Academic literature on the topic 'Zglob kolena'

Cilj: Svrha istraživanja bila je ispitati učinkovitost liječenja osteoartritisa koljenskoga zgloba uporabom matičnih stanica. Ispitanici i metode: U ispitivanje je bilo uključeno 10 pacijenata s artrozom drugog stupnja, koji su operirani u Odjelu za ortopediju Kliničkog bolničkog centra Osijek. Prijeoperacijski pacijenti obrađeni su standardnom radiološkom snimkom koljena, te uz pomoć MRI-ja. Graft dobiven liposukcijom centrifugiran je i pomiješan s plazmom bogatom trombocitima (PRP) te je potom apliciran u oboljeli zglob. Tri mjeseca nakon procedure s pacijentima smo telefonski kontaktirali, a dobiveni podaci su statistički obrađeni. Rezultati: Nakon 3 mjeseca od aplikacije matičnih stanica u koljenski zglob postoji statistički značajno poboljšanje ako se prati oteklina zgloba, bol pri stajanju na mjestu, bol pri hodanju po ravnoj podlozi, bol pri hodanju uz stepenice. Zaključci: Iako je naše istraživanje provedeno na malom broju ispitanika, a vrijeme praćenja bilo relativno kratko, pacijenti su pokazali značajno funkcionalno poboljšanje kliničkih tegoba. Potrebna su daljnja istraživanja i praćenja kako bi se donijele smjernice u liječenju ovom metodom, dužim praćenjem i većim brojem ispitanika.

Cilj: Istražiti jesu li nakon ozljede prednjeg križnog ligamenta koljena aktivni mehanizmi stabilizacije zgloba, potaknuti vježbama propriocepcije i ravnoteže tijekom programa rehabilitacije, dovoljni za uspostavljanje normalne funkcije zgloba, praćenjem živčano-mišićne kontrole na nestabilnoj podlozi u ranim razdobljima od ozljede, odnosno operacije rekonstrukcije prednjeg križnog ligamenta (od 1 mjesec do 1 godine). Ispitanici i metode: U kliničko istraživanje bilo je uključeno 53 ispitanika s ozljedom prednjeg križnog ligamenta (PKL) koljena, liječenih konzervativno/operacijski. Svi su nakon ozljede/operacije proveli rehabilitacijski program s naglaskom na vježbama na nestabilnoj podlozi za poticanje živčano-mišićne koordinacije i ravnoteže. Statičku i dinamičku stabilnost pratili smo i mjerili aparatom SportKAT 2000. Usporedbu rezultata vršili smo prema usporedbenoj skupini zdravih ispitanika i/ili prema zdravom ekstremitetu istog ispitanika. Rezultati: Koristeći se Sport KAT metodom, pronašli smo disfunkciju neuromišićne kontrole u održavanju statičke i dinamičke stabilnosti zgloba i ravnoteže u promatranim skupinama pacijenata određivanjem statičkih i dinamičkih ravnotežnih indeksa. Vježbe živčano-mišićne koordinacije, kao dio rehabilitacijskog protokola nakon ozljede PKL-a koljena, vrlo brzo dovode do poboljšanja obaju ravnotežnih indeksa (p < 0,001), u obje skupine pacijenata. No, ako se navedene vježbe svakodnevno ne izvode, dinamički ravnotežni indeks pogoršava se u neoperiranoj skupini, dok se nakon operacijske stabilizacije zgloba uspostavlja „normalizacija” ravnoteže (p < 0,001). Zaključak: S ciljem rehabilitacije neurosenzoričkih i propriocepcijskih oštećenja nastalih nakon ozljede PKL-a koljena liječenih konzervativno/operacijski, potrebno je koristiti vježbe koje stimuliraju dinamičke stabilizatore zgloba, preko mehanizama neuromišićne ko-kontrakcije tijekom održavanja ravnoteže. Spomenuto predstavlja znanstveni doprinos ovog rada s naglašavanjem važnosti živčano-mišićne koordinacije u rehabilitaciji donjeg ekstremiteta pri održavanju stabilnosti zglobova.

Osteoarthrosis is the most frequent joint disorder in the world. An increased incidence of total hip replacement (THR) and total knee replacement (TKR) has been noticed recently. AIM: To investigate demographic characteristics, comorbidities, surgical factors and postoperative complications of patients who received THR or TKR. MATERIAL AND METHOD: Patients aged at least 30 years hospitalized at the Clinics for Orthopaedic Surgery and Traumatology, Clinical Centre of Serbia, for THR or TKR between January 1, 2008 and January 1, 2010. were included in a retrospective cohort study. RESULTS: Out of 529 investigated patients, 421 (79.6%) were in the THR group, and 108 were in the TKR group. Patients in the TKR group were 68.7+7.8 year old in average and were significantly older than patients in the THR group (p<0.01). There were more women than men in both groups, but no statistical significance was observed. Hypertension, which was the most frequent comorbidity, was noticed in 96 (18.1%) patients. 40% of patients were of poor physical condition (ASA 3 and more) approximately. Regional anaesthesia was performed more frequently in the TKR group than in the THR group (p<0.01). The operations of knee replacement surgery lasted longer than hip replacement surgery (139.9+30.1min; p<0.01). All patients received thromboprophylactic drugs. Five patients (0.9%) who were in the THR group had prosthesis dislocation as one of the observed postoperative complication. The mean duration of hospitalization of patients in the TKR group was 29.7+24.7 days which was longer than in the THR group (p<0.01). CONCLUSION: Older population, especially women were operated on more frequently in the both groups. Regional anaesthesia was performed more frequently in the TKR group. Although a large percentage of patients had cardiovascular disorders and were of poor physical condition, postoperative complications were rare.

Cilj ovog istraživanja je bio da se utvrdi da li ispoljavanje maksimalne izometrijske mišićne sile pri određenom uglu u zglobu koljena (80°, 110° i 140°) može služiti kao prediktor 1 RM-a kod kretnog zadatka čučanj (squat). Istraživanje je sprovedeno na grupi od dvadeset i četiri studenta (N=24), muškog pola u okviru 2 odvojene sesije sa po 7 dana odmora između svake. Antropometrijska mjerenja i procjena mišićne sile, odnosno 1 RM-a izvršeno je metodom repetitivnih maksimuma do otkaza na Smit mašini u okviru prve sesije. Maksimalna izometrijska sila (Fmax) muskulature nogu mjerena je testom uzastopnih maksimalnih kontrakcija u laboratorijskim uslovima na smit mašini uz pomoć sonde dinamometra i softwerskog sistema Globus Ergo Tesys System 1000. Analizom rezultata dobijenih na osnovu linearne regresije, autori zaključuju da sa preciznošću od 84,5% možemo izvršiti procjenu 1RM-a u vježbi čučanj na osnovu maksimalne izometrijske sila ispoljene pri uglu u zglobu koljena od 140°. Rezutati dobijeni ovim isztraživanjem mogu poslužiti aplikativno u praksi prilikom procjene 1 RM-a na osnovu mjerenja maksimalne izometrijske sile za dati kretni zadatak.

U fudbalu zglob kolena je jedan od najopterećenijih zglobova u toku same igre, posebno kod profesionalnih fudbalera gde su veći fizički zahtevi. Faktore kao što su rasa, težina, vitaminski doprinos, poremećaji metabolizma / hormona, okruženje i fudbalska praksa može da utiče na ugao kolena. Cilј rada bio je utvrditi uticaj bavlјenja fudbalom na promjene u kolenom zglobu. Za pretraživanje literature korišćene su sledeće elektronske baze: PubMed, MEDLINE, Google Scholar, EBSCO u periodu od 2006 do 2019 godine. Uzorak ispitanika obuhvatio je populaciju muškog pola koji su se bavili fudbalom, koji su bili različitog trenažnog statusa i uzrasnih kategorija. Studije su bile uklјučene isklјučivo ukoliko su prikazane razlike u uglu kolena – genu varuma ili genu valguma kod fudbalera. Većina istraživača je došlo do zaklјučka da postoji značajni razlike u zglobu kolena kod ispitanika koji su se bavili fudbalom i ispitanika koji se nisu bavili sportom. Autori smatraju da je najkritičniji period u kojem mogu nastati deformiteti jeste period adolescencije, dok se kasnije taj proces usporava. Osobe koje su se bavile nekim drugim sportom, kao i fudbaleri, imaju povećan rizik za nastanak deformiteta kolena. Iz pregledanih radova možemo zaklјučiti da intezivna fizička vežba i učestalo takmičenje može potstaći nastanak deformiteta.

Osnovni cilj ovog istraživanja je da se utvrdi povezanost rezultata u plivanju na 50 i 100 metara tehnikom leđno sa morfološkim karaktristikama kod studenata.Ukupan uzorak ispitanika sačinjavalo je 22 studenata muškog pola, II godine upisni u školskoj 20011/12. godini, Fakulteta fizičkog vaspitanja i sporta Univerziteta u Istočnom Sarajevu. Uzorak varijabli odnosio se na: visinu tijela (AVIT), kožni nabor nadlaktice (AKNL); kožni nabor trbuha (AKNT), kožni nabor nadkoljenice (AKNN), kožni nabor potkoljenice (AKNP), obim nadlaktice (AONL), obim nadkoljenice (AONK), obim potkoljenice (AOPK), masa tijela (AMAS), širina ramena (AŠIR), širina kukova (AŠIK); dijametar zgloba koljena (ADZK), a kriterijumska varijabla odnosila se na plivanje 50 i 100 m leđno. Osim deskriptivne statistike, primjenjena je regresiona analiza dobijnih rezultatima plivanja na 50 i 100 m tehnikom leđno sa rezultatskim varijablama morfoloških karakteristika kod studenata, kao i korelaciona analiza.

Iščašenje, luksacija ili dislokacija čašice (patele), predstavlja povredu kolena prilikom koje dolazi do pomeranja patele iz patelofemoralnog dela zgloba kolena. Pri ovoj povredi dolazi do oštećenja medijalnih mekotkivnih struktura kolena koje su zadužene za pravilno pomeranje čašice unutar patelofemoralnog zgloba. Nakon prve povrede kod velikog borja pacijenata razvije se hronična nestabilnost patelofemoralnog zgloba sa posledičnim recidivantnim luksacijama patele. Mehanizam nastanka hronične nestabilnosti nije u potpunosti razjašnjen i smatra se multifaktorijalnim, a za jedan od faktora smatra se narušavanje neurološke regulacije pokreta kolena. Propriocepcija je složen neurološki mehanizam koji nam omogućava mentalno mapiranje delova tela, sprečavajući prekomerne i nepravilne pokrete koji mogu dovesti do povređivanja. Za njegovu procenu u zglobu kolena najčešće se procenjuje osećaj pozicije zgloba (JPS – eng. „Joint Position Sense“) kao jedne od komponenti propriocepcije. Nerazjašnjeno je koji je najbolji način za njegovu procenu u pogledu izbora različitih uglova fleksije kolena i pozicija ispitanika, ali i kakav je uticaj povreda struktura kolena na njega. U istraživanju su učestvovale isključivo osobe ženskog pola (15-17 godina), svrstane u tri kategorije od po 30 ispitanika. Prvu, kontrolnu grupu, činile su zdrave ne sportistkinje; drugu, grupu sportistkinja, činile su ispitanice koje su se takmičarski bavile košarkom; treću, grupu pacijentkinja, činile su osobe sa luksacijom čašice kolena. Za merenje JPS korišten je VICON optički sistem (©Vicon Motion Systems Ltd. UK registered no. 1801446) za analizu pokreta. Za svaku grupu meren je JPS metodom pasivnog pozicioniranja-aktivne reprodukcije sa kolenom u različitim nivoima fleksije (30°, 45° i 60°), u uspravnom, ležećem i sedećem položaju, nakon čega su rezultati bili poređeni između grupa. Naši rezultati su pokazali da odabir pozicije ispitanika i ugla merenja ne utiče na JPS u zdravim populacijama, kontrolnoj grupi i grupi sportiskinja, niti postoji statistički značajna razlika odgovarajućih pozicija i uglova između ovih grupa. Za grupu pacijentkinja dobili smo da postoji deficit propriocepcije, i da je sedeći stav najosetljivijim za procenu deficita osećaja pozicija zgloba kolena. U odnosu na odgovarajuće uglove kontrolne grupe i grupe sportistkinja, kod pacijentkinja postoji statistički značajno veća greška traženih uglova u sedećem stavu, zbog čega je ovaj stav karakterističan za ovu grupu. Takođe smo uočili da je najveća razlika pri uglu od 45°, čineći ga kritičnim uglom za grupu pacijentkinja. Ono što je ključni zaključak je da nakon povrede kolena po tipu luksacije čašice postoji neurološki deficit kontrole pokreta kolena, koji potencijalno može dovesti do daljeg povređivanja. Obzirom da je JPS metod kumulativne procene proprioceptivnog sistema, dalja istraživanja bi trebala da budu usmerena na određivanje mesta oštećenja istog, čime bi se postiglo bolje razumevanje funkcionisanja sistema regulacije pokreta kao i mogućnost sprovođenja efikasnijeg lečenja nakon povrede kolena.
Patellar dislocation represents a knee injury during in which patella moves outside patellofemoral joint. The injury causes damage to the medial soft tissues of the knee, who act as a lateral patella restraint. After the first patella dislocation, large number of patients develop chronic instability of patellofemoral joint with recurrent patella luxation as a result. Etiology of chronic instability of patellofemoral joint is not fully understood, and is considered multifactorial, with one of the factors being the impairment of the neurological regulation of the knee movement. Proprioception is a complex neurological mechanism that allows us to mentally map parts of the body, preventing us from excessive and irregular movements that can lead to injuries. Measuring joint position sense (JPS) is the most commonly used method for evaluating proprioception of the knee. It is unclear what is the best way to evaluate JPS in terms of choosing different angles of knee flexion and the position of subjects, as well as the impact of different knee injuries on it. This study included only female participants (15-17 years old), who were classified into three groups of 30 subjects. The first, control group, included healthy non-athletes; second, a group of athletes, included subjects who actively participated in basketball; third, group of patients, consisted of people with a luxation patella. For measuring JPS, a VICON optical system (© Vicon Motion Systems Ltd. UK registered No. 1801446) was used for motion analysis. For each group, JPS was analysed using passive positioning-active reproduction method with knee at different angles of flexion (30°, 45° and 60°), in an upright, lying and seated position, after which the results were compared between the groups. Our results had shown that the choice of position and angle of measurement did not affect JPS in healthy populations, control group and group of athletes, nor there is a statistically significant difference in the respective positions and angles between these groups. For patients group, we observed a deficit in proprioception, and that the sitting position was the most sensitive for assessing this deficit of JPS. In relation to the corresponding angles of the control group and the athletes' group, there were statistically significant errors of the reproduction angles in the sitting position, which is why this position is characteristic for patients with patella dislocation. We also noted that the biggest difference was for 45° angle, making it the critical angle for the patient group. The key conclusion is that after knee injury, such as patella dislocation, neurological deficit of knee movement control can be observed, and which can potentially play a role in further injuries. Since measuring off knee JPS is a method of cumulative assessment of the proprioceptive system, further research should focus on determining the exact site of damage, which would allow for better understanding and more efficient treatment of knee injuries.

Uvod: magnetno rezonantni imidžing (MR) je u širokoj uporebi u dijagnostici patoloških poremećaja ekstremiteta. Postoji interes da se redukuje vreme trajanja snimanja tokom pregleda kako bi se povećao komfor pacijenata i redukovali problemi koji su u vezi sa klaustrofobijom i artefaktima koji nastaju pri pomeranju pacijenta tokom dugih snimanja. Trodimenzionalne (3D) izovoksel sekvence pokazale su značajne mogućnosti u redukciji vremena snimanja MR pregledom zgloba kolena bez smanjenja kvaliteta dijagnostičkih mogućnosti. Cilj: uporediti dijagnostičke mogućnosti rutinskog, 2D MR protokola, na 3.0 Tesla MR aparatu, sa 3D True fast imaging, TrueFISP, izovoksel sekvencom u detekciji hondralnih oštećenja, ruptura prednjeg ukrštenog ligamenta (LCA), ruptura meniskusa i abnormalnosti subhondralne kosti, u korelaciji sa artroskopijom, kao referentnim standardom. Materijal i metode: Studija je odobrena od institucionalnog etičkog odbora. Pacijenti su informisani o studiji i potpisali pristanak za učešće u istraživanju. 76 zgloba kolena kod 76 pacijenata (34 ženskog pola; prosečne starosti 36 godina) uključeno je u prospektivnu studiju, snimljeno je standardnim 2D MR protokolom snimanja i 3D TrueFISP sekvencom u sagitalnoj ravni. Svim pacijentima je urađena artroskopija u periodu od maksimum 30 dana nakon snimanja. Dva radiologa, nezavisno jedan od drugog, su evaluirala dobijene snimke. Preciznost u detekciji hondralnih oštećenja, ruptura LCA i meniskusa, i abnormalnosti subhondralne kostne srži je određena podudarnošću radioloških i artroskopskih nalaza kao i proverom podudaranja ove dve metode snimanja. Rezultati: prosečna senzitivnost i specifičnost 3DTrueFISP sekvence je bila 75%, 94% respektivno, u dijagnostici oštećenja hrskavice, 97%, 97% u detekciji ruptura LCA, 65%, 89% u postavljanju dijagnoze ruptura meniskusa, a dobra podudarnost radioloških nalaza je dobijena u interpretaciji oštećenja subhondralne kosti. Standardnim 2D MR protokolom prosečna senzitivnost i specifičnost je bila 70%, 93%, respektivno, u postavljanju dijagnoze hondralnih oštećenja, 94% i 100% u postavljanju dijagnoze rupture LCA, 65%, 88% u detekciji ruptura meniskusa. Zaključak: dijagnostičke mogućnosti upotrebom 3DTrueFISP sekvence su uporedive sa standardnim, 2D, MR protokolom u snimanju zgloba kolena.
Introduction: Magnetic resonance imaging (MR) is widely used to assess internal derangements of the extremities. There is an interest in decreasing examination times to improve patient comfort and reduce the problems related to claustrophobia and motion artifacts, which occur more commonly with long examinations. The three-dimensional (3D) isovoxel true FISP sequence facilitates a noticeable reduction in acquisition time for MR imaging of the knee without reducing diagnostic performance. Objective: To compare the diagnostic performance of conventional, 2D, MR protocol, at 3.0 Tesla MR, with 3D water-excitation true fast imaging with steady-state precession, TrueFISP, an isotropic resolution sequence for detecting articular cartilage defects, anterior crucial ligament tears, meniscal tears and subhondral bone changes of the knee joint, with arthroscopy as reference standard. Materials and methods: The study was institutional review board approved. Written informed consent was obtained from all patients. 76 knees of 76 patients (34 females; mean age 36 years) were prospectively examined by using a conventional 2D MR protocol and sagittal 3D TrueFISP sequence. All patients underwent arthroscopy within a maximum period of 30 days after imaging. Two blinded readers evaluated the MR images. Accuracy for detection of cartilage defects, anterior cruciate ligament and meniscal tears, and subchondral bone abnormalities interobserver agreement, and intermethod agreement were calculated. Results: Overall sensitivity and specificity of 3DTrueFISP sequence were, respectively, 75%, 94% for diagnosis cartilage defects, 97%, 97%, for a diagnosis ACL tears, 65%, 89% for diagnosis of meniscal tears and with good interobserver agreement in interpretation of subhondral bone abnormalities. The standard MR protocol had overall sensitivities and specificities 70%, 93%, respectively, for diagnosis of cartilage defects, 94% and 100% for diagnosis ACL tears and 65%, 88% for diagnosis meniscal tears. Conclusion: The diagnostic perfomance of knee MR imaging performed by using a 3DTrueFISP sequence is comparable to the diagnostic performance of the conventional, 2D, MR protocol.

Ova studija je bila prospektivnog karaktera. Uz dopuštenje etičkog komiteta Kliničkog centra Vojvodine istraživanje je sprovedeno na Klinici za ortopedsku hirurgiju i traumatologiju i obuhvatilo je 60 pacijenata muškog pola, koji su metodom slučajnog izbora na randomizirani način uključeni u ispitivanje, a koji se aktivno i profesionalno bave fudbalom, košarkom ili odbojkom,  primljenih na Kliniku za ortopedsku hirurgiju radi artroskopske rekonstrukcije pokidanog prednjeg ukrštenog ligamenta. U ispitivanje su uključeni samo oni pacijenti koji su dali potpisani informisani pristanak da učestvuju u ispitivanju, koji su zadovoljii sve kriterijume za uključivanje i koji nisu imali niti jedan kriterijum za isključivanje iz studije. Kriterijumi za uključivanje u studiju  podrazumevali su sledeće: da je pacijent  primljen na Kliniku za ortopedsku hirurgiju i traumatologiju Kliničkog centra Vojvodine u Novom Sadu radi operativnog lečenja prekida prednjeg ukrštenog ligamenta kolena, da je potpisao informisani pristanak za uključivanje, da je starosne dobi od 18 do 45 godina, da se aktivno i profesionalno bave fizičkom aktivnošću regulisanom pravilima (fudbal, odbojka, košarka). Kriterijumi za isključivanje pacijenata iz istraživanja bili su sledeći: prisustvo udružene povrede i spoljašnjeg pobočnog ligamenta koja zahteva operativno lečenje, pojava težih opšte – hirurških komplikacija, želja pacijenta da bude isključen iz daljeg ispitivanja, bez obaveze da tu svoju odluku obrazloži. U prvoj fazi konstruisan je aparat, digitalni goniometar, uz pomoć kojeg je urađen eksperimentalni deo ovog ispitivanja i napravljena je baza podataka sa poljima za upis deskriptivnih i antropometrijskih parametara. Potom je uz pomoć aparata svim ispitanicima testirana sposobnost propriocepcije (JPS). Testiranje  je obavljeno preoperativno na povređenom i nepovređenom ekstremitetu, u dva maha: odmah po zadavanju ciljnog ugla od 35° i nakon 5 minuta. Druga faza je obavljena minimum 6 meseci nakon operativnog lečenja, hirurškom, artroskopskom rekonstrukcijom pokidanog prednjeg ukrštenog ligamenta kost-tetiva-kost tehnikom (bone-tendo-bone, BTB). Klinički pregled  svakog pacijenta je podrazumevao proveru rezultata Lachman testa (pozitivan/negativan), Lysholm i IKDC bodovne skale za koleno i to preoperativno a potom i tokom postoperativnog kontrolnog pregleda. Po uzoru na mnoge sajtove renomiranih ortopedskih organizacija (http://www.orthopaedicscore.com/), naparavljen je on-line upitnik na Google drive-u gde su u elektronskom obliku prikupljani podaci za skale koje smo koristili. Dobijeni rezultati su za svaku skalu ponaosob potom prebacivani u Excel i dalje  obrađivani adekvatnim statističkim alatkama u adekvatnom programu. U rezultatima je uočeno da dobijena razlika u preciznosti pozicioniranja potkolenice sa oštećenim ligamentarnim aparatom kolena u odnosu na nepovređenu nogu pre hirurške rekonstrukcije prednjeg ukrštenog ligamenta ne pokazuje statistički značajnu razliku. Međutim, postojala je statistički značajna razlika u brzini kojom se postiže zadati ugao, tj. povređena noga imala je veći intenzitet ugaonog uspona što ukazuje na kvalitativne razlike u samom obrascu pokreta. Takođe, na ovom uzorku dobijeno je da postoji statistički značajna razlika u preciznosti pozicioniranja potkolenice sa oštećenim ligamentarnim aparatom kolena u odnosu na nepovređenu nogu nakon hirurške rekonstrukcije prednjeg ukrštenog ligamenta tj. pacijenti su nakon rekonstrukcije statistički značajno »prebacivali« zadatu vrednost od 35°. Test pozicioniranja ekstremiteta za ovo ispitivanje konstruisanim aparatom se pokazao kao senzitivna i specifična dijagnostička procedura gubitka sposobnosti propriocepcije usled kidanja prednjeg ukrštenog ligamenta.
In this prospective study examined group consisted  of  60  male  patients  with  an anterior  cruciate  ligament  tear  and  all participants   were   at   the   time   before injury   actively   playing   afootball, basketball  or  volleyball.  The  study  was conducted  at  the  Clinic  for  Orthopaedic Surgery    and    Traumatology    Clinical Center  of  Vojvodina  in  Novi  Sad  where participants       were      admitted   for arthroscopic ligament reconstruction. All participants  were  informed  of  the  study by   their   clinicians   and   gave   written consent. Thee exclusion criteria were the following:    occurrence    of    combined cruciate  ligament  with  lateral  collateral ligament   injury   that   required   surgical treatment;  occurrence  of  more  serious general    surgical complications; the patient’s  wish  to  be  excluded  from further  research  without  an  obligation  to give   any   further   explanation   to   his decision.  In  the  first  stage  of  the  study, an  apparatus  called  digital  goniometer was   constructed,   which   was   used   to conduct   the   experimental   part   of   the study,  and  a  database  with  fields  for inserting  descriptive  and  anthropometric parameters was made. Next, by using the apparatus,  all  subjects  were  tested  for proprioception  ability  (JPS).  The  tests were  performed  preoperatively  on  the injured  and  the  uninjured  limb  in  two instances:  straight  after  determining  the target   angle  of   35°  and   5   minutes afterwards.    The    second    stage    was performed  postoperatively  in  the  same maner,   following   a   minimal   6-month period    after    a    surgical    arthroscopic reconstruction    of    the    torn    anterior cruciate  ligament  by  bone-tendon-bone (BTB) technique. The clinical evaluation of  each  patient  involved  Lachman  test (positive / negative), Lysholm and IKDC scales,   first   pre-operatively   and   then during   post-operative  check  up assessment.  Following  the  example  of many  websites  or  eminent  orthopaedic organisations (http://www.orthopaedicscore.com/),   an online   survey   was   made   on   Google Drive,     where     data     was     collected electronically  for  the  scales  used.  The results were then transferred to Excel for each  scale,  to  be  further  processed  by using   adequate   statistic   tools   in   an adequate     programme.     The     results indicated  that,  when  compared  with  the uninjured  leg,  a  resulting  disparity  in precision  of  positioning  the  lower  leg with  a  damaged  ligament  apparatus  of the      knee      before      the      surgical reconstruction  of  the  anterior  cruciate ligament  was  not  considered  statistically significant.    However,    there    was  a statistically  significant  difference  in  the speed   of   attaining   a   specified   angle which indicates qualitative differences in the  motion  pattern  itself.  Furthermore, this     sample     study     resulted   in  a statistically  significant  difference  in  the precision   of   positioning   of   lower leg  with     the     damaged   knee  ligament apparatus         after   the   surgical reconstruction  of  the  anterior  cruciate ligament,    when    compared    with    the uninjured  leg,  i.e.  after   the reconstruction,  the  patients   had   a significantly   higher   degree   of   flexion than   the   targeted   35°.   The   test   for positioning  extremities,  performed  with the    specially    constructed    apparatus, proved  to  be  a  sensitive  and  specific diagnostic procedure for determining the loss  of  proprioceptic  ability  due  to anterior cruciate ligament tear.

Osnovni cilj rekonstrukcije prednjeg ukrštenog ligamenta kolena je dobijanje pune stabilnosti kolena u celom obimu pokreta. Bez obzira na razvoj operativne tehnike i rehabilitacije i dalje postoji jedan broj pacijenata koji nije u potpunosti zadovoljan rezultatom rekonstrukcije prednjeg ukrštenog ligamenta kolena, te je potrebno izvršiti ponovnu operaciju. Smatra se da je najčešći uzrok rane ponovne nestabilnosti loša pozicija kalema, tj. pozicija tunela koja nije na anatomskom mestu. Većina hirurga koji se bave ovom problematikom procenjuju poziciju kalema u golenjači na osnovu standardnih radiograma: prednje-zadnje i bočne projekcije, što svakako nije dovoljno precizno. U ekonomski  razvijenim zemljama poziciju kalema određuju analizirajući snimke kompjuterizovane tomografije (CT) ili magnetne rezonance (MRI). Prvenstveno zbog smanjenja doze zračenja kojoj se izlažu pacijenti prilikom kompjuterizovane tomografije, ali i iz ekonomskih razloga bilo bi korisno razvijanje jednog lako dostupnog, jeftinog ali preciznog i jednostavnog metoda određivanja položaja kalema u golenjači. Osnovni cilj ovog istraživanja bio je da se dokaže značaj pozicije kalema u golenjači i mogućnost svakodnevne kliničke primene novorazvijenog kompjuterskog programa u cilju određivanja prostorne pozicije kalema u golenjači iz samo dva standardna radiograma. Studija je bila eksperimentalno-prospektivnog karaktera. Eksperimentalni deo istraživanja sproveden je na Fakultetu tehničkih nauka (FTN) u Novom Sadu na Departmanu za proizvodno mašinstvo gde je na osnovu standardnih RTG snimaka (prednje-zadnje i bočne projekcije) razvijen kompjuterski program za određivanje prostornog položaja kalema u golenjači. U cilju verifikacije novorazvijenog programa realizovano je prostorno određivanje položaja kalema u golenjači obradom standardnih RTG snimaka (prednje-zadnje i bočne projekcije) kod 10 pacijenata kod kojih je izvršena primarna rekonstrukcija prednjeg ukrštenog ligamenta kolena. Dobijeni rezultati su upoređeni sa položajem kalema na CT snimcima koji su obezbeđeni za sve pacijente. Na taj način je eksperimentalnim putem utvrđena preciznost novorazvijenog softvera u određivanju prostornog položaja kalema u golenjači. Drugi deo istraživanja bilo je prospektivno kliničko ispitivanje koje je sprovedeno na Klinici za ortopedsku hirurgiju i traumatologiju Kliničkog centra Vojvodine u Novom Sadu. Ispitivanu grupu je činilo 120 pacijenata, oba pola, sa prekidom prednjeg ukrštenog ligamenta levog ili desnog kolena. Metodom slučajnog izbora pacijenti su podeljeni u četiri grupe od po 30 pacijenata prema veličini sagitalnog ugla (S) bušenja kanala u golenjači (S 60º-69,9º i S 70º-80º) i prema veličini transverzalnog ugla (T) bušenja kanala u golenjači (T 60º-69,9º i T 70º-80º). Grupa I 30 pacijenata (S 60º-69,9º i T 60º-69,9º), grupa II 30 pacijenata (S 60º-69,9º i T 70º-80º), grupa III 30 pacijenata (S 70º-80º i T 60º-69,9º), grupa IV 30 pacijenata (S 70º-80º i T 70º-80º). Svi pacijenti su godinu dana nakon operacije prošli klinička ispitivanja po bodovnim skalama (Tegner bodovna skala, Lysholm bodovna skala i IKDC standard) i artrometrijska merenja. Rezultati dobijeni merenjem položaja kalema u golenjači, kliničkim ispitivanjima i artrometrijskim merenjima poređani su unutar svake grupe posebno, a izvršeno je i poređenje dobijenih rezultata između svih grupa. U ispitivanje su uključeni samo oni pacijenti koji su dali potpisani informisani pristanak da učestvuju u ispitivanju nakon detaljnog upoznavanja sa planiranom procedurom. Svaki pacijent je bio informisan o svrsi i načinu sprovođenja istraživanja, kao i o pregledima i merenjima koja će biti vršena. Statističkom analizom rezultata utvrđeno je da veličina greške prostornog određivanja položaja kalema u golenjači posle rekonstrukcije prednjeg ukrštenog ligamenta kolena novorazvijenim kompjuterskim programom nije statistički značajna, a kompjutersko određivanje položaja kalema u golenjači omogućava iste rezultate kao i CT snimci. Sumiranjem zaključaka nakon sveobuhvatne analize dobijenih rezultata istraživanja, može se zaključiti da pozicija kalema u golenjači posle rekonstrukcije prednjeg ukrštenog ligamenta kolena utiče na postoperativni funkcionalni rezultat.
The main goal of reconstruction of the anterior cruciate ligament of the knee is to obtain complete knee stability in the full range of movement. Regardless of the development of operational techniques and rehabilitation, there is still a number of patients who are not completely satisfied with the result of reconstruction of the anterior cruciate ligament, and a re-operation is required. It is believed that the most common cause of the instability is the bad position of the graft, i.e. position of the tunnel that is not at the anatomical place insertion. Most surgeons who deal with this problem evaluate the position of the graft in the tibia based on standard radiograms: anterior-posterior and lateral projections, which is not precise enough. In economically developed countries, the position of the graft is determined by analyzing images of computerized tomography (CT) or magnetic resonance (MRI). Primarily due to a decrease in the radiation dose exposed to patients during computerized tomography, but also for economic reasons, it would be useful to develop an easily accessible, inexpensive but precise and simple method for determining the position of the graft in the tibia. The main goal of this examination was to prove the significance of the position of the graft and the possibility of daily clinical use of the newly developed computer program in order to determine in-space position of the graft in only two standard radiograms. The study was experimental-prospective. The experimental part of the research was conducted at the Faculty of Technical Sciences (FTN) in Novi Sad at the Department of Production Engineering, where a computer program for determining in-space position of the graft in the tibia was developed on the basis of standard RTG images (anterior-posterior and lateral projections). In order to verify the newly developed program, in-space determination of the position of the graft in the tibia by processing standard RTG images (anterior-posterior and lateral projections) was performed in 10 patients in which the primary reconstruction of the anterior cruciate ligament was performed. The obtained results were compared with the position of the grafts on CT images provided to all patients. In this way, the accuracy of newly developed software in determining in-space position of the graft in the tibia was determined experimentally. The second part of the study was a prospective clinical trial conducted at the Clinic for Orthopedic Surgery and Traumatology at the Clinical Center of Vojvodina in Novi Sad. The investigated group consisted of 120 patients, both sexes, with a break of the anterior cruciate ligament of the left or right knee. By random selection, patients were divided into four groups of 30 patients according to the size of the sagital angle (S) of the tunnel drilling in the tibia (S 60º-69,9º and S 70º-80º) and according to the transversal angle (T) of the drill tunnel in the tibia ( T 60º-69.9º and T 70º-80º). Group I 30 patients (S 60º-69.9º and T 60º-69.9º), group II 30 patients (S 60º-69.9º and T 70º-80º), group III 30 patients (S 70º-80º and Tº60º -69.9º), group IV 30 patients (S 70º-80º and T 70º-80º). All of the patients underwent clinical trials by scales (Tegner score scale, Lysholm score scale and IKDC standard) and arthrometric measurements one year after surgery. The results obtained by measuring the position of the graft in the tibia, clinical trials and arthrometric measurements were classified separately in each group, and obtained results were compared between all groups. The study included only those patients who gave signed informed consent to participate in the study after being thoroughly informed about planned procedure. Each patient was informed about the purpose and method of conducting the research, as well as the examinations and measurements to be performed. Statistical analysis of the results showed that the size of the error in measuring in-space determination of the position of the graft in tibia after reconstruction of the anterior cruciate ligament of the knee by a newly developed computer program was not statistically significant, and the computer determination of the position of the graft in the tibia provides the same results as the CT images. Summarizing the conclusions after a comprehensive analysis of the obtained results of the study, it can be concluded that the position of the graft in tibia after reconstruction of the anterior cruciate ligament affects the postoperative functional result.