Academic literature on the topic 'Zatoka Arabska'

W artykule wskazuje się na pobyt i działalność Polaków w państwach położonych na terenie Półwyspu Arabskiego. Do państw tych zaliczono Arabię Saudyjską, Bahrajn, Jemen (po II wojnie światowej występował tam Jemen Południowy i Jemen Północny), Katar, Oman oraz Zjednoczone Emiraty Arabskie. Kontakty Polaków z tym regionem świata w przeszłości były niewielkie. Na Półwysep Arabski trafiali zatem nieliczni mieszkańcy z ziem polskich. Sytuacja ta zmieniła się od lat siedemdziesiątych XX wieku, kiedy państwa arabskie zaczęły się dynamicznie rozwijać na podstawie uzyskiwanych środków finansowych ze sprzedaży surowców naturalnych – ropy naftowej i gazu ziemnego. Dzięki temu przybywały tam kadry naukowo-techniczne oraz specjaliści z różnych dziedzin, ponadto przedstawiciele branży turystycznej i muzycy. Poprzez polsko-arabskie małżeństwa nad Zatoką Perską zamieszkały także Polki, które wyszły za mąż za Arabów. Występujące na przełomie XX i XXI wieku skupiska polskie i polonijne na Półwyspie Arabskim liczyły od kilku do kilkuset przedstawicieli, w zależności od konkretnego podmiotu międzynarodowego. Pojedyncze osoby i rodziny mieszkały w Jemenie i Omanie, 30 osób w Katarze, od 100 do 200 w Bahrajnie i Arabii Saudyjskiej, a 600 w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. To ostatnie skupisko polonijne należało do najlepiej zorganizowanych w świecie arabskim. W ciągu 30 lat od zmian systemowych podjętych nad Wisłą, społeczności polskie i polonijne na Półwyspie Arabskim rozrosły się od skupisk kilkudziesięcioosobowych (Jemen, Oman) poprzez kilkusetosobowe (Arabia Saudyjska, Bahrajn, Katar) do kilkutysięcznych (Zjednoczone Emiraty Arabskie). Dalej zatem Abu Zabi, Dubaj i Szardża są miastami, w których najchętniej podejmują zatrudnienie Polacy i przedstawiciele Polonii ze świata zachodniego.

V prispevku je prikazana zgodovina geografije v srednjem veku s pomočjo spoznanj iz domače in tuje strokovne literature. Srednji vek ni enotno obdobje v razvoju geografije. Zgodnjega označuje zaton antičnih tradicij v krščanskem delu Evrope, vendar prevzem in nadgradnjo le-teh v arabskem svetu. V visokem srednjem veku so bila arabska spoznanja med osnovami za geografsko in kartografsko renesanso ter za razvoj v naslednjih stoletjih.

Celem artykułu jest przedstawienie sytuacji związanej z bezpieczeństwem regionalnym w rejonie Zatoki Perskiej. Problem ten dotyczy nie tylko wzajemnych relacji potęg regionalnych, Arabii Saudyjskiej czy Iranu, lecz także niewielkich pod względem obszaru i ludności, ale bardzo zamożnych krajów naftowych – Kataru i Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Bogate arabskie monarchie, wspierane przez USA, obawiają się ekspansji szyickiego Iranu w regionie. Ten „eksport rewolucji” może zagrozić stabilizacji niewielkich krajów Zatoki. Obawy krajów Zatoki Perskiej budzi irański program zbrojeń i jego chęć posiadania broni atomowej. Działania te oraz wydarzenia w Iraku i Syrii powodują wyścig zbrojeń w regionie. Groźba konfliktu w Zatoce Perskiej sprawia, że obszar ten ciągle znajduje się w centrum zainteresowania międzynarodowych koncernów zbrojeniowych i światowych mocarstw, które chcą wzmocnić swoje wpływy, sprzedając broń i sprzęt wojskowy zainteresowanym krajom.

LABURPENA: Zenbait finantzaketa-eredu daude Espainiako errepideak mantentzeko eta zaintzeko, eta horiek oinarrituta daude bideen erabiltzaileentzat doakoak izatean edo azpiegitura horiek erabiltzearen truke ordaintzean. Zer aukera hautatzen dugun, finantzaketa-sistema orok funtsezko ezaugarri berak bete behar ditu, nahitaezkoa baita irizpide egonkorrak, aurresangarriak eta proportzionalak betetzea. Ildo horretatik, dauden finantzaketa-formula guztiak aztertzen ditu lan honek, eta ahalegintzen da bakoitzaren zailtasunak eta bertuteak agerian uzten; egiaztatutako arazoak arintzeko tresna juridikoak eskaintzen ditu, halaber. Bereziki, errepideak aurrekontu orokorren kontura finantzatzea edo tasak (bideen erabileraren iraupenaren arabera) edo bidesariak (erabiltzaileek ibilitako zatia) erabiltzea aztertuko da. ABSTRACT: There are different financing models for the maintenance of Spanish roads, which are based either on gratuity for road users or on payment for the use of such infrastructures. Regardless of the alternative chosen, the essential characteristic which any financing system must meet are identical, requiring submission to stable, predictable and proportional criteria. In this sense, the paper addresses the different financing formula, trying to highlight their difficulties and virtues, as well as offering legal tools in order to mitigate any problems that may arise. In particular, the work will analyse the financing of roads from general budgets, the implementation of user charges - linked to the duration of road use - or the use of tolls - which are levied on the distance travelled by road users. RESUMEN: Existen distintos modelos de financiación para el mantenimiento y conservación de las carreteras españolas, que se sustentan bien en la gratuidad para los usuarios de las vías o bien en el pago por el uso de dichas infraestructuras. Con independencia de la alternativa escogida, las características esenciales con las que ha de cumplir todo sistema de financiación son idénticas, exigiéndose el sometimiento a criterios estables, predecibles y proporcionales. En este sentido, el presente trabajo aborda las distintas fórmulas de financiación posibles, tratando de poner de manifiesto las dificultades y virtudes de las mismas, así como ofreciendo herramientas jurídicas para mitigar los problemas que pudieran constatarse. En particular, se analizará la financiación de carreteras con cargo a presupuestos generales o el recurso a tasas –vinculadas a la duración del uso de las vías– o a peajes –que gravan la distancia recorrida por los usuarios.

Dve leti mineva od evropske migrantske krize. Jeseni 2015 je Evropo preplavil begunski val, kakršnega nismo pričakovali in si ga nismo znali predstavljati. Presenetil nas je v vseh pogledih. Sodobna tehnologija, ugledne ustanove in vodilni svetovni strokovnjaki z različnih področij niso predvideli tega, kar se je zgodilo. Evropski pravni red, človekove pravice, schengenski režim in ideje Zahoda, ki so se hitro razblinile, nam pa je ostala samo gola realnost. Kje so begunci zdaj, koliko jih je in kako se počutijo? Kako je begunska kriza vplivala na nacionalnovarnostni sistem, na skupno evropsko obrambno in varnostno politiko? Mediji o tem dve leti pozneje le redko poročajo. Veliko pa se govori o terorističnih napadih po evropskih mestih, o izhodu Velike Britanije iz Evropske unije, o ameriškem predsedniku Donaldu Trumpu in korejskih raketah, ki burkajo Japonsko morje. Samuel P. Huntington je pred leti napisal knjigo Spopad civilizacij. V Sloveniji je izšla leta 2005. Izhajal je iz predpostavke, da bosta glavna razloga za spopade narodov v prihodnosti njihova kulturna in religiozna identiteta. Napovedal je, da bo največjo grožnjo predstavljal ekstremni terorizem. Različne ideologije bodo zamenjali individualno usmerjeni posamezniki, ki jim ne bo več mar za skupno dobro, temveč bodo osredotočeni nase in svoje koristi. Odsotnost ideologij bo nadomestilo vračanje k starodavnim tradicijam. Odzivi na Huntingtonovo delo so bili zelo različni. Nekateri so bili navdušeni, drugi skeptični. Lahko pa ugotovimo, da se je njegova teorija, ki jo je prvič predstavil leta 1992, potrdila na primeru vojne, ki se je zgodila na Zahodnem Balkanu. Ko se je ideologija nekdanje Jugoslavije razblinila, so se narodi in narodnosti vrnili k svojim koreninam in zgodila se je vojna, ki je zahtevala veliko življenj. O dejstvu, da je Zahodni Balkan prelomnica različnih kultur, je pisal tudi Robert D. Kaplan v svojih delih. Najbolj znano med njimi je Balkanski duh, v katerem podrobno preučuje zgodovinsko in kulturno turbulenco v neposredni soseščini zibelke zahodne civilizacije, ki je bila zadnjih več kot dva tisoč let gonilo razvoja Zahoda. Zato nas v tokratni številki Sodobnih vojaških izzivov zanima, kaj je novega na stari celini, s poudarkom na varnostnem, obrambnem in vojaškem področju. V članku Geostrateški premiki v sodobni Evropi Uroš Tovornik preučuje geostrateški pomen odnosov med Francijo, Nemčijo in Veliko Britanijo kot držav, ki so v preteklosti krojile usodo Evrope. Z odločitvijo Velike Britanije o izstopu iz Evropske unije se prej klasični geostrateški trikotnik lahko spremeni v druge odločilne geostrateške povezave, ki staro celino lahko zelo spremenijo. József Kis Benedek piše o posledicah dogajanja v severni Afriki in na Bližnjem vzhodu. Nekateri avtorji so se v bližnji preteklosti spraševali, ali bo po arabski pomladi nastopila arabska zima, sledila pa sta evropska migrantska kriza ter povečanje terorističnih napadov v Evropi. V članku Izzivi iraške, sirske in libijske krize za Evropsko unijo se avtor posveča vprašanju udeležbe borcev na kriznih območjih, ki prihajajo na pomoč iz Evrope. Gospodarska obveščevalna dejavnost: neizogibna izbira je naslov članka, ki ga je napisal Laris Gaiser. V njem poudarja nujnost večje pozornosti, ki jo mora Slovenija nameniti temu področju, da bo zagotavljala večjo dobrobit svojim državljanom. Po letu 1991 je Slovenija dosegla veliko, toda sodobne varnostne smernice določajo, da je poleg klasičnih nalog na obveščevalno-varnostnem področju pomembna tudi gospodarska obveščevalna dejavnost. Kako je s tem v Sloveniji in kaj bi še morali storiti? Slovenska vojska že nekaj let sodeluje v mednarodni operaciji in na misiji v Bosni in Hercegovini. Tam ni edina, saj poleg nje za red in mir skrbijo še številne druge države članice Evropske unije. Kako dolgo bo še tako in kako uspešne so mednarodne varnostne sile na tem območju? Na to in nekatera druga vprašanja poskušajo odgovoriti avtorji Ivana Boštjančič Pulko, Johanna Suhonen in Kari Sainio v članku Ocenjevanje načrtovanja in izvajanja misij ter operacij EU: študija primera EUFOR Althea v Bosni in Hercegovini. Kibernetika, kibernetski prostor in kibernetski napadi so splošno znani pojmi, o katerih zadnje čase veliko slišimo in beremo. Ali te pojme res dobro poznamo? Kako je s pravnimi podlagami na nacionalni ravni in kako je to področje urejeno v mednarodnem okolju? To je izziv, na katerega je treba najti strateške in povsem konkretne odgovore. Enega izmed mogočih lahko najdemo v članku Zakonitost nizkointenzivnih kibernetskih operacij po mednarodnem pravu avtorice Pike Šarf. Vojaško letalstvo je sestavni del sodobnih oboroženih sil. Slovensko je razmeroma mlado in je v svoji kratki zgodovini doživelo več razvojnih faz tako na področju letalske stroke kot tudi v organizacijskem vojaškem smislu. Kakovostno sodelovanje slovenskih vojaških pilotov v mednarodnih operacijah in na misijah ter mednarodnih vojaških vajah priča o tem, da smo na pravi poti. Toda kako naprej? Avtor Mitja Lipovšek se v članku Slovensko vojaško letalstvo danes in čez 20 let sklicuje na misel, da je zgodovina razprava preteklosti s sedanjostjo za prihodnost. Obilo zanimivega branja vam želimo in vas vabimo k sodelovanju tudi kot avtorje člankov.