To see the other types of publications on this topic, follow the link: Wirtualne światy.
Journal articles on the topic 'Wirtualne światy'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 40 journal articles for your research on the topic 'Wirtualne światy.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Topol, Paweł, Barbara Kołodziejczak, Magdalena Roszak, Aldona Dutkiewicz, Jan Zych, Michał Januszewski, and Andrzej Bręborowicz. "Światy wirtualne 3D w edukacji akademickiej." Edukacja – Technika – Informatyka 19, no. 1 (2017): 205–16. http://dx.doi.org/10.15584/eti.2017.1.28.
Full text
2
Skubisz, Jolanta. "Profilaktyka pedagogiczna w wirtualnej rzeczywistości – implikacje pedagogiczne." Zarządzanie Innowacyjne w Gospodarce i Biznesie 2020, no. 1(30)/2020 (February 22, 2021): 87–101. http://dx.doi.org/10.25312/2391-5129.30/2020_05jsk.
Full textAbstract:
Przestrzeń profilaktyki pedagogicznej należy do najważniejszych pojęć w obszarze szeroko pojmowanej profilaktyki, często jest jednak rozumiana nieprecyzyjnie, wręcz intuicyjnie. Rozwój nowych technologii informatycznych, jak też towarzyszące mu przemiany cywilizacyjne oraz rodzący się nowy model wirtualnego ucznia, coraz bardziej zanurzonego w cyberrealnym świecie, prowadzą do konieczności zmiany interpretacji przestrzeni profilaktyczno-pedagogicznej. Dotyczy to także redefinicji przedmiotu i pola badawczego samego pojęcia profilaktyki pedagogicznej. W rezultacie mamy do czynienia z rzeczywistością praktyki pedagogicznej i profilaktycznej, w której granice między światem realnym i wirtualnym są jedynie umowne, dla każdego inne, i tracą swój sens. Współczesny uczeń staje się podmiotem nowych zagrożeń cyberrealnego świata. Świat ten oznacza spektakularne poszerzenie przestrzeni profilaktyczno- -pedagogicznej. To rodzi nowe wyzwania badawcze dla profilaktyki pedagogicznej. Słowa kluczowe: przestrzeń profilaktyczno-pedagogiczna, rzeczywistość wirtualna, świat realny, świat hybrydowy, cyberprzestrzeń
3
Pałka, Przemysław. "Miasta wirtualne: w poszukiwaniu cech resilient city." Przestrzeń Urbanistyka Architektura 2021, no. 1 (June 2021): 35–46. http://dx.doi.org/10.37705/pua/1/2021/003.
Full textAbstract:
Artykuł dotyczy analizy miasta wirtualnego Night City w kontekście cech miasta odpornego. Miasto zostało stworzone w wysokobudżetowej produkcji polskiego dewelopera i wydawcy gry wideo Cyberpunk 2077 wydanej w grudniu 2020 – CD PROJEKT RED. Badania dotyczą zagadnień związanych z postrzeganiem miasta. Zwrócono uwagę na wartości odbioru świata przedstawionego w przestrzeni wirtualnej. Skupiono się na analizie porównawczej cech prężności miejskiej według kryteriów odporności miast realnych oraz wybranego miasta wirtualnego. Eksplorowano docelowe miasto wirtualne w wirtualnej rzeczywistości gry.
4
Dudziak-Kisio, Martyna, and Aleksander Szeliga-Potocki. "XI Ogólnopolska Konferencja Metodologiczna Medioznawców Wirtualne: światy, społeczeństwa, tożsamości (Warszawa, 19–20 listopada 2020 r.)." Studia Medioznawcze 22, no. 1 (January 29, 2021): 891–95. http://dx.doi.org/10.33077/uw.24511617.ms.2021.1.643.
Full text
5
Kamrowska, Agnieszka. "Summer Wars: międzypokoleniowe anime." Media - Kultura - Komunikacja Społeczna 3, no. 15 (February 19, 2020): 45–53. http://dx.doi.org/10.31648/mkks.5148.
Full textAbstract:
Celem autorki artykułu jest analiza konfliktu pokoleń wpisującego się w szerszą opozycję japońskiej tradycji i nowoczesności w animowanym filmie autorstwa Mamoru Hosody. Reżyser przedstawia w nim tradycyjną, wielopokoleniową japońską rodzinę, której nestorka będzie obchodzić 90. urodziny. Przygotowania do uroczystości zostają zakłócone przez atak na wirtualną platformę społecznościową Oz, którego skutki są odczuwalne w świecie realnym. W obliczu zagrożenia rodzina jednoczy się i wspólnymi siłami pokonuje wirtualnego wroga. Reżyser skonfrontował ze sobą dwa światy: japońskiej tradycji, która powoli odchodzi w zapomnienie, oraz współczesności, która rozgrywa się głównie w cyberprzestrzeni. Do zobrazowania wirtualnego świata wykorzystał stylistykę japońskiego ruchu artystycznego Superflat. Z niebywałym pietyzmem przedstawił w filmie strukturę japońskiego rodu, składającego się z linii głównej i liniibocznych, uwikłanych we wzajemne zależności. W sytuacji zagrożenia rodzina jednoczy się ponad familijnymi waśniami i pokoleniowymi konfliktami, aby działając razem w przestrzeni wirtualnej i fizycznej, pokonać wroga. Film Hosody ukazuje, że nawet w zdigitalizowanym współczesnym świecie wciąż jest miejsce na tradycyjne wartości i międzypokoleniową solidarność.
6
WAŚNIEWSKI, Tomasz R., and Dariusz LASKOWSKI. "WIRTUALNE STEROWANIE MAGAZYNAMI." Systemy Logistyczne Wojsk 1, no. 44 (July 10, 2016): 350–68. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0011.7337.
Full textAbstract:
Świat wirtualny jest kojarzony z grami dla dzieci i młodzieży , obecnie świat wirtualny przeniknął do rzeczywistości w postaci różnych narzędzi. Wirtualizacją otaczającego nas świata naukowcy zajmują się od dawna. Początki to tworzenie hełmów wirtualnych urozmaicających gry. Obecnie hełmy, gogle i inne gadżety stosuje się do szkolenia, pilotów, operatorów dźwigów, kierowców czołgów i wozów bojowych itp. Problem badawczy jaki został podjęty to konieczność integracji technologii wirtualnej z procesami jakie zachodzą w logistyce magazynowej.
7
Kuczyński, Bartosz. "BIMODALNY ŚWIAT CZŁOWIEKA. O HYBRYDYZACJI RZECZYWISTOŚCI." Humanistyka i Przyrodoznawstwo, no. 27 (January 24, 2022): 65–80. http://dx.doi.org/10.31648/hip.7470.
Full textAbstract:
Artykuł jest próbą konceptualizacji procesu przekształcania się rzeczywistości człowieka pod wpływem rozwoju technologii cyfrowych. Ich wzrastająca obecność w codziennym życiu doprowadziła do zatarcia granic między tym, co wirtualne, a tym, co realne. Proces ten postępuje, w wyniku czego można mówić o przekształceniu się ludzkiej rzeczywistości w bimodalną hybrydę. Jest to efektem, z jednej strony, procesu przenikania tego, co charakterystyczne dla realności, do rzeczywistości wirtualnej (tzw. hybrydyzacja modalna), z drugiej – procesu łączenia się wirtualności i realności w jednym bycie (tzw. hybrydyzacja bimodalna
8
Skubisz, Jolanta. "WIRTUALNY WYMIAR DYDAKTYKI W SZKOLE WYŻSZEJ." Інноватика у вихованні 1, no. 12 (November 21, 2020): 18–26. http://dx.doi.org/10.35619/iiu.v1i12.300.
Full textAbstract:
Niniejsza publikacja jest próbą przedstawienia współczesnych dylematów i wyzwań dydaktyki oraz kształcenia w Szkole Wyższej w warunkach zdalnego kształcenia, zdalnej pracy i praktyki pedagogicznej. Nie ulega wątpliwości, iż wykorzystanie przede wszystkim dla dydaktyki środowiska elektronicznego zmienia współczesny proces dydaktyczny, co wiąże się z nowymi formami komunikacji i zaistnieniem w środowisku akademickim, które pod wieloma względami różnią się od świata fizycznego. Chodzi nie tyle o poszerzenie lub uzupełnienie tradycyjnej dydaktyki i kształcenia, prowadzonych w przestrzeni fizycznej, ale o przeniesienie ich do alternatywnej przestrzeni elektronicznej. Wiąże się to z potrzebą wykształcenia nowych (innowacyjnych) zasad praktyki w sytuacji edukacyjnej, jaka tworzy się w środowisku elektronicznym. O wadach i zaletach zdalnego kształcenia mówi się wiele. Jednakże właściwe jest tu podejście uwzględniające wiele zasadniczych filarów zdalnego kształcenia, tj.: wirtualną strefę studenta, wirtualna strefę wykładowcy, wirtualny dziekanat, dział uczelni multitransmisji zajęć oraz opcje korzystania z systemu w formie aplikacji mobilnej. Nadto co jest kluczowym aspektem dla środowiska akademickiego to konieczność dopracowania treści akademickiej pracy zdalnej. Nadto zaistniała sytuacja spowodowana koronawirusem Sars-Cov-2 wprowadziła nowy byt prawny, tj. pracę zdalną nauczycieli akademickich. W niniejszej publikacji starano się zatem przedstawić rzeczywistość akademicką w tym zakresie i wizje zdalnego kształcenia, które są złożone i determinowana wieloma czynnikami o charakterze przede wszystkim systemowym (prawnym, organizacyjnym i dydaktyczno-kompetencyjnym).
9
Szuliński, Tomasz. "Digitalizacja świata realnego na potrzeby tworzenia wirtualnej rzeczywistości w architekturze." BUILDER 296, no. 3 (February 25, 2022): 86–88. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0015.7366.
Full textAbstract:
W niniejszym artykule autor stara się odpowiedzieć na pytania dotyczące jak najlepszego sposobu jakościowego realistycznego odtworzenia elementów rzeczywistych, takich jak budynki, małe budynki oraz detale architektoniczne gliwickiego budownictwa. Poruszona została reprezentacja świata wirtualnego jako model 3D. Ponadto wykonywanie modeli architektonicznych autor porównuje z dotychczasowymi metodami studentów w ramach fakultetu na Wydziale Architektury. Ma to na celu poprawę jakości koncepcji i ustalenie metodologii tworzenia modeli do oświetlania modelu w wirtualnie skonstruowanym środowisku. Aplikacje oraz urządzenia będą wykorzystywane przez autora do porównania efektów końcowych.
10
Pyrkosz, Anna. "Wirtualna rzeczywistość - realne korzyści." inAW Journal - Multidisciplinary Academic Magazine 2, no. 1 (June 13, 2021): 107–21. http://dx.doi.org/10.52652/inaw.61.
Full textAbstract:
Projektowanie ubioru jako dziedzina wzornictwa przemysłowego o interdyscyplinarnym charakterze jest związane z wykorzystaniem różnych środków wyrazu. Na przestrzeni wieków zawsze była zwierciadłem swoich czasów, używając do ich opisu ówczesnych narzędzi. Dzisiejsze osiągnięcia technologii cyfrowej obejmują całą paletę nowych możliwości dostępnych projektantom i towarzyszą im podczas całego procesu projektowego, począwszy od zapisu koncepcji, na projekcie przestrzeni ekspozycji ubioru kończąc. Jest to widoczne zwłaszcza obecnie, gdy pandemia przyspieszyła pewne procesy na takich polach jak rzeczywistość wirtualna (ang. VR, Virtual reality) i rzeczywistość rozszerzona (ang. AR, Augmented reality) czy sztuczna inteligencja (AI, Artificial intelligence). Jest jeszcze „inna rzeczywistość”, do której musimy się przygotować – rzeczywistość post-COVID, którą wymienione wcześniej rodzaje technologii będą w pewnym sensie z nami „współtworzyć”. Skala i zakres pandemii uruchomiły mechanizm transformacji nieomal równocześnie na całym świecie i we wszystkich dziedzinach, dlatego politycy, naukowcy, artyści zadają pytania: „Jaki będzie ten nowy świat?”, „Jakie wartości ocaleją?”, „Jakie zjawiska zanikną i co powstanie w ich miejsce?”. Planując najbliższą przyszłość, wraz z oczekiwaniami i nadziejami na nowe rozwiązania starych problemów, uświadamiamy sobie również zagrożenia, jakie niesie ze sobą przede wszystkim świat cyfrowy. W poniższym artykule przedstawię wybrane opinie przedstawicieli z różnych dziedzin, nie tylko projektowania ubioru, dotyczące konsekwencji zachodzących przemian, mających wpływ na przyszłość sztuki użytkowej. Ważnym aspektem będzie znaczenie kreatywności w procesie projektowym oraz ochrona wszelkich wartości, które w obliczu rewolucji cyfrowej mogą być zagrożone. Zwłaszcza jako dydaktycy kierunków związanych ze sztuką projektową, oprócz wyposażenia młodych projektantów w niezbędną aktualną wiedzę techniczną, musimy pamiętać o kształtowaniu ich postaw artystycznych w odniesieniu do zachodzących zmian.
11
Nawrot, Grzegorz. "Symultaniczność i kompilacja a obraz miejsca." Budownictwo i Architektura 17, no. 2 (August 12, 2018): 029–38. http://dx.doi.org/10.24358/bud-arch_18_172_03.
Full textAbstract:
Architektura – jest wydzielaniem przestrzeni, konstruowanym z tworzywa, będącego kompilacją elementów materialnych i niematerialnych. Życie człowieka ma charakter przestrzenny, odbywa się w przestrzeni jego egzystencji: przez niego wytworzonej i zastanej. Człowiek egzystuje w przestrzeni behawioralnej, wśród architektury miasta, która jest swoistym medium – środkiem przekazu informacji składających się sumarycznie na percepcjonowane przez niego treści. Mieszka w przestrzeni realnej i wirtualnej oraz w przestrzeni będącej synergią zbudowaną z obu.Węzeł – to miejsce spotkań: pasaży, ulic… Konstruowany jako miejsce formalnie i funkcjonalnie ważne: do spotkań w mieście. Ma swoje działanie synergiczne. Budowanie węzłów – to budowanie możliwości do powstawania potencjalnych Miejsc Strategicznej Interwencji. To miejsca: kreowania zdarzeń i swoista furtka do różnorakich doznań, percepcji świata materialnego i wirtualnego oraz fantasmagorii – będących konsekwencja ich wzajemnych relacji. Konstruują je: znaczenie w geografi i miasta, znaczenie użytkowe, uformowanie kubaturowe, wydarzenia historyczne i współcześnie przekazywane informacje. Miasto, to co prawda duży dom – ale przy założeniu, że węzeł miejski jest projektowany, a nie powstaje przypadkowo, jego wybudowanie – jako obiektu architektonicznego, zespołu takich obiektów bądź założenia urbanistycznego – nie musi być krótsze niż konstruowanie w nim treści.
12
Olczyk, Arkadiusz. "Homo medium. Problematyka tele- i cybermaniactwa a wychowanie." Teologia i Moralność 8, no. 1(13) (January 1, 2013): 179–93. http://dx.doi.org/10.14746/tim.2013.13.1.11.
Full textAbstract:
Żyjemy w czasach, w których łatwo dostrzec coraz większy wpływ telewizji, komputera i Internetu na życie człowieka, zwłaszcza na dzieci i młodzież. Niebezpiecznie zwiększa się ilość czasu spędzanego przez nie przed ekranem telewizora i komputera, co prowadzi często do uzależnienia od tych mediów (telemaniactwo, cyberzależność). Fenomen ten niesie ze sobą wiele reperkusji w procesie wychowawczym, gdy kształtuje się sumienie moralne oraz świat wartości. Stąd też pojawiają się nowe wyzwania przed rodzicami i wychowawcami, odpowiedzialnymi za prawidłowy przebieg personalizacji i socjalizacji ich dzieci. Komputer czy telewizja mają charakter ambiwalentny. Mogą służyć dobru, albo mogą degradować osobowo i moralnie. Wszystko zależy od człowieka (homo videns), który z tych mediów korzysta. Trzeba zatem podjąć wysiłek profilaktyki i uświadomienia, by dzieci i młodzież, poruszając się po wirtualnym świecie Internetu, gier i filmów, nie wyalienowały się ze świata realnego, potrafiły mądrze konsumować treści medialne i nie padły ofiarą ich negatywnego oddziaływania na życie.
13
Gruchoła, Małgorzata. "Osoby starsze w świecie nowych mediów i technologii." Teologia i Moralność 16, no. 2(28) (December 30, 2020): 47–64. http://dx.doi.org/10.14746/tim.2020.28.2.03.
Full textAbstract:
Celem artykułu była analiza sytuacji i uwarunkowań społeczno-kulturowych osób starszych tworzących pokolenie X w świecie nowych mediów i technologii na tle najmłodszego pokolenia medialnego, czyli pokolenia Alpha. Obecne pokolenie seniorów tworzą pokolenie wojny, międzywojnia, Baby Boomers oraz pokolenie X. Po lapidarnej charakterystyce pokoleń przedstawiłam problem kompetencji medialnych determinujących zjawisko wykluczenia cyfrowego. Kolejno omówiłam trzy jego wymiary: psychologiczny (dostęp motywacyjny), technologiczny (dostęp materialny i fizyczny) oraz społeczny (dostęp kompetencyjny: umiejętności strategiczne, informacyjne, operacyjne i dostęp użytkowy) wraz z przykładami (ubieralne technologie, Internet Rzeczy, roboty humanoidalne) stanowiące obszar wykluczenia cyfrowego. Przyjęta teza, że zgodnie z koncepcją opóźnienia kulturowego Williama Ogburna świat rzeczywisty (społeczno-kulturowy) osób starszych nie nadąża za światem tworzonym i kreowanym przez nowe media i technologie, została potwierdzona. Główną przyczyną, obok braku nawet tylko jednego z czterech rodzajów dostępu, jest różnica prędkości w świecie rzeczywistym i wirtualnym. Zastosowałam metodę historyczną, analityczno-opisową i porównawczą.
14
Kalisz, Aleksandra. "Dyskurs prywatny czy o prywatności? Intymny świat autorek postów internetowych." Prace Językoznawcze 23, no. 3 (September 30, 2021): 149–63. http://dx.doi.org/10.31648/pj.6842.
Full textAbstract:
Przedmiotem niniejszego artykułu czynię kategorię prywatności, której śladów poszukujęw postach internetowych publikowanych na profilu jednej z tajnych grup zawiązanychw mediach społecznościowych. Poddany analizie materiał badawczy ukazuje genologicznąproweniencję wpisu internetowego, tym samym udowadniając, że wirtualna przestrzeń,wbrew powszechnym opiniom, nie stanowi obszaru wypełnionego zupełnie nowymi gatunkamimowy. Zmianie ulega bowiem jedynie forma przekazu, co ma związek z otoczeniemmedialnym, w którym osadzony jest post. W przeanalizowanych wpisach internetowychodnaleźć więc można dobrze znane wzorce gatunkowe wykorzystywane w celu osiąganiaokreślonych zamiarów komunikacyjnych. Podjęte rozważania pozwalają również ustalićparametry dyskursu prywatnego, a w upublicznionej prywatności dostrzec swoistąstrategię ujawniania siebie, coraz chętniej stosowaną przez użytkowników mediówspołecznościowych.
15
Konopka, Barbara. "Fobia społeczna, hikikomori, kokonizm ‒ o potrzebie odosobnienia w społeczeństwie informacyjnym." Media - Kultura - Komunikacja Społeczna 3, no. 16 (April 2, 2021): 33–50. http://dx.doi.org/10.31648/mkks.6610.
Full textAbstract:
Celem autorki artykułu jest przeanalizowanie współczesnych przejawów samoizolacji: fobii społecznej, hikikomori i kokonizmu. W tekście, na podstawie analizy wspólnych cech tych trzech zjawisk, zostały wyodrębnione kluczowe zachowania związane ze współczesną samoizolacją jednostki w społeczeństwie informacyjnym. Należą do nich między innymi: otaczanie się prywatną, spersonalizowaną i możliwą do kontrolowania przestrzenią, ograniczanie uczestnictwa we wspólnotach, a także odcinanie się od świata „analogowego” na rzecz „cyfrowego”. Korelują one z uzależnieniem od Internetu, depresją i lękiem społecznym. Artykuł zawiera rozważania na temat wpływu głębokiegozanurzenia jednostki w Internecie na jej percepcję, a zwłaszcza na procesy postrzegania świata materialnego. Autorka prezentuje też przemyślenia na temat przypadków odrzucenia realności jako „świata niedoskonałego” w opozycji do platform internetowych, pozwalających na dopasowanie świata wirtualnego do osobistych potrzeb i preferencji.
16
Konopka, Mariusz. "Wirtualizacja – na styku techniki, organizacji i zarządzania." Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów, no. 174 (August 22, 2019): 65–82. http://dx.doi.org/10.33119/sip.2019.174.4.
Full textAbstract:
Rozwój technologii teleinformacyjnych nieustannie zmienia otaczający nas świat. W naszej codzienności obok rzeczywistości rozwija się zyskująca na znaczeniu i złożoności sfera wirtualna. Stawiam hipotezę, że następująca wszechobecnie wirtualizacja ma charakter postępowy i prowadzi do zmian w organizacjach i zarządzaniu. Podejmuję próbę uporządkowania informacji o pochodzeniu, podstawach i poglądach na temat wirtualizacji. Przedstawiam własną propozycję podejścia do zagadnień związanych z wirtualizacją. Jednocześnie staram się zaznaczyć powiązanie pomiędzy zarządzaniem, wirtualizacją i organizacją.
17
Rogowski, Wojciech. "Świt wirtualnego doradztwa finansowego (robo-advisor)." e-mentor 2017, no. 4(71) (October 31, 2017): 53–63. http://dx.doi.org/10.15219/em71.1315.
Full text
18
Walczyk, Tomasz. "Bomba symulakrów : scena rzeczywistości ukryta za kurtyną symulacji : spektakl hiperrzeczywistości." Humanistyka i Przyrodoznawstwo, no. 21 (August 18, 2018): 195–208. http://dx.doi.org/10.31648/hip.417.
Full textAbstract:
Postęp technologiczny i zagrożenia z nim związane są głównym tematem filozoficznych dociekań Jeana Baudrillarda i Paula Virilio. Ich krytyczne refleksje owocują odważnymi hipotezami na temat zjawisk współczesnej kultury. Teoria hiperrzeczywistości oraz bomby informacyjnej, kategorie symulacji i prędkości stanowią oryginalną próbę zrozumienia przeobrażeń świata. Technologia bez wątpienia odmienia jego oblicze oraz otwiera wiele nowych horyzontów. Wynalazki takie jak Internet, interaktywne media, rzeczywistość wirtualna, a co za tym idzie - otwarty dostęp do informacji i komunikacji, silnie wpływają na ludzką egzystencję. Zasadne wydaje się więc pytanie o miejsce człow ieka w tym jakże silnie opanowanym przez technologię świecie.
19
Zimna, Aldona. "Działania Książnicy Pedagogicznej im. A. Parczewskiego w Kaliszu w czasach pandemii roku 2020/2021." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum 2, no. 33 (December 30, 2021): 65–74. http://dx.doi.org/10.18778/0860-7435.33.05.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest prezentacja różnorodnych działań organizowanych przez Książnicę Pedagogiczną im. A. Parczewskiego w Kaliszu podczas pandemii od marca 2020 do września 2021 roku. Tekst zawiera przykłady tradycyjnych i elektronicznych usług bibliotecznych w ramach szerokiej oferty edukacyjno-kulturalnej, skierowanej do różnych grup użytkowników. Autorka opisała między innymi wystawy, konkursy i projekty realizowane przez Książnicę, także we współpracy z bibliotekami szkolnymi, wydziałem UAM/WPA w Kaliszu i Uniwersytetem Trzeciego Wieku. Podkreśliła wielką rolę popularyzowania działań biblioteki, które przenikają ze świata rzeczywistego w wirtualny poprzez media społecznościowe i stronę internetową Książnicy.
20
Laskowski, Maciej, Damian Rawski, and Przemysław Szadura. "WYKORZYSTANIE RZECZYWISTOŚCI ROZSZERZONEJ W ŻYCIU CODZIENNYM." Informatyka, Automatyka, Pomiary w Gospodarce i Ochronie Środowiska 3, no. 2 (May 16, 2013): 37–40. http://dx.doi.org/10.35784/iapgos.1450.
Full textAbstract:
W ostatnich latach gwałtowny rozwój telefonii komórkowej powoduje powstawanie nowych interesujących technologii, takich jak system Layar wykorzystujący rozszerzoną rzeczywistość. Jest to platforma wzbogacająca otaczający nas świat o cyfrowe informacje. Poniższy artykuł opisuje wykorzystanie tej technologii w tworzeniu wirtualnego przewodnika po uczelni, wspierającego bezproblemowe poruszanie się po terenie kampusu. Zawiera on opis problemu, technologie wykorzystywane w tym projekcie oraz zastosowanie go w prawdziwym życiu.
21
Pawiak, Anna Maria. "Wybrane przestrzenie życia rodzinnego w kontekście nowomedialnym." Horyzonty Wychowania 18, no. 48 (December 30, 2019): 11–21. http://dx.doi.org/10.35765/hw.2019.1848.01.
Full textAbstract:
CEL NAUKOWY: Celem jest zaprezentowanie potencjalnych oddziaływań nowych mediów na życie współczesnej rodziny. Jednym z czynników decydujących o tym, czy będzie to pozytywne, czy negatywne oddziaływanie, jest poziom kultury informatyczno‑informacyjnej jej członków, w tym przede wszystkim rodziców.
PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem badawczy prezentowanego artykułu dotyczy po‑ szukiwania odpowiedzi na pytania: Jak nowe media oddziałują na funkcjonowanie współczesnej rodziny? Jak ważnym wzorcem dla dziecka są rodzice kształtujący odpowiedzialne postawy aktywnego uczestnictwa w społeczeństwie informacyjnym?
PROCES WYWODU: W artykule przytoczyłam nowe pojęcie świata hybrydy jako przenikającego się świata realnego i wirtualnego. Zwróciłam uwagę na znaczenie kultury informatycznej i informacyjnej rodziców. Ukazałam, jakie są powody i skutki tego, że dzieci ulegają tak głębokiej immersji.
WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Dzięki nowym mediom współczesna rodzina funkcjonuje w świecie hybrydowym, który jest konwergencją świata realnego i wirtualnego. Nowe media wbrew pozorom nie przynoszą tylko jednego rodzaju efektu, tego negatywnego, o którym mówi się najczęściej. To, czy staną się one bardziej ciężarem, czy błogosławieństwem, zależy od człowieka.
WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Z rozważań płynie wniosek wskazujący na konieczność uświadamiania rodzicom, że nowe media nie muszą mieć tylko i wyłącznie negatywnego wpływu na budowanie więzi rodzinnych, ale mogą się stać spoiwem wspólnie i ciekawie spędzanego czasu. Należy również uzmysłowić rodzicom, jakie następstwa niesie za sobą zjawisko sharentingu (ekshibicjonizmu rodzicielskiego), troll parentingu czy public shamingu (kid shaming). Wnioskuję o konieczność przeprowadzenia badań w celu ustalenia, czym kierują się rodzice, jaka jest ich motywacja lub zakres działań związanych z ujawnianiem informacji na temat swoich dzieci.
22
Al-Douri, Jasmina. "Grupy zamknięte na portalach społecznościowych inspiracją dla nauczycieli edukacji plastycznej. Świat plastyki w wirtualnej rzeczywistości." Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna, no. 1 (17) (2021): 101–21. http://dx.doi.org/10.4467/23537159ppw.21.009.13993.
Full textAbstract:
Closed Groups in the Social Network — an Inspiration for Teachers in Art Education: The world of visual arts in virtual reality The article is a report on research that was carried out on closed groups on a social media with art education. It shows the exact structure of the group. It paints a picture of the netiquette that reigns in closed communities. It determines the area and creates a list of places where you can receive specific tips on teaching tools and materials as well as lesson plans in art education, along with the effects of creative and artistic activities. Groups that inspire creative activities with children in the school space are described. The presented areas create an ideal and safe place to exchange experiences for teachers dealing with art education from the first stage of education. Virtual space inspire and bring practical knowledge about the principles of designing didactic tasks and the language of art at the elementary level.
23
Polkowska, Dominika. "Między światem realnym a wirtualnym: obietnice vs. rzeczywistość. Prekarna praca kierowcy Ubera?" Przegląd Socjologii Jakościowej 15, no. 4 (November 30, 2019): 224–49. http://dx.doi.org/10.18778/1733-8069.15.4.11.
Full textAbstract:
Pracę za pośrednictwem aplikacji mobilnych można uznać za klasyczne realizowanie idei elastyczności. Firma Uber jako pionier w obszarze gospodarki platformowej zdaje się potwierdzać tę prawidłowość składanymi przez siebie obietnicami. Nie zawsze jednak punkt widzenia dostarczyciela technologii pokrywa się w praktyce z oczekiwaniami jego użytkowników. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy obietnice składane przez Ubera mają pokrycie w rzeczywistości oraz czy elastyczność i pozorna autonomia obiecywane kierowcom prowadzą do wzrostu niepewności pracy w kontekście pracy prekarnej. Podstawą rozważań jest analiza postów zamieszczanych w zamkniętych grupach dyskusyjnych na jednym z portali społecznościowych – grupujących kierowców Ubera, a także indywidualnych wywiadów pogłębionych zrealizowanych wśród samych kierowców zgodnie z metodologią teorii ugruntowanej.
24
Woźniak, Marcin. "Ewolucja i ewaluacja polityki rynku pracy w Polsce." Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna, no. 41 (August 24, 2018): 71–81. http://dx.doi.org/10.14746/rrpr.2018.41.06.
Full textAbstract:
Duża dynamika przeobrażeń gospodarczych niesie ze sobą wyzwania, które nie istniały jeszcze pod koniec ubiegłego wieku. Szczególne piętno owe przemiany odciskają na rynku pracy i uwidaczniają się chociażby w powstawaniu nowych zawodów, upadku tradycyjnego modelu pracy czy przeniesieniu wielu aktywności zawodowych w sferę wirtualną. W takich warunkach kreowanie efektywnej polityki rynku pracy stanowi nie lada wyzwanie dla współczesnych krajów Europy i świata. Kluczowym problemem staje się dopasowanie interwencji państwa do rzeczywistości rynków pracy. Polityka państwa na rynku pracy niesie ze sobą jednak szereg trudno uchwytnych efektów ubocznych, których trafne rozpoznanie może przyczynić się do optymalizacji alokacji środków oraz poprawy dobrostanu społecznego. Artykuł nakreśla powyższy problem, który wciąż jest niedostatecznie rozpoznany na gruncie nauk społeczno-ekonomicznych w Polsce. W tekście omówiono również najważniejsze wyniki badania efektywności polityki rynku pracy w Polsce, przeprowadzone w latach 2014–2016 przez autora niniejszego artykułu.
25
Sucharska, Katarzyna Blandyna. "Nazwy gildii w grze World of Warcraft." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio FF – Philologiae 37, no. 2 (December 31, 2019): 207. http://dx.doi.org/10.17951/ff.2019.37.2.207-218.
Full textAbstract:
<p>Przedmiotem analizy są nazwy gildii tworzone przez graczy w grze MMORPG World of Warcraft. Gildie są organizacjami nadającymi strukturę wirtualnym mikrospołecznościom tworzonym w grze. W ich nazwach odbija się specyfika społeczności graczy w „World of Warcraft”. W artykule omówiono nazwy polskojęzycznych gildii ze względu na ich spójność ze światem przedstawionym. Wyróżniono cztery typy onimów: zgodne z uniwersum Warcrafta; nawiązujące do mechaniki gry i sposobu prowadzenia rozgrywki; odwołujące się do graczy i ich społeczności oraz zaczerpnięte z innych obszarów kultury.</p>
26
Mytych-Forajter, Beata. "Fikcja, która leczy. Wojenne powieści Kimberly Brubaker Bradley (Wojna, która ocaliła mi życie oraz Wojna, którą w końcu wygrałam)." Rana. Literatura - Doświadczenie - Tożsamość, no. 2 (4) (December 8, 2021): 1–18. http://dx.doi.org/10.31261/rana.2021.4.01.
Full textAbstract:
Artykuł stanowi interpretację dwóch książek amerykańskiej pisarki Kimberly Brubaker Bradley, poświęconych II wojnie światowej na Wyspach Brytyjskich oraz dramatowi dwójki rodzeństwa, ofiar przemocy domowej. Dziecięcy adresat utworów oraz dziecięca bohaterka i narratorka obu tomów to czynniki konstrukcyjne umożliwiające postawienie pytań o terapeutyczną moc literatury dla niedorosłych. Wpisane w fabułę obu powieści akty lektury książek dla dzieci oraz świadectwa ich twórczego wyzyskiwania w procesie rozwoju małoletnich bohaterów dowodzą siły odpowiednio zaprojektowanej fikcji, za sprawą której dziecięcy protagoniści zdobywają język do nazywania własnych stanów oraz porcję nadziei i wiary w przyjazny, opiekuńczy świat, co w wojennym oraz przemocowym kontekście wydawać się może odrobinę utopijne, jednak konieczne, by osłonić rozwijającą się dopiero psychikę (bohatera i wirtualnego odbiorcy) przed nadmiarem bólu i strachu.
27
Charzyńska, Jadwiga. "Chimera i wirtualna sieć, czyli przyczynek do nowego porządku świata (o związkach sztuki i nauki na przykładzie projektu „Art + Science Meeting”)." Ars Educandi, no. 10 (December 3, 2013): 9–22. http://dx.doi.org/10.26881/ae.2013.10.01.
Full textAbstract:
Projekt "Art + Science Meeting" przedstawia sztukę i naukę poprzez formę wystawy, warsztatu, publikacji, spotkania i debaty jako dwie różne perspektywy tej samej rzeczywistości. Interdyscyplinarny, otwarty na dyskusję charakter projektu daje możliwość zaprezentowania osiągnięć najwybitniejszych artystów światowych, którzy tworzą w hybrydowym obszarze nauki i techniki tj. sztuki i biotechnologii, genetyki, informatyki, nanotechnologii, sztucznym życiem czy sztuczną inteligencją... To także pozwala szersze spojrzenie na współczesną cywilizację, dla której nauka i technologia są warunkami postępu, ale nadal pozostają nieprzejrzyste.
28
Zawodniak, Joanna, and Mariusz Kruk. "WPŁYW ŚWIATA WIRTUALNEGO SECOND LIFE NA ZMIANY W POZIOMIE MOTYWACJI, LĘKU JĘZYKOWEGO I DOŚWIADCZENIA NUDY U STUDENTÓW FILOLOGII ANGIELSKIEJ." Neofilolog, no. 50/1 (September 13, 2018): 65–85. http://dx.doi.org/10.14746/n.2018.50.1.5.
Full textAbstract:
The first, theoretical, part of the present paper is devoted to the characteristics of the affective variables of motivation, language anxiety and boredom as situated within the framework of complex dynamic systems. The second part discusses results obtained from a six-month research project intended to examine the effect of Second Life on four English philology students’ changes in levels of motivation, language anxiety and boredom. The data, collected via a personal questionnaire, learner diary and evaluation questionnaire, underwent both quantitative and qualitative analysis.
29
Ozga, Krzysztof. "O nienaukowym umiłowaniu języka." Półrocznik Językoznawczy Tertium 6, no. 2 (December 29, 2021): 69–110. http://dx.doi.org/10.7592/tertium.2021.6.2.187.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest analiza treści (postów, memów) publikowanych przez administratora społeczności wirtualnej „The Language Nerds” w serwisie społecznościowym Instagram, a także wybranych, powiązanych z nimi komentarzy zamieszczanych przez członków społeczności zarówno na Instagramie jak i Facebooku. Badanie jest próbą odpowiedzi na pytanie, jakiego typu treści stanowią zasadnicze spoiwo grupy. W tym celu dokonana została klasyfikacja postów w oparciu o wyróżnione w procesie ich kreowania dominanty funkcjonalne. Wyodrębniono sześć zasadniczych klas: 1. memy o dominującej funkcji humorystycznej, 2. zagadki logiczno-językowe, 3. posty kreowane w oparciu o specyfikę obrazowania pojęć w danym języku (Językowy Obraz Świata), 4. posty o dominującej funkcji metajęzykowej, 5. posty o dominującej funkcji prezentatywnej (charakteryzujące prototypowego członka grupy własnej), 6. posty o charakterze wypowiedzi argumentacyjnych. Następnie każda z klas została szczegółowo opisana i zilustrowana wybranymi przykładami spośród 220 przebadanych postów. Zawartość treściowa wszystkich wyróżnionych klas wskazuje, że zasadniczym czynnikiem integrującym społeczność jest język, przy czym istotna jest wykazana w badaniu różnorodność perspektyw jego wykorzystania jako narzędzia konstruowania tożsamości członków społeczności. W świetle przeprowadzonej analizy statystycznej największą rolę w generowaniu homogeniczności grupy odgrywa humor językowy.
30
Masłoń, Sławomir. "Pielgrzymując do Zabriskie Point - Antonioni i sielanka zwana USA." Kwartalnik Filmowy, no. 107 (December 31, 2019): 8–23. http://dx.doi.org/10.36744/kf.152.
Full textAbstract:
Zabriskie Point Michelangela Antonioniego – film poświęcony politycznym i kulturowym niepokojom w USA w późnych lat 60. – nie tylko był komercyjną porażką, ale również został całkowicie zniszczony przez amerykańskich (i nie tylko amerykańskich) krytyków. Masłoń stara się pokazać, że rzekomo uproszczone przedstawienie amerykańskich konfliktów, zarzucane filmowi przez jego krytyków, jest w Zabriskie Point odbiciem ahistorycznej pastoralnej ideologii, wyznawanej przez dużą część społeczeństwa amerykańskiego, którą Antonioni nie tylko przedstawia, ale również poddaje analizie. Co więcej, to, co krytycy brali za naiwną i bezpodstawną idealizację młodzieżowej kontrkultury, jeśli przyjrzeć się filmowi bliżej, okazuje się bezstronną i przenikliwą analizą mechanizmów ich fantazji oraz ich relacji z wirtualnym światem stworzonym przez media.
31
Żołyniak, Krzysztof. "Bezpieczeństwo dzieci w sieci. Charakterystyka i skala zagrożeń związanych z korzystaniem przez dzieci z Internetu na przykładzie szkół powiatu krośnieńskiego." Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka - Refleksje 40, no. 40 (December 31, 2021): 280–96. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0015.6984.
Full textAbstract:
Internet jest największym medium informacyjnym XXI wieku i dobrodziejstwem ludzkości. Przez Internet można się uczyć, podróżować, poznawać nowych ludzi. Niestety, wielu użytkowników Internetu nie zdaje sobie sprawy z tego, jak bardzo trzeba być ostrożnym w korzystaniu z tej zdobyczy techniki. Zagrożenie Internetem to poważny i naglący problem. W pracy z dziećmi należy zwracać uwagę na brak anonimowości w sieci oraz ukazywać zdrowotne skutki nadużywania Internetu. Innym zagadnieniem, które należy zaakcentować jest to, iż wirtualny świat nie jest sposobem na życie, a kontakty międzyludzkie w świecie realnym to największa wartość. Wielkim zadaniem dla wychowawców jest zwrócenie uwagi na znajomości internetowe z nieznajomymi osobami (na pozór przyjaźnie nastawionymi). Celem artykułu jest ukazanie, czy dzieci są świadome niebezpieczeństw wynikających z korzystania z Internetu oraz próba diagnozy zachowań młodych ludzi w Internecie. Problem badawczy niniejszego artykułu dotyczy zagrożeń związanych z korzystaniem przez dzieci z Internetu i został przedstawiony na podstawie badań przeprowadzonych w krośnieńskich szkołach podstawowych wiosną 2021 roku wśród 326 uczniów. Analizie zostały poddane kwestie odnoszące się do określenia stopnia świadomości zagrożeń płynących z korzystania z Internetu.
32
Szymański, Michał. "Kultura nordycka i gotyk jako miejsca wspólne w wirtualnej rzeczywistości. Reprezentacja historycznych stylów na wybranych przykładach komputerowych gier fantasy." Homo Ludens, no. 1 (14) (December 30, 2021): 207–39. http://dx.doi.org/10.14746/hl.2021.14.12.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest rozważenie związku gier komputerowych z dziedzictwem kulturowym, które jest świadectwem określonych epok historycznych. Inspiracja dawną architekturą, rzeźbą i malarstwem, o charakterze cytatów czy aluzji, pojawia się w wielu realizacjach, co pozwala mówić o odrębnym zjawisku, które wymaga badań. Spojrzenie na gry z perspektywy historyka sztuki pozwala dostrzec wiele nowych aspektów tworzenia wirtualnych światów przez deweloperów gier. Przykładami są gry fantasy, które szeroko odwołują się do dziedzictwa kulturowego. Tekst przedstawia przykłady kilku produkcji odtwarzających sztukę z danego okresu, skupiając się na repertuarze wybranych tematów. Analizy poprzedza przegląd stanu badań nad zagadnieniem interpretacji historii w grach komputerowych. Natomiast krytyka uproszczeń historycznych w grach sformułowana przez jednego z badaczy stanowi podstawę do dalszej refleksji nad pozytywnymi aspektami interpretacji przeszłości w grach fantasy.
33
Mizera-Pęczek, Patrycja. "Kierunki reorientacji zawodowej aktorek i aktorów musicalowych w okresie pandemii." Zarządzanie Zasobami Ludzkimi 143, no. 6 (December 15, 2021): 91–108. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0015.6323.
Full textAbstract:
Przedmiotem refleksji teoretycznej oraz badań własnych przedstawionych w tym artykule jest wynikająca z pandemii reorientacja zawodowa artystek i artystów w Polsce. Celem artykułu było zidentyfikowanie i opisanie tego zjawiska w środowisku artystów sztuk musicalowych, którzy w latach 2020–2021 zostali pozbawieni możliwości wykonywania pracy na scenie. Autorka założyła, że reorientacja zawodowa jest jedną z najbardziej powszechnych indywidualnych strategii radzenia sobie artystów z kryzysem, który objął organizacje kultury zajmujące się sztukami widowiskowymi „na żywo”. Wprowadzane w Polsce obostrzenia doprowadziły do odwołania projektów artystycznych, koncertów, spektakli, widowisk z udziałem publiczności. Niestety organizacje, które oferują widzom tego typu doświadczenia zmysłowe, nie były w stanie przenieść swojej twórczości w całości do świata wirtualnego. W związku z tym wielu artystów zostało pozbawionych możliwości wykonywania pracy artystycznej i rozpoczęło proces reorientacji zawodowej. Prezentowany artykuł ma charakter teoretyczno-empiryczny. Przedstawiono w nim rezultaty badań jakościowych, interpretatywnych, przeprowadzonych w sposób niereaktywny w medium społecznościowym Instagram. Autorka zidentyfikowała 60 profili polskich wykonawców musicali; dokonała analizy postów oraz obserwacji Instastory, publikowanych w okresie 16 marca 2020 do 16 marca 2021 roku, by odpowiedzieć na pytanie badawcze o kierunki reorientacji zawodowej artystek i artystów musicalowych.
34
Abkowicz, Mariola. "Rok 2000." Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów 31, no. 1-2.66-67 (June 30, 2020): 2. http://dx.doi.org/10.33229/az.888.
Full textAbstract:
Rok 2020 zaczął się spokojnie – nic nie zapowiadało tego, co wkrótce miało dotknąć nas wszystkich. W dalekim Wuhanie ludzie zapadali na nieznaną chorobę, a my planowaliśmy konferencję poświęconą pamięci prof. Ananiasza Zajączkowskiego – w tym roku minęło 50 lat od jego ostatniej podróży do Rzymu. W kwietniu mieliśmy się spotkać z tej okazji w Toruniu. Kto mógł przypuszczać, że paskudny wirus już dotarł do Europy i za chwilę zmieni nasz świat, rujnując większość planów. Niewidzialny przybysz z Chin zamknął nas w domach. Trzeba było uczyć się życia w nowej rzeczywistości, przyzwyczajać do maseczek, dezynfekcji, dystansu. W tych okolicznościach zaczęliśmy dłużej przebywać w wirtualnej przestrzeni, poznawać nowe technologie komunikacyjne. Tęskniąc przy tym coraz mocniej za swobodą poruszania się i bezpośrednimi kontaktami.
Projekt Fundacji Karaimskie Dziedzictwo poświęcony warszawskim Karaimom musiał nieco zmienić formułę i zamiast spotkań na żywo odbywał się w trybie on-line. Za to elektroniczne kwerendy biblioteczne okazały się nie tylko dużo łatwiejsze, ale i nader owocne – udało się odkryć nieznane fakty z życia Karaimów nad Wisłą przed I wojną światową. Na ich kanwie powstały interesujące opowieści, takie jak ta o Józefie Kapłanowskim, warszawskim kupcu i fabrykancie, którą przedstawia Adam Dubiński. W ramach projektu „Karaimi na dawnej mapie Warszawy” możemy wędrować nie tyle palcem po mapie, co myszką po ekranie komputera i na mapy.karaimi.eu odwiedzić miejsca, gdzie w drugiej połowie XIX i w początkach XX w. działały karaimskie składy tabaczne, sklep z tureckimi łakociami czy gabinet akuszerki.
„W czasie deszczu dzieci się nudzą” – mówi piosenka Kabaretu Starszych Panów. Nudzą sie jeszcze bardziej, gdy za oknem słońce, a obostrzenia wskutek pandemii nie pozwalają wyjść nawet na podwórko. Dla naszych najmłodszych czytelników z okazji Dnia Dziecka mamy propozycję wybrania się do… zoo. Zabierze Was tam Hanna Pilecka i jej wierszyki, które napisała dla wnuczki, Marianny.
Wyprawy w przeszłość to nasza specjalność. W tym numerze przeczytacie legendę o karaimskich mędrcach z Birż w przekładzie Jerzego Tulisowa, a głosem z minionych czasów Zarach Firkowicz opowiada o tym, skąd wzięła się nazwa jeden z dzielnic Trok.
Odejście przedstawicieli starszego pokolenia to dla naszej społeczności niezmiennie ogromna strata – wraz z nimi tracimy część przeszłości. Rok temu w Wilnie pożegnaliśmy Elżbietę z Robaczewskich Bezekowicz. Postać Cioci Eli, bo tak Ją nazywaliśmy, mamy i babci, wspomina Jej córka, Irena.
Wiele pytań pozostanie bez odpowiedzi. Jedyną szansą na odzyskanie wiedzy o tym, co było, są archiwa. O fotografiach upamietniających udział Karaimów w ważnej i wzruszajacej uroczystości opowiadają Mariola Abkowicz i Aleksander Babadżan. Zaś Wiaczesław Lebiediew w korespondencji z Eupatorii przybliża losy karaimskiej uczelni duchownej.
Przed nami lato i wakacje. Jak będą wyglądały, jak potoczą się losy świata, tego nikt nie wie. Zachowujmy więc na wszelki wypadek dystans społeczny, myjmy ręce i tochtahejbyz sawłar – pozostańmy zdrowi!
35
Kalaga, Wojciech. "Er(r)go..." Er(r)go. Teoria - Literatura - Kultura, no. 40 (July 28, 2020): 5–8. http://dx.doi.org/10.31261/errgo.7558.
Full textAbstract:
Er(r)go...
… sięgamy do pamięci i do archiwum, ocierając się tu i ówdzie o ideologię. Jakichż to pamięci tu nie napotkamy: jest pamięć zbiorowa i oczywiście pamięć indywidualna, pamięć transaktywna i pamięć interaktywna, pamięć głęboka, pamięć narracyjna, pamięć żywa, pamięć kulturowa, pamięć deklaratywna, pamięć zaklęta w ciele i pamięć intelektualna, pamięć komunikatywna, pamięć kolektywna, pamięć ponadjednostkowa, pamięć pokoleniowa, pamięć kulturowa, pamięć mityczna, pamięć somatyczna i pamięć semantyczna, pamięć w formie protetycznej, pamięć wspólna, pamięć widoczna, pamięć rodzinna, pamięć społecznościowa, pamięć rozproszona i pamięć totalna, pamięć namacalna i pamięć zmediatyzowana, pamięć mimowolna i pamięć dobrowolna, a jeszcze post-pamięć, przeciw-pamięć i meta-pamięć oraz różne rekolekcje, recyklingi wspomnień, pokoleniowe nostalgie, nostalgiczne afirmacje, mnemoniczne struktury cierpienia i traumy, punkty krystalizacji pamięci, praktyki upamiętniania, artystyczne anamnezy, kotwice pamięci, ale też desakralizacja i instrumentalizacja pamięci, historia bez winy, pamięć utracona, niepamięć, amnezja, twórcze zapomnienie – wszystko to pośród drobin przeszłości, akcydentalnych błahostek, reminiscencji i powidoków.
W sztuce malarskiej, filmowej i medialnej dzieją się interesujące rzeczy: odwraca się bieguny dobra i zła, demaskuje ideologię świata przedmieść, przycina kobiecość do szablonu epoki, a epoce odbiera niewinność, cywilizuje się dzikusów i jednoczy tajwańskich aborygenów, maczetami ucina się głowy, przebija nożami i bagnetami. Nieustraszony wojownik Buta dzięki magicznej przemianie staje się tęczą, tchórzliwi samotnie wchodzą do świata zmarłych, w czasie masakry kobieta śpiewa o życiu i śmierci, inna kobieta – udomowiona – cierpi na problem bez nazwy. Reżyser tworzy operę przez media wirtualne – oglądając, można sobie głaskać psa lub jeść kanapkę (wow!) – a śpiewaczka mówi: „To ja jestem głosem wampirzycy”. Picasso próbuje wspiąć się na tron i spiera się z Matisse’em, tworząc Arkadię w burdelu, Saturn kastruje swego ojca i wrzuca jego okaleczone genitalia do morza (Wenus! Wenus!), kobiece zaś genitalia odwzajemniają nasze spojrzenie, choć my nie zgadzamy się z malarstwem jako egzorcyzmem. Fani stosują kulturową akupunkturę, a ich ideologia wykracza daleko poza kliknięcie myszką. Oto wielka siła poiēsis! To dzięki niej fani potrafią odnaleźć znaczenie w byciu-tu-oto, a Hermione Granger przeistacza się z fikcyjnej postaci w zapalnik społecznych przemian. Twórcy gier stają przed trudnym zadaniem; pojawia się gracz: gracz nie pamięta faktu, że ma amnezję, zanurza się w świecie gry, podejmuje decyzje w butach Mrocznego Rycerza, a widok własnych wnętrzności, owiniętych wokół przegubu niby upiorna bransoleta, przyprawia go o mdłości. Wcielenie Paranoiczne konstruuje zamknięty w dwunastościanie pamiętnik jako pułapkę na inne inkarnacje, szwaczka Marta trudni się pozyskiwaniem zębów i innych materiałów ze zwłok. The Walking Dead okazuje się jednym wielkim szwindlem. A Camille Lemonnier słusznie zauważa, iż nie ma nic mniej nagiego niż kobieta wynurzająca się z pary swoich reform. Czas pod Smoleńskiem cofa się i zapętla, a polski bohater narodowy podąża ścieżką pasyjną i ląduje w Edenie. Tak to jest: kiedy ktoś nie zna siebie, jest zgubiony. A narracja i tak się sprzedaje.
Literatura też nie pozostaje w tyle: a to groteskowe i odstręczające opisy matki, a to próby stworzenia siebie na nowo, bez udziału przodków, a to znów zamknięta w piwnicach zamku przeszłość i życie naznaczone traumą, a jeszcze zbereźne przyśpiewki, obrzezanie jako inskrypcja, duch pełen jadu, czerwień, która pozwala całować, proces twórczy jako chwalebnie rakotwórcza proliferacja i znów trauma, tym razem widmontologiczna. Tu też wiele się dzieje. Gwoździojad wyraża się z szacunkiem o Gamalielu, podczas gdy ten przestrzega syna przed zwodniczym wpływem kobiecego piękna, przeszłość wraca do protagonisty niczym bumerang, a na plecach protagonistki blizny układają się w kształt drzewa wiśni, podmiot widmontologicznie konfrontuje się ze swoimi widmami i przestaje być identyczny ze sobą samym, Brytania tonie we mgle wywołanej przez oddech smoczycy Querig, a jednak Sir Gawain i mnisi utrzymują smoczycę przy życiu. Na dodatek niewidzialna siła z wściekłością ciska psem o ścianę, naga i uśmiechnięta Umiłowana zostaje wygnana, kobiety wykonują zdjęcia zdjęciom, ciągutki „carambar” i „makagiga” metafizycznie łączą Górzańskiego i Pereca, który pamięta, że nie lubił kiszonej kapusty, zaś trzecie pokolenie pamięta to, czego nie przeżyło. I tak to archiwum staje się doświadczeniem przyszłości.
Rozmaite postaci przyglądają się temu wszystkiemu: Nietzsche, Kierkegaard, Heidegger, Arystoteles, Platon, Parmenides, Anaksymander, Heraklit, Husserl, Freud, Bergson, Ricoeur, Derrida, Lacan, Horkheimer, Adorno, Halbwachs, Sacks, Taylor, Barthes, a nawet Atena i Tezeusz. Ktoś konstatuje: w wielu krajach do głosu (i do władzy) dochodzą grupy zawłaszczające pamięć i pielęgnujące nienawiść. Radujmy się: wszak nie o klasycznie rozumianą prawdę tu chodzi.
Wojciech Kalagahttps://orcid.org/0000-0003-4874-9734
36
Gieba, Kamila. "Postać stalkera – retoryka przywództwa w postkatastroficznym świecie." "Res Rhetorica" 6, no. 2 (July 1, 2019). http://dx.doi.org/10.29107/rr2019.2.4.
Full textAbstract:
W artykule analizie poddano postać stalkera, obecną w beletrystyce, filmie, grach wideo oraz w reportażu. Motyw stalkera został rozpatrzony w odniesieniu do problematyki przywództwa i towarzyszących jej mechanizmów retorycznych (np. perswazji opartej na wiedzy, wiarygodności, charyzmie, wirtualnej procedurze, autokreacji). Na podstawie interpretacji wybranych tekstów kultury wykazano, że figura stalkera jest związana z przywództwem sytuacyjnym, określanym przez kontekst świata po katastrofie. Wyszczególniono typy przywództwa zróżnicowane ze względu na sposób reprezentacji postaci stalkera (m.in. przywództwo autorytarne, charyzmatyczne, mistyczne, wirtualne).
37
Flieger, Michał, and Marcin Flieger. "Wybrane elementy kultury organizacyjnej organizacji chińskich w perspektywie spójności struktur procesowo-wirtualnych." Przegląd Organizacji, May 31, 2019, 32–39. http://dx.doi.org/10.33141/po.2019.05.05.
Full textAbstract:
Mechanizmy globalizacyjne oraz otwarcie polityczne niektórych rejonów świata powoduje, że możliwe staje się kreowanie współpracy w ramach nowoczesnych struktur organizacyjnych jakimi są przykładowo struktury wirtualne. Współpraca taka wymaga zastosowania mechanizmów zapewniających spójność organizacyjną na różnych płaszczyznach. Jedną z takich kluczowych płaszczyzn jest spójność w zakresie kultur organizacyjnych. Jej zachowanie wymaga rozpoznania cech kultury organizacyjnej potencjalnych kooperantów. W artykule zaprezentowano wyniki badań dotyczące kultury organizacyjnej organizacji chińskich, które okazały się być wysoce hierarchiczne, autorytarne oraz nieelastyczne. Dominuje w nich brak tolerancji oraz przedmiotowe traktowanie pracowników. Dodatkowo wskazano kierunki, w których powinny następować zmiany w badanych obszarach, co może ułatwić menedżerom wykreowanie mechanizmów współpracy z tymi organizacjami z zachowaniem założeń koncepcji spójności.
38
"Jak uczyć się zdalnie, podróżować wirtualnie i ratować świat realnie, czyli o międzynarodowym projekcie „Eco-logical and Trendy”." Języki Obce w Szkole, 2021. http://dx.doi.org/10.47050/jows.2021.4.47-52.
Full text
39
Tutaj, Jerzy. "Digitalizacja usług w modelu biznesowym przedsiębiorstwa uzdrowiskowego na przykładzie programu Kuracjusz." Przedsiębiorczość - Edukacja 15, no. 2 (December 28, 2019). http://dx.doi.org/10.24917/20833296.152.12.
Full textAbstract:
Zachowanie właściwych proporcji pomiędzy technologią a zarządzaniem staje się współczesnym wyzwaniem dla wielu menadżerów, zwłaszcza tych, którzy uwierzyli, że świat artefaktów jest rzeczywistością. Kształtowane w procesie zarządzania relacje z klientami, a także relacje pomiędzy pracownikami powinny determinować rozwój technologiczny, zwłaszcza w przedsiębiorstwie uzdrowiskowym. Ponadto rodzaj biznesu, kultura organizacyjna i segment klientów powinny stymulować wybór odpowiednich modeli z wykorzystaniem digitalizacji. Tylko połączenie relacji wirtualnych z relacjami bezpośrednimi może przedsiębiorstwu uzdrowiskowemu przynieść sukces. Styczność przestrzenna – jako najważniejsza kategoria w naukach społecznych – jak się wydaje, nie powinna być w tym sektorze usług wyparta w całości przez internet. Celem artykułu jest wskazanie znaczenia digitalizacji w modelu biznesowym, a także ukazanie barier w jego wdrażaniu na przykładzie przedsiębiorstwa uzdrowiskowego. W artykule przedstawiono zatem przegląd stanowisk na temat modelu biznesu oraz propozycję własną modelu biznesowego, a także znaczenie digitalizacji w modelach biznesowych oraz wykorzystanie e-narzędzi na przykładzie programu Kuracjusz w uzdrowisku. Autorską propozycją jest model harmonia jako rozwiązanie pomiędzy zarządzaniem tradycyjnym opartym na relacjach bezpośrednich a zarządzaniem wirtualnym.
40
Ostanina-Olszewska, Julia. "Report from the 13th International Conference on Researching and Applying Metaphor: "Metaphorical Creativity in a Multilingual World" (Hamar, Norway, 18–21 June 2020)." Acta Baltico-Slavica 45 (December 31, 2021). http://dx.doi.org/10.11649/abs.2446.
Full textAbstract:
Report from the 13th International Conference on Researching and Applying Metaphor: Metaphorical Creativity in a Multilingual World (Hamar, Norway, 18–21 June 2020)The RaAM 2020 conference on metaphor research was held online on 18–21 June 2020, hosted by the Inland Norway University of Applied Sciences (INN) in Hamar, Norway. The aim was to exchange ideas and research findings of historians, culture studies specialists, and cognitive linguists from all around the world. The theme of the event was Metaphorical Creativity in a Multilingual World, including the following areas: multimodal metaphor, metaphor in spoken discourse, metaphor in gesture, metaphor in cross-cultural communication, metaphor and translation, metaphor and film, metaphor in education. Among the large group of researchers, specialists from Lithuania and Latvia presented their findings in metaphor research based on local data (Lithuanian media, posters, advertisements and billboards, film translation into Lithuanian). Sprawozdanie z trzynastej międzynarodowej konferencji dotyczącej badania i zastosowania metafory pt. Metaphorical Creativity in a Multilingual World (Hamar, Norwegia, 18–21 czerwca 2020)Wirtualna konferencja naukowa RaAM 2020 poświęcona badaniom nad metaforą odbyła się w dniach 18–21 czerwca 2020 roku w Inland Norway University of Applied Sciences (INN) w Hamarze w Norwegii. Celem spotkania była wymiana myśli i wyników badań naukowych historyków, kulturoznawców i językoznawców kognitywnych z całego świata. Tematem konferencji była kreatywność metaforyczna w wielojęzycznym świecie i obejmował on następujące obszary: metafora multimodalna, metafora w dyskursie mówionym, metafora w gestach, metafora w komunikacji międzykulturowej, metafora i przekład, metafora i film, metafora w edukacji. Wśród licznych badaczy byli również specjaliści z Litwy i Łotwy, którzy zaprezentowali wyniki badań nad metaforą na podstawie danych ze źródeł krajowych (media litewskie, plakaty, reklamy i bilbordy, tłumaczenie filmów na język litewski).