To see the other types of publications on this topic, follow the link: Yükseköğretim.
Journal articles on the topic 'Yükseköğretim'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Yükseköğretim.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Damar, Muhammet, and F. Safa Erenay. "Kanada ve Türkiye'deki Yükseköğretim Sistemlerinin Karşılaştırmalı Analizi: Politikalar, Organizasyon ve Öğrenci Deneyimleri." Üniversite Araştırmaları Dergisi 7, no. 4 (2024): 473–97. https://doi.org/10.32329/uad.1536015.
Full textAbstract:
Üniversiteler yeniliği mümkün kılan ve destekleyen bölgesel altyapının önemli unsurları olarak görülmelidir. İyi ve kaliteli bir yükseköğretim sistemine sahip ülkelerde daha başarılı yükseköğretim kurumlarının varlığı söz konusudur ve bu ülkeler yükseköğretim kurumlarının gelişimini önem vermişlerdir. Kanada’da da bu ülkelerden birisidir ve Kanada’da da yükseköğretime erişim yirminci yüzyılın ortalarından bu yana önemli bir politika konusu olmuştur. Daha güçlü eğitim sistemlerine sahip ülkeleri keşfetmek ve gelecek için dersler çıkarmak ülkelerin gelecekleri, toplumsal ve ekonomik gelişimleri için oldukça kritik değerdedir. Çalışmamız bu bilinçle, dünya sıralama sistemlerinde Kanada’daki ve Türkiye’deki üniversitelerin durumu, Kanada’da yükseköğretimin tarihçesi, organizasyon yapısı, uluslararası ilişkileri, yükseköğretim kurumlarında karar alma süreçleri, akademik kadrolar ve atanma şartları, kalite güvence yaklaşımı, müfredat ve öğrenci yaşamı, yükseköğretimin finansmanı, kurumların yükseköğretim yaklaşımları ve özellikle öğrencilerin ilk yıllarındaki adaptasyon süreçleri ve öğrencilere verilen psikolojik destekler detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Kanada üniversiteleri genel olarak, yüksek kaliteli ve uluslararası düzeyde lider düzeyde yükseköğretim başarısıyla küresel bir üne sahip olgun bir yükseköğretim sektörü oluşturmaktadır. Kanada’nın yükseköğretim sisteminde, eğitim yönetimi ve politika sistemi, farklı üniversite yönetim modeli, dinamik uluslararası eğitim, okul sisteminde ve finansman sisteminde esneklik ve çeşitlilik, kurumların yönetiminde paydaş çeşitliliği ile bölgenin dinamiklerini yükseköğretim içerisinde harmanlaması öne çıkan bir yapıya sahiptir. Kanada on eyalet ve üç bölgeden oluşan bir federasyondur. Eğitim sorumluluğu anayasal olarak eyaletlere verilmiştir. Türkiye’deki gibi ulusal bir eğitim ya da yükseköğretim bakanlığı yoktur. Gelecek çalışmalar için Kanada, İngiltere veya Amerika Birleşik Devletleri benzeri ülkelerde yükseköğretim kurumlarını analiz eden daha fazla çalışmanın gerçekleştirilmesinin yükseköğretim kurum politikalarımız için önemli katkı sunacağı düşünülmektedir.
2
Arlı, Alim. "Türkiye’de Yükseköğretime Erişim: Ön Lisans ve Lisans Programlarına Yönelen Öğrenci Talebinin Yapısı (1997-2023)." Üniversite Araştırmaları Dergisi 7, no. 4 (2024): 334–47. https://doi.org/10.32329/uad.1572267.
Full textAbstract:
Bu makalede 1997-2023 yılları arasında Türkiye’de yükseköğretim diploma derece programlarına başvuru, yerleşme ve yerleşememe eğilimleri ve yıllar içindeki değişimleri incelenmektedir. Orta öğretimden yüksek eğitime geçiş istatistiklerinden hareketle yükseköğretime erişimin makro düzey betimsel ve keşifsel bir tahlili yapılmaktadır. Türkiye’de yükseköğretime yönelik talep son yüzyılda kesintisiz şekilde artmıştır. 1997 ile 2023 arasındaki yıllar, kurum ile öğrenci yerleştirme kontenjan sayılarının arttığı ve farklı yükseköğretim program türlerinde kapsamlı bir örgütsel genişleme yaşandığı yükseköğretimin kitleselleştirilmesi siyasasının en çarpıcı evresidir. Makale bu genişlemenin farklı lise ve program türleri açısından sonuçlarını sorgulamaktadır. Genel liseler, seçici liseler ve meslek liselerinin bu süreçte yükseköğretime ne türden bir yerleşme eğilimi sergiledikleri incelenmektedir. Ayrıca farklı program türlerinin (ön lisans, açık ve uzaktan öğretim ve lisans) yıllar içinde hangi başvuru profiline sahip aday öğrenciler tarafından tercih edildiği analiz edilmektedir. Yükseköğretim kontenjan sayılarındaki arz ile yükseköğretime giriş sınavlarına giren öğrenci sayıları arasındaki fark zaman içinde açık kalmıştır. Sınavlara başvuran öğrenci sayısındaki yüksekliğin yükseköğretime erişimde bir baskı etkeni olarak yıllar içinde kalıcılığını koruduğu görülmektedir. Farklı lise türleri arasında seçici lise grubu sistem içinde baskın konumunu pekiştirmiştir. Meslek lisesi mezunlarının yerleşmelerdeki başarı düzeylerinin düşük düzeyde kaldığı ve mezunlarından yükseköğretime yerleşenlerin ağırlıkla ön lisans programlarına yerleştikleri görülmektedir. Bir diğer sonuç, bir yükseköğretim programına yerleşenler içinde mezun olup daha önce yerleşmemiş beklemeli adayların son yıllarda son sınıf düzeyinde yerleşen adaylardan daha ağırlıklı kategori oluşturmaktadır. Artan kontenjanlar ve büyüme eğilimi 2016 sonrasında durağanlaşmıştır. Kontenjan kapasitesindeki mevcut durağanlık, 2007 öncesi yükseköğretime erişimdeki arz ile talep arasındaki dengesiz duruma dönüşün bir işaret olarak görülebilir. Erişimdeki genişlemeye rağmen Türk yükseköğretim sisteminin yıllar içinde arz-talep uyumsuzluğu yapısından kurtulamadığı görülmektedir.
3
Mahmudova, Gülnaz. "Azerbaycan Yükseköğretimi Bologna Sürecinde: Sonuçlar ve Sorunlar (2005-2013)." Sinerji Uluslararası Alan Eğitimi Araştırmaları Dergisi 6, no. 1 (2025): 1–9. https://doi.org/10.54971/synergy.1542809.
Full textAbstract:
Küreselleşme sürecinin hız kazandığı modern çağımızda yükseköğretimin prestiji daha da artmış ve beklentiler değişmiştir. Günümüzde yükseköğretimin temel görevlerinden biri de, dünyanın herhangi bir yerinde, tüm koşullarda çalışabilecek, yüksek nitelikli, rekabetçi uzmanların yetiştirilmesini sağlamaktır. Bu gibi uzmanların yetiştirilmesi ise yükseköğretim alanında ortak eğitim alanının yaratılması, farklı ülkelerin yükseköğretim sistemlerinin birbirine yakınlaştırılması ve uzlaştırılmasını gerektirmektedir. Avrupa Konseyi’ne üye ülkelerin yanı sıra Azerbaycan’ın da katıldığı Bologna Süreci böyle bir zorunluluktan doğmuştur. Araştırmalar, personel eğitiminde özel öneme sahip olan bu sorunun yeterince incelenmediğini, yükseköğretim kurumlarında kredili sistemin tatbikinin personel eğitimindeki teorik ve pratik sorunların araştırılması alanında önemli boşlukların kaldığını göstermektedir. Bu makalede Azerbaycan yükseköğretim sisteminin dünya eğitim sistemine özellikle de Avrupa yükseköğretim alanına entegrasyonu sürecinde Bologna Süreci’nin yükseköğretim kurumlarında kredili sisteminin tatbikinin personel eğitimindeki rolü açıklanmış, ileri sürülen düşünceler ve elde edilen sonuçlardan yükseköğretim kurumlarının yöneticileri günlük yönetim faaliyetlerinde yararlanabileceklerdir.
4
Yeşilbaş Özenç, Yasemin. "Yükseköğretimde Kalite." Üniversite Araştırmaları Dergisi 7, no. 4 (2024): 498–509. https://doi.org/10.32329/uad.1538784.
Full textAbstract:
Kalite, bir mal ya da hizmetin, bireylerin ya da örgütlerin ihtiyaçlarını ve beklentilerini karşılayabilecek düzeyde olması olarak tanımlanabilir. Yükseköğretimde kalite ise yükseköğretim kurumlarında görev yapan öğretim elemanlarının profesyonelliğini ve öğrencilerin öğrenme kabiliyetini artıran, çağın gerekliliklerini karşılamaya yönelik yerine getirilmesi gereken niteliklerdir. Bu çalışmada, yükseköğretimde kalitenin temel bileşenleri ve bu bileşenlerin kurumlar üzerindeki etkileri nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi yöntemiyle alanyazındaki çalışmalardan derlenerek sunulmuştur. Araştırma kapsamında, yükseköğretimde kalite, dört kavram çerçevesinde incelenmiştir. Bunlar; kalite güvencesi, toplam kalite yönetimi, hesap verebilirlik ve akreditasyondur. Araştırmada bu dört kavrama ilişkin literatürdeki en güncel ve nitelikli çalışmalar ele alınarak, yükseköğretimde kalite yönetimine dair kapsamlı bir çerçeve sunmak amaçlanmıştır. Kalite güvencesi, yükseköğretim kurumlarının sundukları eğitimin belirlenen standartları karşıladığını ve sürekli iyileştirildiğini güvence altına almak amacıyla uygulanan süreçlerdir. Toplam Kalite Yönetimi, bir örgütün tüm süreçlerinde kaliteyi sürekli iyileştirmeyi hedefleyen yönetim yaklaşımıdır. Hesap verebilirlik, yükseköğretim kurumlarının, sundukları eğitim hizmetleri ve kullandıkları kaynaklar konusunda paydaşlarına ve topluma karşı sorumluluk taşıyarak şeffaf ve denetlenebilir olmalarını ifade ederken; akreditasyon, bir yükseköğretim programının veya kurumunun, belirlenen kalite standartlarına uygun olduğunu resmi olarak doğrulayan dış değerlendirme süreci olarak tanımlanabilir. Yükseköğretimde kaliteye ilişkin kavramların ele alındığı bu çalışmanın, başta yükseköğretim yöneticileri olmak üzere, öğretim elemanlarına ve araştırmacılara katkı sağlaması beklenmektedir.
5
BULUT, Mustafa, and Servet ÖZDEMİR. "Yükseköğretim Sistemleri Sıralamaları ve Türk Yükseköğretimi Üzerine Değerlendirmeler." Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 42, no. 3 (2022): 2721–55. http://dx.doi.org/10.17152/gefad.1073314.
Full textAbstract:
Bilgi toplumuna geçiş süreci ile birlikte yaşam boyu öğrenme ve farklı öğrenme kaynakları önem kazanmış, yükseköğretimden beklentiler artmış, değişmiş ve tüm dünyada üniversiteler toplumların ilgi odağı hâline gelmiştir. Üniversitelere artan bu ilgileye ek olarak eleştiriler de başlamış, klasik üniversitenin sonunun geldiği; iş dünyası, akademisyenler, politika yapıcılar ve öğrenciler tarafından da sıklıkla vurgulanmıştır. Bu süreçte üniversitelerin kitleselleşmesi, küreselleşmesi, piyasalaşması ve yükseköğretimde kalite ve performans vurgularının artması neticesinde üniversitelerin konumlarına ilişkin ölçülebilir ve karşılaştırılabilir verilere talep artmış, sonuç olarak hem uluslararası hem de ulusal düzeyde sıralama ve derecelendirme sistemleri ortaya çıkmıştır. Yükseköğretim sıralama ve derecelendirme sistemleri üzerine yapılan araştırmalar, çalışmalar ve yazılan tezler genel olarak bireysel yükseköğretim kurumları ve üniversitelerin sıralanması boyutuna odaklanmış, ülkelerin genel yükseköğretim sistemlerini ele alan, inceleyen sıralamalar üzerinde çok fazla durulmamıştır. Bu çalışmada; küresel yükseköğretim sıralama sistemlerinden U21 Ulusal Yükseköğretim Sistemleri Sıralaması ve QS Dünyanın En Güçlü Yükseköğretim Sistemleri Sıralaması ele alınmış, kullandıkları metodolojiler detaylı bir şekilde incelenip karşılaştırılmış, diğer uluslararası sıralama ve derecelendirme sistemleriyle benzerlikleri ve farklılıkları tartışılmış ve bu sistemlere ilişkin yapılan değerlendirmeler paylaşılmıştır. Ayrıca, Türk yükseköğretiminin bu sistemlerdeki geçmişten günümüze konumuna değinilmiş, süreç içindeki değişimi ele alınmış ve durum değerlendirmeleri yapılmıştır. Çalışmanın, bir bütün olarak yükseköğretim sistemlerinin durumuna ve bu yönde gerçekleştirilen sıralamalara dikkat çekmesi ve politika yapıcılara, yükseköğretim araştırmacılarına farklı bir bakış açısı sunması beklenmektedir.
6
AKINCI, Abdulvahap. "The Effect of Official Ideology on Higher Education from Darülfünun to Istanbul University." Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 18, no. 1 (2023): 66–86. http://dx.doi.org/10.17153/oguiibf.1145678.
Full textAbstract:
Modern devletler, vatandaşlarını inşa etmek, onlara bir kimlik vermek için eğitimi araç olarak kullanmıştır. Osmanlı Devleti de Avrupa’daki gelişmelere kayıtsız kalamazdı. Özellikle milliyetçiliğin gelişmesi ve ülkede farklı etnik, dinsel kökenden toplulukları etkilemeye başlaması ve ülkenin parçalanma kaygısı, ortak bir Osmanlı kimliği inşası için adımların atılmasını zorlunlulaştırmıştı. 
 Bu çalışmanın amacı, Tanzimat döneminden erken Cumhuriyete uzanan süreçte resmî ideolojinin yükseköğretime etkisinin irdelenmesidir. Bu kapsamda, Osmanlı Devleti’nde yükseköğretim sisteminin gelişimi Darülfünun özelinde incelenmiştir. Cumhuriyet dönemiyle, yükseköğretim sistemindeki dönüşüm incelenerek, arkasında yatan ideolojik amaçlar değerlendirilecektir. Nitel araştırmanın tarihsel yönteminden yararlanılan çalışmanın temel bulgusu, Osmanlı ve Cumhuriyet dönemlerinde oluşturulan yükseköğretim kurumlarının dönemin resmî ideolojisini yansıttığıdır.
7
Karagöz, Nuray, and Yusuf Alpaydın. "Türkiye’deki Yükseköğretim Kurumlarının Not ve Başarı Sistemlerinin Analizi." Journal of Higher Education and Science 14, no. 3 (2024): 403–12. https://doi.org/10.5961/higheredusci.1356938.
Full textAbstract:
Ülkemizde her eğitim kademesinde olduğu gibi yükseköğretim kademesinde de bireylerin başarı durumlarının değerlendirilmesi yapılmaktadır. Yükseköğretimde öğrencilerin akademik başarıları, Yükseköğretim Kurulu’nun (YÖK) belirlediği genel esaslara göre üniversiteler tarafından değerlendirilir ve notlandırılır. Bu araştırmada ülkemizde bulunan 127 devlet, 74 vakıf ve 4 vakıf meslek yüksekokulu olmak üzere 205 yükseköğretim kurumunun not ve başarı sistemleri incelenmiş ve analiz edilmiştir. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden betimsel tarama yöntemi kullanılmıştır. Yükseköğretim kurumlarının lisans ve lisansüstü eğitim-öğretim yönetmelikleri incelenmiş ve bu yönetmeliklere dayanarak bir “not sistemleri” formu (Excel) oluşturulmuştur. İlgili değişkenler bu forma işlenerek frekans ve ki-kare analizleri için JAMOVİ paket programı kullanılmıştır. Analizler sonucunda harf notu sistemlerinin çeşitliliği yükseköğretim kurumları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermiştir. Doktora mezuniyet notları arasında üniversite türlerine göre anlamlı bir farklılık bulunmazken, yüksek lisans mezuniyet notlarında anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Mutlak ve bağıl değerlendirme sistemlerinde ise yükseköğretim kurumlarının türüne göre anlamlı bir fark gözlemlenmemiştir. Ayrıca, üniversite türleri ile mezuniyet için getirmiş oldukları yayın kriteri (şartı) arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki tespit edilmemiştir. Bu bağlamda, Yükseköğretim Kurulu’nun, not ve başarı sistemlerinde ulusal düzeyde daha fazla standartlaştırma sağlayarak, hem akademik başarıların daha adil ve tutarlı bir şekilde değerlendirilmesini hem de mezuniyet kriterlerinde oluşabilecek eşitsizliklerin önüne geçilmesini hedefleyen kapsamlı bir politika geliştirmesi önerilmektedir
8
Abbak, Yeliz, Murat Kılıç, and Nurdan Kalaycı. "Yükseköğretimde eğitim programlarının sürdürülebilirliği için program değerlendirme." Kayseri Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 7, no. 1 (2025): 247–71. https://doi.org/10.51177/kayusosder.1687228.
Full textAbstract:
Yükseköğretim kurumlarının her alanda yaşanan hızlı değişim ve gelişmelerle uyumlu şekilde eğitim hizmeti sunma, araştırma yapma, toplumsal problemlere çözüm bulma, nitelikli bireyler yetiştirme sorumluluğu bulunmaktadır. Yükseköğretimde eğitimin nitelikli olmasında eğitim programlarının, bilimsel ilkelere uygun biçimde geliştirilmesi ve bir model temele alınarak değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada yükseköğretimde eğitim programlarını değerlendirme sürecinde kullanılabilecek Eisner’ın Eğitsel Uzmanlık ve Alkin’in University of California Los Angeles (UCLA) modellerinin işlem basamaklarına göre anlaşılır ve somut tasarım örneklerinin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma derleme ve tasarım tabanlı araştırma yöntemlerinin özelliklerini taşımaktadır. Yükseköğretim kurumlarında sunulan eğitim hizmetlerinin niteliğinin artırılması ve sürdürülebilirliğinin sağlanması için program değerlendirme çalışmalarında ortaya konulan bu tasarımlardan yararlanılması önerilmiştir.
9
TAŞTAN, Kürşat, and Sinan YILMAZ. "Kalite Yönetimi Uyma Ölçeğinin Yükseköğretim İçin İşlemselleştirilmesi: Yükseköğretimde Kalite Yönetimi Uyma Ölçeği." Journal of Higher Education and Science 12, no. 3 (2022): 573–87. http://dx.doi.org/10.5961/higheredusci.1110795.
Full textAbstract:
Yükseköğretimdeki küresel gelişmelerin kalite yönetimini temel bir meşruiyet aracı haline getirmesi ve 2015 yılında Türk yükseköğretim sisteminde Yükseköğretim Kalite Kurulu (YÖKAK)’nun kurulmasıyla birlikte, Türkiye'de kalite yönetimi kurumsallaşmaya başlamış ve kalite yönetiminin yayılımı hız kazanmıştır. Bu çerçevede, kalite yönetiminin getirdiği kurumsal değişimi anlayabilmek ve kalite yönetiminin yükseköğretimde nasıl tanımlanıp uygulandığını keşfedebilmek için Yükseköğretimde Kalite Yönetimi Uyma Ölçeği geliştirilmiştir. Ölçek, Westphal ve diğerlerinin (1997) “uyumlama-uyma” ölçütünü “uyma ölçeği” olarak işlemsel hale getiren Özen'in (2000, 2002) çalışmaları işlemselleştirilerek geliştirilmiştir. İşlemselleştirmede, Uyma Ölçeğinde kullanılan Toplam Kalite Yönetimi (TKY) teknik, süreç ve yöntemleri yerine UNESCO tarafından dünyadaki yükseköğretim kurumlarının kalite yönetimlerinin durumunu analiz etmek için kullanılan kalite yönetimi yapı, yöntem, süreç ve tekniklerinden yararlanılmıştır. Ölçümlerde bir üniversitenin uyarak uygulama puanını hesaplamak için, o kuruluşla aynı yılda veya daha önceki yıllarda kalite yönetimini benimseyen kuruluşların her bir teknik için aynı tekniği uygulama veya uygulamama oranı (yüzde olarak) hesaplanmıştır. Bu hesaplamada üniversite, kalite yönetimi ile ilgili aynı tekniği uygulamakta ise bulunan uygulanma oranı, uygulamamakta ise uygulanmama oranı, o teknikten uyarak uygulama puanı olarak kaydedilmiştir. En son aşamada, üniversitelerin yararlanılan bu tekniklerden aldığı puanlar toplanmış ve toplam puan üniversitenin verdiği cevap sayısına bölünerek ortalama alınmıştır. Bulunan değer o üniversitenin uyarak uygulama puanı olarak kaydedilmiştir. Yükseköğretimde Kalite Yönetimi Uyma Ölçeği, uyumlayarak uygulama / uyarak uygulama biçimine göre kalite yönetiminin ussal olarak ya da normatif olarak benimsendiğini belirleyebilmektedir. Dolayısıyla, araştırma modelinde ortaya çıkan uyumlayarak ve uyarak uygulama düzeyini belirten bu ölçeğin kendisi aslında uyumlayarak uygulayanların ussal, uyarak uygulayanların normatif/törensel benimsediğini göstermektedir. Araştırma çerçevesinde, Türkiye’de faaliyet gösteren 198 yükseköğretim kurumunun 158’i araştırmada temsil edilmiştir. Üniversitelerin uyarak uygulama puanları 0-100 arasında değişen ölçek üzerinden ölçüldüğünde ortalama değeri 74,50 olan bir dağılımla karşılaşılmaktadır. Ölçüm sonuçlarına göre yükseköğretim kurumlarının tamamı normatif olarak sunulan kalite yönetimi standart ve yönergelerine uyarak kalite yönetimini uygulamaya çalışmaktadır. Ayrıca kalite yönetimini erken dönemde benimseyenlerin normatiflik derecesi daha yüksektir. Üniversitelerin kuruluş yıllarına göre yapılan değerlendirmede ise 2006-2017 yılları arasında kurulan üniversiteler ile 2005 ve öncesi dönemde kurulan üniversiteler arasında belirgin bir ayrım görülmektedir. Bu ayrımdan yola çıkarak, Türk yükseköğretim sisteminde erken dönemde kalite yönetimini benimseyen ve yükseköğretimdeki gelişmelere öncülük eden bir grup üniversitenin diğer üniversitelere göre bir adım önde olduğu değerlendirilmektedir. Bu üniversiteler aynı zamanda Times Higher Education Dünya Üniversiteler sıralaması (THE) ve Quacquarelli Symonds Dünya Üniversite Sıralamalarında (QS) yer alan Türk Üniversiteleridir. Çalışmada kurumsal kuramın, örgütlerin bir yeniliği benimseme biçimlerini önce normatif sonra ussal yada önce ussal sonra normatif olarak benimsedikleri argümanlarının yükseköğretimde kalite yönetiminin Türkiye bağlamı açısından farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır. Buna göre Türkiye’de yükseköğretimde kalite yönetimi açısından kurumsallaşma, düzenleyici üst kuruluşlar, uluslararası kuruluşlar, uluslararası kalite kuruluşları ve devletler üstü yapıda ussal olarak üretilen akılcı argümanların, yükseköğretim kurumları tarafından normatif olarak uygulanması ile gerçekleşmektedir. Bu uyarak uygulama davranışını gösteren üniversitelerin (normatif benimseyen üniversiteler) daha sonraki dönemlerde kalite yönetimini kendi ihtiyaçlarına ve yapılarına göre ussal olarak kurgulaması da mümkündür. Ancak, uyarak uygulama davranışında, uyarak uygulamanın tam olarak gerçekleştirilmemesi nedeniyle törensel olarak kalite yönetimini benimseyen kurumların olduğu da bir gerçektedir. Yani, yükseköğretimde kalite yönetimi için öne sürülen “önce normatif- sonra ussal benimseme tezi”nde ussallık; yayılmanın dönemine göre ilk benimseyenlerin normatif sonra benimseyenlerin ussal benimsediği şeklinde değil, normatif benimseyerek uygulayanlar tarafından sonradan normatif benimsemenin geliştirilmesi şeklindedir. Çalışmada ulaşılan sonuçlara göre yükseköğretimde kalite yönetimini ilk benimseyenler normatif daha sonra benimseyenler ise normatif bağlamı tam uygulamayarak törensel benimsemektedirler. Kurumlar, törensel benimsenen yeniliği uyguladıkça daha fazla normatif kurallara uymaya, normatif kurallara uydukça da daha fazla ussallığa ulaşabileceklerdir.
10
Kurt Keskin, Funda. "Türk Yükseköğretiminde Uluslararasılaşma Stratejileri ve Stratejik Planlama Bağlamında Eğitimin ve Programların Uluslararasılaşması." Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 23, no. 1 (2025): 328–57. https://doi.org/10.37217/tebd.1567968.
Full textAbstract:
Yükseköğretimde uluslararasılaşmanın bütüncül bir yaklaşımla ele alınması ve sürecin başarılı bir şekilde yürütülmesi uluslararasılaşmaya yönelik faaliyetlerin planlı ve sistematik bir şekilde gerçekleştirilmesiyle mümkündür. Bu doğrultuda uluslararasılaşmanın tüm öğrenci ve personele yönelik olması, tüm eğitim sürecine yayılmış şekilde kapsayıcı olması ve sistematik bir süreç olarak algılanması gerekmektedir. Bu sebeple araştırmada, Türkiye’deki yükseköğretim kurumlarının uluslararasılaşma stratejilerini belirlemek ve bu stratejilerdeki eğitimin ve programların uluslararasılaşmasına ilişkin boyutları ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırmada, nitel araştırma yöntemi ve temel nitel araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme ile belirlenen ve Yükseköğretim Kurulu tarafından uluslararasılaşma kapsamında pilot olarak seçilen 20 yükseköğretim kurumu oluşturmaktadır. İlgili kurumların stratejik planları ve uluslararasılaşma politika/stratejileri doküman incelemesi yoluyla incelenmiş ve içerik analizi ile analiz edilmiştir. Araştırma bulgularından hareketle, yükseköğretim kurumlarının uluslararası hareketlilik, uluslararası öğrenciler, uluslararası iş birlikleri ve uluslararası yayın/proje gibi daha çok yönetimsel ve araştırmaya yönelik boyutlara odaklandığı, eğitim-öğretim ve programların uluslararasılaşmasına yönelik boyutların geri planda kaldığı ya da bu boyutlara hiç yer verilmediği sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonuçları dikkate alınarak kurumlara ve araştırmacılara öneriler sunulmuştur.
11
Peçe, Mehmet Akif, Ahmet Kamacı, and Nergis Demirdöven. "Tarımsal İşgücünün Yükseköğretim ile İlişkisi ve Ekonomik Etkileri: Karadeniz Bölgesi Örneği." Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 15, no. 30 (2024): 232–46. https://doi.org/10.47129/bartiniibf.1553241.
Full textAbstract:
Öz Tarım sektörü gıda ve beslenme ihtiyacını karşıladığından ve ürettiği katma değer açısından ekonomideki kilit sektörlerden biridir. Son yıllarda Türkiye’deki tarım sektörü, sanayi ve hizmetler sektörünün oldukça gerisinde kalsa da halen önemini sürdürmektedir. Ancak hem Karadeniz bölgesinde hem de Türkiye’deki diğer bölgelerde tarımsal işgücü azalmaktadır. Buna karşın Türkiye’de yükseköğretimdeki öğrenci sayısı her geçen gün artmaktadır. Bu nedenle tarımsal işgücünün yükseköğretimle olan ilişkisinin yönü oldukça önemlidir. Çalışmanın örneklem grubu ise, Türkiye’de tarımın en yoğun olduğu bölgelerden biri olan Karadeniz Bölgesi seçilmiştir ve bu bağlamda TR42, TR81 ve TR90 bölgeleri ayrı olarak ele alınmıştır. Bu çalışmanın amacı, Karadeniz Bölgesinde (TR42, TR81 ve TR90 bölgelerinde) 2009-2021 dönemine ait yıllık veriler yardımıyla tarımsal işgücünün yükseköğretime etkisini panel veri yardımıyla test etmektir. Çalışmanın sonucuna göre, kısa dönem tahmin sonuçları anlamsızken; uzun dönem tahmin sonuçları anlamlıdır. Bu sonuçlara göre, tarımsal işgücündeki 1 birimlik artış uzun dönem fakülte mezunlarını 1.435311 birim azaltmaktadır. Anahtar Kelimeler: Tarımsal işgücü, Yükseköğretim, Panel ARDL, Karadeniz Bölgesi
12
EKİNCİ, C. Ergin, Burcu TÜRKKAŞ ANASIZ, and Elif ILİMAN PÜSKÜLLÜOĞLU. "YÜKSEKÖĞRETİM MODELLERİ VE TÜRKİYE YÜKSEKÖĞRETİM MODELİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ." Journal of International Scientific Researches 3, no. 2 (2018): 778–91. http://dx.doi.org/10.21733/ibad.464288.
Full text
13
Balyer, Aydın, Mehmet Türkdoğan, and Metin Özsoy. "Küresel Yükseköğretimde Neler Oluyor? Küreselleşme ve Uluslararasılaşma Üzerine Bir İnceleme." Journal of Higher Education and Science 14, no. 2 (2024): 207–20. http://dx.doi.org/10.5961/higheredusci.1331564.
Full textAbstract:
Bu araştırmanın amacı, yükseköğretimde küreselleşme ve uluslararasılaşma alanında yapılan araştırmaların çeşitli alanlarını incelemektir. Araştırma, sistematik derleme yöntemi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Çalışma kapsamında, Web of Science veri tabanında başlıklar içinde yapılan arama seçeneği kullanılarak "Global Higher Education", "International Higher Education" ve "Transnational Higher Education" anahtar kelimeleri ile tarama yapılmıştır. Yükseköğretim alanında yayın yapan dergilerde, 2018 ve sonrasında yayınlanmış makaleler araştırma kapsamına alınmıştır. Bu kriterlere göre "Global Higher Education" anahtar kelimesinde 2, "International Higher Education" anahtar kelimesinde 10, ve "Transnational Higher Education" anahtar kelimesinde 12 çalışma belirlenmiştir. Toplamda, 24 makale araştırma kapsamında incelenmiştir. Bulgular kısmında, makalelerin yayın yılı, ülke kapsamları, araştırma desenleri ve yöntemleri, örneklem türü, araştırma kapsamı ve konu alanları, ile makalelerin sonuçlarına ilişkin değerlendirmeler yer almaktadır. Araştırma sonuçlarına dayanarak, küresel yükseköğretimin tüm yönlerini anlamak için akademisyenler ve üniversite yöneticileri üzerine daha fazla araştırma yapılması, farklı ülkelerin konuyla ilgili durumlarının analiz edilmesi, öğrenci ve akademisyenlerin tutum ve yeterliliklerini inceleyen nicel araştırmaların artırılması önerilmektedir.
14
KOYUNCUOGLU, Deniz, Mehmet ETLİOĞLU, and Alaaddin Selçuk KÖYLÜOĞLU. "The Future of Digital Transformation in Omnichannel Marketing Approach: A Conceptual Study for Higher Education." İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi 12, no. 3 (2023): 1596–618. http://dx.doi.org/10.15869/itobiad.1274151.
Full textAbstract:
Mobil kanalların, tabletlerin ve sosyal medyanın ortaya çıkışı, bu yeni kanalların ve cihazların çevrimiçi ve çevrimdışı perakendecilikle entegrasyonu sayesinde, müşterilerin alışveriş süreçlerinde çoklu dağıtım ve iletişim kanallarını kullanarak kesintisiz ve sorunsuz bir deneyim yaşamalarına imkân tanımıştır. Bütüncül kanal (omnichannel) pazarlama olarak adlandırılan bu bütüncül yaklaşım, perakende sektöründe büyük bir dönüşüme yol açmıştır. Pazarlama alanında başarılı şekilde uygulanan bütüncül yaklaşım, başka alanlarda da etkin ve verimli olarak kullanılmaktadır. Eğitim dünyasındaki dijital teknolojilerin sürekli artan önemi, yükseköğretimde bütüncül kanal stratejilerinin uygulanmasını gittikçe daha önemli kılmaktadır. Bu stratejiler, öğrenci memnuniyetini artırmak, daha geniş kitlelere ulaşmak ve öğrenme ortamını daha esnek ve mobil hale getirmek gibi avantajlar sunmaktadır. Bu çalışmanın amacı, yükseköğretimde bütüncül kanal stratejilerinin ve uygulamalarının nasıl hayata geçirileceğine dair mevcut yol haritasının eksikliklerini gidermektir. Bu amaçla, çalışma öncelikle bütüncül kanal pazarlama yaklaşımının temel ilkeleri, yükseköğretimde dijital teknolojilerin önemi, uygulama zorlukları ve yükseköğretimde bütüncül kanal yaklaşımının avantajları, başarılı uygulamalardan elde edilen bilgiler incelenmiştir. Bu bilgiler ışığında, yükseköğretim kurumlarının bütüncül kanal yaklaşımını ve uygulamalarını sistemlerine nasıl entegre edebilecekleri konusunda bir uygulama modeli oluşturulmuştur. Ayrıca, yükseköğretimde bütüncül kanal uygulamaları için en iyi uygulamalar ve başarı faktörleri belirlenmiş, bu sayede öğrencilere başarılı bir dijital dönüşüm, tutarlı bir öğrenme ve hizmet deneyimi sağlama hedefinde olan üniversitelere öneriler sunulmuştur. Çalışmanın literatüre katkısı, yükseköğretim kurumlarına bütüncül kanal pazarlama stratejileri ile öğrenci beklentilerini karşılamada ve iletişim kurmada bir rehber olmasıdır. Ayrıca, başarılı bir dijital dönüşüm, tutarlı bir öğrenme ve hizmet deneyimi ve öğrenci memnuniyeti sağlamayı hedefleyen üniversitelere yönelik uygulama başarı faktörleri ve gelecek çalışmalar için öneriler sunmaktadır. Bu çalışma, bütüncül kanal pazarlama stratejilerinin yükseköğretimde nasıl etkili bir şekilde uygulanabileceğini anlamaya ve bu alanda başarıya ulaşmak için bir yol haritası çizmeye yardımcı olmayı hedeflemektedir.
15
Arslan, Mustafa. "YÜKSEKÖĞRETİM KURUM VE ÜST KURULUŞ İŞLEMLERİNİN KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU KARARLARI ÜZERİNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ." Ombudsman Akademik, no. 22 (June 20, 2025): 11–45. https://doi.org/10.32002/ombudsmanakademik.1549736.
Full textAbstract:
Kamu Denetçiliği Kurumu 2012 yılında kurulan, 2013 yılından itibaren ise başvuruları kabul eden anayasal bir denetim kurumudur. Yükseköğretim kurumları, Yükseköğretim Kurulu ve Üniversitelerarası Kurul ise anayasal veya yasal güvence altına alınmış kamu kurum ve kurullarıdır. Yükseköğretim kurumları, Yükseköğretim Kurulu ve Üniversitelerarası Kurulun eylem ve işlemlerinden dolayı Kamu Denetçiliği Kurumuna başvuru yapılabilmektedir. Bu çalışmada Kamu Denetçiliği Kurumunun yükseköğretim kurumları, Yükseköğretim Kurulu ve Üniversitelerarası Kurul aleyhine yapılan başvurulara ilişkin kararları analiz edilerek, ilgili kurum ve üst kurulların işlevsel sorunlarının ortaya konması amaçlanmıştır. Araştırma sistematik dokümantasyon incelemesi yöntemiyle gerçekleştirilmiş olup Kamu Denetçiliği Kurumunun internet sayfasında yayımlanan 2017-2024 döneminde yükseköğretim sisteminde yer alan bu kurum ve kurullara dönük kararlarıyla sınırlı tutulmuştur. Araştırma sonucunda başvuruların genellikle altı ay içerisinde sonuca kavuşturulduğu, en fazla başvurunun Yükseköğretim Kurulu ve açık öğretim programı bulunan üniversiteler aleyhinde yapıldığı, öğrenci başvurularının diğerlerine göre daha fazla sayıda olduğu, ret kararının diğer karar türlerinden daha fazla olduğu, kararların genellikle mevzuat hükmüne ve takdir yetkisinin yerinde kullanılmasına uygun olduğu gerekçelerine dayandırıldığı ve başvuruların kış dönemlerinde yoğunlaştığı bulgularına ulaşılmıştır.
16
Şeremet, Mehmet. "Öğretme ve araştırma arasındaki ilişki: Coğrafya eğitiminde araştırma-odaklı ve araştırma-tabanlı uygulama örnekleri." Türk Coğrafya Dergisi, no. 85 (June 30, 2024): 69–78. http://dx.doi.org/10.17211/tcd.1497250.
Full textAbstract:
Yükseköğretimde araştırma ve öğretme ilişkinin nasıl kavramsallaştırılacağı ve bu kavramsallaştırmadan çıkan çerçevenin nasıl uygulanabileceği yükseköğretim araştırmalarının son yıllarda tartıştığı en önemli konuların başında gelmektedir. Coğrafya programları özelinde bu konunun tartışılmasına yönelik teorik ve kavramsal boyutta önemli eksikler bulunmaktadır. Bu araştırmanın temel amacı, coğrafya disiplini sınırları içerisinde öğretim ve araştırma ilişkisi perspektifinin nasıl geliştirilebileceğini ortaya koymaktır. Bu kapsamda, yükseköğretim öğrencilerinin öğrenme deneyimlerinin kalitesinin artırılmasında araştırma tabanlı öğrenmenin nasıl bir katkı sağladığına ilişkin teorik ve kavramsal çerçeve sunularak, bu süreçlere ilişkin yurtdışından (İngiltere) ve Türkiye’den birer iyi uygulama örneği sunulması hedeflenmektedir. Sonuç olarak, araştırma tabanlı öğrenmeye ilişkin iyi uygulama örneklerine dayalı olarak ortaya konulan sonuçlar çerçevesinde coğrafya programlarında ve farklı disiplinlerde verilen coğrafya derslerinde öğretim elemanlarının araştırma tabanlı öğretim uygulamalarına katkı sunacağı düşünülmektedir. Bu araştırma aracılığıyla coğrafya bölümü müfredatlarının ve diğer müfredatlarda yer alan coğrafya alan derslerinde ise araştırma-odaklı ve araştırma-tabanlı uygulamalara yönelmek isteyen akademisyenlere bir yol göstericilik içermektedir.
17
ELÇİ, Alev, and Pelin KADERCAN. "Educational Development Initiatives of German-Speaking Émigré Professors in Türkiye." Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 23, Özel Sayı (2023): 331–56. http://dx.doi.org/10.18037/ausbd.1316536.
Full textAbstract:
Yükseköğretim bağlamında eğitim gelişimi, öğretme ve öğrenmenin genel etkinliğini ve kalitesini artıran bir alandır. Türkiye'de yükseköğretim sistemini dönüştürmek amacıyla Mustafa Kemal Atatürk’ün liderliğinde tam donanımlı bir modernleşme yaşandığı bir süreçte, Türk hükümeti siyasi nedenlerle ülkelerinden kaçan Almanca konuşan akademisyenleri ve bilim adamlarını davet etti. O dönemde yapılan Üniversite Reformu sıklıkla tarihsel bir perspektiften incelenmiş, ancak özellikle eğitim gelişimi alanı çok ele alınmamıştır. Bu çalışma, 1923-1946 yılları arasında Türkiye’de yükseköğretimde Almanca konuşan göçmen profesörlerin eğitim gelişimi girişimlerini incelemeyi amaçlamaktadır. Sistematik derleme araştırma metodolojisi kullanılarak, eğitim gelişimi yöntemlerinin ve etkinliklerinin farklı yaklaşım ve türlerini araştırmak için Üniversite Reformu sürecinde gerçekleştirilen çalışmaları içeren yayınlar incelendi. Profesörlere Türkçe öğrenmeleri, derslerini Türkçe öğretmeleri ve bilgilerini öğretim elemanlarına aktarma ve onlarla paylaşmaları konusunda tam sorumluluk sahibi olmaları için katı bir zaman çerçevesi verildi. Bu çabalar, Türkiye'de öğretim elemanı gelişiminde uzun vadeli sürekliliğin temellerinin oluşturulmasına yardımcı oldu. Bu gelişmelerin her iki taraf için de her zaman sorunsuz bir geçiş olmadığı söylenebilir, ancak hem yeni gelenler hem diğer Türk öğretim üyeleri için eğitim gelişimi açısından oldukça faydalı olduğu ortaya çıktı. Bulgular, erken Cumhuriyet döneminde yükseköğretim sistemi üzerinde çok büyük bir etki yaratan altı eğitim gelişimi alanının mevcut olduğunu gösterdi: öğretme ve öğrenme bilimi; yeni öğretim elemanlarının gelişimi (işe alınması) ve tutulması; bilimsel yazılar, kütüphaneler ve yayınlar; mentorluk; toplum hizmetleri; ve fakülte öğrenme toplulukları.
18
Sadık AYDIN, Mehmet. "DÜNYA YÜKSEKÖĞRETİM SIRALAMA SİSTEMLERİ VE TÜRK YÜKSEKÖĞRETİM KURUMLARININ BU Sİ." Journal of Social Sciences 12, no. 12 (2017): 506–25. http://dx.doi.org/10.16990/sobider.3485.
Full text
19
Özdemir, Aydın. "Büyükşehir Statüsünde Olmayan İllerin Yükseköğretim Yönetimi Etkinliklerinin Veri Zarflama Analizi Kullanılarak Değerlendirilmesi." Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi 28, no. 1 (2025): 1–23. https://doi.org/10.29249/selcuksbmyd.1561081.
Full textAbstract:
Yükseköğretim yönetimi ekonomik ve toplumsal gelişmenin öncülü olmasının yanı sıra bir ülkenin kurumsal sürdürülebilirliği açısından da kritik bir öneme sahiptir. Çalışma Türkiye’deki büyükşehir statüsünde olmayan 51 (ellibir) adet ilin yükseköğretim yönetim etkinliklerini ölçmeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda öncelikle yükseköğretim ve yükseköğretim yönetimi kavramları incelenmiştir. Daha sonra 51 adet büyükşehir statüsünde olmayan ile ait dört girdi değişkeni (Akademisyen Sayısı, Öğenci Sayısı, Mezun Sayısı ve Ödenek Tutarı (1 Mn)) ve iki çıktı değişkeninden (Yükseköğretim Endeksi ve TÜMA Puanı) oluşan veri seti Veri Zarflama Analizi kullanılarak analizedilmiştir. Analiz sırasında Veri Zarflama Analizi modellerinden Girdi Yönelimli BCC (VRS) Modeli kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre, Türkiye’deki büyükşehir statüsünde olmayan 51 (ellibir) adet ilin 12’sinin (Ardahan, Bartın, Bayburt, Bolu, Burdur, Çanakkale, Hakkari, Isparta, Kilis, Kırşehir, Şırnak ve Tunceli) etkin olduğu tespit edilmiştir. Etkin olmayan büyükşehir statüsünde olmayan illerin etkin hale gelebilmeleri için tanımlanan referans kümelerinde en çok Ardahan (31 kez) yer almıştır. Bu çalışmanın yükseköğretim yönetimi disiplinine farklı bir bakış açısı kazandıracağı düşünülmektedir.
20
Bilir Koca, Burcu, and Engin Karadağ. "Yükseköğretimde Öğrenci Bağlılığı: Kişisel ve Üniversite Deneyimi Farklılıkları." Journal of Higher Education and Science 14, no. 1 (2024): 24–38. http://dx.doi.org/10.5961/higheredusci.1282152.
Full textAbstract:
Bu araştırmanın amacı, Türk yükseköğretim sisteminde öğrenci bağlılığının ulusal düzeyde hangi seviyede gerçekleştiğini belirlemek ve öğrencilerin kişisel ve üniversite deneyimlerine göre öğrenci bağlılığını incelemektir. Araştırmada nicel araştırma yaklaşımlarından tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi ise, tabakalı örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenen 11 devlet üniversitesinde öğrenim gören 3,093 lisans öğrencisinden meydana gelmektedir. Araştırmada Yükseköğretim Öğrenci Bağlılığı Ölçeği kullanılarak elde edilen veriler betimsel t-testi ve ANOVA ile çözümlenmiştir. Sonuçlar, üniversite öğrencilerinin yükseköğretim öğrenci bağlılığı ölçeğinden aldıkları puanların orta düzeyde olduğu göstermiştir. Ayrıca öğrencilerin yükseköğretim öğrenci bağlılığı ölçeğinden aldıkları puanlar kişisel ve üniversite deneyimlerine yönelik özelliklerine göre anlamlı farklılıklar göstermektedir.
21
Öztürk, Benazir. "Cam Yürüyen Merdiven Metaforu’nun Kadın Akademisyen Sayısına Etkisi: Türkiye Örneği." Alanya Akademik Bakış 9, no. 2 (2025): 483–500. https://doi.org/10.29023/alanyaakademik.1573095.
Full textAbstract:
İnsan kaynakları sistemi içerisindeki kariyer olanakları ve bireyin ilerleyişine yönelik engelleyici unsurlar incelendiğinde kadınların kariyer ilerleyişinde karşısına çıkartılan engelleri ifade etmek için kullanılan “cam yürüyen merdiven” metaforu dikkat çekmektedir. Metafor toplumsal cinsiyet algısındaki egemenlere iş yaşamında da sunulan ayrıcalıklı durumları anlatmak için kullanılmaktadır. Araştırma yükseköğretim kurumlarındaki kadın profesyonellere yönelik toplumsal yaşamda ve iş hayatında tanımlanan rollerin akademideki durumunu ortaya koymayı amaçlamaktadır. Türkiye’deki yükseköğretim kurumlarında görev yapan kadın akademisyenlerin yönetici kademede yetersiz temsilinde erkek akademisyenlere sunulan cam yürüyen merdivenlerin etkili olup olmadığı, söz konusu metaforla kadınların idari kademelerdeki yetersiz temsilinin açıklanıp açıklanamayacağı, cam yürüyen merdivenleri erkek akademisyenlere kimlerin sunduğunun anlaşılması ve açıklanması hedeflenmektedir. İstatistiki veriler üzerinden yapılan doküman analizinde kadın akademisyenlerin yükseköğretim kurumlarındaki artan sayısına karşın üst düzey idari pozisyonlarda göstermelik olarak var oldukları, erkeklere sunulan cam asansörlerin kadınları nasıl engellediği ele alınmaktadır. Araştırma ile Türkiye özelinde kadınların akademik iş yaşamının kariyer olanaklarından ne derece yararlandığını, cam yürüyen merdiven metaforu da göz önünde bulundurularak durumun nedenleri ve sonuçları yükseköğretim istatistikleri ve yükseköğretim kurumları verileri kapsamında analiz edilmiştir. Metaforun örgütsel ve psikolojik yönleri incelenerek yükseköğretim profesyonelleri arasında ayrım yaratan cam yürüyen merdivenlerin nasıl aşılacağına yönelik bazı değerlendirmeler yapılmıştır.
22
AYDIN, Oya. "KÜRESELLEŞME 4.0'IN YÜKSEKÖĞRETİMİN ULUSLARARASILAŞMASINA ETKİLERİ: TEKNOLOJİ, YERİNDE ULUSLARARASILAŞMA VE YENİ YÜKSEKÖĞRETİM ALANLARI." Journal of Academic Social Sciences 154, no. 154 (2024): 43–55. http://dx.doi.org/10.29228/asos.76562.
Full text
23
ÖZMEN, Halil İbrahim, İlker Hüseyin ÇARIKÇI, and Murat Ali DULUPÇU. "Career Planning Training in the Development of Strategic Human Resources: The Case of Süleyman Demirel University." Üniversite Araştırmaları Dergisi 6, no. 2 (2023): 137–49. http://dx.doi.org/10.32329/uad.1228686.
Full textAbstract:
Üniversite öğrencileri, stratejik yönetim düşüncesinde kaynak tabanlı yaklaşım bağlamında, bir ülkede yükseköğrenim düzeyinde eğitim alan kişiler olarak ülkelerin gelecek hedeflerine ulaşılmasında stratejik bir unsur konumundadır. Bu noktada, üniversite öğrencilerinin öncelikle kendi geleceklerini şekillendirme üzerine oluşturacakları kurgular olarak “Kariyer Planları” özel bir öneme sahiptir. Son yıllarda yükseköğretim sisteminde üniversite öğrencilerine yönelik olarak gerçekleştirilen kariyer planlama eğitimlerinde bir artışın olması bu önemin bir sonucudur. Bu çalışmada Cumhurbaşkanlığı İnsan Kaynakları Ofisi koordinasyonunda 2020-2021 Eğitim Öğretim Yılı Güz Döneminde Süleyman Demirel Üniversitesinde müfredata eklenilen “KRY001 Kariyer Planlama ve Çalışma Hayatına Giriş” dersi özelinde gerçekleştirilen süreçler ve elde edilen çıktılar ortaya konmaya çalışılmıştır.
24
HALİLOV, Taleh. "Yükseköğretim Kurumlarının Stratejik Planlanması." Anadolu Türk Eğitim Dergisi 6, no. 1 (2024): 39–46. http://dx.doi.org/10.29329/ated.2024.665.5.
Full text
25
SAİN, Kadir, and Şakir BERBER. "Process of Functional Transformation in Higher Education: Conversion of Academic Value into Economic Value." Üniversite Araştırmaları Dergisi 6, no. 4 (2023): 425–42. http://dx.doi.org/10.32329/uad.1358127.
Full textAbstract:
Tarihsel süreç içerisinde ekonomik, sosyal, kültürel ve siyasi yapılarda meydana gelen değişimler yükseköğretim kurumlarını işlevsel değişime itmiştir. Bu doğrultuda; dinin ve kutsal olanın ön plana çıktığı feodal toplumlarda I. Nesil Üniversiteler (eğitim-öğretim işlevi), üretim ve kârın ön plana çıktığı sanayi toplumlarında II. Nesil Üniversiteler (eğitim-öğretim ve bilimsel araştırma işlevi), bilgi ve küresel sorunların ön plana çıktığı bilgi toplumlarında ise III. Nesil Üniversiteler (eğitim-öğretim, bilimsel araştırma ve toplumsal fayda işlevi) ortaya çıkmıştır. III. Nesil Üniversiteler ile birlikte eğitim-öğretim, bilimsel araştırma ve toplumsal fayda işlevlerini bir bütün olarak yerine getirmeye başlayan yükseköğretim kurumları; eğitim-öğretim işlevleriyle nitelikli insan gücü olarak beşeri sermaye ortaya koyarak, bilimsel araştırma işlevleriyle nitelikli bilimsel bilgiler üreterek, toplumsal fayda işlevleriyle de toplumsal sorunların (ekonomik, ekolojik, sosyal, kültürel, siyasi vb.) çözümünde birçok önemli görevi yerine getirerek 21. yüzyılın hızla değişen, dönüşen ve gelişen dünyasının şekillendirici itici gücü olmuşlardır. III. Nesil Üniversiteler bilimsel, teknolojik, yenilikçi ve girişimci faaliyetlere öncülük ederek toplumsal fayda üretmişlerdir. Bu, ortaya koydukları nitelikli bilgileri ekonomik değere (yüksek katma değerli ürün ve hizmet, etkili teknoloji ve inovasyon) dönüştürebilmeleri ile mümkün olmuştur. Bu çalışmada, akademik değerin (bilginin) ekonomik değere dönüşümü bağlamında yükseköğretimde yaşanan işlevsel değişim süreci incelenmiştir.
26
ÇABUK, Ahmet, Serap TEPE, and Bülent MERTOĞLU. "Identification of Psychosocial Risks Affecting Academic Staff in Higher Education Institutions." İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi 12, no. 3 (2023): 1619–58. http://dx.doi.org/10.15869/itobiad.1251420.
Full textAbstract:
İşyeri ekosistemine zarar verme potansiyeli olan tehlike ve tehlikelerden kaynaklı risklerin önlenmesi ve sınırlandırılması, ekosistemin sağlık ve güvenliğinin korunması, varlığının devam ettirilmesi ve geliştirilmesi için önemlidir. Kişileri bedensel, sosyal ve ruhsal yönden zarara uğratma potansiyeli olan tehlikeler arasında psikososyal tehlikeler bulunmaktadır. Psikososyal tehlikelerden kaynaklı riskler işyerinde çalışanları etkilediği gibi o işyerine gelen ziyaretçileri, müşterileri, çalışanların ailelerini ve sosyal ilişki içerisinde olduğu çevresini etkileyerek işyerinin, ülkenin gelişmesine zarar verebilmektedir. Yükseköğretim kurumları insan ilişkilerinin yoğun olduğu ortamlardır. Öğretim elemanları merkeze alındığında temelde öğretim elemanı- öğretim elemanı, öğretim elemanı- öğrenci, öğretim elemanı- idari kadro çalışanı arasında görev, eğitim ve sosyal yönden sürekli bir ilişki bulunmaktadır. Yükseköğretim kurumlarında çalışanlar psikososyal risklere maruz kalabilmektedir. Psikososyal risklerden etkilenen öğretim elemanı bedensel ve zihinsel zarar görerek öğretim elemanının motivasyonunun azalmasına, öğretim performansının düşmesine, üretkenliğinin azalmasına, işe devam etmemesine neden olmaktadır. Bu olumsuz durumlar yükseköğretim kurumlarında bilimsel çalışmaların niteliği ve niceliğinin azalmasına ve eğitim- öğretimde kalitenin düşmesine neden olarak yükseköğretim kurumlarının ve ülkenin bilimsel, sosyal ve ekonomik yönden gelişmesine engel olmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Türkçeye çevrisi yapılan ve bilimsel bir model olan Kopenhag Psikososyal Anketi (COPSOQ- The Copenhagen Psychosocial Questionnaire) kullanılarak öğretim elemanlarını etkileyen psikososyal riskleri belirlemektir. Araştırmanın örneklem grubunu Türkiye genelinde faaliyette bulunan yükseköğretim kurumlarında görev alan öğretim elemanları oluşturmuştur. . Tesadüfi örnekleme tekniği dikkate alınarak 2022 yılı Mart- Haziran ayları arasında 2697 öğretim elemanına uygulanan anketten alınan verilerin istatistiksel analizi SPSS-23 (Statistical Package for the Social Sciences) programıyla yapılmıştır. 25 boyut ile 9 değişken arasında anlamlı farklılıkların görüldüğü bu çalışma yüksek öğretim kurumlarında görev alan öğretim elemanlarını etkileyen psikososyal riskleri göstermiştir. Ankette yer alan soruların farklı araştırma modelleri için kullanılması için uygun olduğunu gösteren ve öğretim elemanlarını etkileyen psikososyal riskleri gösteren bu çalışma yükseköğretim kurumlarında psikososyal risklerin doğru belirlenerek önlenmesine imkân verecektir. Bu sayede yükseköğretim kurumlarının ve ülkenin bilimsel ve akademik gelişme ve ilerlemesine katkı sağlanacaktır.
27
Tezcan, Ayşe Mahinur. "Toplumsal Kalkınma ve Yükseköğretim: Türkiye'nin On İki Kalkınma Planındaki Hedefler Üzerine Nitel Bir İnceleme." Üniversite Araştırmaları Dergisi 8, no. 1 (2025): 1–19. https://doi.org/10.32329/uad.1614298.
Full textAbstract:
Kalkınma planlarıyla, toplumun tüm kademesindeki ihtiyaçlar tespit edilerek ve bu ihtiyaçların giderilmesine yönelik hedefler koyularak, planların geliştirilecek uygulamalara rehberlik etmesi öngörülmektedir. 1961 Anayasası’nda kalkınmanın plana bağlanmasından sonra beşer yıllık dönemler için toplum yararına ekonomik, sosyal ve kültürel kalkınmayı hedefleyen ve günümüze kadar ilki 1963’de yayımlanan on iki adet kalkınma planı yürürlüğe koyulmuştur. Eğitim ve özelinde yükseköğretime ilişkin hedefler de toplumun kalkınmasında önemli bir yere sahiptir. Kalkınma planlarında yer alan hedefler, toplumsal değişmeyi izlemek açısından önemli ipuçlarını ortaya koymaktadır. Kalkınma, üzerinde uzlaşılamayan bir kavram olsa da sosyal, kültürel ve ekonomik büyümeye yönelik olumlu değişimleri içeren bir mahiyette kullanılmaktadır. Hedeflenen değişim, dönemin ihtiyaçlarından ve politikalarından bağımsız değildir. Ekonomik büyümeye odaklanan hedefleri temeline alan ilk kalkınma planlarından, sosyal, kültürel değişimlere odaklanan insan merkezli kalkınma planlarına doğru bir evrilme söz konusudur. Yükseköğretime ilişkin hedeflerin de bu minvalde bir değişim gösterdiği göze çarpmaktadır. Bu çalışmada on iki kalkınma planındaki yükseköğretime ilişkin hedeflerin ana temaları tespit edilerek değişim ekseni, MAXQDA programı kullanılarak içerik analizi yoluyla ortaya koyulmuştur. Araştırma sürecinde on tema belirlenmiştir. Temalar, tekrarlanma sıklığına göre sırasıyla; iş birliği (f:57), akademisyen istihdamı (f:54), küyerelleşme (f:51), yükseköğretime erişim (f:45), nitelik (f:44), üniversitenin misyonu (f:37), yeni üniversite kurulması (f:34), eğitim sisteminde dönüşüm (f:31), yükseköğretim yönetimi (f:29) ve hayat boyu öğrenme (f:27) olarak belirlenmiştir. Üniversite, ilk kalkınma planlarında sanayinin lokomotifi olarak görülmekte iken; toplumu dönüştürme, yaşam boyu öğrenme, uluslararasılaşma ve bilgi çağını yakalama gibi hedeflerle son dönemlerde daha yüksek düzeyde sivil toplumun öznesi olarak görülmeye başlanmıştır.
28
GARİP, Gökçe, and Nurdan KALAYCI. "Yükseköğretimde Program Değerlendirme: ABD, Avustralya, İngiltere ve Kanada Yükseköğretim Sistemlerinden Bazı Uygulamaların Karşılaştırmalı Analizi." Üniversite Araştırmaları Dergisi 5, no. 2 (2022): 140–63. http://dx.doi.org/10.32329/uad.992521.
Full textAbstract:
Bireyleri kalkınmanın temeli olan bilgiyle buluşturarak onları dönüştüren en nitelikli kurumlar olan üniversiteler, bilgi teknolojilerindeki gelişmeler ile yeni ortaya çıkan endüstrilerin yarattığı değişim ve dönüşümden önemli ölçüde etkilenmiştir. Yükseköğretimde eğitim programlarının yeni ihtiyaçlara göre geliştirilmesi maksadıyla yapılan reformlar ile program değerlendirme süreçleri önem kazanmış ve dünyanın önde gelen üniversitelerinin birçoğu sistematik ve döngüsel program değerlendirme süreçlerini uygulamaya yönelmiştir. Karşılaştırmalı bir eğitim araştırması olan bu nitel ve betimsel çalışma, James Cook Üniversitesi (Avustralya), Toronto Üniversitesi (Kanada), Londra Şehir Üniversitesi (İngiltere) ve Oregon Üniversitesindeki (ABD) program değerlendirme süreçlerinin ön hazırlık, planlama, uygulama ve sonuçlandırma aşamalarının özelliklerini belirleyerek karşılaştırmayı ve bu süreçlerin işleyişini analiz etmeyi amaçlamıştır. Araştırmanın verileri doküman incelemesi yöntemiyle toplanmış ve doküman analizi ile analiz edilmiştir. Araştırma kapsamındaki üniversitelerde; kapsamlı, planlı, yapılandırılmış, sistematik ve döngüsel program değerlendirme süreçleri bulunduğu; program değerlendirmenin akademik ve kurumsal gelişimi amaçlayarak uygulandığı; değerlendirme süreçlerinde üst yönetimin öncü olduğu ve kurumun her basamağının sürece katkı sağladığı; tüm paydaşların değerlendirme sürecine katılımının önemsendiği; program değerlendirme süreçlerinde bilimsel yöntemler ve çok çeşitli veri toplama araçlarının kullanıldığı; değerlendirme süreçlerinin her aşamasında ayrıntılı raporlar ile paydaşların bilgilendirildiği sonuçlarına ulaşılmıştır. Bu araştırmanın Türk üniversitelerine program değerlendirme süreçleri tasarlamak ve uygulamak amacıyla kapsamlı ve sistemli bir kaynak sağlayacağı düşünülmektedir.
29
Aydın, Mehmet Sadık. "Yükseköğretim Hizmeti İçin Bir Finansman Modeli Önerisi: Tamamlayıcı Karma Model." Üniversite Araştırmaları Dergisi 7, no. 3 (2024): 198–211. http://dx.doi.org/10.32329/uad.1466707.
Full textAbstract:
Yükseköğretim hizmetlerinin sunumu belli bir maliyet gerektirmektedir. Genellikle kamusal malların finansmanı zorunlu finansman olan vergilerle yapılırken, yükseköğretim gibi karma malların finansmanı ise zorunlu ve gönüllü finansman olan vergi ve fiyatlarla sağlanır. Bu çalışmada yükseköğretimin finansmanı açısından karma finansman modeli içerisinde değerlendirilebilecek bir model olan tamamlayıcı karma model incelenecektir. Bu modelde belirlenecek kriterlerle üniversitelere kamu bütçesinden bir kaynak tahsis edilecektir. Ancak bu kaynak toplam üniversite bütçesinin belli bir kısmını oluşturacaktır. Bu kaynak dışında öz kaynaklar da kullanılacaktır. Sonraki yıl bütçesi oluşturulurken ise enflasyon oranları dikkate alınarak bir artış öngörülecektir. Üniversite, kriterleri daha ileri taşımışsa kamudan gelecek kaynaklar artırılarak öz kaynağa ihtiyaç duymayacak ve bir teşvik mekanizması ortaya konulacak ancak kriterlerde arzu edilen başarı sağlanamamışsa kamu kaynakları azaltılarak öz kaynak bulması gerekecek bu şekilde bir ceza mekanizması oluşturularak yük üniversitelere yüklenecektir. Bu sayede kurumlar arası rekabetin ve kalitenin artması sağlanabilecektir. Kamunun bu alana aktaracağı kaynaklar daha etkin bir şekilde kullanılmış olacaktır. Çalışmada Türkiye’deki araştırma üniversitelerinin son 3 yıl verileri dikkate alınarak değerlendirme yapılmıştır. Performans göstergesi olarak da TÜMA (Türkiye Üniversiteleri Memnuniyet Araştırması) ve (University Ranking by Academic Performance) URAP sıralama sistemi göstergeleri kullanılmıştır. Çalışma sonucunda kaynakların etkin tahsis edilmediği bulgusuna ulaşılmıştır. Çalışma ile kaynak tahsisinde etkinlik sağlanması amacıyla politika yapıcılara yol gösterici öneriler sunulması hedeflenmektedir.
30
Büyükgöze, Hilal, and Murat Özdemir. "An investigation of the widening policies on access to and participation in higher education among EHEA." Yuksekogretim Dergisi 6, no. 1 (2016): 40–46. http://dx.doi.org/10.2399/yod.15.017.
Full text
31
Öztürk, Cebrail, and İmam Bakır Arabacı. "Koronavirüs Krizinde Yükseköğretim Kurumlarında Eğitim Öğretim ve İdari Faaliyetlerin Yürütülmesinde İç Paydaş Görüşleri." Üniversite Araştırmaları Dergisi 7, no. 2 (2024): 171–80. http://dx.doi.org/10.32329/uad.1486415.
Full textAbstract:
Tüm dünyayı etkisi altına alan koronavirüs salgını küresel kriz halini gelerek birçok sektörde olduğu gibi yükseköğretim kurumlarını da önemli ölçüde etkilemiştir. Yükseköğretim kurumlarının yaşanan kriz sürecinde eğitim öğretim ve idari faaliyetlerin sağlıklı bir şekilde sürdürmesi kurumların itibarı ve geleceği açısından önem arz etmektedir. Bu nedenle bu çalışma, Mardin Artuklu Üniversitesi örneğinde koronavirüs salgını krizinde yükseköğretim kurumlarında eğitim öğretim ve idari faaliyetlerin yürütülme sürecini iç paydaşların görüşlerine göre değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Araştırma, 2022-2023 eğitim-öğretim yılında Mardin Artuklu Üniversitesinde gerçekleşmiştir. Araştırmanın katılımcıları ölçüt örnekleme ve maksimum çeşitlilik örnekleme yöntemiyle seçilmiş; yönetici, idari personel, akademik personel ve öğrencilerden oluşturmaktadır. Veriler yarı yapılandırılmış açık uçlu sorulardan oluşan görüşme formu uygulaması ile toplanmış ve içerik analizi yöntemi analizi yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda, yükseköğretim kurumlarının kriz sürecinde çeşitli sorunlarla karşılaştığı bunların en önemlisinin teknolojik altyapıdan kaynaklanan alanlar olduğu tespit edilmiştir. Ancak akreditasyon ve inovasyon çalışmalarının yerinde yapıldığı alanlarda kurumun başarılı bir şekilde krizi bertaraf ettiği görülmüştür.
32
ASLANDEREN, Mustafa, and Hatice ÇİLSALAR SAGNAK. "Enhancement of Face-to-Face and Mixed Education Applications in Higher Education Through Technology Integration: Çiçekdağı Vocational Example." Üniversite Araştırmaları Dergisi 6, no. 2 (2023): 171–81. http://dx.doi.org/10.32329/uad.1145517.
Full textAbstract:
Yükseköğretimde eğitimcilerin eğitiminde özellikle teknolojinin etkili entegrasyonun incelenmesi gerekli görülen bir durumdur. Bu sebeple çalışmada, yükseköğretim kurumlarında yüz yüze ve karma öğretim uygulamalarının etkili teknoloji entegrasyonu ile zenginleştirilmesi uygulamalarını incelemek amaçlanmıştır. Ayrıca Kahoot öğretim teknolojisinin Ahi Yeterliliğe Dayalı Eğitim Projesi (AYDEP) öğrenme yönetim sistemine ve yükseköğretim öğrenme-öğretme süreçlerine etkili entegrasyonunun sağlanması için öğretim elemanlarının profesyonel gelişimlerini desteklemek için bir hizmetiçi eğitim programı tasarlamak, uygulamak ve değerlendirmektir. Araştırma, nitel araştırma kapsamında görüşme tekniği ile veri toplanan bir durum çalışmasıdır. İlk aşamada Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi Çiçekdağı MYO Çocuk Gelişimi Bölümü öğretim elemanlarının ve öğrencilerinin görüşlerine başvurularak AYDEP’in bir öğrenme yönetimi sistemi olarak kullanımına yönelik beklentilerini belirlemeyi amaçlamaktadır. Öğretim elemanlarının ve öğrencilerin teknoloji entegrasyonu ihtiyaçlarının analizleri sonucunda hazırlanan eğitim programının yürütülmesi hizmet içi eğitim programı ve sonrasındaki katılımcıların kendi sınıflarında yaptıkları teknoloji entegrasyonu uygulamalarını olumlu ve yerinde buldukları görülmüştür. Bununla birlikte öğrencilerin de büyük çoğunluğunun görüşleri öğretim elemanlarının görüşleri ile örtüşmektedir. Araştırma sonuçlarında teknoloji aracılığıyla öğretim süreçlerinin zenginleştirilmesinin, Çiçekdağı MYO Çocuk Gelişimi Bölümündeki öğrencilerin öğrenmelerinde etkili olduğu, öğrenme süreçlerini kolaylaştırdığı, öğrencileri süreçte daha etkin kıldığı, öğretim sürecinin bir parçası olduğu düşüncelerinin uyandığı tespit edilmiştir. Ayrıca ulaşılan sonuçlar, eğitim ortamlarına teknolojiyi anlamlı bir şekilde entegre etme açısından tartışılmış ve alan yazına önerilerde bulunulmuştur.
33
Yılmaz, Vedat, and Selçuk Gemicioğlu. "Türkiye’de Yükseköğretim Ücret Primi Üzerine Uygulamalı Bir Analiz." Uluslararası Ekonomi, İşletme ve Politika Dergisi 8, no. 1 (2024): 85–101. http://dx.doi.org/10.29216/ueip.1411105.
Full textAbstract:
Bu çalışmanın amacı 2004-2022 dönemi için Türkiye’de üniversite veya üzeri bir dereceden mezun bireylerin ücretlerinin lise mezunu bireylerin ücretlerine oranlanması ile elde edilen Yükseköğretim Ücret Primini (YÖÜP) sektörel bazda hesaplamak ve analiz etmektir. Bu amaç doğrultusunda YÖÜP iki şekilde hesaplanmıştır. İlk durumda YÖÜP regresyon analizine dayalı olmaksızın diğer bir ifade ile ücretleri etkileyen diğer faktörler kontrol edilmeksizin hesaplanırken, ikinci durumda ise ücretleri etkileyen diğer faktörler de kontrol edilerek yarı logaritmik bir ücret denkleminin En Küçük Kareler tahmin yöntemi ile tahmin edilmesi sonucu regresyona dayalı bir şekilde hesaplanmıştır. Regresyon analizine dayalı sonuçlar YÖÜP’ün özel sektörde ve kamu sektöründe çalışanlar için önemli ölçüde farklılık sergilediğini göstermiştir. Kamu sektöründe YÖÜP, 2004-2017 döneminde durağan bir seyir izlerken 2017’den sonra önemli düzeyde artış sergilemiştir. Özel sektörde ise 2004-2014 döneminde YÖÜP’de dikkate değer değişimler yaşanmazken, 2014’ten sonra önemli ölçüde azalışlar gerçekleşmiştir. Özel sektör için YÖÜP’deki azalışların en önemli nedeninin yükseköğretimin genişlemesine bağlı olarak göreli işgücü arzındaki artış olduğu söylenebilir.
34
DEĞİRMENCİ, Serkan. "Labor Market Effects of State Universities in Turkey." Üniversite Araştırmaları Dergisi 6, no. 1 (2023): 78–97. http://dx.doi.org/10.32329/uad.1212471.
Full textAbstract:
Yükseköğretim, ülkelerin bölgesel kalkınmasında önemli bir rol oynamaktadır. Yükseköğretimin temel kurumları olan üniversiteler, bilgi transferi ve harcamaları yoluyla dışsallıklar yaratabilirler. Bu dışsallıklar, farklı kanallar aracılığıyla bölgesel kalkınmayı artırmaktadır. Bu makale özellikle işgücü piyasası kanalını ele almakta ve Türkiye’deki yerel üniversiteler ile bölgesel işgücü piyasası performansları arasındaki ilişkiye odaklanmaktadır. Bu amaçla Türkiye İstatistik Kurumu tarafından yürütülen 2006 Hanehalkı İşgücü Araştırması mikro verileri ile Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi istatistikleri kullanılmış ve logit regresyon modelleri ile ampirik analizler yapılmıştır. Yerel üniversitelerin hem varlığı hem de nitelikleri ile işgücüne katılım arasında pozitif bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Artan işgücü katılımının uzun vadede daha yüksek bölgesel gelire ve gelişmiş kalkınmaya yol açması beklenmektedir.
35
ÇORUK, Adil. "YÜKSEKÖĞRETİM KURUMLARINDA GÖREV YAPAN İ." Ondokuz Mayis Univ. Egitim Fakultesi Volume 33 Issue 1, Volume 33 Issue 1 (2014): 139. http://dx.doi.org/10.7822/egt171.
Full text
36
BATUR, Özgür, and Hasan ARSLAN. "Yükseköğretim Kurumlarının Sosyal Sorumluluklarının Ölçülmesi." Turkish Studies-Educational Sciences Volume 16 Issue 5, Volume 16 Issue 5 (2021): 2147–70. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.52334.
Full text
37
Cenolari, Sümeray. "Uluslararası Öğrencilerin Yükseköğretim Harcamalarının Değerlendirilmesi." Kosova Eğitim Araştırmaları Dergisi 2/3, no. 2/3 (2021): 104–20. http://dx.doi.org/10.29228/kerjournal.54143.
Full text
38
Telli, Sahure Gonca. "Türkiye’de Yükseköğretim Sistemi Üzerine Düşünceler." Üniversite Araştırmaları Dergisi 1, no. 3 (2018): 132–38. http://dx.doi.org/10.32329/uad.482681.
Full text
39
BALKAN, Ali. "YÜKSEKÖĞRETİM YÖNETİŞİMİNDE ÖĞRENCİ KONSEYLERİNİN ROLÜ." Journal of Social Sciences 15, no. 15 (2017): 642–53. http://dx.doi.org/10.16990/sobider.3633.
Full text
40
AYDEMİR, İshak, Vehbi ÜNAL, Bülent ÖNGÖREN, et al. "Çalışan Yükseköğretim Öğrencilerinin Karşılaştıkları Sorunlar." Üniversite Araştırmaları Dergisi 5, no. 3 (2022): 276–85. http://dx.doi.org/10.32329/uad.1060624.
Full textAbstract:
Bu çalışmanın amacı, çalışan yükseköğretim öğrencilerinin karşılaştıkları sorun ve sıkıntıların belirlenmesidir. Çalışma, genel tarama modeli esas alınarak yapılmıştır. Öğrencilere çeşitli sosyal medya platformları üzerinden ulaşılmış ve 210 çalışan öğrenci çalışmaya katılmıştır. Öğrencilerin çoğunluğu kendi ayakları üzerinde durma isteği (%64,3), aylık gelirlerinin masraflarını karşılayamaması (%60,5) ve ailelerine yük olmak istememeleri (%48,6) nedeniyle çalışmak zorunda kalmışlardır. Bu çalışmanın en önemli diğer sonuçları ise, öğrencilere göre çalışma ortamında emeğinin karşılığından daha az ücret almakta, sigortasız çalışmakta, çalışma koşulları sağlıksız ve ağır, çalışma saatleri fazla, ücretlerini zamanında alamamakta, okulda yorulması nedeniyle işyerinde kaza ve aksiliklerle karşılaşmakta, işyerinden elde ettikleri kazançları beslenme, barınma, ulaşım, sağlık, eğitim ve giyim giderlerini karşılayamamakta, işyerinde ayrımcı tutumlarla karşılaşmaktadırlar. iş yerinde sözlü şiddete, duygusal ve fiziksel şiddete maruz kalmakta, mobbinge uğramakta, iş yerinin sağlıksız olmasının hastalığını tetiklemesinden korkmakta, cinsel istismara uğrama korkusu yaşamakta, iş yerimde cinsiyet ayrımcılığa maruz kalmakta, çok çalıştığı için sürekli stresli, sürekli kaygılı, dersleri konusunda kaygılı hissetmektedir. Çalışan öğrenciler çalıştığı için derslere geç kalmakta ve derslere alınmamakta, çalışma saatleri ve ders saatleri çakışmakta, ders bitiminde iş yerine ulaşmada geç kalmakta, mesai bitimi geç olduğu için toplu taşıma araçlarını kullanamamakta ve mesai bitimi geç olduğu için yurda giriş çıkışlarda sorun yaşamaktadır.
41
Taştan, Kürşat, and Sinan Yılmaz. "Yükseköğretim Kurumlarında Kalite Yönetimi Anketi." Turkish Management Review 1, no. 1 (2022): 66–77. https://doi.org/10.5281/zenodo.7486573.
Full textAbstract:
UNESCO Uluslararası Eğitim Planlama Enstitüsü (IIEP) ve Uluslararası Üniversiteler Birliği (IAU) tarafından IIEP-UNESCO İç Kalite Güvencesi Araştırma Projesi kapsamında hazırlanan ve yönetilen Quality management in higher education: Developments and drivers Results from an international survey (Martin ve Parikh, 2017) isimli çalışmanın EK 1. Anket’inin Türkçe çevirisi. Turkish translation of the "Quality management in higher education: Developments and drivers Results from an international survey's Annex 1. Questionnaire" (Martin and Parikh, 2017) prepared and managed by UNESCO International Education Planning Institute (IIEP) and International Universities Union (IAU) within the IIEP-UNESCO Internal Quality Assurance Research Project.
42
SEÇKİN, Sinan. "Vakıf Yükseköğretim Kurumlarında Görev Yapan Personel Hakkında Ceza Soruşturması Yürütülmesi Usulü." Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi 28, no. 1 (2022): 1334–54. http://dx.doi.org/10.33433/maruhad.1083012.
Full textAbstract:
Ülkemizde kamu görevlilerinin işledikleri iddia edilen suçlar hakkında ceza soruşturmasına tabi tutulması özel usullere bağlı kılınmıştır. 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunun 53. maddesinin c fıkrası uyarınca, 2547 sayılı Kanuna tabi olan personelin görevleri dolayısıyla ya da görevlerini yaptıkları sırada işledikleri ileri sürülen suçlar bakımından özel ceza soruşturma usulü benimsenmiştir. Ancak Anayasa Mahkemesi ve Danıştay, vakıf yükseköğretim kurumu personelinin, bu kapsama girmediği hususunda kararlar vermişlerdir. Bunun yanında 6764 sayılı Kanunla yapılan değişiklikle ise vakıf üniversitesi rektör ve rektör yardımcıları bu kapsama alınmıştır. Bu bağlamda yargı organlarının konuya ilişkin kararları göz önünde tutularak, vakıf yükseköğretim kurumu personelinin hukuki statüsü değerlendirilmiş ve 2547 sayılı Kanunda düzenlenen özel ceza soruşturma usulüne ilişkin kapsam ve ceza soruşturması yürütülmesi usulü incelenmiştir.
43
Tığ Demir, Burcu, and Bülent Yılmaz. "Türkiye’de Yükseköğretim Kurumlarındaki Açık Erişim Politikalarının Bilgi Politikası Bağlamında Değerlendirilmesi." Bilgi Yönetimi 7, no. 1 (2024): 85–109. http://dx.doi.org/10.33721/by.1463825.
Full textAbstract:
Teknolojinin son yıllardaki hızlı gelişimi ile birlikte bilginin üretimi, kullanımı, paylaşılması ve depolanması da açık, hızlı ve sınırsız bir hâle gelmeye başlamıştır. Özellikle bilimsel ilerlemeyi hedef alan yükseköğretim kurumlarında, bilgi kaynaklarına sürekli erişimin sağlanması zorunlu görünmektedir. Yükseköğretim kurumları entelektüel bilgi birikimlerini arşivlemek ve paylaşmak amacıyla kurumsal açık erişim arşivleri oluşturmaya başlamışlardır. Bu bağlamda, açık erişim arşivlerindeki bilgi kaynaklarına sürekli ve ücretsiz erişim sağlamanın hukuksal ve kurumsal zeminini oluşturmak için açık erişim politikaları geliştirilmektedir. Bu çalışma, Türkiye’deki yükseköğretim kurumlarında geliştirilen açık erişim politikalarının özelliklerini/niteliklerini ve olumlu-olumsuz yanlarını ortaya koymayı amaçlamıştır. Politikalarda yaşanan sorunları saptayabilmek amacıyla ulusal bilgi politikası geliştirme alanında ayrıntılı çalışmalar yapan ve genel bir yaklaşım/teori sunan Montviloff’un (1990) bilgi politikası yaklaşımı kullanılmıştır. Söz konusu yaklaşımda, bilgi politikası kavramı bilgi kaynakları, bilgi hizmetleri, bilgi sistemleri ve bilgi altyapısı bileşenlerinden oluşmaktadır. Çalışmada, bilgi politikasının bu dört bileşeni kapsamında açık erişim ile ilişkili 14 kategori altında 80 alt kavram belirlenmiştir. Açık erişim ile ilişkili (dolaylı/doğrudan) belgeler içerisinde oluşturulan alt kavramlar, içerik analizi yöntemi ile taranmıştır. Çalışmanın sonucunda, Türkiye’deki yükseköğretim kurumları açık erişim politika belgelerinde yoğunluğun bilgi kaynakları ve bilgi hizmetleri bileşenlerinde olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, yükseköğretim kurumları açık erişim politika belgelerinde kavramsal ve yaklaşım netliği de görülmemiştir. Bu kavramsal ve yaklaşım karmaşası ile oluşturulan açık erişim politikaları, sunulan hizmetin bileşenlerini ve kavramlarını tam olarak karşılamamaktadır. Bu çalışmanın sonucunda bilgi politikası yaklaşımı ile oluşturulan ve böylece sürekliliği sağlanan ulusal bir açık erişim politikası geliştirilmesi önerilmiştir.
44
Ancın, Vacide. "Yükseköğretim Kurumlarında Gerçekleştirilen Kariyer Araştırmalarının İçerik Analiz Yöntemi ile İncelenmesi." Uluslararası Davranış, Sürdürülebilirlik ve Yönetim Dergisi 11, no. 21 (2025): 36–49. https://doi.org/10.71444/jobesam.1597283.
Full textAbstract:
İçerik analizi, literatürde yer alan akademik çalışmaların sınırlar dâhilinde incelenmesiyle nitel olarak gerçekleştirilen araştırma yöntemidir. İçerik analizi mevcut verilerin özetlenerek standardize edilmesi, karşılaştırılması veya başka bir şekle dönüştürülmesi yöntemiyle, literatüre katkı sağlanması açısından önem taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı, yükseköğretim kurumlarında yapılan kariyer çalışmalarına ilişkin yerli bilimsel çalışmaların içerik analizi yöntemiyle belirlenen temalar çerçevesinde incelenmesidir. Araştırma kapsamında 2014-2023 yıllarında yerli literatürde bulunan 50 araştırma bu amaç kapsamında incelenmiştir. Bunun yanında araştırma kapsamında incelenen çalışmalardaki yazar sayıları, çalışmalardaki örneklem grubu, çalışmalarda kullanılan yöntemler ve veri toplama araçları ve çalışmaya birlikte ulaşılan sonuçlar incelenmiştir. Bu çalışma ile yükseköğretim kurumlarında gerçekleştirilen kariyer çalışmalarının belirtilen kriterler çerçevesinde incelenmesi ve sonuçlarının yorumlanmasıyla kariyer çalışmalarının yükseköğretim kurumları açısından önemi ortaya çıkarabilecek, bundan sonraki kariyer çalışmaları üzerine yeni bir bakış açısı getirebilecektir.
45
ÖZBİLGİN, Mustafa F., Berk KÜÇÜKALTAN, and Arzu AÇAR. "AKADEMİK YAŞAMDA LİYAKATI AŞINDIRAN BİR UNSUR OLARAK YAĞCILIK." Business & Management Studies: An International Journal 7, no. 5 (2019): 2828–50. http://dx.doi.org/10.15295/bmij.v7i5.1361.
Full textAbstract:
Çalışma hayatında liyakat, kurumların sürdürülebilirlik, kalite ve rekabet güçleri için önemli bir değerdir. Liyakatın olduğu yerde yağcılığın, dalkavukluğun veya yaranmanın olması beklenilmediği gibi yağcılığın liyakat sistemini aşındırdığı kabul edilmektedir. Bu çalışmada liyakat sisteminin öncüsü kabul edilen yükseköğretim kurumları odak noktasına alınarak, akademik yaşamda yağcılığın nedenleri, süreçleri ve sonuçları üzerine nitel bir araştırma yapılmaktadır. 88 kişiden elde edilen bulgular, yağcılığın akademik yaşamda tüm paydaşlar arasında yaygın, kültürel olarak kabul gören bir uygulama olduğunu, yağcılığın yapısal olarak göz ardı edildiğini ve hatta kanıksandığını göstermektedir. Sunulan gerçek yaşam öyküleri ve incelenen boyutlar, yağcılığın kavramsal olarak irdelenmesi anlamında akademik söylemlere katkıda bulunmaktadır. Araştırma ayrıca yağcılıkla mücadele sürecinde yükseköğretimin modernizasyonunda karar vericiler için örnek teşkil etmeyi hedeflemektedir.
46
DAŞCI SÖNMEZ, Elif. "Yükseköğretimin Ekonomik Büyümeye Etkisi: Panel VAR Analizi." Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, February 27, 2023. http://dx.doi.org/10.53444/deubefd.1213532.
Full textAbstract:
Bu araştırmanın amacı, yükseköğretimin ekonomik büyümeye etkisini incelemektir. Araştırma kapsamında, 2000-2021 yılları arası dönemde, İktisadi İşbirliği ve Gelişme Teşkilatı’nın 20 kurucu üyesine ait veriler, Dünya Bankası’ndan elde edilmiştir. Ekonomik büyümenin açıklayıcı değişkeni olarak reel Gayri Safi Yurtiçi Hasılanın kullanıldığı araştırmada, yükseköğretime ait değişkenler; öğrenci-öğretim üyesi oranı, bilimsel ve teknik dergi makaleleri, yükseköğretime yapılan harcamalar ve yükseköğretim kurumlarına öğrenci kayıt oranı olarak belirlenmiştir. Yapılan panel VAR analizi sonucunda, ekonomik büyüme ile bilimsel ve teknik dergi makalelerinin birbirinin nedeni olduğu, yükseköğretimde öğrenci-öğretim üyesi oranının, hem bilimsel ve teknik dergi makaleleri hem yükseköğretim kurumlarına öğrenci kayıt oranının nedeni olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, yükseköğretim kurumlarına öğrenci kayıt oranının, yükseköğretime yapılan harcamalar ile karşılıklı birbirinin nedeni olduğu bulunmuş ve yükseköğretimde öğrenci-öğretim üyesi oranının, yükseköğretime yapılan harcamaların nedeni olduğu görülmüştür. Yükseköğretim kurumlarına öğrenci kayıt oranı da ekonomik büyüme ve bilimsel ve teknik dergi makalelerinin nedeni olarak tespit edilmiştir. Ayrıca, ekonomik büyümedeki değişim üzerinde etkili olan değişkenler varyans ayrıştırması analizi ile tespit edilerek detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
47
ENGİN, Orhan, Fevziyenur ULUAĞAÇ, Sabiha Dilan ÇAĞLI, and Simge KARAMAN. "Türkiye’de Mühendislik Eğitimi Veren Yükseköğretim Kurumlarında Kalite Süreçlerinin Analizi." Harran Üniversitesi Mühendislik Dergisi, November 6, 2023. http://dx.doi.org/10.46578/humder.1351705.
Full textAbstract:
Yükseköğretime olan talep, günden güne artmakta ve çalışma yaşamında yer alan bireyler, dünyada olduğu gibi Türkiye’de de tekrar yükseköğretim süreçlerine dahil olmakta ve beklentileri artmaktadır. Türkiye’de, yükseköğretimde kalite ile ilgili ilk çalışmalar, mühendislik eğitimi veren kurumlarda başlamıştır. Bu araştırmada, öncelikli olarak yükseköğretim kurumlarında kalite iyileştirme ile ilgili son yıllarda literatürde yapılan çalışmalar incelenmiştir. Daha sonra, Türkiye’de mühendislik eğitimi veren yükseköğretim kurumlarında, kalite ile ilgili yapılan çalışmalar analiz edilmiştir. Bu kapsamda, öncelikli olarak Yükseköğretim Kalite Kurulu(YÖKAK)’nun, yükseköğretim kalite güvencesi ile ilgili yapmış olduğu çalışmalar araştırılmış daha sonra mühendislik programlarının akredite edilmesi ile ilgili faaliyette bulunan, Amerika Birleşik Devletlerinde kurulmuş olan, Mühendislik ve Teknoloji Akreditasyon Kurulu-ABET (Accreditation Board for Engineering and Technology)’in akreditasyonu ile ilgili yapılan çalışmalar ve ülkemizde kurulmuş olan Mühendislik Eğitim Programları Değerlendirme ve Akreditasyon Derneği (MÜDEK)’in Mühendislik Eğitim Programları Akreditasyon Kurulu (MAK) tarafından, mühendislik programlarının değerlendirilmesi ve akreditasyonu için yaptığı çalışmalar incelenmiştir. Türkiye’de ulusal ve uluslararası akreditasyona sahip mühendislik eğitimi veren kurumların kalite yolculuğunda elde ettikleri kazanımlar araştırılmıştır. Mühendislik eğitimi veren yükseköğretim kurumlarının uluslararası rekabet üstünlüğü sağlamaları için öneriler yapılmıştır.
48
Battal, Bahadır, and Gökhan Arastaman. "Yükseköğretim kurumlarının yönetiminde atanmış-seçilmiş rektör ikilemi: Uluslararası sıralamalar ışığında bir değerlendirme." Alanyazın, October 11, 2024. https://doi.org/10.59320/alanyazin.1523208.
Full textAbstract:
Bu araştırmanın amacı yükseköğretim üst yöneticilerinin göreve gelme usulünde kullanılan seçim veya atama yöntemlerinin önemini uluslararası sıralamamalar ışığında tartışmak ve yükseköğretimde yönetim sistemlerinin inşası için yeni bir bakış açısını tartışmaya açmaktır. Bu amaçla doküman inceleme yönteminden yararlanılarak Türkiye’de atama ve seçim yöntemlerinin kullanıldığı farklı dönemlerde üniversitelerin uluslararası sıralamalardaki başarıları ile dünyadaki çeşitli ülkelerin uluslararası sıralamalarda toplam ve oransal üniversite sayıları bakımından ilk beşte yer alan ülkelerde kullanılan üst yönetici belirleme yöntemleri incelenmiştir. Ayrıca bir örgütün paydaşlar dengesini temel unsur olarak kabul eden bir ekonomi-politik yaklaşım yükseköğretim kurumlarına uyarlanmıştır. Araştırma bulgularına göre sıralama açısından bakıldığında yükseköğretim yönetiminde yükseköğretimin iç ve dış paydaşlarını yönetim süreçlerine dâhil etmeyi başarmış ülkelerin hem toplam üniversite sayısı hem de oransal bakımdan uluslararası sıralamalarda ilk beşte yer aldığı görülmüştür. Bu bağlamda mevcut çalışmada önerilen yükseköğretimin yönetiminde dar koridor yaklaşımı göz önünde bulundurularak iç ve dış paydaşların dengesinin gözetildiği yönetim modelleri üzerinde çalışmaların yapılması önerilmektedir.
49
YÜCEL, Fatma Hümeyra, and Temel ÇALIK. "Situation Analysis on Regional Development-Oriented Mission Differentiation and Specialization in Higher Education." Yuksekogretim Dergisi, November 30, 2023. http://dx.doi.org/10.53478/yuksekogretim.1223074.
Full textAbstract:
Araştırmanın amacı, akademisyenlerin görüşleri doğrultusunda yükseköğretimde bölgesel kalkınma odaklı misyon farklılaşması ve ihtisaslaşmasına yönelik mevcut durumu tespit etmektir. Yükseköğretim sisteminin seçkin ve ayrıcalıklı bir yaklaşımla yeniden kurgulanması için Yükseköğretim Kurulu tarafından uluslararası ve ulusal ölçekteki genel eğilimler esas alınmakta, yükseköğretimin yapısına ilişkin projeler üretilmekte ve bir dizi faaliyet gerçekleştirilmektedir. “Yükseköğretimde Bölgesel Kalkınma Odaklı Misyon Farklılaştırma ve Uzmanlaşma” bu projelerden biri olarak özgün yönleriyle yükseköğretim sistemlerindeki yerini almaktadır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden biri olan durum analizi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu 2016’da “Yükseköğretimde Misyon Farklılaştırma ve Uzmanlaşma Projesi”ne ilk defa kabul edilen Bingöl Üniversitesi, Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Düzce Üniversitesi, Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, Uşak Üniversitesi” şeklindeki 5 pilot üniversiteden oluşmaktadır. Veriler projelerde aktif olarak yöneticilik görevlerini sürdüren 20 akademisyenden 3 farklı bölüm, 56 ifadeden oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu ile elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar ışığında pilot üniversitelerin faaliyetlerinin oldukça kapsamlı olmasına rağmen stratejik planları doğrultusunda misyon farklılaşması ve ihtisaslaşmayı gerçekleştirdikleri, bölgesel kalkınmaya katkı sağladıkları, insan gücü yetiştirmede kaliteyi önceledikleri, istihdamın artırıldığı, üretimin gerçekleştirildiği; genel olarak başarılı dönütler ve pozitif çıktılar alındığı belirlenmiştir.
50
DEVELİ, Abdülkadir, and Yasemin BOZKURT ÖZYALÇIN. "SEÇİLMİŞ 9 OECD ÜLKESİNİN VE TÜRKİYE’NİN YÜKSEKÖĞRETİM GÖSTERGELERİ ÜZERİNDEN 2000-2019 YILLARI ARASI REFAH REJİMİ AÇISINDAN KARŞILAŞTIRMALI ANALİZİ." Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, August 26, 2022. http://dx.doi.org/10.53092/duiibfd.1128183.
Full textAbstract:
Bu makale 2008 yılı itibariyle Türkiye’nin yükseköğretimdeki genişleme politikası sonrası refah devletlerinin arasındaki yerini ve refah rejimi dönüşümünü analiz etmeyi amaçlamaktadır. Çalışma, Türkiye ile karşılaştırılmak üzere muhafazakâr, liberal, sosyal demokrat ve Güney Avrupa refah rejimlerine ait 9 OECD (Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Teşkilatı) ülkesini kapsamaktadır. Bu amaçla toplam 10 ülkenin 2000-2019 yıllarındaki 6 yükseköğretim verisi seçilmiştir. Veriler 2008 öncesi ve sonrasını gösterecek şekilde iki dönem olarak gruplandırılmıştır. Ülkeler arası farklılık ve dönemler arası değişimi göstermek amaçlanmıştır. 2000-2009 yıllarına ait yapılan analiz sonucuna göre, 4 refah rejimi içinden yükseköğretim politikalarında ilk sırada sosyal demokrat rejim ülkeleri yer almaktadır. Bu dönemde Türkiye, yükseköğretim brüt okullaşma ve mezun oranı ile mezuniyetteki cinsiyet eşitliği endeksinde muhafazakâr ülkelerle aynı grupta yer almaktadır. GSYİH içindeki yükseköğretim harcamaları ve öğrenci başına yapılan kamu harcamalarına göre de Güney Avrupa ülkeleriyle aynı gruptadır. 2009-2019 yıllarında Türkiye’de yükseköğretimin her alanında ciddi bir büyüme göze çarpmaktadır. Bu dönemde Türkiye, yükseköğretim okullaşma oranı ve yükseköğretime yapılan harcamalarda ilk sıralarda ve sosyal demokrat rejimi ülkeleriyle yakın düzeyde bulunurken; yükseköğretimdeki mezun oranı ve mezuniyetteki cinsiyet endeksine göre de muhafazakâr rejim ülkeleriyle yakın düzeyde görünmektedir