Дисертації з теми "Estímulos visuales"

Щоб переглянути інші типи публікацій з цієї теми, перейдіть за посиланням: Estímulos visuales.

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся з топ-50 дисертацій для дослідження на тему "Estímulos visuales".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Переглядайте дисертації для різних дисциплін та оформлюйте правильно вашу бібліографію.

1

Candia, Rivera Diego Andrés. "Caracterización de la respuesta emocional ante estímulos visuales en registros electroencefalográficos." Tesis, Universidad de Chile, 2016. http://repositorio.uchile.cl/handle/2250/143582.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Ingeniero Civil Eléctrico
El presente trabajo de título tiene por objetivo caracterizar la respuesta en la actividad neuronal de sujetos que han sido expuestos a estímulos visuales con contenido emocional mediante el análisis de series de tiempo de los registros electroencefalográficos (EEG). En particular, se comparan tres estados emocionales en base a sus diferencias en los valores de valencia y excitación emocional. La hipótesis de este trabajo es que la respuesta emocional ante estímulos visuales puede ser caracterizada en registros EEG en las dimensiones de tiempo, frecuencia y topografía en el cuero cabelludo. Para esto se introduce un enfoque metodológico en el que se analizan canales individuales de EEG descompuestos en bandas de frecuencia. La base de datos utilizada consiste en nueve sujetos, cuyos registros fueron pre-procesados para eliminar el ruido y artefactos oculares. La metodología propuesta consiste en extracción de características, y la construcción de modelos predictivos de emociones basados en Máquinas de Soporte Vectorial y Bosques Aleatorios. De los nueve sujetos, seis fueron utilizados como conjunto de entrenamiento para construir los modelos predictivos y los tres sujetos restantes fueron usados como conjunto de prueba. Los resultados obtenidos fueron una completa discriminación entre emociones positivas y negativas. Para la distinción entre las tres emociones a la vez se obtuvo una precisión de 2/3. Las 20 características utilizadas para la clasificación incluyen canales de distintos lóbulos del cerebro y frecuencias que van desde la banda delta hasta la gamma. Se observó además una alta influencia de la actividad de la banda alfa en los estados emocionales. Los resultados sugieren que el registro de la actividad neuronal a través de EEG permite obtener signos del estado emocional en respuesta a estímulos visuales, pero para obtener una mayor precisión se deben combinar características de múltiples canales y frecuencias.
2

Orosco, Escobar Mayeli Sara. "Efectos de la asociación excitatoria e inhibitoria entre estímulos visuales sobre la inhibición condicionada en pacientes con esquizofrenia." Bachelor's thesis, Pontificia Universidad Católica del Perú, 2018. http://tesis.pucp.edu.pe/repositorio/handle/123456789/13392.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
La inhibición condicionada (IC) es un paradigma que ha resultado difícil de establecer en el estudio con seres humanos. No obstante, se ha logrado superar dichas dificultades. De esa manera, se ha encontrado que la IC es de gran ayuda para el estudio de desórdenes como la esquizofrenia o personas con rasgos esquizotípicos en los que los mecanismos cognitivos inhibitorios son deficientes. En ese marco, la presente investigación tiene como objetivo principal caracterizar marcadores comportamentales a través de técnicas de aprendizaje asociativo en experimentos con pacientes que padecen esquizofrenia y describir el aprendizaje asociativo en el grupo de pacientes con esquizofrenia y en el grupo de participantes sin ella. Para ello, mediante un ejercicio por computadora, se midió la excitación e inhibición condicionadas en un mismo procedimiento de discriminación. La IC se midió a través de un puntaje de cociente que comparaba el grado en que el estímulo inhibidor y el estímulo neutral reducían la respuesta condicionada a la señal excitatoria. Por ello, un menor puntaje de cociente indicaría un mayor aprendizaje inhibitorio. No obstante, se observó que no hubo diferencias significativas entre el grupo de pacientes con esquizofrenia y participantes sin esquizofrenia. Además, ninguno de los dos grupos logró aprender la discriminación entre los estímulos reforzados y no reforzados. Por lo que podría sugerir que el tipo de imágenes que servían como EI no fueron los suficientemente agradables o neutrales para la muestra escogida.
Conditioned inhibition (CI) has been difficult to establish paradigm in human study. However, these difficulties have been overcome. It has been found that CI is of great help in the study of disorders such as schizophrenia or people with schizotypal traits in which inhibitory cognitive mechanisms are deficient. In this context, the present research has as main objective to characterize behavioral markers through associative learning techniques in experiments with patients suffering from schizophrenia and describe associative learning in the group of patients with schizophrenia and in the group of participants without it. For this, by means of a computer exercise, conditioned excitation and inhibition in the same discrimination procedure was measured. CI was measured through a ratio score comparing the degree to which the inhibitory stimulus and the neutral stimulus reduced the conditioned response to the excitatory signal. Therefore, a lower ratio score would indicate a greater inhibitory learning. However, it was observed that there were no significant differences between the group of patients with schizophrenia and participants without schizophrenia. In addition, neither of the two groups achieved discrimination between reinforced and unreinforced stimuli. What could mean that the type of image that can be used as EI was not the appropriate or neutral for the chosen sample.
Tesis
3

Hernaiz, Guijarro Moisés. "Tiempos de respuesta a estímulos visuales: vinculando el comportamiento individual y colectivo a través de las leyes de la Física." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de València, 2021. http://hdl.handle.net/10251/168120.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
[ES] En la presente tesis se construyen modelos matemáticos para el análisis de tiempos de respuesta (TR) a estímulos visuales en experimentos informatizados. Es conocido que existe una correlación estrecha entre los tiempos de reacción y diversos trastornos cognitivos, tales como el Trastorno por Déficit de Atención e Hiperactividad (TDAH). Sin embargo, no existe consenso en la explicación de estas correlaciones. Una primera aportación, más práctica, de este trabajo, es el desarrollo de una metodología para la clasificación de un grupo coetáneo de niños en edad escolar. La función ex-Gaussiana, originada por la convolución entre una Gaussiana y una exponencial decreciente, se utiliza para representar las funciones de distribución empíricas de tiempos de respuesta. La metodología de clasificación propuesta utiliza las distribuciones de los parámetros de la ex-Gaussiana mu, sigma y tau en una muestra de 168 niños, así como la distribución de la moda, obtenida de las distribuciones empíricas de los TR. También utiliza diferentes definiciones de norma del vector de componentes (mu, sigma, tau) también analizado en la muestra. Entre los criterios utilizados para detectar los niños más alejados de un comportamiento normativo y, por tanto, con mayor probabilidad de tener algún trastorno cognitivo, se encuentra, por ejemplo, el porcentaje medio de prevalencia mundial de TDAH (7 %) y el hecho de que los niños con alteraciones cognitivas presentan respuestas más lentas o más rápidas pero con un mayor número de errores. En una segunda parte de la tesis, con un marcado aporte teórico, se analizan las correlaciones existentes entre los tiempos de respuesta de los participantes. Se ha aplicado una metodología propia basada en la transformada rápida de Fourier de las series temporales de las respuestas de los niños a lo largo de estímulos consecutivos y un análisis de correlaciones basado en la Entropía de Shannon espectral (por frecuencia). Los resultados obtenidos son muy novedosos, ya que se evidencia una correlación elevada entre las respuestas de los niños, aun cuando han hecho los experimentos de manera totalmente independiente. A partir de la evidencia empírica de la existencia de correlaciones entre las series temporales de las respuestas de los niños, lo que apunta hacia la existencia de una colectividad, se propone un modelo inspirado en la Física para entender y explicar las correlaciones. Específicamente, se demuestra la existencia de un paralelismo entre las partículas independientes de un gas ideal y los cerebros de los niños, que serían, en última instancia, los que generan las respuestas observables. La distribución de Maxwell-Boltzmann, conocida en Física por describir la distribución de velocidades de un Gas Ideal en equilibrio termodinámico, emerge del análisis de los tiempos de respuesta, en términos de los momentos de las funciones ex-Gaussianas que los representan. La posibilidad de contar con una función de distribución de probabilidades, que describa el comportamiento natural de una colectividad, ofrece muchas posibilidades de aplicación en diferentes áreas. Una de ellas es la posibilidad de clasificar a los individuos con respecto al grupo natural al que pertenecen. Las implicaciones de las aportaciones conceptuales de esta tesis se discuten al final, donde se comenta la continuidad de este trabajo.
[CA] En la present tesi es construeixen models matemàtics per a l'anàlisi de temps de resposta (TR) a estímuls visuals en experiments informatitzats. És conegut que existeix una correlació estreta entre els temps de reacció i diversos trastorns cognitius, com ara el Trastorn per Dèficit d'Atenció i Hiperactivitat (TDAH). No obstant això, no existeix consens en l'explicació d'aquestes correlacions. Una primera aportació, més pràctica, d'aquest treball, és el desenvolupament d'una metodologia per a la classificació d'un grup coetani de xiquets en edat escolar. La funció ex-Gaussiana, originada per la convolució entre una Gaussiana i una exponencial decreixent, s'utilitza per a representar les funcions de distribució empíriques de temps de resposta. La metodologia de classificació proposada utilitza les distribucions dels paràmetres de la ex-Gaussiana mu, sigma i tau en una mostra de 168 xiquets, així com la distribució de la moda, obtinguda de les distribucions empíriques dels TR. També utilitza diferents definicions de norma del vector de components (mu, sigma, tau), també analitzat en la mostra. Entre els criteris utilitzats per a detectar els xiquets més allunyats d'un comportament normatiu i, per tant, amb major probabilitat de tenir algun trastorn cognitiu, es troba, per exemple, el percentatge mitjà de prevalença mundial de TDAH (7%) i el fet que els xiquets amb alteracions cognitives presenten respostes més lentes o més ràpides però amb un major nombre d'errors. En una segona part de la tesi, amb una marcada aportació teòrica, s'analitzen les correlacions existents entre els temps de resposta dels participants. S'ha aplicat una metodologia pròpia basada en la transformada ràpida de Fourier de les sèries temporals de les respostes dels xiquets al llarg d'estímuls consecutius i una anàlisi de correlacions basat en l'Entropia de Shannon espectral (per freqüència). Els resultats obtinguts són molt nous, ja que, s'evidencia una correlació elevada entre les respostes dels xiquets, tot i que han fet els experiments de manera totalment independent. A partir de l'evidència empírica de l'existència de correlacions entre les sèries temporals de les respostes dels xiquets, la qual cosa apunta cap a l'existència d'una col·lectivitat, es proposa un model inspirat en la Física per a entendre i explicar les correlacions. Específicament, es demostra l'existència d'un paral·lelisme entre les partícules independents d'un gas ideal i els cervells dels xiquets, que serien, en última instància, els que generen les respostes observables. La distribució de Maxwell-Boltzmann, coneguda de la Física per descriure la distribució de velocitats d'un Gas Ideal en equilibri termodinàmic, emergeix de l'anàlisi dels temps de resposta, en termes dels moments de les funcions ex-Gaussianas que els representen. La possibilitat de comptar amb una funció de distribució de probabilitats, que descriga el comportament natural d'una col·lectivitat, ofereix moltes possibilitats d'aplicació en diferents àrees. Una d'elles és la possibilitat de classificar als individus respecte al grup natural al qual pertanyen. Les implicacions de les aportacions conceptuals d'aquesta tesi es discuteixen al final, on es comenta la continuïtat d'aquest treball.
[EN] Mathematical models are built to analyse response time data to visual stimuli in computerized experiments. The actual correlation between reaction times and cognitive disorders, such as Attention Deficit Hyperactivity (ADHD) disorder, is well known in the literature. However, there is no clear consensus about how to explain this correlation. A first practical contribution of this work is a classification methodology of a coetaneous group of school-aged children. The ex-Gaussian function, originated by the convolution of a Gaussian and an exponential decay functions is used to represent the experimental probability distributions of reaction times. The classification methodology proposed in this work utilizes the probability distributions of the ex-Gaussian parameters mu, sigma and tau across a sample of 168 children, as well as the mode of the empirical probability distributions of the reaction times. Also, some definitions of the norm of the vector with components (mu, sigma, tau) are used. The detection of those children who lie furthest from the normative behaviour, and then, are more likely to suffer a cognitive disorder is performed by including the following criteria: the world prevalence percentage of ADHD (7 %) and the fact that children with this disorder show slower and faster responses. In the case of the fast responses, they should be given along with a higher rate of mistakes. In a second part of this work more conceptual contributions are provided. The evidenced correlations between the children's responses along consecutive visual stimuli are analysed by using the fast Fourier transform and the Shannon's Entropy in spectral form (per frequency). The outcome is surprising as correlations among the children are manifested, even when they carry out the experiments independently. This fact strongly suggests the existence of a collective of children. In order to gain insights into this finding, a Physics-inspired model is proposed. Specifically, the results indicate the existence of a parallelism between the independent particles forming an Ideal Gas and the group of individuals. Then, the Maxwell-Boltzmann distribution of the velocities of the particles of an Ideal Gas, emerges here when the moments of the ex-Gaussian distributions are considered across the sample. This opens many possibilities of applications in different fields as a natural distribution of the response times of the collective is available. For instance, the behaviour of an individual in relation to the natural group it belongs to can be known. The potential applications and impact of these developments are included at the end of this work where the continuity of this work is commented.
Hernaiz Guijarro, M. (2021). Tiempos de respuesta a estímulos visuales: vinculando el comportamiento individual y colectivo a través de las leyes de la Física [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/168120
TESIS
4

Jorratt, Callejas Pascal Michel. "Rol del receptor nicotínico α9/α10 en la conducta de atención selectiva a estímulos visuales en presencia de distractores auditivos". Tesis, Universidad de Chile, 2016. http://repositorio.uchile.cl/handle/2250/170109.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Memoria para la optar al Título Profesional de Bioquímico
Durante la atención selectiva, los sujetos voluntariamente centran sus recursos cognitivos en un estímulo específico mientras ignoran otros. Uno de los mecanismos propuestos como base biológica de la atención selectiva son los filtros de las respuestas sensoriales periféricas mediado por las estructuras superiores del cerebro, conocidos como mecanismos top-down. Uno de los requisitos para la modulación top-down es la presencia de las vías corticofugales. El sistema eferente auditivo en mamíferos es una red neuronal única que se origina en la corteza auditiva y que tiene proyecciones a células receptoras de la cóclea a través de las fibras olivococleares, las cuales han sido propuestas como la base neuroanatómica del filtro auditivo durante la atención a estímulos de diferentes modalidades. Sin embargo, hasta ahora no existe evidencia directa que las neuronas olivococleares estén involucradas en paradigmas de atención selectiva. El objetivo de este trabajo es estudiar el rol del receptor nicotínico α9/α10, principal receptor involucrado en la sinapsis entre las neuronas olivococleares mediales y las células ciliadas externas, en la conducta de atención selectiva a estímulos visuales en presencia de distractores auditivos. Para esto, se entrenaron ratones wild type y knock-out para la subunidad α9 del receptor nicotínico α9/α10 (KO-α9) en una prueba de discriminación visual de dos opciones. Se estudiaron las consecuencias conductuales de la presentación de diferentes tipos de distractores auditivos. También se realizaron pruebas de campo abierto y laberinto en cruz elevado para determinar si estos distractores auditivos produjeron cambios en la actividad locomotora y ansiedad. Además se evaluaron los efectos del ruido contralateral en las respuestas del nervio auditivo, como una medida de la fuerza del reflejo olivococlear. Los resultados de este trabajo muestran que los ratones KO-α9 tienen un reflejo olivococlear disminuido y una tendencia de peor desempeño en el paradigma de atención selectiva a estímulos visuales, por lo que se propone que una sinapsis olivococlear medial intacta es necesaria para reducir la sensibilidad coclear durante esta tarea. Además, ya que los ratones KO-α9 recorrieron una menor distancia en el laberinto en cruz elevado luego de la presencia de los distractores auditivos, se propone que la ausencia de una sinapsis olivococlear medial intacta provoca una disminución de la actividad locomotora. Esta tesis contribuye al entendimiento del rol de la sinapsis colinérgica entre las células ciliadas externas y las neuronas olivococleares mediales durante la atención selectiva a estímulos visuales
During selective attention, subjects voluntarily focus their cognitive resources on specific stimuli while ignoring others. One of the mechanisms proposed as a biological correlate of selective attention is the filtering of peripheral sensory responses mediated by higher brain structures, known as top-down mechanisms. Top-down filtering of peripheral responses needs the presence of corticofugal pathways. The efferent auditory system in mammals is a singular neural network that originates in the auditory cortex and projects to the receptor cells in the cochlea through olivocochlear (OC) fibers. The OC system has been proposed as the neuroanatomical basis of the peripheral auditory filter during attention to visual stimuli. However, to date, there is no direct evidence that OC neurons are involved in selective attention paradigms. The aim of this work is to study the behavioral role of α9/α10 nicotinic receptors, which are the main target of cholinergic synapses between medial olivocochlear neurons and outer hair cells, during selective attention to visual stimuli in the presence of auditory distractors. Methods: wild type and knock-out mice for α9 subunit of nicotinic receptor α9/α10 (KO-α9) were trained in a two-visual discrimination task. The behavioral consequences of the presentation of different types of auditory distractors in the visual attention task were studied. Open field tests and elevated plus maze were also performed to determine whether these auditory distractors produced changes in locomotor activity and anxiety. In addition the effects of contralateral noise were evaluated in auditory nerve responses, as a measure of the strength of the olivocochlear reflex. We found that the KO-α9 mice have a significant decrease in the olivocochlear reflex strength and a tendency to worse performance in the paradigm of selective attention to visual stimuli. These results suggest that intact medial olivocochlear synapses are necessary to reduce cochlear sensitivity during attention. Furthermore, since the KO-α9 mice traveled a shorter distance in the elevated plus maze after the presence of auditory distractors, it is proposed that the lack of an intact medial olivocochlear synapses causes a decrease in locomotor activity. This work contributes to the understanding of the role of cholinergic synapses between medial olivocochlear neurons and outer hair cells during selective attention to visual stimuli
5

Esteves, Ingrid de Miranda. "Gerador de estímulos visuais naturalísticos para pesquisar o sistema visual de moscas." Universidade de São Paulo, 2010. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/76/76132/tde-04102010-171911/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este trabalho descreve o desenvolvimento e a validação de um gerador de estímulos visuais naturalísticos, GEN, utilizado em experimentos com o sistema visual de moscas. Tal gerador projeta a imagem em um anteparo que abrange todo o campo visual da mosca. Um espelho acoplado a um motor linear movimenta a imagem horizontalmente de acordo com velocidades predefinidas pelo experimentador. Ao contrário dos tradicionais geradores com monitores de raios catódicos - que apresentam imagens através de uma sequencia de quadros entre 60 e 200Hz - o GEN apresenta a imagem de forma contínua. Além de eliminar o problema das altas taxas de quadros por segundo exigidas nestes experimentos, o novo sistema também gera imagens com uma maior resolução, brilho e contraste. Durante a apresentação dos estímulos visuais foram registrados os potenciais de ação do neurônio H1 da mosca Chrysomya megacephala, localizado na placa lobular e responsável pela detecção de movimentos horizontais. Os resultados deste trabalho mostram como a resposta do neurônio estudado depende de parâmetros do estímulo tais como: velocidade, luminância, campo visual estimulado e frequência espacial da imagem utilizada. A influência destes parâmetros na resposta neural demonstram a importância de possuir geradores capazes de simular em laboratório estímulos que a mosca encontra em seu habitat natural.
This work presents the development and the validation of a naturalistic visual stimuli generator, NSG, to be used in neuroscience experiment with the flys visual system. To satisfy the requirement of naturalistic stimuli, the new generator projects a slide onto a screen covering the whole visual field of the fly. A mirror controlled by a linear electrical motor moves the image horizontally according to a predefined velocity profile. In addition, the NSG shows the image continuously as opposed to usual stimuli generators with cathode ray monitors having a frame rate between 60 and 200Hz. A further advantage of the NSG is its high luminance, brightness and contrast. During the stimulus presentations, the activity of the H1 neuron of the blowfly Chrysomya megacephala was recorded, this neuron is sensitive to horizontal image displacements. The results show how the response of the studied neuron depends on stimulus parameters such as speed, luminance, visual field stimulated and the spatial frequency of the image used. The influence of these parameters on neural response demonstrates the importance of generators that reproduces in laboratory the flys natural habitat.
6

Rodrigues, Ana Catarina Pereira. "Influência da alteração do tamanho de estímulos visuais na captação da atenção dos consumidores." Master's thesis, Instituto Superior de Economia e Gestão, 2016. http://hdl.handle.net/10400.5/12920.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Mestrado em Marketing
A atenção que os consumidores têm para os elementos que constituem um anúncio publicitário é bastante importante na forma como este é elaborado, sendo que um dos aspetos importantes é o tamanho desses elementos. Esta dissertação tem como objetivo perceber se o tamanho dos elementos (produto e personagem) de um anúncio publicitário tem influência na atenção dos consumidores. A metodologia utilizada foi quantitativa e o propósito é exploratório, uma vez que se pretende analisar o efeito do tamanho dos pontos de interesse - produto e personagem - num anúncio publicitário na atenção do consumidor. Assim, foram usadas duas imagens referentes a dois diferentes tipos de produto (Commodity e Luxo), sendo as que mesmas foram alteradas de duas formas diferentes (aumento do produto e aumento da personagem). Estas imagens foram visualizadas por 37 inquiridos com recurso a um equipamento de Eye Tracking. Os resultados permitiram observar que a atenção do consumidor é influenciada não só para o elemento alterado como também para o elemento não alterado presente na imagem. Em função dos resultados obtidos conclui-se que as empresas devem reconhecer a importância do tamanho dos elementos, tendo em conta o que pretendem comunicar e o objetivo dessa comunicação.
Consumer's attention to the ad's elements is of utmost importance when designing the ad and one of the important aspects is the size of these elements. The main purpose of this master thesis is to understand if the size of the ad's elements affects the customers' attention. The methodology was qualitative and quantitative and the purpose is exploratory, as it aims to explore the influence of the size of the advertisement's elements (product and character) on the consumer's attention. Therefore, two images related to two different types of product (Commodity and Luxury) were used. These images were modified in two different ways: increase the size of the product and the size of the character. 37 participants looked at these images using an Eye Tracking device. Results showed that the size of the product and the size of the character have a big influence on consumer's attention to the element itself and the attention to the other element. In summary, companies must consider the importance of the size of the elements depending on its communication's objectives.
info:eu-repo/semantics/publishedVersion
7

Alvarez, Alvaro Arturo Clavijo. "O papel dos aspectos não correlacionados com a consequência no estabelecimento do controle de estímulos." Universidade de São Paulo, 2014. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/47/47132/tde-26032015-102224/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Pelo menos uma parte do ambiente no qual uma resposta produz uma consequência ganha controle sobre a resposta. Geralmente, a parte que ganha o controle correlaciona com a consequência. Partes não correlacionadas podem dificultar ou facilitar a aquisição do controle por as partes correlacionadas e até mesmo ganhar controle por si mesmas. Esta tese trata sobre o papel que partes do ambiente não correlacionadas com a consequência têm no estabelecimento de controle de estímulos. O capítulo 1 é uma revisão sobre o estabelecimento de controle com ênfase nas propriedades do ambiente. O Capítulo 2 descreve dois experimentos que avaliaram controle por porções do ambiente não correlacionadas com a consequência. Experimentos anteriores com uma tarefa de reconhecimento sugeriram controle por partes de estímulos com forma humana não correlacionadas com a consequência. Os resultados do Experimento 2 mostraram com uma tarefa operante que o teste de reconhecimento mede controle por aspectos do ambiente não correlacionadas com a consequência e que o controle de porções não correlacionadas podem dificultar ou até impedir o controle pelas partes correlacionadas. O Capítulo 3 descreve três experimentos que avaliaram a influência da forma dos estímulos no controle por estímulos não correlacionadas. Os resultados mostraram que porções não correlacionadas de estímulos em formato humano tinham uma chance maior de controlar o responder do que estímulos com os mesmos componentes em formato não-humano. O capítulo 4 descreve três experimentos que avaliaram controle por porções do ambiente não correlacionadas com a consequência com cruzes formadas por quadrados que tinham contato uns aos outros ou que tinham uma pequena distância entre eles. Os resultados mostraram que partes dos estímulos formados por quadrados desconectados ganhou controle sobre a responder, mas não ganharam controle quando as cruzes estavam formadas por estímulos unidos
At least part of the environment in which a response produces a consequence always gains control over the response. As a rule, the portion that gains control correlates with the consequence. Uncorrelated portions may hinder or facilitate the acquisition of control by the correlated ones and even gain control by themselves. The present dissertation deals with the role that portions of the environment uncorrelated with the consequence play on the establishment of stimulus control. Chapter 1 is a review on the establishment of control with emphases on the properties of the environment. Chapter 2 describes two experiments that evaluated control by portions of the environment uncorrelated with the consequence. Previous experiments with a recognition task suggested control over responding by portions of human-like stimuli uncorrelated with the consequence. Results from Experiment 2 demonstrated with an operant task that the recognition task measures control by aspects of the environment uncorrelated with the consequence and that control by uncorrelated portions of the stimuli may hinder or prevent control by the correlated portions. Chapter 3 describes three experiments that evaluated the influence of the stimulis shape on the acquisition of control by uncorrelated features. Results showed that uncorrelated portions of stimuli in human format had a greater chance of gaining control over responding than stimuli with the same components in nonhuman format. Chapter 4 describe two experiments that evaluated control by portions of the environment uncorrelated with the consequence with crosses formed by squares that touched each other or that had a small distance between them. Results showed that portions of the stimuli formed by disconnected squares gained control over responding, but they did not gain control when the crosses were formed by united stimuli
8

SALOMÃO, Railson Cruz. "Potencial cortical provocado visual gerado por estímulos pseudoisocromáticos." Universidade Federal do Pará, 2016. http://repositorio.ufpa.br/jspui/handle/2011/8141.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Cássio da Cruz Nogueira (cassionogueirakk@gmail.com) on 2017-03-27T14:33:09Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_PotencialCorticalProvocado.pdf: 967305 bytes, checksum: c9d38853b7fb33f61c42d51cac59ada3 (MD5)
Approved for entry into archive by Edisangela Bastos (edisangela@ufpa.br) on 2017-04-11T13:06:39Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_PotencialCorticalProvocado.pdf: 967305 bytes, checksum: c9d38853b7fb33f61c42d51cac59ada3 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-04-11T13:06:39Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_PotencialCorticalProvocado.pdf: 967305 bytes, checksum: c9d38853b7fb33f61c42d51cac59ada3 (MD5) Previous issue date: 2016-10-11
FAPESPA - Fundação Amazônia de Amparo a Estudos e Pesquisas
O potencial cortical provocado visual (VECP) são úteis na investigação de mecanismos da visão de cores e disfunções de visão de cores. Redes senoidais cromáticas são geralmente usadas para gerar o VECP, mas exigem medidas psicofísicas antes para realizar a equalização de brilho das redes. Uma alternativa pode ser a substituição delas por estímulos pseudoisocromáticas que fazem uso de ruído de luminância e forçar a percepção do alvo ser dependente de contraste cromático. Neste trabalho, comparamos VECPs gerados por redes senoidais cromáticas isoluminantes e redes pseudoisocromáticas. Esta pesquisa foi aprovada pelo Comitê de Ética em Pesquisa, Núcleo de Medicina Tropical da Universidade Federal do Pará, Protocolo # 570434. Sete tricomatas normais foram testados com redes sinusoidais cromáticas e redes ilusórios proporcionado pelo estimulo pseudoisocromático de 0,33, 0,66, 1, 1,33, 1,66, e 2 cpg, apresentado no padrão reverso (1 Hz) e padrão onset (300 ms) - offset (700 ms) modos. Os sinais foram registrados usando eletrodos de superfície, x30,000 amplificado, digitalizado a 1 kHz, e filtrada entre 0,1-100 Hz. VECP de reversão provocado por redes pseudoisocromáticas teve amplitude e latência semelhante em comparação com aqueles provocada por redes senoidais. VECPs onset-offset desencadeados por redes senoidais teve maior amplitude e menor latência do que os obtidos com o estímulo pseudoisocromático. Diferentes mecanismos visuais são responsáveis pelas respostas corticais provocado por estímulos ilusórios quando apresentado em diferentes modos de estimulação.
Visual evoked cortical potentials (VECP) are useful the investigation of color vision mechanisms and color vision dysfunctions. Chromatic sinusoidal gratings are generally used to elicit VECP, but they require long psychophysical measurements to match the perceptual brightness between their stripes. An alternative is to replace them by pseudoisochromatic stimuli which make use of luminance noise to mask brightness clues and force the target perception to be dependent of chromatic contrast. In this work, we compared VECPs generated by sinusoidal and pseudoisochromatic gratings. This research was approved by the Comitê de Ética em Pesquisa, Núcleo de Medicina Tropical, Universidade Federal do Pará, Protocol #570434. Seven normal trichromats were tested with chromatic sinusoidal gratings and illusory gratings provided by the pseudoisochromatic design of 0.33, 0.66, 1, 1.33, 1.66, and 2 cpd, presented in pattern reversal (1 Hz) and pattern onset (300 ms) – offset (700 ms) modes. The signals were recorded using surface electrodes, amplified x30,000, digitized at 1 kHz, and filtered between 0.1-100 Hz. Pattern reversal VECPs elicited by pseudoisochromatic gratings had similar amplitude and latency compared to those elicited by sinusoidal gratings. Onsetoffset VECPs elicited by sinusoidal gratings had larger amplitude and shorter latency than those obtained with pseudoisochromatic stimuli. Different visual mechanisms are responsible for the cortical responses evoked by illusory stimuli when presented in different stimulation modes.
9

Cintra, Klebert Toscano de Souza. "Influência do mapeamento estímulo-resposta sobre o efeito do estímulo precedente visual." Universidade de São Paulo, 2008. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/42/42137/tde-01092008-180302/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O objetivo do presente trabalho foi determinar o papel da integração sensório-motora sobre o efeito do estímulo precedente visual. A investigação também teve a intenção de delimitar a estratégia relacionada à modulação do efeito do estímulo precedente. Para isso, foram utilizadas variações de tarefas de tempo de reação (TR) de escolha, e os dados de TR e acurácia foram analisados. Encontramos uma propensão a antecipar respostas na tarefa de TR de escolha de local, devido ao aparecimento do estímulo precedente. A análise revelou uma troca velocidade-acurácia, indicativa de mudança no critério. Uma adaptação da Teoria de Detecção de Sinais mostrou que o critério de decisão foi elevado, evitando erros de antecipação e de alarmes falsos. A tarefa de TR de escolha de forma apresentou diminuição nos tempos de reação no local do estímulo precedente, sem trocas de velocidade por acurácia. Nossos resultados principais indicam que a integração de estímulo e resposta pode interferir no efeito do estímulo precedente através de modulações de estratégia, dependentes de características do estímulo relevantes à tarefa em questão.
The aim of the present work was to determine the role of sensory-motor integration on the effect of the visual prime stimulus. The investigation intended also to delimit the strategy related to this prime stimulus effect modulation. In order to do that, variations of choice reaction time (RT) task were used, and RT and accuracy data were analyzed. We found a propensity to anticipate responses in the location-based choice RT task, due to the onset of the prime stimulus. The analysis revealed a speed-accuracy trade-off, indicative of criterion shift. An adaptation of the Signal Detection Theory showed that the decision criterion was raised, avoiding anticipatory and false alarm errors. The form-based choice RT task presented decrease in response time in the prime stimulus location, with no speed-accuracy trade-offs. Our main results indicate that stimulus-response integration can interfere with the prime stimulus effect through strategic modulations dependent on stimuli features relevant to the task in hand.
10

Almeida, Douglas Henrique Silva de. "Estímulos multissensoriais na peri-desmama e seus efeitos no bem-estar e desempenho de bezerras girolando." Jaboticabal, 2018. http://hdl.handle.net/11449/155957.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Orientador: Paula Pimentel Valente
Resumo: As bezerras leiteiras são submetidas a uma série de manejos estressantes, dentre eles a desmama. O objetivo com o presente trabalho foi avaliar o efeito da estimulação multissensorial (EM) no comportamento e desempenho de bezerras no período de peri-desmama, esperando minimizar os efeitos potenciais do estresse neste período. Foram utilizadas 28 bezerras Girolando, todas nascidas de partos eutócicos e bem colostradas. Durante a fase de cria (do 1º ao 35º dia de idade) as bezerras foram mantidas em um bezerreiro tropical, onde receberam estimulação tátil. A partir dos 47 dias de idade, os dois grupos de bezerras foram separadas, e levadas para lugares novos, sem contato visual e auditivo entre os animais de cada grupo. No grupo 1 (GM1) foram submetidas ao manejo rotineiro de desmama convencional, com o mínimo de contato com os manejadores. E no grupo 2 (GM2) receberam estimulação multissensorial (visual, tátil e auditiva) dos 50 aos 80 dias de idade e a desmama de ambos os grupos foi realizada no 70º dia de vida. O bem-estar dos animais foi avaliado mediante indicadores fisiológicos como frequência cardíaca (FC), frequência respiratória (FR) e temperatura retal (TR), indicadores de saúde como ocorrências de diarreia (DIR), pneumonia (PN), tristeza parasitária bovina (TPB) e hipertermia inespecífica (HIP); comportamentais com os testes distância de fuga (TDF), índice do novo objeto (INO), escore de condução (COND), escore composto de reatividade no tronco de contenção (REA) e v... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo)
Mestre
11

Escribano, Marianna. "Interrelación entre pintura, poesía, música y la actitud del público ante el estímulo artístico." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 1987. http://hdl.handle.net/10803/672087.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
El plan de trabajo que hemos llevado a cabo para elaborar esta investigación consta de dos partes diferenciadas entre sí: a) Exponer y justificar la interrelación que existe entre pintura, poema/objeto y música; y b) Analizar la conducta del público ante el estímulo artístico. La segunda se desprende de la primera ya que es el público el que aglutina y relaciona los tres códigos a través de diferentes niveles de percepción. Por tal motivo es imposible desligar una parte de otra ya que es a partir de ambas donde podemos desprender un resultado de investigación inédito hasta ahora en el campo de la comprensión artística, contemplada desde planteamientos estéticos diferentes.
12

Pedro, Cassandra Ferreira. "A importância dos estímulos visuais em crianças com atraso fonológico." Master's thesis, Universidade de Aveiro, 2013. http://hdl.handle.net/10773/12958.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Mestrado em Ciências da Fala e da Audição
O presente trabalho teve como principal objetivo o estudo da influência dos estímulos visuais em crianças com atraso fonológico. Neste sentido, procedeu-se ao desenvolvimento e à validação de conteúdo de materiais de avaliação/intervenção em Terapia da Fala, especificamente, uma Prova de Avaliação de Competências de Pré-Literacia e um conjunto de 50 cartões com estímulos visuais (cartões L&S). A Prova de Avaliação de Competências de Pré-Literacia possibilita a avaliação da identificação/nomeação do nome/som dos grafemas. Os cartões L&S estimulam o desenvolvimento das correspondências grafema-fonema e a melhoria da produção dos sons da fala. Um painel de peritos constituído por 6 terapeutas da fala realizou a avalição dos materiais supracitados com base num conjunto de critérios previamente definidos. A Prova de Avaliação de Competências de Pré-Literacia foi analisada com base nos critérios de clareza, simplicidade, precisão e relevância. Os cartões L&S foram analisados com base nos critérios de clareza e pertinência prática. Em ambos os casos, o método gráfico de Bland- Altman modificado permitiu concluir que existiu boa concordância entre os avaliadores, uma vez que a maioria dos valores correspondentes aos vários itens analisados se encontrava dentro dos limites esperados de concordância e a grandeza do limite superior não era muito elevada. A Prova de Avaliação de Competências de Pré-Literacia foi ainda sujeita a um estudo piloto realizado com 64 crianças em idade pré-escolar com idades compreendidas entre os 5;0 e os 6;3 e com desenvolvimento típico ao nível da fala e da linguagem. Tendencialmente, os resultados indicam melhores desempenhos nas subprovas de identificação do nome/som dos grafemas comparativamente às respetivas subprovas de nomeação de grafemas/fonemas. Adicionalmente, os resultados revelam que as crianças do género feminino obtiveram um melhor desempenho nas diversas subprovas comparativamente às crianças do género masculino. Pretendeu-se ainda estudar a influência de alguns cartões L&S ao nível da aquisição das correspondências grafema-fonema e da melhoria da produção dos sons da fala. Por conseguinte, um terapeuta da fala externo ao estudo, do Centro Hospitalar Tondela-Viseu, realizou uma intervenção terapêutica ao longo de 6 semanas num grupo de 7 crianças com idades compreendidas entre os 5;3 e os 6;5 com diagnóstico de atraso fonológico. Todas as crianças apresentavam um desenvolvimento típico ao nível dos restantes domínios da linguagem. As seguintes medidas de resultados foram recolhidas antes e após 6 sessões de intervenção: percentagem de consoantes corretas; percentagem de ocorrência dos processos fonológicos; inventário fonético; competências de pré-literacia (correspondência grafema-fonema). Os resultados obtidos neste estudo sugerem que os cartões L&S selecionados promovem melhorias na aprendizagem das correspondências grafema-fonema, sobretudo ao nível da aquisição do som correspondente ao grafema. Também se observaram melhorias nas restantes medidas de resultados, ao nível da produção dos sons da fala, o que é sugestivo de que os cenários dos cartões L&S fornecem pistas visuais que estimulam a produção correta dos sons correspondentes aos alvos terapêuticos.
The main purpose of this work was to study the influence of visual stimuli in prescholers with phonological delay. It was developed and analysed the content validaty of speech and language assessment/intervention materials, specifically a Pre-Literacy Skills Assessment Probe and 50 visual stimuli (L&S cards). The Pre-Literacy Skills Assessment Probe assesses the identification/production of the graphemes names/sounds. The L&S cards stimulate grapheme-phoneme development and speech sound production. An expert panel of 6 speech and language therapists analysed these materials based on several criteria that were previously established. The Pre-Literacy Skills Assessment Probe was analysed based on clarity, simplicity, ambiguity and relevance criteria. The L&S cards were analised based on clarity and practicality criteria. The modified Bland- Altman method showed good agreement among evaluators, because the majority of the values was between the agreement limits and the superior limit was not very high. The content validity of the Pre-Literacy Skills Assessment Probe was also piloted with 64 preschoolers aged 5;0-6;3 with normal speech and language development. The results indicate better scores in letter name identification than in letter name/letter sound production. Additionally, girls scored higher than boys. The influence of the set of L&S cards in grapheme-phoneme correspondences development and in speech production improvement was also studied. An external speech and language therapist of the Tondela-Viseu Hospital carried out a 6-week therapeutic intervention in a group of 7 phonologicaly delayed preschoolers aged 5;3-6;5. All children have a normal development in other language domains. The following outcome measures were taken before and after the therapeutic intervention process: percentage of consonants correct; percentage of phonological processes; phonetic inventory; pre-literacy skills (grapheme-phoneme correspondence). The results indicate that the selected L&S cards facilitate phoneme-grapheme correspondence acquisition, specially in letter sound acquisition. Additional speech sound production improvements were observed, which indicates that L&S cards scenarios provide suitable visual clues to stimulate the correct production of therapeutic targets.
13

Martins, Ana Raquel Baltazar. "Identificação das emoções: a influência do género e dos estímulos visuais." Master's thesis, [s.n.], 2014. http://hdl.handle.net/10284/4818.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Trabalho de Projeto apresentado à Universidade Fernando Pessoa como parte dos requisitos para obtenção do grau de Mestre em Terapêutica da Fala, área de especialização em Linguagem na criança
Ao longo dos anos, as emoções têm vindo a ser extensivamente estudadas e documentadas na literatura, devido à sua importância no desenvolvimento biopsicossocial do ser humano. As emoções são consideradas reações a determinados acontecimentos, situações recentes ou inesperadas que desempenham várias funções. Permitem proteger o património genético, pois garantem a sobrevivência da espécie, bem como equilibram o bem-estar individual e social. Têm, também um papel fundamental na aprendizagem, pois é através da expressão das emoções que ensinamos as crianças a interiorizar valores e regras sociais que as ajudam a manter relações e a processar informações. Permitem ainda uma melhor compreensão sobre os nossos comportamentos e os dos outros, uma vez que é uma forma de comunicação que implica uma interação social mais apropriada e eficaz, para além de que ajudam a tomar decisões e influenciam os comportamentos comunicativos. No entanto, os estudos e registos existentes são habitualmente realizados com participantes adultos e com recurso à face humana. Braconnier (1996) afirma que existem diferenças emocionais entre géneros; que estas dependem do contexto familiar, cultural e social e que surgem desde os primeiros meses de vida, justificando também as diferenças comportamentais entre o género feminino e masculino ao longo do seu desenvolvimento. Assim, o tema do presente trabalho é a identificação das emoções: a influência do género e de estímulos visuais, que teve como objetivos identificar e reconhecer o padrão das emoções de acordo com o género; verificar a existência de diferenças significativas na intensidade das emoções entre géneros; e comparar a identificação e o reconhecimento das emoções em ambos os géneros mediante a exposição aos diferentes estímulos (informação escrita com imagem, imagem, informação escrita). O estudo é transversal e os instrumentos de recolha de dados utilizados foram 30 tiras de banda desenhada extraídas da obra completa de PEANUTS (Volumes I a V) de Schulz (2005, 2007, 2009, 2010), nas quais estão representadas as 7 emoções básicas: alegria, aversão, cólera, desprezo, medo, surpresa e tristeza (Freitas-Magalhães,2011), e questões de caracterização do perfil da criança. A amostra deste estudo foi constituída por 102 alunos do 8º ano de escolaridade portugueses de um Mega Agrupamento de Escolas da Zona Centro, com idades compreendidas entre os 13 e os 16 anos, selecionada por conveniência. Recorreu-se ao SPSS para determinar os objetivos em estudo. Em suma, a realização deste estudo permitiu concluir que existem poucos resultados estatisticamente significativos. Verifica-se que a intensidade da emoção “Cólera” é significativamente superior nas respostas ao estímulo completas na questão Int_30C para o género feminino comparativamente com o género masculino (6,06 vs 4,94; p<0,05). Também foram observadas associações estatisticamente significativas entre género e estímulos mudas nas questões: Int_2M, (5,53 vs 4,13; p<0,05) para a emoção “Medo” e na questão Int_6M1 para a emoção “Desprezo” (5,06 vs 3,96; p<0,05), sendo as proporções das médias superiores no género feminino. Apesar de não se verificarem associações estatisticamente significativas relativamente às intensidades das questões apenas com a informação escrita (Int_I), verificou-se que a proporção das médias das respostas para a intensidade das emoções básicas foi superior no género feminino comparativamente com o género masculino, na globalidade dos resultados. Over the years the emotions has been extensively studied and documented in the literature, due to its importance in the biopsychosocial human beings development. Emotions are considered reactions to certain events, recent or unexpected situations that perform various functions. Allows protecting the genetic heritage, because it guaranties the species survival and as well as balance the individual and social welfare. Although it has a fundamental role in learning, because it`s through the emotion’s expression that we teach children to internalize values and social rules that help maintain relationships and process information. It also allows a better understanding of our behaviors and of the others, since it`s a form of communication that involves a more appropriate and effective social interaction, as well as to facilitate the decisions process and influence communicative behaviors. However the studies and existing records are usually carried out with adult participants and with recourse to the human face. Braconnier (1996), states that there are emotional differences between genders; that depends on the family, cultural and social context, which occur in the first months after birth, also explaining the behavioral differences between female and male gender throughout its development. Thus, the purpose of the present study is the identification of emotions: the influence of gender and visual stimuli, which aimed to identify and recognize the emotions patterns according to gender; check for significant differences in the intensity of emotions between genders; and compare the identification and recognition of emotions in both sexes by exposure to different stimuli (written with picture, image information, written information). The study is cross-sectional and the data collection instruments used were 30 comic strips extracted from the PEANUTS Work (Volumes I to V) by Schulz (2005, 2007, 2009, 2010), in which are represented the 7 basic emotions: joy, disgust, anger, contempt, fear, surprise and sadness (Freitas-Magalhães, 2011), and issues of characterization of the child's profile. The study sample consisted of 102 students from the 8th year of schooling of a Portuguese Mega Group of Schools center Zone, aged between 13 and 16 years, selected by convenience. We used SPSS to determine the aims for the study. In short, this study has concluded that there are few statistically significant results. It turns out that the intensity of emotion "Anger" is significantly higher in the responses in stimulus “completas” in the question Int_30C for females compared with males (6.06 vs 4.94; p < 0.05). Also statistically significant associations were observed between gender and stimulus “mudas” questions: Int_2M, (5.53 vs 4.13; p < 0.05) for emotion "Fear" and on Int_6M1 issue for emotion "Contempt" (5.06 vs 3.96; p < 0.05), and the proportions of the averages higher than in females. Although there’s no statistically significant associations related to the question`s intensities of only with the written information (Int_I), it was found that the ratio of the average response to the intensity of basic emotions was higher in females compared with males, in the global results.
14

Trindade, Marta Filipa Dias. "Efeitos dos estímulos auditivos ou visuais na marcha em doentes parkinsónicos: uma revisão bibliográfica." Bachelor's thesis, [s.n.], 2019. http://hdl.handle.net/10284/7676.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Projeto de Graduação apresentado à Universidade Fernando Pessoa como parte dos requisitos para obtenção do grau de Licenciada em Fisioterapia
Objetivo: Investigar os efeitos dos estímulos auditivos ou visuais na marcha em pacientes com Doença de Parkinson (DP). Metodologia: Pesquisa computorizada nas bases de dados Pubmed/Medline e Web of Science para obter estudos experimentais, incluindo estudos randomizados controlados, e estudos observacionais, incluindo estudos caso-controlo e de coorte, que avaliassem os efeitos dos estímulos auditivos ou visuais na marcha em pacientes com DP. Resultados: Foram incluídos 5 artigos com um total de 232 participantes e com uma classificação metodológica de média aritmética 10,3 nos estudos de coorte, 8 nos estudos caso-controlo e 6 nos estudos randomizados controlados, através da Critical Appraisal Skills Programme (CASP). Dos estudos incluídos, 3 avaliam os efeitos dos estímulos auditivos na marcha na DP, enquanto que 2 analisam os efeitos dos estímulos visuais no mesmo parâmetro. Verificou-se uma melhoria significativa da velocidade e do comprimento do passo na marcha, mas não são considerados resultados fiáveis. Conclusão: A evidência sugere que a aplicação de estímulos auditivos ou visuais apresenta efeitos benéficos nos parâmetros da marcha na DP.
Objective: To investigate the effects of auditory or visual stimuli on gait in patients with Parkinson´s Disease (PD). Methods: A computorized research was developed in the Pubmed/Medline and Web of Science databases to obtain experimental studies, including randomized controlled trials, and observational studies, including case-control and cohort studies, which evaluated the effects of auditory or visual stimuli on gait in patients with PD. Results: Five articles were included with a total of 232 participants and with a methodological rank of arithmetic mean of 10,3 on the cohort studies, 8 on the case control studies and 6 on the randomized controlled trials through the Critical Appraisal Skills Programme (CASP). From the studies included, 3 evaluated the effects of auditory stimuli on gait in PD, while 2 analyzed the effects of visual stimuli on the same parameter. It was verified a significant improvement of the speed and the step length in the gait, but they are not considered reliable results. Conclusion: Evidence suggests that the application of auditory or visual stimuli has beneficial effects on gait parameters in PD.
N/A
15

Vintena, Ana Sofia Duarte. "Perceção de emoções no canto: a importância dos estímulos auditivo e visual." Master's thesis, Universidade de Aveiro, 2015. http://hdl.handle.net/10773/15874.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Mestrado em Ensino de Música
Este estudo pretendeu examinar a importância dos estímulos auditivo (interpre-tação vocal do cantor) e visual (expressão facial do cantor) na perceção de emo-ções pelo público de uma performance de canto. Para tal, foram gravados, atra-vés de vídeo e áudio, dois cantores a interpretar pequenas frases melódicas com a intenção de expressar, isoladamente, as seis emoções básicas: alegria, tristeza, raiva, medo, surpresa e nojo. Para validar a expressividade dos canto-res, foi medida, através de eletromiografia, a atividade dos músculos faciais du-rante a performance da emoção e foram apresentadas as gravações áudio a um painel de especialistas que as caracterizaram em termos acústicos. Com base nas gravações audiovisuais dos cantores, foi criado um teste percetual no qual se pretendia que o ouvinte reconhecesse a emoção comunicada a partir apenas do áudio, apenas do vídeo, ou ambos. Comparando as respostas dadas, os re-sultados evidenciaram que o estímulo visual é mais eficaz do que o auditivo, e que a junção dos dois estímulos é a modalidade mais eficiente na perceção de emoções pelo público de uma performance de canto.
This study aimed to analyse the importance of the auditory (singer’s vocal interpretation) and visual cues (singer’s facial expression) in the perception of emotions by the public of a singing performance. For that, two singers were recorded, through video and sound, singing little melodic phrases with the intention of expressing, separately, the six basic emotions: happiness, sadness, anger, fear, surprise and disgust. To validate the singers’ expressiveness, facial muscles’ activity was measured through electromyography during the performance of the emotion and the audio recordings were presented to a panel of specialists who acoustically characterized them. A perceptual test was made with the audiovisual recordings of the singers in which it was intended that the listener recognized the communicated expression only from the audio, or only from the video or from both. Comparing the answers of the listeners, the results showed that the visual cue is more effective than the auditory one and that the combination of both is the more efficient modality for the perception of emotions by the public of a singing performance.
16

Pinheiro, Gisele Braga. "Contribuição sensorial na facilitação do estímulo precedente." Universidade de São Paulo, 2010. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/42/42137/tde-10012011-133827/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A ocorrência de um estímulo auditivo imediatamente antes de um estímulo alvo visual reduz o tempo de reação em dezenas de milisegundos, um efeito atribuído a atenção temporal automática. O presente estudo investigou se este efeito é resultante de uma facilitação de mecanismos sensoriais. Dois experimentos foram realizados. No primeiro, foi realizada uma tarefa de tempo de reação simples por meio da resposta a estímulos alvos visuais com variações em sua detectabilidade. Esperava-se que o tamanho do efeito facilitador pudesse aumentar com o aumento da dificuldade de detecção do alvo. No segundo experimento foi realizada uma tarefa de acurácia. Os dados foram analisados pela teoria de detecção de sinais. Esperava-se que o estímulo precedente possibilitasse o aumento da detectabilidade do alvo e redução do critério de resposta. No primeiro experimento, não houve influência do estímulo precedente no aumento da detectabilidade do alvo. Os resultados do segundo experimento indicaram haver influência do estímulo precedente no aumento da detectabilidade do alvo e redução do critério pra a resposta. Esses resultados reforçam a teoria de que a atenção temporal automática facilita o processamento sensorial.
The occurrence of an auditory stimulus immediately before a visual target stimulus shortens reaction time by tens of milliseconds, an effect attributed to automatic temporal expectation. The present study investigated whether this effect results from a facilitation of sensory mechanisms. Two experiments were performed. In the first one the volunteers performed a simple reaction time task. They responded to visual targets which differ in detectability. It was expected that the size of the facilitatory effect would increase with the difficulty of target detection. In the second experiment the volunteers performed an accuracy task. Its data were analyzed on basis of signal detection theory. It was expected that the warning stimulus would increase the detectability of the target and lower the criterion to respond. The results of the first experiment did not indicate any influence of target detectability. The results of the second experiment indicate that both the detectability of the target and the criterion to respond were affected by the warning stimulus. These results provide support to the idea that automatic temporal expectancy facilitates sensory processing.
17

Miyamoto, Nelson Toshiyuki. "Latência e acurácia de respostas motoras a estímulos visuais em situações de estresse." Universidade de São Paulo, 2010. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/42/42137/tde-20052010-145939/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O objetivo deste trabalho foi avaliar o efeito do estresse, provocada pela presença de espectadores participativos, no controle motor O estresse foi avaliado através de medidas fisiológicas (frequência cardíaca e cortisol salivar). Em cada teste a tela do computador apresentava de início um pequeno círculo central (diâmetro de 0,4 cm), um segundo círculo do mesmo tamanho, situado cerca de 6,3 cm verticalmente abaixo do circulo central e um terceiro círculo, na parte superior da tela, cerca de 4,1cm verticalmente acima do círculo central. Os três círculos representam, respectivamente, a bola, o cobrador do pênalti e o goleiro A tarefa do voluntário era inclinar uma alavanca no exato momento do contato, e se possível na direção oposta à movimentação do goleiro. Na situação com estresse, o índice de erro ficou por volta de 25% Tanto a frequência cardíaca quanto o cortisol salivar apresentaram aumento estatisticamente significativo na presença de torcida. O estresse parece exercer uma influência negativa na tomada de decisão na execução de um movimento
The aim of this study was to evaluate the effect of stress, caused by the presence of participative audience ,in the motor control. Stress was assessed by physiological measurements (heart rate and salivary cortisol). In each test the computer screen showed only a relatively small central circle (diameter 0.4 cm), a second circle the same size, located about 6.3 cm vertically below the central circle and a third circle on top the screen, about 4.1 cm vertically above the center circle. The three circles represent, respectively, the \"ball\", the \"kicker\" of the penalty and the \"keeper\". The task of the volunteer was tilting lever at the precise moment of contact, and if possible in the opposite direction to the movement of the goalkeeper. In the situation with stress, the error rate was around 25%.. Both the heart rate as salivary cortisol showed a statistically significant increase in the presence of spectators. The stress seems to exert a negative influence on decision making in the execution of a movement.
18

Bruder, Camila. "Discriminabilidade de estímulos visuais em tarefas de tempo de reação e de acurácia." Universidade de São Paulo, 2007. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/42/42137/tde-30012008-130713/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Em experimentos anteriores utilizando tarefa de tempo de reação (TR) vai/não-vai com diferentes estímulos-alvo aparecendo após um estímulo precedente, observamos efeito positivo do estímulo precedente quando o estímulo-alvo era uma linha dentro de um anel, mas não quando era uma cruz dentro de um anel. Este resultado foi atribuído a uma diferença nas discriminabilidades dos dois estímulos em relação ao estímulo negativo, um anel pequeno dentro do anel. A discriminação da cruz seria mais fácil, o que levaria os indivíduos a ignorar o estímulo precedente, resultando em ausência do efeito positivo. O objetivo deste trabalho foi comparar as discriminabilidades da linha e da cruz em relação ao estímulo negativo, o anel, para dar suporte à hipótese considerada, e a partir deste resultado discutir os processos responsáveis pela manifestação ou não de eventuais diferenças de discriminabilidade no comportamento. Nos experimentos 1, 2 e 3 utilizamos tarefas de tempo de reação vai/não-vai sem estímulo precedente, e nos experimentos 4 e 5 utilizamos tarefas com ênfase na acurácia das respostas. No primeiro experimento linha e cruz foram apresentadas em blocos de tentativas diferentes. Nestas condições, os TR à linha e à cruz se igualaram na segunda sessão, mas na primeira sessão o grupo que respondeu primeiro à linha e depois à cruz teve TR menores para a cruz. No segundo experimento, linha e cruz foram apresentadas aleatoriamente nos mesmos blocos de tentativas, para induzir a adoção de estratégia de resposta comum aos dois estímulos. Desta forma evidenciamos uma diferença nos TR, sendo que estes foram menores para a cruz, indicando que esta é mais discriminável que a linha. No terceiro experimento grupos diferentes de voluntários responderam à linha e à cruz. Os TR assim obtidos, iguais para linha e para cruz, indicam que as igualdades nos TR aos dois estímulos-alvo encontradas no primeiro experimento independem da exposição prévia a outro estímulo-alvo. O conjunto destes resultados sugere que linha e cruz têm discriminabilidades diferentes, sendo a cruz mais discriminável que a linha. Esta diferença, no entanto, é evidenciada apenas quando uma mesma estratégia de resposta é adotada para lidar com os dois estímulos. No quarto experimento construímos curvas psicométricas e observamos valores iguais de sensibilidade para a linha e para a cruz. No quinto experimento utilizamos uma tarefa de escolha. Uma análise por meio da Teoria de Detecção de Sinais forneceu medidas do parâmetro sensorial d´ maiores para a linha que para a cruz, indicando que a linha é mais discriminável que a cruz, além de medidas do parâmetro decisional critério iguais para os dois estímulos. Este padrão de resultados, contrário aos obtidos nos experimentos 1 a 3, foi atribuído às diferentes condições de estimulação com cada metodologia: em condições de estimulação supra-limiar como as utilizadas nas tarefas de TR a cruz é mais discriminável (em relação ao anel) que a linha, mas em condições de estimulação próximas do limiar a linha passa a ser mais discriminável.
In a former study in a go/no-go task, we found a reduction in reaction times (RT) at a cued position when the target stimulus was a line inside a ring but not when the target stimulus was a cross inside a ring. We hypothesized that this was due to a difference in the discriminabilities of the target stimuli from the no/go stimulus, a small ring inside a ring. The cross would be more easily discriminated from the no/go stimulus, causing the cue to lose its relevance and to be ignored. The goal of the present study was to compare the discriminabilities of the line and of the cross to support that hypothesis, and to determine the relative contributions of the attentional strategy and of the criterion to prevent such an existing difference from manifesting itself behaviorally. We ran three experiments with a go/no-go RT task with no cue and two experiments in which the accuracy of the responses was the dependent variable. In the first experiment the line and cross were presented in different blocks of trials. RT to both stimuli were equal in the second session of trials, but in the first session the group that responded first to the line (and later to the cross) had smaller RT to the cross. In the second experiment, line and cross were randomized in the same blocks of trials to force participants to respond to both stimuli with the same attentional strategy and/or criterion. This led to faster RT to the cross, indicating that it is easier to discriminate it than the line. In the third experiment the line and the cross were presented to different participants. This led to equal RT to both stimuli, indicating that the equality of RT found in Experiment 1 was not dependent on former experience with a different target stimulus. The results from these three experiments suggest that the cross is in fact easier to discriminate than the line, but this difference can only be expressed behaviorally if participants use the same attentional strategy and/or criterion to handle both stimuli. In the fourth experiment we used the accuracy data to build psychometric functions and we found no difference between responses to the line and to the cross on the slope of the curves or on the points of subjective equality. In the fifth experiment we used a Signal Detection Theory analysis to compare the sensitivity parameter d` and the bias parameter criterion and found bigger d` values to the line and no bias difference. These results are opposite to the RT results, probably because of differing stimulatory conditions. In high intensities such as the ones used in experiments 1, 2 and 3 the cross is more easily discriminated from the negative stimulus than the line, but in near-threshold intensities the line is more easily discriminated.
19

Bertolassi, Marco Antonio. "Efeito de fadiga sobre latência e acurácia de respostas motoras a estímulos visuais." Universidade de São Paulo, 2007. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/47/47135/tde-07052008-165841/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O Sistema Nervoso é capaz de organizar, controlar e adequar respostas motoras diante de mudanças repentinas no ambiente. No esporte tal capacidade é solicitada frequentemente. A cobrança do pênalti no futebol é um exemplo interessante deste tipo de situação, pois exige do atleta a tomada de decisão do lado para o qual chutar. Porém, muitas vezes esta decisão é executada sobre a influência de vários fatores que afetam o desempenho no decorrer de uma partida no futebol, entre eles a fadiga. Com o objetivo de estudar o efeito de fadiga sobre o desempenho em uma tarefa de computador que simula alguns aspectos da cobrança de um pênalti no futebol, foram comparadas duas situações: controle e de fadiga muscular promovida por um sistema de alavanca com sobrecarga. Os voluntários permaneciam sentados em frente ao monitor de um computador que apresentava três pontos que representavam o cobrador, a bola e o goleiro. O goleiro poderia deslocar-se tanto para a direita como para a esquerda (aleatoriamente) em momentos diferentes. A tarefa do voluntário era a de inclinar uma alavanca no exato momento em que o cobrador, se deslocando em direção a bola, coincidisse com este último, e se possível a alavanca deveria ser inclinada na direção oposta ao movimento do goleiro. Os resultados indicaram um melhor desempenho no percentual de respostas com lateralidade correta e uma menor variabilidade (respostas demasiadamente antecipadas ou atrasadas) dos voluntários na condição controle do que em condição de fadiga.
The Nervous System is capable of organizing, controlling and adjusting motor responses to sudden changes on the environment. In sports this ability is often tested. The penalty kick in soccer is an interesting example of this type of situation, because it requires of the kicker quick decision making as to which side to kick, depending on the last minute actions of the goalkeeper. However, often this decision influencedd by several factors which affect the performance during a soccer game, such as fatigue..In order to study the effect of fatigue on performance in a computer task which simulates some aspects of the penalty kick in soccer, two situations were compared: control and with fatigue, induced by a lever system with weights. Volunteers remained seated in front of a computer screen that presented three small circles, vertically aligned, which represented the kicker, the ball and the goalkeeper. At the beginning of each trial the kicker (lower circle) moved vertically up, at contant speed, toward the ball (middle circle) and at different times before kicker-ball contact the goalkeeper (upper circle) might move to the right or to the left, randomly. The task of participants was to incline a lever at the instant of kicker-ball superposition, and, if possible, to the side opposite to that of the goalkeeper\'s movement. Results indicated a slightly better performance in the percentage of trials with correct laterally, and lower temporal variability, with fewer delays or anticipations when participants were in the control rather than the fatigue condition.
20

Oshiro, Claudia Kami Bastos. "Exclusão com estímulos visuais e múltiplas relações de condicionalidade na linha de base." Universidade Federal de São Carlos, 2004. https://repositorio.ufscar.br/handle/ufscar/3071.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2016-06-02T19:46:14Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DissCKBO.pdf: 2526592 bytes, checksum: 4e8f2461b84b8e2b8986ef676f28a287 (MD5) Previous issue date: 2004-08-30
Universidade Federal de Minas Gerais
This study investigated responding by exclusion , which has been demonstrated as a robust behavioral process, consisting in the selection of an undefined comparison stimulus, when the sample is also an undefined stimulus (that is, both stimuli are new in the experimental setting), without any previous history that could establish the comparison as a discriminative stimulus for the selection response. Exclusion has been extensively replicated with an experimental preparation of conditional auditory-visual discriminations in which the participant learns to relate a single sample to a single comparison. Recent research has also demonstrated the occurrence of exclusion when participants learn to relate a single name to different pictures and many names to single picture. The purpose of this study was to investigate whether exclusion would occur with visual stimuli used both as sample and comparison stimuli, without a spoken word as a nodal stimulus. Three experiments were conducted using the same experimental arrangements used in previous studies, to establish the visualvisual conditional discriminations baseline for the exclusion probes: each sample related to many comparisons (Experiment I), many samples related to each comparison (Experiment II) and a combination of both arrangements (Experiment III). In each experiment, children aged 4 to 5 years were exposed to the following experimental sequence: 1) establishment of a baseline of conditional discriminations with visual stimuli; 2) exclusion probes; 3) teaching new baseline relations; 4) additional exclusion probes; 5) probes of equivalence class formation. All children learned the conditional discriminations and showed positive results on exclusion probes and equivalence probes. The regularity observed in the data supports the conclusion that responding by exclusion occurs under a baseline of conditional discriminations including only visual stimuli, both with one-to-one pairings and many-to-one (or one-to-many) pairings. These data confirm and extend previous findings and have important implications for the comprehension of relational learning, the emergence of new behavior and the symbolic function and its role in language acquisition.
Este trabalho investigou o responder por exclusão , um fenômeno comportamental robusto, demonstrado experimentalmente pela seleção imediata de um estímulo de comparação indefinido, diante de um estímulo modelo também indefinido experimentalmente (isto é, estímulos novos na situação experimental), sem uma história prévia que torne o estímulo de comparação em discriminativo para a resposta de seleção. A exclusão tem sido extensamente replicada com uma preparação experimental de linha de base de discriminações condicionais auditivo-visuais em que o participante aprende que a cada estímulo modelo corresponde um, e apenas um, estímulo de comparação, mas pesquisa recente também demonstrou a ocorrência de exclusão quando os participantes aprendem a relacionar um mesmo nome a figuras diferentes ou nomes diferentes a uma mesma figura. O presente estudo teve como objetivo principal investigar se a exclusão ocorreria se todos os estímulos fossem visuais, sem a palavra falada como estímulo nodal. Foram realizados três experimentos que buscaram replicar alguns dos estudos prévios com estímulos auditivos, quanto à linha de base para os testes de exclusão: um mesmo modelo relacionado a vários estímulos de comparação (Experimento I), vários modelos relacionados a um mesmo estímulo de comparação (Experimento II) e combinações de relações múltiplas e singulares (Experimento III). Em cada experimento, crianças de 4 a 5 anos foram expostas à seguinte seqüência experimental: 1- estabelecimento de uma linha de base de discriminações condicionais visuais; 2- sondas de exclusão; 3- ampliação da linha de base pelo ensino de novas relações; 4- novas sondas de exclusão; 5- testes de formação de classes de estímulos. Todos os participantes adquiriram as discriminações condicionais e apresentaram resultados positivos nas sondas de exclusão e nos testes de formação de classes de equivalência. A regularidade dos dados permite a conclusão de que a seleção por exclusão ocorre com linha de base constituída somente por estímulos visuais, tanto com relações de emparelhamento um para um, como muitos para um, confirmando e estendendo descobertas prévias. Os dados têm importantes implicações para a compreensão da aprendizagem relacional, da emergência de comportamentos novos e da função simbólica e seu papel na aquisição de linguagem.
21

Santos, Maria Jaquelini Dias dos. "Avaliação audiológica infantil: a utilização da audiometria com reforço visual com estímulos de fala." Universidade de São Paulo, 2016. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/25/25143/tde-07112016-112359/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Algumas teorias propõem que a percepção auditiva para sons complexos, como a fala e sons simples, ocorre de maneira distinta. Teorias sobre a existência de uma rota especial para decodificação da fala, com distinções desde a detecção do espectro acústico, a despolarização não linear das fibras do nervo auditivo, até a localização de neurônios especializados para interpretar sons de fala a nível cortical. Seria possível esta habilidade específica de percepção de fala um fator que modificaria as respostas de crianças entre 6 a 24 meses durante uma avaliação comportamental? Para avaliação audiológica nesta faixa etária, a Audiometria com Reforço Visual (VRA) é o exame indicado para obter níveis mínimos de audição (NMA). Diversos estudos apresentam as indicações da técnica do VRA para obter respostas confiáveis do sistema auditivo. Diante destas perguntas, determinou-se realizar um estudo comparativo do VRA com dois estímulos: warble nas frequências de 0.5, 1, 2 e 4kHz, e estímulos de fala, os seis sons de Ling /a/, /i/, /u/, /s/, /?/, /m/. Os dois exames foram aplicados em crianças com e sem deficiência auditiva, com os objetivos de determinar os NMA, o tempo de teste, número de sessões e os comportamentos observados durante a avaliação. Além da investigação quantitativa, foi elaborado um guia de orientações para realização do VRA. Foram avaliadas 123 crianças, as quais 57 foram inclusas na pesquisa, os principais motivos de exclusão foram: timpanogramas alterados, deficiências múltiplas, atraso motor e desordem do espectro da neuropatia auditiva. Participaram do grupo controle (GC) 33 crianças sem deficiência auditiva, idade média de 12 meses, e 24 com deficiência auditiva do grupo experimental (GE), idade média de 18 meses. No total foram obtidos 718 NMA considerando as 57 crianças e os 10 estímulos avaliados. Para o GC a média do VRA-warble foi de 17,05 dBNA e para o VRA-Ling de 13,60 dBNA; no GE as médias foram respectivamente, 95,51 dBNA e 85,88 dBNA, ou seja, estatisticamente os valores obtidos com os sons de Ling foram menores do que os obtidos com o estímulo warble. Os tempos médios para obtenção de pelo menos um NMA ou todos os NMA com o Ling e warble, não se diferiram na comparação intra grupos, assim como o número de sessões realizadas. No entanto, observou-se na comparação entre grupos, que o número de sessões, o número de NMA obtidos e o tempo de teste na realização do VRA-warble, foram maiores no GE. Outros comportamentos foram observados durante o decorrer do VRA: atenção, reflexo de orientação, imitação do estímulo auditivo, apontar para o fone, olhar para avaliadora/mãe. Considerando os resultados obtidos: o protocolo de teste utilizado mostrou-se eficaz para obtenção dos NMA nos dois grupos estudados; os sons de Ling podem ser utilizados na avaliação audiológica infantil de forma a complementar os achados com os estímulos de frequência específica. Porém, uma vez que os sons de Ling possuem uma ampla faixa de frequência, outros estudos que correlacionem os NMA para os sons de Ling nas diferentes configurações audiométricas são necessários.
Some theories postulate the auditory perception to complex sounds and simple sounds, occur differently. Theories about the existence of a special route for decoding speech, with distinctions from the detection of the acoustic spectrum, nonlinear depolarization of the auditory nerve fibers to the location of specialized neurons to interpret speech sounds at the cortical level. Is it possible this specific skill of speech perception a factor that would change the responses of children aged 6 to 24 months during a behavioral assessment? For audiological evaluation in this age group, with Visual Reinforcement Audiometry (VRA) is the test to obtain minimum response levels (MRL) or thresholds. Faced with these questions, determined to carry out a comparative study of the VRA with two stimuli: warble tones in the frequencies of 0.5, 1, 2 and 4 kHz, and speech stimuli, the six Ling sounds /a/, /i/, /u/, /s/, /?/, /m/. Both tests were applied in children with and without hearing impairment with the objective of determining the NMA, test time, number of sessions and the behavior observed during the assessment. In addition to quantitative research, we designed a guide guidelines for conducting the VRA. 123 children were evaluated, of which 57 were included in the survey, the main reasons for exclusion were changed tympanograms, multiple disabilities, delayed motor and auditory neuropathy spectrum disorder. Participated in the control group (CG) 33 children without hearing impairment, mean age 12 months, and 24 with hearing loss in the experimental group (GE), average age of 18 months. In total 718 were obtained NMA considering the 57 children and 10 evaluated stimuli. For the GC average of VRA-warble was 17.05 dBHL and for VRA-Ling of 13.60 dB HL; GE in the averages were respectively 95.51 and 85.88 dBHL dBNA, ie, statistically the values obtained with the sounds of Ling were lower than those obtained with the warble stimulus. The average time to achieve at least one or all of the NMA NMA with Ling and warble, did not differ compared intra groups, as well as the number of sessions. However, it was noted in comparison between groups, the number of sessions, the number of NMA obtained and the and the test time in achieving VRA-warble were higher in the EG. Other behaviors were observed during the course of the VRA: attention, orientation reflex, imitation of auditory stimuli, point to the phone, look appraiser / mother. Considering the results obtained: the test protocol used was effective for obtaining the NMA in both groups; Ling sounds can be used in the audiological evaluation of children to complement the findings with specific frequency stimuli. However, since Ling sounds have a wide range of frequencies, other studies correlating to NMA Ling sounds in different audiometric configurations are needed.
22

Canosa, Alessandra Corne. "Formação de classes de estímulos equivalentes auditivos e táteis por crianças com deficiência visual." Universidade Federal de São Carlos, 2013. https://repositorio.ufscar.br/handle/ufscar/3138.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2016-06-02T19:46:24Z (GMT). No. of bitstreams: 1 5227.pdf: 1797014 bytes, checksum: 4909f23c656339b0599d3ce6ddb794d4 (MD5) Previous issue date: 2013-03-18
Financiadora de Estudos e Projetos
The study of the model of stimulus equivalence has contributed to understanding the emergence of new behaviors, as well as widely used as a model for the study of symbolic behavior. The research has privileged the use of auditory and visual stimuli on the study of learning for a population of participants with intellectual disabilities or deafness, with scarce records of studies conducted with participants with visual impairments. This experimental study investigated the formation of equivalence classes using auditory and tactile stimulus. Participated three 5 years old children with vision impairments and typical development. The stimuli used were three different animals, presented in two ways. Tactile stimuli were plush animals with sizes proportional to each other (B) and raised drawing (D), and the auditory were the dictated animals names (A) and the replica of the sounds produced by animals (C). For the test of generalization were used plush animals of the same size (E) and plastic animals toys (F). The participants were exposed to a matching-to-sample procedure to teach relations between the dictated animals names and the plush animal (AB), dictated animals names and the sound produced by the animal (AC) and dictated animals names and raised drawing (AD), to produce the learning of arbitrary conditional relations between stimuli. In this study, the three comparison stimuli were presented since the beginning of the teaching‟s stages. After teaching, we tested the emergence of CB/BC and DB/BD relations, not directly taught, aiming at verifying the formation of classes equivalent stimulus of three (ABC) and four stimulus (ABCD). The results indicated that all participants showed high performance in tests and demonstrated the formation of equivalence classes when used auditory and tactile stimuli. The generalization tests indicated repertoires learned extended to other stimuli. This study can contribute to the development of appropriate teaching procedures for children with visual impairment, as well as to the adequacy of existing methods and resources.
O estudo do modelo de Equivalência de estímulos tem contribuído para a compreensão da emergência de novos comportamentos, além de amplamente empregado como modelo para estudo do comportamento simbólico. As pesquisas têm privilegiado o emprego de estímulos auditivos e visuais no estudo da aprendizagem por uma população de participantes com deficiência intelectual ou surdez, apresentando escassos registros de estudos realizados com participantes com deficiência visual. Este estudo experimental investigou a formação de classes de estímulos equivalentes empregando estímulos auditivos e táteis. Participaram desta pesquisa três crianças com deficiência visual e desenvolvimento típico, de cinco anos e seis meses. Os estímulos utilizados foram três diferentes animais apresentados em duas modalidades. Na modalidade tátil os estímulos eram miniaturas em pelúcia com tamanhos diferentes e proporcionais ao animal real (B) e desenho em relevo (D), e os estímulos auditivos eram os nomes ditados dos animais (A) e a réplica dos sons produzidos pelos animais (C). Para o teste de generalização foram utilizados animais em pelúcia de tamanhos iguais entre si (E) e animais em plástico (F). Os participantes foram expostos ao procedimento de pareamento com o modelo para ensino das relações entre o nome ditado e o animal em pelúcia (AB), o nome ditado e o som produzido pelo animal (AC) e o nome ditado e o desenho em relevo do animal (AD), visando produzir a aprendizagem de relações condicionais arbitrárias entre estímulos. Neste estudo, os três estímulos de comparação eram apresentados simultaneamente desde o início das etapas de ensino. Após o ensino, testou-se a emergência das relações CB/BC e DB/BD, não diretamente ensinadas, visando verificar a formação de classes de estímulos equivalentes, de três (ABC) e quatro estímulos cada (ABCD). Os resultados indicaram que os três participantes apresentaram elevado desempenho nos testes e demonstraram a formação de classes de estímulos equivalentes quando empregados estímulos auditivos e táteis. Os testes de generalização indicaram que os repertórios aprendidos generalizaram-se para outros estímulos. Esse estudo pode contribuir para o desenvolvimento de procedimentos de ensino apropriados para crianças com deficiência visual, assim como para a adequação de métodos e recursos já existentes.
23

Sousa, Liliana Maria de Carvalho e. "Processamento de informação simultânea : Efeitos da interferência de estimulação auditiva na resposta a estímulos visuais." Tese, Universidade do Porto. Reitoria, 1990. http://hdl.handle.net/10216/10188.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
24

Navarro, Martina. "Efeitos de estresse e treino na latência e acurácia de respostas motoras a estímulos visuais." Universidade de São Paulo, 2013. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/42/42137/tde-20092013-090421/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A presente tese investigou os efeitos de estresse na latência e acurácia de respostas motoras a estímulos visuais, e a eficiência de treino na reversão de tais efeitos. O embasamento teórico adotado foi o Attentional Control Theory, que prediz que em situações de estresse, o sistema atencional goal-directed fica prejudicado e sobrepujado pelo sistema stimulus-driven. O pênalti no futebol foi adotado como paradigma experimental. Os resultados revelaram que quando estressados participantes ou precisaram de mais tempo para responder ao estímulo visual ou eram incompetente em inibir respostas automáticas incompatíveis com a tarefa. Tais efeitos foram em parte revertidos com sucesso, revelando grandes diferenças individuais que parecem estar relacionadas com controle atencional. Os resultados também revelaram que a simples presença de um estímulo irrelevante para tarefa prejudicou a resposta motora. Os achados ofereceram uma melhor compreensão de como estresse e estímulos irrelevantes afetam o controle motor e de como treinamento pode reverter tais efeitos.
The current thesis investigated the effects of high-pressure on latency and accuracy of motor responses to visual stimuli and the efficiency of task-specific practice in managing these effects. The theoretical framework adopted was Attentional Control Theory, which argues that high-pressure increases stress and thus impairs the goal-directed attentional system. The penalty kick in football was adopted as paradigm. The experiments revealed that when stressed, participants either required more time to respond to the visual stimulus movement or were unable to inhibit automatic responses, resulting in consistent errors. Such effects were in part successfully reverted, revealing individual differences that seem to relate to the individuals tendencies for attentional control. Furthermore, the results showed that the mere presence of a threatening non-target object impaired shooting accuracy. The findings provide a better understanding of how high-pressure and non-target objects affect motor performance and how task-specific practice may revert such effects.
25

Castro, André Luis da Silva [UNESP]. "Efeito de estímulos visuais e químicos do sexo oposto na reprodução da tilápia-do-Nilo." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2004. http://hdl.handle.net/11449/144153.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2016-09-27T13:40:16Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2004-02-20. Added 1 bitstream(s) on 2016-09-27T13:45:41Z : No. of bitstreams: 1 000219014.pdf: 780354 bytes, checksum: bdeaebc468468d5af46c4307e604ffa4 (MD5)
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
A reprodução dos peixes é regulada pelo eixo hipotálamo-hipófise-gônadas. As interações entre machos e fêmeas podem afetar esse eixo, desencadeando respostas fisiológicas, como a secreção de hormônios reprodutivos e o desenvolvimento das gônadas, e comportamentais, como corte, perseguição, desova e espermiação nos membros participantes. Dessa forma, a comunicação visual e química com um peixe do sexo oposto pode modular a reprodução. O objetivo deste trabalho foi testar o efeito da comunicação visual e química com o sexo oposto na reprodução da tilápia-do-Nilo. Para isso, quatorze casais de tilápia-do-Nilo foram mantidos em cada uma das seguintes condições, que variaram apenas quanto ao tipo de comunicação permitida entre o casal: 1) comunicação visual; 2) comunicação química; 3) comunicação química e visual; 4) isolados (sem qualquer contato entre o casal). O comportamento reprodutivo e o desenvolvimento das gônadas dos machos e fêmeas foram analisados e comparados entre as condições. A comunicação visual com o peixe do sexo oposto aumentou a freqüência de ondulação (corte) em machos e fêmeas, induziu desova em fêmeas e aumento do IGS em machos. A comunicação química não teve efeito sobre os parâmetros analisados. Conclui-se que a comunicação visual com o sexo oposto é o principal fator de estimulação social na reprodução na tilápia-do- Nilo
Hypothalamic-Hypophysis-Gonad is the main neural-hormonal axis regulating fish reproduction. Such axis may be affected by male-female interactions stimulating physiological responses (as hormonal releasing and gonad development) and behavioral responses (as courtship, chasing and spawning) among the interacting animals. Thus, visual and chemical communication between opposite sex may modulate fish reproduction. This study checked the effect of visual and chemical male-female interaction in the Nile tilapia. Thus, fourteen couples were studied in four different conditions of communication: 1) only visual contact; 2) only chemical contact; 3) chemical and visual contact; 4) no sensorial contact (isolated). The reproductive behavior and gonad development were analyzed and compared among the conditions. The visual communication with the opposite sex raised the frequency of undulation (a courtship movement) in males and females, induced spawning in females and risen GSI in males. The chemical communication did not affect such parameters. It was concluded that the male-female visual communication is the main social stimulation factor on Nile tilapia reproduction
26

Castro, André Luis da Silva. "Efeito de estímulos visuais e químicos do sexo oposto na reprodução da tilápia-do-Nilo /." Jaboticabal, 2004. http://hdl.handle.net/11449/144153.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Orientador: Gilson Luiz Volpato
Banca: Eliane Gonçalves de freitas
Banca: Rosana Mattioli
Resumo: A reprodução dos peixes é regulada pelo eixo hipotálamo-hipófise-gônadas. As interações entre machos e fêmeas podem afetar esse eixo, desencadeando respostas fisiológicas, como a secreção de hormônios reprodutivos e o desenvolvimento das gônadas, e comportamentais, como corte, perseguição, desova e espermiação nos membros participantes. Dessa forma, a comunicação visual e química com um peixe do sexo oposto pode modular a reprodução. O objetivo deste trabalho foi testar o efeito da comunicação visual e química com o sexo oposto na reprodução da tilápia-do-Nilo. Para isso, quatorze casais de tilápia-do-Nilo foram mantidos em cada uma das seguintes condições, que variaram apenas quanto ao tipo de comunicação permitida entre o casal: 1) comunicação visual; 2) comunicação química; 3) comunicação química e visual; 4) isolados (sem qualquer contato entre o casal). O comportamento reprodutivo e o desenvolvimento das gônadas dos machos e fêmeas foram analisados e comparados entre as condições. A comunicação visual com o peixe do sexo oposto aumentou a freqüência de ondulação (corte) em machos e fêmeas, induziu desova em fêmeas e aumento do IGS em machos. A comunicação química não teve efeito sobre os parâmetros analisados. Conclui-se que a comunicação visual com o sexo oposto é o principal fator de estimulação social na reprodução na tilápia-do- Nilo
Abstract: Hypothalamic-Hypophysis-Gonad is the main neural-hormonal axis regulating fish reproduction. Such axis may be affected by male-female interactions stimulating physiological responses (as hormonal releasing and gonad development) and behavioral responses (as courtship, chasing and spawning) among the interacting animals. Thus, visual and chemical communication between opposite sex may modulate fish reproduction. This study checked the effect of visual and chemical male-female interaction in the Nile tilapia. Thus, fourteen couples were studied in four different conditions of communication: 1) only visual contact; 2) only chemical contact; 3) chemical and visual contact; 4) no sensorial contact (isolated). The reproductive behavior and gonad development were analyzed and compared among the conditions. The visual communication with the opposite sex raised the frequency of undulation (a courtship movement) in males and females, induced spawning in females and risen GSI in males. The chemical communication did not affect such parameters. It was concluded that the male-female visual communication is the main social stimulation factor on Nile tilapia reproduction
Mestre
27

Manso, Andrea [UNIFESP]. "Inclusão de estímulos visuais por imagens digitais na reabilitação do equilíbrio corporal nas vestibulopatias periféricas." Universidade Federal de São Paulo (UNIFESP), 2014. http://repositorio.unifesp.br/handle/11600/23057.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2015-12-06T23:46:32Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2014
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
Objetivo: Verificar o efeito da inclusao de estimulos visuais por imagens digitais na reabilitacao do equilibrio corporal de pacientes com vestibulopatias perifericas. Metodo: Participaram deste estudo clinico, randomizado e de corte prospectivo, 40 pacientes com idade entre 23 e 63 anos e queixa de tontura ha pelo menos tres meses, com diagnostico medico de vestibulopatia periferica cronica. Os pacientes foram distribuidos em grupo experimental, submetido a reabilitacao com o auxilio de estimulos visuais em DVD e grupo controle, submetido aos exercicios do protocolo de Cawthorne e Cooksey, durante 6 semanas, perfazendo 12 sessoes. Os pacientes foram submetidos ao Dizziness Handicap Inventory (DHI), escala visual analogica de tontura e testes de equilibrio estatico de Romberg sensibilizado e de apoio unipodal, antes e apos a intervencao. Resultados: Apos a intervencao, o grupo experimental apresentou valores significantemente menores do DHI (p<0,001) e da escala visual analogica de tontura (p<0,001) e valores significantemente maiores no teste de Romberg sensibilizado de olhos fechados em superficie estavel com pe direito (p=0,004) e com pe esquerdo (p=0,005) a frente e em superficie instavel com pe direito (p=0,001) e com pe esquerdo (p=0,006) a frente, no teste de apoio unipodal de olhos abertos em superficie estavel com o pe de apoio direito (p=0,017), de olhos abertos em superficie instavel com os pes de apoio direito e esquerdo (p=0,012); de olhos fechados em superficie estavel com os pes de apoio direito (p=0,028) e esquerdo (p=0,021) e em superficie instavel com o pe de apoio direito (p=0,013); o grupo controle apresentou valores significantemente menores do DHI (p=0,000) e da escala analogica de tontura (p=0,001); e, valores significantemente maiores no teste de Romberg sensibilizado de olhos fechados em superficie estavel com o pe esquerdo a frente (p=0,020), de olhos fechados em superficie instavel com pe direito (p=0,005) e com pe esquerdo (p=0,023) a frente; no teste de apoio unipodal de olhos fechados em superficies estavel (p=0,046) e instavel (p=0,027) com o pe de apoio direito. Na comparacao entre o grupo experimental e o controle antes e apos a intervencao nao houve diferenca significante (p>0,005) no DHI, escala visual analogica e testes de equilibrio estatico. Conclusao: A inclusao de estimulos visuais por imagens digitais na reabilitacao do equilibrio corporal e eficaz na reducao da tontura, na melhora da qualidade de vida e do controle postural de pacientes com vestibulopatias perifericas
BV UNIFESP: Teses e dissertações
28

Sousa, Liliana Maria de Carvalho e. "Processamento de informação simultânea : Efeitos da interferência de estimulação auditiva na resposta a estímulos visuais." Doctoral thesis, Universidade do Porto. Reitoria, 1990. http://hdl.handle.net/10216/10188.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
29

Franchin, Wagner José. "Adição e avaliação de estímulos sonoros como ferramenta de apoio à exploração visual de dados." Universidade de São Paulo, 2007. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/55/55134/tde-05122007-115432/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Visualização é o processo genérico que utiliza representações visuais e interativas para facilitar a análise e o entendimento de informações de conjunto de dados. A maioria das ferramentas de visualização existentes atualmente utiliza exclusivamente recursos visuais para representar informações e isto tem limitado a capacidade exploratória e a apresentação de dados. Vários estudos têm demonstrado que o uso do som como recurso alternativo para representação de dados (sonificação) pode ser útil na interpretação de informações e também pode apoiar o aumento da dimensionalidade da apresentação visual. A sonificação é o objeto de estudo deste trabalho. Este trabalho implementa o novo módulo de sonificação de um sistema de exploração visual de dados, o Super Spider (Watanabe, 2007), que foi estendido com a implementação de recursos que auxiliam a exploração de dados por meio de sons. Um novo sistema, chamado Sonar 2D, também foi desenvolvimento de forma integrada ao Super Spider e apresenta uma nova técnica para sonificação de dados. Além disso, são apresentados resultados de testes com usuários aplicados para avaliar e validar os mapeamentos visuais e sonoros utilizados nos sistemas
Visualization is a generic process that uses visual and interactive representations to easy the analysis and the understanding of complex datasets. To this date, most of the visualization toolkits make use almost exclusively of visual aid to represent information, which has limited the capacity for data presentation and exploration. Many studies have shown that sound as an alternative data display tool (sonification) can be useful to support information interpretation and may also add dimensions to a visual display. Sonification is the object of study of this work. This work implements the new sonification module for a recently developed visual exploration system, the Super Spider (Watanabe, 2007). It has been extended with the implementation of functionalities in order to support data exploration through sounds. A new system, called Sonar 2D, was also developed and integrated to Super Spider, including a new technique of data sonification. In addition, this work presents results user evaluation for validation of some of the visual and sound mappings employed in both systems
30

Coelho, Cristina Martins. "Pressões respiratórias estáticas máximas: parâmetros de análise e influência do estímulo visual." Universidade Federal de Juiz de Fora, 2011. https://repositorio.ufjf.br/jspui/handle/ufjf/2150.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Renata Lopes (renatasil82@gmail.com) on 2016-07-20T13:18:12Z No. of bitstreams: 1 cristinamartinscoelho.pdf: 906013 bytes, checksum: d8d510c3a624b79e501915aaf5479e99 (MD5)
Approved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2016-07-22T15:18:40Z (GMT) No. of bitstreams: 1 cristinamartinscoelho.pdf: 906013 bytes, checksum: d8d510c3a624b79e501915aaf5479e99 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-07-22T15:18:40Z (GMT). No. of bitstreams: 1 cristinamartinscoelho.pdf: 906013 bytes, checksum: d8d510c3a624b79e501915aaf5479e99 (MD5) Previous issue date: 2011-03-29
Introdução: A força muscular respiratória é geralmente estimada a partir das pressões geradas nas vias aéreas pela contração dos músculos respiratórios. Dentre os testes disponíveis para este fim, o mais amplamente utilizado na prática clínica é a avaliação das pressões respiratórias estáticas máximas (PREM) ao nível da boca: pressão inspiratória máxima e pressão expiratória máxima. Atualmente, recomenda-se a utilização de transdutores de pressão em substituição aos manovacuômetros aneróides durante as medidas das PREM. Entretanto, os parâmetros de definição de pressão máxima a serem empregados a partir da utilização deste tipo de equipamento ainda são motivo de debate. Uma das possíveis vantagens relacionadas à utilização dos transdutores de pressão é a visualização do próprio esforço realizado por parte dos indivíduos. Porém, não foram encontrados na literatura consultada estudos que avaliassem objetivamente os efeitos desta estratégia sobre os valores pressóricos mensurados. Objetivos: Investigar diferentes parâmetros de definição de pressão máxima descritos na literatura para as medidas das PREM, bem como avaliar a influência do estímulo visual sobre o desempenho dos voluntários durante estas medidas. Materiais e métodos: Estudo transversal, do qual participaram 49 sujeitos saudáveis, de ambos os sexos, com média de idade de 23,08 ± 2,5 anos, índice de massa corporal que não caracterizasse desnutrição ou obesidade, e função ventilatória dentro dos limites da normalidade. Os voluntários foram recrutados na comunidade acadêmica da Universidade Federal de Juiz de Fora, e todos assinaram o termo de consentimento livre e esclarecido previamente às avaliações. Para as medidas das PREM, foi utilizado um transdutor de pressão da marca EMG System do Brasil Ltda. Os testes foram realizados em duas ocasiões, com intervalo mínimo de duas semanas, com e sem a utilização do estímulo visual. Os parâmetros de definição de pressão máxima avaliados foram estimados a partir de algoritmo matemático desenvolvido para a pesquisa, a saber: pressão de pico, pressão de platô, pressão média máxima e pressão segundo a área. Além disso, foram avaliados ainda o tempo para atingir o valor de pico e a área normalizada. Para análise estatística, foram empregados a média e o desvio padrão para caracterização da amostra, além dos testes de Friedman, Wilcoxon, e da correlação de Spearman para análise das variáveis. Resultados: Foram encontradas diferenças significativas entre todos os parâmetros de definição de pressão máxima estudados (p < 0,05). Com relação à utilização do estímulo visual, este esteve relacionado a maiores valores pressóricos apenas no primeiro dia de avaliação (p < 0,05), indicando neste caso o efeito do aprendizado. Conclusão: Foram evidenciadas diferenças significativas entre todos os parâmetros de definição de pressão máxima estudados. Além disso, a utilização do estímulo visual durante os testes pareceu não resultar em melhoria do desempenho dos sujeitos avaliados.
Introduction: Respiratory muscle strength is usually estimated from the pressures generated on the airways by the respiratory muscles contraction. Among the available tests, the most widely used in clinical practice is the assessment of the maximal static respiratory pressures (MSRP) generated at the mouth: maximum static inspiratory pressure and maximum static expiratory pressure. Nowadays, the use of pressure transducers during the measurements of the MSRP, in substitution to the aneroid manometers, is recommended. However, the definition parameters of maximum pressure that should be applied when using this device are still to be defined. One of the possible advantages related to the use of pressure transducers is the real time visualization, by the subjects, of their own effort. Nevertheless, studies that objectively evaluated the effects of this strategy upon the pressure values obtained were not found in the literature. Objectives: To investigate different definition parameters of maximum pressure described in the literature for the MSRP measurements, as well as to assess the influence of the visual feedback upon the performance of the volunteers. Methods: Transversal study, in which 49 healthy subjects from both sexs took part, mean age 23,08 ± 2,5 years, body mass index that did not characterize obesity or malnutrition, and ventilatory function within normal limits. The volunteers were recruited from the academic community of the Federal University of Juiz de Fora, and all gave their informed written consent prior to the measurements. The assessments of the MSRP were made using an EMG System do Brasil Ltda. pressure transducer. The tests were conducted in two occasions, with a two-week minimum interval, with and without visual feedback. The definition parameters of maximum pressure were estimated from a mathematical algorithm developed to the research and were, namely, peak pressure, plateau pressure, mean pressure and pressure according to the area. It was also evaluated the time to reach the peak pressure and the normalized area. For statistical analysis, it was used the mean and the standard deviation for sample characterization, and the Friedman and Wilcoxon tests, as well as the Spearman correlation, for the data analysis. Results: There were found significant differences among all the definition parameters of maximum pressure studied. Regarding the tests undertaken with visual feedback, they were related to higher pressure values only in the first day of assessments (p > 0,05), indicating, in this case, the learning effect. Conclusion: There were found significant differences among all the definition parameters of maximum pressure studied. In addition, the use of visual feedback during the testes seems to be unable to improve the volunteers’ performance.
31

Godoi, Daniela [UNESP]. "Informação visual no controle postural de crianças: efeito das características do estímulo." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2008. http://hdl.handle.net/11449/100402.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:30:52Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2008-09-25Bitstream added on 2014-06-13T18:41:03Z : No. of bitstreams: 1 godoi_d_dr_rcla.pdf: 658902 bytes, checksum: 2d229c902dd493b974d6e1f791ddc202 (MD5)
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
A fim de investigar a utilização da informação visual por crianças e adultos jovens diante de alterações das características do estímulo visual durante a manutenção da posição em pé foram realizados dois experimentos. O primeiro experimento investigou a influência da estrutura do fluxo ótico no acoplamento entre informação visual e oscilação corporal em crianças de 4, 8 e 12 anos de idade e adultos jovens. Os participantes permaneceram em pé dentro de uma sala móvel, em diferentes distâncias da parede frontal da sala, e em três condições: fluxo global, frontal, e lateral. Os resultados indicaram que a influência da distância e da estrutura do fluxo ótico no acoplamento entre informação visual e oscilação corporal foram dependentes da idade e a influência da estrutura do fluxo ótico no acoplamento entre informação visual e oscilação corporal foi dependente da distância. Com base nestes resultados, é possível sugerir que diferenças desenvolvimentais no relacionamento entre informação visual e oscilação corporal estão relacionadas ao modo como as crianças utilizam a informação ótica em diferentes estruturas do fluxo ótico. O segundo experimento investigou a influência de características do estímulo visual no acoplamento entre informação visual e oscilação corporal em crianças de 4, 8 e 12 anos de idade e adultos jovens. Os participantes permaneceram em pé dentro de uma sala móvel em três condições experimentais: diâmetro, contraste, e velocidade do estímulo visual. Os resultados indicaram que o relacionamento temporal entre informação visual e oscilação corporal e a variabilidade do acoplamento entre informação visual e oscilação corporal foram dependentes da idade em todas as condições. O diâmetro e o contraste do estímulo visual não influenciaram...
In order to investigate how children and adults use different visual stimulus characteristics during maintenance of upright stance two experiments were designed. The first experiment investigated the influence of optic flow structure in the visual information and body sway coupling of 4-, 8-, and 12-year-old participants and young adults. Participants stood upright inside a moving room at different distances from the frontal wall and at three conditions: global; central; and peripheral optic flow. The results showed that the influence of distance and optic flow structure in the visual information and body sway coupling is age and distance dependent. These results suggest that age-related changes observed in the relationship between visual information and body sway are related to how children use optic information in different optic flow structures. The second experiment investigated the influence of visual stimulus characteristics manipulation in the visual information and body sway coupling of 4-, 8-, and 12-year-old participants and young adults. Participants stood upright inside a moving room with reduced optic flow at three conditions: target with different diameter; contrast; and velocity. The results showed that temporal relationship and variability of coupling between visual information and body sway were age dependent in all conditions. Visual stimulus diameter and visual stimulus contrast did not influence this coupling. Visual stimulus velocity influenced the coupling but this influence was not age dependent. Thus, it can be concluded that age-related changes in coupling between visual information and body sway are not related to different use of stimulus characteristics of the target manipulated in the present experiment. Based upon these results, it can be suggested that the differences in postural control between children and adults... (Complete abstract click electronic access below)
32

Godoi, Daniela. "Informação visual no controle postural de crianças : efeito das características do estímulo /." Rio Claro : [s.n.], 2008. http://hdl.handle.net/11449/100402.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Orientador: José Angelo Barela
Banca: Sergio Tosi Rodrigues
Banca: Renato de Moraes
Banca: Dora Selma Fix Ventura
Banca: Ana Maria Pellegrini
Resumo: A fim de investigar a utilização da informação visual por crianças e adultos jovens diante de alterações das características do estímulo visual durante a manutenção da posição em pé foram realizados dois experimentos. O primeiro experimento investigou a influência da estrutura do fluxo ótico no acoplamento entre informação visual e oscilação corporal em crianças de 4, 8 e 12 anos de idade e adultos jovens. Os participantes permaneceram em pé dentro de uma sala móvel, em diferentes distâncias da parede frontal da sala, e em três condições: fluxo global, frontal, e lateral. Os resultados indicaram que a influência da distância e da estrutura do fluxo ótico no acoplamento entre informação visual e oscilação corporal foram dependentes da idade e a influência da estrutura do fluxo ótico no acoplamento entre informação visual e oscilação corporal foi dependente da distância. Com base nestes resultados, é possível sugerir que diferenças desenvolvimentais no relacionamento entre informação visual e oscilação corporal estão relacionadas ao modo como as crianças utilizam a informação ótica em diferentes estruturas do fluxo ótico. O segundo experimento investigou a influência de características do estímulo visual no acoplamento entre informação visual e oscilação corporal em crianças de 4, 8 e 12 anos de idade e adultos jovens. Os participantes permaneceram em pé dentro de uma sala móvel em três condições experimentais: diâmetro, contraste, e velocidade do estímulo visual. Os resultados indicaram que o relacionamento temporal entre informação visual e oscilação corporal e a variabilidade do acoplamento entre informação visual e oscilação corporal foram dependentes da idade em todas as condições. O diâmetro e o contraste do estímulo visual não influenciaram... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo)
Abstract: In order to investigate how children and adults use different visual stimulus characteristics during maintenance of upright stance two experiments were designed. The first experiment investigated the influence of optic flow structure in the visual information and body sway coupling of 4-, 8-, and 12-year-old participants and young adults. Participants stood upright inside a moving room at different distances from the frontal wall and at three conditions: global; central; and peripheral optic flow. The results showed that the influence of distance and optic flow structure in the visual information and body sway coupling is age and distance dependent. These results suggest that age-related changes observed in the relationship between visual information and body sway are related to how children use optic information in different optic flow structures. The second experiment investigated the influence of visual stimulus characteristics manipulation in the visual information and body sway coupling of 4-, 8-, and 12-year-old participants and young adults. Participants stood upright inside a moving room with reduced optic flow at three conditions: target with different diameter; contrast; and velocity. The results showed that temporal relationship and variability of coupling between visual information and body sway were age dependent in all conditions. Visual stimulus diameter and visual stimulus contrast did not influence this coupling. Visual stimulus velocity influenced the coupling but this influence was not age dependent. Thus, it can be concluded that age-related changes in coupling between visual information and body sway are not related to different use of stimulus characteristics of the target manipulated in the present experiment. Based upon these results, it can be suggested that the differences in postural control between children and adults... (Complete abstract click electronic access below)
Doutor
33

Kellyane, Cavalcanti Galdino Melyssa. "Sensibilidade ao contraste de frequências espaciais após o consumo moderado de álcool." Universidade Federal de Pernambuco, 2011. https://repositorio.ufpe.br/handle/123456789/8240.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2014-06-12T22:58:27Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo2811_1.pdf: 2598251 bytes, checksum: e79bb5fce4fcad8d61250eeaf2c9e81c (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2011
Faculdade de Amparo à Ciência e Tecnologia do Estado de Pernambuco
A presença de álcool no sangue promove alterações transitórias no sistema nervoso central, e particularmente no sistema visual. O objetivo deste estudo foi avaliar a função de sensibilidade ao contraste, um indicador dos fatores ópticos e neurais da visão, para frequências espaciais de grades senoidais verticais e frequências angulares em adultos sob o efeito da ingestão aguda de álcool e comparar os efeitos entre o sexo feminino e masculino, considerando que as mulheres são mais susceptíveis aos efeitos do álcool. Para isso, mensuramos a sensibilidade ao contraste em condições de luminância fotópica, com estímulos visuais elementares de frequências espaciais em coordenadas cartesianas de 0,25; 1,25; 2,5; 4; 10 e 20 cpg e em coordenadas polares de 1, 2, 4, 24, 48 e 96 ciclos/360º em 20 adultos livres de doenças oculares, com acuidade visual normal ou corrigida, e sem histórico de alcoolismo. Todos participaram das duas condições: ingestão de álcool (Condição Experimental - CE) e não ingestão de álcool (Condição Controle - CC), em dias diferentes, com um intervalo de pelo menos 24 horas. A técnica de contrabalanceamento foi empregada para controlar o efeito de ordem. Os voluntários esperavam consumir álcool em ambas as condições. A quantidade de bebida alcoólica ingerida foi calculada individualmente, em função do gênero, idade, peso, altura e quantidade de água corporal, a partir de adaptações de equações matemáticas. A administração do álcool foi realizada sob a forma de vodca, com concentração de 40% de álcool, diluída em suco de maracujá, na proporção de 1/3. A concentração média de álcool na CE foi de aproximadamente 0,08% BAC (Blood Alcohol Concentration). Um etilômetro (BFD-50) foi utilizado para estimar o teor de álcool no sangue. Na CC, a vodca foi substituída por suco de limão. Utilizaram-se a) um delineamento experimental complexo com medidas repetidas e b) o método psicofísico da escolha forçada entre duas alternativas temporais. Os estímulos foram apresentados a 300 cm de distância entre o voluntário e um monitor de vídeo CRT (Cathodic Ray Tube), LG de 19 polegadas, com correção gama e entrada VGA e DVI, conectado a um processador de vídeo digital, o BITS ++ (Cambridge Research Systems). O procedimento para medir a SC consistiu na apresentação sucessiva de pares de estímulos e os voluntários foram orientados a escolher sempre, dentre eles, qual continha a frequência teste. O outro estímulo neutro foi sempre um padrão homogêneo com a luminância média. A análise dos dados foi realizada através do teste T- Student para medidas dependentes ao nível de significância de 5% (α = 0,05). Os resultados indicaram alterações significantes na sensibilidade ao contraste na frequência senoidal vertical 0,5 cpg (p ˂ 0,01), e nas frequências angulares 1, 24 e 48 ciclos/360º (p ˂ 0,01) em condições de luminância fotópica. Não houve diferença entre sexo feminino e masculino, mas houve diferenças intra - grupos. Estes dados sugerem prejuízos no processamento visual de contraste e indicam que a ingestão de álcool altera as áreas visuais corticais de forma difusa
34

Younan, Karina de Oliveira. "Tempo de reação a estímulos visuais e infecção por Toxoplasma gondii : uma possível influência do sistema RH." Faculdade de Medicina de São José do Rio Preto, 2014. http://hdl.handle.net/tede/299.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Fabíola Silva (fabiola.silva@famerp.br) on 2016-10-03T18:10:48Z No. of bitstreams: 1 karinadeoliveirayounan_dissert.pdf: 994368 bytes, checksum: d0380b444a2b69e0b3248499e6a74c26 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-10-03T18:10:48Z (GMT). No. of bitstreams: 1 karinadeoliveirayounan_dissert.pdf: 994368 bytes, checksum: d0380b444a2b69e0b3248499e6a74c26 (MD5) Previous issue date: 2014-08-22
Introduction: The parasite Toxoplasma gondii infects a high percentage of individuals worldwide and disturbances resulting from this infection contribute to the aggravations of health conditions and may affect the intellectual development of children and adults. It has been suggested that the D antigen (Rh0) a glycoprotein that is the biochemical basis Rh but is absent in the nervous tissue, influence the motor response in the presence of T. gondii infection. Objectives: This study aims to evaluate the motor response and the reaction time for visual stimulus in the presence and in the absence of infection by the parasite T. gondii in individuals with good visual acuity, Rh positive and Rh negative. Methods: 212 volunteers from both sexes underwent visual acuity testing and measurement of average response time to visual stimulus (ART) by using a specific software. The collected blood samples were used to identify the erythrocyte RH phenotypes (positive and negative) and antibodies of IgG class anti-T. gondii (presence or absence). Average response times were compared according to sex, presence (reagents) and absence (non-reagent) infection and erythrocyte Rh phenotypes (positive and negative). The t test for comparison of average and the values of Odds Ratio (OR) and 95% confidence interval were calculated using the GraphPad Instat (version 6.3) software. The p-value equal to or less than 0.05 was considered significant. Results: The differences between the average age of reagents individuals (n = 134) and non-reagent (n = 38) to T. gondii were considered statistically significant (54.1 ± 18.7 vs 34.4 ± 18.9; p = 0.0001). The Rh phenotype positive (n = 189) was present in 89% of individuals, while the Rh-negative (n = 23) in 11%. The ART of reagents individuals for T. gondii was lower in males (0.672 ± 0.303) than in females (0.819 ± 0.270) (p = 0.0036). This same difference was observed between the non-reagent (0.475 ± 0.140 vs 0.791 ± 0.323), respectively (p <0.0001). Infected men (0.658 ± 0.282) had higher ART xi than uninfected men (0.488 ± 0.129) for T. gondii, both Rh positive (p = 0.0004). Women, infected or not, did not differ for ART even when compared by phenotype (positive or negative) Rh. Conclusions: Rh positive men infected with T. gondii have a higher ART than uninfected Rh positive men. Infected women do not differ in ART compared to women uninfected by T. gondii.
Introdução: O parasito Toxoplasma gondii infecta elevado percentual de indivíduos em todo o mundo e os distúrbios resultantes da infecção contribuem para os agravos da saúde e podem acometer o desenvolvimento intelectual de crianças e adultos. Tem sido proposto que o antígeno D (Rh0), uma glicoproteína que constitui a base bioquímica sistema Rh mas que se encontra ausente no tecido nervoso, influencia a resposta motora na presença de infecção por T. gondii. Objetivos: O objetivo deste estudo foi avaliar a resposta motora e o tempo de reação a estímulos visuais na presença e na ausência de infecção pelo parasito T.gondii em indivíduos com boa acuidade visual, Rh positivos e Rh negativos. Métodos: foram analisados 212 indivíduos voluntários, de ambos os sexos, submetidos a exame de acuidade visual e teste de medição de tempo médio de reação a estímulos visuais (TMR) com o uso de um software específico. As amostras de sangue coletadas foram utilizadas na identificação dos fenótipos eritrocitários Rh (positivo e negativo) e dos anticorpos da classe IgG, anti-T. gondii (presença ou ausência). Os tempos médios de reação foram comparados de acordo com o sexo, presença (reagentes) e ausência (não reagentes) de infecção e fenótipos eritrocitários Rh (positivo e negativo). O teste t para comparação das médias e os valores de Odds Ratio (OR) e do intervalo de confiança a 95% foram calculados com o uso do software GraphPad Instat (versão 3.06). O valor p igual ou menor que 0,05 foi considerado significante. Resultados: As diferenças entre as médias de idade de indivíduos reagentes (n=134) e não reagentes (n=78) ao T. gondii foram consideradas estatisticamente significante (54,1 ± 18,7 vs 34,4 ± 18,9; p=0,0001). O fenótipo Rh positivo (n=189) esteve presente em 89% dos indivíduos, enquanto o Rh negativo (n=23) em 11%. O TMR dos indivíduos reagentes para o T. gondii foi menor no sexo masculino (0.672 ± 0.303) que no feminino (0.819 ± 0.270) (p=0,0036). Esta mesma diferença foi observada entre os não reagentes (0.475 ± 0.140 vs 0.791 ± 0.323), respectivamente (p<0,0001). Homens infectados (0.658 ± 0.282) apresentam TMR maiores que homens não infectados (0.488 ± 0.129) por T. gondii, ambos Rh positivo (p=0,0004). Mulheres, infectadas ou não, não diferiram quanto ao TMR mesmo quando comparadas pelo fenótipo Rh (positivo ou negativo). Conclusões: Homens Rh positivos infectados por T. gondii apresentam TMR maior que homens Rh positivos não infectados. Mulheres infectadas não diferem quanto ao TMR em comparação a mulheres não infectadas por T. gondii.
35

Silva, Marcelo Jose Machado. "Rastreamento do olhar ao longo de discriminações visuais simples sucessivas e simultâneas." Universidade de São Paulo, 2008. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/47/47132/tde-13022009-101055/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Seis estudantes universitários foram expostos a dois procedimentos de discriminação simples, cada um. Três deles aprenderam uma discriminação simultânea, seguida de sua respectiva reversão; e depois aprenderam uma discriminação sucessiva, também seguida de sua respectiva reversão. Os outros três participantes aprenderam uma discriminação sucessiva, seguida de sua respectiva reversão; e depois aprenderam uma discriminação simultânea, também seguida de sua respectiva reversão. Cada participante usou, durante todas as sessões experimentais, um equipamento para rastreamento do olhar, que permite gravar vídeos que mostram o campo de visão do participante com um cursor que aponta a fixação de seu olhar para cada sessão experimental. Isto permitiu calcular a duração dos intervalos de tempo de diversos eventos relacionados à fixação do olhar do participante. Os resultados mostram que todos os participantes que aprenderam a discriminação simultânea primeira exibiram fortes indícios de controle por seleção, e dois dentre estes três também exibiram indícios de posterior controle por rejeição. Os participantes que aprenderam a discriminação simultânea após a sucessiva exibem indícios de controle por rejeição desde o início, e dois deles mesmo antes do controle por seleção.
Six undergraduate students were exposed to two simple discrimination procedures each. Three learned a simultaneous discrimination, followed by its reversion; and then learned a successive discrimination, also followed by its reversion. The other three learned a successive discrimination, followed by its reversion; and then learned a simultaneous discrimination, also followed by its reversion. Each participant used, during all sessions, an eye-tracking device, which records video streamings with a cursor indicating the users eye fixation. That allowed to calculate the time intervals for events related to the participants eye fixations during the discrminations. Results show that all three participants who learned the simultaneous discrimination first exhibited strong evidence of select-control, and two of them also exhibited later strong evidence of rejectcontrol. Participants who learned the simultaneous discrimination after the successive discrimination exhibited strong evidence of reject-control since the beginning, and two of them did it even before showing evidence of select-control.
36

Godoy, Juliana Pardo Moura Campos. "A conjunção da informação visual e verbal na memória de trabalho demanda mais atenção quando os estímulos são complexos." Universidade de São Paulo, 2013. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/59/59134/tde-09042013-081933/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Alguns estudos apontam que é possível armazenar a conjunção de duas informações de diferentes modalidades na memória de trabalho. Neste estudo investigamos o envolvimento da atenção na conjunção voluntária da informação verbal e visual (capítulo 1) e se as informações verbais e visuais são codificadas de forma integrada quando disponíveis simultaneamente, independente de qual das duas informações é exigida na tarefa (capítulo 2). No primeiro capítulo utilizamos o paradigma de tarefas duplas para identificar se o efeito de uma tarefa secundária atencional (contagem regressiva de 3 em 3) realizada simultaneamente à tarefa de memória (na codificação e manutenção), provocaria um decréscimo maior no reconhecimento da conjunção do que das informações memorizadas isoladamente, variando duas características da situação experimental que poderiam interferir na demanda por mais recursos atencionais, o número de itens memorizados e a complexidade dos estímulos. No capítulo 2 utilizamos o paradigma da dimensão irrelevante para verificar se há a conjunção incidental entre a informação visual e verbal. Os resultados mostraram que a conjunção exigiu mais recursos da atenção do que a informação isolada apenas quando armazenamos estímulos complexos, como faces e nomes, no entanto, a quantidade de itens memorizados não interferiu nesta relação entre o buffer e o executivo central. No segundo capítulo pudemos observar que houve a conjunção incidental de cor e forma, sugerindo ser um armazenamento automático. Estes conhecimentos apontam características específicas do padrão de armazenamento da conjunção visual e verbal na memória de trabalho.
Some studies indicate that it is possible to store binding from two different types of information in working memory. We investigated the involvement of the attention in the voluntary conjunction of visual and verbal information (chapter 1) and if the verbal and visual information are encoded in an integrated form when they are available simultaneously, independent of which information is required in the task (Chapter 2). In the first chapter, the dual tasks paradigm was used to investigate whether the effect of the attentional secondary task (a backward counting in threes), performed simultaneously to the memory task (during encoding and maintenance), would cause a decrease in the recognition of conjunction higher than the information stored individually. These tasks were performed varying two characteristics of the experimental situation that could interfere with the attentional demand for more resources, the number of items stored and complexity of stimuli. In the Chapter 2 we used the paradigm of irrelevant dimension to check the presence of incidental binding between visual and verbal information. The results showed that the binding required more attention resources than the isolated information, only when complex stimuli are stored, such as faces and names. The amount of stored items does not interfere in the relationship between buffer and central executive. In the second chapter we can see that there was a color and shape incidental binding, suggesting that in this condition the binding is stored automatically. This knowledge indicates specific characteristics of the visual and verbal binding storage pattern in working memory.
37

Gonçalves, Ana Raquel Oliveira. "Deteção de estímulos ameaçadores em função da frequência espacial e a sua vantagem no acesso à consciência visual." Master's thesis, Universidade de Aveiro, 2016. http://hdl.handle.net/10773/18474.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Mestrado em Psicologia - Psicologia da Saúde e Reabilitação Neuropsicológica
O processamento privilegiado de estímulos ameaçadores, nomeadamente de cobras, tem sido associado a uma via subcortical direta para a amígdala, ignorando o processamento pelo córtex visual. Este estudo pretende avaliar se cobras, em comparação com as aranhas (estímulo ameaçador semelhante às cobras a nível evolutivo), mantêm a vantagem no acesso à consciência visual enquanto estímulo ameaçador, percebendo também se esse privilégio ocorre apenas em filtragens de baixa frequência espacial (Low Spatial Frequency; LSF) ou noutro tipo de filtragem: alta frequência espacial (High Spatial Frequency: HSF) ou frequência espacial standard (Broad Spatial Frequency: BSF). Os resultados demonstraram que, no geral, os estímulos ameaçadores acedem à consciência visual mais rapidamente do que os estímulos neutros em filtragens BSF e LSF. As aranhas têm um acesso privilegiado à consciência visual em HSF. No entanto, o processamento das cobras parece estar mais dependente da filtragem em LSF, comparativamente ao estímulo neutro (pássaros). Os resultados vêm reforçar a existência de uma via subcortical para a amígdala no acesso à consciência visual, salientando o envolvimento de estruturas subcorticais para o processamento de estímulos de ameaça de acordo com a sua carga evolutiva, sendo esta via de acesso privilegiada para as cobras.
The privileged processing of threatening stimuli, particularly of snakes, has been associated with a direct subcortical pathway to the amygdala, ignoring processing by the visual cortex. This study aims to assess whether snakes, compared to spiders (threatening stimulus similar to evolutionary snakes), retain the advantage of accessing visual consciousness as a threatening stimulus, and also perceives whether this privilege occurs only in Low Spatial Frequency (LSF) or other types of Filtering: high spatial frequency (HSF) or standard spatial frequency (BSF). The results demonstrated that, in general, the threatening stimuli access the visual consciousness more quickly than the neutral stimuli in BSF and LSF filtrations. Spiders have privileged access to visual awareness in HSF. However, the processing of snakes seems to be more dependent on LSF filtration compared to the neutral stimulus (birds). The results reinforce the existence of a subcortical pathway for the amygdala in the access to visual awareness, emphasizing the involvement of subcortical structures for the processing of threatening stimuli according to their evolutionary load, being this privileged access route for snakes.
38

Nascimento, Raquel Mota Meireles do. "Equivalência de estímulos auditivos e táteis em crianças com deficiência visual : ensino de letras do alfabeto braile e romano." reponame:Repositório Institucional da UnB, 2007. http://repositorio.unb.br/handle/10482/3045.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Instituto de Psicologia, 2007.
Submitted by Aline Jacob (alinesjacob@hotmail.com) on 2010-01-07T23:30:01Z No. of bitstreams: 1 2007_RaquelMotaMeirelesdoNascimento.pdf: 590319 bytes, checksum: dc3612cd3e19a9156264017f679ff8ad (MD5)
Approved for entry into archive by Daniel Ribeiro(daniel@bce.unb.br) on 2010-01-07T23:36:01Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2007_RaquelMotaMeirelesdoNascimento.pdf: 590319 bytes, checksum: dc3612cd3e19a9156264017f679ff8ad (MD5)
Made available in DSpace on 2010-01-07T23:36:01Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2007_RaquelMotaMeirelesdoNascimento.pdf: 590319 bytes, checksum: dc3612cd3e19a9156264017f679ff8ad (MD5) Previous issue date: 2007-04-27
A formação de classes de estímulos equivalentes tem sido observada principalmente com estímulos auditivos e visuais. O presente trabalho investigou a emergência de relações de equivalência de estímulos auditivos e táteis com deficientes visuais. Os estímulos táteis foram letras em três modalidades – plástico (B), Braille (C) e relevo (D). Seis crianças cegas de 5 a 8 anos foram expostas a treinos de pareamento ao modelo que ensinavam as relações entre o nome da letra ditado e letras de plástico (AB), letras em braile (AC) e letras em relevo (AD). A ordem de exposição às rela ções foi balanceada entre os participantes. Após os treinos foram realizados testes para verificar a emergência das relações não treinadas diretamente - BC/CB, BD/DB e CD/DC. Os resultados mostraram que os participantes aprenderam todas as discriminações condicionais entre estímulos auditivos e táteis com pouco ou nenhum erro. Todos os participantes apresentaram a formação de classes equivalentes das três vogais representadas em Braille, plástico e relevo, estendendo resultados de estudos anteriores para estímulos táteis relevantes para o contexto acadêmico e pode ser importante para o desenvolvimento de nova tecnologia comportamental para ensinar leitura a crianças cegas. O procedimento de pareamento ao modelo foi efetivo para ensinar relações com estímulos táteis a crianças deficientes visuais. Os achados parecem importantes para o desenvolvimento de tecnologia de ensino alternativa para a educação especial. Estudos adicionais que utilizem estímulos mais complexos - sílabas e palavras - são necessários para verificar a generalidade do fenômeno. __________________________________________________________________________________ ABSTRACT
The formation of equivalence classes has been documented mainly with auditory and visual stimuli. This study investigated the emergence of equivalence relations with auditory and tactual stimuli with blind children. The stimuli were three vowels represented in three tactual modalities: plastic (B), Braille (C) and raised (D). Six 5-8 years old blind children were exposed to a matching-to-sample procedure to teach relations between dictated letter names and plastic letters (AB), dictated letter names and Braille letters (AC) and dictated letter names and raised letters (AD). The order of exposure to the training relations was counterbalanced between subjects. Tests of emergent relations (BC/CB, BD/DB e CD/DC) were conducted following training. All subjects learned nine relations between dictated letters and their corresponding tactile exemplars with few or no errors. Testing results showed equivalence classes of the three vowels represented in plastic, Braille and raised. These results extend previous findings to tactile stimuli relevant for the academic context and may be important for the development of new behavior technology to teach reading by blind children. Further research using more complex stimuli - syllables and words - is necessary to assess the generality of the present findings.
39

Gazziro, Mario Alexandre. "Desenvolvimento e implementação de instrumentação eletrônica para criação de estímulos visuais para experimentos com o duto óptico da mosca." Universidade de São Paulo, 2009. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/76/76132/tde-28092009-091347/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O presente trabalho descreve o desenvolvimento de geradores de estímulos visuais para serem utilizados em experimentos de neurociência com invertebrados, tais como moscas. O experimento consiste na visualização de uma imagem fixa que é movida horizontalmente de acordo com os dados de estímulo recebidos. O sistema é capaz de exibir 640x480 pixels com 256 níveis intensidade a 200 frames por segundo em monitores de varredura convencional. É baseado em hardware reconfigurável (FPGA), incluindo a lógica para gerar as temporizações do vídeo, dos sinais de sincronismo, assim como da memória de vídeo. Uma lógica de controle especial foi incluída para atualizar o deslocamento horizontal da imagem, de acordo com os estímulos desejados, a uma taxa de 200 quadros por segundo. Em um dos geradores desenvolvidos, a fim de duplicar a resolução de posicionamento horizontal, passos artificiais entre-pixels foram implementados usando dois frame buffers de vídeo, contendo respectivamente os pixels ímpares e pares da imagem original a ser exibida. Esta implementação gerou um efeito visual capaz de dobrar a capacidade de posicionamento horizontal deste gerador.
This thesis describes the development of many visual stimulus generators to be used in neuroscience experiments with invertebrates such as flies. The experiment consists in the visualization of a fixed image which is moved horizontally according to the received stimulus data. The system is capable to display 640x480 pixels with 256 intensity levels at 200 frames per second on conventional raster monitors. It´s based on reconfigurable hardware (FPGA), includes the logic to generate video timings and synchronization signals as well as the video memory. Special control logic was included to update the horizontal image offsets according to the desired stimulus data at 200 fps. In one of the developed generators, with the intent to double the horizontal positioning resolution, artificial interpixel steps are implemented using two video frame buffer containing respectively the odd and the even pixels of the original image to be displayed. This implementation generates a visual effect capable to double the horizontal positioning capabilities of the generator.
40

Andrade, Nara Cortes. "Nas partituras das emoções: processamento de estímulos afetivos musicais e visuais em crianças e adolescentes com Síndrome de Williams." Universidade de São Paulo, 2017. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/47/47132/tde-18042018-160210/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Compreender as bases do comportamento social e do desenvolvimento socioafetivo humano é essencial tanto para indivíduos com desenvolvimento típico (DT) quanto com transtornos neuropsiquiátricos. A Síndrome de Williams (SW) é uma condição neurogenética rara ocasionada pela deleção de aproximadamente 28 genes no cromossomo 7q11.23. A sintomatologia inclui desde dismorfismos faciais a alterações do funcionamento cognitivo e socioafetivo, com a presença de deficiência intelectual de grau leve a moderado. O processamento de estímulos afetivos tem sido foco de grande interesse em indivíduos com SW. Apesar de parte das pesquisas apontarem que esta população tem habilidade preservada de reconhecimento de expressões facias de emoções positivas e prejuízos no reconhecimento de emoções negativas, este ainda não é um campo consensual. Ao mesmo tempo, estudos indicam maior interesse desta população em relação a música e diferenças no neuroprocessamento de trechos musicais com valência afetiva. O presente trabalho teve por objetivo caracterizar o processamento de estímulos afetivos musicais e visuais em crianças e adolescentes com Síndrome de Williams. O Estudo I buscou validar trechos musicais com valência afetiva em cultura brasileira e analisar o efeito do treino musical na compreensão de emoções em música. Músicas com valência afetiva foram avaliadas pelos participantes de maneira correspondente à emoção pretendida pelo compositor e de forma similar entre as populações brasileiras e canadenses. O efeito do treino musical sobre a habilidade de reconhecer as emoções em música tiveram maior impacto em emoções com maior grau de dificuldade para os participantes como todo. O Estudo II visou caracterizar o perfil musical de crianças e adolescentes com SW e diferenciar o processamento de estímulos afetivos musicais em crianças e adolescentes com SW com as de DT. Pessoas com SW foram avaliadas com maior habilidade musical global. Não foram encontradas diferenças no que diz respeito ao interesse por atividades musicais. O Estudo III teve como objetivos diferenciar habilidade de reconhecimento de emoções o padrão de rastreamento do olhar frente a estímulos afetivos visuais em crianças e adolescentes com SW e SW com sintomas de TEA (SW/TEA). Pessoas com SW desprenderam maior tempo de fixação nos olhos e em faces alegres quando comparadas a faces tristes. Resultados indicam diferença no reconhecimento de emoções e rastreamento de olhar em indivíduos com SW/TEA. Padrão de reconhecimento em estímulos musicais e visuais foi semelhante na população SW, com acentuado prejuízo no reconhecimento de emoções negativas e preservação do reconhecimento de emoções positivas. Este achado reforça a modularidade do processamento neurológico das emoções básicas. Crianças com SW reconheceram mais facilmente estímulos musicais de valência positiva em comparação aos visuais sugerindo que o domínio da música seja um ponto de força desta população
Understand the foundation of social behavior and human social and affective development is essential for both individuals with typical developmental (TD) and neuropsychiatric disorders. Williams Syndrome (WS) is a rare neurogenetic condition caused by the deletion of approximately 28 genes on chromosome 7q11.23. The symptomatology includes from facial dysmorphisms to changes in cognitive and social and affective functioning, with the presence of mild to moderate intellectual deficiency. The processing of affective stimuli has been a focus of great interest in individuals with WS. Although part of the research indicates that this population has preserved ability to recognize face expressions of positive emotions and impairment in the recognition of negative emotions, this is not yet a consensual field. At the same time, studies indicate greater interest of this population in relation to music and differences in the neuroprocessing of musical excerpts with affective valence. The present work aimed to characterize the processing of musical and visual affective stimuli in children and adolescents with Williams Syndrome. Study I sought to validate musical excerpts with affective valence in Brazilian culture and to analyze the effect of musical training on the understanding of emotions in music. Songs with affective valence were evaluated by the participants corresponding to the emotion pretended by the composer and similarly between the Brazilian and Canadian populations. The effect of musical training on the ability to recognize emotions in music has had a greater impact on emotions with a greater degree of difficulty for participants as a whole. Study II aimed to characterize the musical profile of children and adolescents with WS and to differentiate the processing of musical affective stimuli in children and adolescents with WS compered to TD. People with WS were assessed with greater overall musical ability. No differences were found regarding the interest in musical activities. The aim of Study III was to differentiate between the ability to recognize emotions and the pattern of eye tracking in relation to visual affective stimuli in children and adolescents with SW and WS with ASD symptoms. People with SW gave more fixation time to the eyes and happy faces when compared to sad faces. Results indicate difference in the recognition of emotions and eye tracking in individuals with SW / ASD. Recognition pattern in musical and visual stimuli was similar in the WS population, with marked impairment in the recognition of negative emotions and preservation of the recognition of positive emotions. This finding reinforces the modularity of neurological processing of basic emotions. Children with WS recognized easily positive musical stimuli compared to visual ones suggesting that the domain of music is the strength of this population
41

Squella, Sara Agueda Fuenzalida. "Efeito inibidor de um estímulo precedente visual em uma tarefa de tempo de reação simples." Universidade de São Paulo, 2007. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/42/42137/tde-19102007-155021/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Estudos sobre a orientação da atenção que utilizam o procedimento de Posner têm demonstrado dois efeitos: uma facilitação inicial no processamento do estímulo que aparece no lugar para onde dirigiu-se a atenção e subsequentemente um prejuízo no processamento deste estímulo, neste local. Em um trabalho anterior não evidenciamos o efeito facilitador da orientação da atenção em uma tarefa de tempo de reação simples. Levantamos algumas hipóteses para explicar este efeito oposto. Para testarmos tais hipóteses realizamos 6 experimentos. Nos dois primeiros, examinamos em que medida a presença de tentativas de pegada influenciava a expressão do efeito negativo do estímulo precedente. No terceiro examinamos a possibilidade do estímulo precedente ser capaz de reduzir a responsividade. No quarto equalizamos a intensidade efetiva do estímulo alvo nas duas posições em que ele podia ser apresentado (mesma e oposta). No quinto e no sexto avaliamos a evolução temporal do efeito negativo do estímulo precedente, na tentativa de determinar até que ponto ela teria alguma relação com a evolução temporal esperada para um mascaramento anterógrado. O sexto experimento poderia adicionalmente fornecer alguma pista de uma contribuição de uma inibição de retorno, neste caso precoce, para o efeito negativo encontrado. Em todos esses casos a influência atencional do estímulo precedente presumivelmente continuaria a ocorrer, mas seria suplantada pela influência contrária coexistente. Em conjunto, nossos resultados sugerem que o efeito negativo do estímulo precedente em uma tarefa de tempo de reação simples, se deve a uma interferência com o processamento do estímulo alvo, caracterizando uma inibição de natureza sensorial.
Studies about attention orienting that use Posner?s procedure have demonstrated two effects: an initial facilitation of responsivit when the target stimulus appears in the same location as the prime stimulus and a subsequent inhibition of this responsvity. In a previous work we could not find the early facilitatory effect of attention orienting in a simple reaction time task. The hypotheses that we raised to explain this unexpected finding were tested in six experiments. In the first two ones, we examined whether the presence of catch trials influenced the expression of the negative effect of the prime stimulus. In the third experiment we examined the possibility that the prime stimulus reduced responsivity. In the fourth experiment we equalized the intensity of the target stimulus in the two locations where it could be presented (same and opposite). In the fifth and in sixth experiments we evaluated the time course of the negative effect of the prime stimulus, as an attempt to verify whether it would be compatible with a forward masking process. The sixth experiment could additionally give some clue about a contribution of inhibition of return, in this case precocious, to the found negative effect. In all these cases the attentional influence of the prime stimulus would presumably continue to occur, but would be supplanted by the contrary negative of this stimulus influence. Overall, our results suggest that the negative effect of the prime stimulus in a simple reaction time task is due to an interference with the processing of the target stimulus, characterizing a kind of sensory inhibition.
42

Ramos, Diana Catalina Serrano. "Manutenção de respostas de observação por classes de estímulos formadas por reversões repetidas de discriminações simples simultâneas." Universidade de São Paulo, 2013. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/47/47132/tde-22112013-123707/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Estudos demonstram que estímulos discriminativos de maiores probabilidades de reforço mantêm respostas de observação. Por sua vez, estímulos que compartilham funções discriminativas podem compor uma classe funcional de estímulos. Em vista disso, esta pesquisa investigou se estímulos que compartilhavam funções discriminativas, ao formar classes funcionais, passariam a reforçar respostas de observação. Dez adultos foram expostos a um treino discriminativo simples simultâneo com dois conjuntos de quatro estímulos cada. Na sequência, de modo a estabelecer classes funcionais, foram realizadas quatro reversões de contingências com tentativas de teste (sonda). Durante todo o procedimento, os participantes usaram um equipamento de rastreamento ocular para mensurar suas respostas de observação. Os resultados mostraram que oito participantes aprenderam as discriminações; sete participantes mostraram formação de classes funcionais com pelo menos um dos conjuntos usados; e, para um participante, não houve formação de classes. A avaliação das respostas de observação mostrou que, para quatro participantes, estímulos que compuseram em classes funcionais passaram a manter correspondentemente respostas de observação, sugerindo que, ao se estabelecerem como classes de estímulos discriminativos, os estímulos passaram a exercer funções reforçadoras condicionadas para respostas de observação. Dessa forma, classes de estímulos discriminativos constituem-se, também, como classes de reforçadores condicionados
Studies have demonstrated that discriminative stimuli paired with high probabilities of reinforcement maintain observing responses in a higher rate than those stimuli paired with low probabilities of reinforcement or extinction. On the other hand, stimuli that share discriminative functions may become a functional stimulus-class. Considering this, the present research evaluated whether stimuli that share discriminative functions by becoming a functional class would also acquire a reinforcing function for observing responses. Ten adults were submitted to a simple simultaneous discriminative training with two sets of four stimuli each. Then, to establish functional classes, four contingency reversals with test trials were conducted. Throughout the procedure, participants observing responses were measured with an eye-tracker device. Eight participants learned the discriminations. Seven participants showed evidence of functional class formation for at least one of the sets used, and one participant showed no evidence of functional class formation. Observing measures showed that the stimulus-set that became functional classes for four participants also maintained their observing responses. These data suggest that, when a set of stimuli becomes a discriminative stimulus-class, the stimuli in the set acquire conditioned reinforcement functions for observing responses. This evidence suggests that discriminative stimulus-classes are classes of conditioned reinforcers
43

Fernandes, Nelson Mesquita. "Acuidade visual e codificação neural da mosca Chrysomya megacephala." Universidade de São Paulo, 2010. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/76/76131/tde-25032010-161256/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Descrevemos os processos de captura, criação e micromanipulação cirúrgica das moscas Chrysomya megacephala. Apresentamos os processos de geração de estímulo e registro da atividade dos dois neurônios H1 localizados na placa lobular de seu cérebro. Um primeiro resultado apresentado refere-se a acuidade de seu sistema visual. Desenvolvemos um procedimento para comparar sua taxa de disparos espontâneos com as respostas do neurônio H1 quando sujeito a estímulos de excitação e inibição. Mostramos que o sistema visual da mosca não está apenas adaptado a detectar grandes fluxos ópticos mas também, é capaz de detectar pequenas velocidades de aproximadamente 1, 5o.s-1 e de apenas 0,25o de amplitude. Estes valores mostram que a mosca é capaz de detectar deslocamentos angulares muito menores do que sua abertura omatidial, = 1 2o. Outro resultado apresentado é obtido ao estudarmos o processo de codificação-decodificação neural. Alguns sistemas sensoriais agem como um conversor analógico-digital, recebendo um estímulo S(t) e codificando-o em uma sequência de pulsos, spikes. O processo de decodificação da resposta neural consiste em receber este conjunto pulsos e gerar uma estimativa Se(t) do estmulo. Este processo requer a computação e subsequente inversão de funções de correlação de alta ordem. A dimensão das matrizes que representam estas funções pode se tornar proibitivamente grande. Apresentamos um eficiente método para reduzir estas funções de correlação. Esta aproximação tem baixo custo computacional, evita a inversão de grandes matrizes e nos da um excelente resultado para a reconstrução do estímulo. Testamos a qualidade de nossa reconstrução sobre estímulos de rotação e translação. A contribuição dos núcleos de segunda ordem para a reconstrução do estímulo é de apenas 8% da contribuição dos núcleos de primeira ordem. Entretanto, em instantes específicos, a adição destes núcleos pode representar uma contribuição de ate 100%. Finalmente, investigamos quais atributos do estímulo são codificados pelos neurônios H1. Nosso espaço de estímulos possui um conjunto da ordem de 2 × 1096 elementos. É impossível imaginar que o sistema formado pelos dois neurônios H1 seja capaz de codificar eficientemente esta enorme quantidade de elementos. É razoável considerar que este sistema seja ao menos capaz de codificar um atributo essencial do movimento, seu sentido - rotações horizontais para direita ou para esquerda. Desta forma, apresentamos dois estímulos distintos para a mosca, um no qual suas velocidades são retiradas de uma distribuição Gaussiana e outro que contem apenas o sentido deste movimento. Obtemos uma correlação da ordem de 80 - 90% entre as estimativas de ambos os estímulos, estimativas obtidas através do processo de reconstrução linear. Obtemos aproximadamente 85% de eficiência na predição do sentido deste movimento. Ao utilizarmos a Teoria da Informação, encontramos uma diferença de apenas 10% entre as taxas de informação transmitida sobre os estímulos Gaussiano e sua versão reduzida. Concluímos que a propriedade comum a estes dois estímulos, o sentido do movimento, é o atributo relevante a ser codificado pelos neurônios H1.
We describe the practices of capturing, creation, and microsurgery of the flies Chrysomya megacephala. We present the procedures of stimulus generation and recording of the activity of the two H1 neurons in the lobula plate of its brain. One first result presented is related to its visual system acuity. We developed a method to compare its spontaneous firing rate with the H1s responses to excitatory and inhibitory stimuli. We show that the flys visual system is not only adapted to detect large optic flows but is also capable to detect small velocities about 1, 5o.s-1 with just 0, 25o of amplitude. These values show that the fly is capable to detect angular displacements much smallers than its ommatidial aperture, = 1 2o. Another relevant result is attained studying the processes of neural encode-decode. Some sensorial systems act as an analog-to-digital conversor, these systems encode the input stimulus S(t) in a sequence of action potential, spikes. The decoding process of the neural response consists of capturing this set of spikes and to generate an estimate Se(t) of the stimulus. This process requires the computation and subsequent inversion of high order correlations functions. The dimension of the matrixes that represent these functions can become prohibitively large. We present an efficient method to reduce these correlation functions. This approximation has low computational cost, avoids large matrixes inversion and give to us an excellent result to the stimulus reconstruction. We tested the reconstruction quality of rotational and translational stimuli. The contribution of second order stimulus reconstruction kernels is just 8% of first order kernels contribution. However, in specific times, the addition of these kernels may represent a 100% contribution. Finally, we investigate which stimulus features are codified by the H1 neurons. The stimulus space has a set of about 2 × 1096 elements. It is impossible to imagine that the system formed by the two H1 neurons could be able to encode efficiently this amount of elements. It is reasonable to consider that this system is at least able to encode an essencial characteristic of movement, its direction horizontal rotations to the right or to the left. Therefore, we presente two different stimuli to the fly, one which have velocities taken from a Gaussian distribution and another which contains just the direction of this movement. We obtain about 80 - 90% correlation between the estimates of both stimuli, estimates obtained through linear reconstruction methods. We obtain about 85% of efficiency in the prediction of stimulus direction. We find just a 10% difference between the information rate transmitted about the Gaussian stimulus and its reduced version using Information Theory. We conclude that the common attribute of these stimuli, the direction of movement, is the relevant attribute to be codified by the H1 neurons.
44

Moretto, Mariana dos Santos. "Efeitos da interação de estímulos acústicos e visuais na estimação subjetiva de tempo de indivíduos treinados e não treinados em dança." Universidade de São Paulo, 2011. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/59/59134/tde-30092015-143241/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Estudos sobre a estimação subjetiva de tempo, sob a abordagem da Nova Estética Experimental, utilizam obras de arte (músicas, esculturas e pinturas) como estímulos, buscando revelar quais os processos psicológicos envolvidos na apreciação artística. Alguns desses estudos mostraram que a percepção de movimento de corpos humanos em posições de balé influencia a estimação subjetiva de tempo e que há um efeito do treinamento em artes dos participantes nestas estimações. Outros estudos que utilizaram estímulos acústicos (músicas clássicas de complexidades distintas) também revelaram que a estimação subjetiva de tempo pode estar relacionada com as características das composições. Alguns estudos que abordam a interação som/imagem indicam um domínio do estímulo acústico sobre o visual em tarefas que requerem percepção temporal. O presente estudo propõe a utilização de estímulos acústicos e visuais, com o objetivo de verificar se trechos musicais de diferentes andamentos (rápido e lento) e imagens estáticas com distintas representações de movimento, conjuntamente, afetam a percepção subjetiva de tempo de indivíduos treinados e não treinados em Balé Clássico. No primeiro experimento participaram 58 indivíduos não treinados em dança, e no segundo experimento participaram 49 indivíduos treinados em dança, todos com idade entre 18 e 38 anos de ambos os sexos, os quais foram submetidos a seqüências randômicas de estímulos compostos por um trecho de música clássica e uma imagem de posição de balé clássico. A tarefa dos participantes foi reproduzir o tempo de apresentação dos estímulos sob o paradigma prospectivo. Para controle experimental foram feitos dois grupos: Grupo Controle Imagem (GCI) com 32 participantes e um Grupo Controle Música (GCM) com 25 participantes. A análise dos resultados indica que tanto para bailarinos, como para pessoas não treinadas em dança, o movimento representado nas imagens exerce um efeito nas estimações temporais dos participantes, que pode ser mais ou menos evidenciado dependendo do tipo de andamento musical com o qual é apresentado simultaneamente. Para pessoas não treinadas em dança, a música em andamento lento (Adágio) exerceu um efeito sobre as estimações das imagens que foram estimadas com a mesma duração do tempo real, enquanto que para os indivíduos treinados em dança, foi a música em andamento rápido (Allegro) que exerceu tal efeito. Estes efeitos distintos do andamento musical nas estimações das imagens podem estar relacionados com o treinamento dos participantes, em função da congruência entre o movimento representado nos estímulos e visuais e o andamento musical do estímulo acústico
Subjective Time studies, under the approach of the New Experimental Aesthetics, has been using works of art (music, sculptures and paintings) as stimuli, which seek to reveal the psychological processes involved in artistic appreciation. Some of these studies showed that the perception of motion of human bodies in positions of Ballet influences the subjective estimation of time and that there is an effect of the training in arts by the participants in these estimations. Other studies that used acoustic stimuli (classical music of different complexities) also revealed that the subjective estimation of time may be related to the characteristics of the compositions. Some studies on the interaction sound / image indicate a domination of an acoustic stimulus on the visual tasks which require time perception. This study proposes the use of acoustic and visual stimuli, in order to verify pieces of music of different tempos (fast and slow) and still images with different representations of motion, together, affect the subjective perception of time by trained individuals and not trained in Classical Ballet. In the first experiment involving 58 individuals not trained in dance and in the second experiment involved 49 individuals trained in dance, all aged between 18 and 38 years of both sexes, who were subjected to random sequences of stimuli consisting of a piece of music and an image of classical ballet position. The participants\' task was to reproduce the time of presentation of stimuli under the prospective paradigm. For experimental control groups were made, a Picture Control Group (ICG) with 32 participants and a Music Control Group (GCM) with 25 participants. The results indicate that both dancers and for people not trained in dance, the movement represented in the images has an effect on participants\' time estimations that may be more or less evident depending on the tempo of the music with which it is presented simultaneously. For people not trained in dance the slow music tempo (Adagio) has an effect on the estimations of the images that were estimated with the same length of real time, while those trained in dance, the acoustic stimulus that exerted such influence over the estimates of the temporal images was the music in fast tempo (Allegro). These distinct effects of the tempo of the music in the estimations of the images may be related to the training of participants, depending on the congruence between movement and visual stimuli represented in the tempo of the music and the acoustic stimulus
45

Oliveira, Marina Helena da Silva Trunci Melo de. "Padrão de rastreamento visual de figuras sociais e não sociais em crianças de 2 a 6 anos com desenvolvimento típico." Universidade Presbiteriana Mackenzie, 2016. http://tede.mackenzie.br/jspui/handle/tede/2966.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Marta Toyoda (1144061@mackenzie.br) on 2017-01-06T19:15:03Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Marina Helena da Silva Trunci Melo de Oliveira.pdf: 1225566 bytes, checksum: 254a9997ed5bb1cc854c63ea2b3784a4 (MD5)
Approved for entry into archive by Paola Damato (repositorio@mackenzie.br) on 2017-01-09T15:48:55Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Marina Helena da Silva Trunci Melo de Oliveira.pdf: 1225566 bytes, checksum: 254a9997ed5bb1cc854c63ea2b3784a4 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-01-09T15:48:55Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Marina Helena da Silva Trunci Melo de Oliveira.pdf: 1225566 bytes, checksum: 254a9997ed5bb1cc854c63ea2b3784a4 (MD5) Previous issue date: 2016-04-07
Human babies and adults express higher attentional orientation to social stimuli, especially faces, compared to other non-social stimuli. The literature already points to eye-tracking patterns (such as fixations) for babies and adults, also pointing to gender effects. However, there are still gaps in the development of this behavior in children of different age groups in typically developing children. This research aimed to investigate the pattern of eye-tracking of children between 2 and 6 years, grouped by age (2, 3, 4, 5 and 6 years) and sex (male and female) during observation of social and non-social figures. The following instruments were applied: SON-7-R2½ instruments, Autism Behavior Checklist, and a social and non-social stimuli test (which had eye fixation recorded on eye-tracking device). We observed difference in the fixation time for objects and faces due to age group. In addition, children tended to spend more time observing social stimuli compared to non-social stimuli. Positive correlations were observed in the fixation of faces, eyes and mouth and between fixation time on objects and mouths images. We found no effects due to sex. This study is among the first to point out some development indicators of social cognition, recorded by eye screening during observation of social and non-social stimuli, which could lead to the development of further tools and evaluation techniques of social cognition in children.
Os seres humanos apresentam tipicamente maior preferência da atenção para estímulos sociais, em comparação com outros estímulos não sociais. A literatura tem apontado para padrões de rastreio ocular (por exemplo, tempo de fixação na imagem) de estímulos sociais em bebês e adultos, inclusive indicando variações em função do sexo. Contudo, foram identificados poucos estudos descrevendo o desenvolvimento deste comportamento em crianças de diferentes grupos etários de desenvolvimento típico. Esta pesquisa teve como objetivo investigar o padrão de rastreio ocular de crianças entre dois e seis anos, agrupadas nas faixas etárias de dois, três, quatro, cinco e seis anos, dos sexos masculino e feminino, durante observação de figuras sociais e não sociais. Foram aplicados os instrumentos SON-R2½-7, Autism Behavior Checklist e uma tarefa de estímulos sociais e não sociais, durante o qual foi registrado padrão de fixação ocular por meio do aparelho de eye-tracking. Observou-se diferença no tempo de fixação para objetos e faces em função da idade. Além, as crianças tenderam a fixar mais tempo em estímulos sociais em comparação com os estímulos não sociais. Foram encontradas correlações positivas nos tempos de fixação entre observação de faces, olhos e bocas, e entre observação de objetos e bocas. Não foram observadas diversidades em função do sexo. O presente estudo é um dos primeiros do Brasil a apontar alguns possíveis indicadores de desenvolvimento da cognição social, registrados por rastreio ocular na observação de estímulos sociais e não sociais em crianças típicas.
46

RISUENHO, Bárbara Begot Oliveira. "Potencial cortical provocado visual pseudoaleatório gerado por estímulos compostos: efeito do modo de apresentação e do tempo de adaptação da resposta." Universidade Federal do Pará, 2016. http://repositorio.ufpa.br/jspui/handle/2011/8640.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Nathalya Silva (nathyjf033@gmail.com) on 2017-05-30T15:36:59Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_PotencialCorticalProvocado.pdf: 1399042 bytes, checksum: 90d7af315a20900e30bafefdf4af2e73 (MD5)
Approved for entry into archive by Edisangela Bastos (edisangela@ufpa.br) on 2017-06-06T21:59:46Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_PotencialCorticalProvocado.pdf: 1399042 bytes, checksum: 90d7af315a20900e30bafefdf4af2e73 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-06-06T21:59:46Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_PotencialCorticalProvocado.pdf: 1399042 bytes, checksum: 90d7af315a20900e30bafefdf4af2e73 (MD5) Previous issue date: 2016-09-28
CAPES - Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
CNPq - Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico
FAPESPA - Fundação Amazônia de Amparo a Estudos e Pesquisas
O potencial cortical provocado visual convencional (VECP, sigla em inglês) apresenta polaridade positiva em resposta ao modo de apresentação reversa para estímulos cromáticos isoluminantes e estímulos de luminância, enquanto o modo de apresentação onset tem polaridade positiva em resposta a estímulos de luminância, mas negativa em resposta a estímulos cromáticos. Foi avaliado como o modo de apresentação afeta o VECP pseudo-aleatório gerado em resposta a estímulos de luminância e compostos (cromáticos e de luminância). Onze tricromatas normais e 17 voluntários discromatópsicos foram avaliados. Uma sequência-m modulou temporalmente os estímulos de grades senoidais com contraste de luminância e composto tanto para o padrão de apresentação reverso quanto para o onset. Uma rotina de correlação cruzada foi usada para extrair o kernel de primeira ordem (K1) e o primeiro e o segundo slice do kernel de segunda ordem (K2.1 e K2.2, respectivamente) das respostas ao VECP. Calculou-se a integral das amplitudes dos componentes do registro em um intervalo de tempo para a estimar a magnitude do sinal para cada condição de estímulo. Foi utilizada uma correlação cruzada normalizada para restar a similaridade dos componentes do VECP. Para avaliar como o tempo de interação afeta a amplitude do VECP foi calculado o valor quadrático médio (RMS, sigla em inglês) em uma janela temporal e correlacionado com ao intervalo de interação das respostas referentes ao slice do kernel de segunda ordem avaliado. Os componentes do VECP variaram segundo o modo de apresentação e a presença de contraste cromático verde-vermelho nos estímulos. Para os tricromatas, K1, K2.1 e K2.2 do padrão onset, bem como K2.1 e K2.2 do padrão reverso nas condições de estimulação composta apresentaram forma de onda predominantemente negativa em 100ms. Para os discromatópsicos, nas mesmas condições, foi observado pequena positividade ou pequena negatividade. Tricromatas apresentaram maior magnitude no VECP do que os discromatópsicos nas condições compostas no padrão onset em K1, no padrão onset e reverso em K2.1 e no padrão reverso em K2.2. Tricromatas e discromatópsicos tiveram amplitudes similares no VECP em resposta aos estímulos compostos no padrão reverso em K1, no padrão onset em K2.2 e em todas as condições de luminância. A correlação cruzada mostrou grande similaridade entre as formas de onda geradas pelo estímulo composto no padrão onset em K2.1 e no padrão reverso em K2.2, assim como entre o padrão reverso em K2.1 e K2.2. A amplitude do VECP foi menos quanto maior era o intervalo de interação das respostas. Nós sugerimos que K2.1 do padrão reverso composto é a resposta mais apropriada para o estudo da visão de verde-vermelho.
Conventional pattern-reversal visual evoked cortical potential (VECP) shows positivity for luminance and chromatic equiluminant stimuli while conventional pattern-onset VECP shows positivity for luminance pattern-onset and negativity for chromatic pattern-onset. We evaluated how the presentation mode affects VECPs elicited by luminance and compound (luminance plus chromatic) pseudo-random stimulation. Eleven normal trichromats and 17 red-green color-blinds were studied. Pattern-reversal and pattern-onset luminance and compound (luminance plus red-green) gratings were temporally modulated by m-sequence. We used a cross-correlation routine to extract the first order kernel (K1) and the first and second slices of the second order kernel (K2.1 and K2.2, respectively) from the VECP response. We integrated the amplitude of VECP components as a function of time in order to estimate its magnitude for each stimulus condition. We also used a normalized cross-correlation method in order to test the similarity of the VECP components. In order to assess how the interection time afects the VECP’s amplitude we calculate de root mean square (RMS) amplitude into differents time windows and correlated it with the response time interval relative to the sencond order kernel slice avaliated. The VECP components varied with the presentation mode and the presence of red-green contrast in the stimuli. In trichromats, for compound conditions, pattern-onset K1, K2.1, and K2.2, and pattern-reversal K2.1 and K2.2 had negative-dominated waveforms at 100 ms. Small negativity or small positivity were observed in dichromats. Trichromats had larger VECP magnitude than color-blinds for compound pattern-onset K1 (with large variability across subjects), compound pattern-onset and pattern-reversal K2.1, and compound pattern-reversal K2.2. Trichromats and color-blinds had similar VECP amplitude for compound pattern-reversal K1 and compound pattern-onset K2.2, as well as for all luminance conditions. The cross-correlation analysis showed high similarity between waveforms of compound pattern-onset K2.1 and pattern-reversal K2.2 as well as pattern-reversal K2.1 and K2.2. The amplitude of VECP was smaller as higher was the response time interval. We suggest that compound pattern-reversal K2.1 is an appropriate response to study red-green color-opponent activity.
47

BARBOSA, Ohana Trajano. "Estímulos táteis no ambiente de varejo: investigando a experiência de consumo de indivíduos com deficiência visual na perspectiva transformativa do consumidor." Universidade Federal de Pernambuco, 2014. https://repositorio.ufpe.br/handle/123456789/12247.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Suethene Souza (suethene.souza@ufpe.br) on 2015-03-12T18:31:10Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) DISSERTAÇÃO Ohana Trajano Barbosa.pdf: 1181597 bytes, checksum: 696664ec26cdbd01c3cfe62eeddf62a8 (MD5)
Made available in DSpace on 2015-03-12T18:31:10Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) DISSERTAÇÃO Ohana Trajano Barbosa.pdf: 1181597 bytes, checksum: 696664ec26cdbd01c3cfe62eeddf62a8 (MD5) Previous issue date: 2014-03-31
CAPES
O interesse em entender a influência que a atmosfera de loja e os estímulos sensoriais exercem no comportamento e na experiência do consumidor tem se mostrado cada vez mais crescente na literatura. A ênfase desta dissertação incide particularmente na dimensão tátil do ambiente de varejo e nos consumidores que não se encontram no mainstream das pesquisas. Sendo assim, este estudo buscou compreender como os estímulos táteis da atmosfera de varejo atuam na experiência de consumo dos indivíduos com deficiência visual? Os aspectos que motivaram a escolha do tema estão diretamente relacionados à carência de estudos no que se refere à dimensão tátil da atmosfera de loja e à necessidade de estudar pessoas com deficiência visual. A pesquisa caracteriza-se por ser qualitativa de inspiração fenomenológica com caráter descritivo. Na coleta de dados utilizou-se uma combinação de observações e entrevistas individuais. As entrevistas individuais episódicas e semiestruturadas foram realizadas com 16 informantes com deficiência visual do Instituto de Educação e Assistência aos Cegos do Nordeste, na cidade de Campina Grande – PB, Brasil. As observações foram do tipo participante e ocorreram por meio da compra acompanhada. Os dados coletados foram analisados de acordo com a técnica da análise de discurso. Os resultados mostram que o contato com os produtos é o estímulo tátil que mais exerce influência na experiência de consumo dos informantes. Embora a literatura destaque o caráter hedônico da experiência de consumo, para os deficientes visuais, no contexto estudado, a experiência foi interpretada a partir de sua vertente utilitária. Com base nos resultados, é proposta a atmosfera tátil inclusiva, a qual busca promover o bem estar e acessibilidade no ambiente de loja partir de estímulos táteis.
48

Giron, Paulo Ricardo de Oliveira. "Influência da estimulação aversiva visual na atenção concentrada e na memória de curto prazo em estudantes universitários." Universidade do Vale do Rio do Sinos, 2009. http://www.repositorio.jesuita.org.br/handle/UNISINOS/2901.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2015-03-05T19:36:37Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 28
Nenhuma
O presente trabalho apresenta uma revisão bibliográfica feita na base de dados Web of Science, onde foram encontrados 266 artigos que tratam diretamente sobre estimulação aversiva e cognição. Posteriormente, foram utilizados 53 artigos para esta revisão. Fez-se então uma citação das principais categorias e métodos de trabalho, assim como tópicos que direcionam as pesquisas atuais e principais avanços sobre o tema. Considerando os trabalhos encontrados, embora haja um grande avanço, principalmente, nas últimas duas décadas, sobre o assunto, ainda é um campo que necessita de muito estudo, para avaliar a interferência da estimulação aversiva sobre a cognição.
This work presents a bibliographical review of material from Web of Science database. 266 publications were found that link directly aversive stimulation and cognition. Based on further analysis, 53 studies were used for this review. It was made a citation of the main categories and methods then, as well as topics that address the current researches and main progresses on the theme. Considering the selected papers, although there is considerable progress, mainly, in the last two decades on this topic, it is still a field that needs a lot of study in order to evaluate the interference of cognition by aversive stimulation.
49

Godoi, Daniela [UNESP]. "Efeitos da manipulação do estímulo visual no controle postural nas faixas etárias de 4 a 14 anos de idade." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2004. http://hdl.handle.net/11449/87458.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:22:53Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2004-04-02Bitstream added on 2014-06-13T19:28:23Z : No. of bitstreams: 1 godoi_d_me_rcla.pdf: 1245193 bytes, checksum: ed3e211688af14a67d0603dc2007a35a (MD5)
Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP)
O objetivo deste estudo foi investigar o acoplamento entre informação visual e oscilação corporal em crianças, adolescentes e adultos jovens em função de alterações do estímulo visual. Sessenta participantes entre 4 e 14 anos e 10 adultos jovens permaneceram em pé dentro de uma sala móvel, olhando para um alvo afixado na parede frontal. A sala foi movimentada continuamente para frente e para trás nas freqüências de 0,1, 0,2, 0,5 e 0,8 Hz, com amplitudes de 2,0, 1,0, 0,4 e 0,25 cm, respectivamente, e velocidade de pico constante de 0,6 cm/s. A oscilação do tronco dos participantes e os deslocamentos da sala móvel foram obtidos através de emissores infravermelhos (OPTOTRAK) afixados na porção medial do tronco (altura da 8a vértebra torácica) e na parede frontal da sala móvel, respectivamente, com uma freqüência de aquisição de 100 Hz. Os participantes permaneceram em pé dentro da sala em quatro diferentes distâncias da parede frontal: 25, 50, 100, e 150 cm. A fim de assegurar que os participantes estivessem realizando a tarefa, uma câmera de vídeo foi posicionada externamente na parte posterior da sala e forneceu informações dos participantes em tempo real. Cada participante realizou 17 tentativas com duração de 60 segundos cada. Inicialmente foi realizada uma tentativa sem movimento da sala, com os participantes posicionados a 100 cm da sala. Em seguida foram realizadas 16 tentativas, divididas em 4 blocos de 4 tentativas cada, em que a sala foi movimentada. Em cada bloco os participantes permaneceram em uma das quatro distâncias possíveis e realizaram uma tentativa em cada uma das quatro freqüências de movimentação da sala móvel. Tanto a ordem das tentativas dentro de cada bloco quanto a ordem dos blocos foram randômicas, definidas por sorteio. O relacionamento entre o movimento da sala e a oscilação corporal... .
The purpose of this investigation was to examine the coupling between visual information and body sway in children, adolescents, and young adults with changing in the visual stimulus. Sixty 4- to 14-year-old participants and 10 young adults were asked to maintain the upright stance inside a moving room and to look at a target attached at the frontal wall. The moving room was oscillated continuously back and forward at frequencies of 0.1, 0.2, 0.5, and 0.8 Hz, with amplitudes of 2.0, 1.0, 0.4, and 0.25 cm, respectively, and constant peak velocity of 0.6 cm/s. Participant s trunk sway and moving room displacement were obtained through two IRED markers (OPTOTRAK) placed on the participant s back (at the 8th thoracic vertebra level) and on the frontal wall of the moving room, respectively, with a sampling rate of 100 Hz. The participants stood inside the moving room at four distances from the frontal wall: 25, 50, 100, and 150 cm. In order to assure participants to accomplish the task, a camera was externally placed on the frontal wall of the moving room and provided the participant s real time information. For each participant, 17 trials lasting 60 seconds were collected. The first trial was considered as a baseline and the room was not oscillated. After the first one, participants performed 16 trials, divided in four blocks with four trials. In each block, participants stood in one of the four distances and performed trials in each of the four moving room frequencies. The block order and frequencies order in each block were randomly defined. The relationship between room movement and body sway was examined through the variables coherence, gain, relative phase, and angular deviation, and the participants behavior was examined through the variables mean sway frequency and mean sway amplitude in both conditions with and without room movement... (Complete abstract, click electronic address below).
50

Godoi, Daniela. "Efeitos da manipulação do estímulo visual no controle postural nas faixas etárias de 4 a 14 anos de idade /." Rio Claro : [s.n.], 2004. http://hdl.handle.net/11449/87458.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Orientador: José Angelo Barela
Banca: Sérgio Tosi Rodrigues
Banca: Edison de Jesus Manoel
Resumo: O objetivo deste estudo foi investigar o acoplamento entre informação visual e oscilação corporal em crianças, adolescentes e adultos jovens em função de alterações do estímulo visual. Sessenta participantes entre 4 e 14 anos e 10 adultos jovens permaneceram em pé dentro de uma sala móvel, olhando para um alvo afixado na parede frontal. A sala foi movimentada continuamente para frente e para trás nas freqüências de 0,1, 0,2, 0,5 e 0,8 Hz, com amplitudes de 2,0, 1,0, 0,4 e 0,25 cm, respectivamente, e velocidade de pico constante de 0,6 cm/s. A oscilação do tronco dos participantes e os deslocamentos da sala móvel foram obtidos através de emissores infravermelhos (OPTOTRAK) afixados na porção medial do tronco (altura da 8a vértebra torácica) e na parede frontal da sala móvel, respectivamente, com uma freqüência de aquisição de 100 Hz. Os participantes permaneceram em pé dentro da sala em quatro diferentes distâncias da parede frontal: 25, 50, 100, e 150 cm. A fim de assegurar que os participantes estivessem realizando a tarefa, uma câmera de vídeo foi posicionada externamente na parte posterior da sala e forneceu informações dos participantes em tempo real. Cada participante realizou 17 tentativas com duração de 60 segundos cada. Inicialmente foi realizada uma tentativa sem movimento da sala, com os participantes posicionados a 100 cm da sala. Em seguida foram realizadas 16 tentativas, divididas em 4 blocos de 4 tentativas cada, em que a sala foi movimentada. Em cada bloco os participantes permaneceram em uma das quatro distâncias possíveis e realizaram uma tentativa em cada uma das quatro freqüências de movimentação da sala móvel. Tanto a ordem das tentativas dentro de cada bloco quanto a ordem dos blocos foram randômicas, definidas por sorteio. O relacionamento entre o movimento da sala e a oscilação corporal... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo).
Abstract: The purpose of this investigation was to examine the coupling between visual information and body sway in children, adolescents, and young adults with changing in the visual stimulus. Sixty 4- to 14-year-old participants and 10 young adults were asked to maintain the upright stance inside a moving room and to look at a target attached at the frontal wall. The moving room was oscillated continuously back and forward at frequencies of 0.1, 0.2, 0.5, and 0.8 Hz, with amplitudes of 2.0, 1.0, 0.4, and 0.25 cm, respectively, and constant peak velocity of 0.6 cm/s. Participant’s trunk sway and moving room displacement were obtained through two IRED markers (OPTOTRAK) placed on the participant’s back (at the 8th thoracic vertebra level) and on the frontal wall of the moving room, respectively, with a sampling rate of 100 Hz. The participants stood inside the moving room at four distances from the frontal wall: 25, 50, 100, and 150 cm. In order to assure participants to accomplish the task, a camera was externally placed on the frontal wall of the moving room and provided the participant’s real time information. For each participant, 17 trials lasting 60 seconds were collected. The first trial was considered as a baseline and the room was not oscillated. After the first one, participants performed 16 trials, divided in four blocks with four trials. In each block, participants stood in one of the four distances and performed trials in each of the four moving room frequencies. The block order and frequencies order in each block were randomly defined. The relationship between room movement and body sway was examined through the variables coherence, gain, relative phase, and angular deviation, and the participants behavior was examined through the variables mean sway frequency and mean sway amplitude in both conditions with and without room movement... (Complete abstract, click electronic address below).
Mestre

До бібліографії