Academic literature on the topic 'Vreemd vermogen'

In het arrest Pizzarotti Italia heeft het HvJ in een Roemeense zaak beslist dat een nationale regeling op grond waarvan wel een verrekenprijscorrec tie van de winst van een vaste inrichting mogelijk is bij handelingen tussen die vaste inrichting en haar buitenlandse hoofdhuis maar niet bij handelingen tussen binnenlandse vestigingen van eenzelfde persoon, niet in strijd is met de vrijheid van vestigin g. Het arrest is in lijn met eerdere rechtspraak van het HvJ over winstcorrecties die niet in zuiver nationale maar wel in grensoverschrijdende situaties worden toegepast. De verrekenprijscorrecties in Roemenië berusten op een zelfstandigheidsfictie voor correctie de bepaling van de winst van een vaste inrichting. Het is dan mogelijk dat de winst van de vaste inrichting wordt verhoogd of verlaagd in verband met een van de verrekenprijs voor een fictieve transactie (rechtshandeling). Daartoe moet eerst word en bepaald of tussen een vaste inrichting en haar hoofdhuis een rechtshandeling kan worden gefingeerd, vervolgens als dit zo is, welke rechtshandeling dat dan is, en ten slotte wat een zakelijke vergoeding is voor de rechtshandeling die wordt gefingeerd. G oed voor ogen moet worden gehouden dat tussen een vaste inrichting en haar hoofdhuis geen echte rechtshandelingen (transacties) mogelijk zijn omdat een vaste inrichting geen zelfstandige juridische entiteit is. Een vaste inrichting is enkel een fiscaal con cept; geen juridisch. Dit geldt ook als de winst van een vaste inrichting moet worden bepaald op basis van de zelfstandigheidsfictie. Een bijzondere kwestie in het kader van de zelfstandigheidsfictie is of bij de bepaling van de winst van een vaste inrich ting een fictieve rente “at arm’s length” in aftrek kan komen in verband met een fictieve schuld aan het hoofdhuis. Dit hangt af van wat als vreemd vermogen van de vaste inrichting in aanmerking kan worden genomen. Dat vreemd vermogen kan niet meer zijn da n het totale vreemde vermogen van de belastingplichtige. Ook de bij de vaste inrichting in aanmerking te nemen rentelast kan niet meer zijn dan de totale rentelast van de belastingplichtige. De aftrek van fictieve rente op fictieve schulden tussen een vas te inrichting en haar hoofdhuis kan leiden tot een hybridemismatch in de zin van art. 9 ATAD. Als dit zo is, verplicht deze bepaling tot het terugnemen van de aftrek. Fictieve rente op een fictieve schuld tussen een vaste inrichting en haar hoofdhuis kan o ok deel uitmaken van het rentesaldo waarvan de aftrek op de winst van de vaste inrichting door de generieke renteaftrekbeperking van art. 4 ATAD wordt 21beperkt. Dit wordt vermeden als bij het bepalen van de winst van een vaste inrichting geen fictieve rente in aanmerking wordt genomen.