912); „Vienybės lietuvnikų“ 25 metų sukaktuvių jubiliejus (1886–1911)“ (Bruklinas, 1911); Lietuvos istorija: Lietuva (1917, Nr. 52). Šiuose leidiniuose skelbiami redaktorių, leidėjų, skaitytojų straipsniai, atsiminimai ir pan. Nuodugniau lietuviškų spaustuvių istoriją nagrinėjo Amerikos lietuvių publicistas, spaudos istorikas Vytautas Širvydas („Amerikos lietuvių knygos 1875–1904“ knygoje „Kovos metai dėl spaudos“ (Chicago, Ill., 1957)). Kitas specialus to laikotarpio Amerikos lietuviškų spaustuvių ir knygų leidybos jose darbas priklauso knygotyrininkei D. Gargasaitei („JAV lietu­vių spaustuvės (iki 1904 m.)“ – Knygotyra, t. 9 (16), sąs., 1, 1983). Šios autorės 1980 m. parašytas darbas turi tvirtą istoriografinį pagrindą, pa­remtas gausia, kai kur nauja faktologija. Be bendresnio įvadinio teksto apie spaustuves, jį sudaro autorės surinktos ir susistemintos žinios apie septynio­lika reikšmingiausių ar ne tiek produktyvių 1875–1904 m. lietuviškų spaus­tuvių, pateikta žinių ir apie jų savininkus bei knygų leidėjus. Amerikos lietuviškas spaustuves kūrė ir jose triūsė šimtai žmonių, kurių vaidmuo, kaip rašoma, „lietuvių spausdinto žodžio istorijoje yra labai svar­bus“ (Tylūs ir nematomi karžygiai // Laisvė, 1916, Nr. 69). Vienų vardai žinomi, kitų neišliko, jie neminimi mūsų žurnalistikos istorijoje, apie kitus trūksta žinių. Bet apie žinomiausius, daugiau nusipelniusius lietuvių kul­tūrai apskritai yra išleista monografijų ir studijų. Pirmo spaustuvininko, leidėjo ir redaktoriaus Mykolo Tvarausko gyvenimas ir veikla apžvelgiama leidinyje „M. Tvarauskas. Pirmoji Amerikos lietuviška knyga“ (V., 1997). Jonui Šliūpui skirta ne viena knyga, bet reikšmingiausia yra istoriko Juozo Jakšto „Dr. Jonas Šliūpas, jo raštai ir tautinė veikla“ (Chicago, Ill., 1979). Apie Antaną Miluką paskelbti šie darbai: Julijos Pranaitytės „Kun. A. Mi­luko darbuotė“ (Philadelphia, Pa, 1931) ir Vlado Mingėlos „Kun. Antanas Milukas“ (Detroit, 1962). Antano Olšausko biografijai ir veiklai nušviesti sudarytas rinkinys „Antanas Olšauskas ir Lietuva“ (Sodus, 1934). Vytau­to Širvydo monografijoje „Juozas O. Širvydas (1875–1935)“ (Cleveland, 1941) aptariamas šio veikėjo ir redaktoriaus gyvenimas, žurnalistinė ir li­teratūrinė kūryba. Amerikos lietuviškų spaustuvių, laikraščių bei žymių veikėjų biografijos knygose pateikiamos platesniame visuomeniniame kultūriniame kontekste, bet nemenkas dėmesys skiriamas ir jų kaip spaustuvininkų leidėjų veiklai. Periodikoje, enciklopedijose, žinynuose randame įvairaus pobūdžio straipsnių ir apie kitus spaustuvininkus, kurių darbų palikimas turėjo dide­lę vertę. Tai žinomi šio amato žmonės, tokie kaip Juozas Paukštys, Juozas J. Paukštys, Dominykas Bačkauskas ir kt. Šiame darbe atsižvelgta į kitų mokslininkų, autorių veikalus ir leidinius, į jų faktologiją, apibūdinimus ir teiginius. Jais taip pat pasinaudota. Vis dėl­to, šio straipsnio autoriaus nuomone, netikslinga kartoti tai, kas jau pada­ryta nušviečiant Amerikos lietuviškų spaustuvių (ypač iki 1904 m.) istoriją. Tad darbe stengtasi iškelti ir nušviesti naujus ar kitokius temos klausimus ir aspektus. Straipsnyje konspektiškai rašoma apie tolesnio periodo (1904–1919 m.) spaustuves, daugiausia medžiagos pateikiama apie spaustuvių darbininkus, jų atsiradimą ir augimą, apie jų darbo ir buities sąlygas, jų reikalavimus, profesinę organizaciją ir kt. Kai kurie iš šios temos dalykų atsispindi isto­riografinėje dalyje, į kurią dar įtrauktas ir vienas kitas specialesnis straips­nis, kaip antai: Julijos Pranaitytės „Amerikos lietuvių leidėjai“, išspaus­dintas knygoje „Aušros 40 m. sukaktuvėse“ (1883–1923) (Philadelphia, Pa.,1923); Rojaus Mizaros „Žvilgsnis į praeitį“. V., 1960; Antano Aukš­taičio (Broniaus Raguočio) „Kovoje už savo teises“, kuris buvo publikuotas „Gimtajame krašte“ 1982 m. rugpjūčio 5 d. Prie straipsnio pridedamas priedas – „Amerikos lietuviškų spaustuvi­ninkų (1874–1919) sąrašas. Jis sudarytas, remiantis to laiko periodika, bibliografijos leidiniais, enciklopedijomis (ypač Bostono Lietuvių enciklo­pedija), spaustuvių istorijos darbais, kitais šaltiniais. Šį sąrašą reikia priimti su tam tikromis išlygomis, kaip mėginimą, kuriame yra spragų, netikslumų ir pan.

RESUMENLos balnearios-sauna castreños del noroeste peninsular son monumentos con horno con una arquitectura muy original, posiblemente asociada a los diversos modelos termales. Se conocen cerca de tres decenas, distribuidos por el noroeste peninsular. La arquitectura compleja de estos monumentos se organiza estructuralmente hacia posibilitar baños de sauna y baños de agua fría. Las dos áreas son divididas por una estela, monolítica, normalmente ornamentada – la pedra formosa. El papel simbólico que tendrían en el seno de la sociedad castreña de la Edad del Hierro del noroeste peninsular permanece por aclarar y envuelto en gran misticismo, fruto de una posible sacralidad. Este entorno, referido por diversos autores a lo largo de los tiempos, está posiblemente asociado al culto de los dioses de las aguas y a la sacralidad del baño purificador, medicinal, que se refleja en las decoraciones frontales de las pedras formosas, cuya maestría de los escultores que las insculpieran, tipología decorativa, interpretación simbólica y semiótica estudiamos, como objetivos primordiales, a lo largo de este trabajo de investigación.PALABRAS CLAVE: Protohistoria, monumentos con horno, decoración pétrea, interpretación simbólica / semiótica.ABSTRACTThe Iron Age sauna-baths of the northwest peninsular are monuments with an oven with very original architecture, possibly associated with the diverse thermal models. There are about three dozen known sauna-baths spread over the northwest peninsular. The complex architecture of thesemonuments is structurally organized to allow for cold water baths and sauna baths. The two areas are divided by a tectiforme stele, monolithic, usually ornamented, known as pedra formosa (beautiful stone). The symbolic role that they would have had in the heart of the Iron Age “castreña” society in the northwest peninsular remains unclear and shrouded in mysticism, the fruit of a possible sacredness. This environment, referred to by various authors throughout the ages, is possibly associated with the worship of the water gods and the sacredness of the medicinal and purifying bath, which is reflected in the frontal decorations of the pedras formosas, whose masterful sculpting, decorative typology, symbolic interpretation and semiotics we studied as primary objectives of this research work.KEYWORDS: Protohistory, monuments with oven, stone decoration, symbolic / semiotic interpretation. BIBLIOGRAFIAAlmagro-Gorbea, M. e Álvarez Sanchís, J. R. (1993), “La ‘sauna’ de Ulaca: saunas y baños iniciáticos en el mundo céltico”, Cuadernos de Arqueología de la Universidad de Navarra, 1, pp. 177-232.Almagro-Gorbea, M. e Moltó, L. (1992), “Saunas en la Hispania prerromana”, Espacio, Tempo y Forma, 3 (5), pp. 67-102.Almeida, C.A.F. (1974), “O monumento com forno de Sanfins e as escavações de 1973”, III Congresso Nacional de Arqueologia, pp. 149-172.— (1983), “O Castrejo sob o domínio romano. A sua transformação”, Estudos de Cultura Castrexa e de Historia Antiga da Galícia, pp. 187-198.— (1986), “Arte Castreja. A sua lição para os fenómenos de assimilação e resistência a Romanidade”, Arqueologia, 13, pp. 161-172.Araújo, J. R. (1920), Perosinho: Apontamentos para a sua monografia, Porto.Azevedo, A. (1946), “O “Monumento Funerário” da Citânia (Nova interpretação)”, Revista de Guimarães, 56 (1-2), pp. 150-164.Berrocal Rangel, L., Martínez Seco, P. e Ruíz Triviño, C. (2002), El Castiellu de Llagú, Madrid.Bosch Gimpera, P. (1921), “Los Celtas y la civilización celtica en la Península Ibérica”, Boletin de la Sociedad Española de Excursiones, 29, pp. 248-300.Cabré, J. (1922), “Una nueva hipótesis acerca de “Pedra Formosa” de la Citania de Sabroso (sic)”, Sociedad Espanhola de Antropologia, Etnografía y Prehistoria, 1, pp. 56-71.Calo Lourido, F. (1983), “Arte, Decoracion, Simbolismo e outros elementos da Cultura material Castrexa, ensaio de síntese”, Estudos de Cultura Castrexa e de História Antiga de Galicia, pp. 159-185.— (1993), A cultura castrexa, Vigo.Carballo Arceo, L. X. e Soto Arias, P. (1998), “A escultura xeométrica castrexa”, Historia da Arte Galega I. A Nosa Terra. Vigo, pp. 161-176.Cardozo, M. (1928), “A Pedra Formosa”, Revista de Guimarães, 38, 1-2, 139-152; 39,1-2, pp. 87-102.— (1931-1932), “A última descoberta arqueológica na Citânia de Briteiros e a interpretação da ‘Pedra Formosa’”, Revista de Guimarães, 41 (1-2), 55-60; 41 (3), 201-209; 41 (4), 250-260; 42 (1-2); 1932, 7 -25; 42 (3-4), pp. 127-139.— (1934), “A Pedra Formosa da Citânia de Briteiros e a sua interpretação arqueológica”, Brotéria, 18, 3, 30-43.— (1946), “O ‘monumento funerário’ da Citânia”, Revista de Guimarães, 56 (3-4), pp. 289-308.Cardozo, M. (1949), “Nova estela funerária do tipo da ‘Pedra Formosa’”, Revista de Guimarães, 59 (34), pp. 487-516.Cartailhac, E. (1886), Ages préhistoriques de 1’ Espagne et du Portugal, Paris.Chamoso Lamas, M. (1955), “Santa Mariña de Aguas Santas (Orense)”, Cuadernos de Estudios Gallegos, 10 (30), pp. 41-88.Conde Valvis, F. (1955), “Las termas romanas de la ‘Cibdá’ de Armea en Santa Marina de Aguas Santas”, III Congreso Arqueologico Nacional, pp. 432-446.Craesbeck, F. (1726), Memorias ressuscitadas da Província de Entre-Douro-e-Minho, Manuscrito da Biblioteca Nacional de Lisboa, 217 do Núcleo Geral.Dias, L. A. T. (1997), Tongóbriga, Lisboa.Dinis, A. P. (2002), “O balneário do Alto de Quintãs (Póvoa de Lanhoso, Norte de Portugal). Um novo caso a juntar ao livro negro da arqueologia de Entre-Douro-e-Minho”, Mínia, 3ª Série, 10, pp. 159-179.Dechelette, J. (1909), “Essai sur la chronologie de la Péninsule Ibérique“, Revue Archéologique, 13, pp. 26-36.Eco, H. (1972), “Semiologia de los mensajes visuales”, Análises de las imagenes, pp. 23-80.— (1988), O Signo, Labor.— (1979), A Theory of Semiotics, Indiana University Press, Bloomington.Estrabón (1965), Livro III Da Geografia, Amphitheatrvm, IX, Porto.Fernández Fuster, L. (1953), “Sobre la interpretación de los monumentos con ‘pedras formosas’”, Archivo Español de Arqueología, 26 (88), pp. 379-384.Ferreira, E. Veiga (1966), “Uma estela do tipo Pedra Formosa encontrada no Castro de Fontalva (Elvas)”, Revista de Guimarães, 76, pp- 359-363.Fernández Vega, P. A., Mantecón Callejo, L., Callejo Gómez, J. y Bolado del Castillo, R. (2014), “La sauna de la Segunda edad del Hierro del oppidum de Monte Ornedo (Cantabria, España)”, Munibe, 65, pp. 177-195.García Quintela, M. V. e Santos-Estévez M. (2015), “Iron Age saunas of northern Portugal: state of the art and research perspectives”, Oxford Journal of Archaeology, 34(1), pp. 67–95.García Quintela, M. V. (2016), “Sobre las saunas de la Edad del Hierro en la Península ibérica: novedades, tipologías e interpretaciones”, Complutum, 27 (1), pp. 109-130.García y Bellido, A. (1931), “Las relaciones entre el Arte etrusca y el ibérico”, Archivo Español de Arte y Arqueología, 7, pp. 119-148.— (1940), “El castro de Coaña (Asturias) y algunas notas sobre el posible origen de esta cultura”. Revista de Guimarães, 50(3–4), pp. 284-311.— (1968), “Las cámaras funerarias de la cultura castreña”, Archivo Español de Arqueología, 41, pp. 16-44.Gómez Tabanera, J. M., La caza en la Prehistoria, Madrid, Istmo, 1980.González Ruibal, A. (2006), “Galaicos. Poder y comunidad en el Noroeste de la península Ibérica (1200 a.C.-50 d.C.)”. Brigantium, 18, A Coruña.Höck, M. (1984), “Acerca dos elementos arquitectónicos decorados de castros do noroeste peninsular”, Revista Guimarães, 94, pp. 389-405.Hübner, E. (1879), “Citania”, Dispersos, pp. 445-462.Jordá Cerdá, F. (1969), Guía del Castrillón de Coaña. Salamanca, 8-12.— (1983), “Introducción a los problemas del arte esquemático de la Península Ibérica”, Zephyrvs, 36, pp. 7-12.Júnior, J. R. S. (1966), “Dois fornos do povo em Trás-os-Montes”, Trabalhos de Antropologia e Etnologia, 1-2, 20, pp. 119-146.Lemos, F. S., Leite, J. M. F., Bettencourt, A. M. S. e Azevedo, M. (2003), “O balneário pré-romano de Braga”, Al-madan, II série, 12, pp. 43-46.López Cuevillas, F. (1953), La civilización celtica en Galicia, Compostela.Lorenzo Fernández, J. (1948), “El monumento proto-histórico de Águas Santas y los ritos funerarios de los castros”, Cuadernos de Estudios Gallegos, 2 (10), pp. 157-211.Martin, H. (1881), “La Citania de Briteiros“, Revue Archéologique, 42, pp. 160-164.Monteagudo, L. (1952), “Monumentos propiedad de la Sociedad Martins Sarmento”, Archivo Español de Arqueología, 25 (85), pp. 112-116.Moreira, A. B. (2013), “O Balneário Castrejo do Monte Padrão, Santo Tirso”, Santo Tirso Arqueológico, 5, pp. 7-36.Parente, J. (2003), O Castro de S. Bento (concelho de Vila Real) e o seu ambiente arqueológico. Vila Real.Queiroga, F. e Dinis, A. (2008-2009), “O Balneário Castrejo do Castro das Eiras”, Portugália, 39-40, pp. 139-152.Ramil, G. E. (1995-96), “O monumento com forno do Castro dos Prados-Espasante (Ortigueira, A Coruña) Memoria de investigação”, Brigantium, 9, pp. 13-60.Ribeiro, F. (1930-34), “Novas descobertas arqueológicas na Citânia de Briteiros”, Revista de Guimarães, 40 (3-4), 171-175; 44 (3-4), pp. 205-208.Ríos González, S. (2000), “Consideraciones funcionales y tipológicas en torno a los baños castreños del NO. de la Península Ibérica”, Gallaecia, 19, pp. 93-124.Romero Masiá, A. (1976), El habitat castreño, Santiago de Compostela.Santa-Olalla, J. (1932), “Las estelas funerarias en forma de casa en España”, Revista Investigación y Progreso, 10, pp. 182-193.Santos-Estévez, M. (2017), “Pitágoras na Gallaecia”, http://www.gciencia.com/author/manuel-santos-estevez/ [Consulta: 12-09-2017].Santos, J. N. (1963), “Serpentes geminadas em suástica e figurações serpentiformes do Castro de Guifões”, Lucerna, pp. 120-140.Sarmento, F. M. (1888), “Antigualhas”, Revista de Guimarães, 5, p. 150.— (1881), “Expedição Cientifica a Serra da Estrela”, Dispersos, 1933, pp. 127-152.— (1899), “A arte micénica no Noroeste de Espanha”, Portugália, 1, pp. 431-442.— (1904), “Materiaes para a Archeologia do Concelho de Guimarães”, Revista de Guimarães, 31.Silva, J. N. (1876), “Esculptura Romana conhecida pelo nome de Pedra Formosa achada em Portugal, e o que ella representa”, Boletim Real Associação dos Architectos Civis e Archeologos Portugueses, 9, 2.Silva, A. C. F. (1981-82), “Novos dados sobre a organização social castreja”, Portugália, Nova Série, 2-3, pp. 83-96.— (1983), Citânia de Sanfins (Paços de Ferreira). Paços de Ferreira.— (1983-84), “A cultura castreja no Noroeste de Portugal: habitat e cronologias”, Portugalia, Nova Série, 3-4, pp. 121-129.— (1986), A cultura castreja no Noroeste de Portugal, Paços de Ferreira.— (2007), “Pedra formosa: arqueologia experimental”, MNA/CMVNF, Vila Nova de Famalicão).Silva, A. C. F. e Maciel, T. (2004), “Balneários castrejos do noroeste peninsular. Notícia de um novo monumento do Castro de Roques”, Portugália, Nova Série, 25, pp. 115-131.Silva, A. C. F., Oliveira, J. e Lobato, R. (2010-11), “Balneários Castrejos: Do Primeiro Registo à Arqueologia Experimental”, Boletim Cultural Câmara Municipal de Vila Nova de Famalicão, III série, 6/7, pp. 79-87.Silva, A. C. F., Ferreira, J. S. (2016), “O Balneário Castrejo do Castro de Eiras/Aboim das Choças (Arcos de Valdevez): notícia do achado e ensaio interpretativo”, Al-Madan, II Série, 20, pp. 27-34.Silva, M. F. M. (1986a), “Subsídios para o estudo da Arte Castreja-Arte Decorativa Arquitectónica”, Revista de Ciências Históricas, 1, pp. 31-68.— (1987), “Subsídios para o estudo da Arte Castreja-Arte Decorativa Arquitectónica-II”, Revista de Ciências Históricas, 2, pp. 124-147.— (1988), Subsídios para o Estudo da Arte Castreja. A cultura dos Berrões: ensaio de Síntese”, Revista de Ciências Históricas, 3, pp. 57-93.— (2017), “Os primórdios do Termalismo: os balneários castrejos e o seu potencial turístico”, Tourism and Hospitality International Journal, 9(2), pp. 4-28.Trabant, J. (1980), Elementos de Semiótica, Editorial Presença, Lisboa.Tranoy, A. (1981), La Galice romaine. Recherches sur le Nord-Ouest de la Péninsule Ibérique dans l’Antiquité, Paris.Uría Ríu, J. (1941), “Excavaciones en el Castellón de Coaña”, Revista de la Universidad de Oviedo, 2, pp. 85-114.Vasconcelos, J. L. (1913), Religiões da Lusitânia, 3, Lisboa.Villa Valdés, A. (1999), “Castro del Chao Samartín (Grandas de Salime)”, Excavaciones arqueológicas en Asturias, 1995-1998, 4, pp. 11-123.— (2000), “Saunas castreñas en Asturias”, Termas romanas en el Occident del Imperio, pp. 97-114.— (2012), “Santuarios urbanos en la Protohistoria cantábrica: algunas consideraciones sobre el significado y función de las saunas castreñas”, Boletín del Real Instituto de Estudios Asturianos, 177, pp. 65-102.— (2016), “Laberintos en cruz, lacería, sogueado y otros patrones geométricos en la plástica de la Edad del Hierro de Asturias y su pervivencia en época romana”, Arqueología y Prehistoria del Interior Peninsular, 05, pp. 96-109.Villa Valdés, Á., Menéndez Granda, A., Fanjul Mosteirin, J. A. (2007), “Excavaciones arqueológicas en el poblado fortificado de Os Castros, en Taramundi”, Excavaciones Arqueológicas en Asturias 1999–2002, pp. 267-275.

Pirmasis fotožurnalistikos raidą Lietuvoje yra iš dalies apžvelgęs V. Juodakis knygoje „Lietuvos fotografijos istorija“ (iki 1940m.)1. Ši knyga skirta visos fotografijos istorijai, tad fotožurnalistika buvo analizuojama tik kaip vienas iš fotografijos plėtotės barų, glaustai ir eskiziškai, bet pasitelkus būtiniausius faktus, svarbiausius leidinius, aptarus fotožurnalistikos žanrus, parodžius kiekybišką augimą įvairiuose leidiniuose. V. Juodakis pirmasis plačiau įvedė XIX a. – XXa. pradžios Lietuvos fotografiją į tarptautinę erdvę Londone leidžiamame žurnale „Fotografijos istorija“2.Per atsikūrusios Lietuvos dešimtmetį pasirodė daug naujų mokslinių tyrimų, fotografijos istorijos knygų: „Vilniaus fotografija. 1858–1915“3, „Dagerotipai, ambrotipai, ferotipai Lietuvos muzie uose“4, „Czechowicz. XIXa. Vilniaus vaizdai“5, „Tyszkiewicz. Fotografijų albumas“6, J. Bulhak „Vilniaus barokas“7, A. Snitkuvienė „Raudondvaris. Grafai Tiškevičiai ir jų palikimas“8, „Lietuvos fotografija iki XXa.“9, Sk. Valiulio ir S. Žvirgždo „Fotografijos slėpiniai“10. Paraleliai suintensyvėjo to pačio laikotarpio, net tų pačių autorių tyrinėjimai Lenkijoje: „Žvilgsniai į Vilnių“ („Spojrzenia na Wilno“. Fotografia wileńska 1839–1939)11, „Vilnius ir Vilnija ant amžių sandūros Stanislovo Flerio fotografijose“ („Wilno i Wileńszczyzna na przełomie wieków w fotografii Stanisława Filiberta Fleury (1858–1915)“ ir kiti.12 Užsienyje padaugėjo mėginimų parašyti pasaulinę fotografijos istoriją:M. Frizot „Naujoji fotografijos istorija“ („The new history of photography“), Vokietija13, M. W. Marien „Fotografija. Ir kultūros istorija“ („Photography. A cultural history“)14. Daugėja atskirų kraštų istorijų iratskiriems autoriams ir periodams skirtų monografijų. Pasak M. Marien, „per kelis pastaruosius dešimtmečius fotografijos istorijos erdvė labai išsiplėtė, atsirado daug šviežios medžiagos, o nauji analizės būdai padėjo atsirasti gyvybingam interdisciplininių studijų laukui […] Menas, fotožurnalistika, socialinė dokumentika ir moksliškas žvilgsnis konverguoja, išblukina tradicinius apribojimus, skatina ir naują fotografijos praktiką“15. Nebepatenkina ir įsigalėjusi XX a. antroje pusėje tendencija į fotografijos istoriją žiūrėti vien menotyriniu žvilgsniu, dar papildant jos istoriją technikos ir technologijos kaitos apžvalga (žr. lietuviškai išleistą J. Jeffrey knygą „Fotografijos istorija“16 ar VDA išleistą „Lietuvos dailės istoriją“17). Toks vertinimų siaurumas knygoje „Fotografija. Istorijos krizė“18 vadinamas pačių fotografijos istorikų krize. Čia iškeliamas ir toliau tebevyraujantis anglo-amerikietiškasis centrizmas, nustumiantis į periferiją ištisus žemynusir regionus. Toks likimas ištiko ir Rytų Europą: jai nelengva prasiskinti kelią į globalinį fotografijos raidos kontekstą. Todėl minėto metodologinių fotografijos istorijos studijų rinkinio autoriai siūlo kitą kelią: pradėti nuo savo šalies ar platesnio regiono fotografijos istorijos tyrimo visais aspektais,bet paraleliai atsižvelgti į tarptautinį kontekstą.Bandydami taip pažvelgti į Lietuvos fotožurnalistikos raidą pamėginkime paanalizuoti porą jos paralelių su Europos fotožurnalistikos raida ir atsakyti į klausimus: 1) Kur yra fotožurnalistikos pradžia? 2) Kaip fotožurnalistika ateina į spaudą ir kokioje spaudoje ji geriausiai plėtoja savogalimybes?Esminiai žodžiai: fotožurnalistika, ištakos, iliustruota spauda, fotoreportažas.

ABSTRAK Penelitian ini bertujuan untuk menganalisis pengaruh tracking error dan risiko terhadap kinerja reksa dana indeks syariah di Indonesia. Penelitian ini melakukan pengujian analisis regresi linier berganda pada lima sampel dengan menggunakan data nilai aktiva bersih dan return JII dan reksa dana indeks syariah yang terdaftar pada Otoritas Jasa Keuangan sampai Desember 2019. Hasil pengujian menunjukkan bahwa tracking error tidak memiliki pengaruh signifikan terhadap kinerja reksa dana indeks syariah dan tingkat risiko berpengaruh positif dan signifikan terhadap kinerja reksa dana indeks syariah. Kata kunci: Kinerja reksa dana indeks syariah, Tracking error, Risiko, Analisis regresi linier berganda. ABSTRACT This study aims to analyze the impact of tracking error and risk on Islamic index mutual fund performance in Indonesia. This study ran multiple linear regression analyses on five samples using the net asset values and returns of JII and Islamic index mutual funds that are listed in the Financial Services Authority using data until December 2019. The result showed that tracking error had no significant effect on the performance of Islamic index mutual funds, while the level of risk had a significant positive effect on the performance of Islamic index funds. Keywords: Islamic index mutual fund performance, Tracking error, Risk, Multiple linear regression analysis. DAFTAR PUSTAKA Adhi, N., Aji, D. P., & Winarni, W. (2021). Reksadana syariah dan konvensional di Indonesia. Jurnal Keunis (Keuangan Dan Bisnis), 9(2), 120-131. https://doi.org/10.32497/keunis.v9i2.2629 Agapova, A. (2011). Conventional mutual index funds versus exchange trade fund. Journal of Financial Markets, 14(2), 323–343. https://doi.org/10.1016/j.finmar.2010.10.005 Alam, N. (2013). A comparative performance analysis of conventional and Islamic exchange-traded funds. Journal of Asset Management, 14(1), 27–36. https://doi.org/10.1057/jam.2012.23 Anggara, A. W., & Yulianto, A. (2017). Analisis kinerja reksa dana saham dengan metode sharpe, treynor, dan jensen. Management Analysis Journal, 6(1), 13–22. Arifin, E. S. (2017). Kinerja reksadana saham syariah di Indonesia. Jurnal Ekonomi dan Bisnis, 17(1), 82–86. https://doi.org/10.30811/.v17i1.363 Asmoro, R. M. S., & Syaichu, M. (2022). Analisis pengaruh umur reksa dana, tingkat risiko, expense ratio, turnover ratio, dan market timing ability terhadap kinerja reksa dana saham syariah periode 2016-2020. Diponegoro Journal of Management, 11(2), 1–12. Basya, M. M., & Utami, B. S. A. (2021). Pengaruh alokasi aset, pemilihan saham dan tingkat risiko terhadap reksadana saham syariah di indonesia tahun 2015-2019. Al-Muraqabah: Journal of Management and Sharia Business, 1(1), 1–15. Benjelloun, H., & Abdullah A. M. A. (2009). Index funds and diversification in Saudi Arabia. International Journal of Islamic and Middle Eastern Finance and Management, 2(3), 201–212. https://doi.org/10.1108/17538390910986335 Biswas, S. (2015). Assessing market risk of Indian index funds. Global Business Review, 16(3), 511–523. https://doi.org/10.1177/0069966715569938 Charteris, A., & McCullough K. (2020). Tracking error Vs tracking difference: Does it matter?. Investment Analysts Journal, 49(3), 268–287. https://doi.org/10.1080/10293523.2020.1806480 Dorocáková, M. (2017). Comparison of ETF´s performance related to the tracking error. Journal of International Studies, 10(4), 154–165. https://doi.org/10.14254/2071-8330.2017/10-4/1 DSN MUI. (200). Fatwa DSN MUI No. 20/DSN-MUI/IX/2000 tentang pedoman pelaksanaan investasi untuk reksa dana syariah. Retrieved from http://mui.or.id/wp-content/uploads/files/fatwa/20-Pedoman_Investasi_Reksa_Dana.pdf Elton, E. J., Gruber, M. J., & Busse, J. A. (2004). Are investors rational? Choices among index funds. The Journal of Finance, 59(1), 261–288. https://doi.org/10.1111/j.1540-6261.2004.00633.x Fama, E. F., & French, K. R. (2010). Luck versus skill in the cross-section of mutual fund returns. Journal of Finance, 65(5), 1915–1947. https://doi.org/10.1111/j.1540-6261.2010.01598.x Frino A., & Gallagher D. R. (2001) Tracking S&P 500 index funds. Journal of Portfolio Management, 28(1), 44–55. https://doi.org/10.3905/jpm.2001.319822 Gani, I., & Amalia S. (2018). Alat analisis data: Aplikasi statistik untuk penelitian bidang ekonomi dan sosial. Yogyakarta: Andi. Iman, N. (2008). Panduan singkat dan praktis: Memulai investasi reksa dana. Jakarta: Elex Media Komputindo. Johnson, B., Bioy H., Kellet A., & Davidson L. (2013). On the right track: Measuring tracking efficiency in ETFs. Journal of Index Investing, 4(3), 35–41. https://doi.org/10.3905/jii.2013.4.3.035 Kandarisa, A. (2014). Perkembangan dan hambatan reksadana syariah di Indonesia: Suatu kajian teori. Jurnal Akuntansi AKUNESA, 2(2), 1–18. Kostovetsky, L. (2003). Index mutual funds and exchange-traded funds. The Journal of Portfolio Management Summer, 29(4), 80–92. https://doi.org/10.3905/jpm.2003.319897 Kusumastiti, F., & Ryandono, M. N. H. (2019). Pengaruh risiko sistematis, market timing dan ukuran dana terhadap kinerja reksa dana pendapatan tetap syariah di Indonesia Periode 2014-1018. Jurnal Ekonomi Syariah Teori dan Terapan, 6(12), 2409–2421. https://doi.org/10.20473/vol6iss201912pp2409-2421 Lestari, W. R. (2015). Kinerja reksadana saham syariah dan reksadana saham konvensional. Jurnal Magister Manajemen, 1(1), 116–128. Mawikere, J. C. (2021). Performance analysis of money market mutual funds, fixed income mutual funds, mixed mutual funds, and stock mutual funds in Indonesia during the 2015-2020 period. International Journal of Economics, Business and Accounting Research, 5(4), 636-655. Muhammad. (2014). Dasar-dasar keuangan syariah. Yogyakarta: Ekonisia. Negoro W, E. D., Widiyanti, M., Andriana, I., & Taufik, T. (2022). Analisis perbandingan kinerja reksa dana saham konvensional dan reksa dana saham syariah pada reksa dana yang terdaftar di Otoritas Jasa Keuangan. Jurnal Manajemen dan Bisnis Sriwijaya, 19(4), 203–218. https://doi.org/10.29259/jmbs.v19i4.15868 Ojih, J. (2014). Index fund factor: The view beyond the wall. Open Journal of Social Sciences, 2(9), 193–198. http://dx.doi.org/10.4236/jss.2014.29033 Paliwal, R. (2014). Tracking errors of exchange traded funds and index funds. WCOT Working Papers, 1–24. Rivai, V., & Veithzal A. P. (2008). Islamic financial management. Jakarta: RajaGrafindo Persada. Rompotis, G. G. (2009). Interfamily competition on index tracking: The case of the vanguard ETFs and index funds. Journal of Asset Management, 10(4), 263–278. http://dx.doi.org/10.1057/jam.2009.11 Rudiyanto. (2016). Seri panduan investasi: Reksa dana untuk pemula. Jakarta: Elex Media Komputindo. Saritas, H. (2004). Indexing and index fund. Dokuz Eylul Universitesi Iktisadi ve Idari Bilimler Dergisi, 19(1), 31–44. Samsul, M. (2006). Pasar modal dan manajemen portofolio. Surabaya: Erlangga. Sarkar, S. S., Dutta S., & Dutta P. (2013). A review of Indian index funds. Global Business Review, 14(1), 89–98. https://doi.org/10.1177/0972150912466445 Sart, C. F. D., & Vuuren, G. W. V. (2021). Comparing the performance and composition of tracking error constrained and unconstrained portfolios. Quarterly Review of Economics and Finance, 81, 276–287. https://doi.org/10.1016/j.qref.2021.06.019 Sivakumar, S. (2017). A comparative study on the performance of index funds. International Journal of Current Research, 9(10), 60007–60011. Soemitra, A. (2009). Bank dan lembaga keuangan syariah. Jakarta: Kencana. Strydom, B., Charteris A., & McCullough K. (2016). The relative tracking ability of South African exchange traded funds and index funds. Investment Analysts Journal, 44(2), 117–133. https://doi.org/10.1080/10293523.2014.994454 Tandelilin, E. (2010). Portofolio dan investasi: Teori dan aplikasi. Yogyakarta: Kanisius. Yuliana, I. (2010). Investasi produk keuangan syariah. Malang: UIN-Maliki Press. Vanguard. (2014). Understanding tracking difference and tracking error. Retrieved from https://www.vanguard.com.hk/documents/understanding-td-and-te-en.pdf

With the aim of understanding the insertion of higher education into a new context of organization of society and State, which is managed according to the New Public Management, this work presents a comparative historical study of the organization of French and Brazilian higher education. It is concluded that the French adherence to the New Public Management is based on the knowledge economy, while the Brazilian one is based on State size reduction along the lines of the Washington Consensus; in addition, higher education institutions in both countries are organized to participate in competitions: in France, the international competition promoted by rankings, and in Brazil, the market competition.ResumoCom o objetivo de compreender a inserção do ensino superior dentro de um novo contexto de organização da sociedade e do Estado, gerido pela Nova Gestão Pública, o trabalho apresenta um estudo histórico comparativo da organização do ensino superior brasileiro e o francês. Conclui-se que a adesão francesa à Nova Gestão Pública tem como norte a economia do conhecimento, e a brasileira, a redução do Estado nos moldes do Consenso de Washington; e que as instituições de ensino superior nos dois países são organizadas para participarem de concorrências: na França, a internacional promovida pelos ranqueamentos, no Brasil, a mercantil.Palavras-chave: Ensino superior brasileiro, Ensino superior francês, Nova gestão pública, Universidade.Keywords: Brazilian higher education, French higher education, New public management, University.ReferencesAEBISCHER, S. Réinventer l'école, réinventer l'administration. Une loi pédagogique et managériale au prisme de ses producteurs. Politix, n. 98, n.2 p. 57-83 2012/2.AERES. Repères historiques. Agence d’évaluation de la recherche et de l’enseignement supérieur. Disponível em: <www.aeres-evaluation.fr/Agence/Presentation/Reperes-historiques>. Acesso em: 17 nov. 2016.AMARAL, N. C. O vínculo avaliação-regulação-financiamento nas IES brasileiras: desafios para a gestão institucional. Revista Brasileira de Política e Administração da Educação, v.27, n.1 p. 95-108, jan./abr. 2011.ATTALI, J. Rapport Pour un modèle européen d’enseignement supérieur. Paris: Ministère de l'éducation nationale, de la recherche et de la technologie, 1998.AUST, Jérôme ; CRESPY, Cécile, Napoléon renversé ? Institutionnalisation des Pôles de recherche et d'enseignement supérieur et réforme du système académique français. Revue française de science politique : Paris 2009/5 (Vol. 59), p. 915-938.BARREYRO, G. B.; ROTHEN, J. C. Para uma história da avaliação da educação superior brasileira: análise dos documentos do PARU, CNRES, GERES e PAIUB. Avaliação. Campinas - Sorocaba/SP, v.13, n.1, p. 131-152, mar 2008.BARREYRO, G. B.; ROTHEN, J. C. O Nupes e a avaliação da educação superior: concepções, propostas e posicionamentos públicos. In: CATANI, A. M.; SILVA JR., J. R.; MENEGHEL, S. A cultura da universidade pública brasileira. São Paulo: Xamã, 2011.BARROSO, H. M.; FERNANDES, I. R. Mantenedoras educacionais privadas: Histórico, organização e situação jurídica. Rio de Janeiro: Observatório Univesitário, 2007.BEZES, P. Réinventer l’État: Les réformes de l’administration française (1962-2008). Paris: Presses Universitaires de France, 2009.BOLTANSKI, L.; CHIAPELLO, È. Le nouvel esprit du capitalisme. Paris: Gallimar, 2011.BRESSER-PEREIRA, L. C. A crise da América Latina: consenso de Washington ou crise fiscal? Pesquisa e Planejamento Econômico. Brasília, v. 21. n.1, p. 3-23, abr 1991.BRESSER-PEREIRA, L. C. Plano Diretor da Reforma do Aparelho do Estado. Brasília. 1995.BRUNETIÈRE, J.-R. Les indicateurs de la loi organique relative aux lois de finances (LOLF): une occasion de débat démocratique? Revue française d'administration publique, v. 117 n. 1, p. 95-111, 2006/1.CALLON, M. Éléments pour une sociologie de la traduction la domestication des coquilles Saint-Jacques et des marins-pêcheurs dans la baie de Saint-Brieuc. L’année sociologique, v. n. 36, p. 170-208, 1986.CASTRO, A. M. D. A.; PEREIRA, R. L. D. A. Contratualização no ensino superior: um estudo à luz da Nova Gestão Pública. Acta Scientiarum. Maringá, v. 36, n. 2, p. 287-296. jul.- dez. 2014.CATANI, A. M.; HEY, A. P.; GILIOLI, R. D. S. P. PROUNI: democratização do acesso às Instituições de Ensino Superior? Educar. Curitiba, n. 28, p. 125-140, 2006.CDEFI, Conférence de Directeurs des Écoles Françaises. Les écoles Françaises d’ingénieurs: trois siècles d’histoire, sd. Disponível em: <www.cdefi.fr/files/files/Historique%20des%20%C3%A9coles%20fran%C3%A7aises%20d%27ing%C3%A9nieurs.pdf.>. Acesso em: 11 octobre 2016.CHARLE, C. Les Universités entre démocratie et élites de la IIIe à la V République. In: LEMIÈRE, J. L’université: situation actuelle. Paris: L’Harmattan, 2015.CHARLE, C.; VERGER, J. Histoire des universités: XIIe – XXIe siècle. Paris: PFU, 2012.CIP, Comité d’initiative et de propositions. Rapport des Etats Généraux de la recherche. Paris, 2004.CNPQ. A criação. Disponível em www.cnpq.br/web/guest/a-criacao/ acesso 10/10/2017CONVERT, B. ; GUGENHEIM, F. ; JACUBOWSKI, S.. La « professionnalisation » de l’université, trente ans avant la loi LRU : l’exemple de l’université de Lile. in Thierry Chevaillier et Christine Musselin (dir.), Réformes d’hier et réformes d’aujourd’hui : l’enseignement supérieur recomposé. Rennes : Presses Universitaires de Rennes, 2014. P. 61 – 80.CONSEIL EUROPEEN. Conseil Européen Lisbonne 23 et 24 mars 2000: conclusions de la présidence. Lisbone, p. 41. 2000.CROCHE, S. Qui pilote le processus de Bologne? Education et sociétés, v.18, n. 2, p. 203-217, 2006.CROCHE, S. Évolution d'un projet d'Europe sans Bruxelles: Le cas du processus de Bologne. Education et sociétés, v. 24, n. 2, p. 11-27, 2009.CUNHA, L. A. A universidade brasileira nos anos oitenta: sintomas de regressão institucional. Em aberto. Brasília, ano 8, n 43, p. 3-9, jul./set. 1989.CUNHA., L. A. A universidade temporã: o ensino superior da Colônia à Era de Vargas. Rio de Janeiro: Civilização Brasileira, 1980.DÉCLARATION DE BOLOGNE. L’espace européen de l’enseignement supérieur. Bologne. 1999.DEROUET, J. L. Entre la récupération des savoirs critiques et la construction des standards du management libéral : bougés, glissements et déplacements dans la circulation des savoirs entre recherche, administration et politique en France de 1975 à 2005. Revue Française de Pédagogie, Paris, v. n. 154, p. 5-18, jan/fev 2006.DURHAM, E. Educação superior pública e privada. São Paulo: NUPES, 2003.ENQA. European Association for Quality Assurance in Higher Education. Standards and Guidelines for Quality Assurance in the European Higher Education Area. 3ed. Helsinki. 2009.EUR-LEX. Glossaire des synthèses: Méthode ouverte de coordination. Disponível em: <http://eur-lex.europa.eu/summary/glossary/open_method_coordination.html?locale=fr>. Acesso em: 21 out. 2017.EYRAUD, C.; MIRI, M. E.; PEREZ, P. Les enjeux de quantification dans la LOLF. Le cas de l'enseignement supérieur. Revue Française de Socio-Économie, 2011. p. 147-168. vol. 7, no. 1, p. 147-168, 2011,FÁVERO, M. D. L. D. A. A universidade brasileira: em busca de sua identidade. Petrópolis: Vozes, 1977.FIFA. Status de la FIFA. Zurich: FIFA, 2016.FRANCE. Loi relative à la création de l'Université, 10 mai 1806. Disponível em: <www.inrp.fr/edition-electronique/lodel/dictionnaire-ferdinand-buisson/document.php?id=3762 >. Acesso em: 07 jun. 2016.FRANCE. Loi relative à la constitution des universités. 10 Juillet 1896. Disponível em: <fr.wikisource.org/wiki/Loi_du_10_juillet_1896_relative_%C3%A0_la_constitution_des_universit%C3%A9s >. Acesso em: 06 out. 2016.FRANCE. Loi n.84-52 sur l’enseignement supérieur. 26 Janvier 1984. Disponível em: <www.legifrance.gouv.fr/affichTexte.do?cidTexte=JORFTEXT000000692733>>. Acesso em: 13 ago. 2016.FRANÇE. Loi n°89-486 d'orientation sur l'éducation. 10 juillet 1989. Disponível em: <www.education.gouv.fr/cid101274/loi-d-orientation-sur-l-education-n-89-486-du-10-juillet-1989.html>. Acesso em: 17 nov 2016.FRANCE. Code de la recherche Modifications du code de la recherche prenant en compte le Projet de loi de programme pour la recherche. Texte définitif adopté le 4 avril 2006. 2006. Disponível em: <www.sg.cnrs.fr/daj/textes/reglementation/docs/code_recherche_consolide_0504.pdf >. Acesso em: 17 nov 2016.FURTADO, C. Formação econômica do Brasil. São Paulo: Nacional, 1972.GERMANO, J. W. Estado Militar e educação no Brasil: 1964-1965. 2ª. ed. São Paulo: Cortez, 1994.GOULARD, F. L’enseignement supérieur en France, état des lieux et propositions. La Documentation française. Paris: Ministère de l'enseignement supérieur et de la recherche, 2007.GUILLAUME, J. Université – Les universités de l’ancien régime. In: BUISSON, F. Nouveau dictionnaire de pédagogie et d’instruction primaire. 1911. Disponível em: <www.inrp.fr/edition-electronique/lodel/dictionnaire-ferdinand-buisson/document.php?id=3764>. Acesso em: 07 jun. 2016.JANET, M. Le Gouvernement des universités au Québec et en France : Conceptions de l’autonomie et mouvements vers un pilotage stratégique. In: CHEVAILLIER, T.; MUSSELIN, C. Réformes d’hier et réformes d’aujourd’hui, l’enseignement supérieur recomposé. Rennes: Presses Universitaires de Rennes, 2014. p. p. 21-49.LEHER, R. Projetos e modelos de autonomia e privatização das universidades públicas. Revista da ADUEL. Londrina, p. 7-20 set. 2003.LEITE, R. D. R. Análise do Conflito entre a Norma Constitucional (artigo 217) e Norma Internacional (artigo 61, Estatuto FIFA). 2008. Disponível em https://universidadedofutebol.com.br/analise-do-conflito-entre-a-norma-constitucional-artigo-217-e-norma-internacional-artigo-61-estatuto-fifa/ acesso em 20/10/2017MELLO, J. M. C. D. O capitalismo tardio: contribuição à revisão crítica da formação e desenvolvimento da economia brasileira. São Paulo: Brasiliense, 1998.MUSSELIN, C. La longe marche des universités françaises. Paris: Presses Universitaires de France, 2001.NORMAND, R. The Changing Epistemic Governance of European Education: The fabrication of the Homo Academicus Europeanus, Cham (ZG)/Switzerland: Springer, 2016. 247 p.OGIEN, Al. « La valeur sociale du chiffre. La quantification de l'action publique entre performance et démocratie », Revue Française de Socio-Économie. Paris, 2010/1 (n° 5), p. 19-40.PAIN, A. Por uma universidade no Rio de Janeiro. In: SCHWARTZMAN, S. Universidades e Instituições Científicas no Rio de Janeiro. Brasília: CNPq, 1982.PECRESSE, V. Opération Campus: rénovation de 10 projets de campus. Communiqué - 6.02.2008. Disponível em: <www.enseignementsup-recherche.gouv.fr/cid20924/operation-campus-renovation-de-10-projets-de-campus.html>. Acesso em: 21 out. 2017.PICARD, J. F.; PRADOURA. La longue marche vers le CNRS (1901 – 1945). Cahiers pour l’histoire du CNRS (1988 - 1), 2009. Disponível em: <www.histcnrs.fr/pdf/cahiers-cnrs/picard-pradoura-88.pdf>. Acesso em: 21 out. 2017.PROST, A. Éducation société et politiques: une histoire de l’enseignement en France, de 1945 à nous jours. Sueil: Paris, 1992.RAMUNI, G. Le CNRS : principal enjeu de la politique scientifique. La revue pour l’histoire du CNRS, Paris, n. 1, nov. 1999. 1-21.RAVINET, P. La coordination européenne « à la bolognaise »: réflexions sur l'instrumentation de l'espace européen d'enseignement supérieur. Revue française de science politique, V. 61 n. 1, p. 23-49, 2011.ROMANELLI, O. D. O. História da educação no Brasil: 1930-1973. 3a. ed. Petrópolis/RJ: Vozes, 1982.ROTHEN, J. C. O vestibular do Provão. Avaliação. Campinas, v. 8 n 1, p. 27-37, 2003.ROTHEN, J. C. Funcionário intelectual do Estado: um estudo de epistemologia política do Conselho Federal de Educação. 2004. 270f. Tese (Doutorado em Educação) - Unimep. Piracicaba.ROTHEN, J. C. A universidade brasileira na Reforma Francisco Campos de 1931. Revista Brasileira de História da Educação, v. 17, p. 141-160, mai/out 2008.ROTHEN, J. C. et al. A divulgação da avaliação da educação na imprensa escrita: 1995-2010. Avaliação. Campinas: Sorocaba, v. 20, n. 3, p. 634-664, nov. 2015.SALEM, T. Do Centro D. Vital à Universidade Católica. In: SCHWARTZMA, S. Universidades e Instituições Científicas no Rio de Janeiro. Brasília: CNPq, 1982.SAMPAIO, H. O setor privado de ensino superior no Brasil: continuidades e transformações. Revista Ensino Superior Unicamp. Campinas, n. 4, p. 28-43, out. 2011.SARKOZY, Nicolas. Lettre de mission de M. Nicolas Sarkozy, Président de la République, adressée à Mme Valérie Pécresse, ministre de l'enseignement supérieur et de la recherche, sur les priorités en matière d'enseignement supérieur et de recherche, le 5 juillet 2007. Disponible en discours.vie-publique.fr/notices/077002458.html.SAVIANI, D. Ensino público e algumas falas sobre universidade. São Paulo: Cortez, 1984.SGUISSARDI, V. A avaliação defensiva no “modelo CAPES de avaliação” – É possível conciliar avaliação educativa com processos de regulação e controle do Estado? Perspectiva. Florianópolis, v. 24, n. 1, p. 49-88, jan/un. 2006a.SGUISSARDI, V. Universidade no Brasil: dos modelos clássicos aos modelos de ocasião? In: MOROSINI, M. A universidade no Brasil: concepções e modelos. Brasília: INEP, 2006b.SGUISSARDI, V. Estudo diagnóstico da política de expansão da (e acesso à) educação superior no Brasil. 2002-2012. OEI. Brasília, p. 191. 2014.SILVA JR., J. D. R.; KATO, F. B. G.; FERREIRA, L. R. O papel da CAPES e do CNPq após a reforma do Estado Brasileiro: Indução de pesquisa e da produção de conhecimento. In: ALMEIDA, M. D. L. P. D.; CATANI, A. M. Educação superior iberoamericana: uma análise para além das perspectivas mercadológicas da produção de conhecimento. Buenos Aires: CLACSO, 2015.VASCONCELLOS, M. Enseignement supérieur en France. Paris: La découverte, 2006.VIE PUBLIQUE. Les autorités administratives indépendantes, 2012. Disponível em: <http://www.vie-publique.fr/decouverte-institutions/institutions/administration/organisation/etat/aai/qu-est-ce-qu-autorite-administrative-independante-aai.html>. Acesso em: 21 out. 2017.

<p>Penelitian ini berangkat dari asumsi adanya pase sejarah yang penting pada masa perkembangan Islam<br />di Makassar yang terpendam bersama berlalunya masa tersebut, sehingga untuk mengungkap kembali<br />sejarah tersebut dibutuhkan suatu instrumen faktual yang dapat diteliti secara ilmiah dan menjadi<br />pembuktian sejarah tersebut. Penelitian dilakukan melalui inskripsiyang terdapatpada makam Lajangiru<br />Bontoala Makassar, dengan menggunakan metode penelitian deskriptif analitis, pada kompleks makam<br />yang terdiri dari 233 buah makam ditemukan adanya sebanyak 45 buah makam yang berusia 50 tahun ke<br />atas, tujuh buah inskripsi yang dapat dibaca adalah; I) Ladjangiroe HAbd Madjid Wafat 22 Mar 193, 2)<br />M.Said Attamimi Wafat'5 Agustus 1950, 3) } J L £ /V8i\^ ^ &gt; &amp; A ' 5<br />r<br />%&gt;\/'o 16<br />^ V /*y 13401811 1921 Afey ft A (Abd'.Wadud, Ime paranakeng namate kemmisi 16<br />bulan 1340 18 11 1921 umuruna 78 t'aung), 4) Soelaeman Bin Mahmoed Meninggal 1/1/21-1339H, 5)<br />H.Muchtar Luthfi Wafat Pada Peristiwa 5 Agustus 1950, 6) Inskripsi Makam Habib Imam Ali bin<br />Abdurrahman bin Ali bin Syihab 29 Rabi'I Tsani 1333 H/16 Maret 1915 M., 7) Inskripsi Yunus bin Ali<br />Afandi Tahun 1335 H/ 1916 M. Inskripsi tersebut dimaksudkan sebagai penghormatan bagi mereka atas<br />iasanya dalam menyebarkan ajaran Islam pada masa pemerintahan "I Makkulau Daeng Serang Karaeng<br />Lembangparang Sultan Husain Tuminang ri Bundu'na", Raja Gowa 1895-1906.</p>

Simulasi desain implan sendi pinggul bertujuan untuk menganalisis total deformasi maksimum, tegangan prinsipal maksimum, dan tegangan geser maksimum dengan kombinasi variasi waktu, gerakan, dan pembebanan. Simulasi memungkinkan suatu objek diujicobakan secara visual sebelum diproduksi sebagai purwarupa. Fungsi dari simulasi adalah untuk meminimalisir terjadinya kegagalan dan untuk memangkas biaya produksi. Sebelum memulai simulasi suatu objek perlu dibuatkan desain. Desain dalam penelitian ini menggunakan software CAD yakni Inventor 2014, sedangkan analisis metode elemen hingga dalam desain implan memanfaatkan simulasi ANSYS 18.1. Analisis metode elemen hingga didasarkan pada aktivitas berjalan, melompat, dan menuruni tangga selama kurun waktu 0 detik hingga 4,5 detik. Hasil simulasi menunjukkan bahwa desain implan sendi pinggul menghasilkan 4079 nodal, 2157 Elemen, dan total deformasi maksimum sebesar 0,097 mm (berjalan), 0,2 mm (melompat), dan 0,11 mm (menuruni tangga). Tegangan prinsipal maksimum adalah 32 MPa (berjalan), 66,96 MPa (melompat), dan 73,93 MPa (menuruni tangga). Tegangan geser maksimum adalah 19,74 MPa (berjalan), 41,28 MPa (melompat), dan 45,58 MPa (menuruni tangga).Kata kunci: simulasi; implan sendi pinggul; metode elemen hingga; Mg Alloy.The simulation of the hip joint implant design aims to analyze maximum total deformation, maximum principal stress, and maximum shear stress with a combination of variations in time, motion and loading. Simulation allows an object to be tested visually before being produced as a prototype. Function of simulation is to minimize the occurrence of failures and to cut production costs. Before starting to simulate an object a design needs to be made. The design in this study used CAD software, namely Inventor 2014, while the finite element method analysis in implant design used ANSYS 18.1 simulation. Finite element method analysis is based on walking, jumping and descending stairs over a period of 0 seconds to 4.5 seconds. Simulation results show that hip joint implant design produces 4079 nodals, 2157 elements, and a maximum total deformation of 0.097 mm (walking), 0.2 mm (jumping), and 0.11 mm (descending stairs). Maximum principal stresses are 32 MPa (walking), 66.96 MPa (jumping), and 73.93 MPa (descending stairs). Maximum shear stresses are 19.74 MPa (walking), 41.28 MPa (jumping), and 45.58 MPa (descending stairs).Keywords : Simulation; Hip Joint Implants; Finite Element Method; Mg AlloyDAFTAR RUJUKANAhmed, A., Hameed, P., Shaikh, F., Hussain, Z., Hussain, N., & Aslam, M. (2017). Simulation tools application for arti fi cial lighting in buildings. Renewable and Sustainable Energy Reviews, August, 0–1. https://doi.org/10.1016/j.rser.2017.10.035Boyd, D. D. (2016). General aviation accidents related to exceedance of airplane weight/center of gravity limits. Accident Analysis and Prevention, 91, 19–23. https://doi.org/10.1016/j.aap.2016.02.019Conlisk, N., Howie, C. R., & Pankaj, P. (2017). Computational modelling of motion at the bone–implant interface after total knee arthroplasty: The role of implant design and surgical fit. The Knee, 24(5), 994–1005. https://doi.org/10.1016/j.knee.2017.07.003Constantinou, M., Loureiro, A., Carty, C., Mills, P., & Barrett, R. (2017). Hip joint mechanics during walking in individuals with mild-to-moderate hip osteoarthritis. Gait and Posture, 53, 162–167. https://doi.org/10.1016/j.gaitpost.2017.01.017Gu, X., Shiflet, G. J., Guo, F. Q., & Poon, S. J. (2005). Mg–Ca–Zn Bulk Metallic Glasses with High Strength and Significant Ductility. Journal of Materials Research, 20(08), 1935–1938. https://doi.org/10.1557/JMR.2005.0245Guo, W., Cui, W., Shi, Y., Liu, J., & Song, B. (2016). Function failure and failure boundary analysis for an aircraft lock mechanism. Engineering Failure Analysis, 70, 428–442. https://doi.org/10.1016/j.engfailanal.2016.10.003Hagihara, K., Shakudo, S., Fujii, K., & Nakano, T. (2014). Degradation behavior of Ca – Mg – Zn intermetallic compounds for use as biodegradable implant materials. Materials Science & Engineering C, 44, 285–292. https://doi.org/10.1016/j.msec.2014.08.037Hutař, P., Poduška, J., Šmíd, M., Kuběna, I., Chlupová, A., Náhlík, L., Polák, J., & Kruml, T. (2017). Short fatigue crack behaviour under low cycle fatigue regime. International Journal of Fatigue, 103, 207–215. https://doi.org/10.1016/j.ijfatigue.2017.06.002Kiani Khouzani, M., Bahrami, A., & Eslami, A. (2018). Metallurgical aspects of failure in a broken femoral HIP prosthesis. Engineering Failure Analysis, 90(November 2017), 168–178. https://doi.org/10.1016/j.engfailanal.2018.03.018Lestari, F. P., Kartika, I., Sriyono, B., Puspiptek, K., Tangerang, S., & Banten, S. (2013). Pengaruh Waktu Milling Pada Paduan Mg-Ca-Zn-CaH 2 Untuk Aplikasi Implan.Liu, X., Guo, J., Bai, C., Sun, X., & Mou, R. (2015). Drop test and crash simulation of a civil airplane fuselage section. Chinese Journal of Aeronautics, 28(2), 447–456. https://doi.org/10.1016/j.cja.2015.01.007Longman, J., Veres, D., & Wennrich, V. (2018). Utilisation of XRF core scanning on peat and other highly organic sediments. Quaternary International, January, 0–1. https://doi.org/10.1016/j.quaint.2018.10.015Meischel, M., Hörmann, D., Draxler, J., Tschegg, E. K., Eichler, J., Prohaska, T., & Stanzl-Tschegg, S. E. (2017). Bone-implant degradation and mechanical response of bone surrounding Mg-alloy implants. Journal of the Mechanical Behavior of Biomedical Materials, 71, 307–313. https://doi.org/10.1016/j.jmbbm.2017.03.025Mutlu, I. (2018). Production and fluoride treatment of Mg-Ca-Zn-Co alloy foam for tissue engineering applications. Transactions of Nonferrous Metals Society of China (English Edition), 28(1), 1–8. https://doi.org/10.1016/S1003-6326(18)64644-8Riccio, A., Cristiano, R., Saputo, S., & Sellitto, A. (2018). Numerical methodologies for simulating bird-strike on composite wings. Composite Structures. https://doi.org/10.1016/j.compstruct.2018.03.018Saini, M. (2015). Implant biomaterials: A comprehensive review. World Journal of Clinical Cases, 3(1), 52. https://doi.org/10.12998/wjcc.v3.i1.52Šamec, B., Potrč, I., & Šraml, M. (2011). Low cycle fatigue of nodular cast iron used for railway brake discs. Engineering Failure Analysis, 18(6), 1424–1434. https://doi.org/10.1016/j.engfailanal.2011.04.002Saulacic, N., Bosshardt, D. D., Bornstein, M. M., Berner, S., & Buser, D. (2012). BONE Apposition To A Titanium-Zirconium Alloy Implant , As Compared To Two Other Titanium-Containing Implants. 273–288.Seguin, C., Blaquière, G., Loundou, A., Michelet, P., & Markarian, T. (2018). Unmanned aerial vehicles ( drones ) to prevent drowning ☆. Resuscitation, 127(January), 63–67. https://doi.org/10.1016/j.resuscitation.2018.04.005Shi, K. K., Cai, L. X., Chen, L., Wu, S. C., & Bao, C. (2014). Prediction of fatigue crack growth based on low cycle fatigue properties. International Journal of Fatigue, 61, 220–225. https://doi.org/10.1016/j.ijfatigue.2013.11.007Yatim, F. (2006). Penyakit Tulang dan Persendian (Arthristis atau Arthralgia). Pustaka Populer Obor.Zameer, S., & Haneef, M. (2015). Fatigue Life Estimation of Artificial Hip Joint Model Using Finite Element Method. Materials Today: Proceedings, 2(4–5), 2137–2145. https://doi.org/10.1016/j.matpr.2015.07.220Zander, D., & Zumdick, N. A. (2015). Influence of Ca and Zn on the microstructure and corrosion of biodegradable Mg-Ca-Zn alloys. Corrosion Science, 93(January), 222–233. https://doi.org/10.1016/j.corsci.2015.01.027

H.D. wrote Tribute to Freud believing he outlasted his mortality, and showed her prior credentials as seer to Dowding. She also swiftly finished Flowering of the Rod, full of hope for rebirth and the Aquarian age. When V-E Day came, the couple went to Stratford for Shakespeare. Before V-J Day occurred, H.D. ventured alone to Stratford, there learning of the nuclear attack on Hiroshima and Nagasaki. She wrote the poem “Claribel,” about a half-dead woman, while Bryher began writing The Fourteenth of October. H.D started going solo at the Morris table, finding herself in contact with Dowding’s airmen, pilots who contacted her. With Pearson’s help, she planned to would at Bryn Mawr in 1946.

This chapter explores the launching of progressive visions for the postwar in the U.S. As the CIO-PAC (CIO-Political Action Committee) produced a flurry of electoral activism, it also crystalized a progressive program for postwar America. Its principal manifesto, The People's Program for 1944, raised a progressive standard for renewal in the postwar moment. The manifesto demanded jobs for all with adequate wages; affordable housing; provision for all of adequate medical care; equality of educational opportunity; and improved protection from the economic perils of old age, sickness, accident, or unemployment. The chapter then considers Franklin Roosevelt's re-election campaign; Harry Truman's approach to reconversion after V-J Day; the conflicts between big business and big labor during the postwar moment; the impact of the G.I. Bill of Rights; and the Republican sweep of Congress in the election of 1946 and its direct result: passage of the anti-union Taft–Hartley labor law.

Dados grafos G e H, denotamos a seguinte propriedade por G ÝrÑpb H: para toda coloração própria das arestas de G (com uma quantidade arbitrária de cores) existe uma cópia multicolorida de H em G, i.e., uma cópia de H sem duas arestas da mesma cor. Sabe-se que, para todo grafo H, a função limiar prHb prHbpnq para essa propriedade no grafo aleatório binomial Gpn; pq é assintoticamente no máximo n 1{mp2qpHq, onde mp2qpHq denota a assim chamada 2-densidade máxima de H. Neste trabalho discutimos esse e alguns resultados recentes no estudo de propriedades anti-Ramsey para grafos aleatórios, e mostramos que se H C4 ou H K4 então prHb n 1{mp2qpHq, que está em contraste com os fatos conhecidos de que prCbk n 1{mp2qpCkq para Let r be a positive integer and let G and H be graphs. We denote by G Ñ pHqr the property that any colouring of the edges of G with at most r colours contains a monochromatic copy of H in G. In 1995, Ro¨dl and Rucin´ski determined the threshold for the property Gpn; pq Ñ pHqr for all graphs H. The maximum 2-density mp2qpHq of a graph H is denoted by mp2qpHq max ! ||VEppJJqq|| 12 : J € H; |V pJ q| ¥ 3) ; where we suppose |V pHq| ¥ 3.