To see the other types of publications on this topic, follow the link: Zaburzenia mowy u dzieci.

Journal articles on the topic 'Zaburzenia mowy u dzieci'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Zaburzenia mowy u dzieci.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Krakowiak, Marta. "Funkcjonowanie słuchu fonematycznego u dzieci z alkoholowym zespołem płodowym." Logopedia Silesiana, no. 9 (October 21, 2020): 1–37. http://dx.doi.org/10.31261/logopediasilesiana.2020.09.02.

Full text
Abstract:
Picie alkoholu przez kobietę w czasie ciąży może skutkować wystąpieniem u dziecka licznych zaburzeń rozwojowych, określanych mianem alkoholowego zespołu płodowego (fetal alcohol syndrome, FAS), które dotyczą sfery fizycznej, emocjonalnej, społecznej i poznawczej. Wśród tych deficytów istotne miejsce zajmują zaburzenia słuchu fonematycznego, negatywnie wpływające na opanowanie kompetencji językowej i komunikacyjnej. Zebrany materiał badawczy świadczy o zaburzeniach słuchu fonematycznego u prawie 50% sześciolatków z FAS (w grupie kontrolnej: 12%) i 21% dziesięciolatków z FAS (w grupie kontrolnej: 5%). Rodzaj trudności w obydwu grupach jest jednakowy, ponieważ wystąpił podobny układ zaburzonych kategorii fonologicznych (płynność – wibracja, stopień zbliżenia narządów mowy, dźwięczność – bezdźwięczność). U dzieci z FAS można również zauważyć osłabienie koncentracji uwagi i deficyty pamięci słuchowej, manifestujące się poprzez problemy w zapamiętywaniu i porównywaniu pseudowyrazow.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Rutkiewicz-Hanczewska, Małgorzata. "Dziecięca apraksja mowy." Prace Językoznawcze 22, no. 4 (September 4, 2020): 151–67. http://dx.doi.org/10.31648/pj.5822.

Full text
Abstract:
Przedmiotem artykułu jest specyfika apraksji mowy u dzieci, czyli zaburzeń w zakresieprzekształcania abstrakcyjnego kodu fonologicznego w ruch artykulacyjny, tj. deficytówdotyczących planowania i/lub programowania ruchów artykulacyjnych, skutkującychniestałością błędów językowych, niepłynnymi przejściami między poszczególnymi segmentamimowy i nieodpowiednią prozodią. Autorka artykułu przedstawia cechy wyróżniającedyspraksję werbalną. Wskazuje także na nierozpoznane jeszcze podłoże zaburzenia orazna jego ewentualne neurobiologiczne substraty. W drugiej części tekstu zwraca uwagęna specyfikę terapii dziecięcej apraksji mowy ze szczególnym uwzględnieniem metoddostępnych w polskiej logopedii.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Starz, Roman, and Grażyna Nowak-Starz. "Funkcjonowanie uczniów z zaburzeniami mowy w szkole podstawowej." Prace Językoznawcze 23, no. 4 (December 10, 2021): 185–200. http://dx.doi.org/10.31648/pj.7043.

Full text
Abstract:
Celem prezentowanych badań było ustalenie związku pomiędzy poziomem rozwoju umysłowego,wynikami w nauce i aktywnością społeczną w szkole dzieci z zaburzeniami mowy.Badania przeprowadzono w roku szkolnym 2017/2018. Zbadano 1043 dzieci w wieku 11 lat,uczniów klas IV szkół podstawowych pochodzących ze środowiska miejskiego (636; 61,0%)i wiejskiego (407; 39,0%). W badanej grupie było 931 (89,3%) dzieci bez zaburzeń mowyi 112 (10,7%) z zaburzeniami mowy. Materiał opracowano statystycznie. Stwierdzono,że w świetle wyników Testu Matryc Progresywnych Ravena rozwój umysłowy przebiegau uczniów z zaburzeniami mowy podobnie jak u uczniów bez zaburzeń. Ustalono,że uczniowie z zaburzeniami mowy, mając kłopoty z porozumiewaniem się, osiągają niższeod swoich rówieśników wyniki w nauce. Znacznie większe różnice pomiędzy uczniami z zaburzeniamii bez zaburzeń zaobserwowano w ocenach z języka polskiego niż z matematyki.Stwierdzono różnice w przystosowaniu szkolnym uczniów bez zaburzeń i z zaburzeniamimowy. Wyniki badań uzyskane na podstawie Arkusza Zachowania się Ucznia BarbaryMarkowskiej pozwalają stwierdzić, że dzieci z zaburzeniami mowy to uczniowie lękliwi,izolujący się od grupy klasowej, przygnębieni, brak im zaufania do siebie, pod wpływemnapotykanych trudności łatwo rezygnują z aktywności. W związku z tym badani wykazująmniejszą motywację do nauki, niższy poziom uspołecznienia i ogromne przyhamowaniew kontaktach społecznych.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Grzesiak-Witek, Danuta. "Nauczyciel wobec dziecka z mutyzmem wybiórczym w wieku wczesnoszkolnym – wytyczne do postępowania." Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce 16, no. 5 (63) (November 5, 2021): 111–22. http://dx.doi.org/10.35765/eetp.2021.1663.08.

Full text
Abstract:
Mutyzm wybiórczy (SM) jest rozpoznawany u coraz większej grupy dzieci. Jego istotą jest brak komunikowania się werbalnego, przy jednoczesnym wykluczeniu anatomicznego uszkodzenia narządów mowy. Dla jednostki z mutyzmem rozpoczęcie nauki oraz edukacja w klasie I szkoły podstawowej to duże wyzwanie. Artykuł prezentuje przyczyny i objawy mutyzmu. Przedstawia także przebieg diagnozy oraz metody terapii dzieci obarczonych SM. Konkretne objawy mutyzmu wybiórczego oraz sposób funkcjonowania jednostek na niego cierpiących ukazano w oparciu o przypadki dwojga uczniów klas I-III szkoły podstawowej. Sprecyzowanie wytycznych dla nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej, którzy w swojej klasie mogą spotkać ucznia z mutyzmem wybiórczym stanowi istotny element tekstu. Brak wiedzy u wychowawcy na temat dziecięcego milczenia może przyczynić się do nieświadomego pogłębienia zaburzenia u podopiecznego. Właściwa postawa wobec dziecka z mutyzmem, stopniowanie wymagań, stworzenie przyjaznej atmosfery w klasie oraz zadbanie o pozytywne nastawienie rówieśników do mutystycznego kolegi to tylko niektóre z wytycznych, jakie pojawiają się w tekście. Nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej jawi się tu także w roli łącznika pomiędzy logopedą a pozostałymi pracownikami szkoły.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Pilarska, Ewa, and Ilona Kopyta. "Wybrane rzadkie przyczyny udaru mózgu u dzieci i młodzieży." Child Neurology 29, no. 58 (2020): 71–75. http://dx.doi.org/10.20966/chn.2020.58.460.

Full text
Abstract:
Udar mózgu (ang. AIS, arterial ischemic stroke) w populacji dzieci i młodzieży występuje z częstością około 3 nowych zachorowań na 100 000 dzieci w ciągu roku; częściej pojawia się w okresie noworodkowym, a kolejno- w wieku adolescencji. Czynniki predysponujące do wystąpienia udaru dziecięcego są inne niż w populacji pacjentów dorosłych, a jednocześnie bardzo złożone. Aktualnie wśród najistotniejszych czynników ryzyka AIS u dzieci, z uwagi na częstość występowania, wyróżnia się arteriopatie naczyń mózgowych, wrodzone i nabyte choroby serca oraz stany sprzyjające zakrzepicy. Obraz kliniczny zależy od lokalizacji ogniska udarowego, a także od wieku pacjenta. Większość udarów dziecięcych lokalizuje się w zakresie przedniego kręgu unaczynienia mózgowia, wobec czego w obrazie klinicznym ostrej fazy choroby dominują porażenia i niedowłady kończyn oraz nerwów czaszkowych, a także afazja. U noworodków i niemowląt objawy często są niespecyficzne. Większość dzieci po przebyciu udaru mózgu prezentuje trwałe następstwa, zwłaszcza niedowłady, zaburzenia mowy o typie afazji oraz padaczkę pourazową. W diagnostyce różnicowej ostrego niedokrwienia mózgu u dzieci należy jednak uwzględnić także przyczyny rzadko występujące, zwłaszcza, jeśli ich rozpoznanie daje możliwość leczenia i uniknięcia nawrotów udaru. Autorki przedstawiają opis wybranych rzadkich schorzeń, w przebiegu których występują udary niedokrwienne mózgu w populacji pediatrycznej.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Kowalczyk, Łukasz. "Jak wspierać w szkole jąkającego się ucznia?" Special School LXXXI, no. 5 (December 31, 2020): 364–69. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0014.6316.

Full text
Abstract:
Wieloczynnikowa koncepcja jąkania zakłada indywidualną kombinację uzupełniających się czynników, które mogą stanowić przyczynę wystąpienia tego zaburzenia mowy u dziecka. Są to czynniki fizjologiczne, lingwistyczne, psychologiczne oraz środowiskowe. Koncentrując się na dwóch ostatnich, autor przedstawia fakty na temat jąkania oraz dokonuje opisu jego złożoności w kontekście terapeutycznym. Jąkający się uczeń wymaga bowiem wsparcia nie tylko ze strony logopedy i rodziców, ale również nauczycieli. W artykule opisane zostało funkcjonowanie jąkającego się ucznia w szkole. Ponadto autor na podstawie literatury przedmiotu prezentuje rady dla nauczycieli, które mogą wykorzystać w swojej pracy wychowawczo-dydaktycznej z dzieckiem, które się jąka.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Babych, Nataliia, and Kateryna Tychyna. "Diagnostics of the Parameters of the Syllaborhythmic Speech Structure in Pre-School Children with Complex Disoders." Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova 6 (September 22, 2021): 359–76. http://dx.doi.org/10.17951/en.2021.6.359-376.

Full text
Abstract:
A child’s language development is one of the main factors of the personal formation. The level of personal development determines the formation of social and cognitive skills in children. Speech development disorders, in particular mastering of syntagmatic constructions with different structural complexity, complicates children’s communication with peers and adults and impedes written language development. The purpose of this study is to examine the basic parameters of the compositional rhythmic speech structure (movement, rhythm and space) and to determine its development level in preschool children with multiple disabilities (disabilities in sensory, motor and speech systems). In order to examine these parameters a special technique consisting of four diagnostic units (“rhythmic movement”, “rhythmic space”, “rhythmic pronunciation” and “complex rhythm of speech”) was developed. First, an empirical study for each diagnostic unit was conducted, and the findings suggested that majority of preschool children with sensory, motor and speech disorders have underveloped compositional structure of speech, which requires further targeted interventions. The study found that preschool children with multiple disabilities have a reduced ability to pronounce words with different structural complexity, impaired perception of lexical units and a disturbed ability to perform dynamic and rhythmic serial movements, which indicates an insufficient level of motor, rhythmic and spatial skills development. Then, a correlation analysis was performed, the results of which indicate that the diagnostic units – “rhythmic movement”, “rhythmic space”, “rhythmic pronunciation” – are inextricably linked. When the skills assessed by the above-mentioned diagnostic units are developed, the skills, assessed by the “Complex rhythm of speech” diagnostic unit can begin their development as well. Determination of the child’s functioning level in each diagnostic unit will allow describing the effective strategies to influence parameters of compositional rhythmic speech in children with multiple disabilities based on potential capabilities and their maximal implementation in the speech therapy process.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Kosicka, Marta. "Zaburzenia mowy postaci z bajek i ich wpływ na rozwój mowy dzieci." Logopaedica Lodziensia, no. 2 (December 30, 2018): 63–76. http://dx.doi.org/10.18778/2544-7238.02.05.

Full text
Abstract:
Artykuł stanowi doniesienie z badań prowadzonych w jednym z miejskich przedszkoli w Pabianicach, których głównym celem było określenie wpływu zaburzeń mowy wybranych postaci z bajek, filmów bądź kreskówek na rozwój mowy dzieci. Za cele szczegółowe postawiono porównanie liczby oglądanych bohaterów z zaburzeniami mowy, czasu poświęcanego na ich oglądanie oraz naśladownictwa mowy bohaterów przez dzieci z wadami wymowy a dzieci bez wad. Sformułowano także szanse i zagrożenia wynikające z ich oglądania oraz to, jakie jest stanowisko rodziców w kwestii wpływu wymowy postaci z bajek na mowę dzieci. Tego typu obserwacje, prowadzone na gruncie logopedii, jak dotąd nie były prezentowane w literaturze polskiej.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Jopek, Aleksandra, and Barbara Steinborn. "Tężyczka u dzieci – diagnostyka i leczenie." Child Neurology 28, no. 57 (2019): 35–39. http://dx.doi.org/10.20966/chn.2019.57.449.

Full text
Abstract:
Tężyczka jest zespołem objawów będących wynikiem nadpobudliwości nerwowo-mięśniowej. Bezpośrednią przyczyną nadmiernej pobudliwości nerwowo-mięśniowej są zaburzenia elektrolitowe, najczęściej związane z niedoborem Ca2+, Mg2+ czy H+ (alkalozą). Charakterystyczne objawy tężyczkowe obejmują skurcze toniczne konkretnych grup mięśniowych i zaburzenia sensoryczne. W swej najcięższej postaci tężyczka może stanowić zagrożenie dla życia. Praca ta ma na celu przedstawienie najistotniejszych klinicznie zagadnień związanych z tym zespołem – objawów, diagnostyki oraz leczenia.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Gurda, Barbara, Bogna Malendowicz-Major, and Barbara Steinborn. "Zaburzenia ze spektrum autyzmu i padaczka." Child Neurology 28, no. 57 (2019): 11–14. http://dx.doi.org/10.20966/chn.2019.57.445.

Full text
Abstract:
Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) i padaczka należą do częstych zaburzeń neurologicznych u dzieci. Częstość ich występowania szacuje się na około 1% populacji. Schorzenia te mogą występować niezależnie lub współwystępować u tej samej osoby, często z towarzyszącymi specyficznymi zaburzeniami neurorozwojowymi oraz niepełnosprawnością intelektualną. Współwystępowanie ASD i padaczki jest dobrze znane w literaturze, a występowanie padaczki w ASD szacuje się, wg różnych autorów od 2,7% do 46%. Związek między ASD i padaczką jest dwukierunkowy: u pacjentów z rozpoznaniem ASD może rozwinąć się padaczka i odwrotnie u pacjentów z napadami padaczkowymi mogą pojawić się cechy autyzmu. Podkreśla się jednak częstsze występowanie padaczki u pacjentów z ASD (13,7%) niż ASD u pacjentów z padaczką (3,4%). Istotnym czynnikiem ryzyka w obu przypadkach jest niepełnosprawność intelektualna. Ryzyko rozwoju padaczki u pacjentów z ASD wynosi wg różnych autorów od 6% do 46%. W ASD nie odnotowano dominującego typu lub zespołu padaczkowego. Jednak większość badaczy wskazuje na najczęstsze występowanie napadów ogniskowych. Ryzyko rozwoju padaczki jest większe u dzieci starszych oraz u pacjentów z niskim ilorazem inteligencji. Z drugiej strony u dzieci z rozpoznaną padaczką może również rozwinąć się ASD, wg danych z piśmiennictwa ryzyko wynosi od 3,4% do 37%, najwyższe u dzieci z wczesnym początkiem i dużą częstością napadów. Większe ryzyko rozwoju ASD istnieje również w różnych zespołach padaczkowych (zespół Westa, zespół Dravet) a także u dzieci z opóźnieniem rozwoju i niepełnosprawnością intelektualną. W wielu pracach wykazano wspólne mechanizmy patofizjologiczne obu tych schorzeń. Obecność padaczki i ASD może być zdeterminowana zmianami strukturalnymi OUN, czynnikami genetycznymi oraz zaburzeniami metabolicznymi, środowiskowymi i okołoporodowymi, które odgrywają istotną rolę w patogenezie zarówno padaczki jak i autyzmu.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
11

Chmielewska, Daria. "Popularność w grupie rówieśniczej osób z zaburzeniami masy ciała." Innowacje w Pielęgniarstwie 6, no. 4 (December 28, 2021): 45–71. http://dx.doi.org/10.21784/iwp.2021.021.

Full text
Abstract:
Wstęp. Najczęstszymi zaburzeniami jakie występują u dzieci w wieku szkolnym są zaburzenia masy ciała. Zalicza się do nich nadwagę, otyłość, a także niedobór masy ciała. Oprócz powikłań somatycznych zaburzeń masy ciała dochodzi także do powikłań na tle psychicznym prowadząc do anoreksji, bulimii czy depresji. Głównym czynnikiem jest nietolerancja i odrzucenie przez grupę rówieśniczą, które negatywnie wpływa na rozwój i funkcjonowanie dzieci i młodzieży. Cel. Celem pracy była ocena akceptacji osób z zaburzeniami masy ciała w grupie dzieci w wieku szkolnym. Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone w grupie 100 dzieci w Szkole podstawowej. Udział w badaniach był dobrowolny i odbył się za zgodą rodziców dzieci. Badania polegały na wypełnieniu anonimowej ankiety zawierającej metryczkę i 16 pytań. Zaburzenia masy ciała zostały wyłaniane na podstawie wskaźnika BMI i wskaźnika Cole’a, a wszystkie dane zebrane były w arkuszu własnego autorstwa. W momencie przeprowadzenia badań respondenci biorący udział byli uczniami klas V-VII w przedziale wiekowym 11-14 lat. Dziewczęta stanowiły 51% badanej populacji, natomiast chłopcy pozostałe 49%. Wyniki. Według wskaźnika Cole’a zaburzenia masy ciała występowały u 62% badanej populacji. Około 30% respondentów prawidłowo określiło swoją masę ciała, a 36% zauważyło problemy z zaburzeniami masy ciała u swoich rówieśników. Ponad 70% dzieci z zaburzeniami masy ciała przyznało, że doznało braku akceptacji z powodu swojej masy ciała. Prawie 65% dzieci będących świadkiem nietolerancji wobec swoich rówieśników zgłosiło ten fakt wychowawcą. Wnioski. Odsetek dzieci z zaburzeniami masy ciała sięga ponad 50%. Dzieci w wieku szkolnym zauważają problemy z zaburzeniami masy ciała u siebie i swoich rówieśników. Dzieci w wieku szkolnym doświadczają braku akceptacji ze względu na zaburzenia masy ciała. Nauczyciele/opiekunowie odgrywają istotną role wobec uczniów nieakceptowanych w środowisku rówieśniczym.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
12

Ciszewska-Psujek, Urszula. "Programowanie języka polskiego u dzieci dwujęzycznych." Logopedia Silesiana 10, no. 2 (December 31, 2021): 1–44. http://dx.doi.org/10.31261/logopediasilesiana.2021.10.02.03.

Full text
Abstract:
Spowodowane migracjami coraz częstsze zjawisko dwu- lub wielojęzyczności w polskich szkołach czy też wśród Polonii stawia przed nauczycielami języka polskiego nie lada wyzwanie – spojrzenia na język funkcjonalnie oraz uczenia go w sposób komunikacyjny. Nauczycielowi edukacji wczesnoszkolnej lub poloniście może pomóc logopeda, mający umiejętność budowania, odbudowywania i rozwijania kompetencji językowej i komunikacyjnej dzieci, w których przypadku trudności w opanowaniu języka są wynikiem interferencji dwóch czy nawet trzech systemów językowych lub wynikają z zaburzeń mowy. Użyteczne w tym działaniu mogą okazać się również metody glottodydaktyczne, skuteczne w „programowaniu języka”. Artykuł jest przeglądem metod i technik, które są używane w nauczaniu języka polskiego jako obcego dzieci obcokrajowców lub polskich dzieci dwujęzycznych w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym i które mogą być wykorzystywane w terapii dzieci z opóźnionym rozwojem mowy. W artykule zostały zaprezentowane także opracowane przez autorkę przykładowe ćwiczenia gramatyczne służące opanowaniu fleksji nominalnej i werbalnej i rozwijające sprawności receptywne i produktywne.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
13

Banaszkiewicz, Agnieszka. "Zaburzenia artykulacji a funkcje fizjologiczne układu stomatognatycznego u młodzieży szkolnej." Prace Językoznawcze 21, no. 1 (April 12, 2019): 5–21. http://dx.doi.org/10.31648/pj.3699.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
14

Malczyk, Żaneta, Magdalena Kleszyk, Anna Jarzumbek, Katarzyna Górowska-Kowolik, and Joanna Oświęcimska. "Choroby i zaburzenia gruczołów piersiowych u dzieci." Pediatria Polska 92, no. 1 (January 2017): 58–63. http://dx.doi.org/10.1016/j.pepo.2016.09.001.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
15

Coupland, Urszula, and Magdalena Marczyńska. "Zaburzenia neurologiczne u dzieci wertykalnie zakażonych HIV." Pediatria Polska 92, no. 5 (September 2017): 561–66. http://dx.doi.org/10.1016/j.pepo.2017.06.010.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
16

Krogulska, Aneta, and Ewelina Gaweł. "Zaburzenia karmienia u dzieci – codzienny problem każdego pediatry." Pediatria Polska 92, no. 1 (January 2017): 75–80. http://dx.doi.org/10.1016/j.pepo.2016.09.006.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
17

Brazowski, Jerzy, and Mieczysława Czerwionka-Szaflarska. "Zaburzenia wchłaniania w przewlekłych chorobach trzustki u dzieci." Pediatria Polska 85, no. 6 (November 2010): 633–36. http://dx.doi.org/10.1016/s0031-3939(10)70565-5.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
18

Kuty-Pachecka, Marta, and Katarzyna Stefańska. "Zaburzenia psychiczne u dzieci z rozpoznaną chorobą nowotworową." Psychiatria i Psychologia Kliniczna 14, no. 2 (June 30, 2014): 156–63. http://dx.doi.org/10.15557/pipk.2014.0024.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
19

Kossakowski, Bartosz. "Zaburzenia mowy u wybranych bohaterów serii gier komputerowych Baldur’s Gate." Prace Językoznawcze 21, no. 1 (April 12, 2019): 51–63. http://dx.doi.org/10.31648/pj.3702.

Full text
Abstract:
Niniejszy tekst skupia się na językowych przejawach zaburzeń mowy niektórych postaci. Problemy związane z mową nie dotyczą tylko kultury języka, ale zaburzeń, które są interesujące z punktu widzenia logopedii (korekcyjno-artystycznej, w tym glottologopedii, balbutologopedii oraz neurologopedii). Materiał do analizy został pozyskany z zapisów dialogowych oraz materiałów audio z gier: Baldur’sGate (w tym Baldur’sGate: Opowieści z Wybrzeża Mieczy) oraz Baldur’sGate II (w tym Baldur’sGate II: Tron Bhaala), w pełnych polskich wersjach językowych (dubbing aktorski oraz napisy). Przy opisie wykorzystano metodę studium przypadku (casestudy).
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
20

Woźniak, Tomasz. "Postępowanie logopedyczne w przypadku dzieci z niewielkim nasileniem niepłynności mówienia." Logopaedica Lodziensia, no. 4 (November 26, 2020): 217–28. http://dx.doi.org/10.18778/2544-7238.04.15.

Full text
Abstract:
Artykuł podejmuje zagadnienie postępowania logopedycznego w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, u których występuje niewielkie nasilenie niepłynności mówienia. Jest to ważny problem w praktyce logopedycznej, ponieważ niepłynność mówienia występuje w okresie rozwoju mowy u 5% dzieci. Jąkanie dotyczy tylko 1% i tylko w przypadku dzieci jąkających się napotykamy jasno określone procedury terapii. Praca logopedy z dziećmi z mniej nasiloną niepłynnością, odróżnienie niepłynności rozwojowej od patologicznej oraz odpowiednie działania terapeutyczne i profilaktyczne stają się zasadniczą kwestią terapii. W artykule omówiono zagadnienia podłoża niepłynności u dzieci, jej diagnozy oraz dalszych działań terapeutyczno-profilaktycznych.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
21

Czuba, Barbara, and Katarzyna Król. "Sposoby pomocy psychologiczno-pedagogicznej dzieciom z zaburzeniami zachowania i emocji." Edukacja • Terapia • Opieka 2 (May 31, 2021): 200–212. http://dx.doi.org/10.52934/eto.22.

Full text
Abstract:
Artykuł dotyczy problematyki zaburzeń zachowania i emocji u dzieci i młodzieży oraz pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej w szkole w świetle aktualnych przepisów prawa. Zaburzenia zachowania i emocji mogą prowadzić do niedostosowania społecznego, dlatego tak ważne jest rozpoznawanie trudności i deficytów u dzieci i młodzieży, a potem adekwatne działania nauczycieli oraz specjalistów poprzez zastosowanie odpowiednich form pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
22

Witkowska-Sędek, Ewelina, Anna Kucharska, Małgorzata Rumińska, and Beata Pyrżak. "Zaburzenia funkcji tarczycy u dzieci z otyłością i nadwagą." Endokrynologia Polska 68, no. 1 (March 1, 2017): 54–60. http://dx.doi.org/10.5603/ep.2017.0007.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
23

Kossewska, Joanna, Katarzyna Kowalska, and Łukasz Krzywoszański. "Przegląd badań nad deficytami w rozwoju teorii umysłu u dzieci z FASD." Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Psychologica 12 (December 1, 2019): 117–37. http://dx.doi.org/10.24917/20845596.12.6.

Full text
Abstract:
U dzieci narażonych na szkodliwe działanie alkoholu w okresie prenatalnym często po urodzeniu występują różnego rodzaju zaburzenia. W wyniku teratogennego wpływu alkoholu wypijanego przez matkę w czasie ciąży przebieg rozwoju różnych kompetencji u dziecka jest zaburzony. Jedną z bardzo istotnych dla prawidłowego funkcjonowania społecznego jest teoria umysłu. Niniejszy artykuł prezentuje przegląd aktualnych wyników badań naukowych poświęconych występującym u dzieci z FASD deficytom w rozwoju teorii umysłu. Opracowany przegląd nie pozwala na wyprowadzenie spójnego modelu istniejącego związku, gdyż opublikowane w literaturze badania są nieliczne i mają pewne ograniczenia. Zatem postuluje się dalsze badania nad deficytami w rozwoju teorii umysłu występującymi u dzieci z FASD w kontekście modelu opracowanego przez Barona-Cohena, których wstępny projekt został zarysowany.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
24

Białas-Paluch, Katarzyna. "ZABURZENIA PRAKSJI U DZIECI ZE SPEKTRUM AUTYZMU W ŚWIETLE TEORII INTEGRACJI SENSORYCZNEJ." Men Disability Society 35, no. 1 (June 20, 2017): 75–95. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0010.0976.

Full text
Abstract:
Artykuł koncentruje się wokół problematyki dyspraksji w spektrum zaburzeń autystycznych. W pierwszej części omówiono pojęcie dyspraksji, która jest różnie definiowana i rozumiana, oraz przedstawiono ją w odniesieniu do obowiązującej taksonomii zaburzeń integracji sensorycznej. W kolejnych  przedstawione zostały zaburzenia przetwarzania sensorycznego, w tym planowania motorycznego u dzieci z ASD, jak również jego sensoryczne podłoże. W końcowej części dokonano przeglądu badań nad praksją w zaburzeniach ze spektrum autyzmu. Analiza literatury wskazuje, że zaburzenia przetwarzania sensorycznego, jak również planowania motorycznego, mogą współwystępować z autyzmem. Głównym celem artykułu jest próba ukazania, w jakim wymiarze teoria integracji sensorycznej bierze udział w wyjaśnianiu przebiegu (zaburzonych) procesów motorycznych u osób z autyzmem.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
25

Buczyńska, Izabela. "Odczyn popromienny u chorych na nowotwory regionu głowy i szyi w diagnozie i terapii logopedycznej." Logopaedica Lodziensia, no. 2 (December 30, 2018): 35–47. http://dx.doi.org/10.18778/2544-7238.02.03.

Full text
Abstract:
Radioterapia zajmuje szczególne miejsce w leczeniu nowotworów regionu głowy i szyi. Radykalne leczenie promieniowaniem jonizującym wiąże się z wystąpieniem odczynu popromiennego. Najczęstszymi powikłaniami są: zaburzenia mowy i połykania, suchość w jamie ustnej i konieczność zmiany diety. Celem artykułu jest omówienie patogenezy, czynników ryzyka i profilaktyki odczynu popromiennego w diagnozie i terapii logopedycznej. Ćwiczenia logopedyczne, stymulacja twarzy, pielęgnacja skóry i wzbogacona dieta wpływają na zmniejszenie skutków ubocznych radioterapii.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
26

Rudenko, Lilia, Svitlana Fedorenko, and Myroslav Fedorenko. "Family as a Determinant of Aggresive Behavior in Children with Intellectual Disorders." Roczniki Teologiczne 67, no. 10 (December 29, 2020): 147–58. http://dx.doi.org/10.18290/rt206710-10.

Full text
Abstract:
Rodzina jako determinant zachowania agresywnego u dzieci z zaburzeniami intelektualnymi Artykuł poświęcony jest badaniu przyczyn zachowań agresywnych u dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w różnym wieku. Zauważono, że zaburzenia zachowania u dzieci z niepełnosprawnością intelektualną występują w 25%-84% przypadków, a rozwój cech zarówno pozytywnych, jak i negatywnych zależy bezpośrednio od wychowania w rodzinie. Badanie sytuacji społecznej rozwoju dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie potwierdziło obecność przeważnie negatywnych cech statusu społecznego, kulturowego, edukacyjnego i zawodowego rodzin, w których wychowuje się dzieci niepełnosprawne intelektualnie, co może być źródłem wpływu sprzecznego z normami społecznymi. Niekorzystne warunki w rodzinach dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, brak wychowania, niekompetencja rodziców w sprawach wychowania, przejawy agresywnego zachowania w rodzinie i niezapewnienie jej wsparcia powodują również tendencję do zachowań agresywnych tej kategorii dzieci. Stwierdzono, że postrzeganie sytuacji rodzinnej jako niekorzystnej, konfliktowej u dzieci z niepełnosprawnością intelektualną wzrasta z wiekiem, osiągając najwyższy poziom przed okresem dojrzewania. Udowodniono, że negatywne postrzeganie sytuacji rodzinnej przez dziecko z intelektualnym zaburzeniem, zaburzone więzi emocjonalne między członkami rodziny, poczucie nieprzyjęcia i odrzucenia dziecka przez dorosłych członków rodziny powoduje nie tylko przejawy agresji, ale także powstawanie zachowań agresywnych.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
27

Walkiewicz-Krutak, Małgorzata. "Zaburzenia funkcji wzrokowych u dzieci w wieku szkolnym oraz ich wpływ na naukę czytania i pisania." Forum Pedagogiczne 10, no. 2 (July 18, 2020): 61–74. http://dx.doi.org/10.21697/fp.2020.2.05.

Full text
Abstract:
W artykule opisano zaburzenia funkcji wzrokowych i wybrane uwarunkowania percepcji wzrokowej, mające wpływ na trudności w zakresie umiejętności szkolnych, zwłaszcza czytania i pisania. Wskazano na objawy zaburzeń widzenia sygnalizujące występowanie określonych trudności u uczniów oraz na potrzebę przeprowadzania kompleksowej diagnozy możliwości wzrokowych dzieci, u których te trudności wystąpiły lub mogą wystąpić.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
28

Odachowska, Ewa, and Małgorzata Woźniak-Prus. "Trudna diagnoza. Kontrowersje wokół PTSD i ADHD." Educational Psychology 55, no. 13 (June 30, 2018): 7–24. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0012.4750.

Full text
Abstract:
Artykuł poświęcony jest problemom diagnostycznym, z jakimi borykają się zarówno psycholodzy, pedagodzy, jak i psychiatrzy próbujący określić patomechanizm trudności występujących w zachowaniu u dzieci. W prezentowanej pracy skupiono się na analizie obrazu klinicznego i etiologii zaburzeń po stresie traumatycznym (PTSD) oraz zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), gdyż są to zaburzenia, których rozpoznanie u dzieci budzi wiele wątpliwości diagnostycznych. Rozważania dotyczące objawów poszczególnych zaburzeń oparto na kryteriach diagnostycznych DSM-5, a analizę ich genezy przeprowadzono, odwołując się do danych na temat cech funkcjonalnych ośrodkowego układu nerwowego w poszczególnych przypadkach. Całość pracy podsumowuje próba wskazania elementów niezbędnych dla diagnozy różnicowej obydwu zaburzeń.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
29

Plata, Monika. "Kształtowanie percepcji słuchowej u dzieci dwujęzycznych jako remedium na niewłaściwą realizację szeregów: szumiącego, syczącego oraz ciszącego." Polonistyka. Innowacje, no. 10 (January 16, 2020): 111–18. http://dx.doi.org/10.14746/pi.2019.10.9.

Full text
Abstract:
Sygmatyzm, czyli nieprawidłowa realizacja głosek dentalizowanych szeregu ciszącego (ś, ź, ć, dź) i/lub syczącego (s, z, c, dz) i/lub szumiącego (sz, ż, cz, dż), to jeden z najbardziej dotkliwych problemów logopedycznych występujących u dzieci dwujęzycznych uczęszczających do polskich szkół sobotnich. Seplenienie powodowane jest m.in. przez nieprawidłową budowę narządów artykulacyjnych bądź niską ich sprawność, ale także przez zaburzenia słuchu fonematycznego – niewłaściwą recepcję słuchową głosek. U dzieci dwujęzycznych posługujących się równolegle językiem polskim i angielskim często pojawia się dodatkowa trudność fonetyczna związana ze słabym różnicowaniem spółgłosek ś, ź, ć, dź w opozycji do sz, ż, cz, dż. Kształtowanie słuchu fonematycznego u małych dzieci jest jedną z metod pozwalających na zapobieżenie seplenieniu, u starszych – sposobem na jego eliminację. Rola nauczycieli szkół sobotnich jest w tym przypadku nieoceniona – ćwiczenia słuchu fonematycznego odgrywają niebagatelną rolę nie tylko w nauce poprawnej artykulacji, ale również w opanowaniu umiejętności czytania i pisania.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
30

Plata, Monika. "Kształtowanie percepcji słuchowej u dzieci dwujęzycznych jako remedium na niewłaściwą realizację szeregów: szumiącego, syczącego oraz ciszącego." Polonistyka. Innowacje, no. 10 (January 16, 2020): 111–18. http://dx.doi.org/10.14746/pi.2019.2.10.9.

Full text
Abstract:
Sygmatyzm, czyli nieprawidłowa realizacja głosek dentalizowanych szeregu ciszącego (ś, ź, ć, dź) i/lub syczącego (s, z, c, dz) i/lub szumiącego (sz, ż, cz, dż), to jeden z najbardziej dotkliwych problemów logopedycznych występujących u dzieci dwujęzycznych uczęszczających do polskich szkół sobotnich. Seplenienie powodowane jest m.in. przez nieprawidłową budowę narządów artykulacyjnych bądź niską ich sprawność, ale także przez zaburzenia słuchu fonematycznego – niewłaściwą recepcję słuchową głosek. U dzieci dwujęzycznych posługujących się równolegle językiem polskim i angielskim często pojawia się dodatkowa trudność fonetyczna związana ze słabym różnicowaniem spółgłosek ś, ź, ć, dź w opozycji do sz, ż, cz, dż. Kształtowanie słuchu fonematycznego u małych dzieci jest jedną z metod pozwalających na zapobieżenie seplenieniu, u starszych – sposobem na jego eliminację. Rola nauczycieli szkół sobotnich jest w tym przypadku nieoceniona – ćwiczenia słuchu fonematycznego odgrywają niebagatelną rolę nie tylko w nauce poprawnej artykulacji, ale również w opanowaniu umiejętności czytania i pisania.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
31

Sybilski, Adam J. "Konsekwencje nieleczonej lub źle leczonej astmy u dzieci." Alergoprofil 17, no. 1 (March 31, 2021): 11–16. http://dx.doi.org/10.24292/01.ap.171300121.

Full text
Abstract:
Astma jest najczęstszą przewlekłą chorobą dolnych dróg oddechowych u dzieci. Zwykle rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie, ma niestabilny i nieprzewidywalny przebieg. Zarówno przyczyny, jak i prawdopodobne mechanizmy patologiczne przeplatają się wzajemnie. U podłoża astmy leży proces zapalny w drogach oddechowych, w którego wyniku występują skurcz mięśniówki oskrzeli, pogrubienie ściany dróg oddechowych oraz wzmożone wydzielanie śluzu. Do czynników wpływających na złą kontrolę astmy, częste zaostrzenia zaliczamy: błędne rozpoznanie, nieprzestrzeganie zaleceń lekarskich, złą technikę podawania leków, niedostosowanie sprzętu do wieku dziecka, złą dawkę leku wziewnego, narażenie na czynniki drażniące i nasilające chorobę oraz brak leczenia współistniejącego nieżytu nosa. Konsekwencjami nieleczonej lub źle leczonej astmy u dzieci są: remodeling, upośledzenie rozwoju płuc, zwiększone ryzyko chorób płuc u dorosłych, częste zaostrzenia i infekcje dróg oddechowych, zahamowanie tempa wzrastania, otyłość, ograniczenie wydolności oddechowej i aktywności fizycznej, zaburzenia snu, obniżona jakość życia, absencja w szkole i gorsze wyniki w nauce oraz problemy psychiczne. Aby uniknąć niekorzystnych konsekwencji astmy u dzieci, należy wcześnie rozpoznać chorobę i prawidłowo ją leczyć, stosować odpowiednie, bezpieczne leki i techniki podawania, kontrolować i weryfikować postępowanie terapeutyczne, unikać czynników drażniących i nasilających objawy, edukować opiekunów i pacjentów, zachęcać do aktywności fizycznej, uprawiania sportów oraz redukcji masy ciała dzieci otyłych.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
32

Bigos, Kamila. "Dynamika ustępowania zaburzeń afatycznych u chorego po udarze mózgu." Logopedia Silesiana, no. 9 (October 21, 2020): 1–45. http://dx.doi.org/10.31261/logopediasilesiana.2020.09.03.

Full text
Abstract:
Do najczęstszych jednostek chorobowych powodujących trudności językowe o typie afazji należą choroby naczyniowe mózgu, a wśród nich udary niedokrwienne. Zaburzenia mowy wynikające z uszkodzeń mózgu mają zazwyczaj charakter dynamiczny. Duży wpływ na obraz kliniczny, a dalej – skuteczną diagnozę i terapię logopedyczną pacjenta po przebytym incydencie neurologicznym, mają zatem okoliczności, w jakich znalazł się chory, a także czynnik czasu. W artykule przedstawiono dynamikę ustępowania zaburzeń afatycznych u chorego po udarze niedokrwiennym w obrębie lewej półkuli mózgu. Celem jest zwrócenie uwagi na zmiany w obrazie zaburzeń u 63-letniego mężczyzny po przebytym incydencie neurologicznym, u którego zdiagnozowano afazję semantyczną. Stwierdzono różnice w występowaniu objawów (w tym zaburzeń afatycznych) u pacjenta bezpośrednio po udarze oraz po kilkunastu miesiącach od zachorowania, po intensywnej terapii logopedycznej.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
33

Kłosowska, Ewa Anastazja, and Maciej Gustaw Kaczmarski. "Zaburzenia wchłaniania fruktozy u dzieci jako przyczyna dolegliwości dyspeptycznych – opis dwóch przypadków." Pediatria Polska 88, no. 4 (July 2013): 362–66. http://dx.doi.org/10.1016/j.pepo.2013.03.004.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
34

Włodarczyk, Elżbieta, Agata Szkiełkowska, Henryk Skarżyński, and Adam Piłka. "Zaburzenia artykulacji u dzieci ze współistniejącymi zaburzeniami przetwarzania słuchowego – efekty terapii słuchowej." Otolaryngologia Polska 65, no. 5 (September 2011): 339–44. http://dx.doi.org/10.1016/s0030-6657(11)70723-5.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
35

Kornas-Biela, Dorota. "Ojcostwo mężczyzn wychowujących dzieci z uszkodzonym słuchem. Część I." Roczniki Pedagogiczne 12, no. 3 (December 28, 2020): 143–71. http://dx.doi.org/10.18290/rped20123-8.

Full text
Abstract:
Uszkodzenie słuchu u dziecka jest wyzwaniem dla jego rodziców. Dzięki wczesnej diagnozie rodzice mogą podjąć decyzję o leczeniu i wspomaganiu rozwoju dziecka niesłyszącego od okresu niemowlęctwa. Literatura surdopedagogiczna jest skupiona szczególnie na roli matki w rozwoju takiego dziecka, jej doświadczeniach i przeżyciach oraz skutkach głuchoty w jej funkcjonowaniu. Niniejszy artykuł poświęcony jest przeglądowi literatury polskiej i zagranicznej na temat ojcostwa wobec dziecka niesłyszącego i ma na celu ukazać obszary zainteresowania badaczy ojcostwem dziecka z niepełnosprawnością słuchową, takie jak np. znaczenie obecności ojca w życiu dziecka niesłyszącego, rola ojca, jego zaangażowanie w opiekę, stres ojcowski/rodzicielski i jego skutki dla dziecka, rodziców i całej rodziny, poczucie skuteczności i koherencji u ojców, radzenie sobie z problemami, wsparcie społeczne, zaburzenia zdrowia psychicznego u ojców. W zakończeniu podkreślono konieczność wsparcia dla ojców/rodziców dzieci z uszkodzeniem słuchu oraz wysunięto postulaty co do dalszych badań dotyczących ojcostwa dzieci niesłyszących.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
36

Przybylski, Grzegorz, Aleksandra Gadzińska, and Magdalena Pasińska. "Zaburzenia oddychania u dzieci z otyłością ze szczególnym uwzględnieniem zespołu Pradera i Williego." Pediatria Polska 83, no. 5 (September 2008): 544–48. http://dx.doi.org/10.1016/s0031-3939(08)70220-8.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
37

Romiszewska, Magdalena, and Iwona Malinowska. "Zaburzenia genetyczne u dzieci z ostrą białaczką limfoblastyczną, ich znaczenie kliniczne i terapeutyczne." Acta Haematologica Polonica 48, no. 4 (October 2017): 300–307. http://dx.doi.org/10.1016/j.achaem.2017.06.003.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
38

Jundziłł, Juliusz. "Początki mowy u małych dzieci w koncepcjach rzymskich intelektualistów, Augustyna i Jana Chryzostoma." Vox Patrum 53 (December 15, 2009): 245–58. http://dx.doi.org/10.31743/vp.4469.

Full text
Abstract:
The paper is a preliminary outline of the history of views on the teaching of speech to children in ancient thinkers, especially Aristotle, Romans from the times of Republic and Empire, as well as the Church Fathers, especially Western, inclu­ding Augustine in order to determine what John Chrysostom wrote and said on that subject. All the above-mentioned were not really interested in teaching speech to infants and children but in the physiology of this phenomenon (especially Aristotle) and creating the most favorable environment for the shaping of speech through the selection of nannies and child minders. There were no attempts, as Augustine aptly wrote, to teach speech consciously; it was the child himself that had to associate the sound with its material, meaningful background through ob­servations and repeating experiences. What is more, both moral philosophers and Church Fathers described in a friendly manner (also Chrysostom) talking to chil­dren using a special, childlike language since it pleased and still pleases adults, although spoils the way children speak. The Classic Antiquity, which took care about the proper speech and promoted (like Church Fathers) rhetoric in everyday life and science, forgot about the basics, the process of creating speech, which re­sulted from depreciation of the first stage of children’s life, condemned to contacts with slaves – nannies. It was only the school age that stirred up stronger emo­tions but, as some moral philosophers wrote, children already had speech defects, among others, because of parental consent for the language deprivation.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
39

Pluta-Wojciechowska, Danuta. "Przygotowanie logopedy do pracy z dzieckiem z rozszczepem wargi i/lub podniebienia. Projekt modelu kształcenia." Logopaedica Lodziensia, no. 5 (December 22, 2021): 171–83. http://dx.doi.org/10.18778/2544-7238.05.11.

Full text
Abstract:
W artykule przedstawiono projekt modelu kształcenia logopedycznego w zakresie diagnozy i terapii zaburzeń mowy u dzieci z rozszczepem wargi i/lub podniebienia. Podjęto rozważania dotyczące czasu realizacji omawianego modułu zajęć, biorąc pod uwagę cały cykl kształcenia logopedycznego, niezbędnych umiejętności, z jakimi student powinien przystąpić do proponowanych wykładów i ćwiczeń, a także przedstawiono listę zagadnień do realizacji. Projekt może być wykorzystany do opracowania szczegółowych strategii kształcenia logopedycznego podczas studiów stacjonarnych i podyplomowych, jak również różnych form doskonalenia zawodowego.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
40

Kyrc, Barbara. "W poszukiwaniu narzędzia diagnostycznego – ocena kompetencji językowej dzieci dwujęzycznych na etapie wczesnoszkolnym." Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców 25 (February 27, 2019): 171–86. http://dx.doi.org/10.18778/0860-6587.25.15.

Full text
Abstract:
Celem artykułu jest pokazanie, jak na przestrzeni edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej rozwinęła się kompetencja językowa dzieci dwujęzycznych. Autorka bada poziom kompetencji językowej dwóch uczniów u końca edukacji wczesnoszkolnej, analizując jednocześnie dane dotyczące ich sytuacji szkolnej. Zgromadzony materiał porównuje z wynikami testów przeprowadzonych kilka lat wcześniej. Uzyskane próbki mowy potwierdzają, że rozwój kompetencji językowej dziecka bilingwalnego jest uzależniony od wielu czynników (psychofizycznych, środowiskowych, emocjonalnych), a jej pomiar, umożliwiający jednocześnie wskazanie obszarów, w których konieczna jest dodatkowa stymulacja, wymaga specjalnie przygotowanego do tego celu narzędzia diagnostycznego.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
41

Kaleta, Marcelina, Joanna Zawitkowska, Jerzy R. Kowalczyk, and Tomasz Olcha. "Perforacja jelit jako powikłanie chemioterapii ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci – opis dwóch przypadków." Acta Haematologica Polonica 50, no. 1 (May 8, 2019): 36–39. http://dx.doi.org/10.2478/ahp-2019-0007.

Full text
Abstract:
AbstractWielolekowa chemioterapia stanowi podstawę współczesnych metod leczenia nowotworów układu krwiotwórczego u dzieci. Stosując poszczególne grupy leków, należy mieć na uwadze ewentualne ich skutki uboczne, m.in. zaburzenia gastroenterologiczne. Prezentujemy przypadki kliniczne dwóch pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną, leczonych w Klinice Hematologii, Onkologii i Transplantologii Dziecięcej w Lublinie, u których powikłaniem chemioterapii była perforacja jelit. W obydwu przypadkach w trakcie leczenia indukcyjnego wystąpiły silne bóle brzucha. W badaniu fizykalnym stwierdzono wzdęcie brzucha, brak perystaltyki, wypuk bębenkowy, a w wykonanym zdjęciu radiologicznym jamy brzusznej cechy niedrożności oraz perforacji jelit. W trybie pilnym wykonano zabieg chirurgiczny. Zarówno operacja, jak i czas rekonwalescencji były przyczyną długich przerw w chemioterapii, co mogło wpływać na rokowanie. Dotychczas nie zostały opracowane algorytmy dotyczące postępowania w przypadku perforacji u pediatrycznych pacjentów onkologicznych. Szeroko rozumiana profilaktyka stanowi niekwestionowaną rolę w zapobieganiu działaniom niepożądanym leków.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
42

Kluj-Kozłowska, Klaudia, Aneta Domagała, Emilia J. Sitek, Stanisław Milewski, Bogna Brockhuis, Dariusz Wieczorek, Piotr Lass, and Jarosław Sławek. "Leksykalne i syntaktyczne aspekty dyskursu narracyjnego u osób z otępieniem z ciałami Lewy’ego i z chorobą Alzheimera." Logopedia Silesiana, no. 9 (December 29, 2020): 1–34. http://dx.doi.org/10.31261/logopediasilesiana.2020.09.18.

Full text
Abstract:
Zmiany w zakresie mowy i komunikacji obserwuje się zarówno w otępieniu z ciałami Lewy’ego (DLB), jak i w chorobie Alzheimera (AD). Badanie miało na celu wyodrębnienie różnic międzygrupowych i ich aspektów leksykalnych i syntaktycznych w mowie wiązanej. W badaniu uczestniczyło 12 pacjentów z DLB oraz 13 osób z AD. Analizie poddano przetranskrybowane wypowiedzi będące opisem obrazka sytuacyjnego, ze szczególnym uwzględnieniem pierwszej minuty narracji. W wypowiedziach pacjentów z DLB odnotowano mniejszą liczbę słów i zaimków określonych niż w wypowiedziach osób z AD. Chorzy z AD tworzyli natomiast dłuższe wypowiedzi i w ciągu minuty wypowiadali więcej słów. Wyniki zinterpretowano w odniesieniu do profilu poznawczego typowego dla DLB oraz AD. Zaburzenia dyskursu w AD są związane z deficytami leksykalno-semantycznymi, które zubożają zawartość informacyjną tworzonej wypowiedzi.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
43

Kulińska-Szukalska, Katarzyna, Anna Łupińska, and Danuta Chlebna-Sokół. "Czy u dzieci z nadmiarem masy ciała mogą występować zaburzenia struktury i mineralizacji kości?" Pediatria Polska 89, no. 5 (September 2014): 329–36. http://dx.doi.org/10.1016/j.pepo.2014.06.009.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
44

Habik, Natalia, Jarosław Chmielewski, Magdalena Florek-Łuszczki, Jerzy Zagórski, and Monika Szpringer. "ZABURZENIA REGULACJI PROCESÓW SENSORYCZNYCH UKŁADU PROPRIOCEPTYWNEGO U DZIECI Z CAŁOŚCIOWYMI ZABURZENIAMI ROZWOJOWYMI ZE SPEKTRUM AUTYZMU." Rozprawy Społeczne 11, no. 3 (September 30, 2017): 55–62. http://dx.doi.org/10.29316/rs.2017.28.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
45

Iomdina, Elena, Elena Tarutta, Gajane Markossian, Julia Aksenova, Tatyana Smirnova, and Alexej Bedretdinov. "SCLERA AS THE TARGET TISSUE IN PROGRESSIVE MYOPIA." Pomeranian Journal of Life Sciences 61, no. 2 (July 20, 2016): 146. http://dx.doi.org/10.21164/pomjlifesci.69.

Full text
Abstract:
Wstęp: Celem pracy było zbadanie osłony rogówkowo-twardówkowej i systemu tkanki łącznej (CT) u dzieci z nabytą oraz wrodzoną krótkowzrocznością postępującą, a także zidentyfikowanie informacyjnych kryteriów diagnostycznych wspomagających funkcję twardówki.Materiał i metody: Przebadano 155 dzieci w wieku 9–17 lat. 18 miało emetropię lub hiperopię, 20 miało niską krótkowzroczność, 32 średnią i 85 wysoką krótkowzroczność. 32 dzieci miało krótkowzroczność powikłaną (CM) z powodu obwodowego zwyrodnienia siatkówki. Mierzono histerezę rogówki (CH), gęstość akustyczną twardówki (SAD), topografię kręgosłupa promieniami X, plantografię, łączną hipermobilność, poziom kortyzolu w surowicy krwi (SC) i autonomiczny balans.Wyniki: Histereza rogówki, mmHg i SAD (jednostki względne; średnia ±SE) były niższe w wysokiej krótkowzroczności; w niskiej krótkowzroczności CH wynosiła 13,0 ±0,3, w średniej krótkowzroczności 11,9 ±0,3#, w wysokiej krótkowzroczności 10,7 ±0,3#; SAD wynosił odpowiednio 215,9 ±5,2, 204,9 ±3,7# i 192,8 ±5,8# (#: p < 0,05 dotyczy niskiej krótkowzroczności). Najniższe CH (10,3 ±0,4) i SAD (186,5 ±7,3) znaleziono w nabytej CM. Wrodzona krótkowzroczność z PRD wykazywała CH i SAD większe niż nabyta CM (p < 0,05). Poziom kortyzolu w surowicy krwi (nmol/L) w hiperopii wynosił 335,8 ±40,9 i spadał z wysokiej krótkowzroczności: w niskiej krótkowzroczności – 290,7 ±58,6, w średniej – 250,9 ±26,4, w wysokiej – 243,9 ±20,5. Najniższe SC znaleziono w nabytej CM, złożonej z CH i SAD. Postęp dysplazji CT z wysoką krótkowzrocznością stwierdzono: u 76,9% dzieci z niską, 82,4% ze średnią, 89,2% z wysoką krótkowzrocznością nabytą i 91,7% z krótkowzrocznością wrodzoną. Biochemiczne defekty CT i hormonalne zaburzenie balansu były związane z zaburzeniami balansu w wegetatywnym układzie nerwowym: w wysokiej krótkowzroczności jedynie 20,5% dzieci było eutonicznych, 61,5% – sympatykotonicznych i 17,5% parasympatykotonicznych.Wnioski: Uczniowie z postępującą krótkowzrocznością wykazują biochemiczne zaburzenia rogówkowo-twardówkowe wraz z dysplazją CT, spadkiem SC i zaburzeniem balansu wegetatywnego układu nerwowego, bardziej wyrażone w nabytej krótkowzroczności powikłanej. Nasze obserwacje przyczyniają się do zrozumienia patogenezy krótkowzroczności i diagnostyczno-prognostycznej oceny krótkowzroczności dzieci, a zwłaszcza wówczas, gdy potrzebne jest wzmocnienie twardówki. Słowa kluczowe: krótkowzroczność, twardówka, dzieci, tkanka łączna, parametry biochemiczne, kortyzol, system autonomiczny.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
46

Ogrodowczyk, Marta, Natalia Olszak, Karolina Pietraszewska, and Bożena Polańska. "Immunodeficiency in children with dysmorphic disorders." Pediatria i Medycyna Rodzinna 11, no. 2 (June 30, 2015): 145–56. http://dx.doi.org/10.15557/pimr.2015.0012.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
47

Lasoń, Władysław, Monika Leśkiewicz, and Magdalena Regulska. "Aspekty medyczne i biologiczne zaburzeń snu w padaczce." Kosmos 69, no. 3 (November 4, 2020): 501–7. http://dx.doi.org/10.36921/kos.2020_2690.

Full text
Abstract:
Padaczka jest przewlekłym schorzeniem neurologicznym, któremu często towarzyszą zaburzenia snu. Wzajemne zależności między padaczką a snem są złożone i tylko częściowo wyjaśnione. Niedobór snu zwiększa podatność organizmu na wystąpienie drgawek, a z drugiej strony, drgawki często pojawiające się w nocy, zakłócają fizjologiczny sen, pogarszając ogólny stan zdrowia i jakość życia chorych. Współwystępowanie padaczki i zaburzeń snu ma szczególnie poważne konsekwencje u dzieci, ponieważ negatywnie wpływa na procesy neurorozwojowe prowadząc do behawioralnych, poznawczych i psychosocjalnych deficytów. Postępy neurofizjologii i nauk molekularnych ujawniły podstawowe mechanizmy padaczki i snu, akcentujące rolę pobudzających i hamujących neuroprzekaźników tj. kwasu glutaminowego i kwasu g-aminomasłowego (GABA) oraz neuromodulatorów np. adenozyny, melatoniny i oreksyn w obu zjawiskach. Rezultaty tych badań stwarzają nadzieję na opracowanie nowej strategii farmakoterapii padaczki z korzystnym wpływem na jakość snu.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
48

Cygan, Barbara Katarzyna. "Behavioral Disorders with Antisocial Personality and the Consequences of Incorrect Diagnosis." Lubelski Rocznik Pedagogiczny 40, no. 4 (December 31, 2021): 291–308. http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2021.40.4.291-308.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
49

Banasik, Katarzyna. "Znaczenie symetrii i asymetrii ludzkiego ciała w rozwoju mowy i motoryki dziecka." Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce 16, no. 5 (63) (November 19, 2021): 137–46. http://dx.doi.org/10.35765/eetp.2021.1663.10.

Full text
Abstract:
Celem artykułu jest wprowadzenie do pojęć dotyczących symetrii i asymetrii ciała człowieka. Badania maja charakter przeglądowy, w głównej mierze oparte są na analizie literatury dotyczącej interdyscyplinarnych rozważań na temat zależności pomiędzy asymetrią i rozwojem mowy, rozwojem motoryki i koordynacji wzrokowo-ruchowej u dzieci, głównie w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Rozwój dziecka to długi i skomplikowany proces, na który wpływa szereg zmiennych natury biologicznej, psychicznej i społecznej. Szczególne tempo rozwoju osobnika przypada na okres dziecięcy, w tym wczesnoszkolny i przedszkolny. Z racji na złożoność tego zjawiska, występuje wiele czynników zaburzających jego prawidłowy przebieg. Oprócz wielu jednostek chorobowych i niewydolności środowiskowych, na podstawie wieloletnich badań i rozważań wiadomo, że jednym z istotnych aspektów jest zagadnienie symetrii i asymetrii ludzkiego ciała. Wyróżniamy wiele rodzajów asymetrii, z czego w literaturze nauk społecznych, najczęściej omawiana jest asymetria funkcjonalna, zwana również lateralizacją. Wiele publikacji wiąże ten typ asymetrii z różnymi parametrami rozwojowymi jak mowa czynna i bierna, koordynacja wzrokowo-ruchowa czy motoryka mała i duża. Harmonijny i niezakłócony rozwój cech psychicznych i motorycznych dziecka, stanowi fundament w gotowości do podjęcia nauki na wyższych szczeblach edukacyjnych oraz pozwala uniknąć wielu problemów natury psychologicznej i społecznej. Wspieranie dziecka w wykształceniu odpowiedniego typu stronności może okazać się jedną ze składowych jego rozwojowego sukcesu.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
50

Żuber, Zbigniew, Anna Solakiewicz, Dorota Turowska-Heydel, and Małgorzata Sobczyk. "Marfan syndrome – typical musculoskeletal abnormalities, rare occurrence in children." Reumatologia/Rheumatology 6 (2014): 402–5. http://dx.doi.org/10.5114/reum.2014.47236.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography