To see the other types of publications on this topic, follow the link: Zadania nauczyciela.
Journal articles on the topic 'Zadania nauczyciela'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Zadania nauczyciela.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Szewczak, Iwona. "Moralność zawodowa nauczyciela – dydaktyka, wychowawcy, opiekuna." Zeszyty Naukowe KUL 61, no. 4 (September 30, 2020): 295–305. http://dx.doi.org/10.31743/zn.2018.61.4.295-305.
Full textAbstract:
Nauczyciel stanowi główne narzędzie realizacji funkcji dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej szkoły. Zadania, które współcześnie stawia się przed nauczycielem są niezwykle doniosłe, a formułowane wobec niego wymagania duże. By mógł im sprostać, musi posiadać odpowiednie kompetencje: techniczne i moralne. W artykule zostało podjęte zagadnienie etosu zawodowego nauczycieli, czyli nastawienia moralnego w stosunku do pracy zawodowej, bez którego niemożliwe jest realizowanie podstawowych funkcji wyznaczonych nauczycielom. Przedstawiono genezę moralności zawodowej nauczycieli oraz jej zakres, uzasadniając potrzebę włączenia elementów etyki zawodowej w proces edukacji nauczycielskiej.
2
Domagała, Dorota. "Postrzeganie samodzielności przez uczniów klas trzecich uczących się według koncepcji Planu Daltońskiego." Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze 576, no. 1 (January 31, 2019): 36–43. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.1609.
Full textAbstract:
Głównym zadaniem szkoły jest wspomaganie dziecka w jego wszechstronnym rozwoju. Realizacja tego zadania wymaga indywidualnego podejścia do ucznia, uwzględnienia jego możliwości, zainteresowań, tempa rozwoju i aktywności poznawczej. Chcąc sprostać tym wymaganiom, nauczyciele poszukują rozwiązań organizacyjnych umożliwiających indywidualizację procesu dydaktycznego. Jedną z tych koncepcji, do której sięgają jest Plan Daltoński ponieważ wśród wielu jego zalet jest nastawienie na indywidualne potrzeby dziecka. Zapewnia on rzeczywiste indywidualizowanie procesu kształcenia prowadząc do samodzielnego uczenia się dzieci, co gwarantuje pomyślność uczniów w całożyciowym uczeniu się. W niniejszym artykule przedstawiono wyniki badania postrzegania samodzielności przez uczniów, którym stwarzano możliwości jej rozwijania. Dla samodzielności uczniów znaczące jest to, w jaki sposób nauczyciele określają możliwości samodzielności uczniów. To nastawienie nauczycieli może sprzyjać lub hamować naturalne dążenie dzieci do rozwijania samodzielności w różnych jej płaszczyznach. Artykuł zwraca uwagę na rolę przygotowania nauczyciela do realizacji koncepcji pedagogicznych, ponieważ realizowana powierzchownie, bez dogłębnego, szerokiego rozumienia jej zasad nie będzie przynosiła spodziewanych efektów.
3
Zamkowska, Anna. "Zadania asystenta nauczyciela w brytyjskim systemie edukacji." Men Disability Society 2, no. 28 (January 1, 2015): 41–53. http://dx.doi.org/10.5604/17345537.1163582.
Full text
4
Wójcik, Mateusz. "Zadania proboszcza parafii powierzonej instytutowi zakonnemu." Kościół i Prawo 9, no. 2 (April 14, 2021): 83–95. http://dx.doi.org/10.18290/kip2092-6.
Full textAbstract:
Proboszcz, z pomocą wikariuszy i innych prezbiterów skierowanych do parafii, uobecnia w określonej wspólnocie Kościoła partykularnego posługę biskupa: nauczyciela, kapłana i pasterza. Takie zadania stawia ustawodawca przed proboszczem parafii powierzonej instytutowi zakonnemu. Jako właściwy pasterz danej wspólnoty parafialnej, proboszcz zakonny naucza, uświęca i prowadzi powierzonych sobie wiernych. Nie ponosi jednak pełnej odpowiedzialności za parafię. W tym zakresie obowiązek ciąży na instytucie zakonnym, któremu parafia została przekazana przez biskupa diecezjalnego.
5
Ławecki, Tymoteusz, and Ewa Maria Pasterniak-Kobyłecka. "Rola nauczyciela w aktywizowaniu dzieci na zajęciach plastyczno-technicznych w przedszkolu. Zarys problemu." Lubelski Rocznik Pedagogiczny 37, no. 4 (April 29, 2019): 167. http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2018.37.4.167-176.
Full textAbstract:
<p>Oczekiwania społeczne wobec wychowawców placówek edukacyjnych są duże. Mają oni stworzyć uczniom maksymalnie dobre warunki rozwoju. Wychowawcy, niczym ogrodnicy, dbają o to, by podopieczni mogli doskonalić własne umiejętności poprzez zaba-wę. Prezentowane rozważania ukazują rolę nauczyciela w aktywizowaniu uczestników zajęć plastyczno-technicznych. Korzystając z założeń konstruktywizmu, w artykule wskazano nie-które możliwości wspierania podopiecznych w ich twórczych działaniach. Dokonano również przeglądu metod (projektów, niedokończonych rysunków, puzzli, improwizacji, swobodnej ekspresji), dzięki którym uczniowie w sposób samodzielny wykonują zadania, zdobywając kompetencje emancypacyjne. W podsumowaniu przedstawiono najważniejsze warunki sprzyjające aktywizacji i zachęcono nauczycieli do przyjęcia w codziennej pracy postawy refleksyjnej.</p>
6
Ceglińska, Bernardyna. "Zadania tekstowe niestandardowe w matematycznej edukacji wczesnoszkolnej." Lubelski Rocznik Pedagogiczny 34, no. 2 (September 25, 2015): 123. http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2015.34.2.123.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi nauczycieli na zadania tekstowe niestandardowe w początkowej edukacji matematycznej. Zadania tekstowe niestandardowe to zadania, które celowo zostały źle sformułowane. Stawiają one uczniów w sytuacjach problemowych, uświadamiają im, że aby rozwiązać zadanie tekstowe, należy uważnie przeanalizować je w aspekcie wszystkich elementów struktury i dokonać właściwej jego korekty. Rozwijają więc logiczne myślenie uczniów. Nie wszystkie współczesne podręczniki do nauczania matematyki sygnalizują zadania niestandardowe. Jeżeli nauczyciel wykorzystuje w pracy z uczniami jedynie zadania tekstowe z podręcznika, tylko niewielka grupa uczniów ma kontakt z tego typu zadaniami.
7
Michalska, Iwonna. "Nauczyciel w początkach niepodległej Polski. „Szkoła Powszechna” o przymiotach, obowiązkach i profesjonalizacji wychowawców młodego pokolenia." Forum Pedagogiczne 9, no. 1 (September 4, 2019): 33–44. http://dx.doi.org/10.21697/fp.2019.1.03.
Full textAbstract:
„Szkoła Powszechna” była kwartalnikiem, który ukazywał się w Warszawie w latach 1920–1928. W trudnym, pierwszym po odzyskaniu państwowości, okresie tworzenia polskiego szkolnictwa pismo odgrywało rolę „informatora” na temat spraw wychowania i nauczania. Poważne w nim miejsce zajmowała problematyka pedeutologiczna. Zamieszczane w tym dziale treści oscylowały między teorią a praktyką pedagogiczno-dydaktyczną. Z jednej strony skupiano się na zarysowywaniu postulowanego „obrazu” nauczyciela wraz ze wskazywaniem jego pożądanych cech, niezbędnych do kierowania edukacją uczniów, a jednocześnie precyzowano liczne zadania stawiane przed wychowawcą klasowym, z drugiej strony koncentrowano się na przygotowaniu zawodowym nauczycieli. Brak stosownego wykształcenia wielu z nich powodowało, że redakcja pisma skupiała się na ukazywaniu dróg zdobywania kwalifikacji niezbędnych w nauczaniu powszechnym, treści na temat dokształcania i doskonalenia w wykonywanej profesji.
8
Fedij, Olga. "Aesthetotherapy: The competence of the modern teacher in area of human-related sciences." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia 32, no. 1 (September 25, 2019): 31. http://dx.doi.org/10.17951/j.2019.32.1.31-48.
Full textAbstract:
<p>Artykuł jest poświęcony głównym problemom edukacji estetyczno-terapeutycznej współczesnego nauczyciela, który pracuje w skomplikowanych warunkach społeczno-kulturalnych w erze społeczeństwa informacyjnego. Podstawę metodyczną estetyki stanowią następujące psychopedagogiczne koncepcje humanistyczne: osobowo zorientowany paradygmat edukacyjny estetyki klasycznej, estetyka valeologiczna, teoria ewolucji myślenia sanogennego, arteterapia i artystyczno-pedagogiczna koncepcja formacji i rozwoju osoby itp. Interdyscyplinarne podejście do badania estetyki w kategoriach fiozofiznych, estetycznych, psychoterapeutycznych, psychologicznych i edukacyjnych stanowi tło dla zintegrowanej definicji. Estetoterapia to niezależna dziedzina wiedzy naukowej o sposobach i metodach tworzenia psychologicznie komfortowego środowiska edukacyjnego przez nauczyciela. Ocenia się, że takie środowisko może przywrócić naturalną harmonię współczesnego dziecka z otoczeniem i stworzyć fundament dla dalszego twórczego rozwoju jednostki. W artykule rozważane i reprezentowane są następujące aspekty: cel, zadania, rodzaje i środki estetyki w działalności zawodowej współczesnego nauczyciela. Ponadto autor zaproponował ogólne zasady projektowania estetyki w profesjonalnej karierze pedagogicznej.</p>
9
Bugaj, Justyna M. "Wynagradzanie za efekty pracy nauczycieli akademickich – analiza przypadku Uniwersytetu Islandzkiego." Nauka i Szkolnictwo Wyższe, no. 2(48) (December 15, 2016): 63–80. http://dx.doi.org/10.14746/nisw.2016.2.3.
Full textAbstract:
Wynagradzanie za efekty pracy sprowadza się do ustalenia celów i zadań, które powinny zostać osiągnięte w określonym czasie. Takie podejście daje dużo swobody pracownikowi, który decyduje, kiedy i jak chce je osiągnąć. Jest ono również coraz bardziej popularne w organizacjach biznesowych. Czy jednak sprawdzi się na uniwersytecie publicznym? Celem artykułu jest omówienie wynagradzania za efekty pracy nauczycieli akademickich na wybranym przykładzie oraz przedstawienie propozycji mierników efektów pracy dla nauczycieli akademickich zatrudnionych w polskich uczeniach. Jako metody badawcze wykorzystałam krytyczną analizę treści piśmiennictwa naukowego z zakresu wynagradzania pracowników oraz analizę przypadku (case study) uniwersytetu, w którym wybrane do analizy praktyki sprawdzają się od wielu lat. Definicję uniwersyteckiego nauczyciela akademickiego przyjęłam za Eurydice, gdzie oznacza on zarówno wykwalifikowanych pracowników uczestniczących w procesie kształcenia, jak i tych, którzy wykonują pewne zadania związane z zarządzaniem i/lub koordynacją pracy wszystkich pracowników na uczelni1. W związku z tym nie uwzględniłam specyfiki wynagradzania za efekty pracy kadry administracyjnej (pracowników sekretariatów, księgowości, administracji finansowej itp.). Pojęcia „uniwersytet” i „uczelnia” stosowałam zamiennie, choć nie oznaczają one tego samego. W pierwszej części skupiłam się na przedstawieniu założeń wynagradzania za efekty pracy oraz opisaniu przykładowych efektów pracy nauczyciela akademickiego w wyodrębnionych obszarach jego aktywności zawodowej. W drugiej części przedstawiłam analizę przypadku wybranego uniwersytetu oraz dyskusję opisywanych praktyk. W zaprezentowanym przykładzie powiązanie wynagrodzeń z efektami pracy następuje w formie bezpośredniej (np. premie i nagrody) i pośredniej (np. dodatkowe premie roczne). Takie podejście wymaga jasnego ustalenia i komunikowania zasad funkcjonującego systemu wynagrodzeń wszystkim pracownikom oraz uświadomienia im ich roli w efektywnym działaniu całej uczelni. Jest to także przykład systemowych działań dotyczących powiązania strategii wynagrodzeń ze strategią uczelni.
10
Bednarkowa, Wiga, and Marta Miłoń. "Nauczycielskie transgresje w edukacji elementarnej." Lubelski Rocznik Pedagogiczny 36, no. 1 (January 15, 2018): 53. http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2017.36.1.53.
Full textAbstract:
<p>W dzisiejszej szkole na ucznia/uczennicę powinno się patrzeć przede wszystkim jako na dziecko uczące się. Jednak nauczyciele w dalszym ciągu stosują tradycyjne metody, przez co dzieci jedynie zapamiętują i wypełniają zadania treściami i wartościami wyznaczonymi przez nauczyciela. Taki rodzaj edukacji jest wyraźnie przestarzały wobec uznanych współczesnych odkryć. Niektóre metody dzisiejszej nauki, takie jak wykłady czy transkrybowanie z tablicy, nie rozwijają umiejętności kognitywnych ani praktycznych.</p><p>Przedstawione tu propozycje mogą być stosowane jako punkt wyjścia do nowego sposobu nauczania – należałoby raczej mówić o organizacji/wspieraniu uczenia się dzieci – który sprzyja emancypacji i transgresji. Metody te służą osobistemu rozwojowi człowieka jako indywidualnej osoby świadomej tworzenia relacji i interakcji społecznych z innymi. Wskazując na potrzebę nauczania opierającego się na aktywności dziecka, zwracamy uwagę na trzy obszary tych aktywności: po pierwsze, w konstruktywnym wymiarze, kiedy dzieci mogą otwarcie mówić o swoich doświadczeniach; po drugie, w wymiarze społecznego konstruktywizmu, kiedy dzieci poznają drugiego człowieka; po trzecie – w wymiarze konektywnym, podczas gdy dzieci otwierają się na współpracę z innymi ludźmi (charakterystycznie dla cywilizacji cyfrowej).</p>
11
Bocharova, Olena. "Przygotowanie do zawodu przyszłych nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej na Ukrainie." Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce 16, no. 2(60) (June 30, 2021): 9–23. http://dx.doi.org/10.35765/eetp.2021.1660.01.
Full textAbstract:
W niniejszym artykule podejmowany jest problem przygotowania studentów do zawodu nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej na Ukrainie. Analiza retrospektywna literatury wskazuje, że po raz pierwszy problem przygotowania nauczycieli do zawodu stał się przedmiotem dyskusji dopiero w XVIII wieku. Od tego czasu nastąpiły istotne zmiany w organizacji procesu kształcenia nauczycieli do zawodu. W 2018 roku w szkolnictwie ukraińskim została wypracowana i wprowadzona koncepcja „Nowa ukraińska szkoła”. Głównym jej zadaniem była reforma struktury szkolnictwa, a przede wszystkim edukacji wczesnoszkolnej. W tym celu wypracowano standard kształcenia przygotowujący do wykonywania zawodu nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej„Nauczyciel klas początkowych w szkole ogólnodostępnej”. W pierwszej części opracowania zostało zaprezentowanych pięć etapów powstania i rozwoju organizacyjnego szkół pedagogicznych przygotowujących przyszłych nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej do zawodu (koniec XVIII i początek XXI wieku). Druga część poświęcona została organizacji procesu nauczania przyszłych nauczycieli klas początkowych w Akademii Humanistyczno-Pedagogicznej w Chmielnickim.
12
Barnaś-Baran, Ewa. "Nauczyciele sierot w Krakowskim Towarzystwie Dobroczynności w latach 1817–1912." Lubelski Rocznik Pedagogiczny 35, no. 4 (June 22, 2017): 31. http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2016.35.4.31.
Full textAbstract:
<p>Celem artykułu było ukazanie pracy nauczycieli w szkole codziennej i szkole rzemiosł Towarzystwa Dobroczynności w Krakowie w latach 1817–1912. Uczący w nich nauczyciele stwarzali sierotom przebywającym w zakładzie Towarzystwa możliwość zdobycia elementarnej wiedzy oraz podstawowych umiejętności, które mogły ułatwić im znalezienie zatrudnienia po wyjściu spod opieki Towarzystwa. Funkcję wspierającą, jak również kontrolującą pracę nauczyciela pełniła powołana w 1874 r. Komisja Szkolna. W 1912 r. szkoła została zlikwidowana, sieroty przeniesiono do szkół miejskich w Krakowie. Zadaniem nauczyciela była pomoc w nauce dzieciom oraz sprawowanie wspólnie z Siostrami Miłosierdzia opieki nad sierotami w zakładzie Towarzystwa.</p>
13
Chojnowski, Dominik. "Czy rzeczywiście jesteśmy skazani na edukacyjną porażkę? Pedagogika jako narzędzie wyzwolenia uciśnionych tego świata." Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne 6, no. 1 (June 30, 2018): 180–207. http://dx.doi.org/10.18778/2450-4491.06.14.
Full textAbstract:
W tym artykule reprezentuję radykalne podejście do władającego kapitalistycznego systemu eksploatacji. Celem mojej analizy jest wydobycie z pedagogiki krytycznej jej konstytutywnych elementów, żeby podważyć bazowe założenia społeczeństwa napędzanego pragnieniem ciągłego zysku. Henry Giroux i Peter McLaren jako dwaj radykalni myśliciele pokazują nam drogę, w ramach której możemy odebrać edukację z rąk ciemiężycieli. To nie jest łatwe zadanie, ale może być dokonane, jeśli podważymy obecny system za pomocą wywrotowych praktyk. W tym zadaniu kluczowa rola musi przypaść nauczycielom, którzy powinni brać pod uwagę obecność w klasie szkolnej różnych narracji kulturowych. Klasa szkolna nie jest neutralnym miejscem, w którym nauczyciel przekazuje obiektywną wiedzę, ale również przestrzenią, w której możemy zamknąć bądź otworzyć uczniom ścieżkę prowadzącą do ich wyzwolenia poprzez pokazanie im, jak przestrzeń społeczna w ich wspólnotach jest konstruowana poprzez relacje oparte na dominujących formach władzy i wiedzy. Nauczyciele, którzy są świadomi tego, w jaki sposób szkoła skutecznie realizuje swój ukryty program podporządkowania umysłów swoich uczniów, mogą zapobiegać jego realizacji poprzez wdrażanie alternatywnych strategii nauczania. Podsumowując: szkolna klasa jest bardzo ważnym miejscem, w którym możemy zniewolić bądź wyzwolić uczniów poprzez pokazanie im krytycznej perspektywy w stosunku do obecnego systemu kapitalistycznego – jaką proponuje nam marksistowska teoria i praktyka. Tym sposobem osiągniemy kamień milowy w transformacyjnym procesie prowadzącym uciśnionych do rozpoznania ich podległej pozycji w kulturze dominującej, co umożliwi im świadome organizowanie się w walce o wolność.
14
Fankanowski, Marcin. "Preferencje aksjologiczne nauczycieli a postrzeganie wartości przez uczniów." Forum Pedagogiczne 6, no. 2/1 (November 16, 2016): 199–214. http://dx.doi.org/10.21697/10.21697/fp.2016.2.13.
Full textAbstract:
Artykuł przedstawia wyniki przeprowadzonego przez autora badania na temat rozumienia wartości przez uczniów i ich nauczycieli. Zadaniem respondentów było określenie za pomocą skali obejmującej kontinuum między opcją pragmatyczno-egocentryczną a opcją aksjologiczno-obiektywistyczną sensu takich pojęć, jak „prawda”, „mądrość”, „sprawiedliwość” i „altruizm”. Ponadto starano się empirycznie sprawdzić, jaki wpływ wywarli, zdaniem uczniów, nauczyciele na ich rozumienie wartości. Na podstawie badania można skonstatować istotne przesunięcie pojmowania wartości przez uczniów w kierunku pragmatyczno-egocentrycznym w stosunku do odpowiedzi udzielonych przez nauczycieli. Odnośnie do drugiej kwestii, zdaniem młodzieży, nauczyciele mają minimalny wpływ na wartości, jakimi kierują się uczniowie.
15
Fankanowski, Marcin. "Preferencje aksjologiczne nauczycieli a postrzeganie wartości przez uczniów." Forum Pedagogiczne, no. 2/1 (November 16, 2016): 199. http://dx.doi.org/10.21697/fp.2016.2.13.
Full textAbstract:
Artykuł przedstawia wyniki przeprowadzonego przez autora badania na temat rozumienia wartości przez uczniów i ich nauczycieli. Zadaniem respondentów było określenie za pomocą skali obejmującej kontinuum między opcją pragmatyczno-egocentryczną a opcją aksjologiczno-obiektywistyczną sensu takich pojęć, jak „prawda”, „mądrość”, „sprawiedliwość” i „altruizm”. Ponadto starano się empirycznie sprawdzić, jaki wpływ wywarli, zdaniem uczniów, nauczyciele na ich rozumienie wartości. Na podstawie badania można skonstatować istotne przesunięcie pojmowania wartości przez uczniów w kierunku pragmatyczno-egocentrycznym w stosunku do odpowiedzi udzielonych przez nauczycieli. Odnośnie do drugiej kwestii, zdaniem młodzieży, nauczyciele mają minimalny wpływ na wartości, jakimi kierują się uczniowie.
16
Marusynets, Maryana, and Inna Perepeliuk. "Vasyl Sukhomlynsky and the Phenomenon of Elementary School Teacher’s “Creative Acme”." Prima Educatione 3 (February 10, 2020): 19. http://dx.doi.org/10.17951/pe.2019.3.19-26.
Full textAbstract:
<p>W artykule podjęto próbę przybliżenia fenomenu „twórczego akme” w ujęciu słynnego uczonego i pedagoga Wasyla Suchomlińskiego. Określono fenologię pojęcia, wskazano na główne treści, specyfikę pojęcia kluczowego z perspektywy koncepcyjnej oraz z punktu widzenia uczonego i pedagoga, a zwłaszcza przedstawiono jego rozważania o znaczeniu twórczości w procesie edukacji uczniów. Określono zalecenia zasadnicze, które w przekonaniu Suchomlińskiego ujawniają twórczy potencjał nauczyciela oraz stanowią sens jego sukcesu zawodowego w ciągu całego życia. Są to: wysiłki wolicjonalne, aktywność, motywacja w realizacji potencjału własnego, twórcza orientacja, rozwój kreatywności. Szczególny nacisk kładzie się na technologie interakcji twórczej, które stanowiły treść procesu edukacyjnego szkoły pawłyskiej oraz zostały uogólnione w takich dziełach, jak <em>Oddaję serce dzieciom</em> oraz <em>Radosna szkoła</em>. Można je w pełni implementować w treści koncepcji nowej szkoły ukraińskiej. Jest to stworzenie kreatywnych placów zabaw/laboratoriów, w których nauczyciel wraz z dziećmi doświadcza poczucia oświecenia, imprintingu, dojścia do zrozumienia, improwizacji i błędów. To właśnie te technologie rozwijają zainteresowanie uczniów nauką, „popychają” ich do twórczości, ujawniają nowy świat. Dlatego głównym zadaniem nauczyciela jest rozwój tych zdolności przez całe życie. W tym wszystkim upatruje się sensu „twórczego akme” Suchomlińskiego jako nośnika nowatorstwa oraz mentora dla nauczycieli, czyje doświadczenie jest nieprześcignione dla pokolenia następców.</p>
17
Szczotka, Martyna, and Katarzyna Szewczuk. "Metody wspierania edukacyjnego stosowane przez nauczycieli klas I – III – raport z badań." Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce 14, no. 2(52) (November 12, 2019): 105–20. http://dx.doi.org/10.35765/eetp.2019.1452.07.
Full textAbstract:
Jakość funkcjonowania systemu edukacyjnego zależy od wielu czynników, z których na plan pierwszy wysuwa się osoba nauczyciela, jego rzeczywiste wykształcenie i przygotowanie do pracy pedagogicznej z dziećmi. „Warsztat pracy” nauczyciela powinien być oparty nie tylko na potocznym doświadczeniu, ale przede wszystkim dobrze osadzony we współczesnej teoretycznej myśli pedagogicznej. Nauczyciel przygotowując się do zajęć, powinien bezwarunkowo znać zasady obowiązujące w pracy dydaktyczno-wychowawczej z dziećmi, metody nauczania i uczenia się, formy organizacyjne pracy uczniów, a także środki dydaktyczne, które mają za zadanie wspierać jego pracę. Niniejsza praca miała na celu poznanie opinii nauczycieli klas 1-3 na temat stosowania metod wspierania aktywności edukacyjnej uczniów. Główną metodą badawczą był sondaż diagnostyczny z techniką ankiety. Przeprowadzone badania pozwoliły na uzyskanie odpowiedzi w ramach sformułowanych w pracy problemów badawczych. Wyniki tych badań są oznaką przyjmowania przez współczesną edukację wczesnoszkolną założeń teorii humanistycznej oraz koncepcji konstruktywistyczno-interakcyjnej. Coraz większą wagę przykłada się do procesu uczenia się, a nie nauczania. Uczeń staje się podmiotem o własnych zainteresowaniach i indywidualnych potrzebach, który ma prawo do wielointeligentnego rozwoju. Jest to nadrzędny cel kształcenia zintegrowanego, który mamy możliwość współcześnie osiągać właśnie m.in. dzięki stosowaniu różnorodnych metod wspierania edukacyjnego uczniów. Taki sposób działania, opierający się na twórczej aktywności, decyduje o maksymalizowaniu szans rozwojowych dziecka. Uczeń w swoich osobistych działaniach, wykorzystując doświadczenia zdobyte na zajęciach, w których stosowane są metody aktywizujące, problemowe, oglądowe i słowne, staje się pełnowartościową, twórczą jednostką umiejącą podejmować wszelkie wyzwania, a następnie radzić sobie z nimi w codziennym życiu.
18
Babicka-Wirkus, Anna. "Profesjonalizm nauczyciela a kultura praw dziecka w szkole." Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN, no. 1(13) (2020): 13–24. http://dx.doi.org/10.15290/parezja.2020.13.02.
Full textAbstract:
Artykuł porusza problematykę urzeczywistniania kultury praw dziecka w szkole i roli, jaką w tym procesie odgrywa nauczyciel profesjonalista. Praktykowanie tej kultury w codzienności szkoły jest zadaniem wymagającym posiadania przez nauczyciela nie tylko gruntownej wiedzy na temat praw dziecka i praw człowieka, ale także akceptacji tych idei oraz stworzenia możliwości doświadczania i upominania się o nie w szkole. Akademicki i potoczny dyskurs na temat profesjonalizmu nauczyciela pomija lub marginalnie traktuje ten wymiar, co skutkuje niskim poziomem praktykowania kultury praw dziecka w szkołach. Stan ten ma znaczenie również dla jakości przygotowania obywateli do życia w demokratycznym społeczeństwie obywatelskim, dla którego podstawą są prawa człowieka i prawa dziecka.
19
Grabowski, Adam. "Badanie umiejętności logicznego i krytycznego myślenia studentów wczesnej edukacji." Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce 16, no. 2(60) (June 30, 2021): 135–47. http://dx.doi.org/10.35765/eetp.2021.1660.10.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest prezentacja badania dotyczącego umiejętności logicznego i krytycznego myślenia studentów wczesnej edukacji UWM w Olsztynie. We wcześniejszych badaniach zadania wymagające logicznego i krytycznego myślenia okazywały się zbyt trudne dla znacznej części przyszłych nauczycieli klas I-III. Nie wiadomo jednak, czy na poziom odpowiedzi nie miał wpływu lęk przed matematyką i/lub stres egzaminacyjny, potencjalnie doświadczany przez uczestników. Dlatego w obecnym badaniu wyeliminowano działanie tych czynników. Zamiast zastosowanych poprzednio zadań matematycznych, posłużono się zadaniami sprawdzonymi w badaniach procesów myślenia i rozumowania, prowadzonych przez psychologów. Zadbano również, by udział w badaniu nie był powiązany ze składaniem egzaminu ani z żadną sytuacją, w której uczestnicy byliby poddawani ocenie. Uzyskane wyniki przemawiają za prawdziwością wniosku o niewystarczającej umiejętności logicznego i krytycznego myślenia znacznej części studentów wczesnej edukacji, do którego skłaniały rezultaty dotychczasowych badań. Jako prawdopodobną przyczynę wskazuje się niemal całkowity brak weryfikacji kandydatów na studia w zakresie edukacji początkowej. Rekomenduje się zatem wprowadzenie wyższych standardów podczas rekrutacji na studia, szczególnie pod kątem oceny z matematyki. Jest to bowiem jeden z przedmiotów najbardziej rozwijających logiczne i krytyczne myślenie, a przy tym nauczyciel sam powinien dobrze znać i rozumieć matematykę, aby uczyć jej swoich podopiecznych.
20
Starokon, Yevhen, Roman Dziubchuk, and Yurii Korniichuk. "The issue of activation of cognitive activity of undergraduates." Nowoczesne Systemy Zarządzania 16, no. 2 (June 30, 2021): 13–22. http://dx.doi.org/10.37055/nsz/139358.
Full textAbstract:
W artykule przeanalizowano miejsce i rolę nauczyciela w aktywizacji aktywności poznawczej studentów. Stwierdzono, że nauczyciel jest kluczową postacią w aktywizacji aktywności poznawczej studentów szkół wyższych. Akcent w jego pracy powinien zostać przesunięty nie na transfer wiedzy zgromadzonej w danym momencie, ale na kształtowanie motywacji do nauki. Z analizy wynika, że większość badaczy w swojej pracy koncentruje się na poznawczych i dydaktyczno-metodologicznych obszarach aktywacji aktywności poznawczej. Zagadnienia bezpośrednio związane z przekształcaniem potrzeb poznawczych studentów poprzez optymalizację interakcji pedagogicznej zostały zbadane w niewielkim stopniu. Autorzy rozważają zadanie intensyfikacji działań edukacyjnych poprzez wykorzystanie w komunikacji pedagogicznej wzorców dydaktycznych i psychologicznych oraz zasad interakcji wychowawczej. W takiej interakcji przedmiot-przedmiot należy w szczególności położyć nacisk na ukształtowanie hierarchii potrzeb osobistych, niezbędnych dla studentów szkół wyższych. Artykuł przedstawia w formie graficznej strukturę sfery potrzebowo-motywacyjnej osób ubiegających się o wykształcenie wyższe o różnej sile motywacji do nauki. Tylko pozytywne emocje mogą zmienić hierarchię potrzeb osoby o niskiej motywacji do nauki. Tezę tę potwierdza wynik badania korelacji między średnim wynikiem studentów szkół wyższych za 5 lat a poziomem zaspokojenia ich podstawowych potrzeb (wg A. Maslowa). Sugeruje się przede wszystkim wykorzystanie technologii tworzenia sytuacji sukcesu w nauce, aktywnych metod nauczania, w szczególności metody projektów, do kształtowania wewnętrznych motywów uczenia się. Podstawą procesu aktywizacji aktywności poznawczej nauczycieli szkół wyższych jest jego repertuar komunikacyjny: zbiór technik, metod i technologii komunikacyjnych, które dają mu możliwość kształtowania potrzeb poznawczych. W artykule przedstawiono takie umiejętności komunikacyjne, które dają możliwość zintensyfikowania działań edukacyjnych studentów na zajęciach. Generalnie artykuł ukazuje poziom technologiczny i motywacyjny działalności dydaktycznej nauczyciela, biorąc pod uwagę, że może on skuteczniej zarządzać aktywnością poznawczą studentów.
21
Wojtkowska, Lilianna Marta, and Paulina Łopatka-Koneczny. "Edukacja przez sztuki i kulturę popularną na lekcjach języka polskiego." Ogrody Nauk i Sztuk 9 (August 15, 2019): 147–61. http://dx.doi.org/10.15503/onis2019.147.161.
Full textAbstract:
Cel badań: Celem badania było dostrzeżenie oraz opisanie funkcji, które mogą być pełnione przez sztuki (ze szczególnym uwzględnieniem muzyki) i kulturę popularną w procesie nauczania oraz wychowania ucznia na każdym etapie edukacji polonistycznej. W badaniu zwrócono uwagę na korzyści, jakie niesie wprowadzanie elementów artystycznych do konspektu lekcji języka polskiego. Dostrzeżono także zalety postawy proartystycznej nauczyciela-polonisty i wszelkich przejawów jego ekspresji.
Metoda: Aby zrealizować cel badania przeprowadzono eksperyment na lekcji języka polskiego, obserwację nieuczestniczącą młodzieży w komunikacji miejskiej, środowisku szkolnym i rodzinnym oraz zastosowano analizę filologiczną utworów literackich, takich jak: cykl o Harrym Potterze J. K. Rowling, trylogii Igrzyska Śmierci Suzanne Collins czy Makbeta Williama Shakespeare’a. Wszystkie te metody posłużyły jako części składowe hermeneutycznej metodologii – starano się opisać problem od ogółu do szczegółu. Ponadto odwołano się do różnych problemów nauczania opisanych w książce Wychowanie przez sztukę (Warszawa, 1965), podjęto próbę polemizowania z nimi oraz uzupełniono je o nowsze spostrzeżenia badaczy oraz koncepcje psychologii poznania według J. Piageta, L.S. Wygotskiego, J. Brunera i tezy formułowane przez Wincentego Okonia.
Wyniki: W procesie kształcenia ważną rolę pełnią – obok przedstawianych treści nauczania, wartości, przyswajania partii materiału gramatycznego, itd. – prywatne zainteresowania nauczyciela, które mogą wzbogacić każdą, nawet najnudniejszą, lekcję. Pasje pomagają niekiedy zwrócić uwagę uczniów na sposób analizy i interpretacji dzieła, formułowania myśli oraz postawę wobec tekstu. Zdają się być także katalizatorem odkrywania metod pogłębiających wiedzę, a więc nauczania. Dzięki nim nauczyciel zobligowany jest do udoskonalania metod nauczania oraz dostosowywania ich do potrzeb uczniów. Podstawowe pytanie, które nas zainteresowało brzmi: jaki wpływ ma wprowadzanie różnego typu sztuk i elementów kultury popularnej na proces edukacji oraz jak funkcjonalnie wykorzystywać przedstawione elementy na lekcjach języka polskiego? Pytamy również, co dzieje się z przedstawionym materiałem (czy jego wartość ulega modyfikacjom, czy pojawiają się nowe konteksty, itd.). Czy wprowadzanie sztuk ma wpływ (i jeśli tak, to jaki) na rozumienie tematu przez ucznia? Czy taki zabieg warunkuje też efektowniejszą umiejętność zapamiętywania oraz uczenia się?
Wnioski: Otwartość na odkrywanie nowych metod dydaktycznych, łączenie treści powinno towarzyszyć nauczycielom-polonistom. Wykorzystywanie elementów kultury popularnej i różnych sztuk na zajęciach wprowadza atmosferę przyjazną nauczaniu i uczeniu się, lekcje stają się ciekawsze, a proces dydaktyczny bardziej efektywny. Zadaniem nauczyciela jest w twórczy sposób wspomagać i rozwijać proces uczenia się. Takim wzbogaceniem lekcji zdają się być sztuki i elementy kultury popularnej, które za sprawą przeżycia estetycznego wpływają na proces uczenia się oraz wychowania młodego człowieka. Co więcej wiadomości zawarte w artykule mogą służyć jako metodyczne wskazówki dla nauczycieli języka polskiego, zwłaszcza początkujących.
22
Michalski, Grzegorz. "W trosce o szkołę z opieką lekarską. Wskazania higieniczno-pedagogiczne Adolfa Klęska w przekazie „Przyjaciela Szkoły” (1922–1936)." Forum Pedagogiczne 9, no. 1 (September 4, 2019): 45–56. http://dx.doi.org/10.21697/fp.2019.1.04.
Full textAbstract:
W Polsce międzywojennej ważną rolę w kształceniu i doskonaleniu pedagogicznym nauczycieli odgrywały programowo sprofilowane w tym celu czasopisma. Do jednych z nich należał wydawany w Poznaniu przez Leonarda Borkowskiego w latach 1922–1939 dwutygodnik „Przyjaciel Szkoły”. W przeciwieństwie do innych ukazujących się wówczas tego typu periodyków, w każdym kolejnym numerze redakcja wyjątkowo dużo miejsca przeznaczała na teksty krakowskiego lekarza – Adolfa Klęska, który przedstawiał czytelnikom wybrane aspekty funkcjonowania szkoły oraz obowiązki i różne zakresy działalności nauczycieli, ukazując te zagadnienia w kontekście konieczności przestrzegania zasad higieny i dbania o ochronę zdrowia uczniów. Nie tylko dokładnie tłumaczył, na czym polega rola i zadania lekarza szkolnego oraz jego współpraca w tym zakresie z nauczycielami, ale przekazywał także szereg praktycznych porad dotyczących poznania dziecka i zapewnienia mu odpowiednich warunków do rozwoju i nauki, uwarunkowań i organizacji nauczania oraz udzielania uczniom pierwszej pomocy w nagłych wypadkach.
23
Kolasa-Skiba, Agata. "Metody pracy kreatywnej w nauczaniu zdalnym." Edukacja • Terapia • Opieka 3 (October 29, 2021): 48–76. http://dx.doi.org/10.52934/eto.135.
Full textAbstract:
Zadaniem nauczycieli wychowania przedszkolnego jest stwarzanie atmosfery do optymalnego rozwoju dziecka. Celem wychowania przedszkolnego jest wsparcie całościowego rozwoju dziecka. Wsparcie to realizowane jest przez proces opieki, wychowania i nauczania – uczenia się, co umożliwia dziecku odkrywanie własnych możliwości, sensu działania oraz gromadzenie doświadczeń na drodze prowadzącej do prawdy, dobra i piękna. W efekcie takiego wsparcia dziecko osiąga dojrzałość do podjęcia nauki na pierwszym etapie edukacji. W dobie kryzysu epidemiologicznego nauczyciel organizuje efektywną pracę z dziećmi online.
24
Kos, Ewa Arleta. "Rozwijanie myślenia naukowego jako istotne zadanie edukacyjne wspierające harmonijny rozwój dziecka w wieku przedszkolnym." Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce 14, no. 4(54) (January 29, 2020): 11–24. http://dx.doi.org/10.35765/eetp.2019.1454.01.
Full textAbstract:
Celem opracowania jest zaakcentowanie potrzeby wspierania rozwoju myślenia naukowego u najmłodszych uczestników procesu edukacyjnego poprzez przyjrzenie się możliwościom wspierania tego procesu w realiach polskiego systemu edukacyjnego. Zamysłem pracy jest także zwrócenie uwagi na walory nauczania opartego na metodyce STEM. Problemami, wokół których koncentruje się niniejsza refleksja jest pytanie o cel, możliwości wspierania rozwoju myślenia naukowego u dzieci, ale także o to, jaka jest/powinna być rola nauczyciela w tymże procesie. Analiza literatury źródłowej pozwala wskazać, że rozwijanie myślenia naukowego powinno się stać priorytetem programów edukacyjnych już na etapie wczesnego dzieciństwa. W pierwszej części opracowania przedstawiona została definicja myślenia naukowego postrzeganego jako fundament dla nabywania wybranych kompetencji kluczowych. Następnie autorka przygląda się, w jaki sposób proces wspierania rozwoju myślenia naukowego jest realizowany w praktyce edukacyjnej przedszkoli. W dalszej części opracowania przekonuje, że działania mające na celu rozwój myślenia naukowego dzieci w wieku przedszkolnym powinny się stać priorytetowym zadaniem edukacyjnym przedszkoli. Następnie zaprezentowana została idea edukacji STEAM z uwzględnieniem w niej roli nauczyciela. Na podstawie analizy literatury źródłowej można jednoznacznie wskazać potrzebę wspierania rozwoju myślenia naukowego na wczesnych etapach rozwoju dziecka. Rolą nauczycieli jest stworzenie środowiska edukacyjnego, które mogłoby wspierać rozwój myślenia naukowego dzieci. Pedagogom potrzebne jest jednak systemowe wsparcie (kursy, szkolenia, wsparcie środowiska akademickiego).
25
Szwarc Zając, Anna. "Nauczanie treści związanych z Holokaustem w szkole podstawowej." Kultura i Wychowanie 20, no. 2 (April 2022): 163–84. http://dx.doi.org/10.25312/2083-2923.20/2021_11aszz.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest wykazanie, jak ważny jest dobór metod i technik podczas przekazywania wiedzy historycznej, w sposób szczególny Holokaustu dzieciom i młodzieży, w taki sposób, aby nie doświadczyły traumy. Autorka skupiła się na pedagogicznym spojrzeniu na traumę, czym ona jest. Skoncentrowała się również na (ogromnej) roli nauczyciela, którego zadaniem jest dbanie o higienę psychiczną ucznia. Przedstawione zostały teksty literackie dopasowane do wieku uczniów oraz sposoby ich omawiania, oraz znaczna część artykułu została poświęcona filmowi. Autorka omówiła tam kilka produkcji, które nie były wyświetlane w kinach, jednak posiadają one ogromny walor edukacyjny i artystyczny. Słowa kluczowe: holokaust, nauczyciel, edukator, trauma, teksty literackie, film, psychika ucznia, metody i techniki przekazywanie wiedzy historycznej
26
Kwiatkowski, Stefan Tomasz. "Radzenie sobie ze stresem w zawodzie nauczyciela – raport z badań." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia 31, no. 3 (February 26, 2019): 133. http://dx.doi.org/10.17951/j.2018.31.3.133-162.
Full textAbstract:
<p>W artykule zostały zaprezentowane wyniki badań przeprowadzonych z udziałem 142 nauczycieli szkół podstawowych. Punktem wyjścia analiz uczyniono rozważania odnoszące się do nauczycielskiego stresu zawodowego, natomiast ich celem było: a) określenie siły tendencji osób badanych do stosowania poszczególnych stylów radzenia sobie ze stresem, b) wykrycie ewentualnych różnic w zakresie owych tendencji pomiędzy grupami nauczycieli wyróżnionymi ze względu na stopień awansu zawodowego, c) określenie – poprzez zastosowanie analizy korelacyjnej – ewentualnych związków pomiędzy stylami radzenia sobie ze stresem a właściwościami wewnętrznymi istotnymi z perspektywy pracy szkolnej (ze szczególnym uwzględnieniem moderatorów stresu, takich jak inteligencja emocjonalna czy kompetencje społeczne). Zastosowane procedury badawcze umożliwiły zgromadzenie danych, które ujawniły, że skłonność osób badanych do stosowania stylu radzenia sobie ze stresem skoncentrowanego na zadaniu była istotnie wyższa niż ich tendencja do angażowania się w aktywności właściwe pozostałym stylom: skoncentrowanemu na emocjach oraz skoncentrowanemu na unikaniu. W większości przypadków analizy porównawcze nie wykazały, by pomiędzy nauczycielami różniącymi się stopniem awansu zawodowego wystąpiły statystycznie istotne różnice w zakresie preferowania działań charakterystycznych dla któregokolwiek stylu. Z kolei analizy korelacyjne potwierdziły w części przypadków istnienie statystycznie istotnych związków pomiędzy poszczególnymi stylami radzenia sobie ze stresem a czynnikami kluczowymi z perspektywy zdolności nauczycieli do skutecznego stawiania czoła sytuacjom trudnym.</p>
27
Dolata, Elżbieta. "Czasopismo „Muzeum” w dyskusji o zadaniach wychowawczych szkoły na przełomie XIX i XX wieku." Lubelski Rocznik Pedagogiczny 39, no. 1 (April 9, 2020): 75. http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2020.39.1.75-91.
Full textAbstract:
<p>Na przełomie XIX i XX wieku w Europie rozgorzała burzliwa dyskusja dotycząca koncepcji nauczania i wychowania. Pedagogika tego okresu została zdominowana przez idee naturalizmu i indywidualizmu, co w konsekwencji przyczyniło się do przemian w systemie edukacji. Szerokie grono osób zaangażowanych w sprawy oświaty dyskutowało o kształcie ówczesnej szkoły. Na ziemiach polskich niezmiernie istotnym forum wymiany poglądów na temat edukacji, kultury i oświaty stały się czasopisma pedagogiczne. Ścierały się tu przede wszystkim poglądy przedstawicieli nowego wychowania i szkoły tradycyjnej. Do toczącej się dyskusji o szkole żywo włączyło się galicyjskie czasopismo „Muzeum”. Był to miesięcznik, który ukazywał się we Lwowie w latach 1885–1939 jako organ Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych i adresowany był do osób związanych ze szkolnictwem średnim. W artykule zawarto wnioski z analizy treści artykułów dotyczących zadań wychowawczych szkoły, ukazujących się w całym okresie wydawania „Muzeum”. Tocząca się na łamach czasopisma dyskusja koncentrowała się wokół kilku obszarów tematycznych. Najczęściej poruszano kwestie związane z modelem organizacyjnym szkół, omawiano nowatorskie koncepcje wychowania oraz dyskutowano o roli nauczyciela w procesie nauczania i wychowania. Przeprowadzona analiza pozwala stwierdzić, że autorzy tekstów publikowanych na łamach „Muzeum” włączyli się z dużym zaangażowaniem w dyskusję o szkole. Można uznać również, że „Muzeum” występowało jako reprezentant nowatorskich koncepcji wychowania. Inspirowało do podejmowania unowocześniania procesu nauczania i wychowania, z odwołaniem się do wzorów zagranicznych. Odegrało ogromną rolę w popularyzacji i adaptacji do polskich warunków zachodnioeuropejskiej myśli pedagogicznej. Zapoznawało polskich nauczycieli z jej dorobkiem i kierunkami rozwoju, przyczyniając się do lepszego zrozumienia roli wychowania w rozwoju społeczeństw.</p>
28
Roszak, Joanna. "NIE PRZYCHODZĄ UCHODŹCY. AKTUALNE POTRZEBY EDUKACJI POLONISTYCZNEJ (W STRONĘ EDUKACJI NA RZECZ POKOJU)." Porównania 20, no. 1 (July 30, 2018): 173–88. http://dx.doi.org/10.14746/p.2017.20.12759.
Full textAbstract:
Autorka artykułu akcentuje potrzebę konfrontowania młodzieży z tematem Innych (etnicznych, narodowościowych, religijnych), co wiąże się ze stosunkowo nową sytuacją społeczną i polityczną, z nasilającymi się ruchami migracyjnymi. Polska szkoła powinna zobaczyć dla siebie istotne zadanie w kontekście światowego nomadyzmu i eskalującego kryzysu humanitarnego. Podczas etapu zbierania materiałów przeprowadzono wywiady skategoryzowane z nauczycielami, bibliotekarzami i uczniami dziesięciu poznańskich szkół. W artykule dokonano analizy i interpretacji zawartości podręczników do nauczania języka polskiego oraz zaproponowano realizację tematów powiązanych z wątkiem uchodźczym. Płynie z niego wniosek, że najważniejszym zadaniem, stojącym przed polską edukacją na wszystkich szczeblach, wydaje się wprowadzenie, nieobecnej dotąd w programie, edukacji na rzecz pokoju.
29
Krajka, Jarosław. "Electronic Appearances in Teil Instruction – Expanding Intercultural Teacher Training with Telecollaborative Activities." Roczniki Humanistyczne 67, no. 10 (January 17, 2020): 65–81. http://dx.doi.org/10.18290/rh.2019.67.10-5.
Full textAbstract:
Elektroniczna obecność w nauczaniu języka angielskiego jako międzynarodowego – wspomaganie procesu kształcenia nauczycieli zadaniami tele-współpracy
Wobec wielu badań empirycznych i publikacji praktycznych poświęconych definiowaniu i rozwijaniu kompetencji interkulturowej i interkulturowej kompetencji komunikacyjnej uczniów, dużo mniej badań dotyczyło kompetencji, umiejętności i postaw nauczyciela niezbędnych dla prowadzenia procesu glottodydaktycznego z uwzględnieniem różnic kulturowych uczniów w klasach wielojęzycznych i wielokulturowych (por. Farrell i Martin 2009; Krajka 2010; Wysocka 2013). Uwzględnienie globalnego wymiaru nauczania języka obcego stało się koniecznością we współczesnej edukacji językowej, a umiejętne wykorzystanie elementu współpracy zapośredniczonej przez Internet (telecollaboration) pozwala na nadanie bardziej autentycznego wymiaru kształceniu językowemu.
Celem artykułu jest ukazanie możliwości zastosowania wybranego formatu zadań realizowanych we współpracy zapośredniczonej przez Internet, ‘elektronicznej obecności’ (electronic appearances) w procesie rozwijania umiejętności nauczania języka angielskiego jako języka międzynarodowego (Teaching English as an International Language – TEIL) na neofilologicznych studiach magisterskich.
30
Badora, Anna. "Twórczość jako zadanie osoby." Roczniki Pedagogiczne 13, no. 2 (August 16, 2021): 79–90. http://dx.doi.org/10.18290/rped21132.6.
Full textAbstract:
Niniejszy artykuł przedstawia refleksję nad twórczością, rozumianą jako zadanie osoby. Główny problem badawczy zawiera się w pytaniu: w czym wyraża się twórczość jako zadanie osoby? W pierwszej części artykułu został zaprezentowany przegląd perspektyw rozumienia twórczości, które są przedstawione w literaturze. W części drugiej przeprowadzono analizę jakościową swobodnych wypowiedzi nauczycieli. Podjęte analizy umożliwiły sformułowanie odpowiedzi na postawiony problem badawczy.
31
Strumińska-Doktór, Anna, and Dobromiła Doktór. "Atrakcyjność obszarów zielonych w dzielnicy Wola dla potrzeb wypoczynku." Studia Ecologiae et Bioethicae 14, no. 3 (September 30, 2016): 25–45. http://dx.doi.org/10.21697/seb.2016.14.3.02.
Full textAbstract:
Dążenie do prowadzenia zdrowego trybu życia uzależnione jest od nawyków. Te (nawyki) dzięki rodzinie i szkole będą dziedziczone przez kolejne pokolenia. Artykuł przedstawia wkład nauczycieli w kształtowanie postaw sprzyjających podejmowaniu ruchu na świeżym powietrzu. Na Woli tereny zielone wykorzystywane są podczas prowadzonych zajęć szkolnych w ciągu całego roku szkolnego. Niestety częstotliwość korzystania z pobliskich parków jest bardzo umiarkowana, jeśli chodzi o zajęcia prowadzone podczas różnych przedmiotów, natomiast w celu uprawiania aktywnych form rekreacji nauczyciele i dzieci korzystają kilka razy w tygodniu z zielonych terenów dzielnicy Wola. Pokaźne tereny zieleni stanowią istotne płuca dzielnicy i miasta. Obszary te można wykorzystywać także do prowadzenia wycieczek szkolnych, by poznawać otaczającą naturę. Przy okazji należy stwierdzić, że wolskie tereny zielone są otoczone staranną troską. Obok funkcji przyrodniczej (biologicznej, klimatycznej i hydrologicznej) pełnią – istotne z punktu widzenia społecznego, w tym wychowawczego – funkcje pozaprzyrodnicze, m.in. rekreacyjną, wypoczynkową i estetyczną. Dzielnica Wola, mając na względzie znaczącą rolę jaką, spełnia zieleń, uwzględnia zadania inwestycyjne związane z terenami zielonymi w planowaniu wieloletnim, na bieżąco dokonuje się modernizacji parków, powstają nowe miejsca rekreacyjne i place zabaw, co podkreśla funkcję wypoczynkową tych trenów, ale także walory edukacyjne ze względu na swoją ogromną wagę historyczną.
32
Czepil, Marija. "Professional Competence of Preschool Teachers in the Works of Ukrainian Scholars." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia 34, no. 1 (April 27, 2021): 25. http://dx.doi.org/10.17951/j.2021.34.1.25-34.
Full textAbstract:
<p>W artykule opisano istotę pojęć kompetencji oraz kompetencji zawodowych nauczyciela edukacji przedszkolnej, które są wielowymiarowe i niejednoznaczne. Kształtowanie kompetencji zawodowych przyszłego nauczyciela edukacji przedszkolnej jest priorytetowym zadaniem edukacji pedagogicznej. Badacze uważają, że kompetencje zawodowe wychowawcy są warunkiem koniecznym do poprawy jakości procesu edukacyjnego w placówkach przedszkolnych. Głównymi elementami struktury kompetencji zawodowych są: motywacja, aktywność zawodowa i działalność zawodowa. W artykule omówiono etapy kształtowania kompetencji zawodowych nauczyciela edukacji przedszkolnej na studiach (orientacja adaptacyjna, refleksja merytoryczna, praktyczno-transformacyjna). Szczególną uwagę zwrócono na znaczenie motywów szkoleniowych w kształtowaniu kompetencji zawodowych. Zaproponowano autorską definicję pojęcia kompetencji zawodowych nauczyciela edukacji przedszkolnej.</p>
33
Gancarz, Aleksandra. "Zadania szkoły i nauczycieli na terenach występowania dialektu – przykład Górnego Śląska." Edukacja Międzykulturowa 4, no. 1 (December 31, 2015): 2. http://dx.doi.org/10.15804/em.2015.14.
Full text
34
Marzec-Jóźwicka, Magdalena. "Współczesne formy promocji czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży w internecie jako inspiracja dla nauczyciela polonisty." Folia Bibliologica 60 (May 24, 2019): 81. http://dx.doi.org/10.17951/fb.2018.60.81-97.
Full textAbstract:
<p>Artykuł dotyczy zagadnienia promocji czytelnictwa w Internecie. Przedstawione w nim przykłady kampanii i akcji ogólnopolskich, szkolnych oraz klasowych, blogów, vlogów i stron na Facebooku, organizowanych przez entuzjastów czytania, nauczycieli, bibliotekarzy czy rodziców, mają za zadanie z jednej strony wykazać, że Internet w ogromnym stopniu przyczynia się do popularyzowania czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży, z drugiej zaś zainspirować nauczycieli do wykorzystywania tego medium w procesie edukacji polonistycznej.</p>
35
Białek, Kinga. "Zadania polonistów w szkole pomyślanej na nowo. Jak uczyć uczenia się." Polonistyka. Innowacje, no. 12 (December 31, 2020): 141–58. http://dx.doi.org/10.14746/pi.2020.12.8.
Full textAbstract:
Sytuacja pandemii i marcowego lockdownu pozwala spojrzeć na edukację w Polsce jako na element złożonego systemu wpływów i heterotopię, zgodnie z koncepcją Foucaulta. Uświadomienie sobie ważności dobrze zaplanowanej polityki edukacyjnej w kontekście potrzeb społecznych pozwoli celniej i skutecznej postawić cele działalności nauczycieli. Pandemia wzmocniła istniejące w Polsce nierówności społeczne, które mają wpływ na efektywność kształcenia. Odpowiedzią na gruncie polonistyki szkolnej może być kształcenie nastawione na upodmiotowienie, realizowane przez wzmacnianie autonomii poznawczej na lekcjach krytycznego czytania. W tekście zaproponowano także propozycję działań lekcyjnych opartych na metodzie czytania proceduralnego.
36
Bobik, Bogumiła. "Uwarunkowania pracy i zadania pedagogów szkolnych w świetle ich wypowiedzi." Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze 575, no. 10 (December 31, 2018): 11–24. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.0142.
Full textAbstract:
Artykuł dotyczy profesji pedagoga szkolnego, jego zadań i czynników warunkujących ich realizację. Ma charakter badawczy, odwołuje się do wyników pilotażowych badań diagnostycznych. Prezentuje założenia badawcze oraz wyniki badań uporządkowane w następujące obszary: warunki pracy, obowiązki pedagoga szkolnego, formy pomocy pedagogicznej w pracy z uczniami, rodzicami i nauczycielami, czynniki warunkujące model pracy pedagoga szkolnego oraz cechy indywidualne ważne w profesji pedagoga. Opisane analizy stanowią podstawę do sformułowania wniosków w końcowej części artykułu.
37
Chałas, Krystyna, and Ewelina Winiarczyk. "Introcepcja wartości moralnych jako zadanie i wyzwanie dla nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej." Lubelski Rocznik Pedagogiczny 37, no. 1 (November 6, 2018): 143. http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2018.37.1.143-157.
Full textAbstract:
<p>Wychowanie ku wartościom, mimo że jest ważnym, a może najważniejszym, zadaniem szkolnej edukacji, wiąże się z wieloma trudnościami. Przyczyny i uwarunkowania tego stanu są złożone. Ważnym uwarunkowaniem są ,,oscylacje” aksjologiczne w szeroko rozumianym środowisku społecznym, chaos aksjologiczny prowadzący do aksjologicznej ,,ślepoty”. Jednym z kluczowych zagadnień wychowania ku wartościom, w tym wartościom moralnym, jest introcepcja wartości.</p><p>W poniższym opracowaniu ukazane zostaną w skrótowej formie: istota wartości moralnych oraz zarys teoretycznych podstaw introcepcji wartości. Dokonana zostanie również analiza podstawy programowej edukacji wczesnoszkolnej pod kątem możliwości introcepcji wartości moralnych. Podjęta zostanie próba nakreślenia zadań dla nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej.</p>
38
Białek, Magdalena. "Zadania i role nauczycieli języków obcych w świetle potrzeb edukacyjnych młodzieży gimnazjalnej." Neofilolog, no. 48/2 (June 15, 2017): 233–52. http://dx.doi.org/10.14746/n.2017.48.2.05.
Full textAbstract:
The tasks that the contemporary teachers of foreign languages face as well as the roles that they should assume as leaders of the educational process are of complex nature. This complexity is a result of numerous social changes and transformational processes. In response to these changes, educators’ roles keep being redefined so that the tasks that the teachers take up could be as effective as possible in the given time and space. These modified roles of teachers are the subject of this article. In the theoretical part, the results of the analysis of the literature on foreign language teaching are presented, with the focus on teacher roles and tasks. The analysis indicates the main development tendencies in foreign language teaching after the breakthrough caused by the communicative approach. The empirical part presents the outcome of research into how contemporary middle school students identify the roles and tasks of the teacher of German. The results of the study may contribute to the scholarly reflection on the role of the teacher in the foreign language teaching process.
39
Kosmana, Ignacy. "Katecheta XXI wieku – nauczyciel religii czy ewangelizator?" Roczniki Teologiczne 67, no. 12 (December 30, 2020): 47–67. http://dx.doi.org/10.18290/rt206712-3.
Full textAbstract:
Na podstawie dokumentów Kościoła oraz opracowań teologicznych autor ukazuje wyzwania dla katechety-ewangelizatora XXI wieku w kontekście zmieniającego się świata oraz nowej (drugiej) jego ewangelizacji. Współcześni chrześcijanie – ludzie ochrzczeni – daleko odeszli od Chrystusa. Stąd potrzeba reewangelizacji i rekatechizacji nominalnie wierzących społeczeństw. Celem tak rozumianej katechezy ewangelizującej jest doprowadzenie tego świata ponownie do Chrystusa, nawiązanie z Nim więzi i pogłębienie wzajemnych relacji: Bóg – człowiek.
W artykule przeanalizowano braki i błędy współczesnego katechety. Podano również propozycje i wskazania pastoralne oraz ukazano perspektywy dla nowych ewangelizatorów. Kościół stoi przed wielką misją. Jest nią nie tylko poszerzanie grona uczniów Pana, ale również odzyskiwanie straconych, którzy „się wycofali i już z Nim nie chodzą” (por. J 6,66). Ewangelizator w nieustannie laicyzującej się i sekularyzującej rzeczywistości może przeciwstawiać żywe Słowo Boga oraz własne żywe świadectwo. Obecnie ma do dyspozycji wiele narzędzi, by dotrzeć do odbiorców – dawnych uczniów, którzy zniechęcili się do Kościoła z racji bądź to jego „trudnej mowy” (J 6,60) bądź też skandali i nadużyć duchowieństwa. Kościół jest zdeterminowany, by wciąż potwierdzać niezastąpioną rolę nauczycieli w jego misji. Jest to również zadanie dla samych katechetów, którzy utożsamiając się z Nauczycielem z Nazaretu, winni być świadomi misji, którą powierzył im Kościół.
40
Halian, Olena. "Development of the Agency of Ukrainian Children – Forced Migrants: Tasks of School and Family." Roczniki Teologiczne 67, no. 10 (December 29, 2020): 129–45. http://dx.doi.org/10.18290/rt206710-9.
Full textAbstract:
Rozwój podmiotowości dzieci ukraińskich – przymusowych migrantów: zadania szkoły i rodziny
Artykuł ujawnia potencjał wpływu środowiska edukacyjnego i warunków wychowania rodzinnego na przejawianie własnej podmiotowości dzieci w kontekście współczesnych realiów ukraińskich, w szczególności migracji przymusowej. Wspieranie podmiotowości jest uznawane za ważne zadanie zapewnienia stabilności życia osoby i aktualizacji jej zasobów osobistych, których celem jest nie tylko dostosowanie się do rzeczywistości empirycznej, społeczno-kulturowej i egzystencjalnej, w której obecnie żyje, ale także jej samorozwoju. W tym celu zaprojektowano specjalną organizację środowiska edukacyjnego i systemu edukacji rodzinnej w zmienionych warunkach funkcjonowania życia.
Uzasadnione jest znaczenie zapewnienia wsparcia psychologicznego i pedagogicznego dla rozwoju podmiotowości uczniów. W tym celu zachęca się nauczycieli do stosowania humanitarnego podejścia do poznania i tworzenia obrazu świata u dziecka, ponieważ ukształtowane wartościowo-semantyczne nastawienie do przestrzeni wielokulturowej przyczynia się do jego osobistego rozwoju. Ponadto ważne jest opracowanie osobistej trajektorii edukacyjnej dla uczniów. Umożliwia to realizację ich osobistego potencjału i potrzeby samorozwoju. Wpływ rodziców jest przedstawiany jako ważny czynnik umożliwiający dzieciom zdobycie nowego doświadczenia samoświadomości. Wynika to z tego, że rodzice stosują metody pośredniego rodzicielstwa, wykazują pozytywne doświadczenia w przezwyciężaniu trudnych sytuacji życiowych, stwarzają sytuację sukcesu w socjalizacji dziecka. Szczególny nacisk kładzie się na współpracę rodziny i instytucji edukacyjnej w identyfikowaniu markerów podmiotowości, ich przejawów we wzorach zachowań i wartościach dzieci. Podkreśla się potrzebę sformułowania holistycznego i wartościowego stosunku dorosłych do pragnienia dziecka, aby być podmiotem zmiany i samorealizacji.
41
Różańska, Maria. "Opracowanie i wdrożenie programu pracy z uczniem zdolnym na lekcjach z podstaw przedsiębiorczości i zajęciach dodatkowych dotyczących poradnictwa zawodowego." Przedsiębiorczość - Edukacja 1 (January 1, 2005): 287–92. http://dx.doi.org/10.24917/20833296.1.34.
Full textAbstract:
Rosnące zapotrzebowanie gospodarki narodowej, nauki i kultury na wysoko kwalifikowane kadry oraz towarzyszące temu upowszechnianie oświaty sprawiają, że problem indywidualizacji kształcenia zyskuje szczególną rangę społeczną. U podstaw właściwego działania pedagogicznego, mającego za zadanie spełnianie nadziei pokładanych w zindywidualizowanym kształceniu młodzieży, leży umiejętność rozpoznawania przez nauczyciela intelektualnych możliwości uczniów i stosowanie takich sposobów dydaktycznych, które powodowałyby optymalny rozwój ucznia, a szczególnie zdolnego...
42
Czajkowska, Monika, and Beata Bugajska-Jaszczołt. "Jak nauczyciele i uczniowie rozwiązują zadania matematyczne, czyli o poprawnych i niepoprawnych rozumowaniach." Problemy Wczesnej Edukacji 33, no. 2 (June 30, 2016): 0. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0009.4835.
Full textAbstract:
The teaching and learning of mathematics is done mainly by solving specially selected tasks. The most significant are those which contribute to the development of mathematical reasoning in students. In this paper, we present the results of the research carried out to check the extent to which students’ and teachers’ reasoning (correct and incorrect) coincide with each other. The obtained results indicate that certain incorrect strategies are so common to students and teachers that we can talk about a kind of pedagogical inheritance. Probably, some teachers teach in the same way as they were taught, unconsciously pushing their students to the path of faulty solutions.
43
Maj, Aleksandra. "Dialog dzieci i nauczycieli w żłobkach Reggio Emilia." Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne 5, no. 2 (December 30, 2017): 48–64. http://dx.doi.org/10.18778/2450-4491.05.04.
Full textAbstract:
Artykuł przedstawia podejście Reggio Emilia w kontekście doświadczeń edukacyjnych najmłodszych dzieci. Od początku istnienia tego projektu żłobki postrzegane są jako miejsce edukacji, w którym dzieci, wchodząc w relacje z innymi, konstruują swoją własną wiedzę. W procesie tym kluczową rolę odgrywa nauczyciel, którego zadaniem jest przede wszystkim słuchanie, obserwowanie i zrozumienie strategii, jakich dzieci używają w trakcie uczenia się. Relacja dziecko – nauczyciel została zilustrowana fragmentami dokumentacji projektów realizowanych w żłobkach Reggio Emilia.
44
Andrałojć, Magdalena. "Kompetencje studentów: ocena z perspektywy studentów, pracodawców i nauczycieli akademickich." Kwartalnik Ekonomistów i Menedżerów 25, no. 3 (July 31, 2012): 0. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0009.6279.
Full textAbstract:
W artykule podjęto próbę oceny kompetencji studentów z trzech perspektyw: studentów, pracodawców i nauczycieli akademickich. Wskazano kompetencje oceniane najwyżej i najniżej oraz istotne różnice w opiniach trzech grup respondentów. Różne postrzeganie kompetencji studentów oraz zróżnicowany poziom ich oceny składnia do stawiania szeregu pytań dotyczących zarówno przyczyn, jak i skutków takiego stanu rzeczy. Stawiane pytanie i prowadzona polemika, na tle rozważań dotyczących pokolenia Y oraz Krajowych Ram Kwalifikacji w szkolnictwie wyż- szym w Polsce, mają za zadanie inspirować do dalszych badań i poszukiwań w tym obszarze.
45
Wiechnik, Renata. "Zastosowanie mnemotechnik w nauce szkolnej." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia 31, no. 3 (February 26, 2019): 87. http://dx.doi.org/10.17951/j.2018.31.3.87-99.
Full textAbstract:
<p>W artykule zaprezentowano przykładowe strategie i techniki uczenia się (z grupy mnemotechnik), które nauczyciel może wykorzystać w pracy z uczniem w celu doskonalenia procesu uczenia się (zwiększenie jego efektywności – szybkości i trwałości), ale również uczynienia go przyjemniejszym, a przez to bardziej motywującym do podejmowania kolejnych prób związanych z opanowywaniem wiedzy. Nauczyciel – jako odbiorca poniższych treści – otrzymuje możliwość sprawdzenia skuteczności wybranych technik pamięciowych (stąd szereg ćwiczeń) oraz zapoznania się z przykładowymi zadaniami pamięciowymi związanymi z materiałem szkolnym, za pomocą których zostały ukazane możliwości wykorzystania wybranych technik w pracy z uczniem.</p>
46
Misiaszek, Kazimierz. "Czy i na ile jest możliwa dzisiaj współpraca rodziców i nauczycieli na rzecz integralnego wychowania ucznia?" Teologia i Moralność 9, no. 2(16) (January 1, 2014): 7–22. http://dx.doi.org/10.14746/tim.2014.16.2.1.
Full textAbstract:
W obecnej rzeczywistości, gdy rozpowszechnia się coraz bardziej liberalny model wychowania, postulat formacji integralnej ucznia staje się koniecznością. Analiza podstawy programowej nauczania ogólnego uświadamia nam, że szkoła tkwi w głębokim kryzysie, który także sama wywołała. Podjęcie działań naprawczych wymaga zespolonych, solidarnych działań. Dopiero wówczas będą one skuteczne. Należy pilnie uświadamiać rodziców o ich prawie do wychowania, jak również wspomagać działania na rzecz domagania się ich udziału w wychowaniu szkolnym. Są to zadania, jakie stoją dzisiaj przed wszystkimi podmiotami odpowiedzialnymi za wychowanie: rodzicami, samą szkołą i Kościołem.
47
Jakubowska, Emilia, and Elżbieta Jaszczyszyn. "Rola nauczycieli i rodziców w wychowaniu obywatelskim uczniów klas I–III szkoły podstawowej." Lubelski Rocznik Pedagogiczny 36, no. 1 (January 15, 2018): 147. http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2017.36.1.147.
Full textAbstract:
Kształtowanie postaw obywatelskich powinno być priorytetem w wychowaniu, ponieważ od tego, ile wiedzy i dziedzictwa kulturowego przekażemy naszym najmłodszym podopiecznym zależy, jak będzie postrzegana nasza ojczyzna zarówno przez nas samych, jak i przez naszych sąsiadów na całym świecie. Zadanie to należy głównie do rodziny i szkoły, które dzięki współpracy i uzupełnianiu się przygotowują uczniów do aktywnego udziału w życiu społecznym i kulturowym. Sprawiają, że dzieci już od najmłodszych lat mają poszanowanie dla ojczyzny, a także są tolerancyjne wobec odmienności innych narodów.
48
Łukawska, Maria, and Mieczysław Dudek. "Program działań profilaktyczno‐rewalidacyjnych dla dzieci z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim." Edukacja • Terapia • Opieka 1 (December 31, 2019): 184–200. http://dx.doi.org/10.52934/eto.68.
Full textAbstract:
W niniejszej publikacji zaprezentowano fragmenty programu profilaktyczno-rewalidacyjnego skierowanego do dzieci z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim. Opierając się na literaturze przedmiotu wyjaśniono pojęcia: profilaktyka, rewalidacja i upośledzenie. W zasadniczej części artykułu przytoczono scenariusze działań, które osadzono w pięciu sferach rozwojowych, a mianowicie w płaszczyźnie: umysłowej, fizycznej, psychicznej, emocjonalnej i społecznej. Przybliżono też cele, zadania, metody, formy i ukazano sposób organizacji oraz ewaluacji opisywanych działań. Wskazano na potrzebę indywidualnego podejścia do ucznia z upośledzeniem umysłowym oraz uświadomienia nauczycielom i wychowawcom specyficznych potrzeb edukacyjnych dzieci z upośledzeniem. W końcowej części publikacji wysunięto wnioski istotne dla praktyki pedagogicznej.
49
Chimicz, Dorota, and Anna Prokopiak. "Koncepcja projektowania uniwersalnego w edukacji." Special School LXXXII, no. 1 (February 28, 2021): 28–38. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0014.8059.
Full textAbstract:
Współczesne międzynarodowe deklaracje odnoszące się do edukacji wyraźnie preferują kształcenie niesegregacyjne. Tworzenie dostępnych środowisk edukacyjnych ma swoje korzenie w projektowaniu uniwersalnym. Takie projektowanie powinno opierać się na budowaniu środowiska oraz tworzeniu produktów i usług dla każdego potencjalnego odbiorcy, bez względu na jego wiek, posiadane zdolności i możliwości, pochodzenie kulturowe czy inne cechy indywidualne. Zaproponowana koncepcja projektowania uniwersalnego kładzie ogromny nacisk zarówno na różnorodność, jak i włączanie. W artykule na podstawie analizy najnowszej literatury zaprezentowano zasady i praktyczne ich zastosowanie w projektowaniu uniwersalnym w edukacji, czyli uczenie się dostępne dla wszystkich, w tym dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w szczególności: zróżnicowanie środków prezentacji wiedzy przez nauczyciela, zróżnicowanie form ekspresji wiedzy przez ucznia, zróżnicowanie sposobów zaangażowania ucznia i nauczyciela. Wynikiem postępu jest możliwość edukacji niesegregacyjnej, ogólnodostępnej. Nie można jej jednak realizować tylko za pomocą zmian w przepisach – u podstaw powinna być wspólnym zadaniem pedagogiki ogólnej i specjalnej.
50
Zalewska, Joanna. "Strategie preferowane przez „małych nauczycieli” w trakcie uczenia „małych uczniów” rozwiązywania zadań matematycznych z treścią. Sprawozdanie z badań." Kultura i Wychowanie 18, no. 2(18)/2020 (February 12, 2021): 53–67. http://dx.doi.org/10.25312/2083-2923.18/2020_04jz.
Full textAbstract:
Charakterystyczną cechą uczenia się matematyki jest rozwiązywanie specjalnie dobranych zadań. W trakcie układania i rozwiązywania zadań, dzieci gromadzą doświadczenia matematyczne i logiczne. Z tych doświadczeń ich umysł konstruuje wiadomości i umiejętności matematyczne. Szczególną rolę pełnią zadania z treścią, gdyż w trakcie ich rozwiązywania uczniowie dodatkowo uczą się też stosować posiadane już wiadomości i umiejętności w sytuacjach życiowych. Kluczową kwestią dla potrzeb edukacji matematycznej jest badanie sposobów rozumowania dzieci w młodszym wieku szkolnym w trakcie rozwiązywania zadań matematycznych. Słowa kluczowe: proces uczenia się dzieci w młodszym wieku szkolnym, rozwiązywanie zadań matematycznych, tutoring uczniowski