Добірка наукової літератури з теми "Barreras arquitectónicas"

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся зі списками актуальних статей, книг, дисертацій, тез та інших наукових джерел на тему "Barreras arquitectónicas".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Статті в журналах з теми "Barreras arquitectónicas":

1

Meneses-Espejo, Y., and A. M. Gonzales-Muente. "Lima y sus barreras arquitectónicas para los discapacitados." Rehabilitación 48, no. 3 (July 2014): 196–97. http://dx.doi.org/10.1016/j.rh.2014.03.002.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
2

Molina Amaya, Enma, Ana Jiménez Dilworth, Wilmer Castellanos Dubón, Sonia Flores, Edna Maradiaga, Mauricio Gonzáles, and Jackeline Alger. "Barreras arquitectónicas en establecimientos sanitarios contribuyen a la discapacidad en Honduras." Revista Médica Hondureña 88, no. 2 (August 1, 2020): 70–76. http://dx.doi.org/10.5377/rmh.v88i2.11486.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Antecedentes. Cobertura Universal en Salud es uno de los Objetivos de Desarrollo Sostenible. Las personas con discapacidad suelen tener mayores dificultades de acceso a la salud que el resto de la población. Factores del entorno como el diseño y las construcciones pueden ser una barrera o un facilitador. Objetivo. Evaluar las características de accesibilidad en el diseño y las ayudas técnicas para la movilidad en los establecimientos de salud en zonas de realización del servicio médico social, Carrera de Medicina UNAH, cohorte 2013-2014. Métodos. En base a principios de diseño universal se evaluaron barreras y facilitadores para el acceso a la salud en establecimientos de salud, incluyendo centros de atención primaria y hospitales. Resultados. Se evaluaron 176 establecimientos en 17 departamentos, 154 unidades de atención primaria (UAP) y 22 hospitales. Las mayores barreras fueron la señalización inadecuada de rutas: 150 (97.4%) UAP y 20 (90.9%) hospitales; la carencia de soportes en los baños: 152 (98.7%) UAP y 20 (90.9%) hospitales; la inaccesibilidad a personas en sillas de ruedas: 129 (83.8%) UAP y 9 (40.9%) hospitales. Discusión. Mejorar el acceso y la calidad de los servicios de salud para las personas con discapacidad es imprescindible para reducir las inequidades. Nuestro estudio indica que el diseño de los establecimientos de salud en Honduras supone una barrera para el acceso y calidad de salud de las personas con discapacidad. Se exhorta al Estado a regular y supervisar el diseño y construcción de edificios accesibles para todos, a fin de reducir las brechas en salud.
3

Lotito, Franco, and Horacio Sanhueza. "DISCAPACIDAD Y BARRERAS ARQUITECTÓNICAS: UN DESAFÍO PARA LA INCLUSIÓN." AUS, no. 9 (2011): 10–13. http://dx.doi.org/10.4206/aus.2011.n9-03.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

Mañas Viejo, Carmen, and Almudena Iniesta Martínez. "Barreras arquitectónicas, mentales y de comunicación: mujeres con diversidad funcional." La Manzana de la Discordia 11, no. 1 (April 22, 2016): 55. http://dx.doi.org/10.25100/lamanzanadeladiscordia.v11i1.1634.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Resumen: El objetivo de este artículo consiste enmostrar, a partir del análisis de las narrativas de mujerescon diversidad funcional, física y sensorial, las barrerasarquitectónicas, mentales y de comunicación que condicionany configuran el devenir de sus vidas, tanto enel ámbito privado como en el público. Analizamos lassituaciones vividas por 60 mujeres con diversidadfuncional. El método de investigación tiene un caráctermixto, tanto cuantitativo como cualitativo. Sus narrativasson el medio para conocer en profundidad y analizarsus episodios biográficos que, tanto a nivel social comopersonal, han contribuido a dar forma al estado y a lasituación actual de las participantes con un alcancetemporal retrospectivo y prospectivo.Palabras clave: Barreras arquitectónicas, mentales y decomunicación, mujeres y diversidad funcionalArchitectural, Mental and Communicational Barriers:Women with Functional DiversityAbstract: The aim of this paper is to show, on the basisof an analysis of narratives by women with functional,physical and sensory disabilities, the architectonic,mental and communicational barriers that shape thecourse of their lives both in the private and in the publicsphere. To this end we analyze situations described by60 women with functional disability. Our research fieldmethod combines both quantitative and qualitative types.Their narratives allow us to examine their social andpersonal biographical episodes which have defined inprospect and retrospect the participants’ current stateand situation.Key words: architectonic, mental and communicationalbarriers, women, functional disabilities
5

Mañas Viejo, Carmen, and Almudena Iniesta Martínez. "Barreras arquitectónicas, mentales y de comunicación: mujeres con diversidad funcional." La Manzana de la Discordia 11, no. 1 (April 22, 2016): 55. http://dx.doi.org/10.25100/lmd.v11i1.1634.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
6

Domínguez-Jara, Alicio. "Dificultades y desafíos en la educación de niños y adolescentes con discapacidad." CASUS. Revista de Investigación y Casos en Salud 2, no. 3 (December 6, 2017): 185–89. http://dx.doi.org/10.35626/casus.3.2017.56.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
No obstante la existencia de acuerdos internacionales y normativas nacionales datos actuales del Ministerio de Educación indican que son pocas las instituciones educativas que reciben en el proceso inclusivo por lo menos a un estudiante con discapacidad en Lima Metropolitana. Esta carencia evidencia la necesidad de que la educación especial cambie de enfoque para realizar un servicio educativo de calidad para todos los niños y adolescentes con discapacidad. La educación inclusiva presenta barreras que la obstaculizan. Se debe señalar que se mantiene la dificultad de acceder a la escuela debido a la distancia y a la existencia de barreras arquitectónicas. Añadidas a las barreras físicas existen otras vinculadas al modo de enseñanza. Entre los retos que enfrenta la inclusión el principal desafío es un cambio en la percepción que tenemos de las personas con discapacidad. Se debe asumir la idea de que las personas con discapacidad son titulares de derechos. Sin embargo, el mayor reto es para el Estado emprendiendo todos los esfuerzos necesarios para garantizar una educación plenamente gratuita para las personas con discapacidad.
7

de Rosende, I., and S. Santos. "¿Influyen las barreras arquitectónicas en la ayuda personal recibida en los desplazamientos de la persona dependiente?" Rehabilitación 48, no. 1 (January 2014): 32–38. http://dx.doi.org/10.1016/j.rh.2013.09.005.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
8

Díez, Elia, Ferran Daban, Maribel Pasarín, Lucía Artazcoz, Carmen Fuertes, M. José López, and Núria Calzada. "Evaluación de un programa comunitario para reducir el aislamiento de personas mayores debido a barreras arquitectónicas." Gaceta Sanitaria 28, no. 5 (September 2014): 386–88. http://dx.doi.org/10.1016/j.gaceta.2014.04.013.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
9

Vera PInargote, Lilian Maritza, Sara Real Castelao, María Lirios Bernabé Lillo, and Ainize Foronda Rojo. "La inclusión educativa en la PUCESE: estudio de caso de un estudiante con discapacidad." SATHIRI 13, no. 1 (July 17, 2018): 10. http://dx.doi.org/10.32645/13906925.498.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
La Pontificia Universidad Católica del Ecuador Sede Esmeraldas (PUCESE) es una institución de educación superior que persigue la excelencia académica y la educación integral e inclusiva. Dentro de sus principales líneas de actuación se encuentra la inclusión de todos miembros de la comunidad universitaria. Uno de los colectivos de estudiantes objeto de atención en estos programas de inclusión son los estudiantes con discapacidad. Este artículo analizó las características personales, clínicas, sociales y los factores que se presentaron como facilitadores o barrera en el proceso de inclusión de un estudiante universitario con discapacidad. El objetivo del análisis fue diseñar una intervención que mejorara los procesos de inclusión en la universidad y que sirviera como punto de partida a planes y programas en esta área que son claves para que la universidad estuviera más preparada a la hora de incluir a estos estudiantes en su acceso, permanencia y egreso. Desde un enfoque cualitativo y mediante la metodología de estudio de caso se presentó un análisis de datos que incluyó: evaluación de la documentación sociosanitaria, análisis de la accesibilidadalainstitucióneducativa, evaluacióndeaspectospedagógicosyautopercepción sobre la inclusión en la comunidad universitaria. En respuesta a las necesidades que se encontraron, se propuso un plan intervención en tres ámbitos: área personal del estudiante, área institucional (académica, administrativa y de servicios) y eliminación de barreras arquitectónicas y sociales.
10

Guerrero Ceh, Jaqueline Guadalupe, Betty Sarabia Alcocer, and Ana Rosa Can Valle. "Incidencia del síndrome de caídas en el hogar, estudio realizado en personas mayores en el rango de edad de 60 a 80 años / Syndrome incidence of falls in the home, study elderly at an age range between 60 and 80 years." RIDE Revista Iberoamericana para la Investigación y el Desarrollo Educativo 6, no. 12 (April 24, 2016): 466. http://dx.doi.org/10.23913/ride.v6i12.215.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Las personas mayores sufren un cambio drástico en su vida al sufrir una caída, sus expectativas cambian desfavorablemente pues dejan de ser independientes y se vuelven dependientes. El presente estudio tiene como objetivo identificar la incidencia de fracturas como consecuencia de caídas en personas mayores. La metodología utilizada es de enfoque cuantitativo, con alcance descriptivo, diseño no experimental y transversal. La información se obtuvo en un periodo de doce meses, con 300 personas mayores, dentro de un rango de edad de entre 60 y 80 años, quienes acudieron al Centro de Rehabilitación de Educación Especial (CREE) de la Ciudad de San Francisco de Campeche, Campeche, México. Los resultados fueron que las personas mayores que sufren caídas, en 63.30 % se fracturan. Conclusiones: existe falta de sensibilización por parte de familiares y la misma persona mayor para evitar las barreras arquitectónicas en el hogar. Por ello, la intervención gerontológica en caídas también debe realizarse a través de la educación en temas de salud.

Дисертації з теми "Barreras arquitectónicas":

1

Meneses, Espejo Yuliana, and Muente Ana María Gonzales. "Lima y sus barreras arquitectónicas para los discapacitados." Elsevier B.V, 2014. http://hdl.handle.net/10757/335847.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
2

Ramírez, Moreno Diana Carolina, and Yokota Carla Natalia Rossi. "Factors associated with the perception of architectural barriers for access to health services in people with motor disabilities in Peru." Bachelor's thesis, Universidad Peruana de Ciencias Aplicadas (UPC), 2021. http://hdl.handle.net/10757/656545.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Objectives: Determine the factors associated with the perception of architectural barriers in health services for people with motor disabilities. Methods and Materials: An analytical cross-sectional study was performed based on a secondary data base obtained from a specialized national disability survey (ENEDIS) in 2012. The participants were people older than 18 years who had motor disability. The architectural barriers considered were the absence of access ramps, security guardrails, adequate elevators, hygienic services for people with disabilities, places that provide information or information posters in health centers. For the analysis of our study, the complex nature of the sample was considered and prevalence rates with a 95% confidence interval were used. Chi-square and Student t tests were also used and, finally, an analysis of multiple regression variables was carried out. Poisson with robust variance where crude and adjusted PR were calculated. Results: The main results show that in 2012, people aged 65 years and older perceive access ramps and safety railings as barriers in an approximate 40% less probability compared to those who are 18 – 24 years old. In addition, people with a higher educational level (University, Masters and doctorate) perceive the access ramps and safety railings in health centers as barriers in an approximate 80% less probability compared to those who have no educational level. Finally, those who live in rural areas are associated with access ramps, safety railings, adequate elevators, and bathrooms for people with disabilities (p<0.001) Conclusions: In this study we have found that older people (mainly older adults) and with higher educational level perceive less arquitectural barriers in health care centers where they are treated. However, people living in rural areas are more likely to perceive architectural barriers compared to people in urban areas.
Objetivos: Determinar los factores asociados a la percepción de barreras arquitectónicas en los servicios de salud en el Perú de las personas con discapacidad motora. Métodos y Materiales: Se realizó un estudio transversal analítico basado en una base de datos secundaria obtenida de una encuesta nacional especializada de discapacidad (ENEDIS) del año 2012. Los participantes lo conformaron personas mayores de 18 años que registraron tener discapacidad motora. Las barreras arquitectónicas consideradas fueron la ausencia de rampas de acceso, barandas de seguridad, ascensores adecuados y servicios higiénicos para personas con discapacidad. Para el análisis de nuestro estudio se consideró la naturaleza compleja de la muestra y se utilizaron tasas de prevalencia con intervalo de confianza del 95%. También, se utilizaron pruebas de Chi cuadrado y t-student y finalmente se realizó un análisis de múltiples variables de regresión de Poisson con varianza robusta donde se calcularon los PR crudos y ajustados. Resultados Los principales resultados manifiestan que en el año 2012 las personas de 65 años a más perciben las rampas de acceso y las barandas de seguridad como barrera en un aproximado de 40% de menos probabilidad en comparación con los que tienen 18-24 años de edad. Además, las personas de mayor nivel educativo (Universitario, Maestría y Doctorado) perciben las rampas de acceso y las barandas de seguridad en los centros de salud como barrera en un aproximado 80% de menos probabilidad en comparación con los que no tienen ningún nivel educativo. Por último, los que viven en zona rural tienen asociación con las rampas de acceso, barandas de seguridad, ascensores adecuados y servicios higiénicos para personas con discapacidad (p < 0.001). Conclusiones: En este estudio hemos encontrado que las personas de mayor edad (principalmente adultos mayores) y de mayor nivel educativo perciben menos las barreras arquitectónicas en los centros de atención de salud donde se atienden. Sin embargo, las personas que viven en zonas rurales tienen más probabilidades de percibir barreras arquitectónicas en comparación a las personas de zonas urbanas.
Tesis
3

Teixeira, Diana Carolina de Freitas. "Igualdade de oportunidades: um olhar sobre as barreiras arquitectónicas à acessibilidade." Master's thesis, Instituto Superior de Ciências Sociais e Políticas, 2010. http://hdl.handle.net/10400.5/3018.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

Pedro, Sílvia Maria Esteves. "Valorizar a experiência através do turismo." Master's thesis, Universidade Técnica de Lisboa, Faculdade de Arquitetura, 2011. http://hdl.handle.net/10400.5/15261.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Dissertação de Mestrado em Design, com a especialização em Design apresentada na Faculdade de Arquitetura da Universidade de Lisboa para obtenção do grau de Mestre.
A cidade de Lisboa não está preparada para dar as boas vindas a todos quantos a desejam visitar. Perante a evidente diversidade humana, a persistência de barreiras arquitectónicas num espaço designado como público contraria profundamente os princípios de igualdade de oportunidade para todos os cidadãos. Tendo-se verificado que a existência de legislação no âmbito da Acessibilidade não é suficiente para garantir a sua aplicação; que o sector do Turismo é dos mais significativos da economia portuguesa; e que demograficamente se avança no sentido de um aumento significativo do índice de envelhecimento, considerou-se pertinente a utilização do sector do turismo para, através da prática do Design for All, contribuir para a promoção de um espaço público de qualidade superior em áreas vocacionadas para o turismo sénior na cidade de Lisboa, antevendo as vantagens económicas e sociais resultantes da conquista de uma maior diversidade de utilizadores, quer turistas, quer população residente. Neste sentido, o projecto de investigação desenvolveu-se através da análise de percursos turísticos da cidade de Lisboa, tendo-se assinalado obstáculos e proposto soluções universais. Solicitaram-se pareceres a peritos em Turismo e Design for All, fundamentais para validar os resultados obtidos. Concluiu-se com este trabalho que um destino acessível é turisticamente mais atractivo, levando ao desenvolvimento do turismo sénior. Simultaneamente, um espaço público de qualidade, tendo como um dos pressupostos o ser acessível, é mais procurado pela sua população. Logo, a utilização do turismo sénior como pretexto na promoção da acessibilidade no espaço público de zonas turísticas traduzir-se-ia em benefícios económicos e sociais para a cidade de Lisboa.
Lisbon is not prepared to welcome everybody that wish to visit it. Given the obvious human diversity, the persistence of architectural barriers within a space designated as public deeply contradicts the principles of equal opportunity for all citizens. Considering that legislation in accessibility is insufficient to guarantee its application; that Tourism is one of the most significant sectors of the Portuguese economy; and that demographically, we are moving forward to an increase of elderly population, it is relevant to use the sector of tourism to, through the practise of Design for All, contribute to the promotion of an higher quality public space in areas of Lisbon that focus on senior tourism, foreseeing economical and social advantages that result in reaching a larger diversity of users, both tourists and residents. Therefore, the research project was developed through the analysis of some Lisbon touristic routes, where obstacles were pointed and Universal solutions were proposed. Experts in the field of Design for All were asked to provide feed-back, which was fundamental to validate the obtained results. The conclusions of this work is that an accessible destination is a touristically more attractive destination, developing therefore elderly tourism. Simultaneously, a quality public space, having as one of the assumptions to be accessible, is better searched by the resident population. Therefore, using elderly tourism as a reason to promote accessibility in public space in touristic areas of the city brings social and economical benefits towards the city of Lisbon.
N/A
5

Sousa, Andreia Filipa Lima de. "Renovar as arestas da cidade para uma arquitectura sem barreiras." Master's thesis, 2010. http://hdl.handle.net/10400.6/2235.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este trabalho focaliza-se essencialmente na questão da acessibilidade, e sobretudo, no modo como a arquitectura deverá responder aos direitos e necessidades físicas do Homem, no que respeita a acessibilidade nas cidades, concretamente neste caso, numa área de Berlim. No fundo a crença a ideia de uma arquitectura que permita a mobilidade para todos. Através da pesquisa de bibliografia relativa ao urbanismo, numa arquitectura de maior escala, até à arquitectura “menor”, e na procura de soluções arquitectónicas possíveis para a alteração das barreiras existentes no local de intervenção. O conceito do desenho urbano seria tornar o espaço público acessível a toda a gente; para toda a gente; para isso foi elaborado um plano urbano, que integra um plano de acessibilidades, bem como a realização de programas referentes ao hotel, ringue de hóquei e toda a área envolvente, unindo todas as áreas do local numa única coexistência, de modo a interagir com o edificado existente. Seguindo como conceito “a linha” como geradora do espaço arquitectónico, o espaço seria, uma transposição de uma linha de trabalho simples e essencialmente clara no que toca ao edificado, bem como o tratamento do envolvente.
This work focuses primarily with issues of accessibility, and especially how the architecture should address the rights and physical needs of man in relation to accessibility. Believing that architecture, can allow mobility and accessibility for everyone. Through the research literature on urban design, architecture of a larger scale, to the architecture "minor", and the search for possible architectural solutions for the modification of existing barriers on site intervention. The concept of urban design would be to make public space accessible to everyone, for everyone, for it was an elaborate city plan, which includes an accessibility plan and carry out programs for the hotel, and hockey rink surrounding area, linking all areas of coexistence in a single location, to interact with the existing building. Following the line, as a concept; a generator of architectural space, the space would be a translation of a line of work essentially simple and clear as regards the buildings as well as the treatment of the environment.
6

Neves, Ana Sofia Melo das. "Arquitetura para invisuais : a experiência estética da habitação." Master's thesis, 2016. http://hdl.handle.net/10316/31566.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Dissertação de Mestrado Integrado em Arquitectura, apresentada ao Departamento de Arquitectura da Faculdade de Ciências e Tecnologia da Universidade de Coimbra.
A presente dissertação pretende refletir sobre como é possível construir uma experiência estética para um invisual. Tendo em conta que vivemos rodeados de espaços construídos e de objetos físicos, é imperativo perceber se a relação que temos com os mesmos enfraquece significativamente na supressão da visão, ou se, pelo contrário, esta relação se torna apenas diferente. Neste sentido, este tema é analisado no presente trabalho com o intuito de despertar no arquiteto a sua intrínseca, mas suprimida, consciência relativamente ao mesmo. Posto isto, enfatiza-se a necessidade de pensar sobre o que é a experiência estética e o que se altera na perceção da Arquitetura quando a visão deixa de existir. Decorrente desta ideia, são explorados quatro componentes da experiência: três sentidos não-visuais - ou seja, o tato, a audição e o olfato – e o movimento do corpo no espaço. Como outras formas artísticas os exploraram de forma mais assertiva que a Arquitetura - como a Escultura e a Arte Performativa - recorrese às mesmas para compreender a influência destes componentes na experiência estética. Por fim, eles são analisados em três projetos destinados a invisuais, com o intuito de compreender como podem ser aplicados na Arquitetura. A investigação teórica e a análise prática destes projetos tem como fim a elaboração de um projeto de uma habitação unifamiliar para um invisual e respetiva família.
This dissertation aims to reflect on how we can build an aesthetic experience for a blind person. Given that we live surrounded by the built environment and physical objects, it is imperative to understand whether the relationship we have with them weakens significantly in the suppression of vision, or if, on the contrary, this relationship becomes just different. Thus, the issue analyzed in this work has the intention of awakening the architect for its intrinsic, but suppressed, awareness of this subject. With this in mind, it emphasizes the need to think about what is the aesthetic experience and what changes in the perception of architecture when the vision ceases to exist. Resulting from this idea, this dissertation explores four components of experience: three non-visual senses – touch, hearing and smell – and body movement in space. Given that other artistic areas exploited them more assertively than Architecture – as Sculpture and Performance Art – this essay resorts to them to understand the influence of these components in the aesthetic experience. Finally, they are analyzed in three projects for blind people, in order to understand how they can be applied in Architecture. The theoretical research and practical analysis of these projects aim to draw up a project of a house for a blind man and his family.
7

Alves, Daniel Ricardo de Babo Geada. "Acessibilidade para todos como principal vetor na requalificação urbana." Master's thesis, 2020. http://hdl.handle.net/11067/5907.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Exame público realizado em 5 de maio de 2021, às 14h30
Dissertação de mestrado integrado em Arquitetura. Universidade Lusíada, Porto
O tema “Acessibilidade para Todos como Principal Vetor na Requalificação Urbana” a que nos propomos analisar é um tema de extrema importância na atualidade. Ao longo dos anos o espaço público tem vindo a assumir diferentes papéis mediante as necessidades do Homem. Necessidades essas que, têm vindo a ser implementadas nas Requalificações Urbanas, financiadas por Fundos Comunitários Europeus, visando o Desenvolvimento Sustentável e a Inclusão Social. Consequentemente, estas requalificações assumem como principais vetores a Acessibilidade para Todos e a Mobilidade Suave, onde se incluem o modo Pedonal e o modo Ciclável, e por último o Desenvolvimento Sustentável. Assim, na presente dissertação tivemos como principal objetivo efetuar uma análise sobre a Acessibilidade no Espaço Público, com especial enfoque nos percursos pedonais, através não só da definição do conceito, da demonstração da evolução, definição de tipologias e as principais soluções de desenho universal a adotar. Para tal, realizamos uma análise de dois casos de estudo nacionais, nas cidades de Penafiel e Porto e um caso de estudo internacional, no centro histórico de Pontevedra, Espanha. Por último, realizamos uma análise mais pormenorizada do caso prático da Requalificação da Baixa de Vilamoura onde pretendemos demonstrar de que forma os princípios do desenho universal contribuíram como alavanca ao lugar em análise.
The theme “Accessibility for All as the Main Vector in Urban Requalification” that we propose to analyze is a topic of extreme importance today. Over the years, the public space has taken on different roles according to the needs of Man. These needs have been implemented in Urban Requalifications, financed by European Community Funds, aiming at Sustainable Development and Social Inclusion. Consequently, these requalifications assume the main vectors of Accessibility for All and Soft Mobility, which includes Pedestrian mode and Cycle mode, and finally Sustainable Development. In this dissertation we had as main objective to carry out an analysis on the Accessibility in the Public Space, with a special focus on pedestrian paths, through not only the definition of the concept, the demonstration of evolution, the definition of typologies and the main solutions of universal design a to adopt. To this end, we conducted an analysis of two national case studies, in the cities of Penafiel and Porto and an international case study in the historic center of Pontevedra, Spain. Finally, we carried ou a more detailed analysis of the practical case of the Baixa de Vilamoura Requalification, where we intend to demonstrate how the principles of universal design contributed as a lever to the place under analysis.
8

Paiva, Sara de Azevedo. "Habitação mínima adaptada a pessoas com mobilidade reduzida." Master's thesis, 2018. http://hdl.handle.net/11067/4488.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Exame público realizado em 20 de março de 2019, às 16h30
Dissertação de mestrado em Arquitectura.
Resumo: O tema habitação mínima é um tema questionado há, aproximadamente, um século e trabalhado desde então por diversos arquitetos. Compreende-se que a produção de habitação mínima pode ter dois processos de conceção distintos: um que está relacionado com uma visão poética do mínimo e decorrente do desprezo pelo supérfluo e outra, mais pragmática, relacionada com a prática de arquitetura em contextos de carência de recursos. Dada a quantidade de experiências que foram executadas ao longo do tempo relacionadas com esta temática e as preocupações que foram surgindo na medida da execução destes espaços, levantam-se várias questões em relação à legislação, levando assim a uma formulação legal das áreas mínimas da habitação. No que concerne à outra temática abordada na presente dissertação, é explorado o conceito de acessibilidade e o conceito de mobilidade. A utilização de ambos os conceitos promove a inclusão de toda a comunidade na cidade ou na habitação. O enquadramento legal da matéria das acessibilidades, inicialmente, focava-se nos edifícios públicos, na via pública e nos equipamentos coletivos. Porém, anos mais tarde, sofreu um alargamento, passando a incluir também os edifícios habitacionais. Este enquadramento tem o intuito de promover a acessibilidade e a mobilidade de pessoas com mobilidade reduzida, proporcionando uma utilização sem condicionamentos no acesso e no interior da habitação.
Abstract: The subject minimal housing is a theme questioned about a century ago and worked since then by several architects. It is understood that the production of minimal housing can have two distinct design processes: one that is related to a poetic vision of the minimum and resulting from the contempt for the superfluous and another, more pragmatic, related to the practice of architecture in contexts of lack of resources. Given the number of experiences that have been implemented over time related to this issue and the concerns that have arisen in the measure of the execution of these spaces, a question is raised regarding the legislation, impelling a legal formulation of the minimum areas of housing. Regarding the other theme addressed in this dissertation, we explored the concept of accessibility and the concept of mobility. The use of both concepts promote the inclusion of the whole community in the city or in the dwelling. The legal framework for accessibility issues was initially focused on public buildings, on the public thoroughfare and on collective equipment. Only years later, it has been widened to residential buildings. The framework promote the accessibility and mobility of persons with reduced mobility, providing unrestricted use of access and housing.
9

Sousa, Gracinda da Cruz Machado de. "O aluno com deficiência motora e a acessibilidade arquitectónica no Ensino Básico : um estudo de caso : o concelho de Guimarães." Doctoral thesis, 2009. http://hdl.handle.net/10437/1167.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Orientação: Margarida Alice Ferreira Pinto Santos Carvalho
Para que o sucesso educativo se verifique, a escola tem de ajustar a sua prática educativa a todos os alunos, incluindo os que apresentam necessidades educativas especiais (NEE). Portugal dispõe de legislação que assegura o direito à educação e à igualdade de oportunidades, consignados na Constituição da República Portuguesa (artigos 71º, 73º e 74º), em consonância com a Declaração Universal dos Direitos do Homem e na Lei de Bases do Sistema Educativo (artigos 2º, 7º, 17º e 18º). O nosso país subscreveu também a Declaração de Salamanca, a qual reuniu, em 1994, o consenso de noventa e dois governos e de vinte e cinco organizações internacionais, reafirmando o direito à educação para todos. A construção da escola inclusiva passa pela responsabilização da escola por todos os alunos, na perspectiva de educação para todos, exigindo a sua concretização novas estratégias e resposta a novos desafios. Há que alterar práticas para atender à diversidade. Assim, as escolas precisam de estar arquitectonicamente adaptadas às necessidades dos alunos que utilizam a cadeira de rodas como forma de mobilidade, respeitando o direito à diferença e possibilitando, em igualdade de oportunidades, o sucesso escolar e educativo. Levar à prática as medidas previstas na lei portuguesa e implementar, em cada escola, a inclusão do aluno com mobilidade condicionada, implica equipar as escolas com adaptações, meios e recursos educativos facilitadores do seu processo ensino/aprendizagem. A constatação do que efectivamente acontece no terreno educativo no que concerne aos alunos com deficiência motora que usam a cadeira de rodas para se movimentarem assume toda a centralidade da nossa investigação, que tem o cariz de um estudo de caso. Incide sobre a compreensão mais aprofundada de como se processa o acesso arquitectónico nas escolas do Ensino Básico da Zona Norte e mais concretamente do Concelho de Guimarães. Recolhemos dados através de questionários dirigidos aos professores de apoio educativo e coordenadores de escola; ouvimos os alunos com deficiência motora pronunciar-se sobre as dificuldades que sentiam; observámos o seu quotidiano escolar e, finalmente, escutámos as entidades locais, através de uma entrevista realizada à Vereadora da Cultura do Concelho de Guimarães. Os resultados obtidos serão, como foi acordado, divulgados aos intervenientes com responsabilidades directas no campo da educação que se prontificaram a partilhar connosco a sua informação e saber, no sentido de os sensibilizar para a necessidade de rever o aspecto das acessibilidades arquitectónicas nas instituições educativas que servem o seu concelho, pois, como verificámos, muito há ainda a fazer para que o Ensino Básico, universal e obrigatório, se traduza numa igualdade de oportunidades de acesso e sucesso educativo para os alunos que utilizam a cadeira de rodas para se movimentarem no espaço escolar.
For the educational success of a school it has to adjust its educational practice so that it includes those with special needs. According to the Portuguese law, disabled people have the right to education and equal opportunities, well expressed in the Constitution of the Portuguese Republic (articles 71st, 73rd, and 74th), in consonance with the Universal Declaration of Human Rights, and in the main law the educational system (articles 2nd, 7th, 17th and 18th). Our country has also subscribed the Declaration of Salamanca, which was written in 1994 with the agreement of Representatives from ninety-two governments and twenty-five International Organizations, where was reaffirmed the right of education for all. It is necessary that school increases its responsibility in what concerns the education of all its students. Educating all and every student demands new strategies to face new challenges and so some practices have to be changed to respond to diversity. Schools must be architecturally adapted to give the disabled students, who use a wheel chair, equal opportunities to achieve educational success. Taking the measures foreseen in Portuguese law into practice, and implementing in each school the inclusion of students with conditioned mobility, involves equipping schools with adaptations, equipment and educational resources that facilitate the teaching / learning process. The observation of what actually happens on educative ground, regarding to pupils with motor disabilities who use a wheelchair to move, assumes the centrality of our research, which is a case study. It focuses on the deeper understanding of the way the architectonic access in primary schools of the North, and more specifically the Municipality of Guimarães, is processed. We collected data through questionnaires addressed to educational support teachers and school coordinators; heard students with motor disabilities to comment on the difficulties they felt; observed their daily school life, and finally heard the local authorities, through an interview the Councillor of Culture of the Municipality of Guimarães. As agreed, the results will be communicated to intervenients with direct responsibilities in the field of education who were willing to share with us their information and knowledge in order to raise awareness of the need of looking over the aspect of architectural accessibility in educational institutions that serve their county, because, as noted, much remains to be done so that the basic education, universal and compulsory, will result in equality of educational opportunities in access and success for students who use a wheelchair to move in school space.
10

Oliveira, Pedro Nuno Vieira Martins de. "Políticas públicas, inovação e cidadania. o sistema prometheus." Master's thesis, 2015. http://hdl.handle.net/10362/15304.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

Тези доповідей конференцій з теми "Barreras arquitectónicas":

1

Verdejo, Pedro, Lucia Hilario, and Ana Abalos. "Actividades lúdicas para fortalecer el aprendizaje multidisciplinar y el acercamiento intercultural." In INNODOCT 2018. València: Editorial Universitat Politècnica de València, 2018. http://dx.doi.org/10.4995/inn2018.2018.8787.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
El profundo cambio experimentado en estos últimos años tras la internacionalización de los estudios en la Escuela de Arquitectura, ha conllevado la llegada de alumnos con una gran diversidad geográfica y cultural, planteando la necesidad de apostar por un profundo cambio y revisión de las metodologías y planteamientos docentes. Pero más allá de adaptar el canal, medio y contexto al nuevo tipo de alumno sin diluir el mensaje, se ha apreciado un nuevo problema de adaptación, donde la gran diferencia entre sus culturas y tradiciones, hace que se aprecien nuevas barreras para su integración. Para hacer frente a esta nueva problemática, se ha planteado una nueva actividad que fomentara, desde la interconexión horizontal entre asignaturas de primer curso, la comprobación de la aplicabilidad de los contenidos teóricos expuestos en el aula, al mismo tiempo que mediante una participación activa del alumno, se propiciara su acercamiento e integración en su nuevo entorno. Con este fin, se planteó una actividad lúdica que integrara contenidos de las asignaturas de Matemáticas II, Dibujo Arquitectónico II e Introducción a la Arquitectura. Para ello se tomó como excusa la temática de las Fallas, algo puramente autóctono pero que ha permitido mediante el conocimiento de la tradición y cultura local que los nuevos alumnos compartieran sus experiencias y culturas propias. La experiencia ha permitido comprobar que no es necesario excesivos recursos materiales y humanos para fortalecer el aprendizaje de contenidos, la correlación entre asignaturas y favorecer la integración del nuevo alumnado internacional, y como no, acercarlos también a nuestra fiesta más internacional.
2

Crespo Rosal, Juan Raúl, and J. Antonio Hurtado. "Dosificación robusta de autocompactantes con compuestos premezclados." In HAC2018 - V Congreso Iberoamericano de Hormigón Autocompactable y Hormigones Especiales. Valencia: Universitat Politècnica València, 2018. http://dx.doi.org/10.4995/hac2018.2018.5462.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
La dosificación correcta de los componentes, atendiendo a las características locales de las materias primas (áridos y cemento), es el punto clave para la fabricación de hormigones autocompactantes en las plantas de hormigón preparado y prefabricados de hormigón. Esta dosificación exige un estudio singular de cada fórmula y un exhaustivo control en su fabricación. Esta dificultad es la causa principal de algunos resultados insatisfactorios en la fabricación de hormigones autocompactantes, especialmente en aquellos de los que se esperaban unas cualidades estéticas, hápticas y visuales, excepcionales, y probablemente el principal obstáculo para su eclosión definitiva. Para superar esta barrera, HeilderbergCement España ha diseñado una gama de compuestos, formados por el conglomerante, los áridos finos, adiciones y aditivos en polvo, que permiten la obtención de un amplio abanico de prestaciones en los hormigones fabricados con ellos, utilizando como única variable de diseño la cantidad y el tamaño de grava local. La fabricación de los compuestos en una planta preparada para la mezcla de componentes finos en polvo, asegura la robustez de su fabricación y de esta manera garantiza las prestaciones físicas y las condiciones de autocompatibilidad en las circunstancias más adversas. Estos compuestos pueden usarse, sin el añadido de la grava, como morteros de muy altas prestaciones (UHPM), alcanzando unas resistencias a edades tempranas muy elevadas y un acabado superficial sedoso. El estudio de los UHPM abre un camino inexplorado en el diseño de elementos estructurales innovadores. La gama de compuestos, diseñada por HeilderbergCement España, pretende trasladar este concepto, inicialmente desarrollado para los hormigones autocompactantes fabricados en amasadora fija, a distintos tipos de aplicaciones que necesiten de dosificaciones robustas. Entre las soluciones para las que ya se ha diseñado el compuesto podemos citar la fabricación de hormigón arquitectónico proyectado.En este trabajo se revisa el proceso de diseño y las prestaciones obtenidas en laboratorio, así como las pruebas piloto en prototipos y obras.DOI: http://dx.doi.org/10.4995/HAC2018.2018.5462

Звіти організацій з теми "Barreras arquitectónicas":

1

Sandoval Rincón, Diana Marcela. Accesibilidad a servicios de agua y saneamiento, energía y transporte para personas con discapacidad en América Latina y el Caribe. Inter-American Development Bank, September 2021. http://dx.doi.org/10.18235/0003613.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
La falta de accesibilidad en servicios públicos depende de contextos culturales, económicos, sociales y geográficos, entre otros, así como del tipo de discapacidad que una persona pueda tener. Dependiendo de estas variables, se presentarán barreras más o menos profundas y/o complejas. El documento recoge investigaciones y estudios de caso sobre las barreras físicas, sociales y comunicacionales que enfrentan las Personas con Discapacidad (PcD) para el acceso a servicios públicos en el sector de la Infraestructura y la Energía, específicamente en las áreas de Agua y Saneamiento, Energía y Transporte. En este trabajo se describen los tipos de barreras (arquitectónica, urbanística, a la comunicación y electrónica), asociadas a la prestación de los servicios públicos de agua y saneamiento, energía y transporte. Se identifican barreras de acceso y buenas prácticas (ejemplos cercanos e internacionales, de Estado, empresas públicas y privadas) de accesibilidad a los servicios públicos de PcD, para así generar lineamientos que minimicen y en lo posible eliminen las barreras de accesibilidad. Finalmente, en las conclusiones se presentan las oportunidades de mejora que se pueden implementar para eliminar-o reducir- las barreras de acceso a los servicios públicos.

До бібліографії