Utwórz poprawne odniesienie w stylu Harvard
W artykule przedstawiono zasady podawania nazwisk autorów w odnośnikach bibliograficznych. Zasady nadawania nazwisk autorów w tekście znajdziesz w tym artykule.
Jak cytować autorów w wykazie źródeł
Przypadek ogólny
Zgodnie ze stylem cytowania Harvard, należy generalnie podawać nazwiska wszystkich autorów; kolejność nazw ma być taka sama jak w samym źródle. Dane autora są przedstawiane jako jego nazwisko i inicjały oddzielone przecinkiem:
Nazwisko, Inicjały
Uwaga: Po każdym elemencie inicjałów umieszczana jest kropka.
Jeśli źródło ma więcej niż jednego autora, spójnik „i” jest umieszczany przed danymi ostatniego autora:
Nazwisko, Inicjały pierwszego autora, Nazwisko, Inicjały drugiego autora i Nazwisko, Inicjały trzeciego autora
Uwaga: Przed spójnikiem „i” nie ma przecinka.
Przykłady w bibliografii:
Prus, B., (2000). Faraon. Warszawa: KWE.
Szkiełkowska, A., Miaśkiewicz, B., Gos, E., Skarżyński, P. H. i Świerniak, W., (2020). Zaburzenia głosu u dzieci rozpoczynających naukę w szkole podstawowej. Otolaryngologia Polska [online]. 74(6), 16–20. [Dostęp 11.01.2021]. Dostępny w: doi: 10.5604/01.3001.0014.1613
Źródło z dużą liczbą autorów
W niektórych przypadkach źródło może mieć wielu autorów, nawet kilka tysięcy. Gdy podanie pełnej listy autorów w odsyłaczu bibliograficznym jest niemożliwe lub niepraktyczne, styl cytowania Harvard pozwala na podanie danych pierwszego autora, po którym następuje „i in.”:
Nazwisko, Inicjały pierwszego autora i in.
Przykład w bibliografii:
Aaij, R. et al., (2020). Searches for low-mass dimuon resonances [online]. [Preprint]. [Viewed 10 January 2021]. Available from: doi: 10.1007/JHEP10(2020)156
Źródło ze zbiorowym autorem (organizacja, instytucja itp.)
Jeśli autorem źródła jest organizacja, instytucja itp., Jego nazwę podaje się na początku odnośnika, gdzie podaje się nazwiska poszczególnych autorów:
Polski Komitet Normalizacyjny, (2018). Mleko i przetwory mleczne -- Metoda oznaczania liczby Pseudomonas spp. PKN-ISO/TS 11059:2018-03. Warszawa: Polski Komitet Normalizacyjny.
Źródło bez podanego autora
Jeżeli autor źródła jest nieznany, zamiast nazwiska autora na początku odniesienia podaje się tytuł pracy:
Jak długo gotować jajko? [online], (bez daty). Winiary.pl. [Dostęp 11.01.2021]. Dostępny w: https://www.winiary.pl/porady/jak-dlugo-gotowac-jajko/
Redaktorzy, tłumacze i inni współpracownicy
Jeśli źródło ma nie tylko wymienionego autora, ale także redaktora, kompilatora itp., w dokumencie jest podane pełne imię i nazwisko danego współautora wraz z jego rolą:
Zajączkowski, K., Kędzierska, J. i Pankiewicz, K., (2019). Unia Europejska a rynki wschodzące. Redakcja Beata Górka-Winter. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Nauki o Polityce.
W przypadku edytowanego źródła bez wymienionego autora zamiast danych autora podaje się nazwisko redaktora, również w odwróconej postaci (inicjały po nazwisku), ze skrótem roli „red.”:
Falkowski, M., red., (2018). Ekfraza. Warszawa: Fundacja MAMMAL.
Jeśli odwołujesz się do części edytowanego źródła, nazwiska redaktorów są oznaczone inicjałami przed nazwiskiem:
Puchalska-Dąbrowska, B., (2011). Małżeństwo w polskiej literaturze religijnej XVI-XVII wieku. W: M. Ozorowski i A. Skreczko, red. Kościół, rodzina, życie: prace dedykowane Księdzu Arcybiskupowi Profesorowi dr. hab. Edwardowi Ozorowskiemu w 70. rocznicę urodzin. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. s. 357–366.
W przypadku przetłumaczonego źródła pełne imię i nazwisko jest podane w odniesieniu wraz z językiem oryginalnej pracy (jeśli są dostępne):
Defoe, D., (1974). Przygody kapitana Singletona. Tłumaczyła Maria Boduszyńska-Borowikowa. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie.