Academic literature on the topic 'صحیفه سجادیه'

دعای مکارم الاخلاق بیستمین دعای کتاب صحیفه سجادیه ، کهن ترین و معتبرترین متن دعایی شیعیان است. کاستی هایی که درسلسله اسناد این دعا وجود دارد ، پرسش هایی را در صحت انتساب دعای مکارم الاخلاق به حضرت سیدالساجدین پدید آورده است که در پاسخ به شبهات، راه های گوناگونی وجود دارد. در این جستار با تکیه بر روش توصیفی_تحلیلی سعی شده تا پس  ار عرضه دعای مکارم الاخلاق به قرآن کریم انواع روابط بینامتنی میان این دو کتاب ارزشمند واکاوی و حدود و ثغوذ این تاثیرپذیری مشخص گردد تا از این شیوه به عنوان قرینه ای برای درستی انتساب این دعای شریف نشان داده شود.  براین مبنا،این پرسش مطرح است که « کارکرد آیات قرآن کریم به عنوان متن غایب در دعای مکارم الاخلاق به عنوان متن حاضر چگونه بوده است و بیشترین شگپکل روابط بینا متنی این دو متن از چه نوع است؟ بدین منظور، ابتدا چیستی رابطه ی بینامتنی و انواع آن به عنوان بخش نظری پژوهشی ارائه گردید و آنگاه انواع مختلف رابطه ی بینامتنی قرآنی، اعم از بینامتنی ساختاری و بیشترین شکل روابط بینامتنی به صورت نفی متوازی است.

معرفي حضرت مهدي؟عج؟ اين آخرين ذخيره آل رسول6 به عنوان خليفه و ولي خدا و آخرين امام معصوم، هم چنين بيان مسئوليت هاي اين امام بزرگوار و بيان گستردگي قيام ايشان در جو خفقان عصر اموي امري ناممكن بود، لذا امام سجاد؟ع؟ از طريق دعا و پيوند آن با قرآن اين رسالت را به خوبي به گوش مخاطبين تاريخ بشريت رساند. انديشه مهدويت در ميراث حديثي امام سجاد7 از رهگذر پيوند تعابير با قرآن، دورنمايي از حكومت مهدوي را ترسيم مي نمايد. رويكرد بينامتني، روش مطالعاتي نويني در خوانش متون و تحليل شبكه معنايي آن به شمار مي آيد. در اين تحقيق به منظور تفسير و تبيين اين موضوع مهم از رويكرد بينامتني ساختاري و مضموني استفاده شده است. يافتن ميزان اثرگذاري قرآن كريم بر كلام امام سجاد7 با محوريت انديشه مهدويت، هدفي است كه از رهگذر اين پژوهش دنبال مي شود. با تامل در خوانش دو متن صحيفه سجاديه و قرآن كريم، بيشترين فراواني به رابطه بينامتني مضموني اختصاص مي يابد.

Intertextuality is a theory that focuses on the necessary interconnection between the texts and studies how the texts related to each other. applying this theory in the field of Qur’an and Hadiths is effective in explaining the deep connection between Qur’an and Etrat (prophet's family). Thus, in this article, we seek to study the intertextual connection between the Holy Qur’an and Ṣaḥīfa al-Sajjādiya on the issue of evil (Satan). Applying a Descriptive-Analytic study, we aim to expand a new horizon on the interpretation of the Prayers. The knowledgeable relation between Imam Sajjad's thoughts and Holy Qur’an paves the way to compromise between the underlying text and presenting text. Like the Holy Qur’an, Ṣaḥīfa al-Sajjādiya deals with Evil's attributes and practices. most of the prayers of Ṣaḥīfa al-Sajjādiya on overcoming Evil are deeply understood only in the light of their interconnection with the Holy Qur’an. meticulously studying the prayers of Ṣaḥīfa al-Sajjādiya, we conclude that most of the intertextual connection between Holy Qur’an and the prayers are reflected in a parallel negation in which Imam Sajjad (AS) makes a compromise between the underlying and presenting text and as a result provides a knowledgeable connection with the text. relying on Qur’anic terms Imam Sajjad (AS) explains the following issues in his prayers: Satan's temptation and devious, Evil seduction, beautifying the false actions by him, overcoming Evil by the power of prayers, protecting the children from Evil through prayers, prayers protect us from being Evil companions, etc.