Добірка наукової літератури з теми "Tartarus"

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся зі списками актуальних статей, книг, дисертацій, тез та інших наукових джерел на тему "Tartarus".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Статті в журналах з теми "Tartarus":

1

FRANCKE, OSCAR F. "A new species of Alacran (Scorpiones: Typhlochactidae) from a cave in Oaxaca, Mexico." Zootaxa 2222, no. 1 (September 7, 2009): 46–56. http://dx.doi.org/10.11646/zootaxa.2222.1.4.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Alacran chamuco sp. nov., a new eyeless, troglobitic scorpion from Te Cimutaa, Valle Nacional, is described. This is the second known species in the genus; sharing with Alacran tartarus a very similar trichobothrial pattern and the lack of “petite” trichobothria—both unique characters in the family Typhlochactidae. The new species differs from A. tartarus in the pedipalp finger dentition and the relative size of the telson. The two cave systems in Oaxaca where the two species of Alacran occur are approximately 75 kilometers apart.
2

Young, Philip. "The Machine in Tartarus: Melville's Inferno." American Literature 63, no. 2 (June 1991): 208. http://dx.doi.org/10.2307/2927162.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
3

Oğuz, Kaya. "Estimating the difficulty of Tartarus instances." Pamukkale University Journal of Engineering Sciences 27, no. 2 (2021): 114–21. http://dx.doi.org/10.5505/pajes.2020.00515.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

ZAHADAT, P., and S. D. KATEBI. "TARTARUS AND FRACTAL GENE REGULATORY NETWORKS WITH INPUTS." Advances in Complex Systems 11, no. 06 (December 2008): 803–29. http://dx.doi.org/10.1142/s0219525908001982.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Tartarus is a benchmark problem used to evaluate artificial intelligence techniques for solving problems in the field of non-Markovian agent motion planning. In this paper a fractal gene regulatory network with inputs is evolved to act as a virtual robot controller in the Tartarus environment. The proposed technique is compared and contrasted with other previously reported techniques and it is shown that the gene regulatory network that includes input information provides an excellent performance without using any explicit memory or environmental modeling. Detailed experimental studies are presented to illustrate the effectiveness and superiority of the proposed approach.
5

Burnett, Clint. "Going Through Hell; ΤΑΡΤΑΡΟΣ in Greco-Roman Culture, Second Temple Judaism, and Philo of Alexandria". Journal of Ancient Judaism 4, № 3 (14 травня 2013): 352–78. http://dx.doi.org/10.30965/21967954-00403004.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
This article questions the longstanding supposition that the eschatology of the Second Temple period was solely influenced by Persian or Iranian eschatology, arguing instead that the literature of this period reflects awareness of several key Greco-Roman mythological concepts. In particular, the concepts of Tartarus and the Greek myths of Titans and Giants underlie much of the treatment of eschatology in the Jewish literature of the period. A thorough treatment of Tartarus and related concepts in literary and non-literary sources from ancient Greek and Greco-Roman culture provides a backdrop for a discussion of these themes in the Second Temple period and especially in the writings of Philo of Alexandria.
6

Johnson, David M. "Hesiod's Descriptions of Tartarus ("Theogony" 721-819)." Phoenix 53, no. 1/2 (1999): 8. http://dx.doi.org/10.2307/1088120.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
7

Uvarov, B. P. "ON DOCIOSTAURUS TARTARUS (STSCHELKANOVZEV, 1909) (ORTHOPTERA, ACRIDIDAE)." Proceedings of the Royal Entomological Society of London. Series A, General Entomology 22, no. 1-3 (April 2, 2009): 1–2. http://dx.doi.org/10.1111/j.1365-3032.1947.tb01092.x.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
8

Hill, C. E. "Hades of Hippolytus or Tartarus of Tertullian?" Vigiliae Christianae 43, no. 2 (1989): 105–26. http://dx.doi.org/10.1163/157007289x00010.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
9

E. F. Beall. "Once More on Hesiod’s Supposed Tartarus Principle." Classical World 102, no. 2 (2009): 159–61. http://dx.doi.org/10.1353/clw.0.0062.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
10

Gill, N. M., and C. E. Starrett. "Tartarus: A relativistic Green’s function quantum average atom code." High Energy Density Physics 24 (September 2017): 33–38. http://dx.doi.org/10.1016/j.hedp.2017.06.002.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

Дисертації з теми "Tartarus":

1

Silva, Tiago Lucena da. "Estudo morfológico e citogenético em duas espécies de jabutis do gênero Chelonnoidis (FITZIGER, 1835)(Testudnines) /." São José do Rio Preto : [s.n.], 2011. http://hdl.handle.net/11449/87636.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Resumo: Os répteis sofreram redução do número de espécies desde a época em que dominavam a Terra até os dias atuais. Os quelônios são pouco estudados, principalmente quanto à sua caracterização citogenética e morfológica. O presente projeto teve por objetivo estabelecer a análise das características morfológicas e citogenéticas, efetivas para a diferenciação das espécies Chelonoidis carbonaria e Chelonoidis denticulata, quelônios terrestres representativos de dois biomas brasileiros (Cerrado e Amazônia); avaliar a existência de um morfotipo de Chelonoidis carbonaria, além de descrever o cariótipo das espécies em estudo. Os animais foram coletados no criatório "Reginaldo Uvo Leone", localizado na cidade de Tabapuã- SP. O presente trabalho possui licença do IBAMA/RAN e aprovação da Comissão de Ética em Experimentação Animal (CEEA) UNESP/IBILCE. Foram realizadas aferições da morfologia externa, avaliando-se as características morfológicas efetivas para a diferenciação das duas espécies de jabutis brasileiras, Chelonoidis carbonaria e Chelonoidis denticulata, dando ênfase à comparação com um grupo de Chelonoidis carbonaria*, que apresenta tamanho e coloração diferenciada do padrão estabelecido para a espécie. As características morfológicas foram avaliadas no intuito de caracterizar as diferenças entre as espécies, além de verificar quais são as características sexualmente dimórficas entre os grupos avaliados. Os dados obtidos permitiram o reconhecimento de um morfotipo de C. carbonaria, que apresentou características morfológicas intermediárias entre as duas espécies clássicas. Os estudos citogenéticos permitiram o reconhecimento do número cromossômico 2n= 52 para os três grupos avaliados. O bandamento G não mostrou boa reprodutibilidade e constância... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo)
Abstract: The reptiles were reduced in number of species since the time that they ruled the earth until nowadays. The tortoises are poorly studied, particularly regarding its morphological and cytogenetics features. This project aimed to establish the analysis of morphology and cytogenetics, effective to differentiate the species Chelonoidis carbonaria and Chelonoidis denticulata, terrestrial tortoises representative of two biomes (Cerrado and Amazonia), to evaluate the existence of a possible Chelonoidis carbonaria morphotype, and describe the karyotype of the studied species. The animals were collected in the "Reginaldo Uvo Leone" breeding farm, located in Tabapuã-SP. This work is licensed by IBAMA/RAN and approval by the Ethics Committee on Animal Experiments (ECAE) UNESP/IBILCE. We conducted measurements of external morphology, in order to evaluate the morphological characteristics effective for the differentiation of two species of Brazilian tortoises Chelonoidis carbonaria and Chelonoidis denticulata, emphasizing the comparison with a Chelonoidis carbonaria* group, which differ in color and size patterns established for the species. The morphological characteristics were evaluated in order to characterize differences between species, and check which characteristics are sexually dimorphic between the groups. The data obtained allowed the recognition of a C. carbonaria morphotype, which showed morphological characteristics intermediate between the two classic species. Cytogenetic studies led to the recognition of the chromosome number 2n= 52 for all three groups. The G-banding did not show good reproducibility and consistency in the banding patterns. In Chelonoidis carbonaria males, the C banding technique revealed the presence of constitutive heterochromatin in two microchromosomes and in two centromeric region of macrochromosomes, in females only two microchromosomes showed... (Complete abstract click electronic access below)
Orientador: Maria Tercília Vilela de Azeredo Oliveira
Coorientador: Claudia Regina Bonini Domingos
Banca: Fabiano Gazzi Taddei
Banca: Luiz Henrique Florindo
Mestre
2

Scarda, Fabiana Massoca. "Cultivando tartarugas." Florianópolis, SC, 2004. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/87512.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Ciências Agrárias. Programa de Pós-graduação em Agroecossistemas
Made available in DSpace on 2012-10-21T21:16:16Z (GMT). No. of bitstreams: 1 213646.pdf: 5083343 bytes, checksum: 307ba8c1bc2f468880eb77cb2e21384d (MD5)
Este estudo foi desenvolvido entre agosto e dezembro de 2003 junto à comunidade Marirana, na Reserva de Desenvolvimento Sustentável (RDS) Mamirauá, área de várzea pertencente ao estado do Amazonas, Brasil. As praias da região formadas no período da seca são utilizadas pelos moradores locais para agricultura e são também usadas por espécies de quelônios, para nidificação. Neste trabalho, investigamos a relação, supostamente negativa, entre o cultivo dessas praias e a reprodução das espécies de quelônios Podocnemis expansa (tartaruga), P. unifilis (tracajá) e P. sextuberculata (iaçá). Estudamos a ocorrência e predação das espécies em quatro praias com atividades agrícolas. Foi notada 152 vezes a presença de quelônios nas praias, e em 70 delas houve desova. A espécie com maior incidência foi a iaçá, seguida da tartaruga e do tracajá. Os dados de predação mostram que apenas três covas ficaram intactas; a maioria foi predada pelo homem e apenas algumas pelo lagarto jacuraru. Para se verificar a interferência da presença humana (nas épocas de plantio e colheita) e de espécies agrícolas sobre a desova dos quelônios, foi calculada a densidade de covas por unidade de área (agrícola e não agrícola). Em três das quatro praias, a densidade de covas foi maior nas áreas agrícolas. Estudou-se, ainda, a temperatura do solo em diversos pontos da praia (distâncias perpendicularmente ao rio) e a influência da cobertura das plantas da roça na temperatura do solo, já que a temperatura de incubação altera a razão sexual das três espécies de quelônios (temperaturas mais baixas induzem a uma maior proporção de nascimento de machos). Contrariamente à expectativa, a média mais alta de temperatura foi registrada no locais com presença de plantas cultivadas. Foram também conduzidas entrevistas semi-estruturadas com famílias da comunidade. Ficou evidente que os os ribeirinhos compreendem o impacto do histórico consumo de carne e ovos de quelônios sobre as suas populações. Hoje, entretanto, é lícito afirmar, e também isso os ribeirinhos reconhecem, que os coletores de fora da Reserva são a principal ameaça às espécies. Da soma de todas informações quantitativas e qualitativas obtidas neste estudo, ficou evidente que o desenvolvimento de atividades agrícolas de forma tradicional nas praias não está prejudicando as populações das espécies estudadas. Ainda que não seja uma prioridade do IBAMA envolver os ribeirinhos da Reserva em um programa de conservação dos quelônios nas praias locais, esses mostraram disposição em participar de tais projetos e vêem essa possível parceria como de todo desejável.
3

Hahn, Anelise Torres. "Filogeografia global da tartaruga oliva (Lepidochelys olivacea)." Pontifícia Universidade Católica do Rio Grande do Sul, 2011. http://hdl.handle.net/10923/5381.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2013-08-07T19:12:47Z (GMT). No. of bitstreams: 1 000440888-Texto+Completo-0.pdf: 1750102 bytes, checksum: 2d4b0ddd911b604f135c53931233d8f2 (MD5) Previous issue date: 2011
The first chapter of this thesis is the first study about the olive ridley turtle’s (Lepidochelys olivacea) genetic diversity and population structure in Brazil. The olive ridley is the most abundant species of marine turtle and is listed as vulnerable by the IUCN. Olive ridleys had a strong history of harvest in the Atlantic Ocean, with some populations being severely depleted; in Brazil the egg exploitation was intense until before 1982. However, a single study with a very low sample size so far investigated the species´ mtDNA diversity in the region. Herein we characterize the genetic diversity and population structure of the olive ridley nesting populations in the Brazilian coast based on 92 samples sequenced for the mtDNA control region and 67 samples genotyped for fifteen microsatellite loci. Although three mtDNA haplotypes were found, two previously unknown but very rare, the Brazilian nesting population presented one of the lowest mtDNA diversity known for the species. Contrary, our newly described microsatellite data showed moderate to high genetic diversity for olive ridleys from Brazilian nesting sites, similar to the few other nesting populations studied so far, suggesting that the high level of egg harvest in Brazil did not result in a recent genetic bottleneck. mtDNA data indicated a population expansion following a population decline in the past while microsatellite data suggested a scenario of demographic stability, supporting the scenario of colonization of Atlantic Ocean via a founder effect. Since results from both markers present no evidence of significant genetic differences between the studied olive ridleys nesting areas in the Brazilian coast, conservation strategies should consider the Brazilian olive ridleys as a single interbreeding population. The second chapter is a global phylogeographic study of the olive ridley. It was proposed that the ridley turtles diverged after the closure of the Isthmus of Panama during the Pliocene, and then L. olivacea has spread from the Pacific Ocean into the Indo-Pacific, Indian and only recently to the Atlantic Ocean. Genetic analyses have been consistent with this scenario although some authors have proposed the Indo-Pacific region as the center of origin for the ridley turtles instead. To address this and other questions on the population structure patterns and demographic changes through time, we used mtDNA sequence and the STRs for 300 samples of ridley turtles across their range. The olive ridley nesting sites are well structured for the mtDNA, while for STRs the population divergences are lower for regional rookeries but highly significant among oceans, suggesting male-mediated gene flow within oceans. Beyond a kemp’s clade, we corroborated the existence of four geographic mtDNA clades for the olive ridleys: the K clade only found in Indian Ocean, and the East Pacific, Indo- Pacific and Atlantic clades. The K clade originated around 1. 6 Mya, the East Pacific clade about 0. 61 Mya, and the split between the Indo-Pacific and Atlantic lineages around 0. 36 Mya. These results are mostly consistent with the recent colonization of East Pacific and the Atlantic and suggest a model of recurrent extinction/colonization for most ridley nesting sites that may be explained by the climatic changes, especially during the Pleistocene. Diversification times within all five clades are very similar, ranging between 221 Kya and 342 Kya, suggesting the most recent demographic events for most oceanic regions may have been concurrent. Significant statistics for the STR data and similarly shaped star trees in each of the four major olive ridley clades suggested a population expansion, a scenario partially corroborated by the Bayesian Skyline Plot analysis which is indicating a population expansion for L. olivacea after the last glacial maximum.
O capítulo inicial desta tese é o primeiro estudo sobre a diversidade genética e estrutura populacional de Lepidochelys olivacea (tartaruga oliva) no Brasil. O litoral de Sergipe e do norte da Bahia correspondem as principais áreas de desova da tartaruga oliva no Brasil. Desde 1992, o número de desovas de tartaruga oliva vem crescendo nestas áreas, indicando um aumento populacional; porém, a espécie continua ameaçada, principalmente devido às atividades de pesca e ao desenvolvimento costeiro desordenado. Neste estudo foram utilizadas sequências do DNA mitocondrial (mtDNA), além de 15 loci de microssatélites (STRs) para avaliar a diversidade genética e a estrutura populacional da tartaruga oliva em sítios de desova no Brasil. Além disso, utilizaram-se sequências previamente publicadas do mtDNA do Suriname para comparações populacionais. Identificou-se baixa diversidade genética no mtDNA da tartaruga oliva, com registro de apenas três haplótipos (F, F1 e F2), sendo o mais comum deles (F) encontrado em quase 95% dos indivíduos amostrados. Por outro lado, os loci de STRs mostraram maior diversidade genética. Os resultados também evidenciaram a falta de diferenciação genética entre as praias de desova na costa do Brasil, tanto para o mtDNA quanto para os STRs, sugerindo assim, a existência de uma única população de desova da tartaruga oliva no Brasil. As análises de diferenciação populacional entre Brasil e Suriname indicaram baixa distinção genética entre estas duas áreas, porém características biológicas sugerem que as duas populações atualmente estejam isoladas.O segundo capítulo estuda a filogeografia global de L. olivacea, utilizando um segmento do mtDNA e 15 loci de STRs em 330 e 291 indivíduos amostrados, respectivamente. Foram encontradas quatro clados mitocondriais correspondentes aos oceanos Índico, Indo-Pacífico, Pacífico leste e Atlântico. As idades de separação foram 1,6, 0,6 e 0, 32 milhão de anos atrás para o clado exclusivo do oceano Índico, do Pacífico leste e do Indo-Pacífico e Atlântico, respectivamente, ou ainda, mais recente que isto. Nossos resultados corroboram um modelo de extinção/colonização recorrentes para a maioria dos sítios de desova da espécie. A estruturação genética entre os oceanos foi altamente significativa, bem como entre a maior parte dos diferentes sítios de desova intra-oceânicos. Da mesma forma, a análise dos STRs demonstrou que a diferenciação entre os oceanos é alta, no entanto, dentro dos oceanos esta diferenciação é consideravelmente menor e não significativa entre a maior parte das áreas de desova, indicando os machos como importantes veículos para o fluxo gênico. Nossos resultados indicam que as linhagens atuais se diversificaram há aproximadamente 200 mil anos atrás com uma expansão populacional para a espécie há aproximadamente 15 mil anos, sendo que, este cenário é parcialmente corroborado quando analisamos as linhagens separadamente. Os resultados com STRs indicaram crescimento populacional quando as análises foram realizadas agrupando as populações dentro dos oceanos. Os resultados obtidos neste estudo indicam que as populações de desova de L. olivacea dos oceanos Índico, Indo-Pacífico, Pacífico leste e Atlântico são distintas e devem ser manejadas separadamente.
4

De, Bonis Benedetta <1986&gt. "Métamorphoses de l'Image des Tartares dans la littérature européenne du XXème siècle." Doctoral thesis, Alma Mater Studiorum - Università di Bologna, 2015. http://amsdottorato.unibo.it/7061/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Ce travail doctoral analyse le changement de l’image des Tartares dans la littérature européenne en langue allemande, anglaise, française et italienne du XXe siècle par l’étude de trois figures : la horde mongole, Gengis-khan et Khoubilaï-khan. Il soutient la thèse que, grâce à quelques facteurs historico-culturels comme la remise en question du concept de barbarie, l’essor des totalitarismes, l’ouverture de la Mongolie vers l’Occident, la redécouverte de l’Histoire secrète des Mongols et la fortune de Le divisament dou monde, au cours du XXe siècle, l’image littéraire des gengiskhanides de négative devient positive. Cette étude se compose d’une introduction, de trois chapitres et d’une conclusion. Dans l’introduction, on analyse la formation de l’image des Tartares et son évolution jusqu’à la fin du XIXe siècle, on retrace les facteurs historico-culturels qui la remettent au goût du jour et en provoquent le changement au XXe siècle et on présente le travail. Dans le premier chapitre, on se penche sur la prosopographie des Tartares dans les textes littéraires du XXe siècle, en la confrontant avec leur représentation dans l’art contemporain. Dans le deuxième chapitre, on étudie la façon des Tartares de se rapporter aux autres au sein de la société dans les textes littéraires du XXe siècle. Dans le troisième chapitre, on examine les lieux des gengiskhanides dans les textes littéraires du XXe siècle. Enfin, dans la conclusion, les données acquises au moyen de l’analyse conduite sont confrontées et interprétées. Le changement de l’image des Tartares va de pair avec une Europe qui, après avoir fait l’expérience de deux guerres mondiales, avoir assisté aux revendications de la décolonisation et avoir introjecté la thèse freudienne du « malaise dans la civilisation », remet en discussion sa façon de concevoir la barbarie et l’Altérité.
The aim of this doctoral dissertation is to analyse the evolution of the image of Tartars in European literature in German, English, French and Italian language of the Twentieth century through the study of three figures: the Mongolian horde, Gengis-khan and Khoubilaï-khan. It advances the thesis that, with the help of some historical and cultural factors during the Twentieth century such as the transformation of the concept of barbarity, the rise of totalitarianisms, the opening of Mongolia to the West, the rediscovery of the Secret History of the Mongols and the fortune of Le divisament dou monde, the literary image of Gengis-khan and his following turns from negative to positive. This case study is comprised of an introduction, three chapters and a concluding statement. In the introduction, we analyse the birth of the image of the Tartars and its evolution up until the end of the Nineteenth century, we define the historical and cultural factors that caused the shift of its meaning and present the work. In the first chapter, we take into consideration the portrayal of Tartars in Twentieth century literature, comparing it with the manner they were represented in contemporary art. In the following chapter, we analyse the way Tartars interacted with others in society through Twentieth century literary texts. Said texts are presented again in the final chapter, in which they are yet again used to study the locations in which Tartars roamed. Finally, the data acquired from these studies is compared and interpreted. The change for the better of the Tartars’ image goes hand in hand with a new Europe which, after having been through two worldwide wars, having witnessed the claims of decolonization and after having digested the Freudian concept of « civilisation and its discontents », rethinks its own concept of barbarity and Otherness.
5

Emereuwa, Chigoziem A. "Homogenization of partial differential equations : from multiple scale expansions to Tartar's H-measures." Diss., University of Pretoria, 2015. http://hdl.handle.net/2263/53488.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Homogenization theory has emerged over the last decades as a fundamental tool in the study of mathematical problems arising in processes taking place in highly heterogeneous media, such as composite materials, ow through porous medium, living tissues, just to cite a few. The main feature of these problems is the presence of multiple scales, notably microscopic and macroscopic scales. A prominent and simpli ed theory of homogenization is period homogenization based on assumptions of periodic structure in the problems investigated. Since its inception, several challenges had to be overcome in the evolution of the theory. My dissertation was aimed at covering these challenges and the corresponding deep methods that were invented subsequently. First, we study elliptic partial di erential equations with periodic coe cients using the multiscale expansion and Tartar's method of oscillating test functions. Then we discuss nonlinear homogenization using the div-curl lemma, compensated compactness, Young measures and H-measures. We shall endeavour to motivate the emergence of these methods along their historical flow.
Dissertation (MSc)--University of Pretoria, 2015.
Mathematics and Applied Mathematics
MSc
Unrestricted
6

Dias, Analice Gomes de Lima. "O jogo da tartaruga : um jogo para encenar LOGO." [s.n.], 1998. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/251353.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Orientador: Afira Vianna Ripper
Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Educação
Made available in DSpace on 2018-07-24T16:38:15Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dias_AnaliceGomesdeLima_M.pdf: 882719 bytes, checksum: daecca97e3fa89dec5735c78edb8c713 (MD5) Previous issue date: 1998
Mestrado
7

CARVALHO, Anny Rafaela de Araújo. "Morfologia, taxonomia e paleoecologia de tartarugas fósseis de Pernambuco." Universidade Federal de Pernambuco, 2015. https://repositorio.ufpe.br/handle/123456789/25284.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Fernanda Rodrigues de Lima (fernanda.rlima@ufpe.br) on 2018-07-26T19:57:34Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 811 bytes, checksum: e39d27027a6cc9cb039ad269a5db8e34 (MD5) DISSERTAÇÃO Anny Rafaela de Araújo Carvalho.pdf: 5811334 bytes, checksum: 94bee3f605a044cd1bbf8c2e9812f782 (MD5)
Approved for entry into archive by Alice Araujo (alice.caraujo@ufpe.br) on 2018-07-30T21:57:15Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 811 bytes, checksum: e39d27027a6cc9cb039ad269a5db8e34 (MD5) DISSERTAÇÃO Anny Rafaela de Araújo Carvalho.pdf: 5811334 bytes, checksum: 94bee3f605a044cd1bbf8c2e9812f782 (MD5)
Made available in DSpace on 2018-07-30T21:57:15Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 811 bytes, checksum: e39d27027a6cc9cb039ad269a5db8e34 (MD5) DISSERTAÇÃO Anny Rafaela de Araújo Carvalho.pdf: 5811334 bytes, checksum: 94bee3f605a044cd1bbf8c2e9812f782 (MD5) Previous issue date: 2015-07-24
CAPES
O Brasil possui um considerável registro fóssil de quelônios. Muito embora, já tenham sido nomeadas 24 espécies de tartarugas fósseis no país, no estado de Pernambuco, até o presente momento, só são conhecidas breves citações de ocorrência do grupo na Formação Maria Farinha (Daniano da Bacia da Paraíba), sem informações sobre afinidades taxonômicas, paleoecológicas e paleobiogeográficas. Já a Formação Romualdo, Cretáceo Inferior, Bacia Sedimentar do Araripe é famosa mundialmente por possuir alta diversidade e excelente preservação de fósseis (Konservat-Lagerstätte), apresentando, entre outros grupos taxonômicos, importante registro de quelônios no Estado do Ceará. No entanto, até o momento, sem registro da ocorrência desses répteis na porção SW da Bacia, no estado de Pernambuco. O presente estudo teve como objetivo a identificação e descrição osteológica de dois exemplares de quelônios da Formação Romualdo do Araripe pernambucano e outro exemplar, coletado na Formação Maria Farinha, Daniano da Bacia da Paraíba, proveniente da Pedreira Poty, Paulista, PE. A pesquisa realizada ampliou a ocorrência geográfica de Araripemys barretoi, apresentando os municípios de Araripina e Ouricuri como novas localidades para o estudo desses fósseis da Formação Romualdo. Enquanto que para a Formação Maria Farinha, foi descrito a primeira espécie de quelônio totalmente marinha nomeada para o Brasil, Inaechelys pernambucensis, gênero e espécie novos. Assim sendo, a pesquisa contribuiu para ampliar a diversidade, compreensão da paleoecologia e distribuição paleobiogeográfica da hiperfamília Pelomedusoides no Estado de Pernambuco.
Brazil has considerable fossil record of chelonians. Although, there are 24 species of fossil turtles in the country, for the state of Pernambuco it is only known brief quotes of occurrence in Maria Farinha Formation (Danian of Paraiba Basin), without any information on taxonomic, paleoecological and paleobiogeographic affinity. On the other hand, Romualdo Formation, Lower Cretaceous, Sedimentary Basin of Araripe is famous worldwide for having high diversity and excellent preservation of fossils (Konservat-Lagerstätte), presenting among other taxonomic groups, important turtles occurrence in the State of Ceará. However, the occurrence of these reptiles in the SW portion of the Basin, in the state of Pernambuco, has not yet been registered. This study aimed the identification and osteological description of two chelonians specimens from Romualdo Formation in Pernambuco area, and another specimen from Maria Farinha Formation, in the Poty Quarry (Paulista). This work extended the geographic distribution of Araripemys barretoi, presenting the cities of Araripina and Ouricuri as new locations for the study of these fossils from Romualdo Formation. While for Maria Farinha Formation, we described the first fully marine species of chelonia for Brazil, Inaechelys pernambucensis, a new genus and species. Therefore, the research contributed to increase the diversity, understanding the paleoecology and paleobiogeographic distribution from Pelomedusoides hiperfamily in the state of Pernambuco.
8

Salvarani, Patricia Ishisaki. "Diagnóstico da conservação das tartarugas marinhas em ambiente escolar." Master's thesis, Universidade de Aveiro, 2011. http://hdl.handle.net/10773/8339.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Mestrado em Biologia Aplicada - Ecologia, Biodiversidade e Gestão de Ecossistemas
Devido à exploração dos recursos naturais pelo homem, espécies de animais e plantas sofrem a ameaça de extinção. O impacto humano sobre os habitats das tartarugas marinhas é reconhecido há décadas, sendo que todas as espécies estão catalogadas como “vulneráveis” ou “em perigo”. Uma das formas de sensibilizar a sociedade sobre a sua importância e riscos é através da informação sobre essas questões. A Educação Ambiental surgiu na década de 60 e na Conferência de Estocolmo foi apontada como uma das estratégias para a solução dos problemas ambientais e para a educação dos indivíduos. Para que a educação seja efetiva, é necessário que o professor relacione os conteúdos aprendidos com o cotidiano dos alunos, para que os mesmos pensem as suas atitudes junto aos problemas ambientais. Este trabalho tem por objetivo identificar e caracterizar através da utilização de inquéritos, a percepção dos alunos de duas escolas em Aveiro, quanto aos conceitos ambientais focando a Conservação das Tartarugas Marinhas. Com base no levantamento da percepção dos alunos, foi possível identificar a necessidade de sensibilizá-los sobre as questões ambientais, principalmente na conservação de animais marinhos, pois a maioria não possui conhecimento da importância de sua preservação. Os inquéritos aplicados foram considerados uma boa ferramenta na avaliação para diagnosticar a percepção ambiental dos alunos. Resultados obtidos no inquérito experimental mostram que em relação ao conhecimento sobre o meio ambiente alunos do 1º Ciclo obtivem um maior conhecimento sobre o assunto do que alunos do 3º Ciclo (inquérito inicial e final), entretanto no inquérito de controle alunos do 1º e 3º Ciclos obtiveram o mesmo nível de conhecimento sobre o mesmo tema. Em relação ao conhecimento sobre a biologia das tartarugas marinhas alunos do 1º e 3º Ciclos tanto no inquéritos experimetal e controle obtiveram o mesmo nível de conhecimento no inquérito inicial e um aumento significativo no inquérito final.
Due to mankind’s exploitation of natural resources, animal and plant species face the threat of extinction. Human impact on sea turtle’s natural habitats has been acknowledged for decades, with all species listed as "vulnerable" or "endangered". A way to make society aware of the importance and the risks is through the spread of information on these issues. Environmental education emerged in the 60’s, and in the “Stockholm Conference”, it was named one of the strategies for solving environmental problems and to educate people. For education to be effective, it is imperative that teachers relate the content learned in the classroom to the students’ daily lives so that they can apply what they learn to real environmental issues. This research aims to identify and illustrate the awareness of students through the use of surveys, with a focus on environmental concepts regarding the Conservation of Sea Turtle from two schools in Aveiro. Based on the survey results on the students’ awareness, it was possible to identify the need to familiarize them on environmental issues, especially in the conservation of sea animals, as most student do not have knowledge of the importance of its preservation. The surveys used were considered a good tool in the assessment to diagnose students' environmental awareness. Results obtained in the survey experiment show that concerning the knowledge about the environment, students from the 1st cycle got a better understanding of the subject than students in the 3rd cycle (the original and final). However, in the survey control students of the 1st and 3rd cycles achieved the same level of knowledge on the same topic. Concerning the knowledge about the biology of sea turtles, students from the 1st and 3rd cycles in both surveys (experimental and control surveys) achieved the same level of knowledge in the original survey and a significant increase in the final survey.
9

Werneck, Max Rondon [UNESP]. "Estudo da helmintofauna de tartarugas marinhas procedentes da costa brasileira." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2011. http://hdl.handle.net/11449/100587.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:30:57Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2011-07-04Bitstream added on 2014-06-13T19:19:41Z : No. of bitstreams: 1 werneck_mr_dr_botib.pdf: 1132173 bytes, checksum: e56774c8162b731dd27f108153d7e298 (MD5)
O presente estudo teve como objetivo realizar um levantamento da fauna de helmintos parasitas de tartarugas marinhas da Costa brasileira. Foram estudados 590 quelônios pertencentes a cinco espécies: Chelonia mydas (n = 508), Caretta caretta (n = 31), Eretymochelys imbricata (n = 31), Lepidochelys olivacea (n = 12) (Cheloniidae) e Dermochelys coriacea (n = 8) (Dermochelidae). Somente animais mortos ou que vieram a óbito nos Centros de Reabilitação das Bases do Projeto Brasileiro de conservação e manejo de tartarugas marinhas (TAMAR-ICMBIO) foram incluídos no estudo. A análise parasitológica foi realizada no trato digestório, sistema circulatório e cavidade dos animais. Um total de 36.186 helmintos parasitas das classes Trematoda e Nematoda foram encontrados, sendo que a maior predominância foi observada para os trematódeos. Treze famílias, 34 gêneros e 41 espécies foram identificados. Dados sobre prevalência, riqueza, intensidade de infecção e abundância de parasitas são apresentados para cada parasita encontrado e por hospedeiro estudado. Os resultados obtidos representam uma importante contribuição para o conhecimento da fauna de helmintos parasitas de tartarugas marinhas e sobre a distribuição geográfica destes helmintos ao longo da Costa brasileira
The present study aimed to evaluate the helminth parasites of sea turtles from Brazilian Coast. A total of 590 chelonians from five species were studied: Chelonia mydas (n = 508), Caretta caretta (n = 31), Eretymochelys imbricata (n = 31), Lepidochelys olivacea (n = 12) (Cheloniidae) and Dermochelys coriacea (n = 8) (Dermochelidae). Only dead animals or that died in TAMAR-ICMBio Project Marine Sea Turtle Rehabilitation Center were included in the study. The parasitological analysis was performed in the animal’s digestive tract, circulatory system and cavity. A total of 36,186 helminthes of the classes Trematoda and Nematoda were found, with great predominance of the trematodes. Thirteen families, 34 genera and 41 species were identified. Data on prevalence, richness, intensity of infection and abundance of parasites are presented for every helminthes species, for each studied host. The obtained results represent an important contribution to the knowledge of helminth fauna of sea turtles and on the geographic distribution of these helminthes in the Brazilian Coast
10

Fabr?cio, Mar?lia Anielle da Silva. "Aspectos reprodutivos em tartarugas marinhas da bacia potiguar RN/CE." PROGRAMA DE P?S-GRADUA??O EM BIOLOGIA ESTRUTURAL E FUNCIONAL, 2016. https://repositorio.ufrn.br/jspui/handle/123456789/22661.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Automa??o e Estat?stica (sst@bczm.ufrn.br) on 2017-04-04T19:56:26Z No. of bitstreams: 1 MariliaAnielleDaSilvaFabricio_DISSERT.pdf: 3688508 bytes, checksum: 5f01a70876dd9ae37f19f323e534b5a3 (MD5)
Approved for entry into archive by Arlan Eloi Leite Silva (eloihistoriador@yahoo.com.br) on 2017-04-12T23:55:10Z (GMT) No. of bitstreams: 1 MariliaAnielleDaSilvaFabricio_DISSERT.pdf: 3688508 bytes, checksum: 5f01a70876dd9ae37f19f323e534b5a3 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-04-12T23:55:10Z (GMT). No. of bitstreams: 1 MariliaAnielleDaSilvaFabricio_DISSERT.pdf: 3688508 bytes, checksum: 5f01a70876dd9ae37f19f323e534b5a3 (MD5) Previous issue date: 2016-12-19
Existem no mundo apenas sete esp?cies de tartarugas marinhas. Dentre essas, h? registros de ocorr?ncia de cinco esp?cies no litoral do Brasil: Dermochelys coriacea, Chelonia mydas, Caretta caretta, Eretmochelys imbricata e Lepidochelys olivacea. De acordo com a Lista Vermelha da Uni?o Internacional para a Conserva??o da Natureza, todas as esp?cies de tartarugas marinhas existentes no Brasil se encontram amea?adas de extin??o. A maioria dos trabalhos relacionados a propor??o sexual desses r?pteis indicam um desequil?brio populacional, havendo um n?mero excessivo de f?meas. Assim, pesquisas sobre a biologia reprodutiva desses animais s?o extremamente necess?rias e importantes para conserva??o de gera??es futuras dessas esp?cies. Este trabalho tem como objetivo estudar diferentes aspectos morfohistol?gicos das g?nadas de machos e f?meas de tartarugas marinhas na Bacia Potiguar. Foram avaliados animais vivos e mortos, provenientes de encalhes entre as praias de Icapu?/CE e Cai?ara do Norte/RN, totalizando aproximadamente 300 km. Os animais encalhados mortos ou que vieram a ?bito na Base de Reabilita??o do Projeto Cet?ceos da Costa Branca-UERN foram necropsiados por uma equipe veterin?ria. As g?nadas foram coletadas e fixadas em formol a 10%, e posteriormente submetidas a prepara??o histol?gica, atrav?s das t?cnicas de Hematoxilina-Eosina, sendo analisadas em microsc?pio ?ptico. No per?odo de janeiro de 2011 a dezembro de 2015 foram registrados 3.960 encalhes de tartarugas marinhas na ?rea estudada. A amostra apresentou propor??o sexual de 3:1, com predom?nio de f?meas. Oitenta e cinco por cento dos animais registrados foram classificados como pertencentes a fase de desenvolvimento "juvenil". Foram analisadas microscopicamente 86 amostras de tecido gonadal, sendo 53 f?meas e 25 machos da esp?cie Chelonia mydas, 3 f?meas e 3 machos de Eretmochelys imbricata e 2 f?meas de Caretta caretta. Foi poss?vel estabelecer tr?s est?gios de matura??o gonadal: pr? pubescente, pubescente e maduro. O predom?nio das g?nadas analisadas foi de indiv?duos pr? pubescentes, com f?meas apresentando ov?citos homog?neos e machos com t?bulos semin?feros de pequeno di?metro com aus?ncia de espermatozoides. Os esp?cimes pr? pubescentes f?meas apresentaram comprimento curvil?neo da carapa?a (CCC) m?dio de 37,07 cm e os machos 38,68 cm; Pubescentes f?meas 77,04 cm e machos 89,92 cm, F?meas maduras com 101,35 cm e um indiv?duo macho maduro com 105 cm. Pesquisas sobre aspectos histol?gicos relacionados ao desenvolvimento ovariano e testicular de tartarugas marinhas s?o escassas, mas, os resultados obtidos est?o em concord?ncia com o que j? foi descrito. Considera-se a necessidade de continuidade de trabalhos como esse, associando os dados morfol?gicos e biom?tricos ?s an?lises histol?gicas para o melhor entendimento sobre a matura??o sexual das tartarugas marinhas e implementa??o de propostas de conserva??o para essas esp?cies.
Among the seven species of sea turtles, five occurs on the Brazilian coast: Dermochelys coriacea, Chelonia mydas, Caretta caretta, Eretmochelys imbricata e Lepidochelys olivacea. According to the Red List of the IUCN, all species of sea turtles in Brazil are endangered. The majority of works related that the sexual proportion of these animals indicate a population imbalance, having a number excessive of females. Thus, studies of reproductive biology of sea turtles are extremely necessary and important for the conservation of these species for future generations. This work aims to study different morphohistological aspects of male and female's gonads of sea turtle in Potiguar Basin. For this, were evaluated dead and living animals, from strandings between the beaches of Icapu?/CE and Cai?ara do Norte/RN, totaling approximately 300 km. The dead animals were necropsied. During the procedure, the gonads were collected and fixed in formalin 10%, then submitted to histological process, through the techniques of hematoxylin-eosin, according Tolosa (2005), being analyzed in an optical microscope. Between January 2011 and December 2015 were recorded 3.960 stranding of sea turtles in the study area. The sample showed sex ratio of 3:1, with a predominance of females. . Eighty-five percent of the animals were classified juvenile. 86 samples of gonadal tissue wereanalized microscopically, being 58 females and 28 males, of Chelonia mydas, Eretmochelys imbricata e Caretta caretta. It was possible to establish three stages of maturation: pre-pubertal, pubertal and mature. The predominance was of pre-pubertal individuals, females presenting homogeneous oocytes and males with seminiferous tubules with a small diameter with absence of sperm. The pre-pubertal females specimens exhibit an average of 37,07 cm (CCC) and the males 38,68 cm (CCC); Pubertal females with an average of 77,04 cm and males 89,92 cm; mature females with 101,9 cm (CCC) and a single mature male with 105 cm. Researches on histological aspects related to ovarian and testicular development of sea turtles are scarce, but, the obtained results are in agreement with what has already been described. Researches like this, associating morphological and biometric data to histological analyzes, are necessary for the best knowledge about sexual maturity of these animals and implementation of conservation proposals for these species.

Книги з теми "Tartarus":

1

Cavanaugh, Jack. Tartarus. New York, NY: Howard Fiction, 2008.

Знайти повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
2

Rohan, Michael Scott. A spell of empire: The horns of Tartarus. London: Orbit Books, 1992.

Знайти повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
3

Buzzati, Dino. Le désert des tartares: [Il Deserto dei Tartari] ; roman. Paris: R. Laffont, 1989.

Знайти повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

André, Noëmie. Tartares & carpaccios. [Paris]: Larousse, 2009.

Знайти повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
5

Jourdan, Andrea. Complètement tartares. Montréal, Québec: Les Éditions de l'Homme, 2013.

Знайти повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
6

Santanera, Claudia. Tartaruga. Córdoba, República Argentina: Alción Editora, 2004.

Знайти повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
7

Santanera, Claudia. Tartaruga. Córdoba: Alción Editora, 2004.

Знайти повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
8

Martínez, Luis Aguilar. Tartaria. Tlaquepaque, Jalisco: Mantis Editores, 2003.

Знайти повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
9

Aguilar, Luis Martinez. Tartaria. Guadalajara, Jalisco [Mexico]: Mantis Editores, 2003.

Знайти повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
10

Aguilar, Luis. Tartaria. Guadalajara, Jalisco: Mantis Editores, 2003.

Знайти повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

Частини книг з теми "Tartarus":

1

Trenaman, Adrian. "Concurrent Genetic Programming, Tartarus and Dancing Agents." In Lecture Notes in Computer Science, 270–82. Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg, 1999. http://dx.doi.org/10.1007/3-540-48885-5_23.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
2

Abdoo, Sherlyn. "Pale Maids and Bachelor’s Buttons: “Inverted Similitude” in Melville’s “Tartarus”." In Passion for Place Book II, 239–50. Dordrecht: Springer Netherlands, 1997. http://dx.doi.org/10.1007/978-94-017-2549-1_21.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
3

Griffiths, Thomas D., and Anikó Ekárt. "Improving the Tartarus Problem as a Benchmark in Genetic Programming." In Lecture Notes in Computer Science, 278–93. Cham: Springer International Publishing, 2017. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-55696-3_18.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

Griffiths, Thomas D., and Anikó Ekárt. "Self-adaptive Crossover in Genetic Programming: The Case of the Tartarus Problem." In Parallel Problem Solving from Nature – PPSN XV, 236–46. Cham: Springer International Publishing, 2018. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-99253-2_19.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
5

Kim, DaeEun. "Analyzing Sensor States and Internal States in the Tartarus Problem with Tree State Machines." In Lecture Notes in Computer Science, 551–60. Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg, 2004. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-540-30217-9_56.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
6

Fisher, Marvin. "Narrative Shock in “Bartleby, the Scrivener,” “The Paradise of Bachelors and the Tartarus of Maids,” and “Benito Cereno”." In A Companion to Herman Melville, 435–50. Oxford, UK: Blackwell Publishing Ltd, 2007. http://dx.doi.org/10.1002/9780470996782.ch28.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
7

Bährle-Rapp, Marina. "Tartaric Acid." In Springer Lexikon Kosmetik und Körperpflege, 545. Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg, 2007. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-540-71095-0_10337.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
8

Geudens, Christophe. "Tartaret, Pierre." In Encyclopedia of Renaissance Philosophy, 1–4. Cham: Springer International Publishing, 2017. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-02848-4_657-1.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
9

Geudens, Christophe. "Tartaret, Pierre." In Encyclopedia of Renaissance Philosophy, 1–4. Cham: Springer International Publishing, 2019. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-02848-4_657-2.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
10

Gooch, Jan W. "Tartaric Acid." In Encyclopedic Dictionary of Polymers, 730. New York, NY: Springer New York, 2011. http://dx.doi.org/10.1007/978-1-4419-6247-8_11570.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

Тези доповідей конференцій з теми "Tartarus":

1

Semwal, Tushar, Manoj Bode, Vivek Singh, Shashi Shekhar Jha, and Shivashankar B. Nair. "Tartarus." In the 2015 Conference. New York, New York, USA: ACM Press, 2015. http://dx.doi.org/10.1145/2783449.2783469.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
2

Turner, T. J. "Tartarus-An ASCA AGN database." In X-RAY ASTRONOMY: Stellar Endpoints,AGN, and the Diffuse X-ray Background. AIP, 2001. http://dx.doi.org/10.1063/1.1434792.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
3

Ashlock, Daniel A., and Elizabeth Warner. "The geometry of Tartarus fitness cases." In 2008 IEEE Congress on Evolutionary Computation (CEC). IEEE, 2008. http://dx.doi.org/10.1109/cec.2008.4630965.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

Dick, Grant. "A true finite-state baseline for tartarus." In Proceeding of the fifteenth annual conference. New York, New York, USA: ACM Press, 2013. http://dx.doi.org/10.1145/2463372.2463400.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
5

Dick, Grant. "An effective parse tree representation for tartarus." In Proceeding of the fifteenth annual conference. New York, New York, USA: ACM Press, 2013. http://dx.doi.org/10.1145/2463372.2463497.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
6

Oguz, Kaya. "Adaptive Evolution of Finite State Machines for the Tartarus Problem." In 2019 Innovations in Intelligent Systems and Applications Conference (ASYU). IEEE, 2019. http://dx.doi.org/10.1109/asyu48272.2019.8946413.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
7

O’Neill, Paul M. "Timing Analysis of Light Curves in the Tartarus Active Galactic Nuclei Database." In X-RAY TIMING 2003: Rossie and Beyond. AIP, 2004. http://dx.doi.org/10.1063/1.1781024.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
8

Gois, Arthur José Cavalcante, and Ívina Leal Dos Santos. "MARES E TARTARUGAS VERDES: ANÁLISE DE ENCALHES DE CHELONIA MYDAS NO LITORAL DE FORTALEZA." In II Congresso Brasileiro de Ciências Biológicas On-line. Revista Multidisciplinar de Educação e Meio Ambiente, 2021. http://dx.doi.org/10.51189/rema/1282.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Introdução: O Instituto Verdeluz é uma ONG ambientalista que atua na cidade de Fortaleza e região metropolitana, contendo 4 projetos. Um destes projetos é o GTAR, que atua na pesquisa e conservação com as cinco espécies de tartarugas marinhas que ocorrem no litoral brasileiro, sendo elas Tartaruga-Verde (Chelonia Mydas), Tartaruga-de-Pente (Eretmochelys imbricata), Tartaruga-de-Couro (Dermochelys coriácea), Tartaruga-Oliva (Lepidochelys olivácea) e Tartaruga-Cabeçuda (Caretta caretta). Ainda que em diferentes níveis, estas espécies são classificas como ameaçadas, sendo a Tartaruga-Verde, objeto de estudo deste projeto, classificada como vulnerável e em perigo, segundo o Ministério do Meio Ambiente (MMA) e União Internacional para a Conservação da Natureza e dos Recursos Naturais (IUCN), respectivamente. Estes animais são conhecidos por sua migração entre áreas de alimentação, reprodução e nidificação, sendo o litoral Cearense utilizado principalmente na alimentação e ovoposição. Objetivo: O presente estudo visou analisar os encalhes de Chelonia mydas no litoral de Fortaleza, afim de fomentar práticas de conservação da espécie e indicar características de praias e da espécie que aumentam as chances de encalhes. Material e Métodos: Foram utilizados metadados coletados pelo Instituto Verdeluz entre 2016 e 2018, sendo eles: data, horário e local do encalhe, medidas de tamanho (largura e comprimento do casco), sexo (masculino, feminino ou indefinido), faixa etária (filhote, juvenil ou adulto) e estado do indivíduo, totalizando 48 ocorrências. Através do programa BioEstat, foram realizadas análises de distribuição e correlação entre os dados da ocorrência e as características das praias no momento do encalhe. RESULTADOS: Os resultados apontaram que fêmeas tem maior probabilidade de encalharem do que os machos e os indivíduos sexo indefinido. A localização do encalhe nas praias de Fortaleza não causa uma alteração significativa no número de encalhes, uma vez que todas possuem grau de proximidade e formações arenosas semelhantes. A maré e o tamanho do casco influenciam diretamente no número de encalhes, pois ambos dificultam a volta do animal para o mar. Conclusão: Projetos de pesquisa e conservação sobre tartarugas marinhas, como o GTAR-Verdeluz, mostram-se essenciais para a conservação da espécie, pois o conhecimento mais profundo das ameaças a espécie nos permite realizar atividades de conservação mais eficazes.
9

Uddin, Syed Sohaib, Mohammed Umar, and Krishna Keerti Chennam. "Dynamic contol structure in gameplay mechanism as a solution to gaming addiction : Tartarus – Conceptual approach using a simple FSM pattern." In 2020 International Conference on Computer Communication and Informatics (ICCCI). IEEE, 2020. http://dx.doi.org/10.1109/iccci48352.2020.9104164.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
10

Oliveira, Ana Lívia de Castro Severo de, Arthur José Cavalcante Gois, Alice Frota Feitosa, Ícaro Ben Hur Moreira Pinto Menezes, and Yuri Lima Campos. "ANÁLISE DO ENCALHES DE TARTARUGAS MARINHAS NO CEARÁ: INTERAÇÕES ANTROPOGÊNICAS E INGESTÃO DE PETRÓLEO." In II Congresso Brasileiro de Ciências Biológicas On-line. Revista Multidisciplinar de Educação e Meio Ambiente, 2021. http://dx.doi.org/10.51189/rema/1244.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Introdução. O Instituto Verdeluz, uma Organização da Sociedade Civil de Interesse Público (OSCIP), possui quatro projetos pautados na conservação ambiental. Um destes projetos, o GTAR-VERDELUZ, atua sobretudo em prol da conservação de tartarugas marinhas na orla de Fortaleza e na região metropolitana. Dentre as atividades desenvolvidas pela equipe, estão o monitoramento de praias, necropsias e atuação em encalhes vivos e mortos. Objetivos. Desta forma, neste trabalho tivemos o propósito de analisar os dados obtidos a partir dos encalhes de tartarugas marinhas durante o período do vazamento de óleo no Nordeste do Brasil em 2019. Material e métodos. Durante o período de fevereiro de 2019 e agosto de 2020, as tartarugas marinhas que encalharam mortas no litoral do Ceará e apresentavam bom estado de conservação foram coletadas e transportadas para o laboratório, onde avaliamos as interações antropogênicas externas e internas, através de necropsia. Nestas necropsias coletamos dados morfométricos, como tamanhos do casco, peso, sexo, maturidade e outras informações pertinentes. Resultados. Entre os meses considerados, um total de 25 tartarugas marinhas encalharam no litoral do Ceará. Ao examinar estes indivíduos, averiguamos que cinco sofreram interação com pesca, tendo um deles morrido por consequência de um enroscamento em uma rede de pesca, e seis possuíam fibropapilomas. Os indivíduos pertencem a três espécies de tartarugas marinhas, sendo 20 indivíduos da espécie Chelonia mydas, três da espécie Eretmochelys imbricata e dois da espécie Lepidochelys olivacea. Além disso, identificamos que 17 indivíduos eram juvenis e oito eram adultos. Durante a necrópsia, encontramos lixo em 15 dos indivíduos, sintomas de inflamação em 17 e parasitas em outros seis. Também constatamos que parada cardiorrespiratória (10), edema pulmonar (2) e síndrome de caquexia (2) foram as principais causas de morte. Ademais, apenas oito tartarugas não apresentaram presença de petróleo ou óleo, internamente ou externamente. Conclusão. A presença de lixo no trato gastrointestinal das tartarugas é um fator alarmante, uma vez que é sabido das consequências danosas que esse material causa em seus organismos. As interações antrópicas variadas ainda nos alarmam, uma vez que são animais em extinção e sua proteção deveria estar sendo garantida.

До бібліографії