Journal articles on the topic 'Val Taro'

Colocasia esculenta L. which is popularly known in Malaysia as ‘‘keladi’’ has extensive traditional uses for certain of the plant part such as the leaves, corm and stem. An earlier study has reported on the analysis of its pharmacological properties such as antiinflammatory and antibacterial activity. This study aimed to determine the antibacterial activity of C. esculenta L. leaves extracts against Staphylococcus aureus ATCC 29737 and Vibrio parahaemolyticus ATCC 17802 and its effect on the microbial population of sardine. The extract was tested for antibacterial activity against S. aureus and V. parahaemolyticus in term of disc diffusion assay (DDA), minimum inhibitory concentration (MIC), minimum bactericidal concentration (MBC) and killing time curve by using Clinical and Laboratory Standard Institute (CLSI) methods. DDA assay of the extract resulted in 8.40±0.10 mm and 8.20±0.16 mm of inhibition zone of the extract on S. aureus and V. parahaemolyticus, respectively. The extract can inhibit the growth of S. aureus and V. parahaemolyticus with MICs values of 1.25±0.00 and 0.31±0.00 mg/mL and can kill the bacteria with MBCs values of 2.50±0.00 and 0.63±0.00 mg/mL, respectively. The killing time analyses showed that the S. aureus and V. parahaemolyticus can be killed completely for 4 hrs at 2 × MIC (25.0 mg/mL) and 2 × MIC (6.25 mg/mL), respectively. Application of the extract on sardine samples shows significant reduction in total plate count (TPC), S. aureus and V. parahaemolyticus count after treated with 5.00% of the extract and stored at 4˚C for 30 mins. Based on the findings, it indicates that C. esculenta L. can be listed as one of the alternatives natural sanitiser or preservative agent to reduce the bacterial loading of raw sardine prior to cooking

Valencene (VAL) isolated fromCyperus rotunduspossesses various biological effects such as antiallergic and antimelanogenesis activity. We investigated the effect of VAL on atopic dermatitis (AD) skin lesions and their molecular mechanisms. We topically applied VAL to 1-chloro-2,4-dinitrobenzene (DNCB) sensitized NC/Nga mice. Modified scoring atopic dermatitis index, scratching behavior, and histological/immunohistochemical staining were used to monitor disease severity. RT-PCR, western blotting, and enzyme-linked immunosorbent assay were used to determine the level of IgE, proinflammatory cytokines/chemokines production, and skin barrier proteins expression. Topical application of VAL significantly reduced AD-like symptoms and recovered decreased expression of filaggrin in DNCB-sensitized NC/Nga mice. The levels of serum IgE, IL-1β, IL-6, and IL-13 in skin/splenic tissue were reduced.In vitrostudies using TNF-αand IFN-γtreated HaCaT cells revealed that VAL inhibited the exaggerated expression of Th2 chemokines including TARC/CCL17, MDC/CCL22, and proinflammatory chemokines such as CXCL8, GM-CSF, and I-CAM through blockade of the NF-κB pathway. In addition, expression of the skin barrier protein, involucrin, was also increased by VAL treatment. VAL inhibited the production and expression of proinflammatory cytokines IL-1βand IL-6 in LPS-stimulated RAW 264.7 cells. These results suggest that VAL may serve as a potential therapeutic option for AD.

A muscadine grape (Vitis rotundifolia) planting was established in 1996 at the Southwest Research and Extension Center in Hope, Ark., to provide information on the performance of muscadine grape cultivars in a region where cold hardiness is not a major limitation. This research evaluated harvest parameters, fruit and juice quality, and nutraceutical potential of selected muscadine cultivars grown in southwestern Arkansas. The cultivars evaluated were `Black Beauty', `Carlos', `Cowart', `Doreen', `Early Fry', `Fry', `Granny Val', `Ison', `Jumbo', `Late Fry', NC67A015-17, NC67A015-26, `Nesbitt', `Scarlett', `Southern Home', `Sterling', `Sugargate', `Summit', `Supreme', and `Tara'. Muscadine cultivars differed in productivity and fruit quality. In 2002 and 2003, juice was produced from `Carlos', `Granny Val', `Ison', `Nesbitt', `Southern Home', `Summit', and `Supreme' grapes. `Black Beauty' was also produced into juice in 2003. In 2002, `Nesbitt' grapes had the highest juice yield, 520 L·t–1 (124.6 gal/ton). `Ison' and `Supreme' juice had the highest soluble solids level. In 2003, `Granny Val' grapes had the highest juice yield, 551 L·t –1 (132.0 gal/ton). `Southern Home' juice had the highest soluble solids. The press materials of muscadine grapes were a potential source of high levels of nutraceutical compounds. Dried seeds had the highest total phenolic and oxygen radical absorbance capacity (ORAC) levels followed by the dried skins, the grapes, and then the juice. The skins of the black cultivars had the highest total anthocyanins level. `Supreme' seeds had the highest total phenolic and ORAC levels while `Ison' skins had the highest total anthocyanin levels. Based on yield, harvest, and juice quality, cultivars recommended to growers in southwestern Arkansas and other areas with a similar climate include `Black Beauty', `Carlos', `Fry', `Granny Val', `Nesbitt', `Southern Home', `Summit', and `Supreme'.

<p>This paper primarily reflects on the need to create graphical codes for producing images intended to communicate architecture. Each step of the drawing needs to be a deliberate process in which the proposed code highlights the relationship between architectural theory and graphic action. Our aim is not to draw the result of the architectural process but the design structure of the actual process; to draw as we design; to draw as we build. This analysis of the work of the Late Gothic architect Hernan Ruiz the Elder, from Cordoba, addresses two aspects: the historical and architectural investigation, and the graphical project for communication purposes. </p>

The purpose of learning the Sigeh Pengunten Dance with the VAK (Visual) learning method is to determine the extent to which students are able to demonstrate the Sigeh Penguten Dance according to what is taught by the teacher. The research method used is descriptive qualitative with a population of UPTD SMPN 3 Metro students and a sample size of 5 students. The results of this study are the learning process using the visual method, auditory kinesthetic in practice has increased in the first meeting to the eighth meeting. This can be seen from 3 aspects of VAK, namely visual and auditory in the form of students listening to teacher instructions and paying attention and seeing the teacher demonstrating the Sigeh penguten dance, namely the Lapah tebeng movement, Seluang going home, jong simpuh, sitting down, jong silo Ratu and Sembah, flashback, biting. , samber floated. Guuh gakhang, ngiyau bias, makuraccang, kenui floating and tipping at high levels, Sabung Hovering, reject slashing and splitting hui, able to bias, end to moderate level and end to low level, Lipetto and Jong Simpuh Sembah. Regarding the kinesthetic aspect of students dancing the Sigeh Penguten dance With the various movements mentioned above, starting from the first meeting to the seventh meeting, the eight students took practical tests to take scores and evaluations. The value obtained from the practical test carried out was an increase in understanding which could be seen in the increase in the value obtained, although it decreased slightly at the third meeting. The results of the VAk learning test (Visual, auditory., Kinesthetic) as a whole show the data that students have been able to demonstrate the Sigeh Penguten dance with an average score of Good.

AbstractBackgroundKiribati, a remote atoll island country of the Pacific, has serious problems of vitamin A deficiency (VAD). Thus, it is important to identify locally grown acceptable foods that might be promoted to alleviate this problem. Pandanus fruit (Pandanus tectorius) is a well-liked indigenous Kiribati food with many cultivars that have orange/yellow flesh, indicative of carotenoid content. Few have been previously analysed.AimThis study was conducted to identify cultivars of pandanus and other foods that could be promoted to alleviate VAD in Kiribati.MethodEthnography was used to select foods and assess acceptability factors. Pandanus and other foods were analysed for β- and α-carotene, β-cryptoxanthin, lutein, zeaxanthin, lycopene and total carotenoids using high-performance liquid chromatography.ResultsOf the nine pandanus cultivars investigated there was a great range of provitamin A carotenoid levels (from 62 to 19 086 μg β-carotene/100 g), generally with higher levels in those more deeply coloured. Seven pandanus cultivars, one giant swamp taro (Cyrtosperma chamissonis) cultivar and native fig (Ficus tinctoria) had significant provitamin A carotenoid content, meeting all or half of estimated daily vitamin A requirements within normal consumption patterns. Analyses in different laboratories confirmed high carotenoid levels in pandanus but showed that there are still questions as to how high the levels might be, owing to variation arising from different handling/preparation/analytical techniques.ConclusionsThese carotenoid-rich acceptable foods should be promoted for alleviating VAD in Kiribati and possibly other Pacific contexts where these foods are important. Further research in the Pacific is needed to identify additional indigenous foods with potential health benefits.

Muscadine grape industry in the southeastern United Sates is expanding in recent years. To provide necessary information for the growing industry, 50 muscadine grape cultivars were evaluated for vigor and fruit characteristics at Florida A&M Univ., Tallahassee, Fla. Vine vigor was measured by winter pruning weight and varied from 5.4 lb/vine to 35.7 lb/vine. Among these cultivars, Triumph, Summit, and Tara were the least vigorous, while `Carlos', `Fry Seedless', and `Gold Isle' produced the most pruning weight. Dry scar ranged from 60.6% (Darlene) to 97.7% (Dixie Red). Among the most important table grapes, `Nesbitt', `Alachua', `Jumbo', `Fry', `Triumph', and `Scarlete' showed more than 70% of dry scars. Fruit rot ranged from 0.3% (Gold Isle) to 31.8% (Dixie Land). `Noble', `Scarlet', `Nesbitt', and `Carlos' were the important cultivars with less than 5% rotted fruits. Commercial fruit index were different significantly among the cultivars, ranged from 45.5% to 96.4%. Higher commercial fruit index of table grapes were found with `Magnolia', `Rosa', `Scarlet', and `Tara', while `Dixie Land' (45.5%) was the least. Seeds per fruit varied among the cultivars, ranging from 2.4 to 4.9. Fewer fruit seeds were found in `Fry' and `Nesbitt', while `Granny Val', `Senoria', `Darlene' and `Triumph' had more seeds per fruit than the others. Seed size also differed among the cultivars. `Sugar Pop' had the largest seeds (0.144 g/seed), which was twice as the size of the smallest seeds of `Welder' (0.056 g/seed). Fruit soluble solids content (SSC) ranged from 11.7% to 16.9% among the cvs. evaluated. Higher SSCs were found in `Welder', `Fry Seedless', `Scarlet', and `Cowart', while `Senoria' and `Jumbo' had relatively low SSC.

Izhajajoč iz označitve puščave kot najprimernejšega kraja za posvečanje filozofiji, ki jo v Hvalnici puščave (De laude eremi) poda Evherij Lyonski, članek raziskuje krščansko recepcijo antične poganske filozofije, zlasti z ozirom na askezo. V skladu s Hadotovim pojmovanjem antične filozofije kot načina življenja se v prvi polovici osredotoča na koncept in prakso askeze, ki se je izražala v obliki »duhovnih vaj« ali telesne vzdržnosti. Ob ugotovitvi, da sta obe dimenziji askeze obstajali že v klasični grški filozofiji, se kot differentia specifica krščanske askeze izkaže fizična osamitev – odhod krščanskih asketov v puščavo. Članek tako v drugi polovici izpostavi poistovetenje filozofije z meništvom in sledi njeni asimilaciji v kontekst krščanske askeze, ki osamitev umesti med temeljne kriterije »filozofije«.

La mise en valeur des richesses naturelles du Bouclier canadien au cours des années 1918-1938 a consacré la vocation industrielle du Québec. Avec les industries du papier, les mines et surtout l'industrie hydro-électrique, le Québec est entré dans une deuxième phase d'industrialisation à caractère nettement continental. Ces industries, en effet, en raison même des ressources qu'elles mobilisaient et des marchés qu'elles exigeaient, étaient entraînées à une exploitation à l'échelle nord-américaine. Entrée relativement tard dans le courant du nouvel industrialisme, la province de Québec y entrait quand même en son temps, c'est-à-dire, à un stade de développement technologique où l'entreprise américaine découvrait chez elle des ressources appropriées aux besoins des grands centres métropolitains de l'Amérique du Nord. Ainsi la province s'est industrialisée sous l'impulsion des foyers de développement des États-Unis, avec des capitaux importés des États-Unis, à l'aide de techniques qui n'étaient sans doute pas exclusives aux États-Unis mais qui furent véhiculées au Canada par des équipes d'ingénieurs américains et adaptées aux conditions canadiennes par des cadres préparés aux États-Unis. En d'autres termes, c'est des États-Unis que lui sont venus le capital financier et ses rouages de gestion, le génie d'entreprise et les cadres de l'administration. La province offrait à l'entreprise américaine des matières brutes et des manœuvres. Par dessus tout, elle s'engageait à collaborer avec l'entreprise américaine en lui procurant des conditions favorables d'exploitation. On comprend aujourd'hui les réticences de certains groupes du Québec pour qui un tel engagement évoquait l'image d'un nouveau pacte colonial, style XXe siècle. Ce nouveau régime industriel étayé par les États-Unis se manifeste dès la fin du XIXe siècle mais il ne se réalise pleinement qu'une vingtaine d'années plus tard, du moins dans la province de Québec. Dans la Colombie britannique, la grande exploitation minière de la région de Kootenay débute à la fin du XIXe siècle en liaison avec l'entreprise américaine. Dans l'Ontario, à la même époque, s'établissent à Sault-Marie les entreprises de Clergue, venues de Philadelphie. Avec l'ouverture des mines d'argent, d'or et de cuivre, la grande entreprise gagne le nord de l'Ontario et le nord-ouest du Québec. Elle atteint Rouyn en 1925 et Val-d'Or en 1936.

Slovenija sodi med hitro starajoče se države, kar zahteva prilagoditve družbe na različnih področjih. Eno izmed njih je skrb za starejše, ki zaradi težav, povezanih s staranjem, potrebujejo vrsto storitev in pomoči. Del potrebne pomoči lahko pokrijejo formalne storitve (kot je osebna pomoč na domu), zelo pomembni pa so tudi neformalni viri socialne opore (sorodniki, prijatelji, sosedi). Raziskave kažejo, da ima del starejših razmeroma zadostno socialno oporo, obstaja pa tudi nezanemarljiv delež starejših s šibko socialno oporo ali brez virov neformalne socialne opore. Ti so lahko še posebej ranljivi v okoliščinah, kot je pandemija koronavirusa SARS-CoV-2. Tako članek naslavlja značilnosti omrežij socialne opore starejših, ki živijo doma, v času popolnega zaprtja javnega življenja v prvem valu pandemije, in sicer na podlagi podatkov, zbranih v okviru spletnega panela JazVem. Gre za verjetnostni vzorec 605 oseb, starejših od 64 let. V raziskavi so bile merjene čustvena in instrumentalna opora, opora v smislu neformalnega druženja, pa tudi elementi formalne opore in različne značilnosti omrežij. V vzorcu je bila dobra desetina starostnikov z omejenimi viri socialne opore. To so starostniki, ki niso navedli nobenega vira socialne opore, in starostniki s samo oddaljenimi viri socialne opore. Na število in dostopnost virov socialne opore v času pandemije vplivata spol in velikost gospodinjstva starostnika.

U ovom preglednom članku nabrojene su i objašnjene prednosti sadnje krajem ljeta i početkom jeseni kao i proljetne sadnje prije početka vegetacije. Opisano je i s originalnim ilustracijama prikazano nepravilno i pravilno kopanje sadne jame kao i nepravilna i pravilna sadnja sadnica poljskog jasena golog korijena. Objašnjen je utjecaj zbijenosti tla na klijavost sjemena, razvoj klijanca, morfološke značajke nadzemnog i podzemnog dijela sadnica i korijenskog sustava. Raspravlja se o manama kontejnerske proizvodnje šumskih sadnica u čistom organskom mediju poput crnog treseta i nedostacima kod sadnje tako proizvedenih sadnica na terenu. Opisana je i s originalnim ilustracijama prikazana pravilno i nepravilno posađena kontejnerska sadnica poljskog jasena. Prikazana je suvremena tehnologija rasadničke proizvodnje sadnica poljskog jasena u kontejnerima te prednosti pošumljavanja sadnicama obloženog korijena. Kontejnerska proizvodnja je polu automatizirana i sadnja na terenu bi se isključivo trebala obavljati uz pomoć sadilja čije su značajke i prednosti prikazane u članku. Opisana su inovativna rješenja kod konstrukcije sadilja s obzirom na oblik rupe koju rade. Važno da rupe koju rade sadilje ne budu okruglog ili kvadratnog/pravokutnog oblika jer u tom slučaju dolazi do razdvajanja ili pucanja rupe za sadnju od okolnoga tla. Kod sadilja koje rade rupu romboidnog oblika ili iskopane sadne jame, ne dolazi do pucanja po rubu rupe već rupa puca po cijelom profilu što je povoljnije za korijenski sustav biljke. Originalnim ilustracijama su prikazani primjeri loših i dobrog geometrijskog oblika sadne jame. Na primjeru iz rasadnika „Brestje“ u Sesvetama (Hrvatske šume d.o.o.) prikazana je tehnologija rasadničke proizvodnje kontejnerskih sadnica poljskog jasena. Uspoređeni su podaci iz deklaracije supstrata korištenog kod kontejnerske proizvodnje sadnica s rezultatima vlastitih kemijskih analiza istoga u trenutku sadnje sadnica na terenu nakon jedne vegetacije uzgoja. Opisuje se ekstrakcija elemenata iz uzoraka supstrata kao i priprema uzoraka za određivanje sadržaja elemenata u tragovima tehnikom ICP-AES. Prikazani su vrijednosti glavnih parametara supstrata dobivenih tehnikom ICP-AES kao i udjel makro i mikro hranjiva u supstratu. U članku su prikazane glavne morfološke značajke kontejnerskih sadnica poljskog jasena pošumljene na području šumarije Lipovljani u jesen 2017. godine. Posebno je prikazan izgled opranog korijenskog sustava prosječne kontejnerske sadnice i njegova morfološka analiza uz pomoć skenera i softvera WinRHIZO ProLA2400 (2005). Opisani su uzroci velikog mortaliteta sadnica poljskog jasena kod pošumljavanja na području Republike Hrvatske s konkretnim mjerama za poboljšanje sadašnjeg stanja s obzirom na dobre šumarske prakse koje se provode u zemljama srednje Europe i Skandinavije.

Knjiga Estetske revolucije in avantgardna gibanja dvajsetega stoletja je nastala pod uredniškim vodstvom Aleša Erjavca kot skupni projekt skupine specialistov, od katerih se je vsak posvetil enemu od izbranih avantgardnih gibanj – Sascha Bru (italijanski futurizem), John E. Bowlt (ruski konstruktivizem), Raymond Spiteri (nadrealizem; situacionizem), David Craven (mehiški muralizem), Tyrus Miller (neoavantgarda v Združenih državah Amerike) in Miško Šuvaković (NSK). Vsaka od teh študij ima lastno interpretativno vrednost, obenem pa se vključuje v nov poskus uokvirjenja avantgardnih gibanj v pristop, ki ima sodobno teoretsko moč. Ta pristop in skupni okvir je razvil Aleš Erjavec v »Uvodu« in »Zaključku: Avantgarde, revolucije in estetika«. Potreba po novem pogledu na splošno izhaja iz empiričnega dejstva, da so avantgarde dvajsetega stoletja zdaj že zaključena zgodba ter da se s sodobnostjo in sodobno umetnostjo enaindvajsetega stoletja že kaže potreba po celovitejši in smiselni analizi celote tega za dvajseto stoletje značilnega pojava – tudi zaradi vprašanja, ali so avantgardna gibanja mogoča še naprej. Vendar je v izzivu, ki je potreboval tako ekipno raziskovanje, tudi povsem teoretski element. Če navedemo le tri najvidnejše teoretike avantgarde – Poggiolija, Bürgerja in Flakerja –, je Renato Poggioli sicer ponudil teorijo avantgarde, ki bi bila trajni pojav, vendar se je dejansko posvetil tistim iz prvega vala (1909–1930); Peter Bürger je temu istemu valu dal ime »historična avantgarda«, ker je bil prepričan, da je pripadala preteklosti in je neoavantgarda ne more nadaljevati; in le Aleksandar Flaker se je ukvarjal z vsemi tremi valovi avantgardnih gibanj (historična avantgarda, neoavantgarda, retrogarda – postsocialistična avantgarda) in prispeval tudi pomembno razlikovanje med optimalno projekcijo (razvito iz pobude Jurija Lotmana), ki je značilna za umetniške avantgarde, za razliko od političnih, ki gojijo utopijo, vendar je vztrajal pri umetniškosti avantgardnih gibanj, medtem ko njihove političnosti ni vključeval v analizo, ki se je posvečala le (proti-) umetniški vrednosti avantgard. Med te klasične teoretike in sodobnost se je vstavil postmodernizem, ki naj bi tako kot z modernizmom pospravil tudi z avantgardizmom, kar je med drugim onemogočalo širše prepoznanje postsocialističnih avantgardnih gibanj osemdesetih let prejšnjega stoletja.

Knjiga Estetske revolucije in avantgardna gibanja dvajsetega stoletja je nastala pod uredniškim vodstvom Aleša Erjavca kot skupni projekt skupine specialistov, od katerih se je vsak posvetil enemu od izbranih avantgardnih gibanj – Sascha Bru (italijanski futurizem), John E. Bowlt (ruski konstruktivizem), Raymond Spiteri (nadrealizem; situacionizem), David Craven (mehiški muralizem), Tyrus Miller (neoavantgarda v Združenih državah Amerike) in Miško Šuvaković (NSK). Vsaka od teh študij ima lastno interpretativno vrednost, obenem pa se vključuje v nov poskus uokvirjenja avantgardnih gibanj v pristop, ki ima sodobno teoretsko moč. Ta pristop in skupni okvir je razvil Aleš Erjavec v »Uvodu« in »Zaključku: Avantgarde, revolucije in estetika«. Potreba po novem pogledu na splošno izhaja iz empiričnega dejstva, da so avantgarde dvajsetega stoletja zdaj že zaključena zgodba ter da se s sodobnostjo in sodobno umetnostjo enaindvajsetega stoletja že kaže potreba po celovitejši in smiselni analizi celote tega za dvajseto stoletje značilnega pojava – tudi zaradi vprašanja, ali so avantgardna gibanja mogoča še naprej. Vendar je v izzivu, ki je potreboval tako ekipno raziskovanje, tudi povsem teoretski element. Če navedemo le tri najvidnejše teoretike avantgarde – Poggiolija, Bürgerja in Flakerja –, je Renato Poggioli sicer ponudil teorijo avantgarde, ki bi bila trajni pojav, vendar se je dejansko posvetil tistim iz prvega vala (1909–1930); Peter Bürger je temu istemu valu dal ime »historična avantgarda«, ker je bil prepričan, da je pripadala preteklosti in je neoavantgarda ne more nadaljevati; in le Aleksandar Flaker se je ukvarjal z vsemi tremi valovi avantgardnih gibanj (historična avantgarda, neoavantgarda, retrogarda – postsocialistična avantgarda) in prispeval tudi pomembno razlikovanje med optimalno projekcijo (razvito iz pobude Jurija Lotmana), ki je značilna za umetniške avantgarde, za razliko od političnih, ki gojijo utopijo, vendar je vztrajal pri umetniškosti avantgardnih gibanj, medtem ko njihove političnosti ni vključeval v analizo, ki se je posvečala le (proti-) umetniški vrednosti avantgard. Med te klasične teoretike in sodobnost se je vstavil postmodernizem, ki naj bi tako kot z modernizmom pospravil tudi z avantgardizmom, kar je med drugim onemogočalo širše prepoznanje postsocialističnih avantgardnih gibanj osemdesetih let prejšnjega stoletja.

Cilj/svrha. Cilj je ukazati na društveni utjecaj narodnih knjižnica u kriznoj situaciji suočavanja s pandemijom bolesti COVID-19, a u kontekstu njihove pozicije u suvreme- nom gospodarsko-razvojnom i političko-upravljačkom konceptu pametnih gradova čije je polazište da su informacije, znanje, digitalizacija i tehnologija (intelektualni kapital) pokretači gospodarstva i cjelokupnog društvenog razvoja. Pristup/metodologija. Koristit će se metoda benchmarking ili usporedbe hrvatske prakse, u kojoj knjižnice uglavnom nisu prepoznate kao dio koncepta i strategija pamet- nih gradova, s praksom knjižnica u Singapuru koje prednjače u svijetu po svojoj uklju- čenosti u nacionalnu strategiju pametne nacije. Analizom objava na društvenim mre- žama uspoređuju se poslovne strategije kojima su se singapurske i odabrane hrvatske narodne knjižnice služile u odnosima s javnošću tijekom prvog vala pandemije bolesti COVID-19 u prvoj polovici 2020. godine. Nastoji se dobiti uvid u načine zadržavanja društvenog utjecaja knjižnica tijekom zatvaranja knjižničnih zgrada za korisnike i na- stojanja da u digitalnom ili elektroničkom obliku obavljaju vitalne informacijske, obra- zovne, kulturne i socijalne uloge i zadaće koje definiraju njihov položaj u suvremenom društvu. Predmet su usporedbe objave na Twitteru narodnih knjižnica u Singapuru te na Facebooku dviju narodnih knjižnica u Hrvatskoj koje djeluju u tzv. vodećim hrvatskim pametnim gradovima – Gradske knjižnice Rijeka i Knjižnice i čitaonice „Fran Galović“ Koprivnica. Rezultati. Rad će rezultirati novim spoznajama o djelovanju knjižnica u kriznim situacijama u zemlji i inozemstvu s obzirom na povezanost njihove prakse s pozicijom u strateško-razvojnim konceptima i planovima sredina u kojima djeluju. Praktična primjena. Uvid u djelovanje knjižnica tijekom pandemije bolesti CO- VID-19 prilog je razmatranju praksi knjižnica u kriznoj situaciji s jedne strane, a podlo- ga za poboljšanje planiranja upravljanja krizom u hrvatskim knjižnicama kako na naci- onalnoj razini tako i u lokalnim sredinama. Originalnost/vrijednost. Ovim se radom prvi put u hrvatskom knjižničarskom dis- kursu analizira značaj knjižnica u kriznoj situaciji s obzirom na njihovu poziciju u kon- ceptu i strategiji pametnih gradova / pametnih društava / pametnih nacija.

Čitava povijest zapadne misli iskustvo tjelesnog, vezanog uz pojam žene i ženskosti, vezivala je uz predodžbe podređenosti ili nadnaravne uzvišenosti, utemeljene na dualističkom konceptu tijelo/duša, koja sa stvarnim iskustvom bivanja u ženskom tijelu nije imala puno veze. Ne začuđuje stoga činjenica da su se različiti feministički pokreti u drugoj polovici dvadesetog stoljeća usmjerili upravo na propitivanja tjelesnih iskustava žene u konkretnim društvenim zajednicama, no bez nastojanja oko iščitavanja moguće transcendentnosti tijela, skrenuvši time prema paradoksu produbljivanja dualizma. Hrvatske spisateljice već u prvoj polovici 20. stoljeća tematiku tijela i tjelesnosti prepoznale su kao potencijalnu u izgradnji svojih angažiranih književnih tekstova. Problematika kojom će se ovaj rad primarno baviti – a koja svoj okvir dobiva najprije u prikazu okolnosti u kojima su stvarale hrvatske spisateljice na korelaciji suprotnih pojmova um/tijelo, muško/žensko, gdje se, prema teoretičarki feminizma i korporalnosti Elizabeth Grosz, reprezentacija muškarca povezuje s umom, a žene s tijelom (1994.) – odnosi se na prikaze tijela i tjelesnosti u književnim djelima onih autorica koje su ovu tematiku smjestile u središte svog književnog interesa. Pokazat ćemo da te autorice (Zofka Kveder, Mara Ivančan, Mara Švel-Gamiršek) žensko tijelo nastoje reinterpretirati tako da se ono izdiže iznad navedenih, kulturalno prihvaćenih binarnih opreka. Ispitat će se mogućnost iščitavanja transcendentnog, ontološkog, odnosno filozofskog tijela u njihovim tekstovima. Filozofsko tijelo čini jedan od najvažnijih problema suvremene filozofije, prema teoriji filozofa Jean-Lucea Nancyja, koji se posebno bavio razbijanjem binarne opozicije duh/tijelo i davanjem novih značenja tijelu. Korpus tekstova obrađenih u ovom radu činit će: zbirka fragmenata Misterij žene hrvatsko-slovenskočeške spisateljice Zofke Kveder, zatim roman ili duža pripovijest Čudnovata priča Mare Ivančan i, na koncu, zbirka pripovijedaka Mare Švel-Gamiršek Portreti nepoznatih žena. Rad će odgovoriti na pitanje jesu li spomenute književnice ponudile drukčiju predodžbu tijela od one koja im se, kao podređenim članovima društva, pripisivala (žensko tijelo koje kao takvo ne može biti u vezi s kategorijama razum/spiritualno jer je vođeno isključivo nagonima) i one koju su nekoliko desetljeća kasnije ponudile feminističke teorije drugog vala (gdje se tijelo koncipira dominantno kao materijalno iskustvo i kojem se, kao takvom, ne otvaraju mogućnosti za pripisivanje transcendentnosti).

Uspon i dometi pitanja o svijetu u suvremenoj filozofiji dovode se u ovom članku u svezu sa zalaskom metafizičkoga pitanja o bitku i s nihilističkom krizom uma. Ta kriza logosa manifestirala se, prije svega, u prevladavanju znanstvenoga pozitivizma i prevlasti svjetonazorskih ideologija. U žarištu razmatranja nalaze se filozofske struje druge polovice 20. stoljeća u Hrvatskoj. Prikaz prati u prvom redu političku privlačnost i misaoni utjecaj izazovne teme na oblikovanje pluralističkoga svijeta ideja i demokratski preokret koji je uslijedio. Razmatranje započinje pitanjem kako su filozofska promišljanja o pojmu svijeta odgovarala i poticala otvaranje procesa liberalne demokratizacije u društvu. Istraživanje svijeta pokazalo se dijaloškim i pluriperspektivističkim okvirom u različitim filozofskim strujama. On je dao poticaj i otvorio pristup promišljanju i raspravi o zajedničkim težnjama posve različitim, pa čak i suprotstavljenim teoretskim nazorima i filozofskim strujama. Sažeti filozofijsko-povijesni prikaz istaknutijih modela zasnivanja svijeta iznosi na vidjelo misaone prinose i odgovarajuće publikacije u tri glavna vala koji su prepoznatljivi od 1953. do 1962., od 1964. do 1984., te naposljetku od 1986. do 1995. Pojmovna postignuća razdijeljena su na pet filozofijskih pravaca: fenomenološko-aksiološko oblikovanje svijeta, fenomenološko-hermeneutičko tumačenje svijeta, praksističko- marksističko zasnivanje svijeta, znanstvenoanalitička konstrukcija svijeta i univerzalističko-integrativna filozofija svijeta. Od predstavnika razmatraju se argumentacije Pavla Vuk-Pavlovića, Vladimira Filipovića, Marije Bride, Franje Zenka, Vanje Sutlića, Danila Pejovića, Ante Pažanina, Branke Brujić, Sulejmana Boste, Željka Pavića, Milana Kangrge, Branka Bošnjaka, Gaje Petrovića, Line Veljaka, Ante Čovića, Zdravka Radmana, Mislava Kukoča, Mislava Ježića i autora ovoga članka. Pobliže razmatranje temeljnih postavaka potvrđuje zaključak da se pojam svijeta može označiti »kao temeljni pojam nove epohe« (Marija Selak, 2013, 188). Pitanje o svijetu tako je stožerna filozofijska tema na kojoj se duhovi susreću i razilaze, okupljaju i raspršuju, vode dijaloge i prepiru; u okviru svijeta misaoni horizont uzmaže se integrirati u svojoj različitosti. To je pitanje potaknulo višestruka promišljanja i mnoge rasprave, koje su bile plodonosne u potrazi za pluralizmom i jasnijom pluriperspektivnošću u razmatranju života i prirode, jednako kao i u političkoj zbiljnosti, tj. u zauzimanju za više slobode, reda i logosa u duhovnom svemiru. Naposljetku, čini se da je pitanje o svijetu zadržalo i danas živahno zanimanje koje može poticati daljnje filozofijske istraživačke misije i pokretati nove misaone avanture u budućnosti.

Izhodišče: V akutni fazi nevrorehabilitacije imajo bolniki po nevrokirurških posegih pogosto motnje statičnega kot tudi dinamičnega ravnotežja. Lestvica za oceno funkcionalnosti hoje (angl. FGA) omogoča oceniti dinamično ravnotežje med hojo in je primerna za izvajanje specifičnih kompleksnih gibalnih spretnosti in temu primernih ravnotežnih odzivov. Namen raziskave je ugotoviti stopnjo izboljšanja dinamičnega ravnotežja pri bolnikih po odstranitvi vestibularnega tumorja z uporabo lestvice za ocenjevanje funkcionalnosti hoje, ki smo jo uporabili kot vadbeno orodje v času hospitalizacije.Metode: V prospektivno raziskavo smo vključili 10 bolnikov po kirurški odstranitvi vestibularnega tumorja, ki so bili sposobni slediti navodilom in so na Kratkem preizkusu spoznavnih sposobnosti (KPSS) dosegli več kot 25 točk od 30 možnih in dobili oceno po indeksu Barthelove več kot 8 od 20 točk. Med hospitalizacijo smo vse bolnike vključili v individualno prilagojeni program ravnotežnih spretnosti s poudarkom na različnih funkcijskih in kognitivnih nalogah, ki jih vključuje lestvica FGA, in jo uporabili kot učinkovito vadbeno orodje. Kot merilno orodje pa smo lestvico FGA uporabili za oceno dinamičnega ravnotežja ob odpustu bolnikov iz bolnišnice v domače okolje in ponovno po treh mesecih od odpusta. Bolniki so dobili tudi pisna navodila in posnetke vaj na DVD- ju za ustrezno nadaljevanje izvajanja dejavnosti v domačem okolju.Rezultati: Povprečna starost vključenih bolnikov (6 žensk, 2 moška, 2 najstnika) je bila 39,5 let (razpon 18–57 let). Hospitalizacija je povprečno trajala 10,5 dni (razpon od 7 do 14 dni). Šest bolnikov je ob odpustu iz bolnišnice po lestvici FGA dobilo oceno od 8–14/30, štirje bolniki pa vrednosti 16–20/30, kar kaže na prisotnost zmernih do hudih motenj dinamičnega ravnotežja. Tri mesece po odpustu je 7 bolnikov doseglo več kot 22 točk (od 24–28/30), kar pomeni, da so imeli blage motnje dinamičnega ravnotežja, 3 bolniki so dosegli manj kot 22 točk (od 14–18/30), kar pomeni, do so imeli med hojo zmerne do hude motnje dinamičnega ravnotežja, zato so potrebovali nadzor ali pomoč druge osebe. V naši raziskavi je minimalno izračunano zaznavno spremembo 4 točke po FGA preseglo 70 % bolnikov, kar kaže na izboljšanje dinamičnega ravnotežja.Zaključek: Lestvica za oceno funkcionalnosti hoje se je izkazala kot odlično vadbeno orodje za odkrivanje motenj in izboljšanje dinamičnega ravnotežja, ki ugodno vpliva na specifične gibalne spretnosti in tako olajša bolnikovo delovanje v domačem okolju.

Reseñas Bibliográficas correspondientes al número 12 de Barataria. Para visualizar/descargar la reseña correspondiente diríjase al apartado texto completo (pdf). ÍNDICE de las reseñas: Autora: S. Giménez Rodríguez, p. 205 Texto: Antonio GUTIÉRREZ RESA y Octavio UÑA JUÁREZ Integración de los inmigrantes a través de los Servicios Sociales municipales en la Comunidad de Madrid Madrid: Editorial UNED. 2010. 166 pp. Autor: R. Pérez Redondo, pp. 205-207 Texto: Álvaro RODRÍGUEZ DÍAZ Los universitarios y el deporte Sevilla: Wanceulen Editorial Deportiva. 2010. 162 pp. Autor: J. C. Correia, pp. 207-208 Ana Lúcia DE CASTRO (coord.) Cultura contemporânea, identidades e sociabilidades. Olhares sobre corpo, mídia e novas tecnologías São Paulo: Editora Unesp. 2010. 216 pp. Autora: M. Velasco Ortega, pp. 208-209 Texto: Kiamvu TAMO Fundamentos da Responsabilidade Social da Empresa (RSE) Luanda (Angola): Capatê Publicaciones. 2009. 178 pp. Autor: T. Gomariz Acuña, pp. 209-210 Texto: Ángel GARCÍA SANTIAGO y Juan Carlos ZUBIETA IRÚN (Dirs.) Los estereotipos nacionales de las poblaciones de los países del Mercosur y de España Santander: Ediciones T.G.D. 2006. 376 pp. Autora: S. Gallego Trijueque, pp. 210-212 José Manuel CANALES ALIENDE Documentos básicos para la modernización y el fortalecimiento de las administraciones públicas en Iberoamérica Alicante: Editorial Club Universitario. 2009. 145 pp. Autor: J. F. Santos Santos, pp. 212-213 Héctor S. MARTÍNEZ SÁNCHEZ-MATEOS La estructura del transporte y sus implicaciones territoriales en Castilla - La Mancha Toledo: Consejo Económico y Social de Castilla-La Mancha. 2010. 408 pp. Autor: S. Donoso García, pp. 213-214 Texto: José Francisco JIMÉNEZ DÍAZ Relatos biográficos de agricultores. Memoria de la revolución agrícola en la costa de Almería y Granada Granada: Editorial Comares. 2010. 231 pp. Autora: M. L. Gallardo García-Saavedra, pp. 214-216 Texto: Mariano J. GARCÍA CONSUEGRA La modernización demográfica de la provincia de Ciudad Real en el siglo XX Ciudad Real: Bam-Biblioteca de Autores Manchegos, Diputación de Ciudad Real. 2010. 271 pp. Autor: J. Rey, pp. 216-218 Texto: Wenceslao J. GONZÁLEZ La predicción científica: concepciones filosófico-metodológicas desde H. Reichenbach a N. Rescher Barcelona: Montesinos. 2010. 339 pp. Autor: E. Díaz Cano, pp. 218-219 Texto: Maximiliano FERNÁNDEZ FERNÁNDEZ Comunicación y reputación en empresas e instituciones Madrid: Universitas. 2011. 472 pp. Autora: P. Madrigal Barrón, pp. 219-220 Texto: Adrián Oswaldo RAVIER La Escuela Austriaca desde adentro. Historias e ideas de sus pensadores Madrid: Unión Editorial. 2011. 444 pp. Autor: R. Pérez Redondo, pp. 220-222 Texto: Francisco Javier NOYA MIRANDA (Aut.), Fernán del VAL RIPOLLÉS y Cristian Martín PÉREZ COLMAN (Coords.) Musyca. Música, sociedad y creatividad artística Madrid: Biblioteca Nueva. 2010. 303 pp. Autor: J. Hormigos, pp. 222-223 Texto: Eduardo DÍAZ CANO Tabula rasa. Ernst Troeltsch y sus escritos iniciales Madrid: Dykinson. 2010. 290 pp. Autor: E. Díaz Cano, pp. 223-224 Texto: Celine-Marie Pascale Cartographies of knowledge: exploring qualitative epistemologies Thousand Oaks, CA.: SAGE Publications. 2011. 195 pp.

V šestnajsto leto izhajanja Sodobnih vojaških izzivov smo stopili z željo, da počastimo nekaj pomembnih obletnic. Leta 2004 smo se pridružili Evropski uniji in Slovenija je postala članica Nata. Tako mineva deset let aktivnega sodelovanja Slovenije v dveh pomembnih mednarodnih organizacijah. Hkrati to pomeni tudi aktivno desetletje sodelovanja pripadnic in pripadnikov Slovenske vojske v mednarodnih operacijah in na misijah, ki jih organizira zavezništvo. Poleg tega Slovenska vojska letos dosega tudi svojo polnoletnost pri svojem delovanju v mednarodnem okolju. Pred osemnajstimi leti, maja 1997, je bila sanitetna enota Slovenske vojske s petindvajsetimi pripadniki prvič napotena v mirovno operacijo Alba v Albanijo. Če se ozremo še bolj v preteklost, pred sto štiridesetimi leti se je rodil slovenski general Rudolf Maister, ki je pomembno vplival na razvoj dogodkov med prvo svetovno vojno, še bolj pa na slovensko narodno zavest. Letos je tudi stota obletnica začetka prve svetovne vojne, pri čemer gotovo ne gre za obletnico ali razloge, ki bi bili motivacijski. Ravno nasprotno. To je bil dogodek svetovnih razsežnosti, ki je z velikim številom smrtnih žrtev povzročil nesluteno katastrofo. Ljudje takrat niso niti slutili, kaj vse utegnejo vojne prinesti prihodnjim generacijam. Vse te obletnice, našla bi se še kakšna, so vplivale na vsebinska izhodišča letošnjih publikacij. Ne gre za to, da bi se želeli obračati nazaj in se ukvarjati z zgodovinskimi temami, saj smo vendarle »sodobni vojaški izzivi«. Zanima nas predvsem, kaj smo se naučili iz teh primerov in izkušenj. Je danes kaj drugače zaradi njih? Smo kaj boljši? Zato smo na slovenskih (http://www.slovenskavojska.si/publikacije/sodobni- vojaski-izzivi/) in angleških spletnih straneh (http://www.slovenskavojska.si/ en/publications/contemporary-military-challenges/) Sodobnih vojaških izzivov povabili k sodelovanju pisce, ki bi se v naslednjih številkah želeli ukvarjati s to tematiko. Smo interdisciplinarna znanstveno-strokovna revija, ki objavlja prispevke o aktualnih temah, raziskavah, strokovnih razpravah, tehničnih ali družboslovnih analizah s področij mednarodne in nacionalne varnosti ter obrambe, globalnih varnostnih izzivov, kriznega upravljanja, civilno-vojaških odnosov ter delovanja, razvoja in transformacije oboroženih sil. Osrednje teme, o katerih bi letos želeli vedeti več, smo strnili v naslove posameznih številk. Druga številka v letniku bo imela naslov Zadnji trendi izobraževanja in usposabljanja na varnostnem, obrambnem in vojaškem področju, tretja naj bi bila Desetletnica članstva RS v Natu in četrta Stota obletnica začetka prve svetovne vojne – ali smo se iz konfliktov v zadnjih 100 letih kaj naučili. Prvo številko smo rezervirali za vsebine, ki so jih predlagali avtorji, in dobili zanimive članke. Ljubo Štampar nam v članku z naslovom Spoštovanje človekovih pravic in temeljnih svoboščin v vojskah držav Evropske unije: pristopi, prakse, mehanizmi predstavlja v povezavi z oboroženimi silami človekove pravice in svoboščine kot temelje sodobnih demokratičnih družb. Primerja svobodo govora, pravico do kandidature na volitvah, pridruževanje političnim strankam, svobodo združevanja, sindikalno svobodo in pravico do stavke v posameznih članicah unije. Vinko Vegič v svojem članku Vloga vojsk v Evropi: od obrambe ozemlja k raznovrstnim varnostnim nalogam ugotavlja, da sta najpomembnejši spremembi v vlogi vojsk zmanjševanje potrebe po obrambi ozemlja ter pojav precej različnih in pogosto nejasno definiranih nalog. Tema spremembama morajo države prilagoditi tudi obrambne doktrine ter strukturo vojsk, pri čemer ima (lahko) odločilno vlogo javnost. Mladi, domoljubje in nacionalna varnost: vojska kot steber domoljubnih struktur je naslov članka avtorjev Vladimirja Prebiliča in Jelene Juvan. Izhajata iz okoliščin, ki jih pred njima opisuje Vinko Vegič, in ugotavljata povezavo med nacionalnovarnostnim sistemom, vrednotami in domoljubjem pri mladih v Sloveniji. Ali so rezultati te raziskave razlog za skrb? Transformacija oboroženih sil je aktualna tema, še posebej zadnji dve leti, ki je spodbudila Mihaela Naglja k temu, da v obrambnem sistemu preveri teoretično in praktično razumevanje tega pojma. Njegove ugotovitve so predstavljene v članku z naslovom Transformacija obrambnega resorja – razumevanje v svetu in pri nas. Udarni val kot posledica eksplozije in njegovi učinki na stavbe in njihovo varnost zanimajo Tomaža Pajntarja, ki v članku z naslovom Varnost stavb ob terorističnem bombnem napadu podrobno analizira in slikovno predstavi zakonitosti delovanja eksplozij, saj je njihovo poznavanje zelo pomembno za zagotavljanje varnosti stavb. Dragica Dovč nas v članku Obvladovanje informacij in omrežno sodelovanje v Slovenski vojski – nujno ali le aktualno seznanja s teorijo in prakso pojmov, o katerih se zdi, da že veliko vemo. Rezultati njene raziskave na primeru Slovenske vojske povedo, da gre za področje dela, ki je še precej neraziskano. Razlog več torej, da se piscem pridružite tudi drugi ljubitelji obrambno-vojaških vsebin.

In this paper we analyze discourses about Human Sciences within the social and political movement called Bolsonarism (movement in favor of the Brazilian president Jair Bolsonaro). Our objective is to relate repetitions of specific truths about this area to practices revealed by institutional attacks that minimize this field of knowledge and the subjects who work with it. Taking it into consideration, we support this work with theoretical perspectives proposed by Michel Foucault about enunciation, discourse, discourse practice, discourse formation, power, knowledge and truth. The corpus of this work surrounds a variety of enunciations made by the president Bolsonaro, former educational ministers and further supporters, which rebounded on digital medias. The study has a descriptive-qualitative character, with predominating qualitative approaches. Our analysis allows to perceive that the repetition of adverse discourses about Human Sciences reveals a project of unilateral and authoritarian power which primarily objectives to hinder a raising of subjects with critical opinions that may counteract the wills of a bolsonarist practical discourse. As it conceives this knowledge field as a target to be aimed, as a potential enemy, the bolsonarist project proposes to mischaracterize Human Sciences’ researches along the public opinion and, therefore, to scrap educational institutions and impoverish the scientific research.ResumoNeste artigo, analisam-se discursos sobre as Ciências Humanas no esteio do movimento social e político denominado de bolsonarismo. O intento é relacionar a repetição de determinadas verdades acerca dessa área do conhecimento com a prática que se revela em ataques institucionais para minimizar esse campo do saber e os sujeitos que nele atuam. Para tanto, busca-se respaldo teórico na perspectiva de Michel Foucault acerca do enunciado, do discurso, da prática discursiva, da formação discursiva, do poder, do saber e da verdade. O corpus de análise percorre diversos enunciados produzidos pelo presidente Bolsonaro, os ex-ministros da Educação e demais apoiadores, os quais tiveram repercussão na mídia digital. Trata-se de um estudo descritivo-qualitativo, cuja abordagem segue um viés predominantemente qualitativo. A análise possibilita entrever que a repetição de discursos desfavoráveis às Ciências Humanas revela um projeto de poder autoritário e unilateral que objetiva, sobretudo, minar a emergência de um sujeito crítico que possa contrariar as vontades de verdade da prática discursiva bolsonarista. Na medida em que concebe esse campo do saber como um alvo a ser atingido, como um inimigo em potencial, o projeto bolsonarista se propõe a descaracterizar as pesquisas das Ciências Humanas junto à opinião pública e, com isso, sucatear as instituições de ensino e precarizar a pesquisa científica.Palavras-chave: Análise do discurso, Ciências humanas, Poder político, Bolsonarismo.Keywords: Discourse analysis, Human Science, Political power, Bolsonarism.ReferencesAGOSTINI, Renata. MEC cortará verba de universidade por ‘balbúrdia’ e já enquadra UnB, UFF e UFBA. O Estado de S. Paulo, 2019. Disponível em: <https://educacao.estadao.com.br/noticias/geral,mec-cortara-verba-de-universidade-por-balburdia-e-ja-mira-unb-uff-e-ufba,70002809579> Acesso em: 02 jul. 2020.AMARAL, Luciana. Weintraub deixa saldo negativo e projeto sem perspectiva no Congresso. UOL, 2020. Disponível em: <https://noticias.uol.com.br/politica/ultimas-noticias/2020/06/25/weintraub-deixa-saldo-negativo-e-projeto-sem-perspectiva-no-congresso.htm> Acesso em: 02 jul. 2020. AVANÇA a perseguição ideológica às Ciências Humanas e Sociais. Associação Brasileira de Ciência Política, 2020. Disponível em: <https://cienciapolitica.org.br/noticias/2020/04/avanca-perseguicao-ideologica-ciencias-humanas-e-sociais> Acesso em: 01 jul. 2020.BOLSONARISTAS não querem Paulo Freire patrono da educação. Istoé, 2019. Disponível em: <https://istoe.com.br/bolsonaristas-nao-querem-paulo-freire-patrono-da-educacao/> Acesso em: 02 jul. 2020.BOLSONARO critica Paulo Freire, e Twitter lembra que ‘energúmeno’ é referência mundial em educação. HuffPost, 2019. Disponível em: <https://www.huffpostbrasil.com/entry/paulo-freire-energumeno_br_5df7d8fae4b0ae01a1e51db2> Acesso em: 02 jul. 2020.BOLSONARO diz que jovem brasileiro tem “tara” por formação superior. Exame, 2018. Disponível em: <https://exame.com/brasil/bolsonaro-diz-que-jovem-brasileiro-tem-tara-por-formacao-superior/> Acesso em: 30 jun. 2020.BORGES, Helena. Bolsonaro defende cortes em cursos de Humanas e diz que dinheiro do contribuinte deve ir para ‘leitura, escrita e fazer conta’. O Globo, 2019. Sociedade. Disponível em: <https://oglobo.globo.com/sociedade/bolsonaro-defende-cortes-em-cursos-de-humanas-diz-que-dinheiro-do-contribuinte-deve-ir-para-leitura-escrita-fazer-conta-23623980> Acesso em: 02 jul. 2020.CAFARDO, Renata. Ao avançar no ensino domiciliar, Bolsonaro prioriza 7 mil em vez de trabalhar para 45 milhões. Terra, 2019. Disponível em: <https://www.terra.com.br/noticias/educacao/ao-avancar-no-ensino-domiciliar-bolsonaro-prioriza-7-mil-em-vez-de-trabalhar-para-45-milhoes,90ffd9f6c72da49b96570fc30aaf39f33s9vyad2.html> Acesso em: 01 jul. 2020.CARLOS Bolsonaro diz que Humanas ensinam ‘como dar a rosca sem dor’. Catraca Livre, 2019. Disponível em: <https://catracalivre.com.br/cidadania/carlos-bolsonaro-diz-que-humanas-ensinam-como-dar-a-rosca-sem-dor/> Acesso em: 01 jul. 2020.CHARLOT, Bernard. A questão antropológica na Educação quando o tempo da barbárie está de volta, Educ. rev. Curitiba, v. 35 n.73, jan./fev. 2019.CURCINO, Luzmara. “Conheceis a verdade e elas vos libertará: livros na eleição presidencial de Bolsonaro, Discurso & Sociedad, Santiago, v. 13, n.3, p. 468- 494, 2019. ERNESTO, Marcelo. Entenda a briga entre olavistas e militares no governo Bolsonaro. Estado de Minas, 2019. Disponível em: <https://www.em.com.br/app/noticia/politica/2019/05/07/interna_politica,1051683/entenda-a-briga-entre-olavistas-e-militares-no-governo-bolsonaro.shtml> Acesso em: 02 jul. 2020.FIGUEIREDO, Patrícia. Bolsonaro mente ao dizer que Haddad criou o ‘kit gay’. El País, 2018. Disponível em: <https://brasil.elpais.com/brasil/2018/10/12/politica/1539356381_052616.html> Acesso em: 02 jul. 2020.FOUCAULT, Michel. A Arqueologia do Saber. 7. ed. Rio de Janeiro: Forense Universitária, 2008.FOUCAULT, Michel. Microfísica do Poder. Rio de Janeiro: Ed. Graal, 1998. GESTORES educacionais criticam falta de orientação do MEC durante a pandemia. Agência Câmara de Notícias, 2020. Disponível em: <https://www.camara.leg.br/noticias/657705-gestores-educacionais-criticam-falta-de-orientacao-do-mec-durante-a-pandemia/> acesso em: 02 jul. 2020.GIACOMONI, Marcelo Paniz.; VARGAS, Anderson Zalewski. Foucault, a Arqueologia do Saber e a Formação Discursiva. Veredas, Juiz de Fora, v. 14, n. 2, p. 119-129, fev/2010. Disponível em: <https://periodicos.ufjf.br/index.php/veredas/article/view/25129> Acesso em: 01 jul. 2020.GOVERNO Bolsonaro corta recursos da educação básica. Rede Brasil Atual, 2019. Disponível em: <https://www.redebrasilatual.com.br/educacao/2019/07/governo-bolsonaro-corta-recursos-da-educacao-basica/> Acesso em: 02 jul. 2020.JANARY JUNIOR; SILVEIRA, Wilson. Projeto revoga lei que declarou Paulo Freire patrono da educação. Agência Câmara de Notícias, 2019. Disponível em: <https://www.camara.leg.br/noticias/558470-projeto-revoga-lei-que-declarou-paulo-freire-patrono-da-educacao/> Acesso em: 02 jul. 2020.KLEM, Bruna Sultz. PEREIRA, Mateus; ARAÚJO, Valdei. (Org.). Do fake ao fato: (des) atualizando Bolsonaro. Vitória: Milfontes, 2020.MACHADO, Roberto. Por uma Genealogia do Poder. In.: FOUCAULT, Michel. Microfísica do Poder. Rio de Janeiro: Ed. Graal, 1998.MARTINS, Maria do Carmo. Reflexos reformistas: o ensino das humanidades na ditadura militar brasileira e as formas duvidosas de esquecer, Educ. rev. Curitiba, n. 51, p. 37-50, jan./mar. 2014.MENEZES, Dyelle; PERA, Guilherme. “É a maior revolução na área de ensino no país dos últimos 20 anos”, diz ministro. Gov.br, 2019. Disponível em: <http://portal.mec.gov.br/ultimas-noticias/12-acoes-programas-e-projetos-637152388/83511-e-a-maior-revolucao-na-area-de-ensino-no-pais-dos-ultimos-20-anos-diz-ministro> Acesso em: 02 jul. 2020.MINISTRO Vélez diz que vai revisar livros didáticos sobre golpe de 64 e ditadura. G1, 2019. Disponível em: <https://g1.globo.com/jornal-nacional/noticia/2019/04/04/ministro-velez-diz-que-vai-revisar-livros-didaticos-sobre-golpe-de-64-e-ditadura.ghtml> Acesso em: 02 jul. 2020.ORDINE, Nuccio. A utilidade do inútil: um manifesto. Trad. Luiz Bombassaro. Rio de Janeiro: Zahar, 2016.‘OLAVISTAS’ acusam militares de sabotagem e de isolar o ministro da Educação. Gazeta do Povo, 2019. Disponível em: <https://www.gazetadopovo.com.br/educacao/olavistas-acusam-militares-de-sabotagem-e-de-isolar-o-ministro-da-educacao-6s7bb3fxu0ji5d76moblcpxhp/> Acesso em: 02 jul. 2020.‘OLAVISTAS’ e militares estão entre os grupos que brigam por poder no Ministério da Educação. Itatiaia, 2019. Disponível em: <https://www.itatiaia.com.br/noticia/olavistas-emilitaresestao-entre-os-grupos-que> Acesso em: 02 jul. 2020.OLIVEIRA, Rodrigo Perez. O negacionismo científico olavista: a radicalização de um certo regime epistemológico. In: KLEM, B. S.; PEREIRA, M.; ARAÚJO, V. (Org.). Do fake ao fato: (des) atualizando Bolsonaro. Vitória: Milfontes, 2020. p. 81-100.ORGIS, Guido. O que o MEC pode fazer além de discutir o ‘olavismo’. Gazeta do Povo, 2019. Disponível em: <https://www.gazetadopovo.com.br/vozes/guido-orgis/o-que-o-mec-pode-fazer-alem-de-discutir-o-olavismo/> Acesso em: 02 jul. 2020.PAULO Freire é declarado patrono da educação brasileira. Agência Senado, 2012. Sanções/Vetos. Disponível em: <https://www12.senado.leg.br/noticias/materias/2012/04/16/paulo-freire-e-declarado-patrono-da-educacao-brasileira> Acesso em: 02 jul. 2020.PROPOSTA DE PLANO GOVERNO DE JAIR BOLSONARO. O caminho da prosperidade, 2018. Disponível em: <http://divulgacandcontas.tse.jus.br/candidaturas/oficial/2018/BR/BR/2022802018/280000614517/proposta_1534284632231.pdf>. Acesso em: 05 jul. 2020.PRATA, Pedro. Propostas para a educação: o que já foi feito pelo governo Bolsonaro? O Estado de S. Paulo, 2019. Disponível em: <https://politica.estadao.com.br/noticias/geral,propostas-para-a-educacao-o-que-ja-foi-feito-pelo-governo-bolsonaro,70002857514> Acesso em: 02 jul. 2020.REZENDE, Costança. Weintraub: 'Não quero sociólogo, antropólogo e filósofo com meu dinheiro', Uol, 2020.Disponível em <https://noticias.uol.com.br/colunas/constanca-rezende/2020/06/14/weintraub-nao-quero-sociologo-antropologo-e-filosofo-com-meu-dinheiro.htm>. Acesso em 07 jul. 2020.ROCHA, Gessyca. Vélez teve a terceira gestão mais curta no MEC desde 1985; veja lista com todos os ministros. G1, 2019. Disponível em: <https://g1.globo.com/educacao/noticia/2019/04/08/velez-teve-a-terceira-gestao-mais-curta-no-mec-desde-1985-veja-tempo-de-gestao-de-todos-os-ministros.ghtml> Acesso em: 01 jul. 2020.SALDAÑA, Paulo. Em meio a pandemia, governo Bolsonaro investe contra pesquisa em ciências humanas. Folha de S. Paulo, 2020. Disponível em: <https://www1.folha.uol.com.br/educacao/2020/03/em-meio-a-pandemia-governo-bolsonaro-investe-contra-pesquisa-em-ciencias-humanas.shtml> Acesso em: 01 jul. 2020.SALDAÑA, Paulo. Gestão de Weintraub no MEC foi marcada por ataques e projetos parados. Folha de S. Paulo, 2020. Disponível em: <https://www1.folha.uol.com.br/educacao/2020/06/gestao-de-weintraub-no-mec-foi-marcada-por-ataques-e-projetos-parados.shtml> Acesso em: 01 jul. 2020.SANTOS, Fabiano, TANSCHEIT, Talita. Quando velhos atores saem de cena: a ascensão da nova direita política no Brasil, Colomb.int, Bogotá, n.99,p. 151-186, jul/sep. 2019.SEIXAS, Rodrigo. A retórica da pós-verdade: o problema das convicções. EID&A, Ilhéus, n. 18, p. 122-138, abr./2019. Disponível em: <file:///C:/Users/Cliente%20Especial/Desktop/MESTRADO/LEITURAS%20DE%20TEXTOS/SEIXAS%20(TEXTO).pdf> Acesso em: 03 jun. 2020.SIMON, Rodrigo. Novos critérios da Capes vão cortar bolsas até de cursos de excelência. Folha de S. Paulo, 2020. Disponível em: <https://www1.folha.uol.com.br/ciencia/2020/03/novos-criterios-da-capes-vao-cortar-bolsas-ate-de-cursos-de-excelencia.shtml> Acesso em: 01 jul. 2020.SOUZA, Isabela. Projeto Escola Sem Partido: argumentos contra e a favor. Politize. 2018. Disponível em: <https://www.politize.com.br/projeto-escola-sem-partido/> Acesso em: 02 jul. 2020.VEJA. Vídeo completo: a reunião de Bolsonaro com Ministros em 22 de abril. 2020. (1h32m40s). Disponível em: <https://www.youtube.com/watch?v=nfgv7DLdCqA> Acesso em: 15 jun. 2020.VEJA. Universidades com ‘balbúrdia’ terão verbas reduzidas, diz Weintraub, 2019. Disponível em: <https://veja.abril.com.br/brasil/universidades-com-balburdia-terao-verbas-reduzidas-diz-weintraub/>. Acesso em: 05 jun. 2020.VILELA, Pedro Rafael. Bolsonaro anuncia Carlos Decotelli como novo ministro da Educação. Agência Brasil, 2020. Política. Disponível em: <https://agenciabrasil.ebc.com.br/politica/noticia/2020-06/bolsonaro-anuncia-carlos-decotelli-como-novo-ministro-da-educacao> Acesso em: 30 jun. 2020.ZINET, Caio. Especialistas descontroem os 5 principais argumentos do Escola Sem Partido. Educação Integral, 2016. Notícias. Disponível em: <https://educacaointegral.org.br/reportagens/especialistas-desconstroem-os-5-principais-argumentos-escola-sem-partido/> Acesso em: 02 jul. 2020.e4524141

The present study was dedicated to the study of the chemical composition and the antioxidant activity of the essential oils from the sawdust of Tetraclinis articulata in Morocco (from Khemisset region). The yield of the essential oil obtained by hydrodistillation from sawdust was 2.19%. The determination of the chemical composition of Tetraclinis articulata essential oils (TAEO) was carried out by GC-SM analysis. The results that 22 volatile compounds were identified in the sawdust part of T. articulata, representing 87.25% of the total composition. The study of TAEO antioxidant activity was assessed by three different methods: the trapping of free radical DPPH, bleaching assay ABTS, and the reduction of iron (FRAP). The results of DPPH test showed that TAEO (IC50=0.0144 mg/mL) has a very interesting antioxidant activity compared to the ascorbic acid used as reference (IC50=0.0184 mg/mL). These results reveal promising prospects for the future exploitation of TAEO as a potential source of natural antioxidant substances that may be used for future investigations.

Uvod: Izobraževalni sistem za delo v zdravstvenem timu nujne medicinske pomoči v Sloveniji ima pomanjkljivosti in potrebuje spremembe. Namen raziskave je bil ugotoviti vsebine teoretičnih znanj in praktičnih veščin, za katere bi se morali izobraževati in usposabljati člani vseh poklicnih skupin tako v času šolanja kot v času opravljanja dela v nujni medicinski pomoči. Metode: Uporabljena je bila triangulacija metod; kvalitativna metoda z uporabo delno strukturiranega intervjuja kot tehnike zbiranja podatkov med 30 zaposlenimi v timu nujne medicinske pomoči ter metoda delfi za ugotavljanje in usklajevanje mnenj o predlaganih ukrepih v sedmih vsebinskih sklopih pri 27 respondentih, razdeljenih v tri skupine: zaposleni v enotah nujne medicinske pomoči, vodje enot nujne medicinske pomoči, oblikovalci zdravstvene politike. Metoda delfi je bila izvedena v dveh krogih. Rezultati: Sodelujoči v raziskavi so mnenja, da je v času šolanja pridobljenega premalo znanja in veščin za delo v nujni medicinski pomoči. Menijo, da bi bil s spremembo izobraževalnega sistema ter uvedbo medpoklicnega izobraževanja tako v času šolanja kot v času zaposlitve sistem izvajanja nujnih ukrepov učinkovitejši. Diskusija in zaključek: Strokovnjaki s področja nujne medicinske pomoči predlagajo dobre prakse drugih organizacijskih in izobraževalnih modelov, tj. skupno izvajanje kliničnih vaj iz urgentne medicine in medpoklicno izobraževanje s simulacijskimi scenariji za vse poklicne skupine, sodelujoče v enotah nujne medicinske pomoči.

Priroda ali i društvena uloga književnosti u 21. vijekuse neosporno promijenila. Na suštinska pitanja poput sljedećih:Zašto književnost postoji? Čemu služi? Koji je njen smisao?,autor je pokušao odgovoriti kroz prizmu recepcije romana Kratkii čudesni život Oskara Vaa (2007), koji se može svrstati u periodpost-postmodernizma (ili: meta-modernizma, hiperrealizma,pseudo-modernizma, digimodernizma). Postojanje, kao i sâminaziv ovog književnog pravca, jesu upitni i nerijetko predmetdiskusije savremenih književnih teoretičara. Rad je nastaoujedno kao težnja da se objasni i istakne priroda i položajknjiževnosti u vremenu oblikovanom elektronskom tehnologijom,medijima, tržištem. Pisci koji stvaraju danas očigledno žele daponude drugačije, možda smislenije, odgovore, te da se, postpostmodernistički,uhvate u koštac ili sažive sa digitalnom erom,u isto vrijeme pokušavajući da ponovo uspostave kako ljudske,tako i veze sa čitalačkom publikom. Teorijsku podlogu autorrada pronalazi u savremenoj književno-kulturološkoj teorijiAlana Kirbija (The Death of Posmodernism and Beyond, 2006).Rad se bavi recepcijom post-postmodernističke književnosti kojaje na direktnoj „vezi“ sa kulturom, ostvarenoj putem interneta,imejla, mobilnih telefona, te ostalih „pametnih“ digitalnihigračaka čovjeka. Sa druge strane, naše doba bilježi promjenumentalnog, psihološkog sklopa čitalaca, pisaca, običnog čovjeka –autor želi da istakne prirodu te promjene, koja je prisutna upost-postmodernističkoj književnosti.

En el presente trabajo se pretende dar una visión de las celebraciones de la Semana Santa de Valladolid, y de sus celebrados conjuntos procesionales. No se pretende dar una simple visión histórica de esta celebración en el siglo XVIII, si no trazar que pensaban los contemporáneos de ese siglo de este potencial, cultural, artístico y antropológico que suponía la celebración a través de sus escritos. Es de destacar que tan singular fenómeno no se ciñó a las fronteras de la ciudad sino que fue un tema en consideración para la historiografía de ámbito nacional, por lo que recogemos tanto fuentes locales como nacionales, en un siglo el XVIII, que pasaremos de una mentalidad tardo barroca a una plenamente ilustrada, cambio que en ocasiones se desarrolló de manera traumática, pensamientos encontrados que quedaron marcados en maneras distintas de narrar, desde la historia pre científica hasta la crónica periodística. De manera específica se han analizado y comparado tres fuentes de información coetáneas a la época, una de ellas el primer diario publicado en Valladolid. Las fuentes utilizada son las siguientes: El Diario de Valladolid fue redactado por Ventura Pérez entre 1720 y 1784; la Historia Secular y Eclesiástica de la muy Antigua, Augusta, Coronada, muy Ilustre, muy Noble, Rica y muy Leal Ciudad de Valladolid, escrita por Manuel Canesi Acevedo (1681-1750) y el Diario Pinciano, primer periódico de Valladolid, obra de José Mariano Beristáin, cuyo primer número se editó el 7 de febrero de 1787, siendo el primer periódico de Valladolid. Se ha realizado un vaciado de estas fuentes, cuya base es la justificación documental del presente trabajo.

Tendo adotado uma relativa variedade de costumes persas, tais quais insígnias e trajes, e promovido ações como a integração de todo um contingente persa ao exército macedônico parte da literatura especializada - em função disso, o público em geral - criou uma imagem idealizada do rei Alexandre. Sob essa perspectiva, personificada em figuras como a de Droysen (1833) e, em seguida, de Tarn (1933), Alexandre teria a clara e nobre intenção mediante a sua expedição ao Oeste asiático de unir greco-macedônios e persas em uma mesma e original sociedade a partir de uma perspectiva conciliadora, quase aos moldes democráticos modernos. Ao contrário, pretende-se apresentar uma alternativa que vai de encontro com essa já antiga tese, isto é, de que a fundação por Alexandre de uma nova monarquia pessoal apenas foi possível graças a uma já antiga cultura política de criação de impérios universais oriunda desse mesmo Oeste asiático, fundada pelo grande Império neo assírio e perpetuado pelo império neo Babilônico e Aquemênida. Dessa maneira, coloca-se em perspectiva as conquistas macedônicas e o idealismo do rei macedônio, de modo a refutar uma inspiração individual de união dos povos oriunda da Grécia. Para abrir caminho para essa tese, se fará a análise de três momentos decisivos durante as expedição de Alexandre que foram comumente percebidos como tentativas de integrar os persas e os macedônios de forma igual, mas que, na realidade, apenas evidenciam que o novo modelo de dominação arquitetado pelo rei mantinha uma hierarquia rígida entre macedônios, dominadores, e persas, dominados.

Veliko je že bilo napisanega o pomenu vojaškega izobraževanja in usposabljanja od nastanka samostojne Slovenije. Mogoče se bo kdo vprašal, zakaj ponovno odpirati to temo, kdo drug pa bo pomislil, da o tem že nekaj časa ni bilo nič napisanega. Neodvisno od pristopa gre za zelo dinamično področje, na katerem se veliko dogaja in tako tudi spreminja, še posebej, ko gre za aktivnosti v okviru klasičnega vojaškega izobraževanja in usposabljanja, mednarodnih vojaških vaj ali pa sodelovanja v mednarodnih operacijah in na misijah. Lani je v Slovenski vojski nastala Doktrina vojaškega izobraževanja in usposabljanja. Takratni minister jo je podpisal 15. marca 2013. Doktrina je odraz sprememb, ki jih je bolonjski proces prinesel v evropsko okolje. Lahko pa bi tudi rekli, da je evropski duh z bolonjskim procesom zasejal željo in nujo biti bolj primerljiv, povezljiv in kakovosten. Kakovost izobraževanja, usposabljanja in izpopolnjevanja dobiva pomen tako v Evropski uniji kot tudi v zavezništvu. Z vedno večjim povezovanjem in preglednostjo izobraževalnih institucij se vedno bolj brišejo meje ter pregrade med javnimi in vojaškimi izobraževalnimi institucijami. Med enimi in drugimi sicer so vsebinske razlike, vsi pa želimo biti najboljši. Ne glede na mednarodne povezave pa so temelji javnih in vojaških izobraževalnih institucij v domeni posamezne države. Ta je vedno tista, ki omogoča, usmerja in zagotavlja organizacijske, vsebinske in finančne pogoje za delovanje in predvsem razvoj takih institucij. V njih nastaja naša skupna prihodnost. Že nekaj časa vemo, da je za izobraževanje v najširšem smislu vedno manj sredstev, kar je pravzaprav razlog več za dvig njegove kakovosti in večji izkoristek notranjih potencialov. Kaj je torej novega v vojaškem izobraževanju? Kakšen je pogled na prihodnost vojaškega izobraževanja v povezavi z zadnjimi evropskimi trendi v Romuniji in romunski vojski, nam predstavlja Olivian Stănică v članku z naslovom Globalni uspeh Evrope 2020 – preoblikovanje sistemov izobraževanja, tudi vojaškega? Darko Trifunović iz Srbije v članku Varnostne študije – sinteza akademskega znanja in prakse na primeru »Arabske pomladi« opozarja na različne konfliktne situacije v svetu in na načine njihovega reševanja. Ali izobraževalni sistemi spremljajo in vključujejo najnovejša spoznanja iz prakse, je ključno vprašanje za njihovo kakovost. Makedonski pristop k razvoju vojaškega izobraževalnega sistema sta opisala Slavko Angelevski in Metodi Hadji-Janev v članku z naslovom Sodobni izzivi vojaškega izobraževanja – primer Makedonske vojaške akademije. Pravita, da je na ponovno opredelitev vloge in pristojnosti Vojaške akademije Generala Mihaila Apostolskega v Skopju najbolj vplivala dinamika transformacijskih procesov v zavezništvu in tudi v Makedoniji. Za slovenski pogled na vojaško izobraževanje in usposabljanje sta se odločila Vinko Vegič in Stojan Zabukovec, ki v članku z naslovom Izobraževanje častnikov: od razprav o organiziranosti k razmisleku o vsebinah poudarjata pomen uvedbe večje kakovosti na vseh ravneh vojaškega izobraževanja in usposabljanja. Posebej se osredotočata na vlogo in pomen kakovosti izvajalcev. Miha Rijavec v članku Prihodnost sistema karierne poti častnika v Slovenski vojski izhaja iz nedavnih organizacijskih sprememb v Slovenski vojski in predlaga uvedbo nekaterih dobrih praks iz britanske vojske, za katere meni, da bi v sistemu kariernih poti slovenskih častnikov prinesle dodano vrednost. »Auftragstaktik« je izraz v nemškem jeziku za načela doktrine, ki so plod prusko- nemške vojaške šole. V slovenščini tej besedi še najbolj ustreza izraz poveljevanje z namero. To je spodbudilo k pisanju Viktorja Potočnika, ki se je temi posvetil v članku z naslovom Poveljevanje z namero in Slovenska vojska. Upamo, da smo s predstavljenimi vsebinami prispevali k razvoju vojaške znanstvene in strokovne misli. Še posebej si želimo spodbuditi k pisanju vse tiste, ki vas vojaške teme zanimajo. Mogoče sem in tja včasih pomislite, da bi kaj napisali o vojaški temi, ki jo res dobro poznate, na voljo pa ni prav veliko literature o njej. To bi utegnil biti dober razlog in hkrati dodatna spodbuda za pisanje.

Dve leti mineva od evropske migrantske krize. Jeseni 2015 je Evropo preplavil begunski val, kakršnega nismo pričakovali in si ga nismo znali predstavljati. Presenetil nas je v vseh pogledih. Sodobna tehnologija, ugledne ustanove in vodilni svetovni strokovnjaki z različnih področij niso predvideli tega, kar se je zgodilo. Evropski pravni red, človekove pravice, schengenski režim in ideje Zahoda, ki so se hitro razblinile, nam pa je ostala samo gola realnost. Kje so begunci zdaj, koliko jih je in kako se počutijo? Kako je begunska kriza vplivala na nacionalnovarnostni sistem, na skupno evropsko obrambno in varnostno politiko? Mediji o tem dve leti pozneje le redko poročajo. Veliko pa se govori o terorističnih napadih po evropskih mestih, o izhodu Velike Britanije iz Evropske unije, o ameriškem predsedniku Donaldu Trumpu in korejskih raketah, ki burkajo Japonsko morje. Samuel P. Huntington je pred leti napisal knjigo Spopad civilizacij. V Sloveniji je izšla leta 2005. Izhajal je iz predpostavke, da bosta glavna razloga za spopade narodov v prihodnosti njihova kulturna in religiozna identiteta. Napovedal je, da bo največjo grožnjo predstavljal ekstremni terorizem. Različne ideologije bodo zamenjali individualno usmerjeni posamezniki, ki jim ne bo več mar za skupno dobro, temveč bodo osredotočeni nase in svoje koristi. Odsotnost ideologij bo nadomestilo vračanje k starodavnim tradicijam. Odzivi na Huntingtonovo delo so bili zelo različni. Nekateri so bili navdušeni, drugi skeptični. Lahko pa ugotovimo, da se je njegova teorija, ki jo je prvič predstavil leta 1992, potrdila na primeru vojne, ki se je zgodila na Zahodnem Balkanu. Ko se je ideologija nekdanje Jugoslavije razblinila, so se narodi in narodnosti vrnili k svojim koreninam in zgodila se je vojna, ki je zahtevala veliko življenj. O dejstvu, da je Zahodni Balkan prelomnica različnih kultur, je pisal tudi Robert D. Kaplan v svojih delih. Najbolj znano med njimi je Balkanski duh, v katerem podrobno preučuje zgodovinsko in kulturno turbulenco v neposredni soseščini zibelke zahodne civilizacije, ki je bila zadnjih več kot dva tisoč let gonilo razvoja Zahoda. Zato nas v tokratni številki Sodobnih vojaških izzivov zanima, kaj je novega na stari celini, s poudarkom na varnostnem, obrambnem in vojaškem področju. V članku Geostrateški premiki v sodobni Evropi Uroš Tovornik preučuje geostrateški pomen odnosov med Francijo, Nemčijo in Veliko Britanijo kot držav, ki so v preteklosti krojile usodo Evrope. Z odločitvijo Velike Britanije o izstopu iz Evropske unije se prej klasični geostrateški trikotnik lahko spremeni v druge odločilne geostrateške povezave, ki staro celino lahko zelo spremenijo. József Kis Benedek piše o posledicah dogajanja v severni Afriki in na Bližnjem vzhodu. Nekateri avtorji so se v bližnji preteklosti spraševali, ali bo po arabski pomladi nastopila arabska zima, sledila pa sta evropska migrantska kriza ter povečanje terorističnih napadov v Evropi. V članku Izzivi iraške, sirske in libijske krize za Evropsko unijo se avtor posveča vprašanju udeležbe borcev na kriznih območjih, ki prihajajo na pomoč iz Evrope. Gospodarska obveščevalna dejavnost: neizogibna izbira je naslov članka, ki ga je napisal Laris Gaiser. V njem poudarja nujnost večje pozornosti, ki jo mora Slovenija nameniti temu področju, da bo zagotavljala večjo dobrobit svojim državljanom. Po letu 1991 je Slovenija dosegla veliko, toda sodobne varnostne smernice določajo, da je poleg klasičnih nalog na obveščevalno-varnostnem področju pomembna tudi gospodarska obveščevalna dejavnost. Kako je s tem v Sloveniji in kaj bi še morali storiti? Slovenska vojska že nekaj let sodeluje v mednarodni operaciji in na misiji v Bosni in Hercegovini. Tam ni edina, saj poleg nje za red in mir skrbijo še številne druge države članice Evropske unije. Kako dolgo bo še tako in kako uspešne so mednarodne varnostne sile na tem območju? Na to in nekatera druga vprašanja poskušajo odgovoriti avtorji Ivana Boštjančič Pulko, Johanna Suhonen in Kari Sainio v članku Ocenjevanje načrtovanja in izvajanja misij ter operacij EU: študija primera EUFOR Althea v Bosni in Hercegovini. Kibernetika, kibernetski prostor in kibernetski napadi so splošno znani pojmi, o katerih zadnje čase veliko slišimo in beremo. Ali te pojme res dobro poznamo? Kako je s pravnimi podlagami na nacionalni ravni in kako je to področje urejeno v mednarodnem okolju? To je izziv, na katerega je treba najti strateške in povsem konkretne odgovore. Enega izmed mogočih lahko najdemo v članku Zakonitost nizkointenzivnih kibernetskih operacij po mednarodnem pravu avtorice Pike Šarf. Vojaško letalstvo je sestavni del sodobnih oboroženih sil. Slovensko je razmeroma mlado in je v svoji kratki zgodovini doživelo več razvojnih faz tako na področju letalske stroke kot tudi v organizacijskem vojaškem smislu. Kakovostno sodelovanje slovenskih vojaških pilotov v mednarodnih operacijah in na misijah ter mednarodnih vojaških vajah priča o tem, da smo na pravi poti. Toda kako naprej? Avtor Mitja Lipovšek se v članku Slovensko vojaško letalstvo danes in čez 20 let sklicuje na misel, da je zgodovina razprava preteklosti s sedanjostjo za prihodnost. Obilo zanimivega branja vam želimo in vas vabimo k sodelovanju tudi kot avtorje člankov.